In Memoriam Prof. Dr. Włodzimierz Dworzaczek - zum 25. Todesjahr zurück
Materiały historyczno-genealogiczne do dziejów wielkiej własności w Wielkopolsce - Bieńkowcy-Błotowski
von Prof. Dr. habil. Włodzimierz Dworzaczek
Gezeichnete Artikel geben die Ansicht des Verfasser wieder und entsprechen nicht immer der Meinung der Redaktionsmehrheit der WIKIa Szlachta.
Empfohlene Zitierweise
Dworzaczek, Włodzimierz: „Materiały historyczno-genealogiczne do dziejów wielkiej własności w Wielkopolsce [Historische und genealogische Materialien zur Geschichte großer Güter in Großpolen]“, Bieńkowcy-Błotowski, in: WIKIa Szlachta [Onlinefassung]; URL:http://www.de.szlachta.wikia.com/, Zugang .. . .. . 20.. .
Auflösung der verwendeten Abkürzungen siehe Abkürzungensverzeichnis PL - D.
Bieńkowcy-Błotowski 81 Einträge
>Bieńkowcy h. Korwin wzięli nazwisko od kilku wsi o nazwie Bieński w pow. ciechanowskim.
Sebastian, syn Jakuba, nie żyjącego w r. 1645 r. (P.1052 k.210), mąż Katarzyny Rożnowskiej, córki Kaspara, która w r. 1642 odziedziczone po ojcu części Rożnowa i pustek Radłówek sprzedała Stefanowi Rożnowskiemu za sumę 1100 zł, którą to sumę mąż oprawił jej jako posag (P.1420 k.1143v, 1145v). Wydzierżawił 1643 r. część Gorzuchowa od Andrzeja Słupskiego (G.344 k.639v). Wraz z żoną nabył w r. 1644 od Macieja Smoguleckiego za 5000 zł pięć łanów pustych w Okoninie w z. pomor. (P.1421 k.494v), ale t. r. owe pięć łanów chełmińskich sprzedał za tę samą sumę Janowi Albrachtowi Smoguleckiemu (ib. k.709v). W r. 1619 wraz z żoną wydzierżawili od Zofii z Dybrzna Wojciechowej Trębińskiej Skieroszewo w p. gnieźn. (P.1052 k.97). W r. 1650 wydzierżawił Myślątkowo w p. gnieźn. od Mikołaja Chwaliszewskiego za 1200 zł (G.82 k.229). Wraz z drugą żoną, Agnieszką Postruską, córką Walentego, dziedzica Kwasut, zawierał w r. 1663 kontrakt o Kwasuty z Janem i Anną z Postruskich Grębińskimi (G.84 k.28), a w r. 1665 przeprowadził z nimi działy tej wsi (ib. k.294v). Nie żył w r. 1777, kiedy owdowiała Agnieszka wydzierżwiła części Kwasut na trzy lata Adamowi Drachowskiemu (G.86 k.18). W r. 167 części Kwasut, odziedziczone po ojcu przez nią i przez spadkobierców zmarłej już siostry Grębińskiej, sprzedała za 2200 zł Adamowi Prądzyńskiemu (P.1429 k.163). Z Rożnowskiej synowie Remigian i Rafał, o których niżej. Jako syn Sebastiana wymienoiny też Wawrzyniec Stanisław, który w r. 1699 kwitował z 4000 zł Władysława Rożnowskiego. Zobaczymy niżej wnuka Sebastiana po synu Rafale, Stanisława Wawrzyńca pisanego też czasem Wawrzyńcem Stanisławem. Czy to nie jedna i ta sama osoba, wnuk a nie syn ? Córki z Postruskiej: Dorota, w r. 1684 żona Jana Mierczyńskiego, Anna i Jadwiga, obie spadkobierczynie swej matki i ciotki Grębińskiej, praw swe do Kwasut cedowały w r. 1701 Adamowi Muchlińskiemu (P.1140 II k.9; G.91 k.39). Znich Anna nie żyła już w r. 1702 (Kc.133 k.208v), wreszcie Marianna, w l. 1687-1703 żona Wawrzyńca Małachowskiego.
I. Remigian, syn Sebastiana i Rożnowskiej (P.1228 k.298v), w r. 1675 mąż Katarzyny Krajewskiej, córki Jana i Doroty Kłobukowskiej wdowy 1-o v. po Marcinie Małachowskim (Kc.131 k.486v; G.91 k.33), w imieniu własnym i żony kwitował w r. 1702 ze sprawy Marcina Kurnatowskiego, dziedzica Łubowa (G.91 k.102v). Zapewne żył jeszcze w r. 1708 (G.92 k.121), nie żył już 1711 r. (Kc.134 k.73). Wdowa umarła w Goli 26 II 1724 r., mając około 90 lat, pochowana w Osiecznej u Reformatów (LM Stary Gostyń). Ich córka Marianna, w l. 1708-24 żona Andrzeja Ryszewskiego. Syn Wojciech.
Wojciech, syn Remigiana i Krajewskiej, dostał w r. 1701 od Adama Muchlińskiego cesję praw do Kwasut, które ten ostatni nabył od Anny i Jadwigi B-ch, ciotek Wojciecha (P.1140 I. k.9) Był w r. 1702 regensem grodzkim gnieźnieńskim (LB Gniezno, Sw. Michał; Kc.134 k.73), a w r. 1719 już jako regens ziemski sieradzki i grodzki poznański kupił za 23.000 zł połowę Mierzewa w p. kośc. od sióstr Mąkowskich, Anny Marcinowej Kozierowskiej i Wiktorii Sebastianowej Grudzielskiej, aby w r. 1721 sprzedać tę połowę za 25.000 zł Sebastianowi Peusimskiemu (P.1168 k.23; 1182 k.14v). T. r. spisał wzajemne dożywocie z żoną Urszulą Lipską, córką Wojciecha i Teofili Tokarskiej (P.1167 k.48v). W r. 1720 na połowie dóbr oprawił jej 10.000 zł posagu (P.1175 k.229), który po sprzedaniu Mierzewa przeniósł w r. 1721 na połowę dóbr (P.1182 k.27). Był burgrabią ziemskim pyzdrskim 1723 r. (P.1201 k.58). Podwojewodzi poznański, kupił w r. 1731 za 58.250 zł od Józefa, Jana, Antoniego i Michała braci Chybińskich Stajkowo w p. pozn. (P.1239 k.38), ale je t. r. odkupił od niego za 60.000 zł (ib. k.156), by w r. 1736, wedle zobowiązania z r. 1735, sprzedać tę wieś za 61.000 zł Andrzejowi Bronikowskiemu (P.1246 k.67v). W r.1735 kupił za 54.300 zł Morawsko z folwarkiem Przypaść i młynem Doliny w p. pozn. od Jerzego Watty Kosickiego, cześnika bracławskiego (P.1242 k.56). Druga jego żona, Franciszka Rynarzewska, córka Mikołaja i Katarzyny Gurowskiej, dostała w r. 1738 od swej matki zapis 2000 zł (I.Kon.77 k.109v). Może już w r. 1733 była żoną Wojciecha, bo wtedy kwitowała go z 520 zł jej matka (ib.76 k.485). Wojciech był wojskim wschowskim 1742 r. (P.1248 k.3). Nie żył już 11 VI 1748 r., kiedy na jego urząd mianowano następcę (Ws.180 k.103v). Bardzo niepewny co dolat nekrologo Bernardynów poznańskich kładzie jego śmierć na r. 1747 (Arch. Bern. Poznań, W.58). Franciszka z Rynarzewskich pochowana u Reformatów w Poznaniu 16 II 1785 r. (Nekr. Reformatów Pozn.). Córka Wojciecha i Rynarzewskiej, Eleonora Katarzyna Teofila, ochrzc. 22 II 1739 r. (LB Chojnica), w r. 1765 żona Józefa Gliszczyńskiego, późniejszego kasztelana biechowskiego żyła jeszcze 26 VII 1781 r., on umarł 20 XII 1799 r. Z Lipskiej synowie: Wawrzyniec, Roch Bartłomiej, ochrzcz. 23 VIII 1719 r. (LB Fara, Poznań), Józef, o którym niżej, i ks. Ignacy. Ten ostatni proboszcz w Kijach, kanonik katedralny krakowski 1747 r.(P.l289 k.l52), w działach z bratem dostał w r. 1749 Morawusko, ocenione na 80.000 zł (P.1296 k.78v). Jako opiekun Władysława i Karola, małoletnich synów brata Józefa, kupił w ich imieniu w r. 1777 od Leopolda Bogusławskiego za 86.000 zł gotówką i spłatę długów wieś Glinno i Holendry Okalew (P.1354 s.406). Scholastyk katedralny krakowski i 1781 r. (P.1361 k.213). Jako opiekun bratanków, do spraw granicznych między Książem, Pełczynem i Skotnikami z jednej strony a Biechowem z drugiej, mianował w r. 1784 plenipotenta (P.1361 k341). Skwitowany z opieki przez tych bratanków 1785 r.(P.1362 k.164v). Umarł mając lat 71, 19 V 1793 r.
Józef, syn Wojciecha i Lipskiej, w r.l747 w imieniu własnym i brata ks.Ignacego kwitował się z Antonim Prusimskim (P.1289 k.152). Chorąży chorągwi pancernej oboźnego koronnego 1749, wziął w zastaw na trzy lata za 111l.300 zł od tegoż Prusimskiego Wierzbno i Brzezno (P.1294 k.209v). Zaślubił 9 II 1756 r. Annę Kowalską, córkę Tomasza i Wiktorii z Malczewskich (LC Biechowo), która 4 I 1757 r. dostała mocą zapisu testamentowego swej babki, Katarzyny z Smarzewskich Franciszkowej Kowalskiej, 2-o v. Aleksandrowej Psarskiej, legat 3000 zł oraz sprzęty (Kośc.327 k.128), zaś od swej matki Wiktorii z Malczewskich, 2-o v. Prusimskiej dostała w r. 1758 cesję dożywocia jej (P.1325 k.53). Józef podczszy gnieźnieński, został mianowany w r. 1773, krótko przed 5 VIII, stolnikiem gnieźnieńskim (P.1077 k.258v). W r. 1774 dostał cesję praw do Glinna od Fabiana B. (P.1351 k.99v). Umarł nagle w Księżnie 20 VIII 1775 r. (LM Biechowo). Wdowa w r. 1778, dziedziczka Książna, Skotnik i Pełczyna w p. gnieźn. (G.160 k.93v). T. r. w imieniu własnym orza dzieci: Władysława, Karola, Wiktorii, Faustyny i Seweryny mianowała plenipotentów (P.1355 k.187v). Żyła jeszcze w r. 1782 (P.1359 k.257), nie żyła w r. 1789 (Py.163 k.733). Był jeszcze syn Ignacy Bonawentura, ur. w Księżnie 14 VII 1757 r. (LB Biechowo) niewątpliwie zmarły dzieckiem. Z córek, Wiktoria (Weronika Wiktoria) ochrzcz. z wody 11 V 1765 r. (LB Kamionna), w r. 1784 żona Antoniego Broniewskiego, cześnikowicza dobrzyńskiego. Zmarła w Zakrzewie 30 X 1806 r. Faustyna, wspomniana jako niezamężna w l.1778-84, Seweryna Teofila, ochrzcz. 8 I 1772 r. (LB Chojnica), jeszcze w r. 1785 niezamężna (P.1362 k.167), w l. 1788-98 żona Franciszka Krzyckiego, kasztelanica biechowskiego.
1. Władysław, syn Józefa i Kowalskiej, wraz z rodzeństewm dziedzic Biechowa 1784 r. (P.1361 k.341v), kwitował w r. 1785 stryja ks. Ignacego z opieki (P.1362 k.164v), a dobra Księżno, Pełczyn, i Skotniki i Biechowo w p. pyzdr. i gnieźn., oraz Glinno w p. pozn., odziedziczone po ojcu, t. r. zobowiązał się sprzedać bratu Karolowi (P.1362 k.166v).). Z żoną Józefą Gutrry, córką Antoniego, chorążyca smoleńskiego, i Joanny Goreckiej sporządził zapis wzajemnego dożywocia 1787 r. (G.114 k.69v). Od szwagra Broniewskiego kupił 5 III 1788 r. Smuszewo w p. kcyń. za 150.000 zł (G.115 k.27v), a cedował mu t. r., wedle zawartej z nim komplanacji część spadłej po rodzicach substancji (ib. k.104, 104v). Otrzymał w działach braterskich przeprowadzonych 12 UII 1788 r.,Glinno z przyległościami (Py.163 k.733). T. r. był już mężem drugiej żony, Konstancji Goreckiej córki Jakuba i Kunegundy Rożnowskiej, która wtedy kwitowała rodzieców z 1000 zł (G.115 k.30), a w r. 1790 kwitowała ojca z 10.000 zł (ib. k.15v). Nowe działy z bratem Karolem i siostrami zostały przeprowadzone 20 VI 1789 r. W ich skutku Władysław dobra Księżno, Pełczyno, Skotniki i Biechowo w p. pyzdr. sprzedał bratu Karolowi za 302.000 zł (P.1366 k.320), a Glinno nabył od tego brata (ib. k.331). Z Goreckiej córka Wiktoria Magdalena,ur.26 V 1790 r.(LB Fara, Poznań).
2. Karol,syn Józefa i Kowalskiej ochrzcz. z ceremonii 3 X 1790 r. (LB Poznań, Sw. Wojciech). Kwitował w r. 1787 stryja ks. Ignacego z opieki (P.1364 k.448). Z bratem dokonał działów dóbr 12 VII 1788 r.i potem 20 VI 1789 r. nabywając od niego Księżno, Pełczyno, Skotniki, Biechowo, Podmurzynovvo i pustki Korzkwy, które to dobra w r. 1791 zobowiązał się sprzedać za 350.000 zł i 350 cz. zł rekawicznego szwagrowi Broniewskiemu (P.1366 k.331v; 1368 k.327v). Glinno wedle działu z r. 1789 sprzedał bratu Władysławowi (P.1366 k.331). Nie wiem jak pogodzić z tym wiadomość, że Glinno z Okalewem kupił 30 VI 1791 r. za 100.000 zł od Antoniego Broniewskiego (Hip. Wągr., Smuszewo). Komisarz cywilno-wojskowy wojew. poznańskiego, był w r. 1792 mężem Ksawery Bronikowskiej, córki Piotra i Teresy Rydzyńskiej. Nazwany wtedy dzidzicem Morawska i Glinna. (P.1369 k.538v), 539). Czyżby tą drogą wieś odziedziczył po bracie Władysławie, może już wtedy nie żyjącym ? W r. 1795 był dzierżawcą Gnuszyna (LB Psarskie). Ksawera z Bronikowskich żyła jeszcze 7 IX 1799 r. (LB Poznań, Sw. Marcin). Chyba ten sam Karo, nazwany majorem wojsk pol., zmarł 21 X 1803 r. (Nekr. Dominik. Pozn.). Synem dziedzica Morawska i Joannya (!) Bronikowskiej nazwany Albin B., z Morawska, ur. ok. 1791/1792 r. żeniący się 13 VI 1819 r. z Cecylią Chłapowską, córką Antoniego i Katarzyny, ur. ok. 1795 r. (LC Skórzewo). Ta Cecylia występowała 26 V 1822 r. w roli chrzestnej wraz z Tadeuszem B-im (LB Skórzewo). Moż to brat Albina ? Albin był potem dziedzicem Smuszewa, dóbr odziedziczonych w r. 1806 po ciotce Wiktorii z B-ch Broniewskiej. Od Józefa hr. Sierakowskiego, męża swej ciotecznej siostry Teodory Krzyckiej, po matce współspadkobierczyni Smuszewa, uzyskał 20 VI 1826 r. cesję praw do tych dóbr (Hip. Wągr., Smuszewo). Umarł w Poznaniu 24 IX 1864 r., w wieku 72 lat (LM Poznań, Sw. Wojc., Dz.O., tu data 23 IX). Żona go przeżyła. Synowie, Józef i Wacław. Córki: Leontyna, (Leonora Ksawera), ur. 27 VIII 1820 r. (Hip. Wągr., Smuszewo), zmarła w Poznaniu 15 XI 1903 r., w wieku 83 lat (LM Poznań, Sw. Marcin), Ksawera, ur. w Dąbrówce 21 VII 1821 r. (LB Skórzewo), zmarła VIII 1866 r. (Dz.P.), Marianna, ur. tamże 15 I 1829 r. (ib.). Spadkobiercy Albina zawarli 13 V 1665 r. umowę rozliczeniową. Ze względu na wielkie obciążenie długami na każdemu z czterech spadkobierców przypadło zaledwie po 5.534 tal. (Hip. Wągr., Smuszewo). Z synów Józef (Józef Wojciech), ur. tamże 23 IV 1824 r. (ib.), po śmierci ojca przejął Smuszewo i miał spłacać rodzeństwo, ale już 7 IX 1869 r. dobra te poszły na subhastę i kupił je za 125.000 tal. Mateusz Moszczeński (Hip. Wągr., Smuszewo).
II. Rafał, syn Sebastiana i Rosnowskiej, w r. 1680 dzierżawca wsi Buszkowo, dziedzicznej Kościelskiego (I.Kon.63 k.84). W r. 1687 w imieniu własnym, żony Krystyny Kołudzkiej i córki panny Doroty, kwitował Mariannę Miączyńską (G.88 k.160). Kołudzka występowała już jako wdowa w r. 1702 (G.91 k.106v), nie żyła w r. 1714. Prócz wspomnianej Doroty była córka Domicella, niezamężna w r. 1714 (G.93 k.162), w r. 1720 żona Marcina Chełmowskiego, oraz synowie: Wojciech, Swiętosław i Stanisław Wawrzyniec. Ten ostatni w r. 1702 spisał dożywocie z żoną Zofią Orzelską, córką Jakuba (G.91 k.106v). Nie żył w r. 1737. Jego córka z Orzelskiej, Katarzyna, była 1-o v. w l. 1737-42 żoną Gabriela Bułakowskiego, 2-o v. w l. 1744-50 Antoniego Kossobudzkiego, 3-o v. w r. 1751, krótko po 16 I, zaślubiła Jakuba Łojewskiego. Z Stanisławem Wawrzyńcem zapewne identyczny Stanisław, mąż Zofii a ojciec Wojciecha Stanisława, ur. w Pomorzanach, ochrzcz. 20 IV 1704 r. (LB Raczkowo).
1. Wojciech, syn Rafała i Kołudzkiej, dworzanin Wiktorii z Bułakowskich Radzewskiej, chorążyny nadwornej koronnej, 1710 r. (Ws.77 VII k.80), wraz ze swą żoną Zofią Wojsławską, córką Marcina (Ws. 158 k.11), wydzierżawił w r. 1712 od Kazimierza Cieleckiego wieś Poświątne w p. kośc., a skwitował z dzierżawy w r. 1715 (ib. k.39), zaś w r. 1717 wziął w zastaw od tegoż za 7409 zł Szczepankowo (Ws.79 k.31; 58 k.121v). Tenutariusz Swidnicy w p. wsch. 1720 r. (Ws.79 k.133), kwitował się w r. l722 z Janem Tworzyjańskim z dzierżawy Dryżyny w p. wsch. (Ws.80 k.23) Od. Teresy z Marszewskich Kazimierzowej Rogalińskiej 2-o v. Aleksandrowej Kierskiej i jej syna Konstantego Rogalińskiego wziął w zastaw 1723 r. za 60.000 zł Golejewko, Golejewo, Olbiny,, Łąkty p. kośc. (P.1191 k.186v). Od Franiszka Radzewskiego, podkomorzego poznańskiego, kupił 1729 r. za 85.000 zł Bodzewo i część M. Strzelców w p. kośc. (P.1216 k.6). Część w Bodzewie dokupił 1730 r. za 5000 zł od Jana Rożnowskiego (P.1224 k.158v). Od Stanisława Mojaczewskiego kupił w r.l731 za 1175 zł połowę gruntu Tanecznica, należącego do Graboszewa (P.1228 k.3o5v). Bodzewo i połowę M. Strzelców oraz pustkę Pustkowie sprzedał 1736 r. za 93.000 zł Ludwice z Twardowskich, wdowie po Samuelu Mielęckim (P.1244 k.132), a t. r. kupił Mchy i Brzostownię od Stanisława, Marcina, Antoniego i ks. Józefa Umińskich, kasztelaniców krzywińskich (P.1244 k.130v). Bezpotomny, nie żył już 11 VI 1736 r. (P.1267 k.81v), a dopiero 27 II 1737 r. pochowany został w Gostyniu u Filipinów.
2. Świętosław, syn Rafała i Kołudzkiej, w r. 1710 dostał zapis 1000 ztynfów od Władysława Skaławskiego (G.93 k.16). Jego pierwsza żona Barbara Niedźwiecka, córka Grzegorza i Katarzyny Slesińskiej cedowała w r. 1711 swe prawa spadkowe po wuju Władysławie Slesińskim, dziedzicu Krąpiewa, Jakubowi Dzirżanowskiemu (N.193 s.149). Była bezdzietna i nie żyła już w r. 1713 (N.195 s.44). Przed r. 1726 zaślubił drugą żonę Annę Prądzyńską. W r. 1725 wziął w zastaw od Bartłomieja Puchały Chybińskiego za 20.000 zł Stajkowo w p. pozn. (N.202 k.136v). Od Adama Rosena kupił 1727 r. za 24.000 zł Czewujewo i pustkę Mirki w p. kcyń. (P.1210 I k.259v). Sprzedał te dobra w r. 1737 za 28.000 zł Antoniemu Sławoszewskiemu (P.1247 k.124). T. r. został skwitowany przez bratanicę Katarzynę zamężną Bułakowską z 10.000 zł na poczet należnych jej po stryju jej abracie Swiętosława, Wojciechu, 30.000 zł (P.1250 k.130). Po tym Wojciechu Swiętosław odziedziczył Mchy i Brzostownię. Wraz ze swymi synami, Melchiorem i Walentym został skwitowany w r. 1738 ze spadku po Wojciechu B. przez siostrę Domicellę zamężną Chełmowską (P.1253 k.189). Brzostownię sprzedał w r. 1746 za 60.000 zł swej córce Franciszce, zamężnej Jakólskiej (P.1286 k.126v). Żył jeszcze w r. 1747 (P.1290 k.191v), nie żył już 12 IX 1748 r., kiedy synowie jego dokonali działów ojcowizny (P.1292 k.188v). Anna z Prądzyńskich umarła przed nim, 1 VI 1743 r. (LM Mchy). Osynach Swiętosława i Prądzyńskiej: Malchiorze, Walentym, Fabianie i Ignacym, zob. niżej. Był jeszcze syn Michał Andrzej, ochrzcz. 25 IX 1731 r. (LB Rogowo), zapewne zmarły młodo. Córki: Franciszka Kunegunda, ur. w Stajkowie, ochrzcz. 9 IV 1726 r. (LB Lubasz), żona w l. 1745-56 Ludwika Jakólskiego, starościca stolińskiego, zaślubiła 2-o v. w r. 1761 Jana Cieślińskiego, Domicella Katarzyna, ochrzcz. 27 XI (czy XII ?) 1732 r. (LB Rogowo), zmarła 20 VII 1765 r. w Brzostowni (LM Książ), Marianna, ochrzcz. 20 I 1739 r., zmarła w kwietniu t. r. (LB i LM Mchy), Joanna Barbara, ochrzcz. 30 IV 1740 r. (LB Mchy).
1) Melchior, syn Świętosława i Prądzyńskiej, zawierał w r. 1740 komplanację z Ludwiką z Twardowskich Mielęcką (Kość.320 s.569). Dziedzic Mchów, żonie swej Jadwidze Przyłuskiej, córce Antoniego i Magdaleny Drzewieckiej, oprawił w r. 17147 posag 15.000 zł (P.1300 k.29). Nie do pogodzenia z tym zapisem data ślubu ich 29 IX 1749 r. (LC Koszuty), chyba że zapis oprawny dotyczył narzeczonej, nie żony. Umarła w Mchach 28 I 1772 r., wydawszy na świat syna Karola (LM Mchy). Melchior umarł tamże 25 XII 1774 r. (ib.). Osynach Sebastianie i Kasprze zob. niżej. Karol Franciszek Salezy, ur. w Mchach, ochrzcz. 28 I 1772 r. (LB Mchy), część w Mchach i cząstkę w Brzostowni sprzedał w r. 1790 za 90.000 zł bratu Sebastianowi (P.1367 k.10v). Major wojsk polskich, zmarł w Mchach 9 X 1803 r. (LM Mchy). Z córek, Rozalia ur. ok. 1757 r. miała zaślubic 1-o v. dopiero 20 II 1774 r. Aleksandra Korytowskiego (LC Mchy, ale to data niewątpliwie błędna, bo już 2 II 1774 r. ochrzcz. był ich syn (LB Domachowo)), potem podkomorzefo król, 2-o v. 1 II 1793 r. wyszła w Domachowie za Jana Przespolewskiego. Agnieszka, ur. około r. 1759, zaślubiła 8 VI 1777 r. Franciszka Dzierżanowskiego, burgrabiego poznańskiego (ib.), Franciszka Kunegunda, ochrzcz. 8 III 1768 r. (LB Mchy). Wyszła 12 XI 1795 r. w Poznaniu za Teofila Korytowskiego i zmarła 6 V 1835 r. Brygida zmarła 22 VIII 1775 r., mając około lat 6 (LM Mchy). Joanna wreszcie zmarła panną 30 I 1825 r. mając lat około 55 (LM Mchy).
(1) Sebastian, syn Melchiora i Przyłuskiej, ochrzc. 22 I 1754 r. (LB Mchy). Od Tomasza, Mateusza, Wojciecha i Ksawerego Jagielskich, swych ciotecznych braci, kupił w 1777 r. za 7500 zł części wsi Brzostowni w p. kośc. (P.1354 s.331). Od Anieli z Jaskólskich Jaraczewskiej dostał w r. 1781 cesję praw do wsi Brzostownia (Kośc.334 k.23v) i t. r. został skwitowany przez Mateusza Jaskólskiego z 2407 zł z kontraktu sprzedaży Brzostowni (I.Kal.221 k.318). Inną część Brzostowni kupił w r. 1784 od Ksawerego Jaskólskiego, syna Franciszka (P.1361 k.276v). Podstoli gnieżnienski 1784 r. (LB Domachowo), współdziedzic obok braci Mchów 1786 r. (P.1363 k.374), zaślubił 17 IX 1786 r. Barbarę Koczorowską z Jankowic (LC Ceradz), córkę Kazimierza, wojskiego kaliskiego, i Estery Grudzielskiej. Mchy i Brzostownię kupił 19 I 1777 r. za 90.000 zł od brata Kaspra (P.1375 k.2). T. r. żonie swej oprawił posag 68.000 zł (P.1375 k.62). Podstoli gnieźnieński, komisarz cywilno-wojskowy pow. kościańskiego i ziemi wschowskiej, ponowił w r. 1790 transakcję kupna od brata Kaspra za 90.000 zł części w Mchach i cząstki w Brzostowni oraz nabył części tamże za taką samą sumę od brata Karola (P.1367 k.3v, 10v). Barbara z Koczorowskich zmarła u krewnych w Strykowie 4 IX 1835 r., mając lat 63, pochowana w Mchach (LM MOdrze; LM Mchy, tu data zgonu 3 IX). Sebastian dzidzic Mchów, Brzostowni oraz Olędrów: Charłup, Sebstianowa i Ługów, spisał w Mchach 1 X 1835 r. testament, czyniąc swym uniwersalnym spadkobiercą synowca Ignacego. Umarł tamże mając lat 84, 3 XII 1837 r. (LM Mchy).
(2) Kasper Baltazar, syn Melchiora i Przyłuskiej, ochrzczony 7 I 1767 r. (LB Mchy), obok braci współspadkobierca dóbr Mchy, kwitował 1784 r. z opieki i administracji tymi dobrami brata Sebastiana (P.1361 k.179). Skwitował tego brata w r. 1787 z 30.000 zł z sumy 90.000 zł stanowiącej cenę Mchów i Brzostowni, sprzedanych bratu (P.1375 k.2). Kupił 4 VI 1787 r. od Tadeusza Korytowskiego, podczaszego kaliskiego, za 201.000 zł Komorniki i Bylino z przyl. w p. pozn. (ib. k.95). Na Komornikach, Bylinie i Łazach oprawił w r. 1788 posag 40.000 zł żonie swej Nepomucenie Chełkiej, córce Stanisława, skarbnika wschowskiego, i Doroty Skórzewskiej (P.1375 k.329). Część w Mchach i cząstkę w Brzostowni sprzedał w r. 1790 za 90.000 zł bratu Sebastianowi (P.1367 k.3v). Kupił 5 VI 1793 r. od Antoniego Kąsinowskiego i jego syna Antoniego za 30.000 zł Sierakowo, Piotrowice i Babino w p. pyzdr. (P.1370 k.135). T. r. był dzierżawcą Pijanowic (LC Niepart). Drugą jego żoną była Walknowska, wdowa po Feliksie Niemojowskim podczaszym ostrzeszowskim, zaślubiona 20 VI 1794 r. (LC Słupia, zob. Żychliński III), trzecią była podobno Franciszka Stablewska, wdowa po Konopce. Kasper umarł 191 IX 1824 r. (LM Słupca). Córki Kaspra; Konstancja za N. Raszewskim, żyjąca w r. 1835, Ludwika zmarła 8 IV 1825 r., zamężna za N. Masłowskim. Syn Ignacy.
Ignacy (Jan Ignacy), syn Kaspra i Chełmskiej, ur. w Łukomiu 31 VI 1789 r. (LB Zagórów), dziedzic Babina i Słonczyc k. Ostrowa, odziedziczył w r. 1837 po stryju Sebastianie Mchy i Brzostownię. Zaślubił Salomeę Walknowską (Walichnowską), córkę Felicjana i Katarzyny Przyjemskiej. Umarł 24 XI 1845 r., a żona zmarła 4 VII 1856 r. Córki icg: Nepomucena, ur. w r. 1815, dziedziczka Brzostowni, zaślubiona 26 XI 1839 r. Józefowi Żychlińskiemu (LB Mchy), zmarła 20 VIII 1866 r. w Brzostowni, Helena, ur. w r. 1833, zmarła panną po 22 V 1869 r. Synowie: Stanisław, Józef, Felicjan i Wincenty.
a. Stanisław Felicjan, syn Ignacego i Walknowskiej, ur. w Korwinie 6 III 1817 r. (LB Słupia), dziedzic Mchów, które na kilka lat przed śmiercią sprzedał Karśnickim, dziedzic też Babina, a 1845 r. dzierżawca Skiereszewa zaślubił we dworze w Arkuszewie 25 V 1842 r. Franciszkę Konstancję Karską, córkę Hieronima i Katarzyny Zdębińskiej, ur. w Piotrowie 4 X 1820 r. (LB Sw. Michał, Gniezno), zmarłą w Marcinkowie Górnym 24 XII 1861 r., pochowaną w Gąsawie (LM Gąsawa; Dz.P.). Stanisław umarł 6 VII 1863 r., pochowany w Poznaniu na cmentarzu Sw. Marcina. Córki ich: Hieronima Michalina za Ignacym Morawskim właścicielem dóbr w Król. Polskim, Stanisława Joalanta, ur. 25 IX 1845 r. (LB Sw. Wawrzyniec, Gniezno), żona Zygmunta Jaksiewicza. Synowie Franciszek i Józef Seweryn, ur. w Gościeszynie koło Żnina 1855 r., zmarły dzieckiem.
Franciszek Leopold, syn Stanisława i Karskiej, ur. w Gościeszynie 23 I 1854 r., pozostawał pod opieką dziada Hieronima Karskiego i Amilkara Brzeskiego, męża swej ciotki Rozalii Teresy Karskiej. Potem kupił w r. 1878 od tegoż dziada Trzepciny (Junkerhoff ?) w p. śnieckim, ale po dwóch latach wykupiła te dobra Komisja Kolonizacyjna. Ożenił się w Tucholi 21 II 1861 r. z Władysławą Dembińską, córką Teodora i Nepomucyny Jasińskiej, ur. w Komorzy 6 VIII 1682 r. Po ślubie Franciszek przejął dzierżawę Białowieży w p. tucholskim, potem przeniósł się do Berlina i tu zmarł 17 II 1910 r. (Dz.P.). Wdowa zmarła w Czystym 13 XII 1938 r., pochowana w Kościelcu (ib.). Córki ich: Maria, ur. 12 X 1884 r. zmarła 3 I 1893 r., pochowana w Tucholi, Janina, ur. 8 X 1887 r. (1885 ?), wyszła za Józefa Hoppe, właściciela Czystego, Skurbaczewa i Lucimia, Władysława, ur. 27 VI 1895 r. w Białowieży, zmarła w Sitnie 1943 r. żona Gustawa Chrzanowskiego, dzierżawcy domeny państwowej Sitno koło Wąbrzeźna. Syn Stanisław.
Stanisław Teodor, syn Franciszka i Dembińskiej, ur. 15 II 1882 r. w Białowieży, ekonomista, profesor Akademii Handlowej we Lwowie, potem Wyższej Szkoły Ekonomicznej zmarły w Krakowie 14 IX 1858 r., zaślubił we Lwowie 26 IV 1858 r. Marię Teresę Olszewską, córkę Henryka i Jadwigi Niesiołowskiej, ur. we Lwowie 7 XII 1892 r., zmarłą w Krakowie 10 II 1858 r. Córka ich Maria, ur. we Lwowie 24 VIII 1914 r., wyszła 1938 r. za Józefa Latkowskiego, druga córka Janina, ur. we Lwowie 2 III 1920 r. zaślubiła w r. 1948 w Krakowie Tomasza Bigdę. Syn Andrzej.
Andrzej Franciszek, syn Stanisława i Olszewskiej, ur. 23 IV 1916 r., adiunkt Wyższej Szkoły Rolniczej w Krakowie, ożenił się z Jolantą Krzyżanowską, lekarką, córką Kazimierza i Zofii Rubczyńskiej, ur. w Krakowie 17 VII 1922 r., z której dzieci: Piotr, Monika i Michał.
b. Józef, syn Ignacego i Walknowskiej, ur. około 1814/1818 r., dziedzic Słomczyc koło Ostrowa 1841 r., Wydzierzewic po żonie 1844 r., umarł 26 IX 1881 r. w wieku lat 67 (LB Kośmin) zaślubił 191 IX 1840 r. Walerię Moszczeńską, córkę Adama, podprefekta pow. wrzesińskiego, i Jadwigi Grudzielskiej, ur. około r. 1818 r., zmarłą w Poznaniu 8 IX 1904 r. (Dz. P.). Córki ich: Jadwiga Salomea Ludwika, ur. 25 VIII 1841 r. (LB Czerlejno), zmarła dzieckiem, Marianna, zmarła 6 XI 1844 r. w wieku dwóch lat (LM Sw. Marcin, Poznań), Jadwiga, ur. 2 VII 1842 r., zmarła 29 XII 1908 r. (ib.), Felicja, ur. około r. 1838/44, zaślubiła 25 II 1892 r. Hieronima Czajkowskiego zmarła mając lat około89, 4 XII 1927 r., pochowana we Wrześni (Dz. P.), Aniela, ur. w Wydzierzewicach 11 II 1846 r. (LB Czerlejno), zmarła panną. Syn Adam.
Adam, syn Józefa i Moszczeńskiej, ur. w Wydzierzewicach 11 XI 1848 r. (ib.), miał z żony Teofili Szatkowskiej syna Stanisława, zmarłego bezżennie, i córki, Bronisławę za N. Siewkowskim i Jadwigę za N. Belowem.
c. Felicjan, syn Ignacego i Walknowskiej, ur. ok. 1819 r., mąż Urszuli Zdębińskiej z Arkuszewa, ur. ok. 1819, zaślubionej 26 I 1845 r. (LC Gniezno, Sw. Michał), miał synów: Mieczysława, ur. 16 I 1846 r. (LB Sw. Marcin, Poznań), zmarłego bezżennie po 26 VI 1873 r., mieszkającego w Dembiczu (LB Lubasz), Józefa, zmarłego bezżennie, i córkę Pelagię Salomeę, ur. około 1851 r., wydaną 26 XI 1879 r. za Józefa Ozdowskiego (LC Sw. Marcin, Poznań), zmarłą 13 VIII 1914 r. (LM ib. Dz. P.).
d. Wincenty, syn Ignacego i Walknowskiej, ur. w r. 1824 r. w Skotnikach, zaślubił 22 VI 1850 r. w Poznaniu Ludwikę Brownsford, ur. około r. 1825 (LC ib.). Z niej córka Maria ur. ok. 1852 r., wyszła w Poznaniu 28 I 1882 r. za Franciszka Mikołaja Gotarda Rüdigiera dzidzice Ujazdowa w Kr. Pol. i synowie Marcin i Ludwik.
a) Marcin, syn Wincentego i Brownsfordówny, ur. około r. 1853, ekonom w Mołoczkach na Wołyniu, zaślubił w Poznaniu 27 V 1890 r. Władysławę Czajkowską, córkę Hieronima i Emilii Koczorowskiej (LC ib.). Dzieci ich: Jerzy w USA, mąż Zofii Paluchowskiej, ojciec synów Jerzego i Andrzeja, Maria w zgromadzeniu SS. Urszulanek.
b) Ludwik, syn Wincentego i Brownsfordówny, ur. w r. 1854 kierownik biura "Domu Aptekarzy", zmarły w Poznaniu 4 XII 1935 r., pochowany w Kostrzyniu. Z żony Wacławy Czajkowskiej, córki Hieronima i Amelii z Koczorowskich, zaślubionej w Ostrowie 30 VII 1889 r., ur. ok.1867 r. (LC Ostrów), (Dz. P.), synowie; Janusz, który wyniósł się do USA w r. 1908 i zamieszkał w Syracuse, ożeniony z Janiną Stępińską, ur. w r. 1890, Bohdan, ożeniony z Marią Bernadt, ojciec Jolanty zamężnej z N. Rolą i Zofii niezamężnej, Ludwik wyniósł się też do USA w r. 1922 i osiadł w Uttica, ożeniony z Marią Kowalską, wdową 1-o v. po Gomulskim.
2) Walenty Józef, syn Swiętosława i Prądzyńskiej, ur. w Czewujewie, ochrzcz. 13 II 1730 r. (LB Rogowo), kupił w r. 155 od Łukasza, Franciszka, Andrzeja i Mikołaja Białoskórskich połowę Czerlrjna w p. kcyń. za 27.000 zł (N.211 k.174v; Kc.143 k.133). Swoją część dóbr Mchy i Brzostownia sprzedał w r. 1756 za 27.000 zł bratu Melchiorowi (P.1317 k.133v) i t. r. od Michała Izbińskiego kupił za 36.000 zł Siedleczko w p. kcyń. (N.211 k.202v). Jego żona, Marcjanna Gembartówna, córka Stanisława i Katarzyny Wilczyńskiej, kwitowała w r. 1758 swą matkę i ojczyma Franciszka Borka Gostyńskiego (G.99 k.52, 55). W r. 1760 była dziedziczką Mierzewa (ib. k.235v). Walenty spisał w r. 1759 pubkta sprzedaży połowy Czerlina za 30.000 zł Walentemu Żukowskiemu (Kc.144 k.54). Nie żył już w r. 1763, kiedy wdowa była 2-o v. żoną Konstantego Iłowieckiego (G.99 k.438). W r. 1776 w Mierzewie spisała komplanację ze swym synem Jakubem B. (g.103 k.305). Z Iłowieckim separowana już w r. 1779 (G.106 k.83v). Mierzewo i pustkę Królewiec sprzedała 7 II 1781 r. za 140.000 zł synowi Jakubowi (G.108 k.71).
Jakub Filip Stanisław, syn Walentego i Gembartówny, ochrzcz. 9 VI 1750 r. (LB Jarząbkowo), dziedzic Mierzewa i pustki Królewiec, w r.1781 komornik graniczny wojew. gnieźnieńskiego i komisarz cywilno-wojskowy 1790 r. (G.115 k.87v). Żonie swej Józefie Chełmskiej, córce Stanisława, skarbnika. wschowskiego, i Doroty Skórzewskiej oprawił w r. 1791 posag 40.000 zł (Py.165 k.38). W r. 1796 spotykamy Marcjannę Rokossowską, żonę Jakuba B., chyba tego samego? Dziedzic Ruchocinka 1805 r., umarł 14 II l806 r. (LM Powidz). Dzieci Jakuba i Chełmskiej: Cecylia, w r.l822 żona Jana Puciatyckiego, Marianna Dorota, ochrzcz, 1 I 1793 r. (LB Jarząbkowo), i Tadeusz, ochrzcz. z wody 7 IX 1794 r. (LB Powidz), mieszkający w r.l822 w folwarku Wólka w p. suwalskim. Wspomniany wyżej córka Marianna, dziedziczka Ruchocinka, wyszła 30 I 1815 r. za Ignacego Stanowskiego, kapitana wojsk polskich i owdowiała 9 I 1828 r. Poszła 2-o v. 2 III 1829 r. za Ludwika Nitkowskiego, (LC Powidz).
3) Fabian, syn Świętosława i Prądzzyńskiej, ur. około 1725 r., wedle działów braterskich swoje części w Mchach i Brzostowni, wyłączone na jego rzecz przez ojca przy sprzedaży tych wsi małżonkom Jaskólskim, sprzedał 1748 r. za 27.000 zł bratu Melchiorowi (P.1292 k.188v). W r. 1749 spisał dożywocie ze swą żoną Ludwik Malczewską, córką Macieja i Jadwigi Przyjemskiej, wraz z którą w r. 1758 kwitował jej brata Ignacego z 17.333 zł na poczet jej posagu (P. 1297 k.121v; 1325 k.41). Ludwika, w r. 1559 występowała zarówno przeciwko swemu mężowi "uciążliwemu", jak i przeciwko temu bratu (Rel. Kal.172/173 s.1503). Kupił w r . 1750 za 60.000 zł od Michała Bratkowskiego, skarbnika kaliskiego, Lutynię i pustkę Rudę w p. pyzdr. (P.1300 k,95v) i w r. 1761 na tych dobrach oprawił posag swej żonie w sumie 34.453 zł (P.1331 k.242v). Od Leopolda Bogusławskiego regenta ziemskiego poznańskiego, wział w zastaw t. r.cześć Sobótki w p.kal. za 43.000 zł (Py.158 k.339). Jako "tradycyjny posesor" Starkowca występował 1762 r. przeciwko Bratkowskim, cześnikostwu kaliskim, poprzednim posesorom (Rel. Kal.178 k.381v) Od Antoniego Wyssogoty Zakrzewskiego, pułkownika wojsk koronnych, kupił w r. 1765 części wsi Staw "Bardszczyzna" i pustki Czekanowo za 29.500 zł~ (P.1339 k.80). Swe prawa do Glinna scedował w r. 1774 Józefowri B. stolnikowi gnieźnieńskiemu (P.1351 k.99v). Od Kazimierza Sieniątkowskiego kupił 1 II 1779 r., mocą kontraktu z 27 VI 1778 r., połowę wsi Staw "Bieganowszczyzna" wraz z częściami Chwałkowic, Grabianek i częścią pola w Gonicach w p. pyzdr. za 33.600 zł (P.1355 k.167v; Py.158 k.857). Dobra Staw, nabyte zarówno od Zakrzewskiego jak i Siemiątkowskiego, sprzedał 16 VI 1783 r. za 72.000 zł i 1300 zł rękawicznego Antoniemu Rożnowskiemu,pisarzowi grodzkiemu gnieźnieńskiemu (Py.163 k.206; G.111 k.126v). Umarł mając około 58 lat, 27 VII 1783 r. i pochowany został w Stawie (LB Staw) . Wdowa w r. 1784 odkupiła Staw od Rożnowskiego za 75.000 zł (G.111 k.l26v), ale sprzedała te dobra w r.l788 za 80.000 zł Janowi Broniszowi, skarbnikowi gnieźnieńskiemu (Py.163 k.597). Żyła jeszcze 3 VI 1793 r. (LB Łukowo), Córki Fabiana i Malczewskiej: Justyna, wydana w Stawie 14 VIII 1779 r. za Antoniego Kąsinowskiego, Teresa zaślubiła w Stawie 5 VIII 1775 r. Ignacego Zayguta Stanisławskiego, Marianna zaślubiła w Stawie 13 1780 r. Jana Kurcewskiego, Katarzyna zaślubiła w Stawie 31 VII 1788 r. Antoniego Michała Kozłowskiego, Wiktoria wyszła w Stawie 20 VII 1788 r. za Stanisława Kossowskiego, Franciszka w r. 1785 niezamężna (G.112 k.71v). Synowie; Ludwik Stefan Józef, ur. w Stawie, ochrzcz. 13 IX 1767 r. (LB Staw), Marcin, ochrzcz. 12 XII 1769 r. (ib.), żyjąćy jeszcze w r. 1785 r., Józef, który w r. 1791 kupił od Mikołaja Koszutskiego Strzeszki z łąką Brzozowiec w p. pyzdr. (P.1368 k.24v, 119), żyjący jeszcze 12 VIII 1793 r. (LC Niepart), Ksawery, zmarły jako dziecko jednoroczne 26 IX 1766 r. (LM Staw) i najmłodszy Kazimierz, o którym niżej.
Kazimierz, syn Fabiana i Malczewskiej ,ur. w Stawie 25 II 1772 r.(LB Staw), dzierżawca Wólki 1796 r. odziedziczył po swym bracie Józefie Strzeszki, których dziedzicem był w r.1804. Zaślubił 2 II 1796 r. Katarzynę Trampczyńską i miał z niej dzieci: Wincentego Anastazego, ur. w Gutowach W. 25 III 1800 r. (LB Września), zmarłego dzieckiem, Prowidencję, ochrzcz.28 I 1807 r. (LB Fara, Poznań), Prudencjanę, ur. VIII 1808 r., zmarłą w Żernikach 28 X t. r. (LB i LM Opatówko), Szymona Tadeusza ochrzcz. 28 I 1814 r., zmarłego 29 X t . r. (LB i LM Sw. Marcin, Poznań), Wincentego Anastazego, ochrzcz. 3 VI 1815 r. (ib .) . Był jeszcze syn Melchior Seweryn, zamieszkały w Warszawie, który w r.1835 dostał legat od stryja Sebastiana, a w r, 1839 legitymował się ze szlachectwa w Król. Polskim. Była i córka w r. 1835 żona N. Zwierzskiego, nie wiem czy nie identyczna z wymienioną wyżej Prowidencja.
4) Ignacy Jan, syn Świętosława i Prądzyńskiej , ur. w Czewujewie ochrzcz. 29 VII 1727 r. (LB Rogowo) , w r. 1748 wraz z bratem Walentym części w Mchach i Brzostowni sprzedał za 54.000 zł Melchiorowi B. (P.1292 k.188v).Powtórzył tę transakcję już tylko we własnym imieniu w r. 1757, sprzedając swe części w Brzostowni Malchiorowi za 27.000 zł (Kość.360 k.52). Posesor Iłowca i Pecny 1758 r., zaginał bez wieści w r. 1762. Ożęnił się z Katarzyną Poklatecką, córka Franciszka i Zofii Bystramówny, wdową 1-o v. po Ludwiku Szołdrskim z którą dożywocie spisał w r. 1760 (Kość.360 k.87v), a która 3--o v. wyszła 23 II 1762 r.za Józefa Starzeńskiego, pisarza ziemskiego poznańskiego, potem kasztelana gnieznieńskiego, i umarła 6 V 1775 r., pochowana u ReFormatów w Poznaniu (LB i LM Iłowiec). Córki Ignacego i Poklateckiej: Wiktoria (Wiktoria Anna), ur. w Wierzei, ochrzcz. 22 VIII 1759 r. (LB Ceradz Kośc.) zaślubiona w Poznaniu 13 X 1788 r. Teodorowi. Rokembachowi i Anastazja (Łucja Anastazja Zofia), ochrzcz., 11 XII 1758 r.(LB Iłowiec), nie zamężna, wraz z siostrą pozostawała pod opieką Stanisława Strachowskiego w l. 1763-84 (I.Kal.204/5 k.75v; P.1361 k.61), wyszła w Poznaniu 12 XI 1784 r. za Kazimierza Przeradzkiego. Żyła jeszcze 14 XII 1797 r. Syn Marcin.
Marcin Franciszek Ksawery, syn Ignacego i Poklateckiej, ochrzcz. 8 XI 1760 r, (LB Iłowiec), kwitował w r. 1781 ojczyma Starzeńskiego kasztelana gnieźnieńskiego (Kośc.334 k,20v). W r. 1785 dziedzic dóbr Kuszkowo w p.kośc., kupionych za 46.000 zł od Sylwerego Zakrzewskiego, pisarza grodzkiego kościańskiego (P.1361 k.75). Chorąży wojsk koromych, sprzedał w r. 1786 Kuszkowo za 40.000 zł szwagrowi Przeradzkiemu (P.1363 k.322). Ożenił się 14 II 1789 r. z Marianną Raczyńską wdową 1-o v. po Macieju Trampczyńskim (LC Ceradz), która przed ślubem zapisała mu dług 10.000 zł (P.1375 k.357). T. r. 24 VI, będąc wówczas chorążym wojsk koronnych kupił, za 178.000 zł od Ignacego Wyssogoty Zakrzewskiego dobra Gutowy Wielkie i Małe z połową Kleparza oraz Bierzglino ( P.1366 k.300 , 589; P.1375 k.450) co potwierdził 27 VI t. r. swoją rezygnacją brat Ignacy Michał Zakrzewski. Był w r. 1791 szambelanem królewskim dziedzicem dóbr Grzebienisko w p. pozn.. które wyderkował wtedy na trzy lata szwagrowi Przeradzkiemu (P.1368 k.319), zaś w r. 1792 tę samą wieś wyderkował na trzy lata za 120.000 zł Tomaszowi Kraszkowskiemu (P.1369 k.124v).
@tablica: Bieńkowscy h. Korwin 1.
@tablica: Bieńkowscy h. Korwin 2.
@tablica: Bieńkowscy h. Korwin 3.
Marianna z Raczyńskich umrła 13 IV 1802 r. w wieku 48 lat i została pochowana w klasztorze w Lądzie (LM Września). Sam Marcin, mieszkający w końcu życia na Grzybowie w Gnieźnie, tam umarł 5 III 1819 r. i spoczął na cmentarzu Sw. Krzyża (LM Gniezno, Sw. Trójca0. Syn Walenty Józef Leon, ur. w Gutowach, ochrzcz. 28 II 1790 r., zmarł tamże 18 VII t. r. Córki: Józefa, chrzestna 5 VI 1791 r., zmarła tamże 27 X 1794 r., Bibianna Barbara, ur. tamże 22 XI 1794 r., żyła jeszcze 30 VII 1813 r. (LB i LM Września), Emiliana (Emilia Elżbieta Apolonia), ochrzcz. 1 XI 1792 r. (LB Fara, Poznań), żyła jeszcze 14 III 1811 r. (LB Września). Zob. tablice 1-3.
Stanisław, nie żyjący w r. 1666, ojciec Kazimierza, który wraz z żoną Jadwiga Pągowską dostał w r. 1655 zapis długu 200 zł od Stanisława Psarskiego (I.Kon.56 k.187). W r. 1666 Kazimierz wraz z żoną wydzierżawił Miłosław od Jana Leopolda Opalińskiego, wojewodzica poznańskiego i żony jego Zofii Górskiej (P.1074 k.537). Nie żył w r. 1675, kiedy syn jego Krzysztof sprzedał Mystki w p. pyzdr. za 17.000 zł Aleksandrowi Kułakowiczowi i żonie jego Reginie Cieleckiej (P.1427 k.125). Ten sam zapewne Krzysztof Korwin B., nie żyjący już w r. 1720, miał skrypt na 1040 zł dany sobie przez małżonków Hunterów. Spadkobiercami jego byli bratankowie, tj. dzieci zmarłych Remigiana i Rafała B-ch, o których wyżej (G.94 k.72v).
Marianna pochowana 8 XI 1725 r. u Bernardynów we Wschowie (Arch. Bern., W.27). BartłomŚej i Zofia, małżonkowie, chrzcili 13 I 1733 r. córkę Agnieszkę (LB Rogowo). Franciszek, posesor Marszewa w r. 1746 (LB Sowina). Paweł, ekonom w Szymanowie, mający około 60 lat, umarł tamże 1 II 1760 r. (LB Srem). Franciszek zaś1ubŚł 18 II 1767 r. Krystynę Malinowską. Byli oboje w r. 1769 posesorami Bieganowa. Tam też rodziły się ich dzieci: Mikołaj Józef 6 XII 1764 r. , Stefan Egidiusz 30 VIII 1769 r., Jakub Ignacy 24 VII 1772 r. (LC i LB Bieganowo). Jan i Józefata z Chłapowskich, rodzice Anny Cecylii, ur. w Rawiczu 23 XI 1790 r. (LB Rawicz). Michał Binkowski z żoną Marianną z Jabłońskich miał syna Franciszka, ur. 2 VIII 1800 r., ochrzcz. z cerem. 1 XI t. r. Mieszkał na Gąskach (LB Poznań, Sw. Marcin). Anna przed 18 VII 1811 r. zaślubiła Stanisława Kozłowskiego, posesora wsi Białykał. Mikołaj, z Mazowsza, mający lat 23, zaślubił 6 VI 1814 r. pannę Katarzynę Sypniewską, mającą lat 26, zamieszkałą w Chwaliszewie (LC Poznań, Sw. Małgorzata). Józef,ekonom w Nekli 1817 r., komisarz w Borzejewie 1820 r., miał z żony Rozalii Wilkotarskiej synów: Andrzeja Józefa, ur. w Nekli 21 XI 1817 r. (LB Nekla) i Jana Sylwestra, ur. w Borzejewie 27 XII 1820 r. (LB Grodziszczko). Tekla, ok. r. 1817 r. żona Jana Krasnosielskiego, dziedzica Głusek. Ur. Anastazy, liczący lat 27, zaślubił 21 VI 1827 r. Agnieszkę Szymańską z Wieruszowa (LC Wieruszów). Poszła ona 2-o v. 6 V 1833 r. za Franciszka Nowakowskiego, "skrybę" (LC Jemielno). Mieszkała wtedy w Holendrach Wierzyckich. Ks. Jan Nepomucen, rezydent w Rawiczu, chrzestny 9 V 1831 r. (LB Łaszczyn). Panna Franciszka, córka Stefana dzierżawcy, zmarła w Zbrudzewie 9 I 1856 r., w wieku lat 60 (LM Srem). Edward (czy szl. ?), nauczyciel ludowy, 1858 r. (LB Kościan). Waleria, zamieszkała w Sremie, chrzestna 20 II 1868 r. (LB Srem). Anna, żona Romana Koczorowskiego, agenta, zmarłego w Poznaniu 14 II 1903 r. Anastazja, z Korczyńskich, zmarła w Poznaniu na Chwaliszewie 15 VII 1910 r., mając lat 45 (LM Poznań, Sw. Małg.) Józef zmarł 26 IX 1881 r., zostawiając żonę i dzieci. Eksportacja zwłok z Białego Dworu do Koźmina. Emilia zmarła w 63 roku życia 3 XI 1882 r. Pozostał mąż (ib.). Anna Antonina, mająća lat 31, zaślubiła w Poznaniu 3 X 1892 r. Romana Macieja Koczorowskiego (LC Sw. Marcin). Zmarła w Poznaniu 2 V 1916 r. Teofila z domu Malicka, licząca lat 63, umarła 31 VI 1916 r. w Poznaniu (LM Sw. Marcin).
Nie wiem czy do tych należął Józef "Binikoski" z wojew. sieradzkiego, mąż Franciszki Gąsiewskiej, ojciec Marianny, ur. w Sulmierzycach 20 VIII 1788 r. (LB Sulmierzyce)
>Bieńkowscy chyba z Bieńkowa w p. kośc. Mikołaj skwitowany 1499 r. przez Mikołaja Przybińskiego z dóbr ojczystych i matczynych oraz po stryju spadłych na Przybińskiego we wsi Przybini p. kośc. (Kośc.23 k.47v). Nie żył w 1507 r. Wdowa po tym Mikołaju B., Agnieszka Przybińska, córka Jana Oporowskiego i Anny Przybińskiej (Kośc.345 k.80v), rezydowała w r. 1520 w Przybini i łan w owej wsi wyderkowała za 20 grz. Janowi Oporowskiemu, inne części tamże dała Marcinowi Krajewskiemu (Kośc.233 k.70v, 71, 71v). Żyła jeszcze w 1534 r. (Kośc.234 k.285v). Córka Mikołaja, panna Małgorzata, w asyście stryja Jana Siedleckiego i wuja Jana Golskiego, wraz z rodzoną ciotką Małgorzatą Przybińską, wdową po Wojciechu Srockim, dwa łany w Przybini wyderkowała 1507 r. za 20 grz. Janowi Grzybowskiemu (P.1390 k.120v).
Ks. Wawrzyniec B. altarysta w Sremie 1537 r. (P.1396 k.415).
>Bierczynscy, zob. Bierszynscy
>Bierkowscy. Stanisław z wojew. sandomierskiego, nie żyjący w r. 1652, ojciec Jana, który t. r. kwitował Łukasza Orzelskiego, pisarza ziemskiego kaliskiego, z wydania scrutinium, udowadniającego jego niewinność wobec ks. Gradowicza, proboszcza kleckiego, który go skarżył o obelgi (G.82 k.607v). Ur. Piotr Michał z Jabłońskich, rodzice Łukasza Teodora, ur. w Rudkach 18 X 1804 r. (LB Ostroróg).
>Biernaccy h. Korab z Biernatek w p. kaliskim, dawniej zwanych Biernacicami, rojowiska drobnej szlachty różnoherbowej, którą tylko w części mogę pod względem przynależności herbowej określic w sposób pewny. Ocałej rzeszy dziedziców Biernacic z XV wieku, a w pewnej mierze i z następnych, piszę po Biernackich herbów Korab, Pomian i Poraj.
Grzegorz z Biernacic herbu Korab świadczył w 1424 r. w Wieluniu przy okazji oczyszczenia sie naganionego w szlachectwie Stanisława cz. Cichosza z Krasławic (Matr. Reg. Pol. Summ. t.IV, cz.3 supl., nr. 573). Zapewne ten sam Grzegorz z Biernacic od Małgorzaty z Dębego i jej syna Piotra, dziedziców Bielaw w p. kal., brał w 1435 r. tę wieś sposobem wyderkafu za 51 grz. (P.1378 k.101; I.Kal.5 k,11v). W l. 1447-48 miał termin z rodzonyrn bratem Stanisławem z Biernacic (I.Kal.4 k,151,164v). Żył jeszcze w 1457 r., nie żył już w 1461 r. Z żony Małgorzaty pozostawił córki Małgorzatę i Dorotę. Małgorzata kwitowała w 1457 r. Piotra Dąbskiego z 5 grz. wykupu Bielaw, zastawionych kiedyś jej rodzicom (Py,11 k,60). Obie siostry w 1461 r. kwitowały tegoż Dąbskiego z 50 grz. (I.Kal,1 k.26v). W r. 1448 Swiąszek B., obywatel kaliski, zeznał, iż mu uiścił się z 15 grz. rodzony brat Grzegorz (ib. 4 k.203), nie wiadomo czy identyczny z powyższym. Temu Swiąszkowi zobowiązała się w 1442 r. uiścić 6 grz. Nastka ze Zdzinic, córka Katarzyny (I.Kal.6 k.86v).
Wojciech z Biernacic, zwany "Wieprzkiem", naganiony przez Bernarda z Bierancic, dowodził w r. 1456 r. szlachectwa stawiając jako świadków z ojczystego herbu Korab Michała i Stanisława, braci rodzonych z Biernacic, z herbu macierzystego Wieniawa Jana z Tarszców i Jana z Rakowic, oraz dwóch "postronnych" z herbu Korab, Ubysława i Piotra z Biernacic (I.Kal.5 k.86; Py.11 k.155v). Ow Wojciech na Janie "Myszkowiczu" z Biernacic zdobył w r. 1457 przezyski w sprawie o zadane mu trzy rany (Py.11 k.142v). Nie żył już w r. 1467, kiedy Hektor ze Skarszewa i Jana z Biernacic jako arbitrzy godzili jego synów, Jana i Mikołaja, oraz córkę Katarzynę z inną córką Anną (I.Kal.1 k.409v). T. r. Jan zastawił swe części w Biernacicach na sześć lat swej rodzonej ciotce Katarzynie z Biernacic (ib.). Jan z bratem Mikołajem zobowiązali się w 1471 r. zastawić całe swe części w Biernacicach Marcinowi "Martyczce" z Biernacic (ib.2 k.170), a w r. 1477 zobowiązali się Marcinowi rezygnować swe tamtejsze części (ib. k.457v). Obaj żyli jeszcze w 1480 r., kiedy jako bracia niedzielni mieli termin z Marcinem z Biernacic (ib.3 k.28v).
>Biernaccy h. Pomian z Biernacic w pow. szadkowskim, w paraffi Niewiesz. Jan z Chabierowa w p. sier. 1574 r. (I.Kal.42 s.376). Hieronim z p. szadkowskiego, nie żyjący już w 1590 r., ojciec Piotra i Franciszka. Z nich Piotr w r. 1590 uwolnił prac. Manka ze wsi Biernacic, teraz obywatela poznańskiego, którego otrzymał był z działu z bratem Franciszkiem (P.954 k.714). Piotr kwitował się w l. 1611-12 z małżonkami Olszewskimi z dzierżawy części Chabierowa (I.Kal.77a s.536; 78 s.946). Może ten sam Piotr części w Biernacicach dał w r. 1603 jedynemu swemu synowi Wojciechowi (R.Kal.7 k.518). Ten Wojciech żeniąc się t. r. z Barbarą Wturkowską, córką Piotra, oprawił jej 3000 zł posagu (ib. k.519), a Barbara t. r. swe części Wturku w p. kal. sprzedała Stanisławowi Przedzyńskiemu, pisarzowi grodzkiemu kaliskiemu (ib. k.524). W r. 1604 Wojciech skwitował tego Przedzyńskiegop z 200 zł na poczet 3000 zł posagu żony (I.Kal.70 k.615). Oboje żyli jeszcze w r. 1605 (R.Kal.7 k.78). W r. 1622 Barbara była już 2-o v. żoną Dobrogosta Sulmowskiego (I.Kal.88a s.626).
Franciszek, w 1599 r. mąż Jadwigi Wielogłowskiej, córki Zygmunta i ELżbiety Kotkowskiej (I.R.D.Z.Kon.18 k.133), już nie żyjący w 1620 r., ojciec Piotra, który t. r. zawierał kontrakt z Anną z Wielogłowskich 1-o v. Zimnowodzką, 2-o v. Bykowską, wojską sieradzką, wdową (ZTP 28a s.371).
Mikołj z ziemi sieradzkiej, nie żyjący już w 1599 r. ojciec Hieronina cz. Jarosza wzgl.Jarosława, który w 1593 r. nabył wyderkafem od Piotra Potulickiego, wojewody kaliskiego, na jeden rok za 300 zł części Kleszcwie p. nakiel. (N.219 k.135v). W 1599 r. zapisał dług 290 zł Andrzejowi Kowalskiemu z p. sier. (G.66 k.184v). Wraz z żoną Anną otrzymał w 1605 r. od Krzysztofa Kościeleckiego sołectwo czówójtostwo we wsi Paruszka (N.165 k.245v). W 1611 r. na połowie swych dóbr oprawił tej żonie posag 300 zł (ib. k.477v) i t. r. oboje małżonkowie skasowali swe dożywcie na Paruszce na rzecz Grzymułtowskiego, kasztelana bydgoskiego (N.167 k.747v). Hieronim już nie żył w 1617 r., a wdowa dobra na przedmieściu miasta Piły zastawiła wtedy za 300 zł małżonkom Podolskim (W.26 k.315). Żyła jeszcze w 1646 r., kiedy to ona i Jan B., syn zamrłego Jana, zawierali kontrakt z Joachimem Warnickim pod zakładem 600 zł (W.822 k.20).~
Mikołaj w 1633 r. oprawił posag 3000 zł żonie Teofili Jaraczewskiej (P.1425 k.122). Oboje oni kwitowali w 1690 r. z 1600 zł 0rdęgę.(I.Kal.146 s.151). Zastanawiająca rozpiętość dat ! Druga żona tego Mikołaja, Krystyna Laskowska, wdowa 1-o v. po Marcinie Bębnowskim i 2-o v.po Wojciechu Mieszkowskim, cedowała w 1702 r. trzeciemu mężowi sunę 1460 zł na wsiach Gacć Moskurna i Powęzowa (I.Kal.185/9 k.220). Synowie Mikołaja i Jaraczewskiej, Maciej i Jan, wspomniani obaj w 1690 r.
Maciej, syn Mikołaja i Jaraczewskiej, piszący się z Niewiesza, mąż Katarzyny z Niedzielska Madalińskiej, córki Mikołaja i Teresy Budzisz Pstrokońskiej, kupił w 1699 r. za 6750 zł od Marianny Madalińskiej, żony Stefana Kamińskiego, siostry swej żony, połowęe wsi Morawki w p. kal. (ib.153 k.526). Jako dziedzic połowy Oprawek zapisał w 1700 r. sumę 1500 zł córkom Staniśława Żakowskiego (ib.227 k.358v). Oboje małżonkowie zastawili połowę Morawek w 1733 r. za 2400 zł Mariannie z Chlewskich Balickiej (ib.228 k.394v). W r. 1736 pozywany przez żonę i syna Marcina o gwałcenie ich praw (Rel.Kal.107 k.396). Już nie żył w 1746 r. Ich córka Rozalia spisała wtedy dożywocie z mężem Janme Bogusławskim (ib.185/9 s.l48), a w 1750 r. otzrymała od owdowiałej matki zapis 1.500 zł (Rel.Kal.163/164 s.1790). Synowie, Marcin, o którym niżej, i Mikołaj wspomniany w 1729 r. (ib.167 s.121), ksiądz w l. 1736-1748 (Rel.Kal.107 k.238v, 292v).
Marcin syn Macieja i Madalińskiej, zapis dany w 1702 r. dziadowi Mikołajowi na Gaci Powęzowej i Moskurnej scedował w 1748 r. wraz ze swym bratem i siostrą Chryzostomowi Jackowskiemu (ib.185/9 k.220) występował 1756 r. (Rel. Kal.163/164 s.1880). Nie żył w 1787 r. Z żony Katarzyny N. miał syna Wojciecha, który t. r. w imieniu własnym i brata stryjecznego Franciszka zastawił połowę Morawek za 14.391 zł Wawrzyńcowi Witowskiemu (ib.227 k.227). Może to ten sam Wojciech był w 1774 r, meżem Doroty Balickiej (ib. 214/6 k.202v). W imieniu własnym i tej żony kwitował w 1786 r. małżonków Otockich (ib.226 k.184v). Ze wspomnianym wyżej Franciszkiem może identyczny Franciszek, który w 1790 r. w imieniu swoim i żony Wiktorii Krąkowskiej, córki Stanisława, podczaszego smoleńskiego, kwitował z 500 zł Barbarę z Kosickich Białobłocką podczaszynę łukowską (G.115 k.48v). Zob.tab1ice.
@tablica: Biernaccy h. Pomian
Andrzej, syn Jarosława z wojew. sieradzkiego, kwitował w 1620 r. ze spraw Macieja i Jakuba, braci Manieckich (P.1004 k.1633v).
Adam, Tomasz, Andrzej, Krzysztof, Mikołaj, Stefan, ks. Stanisław i ks. Kazimierz, synowie zmarłego Aleksandra z wojew. sieradzkiego, dziedzice części Biernacic. Z nich Adam w imieniu własnym i braci w I677 r. uwalniał poddanego z tej wsi (N.185 k.620). Bracia: Tomasz, Mikołaj, Stefan i Andrzej byli w 1657 r.pozywani przez Jana Skotnickiego (ZTP 30 s.1485). Tomasz, dziedzic Chabierowa, nie żyjący już w r. 1700, ojciec Heleny, która pod imieniem Agnieszki była w 1689 r.~klaryską w Kaliszu, i Pawła, który t. r. spisywał testament i już nie żył w r.1700 (I.Ka154 s.311)
>Biernaccy h. Poraj z Biernatek w pow.kaliskim, zwanych dawniej przeważnie Biernacicami. Spośród mnóstwa drobnych dziedziców cząstkowych w tej wsi mówię tu tylko o tych, co do których mam pewność iż byli Poraitami, a przynajmniej za takich uważali się.
Wojciech na połowie swej częśi w Biernacicach i na części swej we wsi Przedzino w p. kal. oprawił w 1512 r. posag 40 grz. swej żonie Annie Cieńskiej, córce Jana (P.786 s.338). W 1517 r. od Marcina Chwalęckiego Szyrszenia kupił za 200 grz. części wsi Gać Moskuran w p. kal. i na ich połowie t. r. oprawił 60 grz. posagu żonie, a części w Biernatkach sprzedał za 60 grz. Mikołajowi B., dziedzicowi w tej wsi (P.1392 k.157v, 158). Nie żył już zapewne w r. 1730, kiedy żona jego Anna, wspołdziedziczka w Gaci, miała termin z braćmi Rayskimi (I. i D.Z.Kal.7 k.431). Nie żył napewno w r. 1533, kiedy synowie jego, Jan, Maciej i Piotr kupowali za 150 grz. od Jana i Wawrzyńca braci Zbierskich części w Gaci Moskurnej (P.1393 k.613). Córka Wojciecha, Jadwiga, w r. 1543 była żoną Jana Wilkszyckiego "Ząbkaą. Siostrą stryjeczno-rodzoną tego Wojciecha była Anna, dziedziczka części w Birnacicach, działająca w 1520 r. jako żona Jana Ciesielskiego w asyście "wuja' Macieja Rayskiego (I. i D.Z.Kal.2 k.68). Piotr w imieniu własnym i swych braci zawarł w r. 1544 układ z Maciejem Rayskim (I.Kal.7 k.298). Matka Anna wraz z trzema synami pozywana była w r. 1547 przez Macieja Rayskiego (I. i D.Z.Kal.7 k.399v). OJanie nie wiem nic więcej. Zapewne ten sam Piotr, faktor w Mikuszewie u Przyjemskiego, pisarza ziemskiego kaliskiego, został zabity w r. 1563 i na żądanie brata Macieja dokonano 24 IX w czasie pogrzebu w kościele parafialnym w Pyzdrach obwołania głowy (Py.179 k.439v).
Maciej, syn Wojciecha, nie żył już w r. 1575, a zapewnie nie żył i w r. 1570, kiedy synowie jego Łukasz, Walenty i Maciej zobowiązali się sprzedać za 2000 zł Jakubowi Mieszkowskiemu części ojczyste w Gaci Moskurnej i sześć zagonów pustce Rypiołowo orza części pustki Górki w p. kal. (I.Kal.36 s.137). Wedle powyższego zobowiązania, Łukasz i Maciej części te sprzedali t. r. za 1333 zł Mieszkowskiemu (R.Kal.3 k.230). Może to ten Maciej w r. 1557 wraz z żoną Anną części roli w Biernatkach zastawił za 11 grz. Janowi Trzebickiemu (I.Kal.22 k.228). Walenty swoją część we wzmiankowanych powyżej dobrach w r. 1570 sprzedał również za 666 zł wspomnianemu Mieszkowskiemu (R.Kal.3 k.252). Łukasz i Maciej w r. 1575 nabyli za 3000 zł od Elżbiety Osieckiej, wdowy po Stanisławie Łopateckim, wieś Modłę, części wsi Chutki, oraz części pustych wsi Ujazdowo i Gotarty. Nabyli również wtedy za 300 zł inne części w tychże wsiach od Stanisława Łopateckiego (ib.4 k.211, 212v). O Łukaszu i Macieju zob. niżej.
I. Łukasz, syn Macieja, w r. 1579 wraz z bratem Maciejem pozywany był o dług 50 grz. przez braci Morawskich (I.Kal.46 k.122). Ożeniony był 1-o v. z Zofią Korzenicką, z którą miał córki Annę i Katarzynę. W r. 1586, po śmierci Zofii, zapisał tym cókom po 400 zł w posagu każdej (I.Kal.53 s.209). Żeniąc się w r. 1585 powtórnie z Anną Radlicką, córką Stanisława i Małgorzaty Błożejewskiej (ib. s.308, 311), dostał przed ślubem, 7 XI, od jej ojca zapis długu 1000 zł (ib.51 s.984). W r. 1586 oprawił jej 1000 zł posagu na częściach wsi Chutki i pustek Gotarty i Ujazdowo oraz na połowie wsi Modla (R.Kal.5 k.538v). W r. 1591 uzyskał zgodę Piotra Chutkowskiego na dokonane kupno części Chutek, Ujazdowa i Gotartów za 550 zł od Bartłomieja Chutkowkiego (ib.6 s.407). Mianował w 1596 opiekunami swych dzieci z pierwszej i drugiej żony Jana Korzenickiego, Jana Radlickiego, Adama Waliszewskiego i wreszcie drugą swą żonę (I.Kal.63 k.291). W r. 1600 nabył za 100 zł części w tychże wsiach od Piotra Rakowskiego (R.Kal.7 k.357v), zaś w r. 1605 za 600 zł od Macieja i Jana, braci Chutkowskich (ib.1 l.65). Żył jeszcze w r. 1606 (ib. k.126v). Nie żył w r. 1610, kiedy owdowiała Anna Radlicka zapisała dług 50 zł Marcinowi Gawłowskiemu (I.Kal.76 s.541). Drugim jej mężem był w r. 1631 Jan Parczewski (I.Kal.98a s.996). Córki Łukasza: Anna, w r. 1600 żona Wiktoryna Rowińskiego, Katarzyna, w r. 1606 żona Jana Kotarbskiego zw. "Bezek". Synowie; Jan, Stanisław i Maciej o których niżej.
1. Jan, syn Łukasza i Radlickiej, nabył w r. 1624 od brata Macieja części wsi Chutki i młynem i części wsi ~Modła (R.Kal.10 k.298v). Występował w r. 1630 jako stryj i opiekun dzieci zmarłego brata MaciejaI (I.Kal.96 s.575). Od stryjecznego brata Jana, syna Macieja, kupił w r. 1640 Chwalęcice i części Wojsławic za 14.000 zł (Rel. i I.Z.Kal.1c k.440). Całe części wsi Chutki, Modła, Ujazdów i Gotarty sprzedał w r. 1642 za 6000 zł Jadwidze z Parczewskich, wdowie po bracie Macieju, i synowi jej Janowi B. (R.Kal.12 k.397v; Rel. i I.Z.Kal.1c k.481v). Od Adama Waliszewskiego "Skarba" kupił w r. 1643 za 250 zł część wsi Chlewo, sprzedał potem owe części Piotrowi Malczewskiemu, ale je znów odkupił w r. 1646 za 200 zł (R.Kal.~13 k.291. Skwitował w r. 1646 bratową Jadwigę z 2000 zł, stanowiących resztę ceny sprzedanych jej dóbr (I.Kal.112 s.616). Części Naczesławic t. r. zastawił za 300 zł Samuelowi Morawskiemu (I.Kal.112 s. 651) . Owe części Naczesławic kupił był od Stanisława Naczesławskiego zwanego Kozubkiem (ib.115 s.785). Od Marcina Kobierzyckiego kupił 1652 r. za 10.000 zł części wsi Gorzuchy i bór w Dabrówce. Był też wtedy dziedzicem w Chwalęcicach, a żoną jego była Marianna Rozrażewska (R.Kal.14 k.253v). T. r. płacił podwójne podymne uchwalone w obozie beresteckim, z 10 dymów w Chwalęcicach i z jednego dymu w Naczesławicach 22 zł (Rel. Kal.31a k.258, 263). W r. 1653 kupił za 3000 zł od Dobrogosta "Skarba" Waliszewskiego części wsi Gorzuchy w p. kal. (ib.k.340v). W r. 1654 wraz ze swą drugą żoną, Marianną Poniatowską, mianował plenipotentów (I.Kal.120 k.1128). Zobowiązał się w 1655 r. oprawić jej 4000 zł posagu po odebraniu go od Adama Poniatowskiego, chorążego sieradzkiego, na wsi Gorzuchy (I.Kal.121 s.51). W r. 1657, jako dziedzic Chwalęćic i Gorzuch, spisał dożywocie z tą drugą żoną, córką Stanisława Poniatowskiego (R.Kal.14 k.443v). Bezdzietny, nie żył już w r. 1661, a dobra jego: Chwalęcice (Falęcice), Gorzuchy oraz bory w Dąbrowie i części w Naczesławicach spadły na bratanków (I.Kal.125 s.299). Gorzuchy były pod dożywociem wdowy, która w r.1661 wydzierżawiła tę wieś Michałowi Iwańskiemu (ib. s. 474). W r. 1665 była już 2-o v. żoną tego Iwańskiego łowczego sieradziego (ib.126 s 779).
2) Stanisław, syn Łukasza i Radlickiej , w r. 1610 wraz z bratem Maciejem kwitował z 250 zł Wiktoryna Radlickiego (ib.76 s.540). Żona jego Barbara Oszczeklińska, córka Macieja, wdowa po Macieju Radlickim, w r. 1612 udzał swój w spadku po siostrze Zofii Piotrowej Mycielskiej, tj. udział w czynszu od sumy u Węgierskich, cedowała mężowi (I.KaL.78 S.20, 1569). Stanisław od Jana Wyszkowskiego kupił w r.1620 za 10.000 zł wieś Swinice w p. kal. (R.Kal.9 k.362). Marianna z Rayskich Doruchowska nabyła od tegoż Wyszkowskiego grobowiec w kościele parafialnym wsi Chlewo i teraz w r.1620 dała ów grobowiec Stanisławowi B. (ib.k.419). Stanisław żonie swej dał w dożywocie w r. 1619 sumę 3000 zł (I.Kal.86 s.1114; R.Kal.9 k.273v) kiedy zapis zastawny 3000 zł na Gostyczynie w p. kal. scedowany sobie przez Adama Mikołajewskiego, cedował małżonkom Kęszyckim. Żył jeszcze w r. 1622 (I.Kal.88a s.1394, 1396) W r. 1627 Barbara, już jako wdowa, skwitowała małżonków Wyganowskich z 550 zł ostatniej raty dzierżawy wsi Swinice (I.Kal.93 s.463). Wraz z synem Władysławem w r. 1633 mianowała plenipotentów (ib.99b s.1316), wraz z nim też została w r. 1635 skwitowana przez Dobrogosta Waliszewskiego ze sparawy o wydanie kowala zbiegłego z Domaniewa do Waliszewic (ib.125 s.115, 121). Żyła jeszcze w r. 1646 (ib.112 s.658), nie żyła w r. 1661 (ib.125 s.115, 121). Próczx wspomnianego wyżej Wkladysława, o którym niżej, miała jeszcze syna Stanisława, wraz z którym zawierała w r. 1639 kontrakt z małżonkami Stusami o dzierżawę wsi Szczepice (ib.105 s.1427). O tym Stanisławie nie wiem nic więcej. A może to pomyłka i w r. 1639 występował obok matki Władysław, mylnie nazwany Stanisławem ? Córki Katarzyna, Zofia, Barbara i Krystyna, niezamężne w r. 1627 (ib.93 s.464)., którym matka zapisała posagi na Swinicach. Miały one ponadto od brata stryjecznego Baltazara zapis 6400 zł ze spadku po stryju Janie. Z nich Katarzyna była 1-o v. 1638 r. żoną Jana Sulikowskiego, w r. 1641, krótko po 1 II, wyszła za 2-o v. Piotra Malczewskiego. Zofia, w l. 1646-80 żona Marcina Malczewskiego. Barbara, w l. 1677-92 żona Andrzeja Gałęskiego. Krystyna wreszcie, która w r. 1690 kwitowała brata Władysława z rocznej prowizji od sumy 1500 zł (ib.116 s.277), była w r. 1661 żoną Piotra Ponieckiego.
Władysław, syn Stanisława i Oszczeklińskiej. W r. 1624 wraz z siostrami Katarzyną, Barbarą Zofią i Krystyną, skwitowany przez stryjeczną siostrę ojca Annę B., zamężną Pawłową Wolińską (ib.90b s.2226). W r. 1627 skwitowany wraz z siostrami przez Krzysztofa Chlewskiego z 100 zł (ib.93 s.464). Dziedzic Świnic 1635 r. (ib.101 s.507). W imieniu własym i matki kwitował się 1646 r. z kontraktu małżeńskiego z szwagrem Marcinem Malczewskim (ib.112 s.658). Grobowiec w kościele chlewskim, nabyty przez ojca, dał w r. 1648 stryjowi Janowi (R.Kal.14 k.13v). T. r. kupił od Piotra Malczewskiego cząstkę gruntu we wsi Chlewo (ib. k.19v). Ożenił się w 1649 r., krótko po 25 VI (I.Kal.115 s.547, 548). Na połowie Swinic oprawił w r. 1650 posag 6000 zł swej żonie Annie Pokrzywnickiej, córce Macieja Hiacynta stolnika łęczyckiego i Katarzyny Mycielskiej (R.Kal.14 k.78). Z 15 dymów w Sinicach płacił uchwalonego w r. 1652 w obozie bersteckim 30 zł podwójnego podymnego (Rel.Kal.31a k.258, 263). Żył jeszcze w r. 1654 (I.Kal.120 s.402). Anna występowała jako wdowa w l. 1671-80 (I.Kon.60 k.230; 63 k.164v). Władysław był bezdzietny a jego spadkobiercy, tj. siostry względnie ich potomstwo, sprzedali w r. 1692 Swinice za 20.000 zł Wojciechowi Wierzbięcie Biskupskiemu (I.Kal.149 s.179).
3. Maciej, syn Łukasza i Radlickiej, na połowie swych części wsi Chutki i Modła oprawił w r. 1615 posag 1500 zł żonie Jadwidze Parczewskiej (I. i D.Z.Kal.28 k.219). Rezygnował w r. 1624 bratu Janowi części wsi Chutki z młynem i częśći wsi Modła w p. kal. (R.Kal.10 k.298). W r. 1627 wraz z bratem Janemzostał skwitowany przez Stanisława Trzebińskiego z długu 100 zł, który zmarły brat ich Stanisław B. zapisał był Annie B., wdowie po Pawle Wolińskim (I.Kal.93 s.464). Nie żył już w r. 1630, kiedy ów brat Jan występował jako opiekun jego nieletnich synów: Jana, Marcina, Baltazara i Aleksandra (ib.96 s.575). Ich matką była Jadwiga Parczewska, która w r. 1635 została skwitowana przez Marcjannę Domiechowską, wdowę po Marcjanie Zalekim (ib.101 s.466). W r. 1642 wraz z synem Janem odkupiła od swego szwagra Jana B. za 60000 zł części wsi Chutki, Modła, Ujazdów i Gotarty (R.Kal.12 k.397v), w r. 1644 wraz z synami Janem, Marcinem, Baltazarem i Aleksandrem trzymała posesję probostwa iwanowickiego (I.Kal.110a s.9) a w r. 1646 wypłaciła mu pozostałe jeszcze z ceny tych dóbr 2000 zł (I.Kal.112 s.616. W r. 1650 w imieniu własnym oraz synów Marcina i Aleksandra mianowała plenipotentem syna Jana (ib.116 s.58). Całe części wsi Chutki, Modła, Ujazdowo i Gotarty, nabyte od Jana B., sprzedala w r. 1653 za 4600 zł synom swym Janowi i Baltazarowi (R.Kal.14 k.308v). W r. 1654 wraz z synem Janem dostala od Kazimierza Bąkowskiego cesję sumy 4000 zł (I.Kal.120 s.649). Żyła jeszcze w r. 1661 (ib.125 s.60). Córka Macieja i Parczewskiej, Marianna, w l. 1661-70 żona Piotra Grodzickiego. Z synow, o Marcinie i Aleksandrze, prócz powyższych wzmianek nie wiem nic więcej, o Janie i Baltazarze zob. niżej.
1) Jan, syn Macieja i Parczewskiej, zobowiązał się w r. 1621 sprzedać za 7000 zł bratu Baltazarowi odziedziczone po stryju Janie Chwalęcice i Gorzuchy, bory w Dąbrowie, częśći Naczesławic i gruntów w Wojsławicach, Morawskim i Chlewie (ib. s.299). Był w r. 1665 dziedzicem części wsi Modła i Chutki (ib.126 s.288). Waliszewice wydzierżawił 1669 r. na trzy lata za 2400 zł Janowi Zamłyńskiemu (ib.129 s.365). T. r. był już księdzem, może w pokucie za zabicie brata Baltazara, o czym niżej (ib. s.1135). Pleban w Pamięcinie 1673 r. (ib.133 s.637). Od niego, jako spadkobiercy brata Baltazara, wyprocesowali t. r. Sarbscy sumę na Gorzuchach (ib. s.782). T. r. występował jako były dziedzic Chwalęcic (ib. s.915). Janowi B. sprzedał t. r. za 700 zł części "Kozubowkie" w Naczsławicach ze stawem w Morawkach (R.Kal.15 k.282). Gorzuchy sprzedał w r. 1674 za 9400 zł Janowi Zamłyńskiemu (ib. k.399) W r. 1677 już kanonik łęczycki, skwitował Macieja Konstantego Waliszewskiego za 2000 zł zapisanych zmarłemu bratu Baltazarowi (I.Kal.138 s.571). Kanonik i oficjał generalny łęczycki, w r. 1622 połowę wsi Modła sprzedał za 6000 zł Janowi B. (I.Kal.140 k.616v), zaś w r. 1684 połowę wsi Chutki i Modły, zastawione niegdy Janowi Starczewskiemu, sprzedal za 8000 zł Władysławowi B., synowi powyższego Jana (ib.142 k.315).
2) Baltazar, syn Macieja i Parczewskiej, dziedzic wsi Chwalęcice, Chutki, Modła 1647 r. (I.Kal.113 s.1146, 2013) mianował w r. 1654 plenipotentem syryjecznego brata Władysława (ib.120 s.1131). Żeniąc się w r. 1661 z Konstancją Iwańską, córką Michała, łowczego sieradzkiego, dostał od tego ostatniego jeszcze przed ślubem zapis 7000 zł (ib.125 s.311). Jako współspadkobierca stryja Jana, skwitował t. r. z 6000 zł Marcina Kobierzyckiego (ib. s.1259). Zapisał w r. 1665 dług 2000 zł Janowi Dąbrowskiemu, pisarzowi grodzkiemu przedeckiemu (ib.126 s.294). Nie żył już w r. 1669, zabity przez rodzonego brata Jana (ib.129 s.57). Był dziedzicem wsi Gorzuchy (ib.138 s.782).
II. Maciej, syn Macieja, dziedzic części w Chwalęcicach 1597 r. (R.Kal.7 k.72). Części w tej wsi wymienił nawzajem z Adamem Waliszwskim 1600 r. (ib. k.322v). Dziedzic Chwalęcic 1610 r. (I.Kal.76 s.110). Części Chwalęcic w r. 1614 wyznaczył po swej śmierci w działach z innymi synami synowi Janowi (R.Kal.8 k.490). W r. 1612 niezmężnej córce swej Dorocie zapisał posag 800 zł (I.Kal.78 s.134). Nie wiem z kim był ożeniony. W 1620 r. syn Jan zapisał mu dług 900 zł (I.Kal.86 s.2020). Żył jeszcze w r. 1622, kiedy od Jadwigi z Zaleskich Borzewickiej wziął w zastaw za 1500 zł wieś Tymieniec (I.Kal.88a s.1151). Może to ten sam Maciej brał w r. 1627 w zastaw od Stanisława Borzewickiego za 2000 zł część miasta Kleczew (ib.93 s.518). Nie żył w r. 1633 (Kośc.297 k.39v). Synem jego był wspomniany już Jan, o którym niżej, córkami Jadwiga, Elżbieta i Anna. Jadwiga była w l. 1607-9 żoną Jana Przedzyńskiego. Elżbieta wyszła w r. 1610, krótko po 6 II, za Rafała Kaniewskiego. Żyli z sobą jeszcze w 1611 r. Anna wydana w r. 1602, krótko po 8 X, za Pawła Wolińskiego, żyła z nim 1622 r. Dorota, w r. 1616, krótko po 9 II, wyszła za Wojciecha Gorzyckiego.
Jan, syn Macieja, na połowie części Chwalęcic oprawił w r. 1613 posag 3000 zł żonie swej Zofii Pruskiej, córce Marcina i Anny Buszewskiej (R.Kal.8 k.256). Zapis znacznie późniejszy, z r. 1686, nazwal ową Zofię córką Stanisława i Anny Ilińskiej (P.1111 II k.2v, 3). Jan w r.1634 kupił części Chwalęcic za 1800 zł od Dobrogosta "Skarba" Waliszewskiego (R.Kal.11 k.619). Chyba to ten sam Jan B. części "Kuzawską" i "Jaskowską" we wsi Jaruntów oraz części wsi Piątek Mały i poddanego w Jaruntowie wydzierżawił w r. 1639 Franciszkowi Lisieckiemu (I.Kal.105 s.1128). Z synami swymi Stanisławem, Janem i Pawłem zawierał w r. 1647 kontrakt z innym synem Andrzejem (I.Kal.113 s.169). Zarówno Jan jak i Zofia Pruska nie żyli już w r. 1649 (I.Kal.115 s.1966; P.1424 k.880) a w r. 1650 Jan, chcąc polepszyć sytuację finansową synów z nie zrodzonych, wobec ruiny Chwalęcic, tę wieś i część w Wojsławicach sprzedal stryjecznemu bratu Janowi, synowi Łukasza, za 140.000 zł (Rel. i I.Z.La.10 k.440). Dziećmi jego i Pruskiej byli synowie: Andrzej, Jan, Stanisław i Paweł, którzy w r. 1650 mianowali plenipotentów (I.Kal.116 s.655). Z nich o Stanisławie nie wiem nic więcej. Zapewne żył jeszcze w r. 1686 (P.1111 II k.2v, 3). O pozostałych synach niżej. Córki: Anna, Jadwiga i Róża. Anna w r. 1644 żona Jana Rylskiego. W r. 1650 ona jej niezamężna jeszcze siostra Jadwiga scedowały bratu Andrzejowi sumy odziedziczone po Janie Ludwiku Pruskim (I.Kal.116 s.9). Ta Jadwiga w r. 1647 kwitował Jana B., syna Łukasza. z prowizji rocznej od swej sumy posagowej 1200 zł zabezpieczonej na Chwalęcicach (I.Kal.113 s.2368) była w l. 1658-86 żoną Franciszka Wilkszyckiego. Róża i jej mąż Jan Woliński, nie żyli już oboje w r.1680.
1. Andrzej, syn Jana i Pruskiej, w r. 1647 brał w zastaw od Andrzeja Bojanowskiego za 2000 zł części Sobótki w p. kal. (I.Kal.113 s.36) występował w r. 1649 jako spadkobierca Jana Ludwika Pruskiego (P.1424 k.880). Na połowie wsi Ciechel oprawił w r. 1652 posag 3000 zł żonie swej Annie Miniszewskiej, córce Aleksandra (R.Kal.14 k.238). Nie żył w r. 1657, kiedy Anna, już 2-o v. żona Tomasza Chlebowskiego, działała w imieniu swej córki Katarzyny B. (I.Kal.122 s.844, 850). Była ona żoną 3-o v. Władysława z Miełkowic Borzysławskiego (ZTP 37 s.302). Nie żyła już 1702 r. (Ws.327 k.2), a nie żyła wtwdy również jedyna córka Andrzeja i Miniszewskiej, wspomniana wyżej Katarzyna, która była w r. 1677 żoną Zygmunta Borzysławskiego.
2. Jan, syn Jana i Pruskiej, mąż Teofili Olszewskiej, córki Macieja, podstolego kalisdkiego, i Teresy z Wyleżynw, którą zaślubił krótko po 9 XI 1657 r. (I.Kal.122 s.718), a wraz z którą w r. 1677 wziął w zastaw za 9000 zł Wroniawy od Anny z Korycińskiej 1-o v. Janowej Siemieńskiej, 2-o v. Kazimierzowej Pokrzywnickiej miecznikowej łęczyckiej (I.Kal.138 s.169), kupił w r. 1682 za 6000 zł połowę wsi Modli w p. kal. (ib.140 k.616v). Był też dziedzicem wsi Chutki. Nie żył w r. 1688, kiedy wdowa dostała od synów Władysława i Pawła dwór w Kaliszu przy ulicy Łaziennej (ib.146 s.80). Córki Jana i Olszewskiej: Katarzyna, w l.1695-1711 żona Stanisława Łochyńskiego, Helena, w l.1701-15 żona Jana Koźmińskiego. Synowie: Władysław, Paweł i Franciszek.
1) Władysław, syn Jana i Olszewskiej, w r. 1677 r. kupił za 8000 zł od ks. Jana B. kanonika łęczyckiego połowę wsi Chutki i Modła (ib.142 k.315). Towarzysz chorągwi panernej wojewody pomorskiego w r. 1685 (ib.143 s.215), miecznik wschowski, mianowany 9 III 1694 r. (Ws.157 k.37) i porucznik chorągwi pancernej Kąckiego wojewody kojowskiego, kupił w r. 1700 za 23.500 zł wieś Krowicę w p. kal. od Franciszka Miniszewskiego (I.Kal.154 s.163). Był w r. 1701 posesorem wsi królewskiej Rajsko (P.1140 I k.67). Ponadto był dziedzicem w r. 1704 części miasta Skalmierza w p. kal., dawniej dziedzicznego Mikołaja Twardowskiego (I.Kal.157 s.251, 252). Cześnik sieradzki, odziedziczone po bracie Pawle części wsi Swinice w p. kal. sprzedal w r. 1710 wraz z bratem Franciszkiem za 3000 zł Maciejowi Przeradzkiemu (ib. s.103). W r. 1711 był komisarzem województw wielkopolski na Trybunale Radomskim (ib. s.38). Stryj Paweł wyznaczył mu 1711 r. Chwalęcice, Podchlewie, Czekanów, Bonino i część Karsców. W r. 1713 posesor wsi miasta Kalisza, tj. Dobrzec W. i M., Ostrów, Wolica i in. (ib.159 s.150). Posesorem Suliszewic w p. kal. był w r. 1714, kiedy występował przeciwko małżonkom Zakrzewskim (ZTP 39 k.2101). T. r. zawierał z bratem Franciszkiem ugodę dotyczącą spadku po stryju Pawle, a Chwalęcice, sobie teraz rezygnowane, pozostawił stryjowi temu w dożywocie (Rel.112/113 s.1540). Dziedzic Chwalęcic w r. 1715 (ZTP40 k.254). T. r. kupił za 14.500 zł od Andrzeja Krzywańskiego wieś jarki, częśći w Skalmierzu zw. "Gołęmbowszczyzna" i pustki Krasówki w p. sier. (ib. k.266). W r. 1715 był cześnikiem sieradzkim (Rel.Kal.117 s.1194). Kasztelan rozpirski w r. 1717, mianowany 5 I (Kossak. III). Wraz z swą żoną Heleną Mączyńską, córką Stanisława, starosty klonowskiego, i Zofii Łubieńskiej, kasztelanki sieradzkiej, dostał 2 III 1720 r. konsens królewski na nabycie wójtostwa we wsi Królewskiej Ceków od Michała Raczyńskiego, kasztelana kaliskiego (I.Kal.161 s.49, 334). T. r. nazwany dziedzicem Piwonic, Zagórzyna, Czekanowa, Jarek, Skelmierza, Chwalęcic, części Naczesławic, posesorem Suliszewic (ib.75, 147). Części w Skalmierzu, wedle zobowiązania z r. 1715, kupił w r. 1721 za 9650 zł od ks. Władysława Koźmińskiego, dziekana chockiego (ib.163 s.534). Umarł w r. 1726, przed 16 IV (Kossak. III). Był bezdzietny (I.Kal.165 s.81). Wdowa w r. 1734 brała w zastaw za 30.000 zł od Teodora Ponińskiego, podkomorzego koronnego, wsie Dębe i Biernatki (ib.171/3 s.47).
2) Paweł, syn Jana i Olszewskiej, w r. 1688 kupił za 4000 zł Lubiatów i Zakrzów w p. piotrk. od Mycielskich, córek Mikołaja, starosty kolskiego (ib.146 s.187). W r. 1690 wziął w zastaw za 20.000 zł Sędzimirowice i Tuwalczew od Marcina Wierusz Kowalskiego (ib. s.52). Towarzysz chorągwi pancernej wojsk koronnej, dostał w r. 1693 od stryja Pawła część wsi Swinice (ZTP 35 s.1502). Dziedzic wsi Chutka i Modła w r. 1700 za 11.000 zł Wilczyce w p. kal. od Marianny z Rogozińskich Rudnickiej (I.Kal.154 s.501). Był starostą bracławskim (Rel.Kal.112/113 s.1806). Bezpotomny, nie żył już w r. 1710, kiedy jego bracia występowali jako jego współspadkobiercy (ib.157 s.103).
3) Franciszek, syn Jana i Olszewskiej, pułkownik roty pancernej, skarbnik kaliski 1709 r. (Boniecki), dziedzic po stryju Pawle wsi Włyń, Maciszewice z domaniewcem w p. sier., mąż Eleonory z Dobuchowa Wolskiej, występującej jako wdowa w l.1728-34 (I.Kal.165 s.8; 171/3 s.47). W r. 1736 była już 2-o v. żoną Wojciecha Tymienieckiego, podczaszego dobrzyńskiego (Rel.Kal.107 k.356v). W r. 1739 ją i jej synów pozwały na Trybunał Piotrkowski Teofila z Łochyńskich Gzowska, córki Heleny z B-ch Koźmińskich, wnuki Katarzyny z B-ch Borzysławskiej, o bezprawne opanowanie substancji spadkowej po Pawle B-im, stryju tych synów, i jego bezpotomnych synach i córce. M. in.chodziło o dobra Piwonice, Maciszewice, Czekanów (Rel.Kal.112/113 s.1806). Nie żyła 1752 r. (I.Kal.196/8 k.86; 214/16 k.174v). Dzieci Franciszka i Wolskiej: Jan Kanty, Władysław i Antoni, o których niżej, Barbara. Ta ostatnia wymieniana jako niezamężna w l. 1728-36. Paweł, starosta wartski, wspominany od r. 1728, część placu kołokolehiaty kaliskiej, należącego do niego obok braci Anroniego i Władysława oraz bratanków Pawła, Michała i Kazimierza, dał w r. 1777 bratu Antoniemu (ib.214/16 k.177). Józef wspominany w l. 1728-29, a milczą już o nim transakcje z r. 1736 r., zapewne wtedy już nie żył.
(1) Jan Kanty, syn Franciszka i Wolskiej, jako spadkobierca obok rodzeństwa po stryju Władysławie, kasztelanie rozpirskim, w imieniu własnym i swej matki kwitował w r. 1728 Jakuba Mieszkowskiego, pisarza grodzkiego kaliskiego (ib.165 s.8). Chorąży chorągwi pancernej wojewody malborskiego 1736 r. (ib.171/3 s.163). Wraz z braćmi w r. 1740 zawierał kompromis z Maciejem Przeradzkim, wnukiem Piotra Malczewskiego i Katarzyny B., a współspadkobiercą córek Stanisława B., dziedzica w Chwalęcicach, oraz z proboszczem chlewskim o role w Wojsławicach i o pretensje do części Chwalęcic (ib.177 s.388). Skarbnik piotrkowski 1742 r., dostał w r. 1743 list przypowiedni na chorągiew lekką w wojsku koronnym. T. r. wraz ze swymi braćmi: Władysławem, Antonim, Pawłem i Franciszkiem dziedziczył w dobrach Włyń, Chutki, Czekanów, Suliszewice, Chwalęcice, Turonice (Boniecki). Od Chryzostoma Bonińskiego kupił 1746 r. za 8860 części Bonina w p. kal. (I.Kal.185/9 k.178v). Umarł przed 2 XI 1762 r., kiedy to po jego śmierci spisany został inwentarz pozostałych po nim rzeczy, który to inwentarz w r. 1763 oblatowała wdowa Katarzyna Wstowska, która była 1-o v. za Adamem Siemianowskim, podczaszym wieluńskim (ib.204/5 k.6). W r. 1764 wzięła ona w zastaw za 40.000 zł od Piotra Ferdynanda Karśnickiego wieś Rudlice i Wolę w ziemi wieluńskiej oraz Tymieniec w p. kal. (ib. k.76v). Dobra Suliszewice, Skalmierz, Jarski w wojew. sieradzkim, Chwalęcice w kaliskim 26 I 1765 r. wypuściła spod swego dożywocia i oddała synom: Pawłowi, Kazimierzowi i Michałowi (Rel.Kal.185/186 s.1805). Krótko zaślubiła 3-o v. 29 X 1765 r. Józefa Zarembę Cieleckiego, skarbnika bielskiego (LC Lewków; I.Kal.206/8 k.65), potem kasztelana lędzkiego, po którym wdową była w l. 1775-76 (ib.214/6 k.174v; I.Kon.80 k.196). Nie żyła w r. 1780 (I.Kal.220 k.16). Córka Jana Kantego i Wstowskiej, Antonina, zaślubiła w Lewkowie 21 IX 1756 r. Macieja Zbijewskiego, późniejszego kasztelana konarskiego kujawskiego. Synów mieli trzech: Pawła, Kazimierza i Michała.
a. Paweł, syn Jana Kantego i Wstowskiej, ur. w Włynie 1740 r. (Bon.) w r. 1763 porucznik znaku pancernego Wielhorskiego, kuchmistrza w. lit. (I.Kal.204/5 k.138v), rotmistrz w konfederacji barskiej, w r. 1772 obrany przez Sieradzan regimentarzem, t. r. złożył broń. Wedle kontraktu z 20 XII 1773 r., kupił w r. 1774 od Jóżefa Modlibowskiego, burgrabiego kościańskiego, za 38.500 zł wieś Chlewo i pustkę Kębłowo oraz część Wojsławic (ib.209/13 k.220, 214/16 k.194v). T. r. miecznik piotrkowski, pułkownik kawalerii narodowej, w r. 1776 wraz z braćmi cedował sumy stryjowi Pawłowi, staroście wartskiemu (ib. k.62v). Dziedzic Chwalęcic, Bartochowa i Chlew, posłował w r. 1776 z wojew. sieradzkiego na sejm warszawski (ib.k.111v, 177v). Kandydat do kasztelanii spisimirskiej 1780 r. (Boniecki), cześnik sieradzki 1781 r. (I.Kal.221 k.21). Kupił w r. 1782 od Mateusza Jerzmanowskiego Waliszewice i Chwalęcice. T. r. posłował na sejm. Chorąży piotrkowski 1783r., starosta wartski, pułkownik kawalerii narodowej, konsyliarz Rady Nieustającej 1786 r. (ib.226 k.59). Dostał w r.1785 od Stefana, stryja oraz Ignacego, Andrzeja i Mikołaja, bratanków, Mąkowskich cesję ich spadkowych części w Kwiatkowie (I.Kon.83 k.l30). Dostał w r. 1786 order Sw. Stanisława, a w r. 1788 kasztelanię sieradzką po stryju Władysławie. Brygadier kawalerii narodowej i kawaler orderu Orła Białego 1790 r. Walczył 1792 r. W l. 1806-7 organizował brygadę jazdy w departamencie kaliskim. Dymisjonowany 1807 r. z rangą generała lieutenanta. Umarł w Bartochowie 23 IX 1826 r. Żenił się dwa razy. Pierwszą jego żoną, zaślubioną przed 22 II 1782 r. (LB Kobylagóra), był Marianna Potkańska podkomorzanka sandomierska, drugą Konstancja Małachowska, córka Antoniego, wojewody mazowieckiego, i Katarzyny Działyńskiej, ur. w Działyniu 1773 r., zmarła w Małkowie 1842 r., autorka dziełek pisanych dla młodzieży. Z pierwszej żony synowie Jan i Feliks oraz córka Antonina. Z drugiej córka Bronisława, ur. w r. 1799, żona Leona Jelskiego, synowie Stanisław i Seweryn, wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w r.1837.
a) Stanisław, syn Pawła i Małachowskiej, dziedzic Małkowa, zmarły w r. 1849, zaślubił w Lututowie 2 II 1817 r. Józefę Korytowską, z której synowie Czesław i Kazimierz, o których nizej, i córka Eugenia, żona 1-o v. Włodzimierza Radolińskiego, 2-o v. Romana Radolińskiego.
(a). Czesław, syn Stanisława i Korytowskiej, dziedzic Lututowa zaślubił~ w Kłobucku 6 II 1844 r. Joannę Lemańską, z której syn Stanisław Cyprian, ur. w Lututowie 1 IX 1844 r.
(b) Kazimierz, syn Stanisława i Korytowskiej, dziedzic Małkowa i Bartochowa, zmarły w r. 1873 r. mąż Pauliny Wierzchlejskiej, z której córki: Eugenia za N. Wojciechowskim, Maria za Leonem Zwolińskim, Józefa za N. Ciecierskim. Synowie, Kazimierz i Władysław.
b) Seweryn, syn Pawła i Małachowskiej, dziedzic Siemienia i Parzniewic, komisarz obwodu piotrkowskiego 1830 r., sędzia pokoju pow. włodawskiego, zastępca marszałka szlachty gubernii lubelskiej 1862 r. członek Tow. Rolniczego warszawskiego. Zaślubił 1826 r. Julię Małachowską, z której miał córki: Amelię za Władysławem Morzkowskim i Józefę za hr. Władysławem Jezierskim (Boniecki).
b. Kazimierz, syn Jana Kantego i Wstowskiej, towarzysz znaku Wielhorskiego, kuchmistrza w. lit. w l. 1763-1768 (I.Kal.204/5 k.138v; Rel. kal.193/194 k.223v). Obok braci Pawła i Michała w r. 1766 współdziedzic Czekanowa (I.Kal.206/8 k.65). Kupił 18 VII 1768 r. od Zygmunta Kiedrowskiego, komornika ziemskiego sieradzkiego, Kołdowo w p. kal. za 30.000 zł (ib.k.94v). Wraz ze swą żoną Józefą Zielonacką, córką Stefana podsędka ziemskiego kaliskiego i Eufrozyny Cieleckiej, kwitował w r. 1770 teścia z 30.000 zł jej posagi, który oprawił na dobrach Suliszewice, Skalmierz, Jarki w p. sier., Kołdów w p. kal., dziedzicznych, oraz Siąszyce w p. kon. zastawnych (I.Kon.8 196). Skarbnik ostrzeszowski 1771 r., wojski ostrzeszowski 1772 r., poseł na sejm 1776 r.(Boniecki; Uruski). Sprzedawszy trzecią część Mycielina Maciejowi i Agnieszce małżonkom Łuczyckim, skwitował ich w r. 1781 z 2O.OOO zł ceny tej części (I.Kal.221 k.37). Od Jana Dobrzyńskiego kupił t. r. za 76.560 zł Siąszyce w p. kon. (ib. k.262v), a w r. 1784 kupił Dzierzbin od Onufrego Gałczyńskiego, ale t. r. Gałczyński mocą dekretu sądowego został przywrócony do dziedzictwa tej wsi (ib.225 k.367). Miecznik ostrzeszowski 1787 r., stolnik piotrkowski 1788 r. (I.Kon.84 k.87v), poseł na sejm 1788 r. z wojew. kaliskiego, nazwany 12 I 1789 r. wojskim sieradzkim (LB Parzynów, został w końcu chorążym piotrkowskim. Tak go tytułowano w r. 1795 (LB Mądre, LB Nietrzanowo). Odziedziczone przez siebie i braci po babce Wolskiej srebra i klejnoty w r. 1791 cedował stryjowi Antoniemu (I.Kal.231 k.132). T. r. od Jana Wolskiego nabył za 17.000 zł pewne nieruchomości na przedmieściu Wrocławskim Kalisza (ib. k.l82). Od Kajetana Zajączka, kupił w r. 1793 za 90.000 zł Raduchów w p. kal.(ib.232 k.393v) Oboje z żoną żyli jeszcze 21 V 1795 r. (LB Mądre). Córki jego, Bibianna, wtedy żona Antoniego Korytowskiego, dziedzica Chwałkowa Korytowskim, Alojza za Janem Stawiskim. Synowie: Józef, który w r. 1780 dostał od ojca zapis 40 zł (ib.220 k.16), Gabriel i Alojzy.
a) Gabriel Józef Alojzy, syn Kazimierza i Zielonackiej, ur. w Kołdowie 18 III 1774 r., służył w legionach jako porucznik adiutant 1797 r., t. r. kapitan, szef szwadronu 1799 r., szef batalionu 1800 r.,dymisjowany 1802 r., organizator 5 pułku piechoty 1805 r., major 6 pułku jazdy 1807 r., dymisjonowany w r. 1807, pułkownik 1809 r., kawaler krzyża kawalerskiego Virtuti Militari t. r. dyuisjonowany po wojnie z Austrią, w r. 1811 dowódca i organizator gwardii narodowej w departamencie kaliskim, w r.1 812 poseł na sejm, komendant placu w Piotrkowie, potem w Toruniu, wreszcie dowódea pospolitego ruszenia w departamencie kaliskim. W bitwie pod Stawiszynem dostał się 1813 r. do niewoli rosyjskiej. Dymisjonowany 1816 r., posłował na sejmy 1818 i 1820 r.Przes ziemstwwa Kredytowego w Kaliszu 1820-30. Organizator siły zbrojnej województwa kaliskiego 1830 r. Generał brygady, po upadku powstania nadal prezes Ziemstwa Kredytowego w Kaliszu. Uwięziony w twierdzy zamojskiej za pomoc udzieloną jednemu z pastyzantów Zaliwskiego, zmarł w Zamościu 1834 r. Był dziedzicem Naramic koło Wielunia. Ożenił się w r. 1802 z Katarzyną Stokowską, Synowie jego: Jan Kanty Honoriusz Józef, ur. w Pątnowie 21 X 1805 r., wylegitymowany ze szlacheetwa w Królestwie Polskim 1838 r.(Bon.) i Cezar, ur. w Kaliszu 27 VIII 1827 r., historyk, archeolog, bibliofil zmarły w Warszawie 27 I 1896 r. (Pol. Sł. Biogr.).
b) Alojzy Prosper, syn Kazimierza i Zielonackiej, ur.w Siąszycach 21 VI 1778 r., dziedzic od r. 1801 Sulisławic w p. kal. i Lututowa koło Wielunia, nazwany 13 XII 1806 r. dziedzicem dóbr Ostrzeszowskich (LB Ostrzeszów) sędzia pokoju departamentu kaliskiego 1810 r., poseł wieluński na sejm 1830 i 1831 r., minister skarbu Królestwa Pol. od lutego do 6 VI 1831 r. Na emigracji wiceprezes, potem prezes Rady Szkolnej, zmarł 1854 r. Ożenił się z hr. Marią Bischoffswerder, rozwiedzioną z hr. Władysławem Gurowskim, zmarła w Radomiu 1850 r. Córkił: Kamilla za Edwardem Raczyńskim, Alojza za Edwardem Białoskórskim, gubernatorem cywilnym radomskim (Boniecki; Pol. Sł. Biogr.).
c. Michał Franciszek, syn Jana Kantego i Wstowskiej, ur. w Czekanowie ochrzcz. 29 IX (X ?) 1745 r.(LB Lewków). W r. 1713 17 VII spisał dożywocie z żoną Bibianną Bojanowską, córką Mikołaja i Marianny Złotnickiej (G.106 k.38v). Chorąży znaku pancernego Wielhorskiego, kuchmistrza w. lit. 1775 r. (I.Kal.214/l6 k.174v), chorąży kawalerii narodowej 1776 r., dziedzic Czekanowa i Bunina (ib. k.62v, 111). Spisał z rodzeństwem układ działowy 27 V 1776 r. i t. r. skwitowany został przez szwagra Zbijewskiego z 26.584 zł dopełniających sumę 64.250 zł posagu siostry Antoniny (ib. k.155v). Porucznik brygady kawalerii narodowej, po śmierci swej żony skwitował 1779 r. z dożywocia po niej Józefa i Michalinę z Złotnickich Radzimińskich, sędziów ziemskich gnieźnieńskich (G.106 k.38v). Miecznik piotrkowski w r. 1783 (Boniecki). Drugą jego żoną była, zaślubiona przed 19 II 1784 r., Antonina Jabłkowska (LB Kobylagóra) występująca jako wdowa 13 XII 1812 r. i jeszcze 30 IX 1819 r.(LB Lewków) Córka z Jabłkowskiej Marianna Julianna Anna, ur. około 1781 r., zaślubiła 30 XI 1809 r. Rocha B.(LC Biskupice). Syn Władysław.
Władysław, syn Michała, dziedzic Czekanowa, wystepujacy 30 I 1812 r. (LB Lewków), mąż Anny (Anny Karoliny) Kosseckiej, córki Stefana i Elżbiety Gorzeńskiej, ur. 1798 r., zmarłej w Ostrowie 13 VI miał z niej syna Michała, o którym niżej, i córki: Teklę Atoninę Eufemię, ur.w Czekanowie 21 VIII 1820 r.(ib.) i niewątpliwie Karolinę (Karolinę Cecylię Salomeę) ur. około 1826 r.,wydaną 29 I 1848 r.w Lewkowie za Aleksandra Włodzimierza Kurnatowskiego.
Michał Stefan Antoni, syn Władysława i Kosseckiej, ur. w Czekanoweie 19 VIII 1819 r. (ib.), dziedzic Czekanowa, Bagateli i Sieroszewic, ożeniony 1-o v. z Teklą Biernacką, córką Rocha zmarłą w Ostrowie przy połogu 4 IV 1849 r., mającą lat 28, pochowaną w Lewkowie (LM Ostrów) 2-o v. z Gabrielą Wilczyńską, córką Jana Nepomucena i Karoliny Raczyńskiej, ur. 1824 r., zaślubioną przed 1852 r. , zmarłą w Sulmierzycach 101 X 1897 r. (LM Lewków). Umarł w 11 IV 1876 r. i pochowany został w Lewkowie (Dz. P.). Z pierwszej żony były dzieci młodo zmarłe, z drugiej synowie: Zygmunt, Zdzisław, Zbigniew, Władyław (Erazm Władysław Paweł), ur. w Bagateli 3 V 1857 r., Michał (Michał Julian Stanisław, ur. tamże 13 II 1862 r. córki: Zofia (Junona Zofia Gabriela), ur. tamże 20 XII 1855 r., walentyna (Walentyna Leoniza Franciszka), ur. Tamże 12 II 1859 r., Franciszka (Bonifacja Anna Franciszka), ur. tamże 14 V 1860 r., Maria (Maria Pelagia), ur. XII 1865 r. (LB Lewków).
a) Zygmunt, syn Michała i Wilczyńskiej, właściciel Smiełowa, zaślubił 24 VII 1890 r. Wojciechę Zabłocką, córkę Hieronima z Leziony.
b) Zdzisław (Zdzisław Pius), syn Michała i Wilczyńskiej, ur. w Bagateli 5 V 1852 r. (LB Lewków), osiadły w Królestwie Polskim, zaślubił w Poznaniu 18 VI 1883 r. w kościele Sw. Marcina Annę Mrozińską, córkę Józefa i Pelagii Rączyńskiej.
c) Zbigniew (Ananiasz Pius Zbigniew Ignacy), syn Michała i Wilczyńskiej ur. w Bagateli 14 XII 1853 r. (LB Lewków), w r. 1878 zdawał egzamin referendarski w sądzie apelacynym we Wrocławiu (Dz. P.).
(2) Władysław, syn Franciszka i Wolskiej, rotmistrz JKMci, jako współspadkobierca, obok rodzeństwa, stryja Władysława kasztelana rozpirskiego, współdziedzic Czekanowa 1734 r. (I.Kal.171/3 s.47). Rotmistrz chorągwi pancernej 1736 r. (Rel.Kal.107 k.346). Starosta gębicki 17140 r. (I.Kal.177 s.388). Z działów braterskich dziedzic Piwonic i Zagórzynka 1743 r. (ZTP 50 s.1400). Od Wolskiego kupił w r. 1744 dobra Ostrów i Jeziersko w p. sier. Mocą konsensu królewskiego z 1 X 1748 r. dostał t. r. cesję starostwa wartskiego od Konastancji Radolińskiej, której sprzedał za 40.000 zł dobra Ostrów i Jeziorsko (I.Kal.185/9 k.257v, 258). Otrzymał 5 XII 1752 r. konsens królewski na scedowanie sołectwa we wsi Tyniec na przedmieściu Kalisza bratu Antoniemu (Rel.Kal.152/154 s.762). Wsie Chutki i Juników sprzedał 1759 r. Maciejowi Gliszczyńskiemu (I.Kal.214/6 k.44v). Mianowany chorążym sieradzkim 26 IV 1757 r., w r. 1761 Jeziorsko i Ostrów sprzedał za 85.000 zł Tomaszowi Gałczyńskiemu (I.Kal.202/3 k.263v). Widocznie uprzednia transakcja nie doszła do skutku. W r. 1764 dziedzic Dusznik, Chwalęcic, Naczesławic, Podchlewia i in. w wojew. kaliskim (ib.204/5 k.73). Przed 9 XII 1764 r. zaślubił Salomeę Zielonacką (LB Rogaszyce). Starostwo wartskie w r. 1768 odstąpił Maciejowi Zbijewskiemu i żonie jego Antoninie B. (Boniecki). Z tą bratanicą Antoniną z B-ch Zbijewską kwitował się w r. 1776 z sum płynących z pretensji do miasta Praszka (I.Kal.214/6 k.156v). Mianowany kasztelanem sieradzkim 27 XI 1780 r., kupił w r. 1782 części w dobrach Pogorzela, Głuchów i Gumienice za 36.000 zł od Jana Nepomucena Zielonackiego, chorążego bielskiego (Py.163 k.50). Kawaler orderu Sw. Stanisława 1786 r., kwitował 1787 r. Rocha Zbijewskiego, kasztelana poznańskiego, byłego dziedzica Pogorzeli, z sum należnych swej żonie Saloei Zielonackiej. Z kasztelanii zrezygnował w r. 1788 i umarł t. r., 30 III (Nekr. Cystersów w Obrze, 360; Nekr. Cys. Przemęckich, tu data zgonu 30 III 1789 r.). Wdowa umarła mając lat 79, 23 V 1814 r. (LM Lewków)
(3) Antoni, syn Franciszka i Wolskiej. Wespół z braćmi, Pawłem i Franciszkiem, 1739 r. dziedzice Skalmierza (Rel.Kal.112/113 s.687). Roborował skrypt Michałowi Wargowskiemu 1740 (I.Kal.177 s.294). Był w r. 1749 dziedzicem Piwonic, a posesorem dóbr królewskich Baszkowa i Jakubic (ib.190/5 k.27). Widocznie między nim i bratem jego Władysławem nastąpiła zamiana wydziałów ojcowizny. Wraz z żoną Marianną Swierską, córką Jana z Romanowa, podstolego podolskiego i sędziego grodzkiego latyczowskiego, z Teofili Włotkowskiej, miecznikówny podolskiej, mianował 1753 r. plenipotentów (ib.196/8 k.37). Skarbnik kaliski, zastawił 1791 r. swe dobra Piwonice i Zagórzynka za 130.000 zł Stanisławowi Podczaskiemu, regentowi ziemskiemu gostynińskiemu, swemu zięciowi (ib.231 k.336). Nie znam imienia córki Antoniego zamężnej za Podczaskim.
(4) Franciszek, syn Franciszka i Wolskiej, wspominany od r. 1728, dobra Piwonice i Zagórzynko w p. kal. sprzedał w r. 1752 za 120.000 zł bratu Antoniemu, wedle zobowiązania danego w r. 1744 (ib.196/8 k.86). Miał być podobno cześnikiem wschowskim 1743 r. Z żony Marianny Obrębskiej pozostawił syna Wojciecha.
Wojciech, syn Franciszka i Obrębskiej, mąż Katarzyny Grótówny, córki Macieja i Marianny Jaskólskiej, nabył wraz z tą żoną od Jaskólskich w r. 1746 Chrzanowo w ziemi warszawskiej. Drugą żoną Wojciecha była Gertruda Sieligowiczówna, z której syn Mikołaj.
Mikołaj, syn Wojciecha i Sieligowiczówny, ur. w Sierzchowicach 1760 r. ożeniony 1-o v. z Ewą Popławską, zaślubił 2-o v. w Osiecku 29 IX 1805 r. Joannę Raczyńską. Z pierwszej żony syn Szymon, ur. w Sobienkach 1797 r., z drugiej synowie Karol Marcin, ur. tamże 1806 r., i Bonifacy Jan, ur. w Cybulicach w p. błońskim 1819 r. (Boniecki).
3. Paweł, syn Jana i Pruskiej, dziedzic Chwalęcic, na połowie tej wsi oprawił w r. 1673 posag 6000 zł żonie swej Agnieszce Szołdrskiej, córce Władysława Jana i Marianny Przespolewskiej (R.Kal.15 k.317v). W r. 1678 występował przeciwko Zygmuntowi Borysławskiemu, mężowi swej bratanicy Katarzyny, o gwałt, tj. o zaślubienie jej bez swego zezwolenia (ZTP 32 s.170). W l. 1690-94 dziedzic częśći dóbr Bonino (I.Kal.146 s.354; I.Kon.69 k.458). Dziedzic Swinic w wojew. Kaliskim, część tej wsi dał w r. 1693 bratankowi Pawłowi (ZTP 35 s.1502). Dziedzic Czekanowa 1700 r. (I.Kal.154 s.473), Chwalęcic, Włynia i in., cedował w r. 1704 sumę 15.000 zł synowi Andrzejowi. Agnieszka Szołdrska już wtedy nie żyła (ib.157 s.21). Wspomniany tu Andrzej i inny syn Pawła, Jan, który w r. 1673 dostał od ojca zapis 2400 zł (ib.133 k.850, 851), pomarli dziećmi młodo. Bezpotomnie też zmarła córka Marianna, żona Adama Smigielskiego (Rel.Kal.112/113 s.1806), pozostał tylko Wawrzyniec, ksiądz, w r. 1717 proboszcz rozdrażewski (P.1155 k.97v), tak więc w r. 1711 Paweł uczynił dyspozycję swych dóbr pomiędzy bratanków. Wyznaczył Władysławowi Chwalęcice, Podchlewie, Czekanów, Bonino i część wsi Karsce, p. kal., Franciszkowi Włyń, Maciszewice z Domaniewem w p. sier., przy czym owi synowcy mieli wypłacić siostrom Łochyńskiej i Koźmińskiej po 3000 zł każdej (I.Kal.157 s.38), a Władysław zrobił w r. 1714 zapis dłużny 12.500 zł ks. Wawrzyńcowi w r. 1717 zapisał 8000 zł na kościół w Rozdrażewie (P.1155 k.93v). Paweł żył jeszcze 1714 r., kiedy bratankowie puścili mu dożywocie Chwalęcice (Rel.Kal.112/113 s.1540). Nie żył już w r. 1715 (I.Kal.159 s.165). Zob. tablice 1-2.
Z powyższymi nie umiem połączyć następujących B-ch, niewątpliwych Poraitów. Jan nie żył w r. 1677, kiedy to jego syn Jan kwitował z 300 zł rodzonego brata swego Stanisława (I.Kon.60 k.11000v). O tym Stanisławie mówić będę niżej.
@tablica: Biernaccy h. Poraj 1.
@tablica: Biernaccy h. Poraj 2.
Jan t. r. ożenił się z Marianną Wilczkowską, córką Piotra i Katarzyny Mączyńskiej, wdową 1-o po Wojciechu Pigłowskim. Przed ślubem, 14 VIII, dostał od niej zapis długu 1000 zł (ib. k.1100). Dożywocie spisali w r. 1679 (I.R.D.Z.Kal.28 k.72). Posesor części Jaroszewic Mokrych 1680 r. (ib.63 k.75v), został zastrzelony w Jaroszewicach 17 XI 17 XI 1685 r. przez Jana Zdzenickiego (ZTP 34 s.104, 107). Wdowa w r. 1686 sprzedała części Jaroszewic Mokrych i Pieczysk za 1500 zł szwagrowi Stanisławowi B. (I.Kal.143 s.267). Jako dziedziczka części Jaroszewic Mokrych występowała jeszcze i w r. 1694, procesując się wtedy z tym szwagrem. Miała wówczas około 80 lat (I.Kon.69 k.390). Żyła jeszcze w r. 1695 (ib. k.499).
Stanisław, syn Jana, dzierżawca dóbr plebańskich i sołeckich w Ostrowie 1674 r. (ib.60 k.453v; G.85 k.127v). Ożenoiny z Krystyną Rayską, córką Jana i Marianny Rościeskiej, dzierżawił wraz z nią w r. 1673 wieś Paprotnię od małżonków Zapolskich (I.Kal.138 s.877). Wraz z nią kwitował się w r. 1676 z małżonkami Słaboszewskimi z kontraktu zastawu części wsi Słaboszowa (ib. k.390). Żonie w r. 1679 zobowiązał się oprawić posag 600 zł (Py.154 s.29). Krystyna nie żyła w r. 1685, kiedy Stanisław występował w imieniu małoletnich swych z niej zrodzonych dzieci: Władysława, Jana, Marianny i Konstancji (I.Kal.143 s.179, 440). T. t. protestował przeciwko zabójcy brata Jana (ZTP 34 s.104). Drugą jego żoną już w r. 1685 była Joanna z Mieroszewskich Gąsiorowska, córka Macieja i Marianny Łyszkowskiej, wdowa po trzech mężach: Marcjanie Stanisławie z Modlibożyc wieteskim, Janie Lenieckim i Stanisławie Łąckim (I.Kon.66 k.142; 69 k.414v). Joanna z Gąsiorowskich w r. 1695 scedowała synowi z drugiego męża, Janowi Lenieckiemu, sumę 2000 zł, zapisaną jej w r. 1654 przez pierwszego męża na wsi Kró lewskiej Sobótaka (ib. k.578). Stanisław nie żył już w r. 1711. Spośród wspomnianych wyżej jego dzieci z pierwszej żony, o Władysławie zob. niżej, córka Konastancja jako niezamężna występowała jeszcze w r. 1712 (ib.73 k.1160. Prócz Jana, wspomnianego wyżej, był jeszcze syn Jana, starszy od Władysława, ochrzcz. 23 III 1673 r. (LB Ostrowo k. Wrześni).
Władysław Wawrzyniec, syn Stanisława i Rayskiej, ochrzcz. 15 VIII 1675 r. (ib.), scedował w r. 1711 Franciszkowi Rozrażewskiemu sumę 1500 zł, zapisaną przez zmarłego Stanisława Wysockiego, dziedzica Janiszewa w p. kon. (I.Kon.73 k.90v). Dziedzic części Jaroszewic Mokrych zapisał w r. 1712 sumę 2000 zł swej siostrze Konstancji (ib. k.116). Od braci Jana i Ludwika Jaskólskich kupił w r. 1722 za 8000 zł części w Jaroszewicach Mokrych i Pieczyskach zw. "Ciświczyzna" (I.Kal.163 s.448). Fziedzic części Jaroszewic i Pieczysk , zawierał 1727 r. komplanację z małżonkami Radziszewskimi (I.Kon.76 k.155v). Nie żył już w r. 1732 (ib. 452v). Jego żoną była Konstancja Kurnatowska, córka Jana. Dziećmi Władysława opiekował się Wawrzyniec Rowiński (ib.77 k.24v). Te dzieci to: Michał i jana, o których niżej, Anna, żona 1-o v. w r. 1764 Piotra Dymideckiego, 2-o v. w r. 1774 Michała Strzeszkowskiego.
1. Michał Franciszek, syn Władysława i Kurnatowskiej, ur. w Jaroszewicach 1718 r. (Boniecki), skwitowany 1746 r. przez Annę z Winiarskich Niemojewską z 13 zł (I.Kon.78 k.31v). Ożenił się z Teofilą Grabską, córką Józefa, podstolego lęczyckiego, i Marianny Grabskiej, która to Teofila w r. 1752 mianowała plenipotentem swego brata Stefana grabskiego dla windykowania swych części z dóbr Królików w p. kcyńskim, własności Grabskich, i Głębokie w wojew. łęczyckim, własności Skarbków (ib. s.546). Michał, jako spadkobierca matki, w imieniu własnym, brata i siostry, celem windykowania spadku po tej matce ze wsi Ociąż w p. kon. mianował w r. 1762 plenipotentem rotmistrza Chlebowskiego (ib.79 k.297v). Dziedzic części Jaroszewic Mokrych, skwitował w r. 1770 Feliksa Więckowskiego z sumy 1555 zł, należnej wskutek ugody, jaką zmarły Władysław B. zawarł w r. 1726 w Jaroszewicach Mokrych z małżonkami Radziszewskimi (ib.80 k.201v). Swe części w Jaroszewicach Mokrych oraz pustkach Kaniewo i Pieczyska sprzedał 21 VII 1785 r. za 90.000 zł swemu synowi Stanisławowi urodzonemu z Grabskiej (ib.83 k.187). Nie żył już w r. 1789 r.
Stanisław Józef, syn Michała i Grabskiej, ur. w Jaroszewicach 1756 r. (Boniecki), wraz ze swą żoną Anną Dobrzycką, wdową 1-o v. po Aleksym Gałczyńskim, intromitowany został 2 VII 1789 r. na prawach dziedzicznych do połowy Kurówka, odziedziczonej po bracie żonie Karolu Dobrzyckim (ib.84 k.145vm 157v). Dziedzic części Jaroszewic, kwitował t. r. szwagra swej żony Michała Gromadzkiego z 520 zł (ib. k.157v). Części Jaroszewic Mokrych z pustkami Kaniewo i Pieczyska sprzedał 2 VI 1791 r. za 18.000 zł Franciszkowi hr. Stadnickiemu, staroście ostrzeszowskiemu, kupując od niego jednocześnie za 16.000 zł połowę Kurówka (I.Kal.231 k.157, 210, 212v). Syn Stanisława i Dobrzyckiego, Wojciech Stanisław , ur. w Kurówku 1790 r., właściciel dóbr Wierzchy w p. szadkowskim w r. 1821, ożeniony był z Teofilą Stamirowską z której syn Edmund Kiliana Edward, ur. w Wierzchach w r. 1820 (Boniecki).
2. Jan, syn Władysława i Kurnatowskiej, dziedzic części Jaroszewic Mokrych, zmarł w r. 1770 lub krótko przed tą datą (I.Kon.80 k.201v). Jego żoną była Ludwika Dąbrowska, 2-o v. w l. 1777-86 żona Rafała Bardzkiego. Z niej dzieci: Józef, o którym niżej, Franciszek, Józefata, która poślubiła przed 8 II 1782 r. Walentego Borzysławskiego (LC Katedra, Gniezno; I.Kon.83 k.276v; P.1369 k.977).
Józef, syn Jana i Dąbrowskiej, w r. 1777 jako opiekun nieletnich brata i siostry, skwitował z opieku ojczyma Bardzkiego (I.Kon.81 k.156). W r. 1788 spisał dożywocie z żoną Heleną Bogusłaswską, córką Franciszka i Katarzyny Chmielewskiej (P.1365 k.274v), którą zaślubił 4 IX roku poprzedniego w Zbąszyniu (LC Zbąszyń). Części Jaroszewic Mokrych i Pieczysk sprzedał 27 VI 1792 r. za 7000 zł bratu Franciszkowi (P.1369 k.977). T. r. spisał znów dożywocie z żoną (I.Kal.231 k.212). W l. 1796-1800 był dzierżawcą Chrośnicy koło Zbąszynia, a w końcu życia dzierżawcą probostwa w Uzarzewie, gdzie umarł jako emerytowany urzędnik państwowy (officialis regiminis) 25 VIII 1831 r., mając lat 71 (LM Uzarzewo)> Jego dzieci: Antoni ur. ok. 1792 r., zmarł w Chrośnicy 21 XI 1796 r., Filip (Filip Nereusz), ur. tamże 23 V 1797 r., Wincenty (Wincenty Nikodem), ur. tamże, ochrzcz. 11 IX 1800 r., Franciszka, ur. ok. 1791 r., Katarzyna (Katarzyna Teresa Urszula), ur. tamże 17 IX 1798 r. (LB LM Zbąszyń). Filip, Wincenty, Franciszka i Katarzyna żyli jeszce w chwili śmierci ojca. Katarzyna w Zbąszyniu 4 VI 1822 r. wyszła za Jana Zawadzkiego, dziedzica Zakrzewka. Zob. tablicę 3.
@tablica: Biernaccy h. Poraj 3.
W XIX w. uważali się za Poraitów także i B-cy idący z Biernat w wojew. podlaskim. Spośród nich jedan linia miała pewien związek z Wielkopolską. Piotr, pułkownik znaku pancernego za Jana III, z żony Anny Wołyńskiej miał syna Piotra Pawła, po którym z Agnieszki Piaseckiej syn Jan Chryzostom "Poraj z Biernat i na Biernatach", pisarz żup solnych w r. 1780, Korwin superintendent generalny skarnu Ks. Warszawkiego 1812 r., mąż Tekli Piotrowskiej, w r. 1812 już nie żyjącej. Synowie ich: Felicjan, ur. 9 VI 1775 r., sekretarz ks. Adama Czartoryskiego, bibliotekarz w Puławach, zmarły w r. 1852/53 (Pol. Sł. Biogr., Aleksander Roman Kazimierz ur. w Warszawie 6 III 1784 r., Roch, o którym niżej. Córki: Ludwika Róża, ur. w Warszawie 31 VIII 1785 r. (metryka u Sw. Jana), orza Józefa w 1798 r. wydana za Jakuba Lanckorońskiego, b. pułkownika wojsk koronnych.
Roch Jacek Anastazy, syn Jan Chryzostoma i Piotrowskiej ur. w Warszawie 18 VIII 1787 r. (ib.), dziedzic dóbr Czyste i Wola w p. warszaw., generalny inspektor województwa poznańskiego za Ks. Warszawskiego, zaślubił 30 XI 1809 r. Juliannę (Mariannę Juliannę Annę) B., córkę Michała i Antoniny Jabłkowskiej (zob. wyżej), ur. ok. 1781 r. (LC Biskupice). Ich córki: Justyna Palemona Antonina Chryzostoma, ur. w Czekanowie, ochrzcz. 30 I 1812 r., Władysława Michalina Filomena Tekla, ur. tamże 29 XI 1812 r. (LB Lewków), żona Michała B. z Czekanowa. Synowie: Jan Chryzostom Teofil Hubert, ur. w Czystym 8 VI 1817 r., Felicjan Maksymilian Władysław, jego bliźni brat Adam, o którym niżej. Wszyscy trzej wylehitymowani ze szlachectwa w Król. Polskim w l. 1843-48.
Michał Adam, syn Rocha i Biernackiej, ur. w Czystym 22 XII 1824 r., zaślubił w Warszawie 30 V 1849 r. Julię Pancer, córkę Feliksa, inspektora komunikacji lądowych, i Julii Waligórskiej, ur. w r. 1830. Z niej syn Stanisław, o którym niżej, i córki: Celestyna Emilia Felicja, ur. w Czystym 1850 r., Marianna Julia Teodora, ur. tamże 1851 r., Aniela, ur. tamże 1852 r., Jadwiga, ur. w Woli 1856 r.
Stanisław, syn Adama i Pancerówny, ur. w Woli 1 IV 1854 r., właściciel Gnojna koło Mszczonowa, ożenił się z Cecylią Smidecką. Z niej: Stanisław Adam, ur. w Woli 10 VII 1882 r., Witold, ur. tamże 31 XII 1884 r. Michał Zachariasz, ur. w Miłosnej 6 IX 1886 r., Stefan, ur. w Gnojnie 7 I 1890 r., Józef, ur. tamże 11 IV 1894 r., Halina, ur. tamże (Boniecki). Zob. tabk. 4.
>Biernaccy z Biernatek, dawniej zwanych tęż Biernacicami w powiecie kaliskim. Umieszczam tu jednak wszystkich Biernackich, których herbu określić nie umiem, występujących na terenie Wielkoposki zachodniej, przyjmując, iż ogromna ich większość pochodziła z owych Biernacic, jakkolwiek niewątpliwie trafić się tu mogą i Biernaccy z Biernacic w pow. szadkowkim, a więc Pomiany. Wśród Biernackich z Biernatek czy Biernacic w p. kal., stanowiących rojowisko drobnej szlachty zaściankowej, obok Porajów i Korabiów byli niewątpliwie i przedstawiciele innych herbów, których nie znam.
@tablica: Biernaccy h. Poraj 4.
Bernard z Biernacic świadczył w r. 1411 Swiętosławowi Drożyńskiemu. Marcin z Biernacic t. r. świadczył Stanisławowi ze Skarszewa, zaś Zdzesław z Biernacic Przedwojowi Swaćbie (Wybór zapisek sąd. kalis., nr. 37, 44, 88).
Matka z synem Jakubem z Biernacic i córką Dorotą miała 1422 r. termin z Januszem z Tuliszkowa, kasztelanem kaliskim (Z.Kal.12 k.23v). Franek z Biernacic zawierał 1433 r. umowę z Andzrejem z Szetlewa o rękę swej córki Elżbiety (I.Kal.1 k.56v). Franek, może ten sam, nie żył już w r. 1468, kiedy syn jego Jan kupił od Szymona z Biernacic, syna Jakuba, za 20 grz. części w Biernacicach (P.1385 k.28). Jan "Franek" z Biernacic, zapewne identyczny ze wspomnianym Janem, synem Franka, pozywał w r. 1461 Krystyna i jego syna, dziedziców Plewni (I.Kal.1 k.51v). W r. 1473 kupił za 30 grz. od Doroty z M. Złotnik, wdowy po janie Mroczkowskim i jej synów, Marcina i Jakuba, łan "Janczewski" w Złotnikach w p. kal. (P.1383 k.212). Nie żył już w r. 1495, kiedy jego synowie, Maciej z Biernacic i Jan niegdy z Biernacic, zostali ugodzeni przez arbitrów o ojcowiznę w tej wsi (I.Kal.4 k.377). Obaj ci bracia otrzymali w r. 1482 od Jana z Biernacic, syna Wojciecha "Wieprzka", zobowiązanie uwolnienia z poręczycielstwa wobec Jana "Kolibaby" z Biernacic (ib.3 k.92). Maciej "Franek" B. od Katarzyny, żony Jana Gorzyckiego, nabył trzy łany w Godziątkowie i w r. 1499 otrzymał od niego ewikcję (ib.5 k.130).
Bogusz i Wacław, bracia rodzeni niedzielni z Biernacic, mieli w 1434 r termin z Małgorzatą wdową po Swiętosławie z Dębego (I.Kal.1 k.171) Bogusz świadczył w 1444 r. Grzegorzowi z Biernaacic (ib.3 k.87v). Już nie żył w r. 1456, kiedy jego żona Małgorzata wraz z synami niedzielnymi, Fraanciszkiem i Mikołajem, miała termin ze Stachną, wdową po Stanisławie z Biernacic (Py.11 k.18v). Ta Stachna wraz ze swą córką Katarzyną pozywała ich w r. l457 o zadanie ran (ib. k.l36v). Bogusz miał też córkę Annę, która w r.l463, już żona Stefana z Głosek, zastawiła swą część w Biernacicach Katarzynie, żonie Marcina z Biernacic (I.Kal.1 k.209). Z synów, Franciszek swe części w Biernacicach i Czartkach zastawił 1466 r.tejże Katarzynie (ib. k.354v), zaś Mikołaj, zw."Rusinem", ręczył 147l9 r. za Młodotę z Biernacic i jego syna Mikołaja, iż będą żyć w pokoju z Marcinem z Biernacic (ib.2 k.559).
Ubysław z Biernacic, brat rodzony Wcacława, Piotra i Katarzyny, w l. 1442-1448 żony Wawrzyńca ze Zdzienic (ib.4 k.213). W r. 1442 między tymi trzema braćmi dokonane zostały przy pośrednictwie arbitrów działy części w Biernacicach kupionych przez Ubysława od swej ciotki za pieniądze posagowe swej żony (ib.6 k.146). Ubysław i Piotr w r.1456 świadezyli z herbu Korab naganionemu Wojciechowi "Wieprzkowi" z Biernacic, ponieważ czynili to jednak jako "postronni" (Py.11 k.155v), nie mam pewności czy sami byli tego herbu. Ubysław nabył 1463 r.na 15 lat za 20 grz.część w Biernacicach od Tomasza z Rakowic, syna zmarłego Macieja (P.1383 k.l81v). Już nie żył w r. 1467. Jego córka Helena, w r.l456 wdowa po Jakubie z Przedzina, nazwna 1457 r. niedzielną ze swym ojcem (Py.11 k.66, 284v). Synowie, Marcin i Jan, kupili w r. 1467 za 60 grz. części w ~ Bierzacicach od Szymona, syna Michała, i od Jana, syna Mikołaja, dziedziców w Bukowcu i Biernacicach (P.1383 k.257; I.kal.2 k.424). Marcinowi ręczył 1479 r.Mikołaj "Rusin" z Biernacic za Młodotę z Biernacic i jego syna Mikołaja, iż będą z nim zyć w pokoju (ib.2 k.559).
Jakub z Biernacic wraz z żonąa Elżbietą zobowiązali się 1443 r. uiścic 3 grz. Stanisławowi z Biernacic (I.Ka1.6 k.24), zaś w r. 1458 częścii swe w tej wsi zastawili za 3 grz. Maciejowi z Biernacic (I.Kal.l8 k.50v). Inny Jakub z Biernacic, mąż Katarzyny, która sprzedała za 35 grz. w r.l444 swe części w Skarszewie p. kal. Grzegorzowi ze Skarszewa (P.1379 k.l3). Była to córka Bierwolda ze Skarszewa i Katarzyny z Gaci. Jakubowi i Katarzynie jej stryj, Stanisław ze Skarszewa, kasztelan biechowski, zapisał w r. 1445 dług 20 grz. (I.Kal.3 k.154). Po śmierci Jakuba jego córka Anna,działając w asyście stryjów, Mojka ze Sliwnik i Wawrzyńca z Kotowiecka oraz wuja Mikołaja Gorzkowskiego, skwitowała w r.1469 Helenę ze Skarszewa ze swej "babizny" (ib.2 k.64).
Jakobina z Biernacic sprzedała w r. 1444 swe ojczyste części w W. Gałązkach i M. Gorzycach w p. kal. za 200 grz. Andrzejowi i Agnieszce małżonkom, dziedzicom w M. Gałązkach (P.1379 k.l2).
Stanisław z Biernacic, w r.l444 mąż Stachny, córki sł. Klemensa sołtysa ze Zborowa i Małgorzaty, który to Klemens mocą przeprowadzonej w r. 1445 ugody działowej dał córce i zięciowi trzy łany (I.Kal.3 k.74, 212v). Stachna, już jako wdowa, miała w r. l456 wraz ze swą córką Katarzyną termin z Małgorzatą, wdową po Bogusławie z Biernacic i z jej synami, Franciszkiem i Mikołajem (Py.11 k.18v). Sprawa ciągnęła się jeszcze w r. 1457, a szło wtedy o rany, jakie zostały zadane Stachnie i Katarzynie (ib. k.136v). Synem Stanisława i Stachny był Jakub, który w r. 1467 swą cęść w Biernacicach zastawił Katarzynie żonie Marcina "Martyczki" z Biernacic (I.Kal.1 k.411, 476). Ten Jakub w r. 1482, już jako obywatel kaliski, zapisał 9 grz. swej żonie Katarzynie Stojkowej, młynarce kaliskiej, którą to sumę zabezpieczył jej Stanisław z Wrzaey (ib.3 k.82v)
Michał, i Mikołaj, bracia rodzeni z Biernacic, zobowiązali się w r. 1448 zastawić za 4 grz. Ubysławowi z Biernacic połowę swej części w tej wsi (ib.4 k.212). Michał wyderkował swą część tamże Ubysławowi w r. 1454 (Py.11 k.245). Szymon z Biernacic, syn Michała Jan z Biernacic, syn Mikołaja, a więc zapewne bracia stryjeczni, dziedzice w Bukowcu, sprzedali w 1467 r. za 60 grz. swe części w Biernacicach Marcinowi i Janowi, synom Ubysława z Biernacic (P.1383. k.257; I.Kal.1 k.424).
Jan z Biernacic był w 1448 r. jednym z arbitrów dzielący Agnieszkę z Wilkszyc i Mikołaja Gajka z Wilkszyc (I.Kal.4 k.195v).
Elżbieta, żona Mikołaja niegdy z Biernacic, miała 1448 r. termin z Piotrem z Płaczkowa (Py.12 k.204).
Mikołaj z Biernacic, nie żyjący już w r. 1453, miał synów Marcina i Młodotę. Marcin, zwany "Martyczką", wziął w zastaw w 1453 r. na trzy lata cześć w Bielawie od Doroty z Bielawy, żony Michała z Zaborowic (I.Kal.5 k.11v). Żona jego Katarzyna w związku ze sprawą toczoną z Wojciechem "Wieprzkiem" z Biernacic przedkładała 1456 r. swe prawa oprawne (Py.11 k.23). Marcin dostał 1463 r. od Jana i Mikołaja, braci z Biernacic, zobowiązanie rezygnowania sobie części w Biernncicach (I.Kal.2 k.457v), Od tychże braci, a synów wspomnianego wyżej Wojciecha "Wieprzka', trzymał Marcin zastawem 1471 r. całe ich części w Biernacicach (ib. k.170). zaś w r. 1474 wziął w zastaw za 3 grz. części Andrzeja B. (ib. k.328).W r. 1485 zostały przeprowadzone działy między nim a jego bratankami, Mikołajem i Stanisławem (ib. k.217). Żył jeszcze w r. 1487 (ib. k.359), ale juz tego samego roku synowie zmarłego "Martyczki", Bernard i Adam, zostali skwitowani z trzech i pół grz. przez innego Marcina B. (ib. k.408v). Katarzyna jeszcze za życia męża okazazywała wielką ruchliwość gospodarczą, biorąc coraz to nowe zastawy w obrębie Biernacic (ib.1 k.151v, 209, 335, 354v, 411; 2 k.537). W r. 1482 sprzedała sprzedała Stanisłaowi "Kozłowi" z Deszczny (dziś Deszny) za 30 grz. swoją cześć w tej wsi w p.kal. (ib.3 k.90v). Synowie Marcina "Martyczki" i Katarzyny, Bernard i Adam, sprzedali w r. 1489 macierzystą część Deszczny za 30 grz. temu Stanisławowi, co było już tylko potwierdzeniem transakcji dokonanej przez matkę ich (P.1387 k.126). Bernard cz. Biernat w imieniu ojca żądał w r. 1487 od Jana "Kolibaby" z Biernacic uiszczenia 3 grz.(I.Kal.3 k.359). T. r. wraz z bratem Adamem otrzymał od tegoż "Kolibaby" zobowiązanie rezygnowania im za 30 grz, części w Biernacicach (ib. k.396). W r. 1489 wział wyderkafem od Hektora Koziemińskiego trzy i pół łanów pustych i półtora łana osiadłego w Kozieminie (dziś Koźminie} w p. kon. i kuźnicę tamże (P.1387 k.121v). Jego żoną była Barbara Koziemińska która t. r. zawierała ugodę z Jerzym Janiszewskim (I.Kon.1 k.l97v), i wraz z którą miał w r. 1491 cześć w Kozieminie, nabytą od Mikołaja B., obywatela kolskiego, męża siostry tej Barbary (ib. k.212v). Oboje w r. 1491 r. nabyli część w tej wsi z kuźnicą Rudnica za 100 grz. od Anny, żony owego Mikołaja (P.1387 k.179). Bernard w r. 1494 części w Biernacicach sprzedał za 40 grz. swym braciom, stryjecznemu Stanisławowi i rodzonemu Adamowi (P.1388 k.10). Wraz z żoną wyderkował w r. 1499 półtora łana w Kozieminie za 24 grz. Annie i jej meżowi Mikołajowi z Biernacic (P.1389 k.7). Adam, drugi syn Marcina "Martyczki", mąż Elżbiety z Godziątkowa która w r. 1487 sprzedała za 30 grz. półtora łana roli w Godziątkowie Jakubowi Godziątkowskiemu (P.1387 k.74) i t. r. kupiła część w Biernacicach (P.1386 k.162v). Adam na połowie swej części w tej wsi i na połowie sumy nabytej od brata Bernarda oprawił w 1495 r. posag 30 grz. żonie Elżbiecie, córce Macieja Starczewskiego (P.1383 k.59v). Nie wiem, czy to ta sama Elżbieta, czy też druga żona Adama ? W r. 1504 (1502 ?) zawierał ugodę z Anną z Biernacic i jej synem Mikołajem (I.Kal.5 k.127v). Młodota z Biernacic, drugi syn Mikołaja, otrzymał wraz bratem Marcinem w r. 1477 od Andrzeja z Biernacic zobowiązanie rezygnowania im części jego w tej wsi za 30 grz. (ib.2 k.461v). T. r. nabył od tegoż Andrzeja jego część w Biernacicach (P.1386 k.88), a w r. 1479 część w tejże wsi od Jana z Biernacic (ib. k.117v). Za niego i jego syna Mikołaja ręczył w r. 1479 Mikołaj "Rusin" z Biernacic iż oni obaj będą żyć w pokoju z Marcinem z Biernacic (I.Kal.2 k 559). Żył jeszcze w r. 1483, kiedy zapisał dwie kopy gr. długu Andrzejowi z Biernacic (ib.3 k.165v). Synowie jego: Mikołaj i Stanisław, w r. 1478 jako niedzielni dziedzice w Biernacicach mieli sprawę z Maciejem z Biernacic (ib.2 k.504). Mikołaj "Młodocic" lub "Młodota" w r. 1481 mąż Katarzyny córki Jakuba "Ogona" z Wojsławic (ib.3 k.61). Domagali się od niego 1482 r. Grzegorz, Wawrzyniec i Stanisław z Szetlewa uiszczenia sumy im należnej po ich bracie wujeczno-rodzonym Andrzeju z Biernacic (ib. k.81). Katarzyna w r. 1483 swą część ojczystą w Wojsławicach sprzedała za 25 grz. Janowi i Wojciechowi braciom niedzielnvm z Wojsławic (P.1386 k.l86v), a w r. 1487 zawierała ugodę z Katarzyną i Agnieszką, córkami Mikołaja z Wojsławic (ib.4 k.392v). Mikołaj w r. 1491 oprawił jej posag 24 grz. na połowie swej części w Biernacicach i na połowie części "Królewskiej" w tejże wsi,nabytej jednocześnie od Stanisława Kaczkowskiego i jego żony Doroty z Biernacic (P.1387 k.163v). W r. 1507 kupił część "Rzekiecką" we wsi Przedzyno w p. kal. za 12 grz. od Doroty, żony Stanisława "Warta" Czartkowskiego (P.1390 k.103v). Nie żył już w r. 1513 , kiedy Katarzyna, już 2-o v. żona Wojciecha B. "Cichego, połowę swej części oprawnej w Biernacicach wyderkowała drugiemu mężowi za połowę sumy posagowej, tj. za 12 grz. (P.786 s.467). Chyba jej synem z drugiego małżeństwa nbył Jan B. "Czych" (!), który część "Rzekiecką" w Przedzynie sprzedał w r. 1529 za 15 grz. Wojciechowi Kaczkowskiemu (I. i D.Z.Kal.2 k.160), a w r. 1530 ręczył mu, iż uwolni owe części (ib.7 k.451). Stanisław "Młodota" kupił w 1485 r. za 20 grz. od Jana z Przedzyna łam pusty "Nowakowski" we wsi Szadek p. kal. (p.1387 k.28v) i t. r. za 12 grz. kupił od Mikołaja Gawrzyjałowskiego część z siedliskiem w Przedzynie (ib.). Łan pola w Szadku wymienił 1487 r. z Mikołajem "Rusinem" z Biernacic na jego część ojczystą w Biernacicach, dopłacają 2 grz. (ib. k.73v). Od Doroty z Przedyna, córki zmarłego Stanisława Kaczkowskiego, nabył w r. 1489 wyderkafem za 12 grz. trzecią część w Przedzynie zw. "Szczeklińską" (ib. k.127v). Wraz z Adamem, jako współdziedzicem w Niernacicach, nabył za 40 grz. w r. 1494 część tamże od swego stryjecznego brata Bernarda (P.1388 k.10). W r. 1507 na swej części w Biernacicach oprawił 30 grz. posagu żonie Jadwidze, córce Jakuba Gorzuchowskiego (P.1390 k.102) i zawierał ugodę z bratem stryjecznymn Adamem (I.Kal.6 k.157v).
Nie umiem powiedzieć w jakim związku z powyższymi pozostawał Marcin "Martycki" ("Martyczka", "syn Martyczki" ?), dziedzic w Biernacicach. Nie można go identyfikować ze wspominanym wyżej Marcinem "Martyczką". On i żona jego Jadwiga ręczyli w r. 1461 za Mikołaja i Macieja, dziedziców Sowiny, wlaśnie temu Marcinowi z Biernacic zwanemu "Martyczką" (ib. k.34). Za Marcina i Jadwigę poręczano w r. 1465, iż uwolnią część zrezygnowaną Katarzynie, żonie Marcina "Martyczki" (ib. k.335). Oboje nie żyli już w r. 1467, kiedy spadkobierczyni Jadwigi, jej siostra Elżbieta, wdowa po Jakubie Gałęskim odziedziczone po siostrze części w Biernacicach sprzedała za 17 grz. Marcinowi z Biernacic (P.1383 k.257).
Jan "Myszkowicz" ("Myczkowicz", "Mroczkowicz" ?) z Biernacic, którego ojciec nie żył już w r. 1456, miał wówczas termin z Wojciechem "Wieprzkiem" z Biernacic (Py.11 k.18v). Ten ostatni miał z nim w r. 1457 przezyski w sprawie o zadanie trzech ran (ib. k.142v). Pierwszą żoną Jana była Małgorzata, najwidoczniej już raz zamężna, bowiem w r. 1471 ona wraz ze swymi synami, Janem i Andrzejem, część swą w Dzierzbinie zobowiązała się sprzedać pod zakładem 100 grz. Stanisławowi z Wrzacy, kustoszowi chełmińskiemu (I.Kal.2 k.202). Druga żona Jana to Helena z Poklękowa, wdowa 1-o v. po op. Bierwoldzie, obywatelu kaliskim. Swej pasierbicy Dorocie, córce owego Bierwolda, zobowiazał się w r. 1476 uiścić cztery i pół grz. (ib. k.382v). W r.1477 Dorota domagała się od ojczyma uiszczenia jej 9 wierduków (ib. k.448v).
Jarosław z Biernacic miał w r. 1456 sprawę z Małgorzatą i jej synem Mikołajem z Biernacic (Py.11 k.276). Od Franciszka i Jana, braci z Biernacic, otrzymał w r. 1461 zobowiązanie rezygnacji części w Biernacicach "Jadwiżyńskiej" i zastawu połowy części "Gockowskiej" za 8 grz. (I.Kal.1 k.7v). Zobowiązanie rezygnaeji części "Jadwiżyńskiej" w ciągu trzech lat ponowili na jego rzecz w r. 1463 bracia, Franciszek, Mikołaj, Jan i Stanisław z Biernacic (ib. k.156v). Wraz ze swą siostrą Heleną części ojczyste w Biernacicach sprzedał 1462 (1463 ?) r. za 30 grz. Ubysławowi z Biernacic (P.1384 k.110). Córka Jarosława, Jadwiga, żona Jana Bogusławskiego, kwitowała w r. 1481 Mikołaja i Bogusława z Biernacic z głowy stryja swego Jana, syna Stanisława "Jargotha" (?) z Biernacic (I.Kal.3 k.61).
Franciszek, Mikołaj, Jan i Stanisław, bracia rodzeni niedzieni z Biernacic, wraz ze swa matką i z siostrami Katarzyną i Heleną część "Jadwiżyńnską" w Biernacicach zobowiązali się w r. 1463 rezygnować za 20 grz. Jarosławowi z Biernacic (ib.1 k.156v). Wspomniana tu Katarzyna była już w r. 1455 żoną Wojciecha z Sulimowa. Spośród tych braci, Franciszek i Mikołaj zapisali t. r. 5 grz. długu temu Wojciechowi jako posag siostry (Z.Kal.l2 k.188v), a w r. 1457 skazani zostali na zapłacenie win za poranienie Wojciecha "Wieprzka" z Biernacic (Py.11 k.136). Franciszek i Jan zobowiązania na rzecz wspomnianego wyżej Jarosława B. czynili już w r. 1461 (I.Kal.1 k.7v). Franciszek w r. 1472 swą część w Biernacicach zobowiazał się rezygnować Jadwidze córce zmarłego Jerzego z Biernacic. Jeszcze wtedy żył jego brat Stanisław (ib.2 k.234). W r. 1483 Franciszek i Mikołaj swe części w Biernacicach sprzedali za 60 grz. Maciejowi, Piotrowi i Stanisławowi, braciom z Biernacic (P.1386 k.178).
Michał z Bierancic swą część w tej wsi wyderkował w r. 1457 za 17 grz. Ubysławowi z Biernacic, ręcząc przy tym za swego brata rodzonego Macieja (Py.11 k.59).
Michał, syn Jakuba z Biernacic, zyskał 1459 r. termin na Wojciechu "Wieprzku" z Biernacic (I.Kal.7).
Marcin, syn Marcina z Biernacic, otrzymał w r. 1461 zapis 4 grz. od Piotra z Dębego (I.Kal.1 k.35).
Franciszek z Biernacic, sprzedał w 1462 r. części w Czartakch za 20 grz. Janowi z Biernacic (P.1384 k.112).
N. z Biernacic mąż Agnieszki, która 1-o v. lub 2-o v. była za Janem Pieszczkiem z Boguławic. Z niej syn Jan zwany "Królem", dziedzic w Bogusławicach, skwitowany w r. 1462 przez przyrodnią siostrę Małgorzatę, córkę owego "Pieszczka", żonę zaś Marcina "Budka" z Bogusławic (I.Kon.2 k.33). Od tej przyrodniej siostry dostał w r. 1481 za 45 grz. cesję jej części w Bogusławicach (ib.1 k.127). T. r. występował jako stryj (napewno nie rodzony) Jadwigi, córki Jarosława z Biernacic, żony Jana Bogusławskiego (I.Kal.3 k.61). W r. 1482 kupił części w Bogusławicach od wspomnianej już przyrodniej siostry (P.1386 k.156v). Nie żył już w r. 1487, kiedy wdowa Dorota miała termin z Maciejem "Gębą" z Kuszyna (ib. k.397v). W r. 1491 ta Dorota kwitowała ze swego posagu sześciu i pół grz. spadkobierczynię męża, Małgorzatę, wdowę po Swiętosławie z M. Piątku. Jan "Król" był wujem rodzonym owej Małgorzaty (ib.4 k.126v; P.1386 k.126v).
Jan i Michał z Biernacic mieli w r. 1463 termin z Elżbietą, Małgorzatą i Dorotą ze Zdzienic i Biernacic (I.Kal.1 k.154). T. r. zawarli ugodę ze Stanisławemm z Biernacic i tymi jego bratanicami (ib. k.180). Jan, zapewne ten sam, gotów był w r. 1462 uiścić się rodzonemu swemu stryjowi Stanisławowi (ib. k.129).
Jan i Maciej, synowie zmarłego Wyszka z Biernacic, bracia niedzielni, swą ojcowiznę w Biernacicach sprzedali za 12 grz. w r. 1463 Janowi z Bierniacic (P.1383 k.357v).
Jan z Biernacic, mąż Elżbiety, kóra w r. 1463, za zezwoleniem swego brata Franczka, zapisała nmężowi dług 30 grz. na swej części w Biernacicach (I.Kal.2 k.78v). Oboje oni, dziedzice w Biernacicach, ugodzili się w r. 1476 z Elżbietą, córką Mikołaja z Szetlewa i M. Gałązek (ib. k.387).
Franciszek z Biernacic w r. 1470 zastawił 9 zagonów w tej wsi za 2 kopy gr. Marcinowi z Biernacic (ib. k.111v).
Katarzyna, córka zmarłego Marcina z Biernacic, otrzymała w r. 1471 zapis 3 grz. długu od Grzegorza z Kotlina i Sowiny (ib. k.165v).
Maciej, syn Jana z Biernacic, na połowie otrzynanej od ojca części tej wsi, zw."Wyszkówka" oprawił w 1471 r. posag 30 grz. żonie swej Annie (P.1385 k.124v). Nabyła ona od Mikołaja B., obywatela kolskiego, i jego bratanicy Anny Poklękowskiej część w Biernacicach i w r. 1491 otrzymała poręczenie, iż owa część zostanie zwolniona od zobowiązań (I.Kal.4 k.111). Maciej wraz z żoną w r. 1494 wymienił z Katarzyną, żoną Jana z Gorzyc, trzy łany w Gorzycach na łany w Godziątkowie (P.1383 k.88v).
Jadwiga, córka zmarłego Jerzego z Biernacic, otrzymała od Franciszka z Biernacic zobowiązanie rezygnowania jej części w tej wsi (I.Kal.2 k.234).
Franciszek z Biernacic w r.1474 otrzymał od ks. Stanisława z Wrzący, kustosza chełmińskiego, zobowiązanie uiszczenia 9 grz. za odstapienie prawa bliższości do części Wiotchynina w p. sier. (ib. k.299v). Z tymże ks. Stanisławem, wtedy plebanem w Skęcznowie, oraz Stanisławem Stawskim i jego żoną Katarzyną zawierał ugodę w r. 1482 (ib. k.92).
Andrzej, syn zmarłego Stefana z Biernacic, całą swą część w tej wsi zastawił w r. 1474 na trzy lata za 3 grz. Marcinowi z Biernacic (ib. k.328). Swą część w Biernacicach sprzedał w 1477 r. za 50 grz. Młodocie i Katarzynie, żonie Marcina, dziedzicom z Biernacic (P.1386 k.88). W r. 1483 otrzymał zapis długu 2 kop gr. od tej Katarzyny i 2 kop gr. od Młodoty (ib.3 k.165v).
Dorota B. żona Wojciecha nożewnika, obywatela kaliskiego, kwitowała w r. 1476 z posagu 16 grz. swego rodzonego brata Franciszka z Biernacic (ib.2 k.381).
Maciej z Biernacic, syn Franciszka, miał w 1478 r. sprawę z Mikolajem i Stanisławem z Biernacic, synami Młodoty (ib. k.504).
Bracia rodzeni, Maciej, Jan, Piotr, Wawrzyniec i Stanisław z Biernacic kupili w 1479 r. od ks. Jana, mansjonarza w Królikowie, za 30 grz. jego część ojczystą w Biernacicach (p.1386 k.117). Maciej, Piotr i Stanisław w 1483 r. kupili za 60 grz. części w tej wsi od tychże Franciszka i Mikołaja (P.1386 k.178).
Jan z Biernacic swą część w tej wsi sprzedał w 1479 r. za 7 grz. Młodocie i Katarzynie, żonie Marcina z Biernacic (ib. k.117v).
Elżbieta z Biernacic, żona op. Tomasza, obywatela kaliskiego, kwitowała w r. 1480 z 40 grz. "wujowizny" po zmarłym Jakubie z Biernacic Jana "Kolibabę" z Biernacic. Siostry jej rodzone Agnieszka i Anna (I.Kal.3 k.47).
Jan "Kolibaba" z Biernacic, skwitowany w r. 1480, jak już widzieliśmy, przez Elżbietę, swe części w Biernacicach zobowiązał się w r. 1487 rezygnował za 30 grz. Biernatowi i Adamowi, braciom z Biernacic (ib. k.396). Od Małgorzaty, córki Chebdy z M. Piątku, a żony Andrzeja, od Agnieszki, wdowy po Wojciechu z Dzierzbina, od Anny Ordzińskiej z Podkoców i od Elżbiety, żony Jana, syna Egidiusza, również córek tego Chebdy, kupił w 1487 r. za 20 grz. łan pusty folwarczny w M. Piątku (ib. k.406).
N., córka Marcinka z Biernatek, w r. 1481 żona Marcina Gałęskiego "Rybaka".
Mikołaj z Biernacic zapisał w 1482 r. posag swej siostrze Elżbiecie, żonie Stanisława Siemka z Nanczesławic (ib. k. 96v).
Marcin z Biernacic w imieniu Jewki, żony Marcina Przybka z W. i M. Gałązek, domagał się w r. 1483 uiszczenia 10 grz. od Mikołaja z Szetlewa (ib. k.126).
Dorota, dziedziczka w Biernacicach i Bogusławicach, w r. 1484 żona Stanisława Kaczkowskiego.
Maciej z Biernacic miał w 1485 r. wedle dekretu płacić po pół grz. rocznie bratankowi Stanisławowi, synowi zmarłego Jana, a to z dóbr tego bratanka, aż do osiągnięcia przez niego lat sprawnych (ib. k.280).
Mikołaj z Biernacic, obywatel kolski, tytułowany czasem szlachetnym, czasem opatrznym, mąż Anny, cr órki Hektora z Koziemina (dziś Kośmina). Hektor wraz ze swym synem Stanisławem zastawił w r. 1485 dwa łany w Kozieminie zięciowi za sumę 20 grz. posagu swej córki, która była 1-o v. za Stanisławem, obywatelem Koła (I.Kon.1 k.156v). T. r. wyderkował zięciowi w sumie 30 grz. posagowych dwa łany osiadłe i dwa łany puste w tej samej wsi (ib. k.193). Anna swe części w Kozieminie i w kuźnicy Rudnica sprzedała w 1492 r. za 100 grz. Bernardowi z Biernacic i jego żonie, a swej siostrze Barbarze (P.1387 k.l79). T. r. sprzedała swemu szwagrowi połowę w Kozieminie za 70 grz. (I.Kon.1 k.215). T. r. arbitrzy ugodzili owe siostry, Annę i Barbarę, z Jerzym z Janiszewa, ktáry zabił ich brata Stanisłaa Koziemińskiego i teraz winien był zapłacić tym siostrom 30 grz. główszczny (ib. k.212,213). Obie one t. r. miały sprawę z Wojciechem Sempoleńskim, który pobrał był od Janusza, rotmistrza jazdy króla węgierskiego, rzeczy pozostałe po zmarłym Pawle Kwilińskim, ich bracie stryjeczno-rodzoym (Kon.3 k.70). Mikłoaj żył jeszcze w r. 1497 (I.Kal.4 k.518). Miał bratanicę Annę niezamężną w r. 1487, z którą był niedzielny jeszcze w r. 1491, kiedy wraz z nią, już wtedy żoną Wojciecha Poklękowskiego, rezygnował części w Biernacicach, Annie żonie Macieja z Biernacic (ib.4 k.111). Zapewne w bliskim stosunku pokrewieństwa do tego Mikołaja, obywatela kolskiego, pozostawały siostry między sobą stryjeczne Biernackie, panna Zofia i Anna, żona op. Macieja Ukleja, mieszczanina ślesińskiego, które w 1532 r. części ojczyste i macierzyste w Biernacicach sprzedały za 120 grz. Hektorowi, Wojciechowi i Bernardowi, braciom Koziemińskim (Z.Kon.6 k.66v).
Marcin z Biernacic, syn zmarłego Michała, ręczył w r. 1487 za Dorotę, wdowę po Janie "Królu" z Biernacic (ib.3 k.406).
Dorota, córka Mikołaja z Biernacic, zawierała ugodę 1487 r. z Jakubem z Biernacic (ib. k.380).
Od Stanisława z Biernacic i Przedzyna zwanego "Reszką" i żony jego Doroty żądał w 1487 r. uiszczenia 6 grz. Stanisław z Biernacic (ib. k.359).
Marcin B. od Anny, córki swego rodzonego brata Jana, żony Mikołaja Witowskiego, kupił w 1489 r. za 15 grz. część w Biernacicach (p.1387 k.132v). Na trzeciej części ojczystej i na części kupionej od Anny w tejże wsi oprawił w 1494 r. posag 30 grz. żonie swej Jadwidze, córce Stefana z Zielęcina w z. sier. (p.1383 k.49v). Chyba bliskimi krewnymi wspomnianej tu Anny byli Maciej "Franek" i Jan "Milka" z Biernacic.
Jan z Biernacic, syn zmałego Michała, zastawił w 1489 r. swą część w tej wsi Bernardowi i Adamowi braciom z Biernacic (I.Kal.3 k.539).
Maciej B., mąż Anny, która w r. 1491 r. kupiła za 15 grz. częśćc w Biernacicach od Mikołaja, obywatela kolskiego, i jego bratanicy Anny Poklękowskiej (P.1387 k.149v). Oboje małżonkowie w 1497 r., byli dziedzicami w M. Złotnikach (I.Kal.4 k.510v, 516). Maciej żył jeszcze w 1499 r. (ib.5 k.107). W r. 1504 Anna, już jako wdowa, wraz ze swym synem Mikołajem zawierała ugodę z Adamem z Biernacic (ib. k.274v). Może to ten sam Maciej był ojcem Jadwigi, w l. 1515-38 żony Stanisława Bogusławskiego (I. i D.Z.Kal.2 k.37,41).
Stanisław B. w 1504 r. półtora łana roli pustej w M. Złotnikach zastawił za 50 grz. Janowi Krąkowskiemu z M. Złotnik (I.Kal.6 k.6, 118). Chyba ten sam Stanisław pół łana roli w tejże wsi sprzedał w 1524 r. za 9 i pół grz. Helenie, wdowie po Janie Złotnickim (P.13 k.21v).
Jan B. swą część w Biernacicach wymienił w r. 1504 na cztery płosy roli w Goruszkach z Marcinem B.( P.1390 s.1). Marcin B. ręczył w 1504 r. Stanisławowi B. za Anne, wdowę po Macieju B., pod zakładem 60 grz. (I.Kal.6 k.6), a w 1506 r. ręczył Wojciechowi z Zielęcina za Katarzynę (ib. k.116).
Stanisław B., ojciec Zofii, żony w r. 1506 Otty Koźlątkowskiego (P.1390 k.79).
Mikołaj, nie żyjący już w r. 1514, ojciec Doroty, żony 1-o v. Stanisława Grodzickiego (I.i D.Z.Kal.2 k.25).
Paweł B. trzy łany roli osiadłej we wsi Ciechniewo w p. kal., nabyte w 1515 r. za 30 grz. sposobem wyderkafu od Wojciecha Bartodziejskiego (ib. k.31v), wyderkował w 1518 r. za 30 grz. Janowi Kobrzyńskiemu (?) (P.1392 k.250). W r. 1519 kupił za 60 grz. część w Biernacicach od Katarzyny Maciejowej Wojsławskiej (I. i D.Z.Kal.2 k.61v).
Maciej B., wuj córek Dersława Lutyńskiego 1524 r. (P.1395 k.45).
Mikołaj B. nabył w r. 1525 sposobem wyderkafu za 20 grz. dwa łany we wsi Poroze w p. kal. od Katarzyny, wdowy po Tomaszu Poroskim, i jej synów Jana i Wawrzyńca (I.i D.Z.Kal.2 k.106v), w r. 1532 te dwa łany wyderkował za 20 grz. Wojciechowi Trzebińskiemu cz. Mikulskiemu (ib. k.193).
Katarzyna, wdowa po innym Mikołaju B., wraz z swą córką Anną, żoną Jana B., dała w 1531 r. Małgorzacie B. i jej dzieciom zobowiązanie uwolnienia od obciążeń sprzedanych im za 70 grz. części w Biernatkach (I. i R.Z.Kal.4 k.49v). T. r. Katarzyna z córką i zięciem kupili wyderkafem od Macieja Pioruskiego za 50 grz. pięć łanów pustych w Międzyborzu (Py.23 k.97v). Katarzyna z Swierczyńskich B., może właśnie ta sama, nie żyła już w r. 1528 (Py.171 k.585v).
Anna, w r. 1539 żona Andrzeja Chwalęckiego. Marcin zapisał w 1544 r. dług żonie swej Druzjannie (I.Kal.7 k.311v). Zuzanna (!), wdowa po Marcinie kwitowała w 1546 r. Wojciecha B. z zapisów danych mężowi (ib.9 k.245v). Maciej miał w 1544 r. termin z braćmi Prątkoskimi (?) (ib.9 k.434v). Wojciech występował w r. 1547 przeciwko Niewieskim, dziedzicom w Żelazkowie (I. i D.Z.Kal.7 k.338). Wojciech, skwitowany w 1550 r. z 5 grz. długu przez szl. Druzjannę, żonę sł. Pawła Zasuadło, mieszczanina z Warty (I.Kal.12 II s.218). Może ta Druzjanna identyczna z wspomnianą wyżej żoną Marcina ? Wojciech, w r. 1550 mąż Anny Wierzchosławskiej, córki Marcina (ib. s.174, 338), na swej połowie w Biernatkach zapisał w 1552 r. posag 100 zł tej Annie, a ona wówczas swe części w Wierzchosławicach sprzedała za 60 grz. Dobrogostowi Potworowskiemu (I. i D.Z.Kal.6 k.454, 454v). Wojciech nie żył już w 1558 r., kiedy jego córka Katarzyna, żona Jana Pawłowskiego, swe części w Biernatkach wydzierżwiła rodzonej ciotce Dorocie z Wierzchosławic, żonie Macieja Manieckiego (I.Kal.23 s.719).
Jan, w 1550 r. niesłusznie oskarżony o zabójstwo Adama Molskiego, którego w rzeczywistości zabił Grzegorz Wolski (I.Kal.12 II s.128). Maciej w 1552 r. całą część wsi pustej Górka w p. kal. sprzedał za 100 grz. Janowi i Stanisławowi, braciom Smarzewskim (R.Kal.1 k.7). Stanisław kupił w 1554 r. za 800 zł od Mikołaja Małachowskiego Gosława części w Małachowie Wierzbięcicach w p. gn. (P.787 k.25). W r. 1597 r. sprzedał owe części za 800 zł Maciejowi Małachowskiemu (P.1402 k.527v).
Dorota, żona Wojciecha Modlskiego, już nie żyła w 1558 r. Anna w r. 1558 wdowa po Macieju Chwalęckim Jagiełce. Jan, burgrabia grodzki kaliski, w 1559 r. opiekun Jadwigi Chwalęckiej, córki zmarłego Jakuba (I.Kal.24 k.478v). Katarzyna, w r. 1562 żona Jana Bogusławskiego Mnicha.
Wojciech, dziedzic części w Biernatkach, już nie żyjący w 1566 r., ojciec Katarzyny, w l. 1566-1605 żony Jana Siekiela Zdzienickiego. Ta Katarzyna części w Biernatkach, które jej ojciec zastawił był za 200 grz. Janowi B. cz. Wojsławskiemu, sprzedała w 1567 r. temu Janowi (R.Kal.2 k.20). Syn Wojciecha a brat Katarzyny, Jan, występował w 1583 r. (ib.5 k.346v).
Jan, rodzony wuj Agnieszki Bogusławskiej, żony Wawrzyńca Psarskiego 1570 r. (I.Kal.36 s.144). Elżbieta, wdowa 1576 r. po Mikołaju Sulimoskim. Regina, w 1578 r. żona Piotra Bogusławskiego Piotrowicza. Anna, w 1580 r. żona Hieronima Przedzyńskiego Ligęzki. Zofia, w 1582 r. wdowa po Marcinie Chlewskim. Andrzej, w 1595 r. mąż Elżbiety Kaczkowskiej (ib.62 s.1439). Maciej, syn Macieja z Moskurni, dostał w 1596 r. cesję zapisu od Gabriela Krowickiego (ib.63 k.193). Dorota, 1601 r. wdowa po Łukaszu Wilczyckim Gajku. Katarzyna, 1602 r. wdowa po Izaaku Giżyckim. Maciej, syn zmarłego Macieja, może ten sam, zastawioną sobie przez Jadwigę Zaleską, żonę Stanisława Borzewickiego, wieś Tymieniec, wydzierżawił jej w 1624 r. (ib.90b s.1951). Anna w l. 1597-1612 żona Jerzego Kowalskiego, w l. 1619-20 2-o v. Grzegorza Grochowickiego. Maciej, posesor wyderkafowy i zastawny wsi Nakielno, Stręczno i Pielawka w p. wał., pozywany był w 1598 r. przez Stanisława Zarembę (W.32 k.552). Katarzyna, żona 1-o v. Wojciecha Bacha Zdzienickiego, wdowa po nim w 1592 r., 2-o v. w l. 1605-6 żona Macieja Chrosta Zdzienickiego.
Wojciech, mąż Anny Gorzeńskiej, wdowy 1-o v. po Krzysztofie Golińskim i 2-o v. po Stanisławie Bielickim, która w 1608 r. zapisała mu 2000 zł długu (Ws.25 k.186v). Wraz z tą żoną kwitował z 100 zł Jana Hersztopskiego w 1613 r. (Kośc.290 k.328v). Żyli jeszcze oboje w r. 1614 (ib. k.600v). Piotr, syn zmarłego Mikołaja, kwitował się w r. 1610 z Borzewskimi z ran zadanych sobie wzajem (I.Kal.76 s.1093. Wojciech, nie żyjący w r. 1610, ojciec Katarzyny, w l. 1610-12 żony Wojciecha Kotarbskiego (R.Kal.1 k.542v; 8 k.143v). Stanisław oprawił w 1612 r. posag 250 grz. żonie Zofii Golińskiej, córce Krzysztofa (P.1408 k.229v0 i t. r. oboje spisali wzajemne dożywocie (Kośc.348 k.117). Żyli jeszcze oboje w 1620 r. (P.1076 k.1056). Maciej wieś Wojucino w p. kal., zastawioną sobie za 2000 zł przez Wawrzyńca Korzenickiego, wydzierżawił w 1618 r. temuż Korzenickiemu (I.Kal.84 s.703). Jan, syn zmarłego Wojciecha, sumę cedowaną sobie przez Jana Dobruchowskiego a zapisaną przez zmarłego Wojciecha Nieborowskiego, cedował w 1624 r. Wojciechowi Dobrosołowskiemu (ib.90b s.2154). Zofia, córka zmarłego Jana, żona w 1624 r. Stanisława Kierzyńskiego (R.Kal.10 k.330). Łukasz był w 1618 r. plenipotentem Piotra Stawskiego (I.Kon.40 s.297).
Wojciech nie żył w 1628 r. (P.1020 k.273v). Jego syn Jan ożenił się z Marianną Urbańską, córką Walentyna, której w 1623 r. oprawił posag 1200 zł (P.1414 k.121v); 1417 k.919v). W 1633 r. Jan dał zobowiązanie Piotrowi Urbańskiemu, iż stawi żonę, aby całe części Urbanic w p. wiel. sprzedała temu Piotrowi, bratu stryjecznemu (p.1028 k.26). Marianna w 1636 r. sprzedał Adamowi Kołaczkowskiemu i żonie jego Mariannie Dobruchowskiej części wsi Sielec i Rogozowo w p. pyzdr. (P.1418 k.864). Jan w r. 1637 kupił od Jerzego Rosnowskiego za 6500 zł wieś Gostynie w p. kal. (P.1419 k.164v). Już nie żył w 1638 r. kiedy Marianna, jako wdowa, kupiła za 500 zł części wsi Gostynie od Jana Kotowieckiego (R.Kal.12 k.41v). T. r. w imieniu własnym oraz swych synów: Adama, Franciszka, Dobrogosta, Jana i Stefana cedowała małżonkom Bielewskim sumę 1000 zł zapisaną zastawem na Łomowie (I.Kal.104b s.1170) i t. r. w imieniu swoim i synów: Adama, Franciszka, Dobrogosta i Stefana mianowała plenipotentów (Py.146 s.9). Chyba więc syn Jan w tym samym jeszcze roku umarł. Marianna wyszedłszy 2-o v. za Adama Dobrogojskiego na sumie lokowanej na wsi Gostyninie zapisała w 1469 r. dług 500 zł Wojciechowi Grzybowskiemu i jego żonie a swej córce Annie B. (Py.150 s.195), która wyszła za niego w Gozdowie w 1647 r. Oboje Dobrogojscy żyli jeszcze w 1657 r. (Py.152 s.75). Spośród wspomnianych wyżej synów, Adam w 1654 r. zapisał 150 zł długu matce (Py.151 s.219). Franciszek zpisał t. r. matce dług 470 zł (I.Kal.120 s.1236). O Stefanie zob. niżej.
Stefan, syn Jana i Urbańskiej, mąż Jadwigi Borzymowskiej, córki Stanisława, 1660 r. (N.227 k.583v). Oboje w 1663 r. zapisali dług 700 zł Andrzejowi Przyborowskiemu (g.84 k.29). Oprawił w 1664 r. tej żonie posag 2000 zł (Kc.130 k.376). T. r. wraz z żoną części wsi Węgierki wydzierżawili od Mikołaja Smuszewskiego (Py.153 s.108). W 1665 r. ponowił zapis oprawy posagu 2000 zł (P.1425 k.802v). Dziedzic wsi Gostynia w p. kal. 1666 r. (I.Kal.126 s.292). Wraz z siostrą Grzybowską skwitowany został w 1669 r. przez córki Jana Morawskiego ze sprawy o wykup wsi Gostynie i zaraz potem połowę tej wsi zastawił tej siostrze za 1850 zł (I.Kal.129 s.758, 711). Córka Stefana i Borzymowskiej, Jadwiga, była w l. 1711-21 żoną Wojciecha Kleparskiego. Zob. tabl. 1.
@tablica: Biernaccy 1.
Anna, w r. 1631 wdowa po Andrzeju Boguckim. Marianna, córka zmarłego Marcina, pozywała w 1632 r. o rany Macieja Mantyckiego (I.Kon.46 k.680v).
Jadwiga, w 1635 r. żona Macieja Kęsickiego. Jan w 1653 r. mąż Anny Czarnołuskiej z Czarnołuża, wdowy 1-o v. po Macieju Falęckim (Kośc.303 k.691). Oboje oni od franciszkanów kaliskich wydzierżawili w 1665 r. wsie Lubień i Biała (I.Kal.126 s.479, 802). Jan nie żył już w 1673 r. (R.Kal.15 k.282). Samuel, syn zmarłego Jana, zapisał w 1638 r. dług 100 zł Stanisławowi Biesiekierskiemu (Py.148 s.21).
Jan, nie żyjący już w 1640 r., miał synów Jakuba i Stanisława. Jakub t. r. występował przeciwko zabójcy brata Stanisława, Stanisławowi Bielińskiemu (P.165 k.104v). Może ten sam Jakub, nie żyjący już w 1677 r., miał syna Wojciecha, którego żona Florentyna Myszczyńska, córka Stanisława i Katarzyny Masłowskiej, wdowa 1-o v. po Andrzeju Załuskowskim, sprzedał w 1669 r. Andrzejowi Rafałowi Leszczyńskiemu za 1500 zł części wsi Piątek Wielki i Mały, oraz pustek Piekło, odziedziczone po ciotce Małgorzacie z Masłowskich 1-o v. Jańczyńskiej, 2-o v. Łayszczewskiej, kasztelanowej sochaczewskiej (R.Kal.15 k.54v). Ponieważ Leszczyński nie wypłacił całej sumy, Florentyna t. r. wzięła od niego te dobra zastawem za 2300 zł (I.Kal.129 s.980). Wojciech w 1677 r. zapisał posag 4000 zł swej córce Barbarze Mariannie, urodzonej z Myszczyńskiej (ib.138 s.1166). W 1673 r. sprzedał Janowi Łosiowi Golińskiemu dwór w Kaliszu przy ulicy Najświętszej Marii Panny, kupiony od Katarzyny Jaraczewskiej, wdowy po Stanisławie Borzysławskim, oraz od Wawrzyńca Walentego Borzysławskiego, syna tegoż Stanisława (R.Kal.15 k.652v). Prócz Barbary Marianny była jeszcze z Myszczyńskiej córka Joanna, która w 1695 r. była żoną Mikołają Zawiszy Morzyckiego. Zob. tabl. 2.
@tablica: Biernaccy 2.
Marianna, córka Wojciecha, w 1636 r. wdowa po Władysławie Sulmowskim, mianowała plenipotentów, a wśród nich Aleksandra B. (I.Kal.102 s.1117, 1851). Stanisław kwitował 1642 r. Annę Mohylankę 1-o v. Przerembską, 2-o v. Czarnkowską, kasztelanową nakielską (W.38 k.424). Jan, syn zmarłego Jana, zapisał w r. 1644 dług 1600 zł Marcjanowi Lisieckiemu (I.Kon.51 k.224v). Jan, syn zmarłego Jana (może identyczny z powyższym ?), działał w r. 1646 w imieniu własnym i żony Marianny Tarzeckiej (I.Kal.112 s.77). Marianna, już jako wdowa, dostała w r. 1687 zapis długu 300 zł od Jana Małachowskiego (G.88 k.184v). Ks. Jan, pleban w Rajsku, w r. 1661 mianował plenipotentów (I.Kal.125 s.849). Jan z żoną Marianną mieli syna Chryzostoma, ochrzcz. 11 IX 1662 r. (LB Książ). Marianna, w r. 1665 wdowa po Wojciechu Mikołajewskim. Anna, w l. 1670-85 żona Tomasza Węgierskiego.
Jan nie żył już w 1678 r. Jego syn Mikolaj t. r. spisał wzajemne dożywocie ze swą żoną Barbarą Bogucką, córką Augustyna i Marianny Olewińskiej, wdową 1-o v. po Janie Głaniszewskim (R.Kal.15 k.657). Nie żyła już ta Marianna w r. 1727. Nie żyła wówczas i córka Mikołaja i Marianny, Małgorzata, żona Antoniego Czartkowskiego.
Mikołaj i Florian, bracia. Florianowi w r. 1685 roborował skrypt Walerian Koźmiński (I.Kal.143 s.35). Żoną Floriana była w r. 1690 Anna Koźmińska, córka Zygmunta i Katarzyny Boguckiej (ib.146 s.54). Zamordował Floriana w Warcie 2 III 1692 r. Stanisław Jaskólecki ze wspólnikami (ZTP 35 s.11667).
Krzysztof, mąż Marianny Gawłowskiej, wraz z którą w r. 1690 zawarł kontrakt pod zakładem 1200 zł z małżonkami Wyrzykowskimi (I.Kal.146 s.503). Stanisław i Jadwiga małżonkowie, mieli córkę Agnieszkę, ochrzcz. 7 I 1697 r. (LB Fara, Poznań). Jan, brat cioteczny Anny i Heleny, panien Pierzchleńskich 1709 r. (I.Kal.157 s.68).
Antoni z Bierzglina Zaleśnego, w l. 1712-22 mąż Ludwiki N., w r. 1725 Anny N., z pierwszej żony miał dzieci urodzone w Bierzglinie a chrzczone: Józef 13 III 1712 r., Aleksy 15 VII 1715 r., Maciej 8 III 1717 r., Stanisław 9 V 1719 r., Katarzyna 15 XII 1722 r. (LB Września). Z drugiej Marianna, ochrzcz. 2 IV 1725 r. (ib.).
Jan z żony Zofii Rawickiej miał córki: Franciszkę Teresę, ur. w Bogwiedzach 6 III 1713 r., Mariannę Ludwikę, ur. w Kotarbach 24 VIII 1714 r., Jadwigę Mariannę, ur. tamże 3 X 1715 r. (LB Sowina). Egidiusz i Ewa z Żaoklickich, oboje nie żyjący w r. 1715, rodzice Antoniego, który t. r. swej żonie Urszuli Młodziejewskiej zapisał 100 zł (P.1149 k.59v, 61). Siostra Agnieszka, franciszkanka, zmarła 7 I 1718 r. (Nekr. Franciszkanek śrem.). Jan z Lutyni, starzec 80-letni, zaślubił 22 V 1718 r. Katarzynę Barthową, wdowę z Lutyni (LC Lutynia). Jan, tenutariusz wójtostwa gnieźnienskiego, i jego żona Anna mieli córkę Katarzynę Teresę, ochrzcz. 15 VIII 1720 r. (LB Sw. Trójca, Gniezno). Ojciec Kazimierz, były prowincjał franciszkanów, umarł w Kaliszu 1 VI 1725 r. (Nekr. Franciszkanów śrem.). Marianna, żona Michała Magnuskiego. Oboje nie żyli 1730 r. Jan z żony Katarzyny Gunowskiej miał córkę Kunegundę Zofię, ochrzcz. 16 III 1732 r. (LB Barcin). Marcjanna przed 26 VII 1736 r. zaślubiła Mikołaja Dobrosołowskiego. Ojciec Józef, fraciszkanin, zmarł w Kaliszu 24 IV 1739 r. (Nekr. Franciszkanów śrem.). Katarzyna i jej mąż Dionizy Chmieliński nie żyli już oboje 1740 r. Władysław nie żył w r. 1743, kiedy występowała wdowa po nim Marianna Węgierska (I.Kon.77 k.301v). Żyła jeszcze w r. 1749 (ib.78 s.343). Antoni B. zaślubił 25 VIII 1746 r. Małgorzatę Halicką (LC Poznań, Sw. Marcin). Mikołaj i Marianna, rodzice Katarzyny Sieneńskiej, ochrzcz. 1 V 1749 r. (LB Sw. Trójca, Gniezno). Tomasz zaślubił 24 XI 1751 r. wdowę Mariannę Szpakowską (LC Modrze). Konastancja i jej mąż Jan Lutecki, oboje nie żyli już 1752 r. Marianna z Ciecierskich, żona 1-o v. Zielińskiego, 2-o v. Biernackiego. Oboje nie żyli 1768 r. (G.100 k.353v). Jan, po którym wdowa Eleonora Brudzewska, córka Melchiora i Elżbiety Bukówny, w r. 1771 sumę po swej ciotce Barbarze Bukównie cedowała krewnemu Ehrentreichowi v. Brink, wachmistrzowi huzarów pruskich (G.100 k.455). Jan służył w chorągwi pancernej stojącej w Śremie i ochrzcz. 7 III 1774 r. (LB Srem). Franciszka, żona Piotra Sawickiego, nie żyjącego już w r. 1775. O. Anzelm, profes wągrowiecki (wąchocki ?), zmarł 4 VI 1775 r., mając lat 68, profesji 45, kapłaństwa 42 (Nekr. Przemęt). Paweł sprzedal 1 iX 1777 r. części w Naczesławicach p. kal. zw. "Rylszczyzna" i "Porowszczyzna" Gabrielowi Sawickiemu (I.Kal.232 k.347). Magdalena Kurcewska, wdowa po Józefie Sarbskim i po Biernackim 1778 r. (Kc.82 k.6v). Marianna, mająca lat około 20, zmarła 15 V 1781 r. (LM Sobótka). Józef, rewident komory celnej w Rawiczu, mąż Tekli (Heleny ?) Bogusławskiej, miał dzieci: Teklę, ochrzcz. 13 IV 1792 r., Antoniego Nepomucena, ochrzcz. 23 VIII 1795 r. (LB Rawicz). Kazimierz, podporucznik, zaślubił 29 I 1794 r. Salomeę Radzimińską, podstolankę nurską (LC Kcynia). Piotr i Michalina z Koszutskich, rodzice Franciszka Ksawerego, ur. w Biskupicach 4 XII 1796 r. (LB Biskupice). Józef i Dorota, rodzice Piotra, zmarłego w Ruchocinku 10 IX 1803 r., liczącego 18 tygodni życia (LM Witkowo).
Włodzimierz, ur. około 1819 r., posesor Małych Jezior, zaślubił 12 V 1845 r. Izabelę Radzimińską, mającą lat 20, córkę kolatorów Cerekwicy (LC Cerekwicy). Dzierżawca Bąblina w r. 1846. Jego syn Witold (Marian Stanisław Witold), ur. w Bąblinie 31 I 1846 r. (LB Oborniki), zamieszkały w Zdzychowie w Król. Pol., zaślubił 22 XI 1870 r. Teklę Chłapowską, córkę Michała i Emilii z Ożegalskich z Sośnicy, ur. ok. 1846 r. ( LC Mądre). Ich syn Stefan zmarł w Poznaniu 30 XI 1931 r. (LM Poznań, Sw. Marcin). Antoni i Marianna, rodzice Eleonory, która jako wdowa po Stanisławie Podczaskim umarła w klasztorze ołobockim 30 VIII 1831 r., licząc lat 72 (LM Ołobok). Nepomucena zaślubiła przed 6 VI 1836 r. Ignacego Janczakowskiego, komisarza dóbr Pamiątkowo (LB Cerekwica). Umarła jako wdowa w Wonieściu 17 VIII 1868 r., w wieku lat 59 (LM Wonieść). Eugenia z Rychłowskich dziedziczka Stawów w Kr. Pol., chrzestna 4 IV 1853 r. (LB Wyskoć).
W Biernatkach w p. kal. dziedziczyli też Biernaccy noszący niejako dodatkowo i inne nazwiska, których używali po trwałym osiedleniu się także i w innych wsiach.
B-cy cz. Gorzyccy. Jan Gorzycki, mąż Katarzyny, która w r. 1494 nabyła od Macieja B. i jego żony Anny trzy łany roli w Gorzycach p. kal. , wzamian za trzy łany w Godziątkowach (P.1383 k.8,8v). Oboje małżonkowie żyli jeszcze w r. 1544 (I.Kal.7 k.362v). O synu ich Mikołaju zob. niżej, córka Jadwiga była w r. 1559 żoną Stanisława Bogusławskiego "Mnicha".
Mikołaj B. cz. Gorzycki, syn Jana i Katarzyny, dostał w r. 1544 zapis 50 grz. długu od Katarzyny Kosmowskiej i jej synów (ib. k.37). W r. 1558 zobowiązał się oprawić 200 zł posagu swej synowej Annie Dobrzyckiej na swej trzeciej części w Biernatkach (ib.23 s.835). W r. 1559 zaniósł pilność przeciwko córce Wilczkowskiej i jej mężowi, którzy byli mu winni 100 zł (ib.24 k.46). Nie żył już w r.1561. Jego córki: Jadwiga, w l. 1545-59 żona Jana Wilczkowskiego, Łucja, w r. 1545 żona Macieja Godziątkowskiego i Dorota, żona 1-o v. 1541 Piotra Boguławskiego "Rzytki", w r. 1546 2-o v. Bartłomieja Podbielskiego. Tego też pewnie Mikołaja córką była Anna, w r. 1537 żona Bartłomieja Mańkowskiego (I. i D.Z.Kal.6 k.307). Synowie Mikołaja: Jan i Maciej, o których niżej, oraz Jakub. Ten ostatni bezpotomny, nie żył już w r. 1568, kiedy bracia, jako jego spadkobiercy, skwitowali z 100 zł Stanisława Sulisławskiego (ib.34 s.416). Powyższy Mikołaj może był identyczny z Mikołajem, który na połowie części w Biernatkach i Złotnikach oprawił w r. 1517 posag 80 grz. żonie Katarzynie Gniazdowskiej, córce Michała (P.1392 k.156v). Kupił on w r. 1533 od Hektora, Wojciecha i Bernarda, braci Koziemińskich za 150 grz. części w Biernatkach (Z.Kon.6 k.73v). Może rownież Mikołaja synem był Wojciech, który około r. 1555 wraz z bratem Maciejem pozywał Wojciecha Rayskiego (i. i D.Z.Kal.7 k.752v). Wojciech, nie żyjący w r. 1570, miał córkę Jadwigę wtedy żonę Wawrzyńca Deszczyńskiego (R.Kal.3 k.244v). Sprzedała ona t. r. części w Biernatkach rodzonemu stryjowi Maciejowi B. (ib. k.247). T. r. skwitowała stryjeczno-rodzonego brata Jana B. z inwentarza ruchomego (I.Kal.36 s.1239). Dokonany przez nią zapis zastawu części Deszna Ignacemu B. aprobował w r. 1581 jej stryj Jan B. cz. Gorzycki (ib.47 s.1186).
1. Jan B. cz. Gorzycki, syn Mikołaja, w r. 1558 mąż Anny Dobrzyckiej z Lgoty, córki Bernarda (ib.23 s.835), na połowie części w Biernatkach i M. Złotnikach oraz pustce Poświątne oprawił jej w r. 1561 posag 240 zł (P.1397 k.103). Od Petronelli Stobieckiej, żony Bartłomieja Junikowskiego, wziął w zastaw w r. 1568 za 100 zł łan pusty w Złotnikach (I.Kal.43 s.850). T. r. wydzierżawił na rok Marcinowi Mańkowskiemu wyprocesowane na nim części we wsi Rajsko za 10 grz. (ib. s.1101). Wraz z bratem Mikołajem, jako współspadkobierca brata Jakuba, skwitował w r. 1570 z 53 i pół zł Marcina Hektora Skarszewskiego (ib.36 s.520). Części w Biernatkach wymienił z Janem, Andrzejem i Igancym, braćmi Biernackimi (I.Kal.44 s.439). Części w M. Złotnikach sprzedał 1579 r. za 600 zł Jakubowi Parczewskiemu (R.Kal.5 k.76v). Wraz z bratem Maciejem występował w r. 1582 jako spsdkobierca bezdzietnej siostry Doroty, zamężnej Bogusławskiej (I.Kal.48 s.1065). Dla dzieci zrodzonych z Dobrzyckiej mianował w r. 1583 opiekunów (ib. k.321v). Żył jeszcze w 1584 r., kiedy zapisał 300 zł posagu córce Dorocie idącej za Koźlątkowskiego (I.Kal.50 s.1280, 1281). Nie żył w r. 1585, kiedy to wdowa z synem Wojciechem, jako opiekunka wraz z nim nieletnich synów Krzysztofa i Jakuba, kwitowala Wojciecha Kosmowskiego (I.Kal.51 s.367v). Żyła jeszcze w r. 1590 (ib.62 s.1367). Synami Jana byli: Wojciech, o którym niżej, Krzysztof i jakub, obaj nieletni w r. 1585, wspominani jeszcze w l. 1593-94, oraz najmłodszy Jan, wspominany w r. 1583 jako małoletni (R.Kal.5 k.321v). Z nich o Krzysztofie wiem jeszcze tyle, iż w r. 1595 kwitował z 50 zł Jana Borzysławskiego (I.Kal.62 s.259), zaś w r. 1605 zawierał układ z Stanisławem Piątkowskim Plutą (ib.71 s.535), zaś w r. 1611 zapis 500 zł od Wojciecha Poklękowskiego scedował wdowie po nim a siostrze swej Dorocie B. (I.kal.77a s.713). Jakub B. cz. Gorzycki w r. 1596 zapisał dług 25 zł bratu styjecznemu Janowi, synowi Macieja (ib.63 k.831v). Żył jeszcze w r. 1601 (ib.67 s.109). Córki Jana Zofia wyszła krótko po 31 X 1575 r. za Maurycego Godziątkowskiego, była wdową po nim już w r. 1576 a 2-o v. w r. 1582 była żoną Macieja Wawrowskiego, którym żyła jeszcze w r. 1602. Anna zaślubiła w r. 1581, krótko po 23 II, Hieronima Zdzienickiego Bacha. Dorota, 1-o v. poszła 1584 r., krótko po 24 IX, Stanisława Koźlątkowskiego, 2-o v. 1594 r. Wojciecha Poklękowskiego. Małgorzata, w r. 1596 żona Jakuba Molskiego. Marianna. w l. 1601-25 żona Bartłomieja Chlewskiego. Była też córka Jadwiga, która wraz z siostrą Marianną, zostając pod opieką brata Wojciecha, kwitowała w 1596 r. Macieja B. cz. Gorzyckiego z 60 zł (I.Kal.63 k.505).
Wojciech, syn Jana i Dobrzyckiej, pełnoletni w r. 1585, oprawił w r. 1589 żonie Annie Modlibowskiej, córce Jakuba, na połowie części w Biernatkach posag 500 zł (R.Kal.6 s.114). W r. 1593 wraz ze swymi braćmi, Krzysztofem i Jakubem, sprzedał części w Biernatkach za 1500 zł stryjowi Maciejowi (ib. k.742v). Wraz z tymi braćmi kupił 1594 r. od Piotra Pogrzybowskiego za 2700 zł części Pogrzybowa, które to części bracia B-cy trzymali dotąd zastawem (ib. k.801). Anna z Modlibowskich była 1602 r. dziedziczką części w Dzierzbinie (Rel.Kal.1 k.371v). Wojciech wraz z żoną kupił w r. 1602 od Jana Wojsławskiego części w Godziątkowie (R.Kal.7 k.492). Żył jeszcze w 1604 r. (I.Kal.70 k.89, 101). Nie żył już w r. 1605 (I.Kal.71 s.535), a wdowa w r. 1618 kwitowała Wacława Zajączka, pisarza ziem. kaliskiego. Żył wówczas syn Wojciecha i jej, Jan B. (ib.84 s.1555).
2. Maciej B. cz. Gorzycki, syn Mikołaja, żeniąc się w r. 1568 z Katarzyną Szczytnicką, córką Macieja, zobowiązał się przed ślubem na połowie części Biernatek i Złotnik oprawić jej 400 zł posagu (ib.34 s.1373), czego też dokonał w r. 1569 (R.Kal.3 k.108v). Zaś w r. 1571 mianował opiekę dla zrodzonych z niej dzici (ib. k.482v). W r. 1576 dostał zapis długu 100 zł od rodzonego siostrzeńca Kaspra Godziątkowskiego (I.Kal.44 s.527). Części M. Złotnik sprzedał w r. 1579 za 400 zł Jakubowi Parczewskiemu (ib.5 k.77v). Części roli w miejscu zw. "Górki" w Biernaatkach dał 1586 r. synowi Stanisławowi (ib. k.577v). W r. 1593 kupił od bratanków za 1500 zł części Biernatek (ib.6 k.742v). T. r. od Jana Mikołajewskiego kupił za 300 zł dwa ogrody zw. "Brodzińskimi" w Biernatkach (ib.6 k.771). W r. 1596 wymienił części w Biernatkach z Bartłomiejem B. (ib.7 k.1). Dysponując dobrami na wypadek swej śmierci, dał w 1597 r. połowę dóbr w Biernatkach synom Stanisławowi i Janowi, zastrzegając sobie dożywocie (ib. k.101v), a żona jego 1599 skasowała oprawę na tej wsi (I. i D.Z.Kal.28 k.950. Maciej w r. 1600 rezygnował młodszemu z synów Janowi części tej wsi zastawione mu uprzednio za 10.000 zł (R.Kal.7 k.309). Żył jeszcze w r. 1602, kiedy zawierał z małżonkami Trąmpczyńskimi kontrakt dzierżawy Nowej Wsi i Trąmpczyno a z małżonkami Kuklinowskimi kontrakt dzierżawy części w Biernatkach (Py.131 k.183; I.Kal.68 s.1115). Nie żył w r. 1604, kiedy wdowa kwitowała z 30 zł Andrzeja Boguckiego (I.Kal.70 s.927v). Żyła jeszcze w 1605 r. (ib.71 s.1230). Córki Macieja: Anna, wydana wkrótce po 15 II 1588 r. za Andrzeja Boguckiego, Katarzyna w r. 1600 żona Jana Boguckiego, Jadwiga, w l.1603-18 żona Jana Pacynowskiego.
(1) Stanisław B. cz. Gorzycki, syn Macieja i Szczytnickiej, zapisał w r. 1605 dług 50 zł Sebastianowi Starczewskiemu (I.Kal.71 s.312). W r. 1596 spisał dożywocie z żoną Teofilą (Bogumiła) Jaroszewską (R.Kal.7 k.7), córka Wojciecha (I.Kal.63 k.296). Oboje łan pusty w Biernatkach zastawili w r. 1611 za 130 zł Andrzejowi Boguckiemu (I.Kal.77a s.38). Bogumiła, jako wdowa, zawarła 1620 r. kontrakt dzierżawy części Biernatek z córką Jadwigą i jej mężem Pepłowskim (I.Kal.86 s.833, 837). W r. 1624 została skwitowana wraz z synami Andrzejem, Władysławem i Piotrem przez zięcia Pepłowskiego z 400 zł posagu córki Jadwigi (I.Kal.90b s.2548). Wspomniana Jadwiga wyszła za Piotra Pepłowskiego z wojew. płockiego krótko po 17 II 1620 r., i była jeszcze jego żoną w 1636 r. Powtórnie zaślubiła w r. 1639 Dobrogosta z Galewic Siąskiego. Była jeszcze druga córka, Katarzyna, której bracia Andrzej i Władysław, zapisali 1627 r. dług 200 zł (ib.93 s.221). Obaj ci synowie byli dziedzicami w Biernatkach 1625 r. (I.Kon.44 k.305). Ow spomnianym wyżej Piotrze nie wiem nic więcej, zapewne już nie żył w 1627 r. O Władysławie po r. 1627 nie wiem nic więcej. Andrzej w r. 1633 dostał zapis długu od Pawła Zaleskiego (ZTP 28b s.2810). Może ten sam Andrzej kwitował 1627 r. z 140 zł Jadwigę z Garzyńskich Stawicką ? (Py.143 k.83). W r. 1633 części w Biernatkach zastawił za 500 zł małżonkom Janowi Poklękowskiemu i Annie Bojanowskiej (I.Kal.99b s.1685). W r. 1636 jedyną spadkobierczynią zmarłego Andrzeja nazwana siostra jego Jadwiga Pepłowska (ib.102 s.281). Nie żył więc wtedy oczywiście i Władysław.
(2) Jan B. cz. Gorzycki, młodszy syn Macieja i Szczytnickiej, dostał w r. 1595 zapis długu 200 zł od Macieja Pawłowskiego (I.Kal.62 s.1429). W r. 1600 na połowie części Biernatek oprawił posag 1000 zł żonie swej Dorocie Rusinowskiej, córce Jakuba (R.Kal.7 k.311). T. r. całe swe części Biernatek rezygnował Stanisławowi Mikołajewskiemu (ib. k.355), a w r. 1601 żonie ponowił oprawę jej posagu (ib. k.429) i wraz z nią skwitował Stanisława Przedzyńskiego, pisarza grodzkiego kaliskiego, z dzierżawy części Przedzina (I.Kal.67 k.1436). Oboje w 1604 r. kwitowali tego Przedzyńskiego z 2000 zł na poczet długu 2200 zł (ib.70 k.711v).
Jana B. cz. Gorzyckiego, ożenionego z Dobrzycką, bratem stryjecznym ze stryjecznych nazwany w r. 1559 Jan B. "Żak". Części w Biernatkach zw. "Żaczkowskimi" były w drugiej połowie XVI w. własnością Andrzeja, Ignacego i Jana, synów Stanisława B. "Żaka". Możemy więc w owym Stanisławie dopatrywać się stryjecznego (niekoniecznie rodzono-stryjecznego) brata Mikołaja B. cz. Gorzyckiego, ożenionego z Gniazdowską. Stanisław "Żak", który w r. 1518 na połowie swej częśći w Biernacicach oprawił posag 20 grz. żonie swej Annie Waliszewskiej, córce Mikołaja zw. Skarb (I. i D.Z.Kal.2 k.47v). Wraz z tą swą żoną winien był w r. 1558 Franciszkowi Skarbowi Waliszewskiemu 106 zł (I.Kal.23 s.585). Owa Anna, nabyła od męża części w Biernacicach (I. i R.Z.Kal.3 k.112v). Stanisław nie żył już w r. 1562. Synowie jego: Andrzej, Ignacy i Jan. Nim przejdziemy do tych synów, wypada nadmienić, iż w r. 1519 Jan Żak z Biernacic był ojcem Katarzyny, żony Macieja Wojsławskiego (I.D.Z.Lal.2 k.61). O Katarzynie Maciejowej Wojsławskiej słyszymy już w r. 1500. Sprzedała ona wtedy swemu rodzonemu styjowi Marcinowi B. za 200 grz. część w Biernacicach (I.Kal.5 k.216). Marcin byłby więc rodzono-stryjecznym bratem Jana Żaka. Kim byli obaj względem Stanisława Żaka, nie wiem.
1. Andrzej, syn Stanisława, wraz zbratem Ignacym skwitowany w r. 1562 przez bratową Annę z Sulisławskich Janową B. z 24 grz. z zapisu danego jej przez zmarłego ich ojca (I.Kal.27 s.258). Kupił w r. 1578 za 1000 zł części wsi Przyranie w p. kal. od Małgorzaty Przyrańskiej, żony Tomasza Podbielskiego (R.Kal.5 k.5). Wraz z bratem Ignacym części "Żaczkowskie" w Biernatkach, spadłe po ijcu i bracie Janie, sprzedał 1580 r. za 900 zł Marcinowi Mikołajewskiemu (ib. k.131), a żona jego Elżbieta Przyrańska skasowała w r. 1581 swoją tam oprawę (I.Kal.41 s.150). Z bratem Igancym skwitowali w r. 1582 Jana Przyrańskiego ze sprawy o zabranie pewnych rzeczy po śmierci ich bratowej Anny z Sulisławskich (I.Kal.48 s.746). Wraz z żoną sprzedał 1600 r. części wsi Przyranie za 1000 zł synowi Janowi (R.Kal.7 k.328). Żyli jeszcze oboje 1601 r. (I.Kal.67 k.435). Andrzej żył i w r. 1602, nie żył już w r. 1610 (ib.76 s.1611). Synowie jego: Jan, Marcin i Gabriel.
1) Jan, syn Andrzeja, skwitowany 1602 r. przez Annę z Korzeniewskich Naczesławską (I.Kal.68 s.1607) z żoną Zofią Nieniewską całe części wsi Przyranie zastawiał za 364 zł w r. 1605 Stanisławowi Piątkowskiemu (ib.71 s.402). W 1612 r. skwitował synów Andrzeja Nieniewskiego a braci swej żony z 200 zł stanowiących resztę z 600 zł jej posagu (ib.78 s.1027).
2) Marcin, syn Andrzeja, wspominany już w r. 1595 (ib.62 s.708), mąż Anny Przyrańskiej, córki Piotra i Teofili Szczytnickiej, która to Anna w r. 1609 scedowała Gałęskiemu 83 zł z oprawy swej matki, żony 1-o v. Świętosława Kotowieckiego, zabezpieczonej w sumie 500 zł na Kotowiecku (ib.75 k.113). Wraz z tą żoną dostał w r. 1620 od Sebastiana Gorzeniewskiego i żony jego Zofii Gorzyckiej cesję 100 zł, zapisanych sposobem zastawnym na pustym łanie we wsi Przyranie przez Piotra Przyrańskiego i żonę jego Zofię Domasławską (ib.86 s.801). Oboje żyli jeszcze w 1624 r. (ib.90b s.2415).
3) Gabriel, syn Andrzeja, kwitował w r. 1615 Piotra Nadziejewskiego z 110 zł zapisanych jemu i bratu Marcinowi na łanie roli i dwóch polach we wsi Przyranie (ib.81 s.69). Jego żoną była w 1618 r. Anna Gawłowska córka Jana, wdowa po Jakubie Korzeniewskim (ib.84 s.984), która skwitowała 1620 r. z 50 zł Sebastiana Poklękowskiego (ib.86 s.298). Oboje w r. 1626 wzięli w zastaw za 15 grz. części wsi Koniewo cz. Pieczyska od Stanisława Jaroszewskiego Karasia (I.Kon.44 k.466v). Dostali od tegoż Jaroszewskiego w r. 1630 zobowiązanie sprzedaży tych części za 70 zł (ib.46 k.42v).
2. Ignacy, syn Stanisława, mąż Anny Oszczeklińskiej, wdowy 1-o v. po Walentym Wojsławskim, która w r. 1581 kwitowała męża z 50 grz. (ib.47 s.132). Zapisała w r. 1585 swym córkom, Zofii B. i Agnieszce Wojsławskiej po 50 zł każdej (ib.51 s.664). Ignacy, posesor części w Desznie, zastawionych mu przez Wawrzyńca i Wojciecha Deszczyńskich w sumie 250 zł (I.Kal.59 s.1344) kwitował w r. 1593 z 20 grz. Macieja Deszczyńskiego (I.Kon.25 k.366v). Nie żył w r. 1597, Anna nie żyła już w 1612 r. (I.Kal.78 s.288). Córka jego i Anny, Zofia w r. 1612 żona Wojciecha Przedzyńskiego Ligęzy. Syn Wojciech, który w r. 1597 części w Desznie i Szawłowicach, zastawione ojcu, wydzierżawił Wojciechowi Deszczyńskiemu i Barbarze Trzebińskiej jego żonie (ib.28 k.70v), a w 1612 r. dostał zapis długu 228 zł od Jerzego Szyszkowskiego (I.Kal.78 s.1189).
3. Jan, syn Stanisława, mąż Anny Sulisławskiej cz. Poniatowskiej, która 1544 r. nabyła wyderkafem za 10 grz. role w Biernatkach od Marcina B. (I. i D.Z.Kal.6 k.374). W r. 1562 lub przed tą datą dostała w zapisie od swego teścia role w Biernatkach (I.Kal.27 s.528). Wraz braćmi Andrzejem i Ignacym wymieniał w r. 1576 dobra w Biernatkach z Janem B. cz. Gorzyckim (I.Kal.44 s.439). Bezdzietny, nie żył już w r. 1580 (R.Kal.5 k.131). Wdowa nie żyła już w r. 1581 (I.Kal.47 s.465). Zob. tablicę.
B-cy cz. Wojsławscy. Wspomniałem już pod "Gorzyckimi", iż Marcin B. kupił w r. 1600 część w Biernacicach za 20 grz. od rodzonej swej bratanicy Katarzyny Wojsławskiej, żony Macieja Wojsławskiego (ib.5 k.216). Może to ten sam Marcin B. na połowie części w Biernacicach w r. 1511 oprawił posag 30 grz. żonie swej Małgorzacie Biernackiej, córce Macieja (P.786 s.249). Istniałby tu może genalogiczny związek między linią Biernackich cz. Wojsławskich. Ta Małgorzata, jej synowie: Marcin, Maciej, Jan, Wojciech, oraz córka Zofia, spadkobierca zmarłego Mikołaja Wojsławskiego kupili w r. 1531 od Katarzyny B., wdowy po Mikołaju i jej córki Anny oraz męża tej Anny, Jana B., części w Biernatkach za 70 grz. (I. i D.Z.Kal.2 k.181). Może ten sam Marcin B. z bratem Maciejem przysięgali w r. 1539 w sprawie z Maciejem Wojsławskim (I. i D.Z.Kal.7 k.463). O Macieju i Janie zob. niżej.
1. Maciej B. cz. Wojsławski wraz z żoną Anną Wilczkowską skwitowany został w r. 1564 z 5 grz. przez Jana B. (I.Kal.29 s.930). Oboje z żoną winni byki 100 grz. Wawrzyńcowi Deszczyńskiemu za części Biernatek, kupionych przez Macieja od Jadwigi B., żony tego Deszczyńskiego (ib.36 s.1236). Wraz z żoną śpichlerz koło stajni Macieja B. cz. Gorzyckiego w Biernatkach sprzedał w r. 1572 za 80 grz. Maciejowi B. cz. Gorzyckiemu (R.Kal.4 k.20). Nie żył w r. 1583, kiedy owdowiała Anna Wilczkowska skasowała swą oprawę na rzecz syna swego Bartłomieja Wilczkowskiego cz. B. (I.Kal.49 s.304). Córki ich: Elżbieta, Regina, Małgorzata i Róża, panny, dostała t. r. od brata Bartłomieja zobowiązanie wypłacania każdej po 1 zł rocznie aż do zamęścia (ib. s.309). Były i inne córki, wtedy już niewątpliwie zamężne: Dorota, żona 1-o v. Macieja Kociełkowskiego, 2-o v. 1592 r. za Łukaszem Wilczyckim Gajkiem, Zofia która w r. 1583 była żoną Macieja Samiszewskiego. Elżbieta (Ewa ?) wspomniana wyżej w r. 1585 za op. Pawłem Gliwickim (Gliwińskim ?) z Naczesławic, krawcem (I.Kal.54 s.331, 332).
@tablica: Biernaccy cz. Gorzyccy.
Bartłomiej B. cz. Wojsławski, syn Macieja, w r. 1583 na połowie części Biernatek oprawił 500 zł posagu żonie swej Jadwidze, córce Siąskiego cz. Galewskiego (R.Kal.5 k.298v). W r. 1590 dla zrodzonych z niej dzieci mianował opiekunów, tj. Jana B. cz. Wojsławskiego, swego brata stryjeczno-rodzonego, i teścia (I.Kal.58 s.258). Żył jeszcze w r. 1609. Jego synowie Jan i Bartłomiej. Ten ostatni w r. 1615 zapisał 22 zł długu Kasprowi Mańkowskiemu (ib.81 k.252v). Może to ten sam Bartłomiej został skwitowany w 1624 r. przez Macieja Złotnickiego z 90 zł dzierżawy Złotnik W. (ib.90b s.2453).
Jan, syn Bartłomieja i Siąskiej, był w r. 1609 sługą Janusza Zaremby 9ib.75 s.46). W r. 1627 mąż Marianny Dembowskiej córki Andrzeja i Zofii Drzewickiej (ib.93 s.1368). W r. 1630 mianował opiekunów dla zrodzonych z niej dzieci (ib.96 s.1216). Żonie tej w r. 1631 na połowie części Biernatek oprawił posag 1500 zł (R.Kal.11 k.229, 265v). T. r. od Jana Poklękowskiego kupił za 3000 zł części wsi Łąg i Obory w p. kal. (ib. k.260), a części w Biernatkach sprzedał temu Poklękowskiemu za 1500 zł (ib. k.261v). Oboje żyli jeszcze 1635 r. (Py.146 s.350v, 405). Córka ich Ewa była w r. 1676 żoną Marcina Rogawskiego. Czy nie tego to Jana B. wdowa, Marianna Rębowska (!!) była w r. 1650 2-o v. żoną Jana Bułakowskiego ? (I.Kal.116 s.1643).
2. Jan B. cz. Wojsławski, syn Marcina i Małgorzty, na połowie części w Biernatkach oprawił w r. 1555 posag 40 grz. żonie swej Katarzynie Skarszewskiej (I. i D.Z.Kal.6 k.463v). W r. 1564 w imieniu tej żony wzywał Macieja Skarszewskiego, sołtysa we wsi Tyniec do uiszczenia 30 grz. (I.Kal.68 s.1154). W r. 1567 kupił od Kaatrzyny B., żony Jana Zdzienickiego, za 200 grz. części w Biernatkach (R.Kal.2 k.20). Części w Przedborowie i w pustce Drożdżynie w p. ostrzeszow., odziedziczone po Marcinie Przedborowskim, sprzedał w r. 1583 Stanisławowi Busińskiemu (ib.5 k.371). Katarzyna ze Skarszewskich żyła jeszcze w 1584 r. (I.Kal.50 s.1484), Jan zaś występował jeszcze w 1596 r. (ib.63 k.535). Nie żył w r. 1601 (I.Kal.67 s.1410). Z córek jego Jadwiga poślubiła w r. 1588, krótko po 12 IX, Tomasza Podbielskiego, Zofia wyszła w r. 1601 krótko po 20 VIII, za uczc. Andrzeja Fidlera, mieszczanina z Koźmina, któremu synowie Jana, Maciej i Wacław, zapisali jako jej posag dług 150 zł (ib.67 s.1410). W r. 1602 ten uczc. Fidler nazwany obywatelem kopanickim (I.Kal.68 s.1154).
1) Maciej B. cz. Wojsławski, syn Jana, w imieniu własnym i brata Wacława część w Kaliszkowicach Pańskich w p. ostrzeszowskim, odziedziczoną po Marcinie Przyborowskim, sprzedał w r. 1603 za 600 zł Stanisławowi Busińskiemu Grzymale (R.Kal.7 k.529v). Jeszcze żył w 1604 r., kiedy swej żonie Magdalenie Trąmpczyńskiej zapisywał dług 500 zł na połowie swej części w Biernatkach, wolnej od jej oprawy (I.Kal.70 k.276). Nie żył już w r. 1605, kiedy występowała wdowa Magdalena Trąmpczyńska, córka Jana Otty Trąmpczyńskiego i Anny Łęskiej, zaś córka nieletnia Anna pozostawała pod opieką stryja Wacława (I.Kon.32 k.28). Wdowa 2-o v. żona Jana Poklękowskiego, kwitowała 1612 r. swego brata Piotra Trąmpczyńskiego z 80 zł czynszu rocznego za dwa lata od sumy 400 zł (I.Kal.78 s.884), została w r. 1613 skwitowana przez swą siostrę i bratową w jednej osobie, Agnieszkę, 1-o v. Wacławową B., 2-o v. Lisowską, z 100 zł, które ta Agnieszka miała oprawione przez pierwszego męża jako posag, a które Magdalena wypłaciła jej za swą córkę Annę (P.990 k.444). Córka Macieja Anna B. cz. Wojsławska była spadkobierczynie bezpotomnego stryja Wacława (I.Kal.78 s.884). Była w r. 1629 żoną Jana Poklękowskiego. Odziedziczone po ojcu części w Biernatkach t. r. sprzedała za 1600 zł Adamowi Żakowskiemu (R.Kal.11 k.162).
2) Wacław B. cz. Wojsławski, syn Jana, w r. 1604 w imieniu własnym i brata Macieja kwitował z 160 zł Stanisława Busińskiego (I.Kal.70 k.228v). Jako jedyny (!) spadkobierca brata Macieja, utwierdził w r. 1605 przez tego brata rezygnację części Kaliszkowic Pańskich na rzecz Busińskiego (R.Kal. k.35v), i t. r. zobowiązał się temu Busińskiemu sprzedać za 100 grz. te części w Kaliszkowicach Pańskich i w Przyborowie w p. ostrzesz., które sam kupił był od brata Macieja (I.Kon.32 k.30v). Ożenił się t. r., krotko przed 3 II, w Nowej wsi z Agnieszką Trąmpczyńską, siostrą swej bratowej, biorąc za nią 400 zł od jej matki Anny z Łęgu. Przy tej okazji, jako opiekun synowicy Anny, prolongował jej wujowi Piotrowi Trąmpczyńskiemu do lat trzech wypłatę 400 zł jej posagu (I.Kon.32 k.28). Bezpotony, nie żył już w r. 1608, a wdowa t. r. poszła 2-o v. za Rozesława Lisowskiego z ziemi płockiej, który na połowie Lisowa zapisał jej przed ślubem sumę 500 zł (Kc.125 k.348v). Żyła jeszcze w r. 1613 (P.990 k.444). Zob. tablicę.
@tablica: Biernaccy cz. Wojsławscy.
Dorota B. cz. Wojsławska, w r. 1574 żona Macieja Kociełkowskiego z Golikowa w p. sier.
>Biernawscy h. Korczak wyszli wedle Paprockiego z p. przemyskiego. Jerzy, nie żyjący w r. 1711, z żony Anny Myszczyńskiej, też już wtedy nie żyjącej miał syna Andrzeja. Andrzej ten, piszący się "Spirydonem de Bożydar B-im", spisał w Starkowcu 20 I 1711 r. kontrakt ślubny z Andrzejem Sobockim (Ws.77 VII k.1v). Zaślubił 22 I t. r. Dorotę sobocką, córkę Jana i Franciszki Konarzewskiej. Żonie tej t. r. oprawił na poczet jej posagu sumę 3000 zł (LC Łaszczyn; P.1146 II k.42; 1178 k.11v). Nabywszy w r. 1698 od Jakuba i Antoniego Mańkowskich dobra Międzychód w p. kośc. za 18.000 zł, został przez nich w r. 1715 skwitowany z prowizji od sumy 10.000 zł pozostałej z ceny tych dóbr (P.283 k.169, 169v; 1149 I k.296; 1184 k.51v). Swej żonie do poprzedniej oprawy 3000 zł, dopisał w r. 1720 dalsze 1000 zł (P.1178 k.89). W r. 1735 zapisał sumę 5400 zł cóce Marcjannie (P.1240 k.267), w r. 1737 mianował plenipotentem syna Antoniego (P.1250 k.8). Umarł w Lubosu (?) w r. 1738 (LM Dolsk). Żona żyła jeszcze w r. 1747. Z córek, Marianna (zapewne Marianna Agnieszka, ochrzcz. 20 I 1712 r., której ojcem chrzestnym był Stefan B.) wyszła 11 XI 1732 r. za Pawła Zawadzkiego (LC Golina). Druga Marianna (zapewne Marianna Barbara, ochrzcz. 4 XII 1718 r.) była w r. 1745 żoną Melchiora z Kolna Prusimskiego, starosty obornickiego. Marcjanna, już wyżej wspomniana, w r. 1735 była żoną Mikołaja Dobrosołowskiego. Anna zaślubiła przed lutym 1744 r. Gabriela Glińskiego. Zapewne córką Andrzeja była też Magdalena, przed 29 VI 1750 r. wydana za Dominika Ostrowskiego. Były jeszcze pondto córki: Małgorzata, ochrzcz. 13 VII 1721 r., o której nic więcej nie wiem, i Helena, ochrzcz. 2 V 1724 r., zmarła 16 III 1725 r. (LB i LM Dolsk). Synowie Andrzeja: Antoni, o którym niżej, Jan, ochrzcz. 20 VI 1720 r. O tym Janie nie wiem nic więcej. Jego potomkami mieli być dość licznie rozrodzeni B-cy legitymujący się ze szlachectwa w l. 1844-53 w Król. Polskim. Wedle przedstawionych dla celów tej legitymacji dokumentów Jan miał nabyć od Skrzetuskiego Bieńkowo i być mężem Anny z Zalewskich. W Inskrypcjach Poznańskich (P.1241 k.49v) znajduje się zapis sfałszowany w pierwszej połowie XIX w. mocą którego Jan B., syn Andrzeja i Sobockiej, kupuje w r. 1735 od Józefa Skrzetuskiego za 33.000 zł Bieńkowo w p. kośc. Inny zapis sfałszowany tą samą ręką (k.87v) zawiera dożywocie sporządzone przez tegoż Jana z żoną Anną Zalewską, córką Michała i Marianny Sliwińskie. Zapisy te zostały sfałszowane najoczywiściej właśnie dla celów legitymacyjnych. Stąd też cały wywód rzekomych potomków Jana (syna Andrzeja i sobockiej) podany tak obszernie w uzupełnieniach do Bonieckiego, nie budzi najmniejszego zaufania. Maciej Józef, ochrzcz. 11 III 1723 r., zmarły jako "student" w Międzychodzie 3 II 1744 r. (ib.). Ponadto był jeszcze syn Wojciech, ksiądz, który swoją połowę Międzychodu sprzedał w r. 1745 za 51.000 zł Józefowi Wyganowskiemu (P.1281 k.86v). Był plebanem mączyńskim 1752 r. (LB Srem), w r. 1754 jako proboszcz gorajski kwitował z 5500 zł Melchiora Prusimskiego (P.1313 k.108v). Żył jeszcze w r. 1763 (P.1336 k.32v).
Antoni, syn Andrzeja i Sobockiej, swoją połowę Międzychodu sprzedał w r. 1745 za 51.000 zł Józefowi Wyganowskiemu (P.1281 k.85). Zapisał sumę 1000 zł swej żonie Mafdalenie Chalickiej (G.98 k.61v). Żył jeszcze w r. 1763 (P.1336 k.32v). Zob. tablicę 1.
@tablica: Biernawscy h. Korczak 1.
Józef Korczk B., pułkownik wojsk koronnych, nie żyjący już w r. 1781, mąż Katarzyny Barithówny, Barthówny (Barsztówny ?), miał synów: Franciszka Ksawerego, o którym niżej, Józefa, Ignacego i Alojzego, wspomnianych w r. 1780. Córka pułkownika Józefa, Franciszka, była w r. 1773 żoną Jakuba z Wybranowa Chlebowskiego, pułkownika wojsk koronnych. Inna córka, Justyna, wspominana w l. 1773-80.
Franciszek Ksawery, syn Józefa, kapitan regimentu pieszego, w r. 1773 wraz z siostrą Justyną mianował plenpotentem szwagra Chlebowskiego (I.Kal.209/13 k.52v). W r. 1781 kwitował swą żonę Weronikę Prusimską, córkę Malchiora i Marianny Biernawskiej (P.1358 k.506). Był wówczas kapitanem w regimencie pieszym królowej Jadwigi (LB Poznań, Sw. Jan). Podpułkownik wojsk koronnych, dziedzic dóbr Bliżyna cz. Sernik w p. piotrkowskim, nabytych w r. 1788 od Rychłowskiego (Boniecki) oprawił żonie w r. 1789 posag 20.000 zł (P.1375 k.424), a ona t. r. skwitowała z owych 20.000 zł swego brata Wincentego, dziedzica Goraja (P.1366 k.177). Pułkownik wojsk koronnych, był potem w r. 1801 landratem powiatu piotrkowskiego (LB Bonikowo). Córka jego Marianna Elżbieta, ochrzcz. 15 VII 1782 r. (LB Fara Poznań). Synowie: Aleksander Alojzy, ur. w Raszkowie, ochrzcz. 3 XII 1784 r. (LB Raszków), Dionizy Wojciech Stanisław, ur. w Bliżynie 1791 r. Ludwik Benon, ur. tamże 1792 r. Wszyscy trzej wylegitymowali się ze szlachectwa w Król. Pol. w r. 1839. Z nich Alojzy, ożeniony z Kunegundą Podczaską miał syna Antoniego, ur. w Krobanowie w r. 1812 r. (Boniecki, uzup.). Zob. tablicę 2.
Wojciech z Olędrów "Biegantki", mąż Katarzyny, ojciec Julianny Małgorzaty, ochrzcz. 10 VI 1765 r. i Katarzyny Franciszki, ochrzcz. 3 I 1786 r. (LB Raszków).
Helena, żona Ludwika Slaskiego, członka pruskiej Izby Panów, zmarła w wieku 60 lat w Toruniu 12 I 1885 r., pochowana w Trzebczu (Dz. P.)
@tablica: Biernawscy h. Korczak 2.
>Bierzglińscy z Bierzglina w p. pyzdrskim. Boniecki uważa ich za Poraitów, bowiem żyjący w XIV w. dziedzice tej wsi byli najbliższymi krewnymi po mieczu biskupa krakowskiego Bodzanty. Nie wiem czy B-cy występujący w XV w. byli nimi również.
Paszek z Bierzglina 1402 r. (Py.1 k.113). Mikołaj 1406 r. (ib. k.195v). Jan w l. 1417-18 (Py.3 k.175). Mikołaj z Nowego Bierzglina, niedzielny brat Jana, 1417 r. (ib. k.227). Obaj oni w 1418 r. dokonali podziału dóbr we wsiach Bierzglino, Soleczna, Wodniki (Py.4 s.29).
Jan ze Starego Bierzglina, żyjący jeszcze w r. 1450, połowę tej wsi dał w r. 1445 synowi swemu Jakubowi z Bierzglina (P.1379 k.97v). Ten Jakub na połowie owej części oprawił t. r. 100 grz. posagu żonie swej Helenie, ta zaś swe części po matce i po zmarłej babce Mikołajce z Modliszewa we wsi Pampice w p. gnieźn. rezygnowała swemu rodzonemu bratu Janowi z Opieczyc (ib. k.98). W l. 1447-48 Jakub procesował Filipa z Miłosławia (Py.12 k.73, 148, 188v, 233v), zaś w r. 1450 zwarł układ w sprawie wiana w Psarach, dobrach FGilipa z Miłosławia, z Agnieszką żoną tego Filipa (Py.13 k.4v). Łan sołecki w Starym Bierzglinie sprzedał w r. 1465 za 40 grz. Maciejowi Chwalibogowskiemu (P.1383 k.229v), a w r. 1467 młyn wodny we Wrześni oraz dwa i pół łana sołeckiego w Starym Bierzglinie sprzedać za 50 grz. Wojciechowi Krampiewskiemu (ib. k.282).
Żyjący w końcu XV w. bracia rodzeni Andrzej, Michał i Piotr, synowie Jakuba, nie wiem jednak czy identycznego z powyższym, pisali się bowiem nie tylko z Małego Bierzglina, ale i z Wilczyny, a czasem Wilczyńskimi, byli więc może odgałęzieniem dziedziców Wilczyny, pisali się z Małego Bierzglina. Z nich Andrzej, wspominany 1494 r. (P.1383 k.10v), nie żył już w r. 1499, kiedy wdowa Anna, nazwana Wilczyńską, kwitowała Michała i Piotra dziedziców w Bierzglinie z wiana i przywianku oraz legatów testamentowych męża (G.24 k.32v). Ta Anna w asyście swego brata rodzonego (!) Hektora Mielińskiego kwitowała w r. 1500 Michała i Piotra, braci rodzonych z Bierzglina, i Wilczyna, z 5 grz. zapisanych sposobem wyderkafu na częściach miasta Wilczyna i wsi Kownaty w p. gnieźn. (ib. k.97). T. r. Hektor Mieliński poręczył za nią już wtedy 2-o v. żonę Macieja Glinieckiego, iż skwituje szwagrów Michała i Piotra z 35 grz. zapisanych jej przez Piotra (G.18 s.137).
Michał w r. 1492 spłacił Andrzejowi 50 zł w. długu zaciągniętego przez swego zmarłego ojca Jakuba B. (G.15 k.172v). T. r. na połowie części miasta i przedmieścia Wilczyna oprawił 150 grz. posagu swej żonie Małgorzacie, córce Stanisława Przebrodzkiego (P.1387 k.171v). Była to wdowa po Janie, wójcie z Kłecka (G.22 k.203v). W r. 1494 kwitowała ona Jarosława Skurbaczewskiego, wójta w Kłecku, ze 100 grz. posagu i 100 grz. wiana, to jest ze swej oprawy danej jej przez pierwszego męża na Próchnowie i wójtostwie w Kłecku (Py.169 k.24; G.16 k.40v). Michał w r. 1494 oprawił jej 130 grz. posagu na połowie połowy M. Bierzglina, uzyskanej z działu z braćmi Andrzejem i Piotrem, oraz na sumach zapisanych na W. Bierzglinie i Wilczynie (P.1383 k.10v; 1388 k.16). Od Jadwigi z Wrześni dostał zobowiązanie rezygnowanie mu za 30 grz. połowy trzech łanów osiadłych w Bierzglinie (Py.15 k.326). Od Wawrzyńca i Barbary, rodzeństwa z Wrześni, kupił w r. 1495 za 90 grz. część w Wodnikach p. pyzdr. (P.1383 k.55). Wraz z bratem Piotrem zobowiązał się t. r. stawić arbitrów celem dokonania ugody względem dóbr ojczystych i matczynych (Py.169 k.55). Od Stanisława Szymanowskiego kupił w r. 1496 za 45 grz. dwa łany osiadłe i półtora łana pustego w Wodnikach (P.1383 k.114). Intromisję do części Wodnik, kupionej od Wawrzyńca i Barbary, dostał w r. 1499 (Py.169 k.117v). T. r. występował jako stryj Anny z Wilczyny żony Mikołaja Bieganowskiego (P.1389 k.44v). Z przeprowadzonych w r. 1502 działów z bratem Piotrem dostał całe Bierzglino (G.25 k.218v). Żył jeszcze w r. 1505, kiedy żona jego Małgorzta po śmierci swych braci Mikołaja i Bieniasza kwitowała ze swej ojcowizny w połowie Gorzuchowa w p. gnieźn. Mikołaja Węgorzewskiego, któremu zobowiązała się tę połowę zrezygnować (G.25 k.382v). Dokonała sprzedaży W. Gorzuchowa za 300 grz. jeszcze jako wdowa w r. 1507 (G.335a k.8v). W r. 1509 była już 3-o v. żoną Marcina Skoroszewskiego, któremu t. r. wyderkowała za 100 grz. wieś Przebrodę (P.786 s.100). Ponowiła ów zapis wyderkowy w r. 1513 (G.26 k.56v). Syn Michała, Piotr, nieletni w r. 1516, pozostawał wtedy pod opieką stryja Piotra (P.866 k.296). Umarł widocznie młodo, bo córka Michała, Helena, żona Jana Przyjemskiego, sprzedała w r. 1519 Przebrodę za 170 grz. Jerzemu Jemieleńskiemu (P.1392 k.278v), zaś w r. 1522 całą wieś Bierzglino i części Wodnik sprzedała za 600 grz. sprzedała Janowi Gałczyńskiemu (ib. k.460). Przy tych transakcjach występowała w asyście stryja Mikołaja Wilczyńskiego i wuja Jakuba Koszutskiego. Żoną Przyjemskiego była niewątpliwie już w r. 1516 (P.866 k.296).
Piotr B. cz. Wilczyński, wspomniany już w r. 1494, dostał z działu braterskiego w r. 1502 części w Wilczynie i Kownatach wraz z dopłatą 40 grz. (G.25 k.218v). Jego żoną była wtedy Katarzyna Przesiecka, córka Wojciecha (ib. k.219v). Zobowiązał się w 1500 r. oprawić jej na połowie Bierzglina 80 grz. posagu (G.18 s.136). W r. 1508 ręczył za siostry Wilczyńskie Mikołajowi Wilczyńskiemu (G.24 k.337). Występował w r. 1509 jako ich stryj (P.786 s.110). W r. 1516 wraz ze swym bratankiem Piotrem, jako jego opiekun, występował przeciwko Janowi Przyjemskiemu o wygnanie tego bratanka z Bierzglina i części Wodnik (P.866 k.296). Nie żył już w r. 1532, kiedy owdowiała Katarzyna połowę swej oprawy na połowie części miasta Wilczyna wyderkowała za 50 grz. Janowi Gałęskiemu, mężowi córki swej Małgorzaty (G.335a k.160). Synowie Piotra, Paweł i Feliks, w r. 1534 mieli termin z Mikołajem Wilczyńskim na połowę wsi Góry w p. kon., biorąc 20 grz. dopłaty (G.335a k.283). Stąd obaj pisali się potem B-mi cz. Górskimi, czasem Górskimi cz. B-mi.
1. Paweł B. cz. Górski, syn Piotra, na połowie swej części we wsi Góry oprawił 1559 r. posag 200 zł żonie swej Barbarze Golińskiej, córce Jana (P.1396 k.729v). W r. 1585 winien był 24 grz. Maciejowi Broniszowi Ostrowąskiemu i w tej sumie zastawił mu cząstkę roli w Górach (I.Kon.21 k.357). Nie żył w r. 1588, kiedy owdowiała Barbara występowała przeciwko Janowi Buszkowskiemu o napad na Góry (ib.23 k.165). Żyła jeszcze w r. 1605 (ib.32 k.218v). Synowie Pawła: Wojciech, Mikołaj i Eustachy, córka Urszula, w r. 1605 żona Piotra Górskiego.
1) Wojciech B. cz. Górski, czasem Górski cz. B., syn Pawła, wraz z bratem kwitował w r. 1598 Felicję z B-ch Ziemięcką i Annę z B-ch Rusinowską, spadkonbierczynie stryja Feliksa B., z zapisów i długów tego Feliksa wobec swego ojca (ib.28 k.431v). Wraz z bratem Mikołajem i w imieniu matki kwitował w r. 1602 Jerzego Kościeskiego z 100 zł długu (ib.30 k.350). Bezpotomny, nie żył już w r. 1605 (ib.32 k.117).
2) Mikołaj B. cz. Górski lub Górski cz. B., syn Pawła, jako dziedzic części wsi Góry, zapisał w r. 1597 dług 10 zł Jakubowi Piaskowskiemu (ib.28 k.118v). W r. 1605 jako brat i spadkobierca Wojciecha, w imieniu własnym i brata Eustachego, kwitował Jana Bronisza z Ostrowąsa z 300 zł zapisanych w grodzie radziejowskim zmarłemu Wojciechowi (ib.32 k.117). Żoną Mikołaja była Ewa Górska, córka Macieja, z którą wzajemne dożywocie spisał w r. 1602 (I.R.D.Z.Kon.18 k.151), a która kwitowała w r. 1614 Macieja Droszewskiego ze swej części z sumy 70 zł odziedziczonej po ciotce Agnieszce z Góry Pakosławskiej (ib.38 k.26v). T. r. Ewa zapisaną sobie przez męża w grodzie radziejowskim sumę 300 zł dała swym synom: Adamowi, Łukaszowi i Maciejowi B-im (ib. k.27). Wraz ze swymi siostrami sprzedała była części wsi Niesłusz w p. kon., odziedziczone po bracie Adamie Górskim, Janowi Słuszkowskiemu (ib. k.292v). Z tych synów Adam Górski był plebanem kazimierskim, Maciej B. cz. Górski żył w r. 1631 (G.79 k.466). Zob. Górscy.
2. Feliks Górski cz. B., syn Piotra, ur. około r. 1526, nie żył już w r. 1592, kiedy wdowa po nim Katarzyna Sąpolińska, córka Wojciecha zw. "Nerka", skarżyła o zadane sobie rany Broniszów (ib.25 k.159). Wdowa przed r. 1597 dobra swe oprawne w Górach zastawiła za 500 zł swego posgu Walentemu Maszyńskiemu zw. Wydzierz (ib.28 k.107v). Ich syn, Jan B. cz. Górski, dostał w r. 1597 od wspomnianego Maszyńskiego cesję zastawionych przez matkę części Gór (ib.). Pod zastaw części w tej wsi pożyczył t. r. 600 zł od Jana Pieńkowskiego z p. nurskiego (ib. k.109). Bezpotomny, nie żył już w r. 1598, a Pieńkowski występował t. r. przeciwko jego siostom, Felicji Górskiej cz. B-ej, żonie Stanisława Ziemięckiego, i Annie Górskiej cz. B-ej, żonie Bartłomieja Rusinowskiego, spadkobierczyniom brata (ib. k.685). Zob. tablicę.
@tablica: Bierzglińscy
Wojciech "Tatarzyn" z Bierzglina sprzedal połowę wsi W. Konarzewo za 140 grz. Tomaszowi "Owieczce" z Konarzewa, który w 1435 r. okazał list rezygnacyjny (P.13 k.3v). Był 1447 r. prokuratorem Przedpełka z Bytynia (Py.9 k.142v). W r. 1448 nazwany "niegdy z Bierzglina" (Py.12 k.223).
Stanisław B., dziedzic w Wągrach, w r. 1493 mąż Anny Węgierskiej, wdowy 1-o v. po Mikołaju Nadarzyckim (G.23 k.1; Py.169 k.16), która w r. 1495 miała termin z Jadwigą, żoną Wojciecha Węgierskiego "Kościanka" (ib. k.52), a w r. 1497 nabyła sposobem wyderkafu od Wawrzyńca Wrzesieńskiego dwa łany osiadłe w Ostrowie w p. gnieźn. (P.1383 k.147v) zaś w r. 1499 miała termin z Mikołajem Mielżyńskim (G.24 k.45).
Jan B., w r. 1502 stryj Doroty, żony Stanisława Ciświckiego, burgrabiego ziemskiego pyzdrskiego (Py.169 k.239v). Dorota B., żona 1-o v. Jana Drachowskiego, wdowa po nim w l. 1510-14, 2-o v. w r. 1529 żona Feliksa Skąpskiego. Jadwiga B., w r. 1633 żona Wojciecha Prądzyńskiego. Małgorzata, w r. 1639 żona Adama Racłakowskiego.
Nie wiem, czy z powyższymi miał coś wspólnego szl. Wojciech, sołtys w Bierzglinie, w r. 1505 mąż Katarzyny (G.25 k.53; 259 k.115).
Eleonora, 1801 r. żona Józefa Jaraczewskiego, dziedzica Jezior.
>Bierzwieńscy h. Leszczyc z Bierzwienny w p. łęczyckim. Bartosz dziedzic Bierzwienny nie żył w r. 1461. Wdowa po nim, Małgorzata, występowała w l. 1464-70 (I.Kon.2 k.47v, 106v, 114). Andrzej, syn Bartosza i Małgorzty, miał w r. 1461 sprawę z Mikołajem i Anną, dziećmi Szymona ze Sławska, o 200 grz. (ib. k.9). Wraz z matką Małgorzatą dziedzice niedzielni w Bierzwiennej (ib. k.96). Dziedzic we wsiach Bierzwienna i Niesłusz, kwitował 1475 r. z 5 grz. Jana z Rudzicy (I.Kon.1 k.63v). W r. 1482 sprzedał za 10 grz. łan roli we wsi Niesłusz Janowi i Andrzejowi, synom Jana, dziedzicom z Lichina i Gosławic (ib. k.133).
Małgorzata z Bierzwiennej, w r. 1462 żona Michała Janiszewskiego. Piotr B. z Bierzwienny był w r. 1464 jednym z arbitrów godzących Dorotę, wdowę po Gawliku ze Skęcznowa oraz jej synów dziedziców wsi Tur, z Andrzejem, Jakubem i ks. Mikołajem, dziedzicami z Turu (i.Kon.2 k.45), a w r. 1475 był jednym z arbitrów w sprawie między Piotrem z Rusocic i jego synem Stanisławem z jednej strony a Janem z Rusocic z drugiej (ib. k.177).
Florian, dworzanin królewski, w r. 1526 (Wierzb. IV, nr. 14904), dostał 13 VIII 1530 konsens król. na wykupienie od braci Łąckich wójtostwa we wsi król. Jałówka w ziemi krakowskiej (ib., nr. 15839). W r. 1534 zawarł ugodę z plebanem w Bierzwiennej o sześć łańów zapisanych w tej wsi przez jego przodków kościołowi (ib. nr 17542). Wybudował most w Bierzwiennej i 13 XII 1535 r. dostał zezwolenie na pobieranie mostowego (ib. nr 17961). Mianowany 7 IX 1536 r. kasztelanem konarskim (ib., nr 18231). Latem 1546 r. będąc już starym i schorowanym dokonał szeregu zapisów. Miał nieślubnego syna Zygmunta. Uzyskał dlań legitymację papieską, którą król 9 VII potwierdził, wobec tego, iż Florian oświadczył wolę zaślubienia Małgorzaty, matki Zygmunta. Tegoż dnia kasztelan dał swemu rodzonemu bratankowi Stanisławowi po swej śmierci sześć łanów i folwark we wsi Tarnówka w ziemi łęczyckiej, zaś synowi Zygmuntowi wsie Bierzwienna i Bierzwienna Karczemna orza cztery łany w Tarnówce, zachowując dożywocie tych dóbr. Nazajutrz mianował dla tego syna opiekę. 12 VII cło mostowe w Bierzwiennej dał na fundowanie szpitala w tej wsi, a 17 VII uzyskał od króla zwolnienie siebie od wypraw wojennych z racji wieku i słabości zdrowia (ib. nr.7778-80, 7784, 7788, 7795). Bratem Floriana był Szymon. Ten sam chyba Szymon, właściciel Sławna, w r. 1505 był łożniczym królewskim. Jego syn Stanisław w r. 1546 oprawił posag swej żonie Dorocie Ponętowskiej. Scedowała ona synowi Pawłowi w r. 1564 swe dożywocie na wsi Leszcze, a dostała od tego syna dożywocie na Bierzwiennej w r. 1581. Stanisław i Dorota mieli też córkę Annę.
Paweł, syn Stanisława i Ponętowskiej, w r. 1581 na Bierzwiennej oprawił posag żonie Barbarze Drozdowskiej. Nie żył w r. 1601, kiedy owdowiała Barbara zapis 1800 zł na części wsi Wierzchocin w p. kon. dany jej przez zięcia Gabriela Sokołowskiego, cedowała swej córce Dorocie, żonie tegoż Sokołowskiego (ib.30 k.237v). Synowie Pawła, Bartłomiej i Kasper, w r. 1595 byli procesowani przez Kiełczewskiego.
Bartłomiej, syn Pawła i Drozdowskiej, w r. 1599 oprawił posag żonie Annie Trzebuchowskiej. W r. 1612 wyznaczył posagi córkom swym, Małgorzacie i Ewie. Nie żył już w r. 1618. Z wspomnianych, córek Małgorzata była w r. 1618 żoną Łukasza Komorowskiego Ewa, w r. 1615 za Mikołajem Zaleskim. Syn Jan.
Jan, syn Bartłomieja i Trzebuchowskiej, w r. 1616 kwitował Zaleskich z dzierżawy Bierzwienny (Boniecki). W r. 1618 żeniąc się z Elżbietą Rozrażewską, córką Wojciecha, zobowiązał się oprawić jej posag 7000 zł na wsiach Bierzwienna Długa i Bierzwienna Karczemna oraz na folwarku Tranówka w p. łęczyckim (P.1000 k.754). Tego jeszcze roku umarł, a wdowa wzięła w zastaw od Krzysztofa Cieleckiego, podczaszego poznańskiego, za 5000 zł wsie Komorniki i Belino (ib. k.769v), w r. 1619 od swego ojca nabyła sposobem wyderkafu za 10.000 zł Margońską Wieś w p. kcyń. (P.1411 k.410). W r. 1620 drugi jej mąż Stanisław z Otoka Zaleski oprawił jej posag 12.000 zł (P.1412 k.28). Żyła jeszcze w r. 1622 (I.Kal.88a s.620). Zob. tablicę.
@tablica: Bierzwińscy h. Leszczyc.
>Bierzyńscy z Bierzyna w p. przedeckim, według Bonieckiego h. Jastrzębiec i h. Korwin.
Jan wraz z żoną Marianną Suską dali w Łęczycy 4 VIII 1673 r. zapis 1250 zł Janowi Chrzanowskiemu, który w r. 1676 scedował ów zapis Katarzynie Zbierzchowskiej, żonie Jana Zbierzyńskiego (!) (G.85 k.361). Jan, mąż Katzrayny Zbierzchowskiej, córki Bartłomieja, która w r. 1676 kwitowała z 600 zł posagu swego brata Kazimierza, posesora Szyszynka M. (I.Kon.60 k.893v). Owdowiawszy, kwitowała 1705 r. bratanka Tomasza, syna Kazimierza, z 500 zł, zapisanych jej w r. 1700 zł (ib.72 k.210v). Ich syn Paweł, jako spadkobierca zmarłej matki, kwitował w r. 1738 z sum brata ciotecznego Marcina Zbierzchowskiego (ib.77 k.101v).
Anna i jej mąż Wojciech Łukomski, oboje nie żyli już w r. 1693.
Onufra z Bierzyna zaślubił przed 14 VIII 1775 r. Ludwikę z ks. Ponińskich (Py.164 k.527), a w r. 1776, jako kasztelan żytomierski i kawaler orderu Sw. Stanisława, w imieniu własnym i żony, dokonał komplanacji z Tadeuszem Jaraczewskim, starostą soleckim, ks. Kalikstem Ponińskim, generałem lejtenantem wojsk koronnych i jego siostrami o resztę posagu zmarłej Apolinary z Jaraczewskich Ponińskiej chorążyny wschowskiej (Py.158 k.494).
>Biesieccy h. Kornic. Władysław, podstarości sądowy pow. brasławskiego, mąż Teo, i Teodory Wrzosowskiej, córki Łukasza, podczaszego mińskiego, i Heleny Denisowiczówny, wraz z dziećmi z niej zrodzonymi, jako spadkobiercami Zofii z Wrzosowskich Zaleskiej, siostry swej żony, zawarł w r. 1725 układ z Ludwiką z Błeszyńskich 1-o v. Zaleską, 2-o v. Ostrowską. Te dzieci to: Augustyn, Franciszek, Tomasz, Helena za Odyńcem, Konstancja za Kostrowickim, Zofia niezamężna (G.96 k.370v).
>Biesiekierscy z Biesiekier w wojew. łęczyckim h. Pomian, i z Biesiekierza w tymże województwie h. Topór. Luźno występujących przedstawicieli tych obu rodzin rozdzielić na dwie grupy nie potrafię.
Marcin, nie żyjący w r. 1600, ojciec Sebastiana, również wtedy nie żyjącego i bezdzietnego, po ltórym pozostała majętność we wsi Kopina w W. Ks. Litewskim. Inni synowie Marcina: Wojciech bezpotomny, nie żyjący w r. 1605, Jam wedle Bonieckiego w r. 1600 mąż Doroty Ponętowskiej, i zapewne inni. Wnukami Marcina po którymś z jego synów, byli bracia Wojciech i Jan. Wojciech w r. 1600 dostał od brata Jana jego udział w Kopaninie, wsi odziedziczonej po stryju Sebastianie (P.1403 k.454). Ożeniony z Barbarą Dobrską, nie żył w r. 1605. Miał z niej syna Piotra i córki. Jan, jezuita, opiekę nad potomstwem zmarłego brata Wojciecha przekazał w r. 1605 bratu stryjeczno-rodzonemu Eustachemu (I.Kal.71 s.253). T. r. skwitował stryja Jana ze spadku po dziadzie Marcinie i bezpotomnym stryju Wojciechu, we wsiach Dzierzążna, Biała, Biesiekierz zw. Nawojew w wojew. łęczyckim (ib. s.254).
Walenty (Toporczyk) wedle Bonieckiego syn Walentego, mąż Magdaleny Grudzińskiej z Gołańczy, wdową 1-o v. po Marcinie Balińskim (P.1424 k.559), która 1596 r. kwitowała swego brata Andrzeja syna Ulissesa, z sumy 1500 zł, tj. z połowy należnych jej 3000 zł (Kc.122 k.303v). Wraz z tą żoną Walenty zapisał w r. 1600 dług 2000 zł Jakubowi Gnińskiemu, od którego t. r. kupił za 4500 zł wieś Puszczykowo (p.970 k.54v; 1403 k.427). W r. 1607 Magdalena, już jako wdowa, spadkobierczyni brata rodzonego Andrzeja Grudzińskiego, starosty nowomiejskiego, odziedziczone po nim wsie Chwaliszewo i Słupowo sprzedała za 26.000 swemu synowi Stefanowi Balińskiemu (P.1406 k.156v). Córki Walentego i Grudzińskiej: Anna, która w r. 1607 dostała ruchomości od Zuzanny z Grudzińskich Sebastianowej Dąbrowskiej (P.1406 k.114v), a wyszła w r. 1608 za Marcina Ossowskiego, Barbara, niezamężna w l. 1603-24 (p.143 k.1026v; N.64 k.41v, 42; 173 k.422). Synowie Świętoslaw, który w r. 1621 aprobował transakcję siostry Ossowskiej (P.1006 k.359v) Wojciech wspominany 1621 r. (G.337 k.473v) i Łukasz w l. 1621-24 (N.64 k.41v, 42; G.337 k.473v).
Po Janie, nie żyjącym w r. 1636, syn Stanisław, który t. r. dostał zapis 100 zł długu od Samuela Biernackiego (Py.148 s.21), a w r. 1655 dał zobowiązanie Maciejowi Modliszewskiemu, iż stawi do akt dzieci Jana Siemińskiego, gdy dorosną, dla skwitowania Modliszewskiego z 100 zł (G.82 k.1116).
Jan i żona jego Marianna Mikołajewska, oboje nie żyli już w r. 1682, a córka ich Marianna w l. 1682-1705 była żoną Władysława z Wrzący Brzechwy (ZTP 32 s.2465; G.92 k.71). Jan, w r. 1711 mąż Doroty Małachowskiej, nie żyjący w r. 1726, kiedy żona jego Marianna Gomolińska występowała już jako wdowa (ZTP 45 k.467).
Pani Petronella zmarła w r. 1729 (LM Pieranie). Zofia zmarła w Konowie 17 X 1746 r. (LM Kwieciszewo). Jakub, burgrabia brzeski kujawski, po którym wdowa Zofia Turska, córka Jakuba i Heleny Sułkowskiej, wyszła 2-o v. w r. 1769, krótko po 30 XI, za Karola Jaszcurowskiego, któremu przed ślubem zapisała dług 2000 zł (I.Kon.80 k.189). Katarzyna zmarła w Poznaniu w szpitalu Św. Jana i została pochowana 20 I 1773 r. (Nekr. Reformatów Pozn.). Teresa, żona Kazimierza Umińskiego, komornika granicznego brzeskiego, nie żyjącego 1778 r. Ewa i jej mąż Michał Izdebski nie żyli oboje w r. 1786.
Stanisław (h. Pomian), syn Antoniego, kasztelana kowalskiego, potem senatora kasztelana Król. Polskiego, i drugiej jego żony Amelii Dąmbrowskiej, kapitan wojsk Księstwa Warszawskiego, szef szwadronu 1831 r., dymisjonowany z powodu choroby w lipcu 1831 r. w stopniu podpułkownika. Osiadł w Dobiesławicach w Sieradzkiem. Występował 27 II 1834 r. jako chrzestny w Poznańskiem (LB Sowina). W r. 1847 skazany na osiem lat fortecy, uwolniony w r. 1848. Mieszkał potem w Poznaniu, gdzie w marcu 1852 r. stracił jedyne swe dziecko. Zaślubił 8 V 1833 r. Emilię Mikorską, mającą lat 22 (LC Sobótka). Umarł 5 XI 1889 r., pochowany w Poznaniu (Dz. P.).
Maria, mająca lat niespełna 18, zmarła 10 V 1876 r. Agnieszka, dziedziczka wsi Ustaszewo koło Żnina, którą to wieś w r. 1886 na subhaście kupił za 203.005 m. Rafał Mierzyński. (Dz. P.)
>Biestrzykowscy, Bystrzykowscy h. Prus I z Biestrzykowa w p. radomszczańskim wojew. sieradzkiego. Mikołaj, w r. 1547 wuj Katarzyny, żony Feliksa Domiechowskiego (P.1395 k.361v). Serafin, dziedzic części w Żołczu, zapisał w r. 1552 dług 4 grz. Leonardowi Żołeckiemu Smolce (Py.174 k.90).
Andrzej B. zw. Stachura z ziemi sieradzkiej kwitował w r. 1553 z 50 grz. szl. Stanisława B., mającego posiadłość w Pyzdrach (ib. k.225). Stanisław w r. 1553 wziął w zastaw za 12 grz. od Jana Jeżewskiego, wójta pyzdrskiego, i jego żony Katarzyny Dokowskiej połowę łanu w wójtostwie pyzdrskim (Py.174 k.359v), a w r. 1560 nabył sposobem wyderkafu za 900 zł od Sylwestra Kretkowskiego, kasztelana bydgoskiego, część Sokolnik w p. pyzdr. (p.1396 k.814v). Nie żył w r. 1567, kiedy synowie jego, Stanisław i Jan otrzymali zapis 545 zł węg. od Wojciecha Sędziwoja Czarnkowskiego kasztelana santockiego (P.911 k.473v). W r. 1579, wdowa po nim Urszula prorogowała Mikołajowi Głogińskiemu, podczaszemu kaliskiemu, uiszczenie sumy 300 zł (Py.116 k.401v). Synowie Stanisława: Jan i Stanisław, w r. 1576 kwitowali z 300 zł Czarnkowskiego, generała wielkoposkiego (Py.113 k.202), a w r. 1585 kwitowali z 300 zł Jadwigę (Agnieszkę ?) z Głogina, podczaszankę kaliską, żonę Krzysztofa (Chryzostoma ?) Marszewskiego (P.945 k.87v; Py.122 k.171). Stanisław ten, proboszcz w Pyzdrach, i jego brat Jan odebrali w r. 1590 od Adama Czarnkowskiego, starosty pyzdrskiego, sumę 150 zł na poczet 600 zł zapisanych przez zmarłego Wojciecha Sędziwoja Czarnkowskiego, generała wielkopolskiego (Py.125 k.509).
Piotr, syn Jana, nie żyjącego w r. 1633, mąż Marianny Bogołomskiej, wdowy 1-o v. po Kasprze Bawczowskim (P.1028 k.673v). Oboje w r. 1630 mianowali między innymi na opiekuna swoich dzieci i syna jej z pierwszego małżeństwa Hieronima B. (I.Kal.96 s.1165). T. r. Piotr na połowie Biestrzykowa W. zobowiązał się oprawić tej żonie jej posag (ib. s.1166). Oboje w r. 1633 kupili od Wojciecha Mycielskiego za 13.000 zł części wsi Kakawa i pustki: Grabowiec, Stręczyny, Siedliska i Stara Wieś (R.Kal.11 k.532). Wraz z żoną dobra te w r. 1635, wedle zobowiązania z r. 1633, sprzedali za 13.000 zł Andrzejowi Ponieckiemu (I.Kal.99b s.1587; R.Kal.11; k.639), od Mucielskiego zaś dostali t. r. rezygnację części "Złotnickiej" i "Penczyńskiej" (?) w Małym Piątku oraz pustkę Piekło (ib. k.641v), kupili zaś od niego t. r. za 2300 zł część "Jędrzejewską" w tymże Małym Piątku (ib. k.651v). Piotr żył jeszcze w r. 1644 (I.Kal.110a s.1019) i chyba w 1649 r., kiedy Mariana już nie żyła (Ib.115 s.1178).
Jan, pochodzący z Radomszczańskiego, pod imieniem Brunona w klasztorze bernardynów za murami Poznania, cedował w r. 1648 swemu konwetowi sumę 600 zł z zapisu Floriana Starczewskiego (P.1058 k.492v). Stanisław z pow. opoczyńskiego, mąż Jadwigi Błaszkowskiej, córki Stefana, która w 1655 r. kwitowała Stanisława Bartochowskiego, dziedzica Krczonowic w p. sier. z prowizji od sumy 300 zł, zapisanej jej przez dziada Seweryna Bliźniewskiego (I.Kal.121 s.542).
>Bietkowska Dorota, żona Piotra Ślepowrońskiego, nie żyjącego w r. 1647. Byli B-cy h. Półkozic i h. Prawdzic. Nie wiem do których należy zaliczyć ową Dorotę ?
>Biezdrowscy h. Leszczyc z Biezdrowa (dawniej też Biezdrowska) w p. pozn. Przybysława B. występowała 1393 r. (Leksz.I, nr 1613). W 1394 pozwana przez Nasana, plebana w Czyrniewie o wieś Debrzno (ib., nr 1834), miała w 1400 r. wraz ze swym synem termin z owym plebanem i jego bratanicami o tę wieś (Księga ziem. pozn., nr 61). Przybigniew B. świadczył w Poznaniu 1397 r. (Leksz.I, nr 2505), dziedzic w Biezdrowie, miał 1399 r. stawić świadków na to, iż nie poranił kmiecia Piotra (ib., nr 1041). Pozwany w 1401 r. przez Wincentego Słopanowskiego, którego siostrę Hankę miał własnoręcznie zgładzić (Księga ziem. pozn., nr 770, 787, 806). Z tego, że ów Wincenty występował 1402 r. przeciwko Przybigniewowi o posag siostry (ib., nr 1041), wynikałoby, iż ta Hanka była żoną Przybigniewa. Żył on jeszcze 1403 r., kiedy miał termin z Mrokotą z Wróblewa, działając w imieniu swej córki Wichny o 32 grz. i 20 skojców. T. r. miała z tą Wichną termin Katarzyna Pawłowicka o 100 grz. posagu jej matki (ib., nr.1160, 1260, 1619). Bracia Wichny, a więc synowie Przybigniewa, Przybigniew i Stefan, dokonali w r. 1412 między sobą działów dóbr w Biezdrowie i Zakrzewie (P.3 k.181v). Ten Przybigniew zw. "Soczewką" z Biezdrowa występował w 1415 r. (P.4 k.125v). W r. 1415 "Soczewka" z Biezdrowa występował obok Haniki i Helszki (ib. k.84v). W r. 1421 intromitowany do wsi Kołata w sumie 100 grz. długu Bogufała, byłego dziedzica tej wsi (P.7 k.13). Żoną jego była w 1420 r. Małgorzata (P.6 k.51v). Mikołaj "Soczewka", dawniej z Biezdrowa, chyba więc syn Przybigniewa "Soczewki", kupił 1445 r. od Doroty, żony Mikołaja z Dziećmiarowic, części w Jagodnie i połowę wsi Obórka w p. pozn. za 200 grz. (P.379 k.103v) i t. r. kupił sposobem wyderkafu od Wawrzyńca z Jagodna połowę dwóch łanów w tej wsi, poczem na połowie tych dóbr oprawił 40 grz. posagu żonie swej Annie (ib. k.111).
Mikołaj B. "Kozieł", moze brat Przybigniewa starszego , procesował 1397 r. Mrokotę o 17 grz. (Leksz.I, nr 2314). Świadkował w Poznaniu w l. 1401 i 1402 (Księga ziem. pozn., nr 521, 548). Jak się zdaje, był już w 1404 r. opiekunem panny Wichny, córki Przybihniewa, miał bowiem wtedy termin z Żydem poznańskim Szbdajem, z którym ona właśnie procesowała się wtedy o 10 grz. (ib., nr 1983, 1995). Tej Wichnie miał wedle dekretu z 1406 r. płacić co roku 6 grz. (ib., nr 2523). Żył jeszcze w 1409 r. (P.3 k.117v). Żoną jego, wspomnianą w 1414 r., była Elżbieta "Kożłowa" (P.4 k.64), córki zaś to Małgorzata i Dorota, występujące 1413 r. (P.4 k.6). Występująca w 1414 r. pani Elżbieta z Biezdrowa z córką Dorotą i synem Mańskiem (P4. k.64), zapewne identyczna z tą żoną Mikołaja "Kozła". Z Mańkiem z Biezdrowa spotykamy się już w 1412 r. (P.3 k.188v). Mikołaj "Kozioł" miał siostrę Przesprawę cz. Przechnę, żonę 1403 r. Jana, wójta we Wronkach (Księga ziem. pozn., nr 1119). Stawiał 1405 r. świadków na to, iż jej wypłacił 21 grz. posagu (ib., nr 2440). Uiścił 1406 r. 30 grz. przysądzonego jej posagu (ib., nr 2545).
Jasiek B. świadczył 1400 r. Mikołajowi Pożarowskiemu (ib., nr 66), a już nie żył w 1419 r., kiedy występowała wdowa po nim Dorota (G.2 k.71v). Maciej z Biezdrowa, który w 1438 r. miał termin z ks. Maciejem Dryją, dziekanem poznańskim z Mieściska (P.14 k.24).
Mikołaj, dziedzic w Biezdrowie niegdy Sarnowski, miał 1419 r. termin z Boguszem z Górki (P.6 k.6).
Zachariasz z Biezdrowa, niegdy z Piaskowa, dzielił się w 1424 r. z Perzyszem z Pożarowa (P.7 k.172). Był w l. 1419-26 burgrabią kościańskim, 1430-40 wicewojewodą poznańskim (G.), nie żył w 1449 r., kiedy występowała wdowa po nim Dorota i syn Andrzej, dziedzic w Biezdrowie, który połowę tej wsi z młynem i dwiema karczmami wyderkował swej matce za 400 zł w. (P.1380 k.60v). Andrzej B., chyba ten sam, ożeniony był z Anną, córką Zygmunta z Przetoczny, nie żyjącą w 1648 r. Wówczas Zygmunt zeznał, iż Anna i Elżbieta, siostry rodzone niedzielne z Biezdrowa i Zakrzewa (zapewne córki Andrzeja), zapokoiły go z posagu owej Anny, wtwdy już zmarłej (P.854 k.13). Te siostry niedzielne pozywane były 1470 r. przez Sędziwoja Żydowskiego (p.20 k.53). W 1471 r. Anna, już wdowa po Michale Pożarowskim, i Elżbieta, wdowa po Filipie Wielmieńskim, dziedziczki w Biezdrowie zeznały 150 zł w. Maciejowi i Wojciechowi, braciom z M. Przyborowa (P.854 k.107). Pozywały 1485 r. Jana Cmachowskiego (P.21 k.46v), zaś 1493 r. Andrzeja Szamotulskiego (P.22 k.16).
Stefan B. na części w Biezdrowie, uzyskanej z działu z braćmi Janem i Pawłem, zapisał w r.1487 dwie kopy czynszu rocznego wyderkafowego od sumy 30 grz. Janowi Chełmskiemu (P.1387 k.83). W r. 1500 na połowach części w Zakrzewie i Biezdrowie, swoich ibrata Jana, teraz kanonika włocławskiego, oprawił 200 grz. posagu żonie swej Katarzynie Ordzińskiej, córce Piotra (P.1389 k.111). Jako mąż Katarzyny Ordzińskiej, występował w r. 1505 przeciwko jej braciom Janowi i Wincentemu z Ordzina w sprawie dóbr Ordzino, zastawionych mu w sumie 200 grz. jej posagu (ib. k.78). Żył jeszcze w r. 1512 (P.865 k.246).
Paweł z Biezdrowa "de armis acervorum", kustosz włocławski, umarł we Włocławku 27 III 1515 r. (Mon.Medii Aevi t.XIII, s.297). Ks. Jan B., za 850 grz. Jakubowi, Dobrogostowi i Peregrynowi, synom Piotra Kurskiego, i ich matce Annie (P.1392 k.222v), ale t. r. sprzedał owe wsie za 1200 grz. Łukaszowi hr. z Górki, kasztelanowi poznańskiemu i generałowi wielkopolskiemu (ib. k.223v).
Nie wiem czy do tej rodziny zaliczyć należy Michała B., po którym wdową była w r. 1612 Anna Nowowiejska (P.988 k.1134), oraz Zofię, w r. 1633 żonę Piotra z Łęsc Piekarskiego ?
>Bilanowscy zwali się też Rzęszkowskimi. Skąd wzięli nazwisko, nie wiem. Jakub B. nabył w r. 1501 sposobem wyderkafu od Mikołaja Kościeleckiego za 50 zł cztery łany osiadłe we wsi Wysoka w p. nakiel. (N.146 s.314). Żoną jego była w r. 1514 Barbara, córka Piotra Konarskiego z Rzęszkowa i Trojanki Rzęszkowskiej (N.213 k.15v). T. r. od teściowej nabył wyderkafowym sposobem tytułem posagu swej żony dwie części w Rzęskowie (ib. k.19v0, a w r. 1516 od wdowy po Jakubie Lankowskim nabył całe jej części w tej wsi za 200 zł (ib. k.25v), zaś od teściowej kupił jej części tamże za 200 grz. (ib. k.260. W r. 1519 kupił od swej żony za 200 zł trzecią część tej wsi (ib. k.43). W r. 1528 od Andrzeja z Danaborza starosty nakielskiego kupił za 300 zł połowę W. Nieżychowa i część Nieżychówka (ib. k.88). T. r. jako dziedzic w Rzęskowie, całą tę wieś po swej śmierci dał w dożywocie swej żonie (G.335a k.116v). Żył jeszcze w r. 1535 (N.213 k.51v), nie żył już w w r. 1542, kiedy występował jego starszy syn Jan "Rzęskowski" w imieniu własnym i matki Barabry (ib. k.89v). Ow Jan w r. 1550 mianowany przez Stanisława Turzyńskiego jednym z opiekunów jego dzieci (G.335a k.374). Może to ten sam Jan występował już w r. 1535 jako wuj Małgorzaty Żabieńskiej, żony Wojciecha Raczkowskiego (p.1393 k.722v). Z pewnością też Jakuba synem był Michał B. cz. Rzęszkowski, który w r. 1584 winien był Białośliwskim 20.000 zł (P.943 k.675v). Córką Jakuba była napewno Katarzyna B. cz. Rzęszowska, w l. 1550-72 żona Stanisława Turzyńskiego.
Jan, nie żyjący w r. 1522, ojciec Szczęsnej (Felicitas), która dostała t. r. od Macieja Szymankowskiego zapis wyderkafowy na Piątczynie Grzybowym w p. gnieźn. sześciu wiardunków czynszu rocznego od sumu 20 grz. (P.1392 k.433).
Na wezwanie Piotra B. dokonano w r. 1556 u Bernardynów w Poznaniu obwołania głowy Stanisława Ciesielskiego, sługi Macieja Grodzieńskiego (P.897 k.581).
>Bilanowscy, zob. Bielanowscy
>Bilczewscy, zob. Bielczewscy
>Bilerbek, zob. Billerbek
>Bilewski ur. Teodor, syn Teodora i Franciszki z Ambroszkiewczów, ur. w Koninie ok. 1778 r. strażnik, zmieszkały w parafii baszkowskiej, zaślubił 21 IX 1812 r. Anielę Sikorską, córkę sław. Antoniego, rolnika, i Kunegundy Ciesielskiej, ur. 1785 r. (LC Kobylin).
>Bilicki (może Bielicki ?) Jan, nie żyjący w r. 1555, faktor w Gotartowie, tenucie ks. Wawrzyńca Kierskiego, archidiakona pczewskiego, zabity w trakcie napadu na Gotartów przez Marcina Kaczana, kmiecia poddanego Wojciecha Łowęckiego (P.896 k.812).
>Bilińscy, Bylińscy, ze wsi Bylino (dziś Bylin) w pozn., parafii Tulce. Zwali się Bylińskiemi i dopiero w XVI w., a głównie w XVII nazwisko to przybrało formę Biliński. Bracia przyrodni (uterini) Szymon i Paweł, Paszek, dziedzice w Bylinie, Bylińscy, występowali od r. 1387 (Leksz.I, nr 221). Obaj w r. 1399 procesowali się z Mikołajem Czarnkowskim, podcvzaszym poznańskim i z Mroczkiem dziedzicem w Kleszczewie (ib., nr 3022, 3030, 3084, 3086). Z nich Szymon, mąż Hanki z Gowarzewa, toczył w l. 1397-1401 proces o jej posag ze stryjami jej Wincentym i Adamem z Gowarzewa (ib., nr 2372, 3075; Księga ziem. pozn., nr 227, 271, 716). Oboje w r. 1406 procesowali Derslawa z Dziećmiarowic o należne jej przwo bliższości (ib., nr 2533). Paweł cz. Paszek w r. 1417 występował ze swym synem Mikołajem (p.5 k.39). Ten Mikołaj, zwany "Chmiel" (Py.3 k.229), był w r. 1435 (?) mężem Małgorzaty (P.13 k.29v). Piotr cz. Pietrek z Bylina, Byliński, zwany też Jezierskim, występujący w l. 1423-36 (p.7 k.101v; 10 k.14; 13 k.64). W r. 1427 wraz ze swymi niedzielnymi synami miał termin z Magdaleną, wdową po Stanisławie Borzujewskim z Pożarowa (P.9 k.71v). Miał r. 1435 termin z Dobrogostem i Barbarą, dziedzicami z Baworowa. (P.12 k.16). Jadwigę i jej dzieci Dobrogosta i Jadwigę, dziedziców w Bylinie i Baworowie, spotykamy 1432 r. (p.12 k.97). Wracam do Piotra. W r. 1435 kwitował się z Mikołajem i Dorotą, małżonkami z Lusowa (P.13 k.16). T. r. wraz ze swymi synami, Pawłem i Maciejem, dzidzicami w Jeziorach, sprzedał połowę wsi Bylino i Pieszczyszyna (dziś nieznanego) Wojciechowi i Boguchwałowi, dziedzicom z Worowa (P.1378 k.110v), chyba braciom. Bracia rodzeni: Maciej, Jan, Paweł 1437 r. (P.13 k.221v), to zapewne ci synowie Piotra. Świętopełk z Bylina 1428 r. (P.10 k.102v). Jan, Wojciech i Boguchwał, dziedzice w Bylinie 1436 r. (P.13 k.53). Boguchwał cz. Bogusz z Bylina, pisany też czasem Bylińskim, współdziedziczący w Bylinie 1462 r. obok Jana, Marcina i Andrzeja (P.18 k.324), zapene swych bratanków, nie żyjący w r. 1466, miał syna Tomasza i córki: Katarzynę, Dorotę i Barbarę. Przechna, wdowa po Boguchwale, w 1477 r. zeznawała 2 grz. Janowi B. Tomasz miał t. r. sprawę z synami zmarłego Piotra Głembockiego (P.18 k.135). Żył jeszcze w r. 1469 (ib. k.181v). T. r. jego trzy siostry swe przezyski na wsi Głęboczek sprzedały za 60 zł w. Marcinowi Modliszewskiemu (P.1385 k.22v). Z nich Barbara była już wtedy żoną Jana Zdzychowskiego i działająca w asyście stryjów Jana i Macieja (?) Bylińskich oraz wujów Jana i Andrzeja, obu z Dziećmiarowic (P.1385 k.20v). Katarzyna i Dorota miały w r. 1479 sprawę o najazd na Bilino z ks. Janem Komornickim, plebanem w Tulcach, i jego braćmi (P.20 k.59).
Wojciech z Bylina, zapewne brat powyższego Boguchwała, miał w 1442 r. termin z Janem, Piotrem i Mikołajem, braćmi za Szczytnik (Py.14 k.110v). Od Mikołaja z Dziećmiarowic kupił 1445 r. za 100 grz. części wsi Bylino (P.1379 k.99). Żył jeszcze w 1448 r. (P.17 k.108). Nie żył w 1459 r., kiedy synowie jego Jan, Andrzej i Marcin, bracia niedzielni, pozywali synów Piotra Głębockiego (P.18 k.211). Andrzej, niewątpliwie jeden z tych braci, już w 1442 r. procesował Jadwigę, żonę Andrzeja z Lubicza (?) o 65 grz. (P.14 k.104v). Około r. 1460 jako dziedzic w Bilinie łan roli w tej wsi wyderkował za 10 grz. bratu Janowi (P.1385 k.107).
Jan, Marcin i Andrzej, bracia, mieli w r. 1464 termin z braćmi z Komornik (P.18 k.82v). Małgorzata, siostra rodzona Jana, w r. 1492 żona MIkołaja Mieczewskiego (Py.168 k.145v). Nie mam pewności czy ten Jan, brat Małgorzaty, był identyczny z Janem, jednym z trzech wymienionych tu braci, a imię Jan pojawia się i w natępnym pokoleniu. Andrzej, trzeci z synów Wojciecha, żył jeszcze w r. 1470 (P.20 k.54). Jan, niewątpliwie jeden z trzech braci, na połowie swych dóbr w Bilinie w r. 1465 (?) oprawił posag 50 zł swej żonie Elżbiecie (P.1384 k.208). Wraz ze swym synem niedzielnym Wojciechem na połowie części dziedzicznych w Bilinie oprawił w r. 1494 posag 70 grz. żonie tego Wojciecha a swej synowej Dorocie Lubaskiej (P.1383 k.33v). Żona Jana, Elżbieta, kwitowała t. r. tego syna ze swej oprawy na części Bilina (P.856 k.65). Od Bolesława z Dziećmiarowic nabył na wyderkaf w r. 1497 łan osiadły w Dziećmiarowie (ib. k.144v), a od Mikołaja i Marcina, braci z Węgierskiego t. r., też wyderkafem, pół łana osiadłego w Węgierskim (ib.). W r. 1499 skwitowany został przez rodzonych bratanków, Jana i Mikołaja (P.860 k.53v(, pozywał teścia 1497 r. o nieuiszczenie 40 grz. posagu i t. r. skwitował go z 70 grz. posagu (P.856 k.247v, 205). W r. 1501 pozwany przez Mikołaja i Jana, braci z Bilina, swych bratanków, nie stanął (P.23 k.6). Sprawę z nimi toczył jeszcze w r. 1502 (ib. k.29). Nie żył już w r. 1507.
Wojciech, syn Jana, w r. 1494 mąż Doroty Lubaskiej, córki Jarosława (P.1383 k.33v), za którą dostał t. r. zapis 70 grz. posagu (P.856 k.66), wuj córek Jana Kamienieckiego 1495 r. (ib. k.62), wuj córki Piotra z W. Siekierek (P.1389 k.19v), wraz ze swym rodzono-stryjecznym bratem Mikołajem, dziedzice w Bilinie, zawarli 1503 r. ugodę z ks. Bodzantą Komornickim, proboszczem bnińskim, o dobra dziedziczne i pastwiska w Komornikach (P.861 k.116v). W r. 1505 Wojciech występował jako wuj Stanisława Wierzejskiego (p.1390 k.10v). W r. 1507 kwitował synów zmarłego Bolesława z Dziećmiarowa z 11 grz. zapisanych jego zmarłemu ojcu na jednym łanie osiadłym w tej wsi (P.862 k.285v). Jego żona Dorota wraz ze swymi siostrami części matczyne e Górce w p. pozn. sprzedała w r. 1508 za 120 grz. Małgorzacie Ninińskiej, żonie Benedykta Jabłonowskiego (P.786 s.64). Wojciech połowę łana roli we wsi Węgierskie w p. pyzdr., którą ojciec jego brał sposobem wyderkafu od Mikołaja i Marcina, dziedziców z Węgierskiego, rezygnował w r. 1512 za 7 grz. Zachariaszowi Kłunowskiemu (Py.23 k.5v). T r. od Pawła Wysławskiego nabył za 10 grz. jego część macierzystą w Bilinie (P.1391 k.21v). Wraz ze stryjecznym bratem Mikołajem, jako dziedzice w Bilinie, całą wieś Gołębowo w p. pozn. sprzedali 1518 r. Piotrowi Ocieskiemu (P.1392 k.188). Wraz ze swą żoną dwa łany roli w Bilinie wyderkował w r. 1524 za 30 grz. Janowi Wielżyńskiemu (P.1393 k.10). W r. 1529 dał tej żonie na częściach w Bilinie, wolnych od oprawy synowej Bartłomiejowej (p.1391 k.77v). Wojciech nabył w r. 1531 od Jana Pizdak Obłaczkowskiego za 45 grz. pięć i pół łanów w Obłaczkowie p. pyzdr. (G.335a k.148). W r. 1533 wyderkował za 55 grz. cztery łany osiadłe w tej wsi swej synowej Łucji z Rybieńskich Bartłomiejowej B. (P.y.23 k.109). Występował w r. 1534 przeciwko Barbarze Buszewskiej cz. Niemierzewskiej, wdowie po Mikołaju B. (Kośc.234 k.1v). Żył jeszcze w r. 1537, kiedy wraz z synem Bartłomiejem wspomnianej już żonie tego syna, Łucji, oprawił 800 zł posagu na połowie części w Bilinie (P.1394 k.108v). Córki Wojciecha: Anna, w r. 1518 żona Wojciecha Komornickiego "Noska", Zofia, żona 1-o v. w r. 1524 Jana Grzybowskiego, 2-o v. w r. 1531 Jana Obłaczkowskiego "Pizdaka". Synowie ks. Wojciech i Bartłomiej, o którym niżej. Ks. Wojciech, pleban w Przywozie, występował w r. 1541 jako rodzony wuj synów Jana Obłaczkowskiego Pizdaka (ib. k.468, 482v). Nie żył w r. 1553, a prawo bliższości po nim do części w Obłaczkowie spadło na brata Bartłomieja (P.894 k.72v).
Bartłomiej, syn Wojciecha, w r. 1528 wraz ze swym ojcem i żoną tego ojca Dorotą, na czterech łanach roli osiadłej w Bilinie oprawił 105 grz. posagu pierwszej swej żonie Zofii Dobrosołowskiej, córce Jana (P.1393 k.234v). Drugą jego żoną była w r. 1533 Łucja Rybieńska (ZTP 23 k.109), której w r. 1537 wraz z ojcem oprawił 100 zł w. posagu (P.1394 k.108v). Żyła jeszcze w r. 1547 (P.886 k.432). Cztery łany roli osiadłej w Obłaczkowie i prawo do połowy czterech łanów osiadłych i dwóch pustych w tej wsi, spadłych po bracie, ks. Wojciechu, sprzedał w r. 1553 za 50 grz. Łukaszowi Strzałkowskiemu (P.787 k.24). Całe części w Bilinie dał w r. 1566 synowi Mikołajowi (P.1397 k.470). Żył jeszce 1567 r. (P.911 k.193). Córki Bartłomieja: Elżbieta, w r. 1556 żona Jana Nieświastowskiego, Anna, w r. 1570, krótko po 13 VIII, zaślubiła Jana Przeborowskiego, i zapewne Agnieszka, w r. 1575 (1572 ?) żona Jana Modliszewskiego. Synowie: Andrzej, w r. 1567 intromitowany do 4 łanów w Bilinie oprawnych jego zmarłej matki Zofii Dobrosołowskiej (P.911 k.139), i Mikołaj.
Mikołaj, syn Bartłomieja, dostał od ojca w r. 1566 Bilino (P.1397 k.470) i na połowie swych dóbr w tej wsi, żeniąc się w r. 1569 z Petronellą Palędzką, córką Feliksa, krotko przed ślubem, 2 XI oprawił posag 1100 zł (P.1398 k.33v). Żył jeszcze w r. 1572 (P.920 k.33). Nie żył już w r. 1575 (Kośc.255 k.371). Wdowa w r. 1579 wydzierżawiła części Bilina od Jana Modliszewskiego (P.933 k.376). Żyła jeszcze w r. 1603, kiedy dostała zapis 1000 zł długu od córki swej Zofii (P.974 k.158). Ta Zofia wyszła w r. 1591, krótko po 25 III, za Stanisława Strażewskiego. Syn Mikołaj i Palędzkiej Marcin.
Marcin, syn Mikołaja i Palędzkiej, występował w r. 1577 (P.929 k.460v). Tego Marcina możnaby z niejakim stopniem prawdopodobieństwa utożsamiać z Marcinem nie żyącym już w r. 1635, ojcem Stanisława, posesora Niemieczkowa (P.1032 k.1011v). Ten Stanisław pisał się czasem Bielińskim, czasem Bilińskim. Pewność wyrażonego wyżej przypuszczenia co do osoby Marcina osłabia fakt, iż na terenie Wielkpolski zachodniej w końcu w. XVI przebywał inny jeszcze Marcin, pochodzący z wojew. brzeskiego, piszący się Bielińskim (zob. Bielińscy różni).
Stanisław B. (czasem Bieliński), którego pierwszej żony nie znam, ożenił się 2-o v. 26 XI 1633 r. z Marianną Niemieczkowską, wdową 1-o v. po Konradzie Golczu, burgrabim wałeckim (LC Objezieze), córką i jedyną spadkobierczynią Stanisława. Spisał z nią w r. 1635 wzajemne dożywocie (P.1418 k.220v) i t. r. małżonkom Borkowskim wyderkował za 3000 zł Niemieczkowo w p. pozn. (ib. k.591). Zabójca Stanisława Biernackiego 1640 r. (P.165 k.106v). Marianna Niemieczkowo i Wielżyno sprzedał w r. 1645 za 15.400 Maciejowi Rosnowskiemu (P.1422 k.314). Oboje małżonkowie żyli jeszcze w r. 1651 (G.82 k.349). Z pierwszego małżeństwa Stanisław miał syna Jana, który mając sobie scedowaną przez ojca sumę 6000 zł zapisaną na Niemieczkowie przez macochę Mariannę Niemieczkowską, scedował w r. 1645 tę sumę znów ojcu, a ojciec z kolei Rosnowskiemu, nabywcy Niemieczkowa (Kośc.301 k.836; P.1052 k.11). Z Niemieczkowskiej miał Stanisław córkę Annę, ochrzcz. 10 VI 1635 r. (LB Objezierze).
Marcin, jeden z trzech synów wspomnianych wyżej braci, w r. 1483 odkupił za 24 grz. od Agnieszki, żony Piotra Łowęckiego jej części ojczyste i macierzyste w Bilinie (P.1386 k.180). Nie żył w r. 1496, kiedy synowie jego, Mikołaj i Jan, bracia niedzielni, swą część po rodzicach w Bilinie wydzierżawili na trzy łany za 14 grz. Wojciechowi B. (P.856 k.171), swemu bratu stryjecznemu. Synowie jego Mikolaj i Jan, bracia rodzeni kwitowali 1499 r. z opieki rodzonego stryja Jana (P.860 k.53v). Dziedzice niedzielni w Blinie 1501 r. (P.23 k.6), mieli w r. 1502 sprawę ze stryjem Janem B. o sumę 120 zł w ich matczyną, którą stryj odebrał i oprawił na połowie części w Bilinie im przypadłych (ib. k.29). Z stryjem i jego synem Wojciechem ugodzili się t. r. o tę sumę (ib. k.31v). O Janie nic więcej nie wiem. Mikołaj w r. 1500 na połowie części w Bilinie oprawił 60 grz. posagu żonie swej Katarzynie Zielątkowskiej (P.1389 k.103v). Wuj Katarzyny Sławoszewskiej, żony Tomasza Skórzewskiego, 1510 r. (P.1301 k.15v). W r. 1522 część w Bilinie sprzedał za 300 grz. Piotrowi i Maciejowi, braciom Rusieckim (P.1392 k.475). W r. 1533 od Jakuba Taczalskiego nabył za 100 kop grz. sposobem wyderkafu częśći we wsiach Żabno i Przewóz (P.1393 k.581). Części te stały się widocznie jeszcze t. r. drogą kupna dziedzictwem Mikołaja, bo tak je wtedy określił, sprzedając je sposobemwyderkafu za 100 kop gr. wraz ze swym domem za kościólęm św. Mikołaja w Pozaniu przyszłej swej żonie Barbarze Niemierzewskiej (P.1391 k.91v), zwanej też Buszewską. W r. 1534 na częściach Żabna i Przewczu oprawił posag żonie Barbarze Buszewskiej, która t. r. występowała już jako wdowa (Kośc.234 k.1v). Żyła jeszcze w r. 1536 (P.874 k.186v, 398) Buszewska była najpewniej drugą żoną Mikołaja, on zaś sam chyba identyczny z Mikołajem, którego żona, Katarzyna Żelątkowska, córka Macieja, kwitowała w r. 1516 swych braci z dóbr rodzicielskich ? (P>866 k.355). Zob. tablicę 1.
@tablica: Bilińscy 1.
Piotr i Maciej Rusieccy kupili w r. 1522 część Bilina w p. pozn. od Mikołaja B. (P.1392 k.475). Stąd Piotra zwano też czasem Bilińskim. Zob. Rusieccy.
@Bilińscy rożni. Wojciech z Dobieszewic i W. Budzisławia, ojciec Bartłomieja z Bilin, który w r. 1465 trzecią część Jadownik w p. kcyń. wymiwnił z Mikołajem Janowskim, kasztelanem śremskim na szóstą część Książenic w p. gnieźn. i dopłatę 150 grz., a tę szóstą część Książenic sprzedał za 100 grz. Wojciechowi z Janowego Młyna (P.1383 k.232v). Barbara, w r. 1506 żona Jana Małachowskiego "Skowronka". Mikołaj B. "Ciołek" kwitował w r. 1508 Jadwigę Wydzierzewską żonę Jakuba Kamieniewskiego z 12 grz. zapisanych sposobem wyderkafu na łanie osiadłym w Wydzierzewicach (P.862 k.3v). Mikołaj, nie żyjący w r. 1517, mąż Elżbiety, 2-o v. w r. 1517 żony Jana Młodawskiego (P.866 k.393v). Wojciech, po którym wdowa Katarzyna Gosławska,mająca oprawę na Gosławicach, występowała w r. 1532 (G.263 k.12). Ks. Andrzej, w 1567 r. altarysta ołtarza Sw. Michała Archanioła w kaplicy św. Jakuba w kolegiacie Najśw. Marii Panny na Góce w Poznaniu (P.911 k.509v). Łukasz, nie żyjący w r. 1579, po którym wdową była wtedy Jadwiga Trąmpczyńska cz. Łaskawska ze wsi Kretkowo (Py.116 k.277). Łukasz z p. sochacz. ojciec Stanisława, który w r. 1591 z zadanych sobie ran kwitował sław. Sebastiana Dłużyckiego (P.955 k.800). Jan, syn Szymona, skwitowany 1602 r. przez Annę B. i jej męża Jana Nieradzkiego z 30 zł reszty jej posagu (I.Kal.68 s.135). Anna, w r. 1606 żona Andrzeja Żbikowskiego. Zofia, w r. 1611 wdowa po Krzysztofie Jabłonowskim. Ks. Wojciech, proboszcz grzegorzewski, pleban wrzącki, zobowiążał się w r. 1637 wobec Feliksa Mycielskiego do stawienia do akt swej siostry Zofii celem skwitowania z zadanych jej ran (I.Kon.48 k.326). Anna, w r. 1648 żona Roberta Włostowskiego. Zofia, córka N. B-go z Ostrowa, zaślubiła 25 XI 1663 r. Macieja Jakubowskiego (LC Śrem). Teresa, w r. 1666 żona Krzysztofa Prumińskiego. Daniel, pisarz grodzki przedecki, nie żyjący w r. 1681, kiedy syn jego Piotr dał zobowiązanie Maciejowi Drachowskiemu (py.155 s.33). Ten Piotr ożenił się krótko po 25 VI 1681 r. z Teresą Konopnicką, córką Stanisława wojskiego wschowskiego i Zofii Ubyszówny (P.213 I k.86, 86v), a w r. 1682 oprawił jej posag 7000 zł (P.1104 k.331).
Michał, tenutariusz wsi Brzostek w r. 1738, tenutariusz w Garbach w l.1742-45, zaślubił 3 IX 1737 r. Konstancję Wojniczównę (LC Krzywin). On żył jeszcze 19 II 1770 r. Oboje nie żyli w r. 1792. Z niej dzieci: Jan Gerwazy Protazy, ur. w Brzostku, ochrzcz. 20 VI 1738 r. (LB Zaniemyśl), Franciszka Mariana, ur. w Brzostku, ochrzcz. 26 III 1740 r. (ib.), zaślubiła Stanisława Stolińskiego, Jakub, októrym niżej, Zofia Krystyna Józefa, ur. w Garbach, ochrzcz. z wody 13 I 1744 r. (LB Mądre), Katarzyna, ur. w Garbach, ochrzcz. 24 XII 1745 r. zmarła tamże 14 III 1752 r. (LB i LM Mądre), Eleonora, zmarła 6 II 1748 w wieku około czterech lat (ib.), Petronella, ur. w Garbach, ochrzcz. w sierpniu 1748 r. (ib.), żona 1-o v. 1775 r. Krzysztofa Lipskiego, zaślubiła 26 VI 1780 r. Antoniego Rynarzewskiego, Bernard, ur. w Garbach, ochrzcz. 20 XI 1750 r., zmarł 28 VI 1752 r. (ib.), Marianna, ur. w Garbach zapewne 1754 r., ochrzcz. z ceremonii 6 I 1755 r. (ib.), zaślubiła 2 VI 1776 r. w Rogoźnie Tomasza Zakrzewskiego (LC Rogoźno), umarła w Żabnie 30 III 1838 r. w wieku lat 86.
Jakub, syn Michała i Wojniczówny, ur. w Garbach, ochrzcz. 25 VII 1742 r. (LB Mądre), wiceregens ziemski kościański 1774 r. (Kośc.332 k.21), przysięgał na urząd regenta grodzkiego poznańskiego 15 XII 1778 r. (P.1355 k.105). Sędzia ziemiański poznański, kupił w r. 1792 za 54.000 zł Baranowo z Olędrami w p. kość od Pawła Kurcewskiego (P.1369 k.17v, 127). Dziedzic Żabna, za Ks. Warszawskiego sędzia pokoju, wespół z żoną wznieśli nowy kościół w Żabnie, prezes rady powiatu śremskiego, w Żabnie 18 I 1823 r. (LM Żabno; Nekr. Franciszkanek śrem., tu data śmierci 28 I). Jego pierwszą żoną była Anna, z której córka Józefa Wincentego Katarzyna, ochrzcz. z wody 30 XI 1773 r. (LB Fara, Poznań). Drugą żoną była Katarzyna Wojniczówna, zaślubiona przed 13 I 1793 r. (LB Żabno), zmarła w Żabnie 24 IX 1826 r. w wieku lat 72 jako dożywotniczka Żabna i Baranowa (LM Żabno). Z niej córka Antonina (Antonina Joanna Neponucena) ur. w Żabnie 9 IV 1794 r., zmarła 3 VIII 1810 r. (LB i LM Żabno), syn Józef (pisany czasem Bielińskim) "pisarzewicz poznański", ur. około 1773 r., skarbnik pow. gnieźnieńskiego 1813-1815 (LB Gniezno, Sw. Trójca) który zaślubił starszą od siebie o lat blisko 13 Teresę Rokossowską, córkę Tomasza z Węgorzewa, wojskiego gnieźnieńskiego (LC Sławno). Teresa umarła w Piekarach w wieku 60 lat 10 X 1820 r. (LM Św. Wawrzyniec, Gniezno), a Józef zaślubił 2-o v. 28 V 1823 r. zamieszkałą w Gnieźnie Aleksandrę Palędzką, wdowę po Zdębińskim (LC Gniezno, Sw. Trójca), ur. ok. 1796/97, zmarłą w Piekarach 19 VII 1825 r. (LM Gniezno, Sw. Wawrz.). Po raz trzeci ożenił się 27 XI 1826 r. z Elżbietę Gutowską, siostrę Łukasza, dziedzica Mielżyna, podającą wtedy swój wiek na lat 40 (LC Dębnica). Józef, posesor emfiteutyczny dóbr Piekary, umarł 12 XI 1828 r. na febrę (ib.). Chyba to ten sam Józef (Bieliński, skarbnik gnieźnieński za Ks. Warszawskiego, chrzestny 23 XI 1814 r. (LB Jarząbkowo). Elżbieta umarła mając lat 64, 16 III 1840 r. (ib.). Zob. tablicę 2.
@tablica: Bilińscy 2.
Antoni Dominik, sługa Jadwigi Trepczyny, dziedziczka Mielęcina, pochowany 31 I 1751 (LM Parzynów). Jan i Barbara z Bonikowskich, rodzice Mateusza Jakub, ur. w Grzybowie 19 IX 1786 r. (LB Gniezno, Sw. Trójca). Wojciech (czy szlachcic ?) umarł w Jeżycach 13 XII 1817 r. mając lat 73. Pozostała wdowa Marianna z Grzegorzewskich (LM Poznań, Sw. Wojciech).
Piotr, mąż Marianny Ubyszówny 1774 r. (I.Kon.80 k.296). Jan, w r. 1793 mąż Antoniny Garczyńskiej (P.1370 k.162). Brygida (Bielińska) przed 15 XI 1809 r. zaślubiła Franciszka Nieżychowskiego. Nekrolog Franciszkanek śremskich wymienia zmarłą 27 VII 1810 r. ( 3 VIII ?) panią Antoninę B., dobrodziejkę klasztoru wrocławskiego. Szl. Wojciech zmarł w Poznaniu 13 XII 1817 r. mając lat 73. Pozostawił wdowę Mariannę z Gregorowskich (LM Poznań, Sw. Wojciech).
>Billerbeck h. Własnego, pisani rozmaicie Bilerbek, Bilerbeg, Belerbeg. Pochodzili z Pomorza. Gertruda, w r. 1581 wdowa po Krzysztofie Bolt. Bracia rodzeni, Jan i Ekard, w r. 1598 wzięli w zastaw od Krzysztofa Kościeleckiego, kasztelana inowrocławskiego, który był im winien 4000 zł, wieś Paruszkę w p. nakiel. (N.163 k.393). Kwitowali kasztelana w r. 1609 z 1320 tal. z zastawu młyna Dolnik w p. nakiel. (N.167 k.387). Ekard występował w r. 1618 przeciwko Smoguleckim (N.62 k.95v) i t. r. pozywał Dembińskich, starostwa orleńskich (W.27 k.51) i kwitował z 1500 zł Zberkowskie, córki Piotra (N.171 k.96v).
Adam z księstwa saskiego, nie żyjący już w r. 1722, miał z żony Anny Kotwizówny córkę Szarlotę Małgorzatę (zwaną czasem Karoliną), ur. około r. 1694, w r. 1721 żonę Karola Bojanowskiego (P.1179 k.48; Kośc.313 s.168). Karol, landrat bydgoski, nakielski i kcyński 1776 r. (LB Samoklęski).
>Billewiczowie h. Mogiła z księstwa żmudzkiego. Tomasz, r. 1717 mąż Zofii Szczanieckiej, córki Wojciecha burgrabiego ziem. kościańskiego (P.1155 k.44). Aleksander, ciwun Wielkich Dyrwian i żona jego Helena Romerówna, oboje nie żyjący w r. 1782, rodzice Teodora, starosty łojewskiego, ciwuna wieszwiańskiego, podkomorzego JKMci, który t. r. 11 V od Stanisława Krzyckiego, chorążego wschowskiego, kupił Jezierzyce w p. wschow. za 11.444 zł w. (Ws.102 k.25v) które dwa dni potem, 13 V, sprzedawszy te dobra Fryderykowi Erdmanowi ks. Anhalt Coethen, generałowi lejtnantowi wojsk francuskich, dał mu zobowiązanie zrzeczenia się wszelkich z tego tytułu pretensji (Ws.194 k.288), ale transakcja chyba do skutku nie doszła bo w r. 1783 sprzedał te dobra Karoliwi ks. Carolath de Schoeneich (ib. k.109v). Zaślubił 18 VIII 1783 r. Cecylię Kożuchowską cześnikowiczównę kaliską (LC Sobótka) i miał z nią córkę Mariannę Teodorę Wincentynę Józefę, ur. w Karsach 23 III 1788 r. (LB Sobótka).
Sylwester i Maria, rodzice Tekli, żony 1-o v. przed 1827 r. Kazimierza Gorzeńskiego, 2-o v. przed 1834 r. Maksymiliana Przystanowskiego (LB Jarocin), zmarłej 23 IV 1878 r. (Św. Marcin, Poznań).
>Bilowska Magdalena, żona Macieja Rzeczkowskiego. Oboje nie żyli już w r. 1697.
>Binińscy, zob. Boboleccy i Bzowscy
>Biron h. Własnego. Ernest Jan, panujący ks. Kurlandii w l. 1737-41, zmarły w r. 1772, miał z żony Benigny Trotta von Troyden, obok innych dzieci, syna Karola Ernesta, ur. 1728 r., zmarłego 18 X 1801 r., generała majora i szambelana rosyjskiego, właściciela Sycowa na Śląsku, kawalera orderu Orła Białego. Karol Ernest kupił 12 XI 1770 r. od Kaspara Rogalińskiego, starosty nakielskiego, Lechowo w p. kośc., ale w r. 1772 odstąpił od tej transakcji (P.1349 k.13v). W r. 1771 od Adama Ponińskiego, podskarbiego w. kor., wykupił starostwo babimojskie. Za konsensem królewskim z 27 VIII 1772 r. dostał w r. 1780 od Marcina Sypniewskiego cesję dożywocia wójtostwa we wsi Podmokłe w starostwie babimojskim (Kośc.333 k.266). Zaślubiwszy w r. 1778 Apolonię Ponińską, córkę Macieja, chorążego wschowskiego i starosty babimojskiego, oraz Apolinary Jaraczewskiej, rozwiedzioną z Marcelim Ponińskim, w r. 1782 kwitował się z tą żoną wzajemnie z inwentarza (Kośc.334 k.99). Apolonia t. r., 25 II, kwitowała swego brata Kaliksta, starostę bracławskiego, z 18.000 zł ze swego posagu zabezpieczonego na Zaniemyślu (Py.163 k.173). Apolonia umarła 5 VIII 1800 r.
>Birszczyńscy, Bierczyńscy, nie wiem skąd wyszli. Jan, nie żyjący w r. 1699, ojciec Eliasza, który t. r. spisał dożywocie z drugą swą żoną Marianną Bardzką, córką Piotra i Urszuli Młodziejowskiej (P.1136 IV k.12v). Małżonkowie mieszkali w Bierzglinie. Eliasz zabity został w r. 1701 przez poddanego Macieja Gembickiego, kasztelanica łęczyckiego. Marianna, jako wdowa, w imieniu własnym oraz Elżbiety i Anny, córki i pasierbicy, aprobowała t. r. protestację o zabicie męża zaniesioną przez jej brata Egidiusza Bardzkiego (G.91 k.57v). W protestacji nie wspomniana córka Marianna, która została ochrzczona 16 VIII t. r., a więc to zapewne dziecko pogrobowe, urodzone już po dokonaniu protestacji (LB Września). Marianna Bardzka w r. 1702, wychodząc 2-o v. za Jakuba Borzęckiego, zapisała mu przed ślubem 2 VIII dług 2000 zł (G.91 k.99). Żyła jeszcze 1720 r. (N.201 III k.29v).
>Biskiewiczowa (?) Marianna, żona Józefa Chmielewskiego. Oboje nie żyli w r. 1773.
>Biskupscy h. Lis., z Biskupic w p. sieradzkim, pisali się z Rudnik, a w XVI z Zadąbrowia. Jan Zadąbrowski, nie żyjący w r. 1532, ojciec Jadwigi Zadąbrowskiej, żony Andrzeja Biskupskiego Mruka (I. i D.Z.2 k.195v). Piotr, kasztelan konarski sieradzki 1546 r. (Boniecki), pozywał w r. 1552 lub przed tą datą Jana Koźmińskiego i żonę jego Annę z Gniadych (I.Kal.15 k.109). Jan Zadąbrowski cz. B. nie żył w r. 1574, kiedy to wdowa po nim Konstancja Zielonacka, skarżyła o rany braci Miełaczewskich Szaszorków (I.Kal.42 s.492). Wdowa po Piotrze kasztelanie konarskim, Anna Gruszczyńska, nie żyła już w r. 1576, bezpotomna (I.Kal.44 s.1172). Andrzej, dworzanin król. 1548 r. (MRPS V nr.4584). Nie żyła w r. 1582. Jej córki, Biskupskie cz. Zadąbrowskie, Anna, żona Macieja Lipskiego, nie żyjąca w r. 1582 (I.Kal.48 s.142), Katarzyna 1582 r. żona Piotra Żerońskiego z Żeronic Podleśnych w p. sier. (ib. s.145), Barbara, w r. żona Stanisława Sulimowskiego Króla, i Apolonia, 1582 r. żona Swiętosława Zaleskiego (ib. s.101, 147). Bracia rodzeni tego Jana, Feliks i Piotr.
Feliks B. cz. Zadąbrowski, dziedzic w Woli Zadąbrowskiej, został skwitowany w r. 1584 przez Jana B., wnuka Andrzeja B. i Jadwigi, z sumy 150 zł zapisanych przez niego tej babce Jana (I.Kal.50 s.1177). Nie żyjący 1588 r., dziedzic części Biskupic oraz wsi Dzierzbin i Chartłupia M. z pustką Osmolin, rezygnował był te dobra Swiętosławowi Leskowskiemu (ib.55 s.917).
Piotr B. cz. Zadąbrowski, nie żyjący 1581 r. miał z żony Anny z Iwanowic Koźmińskiej, zmarłej w r. 1586 (ib.53 s.2, 341), córkę Małgorzatę w r. 1581 wdowę po Andrzeju Sulmowskim, isynów Marcina i Jana.
1. Marcin B. cz. Zadąbrowski, młodszy syn Piotra, wypłacił w r. 1586 Janowi Kołdowskiemu 300 zł, zapisanych mu przez zmarłą w tym roku matkę Annę Koźmińską (ib.53 s.2). T. r. dokonał z bratem Janem działu dóbr będących dotąd pod oprawą matki i wziął Zadąbrowie w p. sier. (ib. s.341; 54 s.295). Od brata Jana dostał w r. 1588 cesję jego części w Dzierzbinie i Chartłupi M. oraz w pustce Osmolin, odziedziczonych przez nich prawem bliższości po rodzonym stryju Feliksie (ib.55 s.917). Dworzanin JKMci, nabył w r. 1589 od Anny Żerońskiej, córki Piotra i Katarzyny, a żony Wojciecha Koźlątkowskiego, części Biskupic po stryju Feliksie (R.Kal.6 s.179), a od Katarzyny Lipskiej, córki swej siostry rodzono stryjecznej, t. r. części w Dębsku w p. kal. i w Biskupicach (ib. s.200). Marcin w r. 1600 był podkomorzym łęczyckim (P.970 k.267v), nie żył już w r. 1612, kiedy wdowa po nim, Zofia ze Sliwnik (Sliwnicka), została skwitowana przez zięcia Marka Radoszewskiego z 1600 zł posagu i 1000 zł wyprawy za żoną jego Anną (I.Kal.78 s.298). Jego synowie: Jan, Franciszek, w zakonie franciszkanów, i Jakub. Jan z Rudnik B. dworzanin królewski, został w r. 1627 skwitowany z 3000 zł, które franciszkanom kaliskim zapisał był jego brat Franciszek (I.Kal.93 s.101). Może to ten sam Jan z Rudnik B. był w r. 1620 mężem Anny z Wyszyny Grodzieckiej, córki Krzysztofa, która w r. 1635, już jako wdowa, zapisała 400 zł Mateuszowi Żuchowskiemu (ib.101 s.1967). Katarzyna (!) z Wyszyny Grodziecka, wdowa po Janie Biskupskim, zapisała 1636 r. dług 2912 zł ks. Stanisławowi Szczytnickiemu, rektorowi poznańskiego kolegium jezuitów i całej poznańskiej Bursie Ubogich (I.Kal.102 s.484). Była też i córka Katarzyna z Rudnik, żona w r. 1612 Marka Bokszy Radoszewskiego, dworzanina królewskiego, z czasem kasztelana wieluńskiego.
2. Jan B. cz. Zadąbrowski z Zadąbrowia, z Rudnik. Starszy syn Piotra, wraz ze swą siostrą, owdowiałą Sulmowską, dostał od Andrzeja Sulmowskiego "Kropkowica" cesję praw do sumy 800 zł zapisanej mu jako dług przez zmarłego szwagra Jana, Andrzeja Sulmowskiego (ib.47 s. 564). Janowi B. "Mrukowi" zobowiązał się w r. 1583 stawić do akt swą matkę Annę z Koźmina celem skwitowania "Mruka" z 200 zł długu (ib.49 s.108). Żeniąc się w r. 1585 z Jadwigą z Łaska Russocką, córką Mikołaja, łowczego sieradzkiego dostał przed ślubem, 6 V, zapis 4500 zł posagu i 500 zł wyprawy od jej brata Stanisława (ib.51 s.488). Oprawił jej tę sumę 5000 zł na Żerosławicach i Stoku w p. sier. (R.Kal.5 k.471). W r. 1586 przeprowadził z bratem Marcinem działy dóbr będących dotąd pod oprawą ich matki. Dostał wtedy Wólkę Bierułtowską czyli Miełkowską w p. sier. z dopłatą 1200 zł (I.Kal.53 s.341;54 s.295). Od Anny Żerońskiej, córki zmarłej Katarzyny B., kupił w r. 1590 za 35 części w Woli Bierułtowej cz. Zadąbrowskiej, odziedziczone po stryju Feliksie (R.Kal.6 s.346). W r. 1595 lub przed tą datą kupił w grodzie wieluńskim miasto Lutultów i wieś Wólkę od Bartłomieja i Łukasza braci Pogorzelskich (I.Kal.62 s.1660). Cześnik sieradzki 1604 r. (ib.70 k.729v). W 1609 r., skwitowany przez córkę Rossoską (ib.75 s.309). Wsie: Chartłupie W., pustki Osmolin i 10 kmieci zastawił za 5000 zł Wojciechowi Mikołajewskiemu (Ib.77a s.738). W r. 1615 kwitował syna Andrzeja z 900 zł (ib.81 k.488v), zaś w r. 1618 kwitował tegoż syna z zobowiązania danego przez siebie w grodzie ostrzeszowskim w 1613 r. względem rezygnowania temu synowi dóbr Kępno, Milanowice, Rudniki, Krążkowy, Rzetnia, Lesiny, Osiny (ib.84 s.240). Jadwiga Russocka, jako spadkobierczyni Andrzeja Russockiego, kasztelanica santockiego, spadek ponim w Russocicach i in. wsiach sprzedała w r. 1620 Adamowi Olbrachtowi Przyjemskiemu (R.Kal.9 k.314v) i t. r. została intromitowana do wsi Czeszewo, Mikuszewo, Budziełowo, Chlebowo, wyderkowanych jej za 32.000 zł przez Stanisława Przyjemskiego (Py.140 k.75v). Cześnik umarł w r. 1622, kiedy jego syn Piotr dostał po ojcu jego urząd (Boniecki; I.Kon.42 k.131v). Wdowę po cześniku i innych spadkobierców Andrzeja Russockiego kwitowała w r. 1627 Marianna z Dębowskich Janowa Biernacka (I.Kal.93 s.1368). Jadwiga w r. 1631 mianowała plenipotentami swych synów Andrzeja i Marcina (ib.98a s.1147). W r. 1638 dobra ruchome i sumy dała wnuczce swej Dorocie z B-ch Chojeńskiej (R.Kal.12 k.59), zaś pewne rzeczy znajdujące się u swego syna Andzreja legowała po swej śmieci wnuczkom, Katarzynie, córce Marcina, i wspomnianej już Dorocie, córce Piotra (I.Kal.104b s.1796). Wtedy też kwitowała swego syna Andrzeja z 2000 zł prowizji rocznej od sumy 32.000 zł (ib. s.1614). Nie żyła już w r. 1639 (I.Kal.105 s.210). Córka Jana i Russockiej, Małgorzata, zaślubiona w r. 1609 Piotrowi Rossoskiemu. Synowie: Piotr, Andrzej i Marcin.
1) Piotr z Rudnik, syn Jana i Russockiej, żonie swej Mariannie Sienińskiej, wdowie 1-o v. po Janie Kluczewskim, zapisał w r. 1615 dług 20.000 zł (P.994 k.367v). Cześnik sieradzki w r. 1622, po ojcu (Boniecki). Procesował w l. 1624-26 Andrzeja Przecławskiego, brata i spadkobiercę Stanisława, stolnika poznańskiego (P.153 k.752; I.Kon.69 k.467). Nie żył już w r. 1639. Jego córka Dorota, w l. 1638-59 żona Piotra Chojeńskiego, synowie Jan i Marian. Być może że synem Piotra był również Marcin Dominik z Rudnik, dominikanin sieradzki, który w r. 1650 dał bratu Janowi zobowiązanie pod zakładem 40.000 zł (I.Kal.116 s.2621).
(1) Jan z Rudnik, syn Piotra, jako współspadkobierca babki Russockiej, sumę 2333 zł z sumy 32.000 zł, zapisanej babce przez Andrzeja B., cedował imieniem własnym i brata Mariana w r. 1639 szwagrowi Chojeńskiemu na poczet 10.000 zł posagu ich siostry (ib.105 s.210). Pierwszą jego żoną była Anna Sulikowska, 2-o v. 1646 r. ożenił się z Leonorą z Gniewięcina Bużeńską, córką Hieronima, krótko przed ślubem, 13 X, zobowiązał się oprawić posag 6000 zł na połowie Żerosławic i Dzierzbina w p. sier. (ib.112 s.1610). W imieniu własym i trzeciej swej żony, Teresy z Głogowy Kossowskiej, Żerosławice i Dzierzbin zastawił w r. 1650 za 13.000 zł Janowi Łosiowi i jego żonie Bużeńskiej (ib.116 s.884). Córki Jana: Helena, żona 1-o v. Szczawińskiego, 2-o v. 1694 r. Stanisława Brochockiego, Marianna, nie żyjąca 1694 r., żona Stanisława Raczyńskiego, Jadwiga, też wtedy nie żyjąca, żona Michała Ostrowskiego.
(2) Marian, syn Piotra, żyjący w r. 1639 (ib.105 s.211). Jego dzieci zrodzone z Anny Rembieskiej: Sebastian, Andrzej, Barbara, Teresa i Katarzyna, występowały w r. 1673 przeciwko Kołdowskim, synom podstarościego sieradzkiego (ZTP 32 s.167).
2) Andrzej z Rudnik, syn Jana i Russockiej, na dobrach Kępno, Rudniki, Milanowice, Osiny, Rzetnia i na częściach w Łysinach w z. wieluń. oprawił w r. 1614 posag 10.000 zł żonie Jadwidze z Więcborka Zebrzydowskiej, córce Andrzeja, kasztelana śremskiego, i Agnieszki z Łukowa Białośliwskiej (P.1409 k.268v). Oboje małżonkowie w 1618 r. skwitowali Jana B., cześnika sieradzkiego, z 5000 zł zapisanych sposobem zastawu na Chartłupi Wojciechowi Mikołajewskiemu, a przez Mikołajewskiego im scedowanych (I.Kal.84 s.247). Andrzej w 1633 r. zapisał matce dług 32.000 zł (ib.99b s.1682). W 1682 r. folwark Kamionkę i wieś Skarbki w p. koniń. zastawił za 3000 zł Baltazarowi Jedleckiemu, pisarzowi grodzkiemu konińskiemu (ib.104b s.1202). Zebrzydowska nie żyła już w r. 1640 (P.165 k.688v). Andrzej był w r. 1612 kasztelanem spicimirskim (ZTP 29 s.1522). Dziedzic Międzylesia na Kujawach 1644 r. (I.Kon.51 k.137v). Dziedzic Russocic, w zamku russocińskim spisał w r. 1645 kontrakt z Adamem i Janem Zielińskimi pod zakładem 15.000 zł (ib. k.432v). Żył jeszcze w r. 1647 (I.Kal.113 s.1075). Nie żył w r. 1649. Jego drugą żoną była Marianna Szczawińska, nie żyjąca już w r. 1667. Z pierwszej żony syn Adam Franciszek, z drugiej Stanisław, małoletni w l. 1650-52, zmarły bezpotomnie przed r. 1667, i córka Helena Marianna, dziedziczka Russocic w r. 1667, t. r. już wdowa po Mikołaju Olszowskim. Była jeszcze jedna córka Andrzeja (z pierwszej żony ?), Anna, w r. 1649 żona Adama Zielińskiego (Żalińskiego ?), nie żyjąca już w r. 1682.
Adam Franciszek z Rudnik, syn Andrzeja i Zebrzydowskiej, zastawił w r. 1646 za 7000 zł Baltazarowi Charłupskiemu wieś Rzetnia i wieś Osiny w ziemi wiel. (ib.112 s.782). Z ziemią wieluńską podpisal elekcję Jana Kazimierza 1648 r. Dziedzic w Kępnie w p. ostrzeszow., zobowiązał się 1649 r. folwark w tej wsi zw. Miełąśnic (Mielasnicz) zastawić za 3000 zł Pawłowi Pęcherzewskiemu (I.Kon.53 k.138v). Wsie Piorunowo, Kamionka, Kuny, Tury i Skarbki w p. koniń. dzierżawili od niego w l. 1649-50 Stefan Bronikowski i żona jego Zofia Mielęcka (I.Kal. 115 s.1057; 116 s.821). W l. 1650-52 działał w imieniu nieletniego brata Stanisława. Był dziedzicem Russocic (ib. k.226v, 451v). Jeden ze spadkobierców Kaspra Zebrzydowskiego, kasztelana kaliskiego, 1652 r. (N.184 k.1). W imieniu własnym i brata Stanisława Russocice z wsiami przyległymi wydzierżawił w r. 1652 małżonkom Jabłkowskim (I.Kal.118 s.577). Podstoli krakowski 1653 r. (N.227 k.79). W imieniu własnym i innych spadkobierców Zebrzydowskiego sprzedal w r. 1653 częśći miast Więcbork i Sempelbork z przyległościami za 245.000 zł Stanisławowi Suchorzewskiemu (P.1066 k.200), zaś wsie Runowo i Rudnicze w p. kcyń. za 40.000 zł Maciejowi Zielińskiemu (ib. k.491). Kupił t. r. od tegoż Suchorzewskiego i jego rodzeństwa, też spadkobierców kasztelana, za 21.000 zł części w połowie miasta Jordanowa z przyleglościami (ib. k.205). W r. 1661 dostał od króla przywilej na założenie miasta we wsi Kępno w p. ostrzeszowskim (Sł. Geogr.). Starosta wieluński 1664 r. (I.kon.58 k.256v0. Od ks. Adama Smoszewskiego kupił 1665 r. za 40.000 zł połowę miasta Jordanów, wsi Wysoka, Skawa, Malejowa, Bielawa, Bielawka, Spytkowice, Raba, Sieniawa, Rokiciny w p. krak., ze spadku po Zebrzydowskim, kasztelanie kaliskim, wedle zobowiązania otrzymanego w r. 1653 od zmarłego Stanisława Smoszewskiego, brata księdza (P.1425 k.935). Ekonom samborski 1665 r. (Boniecki; I.Kal.126 s.60). Chorując w Warszawie, zezmał u Metryki Koronnej 20 I 1667 r., iż miasto Kępno z przyległymi wsiami: Mianowice, Krążkowy, Osiny, Rzetnia w ziemi wiel., Russocice, Polichna, Międzylesie, Skarbki, Kuny, Tury, Pieronów, Kamionka, Małyszyna w wojew. kaliskim,daje ks. Andrzejowi Olszowskiemu, biskupowi chełmińskiemu i podkanclerzemu koronnemu (i.Kon.58 k.441). Umarł t. r., a spadkobierczynią jego jedyną była siostra Olszowska (ib. k.485).
3) Marcin z Rudnik, syn Jana i Russockiej, dziedzic Lututowa (I.Kal.112 s.43), mąż w r. 1627 Estery ze Skotnik Plichcianki, córki Konstantego, kasztelana sochaczewskiego (ib.93 s.943). Dostał w r. 1628 od Katarzyny z Russocic, wdowy po Świętosławie Orzelskim, staroście radziejowskim, cesję praw do wsi Czarnom p. nakiel. i t. r. na sumie 5000 zł zapisanej sobie przez tę Orzelską zapisał 5000 zł swej żonie (N.176 k.3, 5). Nie żył już w r. 1636 (P.761 k.297). W r. 1637 wdowa podniosła od ks. Zygmunta Grota, rektora kolegium jezuitów kaliskich, sumę 2500 zł i tę sumę wyderkowała na mieście Lututów i wsi Wola w p. wieluń. (R.Kal.11 k.799). W r. 1646 zastawiła Lututów z przyległościami za 4000 zł Piotrowi Tomickiemu (I.Kal.112 s.255). Żyła jeszcze w r. 1647, kiedy Tomicki skwitował ją z tej sumy (ib.113 s.1124). Nie żyła w r. 1650. Zapewne córką Marcina była Katarzyna z Rudnik, w r. 1650 żona Mikołaja z Siemikowic Bratkowskiego. synem Marcina był Rafał, w r. 1650 plenipotent małżonków Bratkowskich (ib.116 s.1614), t. r. skwitował, wedle zobowiązania swej zmarłej matki Estery, kasztelaniców spicimirskich Adama i Stanisława B-ch za 3500 zł, należnych sobie po babce Jadwidze z Russockich (ib. k.1886). Zob. tablicę.
Anna z Rudnik, żona Mikolaja Skarszewskiego 1604 r. Krzysztof Mikołaj z Rudnik, w r. 1650 mąż Florentyny Mycielskiej córki Wojciecha (ZTP30 s.192). Antoni z Rudnik dostał w r. 1652 od Stanisława Smuszewskiego i jego braci sumę 2500 zł z sumy 20.000 zł jej oprawy na Kuzmanowie i Borzewiczkach w p. krak. (Kc.130 k.42v). Katarzyna z Rudnik, w r. 1654 żona Adama Tytlewskiego. Jan z Rudnik, nie żyjący już w r. 1661, ojciec Joanny, żoony 1-o v. Wojciecha Sawickiego, 2-o v. żony Zygmunta Potockiego, 3-o v. zaślubionej 1661 r. Stanisławowi z Rudnik Rudnickiemu (I.Kal.125 s.1351).
@tablica: Biskupscy h. Lis.
>Biskupscy h. Niesobia. Początki tej rodziny nastręczają niemało wątpliwości. Niesobiowie małopolscy, Paweł cz. Paszko Złodziej z Biskupic, kasztelan biecki 1359 r., i jego syn Paszko Złodziej z Biskupic "Młodszy", kasztelan małogoski 1427 r., potem zawichojski 1441 r., z Niesobiami z Biskupic wielkopolskimi nie mieli chyba nic wspólnego, prócz co najwyżej wspólnoty rodowo-klejnotowej. Biskupice, z których pisali się wspomniani wyżej małopolscy wielmoże, znajdują się koło Czchowa, zaś Biskupice, których dziedzicami będę się tu zajmował, znajdują się w p. kaliskim, parafii Bliżanów. Wiodący się stąd B-cy używali przydomków "Mruk", potem "Wierzbięta" i stanowili odgałęzienie Niesobiów z Bobrownik.
Wierzbięta Mruk Bobrownicki z Bobrownik dostał w r. 1497 od Wincentego Chwalibogowskiego z Biskupic wyderkaf wsi Czołnochowo w 200 grz. posagu córki jego a żony swej Małgorzaty ((I.Kal.4 k.533v). Otrzymał w r. 1498 od Piotra Zaremby (Zarembki) Biskupskiego, dziedzica w Nieniewie, zobowiązanie ewikcyjne względem połowy wsi Ruda i połowy młyna na rzece Prośnie, wyderkowanych sobie za 300 zł (I.Kal.5 k.38). Tenże Piotr w r. 1499 sprzedal Wierzbięcice za 200 grz. Biskupice w p. kal. (P.1389 k.52v). W r. 1507 Wierzbięta Mruk Biskupski był prokuratorem Katarzyny i Małgorzaty, żony swojej, dziedziczek w Łęgu (I.Kal.6 k.185v). W r. 1517, żona jego Małgorzata, "Biskupska", wieś Czołnochowo w p. kal. wymieniła z Marcinem Korzeniewskim na część wsi Korzeniewo, dopłacając 200 grz. (P.1392 k.1220, zaś w r. 1518 połowę młyna w Rudzie Buszkowskiej na rzece Przośnie sprzedał za 30 grz. Bartłomiejowi Suchorzewskiemu (I. i D.Z.Kal.2 k.48v). Wierzbięta był w r. 1523 burgrabią kaliskim (ib. k.80v). Nie żył w r. 1526, kiedy wdowa na swej części dóbr po rodzicach, tj. na całych Biskupicach i na części Korzeniewa w p. kal. sprzedała za 100 grz. czynsz wyderkowy 7 grz. ks. Hieronimowi Okuniowi, kanonikowi i altaryście w kościele Sw. Mikołaja w Kaliszu (I. i D.Z.Kal.2 k.113v, 116v). W r. 1542 działając w asyście stryja, Macieja Głogińskiego, sześciu kmieci osiadłych w Korzeniewie wyderkowała za 100 grz. Zygmuntowi Złotnickiemu (P.1394 k.515). Nie żyła w r. 1550 (I.Kal.12 I s.206). Dzieci Wierzbięty i Małgorzaty: Jadwiga, zrazu w r. 1526 żona Wojciecha Bruczkowskiego, potem w r. 1530 żona Wojciecha Biskupskiego "Kozali"(zob. B-cy h. Szreniawa), Wincenty, Jan, Mikołaj, Wojciech i Andrzej. O Janie i Mikołaju słyszymy tylko raz w r. 1532 (I.D.Z.Kal.2 k.195v). Wincenty i Wojciech, bracia niedzielni, pozwani zostali w r. 1550 przez siostrę Jadwigę o wydzielenie jej części pozostałych po śmierci matki w Biskupicach i Korzeniewie (I.Kal.12 II s.206). Wojciech przeprowadził w r. 1558 działy z bratankiem Stanisławem, biorąc całe Bobrowniki i część wsi Godziątkowy w p. ostrzeszow. (ib.23 k.1). T. r. obaj, tj. Wincenty i Wojciech, mieli termin z siostrą Jadwigą w sprawie spadku po matce Małgorzacie (ib. k.382v).
Andrzej Mruk B., syn Wierzbięty, w r. 1532 na połowie części, którą miałaby mu przypaść po śmierci matki z działów z braćmi, w Biskupicach, oprawił 300 zł posagu żonie swej Jadwidze Zadąbrowskiej (I. i D.Z.Kal.2 k.195v), nie żył w r. 1544, kiedy wdowa po nim Jadwiga dostała zapis długu 150 grz. od Stanisława Zaremby, wojewodzica kaliskiego (I.Kal.7 k.312). Dziećmi Andrzeja byli: Stanisław, o którym niżej, i Anna, wspominana w l. 1550 i 1559 (ib.12 II s.207; 24 k.382v). Bardzo prawdopodobne, iż synem Andrzeja był też Bartłomiej, wojski ostrzeszowski. Prawnuk Bartłomieja, Stefan, występował jako "brat stryjeczny" prawnuczki Stanisława, Krystyny z B-ch Drogoszewskiej. O Bartłomieju zob. niżej.
I. Stanisław Mruk, syn Andrzeja, wraz ze swą siostrą Anną pozywany był w r. 1550 przez ciotkę Jadwigę Biskupską Kozalową o wydzielenie jej części w Biskupicach i Korzeniewie odziedziczonych po zmarłej Małgorzacie B. (I.Kal.12 II s.207). Od tej ciotki Jadwigi kupił w r. 1556 za 200 zł części Biskupic i Korzeniewa spadłe po tej Małgorzacie B. (P.1396 k.408). W r. 1557 pozywany był o zabicie Szymona Zdzienickiego, Łukasza Bogusławskiego i Andrzeja Kosmowskiego (I.Kal.22 k.209v, 210, 233v). Na połowie części Biskupic i Korzeniewa p. kal. oraz Bobrownik i Godziętów p. ostrzesz., uzyskanych w dziale ze stryjem Wojciechem dostał w r. 1558 całe Biskupice i części Korzeniewa (ib.23 s.1194). Ponowił zapis oprawny żonie w r. 1558, tym rzazem w sumie 800 zł, na połowie Biskupic i części Korzeniewa (P.1396 k.672v) i t. r. Małgorzata skwitowała męża z oprawy na Biskupicach, Korzeniewie Bobrownikach i Godziętowach (I.Kal.23 s.1194). W r. 1564 dokonał działów Biskupic i Korzeniewa z ciotką Jadwigą B. Kozalową i jej synami, Krzysztofem i Łukaszem B-mi (ib.29 s.285) i t. r. całe części Korzeniewa sprzedał za 1000 zł Janowi Ciświckiemu, wojskiemu kaliskiemu (P.1397 k.378v0. W l.1572 i 1574 spisywał z żoną wzajemne dożywocie (R.Kal.4 k.56, 183). W r. 1578 skupił za 300 zł od Jana Piątkowskiego, a za 300 zł od Jakuba Piątkowskiego części wsi Luciny w p. pyzdr. (ib.5 k.35, 36). Biskupice dał w r. 1582 synowie swemu Janowi (ib. k.242), a Małgorzata Piątkowska scedowała jednocześnie temu synowi swą oprawę na tej wsi (I.Kal.48 s.353). Zaś mąż zobowiązał się t. r. oprawić jej 1000 zł posagu na połowie swych części w Lucinach w p. pyzdr. (ib. s.361). Żył jeszcze w r. 1583 (I.Kal.49 s.392). Nie żył w r. 1585 (ib.51 s.706). Syn jego Jan.
Jan (Janusz) Wierzbięta Mruk, syn Stanisława, w r. 1582 żonie Barbarze Suchorzewskiej, córce Piotra z Czermina, zobowiązał się oprawić 1500 zł posagu (ib.48 s.357), a w r. 1583 na poczet długu 1500 zł, zapisanego sobie w posagu za nią , przez jej brata Jana, odebrał 500 zł (ib.49 s.392). W r. 1584 na połowie Biskupic oprawił 1500 zł posagu (R.Kal.5 k.4180, a ona częśći wsi Górka i Zbierkowo w p. gnieźn. spadłe po Barbarze Turkównie cz. Korczbokównie Łąckiej i poswych siostrach, Zofii i Agnieszce Suchorzewskich, sprzedała t. r. za 1000 zł swym braciom, ks. Stanisławowi, kanonikowi krakowskiemu, i Piotrowi Suchorzewskim (ib. k.418v). T. r. skwitował Feliksa Zadąbrowskiego z 150 zł, zapisanych zmarłej babce Jadwidze, żonie Andrzeja B. (I.Kal.50 s.1177). Jan w r. 1586 w imieniu własnym i Jana Ciświckiego sprzedal Wojciechowi Mieszkowskiemu za 4650 zł wieś Luciny (R.Kal.5 k.529v). Od Kaspra Piątkowskiego kupił 1594 r. za 5000 zł częściw wsi W. Piątek (ib.2 k.424v0. Miał w r. 1596 dom w Kaliszu przy ulicy Grodzkiej (ib.7 k.8v). Części W. Piątku sprzedal w r. 1599 za 6600 zł Maciejowi Lipskiemu (ib. k.260. W r. 1615 zawarl kontrakt zastawu części wsi Zbiersko z Andrzejem Koszanowskim (I.Kal.81 k.414v). W r. 1620, wobec swego opodeszłego wieku i zamiaru syna wstąpienia w stan małżeński, sprzedał Biskupice za 8000 zł temu synowi Adamowi (R.Kal.9 k.297; I.Kal.86 s.5), ale t. r. dostał od tegoż syna zobowiązanie sprzedania sobie tej wsi za taką samą sumę (I.Kal.86 s.630). Barbarze Suchorzewskiej t. r. oprawił posag 2000 zł (R.Kal.9 k.347v). Nie żył w r. 1624. Córki Jana i Suchorzewskiej: Anna, zakonnica w Bydgoszczy 1620 r. (I.Kal.86 k.1) i Katarzyna, w r. 1616 żona Stanisława z Głogowy Kossowskiego. Synowie Adam i Maciej.
1. Adam Wierzbięta, syn Jana i Suchorzewskiej, dziedzic części Biskupic, oprawił w r. 1624 posag 1500 zł żonie Annie z Grabia Wilkostowskiej, córce Piotra (R.kal.10 k.261). Wraz zbratem Maciejem Biskupice i pustkę położoną nad Prosną sprzedali 1629 r. za 9000 zł Franciszkowi Tyszce (ib.11 k.170), a Adam oprawę posagu żony przeniósł w r. 1630 na posiadane sumy pieniężne (ib. k.175). Oboje małżonkowie w r. 1638 spisali kontrakt z ks. Łukaszem Wilkostowskim, archidiakonem uniejowskim, plebanem konińskim, o wieś Karchów Księży w p. szadkowskim, należącą do archidiakonii (I.Kon.48 k.510). Adam nie żył już w r. 1649. Jego córki: Marianna i Krystyna dostały wtedy od Andrzeja Przyjemskiego zapisy dłużne, każda po 1500 zł (I.Kal.115 s.259). Marianna w r. 1660 żona Pawła Białobłockiego, pisarza grodzkiego wałeckiego, Krystyna, w l. 1667-76 żona Jana Drogoszewskiego. To jej stryjecznym bratem nazwany Stefan B., syn Piotra (P.1094 k.943; R.Kal.2 k.255; 15 k.237). Syn Jan, bratanek i spadkobierca stryja Macieja w r. 1660 (Ws.59 k.27v), dostawszy od stryjenki Heleny z Mańkowskich 2-o v. Niemojewskiej zapis 2700 zł, cedował 1670 r. ów zapis w grodzie krakowskim Pawłowi Białobłockiemu, pisarzowi ziemskiemu i grodzkiemu wojew. pomorskiego (P.1111 IV k.71).
2. Maciej Wierzbięta, syn Jana i Suchorzewskiej, wedle zobowiązania danego przez brata Adama, swoją połowę Biskupic sprzedal w r. 1631 za 4500 zł Franciszkowi Tyszce (R.Kal.11 k.267v). Żonie Helenie Mańkowskiej, córce Jana i Katarzyny Krzyckiej, oprawił w r. 1638 posag 4000 zł (P.1419 k.593). Oboje dzierżawili w r. 1639 Wielowieś od Rozrażewskich (P.1040 k.698v). Helena dostała w r. 1649 mienie ruchome od swej ciotki Barbary z Zbyszewic, wdowy po Piotrze Goszczewskim (Ws.51 s.77v). Maciej żył jeszcze w r. 1657 (I.Kal.22 s.166), bezpotomny, nie żył już w r. 1660 (Ws.59 k.27v0. Helena, 2-o v. żona Łukasza Niemojewskiego, wydzierżawiła w r. 1662 Obrę i Golinę Wojciechowi Kwileckiemu (Py.153 s.71). W r. 1665 kupiła za 34.000 zł od Chryzostoma Jarochowskiego wsie Żydowo, Jelitowo Stare i Nowe oraz pustkę Kosmowo (P.1425 k.1041v). Żyła jeszcze w r. 1679 (P.1111 IV k.71). Nie żyła już 1682 r. (P.1105 IX k.111).
II. Bartłomiej Wierzbięta Mruk, jak przypuszczam, syn wymienionego wyżej Andrzeja Mruka, a brat Stanisława Mruka, dziedzic w Bobrownikach pow. ostrzesz., zapisał w r. 1576 dług 200 zł Rafałowi Brzechwie (I.Kal.44 s.99). Kupił w r. 1576 części Galewic w p. wiel. za 1000 zł (R.Kal.4 k.347). Mąż Katarzyny Burzyńskiej, wdowy 1-o v. po Wojciechu Gaszyńskim z Wierzchlasa, która została wraz synami Janem i Andrzejem Gaszyńskimi skwitowana w r. 1578 z 40 zł przez Elżbietę z Starzechowskich Belińską, podstarościnę kaliską (I.Kal.45 s.821). Wojski wieluński i dziedzic w Bobrownikach 1582 r. (ib.48 s.981), żył jeszcze 1586 r. (ib.53 s.66), nie żył już w r. 1601, kiedy synowie jego Maksymilian, Wojciech i Piotr, zawierali kontrakt z Janem Książyńskim i jego żoną Anną Karchowską (ib.67 s.1209). Ci synowie 20 VI 1604 r. przeprowadzili między sobą działy Bobrownik i nowych wsi osadzonych na gruncie Bobrownik (ib.70 k.463v). Z synów, Piotr w r. 1607 był dziedzicem części Bobrownik, pozostających w posesji brata Wojciecha (R.Kal.1 k.230v). Instalowany na kanonię gnieźnieńską katedralną 25 XI 1616 r., legitymując się ze szlachectwa podał jako herb ojczysty Niesobię. Był ponadto sekretarzem królewskim w r. 1618 (I.Kal.84 s.813) kanonikiem warmińskim i kruszwickim. Umarł w r. 1620. Niesiecki pisze o nim jako o dobroczyńcy kolegium jezuickiego w Brunsberdze (Korytkowski).
1. Maksymilian Wierzbięta, syn Bartłomieja i Bużeńskiej. Skwitowany w 1604 r. z 2000 zł przez Jana Mroczkowskiego i Katarzynę z Bliźniewskich, małżonków (I.Kal.70 k.576). Dziedzic kuźnicy Bobrowskiej cz. Woli Bobrowskiej, zapisal w r. 1614 dług 400 zł Janowi Siemieńskiemu (ZTP 27 s.1339). T. r. ulepszył oprawę posagu swej żony Anny Rawa Gawrońskiej, córki Jana kasztelana wieluńskiego, dopisując jej 1000 zł na części wsi Laski (ib. s.1354). Sędzia grodzki ostrzeszowski 1616 r. (I.Kal.82 s.1058), mąż drugiej żony Anny z Kopaszewa Bojanowskiej, córki Stanisława i Agnieszki Siedleckiej, wdowy 1-o v. po Mikołaju z Bużenina MArszewskim, która w r. 1619, jako spadkobierczyni matki, kwitowała Wojciecha Bojanowskiego (P.1002 k.421, 1086v). Synowi drugiego swego męża, Aleksandrowi B., zapisała 1621 r. dług 200 zł (P.1007 k.718v). Maksymilian w r. 1627 już bez tytułu sędziego (I.Kal.93 s.706). T. r. jego żona w iminiu własnym i córki z pierwszego męża, Marianny Marszewskiej, wyderkowała za 14.000 zł Zimnowodę w p. pyzdr. Marcinowi Sławoszewskiemu (P.1415 k.984). Maksymilian żył jeszcze 1630 (P.1023 k.1073). Sprzedał Kuźnicę Bobrowską i części w Bobrownikach Piotrowi Rossoskiemu. Nie żył już w r. 1633 (R.Kal.11 k.512v). Synowie jego: Aleksander, Wojciech i Stanisław. Dwaj ostatni znani mi tylko z zapisu w r. 1630, wymieniającego wszystkich trzech synów (P.1040 k.639).
Aleksander Wierzbięta, syn Maksymiliana i Bojanowskiej, kwitował się w r. 1635 z Piotrem Rossoskim z 600 zł, zapisanych Alekasndrowi przez ojca przy sprzedaży Kuźnicy Bobrowskiej i części Bobrownik Rossoskiemu (I.Kal.101 s.1049). T. r. dostał pewnych poddanych z Bobrownik od Piotra i Maksymiliana, braci swych stryjecznych (ib. s.19210. Żoną jego była w r. 1635 Anna Wysocka, wdowa 1-o v. po Franciszku Mroczkowskim, która t. r., podniósłszy od synów, Adama i Wojciecha Mroczkowskich, sumę 1200 zł, skasowała oprawę otrzymaną kiedyś od ich ojca (ib. s.1944). Aleksander, dziedzic w Marszałkowach 1639 r. (Py.148 s.369) w Marszałkowicach i siekierzynie 1641 r. (I.Kal.107 a s.616). Nabył te wsie od Stanisława i Jakuba, braci Rossoskich, w 1643 r., wedle ich zobowiązania, trzeci z braci, Filip Rossoski, sprzedał mu za 6666 zł swe prawa do tych wsi, w Prusach cz. Zakrzewie 1649 r. (I.Kal.115 s.875). Drugą żoną Aleksandra była w r. 1649 Zofia Jaraczewska, córka Adama, wdowa 1-o v. po Wojciechu Mroczkowskim (I.Kal.115 s.875; 116 s.1054; R.Kal.14 k.87), której w r. 1651 na połowie wsi Marszałkowy i Siekierzyn w p. ostrzeszow. oprawił posag 10.000 zł (R.Kal.14 k.200v). Żył jeszcze 1652 r. (I.Kal.118 s.166).
2. Wojciech Wierzbięta, syn Bartłomieja, pisał się też "z Kępna" (pomieszanie tradycji rodzinnych z Lisami ?), w r. 1607 na częściach Bobrownik i na częściach młyna koło Grabowca (wyjąwszy części Bobrownik dzioedziczne Piotra B., a posiadane przez Wojciecha B.) oprawił posag 3500 zł żonie swej Elżbiecie z Goliny Noskowskiej, córce Stanisława i Anny z Woźnik (R.Kal.1 k.230v). Żył jeszcze w r. 1616 (p.996 k.544; I.Kal.82 s.1058). Nie żył w r. 1618, kiedy wdowa kupiła za 10.000 zł od swej siostry Zofii żony Mikołaja Konarzewskiego jej części wsi Golina i Prusy Zakrzewko oraz części pustek Siedliska i Grochowiska (I. i D.Z.Kal.28 k.312v). Części tych dóbr, zarówno odziedziczone jak i kupione od siostry, sprzedała w r. 1619 za 23.000 zł Franciszkowi Mroczkowskiemu (R.Kal.9 k.256). Wdowa jako pani oprawna Bobrownik wraz z opiekunami swych dzieci szwagrami swymi Maksymilianem i ks. Piotrem całe swe części oprawne i dożywotnie w Bobrownikach zastawiła w 1618 r. za 8000 zł Mikołajowi Szyszkowskiemu, sędziemu ziem. wieluńskiemu (I.Kal.84 s.813). W r.1624 kwitowała się z Andrzejem Smiełowskim, z dzierżawy wsi Skrzynki (ib.90b s.2285). Skwitowała w r. 1625 Andrzeja Siewierskiego, starostę ostrzeszowskiego (ZTP 28a s.1253). Żyła jeszcze 1629 r. (Py.143 k.151v), nie żyła już w r. 1631 (R.Kal.11 k.278v). Córki Wojciecha i Noskowskiej wymienione w 1618 r.: Zofia, Barbara i Jadwiga (I.Kal.84 s.813). Z nich: Jadwiga Domicella, w r. 1635 jeszcze w świecie (R.Kal.10 s.1390), potem klaryska śremska, która w r. 1638 kwitowała braci swych Piotra i Maksymiliana z wypłaconego jej z Bobrownik posagu 2000 zł (Kośc.299 k.101v), Zofia, w l. 1631-1647 1-o v. żona Marcjana Boguckiego, 2-o v. w r. 1649 żona Piotra Słonkowskiego. Synowie: Piotr i Maksymilian. Ten ostatni w r. 1635 bratu Piotrowi, całe części Bobrownik, Skrzynek, Zarzecza, Kolebek, Mieleszewki, Dębów, należnych sobie w działach brateskich, sprzedał za 20.000 zł (R.Kal.10 k.1293). Żył jeszcze w r. 1638 (Kośc.299 k.101v; I.Kal.104b s.1673).
Piotr Wierzbięta, syn Wojciecha i Noskowskiej, pisał się z Kępna (I.Kal.104b s.1372), dziedzic Bobrownik 1638 r. (Kośc.299 k.101v), całe wsie Bobrowsniki, Kolebki, Mieleszewki (Miełoszewski) sprzedal w r. 1640 za 26.700 zł Aleksandrowi Madalińskiemu (R.Kal.12 k.169), a w r. 1648 od Jana Mączyńskiego kupił za 20.000 zł Orzeszyno (ib.13 k.218v). Jego żoną była Anna Domiechowska, córka Stefana, która miała oprawę 10.000 zł posagu na dobrach Skrzynki i Zarzecze, jednak wobec zobowiązania dotyczącego tych wsi, jakie Piotr dal Stanisławowi Zawiszy Trzebickiemu, Anna skasowała swoje tam prawa, i dostała od męża w 1650 r. nową oprawę na wsi Orzerzyn w p. sier. (I.Kal.116 s.1502; R.Kal.14 k.106v). Piotr, dziedzic Orzerzyna, żył jeszcze 1652 r. (I.Kal.118 s.1214). Oboje nie żyli już w r. 1657, kiedy opiekunowie ich dzieci, Remigian i Andrzej Domiechowscy, Kuchary Borowe i części Wardężyna wydzierżawili Marcinowi Grzymisławskiemu i Agnieszce Domiechowskiej małżonkom (ib.122 s.609). Ich córki: Katarzyna, żona 1-o v. Jacka (Hiacynta) Rogozińskiego, 2-o v. w r. 1666 Stanisława Rudnickiego, Teresa, w r. 1659 żona Piotra Kurcewskiego. Synowie: Stefan, Wojciech i Aleksander.
1) Stefan Wierzbięta, syn Piotra i Domiechowskiej, uzyskaną w działach rodzinnych, przeprowadzonych w Kucharach w r. 1666, sumę 5000 zł ze wsi Ozerzyn cedował t. r. szwagrowi Kurcewskiemu (I.Kon.58 k.416). Wraz z braćmi, siostrą Rudnicką i siostrzenicą Kurcewską, jako spadkobierca dziada Remigiana Domiechowskiego, protestował w r. 1668 przeciwko Stefanowi Domiechowskiemu (ib. k.5440. W imieniu własnym i żony Zuzanny Zaleskiej kwitowal w r. 1673 Franciszka Ciświckiego, kasztelana międzyrzeckiego (I.Kal.133 s.866). Żył jeszcze w r. 1677, kiedy dostałł zapis długu 300 zł od Zofii z Brodzyńskich Zaleskiej, sędziny grodzkiej przedeckiej (ib.138 s.1650. Nie żył już w r. 1679 (R.Kal.2 k.69v, 72). Zuzanna w r. 1682, już wdowa i po drugim mężu Andrzeju Bronikowskim, obłożnie chora z pobicia, leżała we dworze w Czyżewie (I.Kon.63 k.840v). Córki stefana: Zofia, niezamężna w l. 1679-82 (R.Kal.2 k.69v; I.Kon.63 k.840v), w r. 1690 wdowa po Chryzostomie Kraszkowskim, Marianna, niezamężna w r. 1679, dostała w r. 1690 zapis 1500 zł od stryja Aleksandra Franciszka (I.Kal.146 s.429). Syn Mikołaj.
Mikołaj Wierzbięta, syn Stefana i Zaleskiej, w r. 1682 w asyście stryja i opiekuna Wojciecha, w imieniu własnym i matki oraz sióstr, skarżył o zajazd Czyżewa małżonków Poklateckich orza matkę i syna Trąmpczyńskich (I.Kon.63 k.840v). Żył jeszcze w r. 1690 (I.Kal.146 s.429). Żoną jego była Barbara Szadokierska. Nie żyli oboje w r. 1725. Córką Mikołaja była może Jadwiga, w r. 1729 żona Jana Gomolińskiego. Syn Stanisław.
Stanisław Wierzbięta, syn Mikołaja i Szdokierskiej, występował w r. 1725 obok innych spadkobierców Aleksandra B. przeciwko małżonkom Rosnowskim (ZTP 43 k.624). jako jedyny spadkobierca ojca, swoją część z sum z dóbr Świniec scedował w r. 1727 Janowi i Wojciechowi Tacznowskiemu (i.Kon.76 k.174). Żeniąc się z Katarzyną Okoniówną, spisał kontrakt małżeński z Janem Okoniem i jego żoną w Królikowie 24 IV 1732 r. pod zakładem 500 zł (ib. k.431). Spadkobierca całych dóbr Biskupice, Bystrzyca i Kurówko (Kurówek) po ojcu i po bezpotomnych dzieciach stryja Wojciecha, zobowiązał się w r. 1749 sprzedać te dobra za 35.600 zł Franciszkowi Dobrzyckiemu, sędziemu surrogatorowi grodzkiemu kaliskiemu (I.Kal.190/95 k.13). Jedyny spadkobierca Aleksandra B., brata swego dziada, 1750 r. (I.Kon.78 s.3760, spadkobierca Marianny z B-ch Pągowskiej, stryjecznej siostry swego ojca (ib. s.690). Po wspomnianym Aleksandrze dziedzic Kurówka i po ciotce Pągowskiej pan sum na Grodźcu, zastawił częśc Kurówka w r. 1756 Franciszce z Wardęskich Cieszkowskiej, odebrawszy od Stefana Zielonackiego sumę 1000 zł jej posagu (ib.79 k.15v). Ignacemu Gałeckiemu zobowiązał się w r. 1759 sprzedać swą część Kurówka za 4300 zł (ib. k.136v). Nie żył w r. 1764, kiedy wdowa Katarzyna Okoniówna, zrzekła się na rzecz dzieci swych dożywotnich praw (ib. k.383). Z nich Tomasz na sumie 3000 zł, pozostałej po śmierci ojca na Biskupicach, zapisał w r. 1764 2000 zł Stanisławowi Skąpskiemu (ib.). Stanisław Wierzbięta cedował w r. 1786 Józefowi Taczanowskiemu, chorążemu wieluńskiemu (ib.83 k.263). W imieniu Stanisława B., jako swego syna adopcynego, Franciszek Libicki kwitował w r. 1787 kancelarię grodzką gnieźnieńską (i.Kon.83 k.382). Był to niewątpliwie teść Stanisława. Córki: Franciszka, niezamężna 1784 r. (I.Kal.224 k.130), kwitowała w r. 1790 chorążego Taczanowskiego z prowizji od sumy 1000 zł, Zofia, w r. 1790 żona Walentego Staszewskiego, Teresa, nie żyjąca w r. 1790, żona 1784 r. Fabiana Suskiego, Brygida, niezamężna w l. 1784-90 (I.Kon.84 k.277).
2. Wojciech Wierzbięta, syn Piotra i Domiechowskiej, wraz z siostrą Kurcewską 500 zł z sumy 1250 zł, zapisanej dziadowi Domiechowskiemu przez Marcjana Węgierskiego, cedował w r. 1665 Annie Więckowskiej, wdowie po tym Węgierskim (I.Kal.126 s.6820. Kwitowal się w r. 1666 z małżonkami Jaroszewskimi z dzierżawy kuchar Borowych (ib. s.393). Po dziadzie Stefanie Domiechowskim odziedziczył części Sulisławic i Gaju w p. kal., które w r. 1679 sprzedal za 1420 bratu Aleksandrowi (R.Kal.2 k.69v). Jako dziedzic Kuchar Borowych, poddanego z tej wsi dał w r. 1680 Maciejowi B. (I.Kon.63 k.179v). T. r. oprawił 10.000 zł swej żonie Konstancji Bronikowskiej, córce Jana i Katarzyny Broniewskiej (P.1102 XII k.52). Wraz z bratem Aleksandrem, dziedzice wsi Skrzynki i Zarzecze cz. Dembicze w p. ostrzesz., sprzedali te wsie w r. 1689 za 22.000 zł Bartłomiejowi Wierzbięcie Doruchowskiemu (I.Kal.146 s.31). Od córek Kazimierza Malczewskiego, Katarzyny Stefanowej Waliszewskiej i Zofii Marcjanowej Podbielskiej, spadkobierczyń Władysława Biernackiego, dziedzica Świnic, kupił w r. 1691 za 375 zł części Świnic (ib.149 s.153), zaś od Jana Malczewskiego nabył t. r. części tamże za 187 zł (ib. s.166). Żył jeszcze w r. 1709, kiedy skwitowała go z 500 zł Marianna z Buynowskich Topolska (ib.157 s.90). Józef i żona jego nie żyli już oboje w r. 1725 (I.Kon.76 k.432). Ich córki: Anna, w r. 1725 (ib. k.4320, w r. 1727 żona Stanisława Pągowskiego, Wiktoria, nieżyjąca w r. 1749, żona Porowskiego. syn Józef, dziedzic Świnic w r. 1709 (I.Kal.157 s.13), zawierał w r. 1710 kompromis z siostrą i szwagrem Trepkami (ib. s.1190. Żył jeszcze w r. 1712, kiedy dał zobowiązanie owdwiałej stryjence Aleksandrowej, nie żył zaś w r. 1717, kiedy to zobowiązanie aprobował jego stryjeczny bratanek Stanisław (i.Kon.73 k.430v).
3. Aleksander Franciszek Wierzbięta, syn Piotra i Domiechowskiej, kwitował w r. 1668 z opieki swego brata Stefana (ib.58 k.519). T. r. zastawił części Kuchar Borowych za 2000 zł Bogumile Zajączkównie, wdowie po PIotrze Golińskim (I.Kal.129 s.421). Ożenił się 1-o v. 1673 r. z Aldegundą Czapską, wdową 1-o v. po Stanisławie Poklateckim, która przed ślubem zapisała mu dług 3000 zł (I.Kon.60 s.551). Części należace do Kuchar W. i Wardężyna W., wydzielone mu skutku działu z bratem Wojciechem i siostrą Rudnicką, zastwił w r. 1676 za 300 zł Mikołajowi Porzeckiemu (ib. k.894). Był posesorem wsi Czyżewa w r. 1677 (ib. k.1119v0. Czapska żyła jeszcze w r. 1679 (ib.66 k.46). T. r. Aleksander skupił części Sulisławic i gaju (R.Kal.2 k.69v, 72). W r. 1680, żeniąc się 2-o v. z Konstancją Trzcińską, córką Wojciecha i Anny Pląskowskiekj, zawarł 10 IX w Gosławicach kontrakt z Wawrzyńcem Dokowskim, przyrodnim bratem narzeczonej, pod zakładem 20.000 zł (I.Kon.63 k.160, 229v0. Dziedzic Sulisławic, oprawił tej żonie zrazu w r. 1681 sumę posagową 2500 zł podniesioną z Jankowa (P.213 V k.13v), a potem w r. 1684 posag 6200 zł, podniesionych z Gosławic (I.Kal.142 k.277v). T. r. kupił za 13.000 zł wieś Pabianów w p. kal. od Marianny Cerekwickiej, wdowy po Wawrzyńcu Przyborowskim, podczaszym kaliskim (I.Kal.142 k.319). W r. 1687 kupił od Jana B. części Biskupic, Bystrzycy i Kurówka za 15.000 zł, i za 1700 zł dokupił jescze części w tych wsiach od Rafała B. (ib. k.502, 504). Sulisławice sprzedał t. r. za 34.000 zł Stanisławowi Linowskiemu (R.Kal.2 k.3580. W r. 1692 zapisał na Biskupicach 1000 zł Piotrowi Wierzbickiemu (Py.157 s.132). Nie żył już, kiedy wdowa w r. 1695 Biskupice, Bystrzycę i części w Kurówku zastawiła za 5000 zł Marcinowi Kałowskiemu (I.Kal.152 s.221). W r. 1717 była 2-o v. żoną Prokopa Rosnowskiego (Py.157 s.133). Jako posesorka połowy Biskupic i części Kurówka, występowała w r. 1719 (I.Kon.75 k.140). Ona i jej drugi mąż żyli jeszcze w r. 1727 (ZTP 45 k.639). Aleksander był bezdzietny. Zob. tablice 1, 2.
>Biskupscy h. Szreniawa z Biskupic w p. kon., parafii Królikowo. Dobiesław z Biskupic, ojciec jachny, żony Mikołaja z Bielaw, Katarzyny i Marty, w r. 1438 dzidziczek w połowie Obłaczkowa (P.1378 k.89v). Pietrasz z Biskupic, mąż Siechny, która jakow wdowa w r. 1446 dala swej wnuczce Dorocie, córce Kurzęty z Biezdzan, 70 grz. swego posagu oprawionego na Biskupicach (P.1379 k.198).
Małgrorzata, wdowa po Piotrze, dziedziczka w Biskupicach, intromitowana w r. 1461 do swej części w tej wsi (I.Kon.2 k.14v). W r. 1469 Mikołajowi, dziedzicowi w Biskupicach, synowi zmarłego Piotra, dziedzica tamże, ofiarowałyu trzecią część ojczystą i matczyną w Biskupicach i Bystrzycy ciotki jego, panny Katarzyna i Elżbieta, dziedziczki Biskupic (P.1385 k.41). Ów Mikołaj zabił był Piotra z Biskupic i w r. 1473 Jan i Stanisław, dziedzice z Żychlina poręczyli za Mikołaja Annie wdowie po Piotrze, i jej córkom, iż zapłaci 20 grz. główszczyzny (I.Kon.2 k.150v, 160v). W r. 1475 Mikołaj oprawił swej matce Małgorzacie jej posag 50 grz. na połowie części Biskupic i Bystrzycy (P.1386 k.35). T. r., już po śmierci swej matki, kwitowal brata rodzonego (przyrodniego ?) Jana Trąmpczyńskiego z dóbr po niej odziedziczonych w Trąmpczynie, Nowej Wsi, Osinach, zaś Trąmpczyński skwitowal go z dóbr po matce w Biskupicach i Bystrzycy (I.Kon.2 k.164). W r. 1478 na połowie części Biskupic i Bystrzycy oprawił 150 kop gr. posagu swej żonie Katarzynie (P.1386 k.103).
@tablica: Biskupscy h. Niesobia 1.
@tablica: Biskupscy h. Niesobia 2.
Bracia Piotr i Marcin. Z nich Piotr, dziedzic w Biskupicach, kupił w r. 1469 za 50 grz. od panny Elżbiety, córki zmarłego Mikołaja z Mikołajewic, jej częśći matczyne w Biskupicach, zaś całą część matczyną własną i brata Marcina w Kucharach M. p. kon. sprzedał za 300 grz. Janowi, dziedzicowi z Grodźca (P.1385 k.41). Obaj bracia, jako dziedzice Biskupic, kwitowali w r. 1470 z 20 grz. Stanisława z Bielaw (I.Kon.2 k.133v). Piotr nie żył już w r. 1473, zabity przez Mikołaja z Biskupic. Wdowa po piotrze, Anna i córki jego z nią zrodzone: Katarzyna, Jadwiga, Agnieszka, Anna, Dorota, Elżbieta i Małgorzata, miały otrzymac od zabójcy ojca 20 grz. główszczyzny (ib. k.150v, 160v). Owdowiała Anna w asyście rodzonego brata, ks. Jana ze Strzałkowa, plebana w Królikowie, wraz ze swymi córkami kwitowała 1474 r. Mikołaja zBiskupic z owej główszczyzny, tj. z 25 grz. (ib.1 k.22). Anna, wdowa po Piotrze, wraz z niedzielnym synem swym Janem miała 1486 r. termin ze Stanisławem z M. Kurowa (Kon.3 k.2). Katarzyna, Jadwiga i Agnieszka występowały w r. 1487 r. (I.Kal.3 k.361). Marcin z Biskupic kupił w r. 1470 za 50 grz. od Władysława z Sarnowy, rodzonego siostrzeńca i spadkobiercy zmarłego Jana z Biskupic, prawo bliższości do tego spadku (P.1385 k.69). Jako stryj i opiekun córek Piotra występował ów Marcin w r. 1473. W r. 1475 dokonał działu dóbr z nimi i ich matką a swoją bratową (ib. k.62). Anna, żona Marcina z Biskupic, w r. 1467 (Py.14 k.205v). W r. 1476 na połowie swej połowy we wsi Łęg w p. kal. zapisała mężowi sposobem wyderkafu 100 grz., a on oprawił jej na Biskupicach taką samą sumę jako posag (P.1386 k.57v). Ten sam chyba Marcin B. był w r. 1482 r. prokuratorem siostry swej żony, Katarzyny z Łęgu, małżonki Wincentego Kundeja z Biskupic z p. kal. (Py.16 k.51v).
Piotr z Biskupic został w r. 1491 wezwany przez Jana i Marcina z Małego Kurowa do zastawienia za 21 grz. swej części w M. Kurowie Katarzynie, Jadwidze i Agnieszce, swoim siostrom rodzonym (I.Kon.1 k.207v). Jakub B., w 1495 r. prokurator Katarzyny Trąmpczyńskiej, wdowy po Wincentym Stawskim (Py.15 k.3590, a w 1499 r. Jadwigi, wdowy po Andrzeju z kuchar (Kon.4 k.2, 120v). Chyba ten sam Jakub był w 1506 r. jednym z arbitrów przy działach braci z Grabienic (I.Kal.5 k.340), zaś w 1507 r. występował jako wuj Apolonii Mikołajowej Przespolewskiej (Z.Kon.6 k.1v). Agnieszka B., żona Marcina Grabieńskiego, części Biskupic i Bystrzycy sprzedała 1513 r. za 100 grz. zięciowi Stanisławowi Roli z Bratuszyna (p.786 k.460). Wojciech B. zw. też Bruczkowskim zastawił w 1526 r. łąkę zw. "Staw" w Biskupicach Stanisławowi Roli Barłoskiemu (?) (I.Kon.2 k.113), a około r. 1543 zapisal 40 grz. Arnolfowi Białęskiemu jako resztę posagu swej rodzonej siostry Małgorzty, żony Białęskiego (G.263 k.170v). Była ona żoną Białęskiego już 1541 r. (G.335a k.245v), żyła jeszcze 1555 r., kiedy obok niej występowali: Jan B., jej rodzony bratanek, stryj Jan Trąmpczyński i wuj Mikołaj Pakszyński (P.896 k.87; 1396 k.249, 380). Stanisław B. pół łana osiadłego w Biskupicach wyderkował w r. 1528 za 8 grz. Wojciechowi Gałęskiemu (Z.Kon.6 k.49v). Owszystkich wymienionych wyżej B-ch mogę jedynie przypuszczać, iż byli Szreniawitami.
Wojciech B. zw. "Kozala", niewątpliwie Szreniawita, a w każdym razie pewny przodek B-ch, którzy w czasach poźniejszych pieczętowali się Szreniawą. Może był identyczny z Wojciechem B., który wraz ze swą matką Anną pozywał w r. 1500 Jadwigę, wdowę po Janie Otto z Trąmpczyna (Kon.4 k.91v). Widzieliśmy wyżej, że Anna, wdowa po Piotrze, prawowała się z dziedzicem z M. Kurowa. Właśnie w W Kurowie dziedziczył Wojciech "Kozal". Połowę M. Kurowa soprzedał w r. 1527 za 20 grz. Ambrożemu Kurowskiemu (I.Kon.6 k.36v). T. r. kupił całe części Biskupic od Katarzyny Stawskiej, żony Jana Piotrowskiego (Z.Kon.6 k.36v). Od Wawrzyńca Grabieńskiego nabył sposobem wyderkafu w r. 1530 za 530 zł Wolę Podłężną i trzecią część pustej wsi Błożyno (P.1393 k.327). Na połowie części Biskupic i pustek Bystrzyca i Kurowo M., na połowie Woli Podłężnej i na trzecią częśći Błożyna oprawił t. r. posag 320 zł żonie swej Jadwidze, córce Wierzbięty Mruka Biskupskiego h. Niesioba (ib. k.372v), wdowie po Wojciechu Bruczkowskim (I. i D.Z.Kal.2 k.113). Całe Biskupice, połowę Woli Podłężnej i połowę Błożyna z gajem zw. "Grab" w r. 1533 nabył sposobem wyderkafu za 315 zł od Wawrzyńca Grabienickiego, kasztelana santockiego i podwojewodziego konińskiego (Z.Kon.6 k.72v). W r. 1540 dał zobowiązanie Maciejowi Gulczewskiemu Boboli, iż całe częśći ojczyste Biskupic i Kurowa wyderkuje mu za 100 grz. (G.32 k.277). Części wsi Wola i Błożenino (!) wyderkował w r. 1542 za 100 grz. Maciejowi Gulczewskiemu (P.1394 k.521). Nie żył już w r. 1544, kiedy synowie jego: Jan, Krzystof, Stanisław, Łukasz i Piotr, zostali pozwani przez Arnolfa Białęskiego, męża Małgorzaty B. (I.Kon.4 k.54). Owdowiała Jadwiga wraz z synami miała w r. 1545 sprawę z Kurowskimi (ib. k.271). Swe wiano i przywianek, tj. 115 grz. na Biskupicach oraz pustkach Bystrzycy i Kurówku zobowiązała się w r. 1546 dać Stanisławowi Magnuszewskiemu i żonie jego Jadwidze (I.Kal.9 k.295v). Wraz z synmi w r. 1547 kwitowała z 320 zł Grabieńskich, kasztelaniców santockich (ib.5 k.70v). Połowę swych części w Biskupicach i Korzeniewie w p. kal., odziedziczonych po swej matce Małgorzacie, wdowie po Wierzbięcie Bobrownickim, sprzedała w r. 1556 Stanisławowi, synowi Andrzeja Mruka Bobrownickiego (P.1396 k.408). Wraz z synami Krzysztofem i Łukaszem przeprowadziła w r. 1564 działy Biskupic i Korzeniewa z Stanisławem B. Mrukiem (I.Kal.29 s.285). Żyła jeszcze w r. 1567 (Py.106 k.339). Nie żyła już 1576 r. (Py.113 k.51).
I. Jan, syn Wojciecha, wraz z braćmi: Krzysztofem, Stanisławem, Łukaszem i Piotrem skwitowany w r. 1544 przez Macieja Gulczewskiego Bobolę z 100 grz., za które Gulczewski miał sobie zrezygnowane wsie Wolę Podłężną i Błożyno (I.Kon.4 k.80). Od Anny Trąmpczyńskiej, wdowy po Wojciechu Sarnowskim Łaskarzu, kupił w r. 1549 za 300 zł części Biskupic i pustek Bystrzycy (ib.5 k.192). Procesował swych czterech braci w r. 1551 o wydzielenie części Biskupic i Bystrzycy (ib.5 k.192). Procesował swych czterech braci w r. 1551 o wydzielenie części Biskupic i Bystrzycy (I.Kal.14 s.1357). Żoną jego była w r. 1556 Barbara Grabienicka Rolanka, córka Wojciecha (P.1396 k.356v), która t. r. wraz z siostrą, Anną Wolicką, wyderkowała Stanisławowi z Budzisławia Wysockiemu, sędziemu ziemskiemu kaliskiemu, czwartą część Dąbrownicy w p. kon. za 4000 zł w. (P.897 k.553). W r. 1558 przeprowadziła z tą siostrą działy gruntów we wsiach Grabienice, Bodzatki, Rzgowo, Witnica, Błonice, Biskupice (Py.176 k.478). Mężowi zapisała dożywocie swych dóbr w r. 1561 (Py.31 k.89v0. Jan w r. 1563 wraz ze swym bratem niedzielnym Krzysztofem zapisał dług 108 zł Pawłowi Wolickiemu (Py.179 k.153v). Umarł t. r. 9ib. k.479v0. Wdowa wyszła 2-o v. za Marcina Lisieckiego. Nie żyła już w r. 1579. Syn Jana i Barbary, Wojciech.
Wojciech, syn Jana i Grabienickiej, pozwany w r. 1579 przez Lisieckich, synów zmarłego Stanisława (I.Kon.18 k.514). Żeniąc się w r. 1584 z Zofią Górską, córką Wincentego i Katarzyny Jaraczewskiej, zobowiązał się krótko przed ślubem, 4 II, oprawić jej 700 zł posagu na połowie swych dóbr we wsiach: Biskupice, Korzeniewo, Kurówko i Bystrzyca (ib.21 k.15v0, czego też t. r. dokonał (Z.Kon.6 k.281). Skwitowany t. r. przez Jana Lisieckiego z Krzymowa, brata i spadkobiercę ojczyma Wojciecha, Marcina Lisieckiego (ib. k.296). Pokwitował 1585 r. z opieki stryja Piotra (ib. k.256). Skwitował w r. 1586 Annę Szadkowską, wdowę po stryju Krzysztofie, 2-o v. żonę Jana Jadamczewskiego z ruchomości po pierwszym jej mężu (I.Kal.53 s.4060. Czwartą część dworu po dziadzie Wojciechu, przypadłego jemu i stryjom jego, Łukaszowi, Piotrowi i zmarłemu Stanisławowi, sprzedał t. r. za 100 zł stryjowi Łukaszowi (R.Kal.5 k.549v). W r. 1588 został intromitowany do części Biskupic i Bystrzycy, które Anna z Trąmpczyńskich Maciejowa Pruska rezygnowala kiedyś Wojciechowi B., dziadowi tego Wojciecha, zmarły Jan B. nabył od tej Anny wieczyście, ktore zas dektertem grodu kaliskiego zostały przysądzone Wojciechowi (I.Kon.23 k.230). Wedle zobowiązania danego przez stryjów, części Korzeniewa w p. kal. sprzedał w r. 1594 za 400 zł Wojciechowi Parczewskiemu (R.Kal.6 k.835). Żył jeszcze e r. 1597, kiedy go skwitowała z 60 zł Katarzyna z Surzewskich Soszyńska (i.kon.28 k.25v). Nie żył już w r. 1601, kiedy Zofia Górska jako wdowa zapisała dług 100 zł Jakubowi Podbielskiemu (ib.30 k.123v0. W r. 1610 zapisała dług 300 zł zięciowi Janowi Mikołajczewskiemu, a córka jej Katarzyna, żona tego Jana, skwitowała matkę z 500 zł (ib.35 s.816, 818). T. r. zobowiązała się zastawić na dwa lata za 2000 zł małżonkom Golskim połowę swej oprawy na częściach Biskupic, Bystrzycy i Kurówka (ib. s.819). Nie żyła w r. 1622 (I.Kal.88a s.693). Córki Wojciecha i Górskiej: Katarzyna, w l. 1610-38 żona Jana Mikołajczewskiego, Jadwiga, niezamężna 1610 r. (I.Kon.35 s.606), w l. 1614-30 żona Wojciecha Mikołajczewskiego. Synowie, Łukasz i Mikołaj.
1. Łukasz, syn Wojciecha i Górskiej, wraz z bratem Mikołajem zostal w r. 1602 skwitowany z 55 zł przez Sebastiana Kurowskiego (Py.131 k.317, 317v). W r. 1610 ich obu pozywała siostra Katarzyna Mikołajczewska o dług 1000 zł z sumy 2000 zł zapisanej przez ojca obu córkom w posagu (I.Kon.35 s.606, 803). W r. 1622 dziedzic części Biskupic, Bystrzycy i Kurowa (I.Kal.88a s.693). Części Biskupic wydzierżawił wr. 1625 małżonkom Wilczyckim (I.Kon.44 k.273v). Janowi Wardęskiemu zobowiązał sie sprzedać w r. 1646 za 800 zł części Kurówka (Py.150 s.60). Role i łąki w Biskupicach zastawił w r. 1651 córce Zofii i jej mężowi Samuelowi Kurowskiemu (Py.151 s.260). Żył jeszcze w r. 1664 (I.Kon.58 k.259), nie żył już w r. 1677 (ib.60 k.1092v, 1093). Jego żoną była w r. 1643 Marianna Mężyńska. Z niej obok córki Kurowskiej syn Marcin.
Marcin, syn Łukasza, mąż Marianny Otuskiej, córki Stefana i Anny Strzałkowskiej, oprawił jej w r. 1651 posag 600 zł (G.82 k.386v; Py.154 s.63). Od Łukasza Mężyńskiego dostał w r. 1658 cesję sumy 500 zł z sumy oryginalnej 1500 zł, zapisanej przez Adama Grodzieckiego, kasztelana międzyrzeckiego (I.Kon.56 k.325v). Dobra swe w Biskupicach, Bystrzycy, Kurówku, zobowiązał się w r. 1677 sprzedać za 5000 zł bratu stryjecznemu Franciszkowi B. (ib.60 k.1093, 1094). W r. 1681 oboje z żoną dokonali zapisu wzajemnego dożywocia (I.R.D.Z.Kon.28 k.81). Marcin nie żył już w r. 1683, kiedy syn jego i Otuskiej, Paweł, wydzierżawił części Wardężyna od Wojciecha Wierzbięty Biskupskiego i żony jego Konstancji Bronikowskiej (I.Kal.143 s.157).
2. Mikołaj, syn Wojciecha i Górskiej, spisał w r. 1629 wzajemne dożywocie z żoną Barbarą (Dorotą Barbarą) Poniatowską (R.Kal.11 k.69). Od Jana Mikołaczewskiego kupił w r. 1643 części wsi Sladków w p. sier. za 9000 zł (ib.13 k.30v) i t. r. części wsi Biskupice i pustki Bystrzyca sparzedał za 5700 zł Zofii Złotkowskiej, wdowie po Adrianie Kożuchowskim (ib. k.29v). Części Śladkowa kupił w r. 1649 za 4000 zł od Jerzego Giżyckiego (ib.14 k.35v). Barbara Poniatowska nie żyła już w r. 1650 (I.Kal.116 s.716). Zrodzonym z Poniatowskiej córkom, pannie Teresie i Mariannie, zapisał w r. 1661 posagi, po 1000 zł każdej (ib.125 s.142). Synowi Franciszkowi zapisał w r. 1664 dług 3000 zł (i.Kon.58 k.293). Nie żył już w r. 1665 (ib. k.336v). Prócz wspomnianych wyżej córek miał Mikołaj z Poniatowskiej i synów: Wojciecha, Jana, Franciszka i Rafała. Z nich Wojciech aprobował w r. 1650 dokonaną przez zmarłą matkę kasatę oprawy na Biskupicach i pustce Bystrzycy na rzecz Zofii z Złotkowskich Kożuchowskiej (I.Kal.116 s.716). Jan dostał w r. 1645 zapis długu 100 zł od Stefana Górskiego (I.Kon.51 k.451). W r. 1650 był plenipotentem swego ojca (I.Kal.116 s.2099). W r. 1665 dokonał działów wsi Śladków i Biskupice ze swymi braćmi: Franciszkiem i Rafałem, pod zakładem 4000 zł (I.Kon.58 k.336v). Żył jeszcze w r. 1669 (ib. k.564v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1687.
1) Franciszek, syn Mikołaja i Poniatowskiej, plenipotentem ojca w r. 1654 (I.Kal.120 s.1151), poranił w r. 1669 Wojciecha Szetlewskiego cz. Jaroszewskiego (i.Kon.58 k.560). Wraz z bratem Rafałem dziedzic Śladkowa, w imieniu własnym i brata Jana zastawił t. r. tę wieś za 3000 zł małżonkom Rudawskim (ib. k.564v). Poraniony w r. 1671 w polu wsi Szetlewo przez braci Jaroszewskich (ib.60 k.237). Mąż Doroty Słoneckiej, córki Stanisława i Doroty Radzewskiej, która w 1665 r. otrzymała od Jakuba Racięskiego i jego żony Anny Swiechowskiej cesję zapisu zastawnego 4000 zł na wsi Podbiele i na części Szetlewa w p. koniń., danego przez zmarłego Wojciecha Otto Trąmpczyńskiego (P.1076 k.274v). Wraz z bratem Rafałem sprzedal Złotków w r. 1682 za 8500 zł Sewerynowi Czyżewskiemu (I.Kal.140 k.611). Żył jeszcze w r. 1685, kiedy został skwitowany z 300 zł z sumy 600 zł zastawnej na Biskupicach przez Jana Koszkowskiego (I.Kon.66 k.93v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1687, kiedy wdowa zawierała kontrakt z Rafałem B. (Py.154 s.3). W r. 1690 ta Dorota, już wdowa i po drugim mężu Janie Czepowskimm, była 3-o v. żoną Wawrzyńca Swinarskiego (I.Kal.146 s.194). Nie żyła już w r. 1712 (I.Kon.73 k.117v, 167v).
2) Rafał, syn Mikołaja i Poniatowskiej, w r. 1673 mąż Teresy Cielmowskiej, córki Stanisława i Jadwigi Jaroszewskiej (ib.60 k.533;69 k.447). Spadkobierca bezpotomnych braci, Franciszka i Jana, części Biskupic, Bystrzycy i Kurówka sprzedał w r. 1687 za 1700 zł Aleksandrowi Wierzbięcie B. (I.Kal.142 k.504). Teresa z Cielmowskich mianowała w r. 1692 plenipotentami męża i syna Wojciecha (i.Kon.69 k.118). Rafał w r. 1698 był dziedzicem Kuchar Cerkiewnych (ib.70 k.338, 339v). W r. 1701 Teresa, już owdowiała, dziedziczka Kuchar Cerkiewnych, zapisała 600 zł Ignacemu Waliszewskiemu (ib.72 k.87). Żyła jeszcze w r. 1722 (ib.75 k.334v). Córki Rafała i Cielmowskiej: Dorota wydana 1-o v. za Jakuba Zagórskiego, poślubiła 2-o v. w r. 1713, krótko po 25 I, Adama Łukowskiego, Zofia, niezamężna w r. 1719 (ib.75 k.160v), w r. 1749 wdowa po Teodorze Korzeniewskim, i zapewne Marcjanna, nie żyjąca w r. 1750, żona Seweryan Kanigowskiego. Synowie: Franciszek, wspomniany w r. 1698 (ib.70 k.377v), Piotr, który w r. 1743 scedował bratankom, synom Wojciecha, sumę 80 zł, zapisaną w r. 1729 przez ks. Jana Kobierzyckiego, kanonika kaliskiego, dziedzica Rajska (ib.77 k.294), i wreszcie Wojciech, o którym niżej.
Wojciech, syn Rafała i Cielmowskiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1692 (ib.69 k.118), w r. 1711 mąż Katarzyny Imiałkowskiej (Jemiałkowskiej0, córki Aleksandra i Jadwigi Krasowskiej (ib.73 k.101v), w r. 1712 współdziedziczki Brzostowa w p. pyzdr., obok siostry Bobrowskiej odziedziczonego po zmarłym bracie Janie Imiełkowskim (P.284 k.50; 287 k.144). Dziedzic Kuchar, oprawił tej żonie w r. 1726 posag 4500 zł (P.1207 k.26v), a ona t. r. połowę Brzostowa sprzedała za 10.000 zł swej siostrze Krystynie i jej mężowi Michałowi Bobrowskiemu, podstolemu smoleńskiemu (ib. k.38v0. Drugą żoną Wojciecha była w r. 1742 Katarzyna Kobierzycka, córka Jana i Teresy Dzierzbińskiej, wdowa 1-o v. po Antonim Starczewskim (I.Kal.178/80 s.106, 422). Wojciech t. r. umarł, a wdowa zapisała 1000 zł swym pasierbom, Antoniemu i Rochowi (ib. s.523). Prócz tych synów (o nich niżej0 była tzeż z pierwszej żony córka Konstancja, wydana w r. 1732, krótko po 22 XI, za Pawła Sokołowskiego.
(1) Antoni, syn Wojciecha i Imiałowskiej, obok brata Rocha po rodzicach współdziedzic Kuchar Cerkiewnych 1744 r. (I.Kon.77 k.350v0. Jego żoną była w r. 1747 Anna Rudkowska, córka Franciszka i Joanny Morawskiej (G.98 k.146v). W r. 1749 Antoni przeprowadził działy z bratem (I.Kon.78 s.307) i wedle zapadłych tam postanowień połowę Kuchar i części w Bogusławicach sprzedał t. r. za 15.450 zł bratu (P.1298 k.89). W r. 1751 występował jako posesor wsi Siernicze M. (G.98 k.481v). W r. 1756 wraz z żoną, nazawni dzidzicami dóbr Siernicze W., kwitowali się z Konstantym Wyganowskim (ib. k.789v). Antoni żył jeszcze w r. 1761 (G.108 k.131v), nie żył już w r. 1765, kiedy to syn jego Michał w imieniu własnym i braci: Piotra, Walentego i Ludwika, skwitował z 1750 zł stryja Rocha (I.Kon.80 k.12v). Anna nie żyła już w r. 1783 (G.110 k.6v). Była i córka Konstancja, wydana w r. 1771, krótko po 7 III, za Ignacego Gostyńskiego.
a. Michał, syn Antoniego i Rudkowskiej, podpisał w r. 1769 akces do konfederacji barskiej (P.1346 k.29-30). Od swych braci: Piotra, Walentego i Ludwika, kupił w r. 1773 za 50.000 zł Siernicze M. w p. gnieźn. (Py.158 k.2560. Od swej żony, Salomei Hersztopskiej, i od jej sióstr Elżbiety i Zofii, córek Józefa i Julianny Koszutskiej, kupił w r. 1774 za 60.000 zł Ostrów w p. kośc. (Kośc.332 k.22, 22v; Ws.97 k.103). Tę wieś sprzedał jednak 1775 r. 28 VI za tę samą sumę Świętosławowi Twrdowskiemu (P.1352 k.301v; Ws.97 k.103). Wraz zbratem Piotrem dostał w r. 1784 od Ksawerego Rudkowskiego cesję części spadku po zmarłych Morawskich, oficjale gnieźnieńskim i kasztelanie przemęckim (G.111 k.39). Prawa spadkowe po Jakubie Morawskim do dóbr Budzislaw Górny, Zberzyno i Zberzynko w p. gnieźn. zrazu 20 IV 1784 r. zbył bratu Piotrowi (który skupił je i od innych), ale 2 XII 1788 r. nabył je od niego, a 24 X 1789 r. i od Mateusza Morawskiego za 2000 zł (I.Kon.84 k.173), poczem, jako dziedzic Budzisławia Górnego, Zberzyna i Zberzynka, wytoczył 1790 r. proces Andrzejowi Gorzeńskiemu, regentowi ziemskiemu wschowskiemu, posiadaczowi tych dóbr (G.115 k.27). Jednak t. r., 5 III, w imieniu własnym i brata Ludwika dobra powyższe sprzedał temuż Gorzeńskiemu za 20.000 zł (P.1367 k.65). Żył jeszcze w r. 1791 (Py.163 k.1009v). Nie żył już 23 XII 1804 r. (LB Szczury-Górzno). Jego żona występowała jeszcze w r. 1788 (p.1375 k.218). Ich synowie: Michał Franciszek, ur. w Ostrowie, ochrzcz. 1 XI 1772 r., Józef Andrzej Walenty, ochrzcz. 29 XI 1773 r., zmarły 4 XII t. r. (LB i LM Śrem), córka Katarzyna Józefa Nepomucena, ur. zap. w Mieszkowie, ochrzcz. 28 IV 1793 r., zmarła tamże 6 V 1793 r. (LM, LB Mieszkowo). Z synów, wspomniany wyżej Michał franciszek chyba identyczny z Franciszkiem synem tychże rodziców, mężem Nepomuceny Czaplickiej, córki Józefa i Teresy Zakrzewskiej. Ów Franciszek w latach 1811-1813 dzierżawca folwarku Szpigel (LB Donaborów). Synowie tych małżonków, Józef, ur. 9 II 1806 r. i Michał Adam, ur. 23 XII 1804 r.,obaj urodzeni w Szczurach (LB Szczury-Górzno) oraz inny jeszcze Józef, ur. w Szpiglu 11 III 1813 r. (LB Słupia).
b. Piotr, syn Antoniego i Rudkowskiej, mąż Anny Broniszówny, córki Ignacego i Katarzyny Boboleckiej, spisał z nią wzajemne dożywocie w r. 1781 (G.108 k.119). W r. 1784 20 IV zawarł w Budzisławiu układ z Ksawerym Rudkowskim, Walentym Wyganowskim i braćmi swymi, Michałem i Walentym, nabywając od nich, jako od współspadkobierców Jakuba Morawskiego, Budzisław Górny, Zberzynow i Zberzynko. Prawo nabywcze ustąpił potem w r. 1788 bratu Michałowi (G.115 k.27). Wraz z żoną kupił 4 IV 1786 r. od Franciszka Antoniego Konopki, komornika ziemskiego gnieźnieńskiego, część Jabłonki w p. kon.(G.113 k.786). Odziedziczone po jej ojcu części Jarotek sprzedali oboje w r. 1787 za 14.000 zł temuż Konopce (G.114 k.60). Dokonali z nim, jako z dziedzicem Nieborzyna, w r. 1788 zapisu na kompromis w sporze dotyczącym tej wsi, której część należała do jej ojca (G.115 k.20v). Nie żył już w r. 1789, kiedy wdowa w imieniu własnym i córki Tekli zawarła układ z Michałem B. (ib. k.21). W r. 1790 Trzcielin w p. pozn., wieś po swym ojcu, sprzedała za 57.887 zł Michałowi Wierzchlejskiemu (P.1367 k.644). T. r. wyszła powtórnie zamąż, zaślubiając tego Wierzchlejskiego. Przed ślubem zapisała mu dług 11.000 zł (Py.165 k.26). Wzajemny zapis dożywocia zeznali w r. 1791 (Py.166 k.275v).
c. Walenty, syn Antoniego i Rudkowskiej, występował w r. 1776, jako plenipotent braci Michała i Ludwika (G.102 k.65v). Jego żona, Konstancja Kierska, córka Antoniego i Teresy Koczorowskiej, kwitowała w r. 1779 brata Nepomucena z 12.000 zł (P.1336 k.180). T. r. był dzierżawcą Chrząstowa, wsi dziedzicznej Stefana Kierskiego. Swoją część wsi Siernicze M. sprzedał Walenty w r. 1788 bratu Michałowi (G.115 k.16v), ale dziedzicem tej wsi nazwany jeszcze i w r. 1791 (ib. k.47v). Posesor Goli 1792 r. (LB Stary Gostyń). Dnia 25 VI 1792 r. kupił od Michała Wierzchlejskiego Trzcielin M. w p. pozn. za 89.280 zł (P.1369 k.979). "Młodzieniec z Trzcielina" trzymał do chrztu 1804 r. córkę Kazimierza Zbielskiego i Teresy z B-ch (LB Buk). Żył jeszcze 20 V 1809 r., nazwany wtedy dziedzicem Trzcionki (!) (LC Potarzyce). Już nie żył 2 VI 1816 r. (LC Modrze). Jego synowie, Roch i Nepomucen, bliźnięta, urodzeni w Chrząstowie, ochrzczeni w maju 1779 r. (LB Wieszczyszyn), oraz Józef. Chyba córką jego była Teresa, przed r. 1804 wydana za Kazimierza Zabielskiego.
Józef, syn Walentego i Konstancji Kierskiej, ur. ok. 1785 r. podpułkownik wojsk polskich 1816 r., dziedzic wsi Brzuskiej (!) 1816 r. oraz po ojcu wsi Trzcielino Szlacheckie, umarł 15 X 1828 r. (LM Konarzewo). Ożenił się 2 VI 1816 r. z Antoniną Potocką, córką Aleksandra i Nepomuceny z Dzierzbińskich, mająca lat 26 (LC Modrze), zmarłą 24 VII 1821 r. w Trzcielinie (LM Konarzewo, tu wiek na lat 24 !). Ich dzieci: Eugeniusz, ur. w Trzcielinie 23 XI 1817 r. (LB Modrze), Tytus, ur. ok. 1818 r., Kazimierz Józef, ur. w Trzcielinie 3 III 1820 r. (LB Konarzewo), Antonina Krystyna, ur. w Trzcielinie 1821 r. (LB Modrze). Wszyscy czworo przeżyli ojca (LM Konarzewo).
d. Ludwik, syn Antoniego i Rudkowskiej, porucznik regimentu Ponińskiego, podniósłszy od brata Michała 9050 zł, rezygnował mu w r. 1783 swoją część we wsi Siernicze M. (G.110 k.6v). Jako porucznik regimentu pieszego wojsk koronnych występował w l. 1789-90 (Py.164 s.1064; P.1367 k.65).
(2) Roch, syn Wojciecha i Imiałkowskiej, w r. 1743 plenipotent wuja Jakuba Kęszyckiego (I.Kon.77 k.306), dziedzic Kuchar Cerkiewnych w l. 1744-92 (ib. k.336v; Py.166 k.332), w r. 1750 mąż Teresy Koszutskiej, córki Antoniego, burgrabiego pyzdrskiego, i Agnieszki Chudzyńskiej (P.1298 k.90), która żyła jeszcze 1789 r. (Py.164 k.1064). Ich córka Franciszka była w r. 1770 żoną Kazimierza Głoskowskiego, syn ich Walenty.
Walenty, syn Rocha i Koszutskiej, w r. 1781 spisał wzajemne dożywocie z żoną Zofią Kossobudzką, córką Jerzego i Agnieszki Łętkowskiej (I.Kon.82 k.234v). Walenty, łowczy bydgoski, dziedzic Kuchar Kościelnych, w r. 1781 składał przysięgę w myśl dekretu zapadłego między nim i Anną z Broniszów 1-o v. Biskupską, 2-o v. Wierzchlejską (ib.84 k.311). Był chyba identyczny z Walentym synem Rocha, ale sprawa z Wierzchlejską mogłaby wskazywać na Walentego syna Anroniego i Rudkowskiej. Rostrzygnąć tego w sposób kategoryczny nie umiem.
II. Krzysztof, syn Wojciecha i Wierzbiętówny Biskupskiej, żeniąc się w r. 1564 z Anną Szadkowską, córką Marcina, zobowiązał się oprawić jej 500 zł posagu na połowie części Biskupic, Kurowa, Korzeniewa i Bystrzycy w p. kal. i kon. (I.Kal.29 s.952). W r. 1565 dokonał tej oprawy (I. i D.Z.Kal.6 k.555). Był w r. 1570 opiekunem bratanka Wojciecha, syna Jana (I.Kal.36 s.641). Bezpotomny, nie żył już w r. 1572, kiedy wdowa prawa swe do dóbr mężowskich scedowała jego braciom, Łukszaszowi i Piotrowi (I.Kon.16 k.151v).
III. Stanisław, syn Wojciecha i Wierzbiętówny Biskupskiej, nieletni w r. 1547 (I.Kon.5 k.70v), żeniąc się około r. 1574 z Dorotą Jaraczewską, wdową 1-o v. po Andrzeju Kembłowskim, oprawił jej w r. 1576 na połowie części uzyskanych z działów braterskich w Biskupicach, Korzeniewie, Kurówku i Bystrzycy posag 1000 zł (P.1398 k.621v). Dla zrodzonych z niej synów, Krzysztofa i Marcina, mianował w r. 1578 opiekunami: żonę, brata Piotra B. i innych (I.Kon.18 k.115). Jaraczewska umarła tego roku lub następnego, bo już w r. 1579 Stanisław na tych samych dobrach oprawił 1000 zł posagu drugiej swej żonie Dorocie z Padniewa Złotnickiej, córce Jana i Agnieszki Izdbieńskiej (I.Kal.48 s.162; R.Kal.5 k.62v). Żył jeszcze w r. 1580 (P.135 k.465v), nie żył w r. 1582, kiedy owdowiała Dorota Złotnicka cz. Padniewska kwitowała ze 100 zł swych braci Stanisława i Wojciecha Złotnickich cz. Padniewskich (I.Kal.48 s.160). W r. 1583, cedowała mężowskiemu bratu Łukaszowi część zapisy na 370 zł danego sobie przez opiekunów swych pasierbów (I.Kal.49 s.391). i t. r., krótko po 1 X, wyszła 2-o v. za Piotra Żerońskiego (I. i D.Z.Kon.18 k.30). Trzej synowie urodzeni z Jaraczewskiej: Krzysztof, Marcin i Piotr, zostali intromitowani w r. 1579 do dóbr synów zmarłego Łukasza Jaraczewskiego (Py.116 k.370). O Marcinie i Piotrze nie wiem nic więcej.
Krzysztof, syn Stanisława i Jaraczewskiej, ur. około r. 1574 (w r. 1594 miał lat 20), pozostawał w r. 1582 pod opieką stryja Piotra (P.938 k.251v). W r. 1594 skwitował z opieki ks. Jana Rozdrażewskiego, sufragana włocławskiego, i Kaspra Modlibowskiego (I.R.D.Z.Kon.18 k.30). Dostał w r. 1597 od Walentego Trąmpczyńskiego zobowiązanie sprzedania sobie za 500 zł części Biskupic i Bystrzycy (Py.128 k.62; I.Kon.28 k.274v). Około r. 1595 zaślubił Jadwigę z Rusinowa Wolską córkę Jana z Woli Łaszczowej, której w r. 1596 oprawił 850 zł posagu na połowie części w Kurowie i pustce Bystrzycy (I.R.D.Z.Kon.18 k.70v), a którą chowano w Jastrębnikach 23 V 1602 r. Jej brat, Andrzej Wolski, oskarżył Krzysztofa, iż poślubiwszy Jadwigę żył z nią źle około siedmiu lat, aż wreszcie w Biskupicach 23 IV pobił ją i skopał, zaś 30 IV zabił (I.Kon.30 k.377). Stanisław córce swej Annie, urodzonej z tej pierwszej żony, zapisal w r. 1602 dług 500 zł (ib. k.414). Od Stanisława Trąmpczyńskiego kupił w r. 1609 za 1000 zł część Biskupic i Bystrzycy (R.Kal.1 k.349) i t. r. kwitował Stanisława Tarnowskiego, ojca swej drugiej żony Małgorzty z 2000 zł, zapisanych w grodzie radziejowskim na poczet posagu (N.167 k.260). Dodawszy od siebie drugie tyle, oprawił jej w r. 1610 posag 4000 zł (I.Kon.38 k.477; 40 s.101). Krzysztof w r. 1618 w imieniu zrodzonych z niej dzieci: Adama, Zygmunta, Zofii i Heleny, kwitował się z małżonkami Nieniewskimi (ib. s.2360. T. r. od Andrzeja syna Łukasza, kupił części Biskupic, Kurówka i Bystrzycy za 4000 zł (R.Kal.9 k.136). W r. 1622 na połowie częśći tych wsi oprawił 1800 zł posagu trzeciej swej żonie Katarzynie Chrząstowskiej, córce Mikołaja (N.222 s.408v). Był katolikiem. Testament swój spisał w Poznaniu 13 XI 1627 r., polecając pochować swe ciało w poznańskim kościele Św. Mikołaja, na wypadek gdyby umarł w tym mieście. Na opiekuna swych dzieci wyznaczył m. in. kanonika poznańskiego Wojciecha B. Starszej córce Annie, której naznaczył już posag 1350 zł, dodał teraz 150 zł i tyleż drugiej córce Zofii. Helenie, gdyby szła do klasztoru, bracia mieli dać 800 zł (I.Kon.46 k.188). Krzysztof nie żył już w r. 1629 (Py.143 k.20v). Katarzyna Chrząstowska w r. 1632 była już 2-o v. żoną Piotra Łukomskiego (I.Kon.46 k.655). Dzierżwił od niej w r. 1634 części w Biskupicach Dobrogost Woliński, mąż jej najstarszej pasierbicy Anny B. Wolińscy przez nieopatrzność spalili tamtejszy dwór (Py.146 s.25). W r. 1650 Katarzyna była już wdową i po tym drugim mężu (Py.151 s.242). Żyła jeszcze w r. 1666, kiedy od syna Jana dostała zapis 6000 zł długu na częściach Biskupic, Bystrzycy i Kurówka (py.153 s.439). Nie żyła już w r. 1670 (I.Kon.60 s.5). Córką Krzysztofa z pierwszej żony była wspomniana już Anna, niezamężna w r. 1627, a w l. 1633-37 żona Dobrogosta Wolińskiego. Z drugiej żony Zofia, niezmężna w l. 1618-32, w l. 1644-59 żona Walentego Postruskiego, i Helena, niezmężna w l. 1618-44 (Py.150 s.175). Synowie z Tarnowskiej, Adam i Zygmunt, z Chrząstowskiej, Jan i Wojciech.
1. Adam, syn Krzysztofa i Tarnowskiej, występował w r. 1634 (Py.146 s.642). Żonie Annie Mężyńskiej, córce Stanisława oprawił w r. 1637 na połowie części Biskupic, Bystrzycy i Kurówka posag 1800 zł (R.Kal.11 k.816). Zapis wzajemnego dożywocia spisał z nią w r. 1641 (I.R.D.Z.Kon.30 k.25). Wraz braćmi, zygmuntem i Janem, a w imieniu również i brata Wojciecha, części Biskupic, Bystrzycy i Kurówka, odziedziczone po rodzicach i po stryju Janie, burgrabim kaliskim i żupniku bydgoskim, sprzedali w r. 1642 za 15.600 zł Zofii Złotkowskiej, wdowie po Adamie Kożuchowskim (R.Kal.12 k.402v). W r. 1657 Adam zapisał 2000 zł długu swej żonie (I.Kon.56 k.308). Nie żył w r. 1661, kiedy wdowa cedowała córce Mariannie sumę 600 zł zapisaną jej przez Gądkowskiego (I.Kal.125 s.93). Mężyńska nie żyła już w r. 1690 (I.Kon.68 k.218). Córka Marianna była w l. 1673-94 żoną Franciszka Sławińskiego, zaś 2-o v. w l. 1697-99 Jana Malczewskiego. Synowie: Wladysław, Maciej i Krzysztof.
1) Władysław, syn Adama i Mężyńskiej, swej żonie Barbarze Sarnowskiej zapisał w r. 1665 dług 600 zł (ib.58 k.336). W r. 1674 wraz ze swymi braćmi, Maciejem i Krzysztofem, jako spadkobiercy stryjów Zygmunta i Wojciecha, skwitowali stryja Jana z części po nich odziedziczonych w Biskupicach (Py.154 s.359). W r. 1679 Władysław wraz z żoną Barbarą Sarnowską wydzierżawili na rok wieś Czarnotul od Anny z Czarnotulskich, wdowy po Janie Goźlińskim (G.86 k.158). Jako spadkobierca stryja Jana, w imieniu własnym i rodzeństwa kwitował w r. 1690 kanonika krakowskiego ks. Jana Ciświckiego (I.Kal.146 s.44).
2) Maciej, syn Adama i Mężyńskiej, spisał w r. 1683 wzajemne dożywocie z żoną swą Marianną Szczawińską (ib.142 s.124v), a w r. 1685 oboje oni wydzierżawli od małżonków Boguckich na trzy lata Siewieruszki M. (ib.143 s.110). Maciej żył jeszcze w r. 1690 (ib.146 s.11).
3) Krzysztof, syn Adama i Mężyńskiej, w r. 1682 mąż Krystyny Drogoszewskiej (I.Kon.63 k.768), córki Andrzeja i Zofii Mierzewskiej, oprawił jej w r. 1687 posag 700 zł (I.Kal.142 k.533v). Żył jeszcze w r. 1698 (I.Kon.70 k.339v). W r. 1708 Krystyna, już wdowa, wraz z synem Stanisławem brała w zastaw od małżonków Pawłowskich za 3000 zł wsie Kleparz i Robaszkowo (G.92 k.141). Wraz z synem kwitowała ich z tej sumy w r. 1713 (G.93 k.140v). Żyła jeszcze w r. 1719 (py.157 k.85).
Stanisław, syn Krzysztofa i Drogoszewskiej, w r. 1717 oprawił 3000 zł posagu żonie swej Konstancji Gdowskiej, córce Stanisława i Marianny Ogińskiej (I.Kal.160 k.20). Żył jeszcze w r. 1732, kiedy jego żona kwitowała Radolińskiego podkomorzego wschowskiego (G.96 k.458v).
2. Zygmunt, syn Krzysztofa i Tarnowskiej, był chyba chory lub nienormalny, bo ojciec w testamencie z r. 1627 mówi o nim "gdzieby nie beł aptus do dyspozycyjej samem sobą i ojczyzną", ma mieszkać przy braciacj i mieć dożywocie 2000 zł (I.Kon.46 k.188). Żył jeszcze w r. 1650 (ib.53 k.195v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1674.
3. Jan, syn Krzysztofa i Chrząstowskiej, zawierał 9 IV 1657 r. w Szetlewku kontrakt małżeński o rękę Jadwigi Strzałkowskiej, córki Piotra i Anny Modrzewskiej, pod zakładem 2000 zł (ib.56 k.296v). Pozywała go w r. 1659 siostra Postruska, oskarżając o zadanie jej ran w Biskupicach (ib. k.388). Wraz z żoną występował w r. 1680 (Py.155 s.59). Części Biskupic, Bystrzycy i Kurówka sprzedał w r. 1687 za 15.000 zł Aleksandrowi Wierzbięcie Biskupskiemu (I.Kal.142 k.502). Spisał testament w Lądku 11 IV 1689 r. Ów folwark Lądek, należący do Królikowa, trzymał w 6000 zł od dziedzica ks. Jana Ciświckiego. Za Biskupice był mu winien Aleksander Wierzbięta Biskupski jeszcze 6000 zł. Synowcom po Adamie legował po 1000 zł każdemu. Stanisławowi Strzałkowskiemu, bratu swej żony, nakał uiścić z jej sumy posagowej jeszcze 1500 zł (żona więc już nie żyła !). Kazał się pochować w kościele królikowskim. Wykonawcami swej ostatniej woli mianował synowców: Wladysława, Macieja i Krzysztofa (Py.155 s.21). Nie żył już w r. 1690 (I.Kal.146 s.11).
4. Wojciech, syn Krzysztofa i Chrzątowskiej, w imieniu swej matki kwitował w r. 1653 Stefana Chrząstowskiego z 800 zł (N.227 k.102). Część w Biskupicach zw. "Podlesie" zastawił w r. 1672 za 200 zł Andrzejowi Jagniątkowskiemu (I.Kon.60 k.379). Bezpotomny, nie żył już w r. 1674.
IV. Łukasz, syn Wojciecha i Wierzbiętówny Biskupskiej nieletni w r. 1547 (ib.5 k.70v). Żoną jego była Elżbieta Jeżewska, córka Wojciecha, wdowa 1-o v. po Marcinie Dąbrowskim, której w r. 1571 oprawił 500 zł posagu na Biskupicach, Kurowie, Korzeniewie i pustce Bystrzycy (P.1398 k.221v; 935 k.266). W l. 1571-80 obok braci i bratanka Wojciecha, dziedzic Korzeniewa (I.Kal.45 s.945; R.Kal.5 k.150). W r. 1588 pozywał go Bartłomiej Wolski o bezprawne zajęcie częśći w Biskupicach i Bystrzycy, stanowiących własność jego banitowanego brata Piotra B. (Py.125 k.27v). Połowę części w Bystrzycy sprzedał w r. 1591 za 500 zł Janowi Białęskiemu (P.347 k.96). Wraz z bratankami Krzysztofem i Wojciechem części w Korzeniewie sprzedał w r. 1594 za 1200 zł Wojciechowi Parczewskiemu (R.Kal.6 k.821v), a t. r. wraz ze swą żoną części w BYstrzycy rezygnował synom: Janowi, Andrzejowi, Wojciechowi i Adrianowi (ib. k.833). Oboje w r. 1598 czwartą część w Biskupicach, Kurówku i Bystrzycy dali synowi Janowi (ib.7 k.189v). Żyła jeszcze w r. 1613 (Kośc.290 k.342v). Córki Łukasza i Jeżewskiej: Magdalena, wydana w r. 1597 za Marcina Słopanowskiego, Helena wyszła w r. 1613 za Jana Cykowskiego, Zofia wyszła 1620 r. za Marcina Turskiego cz. Tomickiego.
1. Jan, syn Łukasza i Jeżewskiej, pisał się czasem "Szreniawą" B-im (G.70 k.540). Jego żoną była w r. 1599 Zofia Cykowska, wdowa po Wacławie Błociszewskim (Kośc.279 k.211v; P.970 k.361v). W r. 1601 na połowie części w Biskupicach oprawił jej posag 3000 zł (P.1404 k.290v). W r. 1608 dzierżawił od Mikołaja Walewskiego, starosty nakielskiego i gnieźnieńskiego, dobra starostwa nakielskiego (N.167 k.35). T. r. tytułowany podstarościm nakielskim (ib. k.54). Cyba to jemu (w dokumencie brak imienia) król 16 Iv 1609 r. nabyć prawa do wójtostwa w Nakle od Samuela Targowskiego (M.K.153 k.94v). Zofia Cykowska żyła jeszcze w r. 1619 (N.171 k.385), nie żyła już w 1628 r. (P.1020 k.21). Jan częśći w Biskupicach, Bystrzycy i Kurówku, odziedziczone po bracie Wojciechu, oraz części w tych wsiach należące do swych bratanic, córek zmarłego Adriana, zastawił w r. 1626 za 4500 zł swemu stryjecznemu bratu Krzysztofowi (I.Kon.44 k.568v). W r. 1632 Jan był burgrabią ziemskim kaliskim i żupnikiem bydgoskim (R.Kal.11 k.397; ZTP 28b s.2807). Żył jeszcze w r. 1633 (R.Kal.11 k.442v), nie żył już w r. 1634 (Py.146 s.25, 637). Jego drugiej żonie, Jadwidze Słopanowskiej, wychodzącej powtórnie za Andrzeja Krzesińskiego, ten ostatni zabezpieczył 24 VII 1635 r. na krótko przed ślubem 3000 zł posagu (P.1418 k.457; G.80 k.28). Spadek po Janie w Biskupicach, Bystrzycy i Kurówku brali Adam, Zygmunt, Jan i Wojciech, synowie Krzysztofa (R.Kal.12 k.402v).
2. Andrzej, piszący się czasem "Srzeniawa B." Syn Łukasza i Jeżewskiej w r. 1602 mąż Małgorzaty Miniszewskiej (I.Kal.68 s.696), wdowy 1-o v. po Stanisławie Turskim (ib.78 s.709), sporządził z nią zapis wzajemnego dożywocia 1603 r. (R.Kal.7 k.529). Części w Biskupicach, Kurówku i Bystrzycy sprzedał w r. 1618 za 4000 zł Krzysztofowi B. (ib.9 k.36). Wraz z żoną występował jeszcze w r. 1615 (I.Kon.38 k.477). Obok swych bratanic po bracie Adrianie współspadkobierca brata Jaba, cedował w r. 1634 sumy po nim Katarzynie z Chrząstowskich 1-o v. B., 2-o v. Łukomskiej (Py.146 s.637). żył jeszcze w r. 1648, kiedy występował jako dziedzic części Biskupic i współspadkobierca siostry Słopanowskiej (P.1058 k.503v).
3. Wojciech, syn Łukasza i Jeżewskiej, działał w imieniu ojca już w r. 1588 (I.Kon.23 k.230). W r. 1602 mąż Jadwigi Miniszewskiej, córki Sebastiana wdowy 1-o v. po Marcinie Karskim (Py.131 k.400v; J.Kal.70 k.491v). Żył jeszcze w r. 1613 (Kośc.290 k.342v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1615, kiedy Jadwiga zapisała 200 zł długu synowi z pierwszego męża, Piotrowi Karskiemu (I.Kal.81 k.114). Skwitowała 1616 r. Jana, Andrzeja i Adriana, braci swego męża, z dożywocia swego (ib.82 s.1445). Żyła jeszcze w r. 1639 (Py.148 s.260).
4. Adrian, syn Łukasza i Jeżewskiej, w r. 1611 mąż Zofii Jaraczewskiej, wdowy 1-o v. Pawle Muchlińskim (N.167 k.712; Kc.126 k.178). Umarł między r. 1616 i 1619 (I.Kal.82 s.1696; N.171 k.385), a wdowa była w r. 1622 3-o v. żoną Jana Kiełczewskiego (I.Kal.88a s.1379). Jego dwie małoletnie córki, Jadwiga i Halina, pozostawały w r. 1636 (ib.48 k.300).
V. Piotr, syn Wojciecha i Wierzbiętówny Biskupskiej, nieletni w r. 1547 (ib.5 k.70v). Jego żoną była Regina Przetocka, córka Mikołaja i Barbary Stawickiej (P.938 k.440; 964 k.1430), z którą w r. 1582 sporządził zapis wzajemnego dożywocia (R.Kal.5 k.279v). W r. 1589 nazwany banitą i wywołańcem. Był wredy dziedzicem części w Biskupicach i Bystrzycy (py.125 k.27v). W r. 1594 oprawił swej żonie 3000 zł posagu na połowie Szyszewa w wojew. brzeskim lit., a części Biskupic, Bystrzycy i M. Kurowa sprzedał za 1800 zł bratu Łukaszowi i bratankowi Krzysztofowi (R.Kal.6 k.880v). Regina Przetocka wraz z siostrą Dorotą, zamężną Jaraczewską, sprzedały w r. 1595 dom po ojcu na przedmieściu Św. Marcina w Poznaniu za 200 grz. Mikołajowi Mierzewskiemu (ib.2 k.461v). Piotr dla swych dzieci urodzonych z Przetockiej: Stanisława, Wojciecha, Jerzego, Barbary, Jadwigi, mianował w r. 1596 opiekunów: żonę, bratanka Wojciecha i innych (P.965 k.201). Córkom Jadwidze i Barbarze zapisał t. r. po 800 zł posagów (ib. k.202). W r. 1610 Piotr był posesorem Łagiewnik (I.Kon.35 s.612). Żył jeszcze w r. 1620, kiedy synowi ks. Wojciechowi cedował pewną sumę (Py.140 s.116). Nie żył już w r. 1631. Regina umarła między r. 1605 i 1615 (P.1405 k.268v; I.Kal.81 k.278). Synowie Piotra i Przetockiej, Stanisław i Wojciech, córki Barbara, Jadwiga i Marianna, panny występowali razem w r. 1615 (I.Kal.81 k.278). Jak widzimy, nie było już wśród nich Jerzego, była natomiast Marianna, nie wymieniona w r. 1596, a więc zapewne urodzona po tej dacie. O Stanisławie wiem jeszcze tylko tyle, że żył w r. 1621 (P.1412 k.886). Czy nie tego to Stanisława żoną była w r. 1618 Barbara Tarnowska ? (N.171 k.199v). W r. 1629 występowała Barbara Baranowska, żona Stanisława Biskupskiego, ale czy też tego ? (N.176 k.408v). O Wojciechu zob. niżej. Z córek, Jadwiga w r. 1633 była żoną Jakuba Piotraszewskiego z p. kruszwickiego, Marianna, w l. 1626-31 żona Stanisława Wardęskiego "Ramka".
Ks. Wojciech, syn Piotra i Przetockiej, instalowany na kanonię poznańską 27 VI 1616 r. podał jako swój herb ojcowski Szreniawę, jako herb matki Nałęcza, babki ze strony matki Jastrzębca (Wimann, s.83). W r. 1621 wraz z bratem Stanisławem, spadkobiercy ciotki Barbary Przetockiej oraz Jaraczewskiej rodzącej się z Doroty Przetockiej, sprzedali za 1000 zł części borów zw. "Grodna" i "Niebrzegi" wraz z dąbrowami i innymi gruntami we wsi Krobielewo Barbarze z Schoeneichów Brezinie (p.1412 k.886). W r. 1629 był plebanem szamarzewskin (Py.143 k.129). Kupił t. r. od Macieja Wardęskiego za 2000 zł części W. Wardężyna w p. kon. (p.761 k.172). Części Wardężyna sprzedal w r. 1631 za 2000 zł Stanisławowi Wardęskiemu i jego żonie a swej siostrze Mariannie (Małgorzacie ?) B. orza bratu Stanisława, Feliksowi Wardęskiemu (P.1417 k.478v). W r. 1647 był plebanem w Kwilczu (P.1056 k.721). Żył jeszcze w r. 1648, kiedy był opiekunem swej sisotrzenicy Zofii Piotraszewskiej (P.173 k.301). Zob. tablice 1, 2.
>Biskupscy h. Zaremba z Biskupic w p. kal. Piotr pisał się Zarembą Biskupskim, czasem Zarembą lub Zarembką Nieniewskim. W r. 1498 ręczył Wierzbięcie Mrukowi Bobrownickiemu, iż uwolni połowę wsi Ruda i połowę młyna na Prośnie, wyderkowane Bobrownickiemu za 300 zł (I.Kal.5 k.38). Dziedzic w Biskupicach, ręczył 1499 r. Szymonowi Złotkowskiemu, miecznikowi kaliskiemu, iż uwolni od obciążeń dam "Rycerski" w Kaliszu (ib. k.38). Biskupice rezygnował t. r. Wuerzbięcie Mrukowi z Bobrownik za 200 grz. (P.1389 k.52v).
>Biskupscy z Biskupic w p. kal., których jednak w sposób właściwy posegregować nie umiem, to znaczy nie wiem czy mogę poszczególne osoby lub grupy osób zaliczyć do osiadłych w p. kal. Niesobiów, czy też do kilku rodzin noszących niewątpliwie inne herbt, a dziedziczących w owych Biskupicach w XV i początkach XVI wieku. Piotr, Jan i Dobiesław z Biskupic w r. 1400 (G.1 k.44v). Z nich Jan występował też 1403 r. (Py.1 k.57v). Dobiesław w r. 1417 (Py.3 k.209). Małgorzata, żona Dobiesława z Biskupic i Obłaczkowic 1418 r. (Py.3 k.244; 4 k.6). Bracia rodzeni Zachariasz i Piotr, sołtysi z Biskupic 1435 r. (P.13 k.104).
Mikołaj z Biskupic świadczył 1438 r. Wojciechowi niegdy z Rychnowa (I.Kal.2 k.68v). Tomasz z Biskupic, dziedzic w Pikarcie, dał w r. 1453 zobowiązanie Annie, wdowie po Marcinie z Nowej Trzebieni, i jej synowi Bartoszowi, iż oprawi posag swej żonie Elżbiecie, zapewne córce tej Anny (I.Kal.5 k.9v). Przedwój z Jedlczy ręczył 1459 r. za swego syna Marcina z Biskupic Janowi Szatkowskiemu (I.Kal.1 k.124v). W r. 1464 skwitowany został z posagu zabezpieczonego na Jedlczu przez Annę, wdowę po Mikołaju z Biskupic (ib. k.233v) i t. r. dwa łany w Jedlczu zastawił za 18 grz. swemu zięciowi Jakubowi Pomianowi z Grabowa (ib. k.243). Ow Jakub Pomian, pisany z Jedlca, występował wraz z żoną Anną w 1465 r. przeciwko Marcinowi "Karpiowi" z Biskupic (ib. k.322), a w r. 1466 owa Anna została ugodzona z tym Marcinem i żoną jego Elżbietą (ib. k.345). Jakub, Wojciech i Andrzej, bracia rodzeni, dziedzice w Biskupicach, bezdzietni, nie żyli już w r. 1469, a spadek po nich w tej wsi przypadł ich siostrze cioteczno-rodzonej pannie Elżbiecie, córce Mikołaja z Mikołajewic, orza Annie, wdowie po Marcinie z Dobrosołowa (P.1385 k.41).
@tablica: Biskupscy h. Szreniawa 1.
@tablica: Biskupscy h. Szreniawa 2.
Dorota, wdowa po Janie Mroczkowskim, ze swymi synami Marcinem i Janem z Biskupic miała w 1475 termin z Janem z M. Złotnik (I.Kal.2 k.369v). Ci bracia, Marcin i Jakub, pisani z M. Złotnik i Biskupic, dokonali w 1476 r. podziału między siebie części w Biskupicach (ib. k.407v). T. r. pisano Marcina "niegdy z M. Złotnik, obecnie z Biskupic" (ib. k.427v). Jakub B. z M. Złotnik w 1476 r. zobowiązał się swe części w Biskupicach zrezygnować za 30 grz. Wincentemu Chwalibogowskiemu (ib. k.400v), a w r. 1477 obaj bracia z matką sprzedali temu Wincentemu części w tej wsi za 32 grz. (ib. k.468v). Jakub nie żył już w 1479 r., kiedy opiekuni jego córki Barbary, Mikołaj Wilkowski, podkomorzy wschowski, oraz Małgorzata, żona Piotra Grabowskiego, kwitowali Wincentego Chwalibogowskiego z jej dóbr po rodzicach (I.Kal.2 k.539v).
Wincenty Chwalibogowski, z Chwalibogowa, burgrabia kaliski w l. 1475-84 (G.), swą część ojczystą w Bielawach w p. kon. dał w r. 1476 r. Piotrowi Grabowskiemu z Biskupic za część Biskupic nad Prosną należącą do bratanicy tego Piotra, Barbary z Biskupic (ib. k.398). T. r. wezwał Piotra i Barbarę do rezygnowania sobie 8 łanów w Biskupicach, które miał pod zakładem 100 grz. (ib. k.432). Jak już widzieliśmy, kupił w 1477 r. część w tej wsi od Doroty i jej synów, Marciba i Jakuba. Żoną Wincentego była 1482 r. Katarzyna z Łęgu (Py.16 k.51v; I.Kal.3 k.361). Dodać tu trzeba, iż Apolonia, córka Jana z Biskupic i Łęgu była w 1468 r. żoną Macieja Aarona z M. Mroczek i Dąbrowy (I.Kal.1 k.481v). Może to była siostra Katarzyny z Łęgu żony Wincentego ? Tego Wincentego zwano w latach następnych Wincentym "Kundejem" z Biskupic lub Biskupskim. W r. 1483 pozywał Barbarę Dziećmiarowską, córkę Stanisława Grabowskiego (I.Kal.3 k.116). Dziedzic w Biskupicach 1489 r. (I.Kon.1 k.197v). Od wspomnianej Barbary Dziećmiarowskiej, oczywiście identycznej z Barbarą, bratanicą Piotra Grabowskiego, kupił w 1491 r. za 60 grz. pięć i pół łanów w Biskupicach (P.1387 k.163), a od Bieniasza Chorzewskiego nabył 1494 r. połowę młyna wodnego na Prośnie we wsi Ruda (P.1383 k.9v). Wincenty "Kundej" B. w 1495 r. występował jako stryj rodzony ks. Jana, Andrzeja i Jakuba, braci Chwalibogowskich (I.Kal.4 k.346, 376v). W r. 1497 Wincenty Chwalibogowski z Biskupic całą swą wieś Czołnochowo wyderkował za 200 grz. posagu córki swej Małgorzaty jej mężowi Wierzbięcie z Bobrownik (I.Kal.4 k.533v). Drugą jego córką była zapewne Katarzyna, występująca obok tej Małgorzaty w r. 1507 jako współdziedziczka wraz nią Łęgu (ib.6 k.185v), ich wsi macierzystej.
Piotr Grabowski z Biskupic i jego bratanica Barbara, córka zmarłego Stanisława z Biskupic, nazywanego też Grabowskim, jak już widzieliśmy dali jej części w Biskupicach w 1476 r. Wincentemu z Chwalibogowa wzamian za jego części w Bielawach (ib.2 k.398v). W 1479 r. żona Piotra Małgorzata, i Mikołaj Wilkowski jako opiekunowie tej Barbary skwitowali Wincentego Chwalibogowskiego z jej dóbr rodzicielskich (ib. k.539v). W 1483 r. Barbara nazwana Dziećmiarowską (ib.3 k.116). Jan w r. 1507 kupił od Jana Rudnickiego za 100 zł w. część w Koźlątkowie w p. kal. (P.1390 k.122v). W r. 1509 Jakub, dziedzic w Biskupicach, stryj Agnieszki 1-o v. Wilczyńskiej, 2-o v. Lutyńskiej (I. i D.Z.Kal.2 k.8v). Krzystof, burgrabia ziemski kaliski w l. 1524-26 (I. i R.Z.Kal.3 k.660v; P.1393 k.120). Ks. Wincenty, kanonik średzki, zapisał w r. 1544 sumę 80 grz. Annie, wdowie po Janie Zbierskim "Czarnusze" (I.Kal.7 k.45v).
Jan, wuj Zofii Robakowskiej, żony Piotra Tomickiego 1559 r. (P.1396 k.719). Łukasz, mąż Anny Lipskiej, córki Hieronima 1594 r. (R.Kal.6 k.835). Jan, brat klejnotny Urszuli Żernickiej, podsędkówny kaliskiej żony Wojciecha Jemiołkowskiego (ib. niepag.). Jan występował w r. 1609 o zabójstwo swego krewnego, Wojciecha Goreckiego, przeciwko Piotrowi Goreckiemu (P.143 k.915v). Elżbieta i jej mąż Jakub Starzechowski oboje już nie żyjący w 1616 r. Ewa, córka zmarłego Andrzeja, dostała w r. 1634 zapis długu 400 zł od Łukasza i Zofii z Cykowskich Łukomskich (Py.146 s.410). Adam płacił w r. 1652 podwójnego podymnego, uchwalonego w obozie beresteckim, od posiadanej sumy pieniężnej 4 zł (Rel.Kal.31a k.261). Maciej, chrzestny 31 III 1658 r. (LB Dobrzyca).
Aleksander, posesor wsi Leszcze W. w r. 1672 i t. r. mąż Konstancji Cieleckiej, córki Jakuba i Zofii Boboleckiej, dziedzic dóbr Złotniki w p. pozn. (P.199 k.180), zamordowany został w r. 1689 przez Wojciecha Drwęskiego, posesora wsi królewskiej Łagiewniki, w chwili, gdy jechał do Poznania na sądy. Obwołanie głowy dokonano 9 X ze strony najstarszego syna zabitego, Wojciecha, który działał w imieniu matki i rodzeństwa: Krzysztofa, Jakuba, Antoniego, Teresy, Zofii, Konstancji, Heleny i Wiktorii (ZTP 34 s.1417). Wdowa w r. 1694 w imieniu własnym i tych dzieci cedowała Opalińskiemu, kasztelanowi poznańskiemu, sumę 4000 zł zapisaną przez Bartłomieja Mieszkowskiego (P.1128 X k.184). W r. 1609 kupiła za 7000 zł od Mikołaja Doręgowskiego części wsi Wierzchowiska zw. "Wyganowszczyzna" (G.90 k.257). Żyła jeszcze w r. 1700 (P.1139 XIII k.107). Z jej dzieci spotykamy jeszcze Krzysztofa, który w r. 1735 kwitował Garczyńskiego, kasztelana gnieźnieńskiego (Kośc.318 s.240).
Marianna zaślubiła w Chrzypsku 12 X 1671 r. Piotra Tymińskiego. Teresa, w r. 1685 wdowa po Janie Kędzierskim. Krystyna i jej mąż Jan Drogoszewski, nie żyli już oboje w r. 1701. Katarzyna, w r. 1713 żona Gabriela Wierzbińskiego. Barbara, w r. 1720 żona Wojciecha Szeligowskiego. Łukasz i Marianna, rodzice: Franciszka Kajetana, ochrzcz. 6 VIII 1722 r., i Józefa Władysława, ochrzcz. 2 IV 1725 r. (LB Graboszewo). Stefan i Zofia z Cieleckich, nieżyjący w r. 1738, rodzice Krzysztofa, taże wówczas nieżyjącego. Tego z Jadwigi z Łaszewskich, nie żyjącej w r. 1731, córki: Marianna, t. r. żona Andrzeja Cichorzewskiego (W.93 k.47; 94 k.198v) i Zuzanna, w l. 1738-1773 żona Jana Piątkowskiego (Kośc.174 s.1175). Józef, nie żyjący w r. 1765, którego żona Anna Krupocka, córka Stanisława i Marianny Gądkowskiej, wtedy już 2-o v. żona Filipa Jakuba Choińskiego, spisała z nim dożywocie (P.1339 k.216v). Panna Teresa zaślubiła 10 IX 1766 r. Fabiana Suskiego, zaś Katarzyna z Okońskich, wdowa B-im, szła 28 IX 1773 r. za wdowca Łukasza Pietrowskiego. Świadkował przy tym drugim ślubie Fabian Suski (LC Grabów). Elżbieta, nie żyjąca w r. 1773, żona Michała Włyńskiego. Józef zmarł po przyjęciu święceń diakońskich, w Poznaniu 10 XI 1773 r. i pochowany został w kolegiacie Sw. Mikołaja (LM Srem). Konstancja zaślubiła przed 19 I 1775 r. Ignacego Gostyńskiego (LB Katedra, Gniezno). Marianna wyszła przed 31 I 1776 r. za Jana Gorczyńskiego (LB Piłka). Stanisław zaślubił 31 V 1782 r. Teodozję Koszutską (LC Sw. Marcin, Poznań). Jakub wraz z żoną Domicelą Małachowską, córkę Józefa i Anny Lipskiej, spisał w Siennie w r. 1783 ugodę działową z Małachowskimi (G.110 k.127), nie żyła już 25 VII 1855 r. Agnieszka, chrzestna 14 XI 1786 r. (LB Poznań, Sw. Marcin).
Franciszka z Rokossowskich B., natka chrzestną syna Tomasza Rokossowskiego 11 XI 1807 r. (LB Droszew). Żyła jeszcze 2 V 1814 r. (LB Szczury-Górzno). Ludwik, ur. ok. 1781/1782 r., posesor Dobrzycy, licząc lat 25 ożenił się 26 VII 1807 r. z Teresą z Walknowskich Szkudlską (Szkolska), liczącą lat 18 (LC Potarzyca). Byli dziedzicami Szkudli, gdzie on zmarł 3 VI 1825 r. licząc lat 44, ona 1841 r., pochowana 13 VIII, liczyła lat 54. Dzieci ich Ildefons Euzebiusz, ur. w Dobrzycy 12 XII 180 r. (LB Dobrzyca), Sebastian Felicjan, zmarły w Szkudli 22 VI 1826 r. mając lat 9, Marianna, zmarła tamże 25 III 1841 r. mając lat 19 (LM Kucharki). Może siostrą powyższego Ludwika była Antonina przed r. 1809 wydana za Franciszka Zglińskiego, ekonoma w Potarzycy.
Tekla przed r. 1818 zaślubiła szl. Konstantego Rogowskiego, mieszkającego w Zdzieszu koło Borku. Paweł, ekonom w Będlewie, wdowiec liczący lat 37, zaślubił 17 I 18130 r. Barbarę Szukalską (Szokulską), córkę Józefa, ekonoma, i Marianny, liczącą lat 23 (LC Modrze). Paweł, ekonom z Chytrowa, może ten sam, mąż Zofii Bukowskiej (byłaby to pierwsza żona ?), ojciec Józefy, która 18 V 1840 poszła za Marcina Becka, rajcę w Jaraczewie (LC Jaraczew). Szl. Teofil, liczący lat 30, ekonom w Gułtowach, zaślubił tam 20 VI 1844 r. pannę Annę Minecką, garderobianą z dworu gułtowskiego (LC Gułtowy). Tekla z Snowackich B-a, wdowa, mieszkająca w Lrzywiniu, była w r. 1846 jedną ze spadkobierczyń Jana Markowskiego (Hip. Wągr., Bobrowniki). Szl. Euzebiusz, żebrak, lat 37, zmarł 25 IV 1849 r. (LM Kucharki).
Ignacy, ogrodnik, i Anna, małżonkowie, mieli syna Teofila, ur. 18 I 1813 r. (LB Nekla). Katarzyna zaślubiła w Niepruszewie 13 IV 1819 r. Franciszka Garczyńskiego, ekonoma. W księgach małżeństw Buku ślub tej pary (on ekonom z Wierzei, ona lat 20) pod tą datą 24 XII 1816 r. Nikodem, obywatel ziemski, z żoną swą Reginą Raduszyńską, rodzice Franciszka, inżyniera, ur. 13 IX 1856 r., zmarłego w Poznaniu 5 X 1929 r. (LM Sw. Marcin, Poznań). Regina z Raduczyńskich (!) w 84 roku życia umarła 1 II 1891 r., w Starym Gostyniu, pozostawiając męża, syńow i wnuków (ib.). Izabela przed 19 XII 1861 r. zaślubiła Leopolda Brodzkiego. buchalter Jej siostra Joanna była w r. 1885 niezamężną. Leon, prof. gimnazjalny w Tczewie (czy szl. ?), lat 30, ożenił się 16 VI 1878 r. z Walerianą Chociszewską, lat 35 (LC Pozn., Fara). Antoni, lekarz w Krobi, zaślubił 21 X 1879 r. w Brennie Jadwigę Molinek, córkę Ferdynanda i Felicji z Mizerskich z Potrzebowa (Dz. P.). Seweryn zmarł 15 VI 1879 r. (ib.). Jan, zmarł w wieku lat 78, w Grodzisku 15 V 1883 r., pozostawiając żonę i dzieci (ib.). Anastazja z Brodzińskich, mająca lat 85, zmarła w Kostrzyniu 30 VI 1886 r. (ib.). Rozalia, mająca lat 76, zmarła w Podgaju 30 V 1901 r. (ib.). Ignacy, delegat Tow. Ubezp. "Warta" w Poznaniu, radny miejski Krakowa, lektor Uniw. Poznańskiego, dyrektor Pomorskiego Stow. Ubezp., zmarł w Poznaniu 7 III 1932, pozostawiając żonę (Dz. P.).
>Bitowtowiczowie. Wacław, plenipotent w r. 1637 Stefana Dembińskiego, celem odebrania wsi Biała w p. lelow. nadanej mu przez króla w dożywocie (Kc.128 k.60v0. Nie żył już w r. 1631, kedy wdowa Anna Rozmanówna była 2-o v. żoną Świętosława Solikowskiego (Ks.129 k.713). Żyła jeszcze w r. 1661. Dorota, zapewne córka powyższych, żona Stanisława Bobrzyńskiego, zawirała w r. 1661 kontrakt z małżonkami Solikowskimi (więc z matką i ojczymem ?) pod zakładem 100 zł (Kc.130 k.287).
>Blacha h. Własnego ze Śląska, gdzie w XVIII w. posiadali dobra ziemskie. Chyba do nich należy zaliczyć Mikołaja, męża Doroty Boszkowskiej w l. 1673-76 (Kośc.305 k.737), nie żyjącego w r. 1698, ojca występujących wtedy synów: Aleksandra, Józefa, Jana, oraz córek: Anny Krystyny, ochrzcz. 11 IV 1673 r., i Ludwiki Zofii, ochrzcz. 15 V 1674 r. (P.1134 II k.4v; LB Bronikowo). Ludwika "Blaszanka" zaślubiła 25 XI 1698 r. Andrzeja Przybysławskiego (LC Poniec). Mikołaj Budwicz Blacha, nie żyjący w r. 1699, mąż Katarzyny Niemczewskiej, ojciec Mikołaja, sekretarza królewskiego, który żeniąc się t. r. z Zofią Kozłowską, zapisał jej krotko przed ślubem 1200 zł (Ws.77 III k.59v).
Panna Jadwiga Blaszanka, chrzestna 3 XII 1718 r. (LB Lubiń).
>Blachniewscy. Szymon Franciszek, mąż Zofii Pniewskiej, córki Macieja i Marianny Kańskiej, która w r. 1691 dała mężowi plenipotencję celem sprzedania wsi macierzystej Czerkasy w p. włodzimierskim (Ws.76 k.334v; Kośc.307 k.411). Zofia z Pniewskich umarła w Przysiece Niemieckiej 23 III 1694 r. (LM Smigiel) osierocając trzech nieletnich synów: Mikołaja, Antoniego (?) i Macieja (Kośc.307 k.568v). Drugą żoną Szymona Franciszka była Katarzyna Trzecieska (Trzeciecka ?), zaślubiona przed r. 1698. Umarł w Sowince Błotnej w r. 1717 (LM Sowina). Katarzyna, jako była posesorka Sowinki, występowala jeszcze w r. 1724 (I.Kal.161 s.382). Z niej dzieci: Jan Antoni, ochrzcz. 1 VI 1698 r. (LB Smigiel), Michał, ochrzcz. 6 VIII 1701 r., Marianna, ochrzcz. 5 VIII 1703 r. (LB Lubin). Maciej, niewątpliwie identyczny z Maciejem synem Szymona i Pniewskiej, zmarł 28 III 1737 r. (LM Grzybowo). Jan, urodzony z Trzecieskiej, żył jeszcze w r. 1721 (Ws.79 k.145). Szl. Jan, starzec, umarł w Podrzeczu 17 II 1747 r. (LM W. Strzelce).
Andrzej podpisał z wojew. kaliskim elekcję Augusta II.
>Blahr (Blachr ?) Adam, nie żyjący w r. 1782, mąż Eleonory Strzeleckiej, córki Szymona i Heleny Gruszczyńskiej (P.1359 k.484).
>Blank Małgorzata, żona 1-o v. Melchiora Brzeznicza, spisała w r. 1630 wzajemne dożywocie ze swym drugim mężem Franciszkiem Ninińskim.
>Blankenburg h. Własnego. Ich gniazdem była miejscowość Blankenburg w Brandenburgii. W Wielkopolsce w pow. wałeckim, osiedlił się w drugiej połowie XVI w. Henryk, którego rodzona siostra Tekla, żona 1-o v. w r. 1595 Andrzeja Budde "de Kamien" z Ks. Pomorskiego, 2-o v. w l. 1600-1 Jana Debrzyńskiego cz. Błogowskiego. Henryk B. był dziedzicem dóbr Ramelow w Ks. Pomorskim, od Jerzego Wedla, prezydenta Nowej Marchii, kupił w r. 1577 za 25.000 tal. połowę dóbr frydlandzkich, tj. połowę zamku i miasta, oraz całą wieś Frydlandek z folwarkiem Neuhof (Nowy Dwór), wsie Hansfeld (Janpole) i Latzig (Łączyk) (P.1398 k.728). Kupił od niego również, nie wiem jednak kiedy, wieś Bessen (Busina) (W.31 k.203). Zapewne już wtedy był mężem Elżbiety Wedlówny Frydlandzkiej, córki Jerzego. W r. 1577 nie uiścił poboru ze wsi Frydlandek (W.1 k.49). Jako mąż wspomnianej wyżej Elżbiety występował w l. 1580-85 (P.934 k.130v; 945 k.465). Od Wolfganga Pudwelsa (Podewils) kupił w r. 1591 za 3000 zł części wsi Henkendorff (Hanki) w p. wał. Drugą żoną Henryka była Elżbieta Dewitz z Daber na Pomorzu. Dał jej w r. 1592 dożywotnie użytkowanie wsi Henkendorff (P.1400 k.994). W r. 1594 skasowała ona ten zapis (P.962 k.915), a mąż t. r. dał jej dożywocie na wsiach Łączyk i Langhof (Długi Dwór) (P.1401 k.175). W r. 1595 przeprowadził działy z siostrami swej zmarłej pierwszej żony Elżbiety, Elżbietą (!) zamężną Janową Kalińską pisarzową ziemską łęczycką, i Barbarą, żoną Joachima Güntersberga cz. Kaliskiego (W.31 k.126). Działy z córkami Jerzego Frydlandzkiego zostały ponowione w r. 1599. Henryk wziął część miasteczka i tę połowę zamku w miasteczku, na którym własnym kosztem wystawił "kamienicę" (W.33 k.20). Siostrze Tekli rezygnował Henryk wieczyście w r. 1600 połowę wsi Henkendorff (W.23 k.24), a jej mężowi Janowi Debrzyńskiemu wyderkował w sumie 4500 zł wieś Nowydwór cz. Neuhaus w p. wał. (N.219 k.450, 452v; P.788 k.4). T. r. córkom swym, pochodzącym z obu żon, zapisał po 10.000 zł każdej posagu, a synom wyznaczył do równego podziału dobra swe w Polsce i poza jej granicami (P.970 k.52). Od swego zięcia Andrzeja Żernickiego kupił w r. 1601 za 6000 tal. części jego w mieście Fydlandku z zamkiem i części we wsiach: Henkendorff, Czadowo, Łowicz, które Żernicki kupił był od Elżbiety Kalińskiej (P.1404 k.32). Żonie swej t. r. oprawił posag 9000 zł (ib. k.33). Od Melchiora Rozbickiego kupił w r. 1602 za 3800 zł dom z placem koło bramy Wronieckiej w Poznaniu (ib. k.644). Zięciowi Żernickiemu wyderkował w r. 1603 za 9000 zł wsie Neuhoff, Fulbek, Hansfeld (Janpole) (P.1404 k.1058). Słudze swemu, uczc. Janowi Kijonce, dał w r. 1603 w dożywocie sołectwo we wsi Hansfeld (W.4 k.179). Wieś Bessen (Busino), nabytą ongis od teścia Frydlandzkiego, sprzedał w r. 1605 za 4000 zł zięciowi Żernickiemu (ib. k.249). Od Elżbiety Güntersberg, wdowy po Sebaldzie Golczu, kupił t. r. za 3000 zł części wsi Łowicz (ib. k.376v). Nie żył już w r. 1606, kiedy wdowa występowała jako użytkowniczka wsi Łączyk i Langhof (W.24 k.37v). Żyła jeszcze w r. 1642 (W.38 k.447). Z Wedlówny był syn Jerzy, o którym niżej, i córki: Ida, żona 1-o v. Konrada Dewitza, po którym wdową była w r. 1608, 2-o v. w r. 1613 żona Usedoma, Dorota, w l. 1601-20 żona Andrzeja Żernickiego, podstarościego kaliskiego, Elżbieta, w l. 1606-30 żona Fryderyka Borka (Borck), która po ojcu dostała dom w Poznaniu na przedmieściu Wronieckim (P.1407 k.82), Urszula, żona 1-o v. w l. 1616-24 Krzysztofa Witosławskiego. Z Dewitzówny byli synowie: Dionizy i Bernard, o których niżej, Konrad Henryk, pisany potem stale Henrykiem Konradem, nieletni jeszcze w r. 1617 (W.26 k.262) żyjący jeszcze w r. 1635 (W.35 k.235v), oraz córki: Elżbieta, niezamężna w l. 1607-8 (W.24 k.241v, 465), żona 1-o v. w r. 1613 Jana Górskiego, łowczewgo inowrocławskiego, 2-o v. w l. 1616-24 Krzysztofa Prażmowskiego, i Marianna, niezamężna w l. 1607-19 (W.24 k.264). Może córkami Henryka były też: Elżbieta, wdowa po Zebaldzie Damnitz w r. 1620, i Errata, w r. 1623 żona Piotra Kleista.
1. Jerzy, syn Henryka i Wedlówny, wspomniany pierwszy raz w r. 1695 (W.24 k.294; 31 k.100v), w r. 1609 opiekun młodszych swych braci: Dionizego, Bernarda i Konrada Henryka (W.24 k.630). Od siostry Idy dostał w r. 1612 cesję praw spadkowych po Dorocie z Frydlandzkich Roszkowskiej, kasztelanowej przemęckiej (W.25 k.424v). Z działu przepracowanego w r. 1613 z bratem Dionizym wziął części miasta i zamku Frydlandek oraz wsi Henekdorf, Czadow, Łowicz, Nierozen (dziś Nieradz), Langenhof, Altenhof, Laczyk (Łączyk), Fulbrk, Jurendorf. Dał wtedy bratu zobowiązanie dotyczące spraw ze stryjem ich Ryszardem B. oraz spadkobiercani zmarłego Jerzego B. prowadzonych o dobra i sumy na Pomorzu (W.78 k.55-58). T. r. na tych dobrach zobowiązał się oprawić posag 9000 zł i wyprawę 1000 zł żonie swej Ertmucie Pudwels (Podewils), córce Jerzego (W.78 k.76). Od Doroty Güntersberg, żony Macieja Wałdowskiego, kupił w r. 1618 za 2500 zł części miasta Frydlandek i wsi Henkendorff (W.27 k.6). Części Prusinowa odziedziczone po zmarłej ciotce Urszuli z Wedlów 1-o v. Borkowej, 2-o v. Smiełowskiej dał w r. 1619 swej siostrze Urszuli Witosławskiej (ib. k.146). Bezpotomny, nie żył już w r. 1622 (ib. k.447).
2. Dionizy, syn Henryka i Dewitzówny, wraz z matką i braćmi, Bernardem i Konradem Henrykiem pozywal w r. 1606 szwagra Andrzeja Żernickiego (W.24 k.106). Brata Jerzego pozywał w r. 1609 o wydzielenie mu części w mieście i zamku Frydlandku (ib. k.705). Z działów z tym bratem, dokonanych w r. 1613, otrzymał dobra w Ks. Pomorskim oraz zapis długu 1000 zł (W.78 k.55-58). Przysięgał 30 V 1622 r. na urząd sędziego surrogatora grodzkiego wałeckiego (W.27 k.411). T. r. wraz ze swymi braćmi występował jako uczestnik w spadku po zmarłym najstarszym przyrodnim bracie Jerzym, dziedzicu części miasta Frydlandku (ib. k.447). Wraz z bratankami po bracie Bernardzie kupił w r. 1636 za 600 zł od Bernarda Borka i jego synów, Zygmunta Fryderyka i Heninga Dyderyka, połowę młyna we wsi Łowicz (W.36 k.26). Żona jego Elżbieta Golcózwna, córka Konrada, burgrabiego grodzkiego wałeckiego, i Katarzyny Kleistówny, skwitowała w r. 1642 swych braci z dóbr po rodzicach, a ci bracia zapisali Dionizemu dług 2000 zł, on zaś tę sumę wraz z tysiącem zł należnym jej po matce, zobowiązał się oprawić na połowie wsi Czadow z folwarkiem (W.38 k.442, 43). Od Andrzeja i Stefana Żernickich, synów zmarłego już Andrzeja, odkupił za 4000 zł wieś Bessen, którą ich ojicec kupił był od Henryka B. (P.1421 k.516). Golczówna w r. 1652 skasowała oprawę posagu 3000 zł na wsi Fulbek, na sołectwie wsi Hansfeld i na tzrech pustych rolach kmiecych, a Dionizt oprawę tę przeniósł na sumę wyderkafową 7000 zł, zapisaną mu przez Elżbietę B., żonę Prażmowskiego, na częściach wsi Henkendorf (W.40 k.313). Umarł przed 6 III 1654 r., kiedy to na urząd surogatora grodzkiego wałeckiego mianowany już został kto inny (ib. k.596v). Wdowa t. r. działając wraz z bratem Sebaldem Golczem, opiekunem jej synów, dokonała pod zakładem 20.000 zł działów z Heningiem Fryderykiem, synem Bernarda B., bratankiem swego męża. Wzięła: zamek frydlandzki i połowę miasteczka i młyna, folwark frydlandzki, wsie: Łowicz z młynami, Czadowo z folwarkiem, Hansfeld, Stary Dwór z folwarkiem, Henkendorf z folwarkiem, Fulbek z folwarkiem i młynem, Łąkie zw. Polskie, Bezy (Bessen ?) z folwarkiem. Ponadto Hening Fyderyk udający się wtedy za granicę, powzdał jej i jej synom swoją połowę miasteczka z przyległościami. Na wypadek jednak szczęśliwego powrotu do kraju zastrzegł nieważność tego ostatniego zapisu (W.40 k.584). Elżbieta Golczówna nie żyła już w r. 1648 (P.1070 k.159). Synowie sędziego Dionizego: Bernard, Sebald, Henryk i Dionizy.
1) Bernard, syn Dionizego i Golczówny, w r. 1662 w imieniu własnym i swych nieletnich braci skwitował z opieki wuja Ludwika Golcza (W.42 k.72). Żył jeszcze w r. 1663 (W.85 k.10), nie żył już w r. 1664, kiedy wdowa po nim, Eleonora Małgorzata Wedelska, kwitowała się z Ludwikiem Golczem z kontraktu zawartego w Frydlandku 20 IX 1663 r. Prawa dane sobie przez zmarłego męża na tym mieście cedowała jego nieletnim braciom biorącym po nim spadek (ib. k.121, 122).
2) Sebald, syn Dionizego i Golczówny, jeszcze nieletni w r. 1664, kiedy Ludwik Golcz zrzekł się opieki nad nim i jego braćmi, Henrykiem i Dionizym (ib. k.78v). Zostawszy pod imieniem ojca Rudberta karmelitą na Piasku w Krakowie, kwitował w r. 1669 braci z majątku po rodzicach (ib. k.347v).
3) Henryk, syn Dionizego i Golczówny, w r. 1668 w imieniu własnym oraz braci Sebalda i Dionizego kwitował z opieki wuja Ludwika Golcza (ib. k.315v). Żył jeszcze 1 X 1669 r. i był już wtedy pełnoletni (ib. k.374). Jeździł t. r. na elekcję króla (P.196 k.476).
4) Dionizy, syn Dionizego i Golczówny, dokonał w zamku frydlandzkim 1 X 1669 r. w asyście wuja Ludwika Golcza działów z bratem Henrykiem (ib.). T. r. wraz z żoną Małgorzatą Glasenapp, córką Wiganda, starosty nowoszczecińskiego (w Szczecinie), roborowali pod zakładem 12.000 zł swe testamenty spisane w Wałczu 29 VIII (ib. k.492). Ponieważ nie stawił się na pospolite ruszenie, kaduk po nim przyznany został w r. 1672 Wojciechowi Konstantemu Brezie, staroście nowodworskiemu (ib. k.500). Piotr Żychliński, starosta wałecki, poświadczył, iż Dionizy był wtedy chory i kaduk skasowano w r. 1676 (W.86 k.294). Żona jego skwitowała w r. 1681 swego brata, Kazimierza Glasenappa z 16.000 zł należnych z jej dóbr po rodzicach (ib. k.488). Jako spadkobierca brata stryjecznego Heninga Fryderyka, zaspokoił w r. 1684 pretensje Bercholców, spadkobierców jego żony (ib. k.529). Drugą żoną Dionizego była Elżbieta Marianna Golczówna, córka Jerzego Wilhelma i Elzy z Golczów, której w r. 1685 oprawił posag 4000 zł (W.86 k.544v). W r. 1686 poskupował poszczególne części wsi Henkendorf i Nierosen (Nierzeszyn), płacąc po 1333 zł każdemu ze sprzedających, a byli to: Andrzej Rudiger Anklam, Elżbieta Maria Manteuffel, córka Piotra i Anny Elżbiety B. żona zaś Jana Jerzego Borny , Bernard Krystian Manteuffel, jej brat, Ernest Bernard i Adam Jerzy Güntesbergowie, synowie Adama i Idy B., działający wspólnie przy tym akcie wreszcie Dorota B., żona Andrzeja Rudigera Anklam (ib. k.571-74v). W r. 1687 dokupił jeszcze dalsze dwie części w tych wsiach, płacąc po 1440 zł, od Jerzego Wilhelma Anklam i od Elży Marii Golczówny, wdowy po Jerzym Wilhelmie Golczu (ib. k.593v, 595v). Żył jeszcze w r. 1696 kiedy skwitowała go córka Ernestyna Julianna (W.87 k.42). Elżbieta Marianna Golczówna była wdową w r. 1702 (W.89 k.35). Jej drugim mężem był już w r. 1703 Filip Borek (Borck), major wojsk pruskich (ib. k.84). W r. 1716 skasowała swój pierwotny testament datowany w 1712 r. i spisała komplanację ze swymi synami (W.90 k.166v). Żyła jeszcze w r. 1719 (ib. k.280v), nie żyła już w r. 1730 (W.91 k.139). Z Glasenappówny były córki: Jadwiga Magdalena, w r. 1690 żona Ewalda Joachima Kleista, zaś w r. 1715 Sebalda Kleistaa, konsyliarza Ks. Pomorskiego (nie wiem czy to jej drugi mąż , czy jeden i ten sam z pomyłką w imieniu ?), Elżbieta Zofia, w l. 1693-1715 żona Fryderyka Ludwika Woedtke (może ta sama, nazwana Zofią Elżbietą, nie żyjącą w r. 1742, była za Jerzym Ernestem von Köhten, Köckte ?), Ernestyna Julianna, w l. 1715-34 żona Joachima Wedek cz. Wedelskiego. Z Golczówny synowie: Baltazar Fryderyk i Dionizy, o których niżej, oraz córki: Elżbieta (Elza) Maria, w l. 1712-27 żona Jerzego Macieja von Borck "Gostyńskiego", landrata pruskiego, Katarzyna Elżbieta, w l. 1714-27 żona Joachima Rudigera Golcza, kapitana, potem majora wojsk duńskich, Pryskę Konstancję Eleonorę, w l. 1717-34 żonę Jana Brudzewskiego, Dionizję Amelię Teresę Lowizę (Ludwikę), w l. 1728-47 żonę Fryderyka Wilhelma Lettowa, kapitana JKMci.
(1) Baltzar Fyderyk Henryk, syn Dionizego i Golczówny, wraz z bratem skwitowani w r. 1704 z praw do dóbr frydlandzkich przez Gertrudę Gruben, córkę Macieja i Anny Marii Güntersberg, a żonę Michała Henryka de Michel (Michels ?) (W.89 k.103). Oni obaj wraz z siostrami występowali w r. 1715 jako spadkobiercy bezdzietnych stryjów, Henryka i Sebalda (W.90 k.155). Baltazar Fryderyk z działu z bratem przeprowadzonego 20 VI 1716 r. dostał: Stary Dwór, Prilang (Przyłęk), Fulbek i Bezy (ib. k.211). Żona jego, Anna Agnieszka Elżbieta Osten, córka Egidiusza Krzysztofa von Karnic, kwitowała w r. 1717 swego ojca z dóbr rodzicielskich, a mąż zobowiązał się oprawić jej posag 20.000 t. (ib. k.199, 199v). W r. 1721 dostali wraz z żoną od Mikołaja Rydzyńskiego i żony jego Konstancji Ulatowskiej cesję dożywocia wsi królewskiej Tarnowa w p. wał (ib. k.353). Kapitan JKMci w r. 1726 (W.91 k.21v). Prawa swe do spadku po Golczu kasztelanie lędzkim cedowali wraz z bratem i siostrą Golczową w r. 17127 rotmistrzowi Heningowi Bernardowi Golczowi (ib. k.31). Żył jeszcze w r. 1730, nie żył już w r. 1732 (ib. k.125v, 187v). Wdowa dożywocie wsi królewskiej Tarnowa scedowała w r. 1738 Jakubowi Franciszkowi Osten Sacken, podpułkownikowi wojsk królewskich (ib. k.340v). Żyła jeszcze w r. 1755 (W.93 k.174). Córki trzy wymienione w r. 1743: Zofia, Szarlota, Lowiza (W.91 k.559v). Potem spotykam tylko Annę Marię Zofię (może pierwszą z powyższych ?), w r. 1746 żonę Egidiusza Ewalda Kleista. Synowie: Fryderyk Wilhelm, Jerzy Bernard Baltazar i Karol Otto, o których niżej.
a. Fryderyk Wilhelm, syn Baltazara Fryderyka i Ostenówny, oblatował w r. 1746 testament stryja Dionizego (W.92 k.4v, 4). Był t. r. porucznikiem wojsk brandenburskich (ib. k.54). W r. 1749 kapitan JKMci spisał wzajemne dożywocie ze swą żoną Ludwiką Renatą Thienen, córką Benedykta Deltawa, pułkownika JKMci, i Anny Elżbiety Fischer (ib. k.175v). Wedle kontraktu działowego, spisanego 20 VIII 1746 r., dotyczącego spadku po stryju Dionizym, Fryderyk Wilhelm t. r. odkupił od braci Jerzego i Karola Ottona, płacąc każdemu z nich po 24.000 tal., należne im części w mieście Frydlandek i wsiach Henkendorff, Neurosen (Nierzeszyn), Lobitz (Łowicz), Cado (Czadow) (ib. k.176, 177). W r. 1751 był pułkownikiem wojsk koronnych (W.93 k.63v). T. r. oprawił żonie na swych dobrach posag 100.000 zł (ib. k.68). Zawarł w r. 1733 z Marcjanem Radońskim kontrakt kupna starostwa powidzkiego (ib. k.115v) i t. r. nabył od Joachima Rudigera Golcza, kapitana JKMci, syna Joachima Rudigera i Katarzyny B., za 11.000 tal. wieś Damlang (Damlany) (ib. k.117, 131). Żonie swej w r. 1755 oprawił sumę 300.000 zł, podniesioną na poczet jej posagu (ib. k.183). T. r. oboje z żoną zawarli układ z Radońskimi (ib. k.255). Za konsensem królewskim z 29 IX 1756 scedowali w r. 1757 starostwo powidzkie Michałowi Radońskiemu, porucznikowi wojsk saskich (ib. k.261). Skwitowali się z nim z procesu i 20 IV t. r. zawarli ostateczną ugodę (ib. k.260). W r. 1757 pułkownik zawarł 8 VI z Jerzym Sebastianem Golczem kontrakt kupna od niego za 8600 tal. wsi Wysoki Kamień cz. Hohenstein w p. wał. (ib. k.264v). Renata Ludwika nie żyła już w r. 1761, kiedy pułkownik dla zrodzonych z nią dzieci, opiekunów (W.94 k.45). Zawarł 15 VI 1764 r. w Giznie kontrakt małżeński o rękę Krystyny Karoliny Golczówny, córki Jana Rudigera, kapitana JKMci, i Krystyny Karoliny Golczówny, córki Jana Rudigera, kapitana JKMci, i Krystyny Joanny Wedelskiej, za którą to żoną miał dostać posag 10.000 tal. (ib. k.166). Od Piotra Sapiehy, wojewody smoleńskiego, wziął w zastaw w r. 1768 na trzy lata za 4694 zł w. wsie Hamer, Kotno, Biernatowo, Zielonowo, Polszteindorf i młyn Górnicki w p. wał. (ib. k.240v). W r. 1770 był pułkownikiem wojsk pruskich. Spisał wtedy w Frydlandku 12 XII testament, w którym dobra Fulbek, Hansfeld, Neugat, Bysen, Damlang dał córce Filipinie, w ogólnej cenie 174.000 zł. Resztę dóbr, a więc miasteczko Frydlandek, wsie Henekendorf, Lowitz, Cadow, Neurosen, Hogenstein, Altenhoff, miała przypaść synowi Karolowi, bo starszy sym Ludwik już wtedy nie żył (ib. k.272v, 273). Kupno Hogensteinu z częścią wsi Appelwerder zostało sfinlizowane wedle zobowiązania z r. 1759 dopiero teraz w r. 1770 (ib. k.273v). Od Karola Rydzyńskiego, pułkownika, wziął t. r. w zastaw za 80.000 zł miasto Wyrzysk z przyl. (ib. k.282). Córka pułkownika, Filipana, była wtedy w r. 1770 żoną Jerzego Krzysztofa Unruga.
b. Jerzy Bernard Baltazar, syn Baltazara Fryderyka i Ostenówny, w r. 1746 chorąży, a w r. 1749 porucznik wojsk pruskich, udział swój w spadku po stryju Dionizym sprzedał w r. 1749 za 24.000 tal. bratu Fryderykowi Wilhelmowi (W.92 k.176), a w r. 1731 skwitował tego brata z 15.000 tal., na poczet powyższej sumy (W.93 k.63v). Podpułkownik JKMci, dostał w r. 1753 od Franciszka Osten Sacken cesję wsi Królewskiej Tarnowa, za konsensem królewskim z 13 IX 1752 r. (ib. k.134v).
c. Karol Otto, syn Baltazara Fryderyka i Ostenówny, nieletni w r. 1746, udział swój w spadku po stryju Dionizym sprzedał w r. 1749 za 24.000 tal. bratu Fryderykowi Wilhelmowi (W.92 k.177), ale ponieważ był jeszcze nieletni, zobowiązał się, iż po dojściu do lat dokona formalnej rezygnacji (ib. k.69). Dopełnił jej w r. 1755. Był wtedy porucznikiem wojsk saskich (ib. k.191). W r. 1758 będąc mężem Anny Elżbiety Osten (N.211 k.282). W r. 1768, będąc już kapitanem JKMci, kwitował brata swego, pułkownika (W.94 k.231v).
(2) Dionizy Jerzy Joachim, syn Dionizego i Golczówny, kapitan JKMci, z działu braterskiego z r. 1716 dostał połowę miasta Frydlandku z folwarkiem, orza wsie Henkendorf, Łowicz, Cadow i folwark Nierozen (W.90 k.210v). W r. 1723 roborował swój testament pod zakładem 20.000 tal., spisany po niemiecku (ib. k.441). W r. 1727 jako "liber baro B.", dziedzic miasta Frydlandka z przyległościami, zapisał wzajemne dożywocie żonie Lowizie Szarlocie hr. Schwerin (W.91 k.29). Była ona wdową po Heydenie, generale majorze JKMci. Dionizy t. r. kupił od Heninga Bernarda Golcza za 30.000 tal. połowę miasta Frydlandek (ib. k.30, 41v) i t. r. od siostry Borkowej dostał cesję praw do spadku po wuju Baltazarze Goczu, kasztelanie lędzkim (ib. k.30v). W r. 1730 major wojsk pruskich (ib. k.103), w r. 1743 pułkownik JKMci (ib. k.559v), był potem pułkownikiem brandenburskim. Spisał testament w Reinetz 24 III 1745 r. (W.92 k.4, 4v) i nie żył już w r. 1746 (ib. k.3). Wdowa żyła jeszcze w r. 1747 (ib. k.60v). Dionizy był bezdzietny, a spadek ponim brali bratankowie.
3. Bernard, syn Henryka i Dewitzówny, w r. 1617 był opiekunem nieletniego brata Konrada (W.26 k.262). Nazwany w r. 1629 dzidzicem miasta Frydlandu i innych dóbr (W.79 k.343). Umarł między r. 1634 i 1636 (W.35 k.235v; 36 k.26). Z nieznanej mi żony pozostawił synów, Henryka Ewalda i Heninga Fryderyka, o których niżej, orza córki: Elżbietę (Elzę, Essę), Idę, Dorotę, Marię, Annę Elżbietę, Krystynę, Katarzynę, wszystkie w r. 1636 niezamężne (W.36 k.72v). Z nich Elżbieta w l. 1643-47 była żoną Guntera Golcza. Ida była żoną Adama Güntersberga i nie żyła już w r. 1680 (w r. 1642 nazwana żoną Guntera Golcza, chyba omyłkowo ?). Wdowcem po Dorocie był w r. 1680 Marcin Krystian Blankenburg. Maria chyba identyczna z Marią, w l. 1648-52 żoną Jerzego Adama Blankenburga (W.82 k.389; 40 k.357). Anna Elżbieta, nie żyjąca w r. 1677, żona Piotra Manteuffel. Krystyna, w l. 1676-78 żona Jana Henryka Anklam.
1) Henryk Ewald, syn Bernarda, ponieważ nie stanął na pospolite ruszenie, kaduk po nim, jak i po jego stryjecznym bracie Dionizym, dany został w r. 1672 Wojciechowi Konstantemu Brezie, staroście nowodworskiemu, a skasowany w r. 1675, wobec zaświadczenia Żychlińskiego, iż obaj byli chorzy (W.85 k.500; 86 k.294). Bezdzietny, nie żył już w r. 1715 (W.90 k.155).
2) Hening Fryderyk, syn Bernarda, w dziale przeprowadzonym z synami sędziego Dionizego wziął połowę miasta Frydlandek i połowę młyna, które to dobra trzymała babka Elżbieta Dewitz, ponadto wsie: Długi Dwór z folwarkiem Latzyk, folwark Nierozen i we wsi Henkendorf dziewięciu kmieci (W.40 k.584). Ponieważ wyjeżdżał wtedy za granicę, swój dział powzdał braciom stryjecznym, ale zastrzegł nieważność tej transakcji na wypadek swego szczęśliwego powrotu (ib.). W r. 1659 był mężem Teresy Golczówny, córki Konrada, burgrabiego ziemskiego wałeckiego, i oprawił jej 6000 zł posagu (W.84 k.97v). Drugiej swej żonie, Zofii Elżbiecie Bercholtzównie, córce Kaspra i Elżbiety Golczówny, oprawił w r. 1663 na swej części wsi Henkendorf i folwarku Nierozen 2000 tal. posagu (W.85 k.23).
@tablica: Blankenburg h. Własnego 1.
@tablica: Blankenburg h. Własnego 2.
Połowę miasta Frydlandek sprzedał za 20.000 zł w r. 1678 Jerzemu Wilhelmowi Golczowi (W.86 k.365v). Żył jeszcze w r. 1680, kiedy jego szwagier, Marcin Krystian Blankenburg kwitował go z 2000 tal posagu rodzicielskiego ze wsi Wartekow w Marchii Brandenburskiej (ib. k.417). Nie żyli już oboje z żoną 1684 r. (ib. k.529, 557). Byli bezdzietmi. Zob. tablice 1, 2.
Wspomniany wyżej Marcin Krystian, mąż Doroty B., córki Bernarda, sam był synem Henryka, ale oczywiście nie Henryka dziedzica Frydlandku. Dorota nie żyła już w r. 1680. Córka jej i Marcian Krystiana, też Dorota niezamężna w r. 1680 (W.86 k.417), w l. 1686-1702 była żoną Andrzeja Rudigera Anklam.
>Blankensee h. Własnego Aleksander (Zygmunt Fyderyk Jan Ryszard ?) hr. B., właściciel Wielenia, szambelan, reprezentant Landszafty na Kwidzyń, dyrektor Towarzystwa Ogniowego na Pomorzu, kurator Maria-Stift i Gimnazjum w Szczecinie, kawaler Orła Czerw. i Żel. Krzyża, umarł mając lat 70, 22 IV 1817 r. Żona jego Augusta Dorota von Hagen, właścicielka dóbr Zemlin na Pomorzu i Wugarten w Nowej Marchii, umarła mając lat 70, 10 I 1819 r. Ich syn Ludwik Franciszek Jerzy zmarł 10 XII 1801 r. Drugi syn (najstarszy) Fryderyk Wilhelm, dziedzic Wielenia, kawaler orderu Orła Czerwonego, zaślubił 7 III 1813 r. Wilhelminę von Schoening, córkę landrata. Najstarsza córka, Fryderyka Julianna, zaślubiła 2 XII 1802 r. Karola Henryka von Prittwitz (LM i LC Wieleń, dyssyd.).
>Blański Antoni, w r. 1728 mąż Anny Jaroszewskiej, córki Wojciecha i Anny Raduszkowskiej (G.96 k.104).
>Blaszyński Paweł (szlachetny) zaślubił 4 III 1642 r. szlachetną Zofię, córkę Doroty Haidiskiej (!) ze Strzeszewa (LC Poznań, Sw. Jan).
>Bląwelski, Blumwelski, zob. Trebnitz
>Bledzewscy h. Lubicz, z Bledzewa koło Sierpca w wojew. płockim. Ewa, w r. 1595 wdowa po Wawrzyńcu Murzynowskim.
Paweł, osiadły w p. gnieźn., jeździł w r. 1669 na elekcję króla (P.196 k.434). Paweł, ten sam chyba występował w r. 1670 ze skargą o poranienie przeciwko Russockim i braciom Ulejskim (I.Kon.60 k.78v). Wuj Jakuba Sawickiego 1672 r. (ib. k.295). T. r. był mężem Heleny Kłobukowskiej (ib. k.421), wdowy 1-o v. po Janie Kolskim. Nie żył już w r. 1695. Synami Pawła i Kłobukowskiej (ib. k.421), wdowy 1-o v. po Janie Molskim. Nie żył już w r. 1685, kiedy ta Kłobukowska była już wdową talże i po trzecim mężu, Jerzym Giżyckim (I.Kal.143 s.521). Nie żyła już w r. 1695. Synami Pawła i Kłobukowskiej byli Jan Kazimierz i Tomasz. Jan Kazimierz, pleban zborowski w r. 1698 przez Jana Kobierzyckiego sposobrm zastawnym na Rajsku (ib.154 s.118). Nie żył już w r. 1722 (ib.163 s.415). Tomasz wziął w r. 1695 od małżonków Borzewickich w zastaw na jeden rok za 2000 zł połowę wsi Dąbrowicy w p. sier. (ib.152 s.188). Aprobował w r. 1698 swój testament pod zakładem 6000 zł (py.156 s.49). Od Rafała Wężyka, miecznika dobrzyńskiego, wziął w zastaw w r. 1704 wsie Krowicza i Cieszyków w p. kal. (ib.157 s.39). Roborował nowy testament w r. 1708 (ib. s.3). W r. 1711 był mężem Barbary Rożyckiej, córki Jana i Katarzyny Miałeckiej (ib. s.145). Był w r. 1713 dzidzicem domu w Kaliszu, kupionego od sław. małżonków Krządków (ib.159 s.98). Krowicę i Cieszyków w r. 1717 kupił za 33.600 zł od Rafała Węzyka miecznika dobrzyńskiego (ib.160 k.153v). Regens ziemski kaliski, zastawny posesor części Rogowa, odziedziczonych po bracie ks. Kazimierzu (ib.163 s.415). Barbara Rożycka żyła jeszcze w r. 1724 (ib.161 s.160). Nazwany w r. 1729 dziedzicem Krowicy i Cieszykowa (ib.167 s.265). Z drugą żoną Franciszką Mieszkowską byli w r. 1730 posesorami Rogowa w p. sier. (ib. s.476). Umarł między r. 1735 i 1742 (ib.171/3 s.95v; 178/80 s.405). Córki jego urodzone z Rożyckiej: Marianna, żona 1-o v. 1729 r. Macieja Skarb Waliszewskiego, 2-o v. 1735 r. Antoniego Osińskiego, Teresa, w r. 1735 1-o v. żona Adama Marcina Szawłowskiego, skarbnikowicza wyszogrodzkiego, w r. 1742 wyszła 2-o v. za Wawrzyńca Zarembę Tymienieckiego, z którym żyła jeszcze w r. 1747. Zob. tablicę.
Wojciech, nie żyjący w r. 1670, miał synów: Antoniego, Piotra i Jana. Antoni wtedy też już nie żył, a pozostawił córki: Zofię za Maciejem Kamieńskim i Marianną niezamężną. Piotr, zmieszkały w Wielkopolsce, a już stary, swe części w Bledzewie W. i M. w p. płockim dał w r. 1670 w połowie Wojciechowi Szczuckiemu "Słabucie" i jego żonie Jadwidze Kamieńskiej, w połowie zaś wspomnianym wyżej bratankom (P.1168 VIII k.69).
@tablica: Bledzewscy h. Lubicz.
Piotr żył jeszcze w r. 1675, kiedy występował obok brata Jana (Py.154 s.504). Nie wiem czy tego samego Wojciecha córką była urodzona z Marianny Grzybowskiej, nie żyjącej już w r. 1702 Jadwiga, wtedy wdowa po Samuelu Grzybowskim. Córka jego brata, Dorota, wtedy już nie żyjąca, była żoną WAwrzyńca Studzińskiego (P.1142 I k.82). N. Bledzewski wyznaczony został w r. 1672 na sędziego kapturowego ziemi wschowskiej (P.199 k.1110). Zofia i jej mąż Jakub Kwiatkowski, nie żyli oboje w r. 1680. Marianna przed 3 VIII 1681 r. zaślubiła w Dusznikach Jerzego Ponieckiego.
Nie wiem, czy do tych zaliczyć należy ur. panią Karolinę z B-ch Grabińską, zmarłą 20 XII 1834 r. (Nekr. Dominik. Pozn.).
>Bledziejewska Teodora, w r. 1792 żona Adama Szawłowskiego.
>Blękwicki od wsi Blękwit w par. Złotowo. Uczc. Piotr Blenkwicki, syn prac. Wojciecha z Blenkwitu, kmiecia i poddanego Stanisława Potulickiego wojewodzica kaliskiego, okazywał w r. 1610 rany zadane mu przez Zakrzewskiego podpiska grodz. poznańskiego (P.144 k.69v). Piotr w r. 1624 plenipotent Biesiekierskich, córek Marcina (N.173 k.422), zaś w r. 1631 Turnów (W.28 k.200), a w r. 1636 Piotra Arciszewskiego (ZTP 29 s.421). W r. 1641, z okazji cesji na jego rzecz przez Jana Miedźwieckiego sprawy przeciwko Mielińskiemu i swinarskiej nazwany sławetnym (P.1043 k.24v). W cesjach spraw dokonanych t. r. przez Jana Borkowskiego i Stanisława Przetockiego nazywany szlachetnym (ib. k.28v, 75v), a w cesji uzyskanej t. r. od Andrzeja Hersztopskiego - urodzonym (ib. k.86)
>Blinowski h. Ostoja ks. Andrzej, kanonik włocławski 1557 (P.898 k.833).
>Blińscy wyszli ze wsi Blin w p. rypińskim. Marek, nie żyjący już w r. 1612, miał syna Walentego (I.Kal.78 s.1426; I.Kon.40 s.329). Walenty ten, przybysz z ziemi dobrzyńskiej, pierwszej swej żonie Agnieszce Łukomskiej (Tłukomskiej ?) oprawił w r. 1606 na posiadanych sumach posag 450 zł (R.Kal.1 k.163). Oboje z żoną dzierżawili w r. 1610 Goliszewo od Zofii Sulimowskiej, wdowy po janie Mikołajewskim (I.Kal.76 s.551) i w r. 1611 zostali skwitowani z 1000 zł z tej dzierżawy (I.Kal.77a s.731). Agnieszka żyła jeszcze w 1612 r. (ib.78 s.583). Walenty kupił w r. 1624 od Stanisława Kurcewskiego za 12.000 zł wsie Szadokrzyce w p. sier. (R.Kal.10 k.300v), i t. r. na połowie tej wsi oprawił 500 zł posagu drugiej swej żonie Wiktorynie Boguckiej, córce Jana, wdowie po Janie Głoskowskim (ib. k.302v). Od Stanisława Zaremby w r. 1627 wziął w zastaw za 6000 zł wieś Czartki w p. kal. (I.Kal.93 s.720), a w r. 1630 Zaremba dopisał mu jeszcze na tej wsi 1200 zł (ib.96 s.637). W r. 1631 dzierżawił wieś Grzymiszew (I.Kon.46 k.444v). T. r. od Piotra i Maksymiliana, braci Wierzbiętów Biskupskich, wziął w zastaw za 12.000 zł wsie Bobrowniki, Kolebki i Miełoszewko (I.Kal.98a s.1224, 1229), a Zarembę skwitowal wtedy z 7920 zł zapisanych mu na Czartkach (ib. s.1118). T. r. zobowiązał się żonie Boguckiej oprawić posag 1500 zł na sumie zastawnej 12.000 zł na Bobrownikach, Kolebkach i Miełoszewku (ib. s.1233). Ta suma zastawna po jeszcze kilku zaciągniętych pożyczkach powiększyła się stopniowo do 18.000 zł, a w 1638 r. Piotr Biskupski, dziedzic Bobrownik dopisał jeszcze pożyczone ostatnoi 2000 zł (ib.104b s.1372). W r. 1640 był już bardzo stary i sam dobrami swymi administrować nie mógł, a Łukasz, syn jego z pierwszej żony wystąpił przeciwko macosze i to, iż wniósłszy pierwszemu mężowi 800 zł, drugiemu 1100 zł, dostała oprawę wiana 3000 zł i tyleż przywianku, ze szkodą dla spadkobiercy swego drugiego męża (P.165 k.682). Walenty żył jeszcze w r. 1645 (P.1052 k.235; Py.150 s.140), nie żył już w r. 1646, kiedy wdowa zastawione jej za 13.750 zł przez Annę Beatę z Opalińskich 1-o v. Przyjemską, 2-o v. Rożrażewską, dobra Kromolice w p. pyzdr. wydzierżawiła tejże Rożrażewskiej (I.Kal.112 s.1232). Żyła jeszcze w r. 1663 (P.1073 k.385v). Z pierwszej żony miał Walenty syna Łukasza, o którym niżej, oraz córki: Różę, 1-o v. w r. 1628 żonę Andrzeja Karskiego, która 2-o v. w r. 1631 zaślubiła Sebastiana Boguckiego, Zofię w l. 1622-30 za Wojciechem Małachowskim. Z drugiej żony córki: Katarzyna i Marianna, którym w r. 1635 zapisał pensje roczne każdej po 8 % od sumy 4800 zł (I.Kal.101 s.783), zaś w r. 1638 do pierwotnie zapisanych im sum posagowych, każdej po 500 zł (ib.104b s.1386). Katarzyna była 1-o v. w r. 1651 żoną Tomasza Olewińskiego, 2-o v. w r. 1664 Jana Kazimierza Krzykowskiego, 3-o v. w r. 1674 Marka z Małyszyna Raczyńskiego, burgrabiego grodzkiego wieluńskiego.
Łukasz, syn Walentego i Łukomskiej, w r. 1631 jako jedyny (?) spadkobierca zmarłej siostry Małachowskiej, kwitował z 2500 zł jej męża Wojciecha (I.Kal.97a s.692). Żeniąc się z Marianną Bogucką, córką Jana, dostał od jej ojca na krótko przed ślubem, 6 III, w r. 1631 zapis długu 2000 zł (ib. s.377) i oprawił w r. 1632 posag 2000 zł jej już jako swej żonie (R.Kal.11 k.385). Dzierżawił w r. 1638 wieś Szypłowo (Py.148 s.522), a w r. 1641 jako zastawny posesor tej wsi kwitował Macieja Manieckiego, dziedzica Mieszkowa (P.1044 k.475). Łukasz w r. 1645 zawarł z Jadwigą Koszutską, wdową po Andrzeju Pogorzelskim, dziedzicu Chwałkowa, kontrakt o tę wieś (P.1052 k.235). Spisał z żoną wzajemne dożywocie w r. 16146 (P.1422 k.980). Z Prusimskim, który był winien 24.000 zł roborował 1647 kontrakt o wsie Trzciankę, Kuślino i części wsi Brody (P.1056 k.36v). Posesorem tych dóbr był w r. 1648 (P.173 k.332). Płacił z nich w r. 1651 podymnego z 50 dymów - 100 zł (Py.151 s.212). Od Hieronima Manieckiego, sędziego ziemskiego poznańskiego, kupił w r. 1653 za 60.000 zł miasto Stęszew wsie Krąpiewo (dziś Krąplewo), Witowle (dziś Witowel), oraz oba Trzcielna w p. pozn. (p.1066 k.402v, 415). Macosze wydzierżawił w r. 1660 na trzy lata miasto Stęszew i wieś Krąplewo za 8000 zł (Ws.59 k.505). Dziedzicem Stęszewa i wsi Dębna W., Krąpiewa i Trzcielna nazwany w r. 1672 (P.199 k.485). Żył jeszcze w r. 1676 (P.1094 k.765v). Nie żył już w r. 1700 (I.Kal.154 s.601). Syn Łukasza i Boguckiej, Kazimierz Walenty, ochrzcz. 5 III 1644 r. (LB Nowe Miasto), umarł niewątpliwie młodo. Córki: Anna Teresa, ochrzcz. 26 VII 1639 r., i Agnieszka Eufrozyna, ochrzcz. 5 I 1641 r. (ib.). Nie wiem czy pierwsza z nich identyczna z występującą nieco poźniej córką tychże rodziców, Teresą, wydaną 1-o v. w r. 1659 za Franciszka Szczypierskiego, 2-o v. w l. 1677-1700 żona Mikołaja Politalskiego, podstolego wiskiego i pisarza grodzkiego ostrzeszowskiego, w r. 1681 nazwana jedyną dziedziczką miasta Stęszewa i wsi przyległych (P.1103 VIII k.32). Agnieszka, niezamężna jeszcze w r. 1664,kiedy ojciec zapisał jej 8000 zł gotówką i 1000 zł wyprawą (P.1074 k.202v), wyszła 1-o v. w r. 1665, krótko po 13 VII, za Marcina Tańskiego pisarza grodzkiego wschowskiego, żyła z nim jeszcze 1672 r., 2-o v. w r. 1675 była za Stanisławem Gostkowskim. Zob. tablicę.
@tablica: Blińscy.
Wdową po Józefie B. była w r. 1585 Barbara Koskowska, córka Adama, wdowa 1-o v. Józefa Swierkockiego (Py.122 k.134). Wojciech żył w r. 1602 (Py.131 k.392v). Ludmiła B., matka chrzestna 1629 r. córki Stanisława Siewierskiego z Pawłowa (LB Droszew). Rafał Walerian występowal w r. 1659, jako krewny z linii ojca wymienionej wyżej Marianny, córki Walentego, a żony Stefana Rogalińskiego (Kośc.304 k.959). Anna, dziedziczka części Blina w p. rypińskim, żona Tomasza Brudnickiego. Oboje nie żyli już w r. 1680. Marianna zaślubiła przed 20 XII 1802 r. Walentego Piątkowskiego.
>Blisbor Mikołaj, nie żyjący już wr. 1511, którego żona Beata była matką Mikołaja Drogoszewskiego (P.786 s.284).
>z Blizanowa w p. kal. Przedpełk, kasztelan lędzki w l. 1427-1451 (G.), zob.: z Kopydłowa Przedpełk. Anna, żona Jakuba z Bliznowa (!), żądała w 1440 r. uiszczenia 30 grz. od Jakuba z Zakrzynowa (I.Kal.2 k.170). Jadwiga z Blizanowa, żona Michała Boruckiego, płaciła 1446 r. winę 3 grz. Kanianowi, Żydowi kaliskiemu (ib.3 k.237v).
>Blizicki ur. Sebastian zaślubił 19 I 1755 r. Helenę Skrętkowską (LC Cerekwica).
>Bliżycki z Bliżyc w p. pozn., koło Skoków. Niemierza z Bliżyc, syn Małgorzaty z Łopuchowa, bratanek Tomasza za Żdżaru (wsi dziś nieznanej), wraz z tym stryjem procesował się w 1400 r. z Sędziwojem z Objezierza o 30 grz. (Księga ziem. pozn., nr 359). T. r. wraz z matką występował przeciwko Stefanowi, obywatelowi obornickiemu, od ług 6 grz. i 13 gr. (ib., nr 362), i żnów oboje mieli termin 1401 r. z Szymonem Boguniewskim (ib., nr 779). Z wspomnianym wyżej stryjem miał w 1402 r. sprawę " pro malis verbis de matre" (ib., nr 989). W r. z nim procesował się 1404 r. z córkami Sędziwoja Objezierskiego o Kiszewo (ib., nr. 1853). Sam występował 1408 r. przeciwko Jurze o wieczność Objezierza i o młyn w Kiszewie przeciwko Dobrogostowi z Szamotuł (P.3 k.60v, 63). W 1420 Niemierza B. występował wraz ze swym bratem Mroczkiem Łopuchowskim. Ich siostra Katarzyna, żona Tomasza z Gantkowa, tj. Gądek (P.6 k.114v).
>Bliźniewscy, Bliźniowscy z Bliźniewa w p. sier. Jakub, już nie żyjący w 1570 r., ożeniony co najmniej dwukrotnie. Jedna z jego żon, Jadwiga Mycielska, zmarła bezdietnie i jej bracia, Piotr i Stanisław, skwitowali t. r. z pozostałych po niej rzeczy Stanisława i Floriana, synów Jakuba (I.Kal.44 s.1063). Paweł z z. sier. mąż Anny Krowickiej, córki Tyburcego i Zofii Piątkowskiej, która to Anna w 1558 r. swe części w Krowicy M. p. kal., odziedziczone po zmarłej matce, dała ojcu (P.1396 k.665v; I.Kal.23 s.410, 412). Oboje oni nie żyli już 1596 r. (ib.63 k.704). Paweł (może ten sam), Florian i Stanisław, bracia rodzeni, synowie Jakuba, występowali w 1570 r. (ib.36 s.327). Ten sam zapewne Florian wraz ze swą żoną Anną Chotowską zapisał przed r. 1620 na wsi Cienia W. cz. Nowiny sumę 110 zł Stanisławowi Jasińskiemu (ib.86 s.985). Stanisław występował 1582 r. jako stryjeczny brat Katarzyny z Kobierzyckich Żerosławskiej (ib.48 s.932). Może z nim identyczny Stanisław z z. sier., ojciec Seweryna, nie żyjący już w 1604 r. Prócz tego syna miał ów Stanisław córkę Jadwigę za Sebastianem Pieruskim 1621 r. (R.Kal.9 k.481v). Seweryn, syn Stanisława, z tytułu cesji uzuskanej od Małgorzty Kościeleckiego, kastelana inowrocławskiego, z 1400 zł (I.Kal.70 k.779), a w 1609 r. kupił za 2230 zł od Wojciecha i Stanisława Tokarskich cz. Kurowskich ich części Tokarzewa w p. ostrzeesz., odziedziczone po ojcu (R.Kal.1 k.397v). Żeniąc się t. r. z Jadwigą Pogrzybowską, córką Piotra i Małgorzty Sadowskiej, zobowiązał się 21 V, krótko przed ślubem, oprawić swej przyszłej żonie 1700 zł posahu, w czym 700 zł zapisanych jej przez zmarłego Jana Sadowskiego (P.982 k.368v). Seweryn wraz z żoną występował jeszcze w 1616 r. (P.1410 k.223). Jadwiga nie żyła już w 1622 r., kiedy Seweryn działał jako ojciec urodzonych z niej dzieci: Jana, Anny, Marianny i Urszuli, wtedy spadkobierców rodzonej ciotki Zofii z Pogrzybowskiej Krczonowskiej (P.1008 k.849). W r. 1624, prócz powyższych, wymieniona jeszcze córka Dorota (P.152 k.1186). T. r. Seweryn uzyskał od Stanisława Krczonowskiego rezygację części Krczonowic w p. sier. z chwilą podniesienia sumy 3170 zł (I. i D.Z.Kal.28 k.488). Też t. r. sprzedał części w Tokarzewie w p. ostrzesz., gdzie miała oprawę zmarła żona, za 4000 zł Wojciechowi Tokarskiemu (ib. k.483v). Skwitowany w 1635 r. z 800 zł, zapisanych w grodzie sieradzkim, przez córkę Annę, wtedy już żonę Stefana Błaszkowskiego (I.Kal.101 s.829). Żył jeszcze w 1641 r., kiedy zapisywał 1000 zł gwardianowi franciszkanów obserwantów kaliskich (ib.107a s.565). Nie żył w r. 1646 (ib.112 s.869). Był dziedzicem Krczonowic i Gaci. Pierwszą z tych wsi sprzedal w r. 1644 lub wcześniej Janowi Bartochowskiemu (ib.110a s.898; 118 s.1476; 120 s.1718; 125 s.473; 129 s.178). Z jego córek Anna za Błaszkowskim żyła jeszcze w 1654 r. Marianna jeszcze w 1661 r. niezamężna (ib.125 s.473), potem w l. 1669-1674 żona Andrzeja Gierszta. Syn Jan kwitował 1631 r. Sadowskich ze sprawy o 1000 zł, należych jemu po ciotce Zofii z Pogrzybowskich Krczonowskiej (ib.98a s.8340. Nie żyjący w 1690 r., miał córkę Barbarę, żonę Bartłomieja Błaszkowskiego, spadek po bezdzietnej ciotce Giersztowej (ib.146 k.133). Nie wiem, czy identyczny z tym Janem Jan, nie żyjący już w 1649 r., w r. 1616 mąż Heleny Radolińskiej, córki Pawła (I.R.D.Z.Kon.18 k.308v), której córka Poliksena, w 1649 r. żona Andrzeja Sankowskiego (P.1424 k.13v), zaś w 1660 r. 2-o v. żona Albrachta Konarzewskiego (Ws.59 k.280v). Zob. tablicę.
Jan, sługa Stanisława Zaremby 1595 r. (W.31 k.66v). Katarzyna, w l. 1596-1602 żona Jana Mroczkowskiego. Marianna, w 1616 r. żona Andrzeja Miniszewskiego. Jakub w 1622 r. mąż Elżbiety Jemiałkowskiej, wdowy 1-o v. po Jerzym Ponieckim (I.Kon.42 k.101v). Umarł w 1631 r. (I.Kal.98a s.874; I.Kon.46 k.389), a Elżbieta w l. 1634-36 była 3-o v. żoną Stanisława Rzepeckiego 9ib.48 k.22v, 262v). Jadwiga, w 1631 r. żona Marcina Nieradzkiego.
@tablica: Bliźniewscy
>Blochówna h. Ogończyk z z dobrzyńskiej, Agnieszka, w l. 1583-85 żona Wawrzyńca Turzyńskiego, dziedzica w Orchowie.
>Block Fryderyk, po którym wdowa, Konstancja Żychlińska, mianowała 1737 r. plenipotenta do spraw ze swymi bratankami o posag (Ws.86 k.64). Ur. Emanuel Blok, liczący lat 32 administrator Skoków, akatolik, zaślubił 23 XI 1824 r. ur. pannę Annę Gołecką, lat 24 (LC Skoki).
>Blomyi Anna (Blomyjówna) i jej mąż Jan Chełkowski, oboje już nie żyjący w 1725 r.
>Blücher h. Własnego Wincenty, konsyliarz prowincjonalny elektora brandenburskiego na Pomorzu, wydzierżawił w 1675 r. od Andrzeja Gembickiego, łowczego nadwornego koronnego, i żony jego Katarzyny z Czarnkowskich na trzy lata pod zakładem 46.500 zł dobra Białcz (W.86 k.259).
>Blumberg rotmistrz wojsk cesarskich, po których wdowa, Elżbieta von Wollson, 2-o v. żona Krystian von Rallo (Rall ?), pułkownika wojsk cesarskich, bezdzietna, nie żyła już w r. 1759 (P.1327 k.22).
>Blumenthal h. Własnego. Baronowa Elżbieta Katarzyna, chrzestna w l. 1679-1680 (LB Baranów). Almelia Zofia (Zofia Amelia) 1-o v. za Jerzym Kręskim, wdowa po nim już 1683 r., 2-o v. zaślubiła Mikołaja Wacława Miaskowskiego. Bezdzietna, nie żyła już w r. 1718.
>Blumwelski, Bluwelski ze wsi Blumward w p. wałeckim. Mikołaj Bluwelski, mąż Elżbiety Tanińskiej, która w r. 1477 wzywała swe siostry, Annę żonę Scibora Nieżychowskiego do uiszczenia sumy 50 grz., i Małgorzatę, żonę Taczyka Stanomińskiego, do uiszczenia 20 grz. (N.145 s.184). Ta Małgorzata płaciła jej w r. 1478 r. winę 3 grz. (ib. s.197).
>Bluzińska (?) Regina, żona Bartłomieja Tomickiego 1637 r.
>Błaszkowscy ze wsi Blaszki w p. sieradzkim. Boniecki zaliczył ich od Ostojów (uzup., s.178), ale w tej samej wsi w XI w. występowali też i Korabici (MRPS, t.IV, supl., nr 573).
Mikołaj B., mąż Doroty z Gotartu, która w 1471 r. od ks. Rafała, pleban w Rajsku, Mojka z Radliczyc i Mikołaja z Korzuchowa, braci rodzonych, dziedziców w Rajsku, nabyła wyderkafem za 30 grz. dwa łany roli w tej wsi (I.Kal.2 k.190), a w 1475 za taką sumę wzięła od nich zastawem dwa łany osiadłe i trzy puste tamże (ib. k.338).
Maciej, ożeniony z Agnieszką Szetlewską, otrzymał w 1537 r. od swego teścia Jana Szetlewskiego "Loracza" zapis zastawny 15 grz. na częściach M. Szetlewa i Podbieli w p. kon., a od Elżbiety Osisłowskiej wdowy po innym Jakubie Szetlewskim wziął wtedy zastawem za 4 grz. długu 3 płosy w M. Szetlewie (I.Kon.3 k.37v, 38v). Jego żona nazwana w 1558 r. Agnieszką Złotkowską (py.176 k.539v). Nie wiem, czy to druga żona, czy raczej właśnie ta sama córka Jana "Loracza", inaczej tylko nazwana ? Maciej nie żył już w r. 1563, kiedy jako wdowa występowała Agnieszka Szetlewska (py.179 k.286, 296v), dziedziczka w Szetlewie 1570 r. (R.Kal.4 k.50v). Był jeszcze i czwarty syn, Marcin. Córka Barbara, zwana Szetlewską, niezamężna w l. 1563-70, w r. 1592 żona Bartłomieja Podbielskiego. Z synów, o Tomaszu wiem jeszcze to, że w r. 1572 zobowiązał się sprzedać swym braciom Walentemu i Janowi za 300 zł części w Szetlewie i Podbielu (Py.110 k.123v). O Walentym, Janie i Marcinie zob. niżej. Zwano ich Błaszkowskimi lub Szetlewskimi, czasem "Loraczami" po ich dziadzie macierzystym.
1. Walenty B. cz. Szetlewski, syn Macieja i Agnieszki, wspomniany w 1563 r. (Py.179 k.286). Żonie swej Dorocie, córce Mikołaja Osisłowskiego, oprawił w 1565 r. na połowie swych części w Szetlewie i Podbielu 130 zł posagu (Z.Kon.6 k.238v). Zapisał w 1566 r. dług na Szetlewie Trąmpczyńskim (Py.105 k.23v). Od swego brata Jana kupił w r. 1597 za 400 zł części wsi Szetlewo Szlacheckie i Podbiele (R.Kal.7 k.100v). Nie żył już 1634 r. (Py.146 s.469). Jego synowie: Stanisław, Jan i Franciszek.
1) Stanisław B. "Loracz", syn Walentego, w r. 1612 mąż Katarzyny Jaroszewskiej "Karasiówny" (I.Kal.78 s.524; I.Kon.40 s.239, 261), córki Wacława, która w 1629 r. swe części w Jaroszewicach sprzedała za 400 zł Andrzejowi Cielmowskiemu (I. i D.Z.Kal.28 k.513v). Stanisław żył jeszcze w r. 1634, a swe części w Szetlewie W. i Podbielu zastawił był przed tą datą za 300 zł Adamowi Wardęskiemu "Ramkowi" i żonie jego Reginie Kurorowskiej (Py.146 s.4690. Spadkobiercami tego Stanisława B. "Loracza" zmarłego, byli w 1645 r. jego bratankowie, Maciej i Wojciech, synowie Franciszka (I.Kon.51 k.530.
2) Jan, syn Walentego, w 1610 r. mąż Agnieszki Koneckiej (Konieckiej), córki Mikołaja i Katarzyny Skarszewskiej, wdowy 1-o v. po Waclawie Jaroszewskim "Karasiu" (I.Kal.76 s.105; I.Kon.35 s.39). Ta Anna w 1611 r. swą część Skarszewa w p. kal. rezygnowała Janowi Wysockiemu, podstarościemu i burgrabiemu ziemskiemu kaliskiemu (R.Kal.8 k.475). T. r. od Wojciecha i Andrzeja Szetlewskich kupiła za 150 zł części w Szetlewie W. (I. i R.D.Z.Kon.18 k.245). W 1614 r. była spdkobierczynią zmarłego brata Andrzeja Koneckiego (I.Kon.38 k.52v). Jego synem był Tomasz.
Tomasz, syn Jana, w 1619 r. mąż Barbary z Goli Janowskiej, córki Macieja (P.1002 k.669v), oprawił jej w 1621 r. posag 500 zł (P.1412 k.826v). Od "bratanka" Stefana, syna Wojciecha, otrzymał w 1622 r. zapis długu 130 zł (Kośc.292 k.82). Oboje z Barbarą Janowską żyli jeszcze w 1631 r. (P.1024 k.896v; kośc.296 k.44). Tomasz może żył i w 1650 r. (P.1061 k.46), oboje już nie żyli w 1662 r. (Ws.63 k.49v, 469). Ich córka Ewa występowała w l. 1650-63, synowie: Wojciech, o którym niżej, Adam i Krzysztof. Adam występował w l. 1650-63, nie żył już w r. 1670 (P.1868 VII k.48). W Goli 3 VIII 1663 r. spisaywał testament, zlecając pochować swe ciało w Stawiszynie i dysponując sumą 1600 zł, lokowaną na Drobninie u Borków Gostyńskich. Wymienił przy tej okazji swą rodzoną ciotkę, żonę Macieja Gołembiewskiego, i swego szwagra Jakuba Smolskiego (Kośc.132 k.386v). Trzeci syn Tomasza, Krzysztof, umarł lub poległ służąc pod chorągwią rotmistrza Władysława Kłodzińskiego. Nie żył już w 1650 r. (P.1061 k.460.
Wojciech, syn Tomasza i Janowskiej, występował obok rodzeństwa w 1650 r., w sprawie spadku po bracie Krzysztofie (ib.). W 1652 r. działał w imieniu wlasnym, brata Adama i siostry Ewy jako siostrzeniec zmarłego Wawrzyńca Janowskiego (P.1064 k.868). Nie żył już w 1662 r. (Ws.63 k.459v, 461v, 469, 470). Po nim z żony Marianny Zbierskiej, już nie żyjącej w 1673 r. (I.Kal.133 s.91), córka Teresa, dziedziczka części w Goli po ojcu i po stryju Adamie, owe części w r. 1670 sprzedała za 2000 zł Stanisławowi Zadorskiemu (P.1868 VII k.48). Była wówczas żoną Wojciecha Żółtowskiego, z którym żyła jeszcze w r. 1676. W l. 1680-87 była 2-o v. za Walentym Luboińskim.
3) Franciszek, syn Walentego, w 1615 r. oprawił 100 zł posagu żonie swej Ewie Jaroszewskiej, córce Wojciecha "Zgrzebnika" (Py.47 k.241). Żyła ona jeszcze w 1626 r. (Py.143 k.226v). Franciszek nie żył już w r. 1635, kiedy Ewa była 2-o v. żoną Jana Krzyżankowskiego (I.Kon.48 k.130v0. Żyła jeszcze w r. 1638 (ib. k.5840. Synowie, Wojciech i Maciej, o których niżej. Wojciech, dziedzic części w Jaroszewicach zwanych "Pieczyska" cz. "Kaniewo", bezdzietny, nie żył już w r. 1678 (R.Kal.15 k.704v0.
Maciej, syn Franciszka i Jaroszewskiej, skwitowany w r. 1650 z ran przez Stefan B. (I.Kon.53 k.2330, w r. 1652 był mężem marianny Kaczkowskiej (ib. k.436v). Nie żył już w r. 1658, kiedy ta Marianna łąkę w "Popówku" we wsi Szetlewo W. zastawiła za 20 zł Jakubowi i Katarzynie małżonkom Zbierskim (ib.56 k.352). W r. 1661 wdowa w imieniu wlasnym i syna Wojciecha część "Błaszkowską" we wsi Mokry Jaroszew zastawiła za 1100 zł Dorocie Baranowskiej, żonie Wojciecha Jaroszewskiego (ib.58 k.65). Żyła jeszcze w r. 1670 (ib.60 k.63v, 64). Synowie: Wojciech i Stefan, córka Anna, w l. 1689-1702 żona Pawła Stawskiego.
(1) Wojciech, syn Macieja i Kaczkowskiej, występował wraz matką w r. 1661 (ib.58 k.65), a wraz zbratem Stefanem w r. 1670 skwitował tę matkę z sumy na części Jaroszewic Mokrych zw. "Błaszkowszczyzna", zaś części w Jaroszewicach zw. "Pieczyska" wraz z tym bratem zobowiązał się sprzedać za 250 zł Stanisławowi Jaroszewskiemu (ib.60 k.63v, 64). Łąkę w Podbielu w r. 1684 zobowiązał się sprzedać za 40 zł Stanisławowi Waliszewskiemu (Py.155 s.680. Od tego Waliszewskiego kupił w r. 1685 za 100 zł łąkę w Szetlewie (I.Kal.143 s.483). Dziedzic części w Szetlewie "Błaszkowiźnie", miał sumę 200 zł zapisaną sposobem zastawnym przez Stefana Waliszewskiego na Szetlewie "Waliszewiźnie". Bezdzietny, nie żył już w r. 1714 (I.Kon.73 k.263v). Żoną jego była w r. 1701 Katarzyna B., córka Walentego Stanisława i Gieszczanki (I.Kal.154 s.101). W r. 1714 ta Katarzyna była już 2-o v. żoną Stanisława Grzybowskiego. Jedyna córka Elżbieta była wówczas nieletnia (I.Kon.73 k.285v). Katarzyna umarła między r. 1721 i 1725 (ib.75 k.269; 76 k.66). Elżbieta po ojcu dziedziczka części w Szetlewie zw. "Błaszkowizna" (ib.), w r. 1727 żona Pawła Jaroszewskiego, który zmarł w r. 1740, lub krótko przed tą datą, w l. 1741-60 była 2-o v. żoną Franciszka Borkowskiego.
(2) Stefan, syn Macieja i Kaczkowskiej, występował w r. 1670 (ib.60 k.63v, 64). W r. 1678 części w Jaroszewicach zw. "Pieczyska" cz. "Kaniewo", odziedziczone po stryju Wojciechu, sprzedał za 250 zł w imieniu własnym i brata Wojciecha Piotrowi Jaroszewskiemu (R.Kal.15 k.704v). Żona Stefana, Katarzyna Borowska, córka Adama, kwitowała w r. 1679 swego brata Stefana Borowskiego z 400 zł posagu (G.86 k.153, 153v). Żyła jeszcze w w r. 1684, kiedy to oboje wraz z mężem kupili za 16 zł ogród w Szetlewie W. od Stanisława Waliszewskiego (I.R.D.Z.Kon.28 k.100v). Bezdzietna, nie żyła już w 1695 r. (I.kon.69 k.605). Stefan, dziedzic części w Szetlewie W., oprawił w 1696 r. drugiej swej żonie, Dorocie Pigłowskiej, córce Stanisława i Izabeli Bojanowskiej, posag 700 zł (I.Kal.152 s.344). Żył jeszcze w 1702 r. (I.Kon.72 k.k.112v). W 1719 r. Dorota była już 2-o v. żoną Jana Waliszewskiego (ib.75 k.147). Po bezdzietnej śmierci Stefana spadkobierczynią jego dóbr była bratanica Elżbieta (ib.76 k.436v). Dorota żyła jeszcze w 1735 r. (ib. k.544).
2. Jan B. cz. Szetlewski, syn Macieja i Agnieszki Szetlewskiej, zwany czasem "Loraczem", otrzymał w 1572 r. obok swych braci od matki części w Szetlewie W. i Podbielu (R.Kal.4 k.50v). W r. 1574 na połowie swych części w tych wsiach oprawił posag 70 grz. żonie Zofii Bogusławskiej, córce Piotra zw. "Rzytka" i Doroty Biernackiej (ib. k.149; I.Kal.48 s.1066). Żyła ona jeszcze w 1582 r. (I.Kal.48 s.1066). Jan od Jana Szetlewskiego "Żaka" dostał w 1582 r. zobowiązanie do sprzedaży za 10 grz. części roli w Szetlewie Szlacheckim (Py.119 k.1v). Drugiej swej żonie, Dorocie Łukomskiej, córce Stanisława, zobowiązał się w 1588 r. oprawić 100 grz. posagu na połowie swych części w Szetlewie W. i Podbielu (I.Kon.23 k.227, 228). Dokonał tego w r. 1589 (R.Kal.6 s.109). Swemu bratu Walentemu sprzedał w 1597 r. za 400 zł części w tych wsiach. Dorota jeszcze wtedy żyła (Py.128 k.270; R.Kal.7 k.100v). Jan był bezdzietny (Py.146 s.469).
3. Marcin B. cz. Szetlewski, syn Macieja i Agnieszki Szetlewskiej, zwany "Loraczem", poranił w 1573 r. Zofię Bogusławską, żonę Ambrożego Bogusławskiego "Mniszka" (I.Kon.16 k.360v0. Dziedzic w Szetlewie Szlacheckim w p. kon., sprzedał w 1577 r. puste siedlisko w tej wsi za pięć i pół grz. Łukaszowi Turskiemu (Py.131 k.114v). Mąż Jadwigi Kurowskiej, wdowy 1-o v. po Wojciechu Otto Trąmpczyńskim (R.Kal.6 k.854). Jadwiga Kurowska, żona Marcina B., miała w 1582 r. sprawę z Wojciechem Biskupskim (I.Kal.48 s.1079), jako wdowa występowała w r. 1601 (I.Kon.30 k.78v). W r. 1602 cedowała synowi Sebastianowi swą oprawę na Szetlewie i Podbielu (Py.131 k.10).
Sebastian B. cz. Szetlewski, syn Marcina i Kurowskiej, mąż 1-o v. Katarzyny Wierzejskiej, zmarłej bezdzietnie (i.Kon.30 k.387), drugiej swej żonie Ewie Boguckiej, córce Jakuba, zaślubionej w 1602 r., krótko po 28 I (I.Kal.68 s.211), na połowie części w Szetlewie oprawił t. r. posag 275 zł (R.Kal.7 k.440). Bratu stryjecznemu Janowi B. zapisał w 1606 r. dług 70 zł (I.Kon.32 k.441v). Nie żył już w r. 1610, kiedy Ewa była 2-o v. żoną Jana Godziątkowskiego (ib.35 s.336v), zaś w r. 1626 była 3-o v. za Baltazarem Golskim (ib.44 k.550). Miał syna Mikołaja i córkę Annę, w l. 1644-46 żonę Samuela Wysiemierskiego.
Mikołaj, syn Sebastiana, oprawił w 1636 r. swej żonie Mariannie Kłodzińskiej posag 600 zł (P.1418 k.671v). Części w Szetlewie W. cz. Szlacheckim i Podbielu sprzedał w 1640 r. za 625 zł Stanisławowi Trąmpczyńskiemu (R.Kal.12 k.167). Oboje małżonkowie w 1641 r. zawierali kontrakt z Janem Szołdrskim (P.1044 k.430). Zob. tablicę 1.
Marek B. zw. "Mirak" z ziemi sieradzkiej, na połowie swych części w Błaszkach oprawił w 1558 r. posag 117 zł żonie swej Małgorzacie Radolińskiej, córce Sędziwoja (Z.Kon.6 k.210v0. Drugiej żonie Annie Korzeniewskiej, córce Andrzeja, oprawił w 1569 r. posag 100 grz. na połowie części w Błaszkach i pustki Lubanów w p. sier. (R.Kal.3 k.116v, 123v). Już nie żył w 1588 r., kiedy jego córka Agnieszka wyszła krótko po 17 XI za Wojciecha Przeborowskiego (I.Kon.23 k.246). Żyła z nim jeszcze w 1590 r.
Stanisław B. z Błaszek, mąż Agnieszki Poroskiej, kwitował w 1583 r. Macieja Lipskiego (I.Kal.49 s.276). Ta Agnieszka otrzymała t. r. zapis długu 30 grz. od ks. Jana B., plebana w Błaszkach i dziedzica części w tej wsi (ib. s.657).
Wojciech B., w r. 1597 spadkobierca swego rodzonego brata ks. Jana, plebana w Blaszkach (ib.110a s.509). Ks. Jan zapisał był sumę 200 zł na kościół tamtejszym, a Wojciech tę sumę zabezpieczył sposobem wyderkafu na swych dobrach, zobowiązując się płacić 10 zł rocznego czynszu (I.Kal.90 b. s. 2957). Synami jego byli: Wawrzyniec, Maciej, Stefan i Stanisław, których procesował ks. Krzysztof Poklękowski, pleban w Blaszkach, o zaległy od mniej więcej 13 lat czynsz wyderkowy z zapisu ks. Jana B., w r. 1624 scedował ów proces Marcjanowi Kociełkowskiemu (ib.90b s.2957). W l. 1609-20 spotykamy się z Zofią Kęszycką, wdową po Wojciechu B. (ib.75 s.140; 78 s.626; 86 s.30), chyba właśnie tym samym.
1. Wawrzyniec, syn Wojciecha, w r. 1616 wraz ze swą żoną Jadwigą Kowalewską kwitował się z zapisów z Sebastianem Boguckim i jego żoną Małgorzatą Dzięczyńską. Błaszkowscy zastawili im dawniej swe części w Błaszkach, które Wawrzyńcowi przypadły w dziale z braćmi oraz te, które nabył od brata Macieja (ib.82 s.824).
@tablica: Błaszkowscy 1.
Nie żył już w r. 1649 i był ojcem Jana. Nie wiem, czy to ten sam Wawrzyniec występował w r. 1582 jako brat stryjeczny Anny Czyżewskiej, żony Jana Przedzyńskiego (ib.48 s.564).
Jan, syn Wawrzyńca, żonie swej Barbarze Skrzetuskiej dał w r. 1649 swe dobra ruchome (R.Kal.14 k.58) i jednocześnie dla zrodzonych z niej dzieci mianował opiekunów, między innymi Kazimierza Skrzetuskiego i Tomasza B., swego brata "stryjecznego" (I.Kal.115 s.515). Wraz z nią otrzymał w 1661 r. od Stanisława Skrzetuskiego zobowiązanie sprzedaży części Trzebowa w p. kal. za 8300 zł (I.Kal.125 s.330). Trzebowo wydzierżawił t. r. małżonkom Ciechelskim (ib. s.1204). Oboje z żoną w 1662 r. kupili za 8300 zł części Trzebowa od Skrzetuskiego (P.1072 III k.774v). Jan nie żył już w r. 1669, kiedy owdowiała Barbara zastawiła części Słaborowic Piotrowi Bogusławskiemu (I.Kal.129 s.733, 739). Jako zastawna posesorka części Słaborowic wydzierżawiła w 1673 r. owe części za 1350 zł Stanisławowi B. i żonie jego Mariannie Gierszczance (ib.133 s.635). Wraz z synem Janem w 1675 r. sprzedała, wedle zobowiązania z r. 1668, za 12.000 zł Krzysztofowi Baranowskiemu dwie części Trzebowa, nabyte od Stanisława Skrzetuskiego i Mikołaja Zielonackiego (R.Kal.15 k.483). Barbara umarła 2 V 1687 r. (LM Gniezno, Sw. Trójca). Córki: Anna, w l. 1671-90 żona Wawrzyńca Morawskiego, Jadwiga, w l. 1676-94 za Wojciechem Korytkowskim. Synowie: Jan i Stanisław.
1) Jan, syn Jana i Skrzetuskiej, wspomniany już w 1662 r. (P.1111 III k.47v), wieś Trzebowo, którą ojciec kupił od Stanisława Skrzetuskiego i Mikołaja Zielonackiego, sprzedał w r. 1670, w imieniu własnym i małoletniego brata Stanisława, za 12.000 zł Krzysztofowi Baranowskiemu, dopełniając zobowiązania danego przez matkę (R.Kal.15 k.132). Jak widzieliśmy wyżej w pięć lat potem ta transakcja została jeszcze raz powtórzona. Żoną Jana była w r. 1675 Marianna Gałczyńska, córka Marcina i Urszuli Wilczyńskie, wdowa 1-o v. po Wojciechu Rosnowskim (Py.154 s.385). Jan, skwitowany w 1685 r. z długu przez siostrę Jadwigę Korytkowską (G.88 k.50), umarł bezdzietnie t. r., pozostawiając owdowiałą żonę (ib. k.73v), która żyła jeszcze w r. 1686 (P.1111 I k.1, 2).
2) Stanisław, syn Jana i Skrzetuskiej, wspomniany w r. 1669 (I.Kal.129 s.733). Nieletni jeszcze w r. 1670 (R.Kal.15 k.162), żył jeszcze 1681 r. (I.Kal.140 k.304v).
2. Maciej, syn Wojciecha. Zapisał w 1616 r. dług bratu "stryjecznemu" Janowi B. (I.Kal.82 s.320). Mąż w 1627 r. Małgorzaty Skrzetuskiej (I.Kal.93 s.206, 1492). Nie żył w r. 1654, kiedy jego córka Anna była żoną Sebastiana Jedleckiego (ib.120 s.292). Oboje Jedleccy żyli jeszcze w 1661 r. Żyła wówczas i matka Anny, owdowiała Małgorzata Skrzetuska (ib.125 s.368, 369).
3. Stefan, syn Wojciecha, z Błaszek, zapisał w r. 1622 dług 130 zł swemu "stryjowi" Tomaszowi, synowi Jana B. z Szetlewa (Kośc.292 k.82). Ożeniony z Anną Bliźniewską, córką Seweryna, która skwitowała w 1635 r. swego ojca z 800 zł posagu, zapisanego jej w grodzie sieradzkim (I.Kal.101 s.829). Wraz z nią w 1644 r. sumę zastawną 1200 zł zapisaną im obojgu na częściach wsi Bogwiedze przez Zygmunta i Macieja Sadowskich, scedował Zygmuntowi Swiderskiemu (ib.110a s.1113). Od Samuela Godziątkowskiego dostał w r. 1645 cesję części wsi Podbiele (I.Kon.51 k.552). T. r. zapisał dług 50 zł Maciejowi i Wojciechowi Błaszkowskiemu, braciom między sobą rodzonym (ib. k.552v). W r. 1650 zobowiązał się oprawić 800 zł posagu swej żonie (ib.53 k.322v). W r. 1651 płacił z jednego dymu w Szetlewie 2 zł podymnego (Py.151 s.214). Córce Mariannie, urodzonej ze zmarłej już Bliźniewskiej, zapisał w r. 1661 jako posag sumę 300 zł (I.Kon.58 k.10v). Żył jeszcze w r. 1664 (ib. k.269), nie żył zaś w 1673 (ib.60 k.545v0. Córki: Jadwiga, w r. 1665 żona Stanisława Biestrzykowskiego z p. opoczyńskiego, wspomniana już Marianna, w r. 1665 żona Jana Czachórkiego, Zofia, niezamężna 1665 r. (ib.58 k.348), w r. 1681 żona Marcina Kurowskiego. Synowie: Walenty Stanisław i Stefan.
1) Walenty Stanisław, czasem Stanisław Walenty, syn Stefana i Bliźniewskiej, występował, w r. 1665 (ib.). Mąż Marianny Gierszczanki, córki "urodzonego" Andrzeja Giersza, wraz z tą żoną wydzierżawił w r. 1671 Łukaszowi Niemojewskiemu wieś Luciny (I.Kal.157 s.1210). Oprawił żonie w 1674 posag 8000 zł na połowie swych części w Szetlewie (R.Kal.15 k.345v). Części w Szetlewie W., odziedziczone po ojcu, rezygnował w 1676 r. w działach braterskich bratu Stefanowi (ib. k.552v). Zastawny posesor części w mieście Sobótka W. 1677 r. (I. Kal.138 s.444). On i jego żona nie żyli już oboje w 1680 r., kiedy występowały ich córki: Anna, Katarzyna, Marianna, Teresa i Barbara Ewa (ib.140 k.87). Spośród nich, Anna niezamężna w r. 1687 (I.Kon.76 k.435v), nie żyjąca już w r. 1718, była w 1704 r. żoną Wojciecha Laskowskiego. Katarzyna, niezamężna w 1687 r. (ib.78 k.36), była 1-o v. w 1701 r. żoną Wojciecha B., 2-o v. w 1714 r. Stanisława Grzybowskiego. Marianna zaślubiła 27 I 1715 r. w Chojnicy Franciszka Stawskiego z Szetlewa i żyła z nim jeszcze w 1732 r. Teresa, niezamężna, nie żyła już w 1732 r. (ib.76 k.435v).
2) Stefan, syn Stefana i Bliźniewskiej, dziedzic części w Szetlewie (I. Kal.126 s.602; I. Kon.60 k.545v), występował obok ojca w r. 1664 (ib.58 k.269). Żonie swej Barbarze Duninównie Wolskiej, córce Zygmunta i Zofii Kaczkowskiej, oprawił w 1673 r. posag 1000 zł (P.1426 k.542; Py.154 s.118). Z działów przeprowadzonych z bratem Walentym otrzymał w 1676 r. części w Szetlewie (R. Kal.15 k.552v). Wraz z żoną wzięli oboje w zastaw w 1681 r. od Andrzeja Miecznikowskiego i jego żony Anny Szetlewskiej "Kulczykówny" część "Kulczyńską" w Szetlewie W. (Py.155 s.89. Stefan od wspomnianej Anny z Szetlewskich 1-o v. Miecznikowskiej, 2-o v. Władysławowej Stawskiej kupił w 1690 r. za 600 zł część w Szetlewie zw. "Kulczyzną" (I.Kal.146 s.317). Oboje z żoną żyli jeszcze w 1701 r. dzierżawiąc w Szetlewie i Podbielu 9ib.154 s.101). Nie żyli już w 1717 r. (P.1152 k.93v, 110). Synowie, Józef i Swiętosław, córki: Urszula, 1-o v. żona Kazimierza Domanowskiego, 2-o v. w l. 1716-19 Jana Bacha Zdzienickiego, Zofia, w l. 1717-24 żona Łukasza Stawskiego.
(1) Józef, syn Stefana i Duninówny Wolskiej, mąż Teresy Karskiej córki Kazimierza i Ewy Kowalskiej, zawierał wraz z nią w 1710 r. kontrakt o wieś Nowiec z jej stryjem i opiekunem, Krzysztofem Karskim (P.1145 k.12; II k.6). Był w l. 1711-17 posesorem Nowca. Wraz ze swym bratem Swiętosławem części zw. "Szetlewszczyzną" i "Miecznikowszczyzną" we wsiach Szetlewie W. i Podbielu sprzedal w 1722 r. za 5000 zł Adamowi Łukowskiemu (I.Kal.163 k.447). W latach 1722-1731 dzierżawcom Tworzymirek. Występował w 1727 r. jako współspdkobierca brata Swiętosława (I.Kon.76 k.167). Posesor części Biskupic w 1741 r. (ib.77 k.200), żył jeszcze w 1747 r. (ib.78 s.66), nie żył już w 1748 r. (ib. s.167). Teresa Karska umarła między r. 1756 i 1760 (ib.78 s.989; 79 k.223). Synowie Macieja i Karskiej: Antoni, ur. w Nowcu, ochrzcz. 10 VI 1711 r. (LB Dolsk), Prokop i Maciej, o których niżej, Andrzej Walenty, ur. w Grzybowie 29 XI 1719 r. (LB Niepart), Józef, o którym niżej, wreszcie Piotr Ignacy, ochrzcz. 27 VIII 1724 r., zmarły 28 VII 1726 r. (LB i LM Kunowo), i zapewne Paweł, występujący jako chrzestny w latach 1727-1731 (LB Kunowo). Córki: Anna, zapewne identyczna z Wiktorią Anną, ur. w Nowcu, ochrzcz. 17 II 1715 r. (LB Dolsk), w l. 1760-73 żona Filipa Hulewicza, Rozalia Ewa, ur. w Przyborowie, ochrzcz. 18 IX 1718 r. (LB Niepart), żona 1-o v. 1754 r. Jóżefa Potockiego, 2-o v. w r. 1766 wyszła za Andrzeja Skrzypińskiego, Krystyna Marianna, ochrzcz. 11 VIII 1727 r., zmarła 31 VIII 1732 r. (LB i LM Kunowo). Jadwiga Teresa, ur. w sieroszewicach, ochrzcz. 3 XII 1733 r. (LB Rossoszyca), niezamężna jeszcze w 1760 r. (I.Kon.79 k.223), wyszła 22 IX 1771 r. za Jóżefa Rybickiego i żyła z nim jeszcze w r. 1773, Zofia, ochrzcz. 25 V 1723 r. (LB Kunowo), zaślubiona w Szamotułach 26 X 1773 r. Grzegorzowi Głębockiemu z Popówka. Siostry: Rozalia, Jadwiga, Zofia i Anna były w 1773 r. spadkobierczyniami braci Prokopa i Józefa (I.Kal.209/13 k.214).
a. Prokop, syn Józefa i Karskiej, ur. Nowcu, ochrzcz. 23 VII 1712 r. (LB Dolsk), występował w 1738 r. (I.Kon.77 k.98v). Wraz z matką był w 1753 r. posesorem Nowej Wsi, wziętej w zastaw na 3 lata od Pawła Prusimskiego 6 IX 1750 r. (ib.78 s.671). W r. 1754 spisywał wzjemne dożywocie z żoną Wiktorią Parczewską, córką Bartłomieja i Barbary Kierskiej, wdową 1-o v. po Antonim Pawłowskim (I.Kal.196/8 k.214).
b. Maciej, syn Józefa i Karskiej, ochrzcz. 28 II 1717 r. (LB Dolsk) występował w 1740 r. (I.Kon.77 k.184v). Od Kajetana Poklateckiego wydzierżawił na rok wieś Czyżewo i krótko potem, w r. 1752 lub nieco przed tą datą zabity został przez Zygmunta Kucewskiego. Był bezdzietny (ib.78 s.608; I.Kal.196/8 k.96).
c. Józef Kazimierz, syn Józefa i Karskiej, ur. w Przyborowie, ochrzcz. 5 III 1721 r. (LB Niepart), przebywał 1752 r. na Litwie (I.Kon.78 s.608). Nie żył już 1773 r. i spadek po nim brały siostry (I.Kal.209/13 k.214).
(2) Świętosław, syn Stefana i Duninówny Wolskiej, dziedzic części Szetlewa, 1718 r. mąż Marianny Ciszewskiej (Czyżewskie ?), byłej sługi Teresy z Golińskich Prusimskiej (I.Kon.75 k.23v). Żył jeszcze 1722 r. (I.Kal.163 s.447). Był bezpotony. W l.1725-29 Marianna występowała jako wdowa (ZTP 44 k.73v; I.Kon.76 k.307v, 308). Zob. tablicę 2.
@tablica: Błaszkowscy 2.
Katarzyna B., wdowa po Janie Wilczyckim Gajku w l. 1604-11. Jan, sługa Jana Biskupskiego, podstarościego nakielskiego, i faktor we wsi Sadki 1610 r. (N.60 k.505v). Jan, mąż Anny Czartkowskiej w l. 1616-39 (I.Kal.82 s.983, 984; 105 s.1916). Katarzyna, wdowa po Janie Wilczyckim "Kocie" 1616 r. Jakub, syn zmarłego Jana, występował w r. 1622 (Ws.33 k.134). Łukasz, w r. 1622 mąż Doroty Przyrańskiej (I.Kal.88a s.985), która owdowiawszy była w r. 1625 2-o v. żoną Adama Wardęskiego "Wszołka" (I.Kon.44 k.142v). Jan, mąż Anny Gostkowskiej 1635 r. (I.Kal.101 s.1422). Maciej z Jadownik, i Ewa, rodzice Andrzeja, ochrzcz. 5 VIII 1640 r. (LB Góra k. Żnina). Jan, syn zmarłego Stanisława, nabył w 1643 r. sposbem wyderkafu od Łukasza Górskiego za 5500 zł wsie Kozubiec i Lipie w p. pyzdr. (P.1421 k.313v), a t. r. od Jakuba Rozdrażewskiego dostał w dożywocie role w trzech polach we wsi Gorzyno (ib. k.329v). Żył jeszcze w r. 1647 (P.1056 k.84v). Marianna zaślubiła przed 6 IV 1655 r. Wojciecha Łempickiego. Anna, żona Wojciecha Trzcińskiego, nie żykącego w r. 1669. Jan, syn Wojciecha i Teresy, ochrzcz. 3 VI 1671 r. (LB Fara, Poznań). Pani Blaszkowska pochowana w r. 1688 (Nekr. Reformatów, Poznań).
Jan, administrator dóbr Wyrzysk, dziedzicznych Wojciecha Krąkowskiego, kasztelana krzywińskiego, 1702 r. (N.192 s.10). Chyba ten sam Jan był w r. 1716 mężem Marianny Wyrzyskiej, córki Władysława i Ewy Mycielskiej (Kc.135 k.33v), która umarła między r. 1724 i 1726 (ib. k.149). Dzieci ich: Józef, nieletni w r. 1726 (ib.), żyjący jeszcze w r. 1750 (G.98 k.359v), Jakub, o którym niżej, i Ewa, ur. w Imielnie, ochrzcz. 27 VII 1716 r. (LB Chrzypsko), w r. 1764 wraz z żoną Jolentą z Markawrtów, córką Jana kapitana wojsk koronnych i Jadwigi Sempińskiej, dostali cesję od Zofii z Wróblewskich 1-o v. Siemińskiej, dostali cesję 2-o v. Sławkowej za konsensem prymasa Łubieńskiego z 3 VIII t. r. wójtostwa w Sarbinowie w kluczu żnińskim (G.100 k.60; Kc.146 k.135v). Ich dzieci: Józef, Michalina i Franciszka, nieletnie 1771 r. (G.100 k.420v). Stryjecznymi siostrami wspomnianych wyżej Jakuba i Józefa, były: Zofia, w l. 1750-74 żona Jakuba Stodulskiego, i Jadwiga, w r. 1650 żona Antoniego Jastrzębskiego. Między sobą były one siostrami rodzonymi (G.98 k.359v). Zob. tablicę 3.
@tablica: Błaszkowscy 3.
Anna, nie żyjąca w r. 1706, żona Krzysztofa Zdzienickiego Bacha. Barbara przed 9 XI 1732 r. zaślubiła Kazimierza Psarskiego, administratora Tworzyjanek i Tworzyjanic. Jan umarł 30 XI 1744 r. i pochowany został w Kcyni (LM Kcynia). Marcin, ojciec Barbary zmarłej jako dziecko mające lat trzy i pół 1 VII 1772 r. (LM Mikorzyn). Ten sam czy inny Marcin, mąż Reginy, ojciec Agnieszki Weroniki, ochrzcz. 29 I 1776 r. (LM Rogaszyce).
>Błażejewscy, Błażejowscy h. Trzaska wyszli z Błażejewic cz. Błażejowic w wojew. rawskim. Regina Ruckierówna Błażejewska matka i Jan B. syn otrzymali 1633 r. od Adama Napruszewskiego zapis długu 300 zł (I.Kal.99 s.1167). Jadwiga z ziemi rawskiej, żona Andrzeja Doleckiego, nie żyjącego już w r. 1654. Jan, nie żyjący już w r. 1668, ojciec Pawła z wojew. rawskiego, który żeniąc się t. r. z Anną Zaduską, krótko przed ślubem, 3 I, oprawił jej na wsi Jeżewa Wola w p. sochacz. 1000 zł posagu (I.Kon.58 k.490). W r. 1674 poranili go Topolski, Białęski i inni (ib.60 k.705v).
Chyba do tych samych możemy zaliczyć następujących B-ch. Kazimierz, nie żył w r. 1670, kiedy wdowa po nim Anna Beklewska była już 2-o v. żoną Kaziemierza Witkowskiego (Py.154 s.81). Wojciecha i żony jego Marianny dzieci: Wojciech Mikołaj, ochrzcz. 17 IX 1751 r., Anna, ochrzcz. 14 II 1753 r., Józef Benedykt, ur. w Racacie, ochrzcz. 22 III 1736 r., Marta Konstancja, ochrzcz. 8 II 1759 r. (LB Gryżyna). Wojciech, pisarz prowentowy w Kąkolewie 1780 r. (LB Granowo). Jakub, mający około 40 lat, zmarł w Stęszewie 7 IV 1785 r. (LM Stęszew). Owdowiała Łucja Błażejowska zaślubiła w Żydowie 4 II 1788 r. Wojciecha Łubowskiego. Panna Marianna, mająca lat 54, zmarła w Pobiedziskach 17 II 1794 r. (LM Pobiedziska).
>Błażewska Zofia, żona Aleksandra Zawadzkiego. Oboje nie żyli już w r. 1698.
>Błeszyńscy h. Oksza wyszli ze wsi Błeszno koło Częstochowy, która to wieś była też gniazdem B-ch h. Suchekomnaty i B-ch h. Rogala. Mikołaj zw. "Rybak" nie żył już w r. 1546. Jego synów Piotra, Marcina, Wacława, Mikołaja i Andrzeja, brci niedzielnych, siedzących we wsi Kakawa, pozywała wtedy wdowa po Mikołaju Anna z Krobanowa (I.Kal.9 k.122). Ta Anna w r. 1547 nabyła za 200 grz. sposobem wyderkafi od Domiechowskich połowę wsi Kakawa (P.1395 k.361v), a w r. 1551 wydzierżawiła połowę Kakawy za 12 grz. Feliksowi Domiechowskiemu (I.Kal.13 s.177). W r. 1552 owa Anna, nazwana wtedy Domiechowską, była matką Piotra, który w jej imieniu trzymaną przez nią zastawem od Feliksa Domiechowskiego połowę Kakawy wydzierżawił temu Domiechowskiemu (ib.15 k.239). Tę transakcję dzierżawną Anna ponowiła w r. 1553 (ib.17 s.706).
Wojciech, syn zmarłego już Krzysztofa, pisany "szlachetnym, w r. 1641 mianował plenipotenta (I.Kal.107a s.1141), skwitowany w r. 1644 przez Jana Moszczyńskiego tenutariusza wartskiego ze zwrotu konia (I.Kal.110a s.496). Z żoną swą Agnieszką Brzozowską w r. 1647 zawierał kontrakt z Jerzym Kroczyńskim, plenipotentem ks. Mikołaja Skarszewskiego kanonika krakowskiego i kaliskiego (ib.113 s.2086), a wraz z nią t. r. wziął w zastaw od Marianny z Balina, wdowy po Stanisławie Mikołajewskim, dwór w rynku kaliskim (ib. s.448) i z tą żoną kwitował w r. 1650 małżonków Mikołajewskich z 500 zł (ib.116 s.1585). Oboje oni wydzierżawili w r. 1663 wieś Górę, Chalin i Srzem w p. pozn. od Piotra Opalińskiego, krajczego królowej (p.1073 s.620). Umarł Wojciech w r. 1670 (Py.154 s.34; Kośc.305 k.502v, 503). Jego synowie: Jakub, Andrzej, Zygmunt, Kazimierz, Franciszek, i zapewne córka Regina, w l. 1671-74 żona Aleksandra Secemińskiego.
1. Jakub, syn Wojciecha i Brzozowskiej, w r. 1661 mąż Doroty z Rogaczewa Brodzkiej, córki Stefana (P.186 k.185v). Ponieważ spotykały go w Wielkoposce zarzuty nieszlachectwa, chcąc się obronić przed nimi, udał się z ojcem i braćmi z końcem r. 1668 do Małopolski i tam na sejmiku proszowskim uzyskał jakieś poświadczenie, podpisane przez niektórych ze szlachty. Zaprotestował przeciwko temu w r. 1669 nieobecny na sejmiku z racji choroby Wojciech B. h. Rogala, dziedzic Przybysławia w p. księskim, działając w imieniu całej swej rodziny, której członkowie zamieszkiwali powiaty księski i lelowski, wojew. sandomierskie i ziemię wieluńską. Twierdził on, iż Jakub "nieznanego szlachectwa" w miejsce przeprowadzenia wywodu uzyskał tylko jakieś poświadzczenie, a przecież spośród B-ch h. Oksza, pochodzących od Grzegorza zw. "Rybak" i wiodących się z Błeszna w ziemi wieluńskiej nikt w wojew. krakowskim nie mieszka i nic tu nie posiada (P.199 k.906). Podczas tej wyprawy do Małopolski wydarzyło się w domu Jakuba przykre zajście. W Studzieńcu, wsi, którą od Brodzkich dzierżawił Jakub, mieszkała też Anna Brodzka, siostra jego zmarłej już żony, pozostająca pod opieką szwagra. Korzystając z nieobecności B-go, dobrała się ona 7 XII 1668 r. do zamkniętych skrzyń, pobrała różne rzeczy i uciekła do Józefa Przysieckiego, za którego bez wiedzy swego opiekuna 9 XII t. r. wyszła zamąż. Zaraz potem małżonkowie Przysieccy zajechali dobra B-go, "lżąc sławę" jego i grabiąc jego mienie. Tak przynajmniej przedstawiała tę sprawę protestacja z r. 1669 wydana przez Kazimierza B. w imieniu starszego brata Jakuba B. (P.196 k.116). Po powrocie z tej podróży "w sprawach ważnych do województw krakowskiego i sieradzkiego" protestował Jakub t. r. przeciwko Przysieckim, czyniąc to w imieniu dzieci urodzonych ze zmarłej Doroty Brodzkiej: Karola, Tomasza, Teresy i Agnieszki (ib. k.165v). Jadwiga Baranowska, żona Tomasza z Bukowca Srzemskiego, oskarżyła w r. 1669 "uczciwego" Jakuba B., syna "uczciwego Wojciecha Złotniczka" o to, iż na dom jej nasłał swego brata "uczciwego" Franciszka B. "Złotniczka", sługę Jana Skomorowskiego, orza Wojciecha Secemińskiego, którzy uprowadzili jej poddanego (ib. k.293v). Jakub B. ze swej strony pozwał t. r. Tomasza Srzemskiego, mieniąc go "imposesjonatem i gołotą" (ib. k.292v). Wraz z bratem Franciszkiem protestowali się t. r. przeciwko małżonkom Srzemskim o zadanie im nieszlachectwa (ib. k.447). W r. 1670 ożenił się Jakub poraz drugi z Teresą z Lubrańca Dąmbską, wdową 1-o v. po Konstantym Bojanowskim (Kośc.305 k.502v, 503). Dożywocie wzajemne spisali w r. 1671 (P.1870 k.16v). Był w r. 1672 tenutariuszem miasta Smigla (LB Smigiel). W r. 1674 miał Retkowo koło Szubina (N.185 k.298). Teresa Dąmbska nie żyła już w r. 1676 (P.1094 k.1111v). Jakub, wtedy już sędzia grodzki bydgoski, na połowie wsi Księżna, Pełczyno, Skotniki w p. pyzdr. oprawił w r. 1677 posag 15.000 zł trzeciej swej żonie, Teresie Gorajskiej, córce Łukasza, podstolego poznańskiego, i Heleny Żychlińskiej (P.1428 k.252v). Od Marianny Kokowskiej, żony Jana Misatkowskiego, kupił w r. 1682 za 7600 zł połowę Biechowa w p. pyzdr. (P.1105 VIII k.3v). Wraz z żoną wydzierżawił w r. 1683 Biechowo Franciszkowi B. i żonie jego Teresie z Bosego (P.1106 V k.43v). W r. 1684 był deputatem na Trybunał Lubelski (Boniecki). Księżno, Pełczyno i Skotniki kupił w r. 1684 za 49.460 zł od macochy swej żony Anny z Powodowskich Gorajskiej (P.1107 III k.55v). Wieś dziedziczną Skotniki zastawił w r. 1686 za 4000 zł bratu swemu Franciszkowi B. (P.1111 I k.10). W r. 1691 był już kasztelanem przemęckim (P.1121 III k.31) i t. r. mężem 4-o v. Teresy z Gościsk Zielińskiej, córki Ludwika, kasztelena sierpskiego, wdowy po Stanisławie Działyńskim, staroście bratyjańskim (LB Fara, Poznań; N.189 k.32). Od Zygmunta Grudzińskiego kupił w r. 1692 za 136.000 zł wsie Głupczyn, Smiardowo, Bądecz, Parzszka, Sokolna i młyn Nadolnik w p. nakiel. (P.1123 VII k.15). Spisał wzajemne dożywocie z żoną Zielińską w r. 1695 (P.1432 k.495v). Mianowany kasztelanem międzyrzeckim w r. 1695 (Boniecki). Księżno, Pełczyno, Skotniki i połowę Biechowa sprzedał w r. 1698 za 75.000 zł synowi Karolowi (P.1134 V k.94v). Od Andrzeja z Lubieńca Noemojewskiego, kasztelana bydgoskiego, kupił w r. 1701 za 234.826 zł Borzysławice Zamkowe z zamkiem, Borzysławice Kościelne, Pomarzany, Bielawki, Barłogi, Zbłocie, Ponętowo Nadolne, folwark Grodna, części miasta Ostrowo i pustki Kruszyna w wojew. łęczyckim i kaliskim (P.1140 I k.171). W r. 1701 spisał wzajemne dożywocie z piątą swą żoną Marianną Łucją z Morzyc Trzebuchowską, córką Jana chorążego inowrocławskiego i Anny Wysockiej (N.192 s.110). Nie żyła już w r. 1708 (ib. s.297). Kasztelan żył jeszcze w r. 1708 (ib. s.186), nie żył 17 V 1712 r., kiedy to dla działów pozostałych po nim dóbr dokonana została ich wizja wykazująca daleko posunięto ruinę z racji morowego powietrza i wydarzeń wojennych. Dobra były wyludnione, ogołocone z zasiewów zrujnowane, zamek w Głupczynie spalony (N.195 s.143). Córki Jakuba z pierwszej żony Brodzkiej: Teresa, w r. 1692 żona Franciszka Hryniewieckiego, skarbnika bielskiego, Agnieszka, wspomniany raz tylko w r. 1669 (zob. wyżej). Z Dąmbskiej była córka Marianna Petronela, ur. w Bojanowie, ochrzcz. 15 VIII 1672 r. (LB Smigiel). Z Gorajskiej córka Ludwika, ur. około 15 VIII 1672 r. (LB Smigiel). Z Gorajskiej córka Ludwika, ur. około r. 1682 (umierając w r. 1755 miała lat 73), żona 1-o v. w r. 1707 Konstantego Zaleskiego, podczaszego brzeskiego kujawskiego, 2-o v. w r. 1724 Adama Ostrowskiego, starosty tuczyńskiego, żupnika wielkopolskiego. Z Zielińskiej córka Konastancja Teresa, ochrzcz. 16 VIII 1691 r. (LB Fara, Poznań), w r. 1707 żona Seweryna Józefa z Morzyc Trzebuchowskiego. Z Trzebuchowskiej córki: Wiktoria, Helena, Anna i Jadwiga, wspomniane jako nieletnie w r. 1708 (N.192 s.297). Z nich Anna nie żyła już w r. 1713, bo nie wymieniona w dokumencie działowym, który niezamężnym córkom Jakuba, Wiktorii, Helenie i Jadwidze, wyznaczał po 20.000 zł posagu (N.195 s.143). O rękę Wiktorii spisany został 26 V 1720 r. kontrakt małżeński z Janem Leonem Korzbok Zawadzkim. Helena i Józefa, obie nie żyjące w r. 1746, były benedyktynkami w Chełmnie (N.210 k.139v). Z Brodzkiej synowie, Karol i Tomasz. Ten ostatni spisał w r. 1704 testament w Kaliszu (I.Kal.157 s.249), a już nie żył w r. 1705 (ib. s.44). Z Dąmbskiej Jan, z Gorajskiej: Antoni, Franciszek i Michał.
1) Karol, syn Jakuba i Brodzkiej, wspomniany jako nieletni 1669 r. (P.196 k.156v), nabył od ojca w r. 1698 za 75.000 zł dobra Księżno, Pałczyn, Skotniki i Połowę Biechowa w p. pyzdr. (P.1134 V k.94v). Z działu ojcowizny spisanego w Głupczynie 20 X 1713 r. wziął już tylko sumę dopełniającą, a mianowicie 20.000 zł (N.195 s.143). W r. 1714 był cześnikiem żytomierskim (N.197 k.35v). Będąc obok brata ciotecznego Wawrzyńca Przysieckiego spadkobiercą wuja Adama Brodzkiego, wsie po nim Studzieniec i Wojnowo zastawił w r. 1715 za 51.000 zł Janowi Swinarskiemu (P.1149 II k.135v). Księżno, Pałczyn i Skotniki sprzedał w r. 1718 za 80.000 zł Franciszkowi Kowalskiemu (P.1160 k.7). Nabywszy od Adama Skiwskiego, podstolego bielskiego, wsie Kamieńczyk W. i Jankowięta w ziemi nurskiej, sprzedał je następnie w r. 1721 Walentemu Kamieńskiemu (P.1184 II k.1v). Nie żył już w r. 1746. Z Brygidy Skiwskiej, też wtedy już nie żyjącej, miał synów, Alojzego i Franciszka. Ten ostatni t. r. już nie żył, a Alojzy występował wtedy jako spadkobierca ciotki Wiktorii z Błeszyńskich Zawadzkiej. Żył jeszcze w r. 1750 (N.211 k.27v).
2) Tomasz, syn Jakuba i Brodzkiej, wyposażony za życia ojca z dóbr księżańskich. Spisał w Kaliszu w r. 1704 testament, roborowany pod zakładem 24.000 zł (I.Kal.157 s.249). Nie żył już w r. 1705 (ib. s.44).
3) Jan, syn Jakuba i Dąmbskiej, występował już w r. 1683 (Kc.132 k.232v). W r. 1707 był mężem Eleonory Raczyńskiej, córki Franciszka i Anny Urszuli Heidenstein (LB Gołańcz). Wyposażony sumami jeszcze za życia, w dziale z r. 1713 nie brał już dóbr, lecz dopełnienie gotówką, 22.000 zł (N.195 s.143). Będą dziedzicem połowy Chraplewa w p. kcyń., sprzedał tę połowę w r. 1713 za 8000 zł Wojciechowi Ulatowskiemu (P.1147 II k.11v). Od braci swej żony, Zygmunta i Andrzeja Raczyńskich, kupił w r. 1714 za 70.000 tynfów wsie Buczek W., Buczek M. i Szyszkowo w p. nakiel., a Urszula skwitowała jednocześnie tych swych braci z 6000 tynfów z dóbr ojczystych i z 23.000 tynfów z dóbr po matce. Jan tę łączną sumę, tj. 29.000 tynfów oprawił jej wtedy jako posag (N.197 k.64-65v). Już w r. 1715, po śmierci żony, Buczek W. i Buczek M. oraz Szyszkowo odsprzedał z powrotem szwagrom za 70.000 tynfów a oprawę posagu żony scedował swemu synowi z niej zrodzonemu - Franciszkowi (N.198 s.90). Nie żył już w r. 1724 (Kc.135 k.238v).
Franciszek, syn Jana i Raczyńskiej, ur. we wsi Chojna koło Kcyni i ochrzcz. 6 VI 1707 r. (LB Gołańcz). Tomaszowi Złotnickiemu sprzedał w r. 1724 za 22.666 zł swe części Retkowa w p. kcyń. (Kc.135 k.238v). Występował t. r. w jego imieniu stryj Antoni (ib. k.38), jako niewątpliwie opiekun. Franciszek w r. 1727 kupił od Konstancji Bojanowskiej, wdowy po Franciszku Kociełkowskim za 11.833 zł części Retkowa (I.Kal.165 s.214). Żoną jego była t. r. Anna z Bogusławic Sierakowska, córka Michała, podczaszego łęczyckiego, i Marianny Radolińskiej (ZTP 48 k.232). W r. 1732 obok swych stryjów występował jako współspadkobierca ciotki Teresy z Błeszyńskich Franciszkowej Hryniewieckiej, skarbnikowej bielskiej (I.Kon.76 k.471). Dziedzic wsi Barłogi z pustką Kruszyna w p. łęczyc. i wsi Zabłocie w p. kon., zastawił w r. 1736 te dobra za 13.000 zł Piotrowi Cywińskiemu (I.Kal.171/3 s.396). Spadek po Franciszku B., stolniku owruckim, stryju swego ojca, cedował w r. 1740 stryjowi Michałowi (N.206 s.264). I on i jego żona nie żyli już oboje w r. 1780, kiedy występowały ich dzieci: ks. Jan Kanty, kanonik inflancki, proboszcz borzysławski, Anna za Jaraczewskim, Katarzyna Podczaskim (P.1357 k.12). Ks. Jan Kanty, będąc kanonikiem przemyskim, w r. 1758 sprzedał wieś Grodna (not. R.). Był w r. 1784 kanonikiem chełmińskim (I.Kal.224 k.381v).
4) Antoni, syn Jakuba i Gorajskiej, z działu ojcowizny w r. 1713 wziął: Smiardowo i Bądecz w p. nakiel., Ponętowo, Ostrowo, Grodno i Pomorzany w wojew. łęczyckim, oszacowane łącznie na 135.000 zł, ale bardzo silnie obciążone długami (N.195 s.143). W r. 1714 Smiardowo sprzedał za 30.000 tynfów Jakubowi Działyńskiemu (N.197 k.35v). Jako dziedzic Pomorzan występował w r. 1718 (I.Kon.75 k.94). W r. 1724 opiekował się bratankiem Franciszkiem (Kc.135 k.38). Bądecz w r. 1726 sprzedał za 30.000 tynfów bratu Michałowi (N.202 k.185). Żył jescze w r. 1727 (Kc. k.172v). Nie żył w r. 1746 (N.210 k.139, 140).
5) Franciszek, syn Jakuba i Gorajskiej, kanonik płocki i proboszcz borysławski w r. 1710 (I.Kon.73 k.64), kanonik łęczycki, z działów z r. 1713 wziął Borysławice Zamkowe i Kościelne z Bielawkami, Barłogi i Zabłocie w p. łęczyckim, oszacowane na 78.000 zł (N.195 s.143). Żyła jeszcze w r. 1729 (I.Kal.167 s.214). Czy nie ten to ks. Franciszek zmarł 26 V 1763 r., jako kantor kaliski ? (Nekr. Franciszkanek Srem.).
6) Michał, syn Jakuba i Gorajskiej, otrzymał z działu z r. 1713 Głupczyno z nowofundowanym folwarkiem, oraz wieś czynszową Sokolna, wszystko oszacowane na 120.000 zł (N.95 s.143). Żona jego, Teresa Grabowska, córka Andrzeja Teodora, sędziego ziemskiego człuchowskiego, i Barbary Zofii Kleistówny, kwitowała w r. 1718 swego ojca z posagu 20.000 tynfów (N.200 k.56). Od brata Antoniego Michał kupił w r. 1726 za 14.800 tynfów wieś Bądecz (N.202 k.185, 185v). Od bratanka Franciszka, łowczego bydgoskiego, dostał w r. 1740 cesję spadku po stryju Franciszku, stolniku owruckim (N.206 s.264). Swemu zięciowi Antoniemu Gorzeńskiemu, łowczemu kaliskiemu, sprzedał w r. 1748 dobra Włoszycę i Grabianowo w p. brzeskim kuj. (P.1292 k.233v). Mianowany około 4 X r. 1752 kasztelanem bydgoskim (Kurier Pol. nr 837). Testament swój spisał w Głupczynie 2 III 1758 r. (W.93 k.311), zapisując swej wnuczce Gorzeńskiej sumę posagową 100.000 zł (W.94 k.25v). Nowy testament spisał spisał tamże 25 IX 1767 r. (I.Kal.226 k.376v). W r. 1768 zobowiązał się rezygnować swemu wnukowi Augustynowi Gorzeńskiemu dobra Borysławice Zamkowe, Barłogi, Kruszyna, Zabłocie w wojew. łęczyckim oraz Główczy (Głupczyn), Paruszka, Sokolna, Bądecz, Nadolnik, Rogownica w p. nakiel. (N.212 k.245, 245v). Nie żył już w r. 1769, kiedy Teresa z Grabowskich występowała jako wdowa (ib. k.288v). Żyła jeszcze w r. 1772 (N.142 k.56v). Jedyna córka Michała i Grabowskiej - Ludwika, w r. 1739 żona Antoniego Gorzeńskiego, kolejno łowczego potem chorążego kaliskiego, chorążego poznańskiego.
2. Andrzej, syn Wojciecha i Brzozowskiej, ożenił się przed r. 1692 z Anną Kołomyską cz. Kołomęską, córką Adama, zaś wdową po Krzysztofie Rozrażewskim z Nowego Miasta. Umarł między r. 1696 i 1701 (P.1140 V k.35). Żona żyła jeszcze 28 IV 1701 r. (LB Panienka). Jego dzieci: Dorota Petronela, ochrzcz. 2 VI 1692 r. i Antoni Alojzy, ochrzcz. 25 VI 1695 r. Córka, nienazwana z imienia (może właśnie ta wymieniona wyżej ?) zmarła w kwietniu 1696 r. Syn Antoni umarł w Szypłowie na zarazę w r. 1710 (LB i LM Nowe Miasto).
@tablica: Błeszyńscy h. Oksza
3. Zygmunt, syn Wojciecha i Brzozowskiej, podczaszy trębowelski w r. 1708 (N.192 s.297). W r. 1753 mowa o zmarłej już teofili Włotowskiej, miecznikównie podolskiej, wdowie po Błeszyńskim, podczaszym podolskim, a więc zapewne po tym właśnie Zygmuncie, 2-o v. żona Jana Romana Swierskiego, podstolego podolskiego i sędziego latyczowskiego (I.Kal.196/8 k.37). Może identyczny z tym Zygmuntem był też Zygmunt Władysław, który w r. 1684 zapisał dożywocie z żoną Antoniną z Bejdów Rzewuską ? (P.1108 XIII k.76).
4. Kazimierz, syn Wojciecha i Brzozowskiej, w r. 1669 w imieniu brata Jakuba występował przeciwko małżonkom Srzemskim, którzy im obu zadali nieszlachectwo (ib. k.447). Żył jeszcze w r. 1692 (N.189 k.32).
5. Franciszek, syn Wojciecha i Brzozowskiej, uczestniczył w r. 1669 w zatargach brata Jakuba ze Srzemskimi (P.196 k.293v). Wraz ze swą żoną Teodorą Boską (z Bosego) dzierżawił w r. 1683 od swego brata Jakuba Biechowo (P.1106 V k.43v), a w r. 1686 wziął od tego brata w zastaw za 4000 zł Skotniki w p. pyzdr. (P.1111 I k.10). Stolnik owrucki 1708 r. (N.192 k.297). Bezdzietny, nie żył już w r. 1740 (N.206 s.264). Jego druga żona Aleksandra Lasocka, podkomorzanka zakroczymska, wdowa 1-o v. po Stanisławie Ponikiewskim, kwitowała w r. 1714 z posagu Cecylię Pobłocką (Boniecki). Spisała testament w Toruniu 28 III 1734 r. Nie żyła w r. 1741 (N.206 k.3). Może to ten Franciszek był w r. 1713 dziedzicem Drożdżyc i części Roszkowa (ZTP 39 k.1643). Zob. tablicę.
>Błeszyńscy h. Suchekomnaty wyszli z Błeszna koło Częstochowy, tej samej wsi, z której pochodzili osiedleni w wojew. krakowskim B-cy h. Rogala. Stanisław, nie żyjący już w r. 1702 (I.Kal.154 s.162), z Katarzyny z Masłowic Rychłowskiej, nie żyjącej w r. 1702, miał córkę Konstancję, w r. 1704 żonę Andrzeja Sokolnickiego. Miał też synów: Hieronima, ożenionego z Barbarą Radgowską, którego potomstwo mieszkało w wojew. sieradzkim i krakowskim, Józefa i Sebastiana, wszystkich występujących w r. 1704 (ib.157 s.53). O Sebastianie nie wiem nic więcej.
Józef, syn Stanisława i Rychłowskiej, zawierał w r. 1701 kontrakt małżeński o rękę Marianny Linowskiej z jej matką Urszulą Lipską, wdową po Stanisławie Linowskim, biorąc za tą żoną 12.000 zł posagu (ib.154 s.8). Byli już małżeństwem w r. 1702 (ib. s.162; ZTP 42 k.293). W r. 1717 nabył Smardów w p. sier. i nie żył już w r. 1731, kiedy Linowska występowała jako wdowa (ZTP 48 k.485). Nie żyła w r. 1749. Córka ich Katarzyna, niezamężna w r. 1731 (ib.), synowie: Kazimierz, Tomasz i Daniel.
1. Kazimierz (Maciej Kazimierz), syn Józefa i Linowskiej, ur. około 1703 r., w r. 1731 wraz z bratem Tomaszem posesorzy Wrzący (ib.), cześnik piotrkowski 1733 r., cześnik sieradzki 1748 r. (Boniecki), a jednocześnie podstarości i sędzia grodzki sieradzki, dziedzic Ujazdu w p. krakowskim (I.Kark.390 s.2775). Dziedzic Brzeźnia, gdzie w r. 1756 fundował murowany kościół. Fundował też klasztor Bernrdynów w Złoczewie dobrach swych położonych w p. sier. Umarł we Wrocławiu 23 IV 1757 r. mając lat 54, pochowany w Złoczewie. W r. 1748 był mężem Teresy Strusówny, wdowy 1-o v. po Ignacym z Zakliczyna Jordanie, cześniku krakowskim (I.Kal.185/9 k.38v). Syn Ignacy.
Ignacy, syn Kazimierza i Strusówny, występował w r. 1767 (ib.206/8 k.23), starosta brodnicki 1778 r., zaślubił przed 6 X 1789 r. Petronelę Radolińską. Od Sułkowskiego, wojewody kaliskiego, kupił 8 VI 1790 r. dobra baszkowskie, ale już w r. 1791 ustąpił swych praw do nich Bankowi Berlińskiemu (ib.231 k.508). Był dziedzicem dóbr złoczewskich. W r. 1792 miał ordery Orła Białego i Sw. Stanisława. Organizował w r. 1794 powstanie ziemi sieradzkiej. Z powiatu sieradzkiego posłował w l. 1809 i 1811 na sejmy. Umarł zapewne w r. 1815 (Pol. Sł. Biogr.). Wdowa zmarła w Złoczowie w wojew. kaliskim 16 XI 1821 r. (Pamiętnik Nieświastowskiego).
2. Tomasz, syn Józefa i Linowskiej, ur. w Tubądzinie (?) około r. 1710, cześnik sieradzki 1746 r., dziedzic Żelisławia, Wojucic, Janowic, Sarn i Zaborowa w p. sier. 1749 r. (P.1296 k.35, 37), stolnik sieradzki 1750 r., chorąży sieradzki 1760 r., podkomorzy sieradzki 1762 r. (Boniecki), zmarł 20 IV 1806 r., mając lat 98 (Kobierzycki). Z żony Konstancji Otfinowskiej miał synów Piotra, Ignacego i Michała, żyjącego 2 VII 1794 r. (LB Kobyla Góra).
1) Piotr z Alkantary Łukasz, syn Tomasza i Otfinowskiej, ur. w Żelisławiu 1752 r., z żony Honoraty N., miał syna Karola Boromeusza Emeryka Leonarda, ur. 1780 r. w Parzymiechach, wylegitymowanego ze szlachectwa w Król. Polskim w r. 1840, po którym syn Antoni.
2) Ignacy Kajetan, syn Tomasza i Otfinowskiej, ur. w Żelisławiu 1763 r. (Boniecki), za konsensem królewskim z r. 1773 wykupił wsie Grodzice i Łagiewniki w wojew. sieradzkim od Prądzyńskich (Boniecki). Z żony Apolonii Grodzickiej syn Abdon.
Abdon Jan Tadeusz, syn Ignacego i Grodzickiej, ur. 1798 r. w Brzeźnie, właściciel Żelisławic 1838 r., wylegitymowany ze szlachectwa w Król. Polskim w r. 1837, żył jeszcze w r. 1865. Z żony Bronisławy Mniewskiej, żyjącej jeszcze w r. 1861, synowie: Zdzisław, Bonawentura i Erazm.
(1) Zdzisław, syn Adama i Mniewskiej, właściciel Żelisławia koło Błaszek, mąż Józefy Radoszewskie miał z nią syna, Tomasza Abdona Albina, ur. we Wrocławiu 7 XII 1863 r., i córkę Ludwikę Józefę Bronisławę, ur. w Żelisławiu 23 I 1865 r. (LB Książ).
(2) Bonawentura, syn Abdona i Mniewskiej, ur. 14 VII 1835 r., ożenił się 17 IX 1860 r. z Elżbietą Sczaniecką (LC Łaszczyn), córką Ignacego i Filipiny hr. Mielżyńskiej, ur. w Łaszczynie 21 IX 1842 r. Od ciotki swej Honoriuszowej Biernackiej dostał Suliszewice koło Błaszek i tam mieszkał do r. 1863 . T. r. jeździł do Wrocławia po zakup broni i został przez Prusaków uwięziony (był poddanym pruskim). Po uwolnieniu osiadł w Skoraczewie koło Kościana, majątku swej żony, a Suliszewice wydzierżawił. Skoraczewo B-cy w r. 1872 sprzedali za 84.000 tal. Krajewskiej i zamieszkali w Kołdowie, folwarku Suliszewic, a potem, po wygaśnięciu dzierżawy w samych Suliszewicac. Ich dzieci: Bronisława Filipina, ur. w Łaszczynie 14 XII 1861 r. (LB Łaszczyn), zmarła w Suliszewicach 18 X 1879 r., pochowana w Błaszkach (Dz. P.), Jana (Jan Honoriusz Ignacy Abdon), ur. 16 VI 1865 r. w Boguszynie, Ignacy (Ignacy Karol Boromeusz Jan Apostoł), ur. 27 XII 1866 r. w Skoraczewie, Antonina (Antonina Bogusława Maria), ur. 27 VII 1870 r. w Skoraczewie (LB Panienka; Dzierzbicki), wreszcie Maria, zmarła jako niezamężna. Z tych synów Jan uzyskał w r. 1891 doktorat praww na Uniwersytecie Jagiellońskim (Dz. P.).
(3) Erazm, syn Abdona i Mniewskiej, właściciel Walenczowa, zmarł w r. 1871. Po nim z żony hr. Aleksandry Walewskiej córki: Izabela i Helena (Boniecki).
3. Daniel, syn Józefa i Linowskiej, pułkownik wojsk koronnych, podstoli wieluński 1758 r., wziął w zastaw od Garczyńskich, wojewodziców poznańskich, kontarktem z 30 III 1764 r. Grzymiszew w p. kon. za 13.438 zł, a w r. 1770 scedował ów zastaw Kazimierzowi Głoskowskiemu (I.Kon.80 k.199). Deputat do lustracji pow. sieradzkiego z Komisji Skarbu Koronnego 10 III 1768 r. (ib. k.157). Podczaszy wieluński 1777 r. (Boniecki), wziął w r. 1784 w zastaw od Ludwiki z Bogusławskich Chrzanowskiej, pisarzowej grodzkiej gnieźnieńskiej, części Grzymaczewa i Włocina w p. kal. (I.Kal.224 k.333v). Zob. tablicę.
>Błeszyńscy różni. Wobec tego, iż na jednym i tym samym terenie występowało kilka rodzin tego nazwiska, bo prócz wymienionych wyżej h. Oksza i h. Suchekomnaty byli jeszcze i B-cy herbów Rawicz, Rogala i Swinka (Boniecki), wypada być nader ostrożnym w określaniu przynależności rodzinnej osób nie dających się włączyć w jedną lub drugą z wymienionych wyżej zwartych całości genealogicznych.
Dorota, w l. 1604-1629 żona Jana Drogoszewskiego, w r. 1652 wdowa po nim, Marianna, w r. 1672 żona Stefana Ulanowskiego. Stanisław, syn zmarłego Jana, dostał w r. 1690 od swego brata ciotecznego Stanisława Mielęckiego cesję praw do spadku po wuju Stanisławie Sucheckim, kasztelanie rozpirskim, we wsi Marszowa p. piotrk. (I.Kal.146 s.59).
@tablica: Błeszyńscy h. Suchekomnaty.
Zofia, w r. 1718 żona Antoniego Wierusz Niemojewskiego (LB Stary Gostyń). Jej siostry niezamężne, Kunegunda i Elżbieta 1719 r. Może bratem ich był Kazimierz, syn zmarłego już Wacława i Zofii Wolskiej, występujący w r. 1719 ? (ZTP 40 k.532). Zofia, w l. 1730-66 żona Antoniego Żychlińskiego. Józef, syn zmarłych, Franciszka i Anny z Kiedrzyńskich spisywał w r. 1732 wzajemne dożywocie z żoną Heleną Szołdrską, córką Jana i Anny z Trąmpczyńskich, wdową 1-o v. po Antonim Glewskim (I.Kal.168/70 s.762). Posesor Sowiny Kościelnej w p. kal. 1734 r. (I.Kal.171/3 s.78), t. r. zrzekł się zobowiązania sprzedaży sobie tej wsi, danego w r. 1733 przez Katarzynę wdowę po Piotrze Pułjanowskim i jej siostrę pannę Zofię Głoskowską (ib. s.197). W r. 1735 żył jeszcze (P.1240 k.40; I.Kal.190/5 s.269). W r. 1749 Szołdrska występowała jako wdowa (I.Kal.190/5 k.59). Franciszek, chrzestny 10 IV 1742 r. (LB Poznań, Sw. Marcin). Helena, posesorka wsi Orla, chrzestna 10 IV 1745 r. (LB Koźmin). Jakub i żona jego Marianna Kędzierzycka, wdowa 1-o v. po Krzysztofie Jezierskim, oboje już nie żyli w r. 1748. Ich córka Zofia, też wtedy już nie żyjąca, była żoną Gulczewskiego (ib.185/9 k.96). Kazimierz i Teresa, chrzestni 20 III 1753 r. (LB Broniszewice). Agnieszka, żona Jana Wysockiego, nie żyjącego w r. 1767. Anna Dorota, ur. w Tarchałach, ochrzcz. 6 II 1769 r. (LB Wysocko). Marianna i jej mąż Stanisław Głuchowski, oboje już nie żyki w r. 1785. Konstancja, żona Józefa Grodzickiego, chorążego wieluńskiego, nie żyjącego w r. 1785. Faustyna B. starościna brzeźnicka, matka chrzestna córki Ignacego Szembeka 4 III 1797 r. (LB Siemianice). Joanna, żona Zawadzkiego, kapitana wojsk polskich, chrzestna 19 XII 1813 r. (LB Niepart). Stanisław, zastawny posesor Bobrownik w latach 1821-1826, mąż zaślubionej przed 12 I 1823 r. Konstancji Worakowskiej, ojciec Józefy, występującej jako chrzestna 7 VII 1826 r. (LB Doruchów). Czy ta sama panna Józefa, chrzestna 25 III 1883 r. ? (tamże). Zofia zamężna Grabowska zmarła w Mikorzynie 14 V 1864 r.
>Błędowscy h. Półkozic wyszli z Błędowa w p. rawskim. Ponieważ istnieli też B-cy h. Nałęcz, nie mam całkowitej pewności czy aby wszyscy pojawiający się sporadycznie w Wielkopolsce byli Półkozicami.
Kasper, faktor w Graboszewie w l. 1567-70 (Py.106 k.376; 108 k.427). Zofia, zaślubiła Michała Radzockiego, żyli jeszcze oboje 1680. Marianna zaślubiła 11 II 1694 r. w Wieleniu nieszlachcica Godfryda Grossa (LC Wieleń).
Jan i żona jego Zofia Rudzicka, oboje nie żyli już w r. 1694. Ich dzieci wymienione t. r. to: Adam, Franciszek, Henryk i Elżbieta (P.1128 XI k.230). Ta Elżbieta, niezamężna, żyła jeszcze 1723 r. (P.1195 k.8). Była jeszcze córka Zuzanna Salomea, występująca w l. 1720-23 jako wdowa po Karolu Maksymilianie Lichnowskim, sędzim w Opawie. Spośród synów, Franciszek Wilhelm zrazu w r. 1794 nabył sposobem wyderkafu od Macieja Gembickiego za 10.000 zł wsie Ostatkowo, Smerzyn i Smerzynek w p. kcyń. (P.1127 V k.32v), potem w r. 1701 kupił od Piotra Jaskóleckiego za 19.000 zł Kowalewo dostało się siostrze Lichnowskiej, która w r. 1720 sprzedała tę wieś za 19.000 zł Ferdynandowi z Woszczyc Lichnowskiemu (P.1178 k.96v). Henryk chyba żył jeszcze w r. 1723 (P.1195 k.8).
Marianna, żona Jana Samuela Bojanowskiego. Oboje nie żyli już w r. 1698.
Mikołaj, nie żyjący w r. 1715 (P.1149 I k.63), miał z żony Jadwigi Bielskiej, nie żyjącej w r. 1726 (N.202 k.239), syna Jana, w r. 1708 męża Katarzyny Radolińskiej, córki Marcina (P.1171 k.132; P.1191 k.152). W r. 1715 spisał on w Szymborowie z małżonkami Malechowskimi punkta do kontraktu (Py.157 s.59). T. r. kwitował się z Janem Lichnowskim, dziedzicem Sołeczna, z kontraktu zastawu tej wsi (P.1149 I k.32v). Od Józefa Krzesińskiego, zastawnego posesora wsi Hamer, Nowa Wieś, Huta, Jędrzejewo, wydzierżawił 28 XII 1719 r. na jeden rok folwark Hutę (W.90 k.296v). Dzierżawca Prusinowa w r. 1722 (P.1188 k.80). Katarzyna Radolińska umarła w Prusinowie, mając lat około 40, 4 XI 1723 r. (LM Lubasz), a Jan po jej śmierci został księdzem i w r. 1734 był kanonikiem katedralnym inflanckim i proboszczem nieszawskim (N.205 k.224v). Córki Jana i Radolińskiej: Marianna Teofila, ochrzcz. 7 IV 1708 r. (LB Dębno), w r. 1734 żona Kazimierza Turskiego, chorążego kijowskiego, Jadwiga Teresa, ur. w Prusinowie, ochrzcz. 5 X 1723 r. (LB Lubasz) i Franciszka, w r. 1734 żona Józefa Dąbrowskiego, podsędkowicza ziemskiego brzeskiego. O Katarzynie Radolińskiej mówiło się w r. 1766 jako o "bezpotomnej" (P.1342 k.150v), widocznie więc jej córki pomarły przed tą datą i nie pozostawiły potomstwa.
Paweł, nie żyjący w r. 17127, mąż Petroneli Marianny Wyrzyskiej, córki Franciszka i Zofii Dzierżanowskiej (I.Kon.76 k.242v; 77 k.152v), wtedy już wdowy i po drugim mężu Wojciechu Ostrowskim, żony zaś 3-o v. Aleksandra Trzcińskiego (ib.76 k.208). Ich syn Antoni występował w r. 1736 (ib.77 k.20v). Może ten sam Antoni zaślubił 13 II 1738 r. Annę Krzymucką z Kunowa (LC Kwieciszewo). Antoni "z Kunowa" zmarł 29 IX t. r., pochowany w Mielżynie "koło swej matki" (LM Mielżyn). T. r. 30 X zmarła i Anna, pochowana obok męża (LM Kwieciszewo).
Tomasz, w l. 1732-33 mąż Anny N., ekonom stęszewski, ojciec bliźniaczek Heleny i Reginy, ochrzcz. 1 V 1732 r. (LB Obrzycko) i syna Mateusza, ur. w Stęszewie, ochrzcz. 18 IX 1733 r. (LB Stęszew).
Jan, skarbnik rawski, zmarły 1735 r. (Boniecki), miał synów Jakuba i Andrzeja. Z nich Jakub, też skarbnik rawski, starosta zbuczyński, pułkownik JKMci, powołany do służby wojskowej za granicami kraju, scedował w r. 1741 bratu Andrzejowi, też pułkownikowi JKMci, swą substancję po rodzicach oraz sumę 15.000 zł zapisaną przez zmarłego stryja ich Michała, pułkownika JKMci (Ws.87 k.153v).
Helena zaślubiła przed 8 VII 1758 r. Kazimierza Olszewskiego. Julianna i jej mąż Kazimierz Lewald Jezierski, nie żyli oboje już w r. 1767. Ks. Mateusz, dziekan katedralny włocławski, zmarł 14 Ii 1774 r. (Nekr. Franciszkanek Srzemskich). Helena zaślubiła przed 25 IV 1774 r. Jana Piątkowskiego.
Walenty, ekonom w Podrzeczu 1766 r., mąż Marianny Lubomęskiej, córki Stanisława i Jadwigi Gablińskiej (G.105 k.115). Oboje dziedzice części Giewartowa w p. gnieźn. w r. 1780 (.107 k.54). W r. 1782 dnia 20 VII spisali kontrakt sprzedaży tych dóbr za 9500 zł z Andrzejem Żuroch Piechowskim (G.109 k.88v). T. r. sumę 7000 zł, lokowaną na wsi Gostuń, cedowali synowi Pawłowi (ib. k.64, 64v). Żyli jeszcze oboje w r. 1791 (I.Kon.84 k.266v). Syn Paweł (Piotr Paweł), ur. w Podrzeczu, ochrzcz. 29 VI 1766 r. (LM W. Strzelce), w r. 1782 kwitował Karola Gostyńskiego, dziedzica wsi Gostuń, z 1000 zł z sumy posagowej swej matki (G.109 k.64, 64v). Wspomniany jeszcze w r. 1787 (G.114 k.64v). Prócz niego byli jeszcze synowie Mikołaj i Wojciech, występujący jeszcze w r. 1791 (I.Kon.84 k.266v). Nie wiem czy ten sam, czy inny Paweł z żony Józefaty Tuszyńskiej miał synów: Igancego Jakuba, ur. w Sędziwojewie 24 VI 1783 r. (LB Mielżyn), Karola Franciszka, ur. w Morakowie, ochrzcz. 23 I 1786 r. (LB Czeszewo), Józefa, ur. 26 II 1787 r. (LB Mielżyn).
Józef, miecznikowicz owrucki, umarł w r. 1785,pochowany w Kole u Bernardynów (Arch. Bern., W.48). Żona jego Kunegunda Wolska, pochowana tamże t. r. (ib.). Ich synowie Franciszek i Ignacy. Franciszek, dziedzic obok brata wsi Lichenek cz. Mały Trzebuchówek w p. kon., zobowiązał się kontraktem z 4 X 1790 r., iż gdy ukończy lat 24, sprzeda tę wieś za 23.000 zł Walentemu Kościelskiemu (I.Kon.84 k.235v). Obaj bracia w r. 1792 wydzierżawili Lichenek na 6 lat małżonkom Bielawskim (G.117 k.6v).
Kunegunda i jej mąż, Marcin Nałęcz Gosławski, oboje nie żyli już w r. 1786. Tadeusz, generał major wojsk koronnych, wraz ze swą żoną Antoniną Czosnowską posiadane wsie Dąbrówkę, Samsonki i Bolewiny w p. kośc., pochodzące ze spadku po Teresie z Gliszczyńskich Czosnowskiej, starościnie ceceniowskiej, wraz z prawami do tych wsi nabytymi od Bnińskiego, starosty sokolnickiego, Lanckorońskiego, starosty rawskiego, i Jana Czosnowskiego, starosty ceceniowskiego, wydzierżawili w r. 1788 Stefanowi Garczyńskiemu, kasztelanowi rozpirskiemu (P.1365 k.320). Marianna, franciszkanka śremska, zmarła 16 VIII 1805 r. (Nekr. Franciszkanek Sremskich).
>Błoccy z Błocka w p. kośc. Boniecki daje im herb Leliwę, mocno jednak wątpię, by wszystkich tu wymienionych można było do tego herbu zaliczyć.
Piotr B. na sądach w Kościanie 1393 r. (Leksz. II, nr 1532). Piotr B. na połowie Błocka oprawił w r. 1425 posag 50 grz. swej żonie Katarzynie (P.1378 k.90). Od Doroty, wdowy po Henryku (Hanczlu) z Robaczyna, kupił w r. 1445 za 300 grz. wieś Łąkie w p. kośc. (P.1379 k.106v; Kośc.17 s.581). Mikołaj i Piotr, bracia rodzeni Błoccy mieli w 1438 r. sprawę z Abrahamem z Kiebłowa (Kośc.17 s.41). W r. 1442 mieli z tym Abrahamem i z nimi termin bracia Grobscy (ib. s.259). Jan, Wojciech, Andrzej, Stanisław i Stefan, synowie zmarłego Mikołaja, bracia niedzielni, dziedzice w Błocku, pozywani byli w r. 1460 przed sąd duchowny przez Jakuba z Sepna o dług ich ojca (A. Capit. II, nr 1293). Z nich o Stefanie nie wiem nic więcej.
1. Jan, syn Mikołaja, na połowie części w Błocku i na wsi Łąkie oprawił w r. 1463 posag 20 grz. żonie swej Zofii (P.1384 k.164). Ta Zofia nie żyła w r. 1471, kiedy jej ojciec Jan, "niegdy" Ptaszkowski, stawił świadków na to, iż wniosła ona posag ze swej ojcowizny w Ptaszkowie na Błocko (Kośc.20 s.566). Jan nie żył już w r. 1483, kiedy jego druga żona, owdowiała Agnieszka, skwitowała jego córkę Katarzynę ze swej oprawy na połowie Błocka i Łąkiego (Kośc.227 l.114v). Ta Katarzyna była w l. 1483-95 żoną Jana z Łukowa, który począł się zwać Błockim. O nim i jego synach zob. niżej. Przyrodnią siostrą Katarzyny była Agnieszka w r. 1493 jeszcze niezamężna, występowała przeciwko Janowi Tłockiemu (P.23 k.114v). W l. 1495-1514 żona opatrznego Błażeja, kapelusznika poznańskiego (Kośc.230 k.77; P.866 k.5v). W r. 1495 owa Agnieszka kwitowała siostrę Katarzynę z dóbr po rodzicach i z prawa bliższości mającym spaść po stryju Andrzeju (P.856 k.120). Nie umiem tego pogodzić z faktem, iż żyjący jeszcze wtedy stryj miał wówczas dwoje dzieci.
2. Wojciech, syn Mikołaja, na połowie części w Błocku i Łąkiem oprawił w r. 1464 posag 35 grz. żonie swej Helenie (P.1383 k.221). Zapewne ten sam Wojciech miał drugą żonę Dorotę, którą w r. 1510, już jako wdowę po nim a żonę 2-o v. Jana Piotrkowskiego spotykamy kwitującą tego ostatniego z 45 grz. posagu (Kość.23 k.116). Jego córką była Helena, w r. 1493 niezamężna (P.23 k.79v).
3. Andrzej zw. "Fortuna", syn Mikołaja, części swe w Łąkiem i Błocku, wraz z tymi częściami w tych wsiach, które winny mu przypaść po śmierci matki, sprzedał w r. 1461 za 120 grz. bratu Janowi, kupił zaś jednocześnie za 150 grz. czwartą część w Popowie w p. kość. od Piotra Popowskiego (P.1384 k.114av). Tę czwartą część Popowa sprzedał w r. 1463 temu Popowskiemu za 150 grz. (P.1383 k.179). W r. 1465 wraz z bratem niedzielnym Wojciechem miał termin z Abrahamem Kiebłowskim (Kośc.20 s.43). Części w Błocku i Łąkiem sprzedał w r. 1482 Janowi Tłockiemu (?) (P.1396 k.161v). Żona jego Elżbieta z Lipówki (Lipowska) już nie żyła w r. 1495, kiedy jej brat Wawrzyniec Lipowski dzieciom pierwszej, Marcinowi i Jadwidze, zapisał 12 grz. jako resztę jej posagu 50 grz. (P.856 k.19c v). Andrzej nie żył już w r. 1501 (Kośc.23 k.13v). Ich dzieci: Marcin i Jadwiga występujący w r. 1501. Jadwiga w r. 1502 dostała od Wawrzyńca Lipowskiego zapis 12 grz. (Kośc.23 k.55v).
4. Stanisław, syn Mikołaja, na części swej w Błocku oprawił w r. 1474 posag 50 grz. swej żonie Agnieszce (P.1386 k.10). Ona, jako wdowa, skwitowała w r. 1521 z 20 grz. swego posagu, oprawionego na czwartej części Błocka, Andrzeja B. (P.867 k.467). Prawo bliższości do spadku po tej Agnieszce przysługiwało w r. 1531 synom Andrzeja i Gorzeńskiej, o których niżej (Kość.234 k.203). Ponieważ ów Andrzej był synem Jana ożenionego z Ciesielską, możemy przypuszczać iż ów Jana to był syn Macieja i w ten sposób szłoby tutaj o spadek po rodzonej babce.
Jan B., jak powiedziałem może syn Stanisława i Agnieszki, w r. 1499 na połowie części w Błocku i Łąkiem oprawił posag 66 grz. swej żonie Jadwidze Ciesielskiej, córce Wojciecha (P.1389 k.19v). Jadwiga t. r. kwitowała ojca z oprawy na Cieślach swej zmarłej matki Katarzyny (P.859 k.22), już jako wdowa, w r. 1511 pozywała swego pasierba Macieja B. (nie była więc jedyną żoną Jana) o wygnanie z oprawy na częściach Błocka i Łąkiego (P.865 k.18v). T. r. skwitowała owego pasierba z 66 grz. swej oprawy (ib. k.45). Z pierwszej, nieznanej mi, żony synowie Andrzej i Maciej, o których niżej. Córką tego Jana była Małgorzata, żona Macieja Wargowskiego, która w r. 1515 skwitowała swego brata rodzonego Macieja z dóbr po ojcu i matce w Błocku i Łąkiem oraz w Garzynie (Kośc.24 k.180).
1) Andrzej, syn Jana, na czterech zagrodach w Błocku i na dwóch łanach osiadłych w Łąkiem oprawił w 1512 posag 70 grz. swej żonie Małgorzacie Gorzeńskiej (P.786 s.371). Od Piotra Pożarowskiego nabył sposobem wyderkafu 1515 r. za 30 grz. 2 grz. czynszu rocznego na wsi Niałek (Kośc.345 k.52v). Zamordowany został przez Łukasza Mirosławskiego Sadlaka (G.262 k.249), nie żył już w r. 1526, kiedy owdowiała Małgorzata dostała od Stanisława i Macieja braci Ujejskich zapis 10 grz. czynszu wyderkafowego od sumy 150 grz. na wsi Wamblewo (Kośc.345 k.119v). Kwitowała braci Ujejskich z tych 150 grz. w r. 1530 (ib.234 k.119v). Córkom swym Annie, Małgorzacie i Urszuli wyznaczyła w r. 1531 czynsz roczny 9 grz. płatny po jej śmierci od sumy 150 grz. wyderkować jej przez Bojanowskich (ib.345 k.149v). T. r. dała zobowiązanie Maciejowi i Bartłomiejowi, synom zmarłego Macieja B., bratańcom swego męża, iż synowie jej, Piotr, Wojciech i Jan, w przeciągu trzech lat wraz z nią skwitują ich z 25 grz. zapisanych na połowie części Błocka, odziedziczonych prawem bliższości po Agnieszce, żonie Stanisława B., stryja zmarłego Andrzeja, męża Małgorzaty (ib.234 k.203). Od Małgorzaty Żelęckiej, wdowy po Piotrze Gnińskim, dostała w r. 1533 wyderkafem za 30 grz. dwie grzywny czynszu rocznego na połowie oprawy je w Żelęcinie (ib.345 k.156v). Nie żyła już w r. 1534 (ib.234 k.293v, 308v). Córki: Anna, Urszula i Małgorzata dostały w r. 1535 od Hieronima Rozrażewskiego zapis czynszu wyderkowego 8 grz. od sumy 150 grz. zabezpieczonej na Siekowie W. i Siekowie M. w p. kośc. (ib.345 k.167v). Anna była zrazu w r. 1542 żoną op. Michała, obywatela z Lwówka (P.881 k.139v), a występowała w r. 1588 jako wdowa po Wojciechu Łempickim. Małgorzata, niezamężna, żyła jeszcze w r. 1585 (P.985 k.412v). Urszula, w l. 1536-37 żona Bartłomieja Rosnowskiego cz Grodzickiego.
(1) Piotr, syn Andrzeja i Gorzeńskiej, zwany "Wijas" (Ws.203 k.73), wspomniany w r. 1527 (Kośc.234 k.125v), wraz ze swymi braćmi pozywal w r. 1532 braci stryjecznych Macieja i Bartłomieja o zajęcie części w Błocku i Łąkiem (ib.27 k.123). W r. 1536 szwagrowi Rosnowskiemu zapisał w posagu za siostrą Urszulą dług 100 grz. (P.874 k.253). W r. 1538 zawierał ugodę ze swym bratem ciotecznym Piotrem B. (ib.234 k.364). W r. 1542 z braćmi Wojciechem i Janem mieli sprawę z pozwu siostry Anny o wydzielenie jej części po rodzicach w Błocku i Łąkiem (P.881 k.139v). Trzy ćwierci roli w Łąkiem wyderkował w r. 1546 za 70 grz. siostrze swej pannie Małgorzacie (P.1395 k.254v). Błoto zw. "Zdrogowo" we wsi Łąkie dał w r. 1551 Janowi Ossowskiemu (Ws.345 k.220). Bratu Janowi zobowiązał się t. r. wyderkować pole w Łąkiem zw. "Godzińska Rola" (P.891 k.115). Na połowie swych części we wsiach Łąkie i Błocko oprawił w r. 1568 posag 300 zł żonie swej Zofii Jeziorskiej, córce Jana (P.1397 k.693). Swe części w Łąkiem wyderkował za 300 zł córce Katarzynie zamężnej Skurbczewskiej (P.1398 k.552v). Drugą żoną jego była Barbara Granowska, która w r. 1587 występowała już jako wdowa (Kośc.267 k.117v). Bratu swemu Piotrowi Granowskiemu zobowiązała się ona w r. 1587 sprzedać za 100 grz. części w Karczewie (ib.267 k.170). Żyła jeszcze w r. 1603 (P.973 k.529). Z pierwszej żony córka Katarzyna, w l. 1572-90 żona Tomasza Skurbaczewskiego. Z Granowskiej synowie Stanisław i Andrzej (P.973 k.529). W r. 1589 Jan i Andrzej, bracia, sprzedali części w Łąkiem za 700 zł Janowi Grambiewskiemu (P.951 k.9). Ow Jan to trzeci syn Piotra. T. r. opiekę Zofii, córki swego stryjecznego brata Wojciecha, cedował temu Grambiewskiemu (P.951 k.9). Stanisław i Andrzej występowali w r. 1590 (Kośc.270 k.228). W r. 1604 dostali obaj w W. Lubiatowie pozew od Stanisława Żabińskiego o uzurpowanie sobie szlachectwa (ib.284 k.329v). T. r. zostali intromitowani do dóbr Zofii B. zamężnej Międzychodzkiej (ib. k.400v).
(2) Wojciech "Senior", syn Andrzeja i Gorzeńskiej, wspomniany w r. 1527 (ib.234 k.125v), swoje części w Błocku sprzedał w r. 1574 za 2000 zł rodzonemu swemu bratankowi Wojciechowi, synowi Jana (P.1398 k.428b). W r. 1577 dostał zapis długu 200 zł od Jana Wielżyńskiego Dupki (P.929 k.987v). Chyba żył jeszcze w r. 1593 (Ws.12 k.115v).
(3) Jan, syn Andrzeja i Gorzeńskiej, wspomniany w r. 1527 (Kośc.234 k.125v), od brata Piotra dostał w r. 1551 zobowiązanie sprzedaży wyderkowej pola w Łąkiem zw. "Godzińska Rola" (P.891 k.115). Nie żył w r. 1574 (P.923 k.538) 245 k.103v). W r. 1551 Jan, dziedzic części w Błocku, na połowie swych dóbr w tej wsi oprawił 100 grz. posagu swej żonie Barbarze Granowskiej córce Bartłomieja (Ws.345 k.224v). W r. 1591 mowa o tej Barbarze jako o żyjącej, a o mężu jej, Janie B., bez słówka "niegdy" (P.955 k.643) należy więc wątpić czy to Jan, syn Andrzeja. Może raczej Jan, syn Piotra, o którym wyżej ? Jana, syna Andrzeja, córką była Dorota, w r. 1571 żona Jana Woźnickiego. Synem był Wojciech.
Wojciech, syn Jana, nabył od stryja Wojciecha w r. 1574 za 2000 zł części Błocka (P.1398 k.428v). Występował w r. 1575 przeciwko Piotrowi B. (Kośc.245 k.103v). Żeniąc się w r. 1580 z Dorotą Grambiewską dostał na krótko przed ślubem, 28 VI, od jej ojca Jana zapis 1000 zł posagu (P.935 k.69, 69v). Umarł między r. 1585 i 1590 (P.945 k.412v; Kośc.270 k.228v). Dorota nie żyła już w r. 1593 (Ws.12 k.115v). Córka Wojciecha Zofia występowała w r. 1590 o dług przeciwko swym braciom stryjecznym Stanisławowi i Andrzejowi (Kośc.270 k.228v). W r. 1596, jeszcze niezamężna, pozostawała pod opieką Jana Grambiewskiego (ib.273 k.40v; P.965 k.180). W l. 1597-1605 była żoną Łukasza Międzychodzkiego.
2) Maciej, syn Jana, występował w r. 1511 (P.865 k.45). Na połowach swych części w Błocku i Łąkiem oprawił w r. 1517 posag 40 grz. żonie swej Agnieszce Kwileckiej, córce Jakuba (Kośc.233 k.56; 345 k.62). Ta Agnieszka w r. 1519, już jako wdowa po Macieju, nabyła wyderkafem od Łukasza Kwileckiego za 20 grz. Barbarze, żonie Feliksa Kwileckiego (ib. k.398v). Wyszła powtórnie za Jana Tarnowskiego w r. 1521 dała mu swą oprawę 40 grz. posagu na Błocku na połowie Tarnowa (P.1391 k.52v, 53). W r. 1524 była już wdową i po tym drugim mężu (P.869 k.134v). W r. 1529 z synami Maciejem i Bartłomiejem miała sprawę o wyposażenie ich z Błocka, ze Stefanem, Piotrem, Łukaszem, Mikołajem i Andrzejem braćmi Błockimi (P.871 k.296v, 358v). W r. 1537 kupiła od syna Bartłomieja za 1000 grz. części w Błocku i Łąkiem (P.1394 k.145v). Żyła jeszcze w r. 1540 (Kośc.234 k.460v). Synowie Macieja: Maciej występujący w l. 1531-32 (Kośc.27 k.123; 234 k.194) i Bartłomiej.
Bartłomiej, syn Macieja, występował w r. 1531 (ib.234 k.194). Od żony Katarzyny Bojanowskiej, córki Mikołaja, wdowy 1-o v. po Janie Rąckim, dostał w r. 1546 jej oprawę na Rącku i sam ze swej strony oprawił jej 200 grz. posagu na połowie części w Błocku (ib.345 k.209, 209v), a w r. 1547 tę oprawę dostał od żony w dożywocie (ib. k.215). Zabójava Piotra B., z którym procesował się o części w Błocku i Łąkiem, skwitowany z głowy przez jego brata Łukasza w r. 1545 (P.884 k.72v). Współopiekun dzieci Macieja Dachowskiego w r. 1554 (Ws.346 k.18). Bezdzietny, nie żył już w r. 1557 (P.1396 k.417v). Został zamordowany. Jego spadkobiercą w Błocku i Łąkiem był w r. 1559 syn Jana Rosnowskiego i zmarłej już Elżbiety B. (P.1900 k.593). Ta Elżbieta określona jest jako Bartłomieja "ciotka z matki rodzona" (Kośc.30 k.288). Owdowiała Katarzyna Bojanowska dostała w r. 1570 dożywociem od Feliksa Jaktorowskiego i żony jego Anny Rąckiej dwa sołectwa w Brońsku (ib.346 k.76v). Zob. tablicę.
Z powyższymi nie umiem połączyć Jana który nabył od Piotra Gnińskiego wyderkafem za 38 grz. czwartą część Żelęcina, jako posag jego rodzonej siostry a swej żony (P.1390 k.130).
>Błoccy z Błocka w p. kośc. Jan z Łukowa był w r. 1483 mężem Katarzyny, córki Jana B., dziedziczki części po rodzicach w Błocku i Łękiem.
@tablica: Błoccy
Katarzyna w r. 1495 kwitowała swą siostrę przyrodnią Agnieszkę, żonę sław. Błażeja, kapelusznika poznańskiego (Kośc.230 k.53, 77). Była, już wdową po tym Łukowskim w r. 1511 (P.865 k.25). Synowie ich: Stefan, Piotr, Łukasz, Mikołaj i Andrzej, zwali się Błockimi. W r. 1529 mieli oni, jako bracia niedzielni, sprawę z Agnieszką B., wdową po Macieju B., i z jej synami, których wygnali z ich części w Błocku (P.871 k.286v, 358v).
1. Stefan, syn Jana i Katarzyny, wraz bratem Mikołajem swe części w Błocku i Łąkiem pochodzące z działów braterskich sprzedali w r. 1534 za 60 grz. bratowej Piotrowej (P.1393 k.667). Mąż Anny Piotrowskiej w l. 1539-40 (Kośc.234 k.395v, 459). W r. 1543 swe części ojczyste w Błocku i w Łąkiem orza prawo przewiedzione na Bartłomieju B. z tytułu dziedzictwa w tych wsiach po bracie Piotrze, sprzedał za 30 grz. bratu Łukaszowi (P.1391 k.111).
2. Piotr, syn Jana i Katarzyny, zwany "Paluch", mąż Anny Robaczyńskiej, córki Mikołaja, wdowy 1-o v. po Janie Gorzyńskim, która w r. 1529 oprawę posagu swej matki Katarzyny Robaczyńskiej, zabezpieczone na połowie Robaczyna, sprzedała za 80 grz. swemu bratu Jakubowi Robaczyńskiemu (P.1393 k.317v). Zamordował w r. 1535 Piotra Rosnowskiego (Kośc.234 k.320v). Anna, żona jego, części w Błocku i Łąkiem kupione od braci męża Stefan i Mikołaja sprzedał w r. 1538 za 60 grz. mężowi, a ten dał jej owe części w dożywocie (ib.345 k.176, 176v). Piotr wraz z bratem Łukaszem występowali w r. 1540 przeciwko Bartłomiejowi B. i jego matce, Agnieszce z Kwileckich, w sprawie części w Błocku (ib.234 k.460v). Bezpotomny, zamordowany przez Bartłomieja B. nie żył już w r. 1542 kiedy wdowa miała sprawę z pozwu braci męża, Stefana i Łukasza, o wygnanie ich z części spadkowych w Błocku i Łąkiem po Piotrze (P.881 k.343v) (ib.29 k.85; P.891 k.237v). Wdowa zobowiązała się w r. 1551 sprzedać swe dożywocie na Błocku i Łąkiem za 50 grz. Janowi Karśnickiemu (ib.235 k.362).
3. Łukasz, syn Jana i Katarzyny, występowal w r. 1540 (ib.234 k.460v), mąż Anny Karczewskiej, córki Macieja, 1547 r. (ib.29 s.444), skwitował w r. 1551 Bartłomieja B. z 70 grz. wedle ugody o głowę brata Piotra (P.891 k.237v). Na połowie części w Łąkiem i Błocku oprawił t. r. posag 200 zł swej żonie (Ws.345 k.222). Od Jana Karśnickiego odkupił w r. 1553 za 50 grz. te części w Błocku i Łąkiem, które Karśnicki nabył od Anny Gorzeńskiej, wdowy po Piotrze B. (Ws.346 k.2v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1557 (P.1396 k.417v). Wdowa żyła jeszcze w r. 1572 (Kośc.252 k.371). Bezdzietna, nie żyła już w r. 1592 (P.958 k.150).
4. Mikołaj, syn Jana i Katarzyny, występował w r. 1534 (P.1393 k.667v). Czy nie tego to Mikołaja, nie żyjącego w r. 1541 występowały właśnie w tym roku: Piotr, Stanisław, Bartłomiej, Jan, Stanisław (!) i Anna, wdowa po Kasprze Korosie ? (Kośc.234 k.502v).
5. Andrzej, syn Jana i Katarzyny, występował w r. 1534 (P.1393 k.667v). Zabity w r. 1535 w Strzelnie przez Walentego Mirosławskiego (G.262 k.198v, 249v).
>Błoccy różni, o których nie wiem czy zaliczyć ich do pierwszej, czy drugiej z dwóch wymienionych powyżej grup.
Janusz, margrabia grodzki nakielski 1533 r. (N.213 k.28). Zygmunt oprawił w r. 1577 posag 500 zł żonie swej Sabinie Dziekczyńskiej, córce Bernarda (P.1398 k.711), która t. r. skasowała oprawę daną sobie przez męża na tęż sumę przed urzędem miejskim bydgoskim (P.929 k.339v). Szlachetny Stanisław, woźny ziemski 1595 r. (P.964 k.1337). Karol, cysters, kantor w Wągrówcu, umarł 26 IX 1709 r. w Gdańsku na zarazę i pochowany u Dominikanów w Gnieźnie (Nekr. Cystersów Wągrowieckich).
>Błociszewscy h. Ostoja wyszli z Błociszewic w p. kośc. Jakusz z Błociszewa świadczył w r. 1518 na dokumencie opata lubińskiego (KDF III nr 1381). Mirosz z Błociszewa występował w r. 1393 (Leksz. I nr 1634). Dobrogost B. miał w r. 1399 termin z braćmi z Górki o Roszkowo (Leksz.II, nr 2340, 2342). Występował i w r. 1401 (Zs. Pozn., nr 510).
Swiętomir z Brodnicy występował w 1405 r. (Kośc.3 k.5, 5v). Przeciwko niemu zyskał termin w 1407 r. Mikołaj Będlewski (Zs. Pozn., nr 2904). Już nie żył w r. 1408 r. (P.3 k.49). Synowie jego: Mikołaj i Jan.
Mikołaj z Brodnicy, z Błociszewa, w l. 1397-1400 obecny na sądach w Kościanie (Leksz.II, nr 1988, 2571; KDW III, s.706), prawował się w 1399 z braćmi z Górki o Roszkowo (Leksz.II, nr 2340, 2342). Był w l.1401-15 kasztelanem santockim (Zs. Pozn., nr 616, 2880; KDW V, s.33; G.) potem w l. 1415-19 już tylko sędzią poznańskim (KDW V, s.253, 261, 274; G.). W 1411 r. otrzymał od króla zapis 50 grz. na Nowej Wsi koło Obornik (KDW V, s.193). Był też po ojcu dziedzicem w Brodnicy. Jako taki występował w 1408 r., fundując 1 VII wraz ze swym bratem Janem, dziedzicem w Błociszewa, kościół parafialny w Błociszewie dla okolicznych wsi: Gaju, Wronowa, Krzyżanowa. Kościołowi temu został wtedy zabezpieczony czynsz na Błociszewie i Wronowie oraz na Bytkowie, wsi należącej do Dobrogosta, niewątpliwego współrodowca fundatorów, niewątpliwie identycznego ze wspomnianym już wyżej (KDW V, s.129). Miał też jakieś części we wsi Lubom (Lubonia, Luboń) koło Poznania i stąd niekiedy zwano go Lubomskim. Dziedziczyli po nim w tych częściach w r. 1419 jego synowie Andrzej i Maciej (P.6 k.26). W r. 1404 spotykamy się z Katarzyną, żoną Mikołaja: Maciej, Jan, Andrzej, Mikołaj (Cieplucha, Z przeszł. z kośc., s.125, 126) Była, być może również córka, Jadwiga, występująca 1428 r. (P.10 k.112v).
Maciej z Błociszewa, Brodnicki, potem Szczodrowski, syn sędziego Mikołaja, występował z bratem Andrzejem po śmierci ojca 1420 r. (P.6 k.94). T. r. miał termin ze strony kapituły poznańskiej o granice między Górką i Brodnicą (P.6 k.115). Dziedzic w Wronowie 1426 r. (P.8 k.105). Dostał t. r. od Małgorzaty, żony Jana Golasa zobowiązanie rezygnowania sobie Brodnicy (ib. k.126). W r. 1427 nazwany niegdy z Brodnicy obecnie ze Szczodrowa (ib. k.94v). Jako rodzony bratanek Jana, oświadczał 1429 r. swą bliższość do wsi Lubom, na Mikołaju z Lubomi (P.10 k.18v). Za Macieja Szczodrowskiego ręczył w 1440 r. jego brat Andrzeju Brodnicki, iż będzie żył w pokoju ze Stanisławem, woźnym kościańskim (Kośc.17 s.205). Zob Szczodrowscy.
Jan Brodnicki, syn sędziego Mikołaja, dziedzic Grabionowa, na czwartej części tej wsi oprawił w 1435 r. posag 40 grz. swej żonie Częstochnie (P.1378 k.111v). Folwark w Grabionowie sprzedał 1437 r. za 160 grz. Pietraszowi dawniej z Piotrowa (ib. k.130v). W 1445 r. pozywał Andrzeja niegdy Grabionowskiego (Kośc.17 s.610). W l. 1469-70 występował jako "niegdy Brodnicki", stryj rodzony córek Andrzeja B. (Kośc.20 s.250, 459).
Andrzej z Błociszewa, Brodnicy, Brodnicki, syn sędziego Mikołaja, pisał się 1420 r. z Luboni (Lubomskim), kiedy jego i jego brata Macieja pozywał Chemka z Dąbrówki (P.6 k.93v). 1423 z Blociszewa (P.11 k.122) i t. r. z Krajkowa (P.IV k.76v). Wraz z bratem Mikołajem w 1435 r. na trzech częściach miasta i wsi Brodnica zapisali 5 grz. rocznego czynszu wyderkafowego od sumy 50 grz, Mościcowi z Koźmina (P.1378 k.77, 77v). W r. 1436 dziedzic w Brodnicy wraz z bratem Janem (P.15 k.152v0. W 1444 r. arbitrzy godzili go z bratem Mikołajem, którego winien był wprowadzić do nabytków uzyskanych na Mościcu w Marszewie i Karsowie (Kośc.17 s.496). W r. 1446 obaj z Mikołajem zapisali na mieście i wsi Brodnicy 10 grz. czynszu wyderkafowego od sumy 100 grz. klasztorowi Sw. Katarzyny w Poznaniu (P.1379 k.158v). Andrzej t. r. dał bratu Mikołajowi swoją połowę z zyskanych na Mościcu z Koźmina praw do wsi Karsowa i Marszewa, a otrzymał od niego połowę dworu nabytego od tegoż Mościca, wraz z ogrodem i łąką w Brodnicy (ib. k.159v). Wicechorąży kościański 1440 r. i znów 1444-45, burgrabia kościański (śremski) 1447-48, wicewojewoda kościański 1448 r. (G.). Od Jarosława Przylepskiego w 1449 r. brał w zastaw za 50 zł w. części w Chaławach (Kośc.18 s.435v). W sprawie o połowy Malinia i Chlebowa, toczonej przezeń z córkami Pawła Chlebowskiego, zapadł dekret w r. 1444 (ib. s.370). Żył jeszcze w 1450 r. (ib.16 k.174). Nie żył już 1452 r., kiedy jego córki Katarzyna i Elżbieta, siostry niedzielne, miały termin z Janem z Niepartu (Kośc.19 k.156v). Żoną Andrzeja była Elżbieta, wdowa 1-o v. po Sędziwoju dziedzicu Brzezna, już nie żyjąca w r. 1466 (ib.20 s.118). Córki Andrzeja, Katarzyna i Eklżbieta, w l. 1452-62 wniosły połowę Brodnicy braciom, Andrzejowi i Wincentemu Łodziom z Choryni. Zob. Brodniccy h. Łodzia.
Mikołaj, syn sędziego Mikołaja, na połowie miasta i wsi Brodnicy oprawił 1451 r. posag 100 grz. żonie swej Jadwidze (P.1381 k.35v). Połowę Brodnicy sprzedał 1462 r. Andrzejowi i Wincentemu, braciom z Choryni, za 800 grz. (P.1384 k.206v). Był wicepodkomorzym kościańskim 1459-62 (G.). Od Heleny, córki Pawła z Ptaszkowa, a żony Łazarza Dąbrowskiego, kupił za 400 grz. Ptaszkowo W. i M. w p. kośc., wobec czego poczęto go zwać od tej wsi, jak np. 1465 r. (Kośc.20 s.11), lub zgoła Ptaszkowskim, jak np. w 1467 r. (P.1383 k.253). W r. 1469 od Jana i Stanisława, brci z Szczodrowa kupił za 750 grz. Szczodrowo w p. kośc. (P.1385 k.110. W r. 1470 nazwany Szczodrowskim występował jako rodzony stryj córek Andrzeja B. (Kośc.20 s.459, 558). Nie żył już w r. 1471, kiedy to jego córka Katarzyna, wdowa po Janie Krotczyńskim (z Krotczyna), pozywała Pawła Pachotę (Kośc.20 s.571).
Jan z Błociszewa, syn Swiętomira a brat sędziego Mikołaja, chyba identyczny z Janem z Brodnicy, mężem Dzierżki w l. 1401-3 (Kośc.1 k.1, 19, 47, 49v). Ponieważ w 1401 występował Jan z Błociszewa z bratankiem Janem (P.2 k.73v) trzeba brać pod uwagę dwie możliwości albo był to ten właśnie Jan, syn Swiętomira, brat Mikołaj a stryj Jana, syna Mikołaja, który już może był na świecie, albo Swiętomir miał brata Jana, a ten bratanek Jan to syn Swiętomira. Jan, stryj rodzony Macieja ze Szczodrowa, występował 1429 r. (10 k.181v). Nie żył już w r. 1434, kiedy występowała wdowa po nim Elżbieta B. (P.14 k.127), chyba więc druga żona ? Zapewne właśnie jego synami byli występujący w połowie XV wieku bracia Stanisław, Maciej i Mikołaj z Błociszewa.
Stanisław B. mąż Apolonii, która w 1452 r. miała sprawę z Bieniakiem Zajączkowskim o młyn w Kikowie (p.18 k.8v, 13). Stanisław miał w 1452 r. termin z braćmi z Granowa M. i Ziemina i t. r. pozywał ich o dług 100 zł w. (Kośc.19 k.151v, 173). Wraz z mikołajem Brodnickim występowali 1459 r. jako stryjowie Barbary, żony Daniela Grabianowskiego (Kośc.19 k.231). T. r. wraz ze swymi braćmi niedzielnymi w Błociszewie, Maciejem i Mikołajem, miał termin z Piotrem z Kanina (ib. k.258), a w r. 1464 sam procesował się z Mikołajem, Janem i Andrzejem braćmi niegdy z Lubiatowa (ib. k.319). Od Mikołaja niegdy Ostrowskiego kupił w r. 1470 za 100 grz. trzecią część Lubiatowa W. w p. kośc. (P.1385 k.69v). Nabył w r. 1472 od Małgorzaty, wdowy po Jakubie Lubiatowskim, za 100 grz. oprawę jej posagu na połowie Lubiatowa W. i na ćwierci Mączlina. Jednocześnie folwark w Błociszewie wyderkował swemu bratu Mikołajowi (ib. k.161). Nie żył w r. 1481, kiedy to Apolonia, żona jego nazwana Lubiatowską, występująca już jako wdowa miała terminy z Piotrem i Filipem z M. Lubiatowa (Kośc.227, 82,88v). Żyła ona jeszcze w r. 1496. Stanisław miał córkę Katarzynę, żonę Jerzego Tworzyjańskiego, nie żyjącą już w r. 1496 (Kośc.230 k.110v), oraz synów: Jana, Piotra i Mikołaja, dziedziców części w Błociszewie (ib.228 k.32v). Z nich Mikołaj został w r. 1494 w Błociszewie zamordowany przez Mikołaja Krzyżanowskiego (ib.230 k.21v, 22).
Jan, syn Stanisława i Apolonia, pleban w Nowym Mieście 1487 r. (ib.228 k.31, 31v). Obok brata Piotra dziedzic niedzielny w Błociszewie, Lubiatowie i Mączlinie w l. 1489-99 (ib. k.71 k.48; P.856 k.80; 1387 k.135). Wraz ztym bratem pozywał w r. 1494 Mikołaja Krzyżanowskiego, zabójcę brata Mikołaja (ib.230 k.21v, 22). Wraz z niedzielnym bratem Piotrem sprzedał w r. 1501 swą połowę Błociszewa za 500 grz. swym braciom stryjecznym, Mikołajowi i Jakubowi (P.1389 k.149). Od Macieja Rokossowskiego kupił w r. 1505 za 130 grz. części w Dzierżanowie i połowę części zw. "Sołectwo", tj. dwa i pół łana oraz pół Karczmy w Malechowie w p. kośc. (P.862 k.62v; 1390 k.54). Połowę sołectwa z połową karczmy i z dwoma ogrodami należącymi do sołectwa we wsi Malechowo, nabyte od Eliasza Rokossowskiego, dał w r. 1507 wieczyście swemu słudze opatrznemu Mikołajowi ze Zbąszynia (P.1390 k.132v). Część Malechowa i sołectwo w tej wsi, dobra nabyte od Katarzyny Dzierżanowskiej ksieni iwińskiej i od Macieja Rokossowskiego, sprzedał w r. 1509 za 300 grz. Jadwidze Manieckiej, żonie Jana Krajkowskiego (Kośc.233 k.6v; 345 k.3v), zaś połowę nabytą w Malechowie sposobem wyderkafu od tejże ksieni oraz od Katarzyny, żony Wawrzyńca Lipowskiego, i od Anny, żony Eliasza Rokossowskiego, tj. od ciotki z bratanicami, wyderkował t. r. za 150 grz. tejże Krajkowskiej (ib.233 k.7; 345 k.4).
Piotr, syn Stanisława i Apolonii, mąż Barbary Rogaczewskiej, córki Macieja, która w r. 1476 kupiła za 500 grz. Rogaczewo w p. kośc. od stryja ks. Tomasza Rogaczewskiego, pleban w Jaraczewie (P.1386 k.65v). Piotr, wraz z bratem ks. Janem niedzielny w Błociszewie i Lubiatowie W. oraz Mączlinie, nazwany w r. 1499 Rogaczewskim (Kośc.231 k.11v). Żył jeszcze w r. 1501 (P.1389 k.149). Nie żył już w r. 1511, kiedy Barbara zapisała na Rogaczewie roczny czynsz na altarię w Dolsku (P.786 s.253). Od Macieja Skaławskiego nabyła w r. 1512 sposobem wyderkafu za 90 grz. siedem łanów roli, w tym trzy i pół osiadłej, we wsi Międzychodzie w p. kośc. (ib. s.326). Żyła jeszcze w r. 1513 (Kośc.23 k.115), a zapewne i w r. 1517 (ib.232 k.154). Zob. Lubiatowscy h. Ostoja.
Mikołaj, brat Stanisława a stryj powyższych ks. Jana i Piotra, przodek wszystkich B-ch występujących w późniejszych stuleciach, mąż Doroty, córki Dominika (?) z Jeżewa, w r. 1463 (P.1383 k.189). Dziedzic w Błociszewie, kupił t. r. za 160 grz. od Piotra Chaławskiego czwartą część w Chaławach w p. kośc. (ib. k.193v). Od Piotra nabył w r. 1472 wyderkafem folwark w Błociszewie za 100 grz. (P.1385 k.161). Był burgrabią kościańskim w r. 1474 (P.1386 k.19v, i pełnił ten urząd do r. 1478 (G.). Od Abrahama Kiebłowskiego kupił w r. 1475 za 600 grz. wieś Gaj w p. kośc. (ib. k.29). Od Jakuba Grabionowskiego nabył w r. 1478 za 40 grz. część Grabionowa W. w p. kośc. (ib. k.94). W r. 1479 na trzeciej części w Błociszewie i na dwóch częściach w Grabionowie oprawił posag 300 zł żonie swej Annie (ib. k.115v). W r. 1489 występował z synami (Kośc.228 k.71v). Synowi Piotrowi puścił w r. 1496, jako jego dobra macierzyste, nabyte przez siebie od Abrahama Kiebłowskiego (Kośc.230 k.138v). Nie żył w r. 1499 kiedy jego córka panna Barbara miała otrzymać intromisję do części po swej matce we wsi Gaj (ib.231 k.70. Inna jego córka Katarzyna w r. 1512 była żoną Jerzego Rogaczewskiego. Synowie: Jan, Piotr, Mikołaj i Jakub. O Janie będę mówił na końcu, zacznę zaś od jego braci.
I. Piotr, syn Mikołaja, na wsi Gaj w p. kośc. oprawił w r. 1496 posag 100 zł w. żonie swej Małgorzacie Strzępińskiej, córce Wincentego (P.1383 k.126v). Nie żył w r. 1516 (P.866 k.334). W r. 1531 owdowiała Małgorzata od syna swego Wincentego Gajewskiego nabyła wyderkafem za 200 zł połowę wsi Gaj (P.1393 k.393v). Piotr miał dwóch synów, Jakuba i Wincentego wspomnianych w r. 1499 (P.1389 k.25). Po tym Wincentym poszli Gajewscy piszący się z Błociszewa.
II. Mikołaj, syn Mikołaja, wraz z bratem Jakubem dziedzice w Błociszewie, skwitowali w r. 1499 bratową Małgorzatę Janową B. za 50 grz. stanowiących część jej posagu oprawionego na Gołębinie (Kośc.231 k.11v). T. r. żonie swej Elżbiecie, córce Andrzeja łodzkiego, podsędka ziemskiego poznańskiego, oprawił posag 2000 zł na części w Błociszewie uzyskanej z działu z bratankami Jakubem i Wincentym (P.1389 k.25). W r. 1500 wraz z bratem Jakubem i siostrą Katarzyną dobra odziedziczone po wuju Janie Dąbrowskim w Dąbrowie i Komorowie sprzedał za 600 gra. Mikołajowi Orzelskiemu (P.1389 k.74). W r. 1508 występował wraz ze swymi nieletnimi dziećmi, Janem i Anną, urodzonymi z wspomnianej już Elżbiety Łodzkiej (P.863 k.9v, 106v), która miała 2000 zł oprawy na Blociszewie i częściach Grabionowa (P.984 k.315). Wymienione wyżej dzieci Mikołaja, działając w asyście ojca sprzedały t. r. wieś Łodzię z wyrębem w Będlewie oraz wsie Sadowie i obie Górki, Wielką i Małą, w p. pozn. za 700 grz. Mikołajowi Kluczewskiemu (P.786 s.9), a w r. 1512, wciąż jeszcze małoletnie sprzedały swe części w W. i M. Brodach p. pozn. za 30 grz. Janowi i Annie rodzeństwu Konarzewskim (P.1391 k.49). Mikołaj w r. 1512 czwartą część w Błociszewie i połowę folwarku w Grabionowie wyderkował za 200 zł w. i 107 grz. tym swoim dzieciom (Kośc.233 k.30; 345 k.28v). Żona jego Elżbieta, która zapewne już nie żyła w r. 1508, kiedy miała miejsce powyższa transakcja dotycząca Łodzi, nie żył napewno w r. 1513, a Jan i Anna zostali wtedy nazawani sisotrzeńcami Scholastyki Brodzkiej (P.865 k.368v). Procesował Mikołaja w l. 1516-18 bratanek Wincenty, syn Piotra, skarżąc o wyfnanie z części Błociszewa. W tej sprawie Mikołaj stawał w imieniu własym i jako opiekun innego bratanka, tj. Stanisława, syna Jakuba (P.866 k.183v, 334). Na połowie swych części w Błociszewie oprawił w r. 1518 100 grz. posagu drugiej swej żonie Małgorzacie, córce Mikołaja Korosa, drugą zaś połowę owych części wyderkował jednocześnie za 300 zł swemu bratu Janowi, a nieletnie dzieci Mikołaja, Jan i Anna, swą część we wsi M. Sepienko w p. kośc. po ciotce Scholastyce sprzedały za 8 grz. Wojciechowi Konarzewskiemu (P.1392 k.234v). Małgorzata skwitowała t. r. swych braci, dziedziców w Kotlinie, z dóbr po rodzicach (P.866 k.193v). Mikołaj łan roli w Błociszewie w r. 1520 wyderkował za 20 grz. swemu rodzonemu bratankowi Wincentemu B. cz. Gajewskiemu, na poczet jego ojcowizny w tej wsi (P.1391 k.49). Procesowany w r. 1521 przez bratanka Stanisława o sprawowanie nad nim przez 12 lat opieki (Kośc.26 k.129v, 130), w wyniku ugody rezygnował temu bratankowi w r. 1522 swe łoziska w Błociszewie, koło granic Krzyżanowa i Gaju (ib.233 k.79v; 345 k.92). W r. 1537 sprzedał Janowi Chaławskiemu za 30 grz. połowę łanu roli w Grabionowie (p.1394 k.135). Nie żył już w r. 1551, kiedy jego córka Katarzyna, urodzona niewątpliwie z drugiej żony, dostała oprawę posagu od męża Macieja Pioruskiego (Ws.345 k.218v). Córka z pierwszej żony, Anna, była wl. 1519-26 żona Melchiora Korosa Kotlińskiego. Jedyny syn, wspomniany już Jan, bezpotomny, zabity został przez Macieja Korzkiewskiego, a ojecie Mikołaj dostał w r. 1530 dekretem ziemstwa kaliskiego intromisję do części w Korzkwach stanowiących własność zabójcy (I. i D.Z.Kal.7 k.452). Spadkobiercami Jana byli Korosowie, sukcesorowie Anny, którzy w r. 1620 kwitowali Stanisława B. i jego bratanków z posagu Elżbiety Łódzkiej, żony Mikołaja B. (P.984 k.315).
III. Jakub, syn Mikołaja, występował już w r. 1499 (Kość.231 k.11v). Mąż Anny z Pierzchna (Pierzchlińskiej), dostał w r. 1501 od jej braci poręczenie uiszczenia 40 grz. posagu (ib. k.90). Tej żonie t. r. oprawił 200 zł posagu na połowie swych części w Błociszewie i Grabionowie, uzyskanych z działów z bratem(P.1389 k.149). Umarł około r. 1509, bowiem jego syn Stanisław pozostawał przez 12 lat pod opieką stryja Mikołaja a był już pełnoletnim w r. 1521. Już po śmierci ojca, w r. 1510, ów Stanisław dostał od swych rodzonych wujów, Jana i Bogusława z Pierzchna, poręczenie 70 grz., stanowiących pozostałość posagu matki Anny wynoszącego 200 zł w. (Kośc.232 k.97). W r. 1518 pozostawał jeszcze pod opieką Mikołaja B. (P.866 k.183v). W r. 1520 łan osiadły w Błociszewie wyderkował za 20 grz. bratu stryjeczno-rodzonemu Piotrowi Gajewskiemu na poczet dóbr należnych mu w tej wsi (P.1391 k.48v). W r. 1521, już dojrzały, pozwał o opiekę stryja (Kośc.26 k.129v, 130). T. r. procesowały go dzieci ciotki Katarzyny zamężnej Rogaczewskiej, którym z części w Błociszewie i Grabionowie należał się po ich matce posag (ib. k.140, 161v, 215v). Ugodę z byłym opiekunem zawarł, jak to powiedziałem wyżej, w r. 1522. Połowę Blociszewa i części w Grabionowie wyderkował w r. 1529 za 500 grz. swej żonie Annie Mchowskiej, wdowie po Andrzeju Czeczeradzie Chwałkowskim, która jednocześnie swe części po rodzicach we wsiach: Mchy, Miedźwiady i Kąkolewo w p. kośc. sprzedała za 500 grz. ojczymowi Janowi Sapieńskiemu (P.1393 k.286v). Tej Annie w r. 1534 oprawił na czwartej części Błociszewa 400 grz. posagu (ib. k.640v), ponadto zaś połowę Błociszewa z dworem i części w Grabionowie wyderkował jej za 500 zł (p.906 k.540-44v). Jako dziedzic w Blociszewie i Grabionowie występował jeszcze w r. 1541 (Kośc.28 k.225). W r. 1555 Anna, już wdowa, została intromitowana do posiadanych na tych wsiach zapisów (ib.236 k.379). Pozywała w r. 1560 Bartłomieja B. o to, iż siłą wystawił dom w jej ogrodzie przy jej oprawnym dworze (ib.239 k.214v0. Nie żyła już w r. 1564 (ib.242 k.306).
IV. Jan, syn Mikołaja i Jeżewskiej, chyba najstarszy spośród braci, w r. 1493 mąż Małgorzaty Gołębińskiej, wdowy 1-o v. po Tomaszu Krzyżanowskim (P.856 k.4c, 25c), która t. r. miała oprawę na połowie Grabionowa i Gołębinie (P.22 k.206v; 1383 k.121v). Owa Małgorzata Gołębińska wraz z mężem w 1493 r. pozywala syna swego Jana Krzyżanowskiego o bezprawne okupowanie dóbr ojczystych w Gołębinie i Grabionowie, pozostających pod jej oprawą (P.856 k.17cv, 22cv). Została w r. 1499 skwitowana przez braci mężowskich Mikołaja i Jakuba, z części oprawy na Gołębinie, tj. z 50 grz. (Kośc.231 k.11v). Jan nabył w r. 1518 za 300 grz. od brata Mikołaja sposobem wyderkafu połowę jego części w Błociszewie (P.1392 k.234v0. W r. 1541, już niewątpliwie jako wdowa, wraz ze swym synem Piotrem, łan roli osiadłej w Błociszewie wyderkowała za 20 grz. Wincentemu Gajewskiemu (Kośc.345 k.189). Jako "pani wienna" w Grabionowie występowała jeszcze w r. 1549 (P.888 k.239). Córka Jana, Anna, miała części w Dąbrowie, Komorowie i w połowie wsi Zuzoły w p. kc., odziedziczone po wuju Janie Dąbrowskim. W r. 1500 stryjowie Anny, Mikołaj i Jakub, poręczyli za nią Mikołajowi Orzelskiemu, iż sprzeda mu ona te dobra (P.859 k.86v; 860 k.79). Synowie Jana: Piotr, Stanisław, Bartłomiej, Jan i Mikołaj. O Piotrze, chociaż niewątpliwie najstarszym, będę mówił na ostatnim miejscu, bowiem właśnie on był kontynuatorem rodziny.
I) Stanisław, syn Jana i Gołębińskiej, wraz z bratem Piotrem dziedzic części w Grabionowie 1549 r. (P.888 k.239). Zabity został w r. 1551 w Stęszewie w jakiejś tłumnej zwadzie. Jao mordercę protestacje braci wymieniają przeważnie Wojciecha Kobylnickiego, raz jednak mowa i o Wawrzyńcu Łagiewnickim (P.891 k.302; 894 k.932; 905 k.301v; Kośc.238 k.130).
II) Bartłomiej, syn Jana i Gołębińskiej, występował wraz zbraćmi w 1551 r. (P.891 k.302). W r. 1556 z podziału dóbr po stryjecznym bracie Stanisławie dostał obok brata Jana część dworu w Błociszewie (Ws.346 k.27v). W r. 1560, krótko po 21 I, ożenił się z Katarzyną Wolikowską, córką Abrahama, i na połowie części w Blociszewie, należnych mu z działów braterskich, oprawił jej sumę posagową 500 zł (ib. k.36vc; Kośc.239 k.8). Żył jeszcze w r. 1564, kiedy wymieniony wśród spadkobierców stryjecznego brata Stanisława obok swych braci rodzonych i obok Gajewskich, synów stryjecznego brata Wincentego Gajewskiego (P.906 k.540-44v). Nie żył już w r. 1566, a jego małoletnią córkę Annę mieli pod swą opieką stryjowie jej Piotr i Mikołaj (Kośc.245 k.48). Matka tej Anny, owdowiała Katarzyna, zawarła 1567 r. ugodę z tymi opiekunami córki o swą oprawę. Zanim wyszła za Bartłomieja B., była zapewne 1-o v. żoną Cykowskiego, bowiem teraz Jan Cykowski nazwany bratem rodzonym z jednej matki nieletniej Anny B. (ib.246 k.46v).
III) Jan, syn Jana i Gołębińskiej, występował obok innych braci, współdziedzicząc w Błociszewie i Grabionowie w l. 1551-58 (P.891 k.302; Kośc.238 k.117v).
IV) Mikołaj, syn Jana i Gołębińskiej, występował od r. 1551 (P.891 k.302). Żonie swej Jadwidze Żabińskiej, córce Jana, zapisał w r. 1560 dług 1000 zł (P.902 k.419), a w r. 1562 oprawił takąż sumę posagową na połowie swych części w Błocieszewie i Grabionowie (P.1397 k.124v). Żył jeszcze w r. 1567 (Kośc.246 k.237v). Jadwiga Żabieńska była w l. 1581-87 2-o v. żoną Jakuba Sobiesierskiego (P.937 k.74v; 948 k.360v).
V) Piotr, syn Jana i Gołębińskiej, najstarszy z brci, jak już powiedziałem występował wraz z matką w r. 1541, działając wtedy za innych braci przy wyderkowaniu łanu roli w Błociszewie Wincentemu Gajewskiemu. Za swej nieletności pozostawał pod opieką stryja Mikołaja (Kośc.235 k.3860. W r. 1549 obok brata Stanisława, dziedzic części w Grabionowie (P.888 k.239). Z działu spadku po stryjecznym bracie Stanisławie otzrymał w r. 1556 część dworu z ogrodami i sadzawkę w Błociszewie (Ws.346 k.27v). Jego i braci pozywał w r. 1558 Wincenty Gajewski o oprawę wspólnej ich babki Doroty Jeżewskiej na częściach Błociszewa i Grabionowa (Kośc.238 k.117v). Na połowie swych części w Błociszewie oprawił w r. 1565 posag 600 zł swej żonie Annie Koszutskiej, córce Krzysztofa. W r. 1566 wraz z bratem Mikołajem, jako opiekunowie bratanicy Anny, córki Bartłomieja, występowali przeciwko synom zmarłego Wincentego Gajewskiego (Kośc.245 k.48). Jego i Mikołaja jako spadkobierców (obok bratanicy Anny i Gajewskiej) stryja Jakuba i stryjecznego brata Stanisława, pozywali w r. 1567 spadkobiercy stryjenki Anny Pierzchlińskiej (Kośc.246 k.237v). Nie żył już w r. 1575 (Kośc.255 k.184). T. r. Anna Koszutska, już 2-o v. żona Piotra Gałęskiego, została spłacona przez Jana Gajewskiego, pisarza grodzkiego kaliskiego, opiekuna swych synów, z posagu 600 zł na Błociszewie i Grabionowie i z 500 zł sumy dłużnej zapisanej jej przez męża (ib. k.187v). Żyła jeszcze w r. 1578 (ib.258 k.90v). Nie żyła w r. 1586 (I.Kal.53 s.943). Synów Piotra i Koszutskiej było dwóch: Wacław i Stanisław.
(I) Wacław, syn Piotra i Koszutskiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1575 (Kośc.255 k.184), skwitował w r. 1586 w imieniu własnym i brata z opieki Jana Gajewskiego, teraz już sędziego ziemskiego poznańskiego (ib.53 s.943). Żeniąc się w r. 1590 z Zofią Cykowską, córką Jana, oprawił jej 900 zł posagu na połowie części w Błociszewie (ib.270 k.61). Z bratem Stanisławem przeprowadził w r. 1594 działy ojcowizny w Błociszewie i Grabionowie. Wziął dwór ojcowski w Błociszewie (P.138 k.393v). Żonie oprawił 1594 r. na połowie Błociszewa posag 1900 zł (p.1401 k.201v). Nie żył już w r. 1597, kiedy jego brat Stanisław zapisał owdowiałej bratowej Zofii dług 100 zł (Kośc.277 k.130v0. Dnia 5 III 1598 r. Jan Biskupski zobowiązał się oprawić jej 2000 zł posagu (p.968 k.1517v), zaś w r. 1599 zaślubił ją (LC Smigiel). Żyła ona jeszcze w r. 1600 (P.970 k.361v). Synowie Wacława, Jan i Stanisław.
1. Jan, syn Wacława i Cykowskiej, pozostawał zrazu wraz z bratem pod opieką stryja Stanisława, który w r. 1601 części swych bratanków w Błociszewie oraz role folwarczne w Grabionowie wyderkował za 4000 zł Maciejowi Niwskiemu i żonie jego Annie Cykowskiej (P.1404 k.287v), zaś w r. 1602 ich połowę Błociszewa i części w Grabionowie sprzedał za 6000 zł Janowi Koszutskiemu (ib. k.635). Jan wraz z bratem za tę samą sumę odkupił w r. 1605 owe dobra od Koszutskiego (P.1405 k.475v). Obaj bracia po śmierci stryja Stanisława opiekowali się w r. 1614 jego synami, Adamem i Piotrem (Kośc.290 k.608v). Bracia Jan i Stanisław po swej babce Koszutskiej byli obok swych braci stryjecznych a synów Stanisława uczestnikami spadku po Annie z Rydzyńskich Roszkowskiej, zresztą obok i innych bardzo licznych sukcesorów. Jan i Stanisław swe części w mieście Rydzynie i wsiach: Dąbecz, Zaborowo, Lubonia, Oporowo, Oporówko sprzedali w r. 1616 za 18.000 zł Łukaszowi z Błociszewa Gajewskiemu (P.1410 k.77v). Wraz z braćmi stryjecznymi a również obok synów Jakuba Koszutskiego i obok Zofii z Gałęskich Niaskowskiej, dostali t. r. od Marszewskich, spadkobierców Katarzyny z Marszewskich wdowy po Stanisławie Rydzyńskim, miasto Poniec i wsie Miechcino i Janiszewo (ib. k.303v). Części swoje i brata Stanisława w Grabionowie t. r. Jan sprzedał za 1600 zł Stanisławowi Szołdrskiemu (ib. k.167), a od tego brata kupił za 4000 zł części w Błociszewie i na połowie wszystkich swych dóbr w tej wsi oprawił posag 3000 zł żonie Annie z Radomicka Daleszyńskiej córce Andrzeja (ib. k.310v). Od spadkobierców Katarzyny z Marszewa Rydzyńskiej kupił w r. 1619 za 500 zł części Ponieca z przyległościami (P.1411 k.534v). Braci swej żony, Jana, Andrzeja i Jakuba Daleszyńskich, skwitował w r. 1620 z 3000 zł (P.1004 k.1007v). Części w Błociszewie własne i nabyte od brata sprzedał w r. 1621 za 9000 zł stryjecznemu bratu Piotrowi (P.1412 k.895). Od Macieja i Roberta braci Włostowskich kupił w r. 1624 za 7700 zł część Kotowa w p. kośc., tj. tę część folwarku, która leżała koło Woźnik (Kośc.292 k.294v; P.1414 k.824). Inną część owej wsi nabył w r. 1626 za 5500 zł od Macieja Włostowskiego (P.1415 k.655v). W r. 1630 występował jako jedyny spadkobierca brata Stanisława (I.Kon.46 k.138). Wraz z żoną występował jeszcze w r. 1643 (P.168 k.293). Oboje nie żyli w r. 1653, kiedy jedyna ich córka Zofia, żona Grzegorza Smarzewskiego, odziedziczone po ojcu części Kotowa sprzedała za 18.000 zł Janowi Woźnickiemu (P.1066 k.222). Za Smarzewskim była już w r. 1651, wdowa po nim 1655 r., w l. 1662-67 była 2-o v. za Florianem Woźnickim.
2. Stanisław, syn Wacława i Cykowskiej, nieletni w l. 1601-2, obok brata współdziedzic w Błociszewie i częściach Grabionowa (P.143 k.235v), swoje części w Błociszewie sprzedał w r. 1616 za 4000 zł bratu Janowi (P.1410 k.310v), a w r. 1617 części w Grabionowie sprzedał za 1600 zł Stanisławowi Szołdrskiemu (ib. k.519). Żoną Stanisława była w r. 1618 Justyna Lubińska, wdowa po Swiętosławie Orzelskim (N.62 k.104v). Oboje małżonkowie nabyli w r. 1622 sposobem wyderkafu za 4000 zł od Jana Witosławskiego Łankowice w p. kcyń. (P.1413 k.48). Stanisław był bezdzietny i nie żył już w r. 1630 (I.Kon.46 k.138).
(II). Stanisław, syn Piotra i Koszutskiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1575 (Kośc.255 k.184), na połowie swych części w Błociszewie i Grabionowie oprawił w r. 1596 posag 1700 zł żonie swej Katarzynie Iłowieckiej, córce Łukasza (P.1401 k.684v). Otrzymane w dziale z bratem części wsi Grabionowo oraz pustki Zwonowo i Kołomazyno w p. kośc. sprzedał w r. 1599 za 1500 zł Stanisławowi Szołdrskiemu (Ws.347 k.168v). Działał w l. 1601-2 jako opiekun synów brata Wacława (P.1404 k.287v, 635). Obok tych bratanków współdziedzic w Błociszewie i częściach Grabionowa w r. 1608 (P.143 k.235v). Umarł w r. 1614 (Py.137v; Kośc.290 k.608v). Synami Stanisława byli Adam i Piotr, o których niżej. Córki: Anna, w l. 1620-43 żona Stanisława Karśnickiego, Małgorzata wydana w r. 1622 za Jaerzego Mieszkowskiego, wyszła 2-o v. w r. 1623 za Krzysztofa Cypriana Kwileckiego, Zuzanna wreszcie, w l. 1629-44 żona Wojciecha Malechowskiego.
1. Adam, syn Stanisława i Iłowieckiej, ur. około r. 1598, w r. 1614 zostawał pod opieką swych stryjecznych braci, synów Wacława (Kośc.290 k.608). W r. 1621 wraz z bratem Piotrem zostali skwitowani z dóbr po rodzicach przez sisotrę Karśnicką (P.1007 k.214). Obaj oni jako uczestnicy spadku po Annie z Rydzyńskich Roszkowskiej, części po niej w mieście Rydzynie i wsiach Dąbecz i Zaborowo sprzedali t. r. za sumę 10.333 zł Annie z Czacza Gajewskiej (P.1412 k.1111v), części w mieście Poniecu i wsiach Miechcino i Janiszewo, wedle dawniejszego zobowiązania jednego z opiekunów Łukasza z Błociszewa Gajewskiego, Janowi z Pomykowa Miaskowskiemu (P.1412 k.1107), zaś części wsi Lubonia, Oporowo i Oporówko, z tego samego spadku, za 5000 zł Baltazarowi Koszutskiemu (ib. k.897). Od brata Piotra kupił w r. 1622 za 5000 zł części jego w Błociszewie (P.1413 k.656v). Żona Adama, Katarzyna z Ninna Dąbrowska, córka Macieja i Barbary Przetockiej, części swe we wsi Ninino sprzedała w r. 1622 za 1000 zł Stefanowi Grudzińskiemu (P.199 k.775v; 1413 k.386), a Adam t. r. orawił jej poasg 1600 zł (ib. k.443). Połowę Błociszewa nabył od brata Piotra w r. 1627 za 12.000 zł (P.1419 k.98). Odziedziczone po wuju Marcinie Sapińskim części wsi Kąkolewo, Łęg, Bargowo wraz z bratem w r. 1640 sprzedali za 5000 zł Mikołajowi z Osieka Zakrzewskiemu (P.1420 k.172v), a części dóbr Mchy, Włościejewko, Niedźwiady, Brzostownia, sprzedali t. r. za 5000 zł Stanisławowi Przyjemskiemu, marszałkowi nadwornemu koronnemu (ib. k.175). Adam umarł nagle mając lat 53, 13 IV 1651 r., pochowany w Błociszewie (Łukaszewicz, Opis). Wdowa w r. 1653 scedowała synowi Maciejowi oprawę swego posagu (P.1066 k.20v). Żyła jeszcze w r. 1672 (P.199 k.775v). Córki Adama i Dąbrowskiej: Elżbieta, w r. 1645 żona Jana Korzbok Zawadzkiego, Zofia zaślubiła w r. 1649 Adama Kołomyskiego (Kołomęskiego). Synowie: Maciej, o którym niżej, Jan występujący raz tylko w r. 1652 (Kośc.302 k.621), Łukasz występujący w l. 1652-62, który w r. 1661 swe części w Błociszewie sprzedał braciom Maciejowi i Jakubowi za 10.000 zł (ib.305 k.61v; P.1072 V k.249v0. Temu Łukaszowi bezpotomnie zmarłemu przed r. 1679, zapisał był 3000 zł Wojciech Bułakowski pisarz grodzki kaliski, (P.1428 k.440v). Czwarty syn to Jakub, o którym niżej.
1) Maciej, syn Adama i Dąbrowskiej, występował pierwszy rza w r. 1652 (Kośc.302 k.621v0. Jemu i jego braciom, Łukaszowi i Jakubowi, oraz braciom stryjecznym a synom Piotra, oraz Koszutskim sprzedała w r. 1653 Anna Trzcińska, żona Jana Marszewskiego, swe części spadkowe w mieście Poniecu i wsiach przyległych za 4000 zł (P.1066 k.125). Mąż Barbary Grodzieckiej, córki Samuela, skwitował w r. 1661 jej braci z 6000 zł posagu (Kośc.305 k.48v). Tę sumę posagową oprawił jej w r. 1663 (p.1425 k.163v). Nie żył już w r. 1670, kiedy wdowa kupiła za 9000 zł Sulewo w p. kośc., wieś graniczącą z Grabionowem (dziś Sulejewo) od Franciszka Małachowskiego, wojskiego sieradzkiego (P.1868 XII k.314v0. W r. 1677 wraz z synem janem, a też w imuieniu synów Łukasza i Franciszka, skwitowała pisarza grodzkiego kaliskiego Bułakowskiego z 1500 zł, stanowiących połowę sumy 3000 zł zapisanej ongiś Łukaszowi B., stryjowi swych synów (P.1428 k.440v). Od Jana i Stanisława, braci Ossowskich kupiła w r. 1685 za 24.000 zł Szczepowice oraz części Łagiewnik i sepna w p. kośc. (P.1109 III k.48). W Błociszewie 27 stycznia 1690 r. spisane zostały działy pomiędzy jej synami Łukaszem i Franciszkiem, bowiem Jana najwyraźniej już wtedy nie żył . Wskutek tych działów Szczepowice oraz części Łagiewnik i sepna sprzedała t. r. za 30.000 zł synowi swemu Franciszkowi (Kośc.307 k.240). Sulewo przeznaczyła wtedy do podziału między synów po swej śmieci (Kośc.356 k.88v0, ale tę wieś sprzedała w r. 1698 za 16.000 zł córkom swym: Annie, wdowie po Stanisławie Bartochowskim, i Konstancji, wdowie po Franciszku Rosenie (P.1134 III k.98). Żyła jeszcze w r. 1717 (P.1151 k.182). Nie żyła już w r. 1727. Córki Macieja i Grodzieckiej: Katarzyna, w r. 1674 żona Stanisława Krzyżanowskiego, Anna, 1-o v. za Janem Kowalskim, 2-o v. w l. 1687-95 za Stanisławem Władysławem Bartochowskim, Konstancja, żona Franciszka Rosena. Z synów, o Janie wiem jeszcze tylko to, że w r. 1676 zapisał sumę 3000 zł swemu stryjowi Stanisławowi (P.1094 k.595). Niewątpliwie umarł krótko po r. 1677, a chyba przed r. 1687, bowiem wtedy wymieniani tylko Łukasz i Franciszek (Kośc.306 k.459v). O tych zob. niżej.
(1) Łukasz, syn Macieja i Grodzieckiej, zawierał 15 II 1690 r. w Gorzyczkach umowę narzeczeńską pod zakładem 15.000 zł ze Stanisławem Smigielskim, pisarzem grodzkim kcyńskim (ib.307 k.241v; 356 k.89). Z dokonanych z bratem Franciszkiem 27 I 1690 r. działów dóbr zostających dotąd pod dożywociem matki, wziął Błociszewo z obowiązkiem wypłacenia 12.000 zł posagu siostrze Rosenowej (Kośc.356 k.89v). W r. 1691 nabył wedle zobowiązania z r. 1685, danego matce, części w Błociszewie od córek stryja Jakuba, tj. Zofii zamężnej Markowskiej i Katarzyny Orłowskiej, płacąc im 18.000 zł posagu (P.1121 V k.79). Od Jadwigi z Błociszewskich Trzebińskiej kupił w r. 1696 za 2000 zł jej ojczystą część w Błociszewie (P.1131 IV k.68v). Jego żona i jej siostra zamężna za Franciszkiem B., Konstancja Smigielska, obie jako spadkobierczynie bezdzietnego brata Adam Smigielskiego, sprzedały w r. 1717 odziedziczone po nim wsie Gorzyce i Gorzyczki za 10.800 zł Annie z Koźmińskich Bułakowskiej, podczaszynie poznańskiej (P.1154 k.27v). On i brat jego Franciszek zostali w r. 1722 pozwani przez córkę ich stryjecznej Zofii B., Annę z Gulczewskich Ziemięcką o bezprawne posiadanie połowy Błociszewa, dziedzicznej dziada powódki, Jakuba B. (Rel.Kośc.157 k.169v). Błociszewo sprzedał w r. 1727 za 70.000 zł synowi Franciszkowi (Kośc.315 s.173). Był też dziedzicem Lubiatówka. Anna ze Smigielskich umarła w Lubiatówku 16 I 1731 r., pochowana w Błociszewie (LM Dolsk). Łukasz żył jeszcze w r. 1735 (Kośc.318 s.292). Nie żył już w w r. 1738. Jego córki z Smigielskiej: Joanna Katarzyna, ochrzcz. 29 IV 1693 r. (LB Czempiń), w r. 1717 żona Franciszka Gliszczyńskiego, Katarzyna zaślubiła 8 X 1727 r. Franciszka Poklateckiego (LC Dolsk), Marianna wyszła 20 V 1733 r. za Michała Pogorzelskiego 9ib.). O synach, Franciszku i Kazimierzu, zob. niżej.
a. Franciszek, syn Łukasza i Smigielskiej, od ojca nabył w r. 1727 jak widzieliśmy to wyżej, Błociszewo. Ożenił się z Wiktorią Ludwiką Drzewicką, córką Hieronima, podwojewodziego lubelskiego, i Konstancji Niemierzycówny (Koś.327 k.11c), która to Wiktoria w r. 1727 dobra odziedziczone po ciotce Teresie z Witowskich Załuskiej, wojewodzinie rawskiej, tj. Studzianki, Wola Studziańska Stawce w p. urzędowskim, miasteczko Dzrzewica orza wsie Strzyżewo, BJeleń, jelna, Dąbrówka, dwoje Żardek i wieś Drzewice w p. opoczyńskim dał Józefowi Sołtykowi, kasztelanowi bełskiemu, i żonie jego Konstancji z Drzewicy (ib.315 s.269). Franciszek był w r. 1728 chorążym żytomierskim (ib.316 s.5). Oboje z żoną za konsensem królewskim z 13 VII 1748 r. wraz ze swą żoną t. r. scedował starostwo grójeckie i wójtostwo w Grójcu Franciszkowi Załuskiemu (Kośc.324 k.57v, 58v). Wiktoria umarła w r. 1753 i została pochowana 28 IX (Nekr. Reformatów Poznańskich). Franciszek zawarł 26 VI 1776 r. kontrakt z Ksawerym Kęszyckim, starostą mosińskim, rodzącym się z Elżbiety B., sprzedając mu za 130.000 zł Błociszewo (P.1353 k.357). Zmarł 19 IX 1781 r., licząc lat ok. 86, pochowany u Franciszkanów (LM Koźmin; Nekr. Franciszkanek Srem.; data śmierci w Nekr. Franciszkanów Srem. inna: 22 I). Miał w zastawie dobra Czarny Sad (P.1359 k.101). Córki Franciszka i Drzewieckiej: Justyna, której ojciec 29 IV 1752 r., gdy miała iść wkrótce pod imieniem Wiktorii do konwentu Sw. Teresy w Poznaniu, zapisał 4000 zł posagu, Anna w r. 1755 żona Antoniego Los Golińskiego, pisarzewicza ziemskiego poznańskiego, potem łowczego gnieźnieńskiego, Magdalena, w r. 1779 żona Ludwika B., Konstancja, wydana 29 XI 1780 r. za Augustyna B, (zob. niżej), Antonina, ur. około 1751 r., 1-o v. wyszła w Czarnym Sadzie za Ignacego Watta Kosickiego, generała adjutanta JKMci, 2-o v. 1789 r. żona Augustyna Walknowskiego, umarła po 19 VI 1809 r. Synowie: Michał, Ignacy, Tadeusz i Antoni Onufry, ur. w Lubiatówku, ochrzcz. 30 V 1738 r. (LB Dolsk), który zapewne jeszcze żył 31 I 1781 r. (LC Koźmin). Michał który w r. 1760 przy podziale substncji po Drzewickich dostał wraz z siostrami Magdaleną, Konstancją i Antoniną zapis 40.000 zł (Kośc.328 k.162v), występował w r. 1766 (P.1342 k.258), poczem zapewne wkrótce umarł. O Ignacym i Tadeuszu zob. niżej.
a) Ignacy, syn Franciszka i Dzrzwickiej, ur. około r. 1728, pokojowiec JKMci w r. 1758 (Kośc.328 k.65v), dokonał z bratem Tadeuszem w r. 1760 podziału substancji "Drzewickiej", a mianowicie dóbr Witowa i Konarzewa w wojew. łęczyckim, ze spadku po Teresie z Działyńskich rozwiedzionej Szembekowej, wojewodzinie inflanckiej, 2-o v. Sikorskiej, starościnie murzynowskiej (ib. k.161v0. Ignacy, podkomorzy JKMci w r. 1762 oprawił 15.000 zł żonie swej Katarzynie Szpotańskiej (Ws.93 k.55v). Swoją część Witowa i Konarzewa dał w r. 1707 bratu Tadeuszowi wzamian za sumę określoną działem z r. 1760 (Kośc.360 k.136). Umarł mając lat 40, 16 V 1768 r., pochowany u Franciszkanów w Sremie (LM Błociszewo). Był bezdzietny.
b) Tadeusz, syn Franciszka i Drzewickiej, podpułkownik wojsk W. Ks. Litewskiego 1758 r. (Kośc.328 k.65v)., generał adiutant buławy wielkiej W. Ks. Litewskiego, skwitował w r. 1761 ojca z 20.000 zł swego działu po rodzicach. Był wtedy mężem Agnieszki starzeńskiej, córki Józefa, pisarza ziemskiego poznańskiego (późniejszego kasztelana gnieźnieńskiego) i Eufemii Glinczanki (Kośc.329 k.23v). Generał major wojsk koronnych, wedle zobowiązania z r. 1763, części w Witowie i Konarzewie, pochodzące ze spadku po Drzewickich, dostał w r. 1766 od brata Michała (P.1342 k.258), a 1767 r. od brata Igancego (Kośc.360 k.136). Witów stał się jego główną rezydencją. W r. 1790 otrzymał ordery Sw. Stanisława. Był posłem z ziemi łęczyckiej na sejm w l. 1790-92. W r. 1804 kwitował Stanisława Sołtyka ze spadku po matce i po siostrze Konastancji Augustowej Błociszewskiej (Boniecki). Drugą jego żoną była Joanna Dąbrowska. Synowie: Franciszek i Stanisław.
(a) Maciej Franciszek Tadeusz, syn Tadeusza ur. w Witowie w r. 1778, zaślubił w Stawie w r. 1811 Mariannę z Bielickich Kowalską. Legitymując się w r. 1837 ze szlachectwa w Królestwie Polskim, przedłożył metrykę i świadectwo ślubu. Syn jego Konstanty Jan Antoni, ur. w Kaskach w r. 1818, wylegitymowany ze szlachectwa w r. 1844 (Boniecki).
(b) Leonard Stanisław, syn Tadeusza ur. w Witowie e r. 1795, służył w wojsku Ks. Warszawskiego w l. 1812-14. W r. 1831 w stoniu majora organizował powstanie w Łęczyckiem. Z żony Anny Manugiewiczówny miał synów: Kazimierza i Stanisława (Pol. Sł. Biogr.).
aa. Kazimierz, syn Stanisława i Manugiewiczówny, ur. w Witowie 13 X 1823 r., uwięziony za robotę spiskową w r. 1846, przesiedział dwa lata w Sonnenburgu i Moabicie. Uwolniony w r. 1848, walczył w powstaniu poznańskim. Ranny w bitwie pod Miłosławiem, stracił nogę. Osiadł w Iwnie u starościny Mielżyńskiej i oddał się badaniom historycznym. Był autorem szkolnego podręcznika historii powszechnej. Od r. 1852 mieszkał w Paryżu i działał czynnie wśród tamtejszej emigracji. Zmarł tu 23 V 1878 r. (ib.).
bb. Tadeusz Alojzy Stanisław, syn Stanisława i Manugiewiczówny, ur. w Witowie 3 IV 1830 r., ranny w bitwie pod Książem, stracił rękę. Emigrant we Francji, był nauczycielem języka niemieckiego, zrazu na prowincji, potem w Paryżu, był nauczycielem języka niemieckiego, zrzau na prowincji, potem w Paryżu, w końcu i na Uniwersytecie Paryskim. Zmarł w Brévannes (Seine-et-Oise) 6 VIII 1899 r. (ib.).
b. Kazimierz, syn Łukasza i Smigielskiej, ur. około 1701 r., w r. 1728 spisał wzajemne dożywocie z żoną Ludwiką Bielawską, córką Piotra i Anny Gawrońskiej (P.1212 k.86). Kupił w r. 1738 za 40.500 zł od Andrzeja Szołdrskiego części Chraplewa w p. pozn. (P.1253 k.162v), a w r. 1742 od Grodzickich dostał cesję połowy Chraplewa (P.1267 k.94v). Od Jana Krzyżanowskiego kupił w r. 1743 za 25.000 zł Lubiatówko w p. kośc. (P.1270 k.80v). Od Rafała Bnińskiego kupił w r. 1744 za 64.000 zł wieś Panienkę w p. kośc. (P.1275 k.63v). Swoje części w Chraplewie sprzedał w r. 1745 za 40.500 zł Konstancji z Bartochowskich, wdowie po Krzysztofie Starzeńskim (P.1280 k.227). Panienkę sprzedał 7 VII 1753 r. za 75.000 zł Antoniemu Gajewskiemu, staroście kościańskim (Kośc.326 k.26). Umarł 20 IV 1764 r. w Lubiatówku, mając lat 63, pochowany u Franciszkanów w Sremie (LM Dolsk). Ludwika z Bielawskich, mając około 70 lat, zmarła w Lubiatówku 18 V 1776 r. (ib.). Córki Kazimierza i Bielawskiej: Dorota, w l. 1748-70 żona Łukasza z Łukowa Zbyszewskiego, Klara Franciszka, ochrzcz. 13 X 1735 r. (LB Lwówek) i Helena, pod imieniem Agnieszki od Sw. Krzyża, zakonnica u Teresek w Poznaniu, która w r. 1759 otrzymała od ojca zapis 5000 zł (Kośc.360 k.73). Synowie: Augustyn, o którym niżej, Feliks Jan Nepomucen, ochrzcz. 30 VIII 1734 r. (ib.), i Michał, zmarły 15 X 1743 r. wieku dziecięcym (LM Brody).
Augustyn, syn Kazimierza i Bielawskiej, ur. około w r. 1732, w r. 1733 wziął w zastaw na jeden rok za 50.000 zł od Antoniego Gajewskiego, starosty kościańskiego, Przysiekę Polską (Kośc.326 k.26v). Dziedzic Ciołkowa i Lubiatówka, w r. 1755 mąż Marianny Koszutskiej, córki Piotra, która zmarła przy połogu w Ciołkowie 29 VII 1758 r., mając lat 28 (LM Krobia) i pozostała u Reformatów w Miejskiej Górce (Nekr. Reformatów w Miejskiej Górce). Dnia 3 VII 1759 r. w Pudliszkach Augustyn zawarł pod zakładem 30.000 zł kontrakt o rękę drugiej swej żony, Anny Wilczyńskiej, córki Andrzeja i Katarzyny Kunowskiej (Ws.92 k.199v). Wilczyńska umarła w Ciołkowie 28 IV 1768 r., mając lat 28, pochowana w Górce u Reformatów (LM Krobia). Trzecią żoną Augustyna była zaślubiona 29 XI 1780 r. Konstancja Błociszewska (LC Koźmin), jego stryjeczna siostra, córka Franciszka, starosty grójeckiego, i Wiktorii Drzewickiej. Augustyn w r. 1785 zrzekł się opieki nad spadkobiercami siostry Zbyszewskiej (P.1362 k.467). Żonie zapisał w r. 1787 dożywocie na Lubiatówku (Kośc.361 k.93v). Od Melchiora Korytowskiego dostał w r. 1788 cesję praw emfiteutycznych do królewszczyzny Rumiejki w p. pyzdr. (P.1365 k.545). Umarł mając lat 64, w Lubiatówku 3 XI 1796 r., pochowany u Franciszkanow w Sremie (LM Dolsk). Owdowiała Konstancja mając lat 66, umarła 28 XI 1805 r., pochowana u Bernardynow w Krobi, miała lat 57 (LM Fara Poznań) (LM Krobia). Z pierwszego małżeństwa były córki, urodzone w Ciołkowie: Franciszka Ludwika Józefa 6 III 1755 r., Konstancja Julianna 17 II 1756 r., Marianna Antonina Justyna 11 VI 1757 r. (LB Krobia). Synowie z drugiej żony: Ignacy Wawrzyniec Józef, ur. 4 VIII 1761 r. w Ciołkowie (LB Krobia), żył jeszcze w r. 1776 (P.1072 k.467), Mateusz i Józef, o których niżej. Z trzeciego małżeństwa był syn Józef Kasper, ur. w Lubiatówku, ochrzcz. 30 I 1783 r. (LB Dolsk), chyba identyczny z Kasprem, o którym niżej.
a) Józef Wojciech, syn Augustyna i Wilczyńskiej, ochrzcz. 13 IV 1765 r. (LB Gołaszyn), spisał w r. 1792 wzajemne dożywocie z żoną Barbarą Korytowską, córką Piotra, podsędka ziemskiego gnieźnieńskiego, i Anny Malczewskiej (P.1369 k.634v), a w r. 1793 skwitował jej brata Melchiora Korytowskiego z 3200 zł jej wyprawy (P.1370 k.193). Posesor Imielinka w l. 1793-94 (G.115 k.4v). Miał córki, Annę Ludwinę, ochrzcz. 28 VI 1792 r., i Nepomucenę zmarłą jako dziecko czteromiesięczne, pochowaną 5 I 1794 r. (LM Kłecko). Może z powyższą Anną Ludwiną identyczna była Ludwina (Ludwika), ur. w r. 1790, zaślubiona 16 II 1817 r. Bonawenturze Korońskiego ? (LC Fara Poznań; LC Kłecko).
b) Mateusz Mikołaj, syn Augustyna i Wilczyńskiej, ochrzcz. z wody 16 IX 1766 r. (LB Gołaszyn), z ceremonii 18 I 1773 r. (LB Krobia), dziedzic Ciołkowa 1798 r. (LB Krobia), w r. 1801 Rogowa koło Krobi, w r. 1817 dzierżawca Głuchowa, ożenił się 1-o v. w Gostyniu u Filipinów 22 X 1800 r. z Jadwigą Parczewską, córką Fabiana i Krystyny Sczanieckiej, która to Jadwiga umarła 1 XI 1801 r., mając lat 27, pochowana w Gostyniu u Filipinów (LM W. Strzelce). Trzecią żoną , zaślubioną 28 II 1813 r. była Tekla Rudnicka, rozwiedziona Miłkowska (LC Mokronos), zmarła w Głuchowie 19 VII 1817 r. w wieku lat 38 (LM Głuchowo). Drugą żoną Mateusza była Barbara Pruska, zmarła w wieku lat 25, w Rawiczu 30 X 1809, pochowana u tamtejszych Reformatów (LM Łaszczyn). Sam Mateusz zmarł w r. 1849 w Smogorzewie u syna swego Stanisława (Dzierzbicki). Z Parczewskiej syn Łukasz Piotr, ur. w Smogorzewie 18 X 1801 r. (LB W. Strzelce), zmarły 6 IX 1803 r. (LM Ociąż). Z Pruskiej synowie: Stanisław i Antoni, o których niżej, orza Napoleon, zmarły 31 V 1817 r. w wieku lat 11 (LM Starygród). Córki z Pruskiej: Prowidencja Katarzyna, ur. 3 VII 1805 r. w Rogowie, zmarła tamże 9 X 1806 r. Anna Katarzyna, ur. tamże 25 VII 1809 r. Rudnickiej Joanna, ur. tamże 19 V 1814 r. (LB i LM Krobia). Z Pruskiej synowie, Stanisław i Antoni.
(a) Stanisław (Stanisław Filip) syn Mateusza i Pruskiej, ur. w Rogowie 2 V 1804 r. (LB Krobia) dziedzic Ciołkowa, Rogowa, Smogorzewa i Sobiesierni, oficer wojsk polskich i kawaler krzyża wojskowego 1831 r., walczył też w l. 1849 i 1863. Zaślubił 1-o v. 10 (18 ?) VIII 1834 r. Józefę Wyganowską córkę Hipolita z Kawcza (LC Zakrzewo) zmarłą we Wrocławiu 7 V 1852 r. w wieku lat 34 (LM Krobia). W r. 1864 Ciołkowo zostało obłożone aresztem sądowym, a w r. 1865 dobra te zostały sprzedane Niemcowi za 136.000 tal. (Dz. P.). Druga żona Stanisława, Maria Gostyńska, zmarla 17 VII 1871 r., pochowana w Marzeninie (Dz. P.). Sam Stanisław umarł 21 I 1888 r., pochowany w Grzybowie (ib.). Z pierwszej żony najstarszy syn Paweł (Paweł Mateusz), ur. w Rogowie 1 VII 1835 r. (LB Krobia) zmarł w Kawczu 20 IX 1835 r. (LM Zakrzewo), umarł również w niemowlęctwie Antoni Napoleon, ur. w Rogowie 12 VIII 1837, zmarły 29 IX t. r. (LB i LM Krobia), pozostali: Włodzimierz, Bronisław, Stanisław, sylwester, Antoni, zostawili potomstwo i o nich niżej. Był jeszcze z tej żony syn Marian Stanisław, ur. w Smogorzewie 1 VII 1849 r. (LB Strzelce), zmarły zap. dzieckiem. Z drugiego małżeństwa byli synowie, Józef (Józef Tytus Aleksander), ur. w Smogorzewie 1 I 1856 r. i Mieczysław (Mieczysław Julian Mateusz), ur. tamże 1 VII 1862 r. (LB W. Strzelce). Mieczysław w r. 1883 nabył od Ziemstwa Kredytowego folwark Marianów w p. międzychdzkim. W r. 1887 folwark ów został wystawiony na subhastę (Dz. P.).
aa. Włodzimierz (Włodzimierz Józef), syn Włodzimierza i Romerówny, ur. w Rogowie 17 IX 1836 r. (LB Krobia), ożenił się na Litwie z Romerówną i miał z nią syna Kazimierza.
Kazimierz, syn Włodzimierza i Romerówny, ur. w r. 1865, zaślubił w Kaliszu 5 VII 1890 r. Marię Dzierzbicką, córkę Józefa i Anny Smitkowskiej, ur. 1 VI 1849 r. w Goreczkach (Dzierzbicki).
bb. Bronisław (Paweł Bronisław), syn Stanisława i Wyganowskiej, ur. w Rogowie 27 X 1838 r. (LB Krobia), porucznik 3 pułku ułanów pruskich, za kampanię 1866 r. dostał koronę z mieczami, za wojnę 1870 r. krzyż żelazny (Dz.P.). Doszedł do rangi majora w tymże pułku ułanów i zmarł 28 V 1913 r. (ib.).
cc. Stanisław, syn Stanisława i Wyganowskiej, ur. w Smogorzewie około r. 1839, dr medycyny, lekarz w Wiesbadenie. Jego żoną była w r. 1878 Jadwiga Bojanowska, córka Piotra i Pauliny Mielęckiej, zmarła w Wiesbadenie 14 V 1910 r., w 56 roku życia, pochowana w Skarboszewie. Stanisław umarł mając lat 79, w Paruszewie koło Strzałkowa 6 X 1927 r. i został pochowany w Skarboszewie (Dz. P.). Synowie, Tadeusz i Stanisław.
aa) Tadeusz, syn Stanisława i Bojanowskiej, ur. 16 IX 1878 r., posesor Młodzikowa w r. 1911, ożenił się w Poznaniu 24 IX 1912 r. z Emilią Arendt, córką Kazimierza i Heleny Pelagii Adamskiej, ur. 11 XI 1884 r. (LC Sw. Marcin). Był radcą wojewódzkim w Poznaniu i długoletnim przewodniczącym Obwodowej Komisji Odwoławczej. Doktór praw. Umarł jako emeryt w Poznaniu 18 IV 1934 r. (LM Św. Marcin; Dz. P.). Synowie: Andrzej Kazimierz Stanisław Tadeusz, ur. 22 XI 1913 r., i Tadeusz Stanisław Kazimierz, ur. 19 I 1920 r. (LB Sw Marcin).
bb) Stanisław Marian, syn Stanisława i Bojanowskiej, ur. 27 V 1882 r., dziedzic Paruszewa, z folwarkiem Paruszewko (620 ha). które to dobra zostały 16 XI 1936 r. sprzedane z licytacji. Umarł 31 VII 1939 r. Zaślubił w Poznaniu 22 X 1908 r. Janinę Teklę Hulewiczównę, córkę Adama i Marii Skrzydlewskiej, ur. 20 X 1889 r. (LC Sw. Marcin0.
dd. Sylwester (Sylwester Włodzimierz), syn Stanisława i Wyganowskiej, ur. w Smogorzewie 10 VIII 1840 r. dziedzic dóbr Kłony w p. średz., walczył w r. 1863. Zaślubił w r. 1869 Ewę Niemojowską, córkę Kaspra i Marii Sokolnickiej. Zmarł 22 VIII 1875 r. a dobra Kłony, własność jego małoletniego syna Władysława, poszły na subhastę w sierpniu 1876 r. (Dz. P.). Owdowiała Ewa z Niemojowskich zmarła w Bronowicach Wielkich koło Krakowa 27 III 1908 r., mając lat 60, pochowana w Bronowicach (ib.). Była i córka Ewa, ur. w Kłonach 30 I 1872 r., zmarła tegoż dnia (LB i LM Bagrowo).
Władysław, syn Sylwestra i Niemojewskiej ur. w Kłonach 19 X 1869 r., ożenił się w Krakowie 2 VI 1908 r. z Albiną Fiszerówną (LB Bagrowo). Umarł 9 II 1939 r., pochowany w Czerlejnie. Pozostawił żonę i zamężną córkę (Dz.P.).
ee. Antoni (Euchariusz Antoni), syn Stanisława i Wyganowskiej, ur. w Smogorzewie 28 II 1842 r. (LB W. Strzelce), właściciel Gniewowa, weteran 1863 r., zmarł w Poznaniu 12 VI 1929 r. (LM Sw. Marcin), a żona jego Maria Otto Trąmpczyńska zaślubiona 16 V 1869 r. (LC Grzybowo) zmarła 5 II 1888 r. i pochowana została w Grzybowie (Dz. P.). Ich dzieci: Leon, ur. w Grzybowie Chrzanowym 14 II 1870 r. (LB Grzybowo), zamieszkały w Horodence, Zygmunt, ur. w Grzybowie Chrzanowym 3 VII 1872 r., zmarły w Poznaniu 19 V 1920 r. (LM Sw. Marcin), ożeniony z Marią Strzelbicką, Bronisław, ur. w Grzybowie Chrzanowym 5 VII 1871 r., zmarły t. dnia (LB i LM Grzybowo), Józefa, żona Witolda Krasickiego z Gozdowa.
(b) Antoni, syn Mateusza i Pruskiej, ur. w Rogowie w r. 1808, oficer wojsk polskich 1831 r., zaślubił 9 X 1837 r. Rozalię Skarżyńską, córkę Antoniego i Karoliny Nieżychowskiej, ur. ok. 1815 r. (LC W. Strzelce), poczem osiadł w Przecławiu w p. obornickim. Umarł w Przecławiu 9 X 1890 r., w 82 roku życia, pochowany w Cerekwicy (Dz. P.). Rozalia umarła mając lat 84 w Poznaniu 2 IV 1896 r. (LM Sw. Marcin). Ich córki: Aniela, niezamężna, zmarła 15 II 1882 r. i pochowana w Cerekwicy (Dz. P.), Maria, ur. około r. 1839, zaślubiła 4 IX 1867 r. Seweryna Mielęckiego, właściciela Górki (LC Żydowo). Synowie, Stanisław i Bolesław.
aa. Stanisław, syn Antoniego i Skarżyńskiej, ur. w Przecławiu około r. 1843, poległ 8 V 1863 r. w bitwie pod Ignacewem (LM Cerekwica; Dz. P.).
bb. Bolesław, syn Antoniego i Skarżyńskiej, dzidzic Przecławia w l. 1878-80. Z żony Jadwigi Kąsinowskiej, córki Władysława i Florentyny Strzeleckiej, zaślubionej w Lusowie 4 VI 1876 r. (Żychl. VI, s. 167), zmarłej w Poznaniu 6 I 1917 r. w wieku 60 lat (Dz. P.), miał córkę Rozalię (Rozalia Zuzanna Helena Maria), ur. w Przecławiu 12 VIII 1880 r. (OB Objezierze), zmarłą 28 VIII 1881 r. (Dz. P.) i synów Witolda Bolesława Juliusza, ur. w Przecławiu 9 I 1878 r. (LB Cerekwica), który ukończył agronomię w Halle, a zmarł 28 XII 1902 r. (Dz. P.) i Bolesława Stefana Feliksa, ur. w Przecławiu, ochrzcz. 10 VI 1883 r. (LB Sobota).
c) Kasper, zapewne identyczny z Józefem Kasprzem, synem Augustyna i Konstancji z B-ch, ur. w Lubiatówku, ochrzcz. 30 I 1783 r. (LB Dolsk), dzierżawca Skałowa 1809 r., Potrzebowa 1812 r., dziedzic Ciołkowa, umarł tam 9 II 1836 r. (LM Krobia). Ożenił się przed 1809 r. z Zofią Beczkowicz, nieszl. (LB Bojanowo-Gołaszyn), zmarłą w Ciołkowie 26 IV 1845 r. w wieku lat 58 (LM Krobia). Synowie ich: Stanisław, ochrzcz. z cerem. 19 VI 1809 r. (LB Mokronos), Tomasz, o którym niżej, i zapewne Augustyn, o którym też niżej. Córka Letycja Zofia Antonina, ur. w Potrzebowie 12 IV 1812 r. (LB Poniec), wyszła w Chwałkowie 19 X 1841 r. za Leopolda Neymana, nieszlachcica (LC Krobia).
(a) Tomasz, syn Kaspra i Zofii Beczkowicz, ur. w Ciołkowie 22 XII 1717 r. (LB Krobia), dzierżawca Smiełowa 1844 r., Zmysłowa 1846 r., Wyżek 1851-1854, Gajewa 1856 r., dziedzic Masłowa, zmarł 16 VII 1872 r., pochowany w Krobi (Dz. P.). Ożenił się 28 VIII 1844 r. z Elżbietą Schley (LC Pępowo), córka Emila i Julii Fürstenberg, 2-o v. Błociszewskiej, zmarła w Gnieźnie 10 IX 1886 r. (Dz. P.). Z tego małżeństwa synowie: Ludwik Augustyn Kalikst ur. w Zmysłowie 24 VIII 1846 r., zmarły tamże 6 IX t. r. (LB i LM Niepart), Julian Karol Kasper, ur. w Krzyżankach 1 II 1850 r. (LB Pępowo) zmarły 22 IV 1918 r., pochowany w Rakoniewicach (Dz. P.), Edward Kazimierz Augustyn, ur. w Krzyżankach 20 IX 1847 r., zmarła 4 III 1851 r. (LB Magnuszewice), Maria Ida, ur. w Wyszkach 31 XII 1854 r. (tamże). Stefania Elżbieta, ur. w Gajewie 27 IV 1856 r. (LB Dolsk), zmarła 4 III 1893 r. (LM Poznań, Sw. Maria Magdalena), Helena, zmarła w Inowrocławiu 21 VII 1902 r. (Dz. P.).
(b) Augustyn, zapewne syn Kaspra i Zofii Beczkowicz, dziedzic Krzyżanek, umarł 13 XII 1884 r. w Popowie Ignacewie, pochowany w Krobi (Dz. P.) Jego żoną była zaślubiona przed 25 VI 1854 r. Julia (Julianna) Fürstenberg, wdowa po Emilu Schley (LB Skoraszewice), zmarła w Krzyżankach 21 X 1867 r. w wieku 67 lat (LM Pępowo; Dz. P.).
(2) Franciszek, syn Macieja i Grodzickiej, nabył od matki w r. 1690, wedle kontraktu działowego spisanego z bratem Łukaszem 27 I t. r. za 30.000 zł dobra Szczepowice, część Łagiewnik i sepna (Kość.307 k.240; 336 k.89v). W r. 1696 był już mężem Konstancji Smigielskiej, córki Stanisława i Katarzyny Krzyżanowskiej, której to Konstancji w r. 1698 oprawił 15.000 zł posagu (P.1135 X k.115v). Od Aleksandra Jana Potockiego, podkomorzego halickiego, kupił w r. 1701 za 20.000 zł wsie Drożdżyce i część Roszkowa w p. kośc. (P.1141 XII k.103). Żona jego w r. 1717 występowała jako współspadkobierczyni brata Adama, chorążego nadwornego koronnego (P.1153 k.32; Kośc.311 s.666). Franciszek Drożdżyce i część Roszkowa w p. kośc. sprzedał w r. 1719 za 30.000 zł Łukaszowi Kołaczkowskiemu sędzicowi ziemskiemu wschowskiemu (P.1168 k.62v), a Szczepowice części Łagiewnik i sepna W. sprzedał w r. 1727 za 49.000 zł Antoniemu Skrzetuskiemu, pisarzowi grodzkiemu gnieźnieńskiemu (P.1210 II k.35). W r. 1728 był posesorem Pierska (P.1211 k.62v). Franciszek zmarł w r. 1740 i został pochowany 21 XII u Reformatów w Poznaniu. Córki: Katarzyna Zofia, ochrzcz. 6 V 1697 r. (LB Czempin), która w r. 1715 dostała od rodziców zapis 6000 zł (Kośc.311 s.3750, przed 22 III 1726 r. wydana za Macieja Wilkowskiego, Łucja Barbara, ochrzcz. 27 XII 1699 r. (LB Konojad), Anna, ochrzcz. 20 VIII 1706 r. (ib.), Zuzanna Elżbieta, ochrzcz. 12 VIII 1707 r. (ib.), zapewne identyczna z córką tejże pary małżeńskiej, Elżbietą, w r. 1730 żoną Michała Kęszyckiego, zaś w r. 1756 żoną 2-o v. Józefa Kotarbskiego, Anna Marianna, ochrzcz. 5 III 1717 r. (ib.), ks. Józefa, zapewne identyczny z Janem Józefem, ochrzcz. 27 II 1701 r. (ib.), w r. 1722 kanonik regularny laterański konwentu czerwińskiego (P.1186 k.9), Hieronim Michał, ochrzcz. 13 IX 1702 r., Stanisław, ur. w Szczepowicach, ochrzcz. 1709 r. (11 XI ?), Ludwik, o którym niżej. Wspomniany tu Łukasz zapewne identyczny z ks. Łukaszem B., plebanem w Głuchowie, zmarłym 30 VI 1745 r. (LM Głuchowo).
a. Ludwik Bartłomiej, syn Franciszka i Smigielskiej, ochrzcz. 23 VIII 1711 r. (LB Konojad), zaślubił 5 II 1739 r. Konstancję Naramowską (LC Brody), córkę Waleriana i Ludwiki Dobiejewskiej, a dożywocie wzajemne spisał z nią w r. 1752 (P.1307 k.90v). Był w r. 1743 tenutariuszem wsi Zamorze koło Pniew, dziedzicznej Jana Rydzyńskiego (W.91 k.552), a w r. 1755 wydzierżawił na trzy lata Łowęcice od Ignacego Naramowskiego (Kośc.327 k.42v0. Konstancja umarła w Tarchalinie w r. 1774 i została pochowana 10 IV w Miejskiej Górce u Reformatów. Spadkobiercą jego był Andrzej Przyjemski podstoli wschowski (Kośc.361 k.36v). Ludwik ożenił się 2-o v. 25 I 1779 r. z Magdaleną Błociszewską, córką Franciszka i Drzewickiej (LC Śnieciska), a 23 VII 1787 r. spisał z nią dożywocie, które następnie w tymże roku wraz z pretensjami do dóbr Cebulice i Boćki scedował Augustynowi B. oraz Antoninie z B-ch Kosickiej (P.1364 k.240v0. Ludwik umarł w r. 1788, pochowany został 15 X (LM Fara Poznań).
b. Stanisław, syn Franciszka i Smigielskiej, ur. w Szczepowicach, ochrzcz. w r. 1716 (LB Konojad), zaślubił przed r. 1744 Aleksandrę Kęszycką, córkę Michała i Marianny Bogumiły Biegańskiej (p.1318 k.65), z którą dożywocie spisał 1789 r. (P.1366 k.448v). Żyła jeszcze w r. 1792 (P.1369 k.76v). Stanisław umarł w Chęcinach 15 V 1796 r. (Nekr. Reformatów Srem.). Synowie jego Walenty Ignacy Józef, ur. w Topoli, ochrzcz. 29 III 1744 r. (LB Sroda), Florian Paweł, ur. w Stęszewie 1 V 1762 r. (LB Stęszew).
2) Jakub, syn Adama i Dąbrowskiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1562 (Kośc.302 k.621v). Oprawił w r. 1661 posag 6000 zł Mariannie Kędzierzyńskiej, córce Marcina i Zofii Pakosławskiej (P.1072 V k.249v). Był współdziedzicem Błociszewa 1662 r. (Kośc.305 k.61v). Nie żył w r. 1664, kiedy owdowiała Marianna kwitowała swego ojca z posagu (P.1074 k.3530. W r. 1697 była jeszcze wdową (P.1133 III k.11v), w r. 1698 już 2-o v. żona Krzysztofa Jezierskiego (P.1135 VII k.86v). Jako dziedziczka Wysławic koło Srody występowała jeszcze w r. 1701 (P.1141 X k.28). Córki Jakuba i jej: Zofia, żona 1-o v. w r. 1683 Stanisława Gulczewskiego, w r. 1691 2-o v. Kazimierza Jerzego Markowskiego, 3-o v. Stanisława Kłobukowskiego, Katarzyna i Jadwiga, obie jeszcze w r. 1683 niezamężne (P.1106 X k.21), potem pierwsza z nich w l. 1691-97 żona Antoniego Orłowskiego, żupnika dobrzyńskiego, druga 1-o v. w r. 1696 żona Jana Trzebińskiego, 2-o v. Stanisława Małachowskiego.
2. Piotr, syn Stanisława i Iłowieckiej, w r. 1614 pod opieką braci stryjecznych Jana i Stanisława, synów Wacława (Kośc.290 k.608v). W r. 1621 nabył od stryjecznego brata Jana za 9000 zł jego częsci w Błociszewie (P.1412 k.895), a w r. 1622 swoje części po ojcu w tej wsi sprzedał za 5000 zł bratu Adamowi (P.1413 k.656v). Żeniąc się w r. 1626 z Jadwigą Prusimską, córką Stanisława, na połowie swych części w Błociszewie oprawił jej przed ślubem posag 3500 zł (P.1415 k.239v). Jadwiga, jako wsółspadkobierczyni obok swych braci brata Mikołaja Prusimskiego, wyderkowała w r. 1629 Miłostowo w p. pozn. za 5000 zł małżonkom Żółtowskim (P.1416 k.408v). Połowę Błociszewa sprzedał w r. 1637 za 12.000 zł bratu Adamowi (P.1419 k.98). Od Piotra Urbanowskiego i jego siostry Barbary Wojciechowej Karsznickiej kupił w r. 1640 za 3606 zł części wsi Mnichy, Tuczapy i Miłostowo w p. pozn. (P.1420 k.210v), zaś od Jakuba Urbanowskiego, siostrzeńca i spadkobiercę Mikołaja Prusimskiego, odziedziczone t. r. inne części w tychże wsiach Prusim i Belsko sprzedała w r. 1641 za 15.660 zł swej Zofii zmężnej Manieckiej, łowczynie poznańskiej (ib. k.561v), i t. r. od tejże siostry kupiła za 13.333 zł części w Mnichach, Tuczapie i Miłostowie (ib. k.748). W r. 1642 kupiła inne części tych wsi za 1863 zł od Katarzyny z Urbanowskich Milińskiej (ib. k.841). Piotr żył jeszcze w r. 1647 (P.1423 k.231), nie żył zaś w r. 1649, kiedy wdowa kupiła za 1863 zł części w powyższych wsiach od Marianny z Gorajskich Słupskiej (P.1424 k.961v). Żyła jeszcze w r. 1652 (Kośc.302 k.612v0. Nie żyła już w 1663 r. (P.1073 k.450v). Córki Piotra i Prusimskiej: Katarzyna, w r. 1647 żona Jana Choińskiego, Anna zaślubiła w r. 1652 Wojciecha Milewskiego, a zapewne córką ich była też Barbara, żona Michała Choińskiego, której w r. 1661 wypłacał posag Stanisław B., syn Piotra (Ws.63 k.349). Synowie Stanisław, o którym niżej, Mikołaj, wspomniany w r. 1651 (P.1063 k.1077), żyjący jeszcze w r. 1653 (P.1066 k.125).
Stanisław, syn Piotra i Prusimskiej, wraz ze swym starszym bratem Mikołajem kupił w r. 1651 za 1830 zł Elżbiety z Gorzyńskich Trembińskiej części wsi Mnichy, Tuczęp i Miłostowo (P.1860 k.454). Obu tym braciom oraz Koszutskim Anna z Trzcińskich Marszewska w r. 1653 sprzedała za 4000 zł odziedziczone po Katarzynie z Marszewskich Rydzyńskiej części w Poniecu i wsiach przyległych (P.1066 k.125). Żoną Stanisława była Katarzyna Bukowiecka, córka Stanisława i Marianny Kierskiej. W r. 1652, 6 V, krótko przed ślubem, zobowiązał się oprawić jej posag na połowach tych dóbr w Miłostowie, Tuczempie i Mnichach, które przypadną mu z działu z bratem Mikołajem (P.1064 k.222). Wzajemne dożywocie spisał z nią w r. 1664 (P.1425 k.542v) i t. r. oprawił jej posag 15.333 zł na połowie wsi Mnichy, Tuczęp i Miłostowo (ib. k.568v). Od Jakuba Konarzewskiego, jako opiekuna Stefana Drozdowskiego, kupił w r. 1670 za 24.300 zł wieś Piotrowo w p. kośc. (P.1868 XI k.258, 260; 1427 k.575), a sprzedał tę wieś Janowi Boguckiemu w r. 1676 za 24.400 zł (P.1427 k.1043). Chyba żył jeszcze w r. 1693 (P.1432 k.381), nie żył już w r. 1698 (P.257 k.121). Katarzyna Bukowiecka nie żyła już w r. 1698 (P.1114 XI k.4). Ich córki: Ludwika, w r. 1679 1-o v. żona Wojciecha Sczanieckiego, w r. 1682 2-o v. Wojciecha Pruszaka Bieniewskiego, cześnika latyczowskiego, Katarzyna, ochrzcz. 4 IX 1663 r. (LB Grodzisk), w r. 1680 żona Jana Kwileckiego, Zofia, w r. 1685 żona Jana Swieykowskiego, Anna, w r. 1687 żona Jana Soszyńskiego, Jadwiga, w r. 1690 żona Jana Watta Kosickiego, Teresa, w r. 1700 1-o v. żona Jana Główczewskiego, w r. 1715 2-o v. żona Macieja Drachowskiego, Konstancja, ur. około 1673 r., zaślubiła przed 23 VII 1716 r. Piotra Pomorskiego. Synów było trzech: Franciszek Maciej, o którym niżej, i Krzysztof. Ks. Franciszek, w r. 1694 w zakonie jezuitów (P.1127 VIII k.54v), swe dobra rodzicielskie rezygnował w r. 1698 bratu Maciejowi (P.257 k.121). Niesiecki o nim pisze: "po filozoficznych i teologicznych katedrach wsławiony, rektor kolegium krosieńskiego i sandomierskiego". O Krzysztofie słyszymy tylko raz jako o nieletnim, w r. 1694.
Maciej, syn Stanisława i Bukowieckiej, w r. 1688 oprawił 10.000 zł posagu żonie swej Ewie Kwileckiej, córce Adama i Elżbiety Łyszkowskiej (P.1430 k.88). Od Macieja Ostrowskiego kupił w r. 1690 za 33.000 zł Cerekwicę w p. kcyń. (Kc.132 k.563). Po bezdzietnej śmierci pierwszej żony (P.1149 III k.41) ożenił się powtórnie 3 VIII 1693 r. z Jadwigą Swieciką, córką Jana i Zofii Chociszewskiej, wdową 1-o v. po Stanisławie Zagórskim, skarbniku wschowskim (LC Popowo Kośc.; P.1130 XI k.65). Dziedzic części Miłostowa, Mnichów i Tuczępu 1694 r. (P.1127 VIII k.54v; 1139 X k.87v). Cerekwicę sprzedał w r. 1700 za 62.000 zł Sebastianowi Kwileckiemu (P.1138 VI k.84), a w r. 1701 kupił od Władysława Lipińskiego za 13.500 zł jego części w Miłostowie (P.1140 V k.38v). Dożywocie wzajemne z żoną spisał w r. 1713 (P.1147 II k.97v). W r. 1718 uzyskał prawo dożywotnie do dworku sławetnych Wulfów w Pozmaniu (P.1235 k.5). Jadwiga umarła w Mnichach 16 II 1726 r. (LM Kamionna). Maciej w r. 1727 sprzedał części Miłostowa, połowę Mnichów i całą wieś Tuczęp za 90.000 zł swej siostrze Konstancji zamężnej Pomorskiej (P.1210 V k.59v). Umarł w r. 1730 i został pochowany u Bernardynów poznańskich (Arch. Bern. W.58). Syn jego z drugiej żony, Tomasz, umarł młodo 14 X 1709 r., pochowany w kościele w Mnichach (LM Kamionna). Spadek po Macieju dostał się potomkom jego sióstr. Zob. tablice 1-5.
Z powyższymi nie umiem połączyć następujących B-ch. Anna, w r. 1560 wdowa po PIotrze Łobeskim. Magdalena, w l. 1584-1614 wdowa po Macieju Brodzkim. Katarzyna, w l. 1586-87 wdowa po Krzysztofie Koszutskim. Anna, w r. 1589 wdowa po Bartłmieju z Nowej Wsi Cieleckim. Zofia, w l. 1593-95 wdowa po Augustynie Piotrkowskim. Łucja, w r. 1599 wdowa po Janie Manieckim. Elżbieta, w r. 1636 żona Stanisława Pogorzelskiego. Jadwiga, w l. 1645-52 wdowa po Wojciechu Wilskim. Teresa przed 1 IX 1671 r. zaślubiła N. Prusimskiego. Jan, pochowany w r. 1674 u Bernardynów w Poznaniu (Arch. Bern. W.58). Agata, zakonnica, trzymała w r. 1705 do chrztu dziecko (LB Chrzypsko). Katarzyna i jej mąż Stefan Czaplicki oboje nie żyli w r. 1728. Elżbieta, zamężna Kosińska, pochowana w r. 1733 u Bernardynów w Poznaniu. Maciej, posesor, zmarł we dworze w Mącznikach 20 XI 1742 r. (LM Mączniki). Ludwik, z Tarchalina, występował jako chrzestny 6 IV 1768 r. (LB Jaraczewo) zaślubił przed r. 1780 Magdalenę Błociszewską, córkę Franciszka, starosty grójeckiego. Józef, chrzestny 11 VIII 1788 r. (LB Poznań, Sw. Marcin). Marianna przed 9 IX 1795 r. wyszła za Kazimierza Krzymińskiego. Antonina, licząca lat 30, wyszła w Gnieźnie 9 IX 1798 r. za Kaspara Daneckiego. Barbara, wdow mająca lat 26, zaślubiła 5 III 1799 r. Kazimierza Jadamczewskiego. Tekla, chrzestna 19 IV 1809 r. (LB Kuchary). Benedykt, ekonom w Zdzychowicach, mąż Marii z Brockich, ojciec Teofili Józefy, nr 20 XII 1810 r., Wiktorii Joanny, chrzestnej 20 XII 1810 r., Stanisława, ur. 13 XI 1813 r. w Zdzychowicach (LB Sroda). Barbara z Korytowskich, 1-o v. Błociszewska, 2-o v. Jadamczewska, 3-o v. żona Wincentego Maciejowskiego, komisarza sprawiedliwości, zmarła w Poznaniu 19 V 1825 r. (LM Poznań, Sw. Maria Magdal.). Ludwika, żona Bonaewntury Karońskiego, zmarła w Żegrowie 20 I 1839 r., licząc lat 44. Florian, obywatel ziemski, mąż w r. 1850 Maksymiliany Nonies (!). Jan, posesor dóbr Śląskowo, zmarł tam 14 XII 1856 r., mając lat 40. Z żony Emilii Białęskiej, córka Kazimiera Zofia, ur. w Krobi 9 III 1853 r. (LB i LM Krobia), zmarła w Rawiczu 10 1863 r. (LM Rawicz). Józef, dzierżawca, liczący lat 32, zaślubił 11 IX 1854 r. Leokadię Trzebińską, wdowę po Konstantym Koszutskim, mającą lat 32, dziedziczkę (?) Magnuszewic (LC Magnuszewice). Umarł 23 XI 1865 r., osierocając żonę (Dz. P.), która zmarła w Rawiczu 12 XI 1896 r. (LM Rawicz). Wiktoria, ur. 23 XII 1850 r., wyszła przed 19 IX 1878 r. za Karola Spławę Neymana, zmarła jako wdowa w Poznaniu 27 XII 1929 r. (LM Sw. Marcin).
@tablica: Błociszewscy h. Ostoja 1.
@tablica: Błociszewscy h. Ostoja 2.
@tablica: Błociszewscy h. Ostoja 3.
@tablica: Błociszewscy h. Ostoja 4.
@tablica: Błociszewscy h. Ostoja 5.
>Błogowscy, Bługowscy z Błogowa (dziś Bługowa) w p. nakiel.. Wincenty Kępa z Błogowa, nie żyjący w r. 1452, kiedy to jego syn Wojciech, dziedzic w Błogowie, godził się ze swymi stryjami, Myślimirem Kunowskim i Dobrogostem Tłukomskim (N.143 k.48v). Swe dobra w Przedpełkowie w p. nakiel. po swej śmierci na trzy lata powierzył w opiekę zięciowi swemu Niemierzy z Soszna (N.143 k.62v).
Jurga Iwieński, niewątpliwie identyczny z Jerzym, Jurgą Błogowskim, mającym terminy z braćmi Przedpełkows w l. 1476-77 (N.145 s.119, 159). Nazwany ich stryjem Wincenty Luchowski (N.144 s.315). Wojciech Iwieński, nie żyjący w r. 1514, ojciec Piotra, Barbary, i Anny. Żoną tego Wojciecha była Barbara, w r. 1514 żona 2-o v. Macieja Leskiego (Łęskiego ?). Piotr t. r. wyderkował siostrom za 100 zł dwie części w Błogowie (N.213 k.18). Z tych córek, Barbara była w l. 1514-18 żoną Jakuba Grabowskiego, Anna, w l. 1515-29 za Maciejem Siedleckim. Piotr, dziedzic w Dębionku, łan pusty w tej wsi wyderkował w r. 1525 za 10 i pół grz. Janowi Broniewskiemu (ib. k.35, 69).
Maciej i Jan, bracia niedzielni 1488 r. (N.146 s.29). Występoawli i w r. 1497 (ib. s.148). Z nich Jana wraz z bratankiem rodzonym Maciejem sprzedali w r. 1500 części w Błogowie za 50 zł w. Mikołajowi i Michałowi, braciom niedzielnym, dziedzicom w Szczerbinie (ib. s.303). Maciej, chyba starszy z tych braci, nie żył już w r. 1500 zł, kiedy to wdowa po nim Małgorzata kwitowała z 2 grz. Jana i Macieja, stryja i bratanka (a więc swego szwagra i chyba syna lub pasierba ?), dziedziców w Bługowie (ib. s.236). Maciej, rodzony bratanek Jana, mógł też być jednak synem jeszcze innego, nieznanego mi z imienia, brata. Ta Małgorzata, nazwana Guncerzewską, w r. 1517 działając wraz z swą córką Agnieszką, żoną Jana Guncerzewskiego, sprzedała za 30 grz. cztery puste łany w Guncerzewach w p. nakiel. Katarzynie Sleszyńskiej, wdowie po Janie zw. Stefek (N.213 k.30v). Może synem Macieja i owej Małgorzaty był Wojciech, który w r. 1519 nabył od Wawrzyńca Guncerzewskiego sposobem wyderkafu za 50 grz. cztery łany roli w Guncerzewach (ib. k.40). Od Michała Ostrowskiego nabył też wyderkafem w r. 1520 za 10 zł w. łan w Sąsiecznie p. nakiel. (G.335a k.52), a w r. 1524 od Wawrzyńca Piesczyńskiego dwa łany puste we wsi Gyąszeszewo (?) (ib. k.81v). Od sióstr Katarzyny Raczkowskiej i Barbary Kościeskiej kupił w r. 1525 za 30 grz. dwa puste łany w Guncerzewach (N.213 k.71v) i w r. 1525 za 30 grz. dwa puste łany w Guncerzewach (N.213 k.71v) i w r. 1526 część w tej wsi dał swym córkom, Małgorzacie i Annie (ib. k.73v).
Maciej, bratanek Jana, a może syn Macieja, nabył w r. 1512 sposobem wyderkafu za 13 zł od Macieja Łuchowskiego dwa łany w Luchowie p. nakiel. (ib. k.11). Występując w l. 1513-16 jako "szlachetny", ale jednocześnie mieszczanin z Łobżenicy, nabył w r. 1513 sposobem wyderkafu od ks. Wojciecha Skickiego za 22 grz. część wsi Skic w p. nakiel. (ib. k.11v), w r. 1514, też wyderkafem, za 12 grz. od Macieja Leskiego (Łęskiego ?) łan w Dębionku (ib. k.18v), w r. 1516 za 250 zł od Stanisława Kościeleckiego wieś Jeziorki w p. nakiel. (ib. k.29), t. r. za 50 grz. od Wincentego Sławianowskiego części w Sławianowie i Kleszczynie w p. nakiel. (ib.). Dziedzic w Skicu, nabył ponownie sposobem wyderkafu za 350 zł od Stanisława Kościeleckiego, starosty dobrzyńskiego, wieś Jeziorki (ib. k.34), a t. r. wraz z Piotrem "Gąską" od Jadwigi Skickiej, żony opatrznego Jana Szlisa, mieszczanina łobżenickiego, wyderkaf części Skica (ib. k.36). W r. 1520 kupił za 608 zł wieś Debrzno i połowę wsi pustej Buczek w p. nakiel. od Mikołaja i Piotra, ojca i syna z Arcemberku (ib. k.50). Debrzno i połowę Buczka dał w 1528 r. w dożywocie swej żonie, Katarzynie Skickiej (G.335a k.115). Żył jeszcze w r. 1539 (P.1394 k.309), nie żył już w w r. 1550, kiedy to owdowiała Katarzyna otrzymane od męża dobra w Debrznie i Buczku dała synom Wojciechowi, Grzegorzowi i Janowi (G.335a k.146). Wdowa Katarzyna żył jeszcze w r. 1552 (ib. k.378v). Córki Macieja: Zofia B. "z Debrzna", w r. 1534 żona Andrzeja Mościckiego, 2-o v. w r. 1551 żona Wawrzyńca Dembickiego cz. Drogoszewskiego, Dorota, w r. 1539 za Wiktorynem Tomiszewskim. Wspomniani wyżej synowie zwali się już przeważnie Debrzyńskimi. Ich potomkowie używali już zawsze tego ostatniego nazwiska. Zob. o nich Debrzyńscy.
Wspomniałem wyżej, że Jan i jego bratanek Maciej części w Bługowie sprzedali w r. 1500 Mikołajowi i Michałowi, braciom rodzonym niedzielnym, dziedzicom w Szczerbinie. Może ten Mikołaj był identyczny z Mikołajem B., nie żyjącym już w r. 1516, którego syn, też Mikołaj, nie mający jeszcze wtedy lat sparawnych, w asyście stryja Wincentego Młotkowskiego i wuja Macieja Grabieńskiego, działając wraz ze swą rodzoną ciotką Anną B., części w Bługowie sprzedał za 40 grz. Piotrowi Zberkowskiemu (N.213 k.27).
Adam B. był w r. 1629 pisarzem grodzkim inowrocławskim (ZTP 28b s.2226). Nie wiem czy można go zaliczyć do umieszczonych powyżej.
>Błomińscy, Błomieńscy wyszli z Błomina w p. płońskim. Stanisław w r. 1600 był mężem Katarzyny Zdzychowskiej, córki Stanisława i Urszuli Wilkońskiej (P.970 k.921v). Jan był w r. 1641 sługą Adama Sławianowskiego (P.166 k.513).
>Błoniccy (czasem Błońscy) z Błonic w p. koniń. Katarzyna z Błonic, żona Bartosza, miała w 1445 r. termin z ks. Maciejem, proboszczem we wsi Kościół (I.Kal.3 k.149). Krczon B. występował w r. 1466 (I.Kon.2 k.98v). Stanisław z Błonic, nie żyjący w r. 1649 ożeniony z Piechną, ojciec Anny, w r. 1472 żony Marcina Czecha, dziedzica w Królikowie (ib.1 k.9). oraz Jana. Ten Jan, dziedzic w Błonicach, sprzedał w r. 1469 Janowi z Siąszyc ćwierć łana w siąszycach za 150 grz. (P.1385 k.41v). Dwa łany osiadłe w Błonicach sprzedał t. r. za 100 kop gr. swej matce Piechnie, ta zaś scedowała synowi swą oprawę na Siąszycach (ib.). Chyba ten sam Jan na połowie Błonic oprawił w r. 1494 posag 50 grz. żonie swej Annie, córce Piotra Wąsowskiego (P.1383 k.49v). W r. 1496 Jan wezwał Andrycha Wąsowskiego do uiszczenia jej posagu 10 grz. (I.Kon.1 k.255v), a ten w r. 1500 zeznał dług 27 grz. jako posag po tej siostrze rodzonej (kon.4 k.88). Jan w r. 1498 zapisał 3 grz. długu Andrzejowi Grabienickiemu, cześnikowi kaliskiemu (ib. k.278v). Zabity został przez Stanisława Winarskiego, mieszczanina z Konina, z którym owdowiała Anna zawarła w r. 1503 ugodę. Przy tej okazji zostali wymienieni synowie Jana: Baptysta cz. Krczon, Andrzej, Wojciech, Mikołaj, Ambroży i Jan (ib. k.315v). Była też córka Małgorzata, w r. 15125-27 żona Jakuba Swinieckiego.
1. Krczon (Krystyn, Baptysta), syn Jana, w r. 1525 niedzielny ze swym bratem Wojciechem (ib.2 k.71v), pozywany był w r. 1526 wraz z braćmi Wojciechem, Andrzejem i Mikołajem przez siostrę Swiniecką o wygnanie jej z dóbr rodzicielskich w Błonicach (ib. k.1210. Wraz z bratem Andrzejem miał w r. 1527 termin z tą siostrą o trzy półłanki w tej wsi (ib. k.130). Wraz z braćmi Andrzejem i Wojciechem odziedziczoną po bracie stryjeczno-rodzonym Wawrzyńcu "Zygmunciku" (więc chyba synu Zygmunta ?), część zwaną "Zygmuntowską" w Modlibogowicach sprzedał w r. 1530 za 15 grz. Katarzynie, matce, i Jakubowi, synowi, Modlibowskim (ib. k.198v). Wraz z bratem Wojciechem części Błonic sprzedali w r. 1531 za 400 zł Wojciechowi Osieckiemu (P.1393 k.431). Krystyn umarł t. r., a syn jego Jan, działający w asyście stryja Andrzeja, wspomnianą część Zygmuntowską sprzedał t. r. za 20 grz. Jakubowi Modlibowskiemu (Z.Kon.6 k.63).
2. Andrzej, syn Jana, wspomniany w r. 1503, wraz z bratem Wojciechem część "Zygmuntowską" w Modlibogowicach, odziedziczoną po bracie stryjeczno-rodzonym Wawrzyńcu "Zygmunciku" sprzedali w r. 1550 za 20 grz. Jakubowi Modlibowskiemu (ib. k.58v). Andrzej część w Błonicach sprzedał w r. 1552 za 160 zł Wojciechowi Osieckiemu (I.Kon.2 k.270). W r. 1533 sprzedał temuż Osieckiemu za 200 zł część w tejże wsi (Z.Kon.6 k.72v).
3. Wojciech, syn Jana występował w l. 1503-31 (P.1393 k.431). Może identyczny z nim szl. Wojciech Błoński (!), mieszczanin z Miłosławia, po którym wdowa Jadwiga Stawska, córka Jana, skwitowała z posagu swych braci w r. 1547 (Py.172 k.366).
4. Mikołaj, syn Jana, wspomniany w r. 1503, ożeniony z Anną Jabłowską, córką Macieja Słupskiego (!), która w r. 1526 kupiła od swej babki macierzystej Doroty Jabłowskiej, wdowy po Mikołaju Goczanowskim, za 400 zł części Jabłowa w p. kcyń. (P.1393 k.124). Oboje żyli w r. 1529, kiedy Anna występowała przeciwko Mikołajowi Słupskiemu o wygnanie jej z części w W. Jabłowie nabytej za 400 zł od Doroty Jabłowskiej (P.871 k.406). Owa Anna już jako wdowa części w Jabłowie sprzedała w r. 1530 za 400 zł swemu bratu Mikołajowi Jabłowskiemu (ib. k.330).
5. Jan, syn Jana, wspomniany w r. 1503, zapewne identyczny z Janem B. występującym w r. 1518 jako styj Anny, żony 1-o v. Wojciecha Wierzchowskiego, 2-o v. Wojciecha Siekierzeckiego (G.335a k.43v). Zob. tablicę.
@tablica: Błoniccy
>Błońscy. Wobec istnienia trzech rodzin tego nazwiska, jednej h. Biberstein ze wsi Błonie w p. pilzneńskim, drugiej h. Nałęcz ze wsi Błonie w p. drohickim, trzeciej wreszcie nieznanego mi herbu z Błonia w p. łęczyckim, nie mogę określić przynależności herbowej większości osób, które tu wymieniam.
Aleksander B. wraz z żoną Katarzyną Wysocką wydzierżawili w 1636 r. część wsi Dąbrowa w p. kal. od Aleksandra Czepowskiego i jego żony Heleny Ostrowskiej (I.Kal.102 s.929). Ta Katarzyna Wysocka, córka Stanisława i Doroty Mycielskiej, zmarła jeszcze tego samego roku i Aleksander sumę 1000 zł jej posagu i wyprawy zobowiązał się uiścić swoim zrodzonym z niej synom, Stanisławowi i Andrzejowi (ib. s.1827). Ten sam chyba Aleksander, syn Andrzeja, mąż Doroty Bielczewskiej, córki Stanisława i Anny z Chotynina, występował w r. 1639 (I.Kal.105 s.96). Małżonkowie ci wydzierżawili od Andrzej Borzysławskiego w 1641 r. wieś Buwinę (I.Kal.107a s.788). Stanisław, syn Wojciecha z ziemi drohickiej, już nie żyjącego, występował w r. 1653 (N.227 k.75v). Zofia de Bibersztyn B., żona Jana z Bukowca Schlichtinga, 1660 r. Jan i żona jego Jadwiga Głuchowska, córka Wojciecha, bezpotomni, nie żyli już oboje w r. 1690 (I.Kal.146 s.450). Jan, nie żyjący w r. 1690, może ten sam mąż Terey Korytkowskiej, żony 1-o v. Bartłomieja Chmieleckiego, wtedy wdowy (ib. k.452). Byłaby więc to ewentualnie jego druga żona. Antoniego i Doroty córka Barbara, ochrzcz. 6 XII 1696 r. (LB Gniewkowo). Stanisław, nie żyjący w r. 1723, ojciec Franciszka (I.Kon.75 k.417). Zofia, w r. 1738 wdowa po Franciszku, może tym samym, matka Katarzyny, w l. 1738-39 żony Jana Jaroszewskiego Karasia (I.Kon.77 k.107, 146v). Antoniego i Anny syn Andrzej Franciszek Ksawery, ochrzcz. 30 XI 1736 r. (LB Sw. Marcin, Poznań). Mikołaja żyjącego w r. 1746, nie żyjącego w r. 1758, i Marianny Kraszewskiej, nie żyjącej w r. 1745, córka Katarzyna, w l. 1745-58 żona Jana Puchały Chybińskiego (P.1281 k.109; 1283 k.17v, 72v; 1325 k.130).
>Błotniccy. Boniecki znał B-ch h. Doliwa z Błotnicy w p. radomskim. Franciszek, nie żyjący w r. 1695, mąż Anny Korytkowskiej, córki Jana i Marianny Czachórskiej, 2-o v. w l. 1695-99 żony Hiacynta Cybulskiego (I.Kal.152 s.116, 299; 153 k.289).
Hipolit, oficer wojsk polskich 1831 r., zmarł 24 II 1886 r. w Paryżu (Dz. P.).
>Błotowski "urodzony" Jan, dr. med., mąż Anny, chrzcił 26 II 1670 r. swego syna Mikołaja (LB Wilkowo Polskie).