Budzisławscy-Bzowscy

In Memoriam Prof. Dr. Włodzimierz Dworzaczek - zum 25. Todesjahr zurück

Materiały historyczno-genealogiczne do dziejów wielkiej własności w Wielkopolsce [Historische und genealogische Materialien zur Geschichte großer Güter in Großpolen]

​Budzisławscy-Bzowscy - 98 Einträge

>Budzisławscy h. Sulima wyszli z Budzisławia Mniejszego (dziś Górnego) w p. gnieźn.

Mikołaj z Budzisławia, syn Strzeszka, kanonik i oficjał gnieźnieński 1411 r. stryj Jana, Oganki i Bogatki, rodzeństwa z Budzisławia (G.1 k.69v). Jan, Wojciech i Bogusłąw z Budzisławia 1411 r. (G.1 k.99). Jan w r. 1434 (P.12 k.153). Wojciech w r. 1423 (G.3 k.31). Bogusław (Bogusz) z Budzisławia, dziedzic w tej wsi 1414 r. (KDW V, s.582), w r. 1424 miał prawo bliższości do Swarzędza i Kraszczyna po swym rodzonym wuju (P.7 k.156v). Dziedzic w Kruchowie, Grabowie i Ławkach około r. 1424 (G.3 k.223v), podsędek ziemski kaliski w l. 1431-40 (G.; KDW V, s.483, 533). Wieś Budzisław rezygnował w r. 1435 synowi swemu Januszowi (P.1378 k.187). Żonie swojej Małgorzacie oprawił t. r. posag 400 grz. (ib. k.84v). W r. 1437 synom swym Maciejowi, Janowi(!), Jakubowi i Stanisławowi, z niej zrodzomum, cedował sumę mależną ich matce, zabezpieczoną na Kruchowie (ib. k.127). Spośród tych synów, o Januszu (Janie) zob. niżej, Maciej Jakub i Stanisław pisali się w latach późniejszych Kruchowskimi. Był i syn Strzeszek z Budziesławia, który 1451 r. ręczył za rodzonego brata Janusza (G.6 k.179).

Janusz (Jan), syn Bogusza i Małgorzaty, na Uniwersytecie Krakowskim 1430 r. (Alb. Stud.). Dostał od ojca w r. 1435 Budzisław (P.1378 k.187). W r. 1451 wraz ze swą żoną Szczepanką pozywał Jana, syna Bartolda Płowieckiego z Nożyczyna (G.6 k.163v). Miał w r. 1452 sprawę z Wojciechem z Budzisławia (Kościelnego), zwanym "Schyendel"(?) (A. Capit. II, nr 492). Nie żył już w r. 1463, kiedy Szczepanka, wdowa po nim, miała sprawę z Andrzejem z Budzisławia (G.20 k.24). W r. 1468 oprawę swą na Budzisławiu scedowała synom swym Marcinowi i Strzeszkowi, którzy zobowiązali się wyposażyć swe siostry Beatę i Katarzynę (ib. k.164). Wdowa w r. 1469 Budzisław Mniejszy sprzedała za 600 grz. synom Marcinowi i Boguszowi (P.1385 k.12v). Oprawę na Budzisławiu scedowała w r. 1471 Marcinowi, który zapisał swej matce trzy grzywny rocznej pensji (G.20 k.227). Żyła jeszcze w r. 1479. Żyli wtedy również jej młodsi synowie, Strzeszek i Bogusz (G.9 k.117v). Z córek, Beata była 1-o v. w l. 1470-72 żoną Ozjasza Grabienickiego, 2-o v. była żoną Jana z Łabiszyna (Łabieskiego), po którym wdową była w l. 1487-93, 3-o v. w l. 1493-99 żona Wojciecha Chwałkowskiego, Katarzyna, występująca w l. 1468-71, niezamężna (G.20 k.176v, 224, 227, 2441).

Marcin, syn Janusza i Szczepanki, dziedzic w Budzisławiu Mniejszym 1449 r. (G.7 k.55), w r. 1452 mąż Barbary Siernickiej cz. Smyrzyńskiej, córki Grzegorza z Sierniczka (Siernickiego) (G.7 k.178v; 8. k.26). Zobowiązał się 1468 r. całą swą dziedzinę w Budzisławiu wyderkować za 300 grz. Stanisławowi Kruchowskiemu, co poręczył jego brat Strzeszek z Budzisławia (G.8 k.25v, 26). W r. 1469 występował wraz z bratem Strzeszkiem jako niedzielny z nim (G.20 k.29, 164; P.1385 k.12v). Stryjowi Stanisławowi Kruchowskiemu sprzedał sposobem wyderkafu w r. 1469 za 300 grz. sześć łanów w Budziesławiu (P.1385 k.13v). Barbara Siernicka swoją trzecią część we wsiach Smerzyn i Oborznia w p. kcyń. oraz czwartą część w Sierniczu w p. gnieźn. rezygnowała w r. 1469 swemu mężowi (P.1385 k.32). Marcin siostrze Katarzynie zapisał w r. 1469 posag 70 grz. (G.20 k.176v). Żonie oprawił w r. 1470 jej posag 50 grz. na połowie części Smerzyna Wielkiego i Oborzni, od niej kupionych (P.1385 k.65). Barbara t. r. odziedziczone po swych rodzicach wsie, Smerzyn i Oborznia, wymieniła z Przecławem Potulickim, kasztelanem rogozińskim, na dziesiątą część wsi Sulaszyno w p. kcyń. i dopłatę 1.000 grz. (ib. k.69), a Marcin oprawę posagu 200 grz. przeniósł jej t. r. na dwie części w Budzisławiu (ib. k.74). W r. 1471 skwitowany został z klejnotów przez siostrę Katarzynę (G.20 k.241). Barbara Siernicka zawarła wr. 1473 ugodę ze swym stryjem Andrzejem (ib. k.274). Między Marcinem B. z Mniejszego Budzisławia a braćmi Swiątosławem i Andrzejem z obu Sierniczów założono 1480 r. vadium dla dochowania między nimi pokoju (G.10 k.49v). Od synów zmarłego Jana Wilamowskiego dostał 1482 r. zobowiązanie rezygnowania sobie prawa do siedmiu łanów we wsi M. Siernicze (G.11 k.106) i t. r. brał w zastaw za 7 grz. dwa łany puste we wsi Zbyrzyno w p. gnieźn. od Andrzeja Zbyrzyńskiego (G.11 k.97v). Marcin wzywał w r. 1476 brata swego Bogusława do zrezygnowania sobie części w Budzisławiu (G.21 k.24v). Od Beaty, żony Wojciecha Sokolnickiego, kupił w r. 1487 za 200 grz. część w Zbyrzynie w p. gnieźn. (P.1387 k.83v). T. r. od Mikołaja, Piotra, Stanisława, Piotra(!) i Wawrzyńca, braci rodzonych z Słowikowa, kupił za 100 grz. część w Zbyrzynie, odziedziczoną przez nich prawem bliższości po Andrzeju Zbyrzyńskim (ib. k.85v; G.13 k.43v, 44). Od siostry Beaty, wdowy po Janie z Łabiszyna, kupił t. r. oprawę daną jej przez męża ma wsi Wola w p. gnieźń., a wynoszacą 100 grz. posagu jej (P.1387 k.83). On i jego siostra Beata dostali t. r. od Katarzyny, żony Jana Słupskiego zobowiązanie rezygnowania im połowy wsi Kołodziejewa i Sedowa, spadłych po śmierci Jana Rogali z Kołodziejewa, wuja tego rodzeństwa (G.13 k.35), a ze swej strony zobowiązali się rezygnować Słupskiej trzecie części w Sedowie, Kołodziejewie, w połowie miasta Wyrzyska i wsi Osiek w p. nakiel. (ib. k.35v). Miał przysądzone sobie miasto Wyrzysk i wieś Osiek, ale wzbronił mu intromisji do tych dóbr w r. 1488 Słupski (N.146 s.39). Wraz z siostrą Beatą nabył 1489 r. wyderkafem od Wojciecha Grzybowskiego za 40 grz. cztery łany roli w Zbyrzynie (G.13 k.169). Wspólnie z siostrą Beatą Łabiską występował w r. 1490 przeciwko Słupskiemu o wygnanie ich obojga z części dziedzicznych w Wyrzysku (N.146 s.49, 62). Od Stanisława Kruchowskeigo nabył w r. 1491 za 10 grz. połowę młyna wodnego należacego do Kruchowa (P.1387 k.140). W roku nastepnym 1492 umarł, a Barbara połowę Siernicza rezygnowała wieczyście Swiętosławowi Grzymale Siernickim (ib. k.177v; G.15 k.151v). Wraz ze swym niedzielnym synem Adamem wyderkowała w r. 1500 cztery półłanki w Sierniczu za 30 zł. Janowi Napruszewskiemu (G.18 s.217). Żyła jeszcze w 1502 r. (P.859 k.298v). Nie żyła już w r. 1513 (G.25 k.406). Córki Marcina i Siernickiej, Zofia i Jadwiga, niezamężne w r. 1494 (G.23 k.10). Z nich Zofia, w l. 1504-14 1-o v. żona Zygmunta Sosnkowskeigo, 2-o v. w l. 1526-44 była za Stanisławem Oborskim, Jadwiga, w l. 1500-17 żona Michała Suszewskiego. Synowie: Aleksay i Feliks, o którym niżej, oraz Adam, wstępujący w l. 1493-1500 (G.22 l.225v; 24 k.39), zapewne już nie żyjący w r. 1502 (G.24 k.192v).

1. Aleksy, syn Marcina i Siernickiej, występował w r. 1493 (G.22 k.225v). Współdziedzic w Budzisławiu (P.862 k.5v), wspólnie z bratem Feliksem połowę wsi Siernicze sprzedali w r. 1504 za 400 zł. w. Zygmuntowi Sosnkowskiemu (ib. k.6). T. r. od brata Feliksa nabył części w Wielkom i Mniejszym Budzisławiu oraz Mniejszym Sierniczu, zaś sprzedał temu bratu część z Zbyrzynie i dopłacił 700 zł. w. (ib. k.21v; P.1390 s.17, 18), ale w r. 1506 nazwany jeszcze niedzielnym w Budzisławiu obok brata Feliksa (G.19 k.220). Części ojczyste w Zbyrzynie sprzedał sposobem wyderkafu w r. 1511 za 20 grz. Mikołajowi Mielżyńskiemu (G.25 k.188v). Żył zapewne i w r. 1519 (P.1392 k.305v).

2. Feliks (Szczęsny), syn Marcina i Siernickiej, asystował w r. 1492 przy transmisji swej matki (P.1387 k.177v). Wraz z braćmi i ciotką Beatą dostał 1494 r. od Stanisława, Wojciecha i Jana, braci z Brzoskorzystwi zobowiązanie rezygnowania im Dąbrowy w p. kcyń. (Kc.8 k.62). Wspólnie z bratem Aleksym i z siostrami kwitował 1494 r. dziedziców Brzyskorzystwi i tenutariuszów Kcyni z dwóch połów wsi Sędowa, nabytych od zmarłej już Ofki i z połowy wsi Kołodziejewa (G.23 k.10). Wraz z bratem niedzielnym Adamem zobowiązał sie 1498 r. wyderkować cztery łany osiadłe w M. Sirniczu za 40 zł. w. Janowi Napruszewskiemu zw. "Podleśny" (G.17 k.67v). Dziedzic w Budzisławiu Mniejszym 1499 r. wspólnie z bratem Aleksym (G.24 k.39, 192v). T. r. mąż Jadwigi Sobockiej, córki Stanisława i Barbary, żony teraz 2-o v. Marcina Przyjemskiego (Py.169 k.147v), oprawił jej posag 100 zł. w. na połowie części jakie mu miały przypaść z działu z braćmi Adamem i Aleksym z Budziłowie, Sierniczu M. i W. oraz Zbyrzynie w p. gnieźn., jak również na sumie lokowanej na wsi Dąbrowie (P.1389 k.60v). T. r. wraz z ciotką Beatą i bracmi dostał od Andrzeja Słupskiego zobowiązanie rezygnacji wyderkafowej części w Dąbrowie za 350 zł. (Kc.8 k.3v). Wspólnie z bratem Adamem zastawił 1500 r. połowę Dąbrowy za 100 zł. w. Michałowi Suszewskiemu i poręczył za brata Aleksandra, że zrobi to samo (G.18 s.239, 241). Cztery łany w Sierniczu M. zastawione za 40 zł. Janowi Napruszewskiemu, wykupił 1501 r. (ib. s.343). Odziedziczoną po ciotce Beacie Łabiskiej część w Dąbrowie w p. kcyń. wspólnie z bratem Aleksym sprzedali w r. 1502 za 100 zł. w. Michałowi Suszewskiemu, ich szwagrowi (G.24 k.192v). W imieniu matki Barbary miał 1502 r. sprawę z Wincentym Zdzarowskim o opanowanie dwóch i pół łanów folwarcznych w Sierniczu M. (P.859 k.298v). W r. 1504 Feliks ma przypadłych mu w dziale z bratem Aleksym dobrach, tj. na części w Mniejszym Budzisławiu, na scedowanych mu częściach Mniejszego Siernicza, i na części folwarku w Budzisławiu oprawił 100 zł. posagu żonie Jadwidze (P.1390 s.8). Bratu Aleksemu sprzedał t. r. części w Wielkim i Mniejszym Budzisławiu oraz w Mniejszym Sierniczu, a dostał wzamian za nie część w Zbyrzynie i dopłatę 700 zł. w. (ib. s.17, 18). Częścią w Zbyrzynie władał przez lat dwadzieścia (G.263 k.30v). Jadwiga żyła jeszcze w r. 1505 (G.25 k.390). Wspólnie z bratem Aleksym Feliks był dziedzicem w Budzisławiu i w r. 1510 (G.19 k.177). Był burgrabią ziemskim konińskim 1513 r. (I. Kon.1 k.408). Od Zygmunta Sosnkowskiego kupił w r. 1514 za 400 zł. połowę wsi Wielkie Siernicze, zaś połowę tej wsi dał swj siostrze, żonie tegoż Zygmunta, jako jej wydział dóbr po rodzicach (G.335a k.24v, 25). Żył jeszcze w r. 1516 (I. Kon.1 k.459), już nie żył 1517 r. (G.28 k.96v). Dąbrowę w p. kcyń. wspólnie z bratem Aleksym sprzedali Janowi Kcyńskiemu ze Słup (P.1392 k.305v). Córki Feliksa: Dorota, wspomniana w r. 1513 (G.25 k.336v), Barbara, występujaca w r. 1537 (G.31 k.164). Synowie: Jakub, Wojciech, Zawisza cz. Zacheusz.

1) Jakub, syn Feliksa i Sobockiej, w r. 1517 małoletni i obok braci swych niedzielny współdziedzic w Budzisławiu (G.28 k.96, 96v). Wspólnie z bratem Wojciechem dziedzic w Zbyrzynie 1535 r. (G.262 k.181). Piotrowi B. sprzedał sposobem wyderkafu t. r. za 30 grz. trzy łany w Mniejszym Budzisławiu (ib. k.224; 335a k.196v). Jeszcze w r. 1537 niedzielny z bratem Wojciechem w tej wsi (G.31 k.164). W r. 1537 żonie swej Agnieszcze Sukowskiej, córce Mikołaja z p. kruszwickiego, oprawił 230 zł. posagu na połowie części w Budzisławiu i Zbyrzynie, należących mu się z działu z braćmi (G.264 k.40v; 335a k.206). Oboje z żoną już nie żyli w r. 1538. Byli bezdzietni (G.31 k.315).

2) Wojciech, syn Feliksa i Sobockiej, małoletni i obok braci swych niedzielny z nimi dziedzic w Budzisławiu, skwitowany wraz z nimi w r. 1517 przez siostrę Suszewską z dóbr po ojcu i matce w Budzisławiu i Zbyrzynie (G.28 k.96). Jeszcze i w r. 1537 niedzielny z bratem Jakubem w Mniejszym Budzisławiu (G.31 k.164). W częściach Zbyrzyna władał z nim wspólnie po śmierci ojca przez lat piętnaście (G.263 k.30v). W r. 1538 po śmierci tego Jakuba i jego żony został skwitowany z 2.000 zł. posagu zmarłej bratowej przez jej brata Mikołaja Sukowskiego (G.31 k.315). Na połowie części w Mniejszym Budzisławiu i Zbyrzynie, należnych mu z działu z bratem Zawiszą, oprawił w r. 1539 posag 200 grz. żonie swej Agnieszcze Noskowskiej, córce Jana zwanego Gałka (P.1394 k.29v; G.32 k.257v). Ta Agnieszka wspólnie ze swą siostrą Anną Konarską w r. 1542 sprzedały części w Noskowie za 200 grz. Zygmuntowi Ulanowskiemu, a Wojciech żonie swej na połowie części w Mniejszym Budzisławiu i Zbyrzyniu oprawił 200 zł. posagu i 100 zł. wyprawy (G.335a k.262v). Wojciech w r. 1564 występował w imieniu własnym i brata Zachariasza jako dziedzic wspólnie z tym bratem w Budzisławiu (nie Kościelnym!) i patron ołtarza w kaplicy Sulimów w katedrze gnieźnieńskiej (G.43 k.330). Od Aleksandra Irzykowskiego kupił w r. 1570 za 4.000 zł. części Woli i Kożuszkowa w p. gnieźn. (P.1398 k.59). W r. 1574 Agnieszka występowała już jako wdowa (G.52 k.185v). Wdową była jeszcze w r. 1576 (G.54 k.104, 254). W r. 1585 była 2-o v. żoną Wojciecha Tupalskiego, sędziego ziemskiego inowrocławskiego (Py.122 k.257). Była ona dziedziczką w Zberkach w p. pyzdr. Syn Wojciecha i jej, Szymon, dziedzic w Mniejszym Budzisławiu, zmarł bezdzietnie, a spadek po nim dostał się jego bratu stryjecznemu Stanisławowi (Py.25 k.526).

Zawisza cz. Zacheusz, syn Feliksa i Sobockiej, małoletni i niedzielny w Budzisławiu Mniejszym z braćmi 1517 r. (G.28 k.96), na połowie części Budzisławia i Zbyrzyna oprawił w r. 1541 posag 265 zł. żonie swej Katarzynie Siemieńskiej, córce Jana (P.1394 k.457v). Prócz części w Budzisławiu i Zbyrzynie miał w r. 1557 wspónie z tą żoną wieś Ruczewo (dziś Rucewo) w p. kruszw. (G.36 k.211v). jeszcze w r. 1588 wspomniany bez słowa "niegdy", więc chyba żyjący (G.63 k.11). Córka jego Jadwiga w r. 1588, krótko po 20/II, wyszła za Jana Szyszkowskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1599. Syn Stanisław.

Stanisław, syn Zachariasza i Siemieńskiej, występował w r. 1582 (G.60 k.30), dziedzic w Mniejszym Budzisławiu 1584 r. (I. Kon.21 k.115), spadkobierca części w tej wsi odziedziczonej po bracie stryjecznym Szymonie B. (Py.25 k.526), przyszłemu swemu szwagrowi Szyszkowskiemu zapisał w r. 1588 posag 1.500 zł. za swą siostrą Zofią (G.63 k.11). Był w r. 1600 mężem Petronelli Tupalskiej, wspólnie z którą wydzierżawił wtedy część wsi Dembowiec małżonkom Strzyskim (G.66 k.387). Żył jeszcze w r. 1603 (G.67 k.758), nie żył już w r. 1613 (P.990 k.755v). Owdowiała Petronella żyła jeszcze w r. 1614 (P.992 k.72). Córki ich: Ewa, w l. 1618-40 żona Wojciecha Lubomęskiego, Anna, 1-o v. w r. 1623 żona Jana Obałkowskiego, pisarza ziemskiego brzeskiego kujawskiego, 2-o v. w l. 1625-49 żona Marcjana Lisieckiego. Synowie, Adam i Wojciech. Budzisławski, dziedzic Dembowa i części Budzisławia, płacąc pobór w r. 1591, przyłożył do kwitu pieczęś z herbem Sulima (Wittyg).

(1) Adam, syn Stanisława i Tupalskiej, wraz z bratem Wojciechem zobowiązali się wspólnie w r. 1613 sprzedać za 4.000 zł. Stanisławowi i Wojciechowi braciom Lubomęskim części wsi Przedwojewice i Tupadły w wojew. inowrocławskim (P.990 k.755v). Uzyskane z działu z bratem części w Budzisławiu Adam w r. 1614 sprzedał sposobem wyderkafu za 2.000 zł. Dorocie z Przetockich Wierzbińskiej (P.1409 k.231). Połowę Dębowca zastawił w r. 1615 za 1.600 zł. Jadwidze z Kurskich Zawiszynie (I. Kon.38 k.470). Bezpotomny, nie żył już w r. 1619 (I. Kon.40 s.375; G.134 k.535v).

(2) Wojciech, syn Stanisława i Tupalskiej, występował w r. 1613 (P.990 k.755v). Spadkobierca brata Adama 1619 r. (G.134 k.535v). Dziedzic w Budzisławiu, bezpotomny, nie żył już w r. 1623 (G.76 k.240; P.152 k.446v). Zob. tablicę.

Nie wiem, czy do tej samej rodziny należeli synowie Budka, już nie żyjącego w r. 1450: ks. Jan zw. Słupek, kanonik poznański, Bartosz, Stanisław, Włodek i Krystyn (Krczon), niedzielni dziedzice w Budzisławiu 1448 r. (G.5 k.50). Ks. Jan umarł w r. 1449, miedzy 22/VIII a 1/X (A. Capit. I, nr 375, 1778). Bartoszowi, Stanisławowi, Włodkowi i Krystynowi, dziedzicom z Mniejszego Budzisławia, 1450 r. gotów był uiścić sumę Wojciech z Dobieszewic (G.6 k.112), a oni żądali od niego rezygnowania im połowy Budzisławia (ib. k.148v). T. r. bracia ci domagali się uiszczenia sumy od Jana Mchowskiego (ib. k.156). Bartłomiej, Stanisław, Władysław(!) i Krczon występowali 1452 r. jako niedzielni (G.7 k.307v). Bartosz niegdy z Budzisławia 1465 r. (G.20 k.100). Jak widzieliśmy, bracia ci w r. 1450 nazwani dziedzicami w Mniejszym Budzisławiu, kiedy jednak w r. 1448 doszło do arbitrażu miedzy Januszem, notorycznym dziedzicem z Mniejszego Budzisławia, a nimi, nazwani dziedzicami "de alia Budzisław" (G.6 k.3). Może więc to dziedzice z Budzisławia Wielkiego cz. Kościelnego.

>Budzisławscy z Budzisławia Kościelnego cz. Wielkiego w p. gnieźn. Niektórzy spośród nich byli h. Szreniawa, nie wiem jednak czy wszyscy dziedzice owej wsi używali tego godła i stanowili jedną rodzinę.

Bracia rodzeni: ks. Jan, scholastyk włocławski, Wojciech i Andrzej, niedzielni dziedzice w Budzisławiu, połowę Sokolnik w p. gnieźn. sprzedali w r. 1447 Andrzejowi i Maciejowi, dziedzicom w Popowie swoim braciom stryjecznym (P.1379 k.187). Ks. Jan, kanonik włocławski, oraz pozostali dwaj bracia, niedzielni dziedzice w Budzisławiu, wymienili w r. 1464 połowę Budzisławia z Janem, dzierżawcą Powidza na siódmą część wsi Dębny w p. kon. (P.1384 k.202). Ową siódmą część Dębów sprzedali bracia w r. 1467 za 50 grz. Janowi z Russocic (P.1383 k.284v). Spośród tych braci, kanonik Jan żył jeszcze w r. 1478 (A. Capit, I, nr 1238). Wojciech w r. 1447 oprawił na Budzisławiu posag 200 grz. żonie swej Katarzynie (P.1379 k.187). Żył jeszcze w r. 1467 (P.1383 k.284v). Nie wiem, czy to ten sam Wojciech "Voczuda" (?) z Budzisławia, syn Piotra, miał 1448 r. termin z Janem z Gurowa (G.6 k.16v). Andrzej, trzeci spośród braci, dostał w r. 1463 zapis 15 grz. długu na Zbyrzynie od Anny, wdowy po Jakubie Chabielińskim (G.20 k.24). Żył jeszcze w r. 1467 (P.1383 k.284). Może to on był tym Andrzejem Zbyrzyńskim, który już nie żył w r. 1487, kiedy to po nim część w Zbyrzynie przypadła prawem bliższości braciom z Słowikowa? (P.1387 k.85v).

@tablica: Budzisławscy h. Sulima

Wojciech "Schyendel" z Budzisławia pozwany przez Janusza B. w r. 1452 (A. Capit. II, nr.492). Katarzyna, wdowa po Wojciechu Schandel z Kościelnego Budzisławia, a matka Bartosza Schandel z tegoż Budzisławia, miała w r. 1478 sprawę z Wojciechem Grzybowskim (G.10 k.28v). Siostra rodzona Bartłomieja Schandel, Elżbieta, żona Jana Baranowskiego, intromitowana 1490 r. do Budzisławia (G.15 k.61). Barłomiej "Schandel", czasem "Sindel" B. wskutek ugody skwitowany 1486 r. przez Wojciecha Grzybowskiego z 5 grz. i jednego wiardunku za głowę zabitego przez siebie Macieja Grzybowskiego, brata tego Wojciecha (G.12 k.154; 13 k.20v, 51). Mąż Barbary Ossowskiej, otrzymał 1488 r. od jej braci ks. Andrzeja, plebana w Niankowie i Mikołaja, dziedziców w Ossowcu, zapis 60 grz. posagu (G.13 k.128v). Pisany z Kościelnego cz. Wielkiego Budzisławia 1491 r. (G.22 k.164v). T. r. pozywany przez Marcina B. (ib. k.171v). T. r. bory w połowie Kościelnego Budzisławia sprzedał sposobem wyderkafu za 80 zł. Marcinowi B. (P.1387 k.140). Na połowie części w tej wsi oprawił t. r. posag 60 grz. żonie swej Barbarze Ossowskiej, córce Mikołaja (ib. k.140), a 1494 r. skwitował Mikołaja z Ossowca Ossowskiego z 60 grz. posagu (G.16 k.76). Barbara t. r. część w sprzedała za 40 grz. swemu siostrzeńcowi Pawłowi Ossowskiemu (P.1387 k.140v). Córki Bartłomieja: Jadwiga, żona Andrzeja Babińskiego 1521 r., Małgorzata, w r. 1527 żona Jana Buszkowskiego, Katarzyna, w r. 1528 żona Piotra Suszewskiego.

Piotr B. "Szadel", "Sadel", zapewne sym Bartłomieja, dziedzic w Wielkim Budzisławiu 1514 r. (G.25 k.505v), występował w r. 1523 jako wuj Małgorzaty i Anny, córek Rafała Wilczyńskiego (P.1392 k.491v). Żonie swej Katarzynie, córce Mikołaja Noteskiego, na połowie części wsi Kościelny Budzisław oprawił w r. 1529 posag 160 zł. (G.335a k.126). Od Jakuba B. kupił sposobem wyderkafu w r. 1535 za 30 grz. trzy łany w Mniejszym Budziswławiu (G.262 k.224; 335a k.196v). Żył jeszcze w r. 1553, kiedy działał jako krewny Piotra Babińskiego (Py.174 k.276v). Nie żył już w r. 1557 (G.36 k.175v). Synowie, Jan i Stanisław, o których niżej, córka Petronela, żona 1-o v. w r. 1544 Macieja Rękawieckiego, 2-o v. w l. 1550-51 Macieja Kościeskiego.

1. Jan, syn Piotra, nabył w r. 1554 od Piotra Smuszewskiego sposobem wyderkafu za 756 zł. połowę wsi Kotlarowa Górka w p. kcyń. (P.1396 k.22v). Obok brata swego Stanisława, dziedzic w Budzisławiu Kościelnym 1557 r. (G.36 k.175v). Nie żył już w r. 1582 (G.60 k.172, 176). Jego córka Barbara była wówczas żoną Piotra Trzecieskiego z p. pilzneńskiego. T. r. części swe w Budzisławiu Kościelnym zobowiązała się sprzedać za 900 zł. Annie Krzywosądzkiej, wdowie po Stanisławie B. (ib. k.172).

2. Stanisław "Szandel", syn Piotra, współdziedzic w Budzisławiu Kościelnym 1557 r. (G.36 k.175v). Miał sprawy 1575 r. w pow. przedeckim (Boniecki). Nie żył w r. 1582, kiedy wdowa Anna Krzywosądzka otrzymała zobowiązanie od Trzecieskiej, bratanicy męża, sprzedaży części w Budzisławiu Kościelnym (G.60 k.172). W r. 1583 występowała wraz z trzema małoletnimi synami: Wojciechem, Piotrem i Kasprem, spadkobiercami zmarłego (dziada) Piotra B. "Szandela" (G.61 k.5, 5v). Żyła jeszcze w r. 1591 (P.956 k.874v). Wspomniani wyżej synowie Stanisława, Wojciech, Piotr i Kasper. Ten ostatni żył jeszcze w r. 1614 (Py.137 k.152). Córki Stanisława, Agnieszka i Zofia. Wszystkie te jego dzieci w r. 1596 procesowały się z Rożnieckimi (Boniecki). Zofia, niezamężna, żyła jeszcze w r. 1614 (Py.137 k.152).

1) Wojciech, syn Stanisława i Krzywosądzkiej, małoletni w r. 1583, wspólnie z braćmi pozywany był w r. 1586 przez Głębockich (G.274 k.617). Sprzedał w r. 1619 Budzisław Kościelny bratu Piotrowi (Boniecki).

2) Piotr, syn Stanisława i Krzywosądzkiej, małoletni w r. 1583, dziedzic części Budzisławia Kościelnego, mąż Anny Chwałkowskiej, córki Jana i Katarzyny, w r. 1614 (I. Kon.38 k.220v; Py.137 k.48). Ta Anna w r. 1619 skwitowała z ran Wojciecha B. (I. Kon. 40 s.360). Była w r. 1624 dziedziczką w Borkowie (ZTP 28a s.1153). Okazywała 1625 r. rany zadane jej w tamtejszym dworze przez sługę Jana Godurowskiego (Py.143 k.52v). Piotr żył jeszcze w r. 1629, kiedy to Anna zobowiązała się sprzedać za 3.040 zł. odziedziczoną po swym ojcu część Borkowa Bartłomiejowi Bieganowskiemu (Py.143 k.129v). Nie żył już w r. 1634 (Py.146 s.630). Córka jego Anna, w r. 1659 żona uczc. Walentego Godziny (I. Kon.56 k.413) t. r. jako spadkobierczyni brata Stanisława, części w Budzisławiu Kościelnym po ojcu i po nim sprzedała za 7.000 zł. Kazimierzowi Krzywosędzkiemu (P.789 k.108). Synowie, Stanisław i Adam.

(1) Stanisław, syn Piotra i zapewne Chwałkowskiej, dziedzic w Budzisławiu Kościelnym 1627 r. (Py.143 k.102; G.137 k.109), łan "Kopczyński" w tej wsi zastawił w r. 1651 za 450 zł. Janowi Wolickiemu (G.82 k.446v, 447). Części w Budzisławiu Kościelnym zastawił w r. 1658 za 1.000 zł. Janowi i Helenie z Rusinowskich małżonkom Mietlickim (I. Kon.56 k.330), a t. r. część w tej wsi cedował Janowi Mietlickiemu (ib. k.726v). Bezdzietny, nie żył już w r. 1659, a spadek w Budzisławiu Kościelnym brała po nim wtedy siostra Anna (ib. k.413).

(2) Adam, syn Piotra i zapewne Chwałkowskiej, wspomniany w l. 1637-51 (ib.48 k.434v; G.82 k.446v, 447). W r. 1659 już niewatpliwie nie żył Zob. tablicę 1.

@tablica: Budzisławscy h. Szreniawa 1.

Marcin, dziedzic w Budzisławiu 1529 r., zobowiązał się rezygnować trzy i pół łany w tej wsi za 20 grz. Andrzejowi Kiełczowi Brudzewskiemu (G.29 k.36). Trzy półłanki w Budzisławiu sprzedał sposobem wyderkafu za 20 grz. temuż Brudzewskiemu w r. 1530 (G.335a k.131v). Marcin nie żyjący już w r. 1541, zapewne tego samego, córką była Małgorzata, wówczas wdowa po Sebastianie Orzeszkowskim (G.32 k.291). Synowie Marcina a jej bracia: Jakub i Andrzej. Obaj oni, dziedzice części w Budzisławiu Kościelnym, zobowiazali się w r. 1541 sprzedać sposobem wyderkafu za 15 grz. łan w tej wsi Wojciechowi B. (G.32 k.328v, 329, 367). Zwano ich "Budzisławscy cz. Kopascy". Jakub kupił od Andrzeja w r. 1543 za 100 grz. części po ojcu i po matce w Budzisławiu Kościelnym (I. Kon.3 k.376). Zwano tego Jakuba również "Rakojeckim" Na połowie części uzyskanych z działów z braćmi (a więc było ich kilku!) w Budzisławiu Kościelnym oprawił w r. 1545 posag 200 zł. swej żonie Barbarze Rożniatowskiej (G.335a k.317). Barbara była bezdzietna (G.66 k.296v). Jakub żył jeszcze w r. 1546. Andrzej, też czasem nazywany "Rakojeckim", wziął wtedy w zastaw od brata Jakuba części w Budzisławiu Kościelnym (I. Kon.4 k.306v, 314). Łan roli w owej wsi zastawił 1551 r. za 36 zł. Wojciechowi B. z Budzisławia Mniejszego (ib.6 k.31v). Żył jeszcze w r. 1585 (Py.122 k.115v). Jego synowie, Jan i Krzysztof. Pierwszy występował już w r. 1585, drugi w r.1593 (ib.; I. Kon.25 k.366). Obaj, posiadacze części w Budzisławiu, w l. 1569-98 występowali jako spadkobiercy Marcina Rękawieckiego i żony jego Małgorzaty Przeborowskiej (P.138 k.159v; I Kon.28 k.421). Jan płacąc w r. 1591 pobór z Budzisławia przyłożył pieczęć z herbem Szreniawą (Wittyg). Krzysztof w r. 1599 mienił się spadkobiercą zmarłego Aleksego B., dziedzica części w Budzisławiu Kościelnym (G.66 k.296v). Bezdzietny, nie żył już w r. 1614 (Py.137 k.85v). Siostry Jana i Krzysztofa: Dorota, w l. 1614-18 żona Stanisława Sieroszewskiego, Zofia, w l. 1614-18 za Mikołajem Mąkowskiem, Agnieszka, żona 1-o v. Roznickiego (Boniecki), 2-o v. w l. 1614-18 za Marcinem Kucickim, Jadwiga, nie żyjąca w r. 1614, żona Jana Umińskiego. Zob. tablicę 2.

@tablica: Budzisławscy h. Szreniawa 2.

Z Budzisławia lub Budzisławskiemi pisali się też niekiedy Powidzcy, dziedziczący drogą zamiany części Budzisławia Kościelnego. Zob. Powidzcy.

>Budzisławscy z Budzisławia w p. konińskim, parafii osieckiej. Ks. Stanisław Drogomir z Budzisławia, pleban w Ostrowitym, altarysta gnieźnieński, dziedzic w Budzisławiu 1482 r. (I. Kon.1 k.138). Jakub Drogomir z Budzisławia, czasem pisany też B-im, dziedzic w tej wsi, brał w r. 1497 zastawem za 100 zł. długu od Jana z Mkolina brzeg jeziora koło lasu (ib. k.271v). Od Benedykta Kawnickiego 1500 r. wziął w zastaw dwa łany osiadłe we wsi Drzewce (ib. k.302). Żonie swej Elżbiecie oprawił 1503 r. posag 50 grz. na połowie Budzisławia (ib. k.316). Pisał się w r. 1509 "de Damby" (ib. k.374). Częśći w Budzisławiu, w których sam rezydował, sprzedał 1522 r. za 200 zł. Małgorzacie i Reginie, córkom Katarzyny Cieńskiej (Z. Kon.6 k.13). Połowy swe we wsiach Mały Osiek i Budzisław dał t. r. Maciejowi Wysockiemu, biorąc w zamian całe puste wsie Gorzno i Czadndomierz w p. kon. oraz dopłatę 500 zł. (P.1392 k.480)

>Budzisławscy różni. Ks. Strzeszek z Budzisławia, pleban w Budzisławiu 1449 r., brat stryjeczny Jana cz Janusza i Wojciecha, synów zmarłego Strzeszka Charbowskiego (G.7 k.40). Małgorzata ok. r. 1545/46 była żoną Wojciecha Chomąskiego. Regina, w r. 1522 żona Marcina Przykuckiego. Agnieszka B., bezpotomna, po której śmierci spadkobiercy brali 1608 r. spadek jako po ciotce (P.1406 k.223v). N. z żony Teresy miał syna Macieja, ochrzczonego 1688.8/II r. (LB Stęszew). Adam i jego żona Elżbieta Teresa, rodzice Marcina, ochrzcz. 1690.6/XI r. (LB Chojnica). Chyba ten sam Adam, już nie żyjący 1710 r., ojciec Sebastiana, męża Marianny Małaczyńskiej (P.1145 k.53). Powyższego Adama trudno utożsamić z Adamem B-im, zmarłym po r. 1650, cytowanym wśród Szreniawitów, bowiem tamten wedle wszelkiego prawdopodobieństwa zmarł bezdzietnie przed r. 1660.

>Budziszewscy h. Grzymała wyszli z Budziszewa w p. pozn., nie wiem jednak, czy również Grzymalitami byli najdawniejsi znani dziedzice w Budziszewie w poczatkach XV wieku, czy pierwszym był dopiero osiadły tam Adam z Margonina?

Dzietrzych cz. Teodoryk, dziedzic w Budziszewie w l. 1391-1408 (Leksz. I, nr 1148, 1162, II, nr 1182; Ziemia Pozn., nr 423, 729; P.3 k.75v). Piotr miał w r. 1396 sprawę z Janem Łódzkim o sołtysa (Leksz. II, nr 1933). Andrzej z Budziszewa 1420 r. (P.6 k.122v). Wincenty z Budziszewa 1423 r. (P.7 k.65, 65v). Mikołaj z Budziszewa 1428 r. (P.10 k.5). Katarzyna, dziedziczka w Budziszewie 1417 r. (P.5 k.21), pisana z Budziszewa alias z Margonina 1420 r. (P.6 k.120v). Obok niej wymieniany jest dziedzic w Budziszewie w l. 1418-20 Zygmunt z Budziszewa (P.5 k.112; 6 k.46, 61).

Adam Margoński, dziedzic w Budziszewie i Gorzuchowie 1428 r. i 1432 r. (P.10 k.138v, 139, 12 k.56). Ten sam Adam z Budziszewa miał 1440 r. terminy z dziedzicami ze Studzieńca (P.14 k.91v). Adam z Margonina alias z Budziszewa miał 1446 r. sprawę z Janem Potrzonowskim o młyn Potrzonowski (P.15 k.148). Był pisarzem ziemskim poznańskim w l. 1447-64 (G.; P.19 k.64). Sprzedał w r. 1446(?) za 15 grz. Mikołajowi z Małego Starężyna łąkę w Starężynie Wielkim koło granicy Starężyna Małego w p. kcyń. (P.1379 k.206). Elżbieta, pierwsza jego żona, miała w l. 1447-48 terminy z Tomaszem Parzęczewskim, po śmierci zaś Tomasza z jego synami (Kośc.18 s.57, 253). Adam w r. 1463 sprzedał za wyderkaf za 110 grz. Janowi Gorzuchowskiemu dwa łany sołeckie w Gorzuchowie p. pozn. (P.1384 k.107). T. r. Janowi Baruchowskiemu sprzedał za 103 grz. czynsz wyderkafowy 8 grz. (ib. k.108). Od Heleny, wdowy po Zygmuncie Margońskim, nabył 1466 r. części w mieście Margoninie z zamkiem, w Margońskiej Wsi i w Garbowie (P.1383 k.245v). Już nie żył w r. 1465 (P.19 k.107). Druga żona jego Małgorzata cz. Marusza miała w r. 1464 sprawę ze swym rodzonym bratem Wojciechem Górskim, starostą wschowskim (P.19 k.29v). Będąc już wdową, kupiła 1467 r. za 500 grz. od Andrzeja Górskiego połowę wsi Tulce i Łagiewniki (P.1384 k.239). Pozywała 1470 r. Jana z Jabłkowa (P.20 k.58). W r. 1473 wraz ze swymi synami Stanisławem i Piotrem była kwitowana przez pasierbów Andrzeja i Pawła z ich dóbr macierzystych (ib. k.163). Od pasierba Pawła B-go kupiła 1474 r. za 100 grz. Gorzuchowo w p. pozn. (P.1386 k.4v). Na swej wsi Łopuchowo w p. pozn. zapisała 1482 r. od sumy 70 grz. roczny czynsz 6 grz. na rzecz szpitala ubogich w Poznaniu (ib. k.154v). Żyła jeszcze 1485 r. (P.22 k.34v). Z pierwszego małżeństwa byli synowie: Jan, Andrzej i Paweł. Córki Barbara i Elżbieta zrodzone były zapewne z tegoż związku. Wszyscy oni mieli 1452 r. z Janem i Mikołajem braćmi ze Sławia (P.18 k.85). Z nich, o Janie nie wiem nic więcej, w r. 1468 już wśród rodzeństwa nie wymieniony, chyba więc wtedy nie żył. Z drugiej żony byli synowie Stanisław i Piotr, córka Małgorzata. Spośród córek Adama, Barbara, w l. 1478-1507 żona Michała Powidzkiego, Małgorzata, 1-o v. 1485 r. żona Henryka Hinczy Lgińskiego (Py.169 k.130; P.22 k.191; Ws.1 k.16, 2 k.98), potem 2-o v. w l. 1511-17 wdowa po Andrzeju Osieckim. Elżbieta niezamężna w l. 1493-99 (P.1388 luzy k.13; Py.169 k.130).

1. Andrzej, syn Adama i Elżbiety, w r. 1465 niedzielny z braćmi Pawłem, Stanisławem i Piotrem (P.19 k.107, 107v). W przeprowadzonych z bratem Pawłem 1466 r. dziale wziął wieś Chawłodno (P.1383 k.237a), stąd pisany też Chawłodzkim, jak np. w r. 1471 (P.854 k.92). Wespół z Pawłem połowę Budziszewa, odziedziczoną po ojcu, sprzedali 1482 r. za 1.330 zł. swym braciom Stanisławowi i Piotrowi (P.1386 k.165v). Andrzej w l.1496-98 nazwany dwa razy Modrzewskim, raz Skałowskim (P.856 k.204, 221v; Kc.8 k.103v), Jednak w l. 1498-1500 występował wciąż jeszcze jako dziedzic w Budziszewie (N.146 s.207, 245). Nie żył już w r. 1508, kiedy to występowali jego synowie: Jan, Klemens, Jerzy i Wojciech (N.146 s.454, 455). Może tego to Jana, syna Andrzeja, żoną była Małgorzata Jutroska, córka Jana Frycza Jutroskiego, która w 1514 r. dała swą ojczystą część wsi Osiek w p. kośc. Hieronimowi Rozrażewskiemu, kasztelanowi przemęckiemu, w zamian za łan "Michałowski: we wsi Kobirznie (Kobiernie) w p. kośc. i za dopłatą 100 kop groszy (P.1392 k.35).

2. Paweł, syn Adama i Elżbiety, z działu przeprowadzonego z bratem Andrzejem otrzymał w r. 1466 części ojczyste w mieście Margoninie i we wsiach Margońskiej Wsi, Garbowie, Biekowie, Rybowie i Gorzuchowie w powiatach pozn. i kcyń. (P.1383 k.237a). T. r. części w Margoninie wraz z zamkiem oraz części w Margońskiej Wsi i Garbowie dał Zygmuntowi Margońskiemu w zamian za szóstą część Garbowa (z wyjatkiem młyna) i za dopłatą 1.000 grz. (ib. k.245av). Od Sędziwoja Łobżeńskiego kupił 1468 r. za 150 zł. węg. połowę Drzewianowa (N.144 s.43). Od Mikołaja Konińskiego, dziedzica z Głęboczka, kupił 1473 r. za 100 grz. miasto Głęboczek z wsiami Głęboczek i Wiesiołowo w p. pozn., koło Murowanej Gośliny (P.1383 k.211). Gorzuchowo sprzedał 1474 r. za 100 grz. Małgorzacie, wdowie po swym ojcu (P.1386 k.4v). Maciejowi Grodzieńskiemu sprzedał 1475 r. za 150 grz. swoją szóstą część w Rybowie p. kcyń. (ib. k.22). Pozwany 1475 r. przez Ludmiłę Głębocką, żonę Piotra Witkowskiego, o naruszewnie jej prawa bliższości do Głęboczka (P.21 k.23v). Dziedzic w Głęboczku 1476 r. (ib. k.35v). Nazwany 1482 r. "Głębockim", sprzedał wtedy wespół z bratem Andrzejem odziedziczoną po ojcu połowę Budziszewa za 1.330 zł. braciom swym Stanisławowi i Piotrowi (P.1386 k.165v). W r. 1496 Paweł "Głębocki" oraz bracia jego Andrzej "Modrzewski" i Piotr Budziszewski postanowili podzielić między siebie na trzy części połowę Budziszewa i Gorzuchowa spadła na nich po śmierci ich brata Stanisłwa (P.856 k.204). Żył jeszcze Paweł 1500 r. (N.146 s. 245), nie żył już 1508 r. (ib. s.454, 455).

3) Stanisław, syn Adama i Małgorzaty, miasto Margonin z częściami jeziora i zamku oraz z częściami przyległych wsi: Margońskiej Wsi, Garboowa i Biekowa, oraz części dwóch młynów w Garbowie i Biekowie sprzedał 1467 r. za 1.000 zł. węg. Domaratowi z Margonina (P.1384 k.237v). Wespół z bratem Piotrem kupił t. r. od Andrzeja Górskiego za 500 grz. połowę wsi Tulce i Łagiewnik, zaś połowę Chawłodna w p. kcyń. obaj dali w dziale swym braciom Pawłowi i Andrzejowi (ib. k.239). Był Stanisław jeszcze w r. 1469(?) nie podzielony z bratem Piotrem (G.9 k.243v). w Budziszewie, Gorzuchowie, Łopuchowie (P.19 k.206, 21 k.29v, 22 k.34v). Jako współdziedzic w Budziszewie i Gorzuchowie, płacił 1480 r. winę Michałowi Powidzkiemu, bo mu nie uiścił 100 grz. posagu za siostrą Barbarą (P.855 k.107v). W r. 1482 wspólnie z bratem Piotrem występował jako dziedzic w Budziszewie (P.1386 k.154v). Obaj oni od pozostałych braci, Andrzeja i Pawła, nabyli t. r. za 1.330 zł. ich połowę w tej wsi, sami zaś Łopuchowo sprzedali wyderkafem za 200 grz. Janowi Rusockiemu (ib. k.165v). Stanisław zapisał na Gorzuchowie 1485 r. roczny czynsz 12 zł. węg. Janowi Kulce, bakałarzowi nauk wyzwolonych, z Obornik (P.1387 k.33). Wezwany 1489 r. przez Jana Rusieckiego do uwolnienia sprzedanego mu Łopuchowa (P.22 k.156v), na połowie Budziszewa oprawił w r. 1494 posag 1.000 zł. węg. swej żonie Marcie z Dąbrówki (P.1383 k.43v). Bezdzietny, nie żył już 1496 r. (P.856 k.204), a wdowa uzyskała przyznanie jej intromisji do oprawnej połowy w Budziszewie, ale odmówili jej owej intromisji mężowscy bracia, Andrzej i Paweł, wobec czego zostali obaj zasądzeni za zapłacenie win (ib. k.221v, 222). Sprawę z nimi toczyła i w r. 1498 (ib. k.298v). Cedowała 1499 r. oprawę na Budziszewie 1.000 zł. bratu męża Piotrowi oraz mężowskim siostrom, Barbarze, Małgorzacie i Elżbiecie (Py.169 k.130).

4. Piotr, syn Adama i Małgorzaty, występował już 1467 r. (P.1384 k.239). W r. 1477 jeszcze nieletni, działając w asyście stryjów, całe swe części w Margoninie z zamkiem, w Margońskiej Wsi, Garbowie i Biekowie sprzedał za 400 grz. Mikołajowi Margońskiemu (P.1386 k.81v). Jeszcze niepodzielny z bratem Stanisławem, był 1482 r. wspólnie z nim dziedzicem w Budziszewie (ib. k.154v). Na częściach w Budziszewie i Gorzuchowie, należnych mu z działów braterskich, zapisał 1487 r. roczny czynsz wyderkafowy 16 grz. od sumy 160 grz. szwagrowi Powidzkiemu w posagu za siostrą Barbarą (P.1387 k.66v). Na swych połowach w obu tych wsiach zapisał 1493 r. czynsz roczny 4 grz. siostrze Elżbiecie (P.1388, luzy k.13). Żoną jego była 1499 r. Barbara (Py.169 k.117v), córka Jakuba i Małgorzaty Prusieckich. W r. 1505 nabył wyderkafem za 300 zł. wieś Marlewo w p. gnieźn. od Jana i Jakuba, braci tej żony, dziedziców w Pruścu, oraz od ich matki Małgorzaty. Żonie na połowie swych dóbr w Budziszewie, Gorzuchowie, Łopuchowie i Głęboczku oprawił wtedy 600 zł. posagu (P.1390 s.44). Jana Prusieckiego skwitował 1512 r. z 300 zł. ostatniej raty posagowej swej żony (P.865 k.209v) Od Klemensa i Wojciecha, braci z Modrzewia, kupił 1517 r. za 320 grz. części miasta i wsi Stopuchowo (dziś Stępuchowo) w p. kcyń., Głęboczek, Budziszewo i Gorzuchowo w p. pozn. (P.1392 k.139v). Części Stopuchowa i Głęboczek sprzedał 1519 r. Klemensowi Wojciechowi i Jerzemu, braciom Modrzewskim (ib. k.303v). W r. 1520 występował jako stryj Agnieszki, żony Mikołaja Pierwoszewskiego (P.867 k.269). Nie żył już 1521 r. (P.1391 k.50v). Owdowiała Barbara 1522 otrzymała od swego drugiego męża Jana Obodzieńskiego zobowiązanie oprawienia jej 600 zł. węg. (G.28 k.65). Wraz z synami 1524 r. została na mocy dekretu generała wielkopolskiego intromitowana do jeziora Radusz należacego do Budziszewa, skad wygnali ich byli Wilamowscy (P.869 k.93). W r. 1528 dokonała z synami podziału czwartej części w Budziszewie i Gorzuchowie, którą jej pierwszy mąż, Piotr B., kupił był już po sporządzeniu oprawy żonie (P.871 k.10). Córka Piotra, Anna, od swej ciotki Małgorzaty Lgińskiej, wdowy po Andrzeju Osieckim, nabyła w r. 1517 sposobem wyderkafu za 230 grz. części Łopuchowa w p. pozn. (P.1392 k.139). W l. 1533-44 była żoną Mikołaja Dąbrowskiego. Druga córka, Małgorzata wyszła 1552 r. za Andrzeja Zakrzewskiego i już nie żyła 1567 r. Synowie: Wincenty, Maciej, Stanisław i Jan.

1) Wincenty, syn Piotra io Psusieckiej, wraz z braćmi Maciejem, Janem i Stanisławem, dziedzice w Budziszewie, po śmierci ojca w r. 1521 kupili od Jerzego Modrzewskiego za 200 grz. jego część w tej wsi (P.1391 k.50v). Wincenty młyn wodny zw. Wiesiołowski z połową stawu we wsi Głęboczek sprzedał wyderkafem 1528 r. za 24 grz. Marcinowi Goślińskiemu (P.1393 k.247v). Wespół z braćmi kwitował 1537 r. Piotra z Góry, kasztelana nakielskiego, z 200 grz. posagu zmarłej Małgorzaty Lgińskiej (Ws.2 k.176). Od Marcina Rosnowskiego kupił 1539 r. za 400 grz. połowę wsi Gaci i czwartą część w Dąbrowie (P.1391 k.101). Od Benedykta, Jakuba i Jana, braci Rosnowskich, kupił 1538 r. za 1.000 grz. części Dąbrówki w p. gnieźn. i Gaci w p. pozn. (P.1394 k.224v). Całą wieś Dąbrowę w p. gnieźn. sprzedał 1543 r. za 1.600 zł. Franciszkowi Wysockiemu (P.1395 k.33v). Wespół z braćmi kupił 1545 r. za 800 grz. od Marcina i Jana Gackich połowę Gaci (P.1395 k.170). W r. 1551 wraz z braćmi Maciejem, Stanisławem i Janem występował przeciwko Janowi Oleskiemu o zamordowanie Tomasz Margońskiego (Kc.11 k.230v). Wespół z bratem Stanisławem pretendował 1566 r. do dóbr pozostałych po wygaśnięciu Margońskich (Kc.116 k.211). Wraz z braćmi Stanisławem i Janem dobra swe w mieście Margoninie i we wsiach przyległych, odziedziczone po Tomaszu Margońskim, sprzedał w r. 1567 za 20.000 zł. Wojciechowi i Stanisławowi Sędziwojowi braciom Czarnkowskim (P.1397 k.554v). Na połowie Budziszewa i Gorzuchowa oraz pustki Kolędzina oprawił 1575 r. posag 1.000 zł. żonie swej Katarzynie Popowskiej, córce Mikołaja Popowskiego z Wojnowa. Inne swe dobra, a więc Łopuchowo, Głęboczek, Gać, Wiesiołowo i Sławicę od tej oprawy wyłączył (P.1398 k.607v). Wespół z bratem Stanisławem kupił 1576 r. od Wojciecha Sędziwoja Czarnkowskiego, starosty generalnego wielkopolskiego, za 15.000 zł. Wiśniewo w p. kcyń. (P.1398 k.690). Katarzyna Popowska 1578 r. skasowała swą oprawę na Budziszewie, Gorzuchowie i Kolędzinie (P.931 k.102v). Wincenty obok brata Stanisława był 1581 r. spadkobiercą Jadwigi Stęgoskiej, wdowy po Stanisławie Czackim (P.937 k.409). W r. 1582 współspadkobierca brata Jana (P.939 k.123). T. r. jako spadkobierca brata Stanisława miasto cz. wieś Głęboczek oraz wieś Wiesiołowo sprzedał za 8.000 zł. Andrzejowi Rogalińskiemu (P.939 k.184), a ponowił tę rezygnację 1583 r. (P.941 k.264). Mianował 1582 r. nową opiekę dla swych dzieci zrodzonych z Popowskiej (P.939 k.291v). Umarł między r. 1584 i 1585 (G.274 k.225v; P.1399 k.590). Owdowiała Katarzyna była 1589 r. opiekunką swych dzieci tj. Piotra, Anny, Zofii i Katarzyny (P.951 k.12). Od syna Piotra dostała w użytkowanie 1600 r. kamienicę "Głowszczyńską" (Głowińską?) w Poznaniu przy ulicy Żydowskiej (P.1403 k.772v). Kamienicę tę od syna kupiła, dostała zaś od niego w dożywocie użytkownictwo wsie Łopuchowo i Gać oraz pustkę Sławica w r. 1608 (P.1406 k.462). Intromitowana do tych dóbr 1609 r. (P.143 k.837). Kupiła je od syna 1610 r. za 4.000 zł. (P.145 s.270), a 1612 r. sprzedała je za 15.000 zł. Annie z Gawron, wdowie po Jerzym Zakrzewskim, podczaszym inowrocławskim, przyszłej żonie syna swego Piotra (P.988 k.1069). Chyba jeszcze żyła 1613 r. (P.1408 k.406), ale już t. r. mowa o niej jako o zmarłej (P.990 k.610v). O synu Piotrze zob. niżej. Córki: Anna, dla której ojciec mianował opiekę 1578 r. (P.931 k.102v), Zofia i Katarzyna, wymienione obok Anny jako niezamężne w l. 1586-89 (P.946 k.192, 951 k.12). Anna wyszła 1-o v. 1595 r. za Macieja Witosławskiego, żyła z nim jeszcze 1616 r., 2-o v. w l. 1624-25 była żoną Łukasza Spławskiego. Zofia, w l. 1602-16 za Łukaszem Gosławskim. Katarzyna wyszła 1603 r. za Piotra Przecławskiego. Kontrakt małżeński o jej rękę spisano 18/IV t. r. Żyła z nim jeszcze 1613.

Piotr, syn Wincentego i Popowskiej, od Andrzeja Zakrzewskiego kupił 1585 r. za 1.000 zł. brzeg jeziora w Grzybowie p. gnieźn. (P.1399 k.590). Zrazu wraz z siostrami pozostawał pod opieką Jakuba Niemojewskiego, po jego śmierci pod opieką matki i Mikołaja Popowskiego 1588 r. (P.949 k.427). Jeszcze nieletni 1589 (P.952 k.325v). T. r. intromitowany do Budziszewa, wsi odziedziczonej po stryju Stanisławie (ib. k.497). Od Marcina Nadbora kupił 1599 r. za 1.600 zł. kamienicę "Głowińską" w Poznaniu przy ulicy Żydowskiej (P.1403 k.355). Skwitował 1600 r. matkę z opieki o administracji swych dóbr (P.970 k.860v). Jak widzielismy wyżej, kamienicę przy ulicy Żydowskiej sprzedał 1608 r. matce, zaś wsie Łopuchowo, Gać i Słaawicę dał jej w dożywocie. Ożenił się 1608 r. z Dorotą Dębołęską, córką Piotra (P.984 k.71v). Na Budziszewie i Gorzuchowie oprawił jej t. r. posag 13.300 zł. (P.1406 k.582v). Umarła ona 1610 r. bezpotomnie, a spadek po niej brała siostra jej Barbara zamężna Orzelska (P.984 k.65v, 420, 996 k.663). Wincenty wsie Łopuchowo, Gać i Sławicę sprzedał 1610 r. swej matce za 4.000 zł. (P.145 s.270). Ożenił się 2-o v. 1612 r. z Anną z Gawron, wdową po Jerzym Zakrzewskim, podczaszym inowrocławskim, która t. r., krótko przed ślubem, kupiła od swej przyszłej teściowej za 15.000 zł. Łopuchowo, Gać i Sławicę (P.1408 k.406). Piotr Budziszewo, Łopuchowo i Gorzuchowo sprzedał 1615 r. za 49.000 zł. szwagrowi Łukaszowi Gosłowskiemu (P.1409 k.581v). Żonie swej oprawił 1616 r. posag 10.000 zł. (P.1410 k.187v). i t. r. spisał z nią wzajemne dożywocie (ib. k.42v). W r. 1617 skasowała ona swą oprawę na Budziszewie, Gorzuchowie, Łopuchowie, Gaci i Sławicy (P.998 k.636v). Trzecią żoną Piotra była 1625 r. Katarzyna Domiechowska, wdowa po Piotrze Bnińskim (ZTP 28a s.1280). Ta Katarzyna w r. 1627 swoje klejnoty znajdujące się w depozycie a klasztorze trzebnickim dała synom: Andrzejowi, Stanisławowi, Mikołajowi i Wojciechowi, zaś wieś Strzegowę w p. kal. dała mężowi (P.1415 k.916, 916v). Żyła jeszcze 1629 r. (Py.143 k.125), nie żyła już 1631 (P.1024 k.172). Piotr 1638 r. nazwany banitą (Py.148 s.621), może w związku z dokonanym w tym czasie morderstwem jego wuja rodzonego(!) Andrzeja Gosłowskiego (ib. s.150). Żył jeszcze 1641 r., kiedy miał sprawę z Mikołajem, Wojciechem, Wacławem i Maciejem B-imi, synami zmarłego Jana (P.166 k.26v, 28v). Byli to zapewne B-cy, przybysze z Mazowsza, o których niżej. Piotr nie żył już 1665 r. Prócz synów wymienionych wyżej a urodzonych z Domiechowskiej miał jeszcze z Gawrońskiej syna Pawła, występujacego 1639 r. (P.164 k.463v). Nie znam dalszych losów żadnego z synów Piotra. Może pomarli młodo?

2) Maciej, syn Piotra i Prusieckiej, wspomniany 1533 r. (P.1393 k.560), wspólnie z braćmi pozywany był 1550 r. przez wikariuszy katedry poznańskiej o nie uwolnienie się spod cenzur kościelnych mimo upływu roku (P.890 k.297). Swoją część w mieście Głęboczku wyderkował 1546 r. za 40 grz. Zofii Modrzewskiej (P.1391 k.119). Jeszcze żył 1562 r. (p.904 k.752v), nie żył już 1567 r. (P.911 k.119). Jego synowie to Andrzej i Marcin (G.262 k.556), których losów dalszych nie znam. Córka Jadwiga była 1554 r. żoną Piotra Kozielskiego.

3) Stanisław, syn Piotra i Prusieckiej, występował obok braci w r. 1533 (P.1395 k.560), a w r. 1543 nazwany jednym ze stryjów córki Jana Prusieckiego (P.1395 k.6). Na połowach swych części w Budziszewie, Gorzuchowie, Głęboczku i w pustkach Gaci i Wiesiołowie oprawił 1571 r. posag 3.000 zł. Magdalenie Grudzińskiej, córce Ulissesa, która właśnie t. r. pojął był za żonę (P.1398 k.191v). Żeniąc się drugi raz 1574 r. z Anną Rosnowską z Niepartu, krótko przed ślubem, 22/III, zobowiązał się oprawić jej posag na połowie wsi Budziszewo, Gorzuchowo, Łopuchowo, Głeboczek oraz pustek Wiesiołowo, Gać, Sławica w powiatach pozn. i gnieźn. (P.923 k.243). T. r. dokonał owej oprawy (P.1398 k.474). Wespół z bratem Wincentym kupił 1576 r. za 15.000 zł. od Wojciecha Sędziwoja Czarnkowskiego Wiśniewo w p. kcyń. (ib. k.690). Żył jeszcze 1581 r. (P.937 k.409). Bezpotomny, nie żył już 1582 r., kiedy to Anna skasowała swą oprawę (P.939 k.184) W r. 1583 była już 2-o v. żoną Jana Mycielskiego (P.941 k.294). Dożywocie na Budziszewie, Gorzuchowie, Łopiuchowie i Gaci trzymała jeszcze 1585 r. (Py.122 k.281). Mycielski już nie żył 1588 r. (I. Kon.23 k.208v), a Anna 1589 r. była 3-o v. żoną Jana Lipskiego (P.951 k.425v). Żyła jeszcze 1592 r. (P.957 k.126v, 129).

4) Jan, syn Piotra i Prusieckiej, wspomniany 1533 r. (P.1393 k.560), od Wojciecha Modliszewskiego nabył sposobem wyderkafu 1553 r. za 6.000 zł. części Redecza w p. gnieźn. (P.1396 k.121). Od Piotra Smoszewskiego kupił wyderkafem 1554 r. za 756 r. połowę Kotlarowych Górek (P.895 k.956). Od Jakuba Palędzkiego nabył 1558 r. wyderkafem za 540 zł. części Karniszewa (P.899 k.163v, 1396 k.535), a 1559 r. od tegoż części w tejże wsi za 800 zł. (P.900 k.148). Wespół z bratem Stanisławem kupili 1566 r. za 6.000 tal. od Kaspra i Stanisława Modrzewskich części w Głęboczku i w pustce Wiesiołowo (P.1397 k.485v). Bezdzietny umarł między r. 1567 a 1569 (P.915 k.276v, 1397 k.554v). Zob. tablicę.

@tablica: Budziszewscy h. Grzymała

>Budziszewscy h. Grzymała(?) z Budziszewa Śledzion, wsi drobnoszlacheckiej w wojew. mazowieckim, pow. nurskim. Boniecki daje im herb Grzymałę, tak bowiem legitymowali się w XIX w. przed Heroldią Królestwa Polskiego, tego herbu używali mieszkający na terenie województw poznańskiego i kaliskiego w XVIII w. i ich potomkowie w XIX w. Rzecz jednak wysoce watpliwa czy był to ich herb pierwotny. Wzięli go raczej za przykładem tych spośród siebie, którzy w XVII wieku osiadłszy w Wielkopolsce tam zidentyfikowali się pod względem heraldycznym z wygasającymi właśnie Grzymalitami B-mi z Budziszewa w p. pozn. Będąc już na terenie Wielkopolski jeszcze ci i owi spośród owych przybyszów z Mazowsza używali imioniska "Słodzony", co wskazuje aż nadto wyraźnie na ich właściwe gniazdo - Budziszewo Śledziony. Mikołaj, Wojciech, Wacław i Maciej, synowie zmarłego Jana, toczący 1641 r. sprawę z notorycznym wielkopolskim Grzymalitą Piotrem B-im (P.166 k.26v, 28v), to zapewne już przybysze z Mazowsza. Nie mam jednak pewności, czy tego Jana i jego syna Macieja można identyfikować z Janemm ojcem Macieja, o którym niżej, a który wiódł się z wszelką pewnością z Mazowsza.

Jan, nie żyjący już 1687 r., miał z żony Anny Jabłonowskiej, nie żyjącej już 1690 r., syna Macieja "Słodzonego" (Kośc.327 k.4), dziedzica w Podkocach, 1671 r. męża Anny Głoskowskiej (niekiedy zwanej Korzeniewską), córki Adama i Katarzyny Łaskowskiej (I. Kal.140 k.143v), 154v). Oprawł jej 1687 r. posag 800 zł. (ib.142 k.470). Od Andrzeja i Konstancji z Dobrzyckich małżonków Korzeniewskich kupił 1690 r. (wedle zobowiązania z 1687r.) za 2.000 zł. częsci wso Podkoce w p. kal. (P.1431 k.56). Od Jana Gostkowskiego kupił t. r. za 3.500 zł. części wsi Czachóry w p. kal. (I. Kal.146 s.358). Części w Podkocach sprzedał t. r. za 2.600 zł. Wojciechowi Szczypierskiemu (ib. s.395), a częsci w Czachórach 1692 r. za 3.700 zł. Janowi Franciszkowi Trąmpczyńskiemu (ib.149 s.102). Żonie t. r. oprawił na nowo posag 800 zł. (ib. s.228). Ta Anna Głoskowska czy Korzeniowska nie żyła już 1693 r. (ib. s.290). Maciej nie żył 1700 r. (ib.154 s.338). Może jego bratem a synem Jana był Michał, który 1681 r. wespół z żoną Anną Podkocką brał w zastaw od Andrzeja Korzeniewskiego za 1.000 zł. na jeden rok części wsi Podkoce (ib.140 k.375). Synami Macieja i Głoskowskiej byli: Jan, ochrzcz. 1671.24/XII r.. (LB Skalmierzyce), żyjacy jeszcze 1693 r. (I. Kal.149 s.290). Stefan, ochrzcz. 1673.16/III r. (LB Skalmierzyce), zmarły w Woli 1695.2/VI r. (LM Twardowo), Tomasz i Maciej, o których niżej. Córka Zofia ochrzcz. 1680.6/IV r. )LB Skalmierzyce).

I. Tomasz syn Macieja i Głoskowskiej, ochrzcz. 1684.28/II r. (ib.). Trzymał do chrztu 1694 r. córkę Jana Chwalęckiego (LB Droszew). W r. 1712 był już mężem Teresy Rokossowskiej, córki Wojciecha u Katarzyny Mielińskiej, której posag 8.000 zł. oprawił 1714 r. (P.1148 II k.131v). Był wespół z żoną 1714 r. dzierżawcą Malewa w p. kośc., gdzie mieszkał. Od ks. Wojciecha Korytowskiego kupił 1715 r. za 14.800. zł. wieś Biełężyno (P.1149 II k.113v), ale już 1720 r. sprzedał te dobra za 17.000 zł. Cyprianowi Korzbok Zajdlicowi. (P.1172 k.160v). W l. 1722-27 widzimy Tomasza w posiadaniu Budziszewa. Posesja ta miała zapewne na celu gruntowniejszą indentyfikację w wielkopolskimi imiennikami, z praw dziedzicznych nie płynęła z cała pewnością. W r. 1728 Tomasz nazwany jest byłym posesorem Budziszewa w p. pozn. (G.96 k.114). Od Teofila Lewald Mejera kupił 1729 r. za 36.000 zł. Brzezno w p. kcyń. (P.1218 k.95v), a sprzedał tę wieś 1746 r. za 48.000 zł. Bogusławowi Żółtowskiemu (P.1284 k.70v) Umarł 1748 r. i został pochowany 2/II t. r. (Nekr. Reform. Pozn.). Wdowa skwitowała 1750 r. swych synów Antoniego, Jana, Wojciecha i Władysława ze swego posagu 8.000 zł. (P.1299 k.202v). i t. r. umarła (Kośc. 324 k.39, 39v). O Władysławie, a właściwie Władysławie Dobrogoście, ochrzcz. 1722.12/VI r., zmarłym 1807.6/IX r. (LM Poniec), wiem tyle, iż był dziedzicem Sowin, jakkolwiek nie do samej śmierci. Nie wiem nic więcej o jego bliźnim bracie Piotrze Pawle, ochrzcz. tego samego dnia (LB Skoki). O Antonim, Janie i Wojciechu zob. niżej. Córki Tomasza i Rokossowskiej: Marianna, ochrzcz. 2712.25/IX r. (LB Pobiedziska), Apolonia, ur. w Budziszewie, ochrzcz. 1723.10/XII r., i Anna, ur. tamże, ochrzcz. 1727.7/VI r. (LB Skoki), w l. 1750-82 żona Jana Strugały Będkowskiego z Czarnego Piątkowa, zmarła po 1795.9/VIII r.

1. Antoni Władysław, syn Tomasza i Rokossowskiej, ur. w Malewie 1714.3/VI r. (LB Stary Gostyń), ksiądz, przez jakiś czas proboszcz Św. Marcina w Poznaniu, umarł w Grabkowie 1793.3/VI r. (LM Jutrosin; Nekr. Reform. w Miejskiej Górce).

2. Jan, syn Tomasza i Rokossowskiej, przez Bonieckiego niesłusznie zaliczany do Abdanków, brał 1740 r. w zastaw połowę Smoszewa za 6.000 zł. od braci Skotnickich (Kc.139 k.175v). Trzymał jeszcze tę wieś 1742 r. (P.1269 k.114v). Stolnik przemyski 1746 r. (Boniecki), zastawny posesor Kuczyny Wielskiej, kwitował się 1750 r. z trzyletniego zastawu tej wsi z Kasprem Miaskowskim, podstolicem poznańskim (Kośc.325 k.39, 39v). Od Stanisława, Karola i Władysława Ulatowskich kupił t. r. za 120.000 zł. Grabkowo w p. kośc. (P.1299 k.185, 187). Swej żonie Ludwice Ulatowskiej, córce Antoniego Modesta, pułkownika wojsk koronnych, i Katarzyny Przyjemskiej, oprawił 1765 r. posag 13.398 zł. (P.1340 k.84). Jego żoną była zapewne już w czasie transakcji z r. 1750 (ich córka urodziła się około r. 1752!). Ludwika umarła 1767 r. i pochowana została 27/IX (Nekr. Reform. w Miejskiej Górce). Jan był dziedzicem spadłych po stryju Macieju wsi Małachowa i Gaju wp. kośc., które 1788 r. sprzadał za 48.000 zł. swemu synowi Dionizemu (Kośc.335 k.182v). Umarł nagle w nocy 1789.14/IX r. (Nekr. Reform. w Miejskiej Górce). Córki Jana i Ulatowskiej: Katarzyna Ludwika, ur. w Grabkowie, ochrzcz. 1753.23/XI r. (LB Jutrosin), w l. 1774-82 żona Wacława Zakrzewskiego, podkomorzego JKMci, potem kasztelana lędzkiego, zmarła w Poznaniu 1822.8/VII r., Antonina Joanna, ur. w Grąbkowie, ochrzcz. 1757.14/IV r. (LB Jutrosin), zaślubiona przed r. 1774 Pawłowi Sokolnickiemu, zmarła 1792.12/XI r. Synowie: Franciszek, Józef i Dionizy.

1) Franciszek, syn Jana u Ulatowskiej, ochrzcz. 1745.4/X r. (LB Jutrosin). Swoje części spadku po matce cedował 1780 r. Celestynowi Sokolnickiemu, generałowi adiutantowi JKMci (P.1357 k.90v). Zrazu posesor Uciechowa 1786 r., Sośni 1793 r., był potem po ojcu dziedzicem trzeciej części Grąbkowa. Jego żona Katarzyna Sokolnicka, córka Kazimierza i Katarzyny Walknowskiej, kwitowała 1785 r. swego brata Pawła z 23.333 zł. wiana ze swej ojcowizny (I. Kal.225 k.140v). Umarła 1815.14/V r. mając lat 50 (LM Jutrosin). Franciszek był pułkownikiem jazdy ochotniczej wojsk koronnych i umarł w Grąbkowie 1830.12/VI r. (LM Jutrosin). Jego córki: Józefa, chyba identyczna z Katarzyną Józefą, ur. w Targoszycach, ochrzczona 1784.24/III r. (LB Wyganów), zmarła 1843.13/V r. w wieku lat 60 (LM Lubiń), Tekla, ur. w Grąbkowie, ochrzcz. 1794.23/II r. (LB Jutrosin), Małgorzata Jadwiga, ur. w Grąbkowie, ochrzcz. 1796.11/VI r. (ib.), zaślubiona w Gostyniu 1833.28/I r. Józefowi Braunkowi, dzierżawcy Oczkowic, zmarła w Pogrzybowie 1780.15/II r. Katarzyna, zaślubiona 1827.5/VI r. Antoniemu Czerwińskiemu, dziedzicowi Głuszek (LC Zduny). Chyba córką Franciszka i to jedną ze starszych była też Antonina ("panna z Grąbkowa"), która 1806.12/X r. poszła za Ignacego B-go, o którym niżej. Synowie: Jan, o którym niżej, Paweł Józef Oktawian, ur. w Uciechowie 1786.22/III r. (LB Sulmierzyce), chyba młodo zmarły, Walenty o którym niżej, Jakub Kajetan Józef, ur. w Grąbkowie, ochrzcz. 1792.29/VII r., wreszcie Wincenty Wawrzyniec Teodor, ur. tamże 1795.5/IV r. (LB Jutrosin), obaj zapewne pomarli dziećmi.

(1)Jan, syn Franciszka i Sokolnickiej, ur. ok.1784 r., podporucznik 5 pułku strzelców konnych 1807 r., kapitan 1 pułku huzarów (13 pułku jazdy) 1809 r., potem do r. 1811 służył w 14 pułku kirasjerów, wojnę 1812 r. odbył w głównym sztabie francuskim i otrzymał wtedy legię honorową. Wzięty do niewoli rosyjskiej. W r. 1831 major w 3 pułku jazdy kaliskiej, potem pułkownik. W r. 1848 był dowódcą jednego z obozów. Dziedzic Grąbkowa, umarł tam 1854.19.XII r., mając lat 70, pochowany w Jutrosinie. Ożenił się 1832 r. z Pelagią Rembowską, zmarła w Grąbkowie 1869.14/VIII r. w wieku lat 60 (LM Jutrosin; Dz. P.). Córki: Wincencja (Maria Anna Wincentyna), ur. w Grąbkowie 1834.19/VII r. (LB Jutrosin), jeszcze świecka 1854.29/XII r. (LB Niepart), potem sercanka, zmarła w Poznaniu 1863.7/V r. (LM Św. Marcin, Pozn.), Józefa Eleonora Paulina, ur. 1846.22/II r. (LB Jutrosin), po śmierci braci dziedziczka Grąbkowa, poszła po 1870.1/XI r. za Leona Karłowskiego, zmarła w 82 roku życia 1927.17/IV r., pochowana w Kutrosinie, Maria (Marianna Felicja Faustyna), ur. w Grąbkowie 1842.30/VIII r. (ib.), w zgromadzeniu sióstr miłosierdzia, zmarła 1874.18/III r., pochowana w Chełmie (Dz. P.). Synowie: Franciszek. Stanisłąw, Antoni.

a.Antoni Franciszek Stanisław, syn Jana i Rembowskiej, ur. w Grabkowie 1836.19/III r. (LB Jutrosin), służył najpierw w armii pruskiej, potem w legii cudzoziemskiej w Algierze. Uczestniczył w kampanii włoskiej (Megenta), potem służył w Algierze, wreszcie brał udział w wyprawie meksykańskiej. Na wieść o powstaniu wrócił do kraju. W końcowym okresie powstania, 1864.22/III r. z szwadronem jazdy wkroczył pod Pyzdrami w granice Królestwa. Mianowany rotmistrzem, po kilku potyczkach, otoczony przez Rosjan, wycofał się do W. Ks. Poznańskiego. Już w Poznaniu doszła go nominacja na majora. Więziony w Berlinie, osiadł potem w Grąbkowie i tam umarł 1866.28/III r., pochowany w Jutrosinie (Pol. Sł. Biaogr.; LM Jutrosin; Dz. P.).

b. Stanisław Józef, syn Jana i Rembowskiej, ur. w Grąbkowie 1838.23/III r. (LB Jutrosin), walczył w powstaniu styczniowym w oddzale Calliera i Mielęckiego, potem Taczanowskiego. Umarł w Pleszewie 1865.19/VIII r. z odniesionych ran. Pochowany w Jutrosinie (LM Jutrosin; Dz. P.).

c. Antoni Łucjan Jan, syn Jana i Rembowskiej, ur. w Grąbkowie 1839.13/XII r. (LB Jutrosin), poległ w bitwie pod Slesinem 1863.31/III r. (LM Jutrosin; Dz. P.).

(2) Walenty Gaudenty Stanisław Józef, syn Franciszka i Sokolnickiej, ur. w Grąbkowie, ochrzcz. 1791.20.II r. (LB Jutrosin). Był w r. 1820 dziedzicem Podbierowa. Ożenił się w Stwolnie 1819.10/II r. z Józefą Pomorską, ur. ok. 1792 córką Anzelma, dziedzica Stwolna i Chojna, oraz Małgorzaty Obarzankowskiej (LC Golejewko). Umarła ona w Rozkochowie 1846.15/I r. mając lat 46 (LM Jutrosin). Ich córki: Ewa Ludwika Franciszka, ur. w Podborowie 1820.4/V r. (LB Witkowo), zmarła w Stwolnie 1824.3/I r. (LM Golejewko), Melania Małgorzata Rozalia, ur. w Stwolnie 1823.27/VII r. (LB Golejewko), zmarła tamże 1824.6/VI r. (LM Golejewko, wreszcie Wiktoria, ur. ok. 1827 r., wydana w Poznaniu 1854.11/X r. za Michała Moszczyńskiego, dra med., zmarła w Ostrowie 1888.5/X r. (LC Fara, Pozn.; Dz. P.).

2) Dionizy, sym Jana i Ulatowskiej, ur. 1747.9/X r. (LB Jutrosin). Przez Wielądka zaliczony do Paparonów, przez Bonieckiego do Abdanków. Podstoli sieradzki 1786 r. (LB Starygród). Od swego ojca kupił 1788 r. za 48.000 zł. Malechowo (dziś Małachowo) i Gaj (Kośc. k.182v). W r. 1790 komisarz cywilno-wojskowy wojew. sieradzkiego. Będąc po ojcu dziedzicem trzeciej części Grąbkowa, od brata Józefa kupił 1790.19/VI r. za 60.000 zł. jego trzecią część tej wsi (Kośc.224 k.139, 167). Był też dziedzicem Gościejewic w p. kośc., gdzie umarł 1834.22/II r. (LM Poniec). Jego pierwszą żoną, zaślubioną przez 1786.22/VI r. (LB Starygród), była Eleonora Masłowska (wedle Żychlińskiego, wdowa po Kempińskim), zmarła 1807.22/X r. w wieku lat 80 (LM Poniec), bezdzietne. Drugą żoną, którą pojął 1809.1/I r. (LC Mokronos), była Ludwika Modlibowska, córka Walentego, cześnika wschowskiego, i Weroniki Zbijewskiej, dożywotniczka Gościejewic (LB Bojanowo-Gołaszyno), zmarła w Twardowie koło Jarocina 1863.14/V r. w wieku lat 78 (Dz. P.). Córki urodzone Modlibowskiej: Ludwika Albertyna Karolina, ur. 1815.28/II r. w Gościejewicach (LB Poniec), zaślubiła 1834.7/V r. Franciszka Żychlińskeigo, dzierżawcę Tarcholina, potem dziedzica Twardowa i Karsów, rozwiedziona, zmarła 1874.10/III r., pochowana w Twardowie, Albertyna ur. ok.1818 r., zaślubiła 1843.20/II r. Stanisława Modlibowskiego, zmarłego 1889 r., sama umarła w Poznaniu 1900.5/XI r. Synowie: Józef i Piotr, o których niżej, Brunon Seweryn, ur. w Gościejewicach 1813.6/X r. (LB Poniec), niewatpliwie zmarły dzieckiem, Konstanty i Cezary, o których niżej.

(1) Józef Michał Dionizy, syn Dionizego i Modlibowskiej, ur. w Gościejewicach 1811.26/IX r. (LB Poniec), właściciel Sowin koło Rawicza, umarł w Sowinach 1888.25/I r. mając lat 76, pochowany w Poniecu (LM Poniec; Dz. P.). Na łożu śmierci 1888.24/I r. poślubił swą gospodynię, Justynę Matecką, liczącą wtedy ponad 76 lat (LC Poniec), tym samym legalizując urodzonego z niej przed laty nieślubnego syna Lamberta.

Lambert, syn Józefa, ur. ok. 1845 r., zmarły w 68 roku życia 1913.2/III r. w Sowinach, pochowany w Poniecu (Dz. P.). Właściciel Sowin (616 ha). Z żony Marianny Prałat, zmarłej 1933.25/VI r., pochowanej w Poniecu (Dz. P.), pozostawił córki. Z nich Józefa Scholastyka, ur. w Sowinach 1904.10/II r. (LB Poniec), Maria Gabriela, ur. tamże 1905.12/III r. (ib.), wreszcie Małgorzata, która wraz ze swym mężem Neimanem gospodarowała w Sowinach do r. 1939.

(2) Prot Feliks Franciszek, syn Dionizego i Modlibowskiej, ur. w Gościejewicach 1812.11/IX r. (LB Poniec), dziedzic Czachórowa, potem 19875 r. Sikorzyna, umarł w 67 roku życia w Sikorzynie 1879.1/IV r. i pochowany w Gostyniu u Filipinów (LM Gostyń; Dz. P.). Z żony Korduli Modlibowskiej, córki Jana Nepomucena i Nepomuceny Malczewskiej, zaślubionej przed 1842.15/XII r. (LB Lubiń), zmarłej w Czachórowie 1847.22/XI r., w wieku lat 29 (LM Gostyń), była córka Bronisława (Ludwika Nepomucena Bronisława), ur. w Czachórowie 1846.11/VIII r. (LB Gostyń), wydana 1869.10/V r. za Walentego Modlibowskiego (LC Gostyń), zmarła jako wdowa w 62 roku życia w Poznaniu 1908.7/X r., pochowana w Gostyniu. Byli i synowie: Józef (Dionizy Jan Nepomucen), ur. w Czachórowie 1844.25/X r. (LB Gostyń), zmarły tamże 1926.3/X r., pochowany w Gostyniu (Dz. P.), i Antoni (Walenty Filip Antoni), ur. w Czachórowie 1847.9/VIII r. (LB Gostyń), obaj chorzy psychicznie.

(3) Konstanty Andrzej Józef Piotr, syn Dionizego i Modlibowskiej, ur. w Gościejewicach 1816.10/III r. (LB Poniec). Dziedzic Książa, które to dobra szły na subhastę 1874 r. (Dz. P.). Umarł 1874 r. Z żony Jadwigi Suchorzewskiej, córki Józefa i Felicji Laury Quesnay de Beaurepaire, zmarłej w Książku 1852.14/XI r. w wieku lat 29 (LM Książ), syn Bronisław, o którym niżej. Z córek, Maria Konstancja, ur. w Książku 1844.7/IV r. (LB Książ), przed 1877.20/V r. poszła za Teodora Lutomskiego. Helena Józefa, ur. w Książku 1846.10/I r., pochowana w Kurowie 1890.29.X r. (Dz. P.). Ludwika Czesława, ur. w Książku 1847.20/IV r. (LB Książ), przed 1871.30/VI r. poszła za Stanisława Modlibowskiego, Kazimiera Jadwiga, ur. w Zakrzewie 1849.13/I r. (LB Książ). Wiktoria Zofia, ur. w Książku 1850.25/XI r. (ib.), wyszła 1874.11/VIII r. w Gołaszynie za Dionizego Budziszewskiego, swego stryjecznego brata.

Aleksander Konstanty Bronisław, syn Konstantego i Suchorzewskiej, ur. w Książku 1852.5/XI r. (ib.), dziedzic Rogowa, miał z żony Marty Korytowskiej, córki Albina i Elżbiety Opitz, syna Stanisława Konstantego Albina, ur. w Poznaniu 1878.5/V r. (LB Sw. Marcin, Pozn.).

(4) Cezary Walenty August, syn Dionizego i Modlibowskiej, ur. w Lesznie 27 VIII 1823 r. (LB Leszno), zmarły 1911.10/I r. w Poznaniu (LM Fara, Pozn.; Dz. P.), dziedzic Małachowa. Jego pierwszą żoną była Seweryna Modlibowska, córka Jana Nepomucena i Nepomuceny Malczewskiej, zmarła w wieku lat 37, w Małachowie 1858.28/VI r. (LM Kunowo), drugą Nepomucena Chróścicka, ur. 1824 r., bezpotomna, zmarła w Poznaniu 1899.20/XIr. (LM Św. Marcin), trzecią wreszcie, zaślubioną w Poznaniu 1907.27/VI r. wdowa Klementyna Banaszkiewiczowa, ur. 1851.2/II r. Zawód Cezarego określono wtedy jako "kapitalista" (LC Fara, Pozn.). Klementyna, bezpotomna z B-im, przeżyła go. Z pierwszej żony synowie: Dionizy, Jan Nepomucen Antoni, ur. w Małachowie 1854.17/I r. zmarły tamżę 1857.6/IX r. (LB, LM Kunowo), i Ludwik.

a. Dionizy Marcin, syn Cezarego i Modlibowskiej, ur. w Małachowie 13 XI 1851 r. (LB Kunowo), dziedzic Ostrowieczka i Małachowa w p. śrem. w l. 1880-86 (Dz. P.), z żony Zofii Budziszewskiej, córki Konstantego i Jadwigi Suchorzewskiej, zaślubionej 1874.11/VIII r. (LC Bojanowo-Gołaszyn), miał synów: Kazimierza i Czasława.

a) Kazimierz Dionizy, syn Dionizego i Budziszewskiej, ur. w Ostrowieczku 24 VI 1875 r. (LB Dolsk), ożeniony w Ostrowie 1911.30/IV r. z Władysławą Pauliną Leszczyńską (ib.). Syn ich Aleksander Kazimierz ur. w Ostrowie 1914.26/VI r. (LB Ostrów).

b) Czesław, syn Dionizego i Budziszewskiej, ur. w Małachowie 6 V 1880 r. (LB Kunowo).

b. Ludwik Aureli, syn Cezarego i Modlibowskiej, ur. w Małachowie 13 IX 1855 r. (LB Kunowo), ożeniony z Marią Korytowską, córką Albina i Elżbiety Opitz, miał z niej syna Leona.

Leon Filip Cezary Albert, syn Ludwika i Korytowsskiej, ur. w Poznaniu 31 V 1878 r. (LB Sw. Marcin, Pozn.), inżynier dyplomowany, umarł 1931.26/I r., pochowany w Grabowie Kościelnym. Był żonaty (Dz. P.).

3) Józef Bazyli, syn Jana i Ulatowskiej, ur. w Grabkowie, ochrzcz. 3 III 1755 r. (LB Jutrosin). Przez Wielądka w uzupełnieniach do Niesieckiego zaliczony do B-ch h. Paparona. Występował jako plenipotent ojca 1776 r. (Kośc.332 k.183v). Stolnik poznański 1786 r. (G.113 k.128v), podkomorzy JKMci, sędzia deputat na Trybunał Piotrkowski z wojew. sieradzkiego 1789 r., swoją trzecią część w Grąbkowie sprzedał 1790.19/VI r. za 60.000 zł. bratu Dionizemu (Kośc.224 k.139, 167). Dziedzic Rokszyc w p. piotrkowskim (Kośc.225 k.254v), posesor Orpiszewka 1796 r. (LB Jutrosin). Umarł w Rawiczu przebywając tam na leczeniu, tknięty apopleksją 1805.17/V r. Miał wtedy lat 50 i był wdowcem. Pochowany u Reformatów w Miejskiej Górce (LM Łaszczyn; Nekr. Reform. w Miejskiej Górce). Jego żoną była 1781 r. Eufrozyna Ulatowska, córka Józefa, wojskiego brzeskiego kujawskiego, i Antoniny Gembertówny, wdowa po Macieju Mostowskiem, pisarzu grodzkim piotrkowskim (G.108 k.39v). Pozostał syn Ignacy, dziedzic Rokszyc, który 1806.12/X r. zaślubił Antoninę Budziszewską w Grąbkowa (LC Jutrosin). W r. 1862 w charakterze spadkobierców Eufrozyny z Ulatowskich B-ej występowało rodzeństwo: Ignacy, Eleonora i Teofila B-cy (Dz. P.), dzieci jej i Ignacego).

3. Wojciech, syn Tomasza i Rokossowskiej, wspomniany 1750 r. (P.1299 k.202v), odziedziczył po stryju Macieju Sowiny w p. kośc., w której to wsi widzimy go 1789 r. (Kośc.335 k.255). Umarł 1793 r., pochowany 9/IV u Reformatów w Miejskiej Górce (Nekr. Reform. w Miejskiej Górce).

II. Maciej "Słodzony" (Kośc.327 k.4), syn Macieja i Głoskowskiej, ochrzcz. 28 II 1684 r. (LM Skalmierzyce). Od Józefa Korzbok Łąckiego kupił 1740 r. za 80.000 zł. wieś Sowiny w p. kośc. (P.1260 k.192). Zapis 40.000 zł. na Pudliszkach dany sobie 1748 r. przez Kaspra Miaskowskiego podstolego poznańskiego, cedował 1749 r. swemu bratankowi Janowi B-mu, stolnikowi przemyskiemu (Ws.90 k.70v). Od Antoniego Szołdrskiego kupił 1758 r. za 110.900 zł. Małachowo i Gaj w p. kośc. (P.1324 k.153v). Umarł bezdzietnie między r. 1769 a 1774 (Ws.94 k.220; P.1351 k.115), a spadek po nim brali bratankowie, Jan i Wojciech. Zob. tablicę 1-2.

Agnieszka, nie żyjąca już 1723 r., żona Marcina Zaleskiego. Mikołaj zaślubił 25 VI 1700 r., Barbarę Kurmatowską (LC Skoki). Joanna i mąż jej Wojciech Kierski, oboje już nie żyjący 1758 r. Anna przez 1790.24/III r. zaślubiła Mateusza Bętkowskiego (LB Niepruszewo). Maciej, ur. ok. 1790 r., student, zmarł 12 III 1800 r. (LM Rydzyna). Konstancja, dominikanka w Poznaniu, zmarła 1805.26/II r. (Nekr. Dominikanów Pozn.). Panna Teofina, mająca lat 24, pochowana 1807.15/IX r. u Bernardynów w Poznaniu (LM Fara). N. sprzedał Witkówki koło Strzelna Włodzimierzowi Graffsteinowi i kupił 1880 r. od Witolda Jaraczewskiego leżycy w pobliżu folwark Radunek (Dz. P.).

@tablica: Budziszewscy h. Grzymała (?) 1.

@tablica: Budziszewscy h. Grzymała (?) 2.

>Budziwoj Wojciech, dziedzic w Lubowicach, mąż Małgorzaty, która 1511 r. nabyła sposobem wyderkafu za 20 grz. od Benedykta i Stanisława braci Raczkowskich trzy łany osiadłe w Raczkowie p. gnieźn. (P.786 s.261). Ta Małgorzata była 2-o v. żoną Stanisława Janowskiego i owe trzy łany 1531 r. sprzedała wyderkafem za 20 grz. Wojciechowi Raczkowskiemu (P.1393 k.427v). Chyba jeszcze żyła 1538 r. (P.1394 k.181).

>Budzyńscy, Budzińscy h. Dąbrowa wyszli z Budzyna w p. makowskim. Obok tych B-ch z tej samej wsi wiedli się B-cy h. Szeliga. Nie wiem, do których należałoby zaliczyć wymienionych tutaj.

Mikołaj syn zmarłego Stefana z pow. makowskiego, sługa Trojana Jaraczewskiego, poraniony 1575 r. przez Dionizego Niemierzyckiego (P.926 k.290v). Jan, mąż Katarzyny Małockiej, skwitowany 1604 r. przez Macieja Obodowskiego z kontraktu, kwitował go jednocześnie ze swej strony z 90 zł. (Kc.124 k.447v, 546v). Nie żył już 1609 r., kiedy Katarzyna z Małockiech była 2-o v. żoną Wawrzyńca Zdzychowskiego (N.167 k.257v). Jakub, pisarz kancelarii król. dostał 1623 r. konses na wykup sołectwa we wsi Brzeźnica w starostwie wałeckim (M. K.170 k.312v). Jan Stanisław 1623 r. oblatywał działy dokonane przez Wilkowskich (Ws.206 k.41v). Był 1625 r. plenipotentem Pudwelska (ib. k.166). Jego żoną była Elżbieta Schinelben (Synelbin, Schiwelben), z którą 1629 r. zrobił zapis wzajemnego dożywocia (W.79 k.436v). Plenipotent Anny Borkowej 1635 r. (W.35 k.440), a 1636 r. swego stryjecznego brata Franciszka B-go z p. makowskiego (W.36 k.143). Żył jeszcze 1638 r., ale już w r. 1645 wspomniany wyżej Franciszek B., syn Sebastiana, nie żyjącego już 1637 r., kwitował wdowę po bezpotomnie zmarłym Janie Stanisławie B-im, swym stryjecznym bracie, ze spadku po nim (W.38 k.706). Ów Franciszek oprawił 1637 r. posag 1.500 zł. swej żonie Mariannie Polanowskiej, córce Pawła (P.1419 k.137). Oboje żyli jeszcze 1645 r. (I. Kon.51 k.555).

Petronella, wdowa 1678 r. po Macieju Grochowickim, łowczym kaliskim. Dorota zmarła w Gnieźnie 8 II 1693 r. (Nekr. Franciszkanek Śrem.). Jan zmarł 1712 r., pochowany w Gołańczy u Bernardynów (Arch. Bern. W.42). Stanisław, 1725 r. dziedzic wsi Dąbrowa w p. lelowskim (I. Kal.161 s.385). Pochodząc z wojew. krakowskiego Barbara B., urodzona z Zofii Witkowskiej, była żoną Stefana Domiechowskiego, pisarza skarbowego śmigielskiego. Przez lat 30 służyła Lipskim, kasztelaństwu rogozińskim. Spisała swój testament w Śmiglu 1740.4/III r. (Kośc.175 s.337). Joanna, córka Franciszka i Wiktorii, z Ułanowa, wyszła w Kłecku 1796.26/I r., mając lat 16 za Aleksandra Kuczkowskiego, dzierżawcę Lechlina. Chrzestną jej syna była szl. Wiktoria B-a, oczywiście babka (LB Lechlin). Teresa, posesorka wsi Ujazd, chrzestna 1795.22/II r. (LB Kiszkowo). Szl. Paweł, podsędek śremski, zmarły przed 1812.9/VIII r., z żony Anny Rosińskiej miał pogrobową córkę Mariannę Paulinę, ur. w Poznaniu 1812.20/VI r. (LB Śrem). Marcjan, inspektor dóbr kórnickich 1853 r., za żoną dziedzic Śródki, i Anna z Einspornów, córka Edwarda i Matyldy, dziedziców Śródki, mieli synów: Mateusza, ur. 1854.21/IX r. (LB Kórnik), Mariana Mieczysława Zygmunta, ur. w Śródce 1859.5/VIII r. (LB Tulce), Apolinarego, ur. tamże 1863.24/VII r., Waleriana Szymona, ur. tamże 1865.27/X r. (ib.). Córki ich: Władysława Gabriela Modesta, ur. 1853.15/VI r., Klaudyna Elżbieta Anna, ur. 1856.7/VII r. (LB Kórnik), Benigna, ur. w Śródce 1861.19/VIII r. (LB Tulce). Jan Nepomucen, dzierżawca Kleryki w l. 1845-65 (LB Św. Trójca Gniezno). Jego żona Tekla Wein zmarła w Kleryce 1858.17/VIII r., mając lat 38 (LM Św. Trójca, Gniezno).

>Bülow-Gorow h. Własnego, rodzina pochodząca z Meklemburgii, której jedna linia po wyprawie Napoleona na Moskwę osiadła na Ukrainie. Po r. 1920 przenieśli się do Wielkopolski. Maria z Trzecieskich baronowa B., umarła 1939.15/V r. licząc lat 89, w Malczewie, u syna, pochowana w Jarząbkowie (Dz. P.). Jeden z jej synów , Gebhard, umarł tamże u brata 1936.6/IV r., pochowany w Jarząbkowie. Miał lat 62 (ib.). Inny syn, Rudolf, właściciel kupionego przez siebie Malczewa, był ojcem Konstantego i Gebharda oraz dwóch córek, z których Wanda, ur. 1911 r., wyszła 1938.27/XII za. hr. Jana Szembeka z Wysocka (Borowski).

>Bugajski Jakub, 1786 r. mąż Konstancji Lenczewskiej, córki Józefa i Marianny Grocholewskiej (Kośc.335 k.97).

>Bugańscy. Wojciech Kuczkowski cz. B., nie żyjący 1571 r., ojciec Anny B-ej cz. Kuczkowskiej, 1571 r. żony "opatrzonego" Marcina Filipczyka, młynarza w Korytnicy (R. Kal.3 k.399v).

>Bugnerowie. Szl. Michał, syn zmarłego Jana, mianował 1654 r. plenipotentów (I. Kal.120 s.1649). Może ten sam Michał był mężem Teresy Moszczyńskiej, 1-o v. żony Jana Tomickiego, która 1685 r. lokowała na Mikołjewicach sumę 400 zł. odebraną od Samuela Hieronima Bieganowskiego za sprzedane części Małachowa Wielkiego i Michałówka, własność jej nieletnich dzieci Tomickich (G.88 k.61v).

Wojciech, syn Szymona, mąż Jadwigi Czepowskiej, otrzymał 1655 r. wraz z nią od Kazimierza Zaremby zapis 600 zł. długu (I. Kal.12 s.266). Wydzierżawił 1663 r. od Władysława Wysławskiego wieś Wysławice (P.1073 k.1409v). Oboje z żoną mieli sobie zapisaną w grodzie łęczyckim przez Macieja Brudnowskiego sumę 400 zł., którą 1665 r. (lub wcześniej) cedowali Jakubowi Wilkotarskiemu (P.1076 k.1281v). Jadwiga żyła jeszcze 1666 r. (I. Kal.126 s.259). Wojciech 1669 r. był posesorem części miasta i wsi Sobótki (ib.129 s.955).

Jerzy i Teresa małżonkowie, rodzice Jadwigi, ochrzcz. 19 IX 1684 r. (LB Witkowo).

>Bugwidzcy, zob. Bogwiedzcy

>Bujakiewiczowie. Jadwiga, żona 1-o v. Pawła Cywińskiego, 2-o v. Wojciecha Siekierzeckiego, 3-o v. 1697 r. Benedykta Konarzewskiego. Adam, 1775 r. administrator Witaszyc w p. kal., wsi dziedzicznej Gorzeńskich (I. Kal.214/16 k.263).

Ur. pani Apolonia (Z Dębego?), chrzestna 1797.5/III r. (LB Kleszczewo). Maciej, dzierżawca Wysocka, chrzestny 1804.1/XI r. (LB Ostrów).

>Bujakowski Andrzej, 1595 r. mąż Zofii Myjomskiej, córki Piotra (P.1401 k.628). Żył jeszcze 1602 r. (Py.131 k.275v). W l. 1605-1616 Zofia występowała jako wdowa (ZTP 27 s.12; P.996 k.364v).

>Bujalscy h. Kościesza(?), ze wsi Bujały w wojew. rawskim, gdzie siedziała drobna szlachta o różnych imionach, zapewne też i wieloherbowa. Boniecki podaje wszystkich B-ch pod herbem Kościesza, ale sam stwierdza, że byli też B-cy z Bujał w wojew. podlaskim, a więc stawia tę ich jednoherbowość pod znakiem pytania.

Stanisław w r. 1573 otrzymał od swego rodzonego wuja Szymona Przyłuskiego, dziedzica części wsi Przyłuski Stara Wieś w p. rawskim, zapis 1.000 zł. długu (G.52 k.147). Występował w r. 1574 jako spadkobierca tego wuja (ib. k.177v). Nie żył już 1600 r., kiedy to wdowa po nim Anna Laskowska, była już 2-o v. żoną Łukasza Kłobukowskiego (Kc.123 k.618). Andrzej, syn Stanisława, od Jerzego, Andrzeja i Michała, braci Kłobukowskich, kupił w r. 1624 za 5.000 zł. części w Jadownikach w p. kcyń. (P.161 k.265v). Od Stanisława Rynarzewskiego otrzymał w r. 1640 zobowiązanie sprzedaży części w tej wsi za 5.000 zł. (P.1420 k.136), zrealizowane w r. 1641 przez wdowę po tym Rynarzewskim, Urszulę Sierpską (P.167 k.413). Andrzej, pisarz kancelarii królewskiej, dostał 1623.20/V r. konsens na wykup sołectwa we wsi Rybitwy w p. gnieźn. (M. K.170 k.321v), a 1629.12/II r. otrzymał grunt zwany Kąt, należący do miasta Międzyrzecza (ib.177 k.202v), był potem sekretarzem królewskim, a w. r. 1638 metrykantem koronnym (Boniecki). Bezdzietny, nie żył już w r. 1644 (Kc.129 k.7). Bliskimi krewnymi tego Andrzeja byli niewątpliwie bracia Stanisław i Walenty synowie Piotra, zwanego "Swiacha(?) z pow. rawskiego, nie żyjącego już w r. 1638 (Py.148 s.618). Walentego (chyba tego samego) syn, Maksymilian zw. "Swiatka(?), sprzedał w r. 1645 Jakubowi Wierzchowskiemu zwanemu "Zielony" odziedziczoną po Andrzeju B., sekretarzy królewskim, część Jadownik (Kc.129 k.127). Inny spadkobierca Andrzeja, Marcin B., swoją część w Jadownikach sprzedał w r. 1649 Hieronimowi Remigianowi Dobrogojskiemu (ib. k.413).

Andrzej, syn Baltazara z Bujał, nie żyjacego już w r. 1635, był w r. 1620 mężem Zofii Kośmidrówny Gruszczyńskiej, córki Marcina i Urszuli z Konarzewa Chomęckiej (P.1004 k.203v). Oprawił jej w r. 1635 sumę 2.000 zł. posagu na połowie swych części we wsiach: Karchowo, Belęcino i Trzebiec w p. kośc. (P.1418 k.523). Oboje małżonkowie w r. 1647 wyderkowali wspólnie części Belęcina za 2.000 zł. Aleksandrowi Karchowskiemu (P.1111 V k.39). Ich córki: Jadwiga, ochrzcz. 1627.4/II r. (LB Siemowo), żona Jana Grodzickiego, nie żyła już w r. 1686, Ewa, w l. 1644-73 żona Aleksandra Książyńskiego, Dorota, żona 1-o v. Kaspra Karlińskiego, 2-o v. w l. 1657-63 Stanisława Gogolewskiego, wreszcie zapewne Zofia, w l. 1679-81 za Kazimierzem Chlewskim, której posag zabezpieczony był na Karchowie i Belęcinie u Adama Karchowskiego (P.1429 k.495v).

Piotr, łowczy rawski, rotmistrz królewski, za położone w wyprawach inflanckiej, moskiewskiej wołowskiej i pruskiej zasługi dostał 1642.6/VI r. kaduk po zmarłym Pawle Modzelewskim, mieszkańcu Poznania (P.167 k.518).

Filip z Bujał, syn Stanisława, nie żyjącego już w r. 1644, zaślubił 8/II t. r. Katarzyną Skrobiszewską ze Skrobiszek, córkę Jana. Świadkiem był przy tym ślubie Andrzej B., niewątpliwie identyczny z Andrzejem mężem Gruszczyńskiej (Andrzej, sekretarz krolewski już wówczas nie żył) (LC Stary Gostyń). Filip na połowie części w Bujałach oprawił w r. 1646 tej żonie posag 1.250 zł. (P.1422 k.923v). Nie żył już w r. 1652, kiedy to Katarzyna wychodząc 25/VII t. r. 2-o v. za Andrzeja Rokossowskiego zapisała mu 1.000 zł. (LC Lubiń; Ws.56 k.149v). Córka Filipa i Skrobiszewskiej, Katarzyna, niezamężna w r. 1652 (ib. k.151v), zapewne identyczna z Katarzyną, w r. 1669 żoną Jana Ostrowskiego, a 2-o v. w l. 1682-86 żona Mikołaja z Werbna Pawłowskiego.

Grzegorz, cysters bledzewski, zmarł 1679.8/VII r. (Nekr. Bledzew.). Anna, żona Adama B., administratora Dębna, zmarła 1684.21/II r. (LM Dębno). Roch, "skryba" dworu w Dusznikach, w l. 1745-49 mąż Agnieszki Suchodolskiej, występującej jako wdowa, ze wsi Staw 1767.3/VIII r. (LB Września), zmarłej 1784.28/IX r., w wieku lat około 70 (LM Staw). Córka ich Ludwika Róża (Rozyna), ur. około r. 1749, zaślubiła 1770.13/X r. Jakuba Białego, zmarła 1785.22/IX r., mając lat około 36 (LC i LM Staw). Synowie: ks. Ludwik, proboszcz w Stawie od r. 1767, był nim jeszcze w r. 1784, ks. Stanisław, w r. 1776 wikary w Goślinie (Py.158 k.468v; P.1353 k.458), Jakub Wojciech, ur. 1745.18/IV r. (LB Duszniki), zapewne zmarły młodo. Była jeszcze i córka Jadwiga Kordula, ochrzcz. 1747.22/X r. (ib.), też zapewne młodo zmarła. Ur. Franciszek B., o którym wzmianka, iż jest "z Podlasia lub zinąd", pozostający w służbie Rocha B., umarł w Dusznikach 1749.9/VI r. (LM Duszniki). Roch i Agnieszka, rodzice Tomasza Stefana, ur. w Poznaniu na Grobli 1754.21/XII r. (LB Św. Marcin, Pozn.).

>Bujańscy. Józef i żona jego Marianna, rodzice Agnieszki, ur. w Bronowie, ochrzcz. 1712.21/I r. (LB Sowina), Reginy, ur. w Borucinie 1725.7/VIII r., i Mateusza Michała, ochrzcz. 1734.25.IX r. (LB Kuczków). Chyba ten sam Józef zaślubił 1729.10/VII r. Dorotę Czaplicką (LC Kuczków).

>Bujdecki ks. Jan, kanonik katedralny gnieźnieński i proboszcz Św. Jana 1746 r. (G.98 k.21v). Nie zna go Korytkowski, czy więc aby istotnie był kanonikiem katedralnym?

>Bujniccy, Bojniccy. Dzietrzych B., mąż Barbary Zwanowskiej, która w r. 1486 sprzedała za 70 grz. swą część w Zwanowie (dziś Dzwonowie) w powiatach pozn. i gnieźn. Jerzemu Skockiemu, dziedzicowi w tej wsi (P.1287 k.63). Mikołaj "gołota", pozwany 1544 r. o zabicie Doroty Wolskiej i córki jej Katarzyny i Agnieszki (I. Kon.4 k.62v).

>Bujnowscy h. Ślepowron cz. Korwin, wyszli z Bujnowa w p. sieradzkim. Anna, w r. 1594 wdowa po Marcinie Tymienieckim.

Urszula Jutroska, wdowa 1-o v. po Janie Wolskim, a 2-o v. po Jakubie B., zmarłym bezpotomnie, oraz tego Jakuba bracia rodzeni i spadkobiercy: Krzysztof, Jan, Andrzej i Walenty w r. 1602 kwitowali się z Piotrem Miedzianowskim, od którego Jakub dzierżawił wieś Pawłówko (I. Kal.68 s.1160). Urszula znów 1604 r. kwitowała się z małżonkami Boskimi z kontraktu dzierżawy wsi Gdzików w p. sier. (ib.70 k.442v), a kwitowała się w r. 1605 wzajemnie z Piotrem Miedzianowskim (I. Kal.71 s.1091). W r. 1615 kwitowała Jana Zakrzewskiego z kontraktu zawartego w grodzie sieradzkim a dotyczącego wykupu części Irzykowa z rąk Doroty z Szadokierskich Starczewskiej (I. Kal.81 k.218). T. r. od Piotra Głoskowskiego wzięła w zastaw za 400 zł. części wsi Głoski (ib.76 k.452) a w r. 1616 ten sam zapis cedowała Janowi Zakrzewskiemu (ib.82 s.626). Żyła jeszcze 1624 r. (ib.90 s.1759). Jakub z ziemi wieluńskiej, nie żyjący już w r. 1598, był ojcem Stanisława, Piotra i Jana (P.968 k.953). Stanisław, syn Jakuba, najstarszy z braci, chyba identyczny z Stanisławem, w r. 1605 mężem Jadwigi Pogorzelskiej, córki Piotra i Magdaleny Nisiołowskiej (P.976 k.429; R. Kal.10 k.426v). Spisali oboje między sobą wzajemne dożywocie 1608 r. (R. Kal.1 k.333). Stanisław skwitowany został w r. 1617 przez Piotra Chraplewskiego (P.998 k.417v). Oboje z żoną wydzierżawili wspólnie 1624 r. od Prokopa Zdrowskiego część wsi Karski (I. Kal.90b s.2331) w r. 1627 od Adama Walewskiego, podkomorzego sieradzkiego, miasto Pleszew z przyległymi wsiami (I. Kal.93 k.467). Stanisław żył jeszcze w r. 1628 (I. i D. Z. Kal.28 k.506v). Dzierżawił też części w Bieganinie. W r. 1630 Jadwiga była już wdową (ib.96 k.980). Żyła ona jeszcze w r. 1633 (I. Kal.99b s.1354), nie żyła już 1636 r. (ib.102 s.597). Synowie Stanisława i Pogorzelskiej: Swiętosław, Andrzej i Jan, wspomniani już 1633 r., z których Swiętosław w r. 1639 był zakonnikiem (I. Kal.99b s.1330, 1354; 102 s.788). Andrzej kwitował 1636 r. Jana Głoskowskiego, dziedzica Sowiny Błotnej, z 160 zł., z sumy 1.200 zł. zapisanej matce sposobem zastawnym na Sowinie (ib.102 s.597). Wraz z braćmi Janem i Swiętosławem t. r. został skwitowany przez Andrzeja Głoskowskiego z posagu 1.200 zł. za Katarzyną B. (ib. s.788). Jan w l. 1638-41 kwitował Andrzeja Głoskowskiego (ib.104b s.1936; 107a s.100). Córki Stanisława: Katarzyna w r. 1628 żona Andrzeja Głoskowskiego, Anna, nie żyjąca w r. 1633, żona Andrzeja Górskiego. Synowie Stanisława i Pogorzelskiej: Jan, Andrzej i Florian (!), występujący w l. 1635-47, spadkobiercy w r. 1641 małżonków Jerzego Pogorzelskiego i Doroty z Krzyckich (I. Kal.101 s.814; P.164 k.585; 166 k.46v; 172 k.1059v).

Piotr, zapewne identyczny z wspomnianym wyżej Piotrem, synem Jakuba, mąż Anny Sośnickiej, która to Anna w r. 1610 kwitowała z 50 zł. Jana Miedzianowskiego (I. Kal.76 k.1304). Łukasz, syn zmarłego Piotra z p. ostrzeszowskiego, może identycznego z powyższym, kwitował w r. 1639 z 200 zł. ks. Jana Złotnickiego (I. Kal.105 s.1845). Zob. tablicę.

@tablica: Bujanowscy h. Ślepowron

Wojciech, w r. 1611 sługa Macieja Wyrzyskiego (N.60 k.603v). Jan z ziemi sieradzkiej, syn zmarłego Macieja, w r. 1614 mąż Marianny Niepruszewskiej, córki Jana (I. Kon.38 k.192). Jan, nie żyjący w r. 1622, ojciec Łukasza, który t. r. zapisał 500 zł Andrzejowi Górskiemu (I. Kal.88a s.41). Anna, w r. 1624 żona Andrzeja Górskiego. Urszula, w r. 1671 żona Jana Głuszkowskiego. Stanisław, z Mielęcina, i Anna, rodzice Franciszka, ochrzcz. 1674.6/X r. (LB Baranów). Zofia, w l. 1676-81 żona Wojciecha Trzebińskiego. Marianna, żona 1-o v. Andrzeja Górskiego, wyszła 2-o v. w r. 1681 za Walentego Borzysławskiego, 3-o v. w r. 1700 żona Wawrzyńca Gałęskiego. Stanisław i żona jego Katarzyna z Potoka wzięli w zastaw w r. 1690 za 11.000 na trzy lata od Sebastiana Starzyńskiego Chorzeszów w p. szadk. (I. Kal.146 s.310). Stanisław z Bujanowa B. mieszkał w r. 1690 w Rudniczysku wraz z żoną Anną z Mielęckich, córką Stanisława. Oboje t. r. wzięli w zastaw za 3.500 zł. od Jana Pacynowskiego części wsi Mroczki (ib.146 s.161). W r. 1713 Anna była już 2-o v. żoną Bartłomieja Płońskiego (I. Kal.159 s.39). Występujące w l. 1713-14 dzieci Stanisława i Mielęckiej: Antoni Stanisław, ur. 1690.9/V r. (LB Mikorzyn) i Teresa, wtedy wdowa po Kazimierzu Leśniewskim (I. Kal.159 s.45, 95). Teresa, w r. 1697 żona Krzysztofa Komornickiego. Marianna, w r. 1705 żona Stanisława Kwiatkowskiego, 2-o v. w r. 1709 Łukasza Topolskiego. Zofia, nie żyjaca już w r. 1715, żona Stanisława Domagalskiego. Tomasz, po którym wdowa Justyna Skąpska, w r. 1715 2-o v. żona Jana Sokołowskiego, 3-o v. żona Andrzeja Wężyka, podstolego nowodrodzkiego. Ten Tomasz był ojcem Krystyny i Konstancji (?), wspomnianych w r. 1715 (ZTP 40 k.109), nieletniej Petronelli, wspomnianej w r. 1719 (ib. k.590). Jadwiga, żona Franciszka Morawskiego, nie żyjącego już w r. 1716. Wojciech, z dworu szlachcińskiego, zmarł 1767.18/IV r. (LM Nietrzanowo). Ur. Aleksander, wachmistrz w regimencie huzarów von Schultza, i Szarlota Joanna Horch, rodzice Adolfa, ur. w Rychtalu 1801.12/XII r. (LB Rychtal). Jakub, ojciec Wawrzyńca dzierżawcy Pełczyna 1817 r. (LB Targowa Górka) i Tomasza. Ten ostatni zaślubił 1811.4/VII r. Helenę Korzeniewską. Córka ich Antonina, ur. w Sroczynie 1813.13/I r. (LC i LB Sławno). Tekla była w r. 1813 żoną Macieja Lipińskiego.

>Bukow, Buckow h. Własnego z Pomorza Zachodniego. Anna Elżbieta, w r. 1713 żona Melchiora Brudzewskiego, oraz jej niezamężna siostra Barbara. Spadek po tej ostatniej, wynoszący 12.000 tal., zabezpieczony był na Puzdrowcu (G.100 k.455).

>z Bukowca Małego koło Przemętu. Tę wieś oraz Grotniki król Kazimierz W. zwrócił w 1344 r. Leliwice Wincentemu z Granowa (MRPS IV, nr 667). Blizbor z Bukowca w l. 1393-1424 (Leksz. II, nr 1546; Kośc.11 k.5v), nazwany 1409 r. bratem Jana z Bukowca (Kośc.3 k.110v), który żył jeszcze 1413 r. (Kośc. III k.161v), a występował też jako Jasiek z Sierpowa (wsi w parafii radomickiej). Janowi z M. Bukowca, naganionemu 1407 r., świadczyli z jego ojczystego h. leliwa Jan Granowski z Pudliszkowic i Wyszek Parzęczewski (Ulanowski, Mat., nr 77, 79; Piekosiński, Wybórm nr 1182).

Obok Leliwitów siedzieli tu i Trachowie. Jan i Otto z siostrą Hanką 1405 r. (P.2 k.278, 278v). Bracia Jan, Otto i Bogusław z Małego Bukowca, z których Jan winien był dać 70 grz. Przybysławowi Gryżyńskiemu za kupione odeń części w Bukowcu 1408 r. (P.3 k.48). Bogusz h. Trach, dziedzic w Bukowcu M. w l. 1408-9 (Kośc.3 k.97, 127v) Gunter Trach z Bukowca 1418 r. (P.5 k.72v). Otta Trach z M. Bukowca miał w 1440 r. termin z Januszem Woźnickim (Kośc.17 s.152).

>Bukowieccy h.Drogosław wyszli z Bukowca w p. pozn., koło Międzyrzecza. Używali w XV w. przezwiska "Konopka", występujacego sporadycznie i w XVI stuleciu.

Niczel Konopka świadczył około r. 1383 we Wronkach przy generalnym staroście wielkopolskim (KDW III, nr 1808). Jan Konopka z Bukowca w Chycinie 1390 r. (ib. nr 1891). Piecz (Piotr) Konopczyc świadczył w r. 1396 w Poznaniu (Lekszycki I, nr 2161). Stefan, Andrzej, Fabian i Henryk Konopkowie w Bukowcu 1412 r. (P.3 k.193v). Stefan, Henryk i Fabian, z Bukowca, mieli w r. 1422 termin z dziedzicami z Kurska (P.6 k.52v). Piecz Konopka z Bukowca występował 1422 r. (P.7 k.42). Stefan Konopka miał w l. 1434-36 sprawę z Janem i Piotrem bracmi rodzonymi (P.12 k.154v; 13 k.190). Ów Piotr i Jan niewątpliwie identyczni z braćmi Januszem i Pieczem Konopką, dziedzicami w Bukowcu i Łagowcu, z którymi w 1436 r. mieli sprawę Stefan, Henryk, Fabian i Andrzej Konopkowie (P.13 k.122). Chyba siostrą Piecza i Janusza była Barbara z Łagowca, żoną Sędziwoja 1436 r. (ib. k.117v, 122, 171v). Piecz i Janusz to niewątpliwie bracia Stefana, Andrzeja, Henryka i Fabiana, ale zapewne z innej matki. Andrzej Konopka z Bukowca, mąż Hanki, która w r. 1435 sprzedała za 200 grz. Jerzemu Jarogniewskiemu czwartą część wsi Chobienice i Snieguszewo w p. kośc. (P.1378 k.68v). Małgorzata, wdowa po Stefanie z Bukowca, sprzedała w r. 1444 Piotrowi Konopce z Bukowca za 100 grz. swe dożywocie i oprawę 200 kop groszy na szóstej części w Bukowcu (P.1279 k.45v). Po bezpotomnej śmierci braci Janusza i Stefana rodzony ich bratanek Tomasz, dziedzic w Szremie (Śremie) w p. pozn., odziedziczone po tych stryjach części w Bukowcu sprzedał w r. 1449 za 200 zł. w. stryjowi Fabianowi, dziedzicowi w Bukowcu (P.1380 k.101). Ten Fabian, chyba identyczny z Fabianem wspomniany już w r. 1412, kupił w r. 1440 części w Bukowcu za 1.200 zł. w. od Piecza Konopki z Bukowca (ib. k.65). W r. 1459 toczył sprawę z Dersławem z Chyciny o intromisję do Goruńska (P.18 k.248). Fabian żył jeszcze w r. 1462 (P.1384 k.142v). Nie żył już w r. 1464 (P.18 k.37v). Jego córka Katarzyna, żona Jarosława z Gorzycy, 1452 r. (P.18 k.61v). Fabiana synem był Jakub, którego żonie Annie z Brodów, teść jej Fabian B. oprawił w r. 1450 posag 100 kop groszy na dwóch częściach w Bukowcu nabytych od Piecza B. (P.1381 k.95). W r. miała ona termin z Piotrem Pieczem z Bukowca (P.18 k.317v), a w r. 1464 Jakub skwitował Piecza B. z należnej mu części spadku po stryjach Januszu i Stefanie z Bukowca (P.18 k.12). T. r. żonie Annie oprawił 100 kop groszy posagu na trzeciej cześci Bukowca (P.1383 k.270). Anna w asyście stryjów swych Jana Będlewskiego i Marcjana Łódzkiego skwitowała męża t. r. z oprawy na Bukowcu (ib. k.12), którą to oprawę skasowała wtedy na rzecz Piecza Konopki B. (ib. k.42). Jakub w r. 1464 został intromitowany do całej wsi Goruńsko w p. pozn., z tytułu przysądzonej mu sumy 1.080 zł. (P.18 k.14). Dziedzicem w Bukowcu i Goruńsku nazwany w r. 1466 (ib. k.118). Nie żył już w r. 1469, kiedy owdowiała Anna skasowała oprawę 100 kop gr. posagu na rzecz Jana Josta Pakosławskiego (P.854 k.30). T. t. jej czterej synowie: Jakub, Jerzy, Wawrzyniec i Marcin Bukowieccy, niedzielni dziedzice w Bukowcu, procesowali się ze Stanisławem z Ostroroga, wojewodą kaliskim, o 1.200 zł. w. (P.18 k.175v). Anna żyła jeszcze w r. 1479, nie żyła już 1493 r. (P.22 k.215). Czterej wspomniani wyżej bracia, działając w asyście stryjów Tomasza Sremskiego i Piotra Konopki oraz wujów Andrzeja Łódzkiego i Bieniaka Brodzkiego, połowę swej części w Goruńsku sprzedali sposobem wyderkafu w r. 1469 za 150 grz. swej matce Annie, zaś część w Bukowcu sprzedali za 250 grz. Janowi Jostowi dawniej Pakosławskiemu. Przy tej drugiej transakcji asystowali stryjowie Piotr i Stanisław (P.1385 k.23). W r. 1476 trzej bracia, Jakub, Jerzy i Marcin, niedzielni, dawni dziedzice w Bukowcu, zapisali Dersławowi Chycińskiemu 6 grz. rocznego czynszu na Goruńsku w konsekwencji ugody zawartej o sołectwo w Goruńsku (P.855 k.39; P.1386 k.56). Spośród czterech braci niewątpliwie najstarszym był Jakubm pod koniec życia zwany też Goruńskim, dziedzic na częściach Goruńska, sołectwie i dworze w tej wsi, które za 150 grz. kupił sposobem wyderkafu od swej matki (P.1386 k.188). Burneta żyła jeszcze w r. 1493 (P.22 k.215v). Jakub od Sędziwoja Będlewskiego kupił w r. 1496 łan "Kietlarowski" w Zaparcinie w p. kośc. (P.1383 k.120). Żył jeszcze w r. 1503 (P.861 k.35). Synowie Jakuba i Burnety, Jan i Piotr, zwali się już przeważnie Goruńskimi. Z nich Jan dwa łany w Goruńsku sprzedał w r. 1510 za 20 zł. Mikołajowi Chycińskiemu (P.786 s.207). Dziedzic w Piotrowie, kwitował w r. 1512 z 370 zł. Jana i Mikołaja z Chyciny, dziedziców w Goruńsku (P.865 k.174v). Janowi, Mikołajowi i Dersławowi, braciom z Chyciny, dał w r. 1513 zobowiązanie rezygnowania oprawy 150 grz. posagu na Goruńsku swej zmarłej matki (P.865 k.413). Żył jeszcze w r. 1515 (P.866 k.165v). Jego brat Piotr Goruński, czasem zwany też B-im, dwa łany w Goruńsku sprzedał spsobem wyderkafu w r. 1510 za 10 zł. w. Mikołajowi Chycińskiemu (P.786 s.172). W r. 1514 występował jako wuj Małgorzaty, żony Marcina Rakojeckiego (P.866 k.156v). Żył jeszcze w r. 1515 (ib. k.165v). Jerzy B. cz. Goruński, drugi syn Jakuba i Anny z Brodów, zrazu niedzielny współdziedzic, obok braci, w Goruńsku i Bukowcu, nie żył już w r. 1503, kiedy jego córki: Barbara, Anna, Agnieszka i Katarzyna, występowały przeciwko stryjowi Jakubowi Goruńskiemu o uiszczenie 3 zł., a potem t. r. skwitowały go z 9 zł. (P.861 k.14, 35). W r. 1505 zapadł dekret między nimi a ich stryjem Marcinem, nakazujący mu pozostawienie ich w spokojnej posesji dóbr w Goruńsku (P.862 k.37v). Z sióstr tych, Barbara była w r. 1511 żoną Leonarda Dembińskiego cz. Głupońskiego (P.786 s.283; 865 k.12v). Pozostałe żyły jeszcze wtedy. Nie wiem czy można identyfikować z jedną z nich Katarzynę Goruńską, w r. 1506 wdowę po Stanisławie Czackim? Marcin Goruński, czwarty z synów Jakuba i Anny z Brodów, w r. 1503 płacić miał winę, bo nie uiścił się z zobowiązań zaciągniętych wobec bratanic, córek Jerzego (P.861 k.78). W l. 1512-17 był mężem Katarzyny Hersztopskiej, córki Wojciecha (P.865 k.178, 332; 866 k.36, 304, 388). W r. 1516 kwitował braci z Chyciny z 376 i pół. zł., tj. z trzeciej części sumy 1.100 zł., za która zastawił im całą wieś Goruńsko (ib. k.320v).

Wspomniałem już wyżej kilkakrotnie o Pieczu cz. Piotrze Konopce, względnie kilku osobach tego samego imienia, żyjących w pierwszej połowie XV w. Przyjmować, że od r. 1396 aż po 1465 mamy do czynienia z jedną i tą samą osobą byłaby rzeczą mocno ryzykowną. Pozostawiając tedy wspomnianego na początku tego artykułu Piecza Konopczyca z r. 1396, rozpoczynam tutaj moje zestawienie od Piotra cz. Piecza Konopki, o którym już pisałem jako i bracie Janusza, a przypuszczalnie również bracie Stefana, Andrzeja, Henryka i Fabiana. Piecz i Urban z Bukowca występowali 1432 r. (P.12 k.32v). Piotr Konopka z Bukowca nabył za 100 grz. od Małgorzaty, wdowy po Stefanie z Bukowca, jej dożywocie i oprawę na szóstej części Bukowca (P.1379 k.45v). Części w Bukowcu sprzedał w r. 1449 za 1.200 zł. w. Fabianowi z Bukowca (P.1380 k.65). Nie wiem czy ten sam, czy już z następnego pokolenia, może syn Piotra Konopki, Piecz z Bukowca, od Jakuba z Gorzycy zwanego "Oganka" kupił w r. 1462 za 200 grz. i 17 zł. w. czwartą część tej wsi w p. pozn. (P.1384 k.159v). W r. 1464 kupił najwidoczniej dwie części w Bukowcu od Jakuba B., bo Anna z Brodów, żona Jakuba, skasowała wtedy na rzecz Piotra swoją tam oprawę (P.18 k.42). T. r. Piotr został skwitowany przez Jakuba z Bukowca ze "stryjowizny" należnej owemu Jakubowi po zmarłym Januszu i Stefanie (ib. k.12). Od Andrzeja z Bnina kupił w r. 1465 za 400 grz. trzy części połowy miasta Sarnowa i wsi Sarnówka oraz Żołędnica w p. kośc. (P.1383 k.271v). W r. 1469 występował jako stryj Jakuba, Jerzego, Wawrzyńca i Marcina, synów Jakuba (P.1385 k.23). Piotr ten uczestniczył w spadkobraniu po Januszu i Stefanie, był więc albo ich bratem, albo bratankiem, może właśnie po Piotrze cz. Pieczu? Jest to jednak tylko przypuszczenie, bo wszak spośród braci Konopków mógłby pochodzić równie dobrze po Andrzeju lub po Henryku. Siostrą rodzoną Piecza B., żyjącego jeszcze w r. 1471, była Katarzyna, żona Jakuba z Hersztopu, wtedy już nie żyjąca (P.20 k.113). Występował jako stryj synów Jakuba, był więc tego Jakuba bratem stryjecznym. Chyba identyczny z powyższym Pieczem był Piecz, nie żyjący już w r. 1494, ojciec Klary, wówczas żony Wojciecha Nojewskiego (P.1383 k.33v). Ta sama chyba Klara o rok wcześniej, w r. 1493, występowała jako wdowa po Piotrze Trzcieńskim w asyście rodzonego swego brata Jana B. (P.856 k.331). Trzcieński byłby więc jej pierwszym mężem. Nojewski drugim. Umarła w r. 1498 lub 1499 (P.856 k.331; 859 k.31). Wspomniany tu Jan, brat Klary, a więc syn Piecza, zapewne identyczny z Janem B., który w r. 1486 czwartą część we wsi Gorzycy sprzedał za 140 grz. Janowi Watta Gorzyckiemu (P.1387 k.52). Chyba ten sam Jan "Piecz" z Bukowca występował i w r. 1487 (P.21 k.125v). Jemu to Andrzej B. sprzedał sposobem wyderkafu w r. 1488 za 57 zł. część w Bukowcu, odziedziczoną po wuju Janie Joście B. (ib. k.134v), a w r. 1491 ten sam Andrzej zeznał mu dług 200 zł. na czterech łanach w tej wsi (ib.22 k.211v). Jan Piecz z Bukowca na czterech łanach w Bukowcu zapisał w r. 1491 Sędziwojowi Przystanowskiemu 100 zł. posagowej sumy (ib. k.200), zapewne za siostrą lub córką. W r. 1499 Jan Watta Gorzycki dał poręczenie Wawrzyńcowi, Janowi i Piotrowi, braciom B-im (P.860 k.4). Z wielkim prawdopodobieństwem możemy ich uważać za synów Piecza, pewności jednak mieć niemożna, bo współcześnie występował Stanisław B., ojciec Jana zwanego Gorzyckim. Stanisław Konopka z Bukowca, wspomniany w r. 1491, nie wiem czy nie identyczny z występującym w r. 1469 Stanisłwem B., stryjem synów Jakuba B.? (P.21 k.201v). Chyba ten sam Stansław B. czwartą część w Bukowcu wymienił w r. 1495 z Janem B. na czwartą część Gorzycy i dopłatę 212 zł. w. (P.1383 k.88v). Na połowie części w Gorzycy oprawił w r. 1496 posag 10 grz. żonie swej Elżbiecie (ib. k.91). Stanisław B. już nie żył w r. 1511, kiedy to występował jego syn Jan Gorzycki (P.865 k.56). Wawrzyniec i Piotr, wyżej wspomniani, mogli być też braćmi tego właśnie Jana. Wawrzyniec B. nie żył już w r. 1530, kiedy córki jego, Anna, żona Marcina Kurskiego, Katarzyna, żona "opatrznego" Stanisława Kienck, mieszczanina w Lwówku, i panna Barbara, sprzedały za 250 grz. części w Gorzycy odziedziczone po ojcu i po matce Kurskiemu, mężowi Anny. Działały przy tym w asyście stryja Macieja Czarnomyślskiego i brata stryjecznego Jana Hersztopskiego (P.1393 k.377v). Klara B., zapewne identyczna z Klarą, córką Piecza, żoną 1-o v. Trzecieńskiego, 2-o v. Nojewskiego (imię dość rzedkie!), nie żyjąca już w r. 1499, była ciotką rodzoną Szymona, Abrahama i Jana braci B-ch, dziedziców w Bukowcu, których wówczas kwitował Jurga Piekarski (P.859 k.31). Ponieważ siostrą Szymona, Abrahama i Jana była Marta, w r. 1509 żona Jana Kręskiego, 2-o v. w r. 1525 żona Dersława Chycińskiego, zaś córka nie żyjącego już w r. 1509 Jana B., możemy i owych trzech braci, chyba niewątpliwych wnuków Piecza, uważać za synów jego syna Jana Piecza. Matką ich, a więc żoną Jana Piecza, była nieznana mi z imienia siostra Krzysztofa Olbrachcickiego. Prócz Marty mieli oni i inne siostry (Ws.2 k.80v). Z tymi trzema brać zaczyna się już całkiem pewna genealogia B-ch.

I. Szymon. Obok braci Abrahama i Jana współdziedzic w Bukowcu, wraz z nimi został w 1499 r. skwitowany przez Juga Piekarskiego z 4 zł. w., zapisanych przez zmarłą Klarę B. (P.859 k.31). Na połowie części w Bukowcu i Łagowcu, należnych mu się z działów braterskich, oprawił w r. 1513 posag 200 zł. reńskich żonie swej Barbarze, córce Zygmunta Löben (P.786 s.431). Wspólnie z bratem Janem kupili w r. 1519 od brata Abrahama za 800 grz. jego części w Bukowcu i Łagowcu (P.1392 k.307v). On i jego bracia dostali w r. 1523 od wuja Krzysztofa Olbrachcickiego część w Dębowej Łęce (Ws.1 k.156v). Szymon w r. 1534 kupił od Jana Polickiego za 600 grz. czwartą część wsi Gorzyca w p. pozn. (P.1393 k.654v). Części odziedziczone po rodzicach w Bukowcu i Łagowcu dał w r. 1540 w dożywocie swej synowej (P.1394 k.340), wzamian za jej wsie Chycinę i Goruńsko (ib. k.339v). Synem Szymona był Zygmunt.

Zygmunt, syn Szymona, w r. 1540 mąż Anny Chycińskiej, córki Mikołaja, dziedziczki Chyciny i Goruńska (ib. k.339v, 340), w r. 1543 tej swej żonie na połowie Chyciny i Goruńska, oraz na połowie części w Bukowcu i Łagowcu oprawił posag 1.000 zł. (P.1395 k.51). Żył jeszcze w r. 1545, kiedy to od Jana Bobowickiego nabył sposobem wyderkafu 9 łanów roli w Bobowicach (ib. k.200). Nie żył już w r. 1547, kiedy jego stryj Abraham, jako opiekun jego synów Mikołaja, Stanisława i Abrahama, dziewięć łanów wyderkafowych w Bobowicku, sprzedał sposobem wyderkafu za 217 grz. Mikołajowi Myszkowskiemu, stolnikowi krakowskiemu (ib. k.312). Anna Chycińska była 2-o v. w r. 1553 żoną Tomasza Skarskiego (P.787 k.22). O Stanisławie, synu Zygmunta, wiem jeszcze tylko to, że jako nieletni występował i w. 1553 (P.1396 k.136). Córką Zygmunta była Anna, niezamężna w l. 1555-63 (P.896 k.879v; 905 k.95v) w l. 1566-94 żona Baltazara Pieskowskiego Stencza cz. Szcanieckiego.

1. Mikołaj, syn Zygmunta i Chycińskiej, małoletni w l. 1547-53 (P.1395 k.312; 1396 k.136), współdziedzic obok braci Chyciny i Goruńska 1553 r. (P.787 k.22). Na połowie części w Bukowcu, Łagowcu i Gorzycy, należących się z działów braterskich, oprawił w r. 1556 posag 250 zł. żonie swej Małgorzacie Löben, córce Sebastiana, dziedzica w Mikorzynie (P.1396 k.390). W imieniu własnym i brata Abrahama części ich obu Gorzycy sprzedał w r. 1563 za 4.000 zł. Tomaszowi Sarbskiemu (P.905 k.137v; 1397 k.215v). Żył jeszcze w r. 1570 (P.917 k.386v). Nie żył już w r. 1575 (P.926 k.139v). Wdowa w r. 1582 skasowała swą oprawę na Chycinie, Bukowcu, Łagowcu i Goruńsku (P.939 k.34). Żyła jeszcze w r. 1598, kiedy syn Jan zapisał jej 200 zł. rocznej pensji dożywotnio (P.968 k.541v). Syn jego Jan, o którym niżej, córki: Anna, w r. 1577 żona Macieja Belęckiego, Małgorzata, wydana w r. 1579 za Jana Gogolińskiego. Żyła z nim jeszcze w r. 1600, 2-o v. w r. 1608 była żoną Jana Psarskiego, Urszula, w l. 1575-1600 żona Jerzego Sczanieckiego Seniora, Katarzyna, w r. 1589 żona Eustachego Wierzbowskiego z ziemi bełskiej, Barbara zaślubiła w r. 1595 Jana Przecławskeigo, 2-o v. w r. 1598, krótko po 23/V, poszła za Marcina Belęckiego, 3-o v. w l. 1603-14 była żoną Wojciecha Dąbrowskiego.

Jan, syn Mikołaja i Löbenówny, pisał się z Chyciny, pozostawił w r. 1580 pod opieką stryja Abrahama, obok którego współdziedziczył we wsiach Chycinie (niem. Uisenze, Weissense), Rugow i Kalczke. Te ostatnie dwie wsie przodek ich Wincenty z Chyciny zastawił był niegdyś klasztorowi w Bledzewie (P.934 k.716v). Jan żeniąc się w r. 1582 z Anną Jaromierską, córką Jana, krótko przed ślubem, 16/VI, dostał od przyszłego teścia zapis 4.000 zł. posagu i 1.000 zł. wyprawy (P.939 k.34). W r. 1583 dokonał wymiany dóbr z Jerzym Sczanieckim, dając mu całą swą część w Łagowcu, wzamian za części w Bukowcu, które Sczaniecki nabył od Marcina Ostroroga Lwowskiego (P.1399 k.63). Spadkobierca zmarłego stryja Abrahama, został w r. 1589 wspólnie z matką skwitowany z 900 zł. przez szwagra Jana Gogolińskiego (P.951 k.458). Od owdowiałej stryjenki Katarzyny Abrahamowej otrzymał t. r. cesję jej oprawy na Goruńsku, dasł zaś jej użytkowanie połowy Chyciny, tak jak użytkował jej zmarły mąż (P.952 k.52). Skwitowany został w r. 1591 przez własną żonę Annę z 2.000 zł. (P.955 k.690v). Ta Anna Jaromierska, bezdzietna, nie żyła już w r. 1595, a Jana skwitował z jej posagu 4.000 zł. brat jej Jan Jaromierski (P.964 k.307). Ożenił się powtórnie w r. 1596 z Anną z Wilkowa Ossowską, córką Mikołaja, podsędka ziemskiego poznańskiego, i Anny Żychlińskiej, i t. r. oprawił jej 4.5000 zł. posagu na Goruńsku i połowie Chyciny (Ws.14 k.204v; P.966 k.82; 1402 k.22). Części swe w Bukowcu sprzedał t. r. za 14.000 zł. Jerzemu Sczanieckiemu (ib. k.165). Od Stanisłąwa Kierskiego kupił w r. 1597 za 5.000 zł. Sierosław w p. pozn. (P.1402 k.368v). Skwitował w r. 1598 braci swej żony z 4.500 zł. jej posagu (P.968 k.354). i t. r. matce zapisał dożywocie pensji 200 zł. rocznie (ib. k.541). Części w Sierosławiu sprzedał w r. 1598 za 5.000 zł. Stanisławowi Urbanowskiemu (P.1402 k.714v). Żył jeszcze w r. 1599 (Ws.16 k.384). W r. 1605 Anna Ossowska była już wdową (P.976 k.25). Skasowała ona w r. 1628 oprawę swą na Chycinie i Goruńsku i skwitowała swych synów Jana i Stanisława, dziedziców owych wsi (Ws.41 k.114). Żyła jeszcze w r. 1633 i była użytkowniczką pewnych części w Chycinie (P.1417 k.952v). Córka Jana i Ossowskiej, Anna, zaślubiona w r. 1616 Wojciechowi Bronikowskiemu, żyła z nim jeszcze w r. 1631. Synowie: Jan, Mikołaj i Stanisław. Z nich Mikołaj, nieletni w r. 1609 (P.143 k.649), bezdzietny, nie żył już w r. 1621 (P.1016 k.182v).

1) Jan, syn Jana i Ossowskiej, małoletni w r. 1609 (P.143 k.649), spadkobierca t. r. współnie z braćmi stryjecznego dziada Abrahama (ib. k.762), dostał t. r. od Łukasza Kuranowskiego cesję rezygnacji Nietążkowa i pustek Unina dokonanej na rzecz stryja tego Kuranowskiego przez Eliasza i Helenę małżonków Arciszewskich (Ws.204 k.366v). W r. 1611 występował też jako zastawny posesor Nietążkowa (P.145 s.454). Od Samuela Gnińskiego kupił w r. 1612 za 5.000 zł. części folwarku w Gninie zwanego "Bielawy" (Ws.204 k.400v). Owe części Bielaw sprzedał w r. 1624 za 5.000 zł. Samuelowi Gnińskiemu (P.1414 k.1245). Z działu przeprowadzonego w r. 1628 z bratem Stanisławem wziął Chycinę (Ws.206 k.235). Żonie swej Dorocie Gorzeńskiej, wdowie po Jakubie Kąsinowskim, oprawił w r. 1633 posag 8.000 zł. na połowie swych dóbr w Chycinie (P.1417 k.952v). Dla zrodzonych z tej żony dzieci mianował w r. 1635 opiekę (P.1936 k.154v). Wzajemne dożywocie z nią spisał w 1640 (P.1420 k.348). W r. 1643 Dorota występowała już jako wdowa (P.168 k.250). Żyła jeszcze w r. 1653 (P.1105 IX k.126). Dzieci Jana i Gorzeńskiej: Wacław, o którym niżej, Zofia, w r. 1651 żona Piotra Zaleskiego, w r. 1665 wdowa po nim, 2-o v. w l. 1674-86 żona Kazimierza Radomickiego, kasztelana kaliskiego, Helena, w l. 1672-93 żona Bogusława Kurnatowskiego.

Wacław, syn Jana i Gorzeńskiej, ożenił się w r. 1663 z Anną Katarzyną Mielęcką, córką Samuela, dworzanina królewskiego, której t. r. na częściach Chyciny oprawił 12.000 zł. posagu (Ws.63 k.513; 208 k.142). Mianował 1665 r. dla zrodzonych z nią dzieci opiekunów (P.1076 k.1377v). Z posagu żony kwitował w r. 1667 jej brata Adama Konstantego Mielęckiego (Ws.68 k.81). Żył jeszcze w r. 1667 (P.1094 k.1009v), a już nie żył w r. 1679, kiedy Anna Katarzyna jako wdowa występowała w charakterze opiekunki syna Adama Konstantyna i córek: Marianny, Zofii, Anny i Doroty. Starszy syn Jan był już wtedy, jak się zdaje, pełnoletni (Ws.73 k.360). Od Franciszka Gajewskiego, kasztelana rogozińskiego, kupiła w r. 1687 za 50.000 zł. Gorońsko z folwarkiem Potrzebowem Nowym Falwarkiem oraz z młynem Piłą (P.1114 VII k.42v). Sprzedała Gorońsko w r. 1692 za 50.000 zł. synom, by umożliwić w ten sposób dokonanie działów, zrzekła się też oprawy (P.1123 VII k.8v). Żyła jeszcze w r. 1696 (Kośc.308 s.327). Spośród córek, Marianna, ur. w Chycinie, ochrzcz. 1665.31/III r. (LB Orzeszkowo, dysyd.), była 1-o v. w r. 1682 żoną Rafała Koźmińskiego, 2-o v. zaślubiła w r. 1692 lub 1693 Wojciecha Bronikowskiego, z którym żyła jeszcze w r. 1718 (może i 1730?). Żofia poślubiła około r. 1694 (przed 1695.20/II r.) Stanisława Wattę Kosickiego, Anna Eufrozyna wyszła w r. 1692 lub 1693 za Mikołaja Przystanowskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1707, Dorota Jadwiga wyszła w r. 1692 lub 1693 za Andrzeja Kurnatowskiego.

(1) Jan, syn Wacława i Mielęckiej, z działu przeprowadzonego w r. 1692 z bratem wziął Goruńsko z przyległościami z obowiązkiem wystawienia w Chycinie drewnianego dworku (drzewa na to miał dostarczyć Adam Konstanty) dla matki. Obowiązek wyposażenia sióstr obciążył ich obu (P.1123 VII k.12). Żonie swej Eleonorze Katarzynie Gorzeńskiej, wyznania augsburskiego, córce Chryzostoma, wojskiego poznańskiego, żupnika bydgoskiego, i Eleonory Elżbiety Schönleben, oprawił w r. 1693 posag 30.000 zł. (P.432 k.281v; 1125 k.192). Od Adama Aleksandra i Jana Jerzego Rozbickiech kupił w r. 1715 za 83.000 zł. Rozbitek w p. pozn. (P.1149 IV k.6). Umarł 1716.5/I r., pochowany został w Chycinie (LM Orzeszkowo, dysyd.). Wdowa, pani oprawna na Goruńsku i Rozbitku, zapisała w r. 1753 najmłodszemu synowi Ludwikowi Zygmuntowi sumę 15.000 zł. a córce Katarzynie Elżbiecie Unrużynie i wnuczce po syny Annie Ludwice Unrużynie zapisała swe szaty (Kośc.326 k.22). Nie żyła już w r. 1755 (P.1314 k.36c). Córki Jana i Gorzeńskiej: Maria Szarlota, ur. w Goruńsku, ochrzcz. 1698.30?IV r. (LB Orzeszkowo, dysyd.), i Katarzyna Elżbieta, niezamężna w r. 1717 (P.1153 k.89v), w r. 1720 żona Bogusława Unruga, podstolica poznańskiego. Synowie: Chryzostom, którym niżej, Adam Ludwik, ur. w Goruńsku, ochrzcz. 1701.16/III r. (LB Orzeszkowo, dysyd.), zapewne zmarły dzieckiem, Aleksander, Bogusław i Ludwik, o którch niżej.

a. Chryzostom Konstanty, syn Jana i Gorzeńskiej, wspólnie z braćmi dziedzic Rozbitka i Urbanówka w r. 1717 (P.1153 k.89v; ZTP 46 k.1297). Pierwszą jego żoną była Joanna Marianna Bronikowska, wdowa 1-o v. po Piotrze Unrugu (P.1317 k.58), drugą Anna Elżbieta Radlic Haza, wdowa 1-o v. po Ludwiku Kalckreuth, której w r. 1729 oprawił posag 25.000 zł. (P.1218 k.25v). Przeprowadził też wtedy działy dóbr z braćmi (ib. k.36, 37). Żonie oprawił w r. 1742 sumę 6.000 zł. jako jako posagową (P.1268 k.153v, 154). Żyła jeszcze w r. 1753 (LB Otorowo). Chryzostom w r. 1756 sprzedał za 121.000 zł. Rozbitek z folawrkami Mechnaczem i Nowym Folwarkiem oraz dwa młyny Wielki i Mały Trzeszczark las "Borek" na gruncie wsi Lewice i karczmę w borze nalężącym do Rozbitka swemu pasierbowi po pierszej żonie, Bogusławowi Aleksandrowi Unrugowi, kapitanowi JKMci (P.1317 k.58). Pochowany został 1780.11/I r. w Swiniarach (P.637 k.175). Córki jego: Ewa Eleonora, w r. 1748 żona Karola Sebastiana Unruga, Anna Ludwika (Anna Elżbieta?), wydana przed 1751.11/XI r. za Aleksandra Unruga, z którym żyła jeszcze w r. 1753, Katarzyna Konstancja, zaślubiona 1753.26/XI r. w Kwilczu Bogusławowi Aleksandrowi Unrugowi, kapitanowi wojsk saskich.

b. Aleksander Wacław, syn Jana i Gorzeńskiej, ur. w Goruńsku, ochrzcz. 26 IX 1703 r. (LB Orzeszkowo, dysyd.), współdziedzic obok swych braci Rozbitka 1726 r. (ZTP 46 k.1297), umarł tamże nagle 1727.17/VIII r. o został pochowany w Chycinie (LM Orzeszkowo, dysyd.).

c. Bogusław (Bogusław Gustaw), syn Jana i Gorzeńskiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1717 (P.1153 k.89v). Wspólnie z bratem Ludwikiem dokonali w r. 1729 działów dóbr z bratem Chryzostomem (P.1218 k.36,37). Dostało się wtedy im Goruńsko. Zaślubił Bogusław we dworze wsi Hamer 1749.12/II r. Jadwigę Annę Mielęcką (LC Orzeszkowo, dysyd.), córkę Aleksandra i Joanny Dziembowskiej. Od Pawła Braneckiego kupił 1750 r. za 51.000 zł. Dziećmiarki i Dziećmiarowice w p. gnieźn. (P.1299 k.200v). Żonie swej w r. 1751 oprawił posag 15.000 zł. (P.1302 k.110v). Spisał w Gorońsku 1755.10/IV r. układ z bratem Ludwikiem, ustępując mu swojej połowy Gorońska i t. r. skwitował brata z 58.000 zł. oraz z 2.925 zł. (P.1215 k.147v). Dziedzic Dziećmiarek i Słępowa w p. gnieźn., t. r. zapisał żonie 3.000 zł. (P.1314 k.36v). Rezygnacji połowy Goruńska z folwarkami Nowym i Potrzebowem za cenę 40.000 zł. na rzecz brata Ludwika dopełnił w r. 1756 (P.1320 k.27). W r. 1757 był dziedzicem Swiniarek, wsi należącej przedtym do Pawła Braneckiego (G.99 k.43). W r. 1758 z Franciszką Mielżyńską, wdową po Stanisławie Trzcińskim, spisał kontrakt kupna dóbr Słępowa, połowy Kamionka i części Czech w p. gnieźn. za 35.300 zł. (G.99 k.65). Bogusław pochowany został w Skokach 1764.22/I r. (LM Skoki, dysyd.). Jadwiga Mielęcka była 2-o v. żoną Teodora z Rojewa Kaczkowskiego (P.1351 k.86). Żyła jeszcze w r. 1792, kiedy synom, Karolowi i Ludwikowi, cedowała sumę posagową (G.117 k.122). Córka Bogusława i Mielęckiej, Joanna Eleonora, ur. w Gorońsku 1750.10/III r. (LB Orzeszkowo, dysyd.), dostała 1782.24/I zapis posagu 7.900 zł. (G.113 k.42), zaślubiła przed 1768.20/XII r. Ludwika Mariana Żychlińskiego (LB Skoki, dysyd.). Synowie: Karol i Bogusław, o których niżej, Teodor Ludwik, ochrzcz.1759.3/XI r. (LB Skoki, dysyd.), żyjący jeszcze w r. 1787 (Kośc.335 k.162).

a) Karol Adam, syn Bogusława i Mielęckiej, ur. 24 VII 1753 r. (LB Orzeszkowo, dysyd.), wspólnie z braćmi w r. 1782 kontraktem spisanym 23/I sprzedali Dziećmiarki, Dziećmiarowice i Słępowo za 70.000 zł. Andrzejowi Karłowskiemu (G.109 k.6b, 7), a Kamionek cz. Kamioneczek kontraktem z 1783.16/VI r. sprzedali za 28.500 zł. Mikołajowi Węsierskiemu (G.110 k.76). Umarł 1824.8/XII w Poznaniu (Konarski).

b) Bogusław Jerzy, syn Bogusława i Mielęckiej, ochrzcz. 25 VII 1757 r. (LB Skoki, dysyd.), kupił 7 VI 1783 r. za 80.000 zł. od stryja Ludwika Zygmunta Goruńsko (P.1360 k.173). Dnia 1789.17/IX r. spisał wzajemne dożywocie z żoną Anną z Trepków, córką Krzysztofa i Ludwiki Rozbickiej (P.1366 k.407). W r. 1790, już po śmierci swej żony, Bogusław w imieniu zrodzonych z nią dzieci, tj. Ksawerego, Marianny i Zofii, kwitował jej brata Aleksandra Trepkę, komornika ziemskiego wieluńskiego (P.1367 k.437v). O Ksawerym i Mariannie słyszymy jeszcze w r. 1791 (Kośc.337 k.37v). Żoną Ksawerego być miała wedle Żychlińskiego Joanna Radlic Haza, córka Bogusłwa Piotra i Zofii Taylor.

d. Ludwik Zygmunta, syn Jana i Gorzeńskiej (Kośc.326 k.22), wspomniany w r. 1717 (P.1153 k.89v), współdziedzic Gorońska wspólnie z bratem Bogusławem 1734 r. (LB Orzeszkowo, dysyd.). W r. 1754 zapisał Aleksandrowi Kurnatowskiemu 40.000 zł. pożyczonych od niego na edukację brata Bogusława z jego części Gorońska (Kośc.326 k.104). Z tym bratem spisał 1755.10/IV r. komplanację i wyszedł w dziedzictwo całej tej wsi (P.1315 k.147v). Od tego brata kupił w r. 1756 za 40.000 zł. jego połowę w Goruńsku z folwarkiem Nowym i Potrzebowem (P.1320 k.27). Goruńsko 1783.7/VI r. sprzedał za 80.000 zł. bratankowi Bogusławowi Jerzemu (P.1360 k.173). Umarł t. r. 13/IX i został pochowany w Goruńsku (LM Orzeszkowo, dysyd.).

(2) Adam Konstanty, syn Wacława i Mielęckiej, małoletni w r. 1679 (Ws.73 k.360). Z przeprowadzonego w r. 1692 działu otrzymał Chycinę z obowiązkiem wyrestaurowania starego dworu oddanego matce w dożywotnie posiadanie (P.1123 VII k.12). Ożenił się z Jadwigą Barbarą ze Skrzypny Twardowską, którą kontrakt małżeński spisał 1702.4/IV r. w Skrzetuszu pod zakładem 50.000 zł. z Andrzejem Twardowskim (W.89 k.44). Żył jeszcze w r. 1718, nie żył już w r. 1722, kiedy Barbara spisywała dożywocie z drugim swym synem Janem Jerzym Rozbickim (P.1185 k.272v). Żyła jeszcze w r. 1752 (P.1367 k.341v). Córka Adama i Twardowskiej była Anna Ludwika, która 1733.29/VII r. zaślubiła Bogusława Dziembowskiego (LC Niepruszewo). Żyła z nim jeszcze w r. 1762.

a. Andrzej Wacław, syn Adama i Twardowskiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1722 jako dziedzic Chyciny (P.1185 k.272v). W r. 1727 nazwany byłym posesorem Królikowa (Kc.135 k.172v). Żonie swej Wiktorii Mariannie Mielęckiej, córce Jana, miecznika wschowskiego, i Anny Potworowskiej, oprawił w r. 1729 posag 20.000 zł. (P.1215 k.102). Z bratem Janem spisał komplanację w Chycinie 1735.11/VII r. (P.1241 k.10, 10v). Od Jana Parczewskiego kupił w r. 1737 za 58.000 zł. Mirosław w p. pozn. (P.1250 k.121). Od brata Jana kupił w r. 1741 za 55.000 zł. połowę Chyciny (P.1264 k.49v). Mirosław sprzedał w r. 1760 za 58.000 zł. Stanisławowi Moszczyńskiemu, cześnikowi parnawskiemu (P.1329 k.90). Andrzej Wacław zmarł w Chycinie 1766.20/II r. (LM Orzeszkowo, dysyd.). Wiktoria Marianna Mielęcka zmarła 1768.2/III r., pochowana w Chycinie (ib.). Spośród synów tylko Andrzej Samuel zostawił potomstwo i o nim zob. niżej, inni, jak się zdaje, pomarli dziećmi. Byli to: Adam Władysław, ur. w Chycinie, ochrzcz. 1730.23/III r., Jan Aleksander, ur. 1731.18/XI r., Karol Konstanty, ur. w Chycinie, ochrzcz. 1736.13/II r. Zygmunt Marcjan, ur. w Chycinie, ochrzcz. 1738.20/XI r., Bogusław, ur. w Chycinie, ochrzcz. 1741.16/VI r., zmarł po kilku tygodniach (LB i LM Orzeszkowo, dysyd.). Z córek: Jadwiga Anna, ur. w Chycinie, ochrzcz. 1729.28/II r. (ib.), niezamężna, umarła między r. 1790 i 1793 (P.1367 k.341; 1370 k.169), Aleksandra Zofia, ur. 1749.2/IX r. w Hamrze (LB Orzeszkowo, dysyd.), w l. 1774-93 żona Bogusława Teodora Karczewskiego.

Andrzej, Samuel, syn Andrzeja Wacława i Mielęckiej, ochrzcz. 11 VIII 1734 r. (ib.), mąż Karoliny Wiktorii Kurnatowskiej, córki Aleksandra i Joanny Mielęckiej, spisał z nią wzajemne dożywocie w r. 1764 (Ws.93 k.217). Kapitan wojsk koronnych w l. 1766-68 (Konarski). Dziedzic Chyciny 1768 r. (Ws.94 k.144v). Działy z siostrami przeprowadziły 1769.3/X r. Chycina została wtedy oszacowana na 120.000 zł., a długów było 67.513 zł. (P.1114 k.300; 1370 k.169). Wspólnie z siostrami w r. 1781 zawierał z cioteczną siostrą Bogumiłą Dziembowską ugodę działową dotyczącą sumy 50.000 zł. pozostałej po babce Jadwidze z Twardowskich (P.1358 k.166v). Umarł miedzy r. 1790 i 1792.23/I r. (P.1367 k.341; I Kon.84 k.329). Synami Andrzeja Samuela i Kurnatowskiej byli: Stefan, Konstanty i August, o których niżej. Wedle Żychlińskiego mieli być jeszcze synowie: Karol Sebastian August i Aleksander Wacław, obaj bezżenni. Z córek znam Wiktorię, ur. w r. 1765, zmarłą 1766.5/VIII r. (LM Kobylin, dysyd.), Joannę Jadwigę Zofiję, ur. w Chycinie 1769.26/V r. (LB Orzeszkowo, dysyd.), zmarła 1784.30/III r. (Konarski. Żychliński wymienia następujące córki Andrzeja Samuela: Joannę Eleonorę, zmarłą 1829.28/I r., żonę Marcina Żychlińskiego, Wiktorię Mariannę, Zofię Jadwigę, Aleksandrę Annę i Helenę, wszystkie cztery niezamężne. Joanna B-a była żoną Ludwika Żychlińskiego zmarłego w grudniu 1802 r., z którym żyła w separacji (Hip. Wągr., Wiatrowo). Czyżby więc T. Żychliński, autor "Złotej Księgi", mylił się co do imienia jej męża?

a) Stefan Bogdan Adam, syn Andrzeja Samuela i Kurnatowskiej, kupił 23 I 1792 r. od panny Barbary Bukowieckiej, stryjecznej siostry swego ojca, za 60.000 zł. wieś Krzyszkówko, folwark Dąbrowę i część w Miłosłowie (I. Kon.84 k.329). W l. 1814-20 widzimy go w W. Mnichach (LB Solec). Ożenił się 1793.12/XI r. w Brudzyniu z Zofią Marią Żychlińską, wdową 1-o v. po Aleksandrze Mojaczewskim (Konarski). Żyjacą jeszcze 1820.12/XI r. (LB Solec). Żychliński pisze o nim, iż był dziedzicem Chyciny i umarł bezpotomnie.

b) Konstanty Ludwik, syn Andrzeja Samuela i Kurnatowskiej, ur. w Bodzewie 11 IV 1768 r. (ib.), otrzymał w r. 1773 wspólnie z siostrą Joanną zapis od babki Joanny z Mielęckich Kurnatowskiej, po 5.000 zł. dla każdego z rodzeństwa (Ws.96 k.15). Zaślubił w Czarnotkach 1798.13/XI r. Ludwikę Aleksandrę Karczewską (Konarski). Jego synowie, Marceli i Józef, zmarli bezpotomnie, córki: Kornelia, w r. 1819 żona Michała Żychlińskiego, Joanna, żona Józefa Żychlińskiego podprefekta kaliskiego (Żychliński).

c) August Samuel Jan, syn Andrzeja Samuela i Kurnatowskiej, w r. 1845 major w stanie spoczynku (Hip. Wągr., Skoki), dziedzic Gorońska, ożeniony z Franciszką Józefą Doręgowską, zmarł w Poznaniu w r. 1856 i został pochowany w Gorońsku. Józefa mając lat 64, umarła w Poznaniu 1862.3/VI r. (LM Św. Marcin; Dz. P.P.). Gorońsko dla ułatwienia działów zostało sprzedane w r. 1862. Córki Audusta i Doręgowskiej: Pelagia, żona Napoleona Koszkowskiego, majora wojsk polskich, zmarła w Poznaniu 1884.28/VIII r. (Dz. P.), Waleria, ur. około 1829 r., zaślubiła w Poznaniu 1849.29/V r. Marcelego Mottego (LC Św. Marcin). Umarła w Poznaniu 1893.29/VI r., mając lat 64. Synowie: Leon, właściciel Czarnego Sadu, służył w armii tureckiej, rozwiedziony z Wandą Raczyńską, Julian, o którym niżej, Bernard, zmarły 1856 r., pochowany w Gorońsku.

Julian, syn Augusta i Doręgowskiej, ur. około r. 1833, w l.1863-69 dziedzic Mszczyczyna kupił w r. 1873 Sędziwojewo koło Wrześni za 117.000 tal. (Dz. P.), wieś tę potem sprzedał. Był od r. 1882 współpracownikiem Dziennika Poznańskiego i od r. 1885 redaktorem Wielkopolanina. Ożenił się w Poznaniu 1862.30/IV r. z Natalią Heleną Zakrzewską, córką Kamila z Mszczyczyna i Emilii Kościelskiej, ur. około r. 1838 (LC Św. Marcin). Pod jej wpływem przeszedł na katolicyzm z kalwinizmu. Umarł w Poznaniu 1896.25/VII r. Córki: Wanda Józefa, ur. w Mszczyczynie 1863.16/II r. która 1882.II/27 i 28 zdawała egzamin na nauczycięlkę szkół wyższych (Dz. P.), Halina, Bogumiła, (Deograta Bogumiła). ur. w Mszczyczynie 1865.22/II r. (ib.) i Jadwiga Waleria, ur. w Mszczyczynie 1866.29/IX r. (ib.). Wanda, nauczycielka, umarła 1892.24/VIII r. w 23 roku życia w Piekarach koło Krakowa i została pochowana w Liszkach. Synowie Juliana, Mieczysław, o którym niżej, i August, ur. w r. 1871.

Mieczysław Kamil Eustachy, syn Juliana i Zakrzewskiej, ur. 1869.29/IX r. w Mszczyczynie (LB Dolsk), w r. 1919 szef sztabu XIV dywizji walczącej w Galicji, a potem na froncie litewsko-białoruskim, w r. 1920 mianowany podpułkownikiem, pułkownik w r. 1921 i szef oddziału V Biura Ścisłej Rady Wojennej. Od r. 1924 komendant obozu warownego w Poznaniu. W r. 1926 przeszedł w stan spoczynku w randze generała brygady. Umarł w Cichowie 1931.18/XII r. (Pol. Sł. Biogr. Dz. P.). Właściciel Cichowa koło Lubinia w pow. kośc. (409 ha) i Międzychodu w pow. śrem. (293 ha), ożeniony był w Poznaniu, w kościele Najśw. Marii Panny na Ostrowie Tumskim 1910.23/X(XI?) r. (LC Oporowo, LC Dolsk) z Aleksandrą Jadwigą Marią Morawską, córką Ignacego z Oporowa i Julii hr. Łubieńskiej, ur. ok. 1890 r. zmarłą w Poznianiu w więzieniu niemieckim. Miał z nią synów: Augusta, zamordowanego przez Niemców wraz z żoną w r. 1943 lub 1944, Ignacego Juliana Pawła, ur. w Cichowie 1912.10/VI r. (ib.), poległego w r. 1939, i Leona Samuela Hieronima, ur. w Cichowie 1916.1/X r. dziennikarza. Z dwóch córek, Jadwigi Natalii Juliety Marii, ur. w Cichowie 1919.1/X r., i Natalii Emilii Marii ur. tamże 1923.13/VII r. (ib.), młodsza 1-o v. żona N. Kruszony, 2-o v. N. Kamińskiego.

b. Jan Samuel, syn Adama Konstantego i Twardowskiej, ur. w Chycinie, ochrzcz. 6 IV 1718 r. (LB Orzeszkowo, dysyd.), w r. 1735 kwitował z opieki starszego swego brata Andrzeja Wacława (P.1241 k.10, 10v). Połowę Chyciny sprzedał w r. 1741 za 55.000 zł. temu bratu (P.1264 k.49v). Był w r. 1743 posesorem Turkowa (Kośc.322 k.92). We dworze pożarowskim zaślubił 1746.22/II r. Teofilę (Bogumiłę) Helenę Bronikowską (LC Biezdrowo), córkę Andrzeja i Marianny Unrug. Żonie tej t. r. oprawwił posag 14.500 zł. Był wtedy dziedzicem Dąbrowy (P.1287 k.54). T. r. kupił od Michała Izdbińskiego, miecznika sochaczewskeigo za 28.000 zł. wieś Krzyszkówko w p. pozn. (ib. k.38). W r. 1754 już nie żył (P.1313 k.116, 116v). Teofila Helena Bronikowska zaślubiła 2-o v. 1756.13/IX r. w kościele katolickim Jana z Wybranowa Chlebowskiego, porucznika wojsk saskich (LC Kwilicz), a ponowiła akt małżeński w zborze kalwińskim 19/IX tego roku (LC Orzeszkowo, dysyd.). Córki Jana Samuela i Bronikowskiej, Barbara Helena, ur. w Krzyszkówku, ochrzcz. 1747.23/I r., i Joanna Bogumiła, ur. 1748.18/III r., zmarła w Krzyszkówku w grudniu 1762 r. (LB i LM Orzeszkowo, dysyd.). Barbara Helena, niezamężna, odziedziczone po rodzicach dobra: Krzyszkówko, folwark Dąbrowę i część w Miłostowie sprzedała 1792.23/I r. za 60.000 zł. Stefanowi Bukowieckiemu, synowi swego stryjecznego brata (I. Kon.84 k.329).

2) Stanisław, syn Jana i Ossowskiej, wspólnie z braćmi współspadkobierca stryjecznego dziada Abrahama 1609 r. (P.143 k.762), jeszcze wówczas małoletni (ib. k.649). W dziale przeprowadzonym w r. 1628 z bratem Janem dostał Goruńsko z folwarkiem Potrzebowem (Ws.206 k.235). Mąż Marianny Kierskiej, córki Stanisława i Zofii Chełmskiej jedynej spadkobierczyni ojca, która w r. 1631 części wsi Napachanie i Chyby w p. pozn. oraz części wsi Prochy i Prószkowo w p. kośc. sprzedała za 18.000 zł. stryjom swym, Michałowi, Maciejowi i Wawrzyńcowi Kierskim (P.1417 k.214v). T. r. Stanisław tej swej żonie oprawił posag 12.000 zł. na połowie Gorońska i Potrzebowa (P.1417 k.223). Żyła ona jeszcze 1636 r. (P.1033 k.503v). Drugiej żonie Katarzynie Trąmpczyńskiej oprawił w r. 1640 na połowie Gorońska i na połowie Gór w p. pozn. posag 10.000 zł. (P.1420 k.269). W imieniu córek z pierwszego małżeństwa: Anny, Marianny, Katarzyny i Konstancji sprzedał w r. 1642 Stanisławowi Szołdrskiemu, cześnikowi kaliskiemu, za 2.600 zł. ich części w Brodnicy i Grabianowie, odziedziczone przez nie po ich wuju Adamie Brodnickim (P.1420 k.955). Nie żył już w r. 1647, kiedy najstarsza spośród jego córek, Anna, mając wstąpić do klasztoru benedyktynek przy ulicy Wodnej w Poznaniu, skwitowała 5.000 zł. swgo spadku po rodzicach opiekunów, tj. Piotra Przecławskiego i Jakuba B. (P.1056 k.308). Katarzyna Trąmpczyńska wyszła 2-o v. w r. 1649 za Kazimierza Cieleckiego (Py.150 s.43; Kośc.302 k.195v). Jako wdowa i po drugim mężu występowała w r. 1665 (Ws.63 k.860). Z córek, Anna, benedyktynka poznańska, była w r. 1694 podprzeoryszą (P.1128 XI k.140v). Marianna, w l. 1653-69 żona Łukasza Bieczyńskiego, Katarzyna, wydana w r. 1652, krótko po 6/V, za Stanisława Błociszewskiego, z którym żyła jeszcze w r. 1679. Konstancja, w l. 1653-88 żona Andrzeja z Nieczajny Sobockiego. Cztery te siostry w r. 1670 całe Goruńsko, folwarki Potrzebowo i Nowy i młyn Piłę sprzedały za 35.000 zł. Kazimierzowi Cieleckiemu (P.1868 VIII k.66). Z Trąmpczyńską miał Stanisław synów Mikołaja i Stanisława. O Mikołaju zob. niżej, Stanisław w r. 1657 kwitował swą matkę z pozostałych po ojcu rzeczy (Ws. 56 k.601).

Mikołaj, syn Stanisława i Trąmpczyńskiej, otrzymał w r. 1647 wspólnie z siostrami zapis długu 1.000 zł. od Piotra Przecławskiego (P.1056 k.368). Występował w r. 1648 jako jedyny? spadkobierca rodziców (P.173 k.24v). W r. 1655, jeszcze niepełnoletni, pozostawał pod opieką Stefana Trąmpczyńskiego (P.180 k.431v). Bezdzietny już nie żył w r. 1670, a Goruńsko odziedzioczyły po nim jego siostry (P.1868 VIII k.66).

2. Abraham, syn Zygmunta i Chycińskiej, małoletni w l. 1547-53 pozostawał pod opieką stryjecznego dziada Abrahama (P.1395 k.312). Wspólnie z braćmi współdziedzic Chyciny i Goruńska 1553 r. (P.787 k.22), na połowie swych dóbr w Bukowcu, Łagowcu, Chycinie, Goruńsku, Gorzycy, uzyskanych z działów braterskich, oprawił w r. 1562 posag 700 zł. żonie swej Katarzynie Zakrzewskiej, córce Jana (P.904 k.370; 1397 k.149v), a ponowił jej w r. 1574 oprawę posagu 1.500 zł. na połowie swych dóbr w Chycinie (P.1398 k.448v). Jako opiekun bratanicy Małgorzaty, zapisał w r. 1579 jej przyszłemu mężowi Gogolińskiemu sumę 1.200 zł. jako posag (P.933 k.612v). W l. 1580-85 występował jako opiekun bratanków po bracie Mikołaju i wraz z nim był współdziedzicem w Chycinie (P.934 k.716v; 944 k.317). Umarł między r. 1588 i 1589 (P.950 k.286; 951 k.458). Był bezdzietny. Wdowa zachowując oprawę, części w Goruńsku ustąpiła w r. 1589 mężowskiemu bratankowi Janowi, który pozostawił jej użytkowanie połowy Chyciny (P.952 k.52).

II. Jan, wspomniany jako współdziedzic wspólnie z braćmi w Bukowcu i Łagowcu 1513 r. (P.786 s.431). Wspólnie z bratem Szymonem kupili w r. 1519 od brata Abrahama za 800 grz. jej tam części (P.1392 k.307v). Żona jego Katarzyna Łubowska części we wsiach Łubowo i Sokolniki w p. pozn. sprzedała sposobem wyderkafu w r. 1521 za 500 grz. mężowi, a on na połowie swych części w Bukowcu, Łagowcu i tych wsiach wyderkafowych oprawił jej 600 zł. posagu (P.1392 k.374v). Ponowił jej zapis oprawny na sumę 300 grz. na tychże dobrach w r. 1522 (ib. k.444). Wspólnie z braćmi był w r. 1523 spadkobiercą wuja Krzysztifa Olbrachcickiego w Dębowej Łęce (Ws.1 k.156v). Wspólnie z bratem Abrahamem sprzedali w r. 1529 część w tej wsi za 600 kop groszy Kasprowi Dłuskiemu, podkomorzemu wschowskiemu (Ws.2 k.55, 55v). Części po tym wuju w Siednicy (dziś Sziedlnicy), Olbrachcicach, Ogrodach i Dębowej Łęce sprzedali w r. 1530 za 100 grz. Ernestowi Strawaldowi Szarzyńskiemu ciotecznemu bratu, przy czym poręczyli za starszego brata Szymona, za siostry i za siostrzeńców (Ws.2 k.80v). W r. 1532 Jan, wtedy burgrabia grodzki wschowski, występował jako wuj Anny Dłuskiej, córki Nankiera, sędziego ziemskiego wschowskiego (ib. k.118). Żył jeszcze w r. 1534, kiedy nabywał sposobem wyderkafu za 70 grz. od Macieja Gorzeńskiego część jego działy we wsi Gorzeń w p. pozn. (P.1393 k.638v). Nie żył już zapewne w r. 1540 (P.1394 k.340), napewno w r. 1542 kiedy to jego córce Katarzynie oprawił posag jej mąż Jan Miliński (ib. k.536). Żyła z nim jeszcze w r. 1556. Synowie: Wolfgang, Franciszek, Jan i Łukasz. O tym ostatnim wiem tyle, że z działu dokonanego w r. 1549 otrzymał wspólnie z bratem Franciszkiem Bukowie i Łagowiec (P.888 k.241v).

1. Wolfgang, syn Jana i Łubowskiej, używał czasem przydomku "Konopka" (P.1397 k.238v, 411v), który tak rozpowszechniony wśród członków tej rodziny w w. XV, w stuleciu XVI niknie. Wspólnie ze stryjem Szymonem współdziedzic w Bukowcu i Łagowcu 1540 r. (P.1394 k.340). Żonie swej Katarzynie Żychlińskiej, córce Jana, zaślubionej w r. 1542, krótko po 5/II (P.881 k.73v), t. r. oprawił posag 700 zł. na połowie swych części w Bukowcu, Łagowcu, Łubowie i Sokolnikach (P.1394 k.536). Z działów braterskich przeprowadzonych w r. 1549 dostały się jemu i jego bratu Janowi Łubowo i Sokolniki (P.888 k.241v). Od tego brata odkupił Łubowo w r. 1553 za 3.000 zł. (P.1396 k.72), ale już w r. 1558 sprzedał tę wieś za 4.000 zł. temuż bratu (ib. k.541). Części w Bukowcu i Łagowcu sprzedał w r. 1559 za 1.500 zł. Zofii ze Zborowa, wdowie po Wojciechu Lwowskim, kasztelanie santockim (ib. k.775) i t. r. kupił od Macieja Ledla Kurskiego za 6.000 talarów części w Kursku i Zamostowie w p. pozn. (ib. k.777). Części te sprzedał w r. 1569 za 6.000 zł. Baltazarowi Pieskowskiemu (P.1397 k.751v). t. r. części w Sokolnikach Wielkich sprzedał za 8.000 zł. Kasprowi, Stanisławowi, Wacławowi i Janowi, braciom Jaskóleckim (P.1398 k.37). Od Dobrogosta Sobockiego nabył w r. 1570 za 3.500 zł. sposobem wyderkafu części Łukowa w p. pozn. (P.933 k.456v). Nie żył już w r. 1581 (P.936 k.160). Żelicka żyła jeszcze jako wdowa w r. 1603 (Kc.124 k.306).

Jan, syn Wolfganga i Żelickiej, intromitowany w r. 1579 do wyderkafu Łukowa scedowanego mu t. r. przez ojca (P.933 k.484v). Ożeniwszy się z Katarzyną Sobocką, córką Jana i Anny Gułtowskiej, skwitował w r. 1581 teściową i jej syna Andrzeja Sobockiego z 2.000 zł. jej posagu (P.936 k.229). Zabity został w r. 1586 przez Jana Bzowskiego. Wizji ciała dokonano we dworze obornickim 6/X, a pogrzeb odbył się w kościele parkowskim 17/XI (P.947 k.508v). Katarzyna Sobocka poszła 2-o v. w r. 1591 za Krzysztofa Kuranowskiego, który oprawił jej 2.000 zł. posagu (P.955 k.114; 1400 k.806v). Umarła między r. 1600 i 1609 (P.970 k.232v; Ws.25 k.360, 361). Synami Jana i Sobockiej byli Łukasz i Jan, wspomniani pierwszy raz w r. 1586 (P.947 k.508v). W r. 1591 posesorzy połowy Łukowa, pozostawali jeszcze wtedy pod opieką Marcina i Mikołaja B-vh (P.955 k.578v). Jan żył jeszcze w r. 1609, a o Łukaszu nie wiedziano wtedy czy jeszcze żyje, czy już umarł (Ws.25 k.360, 361). W r. 1629 Urszula Schlichting, córka Krzysztofa i Marianny Nowowiejskiej, żona Jana B., łan zwany "Brudzewskim" we wsi Nowe Gorzycko dała w użytkowanie swej matce (P.1416 k.549). Może to ten sam Jan B.? Jan, syn zmarłego Jana, nabył w r. 1613 sposobem wyderkafu od Jana Opalińskiego, kasztelanica rogozińskiego, za 8.000 zł. Porażyno, Jastrzębniki i Michorzewo Suche (P.1408 k.641v). W r. 1620 Jan, syn zmarłego Jana, nabył sposobem wyderkafu za 6.000 zł. od Olbrachta Baranowskiego, męża Jadwigi Bukowieckiej, Łubowo, Pierwoszewo i części Pożarowa (P.1412 k.528v). Nie możemy tych Janów identyfikować z całą pewnością z Janem tu wymienionym, bowiem współcześnie żył przecie i inny Jan B., syn zmarłego Jana i Ossowskiej, o którym pisałem wyżej.

2. Franciszek, syn Jana i Łubowskiej, z działu przeprowadzonego w r. 1549 otrzymał wspólnie z bratem Łukaszem Bukowiec i Łagowiec (P.888 k.241v). Na połowie swych części w tych wsiach oprawił t. r. 600 zł. posagu pierwszej swej żonie Annie Gorajskiej cz. Przetockiej, córce Piotra, dziedzica Goraja (P.903 k.254; 1395 k.500). Drugą jego żoną była Anna Löbenówna cz. Mikorzyńska, córka Sebastiana, której posag 550 zł. oprawił w r. 1553 na czwartych częściach Łagowca i Bukowca (P.1396 k.70v). Wspólnie z tą żoną sprzedali w r. 1554 za 60 i pół grz. ks. Stanisławowi Milińskiemu, mansjonarzowi kolegiaty Św. Marii Magdaleny w Poznaniu 5 grz. rocznego czynszu wyderkafowego na częściach Bukowca i Łagowca (ib. k.225). Anna skasowała w r. 1561 swą oprawę na ćwierci Łagowca i Bukowca (P.903 k.686), a Franciszek oprawił jej t. r. 550 grz. posagu na połowie swych części w Łagowcu i Bukowcu (P.1397 k.78). Części w obu tych wsiach sprzedał w r. 1578 za 10.000 zł. Bartłomiejowi Schlichtingowi z Rzeczycy (P.931 k.586v). Anna Löbenówna skasowała w r. 1579 oprawę na Bukowcu i Łagowcu (P.932 k.3v) i dokonała t. r. zapisau narzeczonemu córki Doroty, Wojciechowi Górskiemu (ib. k.574v). Franciszek w r. 1585 kupił od Wojciecha Górskiego za 10.000 zł. wieś Bielejewo i t. r. rezygnował ją synowi Mikołajowi (P.944 k.618, 666). Umarł między r. 1588 i 1589 (P.949 k.595v; 951 k.440v). Córki Franciszka: Anna, urodzona z Przetockiej, wspomniany tylko raz w r. 1561 (P.903 k.254), oraz Dorota, żona 1-o v. Stanisława Mniskiego, wyszła 2-o v. w r. 1579 za Wojciecha Górskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1586.

Mikołaj, syn Franciszka i Löbenówny Mikorzyńskiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1581 (P.937 k.562), żeniąc się w r. 1583 z Anną Przecławską, córką Marcina, oprawił jej na krótko przed ślubem, 12/IX, 1.800 zł. posagu (P.941 k.413; 1399 k.159). W r. 1584 skwitował teścia z 300 zł. wyprawy swej żony (P.942 k.686v). Intromitowany w r. 1585 do Bielejewa, wsi rezygnowanej mu przez ojca (P.944 k.618). Anna Przecławska żyła jeszcze w r. 1588 (P.949 k.151). Na połowie części Bielejewa oprawił w r. 1603 posag 1.200 zł. drugiej swej żonie Barbarze Żelęckiej, córce Piotra (P.1404 k.983v). Żył jeszcze w r. 1618, kiedy trzy łany puste w Bielejewie sprzedał sposobem wyderkafu synowi Stanisławowi (P.1411 k.216v). Barbara z Żelęckich w r. 1619 występowała już jako wdowa (P.1002 k.403). Żyła jeszcze w r. 1635 (Kośc.297 k.206v). Córka Mikołaja, urodzoną niewatpliwie z Żelęckiej, była Dorota, wydana w r. 1628, krótko po 15/V za Wojciecha Miecznikowskiego, z którym żyła jeszcze w r. 1641. Synowie: Aleksander i Stanisław. O pierwszym z nich wiem tylko to, że w r. 1621 otrzymał od brata zapis długu 1.000 zł. (P.1006 k.493), zaś w r. 1626 temuż bratu sprzedał sposobem wyderkafu części w Bielejewie za 2.000 zł. (P.1415 k.511).

Stanisław, syn Mikołaja, jako nabywca praw od ojca występował w r. 1613 przeciwko Jaskóleckiemu, dziedzicom Sokolnik (P.146 k.1233v). Mąż w r. 1618 Lidii Pniewskiej, wdowy 1-o v. po Danielu Skulteckim (P.1000 k.472), dostał w r. 1619 zobowiązanie od Barbary Żelęckiej, wdowy po swym ojcu (ale czy swej matki?), iż da mu intromisję do Bielejewa po spłaceniu jej dożywocia 1621 r. (P.1412 k.766v). Żył jeszcze w r. 1631, kiedy to od małżonków Gorzyckich nabył sposobem wyderkafdu za 2.000 zł. części Nojewa (P.1417 k.176). Nie żył już w r. 1641, kiedy wdowę po nim i syna Jakuba skwitowała z 1.000 zł. posagu jej córka z pierwszego męża, Anna Skultecka, wdowa po Stanisławie Miecznikowskim (P.1043 k.699v). Owa Anna, unikając najwidoczniej swgo panieńskiego nazwiska, brzmiacego wyraźnie po plebejsku, zwała się czasem po ojczymie Bukowiecką (ib. k.165). Była żoną 2-o v. w r. 1652 Jana Stankiewicza.

Jakub, syn Stanisłąwa i Pniewskiej, zawierał w Kościanie 1637.13/I r. kontrakt o rękę Jadwigi Kwileckiej, córki Piotra i Katarzyny Zawadzkiej, biorąc za nią 3.500 zł. posagu i 500 zł. wyprawy (Kośc.297 k.365). Sumę tę 4.000 zł. oprawił jej w r. 1638 na połowie Bielejewa (P.1419 k.586). Od teściowej w r. 1643 wziął w zastaw za 6.000 zł. Kwilcz (P.1048 k.45). Był w r. 1652 jednym z opiekunów panny Katarzyny B., córki Stanisława i Kierskiej (P.1065 s.1116). W r. 1655 już nie żył, a Jadwiga Kwilecka występowała jako opiekunka dzieci (Ws.56 k.556). W r. 1657 była już 2-o v. żoną Wojciecha Zasadzkiego (P.1069 k.4). Żyła z nim jeszcze w r. 1663 (P.1425 k.152), a, jak się zdaje, żyła jeszcze w r. 1670 (P.1868 Vi k.29, 29v). Córki Jakuba i Kwileckiej: Marianna, wydana w r. 1655 za Adama Jaskóleckiego, żyła z nim jeszcze w r. 1672, Katarzyna była w l. 1670-83 żoną Wojciecha Żychlińskiego.

3. Jan, syn Jana i Łubowskiej, sprzedał w r. 1551 altarii we Wronkach za 36 grz. czynsz wyderkafowy 3 grz. zabezpieczone na Łubowie (P.1395 k.595v), a w r. 1553 Łubowo sprzedał za 3.000 zł. swemu bratu Wolfgangowi (P.1396 k.72), odkupił zaś tę wieś od brata w r. 1558 za 4.000 zł. (P.1396 k.541). Części Bukowca i Łagowca sprzedał t. r. za 1.020 zł. Zofii Zborowskiej, żonie Wojciecha Lwowskiego (P.899 k.681; 1396 k.615). Jako sługa Andrzeja Opalińskiego, otrzymał od niego w r. 1556 dożywocie wsi Lubosz i Spytkówki w p. pozn. (Ws.343 k.24). Ożeniony z Anną Wituchowską, córką Marcina i Heleny Karczewskiej, kupił w r. 1558 za 6.000 zł wieś Wituchowo (P.899 k.555; 1396 k.615, 615v, 636) i na połowie Wituchowa i Łubowa oprawił t. r. tejże żonie posag 1.000 zł. (P.1396 k.616). Od Wincentego Buszewskiego kupił w r. 1560 za 2.300 zł. połowę Pierwoszewa w p. pozn. (ib. k.800v). Umarł w r. 1572 (Ws.7 k.485v; Kośc.252 k.411). Owdowiała Anna dała w r. 1583 zobowiązanie bratankowi swego męża, Janowi, synowi Wolfganga, iż gdy tylko syn jej Marcin wróci do Polski, skwituje ojcowskich dłużników, Marcina i Mikołaja, braci Konińskich (P.941 k.240). T. r. kupiła za 3.000 zł. połowę Pierwoszewa od Jakuba i Jana braci Bzowskich (P.940 k.536v; 1399 k.47). Tę połowę w r. 1584 dała synowi Marcinowi, otrzymując od niego nawzajem dożywotnie użytkowanie całego Wituchowa (P.1399 k.257v, 258). Żyła jeszcze w r. 1586 (.946 k.491v).

Marcin, syn Jana u Wituchowskiej, bawił za granicą 1583 r. (P.941 k.240), od matki dostał w r. 1584 połowę Pierwoszewa a dał jej dożywotnio uzytkowanie Wituchowa (P.1399 k.257v, 258). T. r. na połowie Łubowa i Pierwoszewa oprawił 1.000 zł. posagu żonie swej Barbarze Głogińskiej, córce Mikołaja, podczaszego kaliskiego (R. Kal.5 k.915v) i Zofii Chociszewskiej, która to Barbara otrzymała wówczas w dziale z siostrami całą wieś Głogonino (I. Kal.50 s.1301). Barbara t. r. kupiła za 1.200 zł. od Jana Rozrażewskiego, podkomorzego poznańskiego, czwartą część połowy dóbr jego we wsi Bobkowice, zaś sprzedała mu jednocześnie za takąż sumę części swej połowy we wsi Gorzupia w p. kal. (P.1399 k.387v, 388v). Marcin spisał z nią wzajemne dożywocie w r. 1585 (ib. k.544). Od Marcina Przecławskiego kupił w r. 1591 za 5.000 zł. części Wróblewa, Klodziska i Pożarowa (P.955 k.888v; 1400 k.686v), a połowę tych dóbr nabył 1594 r. za 2.500 zł. od Mikołaja Przecławskiego (P.1401 k.187). Umarł w r. 1596, krótko po 13/V (Rkps B. Racz.46 k.22v). Nie żył już w r. 1597, kiedy to Barbara, już 2-o v. żona Jana z Oporowa Grocholskiego, dostała od drugiego męża oprawę posagu 1.800 zł. (P.1402 k.479v). Barbara 2-o v. Grocholska, dziedziczka Głogonina w r. 1608 (Py.134 k.355), żyła jeszcze w r. 1614 (P.992 k.821, 822). Córkami Marcina i Głogińskiej były Anna i Jadwiga, występujące w r. 1597 (P.138 k.374v). Pierwsza zapewne zmarła jako panna. Jadwiga, niezamężna w r. 1606 (P.978 k.822v), w l. 1611-43 żona Wojciecha (Olbrachta) Baranowskiego, starosty kcyńskiego. Jedyna spadkobierczyni ojca, była po nim dziedziczką Łubowa, Pierwoszewa, folwarku Zarzecza, Wituchowa i części Pożarowa (P.1413 k.365v).

III. Abraham, wspomniany pierwszy raz w r. 1513 jako współdziedzic w Bukowcu i Łagowcu (P.786 s.431). Od Fryderyka i Jana braci Kręskich kupił w r. 1519 za 700 grz. połowę wsi Kręsko w p. kośc., zaś części w Bukowcu i Łagowcu sprzedał z 800 grz. braciom swym Szymonowi i Janowi (P.1392 k.307, 307v). Od Piotra Więckowskiego, ojca swej żony Doroty, zwanej też Brodzką kupił w r. 1520 sposobem wyderkafu część wsi Brody i całe Bródki Małe w p. pozn. za 200 grz. (ib. k.363v). Oprawił tej żonie posag 500 grz. na połowie części Brodów W. i na połowie połowy Bródek M. i Kręska, a w r. 1524 otrzymał wiecznością od żony jej części w Brodach W. i całą wieś Bródki w p. pozn. i jednocześnie opiekę córek swych Anny, Doroty i Barbary zlecił tej żonie (P.1391 k.59v, 60). Połowę Kręska sprzedał w r. 1535 za 800 zł. w. swemu siostrzeńcowi Jerzemu Kręskiemu (P.1393 k.778). Jego stryj i opiekun synów Zygmunta B., Mikołaja, Stanisława i Abrahama, dziewięć łanów w Bobowicku sprzedał w r. 1547 sposobem wyderkafu za 217 grz. Mikołajowi Myszkowskiemu, stolnikowi krakowskiemu (P.1395 k.312). W r. 1557 dopełniając działów między synami swymi, Joachimowi dał po swej śmierci połowy części w Wielkich Brodach i połowę Małych Brodów cz. Bródek, pozostajace pod dożywociem Doroty Więckowskiej (P.1396 k.451v). Oprawę swą na tych dobrach Dorota t. r. skasowała (P.898 k.524). Abraham, być może, umarł w r. 1557, w każdym razie nie żył już napewno w r. 1560 (P.1396 k.869v). Dorota żyła jeszcze w r. 1568, kiedy dostała w swym dożywociu w Wielkich Brodach, z części syna Joachima, połowę łana pustego, dwóch kmieci osiadłych i dwóch zagrodników, zaś z części syna Abrahama trzech kmieci osiadłych, dwór, folwark i dwóch zagrodników (P.1397 k.681v). Z córek Abrahama i Więckowskiej, Jadwiga, zakonnica u "Katarzynek" poznańskich otrzymała od ojca w r. 1553 zapis dożywotniej rocznej pensji 4 grz. zabezpieczonej na Małych Brodach (P.894 k.507v). W r. 1595 była podprzeoryszą (P.964 k.583), w l. 1598-1600 ksienią klasztoru Św. Katarzyny za murami Poznania (P.968 k.760; 970 k.105). Dorota, w r. 1545 żona Jana Oporowskiego. Agnieszka, w l. 1549-71 żona Sebastiana Dąbrowskiego. Anna, 1-o v. w l. 1534-63 żona Jana Chraplewskiego zw. Pupa, 2-o v. w l. 1567-70 żona Prokopa Przecławskiego. Barbara, w r. 1535 żona Jerzego Kurskiego. Marta, 1-o v. w r. 1560 żona Jana Piekarskiego, wdowa po nim w r. 1570. 2-o v. w l. 1575-77 żona Jakuba Kuranowskiego. Helena zaślubiła w r. 1582, krótko po 1/V r, Bartłonieja Skrzetuskiego zw. "Czulta" (?). Katarzyna wreszcie, niezamężna w l. 1588-93 (P.949 k.340v; 959 k.169v), w l. 1598-1600 była żoną Wojciecha Urbanowskiego. Synowie: Joachim, Abraham i Jan. Ten ostatni wymieniony w r. 1560 (P.902 k.727v), jak to zobaczymy niżej, żył jeszcze 1585.18/II r.

1. Joachim, syn Abrahama i Więckowskiej, nazwany "golotha" 1555 r. (P.896 k.669), w r. 1557 zobowiązał się oprawić w ciągu sześciu tygodni od śmierci rodziców posag 1.000 zł. swej żonie Katarzynie Pakowsławskiej, córce Marcina, na połowie swych części w Brodach Wielkich i Małych (P.898 k.1081), które własnie wtedy otrzymał od ojca ale z tym, że je obejmie dopiero po śmierci ojcowskiej (P.1396 k.451). Ponieważ dopełnił tego zobowiązania w tym samym jeszcze roku (P.1396 k.501), być może, że ojciec jego wtedy właśnie zmarł. W r. 1563 Joachim mianował opiekunów dla zrodzonych z Pakosławskiej dzieci (P.787 k.50v). Na prośbę Jakuba Ostroroga, starosty generalnego wielkopolskiego, król na sejmie lubelskim mianował Joachima B. 1566.9/IX r. surrogatorem grodu poznańskiego (P.1397 k.510v). T. r. nazwany burgrabią ziemskim i podstarościm grodu poznańskiego (P.787 k.54). Na połowie części swych w Brodach Wielkich i Bródkach małych oprawił w r. 1570 swej żonie posag 4.000 zł. (ib. k.63v). Od Małgorzaty Sokołowskiej, żony opatrznego Walentego sołtysa, mieszczanina ponieckiego, kupił w r. 1571 za 1.000 zł. jej prawa spadkowe (P.1398 k.219v), ale t. r. odprzedał je za 1.500 zł. Wojciechowi Sokołowskiemu (ib. k.231v). Był w r. 1575 poborcą poboru (W.1 k.49), ale formalnie poborcą wojew. poznańskiego został dopiero 1576.30/V r., kiedy sejm koronacyjny uchwalił uniwersał poborowy (M. K.114 k.34). Żył jeszcze w r. 1583 (P.940 k.407v), nie żył już 1591 r. (P.955 k.707v). Wdowa jako jedyna spadkobierczyni swego ojca Marcina Pakosławskiego sprzedała w r. 1610 Turowo i części Pakosławia za 14.000 zł. Krystianowi Marszewskiemu (P.1407 k.537v). Części wsi Brody Wielkie sprzedała sposobem wyderkafu w r. 1612 za 2.000 zł. Barbarze z Policka Stanisławowej Gnuszyńskiej (P.1408 k.211). Żyła jeszcze w r. 1616 (P.996 k.498v). Jedyna córka Joachima i Pakosławskiej, Anna, wyszła w r. 1581, krótko po 23/X, za Wojciecha z Bużenina Marszewskiego (P.937 k.621v). Żyła z nim jeszcze w r. 1591.

2. Abraham, syn Abrahama i Więckowskiej, w dziale przeprowadzonym z bratem Joachimem otrzymał w dodatku do wsi Brody Wielkie lasy w Małych Brodach (P.1416 k.107). Żeniąc się w r. 1568 z Barbarą Powodowską, córką Wawrzyńca, krótko przed ślubem, 18/III, oprawił jej na połowie dóbr swych w Brodach Wielkich posag 800 zł. (P.1397 k.681). Oprawę na połowie Brodów Wielkich i Bródek Małych ponowił na tę samą sumę w r. 1571 (P.1398 k.174v). Dla dzieci zrodzonych z tego małżeństwa, tj. dla Jana, Anny i Zofii, mianował w r. 1580 opiekunów (P.935 k.722v). W r. 1582 zabił we Lwówku Stanisława Rozbickiego (P.938 k.172). Obok brata Jana współdziedzic wsi Chyrzyna, zawierał 1584 r. umowę z bledzewskim opatem Andrzejem Kościeleckim. Mieli zwrócić klasztorowi dwie wsie, Kolsko i Rojewo, opat zaś zobowiązał się zapłacić im 3.000 tal. Ponieważ nie mógł się z tego uiścić dał B-im Nowąwieś (koło Zbaszynia?), a król potwierdził te transakcję 1585.18/II r. (M. K.133, k.203). W r. 1599 części Brodów sprzedał sposobem wyderkafu za 3.500 zł. zięciowi swemu Jakubowi Komorowskiemu (P.1403 k.303). Nie żył już w r. 1600 (.970 k.464). Barbara żyła jeszcze w r. 1577 (P.929 k.191). Jego synem był Jan, o którym niżej. Córkami, Anna, wydana w r. 1590 za Jakuba Komorowskiego, żyła z nim jeszcze w r. 1610, Zofia, w l. 1593-1615 żona Macieja Laskownickiego.

Jan, syn Abrahama i Powodowskiej, jedyny spadkobierca ojca (P.974 k.1317), małoletni w r. 1580 (P.935 k.722v). Żonie swej Barbarze z Wielowsi Cieleckiej, oprawił w r. 1601 posag 2.000 zł. na połowie swych części w Brodach Wielkich (P.1404 k.35av). Od ciotki Katarzyny Wojciechowej Urbanowskiej otrzymał w r. 1612 darowiznę ruchomości (P.1408 k.159v). Dla swych dzieci zrodzonych z Cieleckiej mianował w r. 1615 opiekunów (P.994 k.400). Kolator kościoła w Brodach 1618 r. (P.1411 k.299v). Części w Brodach Wielkich sprzedał w r. 1623 za 13.500 zł. Krystianowi z Bużenina Marszewskiemu (P.1414 k.93v), wobec czego t. r. sumę 2.000 zł. posagu żoninego przeniósł z tej wsi na połowę swych wszystkich dóbr (ib. k.105). Barbara Cielecka, w r. 1626 już wdowa po Janie B. (nazwana przy tej okazji wdową 2-o v.!), została skwitowana przez córkę Urszulę z 1.000 zł. (P.1016 k.182v, 183). Żyła jeszcze w r. 1627, kiedy kwitowała zięcia Strzeleckiego (Kośc.294 k.316). Z dzieci Jana i Cieleckiej znam tylko córki: Jadwigę, ochrzcz. 1605.8/IX r. (LB Brody), i Urszulę, żonę 1-o v. w l. 1623-27 Jana Strzeleckiego, 2-o v. w l. 1629-49 Jana z Bnina Radzewskiego, Zob. tablice 1-4.

Małgorzata z Bukowca, pozwana w r. 1424 o ojcowiznę w Myśliszewie i Łagowcu (P.6 k.161). Stanisaław i Jan, bracia rodzeni, niedzielni z Bukowca, mieli 1495 r. termin ze strony Wojciecha z Bobowicka (P.18 k.221).

Jan Jost dawniej Pakosławski, syn Josta już nie żyjacego w r. 1473, kupił 1469 r. od Jakuba, Jana, Wawrzyńca i Marcina Bukowieckich za 350 zł. część w Bukowcu (P.1385 k.23) i począł się zwać Bukowieckim. Z Bukowca na połowie tej wsi w r. 1469 oprawił posag 150 zł. żonie swej Małgorzacie (P.1385 k.24v). Płacił 1473 r. winę, bo nie stanął z pozwu swej siostry Jadwigi (P.20 k.179). W r. 1474 na części Bukowca oprawił posag 100 grz. żonie Katarzynie (P.1386 k.13v). Była to rodzona siostra Bernarda Gorzyckiego. Bezpotomna, nie żyła już w r. 1489 ((P.21 k.161). Jan Jost czwartą część w Bukowcu, tj. dziewięć łanów dał w r. 1476 Wojciechowi z Rogozińca zwanemu "Oganka" wzamian za sołectwo i folwark w Rogozińsu w p. kośc. i za dopłatą 150 grz. (ib. k.59v). Jan Jost "z Rogozińca" otrzymał t. r. od Wojciecha z Bukowca zapis 6 zł. na Bukowcu (P.1386 k.60). W r. 1479 Jan Jost z Bukowca nie stanął z pozwu swego syna Piotra Josta (P.20 k.72). W r. 1480 płacił winę Jadwidze, córce zmarłego Josta Pakosławskiego, a więc wspomnianej już swej siostrze. T. r. pozywał go znów syn Piotr o niedopełnienie zobowiązania wobec niego i wobec dzieci zmarłej Doroty, żony tego Jana Josta (ib. k.99v), zapewne pierwszej. Ów Piotr w r. 1481 wzywał ojca do uiszczenia 4 grz. (P.856 j.114). T. r. Jan Jost został pozwany przez Nastazję, Macieja i Walentego, dzieci zmarłej Jadwigi, o 50 grz. posagu ich matki (ib. k.119v). Nie żył już w r. 1486. Syn Piotr musiał widocznie umrzeć bezdzietnie przed tą data, bowiem spadkobiercami jego byli wtedy bracia Walenty i Andrzej B-cy, rodzeni siostrzeńcy Jana Josta. Walenty z Bukowca, działający w asyście stryja Stanisława Josta z Rankojad(!), odziedziczone po wuju prawo bliższości do Bukowca sprzedał w r. 1486 za 50 grz. Dobrogostowi z Lwówka, kasztelanowi międzyrzeckiemu (P.1387 k.59). Andrzej i Walenty B-cy, bracia rodzeni i niedzielni, nie stanęli w r. 1487 z pozwu Biernata z Gorzyc (P.21 k.125v). Walenty jako spadkobierca wuja występował jeszcze w r. 1489 (P.21 k.161). Andrzej B. na swej części w Bukowcu i na części odziedziczonej po wuju Janie Joście zapisał w r. 1488 Janowi B. Pieczowi 57 zł., wyderkując mu owe dobra w tej właśnie sumie (ib. k.134v). Temuż Janowi Pieczowi zapisał w r. 1491 sumę 200 zł. na czterech łanach odziedziczonych po wuju (ib. k.211v). T. r. część po wuju w Bukowcu sprzedał za 100 grz. Dobrogostowi z Ostroroga, kasztelanowi międzyrzeckiemu (P.1387 k.148). Jan Jost reprezentuje jedną rodzinę, jego siostrzeńcy oczywiście inną. Czy którzy z nich byli Drogosławami? Nie wiem.

Dorota B., w r. 1505 żona Balcera z Kaszyc(?). Jadwiga, w r. 1505 żona Balcera Ruckiego. Urszula, w l. 1570-71 żona Tomasza Sarbskiego. Wojciech, mąż 1622 r. Doroty Cielmowskiej, wdowy 1-o v. po Andrzeju Rożnowskim (G.76 k.72). Zofia B. pisząca się "z Sokołowa", w r. 1642 żona Jana Jaskóleckiego. Krystyna, żona Wojciecha Czeszewskiego, była wdową w r. 1641. Zofia, zamężna Krzyżanowska, zmarła w r. 1668 (LM Rąbiń). Anna, benedyktynka poznańska, zmarła 1702.2/XII r. (Nekr. Benedyktynek Pozn.). Stanisław, syn zmarłego Stanisława, występował w r. 1726 (I. Kon.76 k.115v). Marianna, zamężna Grzymska, dzierżawczyni wsi Ostrowo, umarła 1761.15/VII r. (LM Kunowo). Marianna i jej mąż Mikołaj Trepka oboje nie żyli już 1768 r. Jan, ranny w bitwie z Rosjanami pod Grodziskiem zmarł 1769.21/XII r. (LM Gnin). Anna, w r. 1774 żona Kazimierza Wolskiego. Antoni, ekonom księdza Żukińskiego w Tucznie, zmarły w czterdziestym roku życia 1783.14/VI r. (LM Tuczno). Salomea zaślubiła przed r. 1797 Karola Chylewskiego (LB Powidz.). Anna z domu Brudzewska, chrzestna 1830.25/X r. (LB Chrzypsko W.). Marceli, inspektor zakładu w Owińskach, zmarł 1870.25/VI r. (Dz. P.). Walenty zmarł mając lat 82 w lutym 1881 r. Żona jego Franciszka z Głogowskich zmarła w siedziemdziesiątym roku życia 1879.29/VI r. Synowie ich: ks. Maciej, proboszcz w Wągrowcu, i Ludwik, dr medycyny, zmarły 1869.15/XII r. w Opatowie (ib.). Albertyna, zamężna Racinowska, zmarła 1882.4/VIII r. w Poznaniu (ib.). Nie wiem, czy do tych samych należał Kazimierz, zmarły 1938.6/VII r. w wieku lat 42, żonaty, pochowany na cmentarzu jeżyckim w Poznaniu (Dz. P.).

@tablica: Bukowieccy h. Drogosław 1.

@tablica: Bukowieccy h. Drogosław 2.

@tablica: Bukowieccy h. Drogosław 3.

@tablica: Bukowieccy h. Drogosław 4.

>Bukowiński Jan, komornik JKMci i zarządca zamku konińskiego 1577 r. (Z. Kon.6 k.262).

>Bukownicka Małgorzata, żona 1-o v. Jana Gogolińskiego, 2-o v. 1612 r. Jana Psarskiego.

>z Bukownicy w p. kośc. Smysław cz. Smieszek z Bukownicy występował w l. 1401-6 (Kośc. I k.20v, 24; 3 k.67). Jego żoną była Greczka, żyjaca jeszcze 1418 r. Dzieci ich: Sobek, Mikołaj, Jan, Agnieszka i Małgorzata (Kośc. III k.110v, 111v, 125, 162v). Agnieszka i Małgorzata i zapewne Stanisław występujący w l. 1406-8 (Kośc.3 k.36, 101). Z nich Mikołaj cz. Milesz i Jan wspomniani już 1403 r. (Kośc. I. k.43v; 3 k.67). Mikołaja żoną była Helszka 1416 r. (Kośc. II k.117). Sobek żył jeszcze 1417 r. (Kośc. II k.26). Wojciech B. w r. 1404 (Kośc. I. k.59av). Jaffra, żona Pełki, ze Stanisławem i Bogufałem 1407 r. (Kośc. 3 k.65v). Pełka jeszcze w r. 1413 (Kośc. II k.122). Wojciech "Kędziorka" z Bukownicy, brat klejnotny Mikołaja z Bukownicy, ojciec Michała 1418 r. (Kośc. II k.128, 129). Jan zw. Cieciorka nie żył już w r. 1471, kiedy Katarzyna, wdowa po nim, nabyła sposobem wyderkafu od Stanisława Pleszewskiego za 250 grz. wieś Gostyczynę w p. kaliskim (P.1385 k.114).

>Bukowscy z Bukowa w p. brzezińskim. Stanisław i Katarzyna z Kwiatanowskich, rodzice Stanisława, po którym z Konstancji Wilknowskiej (Noskowskiej?) pozostał syn Bartłomiej, mąż Krystyny Bielickiej, córki Walerego, cześnika smoleńskiego, i Anny Zakrzewskiej (I. Kon.80 k.177). Bartłomiej i jego żona kupili w r. 1768 od Leona Bielickiego dwóch poddanych ze wsi Błenna w p. przedeckim (ib. k.149v). Bartłomiej, dziedzic części Bukowa w p. brzeziń., sprzedał te dobra w r. 1777 Wojciechowi Czarneckiemu, komornikowi granicznemu kaliskiemu (P.158 k.539v, 689, 689v). Krystyna Bielicka była wdową w r. 1783 (I. Kon.82 k.373v).

>Bukowscy różni. Jan mąż Heleny Grzymiszewskiej, otrzymał od jej brata Marcina 1481 r. zapis 50 kop gr. posagu (I. Kal.3 k.55v), zaś 1485 r. zobowiązanie uiszczenia 100 kop posagu (ib. k.218), sam kwitował w r. 1487 z 50 kop groszy posagu Marcina Grzymiszewskiego (I. Kon.1 k.178). Jana B., nie żyjącego już w r. 1487, rodzeni siostrzeńcy Andrzeja i Walenty, bracia przyrodni (P.22 k.112v).

Jakub, syn Janam w r. 1603 mąż Anny Kuczyńskiej, córki Michała (P.974 k.314v; Kośc.284 k.135v; I. Kal.70 k.727; 76 s.3). Małżonkowie spisali wzajemne dożywocie w r. 1613 (P.1408 k.490). Wspólnie brali w zastaw w r. 1621 od Stanisława Skaławskiego za 2.000 zł. Szczepankowo w p. pozn. (P.1006 k.608v). Od Anny z Kąkolewa 1-o v. Hersztopskiej, 2-o v. Przybińskiej, nabyli w r. 1624 sposobem wyderkafu za 3.000 zł. Masłowa w p. kośc. (P.1414 k.947v). Kwitowali się w r. 1637 z Eustachym Mierzewskim z dzierżawy części Mierzewa (P.1036 k.308v). Cedowali w r. 1638 Mikołajowi Hersztopskiemu zapisy wyderkafowe na Masłowo (Kośc.299 k.116v). Jakub nie żył już w r. 1641 (G.80 k.841v). Anna nie żyła w r. 1645 (Kośc.301 k.850). Córki Jakuba i Kuczyńskiej: Elżbieta, w l. 1625-45 żona Adama Wysockiego, Potencja, w l. 1632-45 (1667?) żona Adama Jarosławskiego. W r. 1630 Piotr B. działał w imieniu stryja Jakuba, niewatpliwie identycznego z powyższym (I. Kal.96 s.945). W r. 1630 Piotrowi cedowali małżonkowie Maciej i Zofia Gołembiewscy zapis 330 zł. dany przez zmarłego Zygmunta Bielejewskiego (P.1023 k.236).

Wojciech, syn zmarłego Feliksa, otrzymał w r. 1620 zapis 28 zł. długu od Jakuba Słuszkowskiego (I. Kal.86 s.300). Żył jeszcze w r. 1625 (P.153 k.13v). Ten czy inny Wojciech oprawił w r. 1623 posag 540 zł. żonie swej Dorocie Cieknowskiej (P.1414 k.494v). Andrzejowi zapasali w r. 1641 dług 175 zł. małżonkowie Andrzej i Katarzyna Miecznikowscy (P.1043 k.762). Andrzej i żona jego Agnieszka Mańkowska, oboje już nie żyjący w r. 1649, rodzice Jana i zmarłego już bezdzietnego Macieja. Jan t. r., jako spadkobierca brata, kwitował Jana Tańskiego, pisarza grodzkiego poznańskiego, z 1.000 zł., które Maciej zapisał w testamencie ich matce (P.1060 k.1023). Marcin, syn zmarłego Mikołaja, wydzierżawił w r. 1653 wraz ze swą żoną Ewą Łabędzką od Macieja Orzelskiego wieś Trzemiętówko w p. bydg. (N.227 k.114). Marcin, w r. 1683 mąż Jadwigi Wężykówny (ZTO 33 s.469). Helena, żona Stanisława Żeromskiego, nie żyjącego już w r. 1690. Michał, syn Stanisława, w r. 1695 sprzedał połowę wsi Psarskie w p. kośc. Mariannie Belęckiej, żonie Wojciecha Żychlińskiego (P.1166 k.23). Pantaleon, bezdzietny, nie żyjący już w r. 1698, wspólnie z bratem swym Pawłem był spadkobiercą cioteczno-rodzonego brata Kazimierza Przyłuskiego (G.90 k.217). Józef i żona jego Marianna z Kowalskiech, nie żyjaca już w r, 1714, rodzice Wojciecha i Elżbiety (ZTP 39 k.2148). Stanisław, syn zmarłego Stanisława, występował w r. 1726 (I. Kon.76 k.98). Feliks, w r. 1726 mąż Apolinary Radońskiej, córki Franciszka i Marianny Krzysztoporskiej (ZTP 44 k.987). Marianna, żona Adama Bielowskiego, nie żyjącego już w r. 1748. Franciszek, ekonom w Modrzu, pochowany 1751.11/III r. (LM Modrze). Baltazar, ekonom w Jeziorach, mąż Zofii, która mając lat 30, zmarła w Jeziorach 1762.4/IV r. (LM Zaniemyśl). Baltazar był potem ekonomem w Brodach i zaślubił 2-o v. 1771.7/I r. Annę Baranowską, pannę z dworu w Brodach. W końcu jako ekonom w Trzciance umarł mając 59 lat 1773.23/II r. (LC i LM Brody). Anna Baranowska była w r. 1781 2-o v. żoną Waleriana Leśniewskiego (P.1358 k.315v). Córka Baltazara i Zofii, Konstancja, umarła mając trzy lata w Jeziorach 1762.1/II r. (LM Zaniemyśl).

Marcin i Krystyna, rodzice Agnieszki, ur. w Gorzuchowie 12 I 1769 r. (LB Kłecko). Może ten sam Marcin, ekonom w Łubowie, umarł 1787.12/IX r., licząc około 60 lat (LM Łubowo). Barbara mająca lat 105, pochowana 1774.25/II r. (LM Tarnowo k. Łekna).

Józef, komisarz w Jaraczewie w l. 1786-1808 (LB Jaraczewo; LB Bronikowo), umarł w Strzyżewku 8 I 1836 r., mając lat 89. (LM Jaraczew). Jego żona Urszula Markoska, nieszlachcianka, umarła w Strzyżewku 1836.17/II r. mając lat 60 (ib.). Ich synowie: Pankracy Wincenty, ur. 1800.12/V r. i Łukasz Felicjan, ur. w Chytrowie, folwarku dworskim Jaraczewa, 1802.17/X r., umarł 18/X, w cztery godziny po narodzeniu (LB, LM Jaraczew). Z córek, Marianna Faustyna, ochrzcz. 1786.15/IX r. (LB Jaraczew), zaślubiła przed 1811.29/VII r. Jakuba Bonawenturę Berwińskiego, pisarza prowentowego w Chytrowie, i była matką poety Ryszarda Berwińskiego. Umarła 1856.1/II r. mając ponad 79 lat. (Dz. P.). Teresa Pelagia, ochrzcz. 1788.13/X r., umarła 1792.5/IV r. (LB, LM Jaraczew). Zofia Nepumucena, ochrzcz. 1791.15/V r. (LB Jaraczew), wyszła za Pawła Biskupskiego, ekonoma z Chytrowa, żyła jeszcze 1808.19/XI r. (LB Bronikowo). Teofila, ochrzcz. 1793.27/X r. (LB Jaraczew), poszła przed 1829 r. za Ludwika Sypniewskiego. Salomea Cecylia, ochrzcz. 1797.17/XI r., Małgorzata, ur. w Chytrowie 1804.10/VI r. (ib.).

Ze wspomnianym wyżej Pankracym Wincentym, synem Józefa i Urszuli, niewątpliwie identyczny Wincenty, porucznik wojsk polskich 1831 r., komisarz dóbr Jaraczew 1840 r. (LC. Jaraczew), posesor Wincentowa 1849 r. (LB Mórka), Łowęcic w l. 1854-56 (LB Jaraczew), dziedzic Dalewa 1863 r. (LC Cerekwica), zmarł w Poznaniu 1874.20/III r. mając lat 74 (Dz. P.). Ożenił się 1830.31/V r. z Antoniną Łopińską (LC Gostyń, ur. ok. 1811 r., która go przeżyła. Ignacy otrzymał w r. 1789 od Marcina Malczewskiego i jego żony Nepomuceny Wilsonówny ogród w Bydgoszczy koło Bernardynów (G.115 k.135v). Pani Małgorzata "ekonomka" w Jeziorkach, mająca lat 43, umarła 1791.24/V r. (LM Słupia k. Pozn.). Anna Konstancja, w r. 1810 żona Ignacego, dziedzica Kąkolewa. Antonina z Głuchowa majaca lat 19, zaślubiła w Pogorzeli 1824.3/II r. Jana Jaraczewskiego z Bronikowa. Żyli oboje w r. 1836. Antoni, posesor Panienki, chrzestny 1830.27/XI r. (LB Panienka). Izabela, córka Mateusza, dzierżawcy Gulczewa koło Płocka, i Izabela, licząca lat 22, zaślubiła 1832.27/V r. w Gnieźnie Józefa Biedermana, sędziego ziem. gnieźnieńskiego (LC Św. Trójca, Gniezno). Michał, posesor Orzeszkowa, i żona jego Karolina Hulewiczówna, rodzice Michaliny, zmarłej jako trzymiesięczne dziecko w Orzeszkowie 1835.29/IX r. oraz syna Józefa, ur. tamże 1836.20/VIII r. (LM i LB Giecz).

>Bulczykowie. "Ur. Pan" Jakub, tenutariusz Nowejwsi miał z żony Doroty córkę Łucję ochrzcz. 1699.16/XII r. (LB Poznań, Św. Wojciech). Marianna była w r. 1755 żną Pawła Brzezińskiego.

>Bułakowscy h. Zaremba, potem Prawdzic, wzięli nazwisko od wsi Bułaków, dawniej Bułakowo, Byłakowo w p. pyzdr., parafii mokronoskiej. Stanowili odgałęzienie Pogorzelskich z niedalekiej Pogorzeli. Poczatkowo w XVI w. pisano ich Byłakowskimi (Bilakowski), ale już w końcu tego stulecia pisownia nazwiska ustaliła się w formie Bułakowski, zapewne równolegle do podobnych przekształceń w nazwie wsi. Pisali się z Pogorzeli. Niesiecki wspominał o nich dając im herb Prawdzic. Za nim poszedł Boniecki. Z herbem Prawdzic legitymowali się też B-cy w XIX w. przed Heroldią Królestwa Polskiego. Jan z Pogorzeli B., rotmistrz królewski (zob. niżej), pięczętował w l. 1571-1603 swe kwity poborowe Zaremba (Wittyg, s.49). Nekrolog Reformatów z Miejskiej Górki o Benedykcie B., pierwszym polskim reformacie, zmarłym 1654.5/III r., mówi iż pochodził z rodu Zarembów. Zaremba i Prawdzic to godła wielce podobne, mylono je łatwo i w wypadkach innych rodzin (zob. np. Mańkowscy). Mamy tu do czynienia ze zjawiskiem nader pospolitym, kiedy to herb autentyczny pod wpływem literatury heraldycznej ustąpił miejsca innemu.

Jan Pogorzelski kupił w r. 1476 połowę Byłakowa za 310 grz. od Jerzego Byłakowskiego (P.1386 k.48). Ten sam chyba Jan, ojciec Macieja i Wojciecha Pogorzelskich, w r. 1506 na połowie na połowie swych dóbr w mieście Pogorzeli i wsiach Głuchowie, Gunicach i Byłakowie, należnych Wojciechowi z działu z Maciejem, oprawił 400 zł. posagu Elżbiecie Rąbińskiej, córce Jana, a żonie syna Wojciecha. Elżbiata jednocześnie swe dziedziczne czwarte części w mieście Pniewach i we wsiach przyległych sprzedała za 500 zł. w. swemu ojcu (P.1390 k.83v). Wojciech Pogorzelski, dziedzic w Byłakowie, miał w r. 1513 sprawę o kopiec graniczny między jego wsią Byłakowem a Pogorzelą, Głuchowem i Małgowem, dobrami należącymi do Agnieszki Pogorzelskiej, żony Dobrogosta Pasikonia Pogorzelskiego i do Jana Pogorzelskiego (Py.24 k.127). Wojciech Pogorzelski swoją żonę Elżbietę "Byłakowską" naznaczył w r. 1514, na wypadek swej śmierci, opiekunką swych dzieci i administratorką dóbr Byłakowa i części Głuchowa (ib. k.151v). Był w r. 1518 podwojewodzim pyzdrskim (ib. k.243). W r. 1524 od drugiej swej żony Barbary Lubieńskiej nabył za 40 grz. dożywocie części we wsi Lubień W. w p. kal., które to części kupiła ona od Stanisława Skoraczewskiego (I. i D. Z. Kal.2 k.103). T. r. umarł i owdowiała Barbara czwartą część młyna wodnego w tej wsi na strumieniu zw. Lubianka, nabytą od tegoż Skoraczewskiego za 60 grz. wyderkowała za 10 grz. Andrzejowi Prusimskiemu (ib. k.125). Z pierwszej niewatpliwie żony miał trzech synów: Marcina, Andrzeja i Jana.

I. Marcin Byłakowski, syn Wojciecha i Rabińskiej, w r. 1523 wspólnie z Andrzejem i Janem, bracmi niedzielnymi małoletnimi występował w asyście stryja Wawrzyńca Pasikonia Pogorzelskiego i wuja Jana Rąbińskiego, sprzedając sposobem wyderkafu trzy łany roli w Głuchowie za 56 grz. Maciejowi Pogorzelskiemu rodzonemu stryjowi (P.1392 k.499). Marcin w r. 1525 na połowie owych części w Byłakowie i Głuchowie, a mianowicie tych, które mu miały przypaść z działu z braćmi, oprawił 300 zł. posagu żonie swej Annie Moreckiej, córce Stanisława Radzewskiego (P.1393 k.52v). W r. 1527, już po przeprowadzeniu działów braterskich, na połowie swych części w wymienionych wsiach dokonał oprawy tego posagu (Py.23 k.67). Drugiej swej żonie Jadwidze Wyszkowskiej, córce Marcina, oprawił w r. 1542 posag 350 zł. na połowie części w Byłakowie i Głuchowie (P.1394 k.554). W r. 1544 Jadwiga była już wdową i oprawę swą na Byłakowie i Głuchowie sprzedała sposobem wyderkafu za 350 zł. braciom mężowskim, Andrzejowi i Janowi (P.1395 k.86). Żyła jeszcze w r. 1552 (Py.174 k.80v). Synem Marcina był Jan, o którym niżej. Córka urodzona z Anny Radzewskiej cz. Moreckiej, Małgorzata, pozostawała w r. 1548 pod opieką stryjów Andrzeja i Jana (Kośc.29 k.3v). W r. 1565 była żoną Bartłomieja Głoskowskiego.

Jan Byłakowski, czasem pisany Byłakowskim cz. Pogorzelskim, syn Marcina i chyba Moreckiej cz. Radzewskiej. Zwano go czasem "Młodszym" oczywiście w przeciwieństwie do stryja Jana (Py.110 k.487v; 179 k.38). W r. 1555 od małżonków Goreckich nabył sposobem wyderkafu za 100 grz. dwa łany roli w Borzeniczkach (dziś Borzęciczki) w p. pyzdr. (Py.31 k.37v), intromitowany do owych dwóch łanów osiadłych w Głuchowie 1557 r. (Py.176 k.129v, 130). T. r. występował jako współdziedzic części w Głuchowie obok stryjów Andrzeja i Jana (P.898 k.350). Żonie swej Annie Krajewskiej, córce Stanisława, a siostrze swej stryjenki Goroty Andrzejowej, oprawił w r. 1562 450 zł. posagu na połowie części Bułakowa i Głuchowa (P.1397 k.178v; Kośc.30 k.320v). Anna żyła jeszcze w r. 1568 (P.1397 k.734). Drugą żoną Jana, zaślubiona w r. 1572, krótko po 6/II, była Helena Nowowiejska, córka Marcina, wdowa po Wojciechu Skaławskim cz. Rogaczewskim (P.920 k.218), której to Helenie w r. 1572 na połowie dóbr swych w Byłakowie i Głuchowie oprawił 700 zł. posagu (P.1398 k.297). Helena w r. 1575 występowała już jako wdowa (Kośc.245 k.133v). W r. 1587 skasowała oprawę na Rogaczewie, daną jej przez pierwszego męża (P.948 k.485). Żyła jeszcze w r. 1603 (P.974 k.172). Synami Jana byli Marceli z pierwszej żony i Andrzej z drugiej, o których niżej, córki: Ewa, niezamężna w r. 1578 (I. Kal.45 s.144), w l. 1582-83 żona Erazma z Błociszewa Gajewskiego, i Zofia występujaca w r. 1572, obie z pierwszego małżeństwa (P.920 k.217).

1. Marcin Bułakowski, czasem zwany B. cz. Pogorzelskim, syn Jana i Nowowiejskiej (P.952 k.764), aprobował w r. 1578 w imieniu własnym i swego rodzeństwa zapisy dane różnym osobom przez zmarłego stryja i opiekuna Andrzeja (I. Kal.45 k.144). Żeniąc się w r. 1582 z Agnieszką Mieszkowską, córką Piotra, otrzymał na krótko przed ślubem, 26/VI, od jej braci zapis dłużny 1.200 zł. posagu i 300 zł. w wyprawie (P.939 k.30, 31v). Agnieszka w r. 1583 skwitowała braci swych z posagu (P.940 k.65v). Marcin od swego brata Andrzeja, jeszcze nieletniego, kupił w r. 1589 za 3.000 zł. jego części w Bułakowie i Głuchowie (P.1400 k.438). T. r. on i jego stryj Stanisław kupili wspólnie za 4.200 zł. części w Bułakowie od stryja Łukasza (ib. k.300v) i zaraz podzielili ów nabytek między sobą (I. Kal.58 s.382). W r. 1590 części w Głuchowie, które sam odziedziczył był po ojcu, oraz te, które nabył od brata, sprzedał za 1.600 zł. stryjowi Erazmowi (ib. k.450). Agnieszka Mieszkowska była już wdową w r. 1595 (P.963 k.15), a była nią jeszcze i w r. 1603 (P.973 k.517v), natomiast w r. 1605 spisała wzajemne dożywocie z drugim swym mężem Janem Szczurskim (P.1405 k.335). Nie żyła już w r. 1630 (P.1023 k.147). Syn Marcina i Mieszkowskiej, Aleksander, bezdzietny, nie żył już w r. 1607 (P.1406 k.122). Córki: Katarzyna, w l. 1602-10 żona Macieja Hersztopskiego, Zofia, żona 1-o v. w l. 1605-18 Zygmunta Psarskiego, wdowa po nim 1620 r., 2-o v. w l. 1627-39 Mikołaja Mielżyńskiego, Agnieszka, niezamężna w l. 1607-10 (P.948 k.805), w l. 1611-21 żona Aleksandra Kębłowskiego, Anna, niezamężna w l. 1607-10 (ib.), w l. 1611-23 żona Jana Kamińskiego, Jadwiga, niezamężna w l. 1607-11 (P.1406 k.122; Ws.28 k.201v), w l. 1616-20 żona Jakuba Giżyckiego. Wszystkie te siostry w r. 1611 części w Bułakowie sprzedały za 12.000 zł. Janowi Ossowskiemu (Ws.204 k.395v).

2. Andrzej B., syn Jana i Nowowiejskiej, występował w r. 1578 (I. Kal.45 s.144). W r. 1589, jeszcze nieletni, w asyście stryjów Stanisława i Erazma, części po ojcu w Bułakowie i Głuchowie sprzedał za 3.000 zł. bratu Marcinowi (P.1400 k.438). T. r. skwitował ze sprawowanej nad sobą opieki i z administracji swymi dobrami stryjów Stanisława i Jana oraz brata Marcina (P.952 k.768). Matce swej w r. 1596 dał dożywocie sumy wyderkafowej 5.000 zł. zapisanej na Żytowiecku i Bełczylasie (dziś Baczylas) przez Andrzeja Malechowskiego (P.1402 k.134), a ona swe prawo do owej sumy scedowała synowi w r. 1598 (P.968 k.530). Andrzej żeniąc się w r. 1598 z Zofią Szurkowską, córką Macieja, krótko przed ślubem, 20/III, zobowiązał się oprawić jej posag 1.000 zł. na wspomnianej już sumie wyderkafowej na Żytowiecku i Bełczylesie (P.968 k.530v). W r. 1599 dokonał oprawy jej posagu 2.000 zł. na połowie swych dóbr (P.1403 k.33). Od Stanisława Wielżyńskiego z Wierzei kupił w r. 1599 części w Bytkowie w p. pozn. za 5.000 zł. (ib. k.296). Z żoną sporządził zapis wzajemnego dożywocia 1610 r. (P.1407 k.181v). Żyli jeszcze oboje w r. 1613 (P.146 k.866). Andrzej nie żył już w r. 1626, kiedy to syn jego Jan w imieniu własnym i braci Stanisława i Andrzeja kwitował z 300 zł. Jana Szołdrskiego (P.1016 k.212v). Może ten sam Andrzej był w r. 1620 mężem Anny Turkowskiej? (P.1004 k.806v). Byłaby to w takim wypadku druga jego żona. Znam trzy córki Andrzeja: Annę, która zaślubiła w r. 1627 Jana Imier Objezierskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1620, Mariannę, w r. 1629 żonę Jana Oborskiego, i Helenę, w l. 1633-45 żonę Jana Skrzydlewskiego cz. Belęckiego.

1) Jan, syn Andrzeja i Szurkowskiej, ożeniony był pierwszy raz z Katarzyną Szurkowską (P.1127 VI k.91v), żeniąc się powtórnie w r. 1627 z Anną Głuchowską, córką Wojciecha, na połowioe części Bytkowa oprawił jej t. r. posag 3.500 zł. (P.1415 k.775v). Był współsapadkobiercą siostry Objezierskiej 1631 r. (P.1024 k.666v, a 1633 siostry Oborskiej, i jako taki wraz z braćmi kwitował Jana Oborskiego z 1.400 zł. oprawy jej posagu na częściach Lutyni (I. Kal.99b s.1512). Części w Bytkowie sprzedał w r. 1635 za 3.000 zł. bratu swemu Stanisławowi (P.1418 k.561v). W r. 1641 Jan z żoną wydzierżawili Chaławy w p. kośc. od braci Skoroszewskich (P.1043 k.686). Nie żył już w r. 1644, kiedy to owdowiała Anna nabyła sposobem wyderkafu od Stanisława Skrzydlewskiego za 1.500 zł. części Oporowa w p. pozn. (P.1421 k.933). Żyła jeszcze w r. 1647 (P.1056 k.204v). Z Szurkowskiej rodził się syn Jan, z Łuchowskiej Maciej. Były i córki: Dorota (z Głuchowskiej), w r. 1685 żona Floriana Sulińskiego, Marianna (z Głuchowskiej), w r. 1685 wdowa po Adamie Gniewkowskim, Bogumiła, nie żyjąca już w r. 1700, żona 1-o v. Andrzeja Łąckiego, 2-o v. Remigiana Nieżychowskiego, 3-o v. Jana Strachanowskiego, Jadwiga, nie żyjąca już w r. 1700, żona Michała Sulińskiego. Bogumiła i Jadwiga chyba też rodziły się z Głuchowskiej.

(1) Jan, syn Jana i Szurkowskiej, współdziedzic Bytkowa wspólnie z bratem rodzonym Maciejem i bratem stryjecznym Antonim, jako współspadkobierca wraz z nimi stryja Stanisława uczestniczył w r. 1672 w sprzedaży tej wsi współnie dokonanej za 8.000 zł. Janowi Woźnickiemu (P.1426 k.38). Żeniąc się w r. 1692 z Agnieszką Bobrownicką, córką Gabriela i Katarzyny Rusieckiej zapisał jej przed ślubem dług 1.000 zł. (Ws.76 k.345; P.1127 VI k.91v). Nie żył w r. 1700 (P.1139 XIII k.21). Jego dziećmi zrodzonymi z Bobrownickiej byli Maciej i Anna (ib. X k.114v). Ta ostatnia wyszła w Poznaniu 1725.2/V r. za Franciszka Koszutskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1727. Maciej, bezdzietny, nie żył już w r. 1744 (P.1278 k.80v).

(2) Maciej, syn Jana i Głuchowskiej, wspomniany jako jeden ze spadkobierców stryja Stanisława i współdziedzic Bytkowa w r. 1672 (P.1426 k.38). Żonie swej Elżbiecie Zakrzewskiej oprawił w r. 1682 posag 3.000 zł. (P.1104 k.172). Nie żył już w r. 1694, kiedy to Zakrzewska była już wdową i po drugim swym mężu Macieju Zadorskim (P.1127 I k.50v). W r. 1700 była 3-o v. żoną Wawrzyńca Dunina Wolskiego (P.1139 XIII k.21). Żyła jeszcze w r. 1708 (P.1144 k.316v, 317), nie żyła już w r. 1723 (P.1191 k.23v). Córka Macieja i Zakrzewskiej, Elżbieta, i jej mąż Adam Gniewkowski oboje już nieżyjący w r. 1700. Synowie, Jakub i Stefan Aleksander, obaj wspomniani w r. 1689. Z nich Jakub występował w r. 1701 jako brat cioteczny panny Barbary Zadorskiej, córki Macieja i Katarzyny Kosickiej (P.1140 I k.36). Żył jeszcze w r. 1708 (P.1144 k.316, 317), zaś w r. 1723 Stefan Aleksander występował już jako spadkobierca jego (P.1191 k.23v). Żył jeszcze ów Stefan Aleksander w r. 1724 (Kośc.314 s.175).

2) Stanisław, syn Andrzeja i Szurkowskiej, wspomniany w r. 1626 (P.1016 k.212v), współspadkobierca siostry Objezierskiej w r. 1631 (P.1024 k.666v), w r. 1632 mąż Jadwigi Brzozogajskiej, wdowy 1-o v. po Kasprze Borkowskim (W.28 k.473v; 35 k.11), oprawił jej w r. 1635 posag 3.000 zł. (P.1418 k.378). Od swego brata Andrzeja odkupił w r. 1641 za 4.000 zł. jego części Bytkowa (P.1420 k.698v). W r. 1647 Jadwiga była już wdową (P.172 k.999). Wyszła potem 3-o v. w r. 1654 między 15 a 27/I za Andrzeja Włostowskiego (P.1066 k.672v, 676v) i jako wdowa już i po tym mężu żyła jeszcze w r. 1660 (Ws.59 k.122v). Bytkowo po bezdzietnej śmierci Stanisława dostało się jego bratankom (P.1426 k.38).

3) Andrzej, syn Andrzeja i Szurkowskiej, wspomniany w r. 1626 (P.1016 k.212v), jeszcze w r. 1631 małoletni (P.1024 k.666v), działał już samodzielnie w r. 1647 (P.1056 k.442v). Żonie swej Aleksandrze Kierskiej oprawił w r. 1651 posag 5.000 zł. (P.1860 k.154). Wspólnie z nią nabyli w r. 1654 od Jana Konstantego Opalińskiego, wojewodzica poznańskiego, sposobem wyderkafu za 12.000 zł. wieś Chmielińkę w p. pozn. (P.1067 k.566). Andrzej nie żył już w r. 1672 (P.199 k.669v), a w r. 1673 nie żyła również i Kierska (P.1426 k.559). Ich synem był Antoni, o którym niżej, córką Kunrgunda, 1-o v. w l. 1673-82 żona Krzysztofa Mieszkowskiego, podsędka ziemskiego wschowskiego, 2-o v. w l. 1698-1704 Wojciecha Giżyckiego. Czy to nie ta sama Kunegunda była w r. 1724 wdową po Andrzeju Potockim, kasztelanicu rogozińskim?

Antoni, syn Andrzeja i Kierskiej, jako współspadkobierca Bytkowa wspólnie ze swymi braćmi stryjecznymi, synami Jana B. sprzedał w r. 1672 tę wieś za 8.000 zł. Janowi Woźnickiemu (P.1426 k.38). Ożenił się 1673.14/V r. z Anną Reuth (LC Czacz), córką Dymitra i Urszuli Malechowskiej, której to Annie przed ślubem oprawił posag 4.500 zł. (P.1426 k.254). Od Andrzeja Manieckiego kupił w r. 1681 za 30.000 zł. Piotrkowice w p. kośc. (P.1103 VI k.64). W r. 1682 ulepszył oprawę posagu żonie, dopisując jej 3.500 zł. (P.1105 IX k.117v). Od Jana Daleszyńskiego kupił w r. 1690 za 34.000 zł. Bojenice w p. kośc. (P.1431 k.13v). Od Pawła Bieniewskiego Pruszaka kupił 1691 r. za 40.000 zł. wsie Tarnowo, Puszczykowo i Zberkowo (dzisiaj Zberki) w p. gnieźn. (P.1121 III k.11). Żonie swej oprawę 8.000 zł. posagu, po skasowaniu zabezpieczenia na Piotrkowicach, przeniósł w r. 1691 na połowę Bojenic (P.1121 II k.7). Bojenice sprzedał w r. 1696 za 35.000 zł. Wojciechowi Daleszyńskiemu (P.1131 III k.12). Umarł w r. 1698, pochowany u Bernardynów w Poznaniu (Arch. Bern. W.58). T. r. owdowiała Anna Reuth oraz synowie Antoniego i jej, tj. Józef, Melchior, Dominik i Michał, występowali wspólnie jako posesorzy Tarnowa, Puszczykowa i Zberkowa (P.257 k.129). Miała Anna na tych dobrach oprawę i dożywocie (P.1144 k.129), była zaś ponadto dziedziczką Łowęcina, wsi kupionej za 36.000 zł., którą w r. 1713 oddała synom swym do podziału, zastrzegając sobie tam tylko sumę 6.000 zł. (P.1147 I k.5). Chyba ta sama Anna B. pochowana została u Bernardynów poznańskich w r. 1731 (Arch. Bern. W.58). Spośród córek, Ludgarda wyszła w r. 1694, krótko po 10/II, za Wojciecha Daleszyńskiego, pisarza grodzkiego konińskiego, i żyła z nim jeszcze w r. 1724, Anna została wydana w r. 1713 za Stanisława Nieżychowskiego, Katarzyna była jeszcze niezamężna w r. 1713 (P.1147 I k.5), a w l. 1724-48 była żoną Wojciecha Daleszyńskiego, burgrabiego kościańskiego, potem sędziego grodzkiego kaliskiego. Z wspomnianych wyżej synów najstarszy Józef występował w r. 1713 jako ksiądz, o Melchiorze zob. niżej, Dominik był może identyczny z Izydorem Dominikiem synem tejże pary, ochrzczonym 1689.4/VI r. (LB Czempiń). Z eksywizji fortumy rodziecielskiej dostał Dominik w r. 1713 Łowęcin (P.1147 I k.5). Umarł w r. 1724, po 26/VI (Kośc. 314 s.175). Michał, najmłodszy, już w r. 1713 był księdzem (P.1147 k.143v). Już w r. 1724 proboszcz kongregacji Filipinów u Św. Małgorzaty na Śródce (Kośc.314 s.175). Dostał w r. 1749 od brata Melchiora cesję praw spadkowych po ciotce Wiktorii z Bułakowskich Radzewskiej (P.1297 k.160v). Nie żył już w r. 1754 (P.1313 k.85).

Melchior, syn Antoniego i Reuthówny, wydzierżawił w r. 1705 na jeden rok Łowęcin od Franciszka Kurcewskiego (P.1144 k.63). Z działów rodzinnych przeprowadzonych w r. 1713 dostał Tarnowo, Puszczykowo i Zberki, oszacowane łącznie na 40.000 zł., z obowiązkiem pewnych spłat na rzecz rodzeństwa (P.1147 I k.5). T. r. żonie swej Annie Nieżychowskiej, córce Stanisława i Katarzyny Belęckiej, oprawił posag 12.000 zł. (ib. II k.119). Zapewne ta to Anna B. umarła w r. 1740 i została pochowana u Bernardynów poznańskich (Arch. Bern. W.58). Zrodzonemu z niej synowi Jakubowi Melchior zapisał w r. 1749 sumę 7.223 zł. Jako należną mu trzecią część z wzietej za żoną sumy 21.670 zł. (P.1294 k.16v). Tarnowo, Puszczykowo i Zberkowo sprzedał t. r. za 66.000 zł. Jakubowi Zarembie Suchorzewskiemu, chorążemu bydgoskiemu, (ib. k.85). Spadkobierca rodzonego wuja ks. Wojciecha Reutha, prepozyta Filipinów na Śródce, dziedzica Wierzenicy, Kobylnicy i Zakrzewa, połowę tych dóbr przypadłą sobie zastawił w r. 1760 za 45.000 zł. Filipinom śródeckim (P.1330 k.142v). Nie żył już wr. 1769 (P.1346 k.126v). Synem jego był Jakub, o którym niżej, córkami: Katarzyna, żona Franciszka Dzierzgowskiego, zmarła w r. 1743, pochowana u Reformatów w Poznaniu, Zofia, w l. 1743-65 żona Andrzeja Gliszczyńskiego.

Jakub, syn Melchiora i Nieżuchowskiej (P.1295 k.24v), zaślubił w Gnieźnie 1749.29/XI r. Franciszkę Rapacką, pannę z parafii kłeckiej (LC Katedra). Był w r. 1750 posesorem Ułanowa. Będąc dziedzicem połowy Wierzenicy, Kobelnicy, gościnca zwanego Wygodą i pustek Zakrzewa, dóbr odziedziczonych po ks. Wojciechu Reucie i po ks. Pawle Kołaczkowskim, kanoniku laterańskim, sprzedał te dobra w r. 1765 za 65.000 zł. szwagrowi Gliszczyńskiemu (P.1341 k.37; 1346 k.126v). Oboje z żoną żyli jeszcze w r. 1785 (P.1362 k.241). Synem ich był Maciej, o którym niżej. Córki: Rozalia Franciszka, ochrzcz. 1750.11/IX r., Marianna Antonina, ur. w Ułanowie, ochrzcz. 1752.10/I r. (LB Kłaecko).

Maciej, syn Jakuba i Franciszki Rapackiej (P.1362 k.241), chyba identyczny z Maciejem, mężem Marianny Gliszczyńskiej 1781 r., posesorem Lubiatowa 1784 r., Berkowa 1786 r., zamieszkałym w r. 1788 wraz z żoną w Śremie. Z Gliszczyńskiej dzieci: Nepomucena Petronella, ur. w Mórce, ochrzcz. 1781.1/VI r. (LB Mórka), Piotr, ur. 1783.18/I r. (LB Jarząbkowo), Jadwiga Teresa, ur. w Lubiatowie, ochrzcz. 1784.20/X r. (LB Dolsko), Krystyna Józefa Rozalia, ur. w Berkowie, ochrzcz. 1786.25/III r. (LB Sławno), Zofia, ur. w r. 1787, zmarła w Sremie 1788.21/X r. (LM Śrem), Antoni, ur. ok. 1789 r. (chrztu z ceremenii dokonano dopiero 1806.11/X r. w Lądzie, kiedy miał lat 17), który ożenił się 1820.28/XI r. z uczc. Marianną Jędrzejowską, liczącą sobie lat 40 (LC Św. Michał, Gniezno). Jego synem był też niewatpliwie Mateusz, zmarły w Dolsku jako dziecko 1791.5/X r.

II. Andrzej Byłakowski cz. Pogorzelski, syn Wojciecha i Rabińskiej niedzielny z braćmi i jeszcze nieletni 1523 r. (P.1392 k.499), wspólnie z tymi braćmi współdziedzic w Byłakowie 1527 r. (Py.25 k.242v), bratu Janowi sprzedał w r. 1537 za 1.000 grz. trzecią część Byłakowa i całą swą część w Głuchowie (P.1394 k.129), a podkupił od niego te dobra 1544 r. za tę samą sumę (Py.23 k.169v). Na połowie swych części w Byłakowie i Głuchowie oprawił w r. 1548 posag 500 zł. żonie swej Barbarze Spławskiej, córce Wincentego (P.1395 k.423v). Drugą jego żoną była Dorota Krajewska, córka Stanisława, której w r. 1551 oprawił posag 450 zł. na połowie części Byłakowa (P.1395 k.592). Tej żonie powierzył w r. 1555, na wypadek swej śmierci, opiekę nad dziećmi, przydając jej do pomocy m. in. swego rodzonego brata Jana, brata stryjecznego Stanisława Pogorzelskiego i ojca żony, Stanisława Krajewskiego (Py.31 k.43). Dorota Krajewska wspólnie ze swą siostrą Anną, żoną Jana Byłakowskiego, w r. 1568 sprzedały za 12.000 zł. Janowi Kluczewskiemu części swe w mieście Zieminie i we wsiach: Wąbiewie, Parzynczewie, Białczu cz. Białym Jeziorze, Krzonie, Skoraczewie i pustce Prędkowicach, dobrach odziedziczonych po Macieju Ujejskim cz. Wąbiewskim (P.1397 k.734). Andrzej żył jeszcze w r. 1572 (Py.110 k.487), nie żył już w r. 1576, kiedy Dorota Krajewska występowała już jako wdowa, a synowie Stanisław i Jan zostali pozwani przez Jana Pogorzelskiego o szkody poczynione w Pogorzeli (Py.114 k.187v, 188). O Janie wiem jeszcze tyle, że w r. 11580 cedował bratu spadek po matce (R. Kal.5 k.140). Żył jeszcze w r. 1589 (P.952 k.768). Był dworzaninem królewskim i w r. 1601 prolongował Mikołajowi Zebrzydowskiemu, wojewodzie krakowskiemu, zapłatę długu 10.000 zł. zabezpieczonego na częściach miast Pacanowa i wsi przyległych (I. Kr.171 s.1151). Bezpotomny nie żył już w r. 1613 (Kośc.290 k.266v). Dorota Krajewska umarła między r. 1578 i 1580 (P.931 k.58; R. Kal.5 k.140). Córki Andrzeja i Krajewskiej: Zofia wyszła 1-o v. w r. 1569, krótko po 20/X, za Łukasza Jutroskiego cz. Zdunowskiego, żyła z nim jeszcze w r. 1588, wdowa po nim w r. 1589, 2-o v. żona w l. 1590-1609 Jana Korzbok Zawadzkiego, Anna, niezamężna w r. 1586 (I. Kal.53 s.508), w r. 1588 żona Mikołaja Prusinowskiego.

Stanisław B. cz. Pogorzelski, syn Andrzeja i Krajewskiej, występował w r. 1576 (Py.113 k.187v, 188; P.931 k.58), dostał w r. 1580 od brata Jana cesję spadku po matce we wsiach Gołanice, Jezierzyce, Miechłód, Bucz i Piotrowice (R. Kal.5 k.140). Żeniąc się t. r. z Małgorzatą Pogorzelską, córką Piotra, przed ślubem zobowiązał się, iż stawi ją do akt celem skwitowania z posagu 1.200 zł. jej brata Stanisława Pogorzelskiego, komornika granicznego poznańskiego (P.935 k.244). T. r. skwitował komornika z 400 zł. żoninej wyprawy (ib. k.597v). Dobrogostowi Pasikoniowi Pogorzelskiemu sprzedał w r. 1589 za 2.000 zł. części Głuchowa, a od swego stryjecznego brata Łukasza nabył wspólnie z bratankiem Marcinem za 4.200 zł. części w Bułakowie (P.1400 k.299v, 300v). Małgorzata skasowała wtedy swą oprawę na Głuchowie (P.951 k.614v). W r. 1590 częściami w Bułakowie kupionych od Łukasza B. Stanisław podzielił się z bratankiem Marcinem B. (I. Kal.58 s.382). Żył jeszcze w r. 1609 (P.982 k.165v), nie żył już w r. 1613 (Kośc. 290 k.266v). Córki: Katarzyna, w r. 1599 1-o v. żona Stanisława Pakosławskiego, 2-o v. w l. 1617-30 Jana Lubiatowskiego, Dorota, w r. 1606 wydana za Macieja Miniszewskiego, Jadwiga, w r. 1609 żona Jana Rzepeckiego, Zofia, w r. 1609 żona Zygmunta Korzbok Zawadzkiego. Z synów, o Macieju zob. niżej, Jan wspomniany w r. 1613 jako spadkobierca stryja Jana, dworzanina królewskiego (Kośc.290 k.266v), bratu Maciejowi sprzedał w r. 1616 za 6.300 zł. swoje części w Bułakowie (P.1410 k.21v). Żył jeszcze w r. 1619 (Py.140 k.117).

Maciej B. cz. Pogorzelski, syn Stanisława i Pogorzelskiej, na połowie swych części w Bułakowie oprawił w r. 1619 posag 3.000 zł. żonie swej Barbarze Boturzyńskiej, córce Jana (P.1411 k.401v). W r. 1621 skwitował Zofię z Wyrzyska, wdowę po Janie Boturzyńskim, i Hieronima Rozrażewskiego jako opiekunów dzieci Jana Boturzyńskiego, z 3.000 zł. zapisanych przez nich w posagu za Barbarą Boturzyńską (P.1006 k.473v). Żeniąc się poraz drugi w r. 1623 z Elżbietą Mieszkowska, córką Jana, krótko przed ślubem, 29/VII, zobowiązał się oprawić jej posag oraz skwitować jej ojca (P.1012 k.479v). W imieniu urodzonego z Boturzyńskiej syna Franciszka zobowiązał się 1626 r., iż sprzeda za sumę 13.900 zł. części w Brzostkowie i Przybysławiu w p. pyzdr. Erazmowi Domiechowskiemu (R. Kal.10 k.442). W r. 1629 został intromitowany do części w Bułakowie kupionej za 27.000 zł. od Zofii B. zamężnej Mielżyńskiej (Py.143 k.215). T. r. płacił podymne 19 zł. i 15 gr. z 39 dynów w Bułakowie (ib. s.30). W r. 1633 synowi swemu Franciszkowie zapisał jako dług sumę 13.900 zł., którą odebrał od Domiechowskiego za Brzostkowo i Przybysław, dobra macierzyste tego syna (P.1028 k.589v). Żonie swej w r. 1635 oprawił posag 7.000 zł. (P.1418 k.299). T. r. sprzedał Bułakowo za 45.000 zł. Krzysztofowi i Jakubowi Rozrażewskim, synom Jakuba, krajczego JKMci (ib. k.435). W r. 1641 Maciej i Elżbieta z Mieszkowskich jeszcze żyli (P.1044 k.291v, 534v). On żył chyba jeszcze i w r. 1643 (P.168 k.455v). Nie żył już w r. 1647, kiedy to występowali synowie jego z drugiego małżeństwa, ks. Jan jezuita i Stefan, kwitowani przez Jakuba Rozrażewskiego, starostę konińskiego, z zapisu danego przez ich zmarłego ojca (P.1056 k.80). Jan, profes kolegium kaliskiego, wspomniany już w r. 1647 (I. Kal.113 s.322), nie żył już w r. 1667 (P.1428 k.521v). O Stefanie zob. niżej. Wspomniany wyżej Franciszek, syn Macieja z pierwszego małżeństwa, żył jeszcze w r. 1641 (P.1044 k.534v). Bezdzietny, nie żył już w r. 1643 (P.168 k.455v). Był dziedzicem części Brzostkowa i Przybysławia oraz pustek Siekierzyna, dóbr kupionych od Erazma Domiechowskiego (P.1423 k.103). Ponieważ były to jego dobra macierzyste, jako jedyny ich po nim spadkobierca występował w r. 1669 ks. Wojciech Domiechowski, urodzony z Jadwigi Boturzyńskiej (Py.153 s.36).

Stefan (Andrzej Stefan), syn Macieja i Mieszkowskiej, w r. 1664 mąż Marianny Potockiej, córki Gabiela i Wiktorii Tymienieckiej (P.1074 k.267v). Sumę zastwaną na Przylepkach cedował w r. 1676 Stanisławowi Cerekwickiemu, podczaszemu wschowskiemu (P.1094 k.905). Od Andrzeja Gębickiego, podkomorzego poznańskiegom nabył w r. 1687 sposobem wyderkafu Ciszkowo (W.86 k.602). W r. 1693 dostał od Andrzeja Marcjana Zebrzydowskiego starosty rogozińskiego zapis 4.000 zł. na wsi Klony p. pyzdr. (Kośc. 358 k.94v). Chyba to właśnie żona Stefana była Marianną B. umarłą 1695.14/I r. i pochowaną w klasztorze śremskim (LM Targowa Górka). On sam, tenutariusz Targowej Górki, zmarł 1696.24/IV r. (ib.). Synowie: Jan, Piotr, Mikołaj, Gabriel, córki: Kunegunda, w l 1703-10 żona Michała Koźmińskiego, Katarzyna, 1-o v. zaślubiona w Rożnowie 1707.28/II r. Stanisławowi Kotańskiemu, żyła z nim jeszcze w r. 1715, a występowała jako wdowa po nim w r. 1623, 2-o v. w r. 1625 była już za Andrzejem Porczyńskim. Była jeszcze córka Anna, niezamężna w r. 1696 (PB Lubasz).

1. Jan (w zakonie Robert), syn Stefana i Potockiej, cysters lędzki, przez 22 lata był opatem w Przemęcie i umarł 1732.17/IV, mając lat 49, czym w profesji zakonnej upłunęło lat 31, w kapłaństwie 22 (Nekr. Obra; Nekr. Paradyż; Ws.158 k.17).

2. Piotr Paweł, syn Stefana i Potockiej, ur. w Ciszkowie, ochrzcz. 17 I 1686 r. (LB Lubasz), żeniąc się w r. 1710 z Katarzyną Krzyszkowską, córką Samuela i Heleny Miedźwiedzkiej, wdową 1-o v. po Mikołaju Dunin Borkowskim, dostał od niej na krótko przed ślubem zapis 2.000 zł. (P.1145 k.114v). Wspólnie z żoną był w r. 1715 posesorem Złotnik (P.1149 IV k.86v). Konstancja była już wdową w r. 1724 (Kośc.314 s.198; ZTP 43 k.194).

3. Mikołaj, syn Stefana i Potockiej, zaślubił 24 XI 1696 r. Urszulę Konstancję Zagórską, córkę Michała i Teresy Bieganowskiej (LC Popowo Kościelne; G.94 k.21). Był w r. 1698 po ojcu tenutariuszem Targowej Górki i tutaj 9/XI t. r. chrzcił swą córkę Jadwigę (LB Targowa Górka). Wraz z czworgiem dzieci i sześciorgiem osób z czeladzi zmarł 1709.15/VII r. na zarazę (LM Popowo Kośc.), a Urszula Zagórka t. r. występowała jako wdowa (G.93 k.20v). W l. 1712-13 procesowała się z braćmi swymi Mikołajem i Janem o swój posag (P.287 k.100; 289 k.9v). Żyła jeszcze w r. 1727 (P.1210 II k.49v).

4. Gabriel Maciej Paulin, syn Stefana i Potockiej, ur. w Ciszkowie, ochrzcz. 1689.22/VI r., w r. 1730 mąż Katarzyny Bieńkowskiej, córki Wawrzyńca i Zofii Orzelskiej, oprawił jej w r. 1737 posag 10.000 zł. (P.1250 k.130). Wspólnie z żoną kupili w r. 1738 za 33.000 zł. od Antoniego i Jana braci Belęckich Napruszewo w p. pozn. (G.96 k.314). Żył jeszcze w r. 1742 (P.1267 k.82), nie żył już w r. 1744, kiedy to Katarzyna była już 2-o v. żoną Antoniego Kossobudzkiego (G.97 k.671v). W r. 1750 jako współdziedziczka Napruszewa przeprowadziła ona ugodę o eksdywizję tej wsi puszczonej za 12.000 zł. córce Mariannie i jej mężowi Piekarskiemu (G.98 k.404). W r. 1751 wychodząc poraz trzeci za Jakuba Łojewskiego zapisała krótko przed ślubem, 16/I, 3.500 zł. (ib. k.432v). W r. 1752 zrzekła się opieki nad synem Marcinem (ib. k.541). Już nie żyła w r. 1761 (I. Kon.79 k.275). Córka Gabriela i Bronikowskiej Marianna zaślubiła 1-o v. w Gnieźnie 1746.2(?)/III r. Antoniego Piekarskiego (LC Św. Wawrzyniec), z którym żyła jeszcze w r. 1752, a występowała jako wdowa po nim 1758 r. Drugim jej mężem był Ignacy Bronisz, pisarzewicz grodzki koniński, już zapewne w r. 1768. Wdową po nim była 1791 r. Spośród synów Gabriela, Tadeusz Wojciech, ur. w Sniatach, ochrzcz. 1730.2/XI r., zmarł tamże 1731.28/VIII r. (LB i LM Wilkowo Polskie), o Marcinie zob. niżej.

Marcin, syn Gabriela i Bieńkowskiej, ur. około r. 1736, wspólnie z siostrą dziedzic Sienna 1752 r. (I. Kon.78 s.606), wówczas jeszcze małoletni (G.98 k.541; 99 k.205). Niepruszewo i pustkę Starą Wieś wspólnie z matką i siostrą Piekarską sprzedali w r. 1758 Chryzostomowi Boruckiemu (G.99 k.96; 115 k.27v). Żoną Marcina była w r. 1765 Jadwiga Broniszówna (LB Konarzewo), córka Franciszka i Barbary Potockiej. Marcin otrzymał w r. 1766 od jej ojca zapis 15.000 zł. jako jej wyposażenie z dóbr rodzicielskich (P.1342 k.188v). Sienno w r. 1768 sprzedał za 32.000 zł. Ignacemu Broniszowi (I. Kon.80 k.166v), ale ten w r. 1778 odstąpił od tej transakcji (ib.82 k.7). Marcin sprzedał ostatecznie te dobra 1783.8/VIII r. za 35.000 zł. Ignacemu Borkowi Gostyńskiemu (G.110 k.120). Umarł w Giewartowskich Olendrach 1796.13/V r. (LM Giewartowo). Jadwiga z Broniszów umarła 1806.13/II r. mając lat 72 (ib.). Chyba Marcina córką była Józefa B., ur. około 1770, wydana w Giewartowie między r. 1800 i 1806 za Tomasza Wituskiego. Synem był Józef.

Józef, syn Marcina i Broniszówmy, ur. około 1775, zaślubił 6 II 1804 r. Michalinę Wojciechowską, ur. około r. 1780 (LC Giewartowo). W l. 1806-10 oboje małżonkowie dzierżawili probostwo w Giewartowie. Ich dzieci: Ignacy Kajetan, ur. 1808.27/VII r., Tomasz, o którym niżej, Wojciech Antoni, ur. 1810.10/IV r. (LB Giewartowo).

Tomasz Walenty Józef syn Józefa i Wojciechowskiej, ur. 8 XII 1809 r. (ib.), asystent kasy Ziemiaństwa Kredytowego poznańskiego 1840 r. mąż 1-o v. Anny Agaty Kilińskiej, córki Wojciecha, protokolanta inkwizytoriatu zaślubionej 1836.10/II r., ur. 1816 r. (LC Św. Maria Magd., Pozn), zmarłej 1852.22/VI r. w wieku lat 36 (LM Poznań, Św. Wojciech). Potem będąc kalkulatorem Ziemstwa ożenił się 2-o v. w Poznaniu 1853.25/I r. z Kordulą Moczyńską, ur. około r. 1813 (LC Fara). Umarł w Żerkowie 1875.1/XII r. pozostawiając żonę i dzieci (Dz.). Z drugiej żony dzieci chyba nie miał. Jego syn z Kilińskiej, Robert Antoni Leon, ur. 1840.27/III r., córki z tejże żony: Stanisława, ur. ok. 1838 r., wydana w Poznaniu 1871.12/X r. za Piotra Grellusa ze Środy (LC Św. Wojciech, Pozn.). Władysława, ur. 1842.20/VII r., umarła w Poznaniu 1913.19/II r. jako wdowa po N. Naatzu (LM Św. Marcin), Marianna Elżbieta, ur. w Poznaniu 1849.19/XI r., Kazimiera Antonina, ur. tamże 1851.28/II r., umarła 1852.2/XI r. (LB, LM Fara).

Być może również synem Tomasza był Tomasz, który od Teodory z Moszczeńskich Gustawowej Raszewskiej kupił 1900.15/VI r. za 273.000 m. Starężyn w pow. wągrow. Umarł tam 1910.6/XI r. Żenił się trzy razy. Imiania i nazwiska pierwszej żony nie znam. Drugą była, jak się zdaje, Maria Prabucka, zmarła 1889.26/V r., pochowana w Pniewach (Dz. P.). Trzecia to zaślubiona w Warszawie w r. 1891 Jadwiga Pomorska, córka Jana Nepomucena i Emilii Rose, ur. 1848.18.I r., wdowa 1-o v. po N. Rakowiczu. Od pasierbów B-ch nabyła 1911.26/I r. Starężyn, zaś 1922.27/XII r. dobra te za 50.000.000 mk pol. sprzedała pasierbowi Zbigniewowi B-mu. Umarła w Starężynie 1910.6/XI r. Tomasz nie miał z nią dzieci. Z pierwszej żony miał córki, Janinę (Janinę Marię), wydaną przed r. 1914 za Stefana Kozłowskiego z Lulina i Helenę (Helenę Zofię), mieszkajacą w r. 1924 w Lulinie. Z drugiej żony wspomniany wyżej Zbigniew (Zbigniew Adam Leon), w r. 1910 elew gospodarczy w Goli, od r. 1922 właściciel Starężyna (373 ha) (Hip. Wągr. Starężyn). Ogłoszono 1932.14/VI upadłość na te dobra.

III. Jan, syn Wojciecha i Rąbińskiej, zwany "Starszym", małoletni w r. 1523 (Py.25 k.4; P.1392 k.499), niedzielny z braćmi w r. 1524 (P.1393 k.29), od brata Andrzeja kupił w r. 1527 za 1.000 grz. trzecią część Byłakowa i na części Głuchowa w r. 1538 oprawił 2.305 zł. posagu żonie swej Annie Skaławskiej, córce Macieja (ib. k.226). Bratu Andrzejowi odprzedał w r. 1544 kupione od niego w r. 1537 dobra za tę samą sumę 1.000 grz. (Py.23 k.169v). Drugiej swej żonie Agnieszce, córce Wincentego Bruczkowskiego cz. Mokronoskiego, oprawił w r. 1555 posag 300 zł. na połowie części w Byłakowie i Głuchowie (P.1396 k.300). Intromitowano Agnieszkę do tej oprawy już jako wdowę w r. 1568 (Py.107 k.196v). Żyła ona jeszcze w r. 1588, kiedy to kasowała oprawę na Głuchowie i Bułakowie na rzecz syna Erazma (I Kal.55 s.806; R. Kal.5 k.531v). Synowie Jana: Wojciech, Łukasz i Erazm (dwaj młodsi napewno urodzeni z Bruczkowskiej) występowali w r. 1570 jako niedzielni dziedzice w Byłakowie (Py.108 k.466v). Z nich, Wojciech, bezdzietny, nie żył już w r. 1578 (I. Kal.45 s.160). Córki Jana: Katarzyna, w r. 1567 żona Stanisława Bruczkowskiego, Anna, w r. 1575 żona Stanisława Kęszyckiego, Urszula, 1-o v. w l. 1584-96 żona Ambrożego Pawłowskiego zw. Jarosław, 2-o v. za Marcinem Podkockim, Dorota (urodzona z Bruczkowskiej), w r. 1586 żona Jana Suliszewskiego, Zofia, w l. 1589-98 żona Stanisława Lisieckieogo, Barbara, niezamężna w r. 1588 (I. Kal.55 s.896), żona w l. 1594-1617 Macieja Wolińskiego.

1. Łukasz B. cz. Pogorzelski, syn Jana i Bruczkowskiej, wspomniany w r. 1570 (Py.108 k.466v), mąż Anny Kołockiej, córki Mikołaja i Katarzyny Punińskiej (P.934 k.219; 146 k.633v), która to Anna w r. 1578 kwitowała swego brata z 500 zł. na poczet posagu (P.931 k.494, 494v). W r. 1582 skasowała oprawę na częściach Bułakowa i Głuchowa (P.938 k.511), Łukasz t. r. z przeprowadzonego z bratem działu wziął całe części po ojcu w Bułakowie (P.938 k.566v). Anna w r. 1589 skasowała swe prawa opawne na tej wsi (P.951 k.380v), bowiem Łukasz części w Bułakowie sprzedał t. r. za 4.200 zł. bratu stryjecznemu Stanisławowi i stryjecznemu bratankowi Marcinowi, żonie zaś oprawił posag 1.500 zł. na połowie swych dóbr (P.1400 k.300v, 301v). Na połowie Głuchowa, kupionego od brata Erazma, zobowiązał się w r. 1595 oprawić posag 500 zł. drugiej swej żonie Annie Miaskowskiej, córce Jerzego (P.964 k.98). Kupione od Erazma części Głuchowa sprzedał t. r. za 3.600 zł. Stanisławowi Pogorzelskiemu Pasikoniowi, podsędkowi ziemskiemu i surrogatorowi grodzkiemu kaliskiemu (Ws.203 k.112v). Kmiacia z Głuchowa, zatrzymanego przy powyższej sprzedaży, sprzedał w r. 1596 za 12 grz. Baltazarowi Czackiemu, komornikowi poznańskiemu (P.1402 k.161). Współspadkobierca siostry Lisieckiej 1602 r. (I. Kon.30 k.261). Od Doroty Łąckiej, żony Aleksandra Godziątkowskiego, kupił w r. 1612 za 750 zł. części Godziątkowa w p. kal. (R. Kal.8 k.213). Kwitował t. r. Stanisława i Elżbietę małżonków Baranowskich z 1.000 zł., za którą to sumę ciż Baranowscy zastawili im byli części Goliny w p. pyzdr. (I. Kal.78 s.1270). Oboje wraz z żoną wydzierżawili w r. 1615 Godziątkowo synowi Janowi i jego żonie (I. Kal.81 k.382v). Łukasz części w tej wsi, nabyte od Anny Modlibowskiej, wdowy po Wojciechu Biernackim, sprzedał w r. 1617 za 900 zł. Maciejowi Godziątkowskiemu (R. Kal.9 k.85v). Części Godziątkowa sprzedał w r. 1618 za 2.000 zł. synowi Andrzejowi (ib. k.112v). Żył jeszcze w r. 1622 (I. kal.88a s.116), nie żył w r. 1623 (R. Kal.10 k.51). Anna Miaskowska w r. 1622 zapisała 100 zł. długu pasierbowi Andrzejowi i 200 zł. pasierbowi Dobrogostowi (I. Kal.88a s.1046). Z małżeństwa z Kołacką była córka Anna, wydana w r. 1600, krótko po 10/VI, za Walentego Goreckiego i żyła z nim jeszcze w r. 1613, oraz synowie: Mikołaj Jan, Dobrogost, Andrzej i Bartłomiej.

1) Mikołaj, syn Łukasza i Kołackiej, mąż Jadwigi Gorzyckiej, córki Bartłomieja, która r. 1608 części Gorzycka Nowego sprzedała za 900 zł. Eliaszowi Schlichtingowi z Gorzenia (P.1406 k.354). T. r. wspólnie z braćmi występował jako współspadkobierca Wojciecha Punińskiego (Py.134 k.2v). Jadwiga Gorzycka żyła jeszcze w r. 1612 (I. Kal.78 s.1558). Żeniąc się powtórnie w r. 1626 z Anną Godurowską, córką Macieja oprawił jej Mikołaj przed ślubem 400 zł. posagu (R. Kal.10 k.396v). W r. 1627 oprawił ponownie, ale już tym razem 500 zł. posagu (P.1415 k.892). Nie żył już w r. 1638 (Py.148 s.219). Jego córki, Abnieszka, w l. 1638-39 żona Jana Zagajewskiego, Anna, wspomniana w r. 1638 jako niezamężna (G.80 k.423). Synami Mikołaja byli Piotr i Andrzej. Z nich Andrzej żył w r. 1644 (I. Kon.51 k.200v, 241; P.1070 k.86v; 1428 k.536), a zapewne i w r. 1650 (I. Kr.270 s.51). Chyba ten sam Andrzej był w r. 1650 mężem Jadwigi Głoskowskiej, córki Bartłomieja i Barbary Molskiej, która to Jadwiga była 1-o v. wdową po Macieju Kaliszkowskim (I. Kal.116 s.59). Nie żył już w r. 1654 (P.974 k.1121). Wdowa żyła jeszcze w r. 1680 (I. Kal.140 k.154v).

2) Jan, syn Łukasza i Kołackiej, wspomniany w r. 1608 (Py.134 k.2v), otrzymał 1612 r. od ojca zapis długu 300 zł. na poczet należności po matce (I. Kal.78 s.901). T. r. ożenił się z Anną Zakrzewską, córką Stanisława i Katarzyny Dobrzyckiej, zobowiązując się 9/VII, na krótko przed ślubem, oprawić jej posag 600 zł. (ib. s.899), a jednocześnie od jej brata Marcina i od jej matki wziął zastawem za 900 zł. części wsi Zakrzewo, Równa, Kubice, Zawady w p. sier. (ib., s.897). W r. 1615 wydzierżawił od swego ojca i macochy Godziątkowo (I. Kal.81 k.282v), a w r. 1618 wraz z żoną skwitował Piotra Wilczkowskiego z 100 zł. z dzierżawy części Godziątkowa wydzierżawionego Piotrowi przez Łukasza B. (ib.84 s.203). Żył jeszcze w r. 1628 (I. Kon.44 k.544v). jego syn Dobrogost nabył sposobem wyderkafu za 900 zł. od Konstantego Lubstowskiego, kasztelana bydgoskiego, wieś Sycewo w p. kon. Bezżenny, nie żył już w r. 1658, a jego spadkobiercami byli wszyscy bracia stryjeczni (P.1070 k.86v; 1428 k.536).

3) Dobrogost, syn Łukasza i Kołackiej, wspomniany w r. 1608 (Py.134 k.2v), mąż Elżbiety Wierzbięcianki Bielskiej, córki Sebastiana, części w Bieganinie w p. kal. sprzedał w r. 1638 za 4.000 zł. Jakubowi Przespolewskiemu (R. Kal.12 k.46). W r. 1650 w imieniu własnym i małoletnich swych synów, tj. Urbana, Marka i Stanisława, prawa do spadku po swym bratanku Dobrogoście, synu Jana, przypadające tym synom i ich stryjecznym braciom, a także nabyte od tych stryjecznych braci i bratanków działającego, odnoszące się konkretnie do zapisu 400 zł. danego przez Jana Przyłuskiego, cedował bratankowi Wojciechowi, synowi Andrzeja (I. Kal.270 s.51). Dobrogost żył jeszcze chyba w r. 1658 (P.1428 k.526). T. r. lub nieco wcześniej w grodzie sanockim scedował swe prawa spadkowe po bratanku Dobrogoście wspomnianemu już bratankowi Wojciechowi (P.1070 k.86v). Nie żył już w r. 1673 (I. Kal.133 s.614). Córki jego to Zofia, żona Stefana Łaszewskiego, i Agnieszka, żona Jurkowieckiego(?) (ZTP 51 s.841). Synowie Urban, Marek i Stanisław byli w r. 1650 jeszcze małoletni. Urban i Marek wspomniani w r. 1658 jako współspadkobiercy stryjecznego brata Dobrogosta. O Stanisławie wtedy głucho, zapewne już nie żył (P.1428 k.536).

Marek, syn Dobrogosta i Wierzbięcianki Bielskiej,, cześnik Kijowski, zaślubił 1-o v. przed 3 I 1687 r. Elżbietę Dębską, która w r. 1690 występowała jako spadkobierczyni bezpotomnej Elżbiety z Dębian 1-o v. Bzowskiej, 2-o v. Korycińskiej, a nie żyła już w r. 1694 (I. Kr.325 s.1535, 1994). W r. 1705 będąc nadal cześnikiem kijowskim, był również i komornikiem granicznym sądeckim. Wtedy to drugiej swej żonie Elżbiecie Trzebińskiej zapisał dług 2.000 zł. (ib.345 s.1440). Z pierwszego małżeństwa miał córkę Jadwigę, występującą w r. 1744 jako współspadkobierczyni Wojciecha B., podczaszego poznańskiego (P.1275 k.94; 1276 k.58), w l. 1720-40 żonę Jerzego Marcina z Tymianki Tymińskiego, cześnika zakroczymskiego.

4) Andrzej, syn Łukasza i Kołockiej, wspomniany w r. 1608 (Py.134 k.2v), od swego ojca kupił w r. 1618 za 2.000 zł. części Godziątkowa (R. Kal.9 k.112v). Ożenił się w r. 1619 z Barbarą Dąbrowską, córką Macieja i Barbary Przytockiej. Krótko przed ślubem, 25/VI, dał zobowiązanie, iż przyszłej swej żonie oprawi posag 2.000 zł. (P.1002 k.622v). Części Godziątkowa kupione od ojca sprzedał w r. 1623 za 1.600 zł. Prokopowi Lipskiemu, sędziemu surrogatorowi grodzkiemu kaliskiemu (R. Kal.10 k.51). W r. 1629 płacił 4 zł. i 15 gr., podymnego z dziewięciu dymów w Kątach (Py.143 s.10). W r. 1633 Dąbrowska, już jako wdowa, zapisała dług 1.000 zł. córce swej pannie Teresie (P.1028 k.923v). W r. 1638 była już 2-o v. żona Piotra Małachowskiego (P.1419 k.346v). Jako wdowa i po tym mężu występowała w r. 1650 (P.1061 k.50v). O wspomnianej wyżej córce Teresie nie wiem nic więcej. Synowie, Wojciech, o którym niżej, i Jan, który służył w chorągwii Hieronima Pigłowskiego, rotmistrza województw poznańskiego i kaliskiego. Nie żył już w.r. 1650 (ib.).

Wojciech, syn Andrzeja i Dąbrowskiej, występował w r. 1651 (P.1063 k.194), a w. r. 1658 jako nabywca od swych braci stryjecznych praw do spadku po stryjecznym bracie Dobrogoście, kwitował Lubstowskiego, kasztelana bydgoskiego, z sumy 900 zł. zapisanej temu Dobrogostowi na Sycowie (P.1070 k.86v). Był podpiskiem grodzkim poznańskim w r. 1661 (P.186 k.13v). Od Andrzeja Chudzyńskiego kupił w r. 1662 za 24.000 zł. Wieszczyczyn i część w Jarosławkach w p. kośc. (P.1428 k.540v). Składał przysięgę na urząd pisarza grodzkiego wschowskiego w r. 1664 (Ws.63 k.813, 814). Już jako pisarz grodzki kaliski został z sejmiku średzkiego 1669.4/IV r. obrany jednym z komisarzy do słuchania rachunków poborów (P.196 k.206v). Od Chryzostoma Jarochowskiego kupił t. r. za 5.000 zł. części Jarosławek (P.1867 k.172). Na połowie Wieszczyczyna i Jarosławek oprawił w r. 1671 posag 20.000 zł. swej żonie Annie z Iwanowidc Koźmińskiej, córce Jana i Marianny Miaskowskiej (R. Kal.15 k.205). Oboje spisali wzajemne dożywocie w r. 1677 (ib. k.596). Wojciech części Wieszczyczyna i Jarowsławek kupił w r. 1678 za 6.000 zł. od Stanisława Loszutskiego (ib. k.676), inne zaś części tych wsi w r. 1680 za 12.900 zł. od Kazimierza Koszutskiego. Był już wtedy, w r. 1680, pisarzem grodzkim poznańskim (P.1428 k.447). Wieszczyczyn, Młyn Chlebowi i Jarosławki sprzedał w r. 1682 za 35.000 zł. Adamowi Rokossowskiemu (P.1104 k.129v; 1428 k.439). T. r. oprawę posagu 20.000 zł. swej żony przeniósł na połowę wszystkich swych dóbr (I. Kal.140 k.569v). Podczaszy poznański, brał w r. 1687 w zastaw od ks. Jana Ciświckiego, jego matki i jego bratanków części w Swidnicy, Kowalewie i Langowie w ziemi wschow. (P.1113 III k.9). T. r. dostał od Ciświckich zobowiązanie sprzedaży dóbr (I. Kal.157 s.10) i potem nazwany był ich dziedzicem (Ws.85 k.34), więc transakcja niewątpliwie doszła do skutku. W r. 1687 był dziedzicem Iwna (P.1113 i k.97). Od Jana Morawskiego kupił w r. 1694 miasto Targową Górkę cz. Mieleszną Górkę, Wielką i Małą Wieś, Łempiny Wielkie i Małe(?) oraz Sławęcin w p. pyzdr. (P.1127 III k.81). Żył jeszcze w r. 1696 (P.1131 III k.8v), nie żył już w r. 1700 (P.1139 IX k.5v). Anna z Koźmińskich roborowała w r. 1714 swój testament datowany we Wschowie 7/XI t. r. (Ws.77 IX k.47). Dożywotnia posesorka wsi Łąki Wielkie 1715 r. (P.1149 II k.182). Kupiła w r. 1717 od sióstr Smigielskich, Anny Łukaszowej Błociszewskiej i Konstancji Franciszkowej Błociszewskiej, za 108.000 zł. Gorzyce i Gorzyczki w p. kośc. (P.1154 k.27v). Gorzyce i Gorzyczki sprzedała w r. 1729 za 110.000 zł. Maciejowi Koźmińskiemu, kasztelanowi kaliskiemu (P.1218 k.135v). Żyła jeszcze w r. 1730 (Ws.85 k.34). Umarła 14/XII nieznanego mi roku (Nekr. Bernardynów Pozn.). Syn Wojciecha Andrzej wspomniany w r. 1696 (P.1131 III k.8v), nie żył już w r. 1700 (P.1139 IX k.5v). Cały spadek po podczaszym dostał się jego jedynej córce Wiktorii, w l. 1696-1729 żonie Franciszka z Bnina Radzewskiego, starosty wschowskiego, za rzadów Leszczyńskiego chorążego nadwornego koronnego, potem podkomorzego poznańskiego.

5) Bartłomiej, syn Łukasza i Kołackiej, wspomniany w r. 1608 (Py.134 k.2v), skwitował 1618 r. swego ojca z dożywocia (I. Kal.84 s.203). Brał udział w wyprawie chocimskiej, służąc w chorągwi Jana Rozdrażewskiego, starosty odolanowskiego. W nagrodę tego otrzymał 1624.5/I r. majątek po Jadwidze Prądzyńskiej przypadły kadukiem królowi (M. K.171 k.4). Dostały mu się 1625.12 i 4/IV r. także kaduki po Sebastianie Korzuszku(!), mieszczaninie kolskim, i po Leonardzie, stolarzu poznańskim (ib.173 k.45, 52). Mąż Anny Drozdowskiej, która w r. 1632 oblatywała przywilej królewski za 30/I nadający mężowi w dożywocie wójtostwo wsi królewskiej Dembny ze starostwa kaliskiego (I. Kon.46 k.565v). Oboje z żoną wydzierżawili w r. 1638 od ks. Jana Gębickiego, proboszcza kruszwickiego i regensa kancelarii wielkiej koronnej, wieś Kąpiel w p. gnieźn. (G.80 k.430v). W r. 1645 nabyli sposobem wyderkafu od Stanisława Górskiego części wsi Zdzary w p. kon. (I. Kon.51 k.502v). Oboje żyli jeszcze w r. 1652 (G.82 k.582). Córka Bartłomieja, Krystyna, była żoną Wojciecha Kruszelnickiego. Była i druga córka Jadwiga, ochrzcz. 1635.31/V r. (LB Fara, Pozn.). Syn Hieronim, wspomniany jako współspadkobierca stryjecznego brata Dobrogosta 1650 r. (I. Kr.270 s.51), został potem księdzem. Nie żył już w r. 1742 (P.1269 k.71).

2. Erazm B. cz. Pogorzelski, syn Jana i Bruczkowskiej, wspomniany w r. 1570 (Py.108 k.466, 467, 468), dostał z działu ojcowizny przeprowadzonego w r. 1582 całe części w Głuchowie, obciążone jednak oprawą matki (P.938 k.566v). Kupił w r. 1584 w tej wsi za 250 zł. rolę "Kaczmarską" od Piotra, Hieronima i Łukasza Pogorzelskich (R. Kal.5 k.428). Potem w r. 1589 Erazm dziedziczył w Bułakowie (P.951 k.380), widocznie w skutek przeprowadzenia nowych działów. T. r. jego bratanek Marcin sprzedał mu za 1.600 zł. swe części w Głuchowie (P.1400 k.450). Żeniąc się w r. 1590 z Katarzyną Krzycką, córką Macieja, zobowiązał się oprawić jej na połowie części Głuchowa posag 1.000 zł. (P.954 k.790, 790v, 791v). Dopełnił tego zobowiązania w r. 1591 (P.1400 k.709). Połowę części w Głuchowie sprzedał w r. 1594 za 1.750 zł. bratu Łukaszowi (R. Kal.6 k.883). Części w tejże wsi sprzedał w r. 1596 temuż bratu za 3.600 zł. (P.1401 k.733v). Żył jeszcze napewno w r. 1603 (P.974 k.63), a chyba i w r. 1610, kiedy to Katarzyna nabyła od Piotra Chraplewskiego sposobem wyderkafu za 1.100 zł. części Goli w p. pyzdr. (P.1407 k.202v). W r. 1611 już nie żył. Część wsi Żakowice p. kal. sprzedał był Wojciechowi Wolińskiemu (I. Kal.82 s.1680). Żona nabyła wtedy sposobem wyderkafu od Macieja Pomorzańskiego cz. Wojnowskiego za 500 zł. części Michalczy w p. gnieźn. (ib. k.374v). W r. 1614 była już 2-o v. żoną Jana Rożnowskiego (P.992 k.906; 1409 k.263, 267). Zob. tablice 1-5

Mikołaj, mąż Agnieszki Kucharskiej 1584 r. (R. Kal.5 k.412v). Jan, mąż Marianny Rembowskiej, wdowy 1-o v. po Janie Biernackim, która w r. 1650 brała w zastaw za 1.500 zł. od Arona Imiałkowskiego wieś Szawłowice (I. Kal.116 s.1126). Oboje żyli jeszcze w r. 1651 (I. Kon.53 k.397v). Ojciec Benedykt, "introductor" reformatów do Polski, lektor św. teologii, zmarł 1654.5/III r. W nekrologu wyraźnie zaznaczono, iż pochodził z rodu Zarembów (Nekr. Reformatów w Miejskiej Górce). Maciej żył w r. 1658 (Ws.56 k.781v). Joanna, franciszkanka w Śremie, zmarła 1684.6/XII r. (Nekr. Franciszkanek Śrem.). Joanna, franciszkanka śremska, zmarła 1688.7/IX r. (ib.). Franciszka, franciszkanka śremska, zmarła 1696.20/III (19/II?) r. (ib.). Kunegunda, profeska i przeorysza owińska, zmarła w Owińskach 1762.3/III r., mając lat 84, po 65 latach profesji zakonnej (Nekr. Owińska; Nekr. Przemęt; Nekr. Obra). Marianna, żona 1-o v. Gliszczyńskiego, wyszła 2-o v. 1768.10/II r. za Ignacego Sztemborskiego (LC Jarząbkowo). Feliks, dziecko dwuletnie, zmarł w Niezamyślu (Zaniemyśl) 1783.30/XI r. (LM Zaniemyśl). Nieślubny syn szl. wdowy Marii B., Tomasz, ur. 1804.13/XII r. (LB Giewartowo). Antoniego "de B.", plenipotenta majątku, z żony Ludwiki Plenske(?) syn Ignacy, ur. 1846.16/VII r., zmarł w Poznaniu 1921.28/VI r. (LM Św. Marcin). Ignacy de B., z Poznaniu, liczący lat 24, ożenił się 1870.6/VII r. z Małgorzatą Bujakiewiczówną z Targowszyc, 22-letnią (LC Wyganów). Leon kupiec z żoną Józefą trzymali oboje do chrztu 1872.2/6/XII r. syna Macieja Moraczewskiego (LB Św. Marcin, Pozn.). Ta Józefa zapewne identyczna z Józefą z Pomorskich B-ą zmarłą w Wągrówcu 1903.19/X r. (Dz. P. Bronisław, mający lat 35, zmarł w Poznaniu 1879.19/VIII r., pozostawiając żonę (Dz. P.). Józefa z Prabuckich zmarła 1883.14/II r., pochowana w Pniewach. Został mąż (ib.).

@tablica: Bułakowscy h. Zaremba 1.

@tablica: Bułakowscy h. Zaremba 2.

@tablica: Bułakowscy h. Zaremba 3.

@tablica: Bułakowscy h. Zaremba 4.

@tablica: Bułakowscy h. Zaremba 5.

Marianna, zamężna Dziorobkowa, zmarła 1910.29/XI r. (ib.). Wanda z domu Stencel, córka Edwarda i Zofii Psarskiej, ur. w Warszawie 1845 r., zmarła w Poznaniu 1915.9/VII r. (LM Poznań, Św. Marcin). Nie wiem czy można tu też zaliczyć Michalinę, zamężną Sosnowską, zmarłą 1917.20/IV r. w wieku 65 lat, pochowaną w Koźminie (Dz. P.).

>Bułakowscy, Byłakowscy z Bułakowa, dawniej Byłakowa (Bilakowa) w p. pyzdr. Jan Byłakowski na połowie Byłakowa oprawił 1472 r. posag 80 zł. żonie swej Annie (P.1385 k.140v). Jerzy Byłakowski sprzedał 1476 r. połowę Byłakowa za 310 grz. Janowi Pogorzelskiemu (P.1386 k.48). Żona jego Anna t. r. skwitowała Jana Pogorzelskiego ze swej oprawy na połowie Byłakowa (P.855 k.28). Wojciech Byłakowski od swej żony Jadwigi Siedlemińskiej nabył sposobem wyderkafu za 400 zł. w r. 1505 jej części rodzicielskie w Siedleminie w p. kal. (P.1390 s.41) i wnet potem na połowie części w Byłakowie, uzyskanych w dziale z braćmi, oprawił jej 23 grz. posagu (ib.). Andrzej Byłakowski zw. "Wątroba", dziedzic w Raciborowie w l. 1512-13 (Py.23 k.7v; 24 k.122), oprawił na połowie części Byłakowa i Raciborowa posag żonie Dorocie Raciborowskiej, która 1517 r. wygnał z tej oprawy Hieronim Rozdrażewski, kasztelan przemęcki (P.866 k.382). Wojciech Byłakowski nabył 1520 r. od Marcina Robakowskiego sposobem wyderkafu za 40 grz. dwa łany roli w Robakowie w p. kal. 23 k.43). Barbara Lubieńska, wdowa po Marcinie Tomickim, 2-o v. żona Wojciecha Byłakowskiego, sprzedała 1525 r. dwa łany roli pustej we wsi Lubienia Mała w p. kal. Annie Korytskiej, współdziedziczce w tejże wsi (Py.23 k.58v).

>Buławeccy. Walenty i Teodor z Burzyńskich, rodzice Hieronima Michała, ur. w Połajewie, ochrzcz. 1449.29/IX r. (LB Połajewo). Teresa, dziecko pięcioletnie, zmarła w Gołuniu 1750 r. (LM Pobiedziska).

>Bułhakowie h. Syrokomla z W. Ks. Litewskiego. Marcina, już nie żyjącego w r. 1673, syn Michał Samuel zobowiązał się 1668 r. żonie swej Jadwidze Golińskiej, córce Jana i Ammy z Rosnowskich, oprawić posag 1.500 zł. (Ws.68 k.343). Oprawił jej 1673 r. posag 2.000 zł. (P.1426 k.375). Oboje żyli jeszcze 1686 r. (P.1111 II k.14), a może i w r. 1701? Ich występujące t. r. córki, Marianna i Barbara (P.1140 V k.46). Ta ostatnia, niezamężna, żyła jeszcze 1729 r. (Kośc. 163 k.229v). Ich syn Jan, nazwany 1701 r. siostrzeńcem panny Doroty Golińskiej (P.1140 I k.175v). Marianna, w r. 1729 jeszcze niezamężna, występowała jako spadkobierczyni bezpotomnych stryjów Piotra i Aleksandra, pomarłych na Litwie (P.1217 k.76). Obie siostry, Marianna i Barbara, pochowane u Bernardynów w Poznaniu 1739 r. (A. Bern. W.58). Jan w r. 1719 wydzierżawił od Anny z Kępowskich, wdowy po Piotrze Kamińskim, dziedzicu Cykowa i Cykówka, wieś Cykowo w p. kośc. (Kośc.312 s.102). Ożenił się z tą Anną Kępowską, córką Eustachego i Zofii Koszanowskiej (Kośc.319 s.33), która już jako wdowa i po tym drugim mężu występowała w r. 1728 (Ws.83 k.9v). Jan umarł właśnie t. r., krótko po 22/V (Kośc.163.k/229v). W r. 1729 Anna wydzierżawiła Cykowo Wielkie Piotrowi Bąkowskiemu (Kośc.316 s.136). W r. 1732 nazwana panią wienną na Cykowie i Cykówku (Kośc.167 k.221). Żyła jeszcze 1744 r. (Kośc.322 k.138).

Lucjan, syn Chryzostoma, prezydenta pow. nowogródzkiego, i Antoniny Bułhakówny, brat Rudolfa, właściciela Cycerowic w p. słuckim, urodzony w Ostrówku w p. nowogrodzkim, a mieszkał w Łubnie w p. pułtuskim. Był doktorem medycyny i mając 32 lata i 6 miesięcy umarł w Kowanówku 1860.8/VII r., bezdzietnie. Pozostała żona Zofia Bochwicówna (LM Poznań, Św. Marcin). Oskar, właściciel Dobośni koło Bobrujska, liczący 46 lat, zmarł w Kowanówku w zakładzie dla uwysłowo chorych 1888.20/II r. (LM Oborniki).

>Z Bunina w p. kal. Budek z Bunina winiem był 1432 r. sumę 15 grz. Michałowi ze Strzałkowa (I. Kal.1 k.42). Jan i Mikołaj z Bunina toczyli 1444 r. sprawę o granice z Bartłomiejem i jego synowcem Wincentym z Czekanowa (ib.3 k.91v). Jan t. r. na połowie Bunina oprawił posag 74 grz. żonie swej Elżbiecie (P.1379 k.74). Wraz z tą żoną dostał 1447 r. od jej matki Doroty z Gaci i jej męża Mikołaja Sobola za 26 grz. zastaw czwartej części Sulisławic w p. kal. z tytułu posagu (ib.4 122v). Nie żył już 1456 r., kiedy jako opiekun córki Małgorzaty występował jej wuj Jan Sobol z Gaci (Py.11 k.115). W r. 1462 Małgorzata "niegdy z Bnina", już żona Mikołaja z Małkowa, sprzedała za 300 grz. swoją połowę Bnina, tj. 12 łanów Pawłowi, Mikołajowi, Maciejowi, Wojciechowi, Piotrowi i Jakubowi, braciom z Bnina (I. Kal.1 k.134v; P.1384 k.103). Byli to synowie Piotra z Karsów. Skwitowała ich z tej sumy 1468 r. (I. Kal.1 k.433).

>Bunińscy, potem Bonińscy h. Korab, wzięli nazwisko od wsi Bunino w p. kal. W XVIII wieku już niemal stale zwali się Boninskimi.

Piotr z Karsów, mąż Jadwigi z Bunina, która 1448 r. miała termin z Janem z Łowęcina (P.17 k.176v). Piotr, pisany już z Bunina, miał 1461 r. termin z Elżbietą, wdową po Marcinie z Lewkowa (I. Kal.1 k.50v). Chyba już nie żył w r. 1462, kiedy, jak to widzieliśmy wyżej, bracia Paweł, Mikołaj, Maciej, Wojciech, Piotr i Jakub kupowali połowę Bunina od Małgorzaty Małkowskiej. Byli to synowie Piotra i Jadwigi, która żyła jeszcze 1471 r. (ib.2 k.181). Córką tej pary była Anna, żona w r. 1469 Mikołaja z Lewkowa, którego też pisano czasem Bunińskim (zob. Lewkowscy). Spośród synów, o Macieju nie wiem już nic więcej, zapewne umarł wkrótce po r. 1462. Paweł występował obok ojca w 1461 r. (ib.1 k.51). W r. 1464 wraz z bratem niedzielnym Wojciechem i matką zapisywał 33 i pół. grz. Mikołajowi z Małkowa (ib. k.244v). Miał 1466 termin z Elżbietą, wdową po Marcinie Lewkowskim, o jej oprawę na pięciu łanach w Buninie (ig. k.344). Wojciech występował w r. 1467 jako wuj cioteczno-rodzony Małgorzaty z Podrzecza (ib. k.381v). Był jeszcze świeckim 1475 r. (ib.2 k.359). W r. 1475 (lub przed tą datą) otrzymał od króla Kazimierza wsie Kraśnica w p. kon. i Golczewo w p. gnieźn. skonfiskowane za "niesłużenie wojny" Agnieszce córce Mikołaja Wilka, wdowie po Tomaszu Michałowskim, obywatelu kaliskim (I. Kon.2 k.168c). Zostawszy księdzem był 1475 r. kustoszem w Iwanowicach (I. Kal.2 k.319). Kanonik regularny Św. Augustyna w Kłodawie 1495 r. (ib.4 k.357), w r. 1498 kwitował brata Mikołaja z dóbr rodzicielskich w Buninie (I. Kal.5 k.19). W r. 1505 był kanonikiem regularnym u Św. Mikołaja w Kaliszu (I. i D. Z. Kal.2 k.3). Piotr żył jeszcze w r. 1578 (I. Kal.2 k.516v), bezdzietny, nie żył już 1495 r. (ib.4 k.357). Jakub, występujący od r. 1462, dekretem z r. 1495, dzielącym go dobrami ojczystymi z bratem Mikołajem, miał sobie przyznaną połowę spadku po zmarłym bracie Piotrze i połowę spadku po ks. Wojciechu (ib.). Dziedzic w Buninie 1496 r. (P.1383 k.107v), na połowie swych dóbr w tej wsi i w Lewkowie w p. kal. oprawił 1497 r. posag 80 grz. żonie swej Małgorzacie Lewkowskiej, córce Mikołaja (ib. k.140). Teść t. r. odpuścił mu w Lewkowie dom z trzema budynkami, gdzie sam rezydował (I. Kal.4 k.501). Ta Małgorzata już nie żyła w r. 1499, a Jakub zobowiązał się wówczas skasować zapis 80 grz. na siedmiu i pół. łanach Lewkowa, dany sobie przez Mikołaja Lewkowskiego (ib.5 k.56). Skwitowany w r. 1505 prze Annę, wdowę po Stanisławie Żakowskim, a posagu i wiana oprawionych na dóch łanach roli w Buninie (N.6 k.95v). W r. 1509 cztery łany roli w Grudzielcu w p. kal., trzymane za 44 grz. sposobem wyderkafu od Jana Kobylańskiego, sprzedał wyderkafem za taką sumę Mikołajowi Kemblanowi Szołowskiemu (Wszołowskiemu), kasztelanowi krzywińskiemu (P.786 s.78). Żył jeszcze w r. 1514 (I. i D. Z. Kal.2 k.25).

Mikołaj, syn Piotra z Karsów i Jadwigi, został 1468 r. skwitowany przez Mikołaja Lewkowskiego, syna zmarłego Marka, z 40 grz. jego zmarłej matki Elżbiety z jej majątku macierzystego w pięciu łanach Bunina (I. Kal.1 k.440). Obok braci dziedzic niedzielny w Karsach i Buninie, został t. r. wraz z nimi skwitowany przez Małgorzatę żonę Mikołaja z Małkowa, z 300 grz. za połowę Bunina, którą im sprzedała (ib. k.433) na połowie dóbr swych w Buninie, należnych mu z działu z braćmi, oprawił w r. 1471 posag 20 grz. żonie swej Beacie z Mącznik (P.1385 k.125). Ponieważ wniósł na Buninie 40 grz. posagu i wiana swej żony, bracia jego niedzielni, Wojciech, Piotr i Jakub, przyznali 1474 r., iż w tej sumie ma on trzymać pięć łanów osiadłych w tej wsi (I. Kal.2 k.328v). Obok brata Wojciecha występował w 1475 r. jako wuj dzieci zmarłego Stanisława Bachorzewskiego z Bieniewa (P.1386 k.26v). Zabił Bartosza Czekanowskiego i w r. 1479 wdowa po nim Anna i brat Stanisław żądali uiszczenia 60 grz. główszczyzny (I. Kal.3 k.5, 6). Beata, żona Mikołaja, żyła jeszcze 1491 r. (ib.4 k.140v). Z bratem Jakubem przeprowadził 1494 r. działy części wsi Karsy w p. kal. między nimi z jednej strony, a Maciejem, synem zmarłego Andrzeja Karskiego z Kars, ich bratem stryjeczno-rodzonym, z drugiej (P.1383 k.27v). Te Karsy zwane w aktach Podłężnymi, często Podleśnymi, czasem zaś Karskami Podleśnymi. Wedle dekretu podziałowego między nim i bratem Jakubem miał sobie przyznane 1495 r. pięć łanów w Buninie i połowę ze spadku po zmarłym bracie Piotrze i po ks. Wojciechu (ib. k.353v) i t. r. wraz ze swym synem Maciejem ogród z domem w Buninie zastawił za 4 zł. w. Jakubowi (ib. k.386). Mikołaj swe części w Karsach Podłężnych sprzedał 1497 r. sposobem wyderkafu Mikołajowi Karskiemu (P.1383 k.155v). T. r. drugiej swej żonie Zofii Chwalczewskiej oprawił 30 grz. posagu na trzeciej części swych dóbr w p. kal. (ib. k.137). W r. 1502 przeprowadził działy z bratem Jakubem (I. Kal.5 k.273). W r. 1504 występował jako stryj Małgorzaty Kotlińskiej, żony op. Mikołaja Sołtyska, obywatela kaliskiego (P.1390 s.1) na połowie dóbr w Buninie i w Karsach oprawił 1505 r. posag 30 grz. żonie Zofii (ib. k.72v). Synowi Maciejowi, urodzonemu z Beaty z Mącznik, zapisał t. r. 20 grz. długu posagu jego matki wniesioneogo przez nią z Mącznik na Bunino (I. Kal.6 k.63). T. r. kwitował Andrzeja Chwalczewskiego z 15 grz. posagu wziętego za jego siostrą a żoną swą Zofią (ib. k.61v). W r. 1513 cztery łany w Buninie dał synowi Pawłowi jako jego wydział ojcowizny. Jedem z tych łanów zachował dla siebie dożywociem (I. i D. Z. Kal.2 k.21v). Chyba żył jeszcze w r. 1530 (ib. k.170). Nie żył napewno 1535 r. (ib. k.236). Córka jego Jadwiga w r. 1530 żona Stanisława Bugwiedzkiego Fabianka, 2-o v. w l. 1535-39 za Andrzejem Stawskim. Synowie Mikołaja: Jan, Maciej, Paweł i Marcin. Spośród nich, Jan "Mącznicki" sprzedał sposobem wyderkafu w r. 1500 za 13 grz. swoją macierzystą część w Mącznikach bratu Maciejowi (I. Kal.5 k.195). Żył jeszcze w r. 1526, kiedy to jemu i jego bratankowi Mikołajowi Andrzej Korycki zobowiązał się uwolnić łan roli w Sowinie w p. kal., sprzedany im sposobem wyderkafu za 10 grz. (I. i R. Z. Kal.3 k.505). Marcin był mężem Katarzyny Czekanowskiej, wdowy 1-o v. po Piotrze Czekanowskim, która w r. 1529 od swego brata Wojciecha Czekanowskiego kupiła za 16 grz. część w Czekanowie w p. kal. (I. i D. Z. Kal.2 k.135v). Żyła jeszcze 1537 r. (ib. k.309v). Marcin części ojczyste i macierzyste w Buninie w r. 1534 sprzedał za 200 grz. bratu Pawłowi (P.1393 k.651v). W r. 1550 zobowiązał się łan pusty w Buninie sprzedać temuż bratu za 100 grz. (I. Kal.12 II s.568). O Macieju i Pawle zob. niżej.

I. Maciej, syn Mikołaja i Beaty z Mącznik, zwany też czasem Mącznickim (ib.5 k.194), wraz z bratem Janem 1497 r. skwitowany przez Wojciecha Westerskiego z 11 grz. (ib.4 k.507), oprawił w r. 1512 posag 50 grz. żonie swej Barbarze Bobrowskiej, córce Wojciecha (P.786 s.335). Ta Barbara swe części w Bobrach sprzedała 1519 r. za 20 grz. Mikołajowi Karskiemu (I. i. D. Z. Kal.2 k.62v, 108). Maciej wraz z bratem Marcinem, dokonywując działu z bratem Pawłem, części w Karsach Podłężnych sprzedał mu za 10 grz. Sam z Marcinem był współdziedzicem części w Buninie (ib. k.112v). Janowi Westerskiemu sprzedał za 11 grz. trzecią część łana w Mącznikach (ib. k.135). Żył jeszcze w r. 1530 (ib. k.169). Nie żył już w r. 1532, kiedy to trzej jego synowie: Mikołaj, Andrzej i Feliks, mieli termin z dziedzicami Sliwnik (I. i R. Z. Kal.4 k.125v). Prócz Bobrowskiej musiał Maciej mieć jeszcze i inną żonę, bowiem z wymienionych jego synów Mikołaj i Feliks byli miedzy sobą braćmi przyrodnimi (P.1394 k.491).

1. Mikołaj, syn Macieja, występował w r. 1526 wraz ze swym stryjem Janem B. (I. i R. Z. Kal.3 k.505). Części w Buninie, Mącznikach i Rzektach w p. kal. sprzedał w r. 1542 za 150 grz. bratu Feliksowi (P.1394 k.491). Żona jego Jadwiga, córka Wojciecha Taczalskiego, otrzymała w r. 1531 od swej matki Zofii Topolskiej zobowiązanie sprzedaży trzech pustych łanów w Małej Topoli w p. kal. (I. Kal.13 s. 402).

2. Andrzej, syn Macieja, części po rodzicach we wsiach Mączniki, Bunino i Rzekty wyderkował w r. 1550 za 183 grz. bratu Feliksowi (I. i D. Z. Kal.6 k.441v), a zobowiązał się w r. 1551 części odziedziczone po rodzicach we wsiach Bunino, Rzekty i Mączniki sprzedać za 400 grz. Feliksowi (I. Kal. s.485).

3. Feliks, syn Macieja, od brata Mikołaja kupił w r. 1542 za 150 grz. części wsi Bunino, Maczniki i Rzekty (P.1394 k.491), a w r. 1544 na połowie owych części oprawił posag 200 zł. żonie swej Annie Kemblanównie Wszołowskiej, córce Mikołaja (I. i. D. Z. Kal.6 k.372v). W r. 1551 dostał zobowiązanie sprzedaży za 400 grz. części w tychże wsiach od brata Andrzeja (I. Kal.13 s.485). Wspólnie z żoną, części w Mącznikach i Rzektach sprzedał w r. 1553 za 500 grz. Stanisławowi Sulisławskiemu (P.1396 k.103), a jednocześnie Feliks oprawił żonie 205 zł. na połowie Bunina (ib.; R. Kal.1 k.15v). Córce, pannie Dorocie, zapisał 1576 r. posag 300 zł. (I. Kal.44 s.375). Przeprowadzając w r. 1582 działy pomiędzy swymi synami, Wojciechem i Marcinem, pierwszemu z nich dał po swej śmierci części w Buninie (R. Kal.5 k.264). Żył jeszcze w r. 1584 (I. Kal.50 s.635, 925), nie żył już w r. 1587 (ib.54 s.246). Córka Dorota, w r. 1582, krótko po 10/II, wyszła za Jana Podbielskiego. Z synów, Marcin występował w r. 1578 (ib.45 s.175). W r. 1587 swe części w Buninie, przypadłe z działu z bratem Wojciechem, zastawił za 400 zł. temu bratu (ib.54 s.246). Żył jeszcze w r. 1602, kiedy to części Bunina sprzedał za 1.000 zł. bratu Wojciechowi (R. Kal.7 k.446v).

Wojciech, syn Feliksa i Wszołowskiej, w r. 1578 zapisał 50 zł. długu bratu Marcinowi (I. Kal.45 s.175). Na połowie części Bunina, kupionej od ojca, zapisał w r. 1582 posag 350 zł. żonie swej Annie Falibowskiej, córce Piotra (R. Kal.5 k.265v). T. r. zastawił jej za 350 zł. te części w Buninie, które nie podległy oprawie (I. Kal.48 s.923). Drugiej swej żonie Barbarze Węgierskiej, córce Mikołaja zaślubionej w r. 1587, krótko po 27/I (ib.54 s.6, 7), oprawił w r. 1588 posag 300 zł. na połowie części w Buninie (R. Kal.6 s.5). Części Bunina rezygnował w r. 1624 swym synom Przecławowi i Stanisławowi (R. Kal.10 j.270v), a wspólnie ze swą trzecią żoną Dorotą Sławoszewską, macochą powyższych synów, dostał od nich pewne części tej wsi w dożywocie (ib. k.271v). Dorota z Sławoszewskich, bezdzietna, nie żyła już w r. 1625 (I. Kon.44 k.173v). Wojciech żył jeszcze w r. 1631 (I. Kal.97a s.439), nie żył już w r. 1635 (I. Kal.101 k.1267). Córka jego była Marianna, w l. 1629-55 żona Piotra Pruślińskiego.

1) Przecław, syn Wojciecha, występował w r. 1624 (ib.90b s.3110), a w r. 1634 był już mężem Anny z Wierzbna Pawłowskiej, córki Marcina i Zofii z Modrzewskich (Kośc.297 k.179v). Wedle zobowiązania danego w r. 1624, części odziedziczone po rodzicach w Buninie sprzedał 1635 r. za 3.000 zł. bratu swemu Stanisławowi (R. Kal.11 k.648v). Żonie Pawłowskiej oprawił w r. 1639 posag 3.000 zł. (Rel. i Z. Kal.1c k.423). Dla zrodzonych z Pawłowskiej dzieci ustanowił w r. 1639 opiekunów, brata Stanisława i Andrzeja Bojanowskiego (I. Kal.105 s.126). Anna i jej siostry dostały t. r. od swej matki pewne łąki i role we wsi Robczysko i sprzedały to za 700 zł. Janowi Gorzyckiemu (R. Kal.12 k.68). Oboje małżonkowie żyli jeszcze w r. 1650 (I. Kal.116 s.1433b). Przecław już nie żył w r. 1666.

2) Stanisław, syn Wojciecha, występował w r. 1624 (ib.90b s.2784, 3010), wzajemne dożywocie z żoną swą Anną Katarzyną Mączyńską spisał w r. 1628 (R. Kal.11 k.22). Była ona wdową 1-o v. po Piotrze Wolczkowskim, a córką Marcina i Zofii Modrzewskiej (I. Kal.99b s.1842). Dziedzic części w Buninie 1635 r. (I. Kal.101 s.1267). Żył jeszcze w r. 1644, kiedy części Bunina wydzierżawił Mańkowskim (ib.110a s.636), nie żył już w r. 1647, kiedy to jako wdowa po nim występowała Katarzyna Mączyńska, (ib.118 s.1164). Żyła jeszcze w r. 1652. (ib.116 s.900, 901, 1803). Synami Stanisława byli Andrzej i Wojciech, o którym niżej, Jan i Jakub, znani tylko ze wzmianek z l. 1647-52 (ib.113 s.1091; 118 s.1164).

(1) Andrzej, syn Stanisława i Mączyńskiej, występował w r. 1650 (ib.), dziedzic części Bunina w r. 1677 (ib.138 s.1372). W r. 1690 obłożnie chory, mąż Zofii Siekierzeckiej (ib.146 s.69). Zofia była już wdową w r. 1704, kiedy występowała wraz z synem Kazimierzem i niezamężną córką Jadwigą (ib.157 s.16). Nie żyła już w r. 1724. Druga córka z niej zrodzona, Marianna, żona Stanisława Koszutskiego, scedowała t. r. Władysławowi Biernackiemu części we wsi Bonino zwane " Kaczkowszczyzna", odziedziczone obok brata i innych swych sióstr (ib.161 s.325). A więc tych córek Andrzeja było więcej niż dwie!

Kazimierz, syn Andrzeja i Siekierzeckiej, w l. 1708-14 mieszkał w Czekanowie i wtedy był mężem Heleny Borzysławskiej, córki Zygmunta i Katarzyny z Biernackich (ib. s.161). Z ran zadanych sobie przez Konstantego Malczewskiego umarł 1720.4/VI r. we wsi Ciechel i został pochowany u Reformatów w Kaliszu (LM Kucharki; I. Kal.161 s.404). Helena przeżyła męża swego niedługo, bo już nie żyła w r. 1730 (ib.167 s.122). Synowie Kazimierza: Józef, ochrzcz. 1708 r., Antoni, ochrzcz. 1711.13/I (17/VI?) r. (Lewków), i Jan Chryzostom, o którym niżej. Córki: Marianna, w l. 1730-66 żona Kazimierza Klimuntowicza Magnuskiego, Ewa, ochrzcz. 1712.2/II r., Zofia, ochrzcz. 1713.13/IV r. (ib.), żona 1-o v. Pawła Chmielińskiego, 2-o v. w r. 1736 zaśłubiła Stanisława Skąpskiego, 3-o v. w r. 1753 żona Józefa z Wybranowa Chlebowskiego, Katarzyna Justyna, ochrzcz. 1714.5/IV r. (ib.), zmarła 1720.24/III r. (LM Kucharki).

Jan Chryzostom, syn Kazimierza i Borysławskiej, ur. około 1718 r. pozostawał w r. 1734 pod opieką szwagra Kazimierza Magnuskiego (I. Kal.171/3 s.35). Części Bunina, zarówno odziedziczone po ojcu, jak i po Michale Żółtowskim rodzącym się z Urszuli B., sprzedał w r. 1746 za 8.860 zł. Janowi Kantemu Biernackiemu, skarbnikowi piotrowskiemu (ib. 185/9 k.178v). Żył jeszcze w r. 1766 (ib.206/8 k.81v, 82). Nie żył już w r. 1782. Z żony Marianny Tarnogórskiej, córki Piotra i Ludwiki z Mierzewskich (P.1359 k.437), miał synów: Stanisława, o którym niżej, Ignacego, Antoniego, Józefa i Piotra, żyjących w r. 1787 (I. Kal.227 k.421v).

Stanisław, syn Chryzostoma i Tarnogórskiej, pisał się "Korabitą" instygator sądu ziemskiego kaliskiego 1779 r. (I. Kon.82 k.83v), komisarz województwa kaliskiego (I. Kal.227 k.421v), komisarz cywilno-wojskowy województwa kaliskiego, mąż Antoniny Byszewskiej, córki Ignacego, sędziego grodzkiego łęczyckiego, i Reginy Gulenty, spisał z nią w r. 1792 wzajemne dożywocie (I. Kon.84 k.403).

(2) Wojciech, syn Stanisława i Maczyńskiej, nie żył już w r. 1683 kiedy występowała po nim Anna Dachowska i niezamężna córka Urszula (P.1106 I k.50v). Anna już nie żyła w r. 1698 (P.1134 III k.15). Urszula była w l. 1698-1705 żoną Antoniego Żółtowskiego.

II. Paweł zw. "Gachem", syn Mikołaja i Beaty z Mącznik. Dziedzic części w Buninie, od Małgorzaty Karskiej, żony sław. Tomasza Krala, mieszczanina kaliskiego, nabył w r. 1514 część w Karsach (I. i D. Z. Kal.2 k.25). Od Małgorzaty Gałęskiej i Agnieszki Pawłowskiej kupił w r. 1518 za 40 grz. ich część ojczystą w Karsach Podłężnych (ib. k.53). W r. 1524 kupił za 20 grz. od Mikołaja Karskiego jego część w tej wsi (ib. k.90v). W r. 1526 w dziale z braćmi Maciejem i Marcinem nabył od nich za 10 grz. należną im część w Karsach Podłężnych (ib. k.112v). Części w Bninie, nabył w r. 1534 za 200 grz. od brata Pawła (P.1393 k.651v). W r. 1539 od niedzielnego Jana Karskiego kupił za 50 grz. części w Karsach Podłężnych (I. i D. Z. Kal.6 k.344v). W r. 1545 całe części w tej wsi sprzedał za 50 grz. Janowi Karskiemu (ib. k.400v). T. r. płacił winę, bowiem nie stanął z pozwu Karskiemu o zwrot dokumentów na należną mu część wsi Karsy (I. i D. Z. Kal.7 k.77v). W r. 1547 był mężem Agnieszki Karskiej (ib. k.241). Otrzymał w r. 1550 zobowiązanie od brata Marcina sprzedaży za 100 grz. pustego łana z Bninie (I. Kal.12 II s.568). W r. 1551 zobowiązał się rezygnować swym synom: Mikołajowi dwa łany osiadłe i dwa łany puste w Bninie (I. Kal.13 s.399), zaś Jakubowi sześć łanów w tejże wsi (ib.14 s.1282). Córce swej Katarzynie zapisał 1559 r. sumę 100 grz. (ib.24 k.446), synowi Piotrowi dał w r. 1561 dwa puste łany w Buninie, trzech kmieci osiadłych w tejże wsi sprzedał mu za 200 grz. (P.1397 k.94). Nie żył już w r. 1564 (I. Kal.29 s.309, 602). Agnieszka nie żyła już w r. 1592 (ib.59 s.435). Córki Pawła: Dorota zaślubiła w r. 1550 Jana Przybysławskiego, Zofia, w l. 1568-78 żona Sebastiana Kurowskiego, Katarzyna, w l. 1570-71 żona Grzegorza Podkockiego. O wspomnianym wyżej synu Mikołaju nie wiem nic więcej. Inni wynowie to: Piotr, Wojciech, Jakub, Wawrzyniec, o których niżej, i Ambroży, zabity w r. 1564 przez brata Wawrzyńca. Wizji ciała dokonano 17/X w Kaliszu na żądanie braci, Wojciecha, Jakuba i Piotra (ib.29 s.983).

1. Piotr, syn Pawła i Karskiej, żeniąc się w r. 1559 z Anną Droszewską, córką Wojciecha, przed ślubem zobowiązał się oprawić jej posag 200 grz. na połowie części w Buninie i Karsach Podłężnych (ib.24 k.445v). Dopełnił tej oprawy w r. 1561 (P.1397 k.93v). Części macierzyste w Karsach, kupione od siostry Kurowskiej, sprzedał w r. 1577 za 1.000 zł. bratu Jakubowi (R. Kal.11 k.428v). Części w Buninie i Karsach sprzedał w r. 1584 za 1.400 zł. Janowi Gałęskiemu Pietruszce (R. Kal.5 k.390). Żyli jeszcze oboje w r. 1596 (I. Kal.63 k.179). Anna Droszowska już nie żyła w r. 1611 (ib.77a s.590). Piotr nie żył już w r. 1615. Oboje byli bezdzietni (I. Kal.81 k.527v).

2. Wojciech "Gach", syn Pawła i Karskiej, pisany czasem "Senior" w r. 1552 był mężem Anny Szczurskiej, córki Stanisława (ib.15 k.480v) dziedziczki części w Szczurach 1557 r. (ib.22 k.319v, 320). W r. 1565 część w Karsach oraz dwa łany i łan z siedliskiem pustym w Buninie wyderkofał za 400 grz. bratu stryjecznemu Feliksowi (I. i D. Z. Kal.6 k.545v). Anna Szczurska w r. 1574 połowę części w Szczurach i w pustce Siakowie(?) dała synowi Jakubowi, jako jego wyposażenie dobrami rodzicielskimi (R. Kal.4 k.130v; I. Kal.42 s.251). Anna w r. 1580 sprzedała za 2.000 zł. Annie Szczycińskiej, wdowie po Wojciechu Wturkowskim, części w Szczurach (R. Kal.5 k.153). Oboje małżonkowie zapisali w 1582 r., córkom swym Annie, Małgorzacie i Zofii posagi, po 200 zł. każdej (I. Kal.48 s.1154). Wojciech ogród "Grzywaczewski" w Buninie dał 1586 r. synowi Jakubowi (R. Kal. k.558). Wspólnie z bratem Wawrzyńcem części "Wielkiej Łąki" we wsi Krępe, koło granicy Kars, sprzedali 1590 r. za 200 grz. Jerzemu Kiełczewskiemu (ib.6 s.291). Anna w r. 1594 części wsi Szyakowo(?) sprzedała za 1.000 zł. synom swym Janowi i Wojciechowi (ib. k.872v). Wojciech t. r. ogród w Karsach Podłężnych rezygnował bratu Wawrzyńcowi wzamian za dom zwany "Gorczyńskiego" w tychże Karsach (ib. k.840, 841). Płosę roli w Karsach Podłężnych wydzierżawił 1595 r. swej córce Annie, zamężnej Wrocławskiej (I. Kal.62 s.800). Żył jeszcze 1602 r. (ib.68 s.280). Nie żył już w r. 1610 (ib.76 s.1192). Anna Szczurska żyła jeszcze 1596 r. (I. Kal.63 k.737v), a chyba również i 1598 r. (I. i D. Z. Kal.28 k.86). Córki Wojciecha: Anna, Małgorzata i Zofia, w r. 1574 niezamężne (I. Kal.42 s.254). Anna, 1-o v. w r. 1595 żona Jana Wrocławskiego (Zrocławskiego) z księstwa Śląskiego, w r. 1604 wdowa po nim (ib.70 k.266v), 2-o v. sławetnego Jakuba Maląka, mieszczanina z Kobylina. Małgorzata wyszła w r. 1605, krótko przed 10/VIII, za Adama Jelitowskiego, a była 2-o v. w 1612 r. żoną Jana Jelitowskiego. Synowie: Jakub i Jan, o których niżej, Wojciech, wspomniany w r. 1594 (R. Kal.6 k.872v), który w r. 1623 Janowi Pacynowskiemu rezygnował części wsi Syakowo(?) (ib.10 k.129).

1) Jakub, syn Wojciecha i Szczurskiej, zwany "Młodszym" dla odróżnienia od stryja. Siostrom swym zapisał w r. 1574 po 33 zł. każdej (I. Kal.42 s.254). Ożenił się w r. 1574 z Teofilą (Bogumiłą) Węgierską córką Macieja, której wtedy jej teść Wojciech B. zobowiązał się oprawić 600 zł. posagu na połowie części Bunina (ib. s.257, 942), a oprawił w r. 1576 (R. Kal.4 k.335v). Im obojgu w 1584 r. brat Teofili, Andrzej Węgierski, wydzierżawił na trzy lata części wsi Węgry w p. kal. (I. Kal.50 s.674). Jakub w r. 1594 sporządził z tą żoną zapis wzajemnego dożywocia (R. Kal.6 k.874). Części pustki Syakowo(?) w p. kal., nabyte od matki Anny Szczurskiej, dał na wieczność 1598 r. Janowi Pacynowskiemu cz. Jelitowskiemu, ten zaś zapisał mu 30 zł. długu (I. i. D. Z. Kal.28 k.86, 88v). Żona Teofila Węgierska w 1602 r. skasowała swoją oprawę (I. Kal.68 s.271). Jakub w r. 1617 r. części Bunina sprzedał za 2.000 zł. bratanicy swej Mariannie zamężnej Szczawińskiej, zachowując dla siebie i swej żony dożywocie (I. i D. Z. Kal.28 k.290v, 293). W r. 1621 sprzedał części wsi Karsy Podłężne za 700 zł. Janowi Szczawińskiemu (R. Kal.9 k.454). Żył jeszcze w r. 1622 (I. Kal.88a s.467).

2) Jan, syn Wojciecha i Szczurskiej, występował w r. 1594 (R. Kal.6 k.872v). Na częściach swych w Buninie i Karsach Podłężnych oprawił w r. 1602 posag 800 zł. żonie swej Katarzynie Głuchowskiej, córce Stanisława; zaślubionej t. r., krótko po 23/II (ib.7 k.498v; I. Kal.68 s.273). W r. 1604 Katarzyna już jako wdowa po Janie dopisała Wojciechowi B. do długu 300 zł. sumę 30 zł. (I. Kal.70 k.433v), a w r. 1605 zapisała dług 200 zł. swej córce Mariannie (I. Kal.71 s.877). Katarzyna była w 1628 r. 2-o v. żoną Jana Kowalewskiego i wtedy scedowała Mariannie wszelkie swe prawa na Buninie i Karsach Podłężnych (Karsach Podleśnych) (I. i D. Z. Kal.28 k.508v). Ta córka, jedyna spadkobierczyni ojca, znajdowała się w r. 1608 pod opieką stryja Jakuba (Py.134 k.115). W l. 1617-55 była żoną Adama Szczawińskiego.

4. Jakub, syn Pawła i Karskiej, pisany czasem "Senior", wspomniany już w r. 1551 (I. Kal.14 s.1282). W r. 1559 mąż Jadwigi Tarchalskiej, córki Wojciecha (ib.24 k.125), która t. r. otrzymała od Katarzyny Gaszyńskiej część młyna wodnego we wsi Topola (I. i D. Z. Kal.6 k.443v). Jadwiga wspólnie z siostrami swymi 1559 r. dostała od ojca części Tarchał i pustej wsi Gorzyczki (Gorzechy?) (P.1396 k.782v). Jakub i jego brat Piotr kupili w r. 1568 za 200 zł. od siostry Kurowskiej część dóbr macierzystych w Karsach Podłężnych (R. Kal.3 k.65v, 67v). W r. 1577 Jadwiga już nie żyła, a Jakub od zrodzonej z nią swej córki Anny, zamężnej Pieniążkowej, odkupił za 1.000 zł. jej części po matce w Małej Topoli, Tarchałach i pustce Gorzyczkach oraz w pustce Kakarnowie (ib.4 k.429v). T. r. kupił za 1.000 zł. części macierzyste w Karsach od brata Piotra (ib. k.428v).Nna połowie części w Buninie, Karsach, Tarchałach, Topoli Małej i na częściach młyna w Topoli oprawił w r. 1580 posag 650 zł. drugiej swej żonie Urszuli Lubińskiej, córce Tyburcego, a wdowie po Walentym Rostodze (R. Kal.5 k.129). Części swe w Topoli Małej, Tarchałach i w pustkach Gorzyczki i Kakarnowo sprzedał w r. 1596 za 2.000 zł. zięciowi Pigłowskiemu (P.1401 k.755). Otrzymał w r. 1601 od Wojciecha Chwalęckiego cz. Kawieckiego zobowiązania sprzedania za 800 zł. części wsi Karsy Podłężne (I. Kal.67 s.379). Części we wsiach Bunino i Karsy Podłężne sprzedał w r. 1611 córce i zięciowi Pigłowskim, zachowaując sobie jednak dożywocie (R. Kal.8 2v, 3v). Córki Jakuba i Tarchalskiej: Anna, w l. 1577-78 żona Jakuba Pieniążka z ziemi krakowskiej, Małgorzata, w r. 1578 części w Tarchałach i Małej Topoli oraz w pustkach Kakarnowo i Gorzechy(!), nabyte od siostry Anny, sprzedała za 800 zł. Rafałowi Leszczyńskiemu, staroście radziejowskiemu (ib.5 k.26), w l. 1583-85 żona Wojciecha Szczypierskiego, Katarzyna wreszcie, w l. 1598-1620 żona Andrzeja Pigłowskiego.

@tablica: Bunińscy cz. Bonińscy h. Korab 1.

@tablica: Bunińscy cz. Bonińscy h. Korab 2.

5. Wawrzyniec, syn Pawła i Karskiej, zabił w r. 1564 brata Ambrożego (I. Kal.29 s.983). W r. 1482 części w Buninie i w Karsach Podłężnych zastawił za 1.200 zł. swej żonie Katarzynie Głuchowskiej (ib.48 s.503). Żyła ona jeszcze w r. 1594, kiedy Wawrzyniec, piątą część roli zwanej "Dzialik" w trzeh polach w Brzeźnie sprzedał t. r. za 200 zł. Wojciechowi Buszkowskiemu, inne zaś części w Buninie sprzedał temuż za 1.000 zł. (R. Kal.6 k.830v, 839). Nie żył już 1596 r. (I. Kal.63 k.695v). Części wsi Karsy Podłężne sprzedał w r. 1596 za 1.000 zł. zięciowi Wojciechowi Chwalęckiemu cz. Kawieckiemu (R. Kal.7 k.21). Drugiej swej żonie Jadwidze Kurcewskiej córce Macieja i Doroty Sliwnickiej, oprawił w r. 1598 500 zł. posagu (ib. k.152v). Jadwiga w r. 1601 otrzymała od swej matki zapis 600 zł. długu (I. Kal.67 s.765). Wawrzyniec i jego druga żona żyli jeszcze 1603 r. (Kc.124 k.255), on nie żył już 1624 r. (I. Kal.90b s.2877). Córka Wawrzyńca i niewątpliwie Głuchowskiej były Agnieszka, w r. 1596 wydana za Wojciecha Chwalęckiego cz. Kawieckiego, i Ewa, w r. 1595 żona Wojciecha Buszkowskiego. Ewa, już wdowa, występowała w 1624 r. obok dzieci zmarłej siostry Chwalęckiej jako współspadkobierczyni ojca (I. Kal.90b s.2877). Zob. tablice 1, 2.

Mikołaj B., miał w r. 1499 termin z Barbarą Gorzycką (I. Kal.5 k.78bv). Mikołaj B. zw. Czech, "golota", nie stanął 1544 r. z pozwu o zabicie Doroty Wolskiej i jej córek (ib.7 k.326), a w r. 1546 został skwitowany przez synów i braci swych ofiar (ib.9 k.398v). Elżbieta, w r. 1545 żona Wojciecha Żakowskiego. Elżbieta B., wdowa po Wojciechu Jaskóleckim 1564 r. Ks. Mikołaj, w r. 1622 wikary (mansjonariusz) kolegiaty Naśw. Marii Panny w Kaliszu (I. Kal.88a s.53). Anna, żona Jana Wardęskiego. Oboje nie żyli 1719 r.

Jan, podczaszy dobrzyński 1753 r. (ZTP 53 k.223). Wiktor, nieżonaty, chrzestny 1767.12/VII r. (LB Września). Mikołaj, ekonom z Łowęcic, zmarł 1807.12/X r. mając lat 57 (LM Cerekwica). Panna Józefa Katarzyna zaślubiła w Poznaniu 1811.26/X r. Wawrzyńca Szymona Tadeusza Gorskiego, wdowca.

>Bunk Aleksander, generał adiutant wojsk niemieckich (zaciążnych) JKMci, nie żyjący już w r. 1680. Wdowa po nim Teresa z Woli Owsianej t. r. była 2-o v. żoną Krzysztofa Lubiatowskiego (ZTP 32 s.1643).

>Bunkowska Marianna, żona Andrzeja Ryszewskiego. Oboje małżonkowie nie żyli już w r. 1754.

>Bunsdorff(?) Baltazar, ojciec Anny, nie żyjącej już w r. 1539, żony Jerzego Logi (P.1394 k.260).

>Buntowscy wyszli w Buntowa, wsi w p. nakiel. Mikołaj z Buntowa 1427 r. (G.3 k.96v). Między Januszem i Piotrem z Buntowa założony został w r. 1454 zakład, iż będą żyć w pokoju (N.143 k.63). Janusz, dziedzic w Buntowie zastawił w r. 1455 Władysławowi z Domaborza za 100 grz. połowę jeziora zw. Rząszyny w Buntowie (ib. k.66). Nie żył w r. 1468, kiedy to występował syn jego Dobiesław Liszkowski (N.144 s.53). Piotr B. z Radzicza czwartą część młyna w W. Radziczu sprzedał 1460 r. za 30 grz. Piotrowi Szlagowi z Radzicza (N.143 k.90). Piotr "Róg" B. z Radziczka występował w r. 1468 (ib. s.30). Katarzyna B. sprzedała sposobem wyderkafu w r. 1470 swą oprawę ma Buntowie synowi Andrzejowi B. (P.1382 s.120). Andrzej B., dziedzic w Buntowie i Liszkowie, otrzymał 1471 r. od braci swej żony, Piotra, Mikołaja i Macieja, dziedziców z W. Strzyżewa, zapis długu 15 grz. tytułem jej posagu i skwitował ich z 35 grz. (G.8 k.47v). On i brat jego rodzony Dobiesław Sławianowski zgodzili się 1473 r. z trzecim rodzonym bratem Karszem ze Sławianowa (N.145 s.8). Dobiesław i Karsz skwitowali w r. 1474 Andrzeja z uiszczenia się za część macierzystą z Buntawa, którą to wieś ustąpili obaj Andrzejowi (ib. s.37, 41). Andrzej już nie żył 1476 r. zabity przez Sędziwoja z Łobżenicy zwanego "Nieletaj" (ib. s. 144). Barbara, wdowa po Andrzeju, procesowała 1477 r. zabójcę o głowę męża (ib. s. 146). Barbara, wdowa po Andrzeju B., wyprawiła w r. 1497 pieszego na wojnę wołoską i w r. 1498 pieszego na wojnę turecką (St. Pr. Pol. Pomn. VII 308, 520). Jan B. połowę Buntowa sprzedał w r. 1500 za 300 zł. w. Wojciechowi Krotoskiemu (N.146 s.254), a w r. 1508 od Jakuba i Mikołaja Sypniewskich kupił za 200 zł. w. części wsi Dębowo (ib. s.452). Druzjanna, w r. 1525 żona Jana Faliszewskiego. Jan był w r. 1540 jednym z opiekunów dzieci Macieja Ostrowskiego (N.213 k.78v). Żył jeszcze w r. 1545 (ib. k.103v). Nie żył w r. 1555, kiedy córka Anna była żoną Macieja Dembińskiego (ib. k.184).

Boniecki wymienia Jana B., pisarza kardynała Pryderyka Jagiellończyka w r. 1499. Może ten Jan identyczny z wymienionym wyżej pod l. 1500-8?.

>Buntsch h. Własnego z Marchi Brandenburskiej. N. z Żółwina (Solven?), ojciec Kaspra Fryderyka Wilhelma, ochrzcz. 1716.20/III r. (LB. Miedzyrzecz, dysyd.). Możej jego córka Joanna Lukrecja Erdmutha, występująca 1716.29/VII r. jako chrzestna (ib.). Staruszka pani B., z domu von Luck, pochowana została 1725.27/XII r. (LM Wolsztyn, dysyd.). Krzysztof Fryderyk, ojciec Anny, ochrzcz. 1726.6/VIII r., i Barbary Bogumiły, ochrzcz. 1729.21/IX r. (LB Międzyrzecz, dysyd.). Beata, w r. 1738 żona Krystiana Konrada Dziembowskiego.

>Burawski (Borawski?) Maciej, w r. 1753 mąż Katarzyny Chmielewskiej córki Ignacego i Katarzyny Kaczkowskiej, wdowy 1-o v. po Józefie Starodworskim (I. Kal.196/8 k.34).

>Burba h. Własnego Antoni, skarbnik Ksiąstwa Żmudzkiego, w r. 1762 plenipotent Druwów, braci swych ciotecznych (Kośc.329 k.64v).

>Burchacka Konstancja i jej mąż Michał Bystram, oboje małżonkowie już nie żyli w r. 1734.

>Burchard urodzony Karol, nie żyjący już w r. 1787, ojciec Eleonory "de Burchardi", żony t. r. urodzonego Ernesta Fryderyka Mylo. Zapis odnośny notorycznie fałszowany w pierwszej połowie XIX w. (P.1364 k.129).

>Burczalewicz urodzony Jan wspólnie ze swą żoną Barbarą Kolińską wydzierżawili 1714 r. na trzy lata Konarzewo w p. pyzdr. od małżonków Boruckich (I. Kal.159 s.125).

>Burczynscy byli h. Lubicz w Małopolsce, nie wiem jednak czy podani tutaj mieli z tamtymi cokolwiek wspólnego? Marianna, żona Adama Sokolnickiego, w r. 1664 spadkobierczyni swej siostry rodzonej panny Anny (I. Kon.58 k.291). Urodzony Józef umarł w Posadowie 1781.22/XII r. (LM Lwówek). Franciszek, ekonom w Nadziejewie, wdowie, zaślubił 1789.21/VI r. Zofię Kowalską i miał z nią córkę Helenę Zofię Mariannę, ochrzcz. 1790.25/V r. (LB Mądre).

>Burent(?) Anna, w r. 1771 żona Władysława Pawłowskeigo (W.94 k.295).

>Burgsdorf h. Własnego z Marchii Brandenburskiej. Urszula, w r. 1591 wdowa po Melchiorze Dier z Chwłmna. Jerzy Erentreich, podpułkownik brandenburski, po którym wdową była w r. 1678 Urszula Gertruda Golczówna, córka Arnolda z Rzepowa (W.86 k.361). Fryderyk Erdman i żona jego Ewa Małgorzata Rohr, rodzice Fryderyki Małgorzaty, w r. 1737 żony Karola Krzysztofa Golcza (W.91 k.326v). Ernest Krzysztof, prezydent (LKMci(!), w r. 1755 mąż Marii Elżbiety Salisch (W.93 k.175).

>Burnowski szlachetny Łukasz, w l. 1604-1605 mąż Barbary Grochowskiej (I. Kal.71 s.1222), która w 1604 r. kwitowała Stanisława Grochowskiego z 140 zł. należnych jej z dóbr rodzicielskich od Stanisława oraz jego braci, Mikołaja i Jana (ib.70 k.761v).

>Burscy h. Jasienczyk z ziemi czerskiej. Bartłomiej wspólnie ze swoją żoną Elżbietą "de Waliska" wydzierżawili w r. 1665 od Katarzyny ze Smuszewa Starkowieckiej, kasztelanowej łęczyckiej, wieś królewską Międzylesie ze starostwa konińskiego (I. Kon.58 k.364). Klara, córka Bartłomieja, występowała w r. 1682 (ib.63 k.588). Marcin był w r. 1739 mężem Teresy Paruszewskiej, córki Jakuba i Zofii Skorzewskiej (P.1255 k.61). Oboje już nie żyli w r. 1755, a ich syn nieletni Maciej pozostawał wówczas pod opieką Mikołaja Paruszewskiego (P.1316 k.182). Wojciech, pisarz w Ostrowie, zaślubił 1758.9/VII r. Elżbietę, wdowę 1-o v. po Janie Rakowskim (LC Strzelno), która umarła w Młynach 1765.14/V r., mając lat 50, pochowana w kościele Św. Trójcy w Strzelnie, obok swego pierwszego męża (LM Strzelno). Wojciech zaślubił 2-o v. 1765.3/IX r. wdowę Antoninę Pigłowską i umarł w Dąbrówce w r. 1771, pochowany 18.IV (LC i LM Mogilno).

>Burzyńscy h. Trzywdar. Julian, rektor szkoły w Powidzu, zmarł 192.23/V r. (Dz. P.). Seweryna zmarła w Poznaniu 1922.11/XII r., a zawiadamiali o tym siostra i brat (ib.). Tą siostrą była chyba Stanisława zmarła w Poznaniu 1931.21/X r. w 81 roku życia (ib.). Brat zaś to niewątpliwie Konstanty, emerytowany rektor II Szkoły Powszechnej w Poznaniu, zmarły tam 1937.25/VI r. w wieku lat 78 (ib.). Wszyscy troje pochowani na cmentarzu Św. Marcina przy ul. Towarowej.

>Burzynscy, Burzenscy różni. Józef i Katarzyna, rodzice Adama Antoniego, ochrzcz. 1715.7/I r. (LB Grodzisko). Teodora, w r. 1749 żona Walenteogo Buławeckiego. Michał, łowczy latyczowski, miał z żony Teresy Omańskiej córkę Justynę, już nie żyjącą w r. 1753, żoną 1-o v. w r. 1728 Gabriela Jaworskiego, rotmistrza wojsk koronnych, 2-o v. Stefana Wkryńskiego, 3-o v. Władysława z Kalinowy Zaremby, cześnika sieradzkiego, starosty prośniatkowskiego (I. Kal.226 k.403). Walenty i Katarzyna z Dembińskich, rodzice Marianny, zmarłej w Markowicach 1779.26/V r., mającej lat 12 (LM. Krerowo). Ur. Stanisław, ekonom z Źrzenicy, zaślubił 1783.8/VI r. wdowę, sław. Magdalenę Brzulską (LC Środa). Józef, po którym wdowa Maria Magdalena Wirsing, córka Krystiana i Marii Doroty Kluczyńskiej, ur. 1826.5/IV r., zmarła w Poznaniu 1910.6/VII r. (LM Św. Marcin).

Zob. Bużeńscy.

>Busch, Busche, Buszm zob. Busse

>Buscy h. Jasienczyk według Paprockiego byli w województwie rawskim. Wojciech w imieniu włąsnym i żony swej Zofii Magnuszewskiej spisał w r. 1627 kontrakt z Zygmuntem Suchorzewskim, datowany w Nieniewie (I. Kal.93 s.363). Anna, żona 1-o v. Macieja Wargowskiego, 2-o v. w r. 1660 Stanisława Wardanowskiego.

>Busińscy h. Grzymała wyszli z Businy w p. szadkowskim. Mikołaj, dziedzic w Businie, nie żyjący w r. 1541, ojciec Katarzyny, w r. 1537 wdowy po Janie Pudłowskim zw. Wróbel z p. sier., ks. Jana, Stanisława, Piotra i Sebastiana (G.32 k.346v). Ów ks. Jan, kapelan kolegiaty łęczyckiej, instalowany 1511.29/XII r. na kanonię katedralną gnieźnieńską, kanonik uniejowski, wikariusz generalny i oficjał gnieźnieński 1526 r., t. r. sufragan gnieźnieński, biskup naturieński, umarł w Gnieźnie 1541.20/I r. (I. Kon.2 k.119, 127; Korytkowski). Sebastian z p. szadkowskiego, może identyczny z powyższym, nie żył w r. 1582, kiedy wdowa po nim Anna Dominikowska, cedowała synowi Stanisławowi swą oprawę na częściach Businy i Nowejwsi (I. Kal.48 s.752). Ten Stanisław t. r., krótko po 1/VI, ożenił się z Katarzyną Sieroszewską cz. Wolicką, córką Krzysztofa i Doroty z Rososzycy, która to Dorota zapisała mu w posagu 1.200 zł. (ib. s.752, 754). Stanisław nie był jedynym synem Sebastiana.

Janusz Grzymała B. cedował w r.1583 swemu bratu rodzonemu Stanisławowi zapis dany sobie w grodzie sieradzkim przez Waleriana Głuchowskiego (I. Kal.49 s.1003). Stanisław Grzymała B. z p. szadkowskiego nabył w r. 1583 od Jana Biernackiego cz. Wojsławskiego część w Przedborowie (Przyborowie) i w pustce Drozdzynie w p. ostrzeszowskim (R. Kal.5 k.371) Na częściach Businy i Nowejwsi oprawił t. r. 2.000 zł. posagu żonie swej Katarzynie Sieroszewskiej cz. Wolickiej. Wyłączył od tej oprawy części Przedborowa i Drozdzina, trzymane wtedy dożywociem przez Jadwigę B., wdowę po Janie Przedborowskim (ib. k.299v). Katarzyna Sieroszewska cz. Wolicka t. r. skwitowała braci swych Jana i Krzysztofa z dóbr należnych jej po rodzicach (I. Kal.49 s.390). Od Jana Biernackiego cz. Wojsławskiego, spadkobiercy Przyborowskich Marcina syna i Jana ojca, otrzymał Stanisław w r. 1585 pozostałe po nich ruchomości w Przedborowie i Drozdzynie (ib.51 s.66). Z żoną sporządzili zapis wzajemnego dożywocia 1589 r. (R. Kal.6 s.144) i t. r. oprawę tej żony przeniósł z Businy i Nowejwsi zwanej Brogiem na sumę 2.000 zł. zabezpieczoną na częściach Przedborowa i Drozdzina (ib. s.163). Kwitował w r. 1601 z 1.000 zł. Bartłomieja B., swego bratanka z brata stryjecznego (I. Kal.67 s.1240). Od Macieja i Wacława, braci Biernackich cz. Wojsławskich kupił w r. 1603 za 600 zł. części Kaliszkowic Pańskich w p. ostrzesz. (R. Kal.7 k.529v). Otrzymał w r. 1605 zobowiązanie od tegoż Wacława Biernackiego sprzedaży za 100 grz. części Kaliszkowic Pańskich i Przyborowa (I. Kon.32 k.30v). i t. r. kupił od niego (wedle zobowiązania jego zmarłego brata Macieja Biernackiego) za 300 grz. części Kaliszkowic Pańskich (R. Kal.1 k.35v). Katarzyna z Sieroszewskich już nie żyła 1609 r. (I. kal.75 s.44). Stansiław żył jeszcze 1612 r. (ib.78 s.69) nie żył już w r. 1622 (ib.88a s.1329). Z synów jego i Sierakowskiej, Teofil, dziedzic wsi Przedborowo i pustki Drozdziny, skwitował w r. 1627 wówczas z opieki swego brata (starszego) Dadźboga (ib.93 s.1033). Córki Stanisława: Róża, w l. 1635-42 za Mikołajem Kotowieckim, Marianna, w r. 1635 żona Łukasza Ostrowskiego i zapewne Dorota, w r. 1638 żona, a w l. 1647-61 wdowa po Stanisławie Gałęskim.

1. Dadźbóg Grzymała B., syn Stanisława i Sieroszewskiej, w r. 1622 kwitował małżonków Jarochowskich (ib.88a s.1329), żeniąc się w r. 1607 z Dorotą Szkudlską, córką Piotra, krótko przed ślubem, 17/VIII, otrzymał od jej brata Jana Szkudlskiego zapis długu 3.000 zł. jako jej posag (ib. s.1037). Zobowiązał się t. r. oprawić tej swej żonie 6.000 zł. posagu na połowie swych części w Przedborowie i Drozdzinie, należnych mu z działu z bratem Teofilwm (ib. s 1041). T. r. przeprowadził z tym bratem działy Przedborowa Nowego oraz pustek Stare Przedborowo i Drozdzin (ib. s.1044). Żył jeszcze w r. 1652. Synem jego był Kazimierz Grzymała B., wówczas skwitowany przez ciotkę Różę Kotwicką (ib.118 s.34).

2. Teofil, Grzymała B., syn Stanisława i Sieroszewskiej, w r. 1631 skwitowany z 1.500 zł. przez brata Dzdźboga (I. Kal.98a s.1074), wspólnie ze swą żoną Ewą z Grabna Grabińską wzięli wydzierżawili w r. 1635 część Przedborowa Stanisławowi Janowskiemu (I. Kal.101 s.1995). Nazwany dziedzicem części Przedborowa 1643 r. (Py.150 k.72v), nie żył już w r. 1665, tak samo zresztą jak i jego żona (I. Kal.126 s.899).

Synem jednego z tych braci, Dadźboga lub Teofila musiał być Stefan Norbert Grzymała B., już nie żyjący w r. 1665, kiedy występowała jako wdowa po nim Krystyna z Gryżyny Gułtowska, córka Jana i Rokossowskiej (1-o v. wdowa po Hieronimie Zakrzewskim) wraz z dziećmi: Marcinem, Barbarą i Krystyną (ib. s.956; P.1076 k.174v). W r. 1669 Krystyna była już 3-o v. żoną Dobrogosta Belęckiego (I. Kon.58 k.498). Jako wdowa i po tym trzecim mężu, cedowała w r. 1703 swe dobra ruchome wnukowi Walknowskiemu (I. Kal.154 s.57). Już nie żyła w r. 1713 (P.1147 II k.3v). Z córek Stefana i Gułtowskiej, Barbara była w r. 1695 żoną Adama Kazimierza Wierusz Walknowskiego, a Krystyna poszła przed 1700 r. za Jana Olszewskiego dzierżawcę Plugawic. Ta ostatnia t. r. będąc wspólnie z siostrą spadkobierczynią babki (a raczej ciotki swego ojca) Zofii B. zamężnej Kotowieckiej, odziedziczoną po niej sumę cedowała Stanisławowi Grzymisławskiemu (I. Kal.152 s.103). Krystyna i jej mąż Olszewski żyli jeszcze w r. 1713. Zob. tabl. (ma odwrocie strony).

Jadwiga, w r. 1561 żona Jana Przyborowskiego (Przeborowskiego). Bartłomiej, dziedzic części w Businie, zapewne identyczny z już wspomnianym Bartłomiejem, stryjecznym bratankiem Stanisława, wydzierżawił w r. 1605 wsie Morawki i Wólcino w p. kal. od Zofii Janowej Korzenickiej (ib.71 s.686, 688). W r. 1612, skwitowany przez stryja Stanisława, połowę wsi Busina zastawił za 800 zł. Zofii B., wdowie po Mikołaju Pomianie (I. Kal.78 s.69). W r. 1618 był mężem Agnieszki Korzenickiej (ib.84 s.1315). Anna, w r. 1622 żona Jakuba Bratkowskiego. Dorota, w l. 1636-41 żona Stanisława Gałęskiego. Katarzyna z ziemi dobrzyńskiej, w r. 1633 żona Łukasza Balińskiego. Jerzy, syn zmarłego Grzegorza, dał w r. 1659 zobowiązanie Zygmuntowi Grudzińskiemu (P.1071 k.100). Zofia Grzymulanka B., wdowa po Janie Kurowskim, wyszła 2-o v. w r. 1674, krótko po 1/II, za Stanisława Jemiołkowskiego. Żyli jeszcze oboje w r. 1676. Bogumiła, żona Jakuba Przyborowskiego, już nie żyła 1680 r. Anna i jej mąż Piotr Zaranek już nie żyli w r. 1692.

>Busse, Busz, Busch, Busche. Nie mam pewności czy wszyscy, o których tu piszę stanowią jedną rodzinę. Prawdopodobnie nie. Łaczę ich w jedną całość jedynie ze względu na rozmaitą i niestałą formę pisania się jednych i tych samych osób.

Jerzy Hening Busz wraz ze swą żoną Reginą Gadozowną (Gadow, Gadau?) wydzierżawili w r. 1686 część Zakrzewa w p. kcyń. od Aleksandra Zakrzewskiego, opiekuna bratanków po bracie Wojciechu (P.1111 IV k.22). Michał Busz i Anna, rodzice Jana, ur. w Smogulcu, ochrzcz. 1718.6/V r. (LB Smogulec). Jan Busz, Busse, nie żyjący już w r. 1813, i Krystyna, rodzice Krzysztofa, urodzonego w Żabnie, ochrzcz. 1779.6/XI r., oraz Antoniego Józefa, ochrzcz. 1780.10/XII r. (LB Mogilno). Ten Antoni, dziedzic Rzegotek koło Strzelna, zaślubił 1813.8/VI r. Urszulę Wolicką, córkę Rocha i Nepomuceny z Powalskich, urodzoną około r. 1794 (LC Krotoszyn). Ich syn Julian Klemens, ur. 1819.28/XI r. w Rzegotkach, ochrzcz. z wody w Strzelnie 4/XII t. r. z ceremonii zaś dopiero 1839.19/V r., kiedy był uczniem gimnazjum poznańskiego. Był potem księdzem, zmarł jako ociemniały w r. 1886 w Kruszewie koło Kowalewa (Dz. P.). Krzysztof, syn Jana i Krystyny, o którym wyżej, może identyczny z Krzysztofem, posesorem Urbanic 1831 r. (LB Objezierze). Andrzej B. ze Strzelców 1779 r. (LB Mogilno). Urodzona panna Rozalia Busówna zaślubiła 1781.31/VII r. Ludwika Koszko (Kosko?), a świadkiem ślubu był ur. August Buss (LC Lwówek). Rozalia zaślubiła w kościele parafialnym w Strzelcach 1790.8/II r. Józefa Zbyszewskiego (LC Mogilno).

Józef, syn Jana i Krystyny z Babińskich (a więc może identyczny ze wspomnianymi wyżej rodzicami Krzysztofa i Antoniego Józefa, a sam może identyczny właśnie z Antonim Józefem?) umarł mając lat 46 we wsi Brzeście 1842.22/IV r. Miał trzech braci i jedną siostrę (LM Ostrowo n. Gopłem). Jego rodzeństwo to niewątpliwie: Justyna, w r. 1819 za Morzyckim, Franciszek, żyjący w r. 1818, i Leopold. Sam Józef był zapewne w r. 1822 radcą kasy Ziemstwa bydgoskiego. Wspomniany Leopold, dziedzic dóbr Brzeście, mąż Marianny Dąbrowskiej, która umarła 1832.27/II r., mając lat 40. Osierociła małoletnie dzieci: Józefa, Ludwika, Jana Franciszka, ur. 1822.28/X r., Floriana Gabriela, ur. w Brześciach 1826.14/III r., Franciszka, Sabinę, Teofilę Leopoldynę, ur. 1819.1/III r. (LB i LM Ostrowo n. Gopłem). Była też córka Franciszka Marianna, ur. 1818.5/IV r., ale widocznie zmarła młodo.(ib.)

August, komisarz dóbr chobienieckich 1831 r. (LC Chobienice). Onufry, sekretarz pow. wągrowieckiego, wdowiec liczący lat 43, zaślubił w Obrze 1832.12/VI r. pannę Agnieszkę Cielecką, liczącą lat 36, posesorkę Marianowa (LC Zbaszyń). Była to jego druga żona, pierwsza Anna Niesiołowska, zmarła w Podklasztorzu 1830.16/XII r. w wieku lat 36 (LM Łęgowo). Cielecka umarła tamże 1834.10/X r., a sam Onufry też tam zmarł 1847.1/IX r. licząc lat 62 (LM Łęgowo). Z pierwszej żony było 5 córek. Z nich Anna, ur. ok. 1821, wyszła 1845.2/XI r. za Maksymiliana Gromadzkiego, urządnika sądowego (LC Łęgowo). Marianna, ur. w Podklasztorzu 1830.7/VIII r. (LB Łęgowo). Niewątpliwie siostra powyższych Honorata, ur. ok. 1826 r., wydana 1852.23/II r. za Józefa Dembińskiego, ekonoma z Wiatrowa, potem z Goli. Umarła 1882.31/VIII r. (Dz. P.).

Henryeta, w r. 1830 żona Jana Nepomucena Kozłowskiego, Emilia, mając lat 20, wyszła 1834.12/V r. za Teofila Logę, zmarła w Szewcach w Król. Polskim 1876.12/XII r., pochowana w Piotrkowie (Dz. P.). Jan i Rozalia, rodzice panny Barbary zmarłej w Owińskach 1813.6/XII r., w wieku lat 30 (LM Chludowo-Owińska). Ta Rozalia z domu Michalska zmarła w Dębogórze 1864.1/VII r., pochowana w Kcyni (ib.). Waleria, żona Gustawa, chrzestna 1865.28/II r. (LB Podlesie Kośc.). Spadkobiercy Bussego sprzedali w r. 1868 wieś Brodziszewo w p. szamotul. (około 3.200 m.m.) za 134.000 tal. (ib.). N., radca Ziemstwa, nabył w r. 1869 Tupadły w p. inowrocł. za 86.000 tal. (ib.). Nieruchomość Anny Alwiny B. we wsi Suchylas (67 ha) wyznaczona na subhastę 1876 r. (ib.). Jerzy Wojciech zmarł w Bydgoszczy 1880.24/III r. Zostały po nim dzieci (ib.). Waleria z domu Plucińska zmarła 1882.19/I r., pozostawiając męża i córkę, zamieszkałych we Wrocławiu (ib.). Ludwik zmarł 1882.12/VI r., w Sierakowie. Pozostała żona i dzieci (ib.). F. Busse sprzedał w r. 1882 Kierzkowo koło Łabiszyna (2.250 m.m.) F. Thiesowi z Berlina (ib.). Jan umarł 1886.5/XI r. w 63 roku życia. Została żona i dzieci (ib.). Gustaw zmarł 1887.12/VII r. w Gnieźnie, pochowany w Kcyni (ib.). Stanisław, mąż Teofili z Stablewskich, zmarłej w Poznaniu na Chwaliszewie 1900.30/XII r. w wieku lat 76 (LM Św. Małgorzata, Pozn.). Bolesław, dziedzic dóbr, i Helena z Eitnerów, rodzice Stefanii, zmarłej 1913.16/VIII r., w wieku lat 30 (LM Św. Wojciech, Pozn.).

>Buszewscy h. Grzymała wyszli z Buszewa (dawniej Buszewa Wielkiego) w p. pozn. Mikołaj z W. Buszewa, który w r. 1443 występował obok swych rodzonych bracim Kiełcza z Otorowa i Sędziwoja z Otorowa (P.14 k.228). Plebanowi w Zajączkowie zapisał 1446 r. dwie grz. czunszu rocznego na dwóch łanach i na części folwarku w Otorowie (P.1379 k.173). Kiełcz i Sędziwój oraz bratanek ich Jan, dziedzice Otorowa, zeznali 1447 r. na rzecz Mikołaja B. czynsz od kapitału przeniesionego z Buszewa na Otorowo (P.17 k.21). Mikołaj B. miał 1452 r. termin z Janem i Wincentym braćmi z Otorowa, synami swego zmarłego brata Kiełcza (P.18 k.116, 120). Żył jeszcze 1459 r. (ib. k.235). W r. 1469 Dorocie, wdowie po tym Miukołaju B., zeznał trzy grz. długu Andrzej, dziedzic w Kucharach (I. Kal.2 k.76v). Nie żył już 1465 r. (P.19 k.98). Synami tego Mikołaja byli Piotr, Andrzej, Jakub i Michał. Piotr i Jakub na swej połowie w W. Buszewie zapisali 1465 r. pół grzywny Stanisławowi Niemierzkowskiemu (P.19 k.98). Wszyscy czterej dziedzice w W. Buszewie 1470 r. (P.854 k.36v). Piotr był w l. 1471-88 plebanem w Witomyślu (P.22 k.140; 854 k.91v; 855 k.108v). Michał już nie żył w r. 1479, kiedy to jego syn Jerzy miał termin z Janem B. (P.855 k.78). Andrzej, altarysta w Lwówku, rezygnował w r. 1470 rodzonemu bratu Jakubowi, dziedzicowi w Wielkim Buszewie, czwartą część dworu, karczmy i folwarku, jeden ogród i czwartą część sadu i obory w tej wsi (P.1385 k.57v). Żył jeszcze 1488 r. (P.22 k.140). Jakub z W. Buszewa był 1469 r. mężem Doroty, która 1469 r. kwitowała swych braci Michała i Mikołaja z dóbr rodzicielskich w Koninie i Krzestkowicach (P.854 k.30). Jakub t. r. nazwany bratem niedzielnym w W. Buszewie Michała (P.19 k.190v). Jakub od Mikołaja Konińskiego kupił w r. 1475 za 150 grz. dwie części w Krzestkowicach w p. pozn. (P.1386 k.29v), do których to dwóch łanów osiadłych intromitowany 1476 r. (P.21 k.34). Na czwartej części Wielkiego Buszewa oprawił w r. 1479 drugiej żonie Helenie posag 500 grz. (ib. k.108). Była to chyba Helena Słopanowska? Miał 1479 r. termin z Katarzyną B. (P.855 k.78), może wdową po bracie Michale. Będąc już dziedzicem części w Otorowie, od Jana Swidwy z Szamotuł, kasztelana gnieźnieńskiego, kupił w r. 1480 za 300 grz. części we wsiach Otorowo i Swierczyno w p. pozn. (ib. k.120v). T. r. część Krzestkowic sprzedał za 150 grz. Wojciechowi dawniej Grodzickiemu, dziedzicowi w Krzestkowicach (ib. k.195v). Za niego i za brata ks. Piotra t. r. ręczyciele dali zobowiązanie, iż będzie żyć w pokoju z Wojciechem i Janem, braćmi, dziedzicami z Otorowa (P.855 k.108v). Na trzeciej części dziedzicznej w Otorowie, tj. na siedmiu łanach zapisał w r. 1495 jedną grzywnę czynszu rocznego ks. Piotrowi, altaryście w Lwówku, dziekanowi w Witomyślu (P.1383 k.80v). Skwitował 1501 r. przez córkę Małgorzatę zamężną Hersztopską z posagu, który wziął był kiedy za jej matką Dorotą Konińską (P.859 k.215v). Żył jeszcze w r. 1514 (P.866 k.36), nie żył już w r. 1517 (P.1391 k.39v). Synowie Jakuba: Michał, Mikołaj, Piotr i Jan. Córki: Dorota, żona 1-o v. w r. 1507 Mścisława (Mścicha) Durmowskiego, 2-o v. w l. 1517-48 Wojciecha Mrowińskiego, Małgorzata, w r. 1501 żona Marcina Hersztopskiego, wdowa po nim 1506 r., 2-o v. w r. 1520 żona Jana Wielżyńskiego, Katarzyna, niezamężna w l. 1527-57, dziedziczka części w Wielkim Buszewie (P.1394 k.11v; 1395 k.193v. 194; 898 k.308v), która w r. 1524 skwitowała brata Piotra i bratanków po bracie Janie ze spadku w Słopanowie i Oporowie po rodzicach (P.869 k.81). W r. 1536 pozostawała pod opieką Jana Wielżyńskiego, który jej część w Gądkach p. pozn. wydzierżawił Jadwidze Gądkowskiej i jej synom (P.874 k.203v). Z synów, Mikołaj był księdzem. W r. 1508 swe części w Buszewie i Opotorowie przypadające z działu z braćmi wyderkował za 22 grz. wujowi Mikołajowi Słopanowskiemu (P.1391 k.1v). Musiał być jeszcze jeden syn, Michał, bowiem Piotr i Jan z W. Buszewa, występujący w r. 1501, mieli brata rodzonego, którego żoną była też zmarła już Katarzyna Grodzicka (P.24 k.22v).

I. Piotr, syn Jakuba, wspomniany już w r. 1522 (P.1392 k.477v), kupił w r. 1523 od brata Jerzego za 50 grz. części w Słopanowie i Oporowie w p. pozn., odziedziczone po zmarłym wuju rodzonym Stanisławie Słopanowskim (ib. k.522). W r. 1528 na połowie części Buszewa Wielkiego, Słopanowa i Oporowa oprawił posag 120 grz. żonie swej Dorocie Mrowińskiej, córce Andrzeja (P.1393 k.217v). W r. 1530 on i Jerzy, niedzielni z bratankiem Wawrzyńcem, połowę dworu ze stajnią i ogrodem w Otorowie, odziedziczone po Annie Otorowskiej, ich siostrze "ze stryja rodzonej", siostrze zaś rodzonej, z jednego ojca, Wojciecha Otorowskiego Wilka, sprzedali wspólnie za 30 grz. Stanisławowi Otorowskiemu (P.1393 k.351v). Piotr nie żył już w r. 1533, kiedy to Jerzy B., jako stryj i opiekun córki jego Anny, całe wsie Buszewo, Otorowo, Słupanowo, Oporowo sprzedała sposobem wyderkafu za 600 grz. Malchrowi Niemierzewskiemu jej mężowi. Innymi opiekunami tej Anny byli: jej "stryj" Wincenty Otorowski, oraz wujowie rodzeni, Wojciech i Andrzej Mrowińscy (ib. k.609v, 610). Anna była 2-o v. w l. 1545-48 żoną Macieja Skrzydlewskiego cz. Belęckiego.

II. Jerzy, syn Jakuba, swą część dworu, siedliska i budynków w W. Buszewie sprzedał w r. 1517 za 8 grz. bratu Janowi (P.1391 k.40), a części w Słopanowie i Oporowie sprzedał w r. 1523 za 50 grz. bratu Piotrowi (P.1392 k.522). W r. 1530 był jeszcze świeckim (P.1393 k.351v), a już w r. 1537 jako pleban w Otorowie sprzedał za 100 grz. odziedziczoną po Annie, siostrze Wojciecha Wilka Otorowskiego, część w Otorowie i Swiączynie bratu swemu Piotrowi (P.1391 k.86). W r. 1537 sprzedał za 40 grz. swe części ojczyste w Buszewie Wielkim, Otorowie i Swiączynie szwagrowi Janowi Wielżyńskiemu (P.1394 k.133). Części w tych wsiach darował w r. 1538 bratankowi Wincentemu (ib. k.177v), a w r. 1540 części jezior Wielkiego i Małego, części dwóch zagród i wolny wyrąb zarośli w borze zwanym "Łoza" na potrzeby Wielkiego Buszewa, oraz łan pusty w Otorowie nabył od tego bratanka za 10 grz. sposobem wyderkafu (ib. k.364v). Żył jeszcze w r. 1555 (P.896 k.467v).

III. Jan, syn Jakuba, mąż Małgorzaty Przetockiej, która w r. 1503 miała stawić świadków, że była w sposkojnym posiadaniu wsi Durmowo i młyna wodnego w Głazewie w p. pozn. (P.861 k.67). Jan w r. 1509 na połowie swych części w Buszewie i Otorowie oprawił jej 100 grz. posagu (P.1391 k.2v). Ta Małgorzata była w r. 1514 obok swego rodzeństwa współdziedziczką Dankowa w p. gnieźn. (P.1392 k.36v), a w r. 1516 kwitowała swego brata Jana Przetockieogo z dóbr po rodzicach (P.866 k.322). Jan od Katarzyny Pożarowskiej, żony Baltazara Izdbińskiego, kupił w r. 1521 za 150 grz. części Słopanowa i Oporowa (P.1392 k.407). T. r. wraz z braćmi, Piotrem i Jerzym oraz z siostrą Dorotą Mrowińską i Katarzyną żoną Baltazara Pożarowskeigo, pozwany przez Katarzynę, wdowę po Stanisławie Słopanowskim o wygnanie jej z oprawy w części Słopanowa i Oporowa (P.867 k.476). Wspólnie ze swym bratem Piotrem trzecią miarę młyna wodnego na Warcie koło klasztoru Dominikanów w Poznaniu, za konsensem królewskim, sprzedali 1522 r. za 220 grz. sław. Jakubowi Rakwie, młynarzowi młyna Szklanego (ib. k.477v). Jan nie żył już w r. 1528, kiedy owdowiała Małgorzata z nieletnimi synami Wawrzyńcem i Wincentym kwitowała ich stryja a swego szwagra Piotra z połowy sumy 100 grz. (P.871 k.89). Był jeszcze syn Sebastian, chyba najstarszy, wspomniany w r. 1524 (P.869 k.89), ale ponieważ w r. 1528 o nim głucho, zapewne już wtedy nie żył. Wawrzyniec, wspomniany w r. 1530 (ib. k.351v). W r. 1590 Wawrzyniec od Stefana B. brał w zastaw za 600 zł. część Wierzchaczewa (P.953 k.547). Czyżby to był ten sam? Córki Jana: Dorota, w l. 1532-45 żona Wawrzyńca Sławiańskiego, Anna, w l. 1535-43 żona Jana Grodzickiego, Zofia, w r. 1545 żona Stanisława Lipińskiego.

Wincenty, syn Jana, pozosawał w r. 1535 pod opieką stryja ks. Jerzego (P.875 k.171v). W r. 1538 od stryja ks. Jerzego dostał części w Buszewie Wielkim, Otorowie i Swiączynie (P.1394 k.177v). Wraz z tym stryjem dziedzic w W. Buszewie, dokonał w r. 1539 ugody granicznej ze Stanisławem Chełmskim, dziedzicem w M. Buszewie (P.878 k.552). Dwa łany roli osiadłej, jeden w Swiączynie, drugi w Otorowie, sprzedał w r. 1540 za 30 grz. Janowi Wielżyńskiemu (ib. k.384v). Na połowie części w Buszewie, Swiączynie, Otorowie, Słopanowie, Oporowie oprawił w r. 1541 posag 500 zł. żonie swej Elżbiecie Jeżewskiej, córce Jana (ib. k.446v). Od swej stryjecznej siostry Anny, żony Macieja Belęckiego, nabył części w Wielkim Buszewie, które miały na nią spaść po śmierci ciotki panny Katarzyny, oraz połowę części w Otorowie i Swiączynie, które stryj Piotr B. kupił był od swego brata jerzego, dał zaś tej Annie wzamian za te dobra część w Oporowie oraz połowę części, które w Otorowie i Swiączynie nabył sam od stryja Jerzego, ponadto jeden łan roli pustej zwany "Latoszewski" w Otorowie (P.1395 k.193v, 194). Od stryja ks. Jerzego otrzymał w r. 1551 trzecią część łana osiadłego w Otorowie (P.787 k.10). Na częściach Buszewa, Otorowa, Swiączyna oprawił w r. 1556 posag 800 zł. żonie swej Magdalenie Belęckiej cz. Skrzydlewskiej, córce Stanisława (P.1396 k.357), wdowie 1-o v. po Stanisławie Bojanowskim (Kośc.237 k.238). T. r. od Hieronima Kobylnickiego nabył połowę Pierwoszewa w p. pozn., dając mu wzamian za to czwartą część Słopanowa i dopłatę 200 zł. (P.898 k.300v; 1396 k.425v). Z żoną Magdaleną Belęcką sporządził zapis wzajemnego dożywocia w r. 1558 (P.1396 k.612). Od Łukasza Jankowskiego kupił w r. 1560 za 5.500 zł. połowę Wierzchaczewa w p. gnieźn. (ib. k.796v). Połowę Pierwoszewa sprzedał t. r. za 2.300 zł. Janowi Bukowieckiemu (ib. k.800v). Dla zrodzonej z Belęckiej dzieci ustanowił w r. 1561 opiekunów (P.903 k.417). Nie żył już w 1567 r., kiedy brat jego żony kwitował ją i ich synów Jana, Jakuba i Stefana z 100 grz. (P.911 k.646v). Owdowiała Magdalena wydzierżawiła Otorowo 1579 r. synowi Jakubowi (P.932 k.27v). Żyła jeszcze, jak się zdaje, w r. 1587 (P.948 k.135v). Synowie Wincentego, z pierwszego małżeństwa Jan, z drugiego, Jakub i Stefan, córki z pierwszej żony: Jadwiga, Anna i Zofia, niezamężne w r. 1556 (P.897 k.343v). Spośród nich, Anna wyszła w r. 1582, krótko po 15/I, za Wawrzyńca Skorzewskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1590, Zofia, w l. 1582-89 żona Mikołaja Kośmidra z Białej (Bielskiego). Była jeszcze ponadto córka Urszula, chyba z drugiej żony, w r. 1590 żona Sebastiana Baranowskeigo.

1. Jan, syn Wincentego i Jeżewskiej, wspomniany w r. 1556 (P.897 k.343v), na połowie swych dóbr w Buszewie, Wierzchaczewie, Otorowie i pustce Swieczyno, uzyskanych z działu z braćmi, oprawił w r. 1570 posag 500 zł. żonie swej Zofii Przystanowskiej, córce Sebastiana (P.1398 k.78), którą zaślubił chyba 20/II t. r. (P.915 k.846). W r. 1579 Zofia występowała już jako wdowa (P.932 k.684). Synowie Jana, Stefan i Jan, w l. 1582-89 pozostawali pod opieką stryja Jakuba (P.938 k.415v; 952 k.597v). W r. 1590 młodszy z nich Jan był jeszcze małoletni, ale Stefan kwitował wtedy tego stryja z opieki (P.953 k.547). Obaj bracia występowali w r. 1596 jako dziedzice Wierzchaczewa (P.1402 k.111). O Janie nie wiem nic więcej, zapewne zmarł krótko po tej dacie. Stefan w r. 1599 części w Wierzchaczewie sprzedał sposobem wyderkafu za 2.000 zł. na trzy lata Stanisławowi Gorzyńskiemu (P.1403 k.260v). A w r. 1600 zapisał 300 zł. długu stryjowi Jakubowi (P.970 k.266v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1603, a jedyną spadkobierczynią jego była siostra Barbara, wtedy niezamężna, pozostająca pod opieką stryja Jakuba B. (P.973 k.500v). Ów stryj części w Wierzchaczewie, zarówno te, które dostały się Barbarze po ojcu, jak i odziedziczone przaz nią po bracie, wraz z borem zwanym "Sosnowiec" we wsi Otorowo sprzedał w r. 1603 za 3.800 zł. Marcinowi Poniatowskiemu (P.1040 k.876v). Barbara ta była w l. 1607-12 żoną Jana Zaleskiego z Recza.

2. Jakub, syn Wincentego i Belęckiej, ożenił się w r. 1579 z Jadwigą Kośmidrówną z Białej (Bielską), córką Joachima, a od matki swej wydzierżawił jeszcze przed ślubem Otorowo (P.932 k.27, 27v). Był w r. 1583 opiekunem bratanków Stefana i Jana (P.940 k.533v). W dziale przeprowadzonym z bratem Stefanem dostał w r. 1586 części w Otorowie z dopłatą 1.300 zł. oraz połowę jeziora zwanego "Mielna" na gruncie Buszewa (P.947 k.10v, 11v). Żonie swej w r. 1589 oprawił 900 zł. posagu na połowie Otorowa (P.1400 k.343). Od Tomasza Otorowskiego kupił w r. 1590 za 2.000 zł. części Otorowa i Swiączyna (ib. k.549). Występował w l. 1603-4 jako opiekun bratanicy Barbary, córki zmarłego Jana B. (P.1404 k.876v; 974 k.802), a w r. 1606 jako opiekun bratanków Jana i Jerzego, synów Stefana B. (P.978 k.673v). Części Otorowa i pustek Swiączyna dał w r. 1609 synowi swemu Sewerynowi (P.1406 k.627). Żył jeszcze w r. 1615 (P.994 k.713). Synem Jakuba był Seweryn, o którym niżej, córki: Anna, w r. 1596, krótko po 16/III, zaślubiła Marcina Pruskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1600, Katarzyna, w r. 1608 żona Krzysztofa Bojanowskiego z Gołaszyna, Magdalena, niezamężna w r. 1609 (Ws.25 k.265v), w l. 1617-21 żona Stanisława Kucharskiego, Małgorzata, w r. 1624 niezamężna (Ws.25 k.265v), chyba identyczna z Małgorzatą, w l. 1626-30 żoną Stanisława Łabęckiego.

Seweryn, syn Jakuba i Kośmidrówny (Bielskiej), wspomniany w r. 1603 (P.982 k.73v), żeniąc się w r. 1609 z Zofią Bronikowską, córką Piotra, na połowie swych części w Otorowie, pustce Swiączyno i jeziorze we wsi Buszewo oprawił jej posag 3.000 zł. (P.982 k.75; Ws. 204 k.354v). Wzajemne dożywocie spisał z tą żoną w r. 1610 (P.1407 k.280v). Od Jana Otorowskiego kupił w r. 1611 za 1.000 zł. części w Otorowie i Swiączynie (ib. k.451), a w r. 1612 kupił części tamże za 300 zł. od Anny z Otorowskich Janowej Węgierskiej (P.1408 k.149v). Części Otorowa i Swięczyna sprzedał t. r. Aleksandrowi Brodzkiemu (ib. k.266v). Żonie swej w r. 1617 oprawił posag 2.000 zł. (P.1410 k.443v). Wspólnie z nią nabyli w r. 1626 od Aleksandra Twardowskiego za 11.000 zł. części Mrowina i Przybrody w p. pozn. (P.1415 k.419). Zofia żyła jeszcze w r. 1632, a umarła w r. 1635 lub krótko przed tą datą. Najłodsze dziecko z niej zrodzone chrzczone było w grudniu 1635 r., niewątpliwie już po śmierci matki, bowiem t. r. Seweryn oprawił posag 1.000 zł. drugiej swej żonie Dorocie Grabskiej (R. Kal.11 k.705). W r. 1638 części Mrowina Przebrody sprzedał za 9.700 zł. kapitule katedralnej poznańskiej (P.1419 k.475). W r. 1649 Dorota Grabska była już wdową (G.82 k.83). Z pierwszego małżeństwa synowie Wojciech i Stanisław, o których niżej, Andrzej, ochrzcz. 1635.2/XII r. (LB Zduny). Córki: Teresa, ochrzcz. 1631.2/III r., żyła jeszcze w r. 1636, Dorota, ochrzcz. 1632.4/IV r., zapewne już nie żyjaca w r. 1636, Barbara, wspomniana w l. 1636-38 (ib.; P.161 k.217v; 1419 k.375).

1) Wojciech, syn Seweryna i Bronikowskiej, obok ojca i rodzeństwa w r. 1636 współdziedzic części w Mrowinie (P.161 k.217v), spadkobierca ciotki Magdaleny Kucharskiej 1659 r. (Kośc.304 k.1003v). Wraz z żoną Anną Rutkowską, córką Jana, wydzierżawił 16773.22/VII r. Kiszewy w p. kon. od Andrzeja Grodzickiego (I. Kon.60 k.832v). Żyli jeszcze oboje w r. 1677 (ib. k.966v, 1090). Wojciech żył jeszcze w r. 1682. Wspomniany wtedy syn jego Stanisław (I. Kon.63 k.588). Nie wiem czy tego Stanisława, czy Stanisława, syna Seweryna a brata Wojciecha żoną była w r. 1685 Anna Witkowska (ib.66 k.117v).

2) Stanisław, syn Seweryna i Bronikowskiej, współdziedzic w Mrowinie 1636 r. (P.161 k.217v), żył jeszcze w r. 1676 (I. Kon.60 k.940v). Córka jego Katarzyna wyszła w r. 1664, krótko po 27/II, za Jana Paczyńskiego, z którym żyła jeszcze w r. 1676.

3. Stefan syn Wincentego i Belęckiej, wspomniany w r. 1579 (P.932 k.765v), z działu dokonanego między nim a bratem Jakubem otrzymał w r. 1586 Buszewo (P.947 k.10v, 11v). Żeniąc się w r. 1588 z Jadwigą Tarnowską, córką Józefa, wdowa 1-ov. po Mikołaju Sławieńskim, dostał na krótko przed ślubem od jej opiekuna Krzysztofa Jabłonowskiego zapis długu 880 zł. (P.949 k.582v, 701; 952 k.285). W r. 1590 oprawił jej na połowie Buszewa posag 1.600 zł. (P.1400 k.504). Żył jeszcze w r. 1598 (P.968 k.1253, 1320v), nie żył już w r. 1602, kiedy to wdowa po nim Jadwiga Tarnowska, już wtedy 3-o v. żona Andrzeja Zadorskiego, otrzymała od trzeciego swego męża oprawę 1.600 zł. posagu (P.1404 k.433). W r. 1606 brat Stefana Jakub, jako opiekun osieroconych bratanków, Jana i Jerzego, zobowiązał się ich wieś Buszewo sprzedać sposobem wyderkafu za 1.600 zł. małżonkom Srzemskim (P.978 k.673v). Jadwiga z Tarnowskich była wdową już i po Zadorskim w r. 1609 (P.982 k.680v; 1406 k.613). Córki Stefana: Zofia, Anna, obie występujące jako niezamężne, pierwsza w l. 1618-22, druga w l. 1618-30 (P.1000 k.600; 1004 k.796; 1023 k.305), i Elżbieta, niezamężna w l. 1616-26 (P.996 k.340v; 1004 k.796; 1008 k.863v; 1017 k.352) nie żyjące już w r. 1630 (P.1023 k.269). Wszystkie trzy miały posagi po 600 zł. każda, zabezpieczone na Buszewie. (ib.). Z synów Stefana, o Janie wiem tylko tyle, że był jeszcze małoletni w r. 1606 (P.978 k.673v). Może to ten sam Jan wspomniany jako żyjący w r. 1610? (P.984 k.467). O Jerzym zob. niżej.

Jerzy, syn Stefana i Tarnowskiej, małoletni w l. 1606-9, dziedzic po ojcu Buszewa (P.978 k.673v; 1406 k.613), pełnoletni już w r. 1614 (P.992 k.410), wedle zobowiązania z r. 1615 sprzedał w r. 1620 Buszewo za 5.500 zł. Jakubowi Srzemskiemu (P.1412 k.119v). Żoną jego była Róża Wodecka. W r. 1628, 25/VI, Jerzy chrzcił urodzonego z tej żony syna Jana (LB Duszniki; P.1056 k.170v). Jako spadkobierca siostry Elżbiety, kwitował w r. 1630 Jakuba Srzemskiego, dziedzica Buszewa, z należnej jej sumy 600 zł. (P.1023 k.369). Od Stanisława Chełmskiego kupił w r. 1636 za 7.500 zł. Popowo w p. pozn. (P.1418 k.690), a sprzedał tę wieś w r. 1639 za 10.500 zł. Krzysztofowi Prusimskiemu (P.1419 k.1392v) i wówczas zobowiązał się stawić do akt swą żonę celem dokonania kasaty jej praw na tej wsi (P.1040 k.288v). Od Mikołaja Hersztopskiego kupił w r. 1640 za 4.440 zł. Charzewo w p. gnieźn. (P.1420 k.262). Sprzedał tę wieś w r. 1644 za 6.500 zł. Piotrowi Racięskiemu (P.1421 k.795) kwitował w r. 1647 brata swej żony Jana Wodeckiego z 4.200 zł., które w posagu za Różą Wodecką zapisał był jej zmarły ojciec Maciej (P.1056 k.183). Żył jeszcze w r. 1651 (G.82 k.411). W r. 1652 Róża, już jako wdowa,, wydzierżawiła na trzy lata od małżonków Niemieczkowskich część Skrzetuszewa w p. gnieźn. (G.82 k.536v). Prócz wspomnianego już Jana, o którym nie wiem nic więcej, miał Jerzy syna Stanisława.

Stanisław, syn Jerzego i Wodeckiej, z żoną swą Anną Golińską, wdową 1-o v. po Mikołaju Zakrzewskim, spisał wzajemne dożywocie w r. 1664 (P.1425 k.347; Kośc.305 k.561). Oprawił jej w r. 1668 posag 4.000 zł. (P.1867 k.150). Od Dobrogosta Trlęskiego kupił w r. 1675 za 18.000 zł. Drożdżyce i część Raszkowa w p. kośc. (P.1427 k.78). Żona jego nie żyła już w r. 1686, kiedy to zrodzonym z niej córkom, Katarzynie i Łucji, zapisął po 4.000 zł. posagu (Kośc. 306 k.327v). Drożdżyce i połowę Raszkowa sprzedał w r. 1688 za 17.500 zł. Wincentemu Granowskiemu (P.1115 VII k.9), a w r. 1690 od Prokopa Kołaczkowskiego kupił za 23.900 zł. Psarskie w p. kośc. (P.1431 k.367v). Nie żył już w r. 1695 (P.1129 II k.66). Syn jego Michał, o którym niżej, córki: Katarzyna zaślubiła w Granowie 1689.6/II r. Marcjana Domaradzkiego, Łucja, ochrzcz. 1669.14/XII r. (LB Poniec), zaślubiła przed 1692.24/VIII r. Ludwika Cieleckiego i żyła z nim jeszcze w r. 1705, Krystyna, ochrzcz. 1676.8/XI r. (LB Oporowo).

Michał, syn Stanisława i Golińskiej, ochrzcz. 1667.1/X r. (LB Poniec), sprzedał w r. 1695 Wojciechowi Żegockiemu i żonie jego Mariannie Belęckiej wieś Psarskie za 24.000 zł. (P.1129 II k.66). Nie żył już w r. 1715 (P.1149 I k.220v). Z Konstancji Palczyńskiej, nie żyjącej w r. 1747, był syn Stanisław (P.1289 k.52v). Ten ostatni w r. 1751 cedował Jakubowi Hersztopskiemu, rodzącemu się z Marianny Cieleckiej, córki Łucji z Buszewskich, spadek w dobrach Psarskie po ciotce Katarzynie Domaradzkiej (Kośc.325 k.75v). Zob. tablicę.

W początkach XV wieku siedzieli w Buszewie dziedzice, których przynależności rodowej nie wiem niczego bliższego. Wśród nich są i dziedzice Buszewka Małego, którzy na pewno nie byli Grzymalitami. Tomasz, Tomek B. w l. 1403-20 (P.2 k.156; 6 k.95). Jego żona Wichna 1406 r. (P.2 k.319v). Mikołaj z Buszewa 1415 r. (P.4 k.84v). Jarand z Buszeewa 1423 r. (P.7 k.55v). Hieronim z Buszewa 1423 r. (ib. k.66). Bronisz z Buszewa 1427 r. (P.9 k.84). Jakub, dziedzic w Buszewie, 1499 r. mąż Elżbiety, dziedziczki z Rękawczyna (G.6 k.50). Łukasz z Małego Buszewa sprzedał w r. 1478 za 200 grz. Małe Buszewo Mścichowi, dawniej z Zajączkowa (P.1386 k.95v). Ów Mścich z Buszewa występował w r. 1480 jako rodzony bratanek Sędziwoja Żydaczewskiego i Jana Przetockiego (ib. k.191, 196). W r. 1486 Małe Buszewo sprzedał za 320 grz. Wojciechowi Niemierzewskiemu, nabywając od niego jednocześnie sposobem wyderkafu za 100 kop groszy połowę jeziora w Durmowie, a od Katarzyny i jej synów Stanisława i Mikołaja, dziedziców w Nowym Gorzycku, nabył też wtedy wyderkafem za 150 grz. 12 łanów w Nowym Gorzycku (P.1387 k.41v). Mścich z Wieliego(!) Buszewa w r. 1489 od powyższego Niemierzewskiego nabył sposobem wyderkafu za 100 kop gr. połowę Durnowa i dwoma łanami sołeckimi w tejże wsi (ib. k.104v). Mikołaj B. nabył 1488 r. wyderkafem za 250 zł. Dobczyn w p. kośc. od Jana Baranowskiego (P.1387 k.95v). Jan B. od Michała Ruchockiego, burgrabiego konińskiego, kupił w r. 1496 wyderkafem za 100 zł. w. połowę Ruchocina (P.1383 k.126). Ks. Jan, altarysta kościoła parafialnego w Otorowie 1515 r. (P.1392 k.53). Może imię pomylone i mowa tu o ks. Jerzym, o którym było wyżej? Barbara B. cz. N. Niemierzewska wdowa po Mikołaju Bylińskim w r. 1536, siostra z jednego ojca Jana Piekarskiego (P.874 k.120). Anna, nie żyjąca w r. 1553, żona Jana Rosnowskiego. Barbara, w l. 1555-63 żona Macieja Mokronoskiego. Zofia, opiekunka Wojciecha i Jana Lipnickich, synów zmarłego Stanisława, 1557 r. (P.898 k.1016v).

@tablica: Buszewscy h. Grzymała

Zofia była w l. 1626-30 żona Janusza Krzekotowskiego. W r. 1626 w asyście swych braci stryjecznych Jerzego, Eremiana i Seweryna B-ich kwitowała Jakuba z Bukowca Srzemskiego, dziedzica W. Buszewam z 600 zł. swego posagu (P.1017 k.353). O Jerzym i Sewerynie zob. wyżej, o Eremianie nie wiem nic więcej. Syn córki owej Zofii, kanonik poznański Maciej Pilchowski legitymując się w r. 1676 ze szlachectwa przy instalacji na kanonię nazwał swą babkę błędnie Marianną, a jako jej herb podał Grzymałę (Wiemann). Wojciech, w r. 1669 dzierżawca wsi Uninie dziedzicznej Konarskiego, wojewodzica kaliskiego (I. Kal.129 s.97). Marianna, żona Franciszka Grodzieńskiego 1676 r. N., mąż Zofii z Karśnickich, córki Łukasza 1676 r. (I. Kon.60 k.909). Franciszek, pod imieniem Adama franciszkanin konwentu kaliskiego 1725 r. Jego matką była Teresa z Kossowskich, córka Andrzeja i Doroty Trąmpczyńskiej (I. Kal.161 s.8). Domicella, żona Józefa Krupockiego 1784 r. Katarzyna Salomea, zamężna Wojsławska, zmarła 1807.19/IX r., mając lat 74 (LM Ostrowo k. Gniezna).

>Buszkowscy, Boszkowscy (pierwsza forma ustaliła się ostatecznie od połowy XVI w.). wyszli z Buszkowa (dawniej też Boszkowa) w p. gnieźn. parafii skulskiej, na samym pograniczu p. konińskiego. Siedziała w tej wsi licznie rozrodzona szlachta różnoherbowa, której rozdzielić wedle herbów nie umiem. Byli wśród nich: Leszczyce (ślad w przydomku "Laska"), Łazanki, w początku XV w. Awdańce, w końcu tego stulecia Warnie, a zapewne też i przedstawiciele innych herbów, zobaczymy bowiem niżej, że nazwisko to przechodziło czasem poprzez kobiety. Mogę więc tu wymienić jedynie sporą ilość luźnych osób, przeważnie bez ustalenia powiązań genealogicznych. Stąd brak pewności, czy wśród nich nie znaleźli się też Buszkowscy z Kujaw, Buszkowscy z p. kaliskiego, lub nawet niektórzy Boszkowscy z p. kościańskiego, o których pisałem wyżej. W drugiej połowie XV w. jeden z Buszkowskich z p. gnieźnieńskiego przeniósł się do p. kcyńskiego i założoną tam przez siebie osadę nazwał Buszkowem. O jego potomkach będę mówił na końcu tego artykułu.

Hektor i Laska z Boszkowa 1415 r. (G.2 k.22). Bogumił, Maciej i Mroczek, dziedzice w Boszkowie 1415 r. (ib. k.55v, 59v). Pietrasz i Jan 1419 r. (ib. k.66, 74). Mikołaj 1424 r. (G.3 k.213v). Tomek miał termin ze Stanisławem z Lubomyśla około r. 1420 (G.3 k.272). Jakub około r. 1423 był mężem Elżbiety (ib. k.42(. W jej imieniu w r. 1448 wzywał Stefana, dziedzica w Gałczynie, do uiszczenia sumy (G.6 k.7). W imieniu tejże żony, dziedziczki z Rękawczyna, wzywał 1449 r. Janusza z Budzisławia do uiszczenia 24 grz. (G.6 k.59v). W r. 1450 był jednym z arbitrów dokonujących działu między Anną, wdową po Mikołaju z Boszkowa, a Bartoszem, Dorotą, Janem i Wojciechem, dziećmi jej (ib. k.120). Jan, dziedzic w Boszkowie, na folwarku w tej wsi oprawił w r. 1449 posag 50 grz. żonie swej Sądce (P.1380 k.77v).

Swiętochna "Łazanczyna" (Lanszanczina) z Boszkowa miała w r. 1449 termin sądowy z bratem Andrzejem i matką Anastazją (G.7 k.10). Jan "Łazanka" na swej części Boszkowa oprawił w r. 1466 posag żonie Swiątochnie (Swiętochnie) (P.1384 k.224). Żył jeszcze 1482 r. i był ojcem Tomasza i Jana (G.11 k. m.74v a 75). Tomasz B. "Łazanka" cz. "Kokoszka" na połowie części w Boszkowie oprawił w r. 1489 posag 30 grz. żonie swej Annie (P.1387 k.120). Nie żył już w r. 1499, kiedy to jako dziedzice w Boszkowie występowali jego synowie, Mikołaj i Jan (G.24 k.24v). Rodzeństwo: Jan, Mikołaj, Barbara, Dorota i Elżbieta, dziedzice w Boszkowie, otrzymali w r. 1501 od swej siostry ciotecznej Elżbiety, żony sławetnego Jakuba Króla z Torunia, zapis 5 grz. długu i w tej sumie zastaw pięciu cząstek roli w Buszkowie (G.24 k.150v). Między braćmi Mikołajem i Janem z jednej strony, a Janem, Jakubem i Tomaszem, dziedzicami w Boszkowie i Kaliskiej z drugiej strony, założone zostało w r. 1500 vadium (ib. k.89v). Jan, Barbara i Dorota, dzieci zmarłego Tomasza, miały w r. 1513 sprawę z braćmi Piotrem i Michałem B-mi "Plichtami" o pięć morgów pola, które Jan i jego siostry nabyli od Elżbiety Królowej (G.25 k.421, 423v). W r. 1514 kwitowali Piotra B. dziedzica w Boszkowie, z 5 grz (G.19 k.252v). Przeciwko wspomnianemu Janowi, którego po ojcu zwano "Kokoszką", występowała w r. 1513 jego matka Anna, skarżąc go o wygnanie jej z oprawy w częściach Boszkowa (Py.170 k.87). T. r. Wawrzyniec Gałczyński i Marcin B. poręczyli za matkę i syna, iż będą żyć w pokoju z Piotrem i Michałem B-mi "Plichtami" (G.25 k.417v). Jan, Barbara i Dorota, pozywali w r. 1514 owych Plichtów, którzy im nie stanęli i z tej racji winni byli płacić winę (P.866 k.12). T. r., jako spadkobiercy zmarłej Elżbiety, żony Króla, występowało rodzeństwo: Piotr, Jan, Barbara i Dorota, dziedzice w Boszkowie (G.25 k.484). Miał więc Tomasz conajmniej trzech synów. Jan Kokoszka pozywany był w r. 1541 przez Jakuba B. i Barbarę Jastrzębską małżonków (G.29 k.135). Od Piotra "Plichty" kupił w r. 15343 za 20 grz. zagrodę w Boszkowie (G.335a k.187). Zapewne ten sam Jan, nie żyjący już w r. 1549, był ojcem Marcina i Bartłomieja (G.34 k.374v). Z nich Marcin "Kokoszka", piszący się stale Buszkowskim, pozywany był w r. 1562 o najechanie domu i zabicie Floriana Siedleckiego (G.41 k.549v). Części w Siedlcu sprzedał w r. 1564 za 300 zł. braciom Wawrzyńcowi i Grzegorzowi Siedleckim (P.906 k.702v; 1397 k.356v). Może ten sam Marcin był w r. 1558 mężem Agnieszki Słowikowskiej, córki Andrzeja? (G.37 k.243). Marcina, już nie żyjącego w r. 1579, synem był Jakub (G.57 k.472). Ten w r. 1599 kupił od Wojciecha Pomorzańskiego za 1.500 zł. część w Karczewie w p. gnieźn. (P.1403 k.358). Pożyczywszy Janowi Pomorzańskiemu 400 zł., wziął od niego w zastaw w r. 1605 część Bojenic w p. gnieźn. (G.68 k.428v). Żył jeszcze w r. 1610, kiedy to występował obok swych zamężnych sióstr, Jadwigi i Anny (G.337 k.336v, 337v). Zapewne jego bratem był wspomniany w r. 1588 Jan, syn nieżyjącego już Marcina (I. Kon.23 k.165). Wspomniany wyżej Bartłomiej, syn Janam a brat Marcina, występujący w r. 1551 (P.891 k.163), żył jeszcze w r. 1581, kiedy syn jego Jan kwitował Jana Chwalikowskiego (G.59 k.299).

Mikołaj "Laska" z bratem Piotrem, dziedzice w Boszkowie, kupili wspólnie w r. 1449 za 130 grz. od Jakuba, dziedzica w Kościeszkach, części Kościeszek i części wsi Siedlec w p. kon. (P.1380 k.100). Mikołaj ów na połowie części w Boszkowie i Siedlcu oprawił w r. 1462 posag 80 grz. żonie Barbarze (P.1384 k.95v). Synem Mikołaja był Michał, córkami: Anna, Jadwiga i Katarzyna (G.7 k.180v). Jan Paksiński, syn Katarzyny a wnuk zmarłego Mikołaja Laski, część w Boszkowie spadłą po tym dziadzie na niego obok ciotki jego rodzonej Jadwigi, sprzedał 1494 r. za 30 grz. Jakubowi B. (G.16 k.69), a w r. 1497 wraz z tą ciotką zeznał, iż ten Jakub B. "Nyrka", któremu w posagu za żoną sprzedali oni za 40 grz. część neleżącą do owej ciotki w Boszkowie, Siedlu i Białej(?) w p. gnieźn., uiścił te 40 grz. (G.17 k.12). Drugi z braci, Piotr, pożyczył Janowi Kopydłowskiemu 10 grz. wziął w zastaw łan w Kopydłowie (I. Kon.2 k.102). Ten sam Piotr nabył w r. 1467 za 32 grz. sposobem wyderkafu od Chebdy z Góry łan we wsi pustej Góry w p. kon., a żonie swej Dorocie, siostrze tego Chebdy, oprawił 60 grz. posagu na swych połowach w Boszkowie i Siedlcach (P.1384 k.249v). Jan Kopydłowski skwitował w r. 1469 z pożyczonych 10 grz. (I. Kon.2 k.121v). Szwagra Chebdę z Gór skwitował w r. 1472 z 60 grz. posagu swej żony (I. Kon.1 k.5).

Bartłomiej na połowie części Boszkowa w p. kon.(!) oprawił w r. 1462 posag 30 grz. żonie swej Dorocie (P.1384 k.112v). Jakub B. miał w r. 1466 sprawę z Piochną o jej posag oprawiony na Siejuszycach (I. Kon.2 k.88). Jakub połowę swych części w Boszkowie sprzedał 1475 r. za 30 grz. bratu stryjeczno-rodzonemu Grzegorzowi (P.1386 k.35). Nie wiem czy ten, czy inny Jakub na połowie części w Boszkowie oprawił w r. 1469 posag 150 grz. żonie swej Barbarze (P.1385 k.16). Miedzy Tomaszem B. ze wsi Siedlec(!) i jego bratem rodzonym(!) Tomaszem B. z Boszkowa, występującymi z jednej strony, a Chebdą i Janem, braćmi, dziedzicami Góry, z drugiej strony, założone zostało w r. 1475 vadium (Z. Kon.2 k.166). Tomasz, dziedzic w Siedlcu, Boszkowie i Kaliskiej, występował w r. 1476 jako brat rodzony nie żyjącego już Piotra B. z Kaliskiej, ojca Doroty. Rodzonym wujem owej Doroty nazwany Stanisław Wolski (I. Kon.1 k.80, 80v).

Wojciech B. z Boszkowa sprzedał w r. 1482 Chebdzie Górskiemu za 50 grz. części w Boszkowie ojczyste oraz nabyte od małżonków, Wojciecha Kuli i Barbary (P.1386 k.153).

Jerzy i Stanisław rodzeni, niedzielni z Boszkowa zeznali 1482 r. dwie morgi ojczyste w tej wsi za 2 grz. Chebdzie Górskiemu (G.11 k.98v).

Szlachetny Tomasz Boszkowski, obywatel poznański, kupił w r. 1485 za 150 grz. od opatrznego Jana, młynarza królewskiego na Warcie, miarę z tego młyna (P.1387 k.37).

Andrzej części w Ościsłowie w p. kon. sprzedał w r. 1494 za 50 grz. braciom z Baranowa i ich matce Małgorzacie, zatrzymując dla siebie tylko jeden łan trzymany wyderkafem od Jaranda Wiśniewskiego (P.1383 k.47). Jakub, dziedzic w Boszkowie, oprawił w r. 1494 na połowie części tej wsi oraz części Siedlca i Kościeszek w p. kon. posag 30 grz. żonie swej Jadwidze, córce Adama Markowskiego (P.1383 k.23v).

Aleksy B. h. Warnia, występował w województwie kaliskim w r. 1497 (St. Pr. Pol. Pomn.VII).

Jakub zw. "Nerka" ("Nyrka") z Boszkowa nabył za 40 grz. od Jadwigi, ciotki Jana Paksińskiego "Pastwy", części w Noskowie i Siedlcu i otrzymał w r. 1494 od tego ostatniego poręczenie uwolnienia tych dóbr od obciążeń (G.23 k.71v). Jakub ten sprzedawszy za 15 grz. Mikołajowi B. grunt w Boszkowie zw. "Lasczyński" (od "Laska") oraz część "Lasczyńską" w Siedlcu, zobowiązał się w r. 1501 uwolnić te dobra od obciążeń (G.24 k.151). Trzy morgi w Buszkowie i część "Lasczyńską" w tejżę wsi sprzedał sposobem wyderkafu w r. 1511 za 12 grz. Elżbiecie Słonkowskiej, żonie Piotra B. (G.19 k.186). Ponowił tę transakcję w r. 1514 za 10 grz. (G.25 k.484). Rodzonemu siostrzeńcowi Andrzejowi B. zobowiązał się 1513 r. sprzedać za 24 grz. swe części w Boszkowie (G.25 k.416v). Miał w r. 1515 termin z Katarzyną Mikołajczewską i Janem B. "Szetą" (małżonkami?), którzy wygnali go z części ojczystej w Boszkowie, należnej mu wzamian za część Kościeszek wskutek dokonanego podziału (P.866 k.282v). T. r. swoją część w Boszkowie, część "Łaszczyńską" w tej wsi nabytą wieczyście od Laski B., oraz trzy morgi "Żyrantowskie" w tejże wsi wyderkował za 120 grz. Jarosławowi z Wrzący, tenutariuszowi miasta Koła (I. i D. Z. Kal.2 k.31v). W r. 1516 część "Jakubowską" w Boszkowie sprzedał sposobem wyderkafu za 10 grz. Marcinowi B. zw. "Szpetka" (G.335a k.38). Jakub B. "Nerka" z Wilczyna część rodzicielską w Siedlcu sprzedał w r. 1521 za 12 grz. Marcinowi B. zwanemu "Szpet" (G.335a k.59). "Nerka" B. część "Liszkowską" we wsi Biela w p. gnieźn. sprzedał 1524 r. za 20 grz. Wincentemu Górskiemu (Z. Kon.6 k.20v). Nie żył już w r. 1527, kiedy to jego siostrzeniec Maciej B., sługa Andrzeja, Marcina i Mikołaja braci Górskich, sprzedał im za 20 grz. pusty łan "Nerczyński" w Bieli (Z. Kon.6 k.34). Bracia Jakub i Aleksy (może synowie Jakuba "Nerki") sprzedali w r. 1531 za 400 grz. części w Boszkowie Janowi, Stanisławowi, Krzysztofowi, Mikołajowi i Marcinowi Sokołowskim z Warzymowa (P.1393 k.448v). Z tych braci, Aleksy B. "Nerka" części w Boszkowie i Siedlcu sprzedał w r. 1544 za 100 grz. Stanisławowi i Janowi Tomickim (ib. k.131v). Chyba ten sam Aleksy wzywał w r. 1543 Sebastiana, Adama i Wojciecha do uwolnienia części "Mroczkowskiej" i "Jakubowskiej" w Siedlcu (I. Kon.3 k.414v). Imię Aleksy nie należy do często spotykanych, możnaby więc sądzić, iż B-cy z przydomkiem "Nerka" pozostawali w bliskim stosunku do wspomnianego wyżej Aleksego B. h. Warnia.

Jakub, mąż Barbary Jastrzębskiej, córki Macieja i Elżbiety Rzyszyńskiej, która to Barbara w r. 1522 miała termin z bratem Mikołajem Jastrzębskim i siostrą Małgorzatą, wdową po Janie Przedzyńskim, o wygnanie jej z części dóbr macierzystych Wilczyno, Górka i Marszewo w p. gnieźn. (G.28 k.73, 87v). Żonie tej w r. 1525 zastawił za 50 grz. część w Boszkowie (ib. k.187v). Od Katarzyny, żony Nasiegniewa Lubienieckiego, kupił w r. 1526 za 50 grz. częsci Siedlca (ib. k.218; I. Kon.2 k.120). Wspólnie ze swą żoną części zwane "Kościeszka" i "Mroczkowska" w Boszkowie sprzedali w r. 1530 braciom Warzymowskim (Sokołowskim z Warzymowa) za 50 grz. (P.1393 k.358). Barbara, jako współspadkobierczyni zmarłego brata Mikołaja, wspólnie ze swą siostrą Słonkowską sprzedały w r. 1532 za 40 grz. dom na podzamczu w Krakowie Mikołajowi Kotwiczowi, wojskiemu kaliskiemu (I. i R. Z. Kal.4 k.275v). Obydwie te siostry dwa łany w Marszewie sprzedały w r. 1533 za 150 grz. Mikołajowi Wilczyńskiemu (G.30 k.27v). Barbara "Kościeska" swą część zw. "Jastrzębską" w Wilczynej Górze, dobra swe macierzyste, sprzedała w r. 1534 za 200 zł. Maciejowi Lewinowi Rzeszyńskiemu (P.1393 k.634v), w t. r. swe części we wsiach Wielkie Rzyszyno i Kościeszki z borem w Pustej Woli należącym do Małego Rzyszyna w p. kruszw. dała swym córkom: Annie, Anastacji i Agnieszce, a wspólnie z tymi córkami części w Małym Rzyszynie sprzedała za 150 grz. krewmnym swym, ks. Feliksowi, kanonikowi kruszwickiemu, Maciejowi i Stanisławowi Rzyszuyńskim Lewinom, braciom (ib. k.619v, 620). W r. 1535 owa Barbara, nazwana też Kozielską (P.875 k.254v, 259), bowiem wraz z siostrą obok Wilczynej Góry w p. gnieźn. i Rzyszyna W. i M. w p. kruszw. miały i Kozielsko w p. kruszw. Jakub nie żył już w r. 1541, a Barbara sprzedała wtedy odziediczoną po swym bracie Mikołaju połowę Jastrzębnik w p. kal. za 100 zł. Jakubowi Jastrzębskiemu (G.335a k.250v). Córki Jakuba i Barbary były już w l. 1544-45 zamężne: Anna za Janem Raczyńskim cz. Laskim, Anastazja za Piotrem Sarnowskim, Jadwiga za Wojciechem Ruchockim. Ta ostatnia wspomniana i w 1546 r. (I. Kon.4 k.119, 162v, 163; G.335a k.328v).

Marcin B. nabył wyderkafem w 1490 r. od rodzonego wuja ks. Mikołaja z Ostrowąsa za 60 grz. część w Ostrowąsie (G.15 k.54). Marcin B. od Elżbiety, córki zmarłego Grzegorza B., brał 1496 r. w zastaw za 30 grz. jej część w Boszkowie (G.16 k.162v). i ponowił tę transakcję w r. 1499 (G.18 k.78). Marcin, dziedzic w Boszkowie, w r. 1502 od Jana Paksińskiego i ciotki jego Jadwigi kupił za 40 grz. część "Grzegorzewską" w Boszkowie i Siedlcu (G.25 k.213; Py.169 k.228v). Pożyczywszy 6 grz. od Jakuba Baranowskiego Ostrowąsa, zastawił mu w r. 1504 część w Siedlcu (I. Kon.1 k.328). Z żony Barbary, nie żyjącej już w r. 1517, miał syna Jana, który wówczas skarżył Jarosława z Wrzący o wygnanie z części w Boszkowie (P.866 k.408v, 421). Marcin B. ze swym niedzielnym synem Janem płacić mieli w r. 1512 winę, bo nie stanęli z pozwu Jakuba B. o wygnanie go z części Boszkowa (P.865 k.175v).

Marcin B. zw. "Szpeta" (Spetha, Szpetha, Shpetha) występował w r. 1513 (G.25 k.337). Od Jakuba B. "Nerki" kupił w r. 1521 za 12 grz. część w Siedlcu (G.335a k.59v). Nie żył już w r. 1539, kiedy wdowa po nim Jadwiga Siemieńska i ich dzieci: Sebastian, Adam, Wojciech, Anna, wdowa po opatrznym Marcinie Potockim, Katarzyna i Justyna, sprzedali za 500 grz. części w Boszkowie i Siedlcu Stanisławowi i Janowi Tomickim (P.1394 k.315). Sebastian, Adam i Wojciech "Szpetowie" nie dopuścili w r. 1533 intromisji do części w Boszkowie i Siedlcu braci swoich stryjeczno-rodzonych Mikołaja i Marcina (I. Kon.2 k.313). Spłacheć w Boszkowie i Siedlcu sprzedali sposobem wyderkafu w r. 1536 za 10 grz. Łukaszowi Lenartowskiemu (G.31 k.40v). Części Siedlca i Boszkowa kupili t. r. za 100 grz. od Marcina B., syna Mikołaja (I. Kon.3 k.1), a w r. 1537 nabyli od Mikołaja B. i jego syna Marcina części w tychże wsiach za 200 grz. (Z. Kon.6 k.90v). W r. 1543 występowali jeszcze jako niedzielni (I. Kon.3 k.414v). Może jeden z tych braci, Adam, był identyczny z Adamem, już nie żyjącym w r. 1583, ojcem Zygmunta, Sebastiana i Pawła (N.161 k.39v). Wspomniani tu bracia stryjeczno-rodzeni Mikołaj i Marcin, synowie Mikołaja, który żył jeszcze w r. 1537, to też chyba "Szpetowie"? Jan "Szpetha" zapewne mąż Katarzyny Mikołajewskiej, 1515 r. w Boszkowie i Kościeszkach (P.866 k.282v).

Piotr i Michał B-cy, bracia niedzielni, mieli w r. 1513 sprawę o pięć morgów pola z dziećmi zmarłego Tomasza B. (G.25 k.417v, 421). Nie stanęli z pozwu owych dzieci i w r. 1514 mieli płacić winę (P.866 k.12). Z nich Piotr w r. 1511 mąż Elżbiety Słonkowskiej, córki Mikołaja (G.19 k.186), która w r. 1514 od Jakuba "Nerki" nabyła sposobem wyderkafu trzy morgi "Żyrantowskie" i część "Leszczyńską" w Buszkowie (G.25 k.484). Piotr, Michał i Wojciech, bracia rodzeni i niedzielni, dziedzice w Boszkowie, 1519 r. nie stanęli z pozwu Michała B. o wygnanie go z części Siedlca (P.867 k.229). W r. 1521 miał ów Piotr sprawę ze stryjem swym Mikołajem zw. "Żyramt" o połowę folwarku "Żyrantowskiego" w Boszkowie (G.28 k.29). Od brata Michała nabył w r. 1531 za 50 grz. części w Boszkowie i Siedlcu (G.29 k.203v). Te części w r. 1532 sprzedał sposobem wyderkafu za 20 grz. swym dzieciom ze zmarłej już Elżbiety, tj. Andrzejowi, Janowi, Annie, Helenie i Małgorzacie (Z. Kon.6 k.71). W r. 1534 sprzedał za 20 grz. Janowi B. "Kokoszce" zagrodę w Boszkowie przy drodze do Gębic (G.262 k.127; 335a k.187). Części w Siedlcu w r. 1535 sprzedał wyderkafem za 12 grz. Małgorzacie B., żonie Jana Lenartowskiego (Z. Kon.6 k.86), zapewne swej córce, występującej jeszcze i w r. 1539 (I. Kon.3 k.122v). Od swego brata Michała kupił w r. 1541 za 60 grz. części w Boszkowie (ib. k.108v). Ten Michał w r. 1531 występował jako "B. zwany Słonkowski" i był wówczas dziedzicem w Słonkowie (G.29 k.203v).

Mikołaj B. zw. "Swiącki" dostał w r. 1514 od Jakuba B. "Nerki" zapis długu 2 grz. i jednego wiardunku na trzech stajach roli w Buszkowie (G.25 k.485). Nie żył już w r. 1535, kiedy występował jego syn Jan (I. Kon.2 k.364).

Jakub B., (raz mylnie nazwany Mikołajem), w r. 1514 mąż Zofii Gulczewskiej, córki Jakuba Gulczewskiego "Czuprachta" (G.25 k.522; 259 k.294). Ta Zofia wspólnie ze swą siostrą panną Barbarą sprzedały w r. 1516 za 50 grz. Stanisławowi Sobiesierskiemu części macierzyste w Sobiesierni (G.335a k.36). Jakub, ten sam czy inny, w r. 1516 lub nieco przed tą datą sprzedał części w Boszkowie Annie Szyszyńskiej, żonie Jakuba Gradlińskiego (P.866 k.367). Może ten Jakub B. identyczny z wspomnianym wyżej Jakubam B. "Nerką"?

Jan od Bartłomieja Jutroskiego nabył sposobem wyderkafu w r. 1525 za 30 grz. dwa łany we wsi Bestwin i część młyna wodnego w tejże wsi zwanego "Klimek" w p. pyzdr. (P.1393 k.51). Jan na połowie części w Buszkowie oprawił w r. 1527 30 grz. posagu żonie Małgorzacie Budzisławskiej, córce Bartłomieja (P.1393 k.159). Piotr na połowie swych części w Boszkowie oprawił w r. 1528 posag 20 grz. żonie swej Zofii Krzywickiej, córce Jana z ziemi rawskiej (Z. Kon.6 k.38). Oboje małżonkowie zabezpieczyli w r. 1534 na Boszkowie i Siedlcu 22 grz. długu Marcinowi Goryńskiemu (I. Kon.2 k.333). Jakub części w Boszkowie sprzedał w r. 1531 za 50 grz. żonie swej Małgorzacie Redeckiej, córce Jana (P.1393 k.390v).

Jan i Walenty, synowie Piotra, już nie żyjącego w r. 1549. Z nich Jan był w r. 1543 plebanem w Polanowicach (I. Kon.4 k.10). W r. 1549 obaj bracia, jako niedzielni, pożyczywszy 12 grz. od Macieja Wiśniewskiego, zastawili mu swą część w Siedlcu (I. Kon.5 k.164). Walenty, chyba ten sam, na połowie części w Boszkowie i Siedlcu oprawił w r. 1557 posag 30 grz. żonie Annie, córce zmarłego Jana B. (Z. Kon.6 k.197v). Części w pustce Siedlec sprzedał w r. 1559 za 300 grz. Marcinowi B. (P.1396 k.718). Nie żył już w r. 1572. Siostrami jego były, Barbara, wtedy żona sławetnego Jana Kijkowskiego, mieszczanina z Strzelna, a zapewne i nie żyjąca już Małgorzata, żona Sebastiana Kijanowskiemu (I. Kon.16 k.265).

Adam, w r. 1569 sługa Stefana Grudzińskiego, posesor trzech łanów we wsi Gruszka (N.155 k.16).

Nie żyjącego już w r. 1579 Stanisław miał synów Stanisława i Jana. Z nich Stanisław wydzierżawił w r. 1579 miasto Miłosław w p. pyzdr. Michałowi Drozdowskiemu (Py.116 k.418v). Żona tego Stanisława, Zofia Lucławska cz. Kaczanowska, córka Andrzeja, dostała w r. 1584 zobowiązanie od mężowskiego brata Jana B. rezygnowania sobie jego części w Miłosławiu (P.943 k.203). Stanisław spisał z żoną wzajemne dożywocie w r. 1585 (Py.122 k.127v). Nie żył już w r. 1593, kiedy występowała jego córka Anna, zrodzona z Kaczanowskiej (P.960 k.407). W r. 1605 Anna ta była żoną Marcina Garlińskiego. Jan, brat Stanisława, żył jeszcze 1590 r. (Py.125 k.446v).

Jakub, brat Petronelli, która w r. 1581, krótko po 11/I, wyszła za Jana Pomorzańskiego (G.59 k.33v). Brat i siostra występowali też i w r. 1599 (G.66 k.154v). Może ten sam Jakub był w l. 1587-1602 mężem Anny Wyszławskiej, córki Kaspra (G.62 k.605v; 67 k.329v). W r. 1599 wspomniana córka Jakuba i Anny - Jadwiga (Kc.123 k.326). Jakuba (czy tego?) siostrą była Dorota, która w r. 1588, krótko po 23/II, wyszła za Jakuba Kunowskiego (G.63 k.13v). Dorota żyła jeszcze w r. 1592.

Maciej był w r. 1585 mężem Barbary Zasułtowskiej, córki Wojciecha (Py.122 k.137v), spisał z nią wzajemne dożywocie w r. 1600 (P.1403 k.586). Bracia rodzeni Wojciech i Piotr 1585 r. (I. Kon.21 k.343). Anna, wdowa po Stanisławie B., zapisała 1590 r. dług swej matce sław. Zofii, żonie sław. Marcina Cielucha, obywatela poznańskiego (Kc.27 k.220v). Stanisław ożenił się w r. 1593 z Anną Wyszławską, córką Józefa, zapisując jej przed ślubem t. r. sumę 220 zł. (P.960 k.10v). Jak powiedziałem już przedtym, w tym samym czasie żył Jakuba B. mąż Anny Wyszławskiej. Czy w jednym lub drugim wypadku nie zaszła pomyłka co do imienia?

Wojciech, syn zmarłego Marcina, kupił w r. 1594 od Wawrzyńca Bunińskiego za 200 zł. piątą część roli zwanej "Dzialik" w Buninie w p. kal. i za 1.000 część w tejże wsi (R. Kal.6 k.830v, 838v). Te części sprzedał t. r. Jakubowi Bunińskiemu i jego żonie (ib. k.879). Ten to Wojciech był w l. 1595-1602 mężem Ewy Bunińskiej (I. Kal.62 s.1375; 68 s.1293).

Panna Anna, córka zmarłego Andrzeja, kwitowała w r. 1603 Dorotę ze Spławia Kościelecką, kasztelanową międzyrzecką (P.974 k.453). Mikołaj, syn Michała, okazywał 1604 r. rany zadane sobie przez mieszczan kcyńskich (Kc.124 k.547v). Jan B. z żoną Małgorzatą Gądkowską kwitował 1604 r. z zapisu Annę Ulatowską, wdowę po Bartłomieju Smuszewskim, z zapisu (I. Kal.70 k.492v). i t. r. zawierał kontrakt z Anną z Noskowa, wdową po Jakubie Gądkowskim (ib. k.295). Bartłomiej z p. konińskiego, nie żyjący już w r. 1605, ojciec Krzysztofa (I. Kon.32 k.126v), w l. 1605-11 mąż Anny Łątkowskiej cz. Gołkowskiej (ib. k.284v; G.71 k.273). Anna, żona Tomasza Wolskiego 1605 r. Sebastian, mąż Agnieszki Witkowskiej, córki Jana, która w r. 1610 skarżyła Annę z Kościelskich Dembińską o wyrzucenie jej z dzierżawy wsi Wysoka (N.60 k.420).

Paweł, w r. 1614 mąż Jadwigi Modliszewskiej, córki Wojciecha (P.992 k.60), spisał z nią w r. 1616 wzajemne dożywocie (P.1410 k.305). Umarł w r. 1617 lub 1618 (P.988 k.709; 100 k.337v). Wdowa żyła jeszcze w r. 1623 (G.76 k.356).

Jan w r. 1615 oprawił posag 500 zł. żonie Elżbiecie Kamienieckiej, córce Jana (P.1840 k.30).

Piotr, syn zmarłego Bartłomieja, zapisał 1612 r. dług 180 zł. Feliksowi Wardęskiemu (I. Kal.78 s.1256). T. r. żoną jego była Barbara Przybysławska, córka Wojciecha (P.988 k.201), wraz z którą wydzierżawili w r. 1615 części miasta Ciechel od małżonków Grzymisławskich (I. Kal.81 k.170). Skwitowała go w r. 1617 z 100 zł. Regina Swinarska, wdowa po Jerzym Przybysławskim (I. i D. Z. Kal.28 k.274). Piotr ten spisał w r. 1618 wzajemne dożywocie z żoną (R. Kal.9 k.123). T. r. on i jego żona zostali skwitowani przez Grzymisławskich z dzierżawy Ciechla (I. Kal.84 s.733). Barbara, jako współspadkobierczyni swego stryja Jana Przybysławskiego, sprzedała w r. 1618 za 300 zł. części po nim we wsi Karski Podleśne Reginie Swinarskiej, wdowie po stryju (R. Kal.9 k.379v). Piotr i Barbara 1624 r. wydzierżawili od Jakuba Baszkowskiego części Gałązek (I. Kal.90v s.2419).

Marcin, syn Andrzeja z województwa łęczyckiego, dał w r. 1620 zapis Krzysztofowi Mycielskiemu (I. Kal.86 s.1991). Nie wiem czy mamy tu do czynienia z kimś kto tylko przelotnie, np jednym pokoleniem zahaczył o wojewódzywo łęczyckie, czy też pochodził z rodziny wiodącej się z tamtej ziemi.

Jakub, nie żyjący już w r. 1620, ojciec Świętosława (G.75 k.464v). Ten sam może Świętosław, nie żyjący już w r. 1646, ojciec Wojciecha, Jana i Macieja (Kc.129 k.128v, 144). Z nich, Wojciech zaślubił 1651.19/II r. Annę Gorzeńską, córkę Stanisława (LC Dakowy Mokre). Był w r. 1654 tenutariuszem starostwa kcyńskiego (LB Kcynia). Z żoną w r. 1660 spisał wzajemne dożywocie i oprawił jej 3.000 zł. posagu (N.225 k.490v, 492). Tenutariusz Tarnowa koło Łękna 1663 r. Dzieci: Maciej, ochrzcz. 1654.20/II r. (LB Kcynia), i Krystyna, ochrzcz. 1663.10/VI r. (LB Tarnowo k. Łękna). Jan, syn Świętosława, kwitował w r. 1648 Wojciecha Jarochowskiego (P.1058 k.11v).

Wojciech, syn Wojciecha, 1622 r. (I. Kon.42 k.91v). Walenty był w r. 1626 mężem Anny Rychalskiej(!) z Karsznicy (ib.44 k.603). Wojciech, po którym wdową była Łucja Rycharska, w r. 1629 współspadkobierczyni brata Wojciecha Rycharskiego (P.143 k.201).

N., ożeniony z Anną Głębocką, córką Jana, 1625 r. (Kc.19 k.491). Wojciech, franciszkanin konwentualny, w imieniu własnym i nieletniego brata Jana dał w r. 1627 plenipotencję rodzonemu stryjowi Piotrowi (I. Kal.93 s.1425). Sebastian i Paweł, bezpotomni, nie żyjący już obaj w r. 1631, bracia rodzeni Anny, żony sławetnego Michała Szczerbińskiego i zmarłej już Reginy, żony Bartłomieja Kulińskiego (P.1024 k.450v). Stanisław, Władysław i Andrzej, bracia zmarłego bezpotomnie Łukasza, toczyli w 1637 proces z Piotrem Lipskim, stolnikiem kaliskim (P.761 k.334v). Maurycy, syn zmarłego Piotra, 1638 r. (G.80 k.427). Ks. Jan, pleban u Św. Małgorzaty w Poznaniu, fundował w r. 1651 ołtarz św. Jana Chrzciciela (P.1860 k.41v). Anna, żona Wojciecha Żelskiego 1655 r.

Marcin, pochowany 1662.4/I r. u Bernardynów w Kole (Arch. Bern. W. 48). Franciszek, z Buszków, chrzczony 1672.16/II r. (LB Góra k. Żnina). Konstancja, w l. 1685-88 żona Aleksandra Ubysza. Mikołaj, brat Teresy Bogumiły, żony 1-o v. Aleksandra Kowalskiego (G.89 s.52), 2-o v. w r. 1690 Jana Arcemberskiego. Ks. Jakub, proboszcz w Kołdrąbiu w r. 1690 (P.1431 k.554).

Jan zaślubił 1691.19/II r. Annę Wężykównę Miedzianowską z Michalczy (LC Kłecko), córkę Andrzeja i Joanny Janecjuszówny (P.1139 IX k.30v; 1338 k.165). Żyli jeszcze oboje w r. 1724 (Kc.135 k.30v; G.94 k.356). Ich córki: Marianna, ur. w Chociszewie, ochrzcz. 1692.11/VII r. (LB Popowo Kośc.), w r. 1755 wdowa po Wawrzyńcu Guzickim, Anna, w l. 1737-71 wdowa po Szymonie Konarskim. Synowie: Walenty Franciszek, ochrzcz. 1699.18/II r. (LB Kcynia), Jakub, ochrzcz. z wody 1701.15/VII r. (LB Św. Marcin, Pozn.), i Kasper Konstanty, ochrzcz. 1704.13/I r. (LB Fara, Pozn.), żyjący jeszcze w r. 1755 (I. Kon.78 s.916; P.135 k.119), bezpotomny, nie żyjący już w r. 1764 (P.1338 k.165).

Anna, córka zmarłego Andrzeja, w r. 1692 żona Wawrzyńca Radolińskiego (ZTP 35 s.835). Ks. Krzyszytof Wojciech, wikary szubiński, syn zmarłego Wojciecha, rodzony stryj Jana, 1693 r. (Kc.132 k.670v). Remigian, ojciec Wojciecha, 1701 r. (P.1140 II k.46v). Andrzej nie żyjący już w r. 1713, mąż Heleny Kurzeskiej, skarbnikówny rawskiej, też wtedy już zmarłej (Kc.134 k.131v). Ich córka Zofia, niezamężna w r. 1711, w r. 1713 była żoną Michała z Drzewicy Głuskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1727. W l. 1741-43 była już wdową i po drugim mężu Kazimierzu Swierczyńskim. Michał, po którym wdową była w r. 1715 Franciszka z Chraplewa Łącka (Py.156 s.18). Konstancja i jej mąż Stanisław Slepowroński, nie żyli oboje w r. 1721. Anna umarła w Pyszczynie koło Gniezna 1726.4/IX r., przybywszy tam do siostry (Rosińskiej?), pochowana u Św. Michała w Gnieźnie (LM Św. Michał, Gniezno). Jan z żoną Małgorzatą Piotrowską, rodziece Ignacego, ur. w Goconowie 1780.9/II r. (LB Chełmce). Bartłomiej, mąż Agnieszki Chociszewskiej, nie żyjącej już w r. 1783, ojciec Wojciecha, który t. r. spisał wzajemne dożywocie z żoną Elżbietą Baranowską, wdową 1-o v. po Andrzeju Szczytnickim (I. Kon.82 k.402). Żyli jeszcze oboje w r. 1784 (G.111 k.66).

Jan Nepomucen, ekonom w Konarach, z żony swej Katarzyny miał syna Tomasza Sylwestra, ur. 1807.28/XII r. (LB Konary). Jan, intendent leśny, i Katarzyna z Duchowskich, rodzice urodzonych w Ławiczynie, w 1817.6/V r. Jana Nepomucena, i 27 młynie 1821/II r. Franciszki Romany (LB Św. Michał Gniezno).

Przechodzę teraz do B-ch, których mogę powiązać genealogicznie z jakąś jedną całość. Jakub, na częściach w Boszkowie w p. gnieźn. oprawił w r. 1467 posag żony swej Doroty (P.1383 k.244). T. r. dał Maciejowi z Jabłowa część Siedlca i dopłatę 30 grz. wzamian za trzecią część Jabłowa w p. kcyń. parafii chomętowskiej (P.1383 k.283v). W r. 1470 od Wojciecha cz. Wojuty z Dębowa i żony jego Heleny nabył za 30 grz. inee części Jabłowa i Zbylutowa w p. kcyń. (P.1385 k.71), i t. r. na połowie Jabłowa oraz na połowie sumy wyderkafowej zapisanej na Jabłowie i Zbylutowie oprawił 60 grz. posagu żonie Dorocie (ib. k.71v). Temuż Wojucie i jego żonie dał w r. 1473 wzamian za ich części w Jabłowie folwark zw. "Gajewicko" w Boszkowie w p. gnieźn. i dopłatę 120 grz. (P.1383 k.208). Dziedzic w Zbylutowym Jabłowie, na tej wsi oprawił t. r. posag 60 grz. żonie Dorocie (ib. k.208v). W r. 1493 Jakub B., dziedzic Zbylutowa i Jabłowa oraz leżącej w tejże samej chrząstowskiej parafii wsi Boszkowo, dziś Buszkowo (Kozierowski, BNT IV s.62). Ta ostatnia wieś, występująca wtedy w źródłach poraz pierwszy, została niewatpliwie założona przez Jakuba, ktory dał jej nazwę swej wsi rodzinnej, położonej we wschodnim krańcu powiatu gnieźnieńskiego.

Jan Boszkowski, zapewne syn powyższego Jakuba, na połowie Jabłowa i Kościankowa w p. kcyń. oprawił w r. 1511 posag 50 grz. żonie swej Agnieszce Rusieckiej, córce Jana (P.786 s.308). Agnieszka ta w r. 1518 miała termin z Mikołajem Goczanowskim z M. Jabłowa (Kc.8 k.142v). W r. 1546, już jako wdowa po Janie B. i pani wienna na M. Jabłówku, pozywała Wojciecha, Michała i Mikołaja, braci rodzonych B-ch, dziedziców w M. Jabłówku (Kc.11 k.8v), zapewne synów Jana. Czy i jej, to pytanie?

Mikołaj Buszkowski (tak pisali się też wszyscy jego potomkowie) na połowie Buszkowa w p. kcyń. oprawił w r. 1552 posag 300 zł. żonie swej Febronii Cerekwickiej (P.1396 k.35). W r. 1558 Febronia ta była już wdową (G.37 k.114v), a w r. 1571 żoną 2-o v. Macieja Leskiego (Łęskiego?) (Kc.117 k.508). W r. 1575 synowie Mikołaj, Michał, Jan i Adam kwitowali ojczyma z 100 zł. długu, uwalniając w ten sposób od zobowiązania swego brata Wojciecha (Kc.24 k.504). Febronia 1584 wspólnie ze swymi synami, zrodzonymi w pierwszym małżeństwie, Michałem, Wojciechem, Adamem i Janem, części wsi Kobyłki w p. kcyń. sprzedała za 5.000 zł. Stefanowi Grudzińskiemu, kasztelanowi nakielskiemu (P.1399 k.385). Już nie żyła w r. 1585 (Kc.119 k.153). O synach: Michale, Janie, Wojciechu i Adamie, zob. niżej.

1. Michał, syn Mikołaja i Cerekwickiej, wspólnie z braćmi Janem i Wojciechem sprzedał w r. 1571 za 3.000 zł. części Buszkowa i Pustek Kościankowa Sebastianowi Palędzkiemu (Kc.117 k.503v). Wraz z braćmi Janem, Wojciechem i Adamem oraz Janem Kaczkowskim kupili wspólnie w r. 1572 od Katarzyny, żony Wojciecha Szczycińskiego, za 4.000 zł. części wsi Kobyłki (P.1398 k.327). Od Wojciecha Kluczewskiego kupił Michał w r. 1598 za 3.000 zł. części w Gorzewie (Kc.123 k.125; N.219 k.315). W r. 1596 był mężem Barbary Przepełskiej, córki Mikołaja (Kc.122 k.60; 123 k.458v). W r. 1601 spisał z nią wzajemne dożywocie (P.788 k.10). Od Andrzeja Kobelińskiego kupił w r. 1602 za 3.000 zł. części w Rosnówku Małym (P.1404 k.734). Części w tej wsi sprzedał w r. 1605 za 1.100 zł. Janowi Wolskiemu (P.1405 k.372). Od Jana Palędzkiego nabył w r. 1611 sposobem wyderkafu za 5.000 zł. całe wsie Buszkowo i pustą Jabłówko Małe (P.1407 k.504) Żył jeszcze w r. 1616, kiedy żonie swej oprawił posag 1.000 zł. (P.1410 k.287), nie żył już w r. 1618, a jego brat Adam występował wówczas jako opiekun jego synów Mikołaja, Stanisława i Adama (P.1000 k.224). Barbara Przepełska jako dożywotniczka, została w r. 1620 wraz z synami Mikołajem i Adamem, skwitowana z 500 zł. przez Piotra Rosnowskiego (P.1004 k.1364). T. r. wraz z synem Mikołajem i synem Stanisławem, a w imieniu syna Adama, scedowała Jakubowi Rogalińskiemu sumę 1.000 zł., za którą Maciej Węgierski wyderkował był zmarłemu jej mężowi wieś Szkółki w p. gnieźn. (ib. k.957). Umarła między r. 1623 i 1624 (G.76 k.326; 77 k.190). Córki Michała: Zofia, żona 1-o v. w l. 1619-31 Adama Pląskowskiego, 2-o v. w l. 1635-40 Jana Modlibowskiego, łowczyca inowrocławskiego, 3-o v. w l. 1642-44 Michała Bogwiedzkiego, Katarzyna, w r. 1626 żona Stanisława Machowskiego. Były ponadto niezamężne: Anna, Marianna, Urszula i Krystyna, występujące w r. 1626 (P.1016 k.422), z których dwie ostatnie już nie żyjące w r. 1631 (G.79 k.427v).

1) Mikołaj, syn Michała i Przepełskiej, małoletni w r. 1618 (P.100 k.224), skwitowany został w r. 1622 przez matkę z kontraktów (G.76 k.93). T. r. spsał wzajemne dożywocie z żoną Dorotą Mierzwińską, córką Stanisława (P.1413 k.683v; G.80 k.254). Oboje t. r. nabyli sposobem wyderkafu od Jana Skrzetuskiego części w Bojenicach w p. gnieźn. (P.1413 k.80). Od wspomnianego Skrzetuskiego nabyli też wyderkafem w r. 1628 częsci w tejże wsi za 1.000 zł. (P.1416 k.189v). W r. 1631 oboje scedowali za 1.000 zł. Adamowi Skrzetuskiemu ów nabyty od Skrzetuskiego wyderkaf Bojenic (G.79 k.437v, 438). Od Adama Skrzetuskiego nabył w r. 1633 Bojenice za 2.000 zł. (P.1417 k.738). Mianował w r. 1639 opiekunów dla zrodzonego z Mierzwińskiej potomstwa (G.80 k.624v). W r. 1640 wziął w zastaw za 1.000 zł. od Marianny z Małachowskich Ostrowskiej części wsi Małachowo Samborowice (G.90 k.687). Części Bojenic, kupione od Adama Skrzetuskiego, sprzedał w r. 1644 za 3.000 zł Hieronimowi Bieganowskiemu (P.1421 k.974), a żonie w r. 1645 oprawił ponownie posag 1.500 zł. (P.1422 k.97). Dorota żyła jeszcze w r. 1651 (G.82 k.414v, 415). Mikołaj zobowiązał się w r. 1655 wobec Wojciecha Krusińskiego sprzedać mu za 1.000 zł. części Gorzewa w p. gnieźn., które ojciec kupił od Wojciecha Kluczewskiego (N.227 k.317). Drugą żoną tego Mikołaja była Zuzanna Grzymisławska, córka Stanisława, wojskiego kaliskiego, wdowa 1-o v. po Mikołaju Bieganowskiem. Kwitowała się ta Zuzanna w r. 1655 wzajemnie z małżonkami Brzozowskimi z dzierżawy Bojenic (G.82 k.1143v). Mikołaj spisał z nią wzajemne dożywocie w r. 1658 (P.1070 k.267v). W r. 1660 skasowała ona dożywocie na Bojenicach (N.227 k.590m 591). Żyła jeszcze w r. 1667 (Kc. 131 k.3v), nie żyła już w r. 1670, kiedy o Mikołaju mówi się jako o jeszcze żyjącym (ib. k.182). Córka Mikołaja i Mierzwińskiej, Jadwiga, niezamężna w r. 1651 (G.82 k.414v, 415), a w l. 1652-60 żona Wojciecha Pląskowskiego. Syn Kazimierz, o którym niżej. Może był i drugi syn Jan, bowiem w r. 1693 Jan, syn Jana, występował jako stryj wnuków Kazimierza (P.1125 k.147).

Kazimierz, syn Mikołaja i Mierzwińskiej, wspomniany już w r. 1649 (Kc.129 k.532), dostał w r. 1660 od macochy Zuzanny Grzymisławskiej zapis długu 1.000 zł. (N.227 k.510v). T. r. mianowany jednym z opiekunów dzieci siostry Pląskowskiej (ib. k.509v). Żył jeszcze w r. 1687 (Kc.132 k.444v), nie żył już w r. 1701 (P.1140 II k.46v). Z Katarzyny Wyganowskiej, córki Wojciecha i Bogumiły Mieszkowskiej, żyjącej jeszcze w r. 1703, nie żyjacej już w r. 1736 (P.1143 I k.14; I Kal.171/3 s.37), zostawił synów: Wojciecha, Michała i Władysława Franciszka. Ten ostatni żył w r. 1712 (G.93 k.98v).

(1) Wojciech, syn Kazimierza i Wyganowskiej, nie żył już w r. 1687 kiedy jako wdowa po nim występowała Anna Wolska (Kc.132 k.444v). Został t. r. lub krótko przed tą datą, zabity przez Mikołaja Leśniewskiego. W r. 1693 wdowa w imieniu własnym i nieletnich dzieci, Stanisława i Jadwigi, kwitowała Leśniewskiego z 400 zł. zapisanych jej teściowi w r. 1687, i z procesu o zabójstwo. Jako współopiekun nieletnich występował też wtedy ich stryj Jan, syn Jana (P.1125 k.147). Nie żyła ta Anna już w r. 1715 (N.198 s.51). Wojciech miał córkę Jadwigę, w l. 1715-40 żonę Franciszka Piaszczyńskiego, oraz synów, Stanisława i Andrzeja. Bratem stryjecznym tego Wojciecha nazwany Jan, żyjący w r. 1693, nie żyjący już w r. 1715 (N.198 s.51). Franciszka zamężna Piaszczyńska występowała w r. 1731 jako spadkobierczyni swego pradziada Mikołaja B. (G.96 j.369v).

a. Stanisław, syn Wojciecha i Wolskiej, wspomniany w r. 1687 (Kc.132 k.444v), w r. 1738 mąż Barbary Węgierskiej (Kc.139 k.36v), zobowiązał w r. 1743 się sprzedać za 200 zł. Mariannie z Piaszczyńskich Sawickiej (więc zapewne swej siostrzenicy) części w Nieczasławicach, odziedziczone po babce Katarzynie i po pradziadzie Wojciechu Wyganowskich (I. Kal.178/80 s.165). Bezpotomny, nie żył już w r. 1764 (ib.204/5 k.109v).

b. Andrzej, syn Wojciecha i Wolskiej, wspomniany w r. 1687 (Kc.132 k.444v), chyba już nie żył w r. 1693, bo nie figuruje w pokwitowaniu danym Leśniewskiemu, zabójcy ojca (P.1125 k.147).

(2) Michał, syn Kazimierza i Wyganowskiej, występował w r. 1701 (P.1140 II k.46v). Ożenił się w r. 1703 z Elżbietą Orlikowską, córką Jana i Ludwiki Ulatowskiej (P.1143 I k.14).

2) Stanisław, syn Michała i Przepełskiej, małoletni w r. 1618 (P.1000 k.224), sumę 200 zł., zapisaną przez zmarłego Adama Pląskowskiego a wyprocesowaną od jego córki Anny, siostrzenicy Stanisława, cedowała 1636 r. jej matce a swojej siostrze Annie, obecnie Modlibogowej (P.1133 k.839), zaś sumę 500 zł. zapisaną sobie przez Jana Modliboga, cedował w r. 1650 bratankowi Kazimierzowi (Kc.129 k.543). Żył jeszcze w r. 1653 (G.82 k.662).

3) Adam, syn Michała i Przepełskiej, małoletni w r. 1618 (P.1000 k.224), żył jeszcze w r. 1622 (P.1008 k.14v).

2. Jan, syn Mikołaja i Cerekwickiej, miał wedle zobowiązania z r. 1571 swej matki stanąć do akt (Kc.117 k.508). Żył jeszcze w r. 1584 (P.1399 k.385). Milczy już o nim zapis jego braci w r. 1585 (Kc.119 k.153), więc już zapewne wtedy nie żył.

3. Wojciech, syn Mikołaja i Cerekwickiej, wspomniany w r. 1571 (G.51 k.220v), żył jeszcze w r. 1590 (P.953 k.270v). Zapewne identyczny z Wojciechem B., mężem Ewy Bunińskiej, która w r. 1596 kwitowała z 84 zł., reszty z sumy 480 zł., Jakuba Bubińskiego i jego żonę Ludmiłę Węgierską (I. Kal.63 k.552v). Ta Ewa, córka Wawrzyńca Węgierskiego, żyła jeszcze wraz z mężem 1624 (ib.90b s.2877).

4. Adam, syn Mikołaja i Cerekwickiej, wspomniany w r. 1571 (G.51 k.220v), posiadacz (dziedzic?) Kobyłek, zabił w r. 1586 we wsi Górka Jana Czartkowskiego (Kc.119 k.234). Mąż Katarzyny Przecławskiej, wdowy 1-o v. po Janie Sierosławskim, zmarłej w r. 1589 (P.951 k.209v; 952 k.15). Adam zabił w r. 1596 w Poznaniu Jana Racędowskiego (Py.128 k.71). Od Marcina Nadbora nabył w r. 1598 sposobem wyderkafu za 500 grz. dwa łany w Nadborowie Wielkim w p. kcyń. (P.1402 k.835v). W r. 1618 był opiekunem bratanków, synów Michała B. (P.1000 k.224). Zob. tablicę.

@tablica: Buszkowscy

W nieznanym mi, ale niewatpliwie bliskim związku genealogicznym z powyższymi Andrzejem, ożenionym z Heleną Kurzeską, pozostawiły: Marianna, żona 1-o v. Jana Fakinetti, sekretarza JKMci, 2-o v. w l. 1683-94 Jana Zygmunta Lewald Majera, kapitana, potem majora JKMci, oraz Anna, żona Adriana Gawrońskiego z województwa łęczyckiego. Małżonkowie Gawrońscy już nie żyli w r. 1711.

>Buszkowscy z Buszkowa w p. kaliskim. Świeszek z Buszkowa miał 1422 r. termin z Janem Laską z Łęgu (Z. Kal.12 k.31v). Bieniak z Buszkowa nabył w r. 1443 od Mikołaja i Piotra braci z Pacynowic połowę Pacynowic w p. kal., dając im wzamian za to Pieruszewo w p. kal. i dopłatę 30 grz. (P.1379 k.55). Maciej B. działał 1445 r. w imieniu Jana Kamblana z Grabu (Py.11 k.268). Maciej, "niegdy z Buszkowa", sprzedał w r. 1446 Andrzejowi z Krośnina za 150 grz. połowę Buszkowa i Rudy w p. kal. (P.1379 k.130). Maciej niegdy z Buszkowa, obecnie z Pacynowic, pozywał 1453 r. Piotra z Pacynowic (I. Kal.5 k.18v). Maciej z Buszkowa kwitował 1461 r. z kaucji poręczycielskiej Mikołaja i Jana, braci rodzonych z Szczur (I. Kal.1 k.34v). Od ks. Andrzeja niegdy z Ciemirowa kupił w r. 1462 za 100 grz. połowę Ciemirowa w p. kal. (P.1384 k.152). Nie żył już w r. 1469, kiedy jego syn Piotr z Buszkowa połowę wsi Ciemirowo w p. kal. sprzedał za 100 grz. Mikołajowi z Gizał. Jako jeszcze nieletni, działał wówczas w asyście rodzonego swego wuja ks. Tomasza, plebana z Żegocinie, oraz rodzonego stryja Mikolaja B., obydwu dziedziców w Buszkowie (P.1385 k.51). Piotr, pisany z Pieruszyc, zastawił 1474 r. swą cześć w tej wsi za 10 grz. Mikołajowi Suskiemu (I. Kal.2 k.305v), a będąc już klerykiem, swoje cztery łany w Pieryszycach sprzedał sposobem wyderkafu w r. 1475 synom Mikołaja "Mieczka" z Pacynowic (P.1386 k.39). Ten sam Piotr, ale już bez cech duchownego, w 1582 r. kwitował z 10 grz. Mikołaja Pleszewskiego (I. Kal.3 k.83v) i z 40 grz. za sprzedaną część w Pioruszycach Marcina Pioruskiego (ib. k.86v). Mikołaj, może brat Macieja a stryj Piotra, dziedzic w Buszkowie, na połowie wsi Ruda i na całym dworze, inwentarzu i sadzawce w tej wsi oprawił w r. 1469 posag 60 grz. żonie swej Dorocie (P.1385 k.28). Łan w Rudzie sprzedał za 10 grz. Andrzejowi Charzewskiemu (P.1383 k.276v). Katarzyna, córka Mikołaja B., kwitowała 1468 r. ojca ze swych dóbr rodzicielskich w Buszkowie (I. Kal.1 k.469v). Elżbieta, wdowa po Mikołaju z Buszkowa, kwitowała Bartłomieja Gruszczyńskiego, kasztelana kaliskiego, z oprawy 60 grz. swego wiana na połowie Buszkowa (ib.2 k.184). Małgorzata, żona Wojciecha B., domagała się 1479 r. uiszczenia 8 grz. od Jana Sulisławskiego (ib. k.536v).

>Buszkowscy z Buszkowic w p. inowrocławskim. Beata z Polic, matka Macieja i Marty B-ch, dziedziców w Buszkowicach, zapisała im w r. 1516 dług 5 grz. z dóbr Buszkowice i Tupadły w p. inowrocł. (I. Kon.1 k.460v). Maciej i Marta w r. 1530 części odziedziczone po swych rodzicach we wsi Police w p. kon. wymienili z braćmi Bartłomiejem, podkomorzym inowrocławskim, Janem i Wojciechem Lubstowskimi na części wsi Rożniatowy (Z. Kon.6 k.57). Maciej z p. inowrocł. otrzymał w r. 1534 od Jana Wilka Skubarczewskiego zapisa długu 20 zł. za sprzedanego konia (G.30 k.95). W r. 1547 toczył sprawę o ten dług z synami zmarłego Jana Wilka Skubarczewskiego (P.886 k.445v).

Zapewne do tych B-ch zaliczyć należy Piotra, sędziego grodzkiego brzeskiego w r. 1611 (R. Kal.8 k.1), podsędka ziemskiego brzeskiego 1619 r. (Kc.127 k.156v), zmarłego między r. 1621 i 1623 (ib. k.507v; N.222 k.444v), ojca Ewy, żony 1-o v. Wacława Czarnotulskiego, 2-o v. w l. 1620-39 Jana z Grabia Psarskiego. Wojciech, skarbnik brzeski kujawski, dziedzic Kościeszek w p. brzeskim, mąż Katarzyny z Gorynina Goryńskiej, która owdowiawszy była 2-o v. żoną Stanisława Chociszewskiego (G.89 s.194; I Kon.72 k.122).

>Butlerowie h. Własnego. Ernest Magnus, syn Hermana, nie żyjącego już w r. 1677, był w r. 1661 mężem Jadwigi Żychlińskiej, wdowy 1-o v. po Stefanie Domiechowskim, a córki Łukasza (I. Kal.125 s.1029). W r. 1677 od Barbary z Siewierskich Kożuchowskiej, stolnikowej kaliskiej, wziął w zastaw za 5.000 zł. wsie Karsy, Bobry i Wierzchosław (ib.138 s.853). Jadwiga była bezdzietna (I. Kon.68 k.147). Niwątpliwie ten sam Ernest Magnus zaślubił 1679.29/V r. Ewę Węgierską, wdowę 1-o v. po Franciszku Pigłowskim (LC Skalmierzyce). Nie żył już w r. 1681, kiedy wdowa była już żoną trzeciego z kolei męża, Stanisława Wądałkowskiego (I. Kal.140 k.98, 270).

Jan i jego żona Krystyna Tarnawiecka nie żyli już oboje w r. 1680. Wtedy ich syn Jan oprawił posag 13.000 zł. swej żonie Annie Leszczyc Mierzewskiej, córce Andrzeja i Teresy Pigłowskiej (ib.140 k.78v). Byli jeszcze prócz niego synowie Krzysztof i Andrzej oraz córka Zofia. Jan, Krzysztof i Andrzej cedowali w r. 1681 siostrze Zofii i jej mężowi Teodorowi Rozpolicz(!) Terleckiemu sumę 3.000 zł. z dóbr Karpiołówka i Czartkówka w p. krzemienieckim (ib. k.224v). Jan w r. 1685 występował obok brata Krzysztofa i siostry Zofii Terleckiej jako siostrzeniec i współspadkobierca Tomasza Tarnawieckiego (I. Kon.66 k.48). Jan i Mierzewska nia żyli już oboje w r. 1729, kiedy ich syn Michał występował wspólnie z żoną Ewą Chwalęcką, córką Sebastiana i Katarzyny Godurowskiej (I. Kal.167 s.164). Wzajemne dożywocie spisali w r. 1730 (ib. s.216). Ewa, dziedziczka Grudzielca, w r. 1736 zobowiązała się sprzedać tę wieś za 9.000 zł. Józefowi Wężykowi (ib.171/3 s.203). W r. 1756 Michał występował jako spadkobierca matki (I. Kon.79 k.27). Żeniąc się w r. 1760 2-o v. z Marianną Morawską, córką Rocha i Katarzyny Iwańskiej, krótko przed ślubem, 1/II, otrzymał od niej zapis 1.500 zł. na jej sumie na wsi Zorzewsko, dziedzicznej Bogumiły z Gałczyńskich Mierzewskiej (ib. k.166v). W r. 1764 Michł już nie żył, a Marianna idąc t. r. 2-o v. za Kazimierza Kiełczewskiego, krótko przed ślubem, 28/IV, zapisała mu 1.500 zł. na swej sumie posagowej na części Szyszynka zwanej "Czeszejkowszczyzną", dziedzicznej swego ojca (ib. k.361).

Jan i Jadwiga z Mierzewskich, rodzice Katarzyny, ur. w Szkudli, ochrzcz. 1681.10/XI r. (LB Kucharki). Michał, już nie żyjący w r. 1682, ojciec Jana (I. Kon.63 k.780). Anna Buthlerowa zaślubiła w r. 1705 szlachetnego Jana Bereszewskiego(?) (LC Jedlec). Jadwiga, w r. 1747 wdowa po Franciszku Piaszczyńskim. Nepomucen, dzierżawca plebani w Kamieńcu i żona jego Franciszka, rodzice Józefy, ochrzcz. 1789.21/III r. (LB Kamieniec).

>Butowicz szlachetny Adam, sługa Aleksandra Karłowskiego, administratora Jastrzębca, w r. 1678 mąż Katarzyny Jasińskiej (N.185 k.706v).

>Buzewski(?) szlachetny Andrzej, plenipotent Krzysztofa Koniecpolskiego, wojewody bełskiego, kwitował w r. 1653 Stanislawa Konopnickiego z kontraktu dzierżawy części Tuliszkowa (Py.151 s.158).

>Buziecka urodzona Franciszka zaślubiła w Kłecku 27/VII Szymona Wiśniewskiego.

>Buzman, Buzmen. Jan B. z Zaborowic otrzymał w r. 1594 od Jerzego Korzbok Zawadzkiego zapis długu wyderkafowego 2.400 zł. ma częściach Wielkiej Goliny i Bukówki w p. kośc. (Ws.13 k.112v). Henryk Buzmen i żona jego Anna Lescze (Leschę?), oboje ze Śląska, sumę 2.000 zł., należącą się im od Macieja Bojanowskiego, cedowali 1612 r. lub przed tą datą Maciejowi Bogołowskiemu (I. Kal.78 s.1670). Kasper B. (Buzner?), nie żyjący już w r. 1649, mąż Elżbiety Kalckreuth, ojciec Anny, żony w l. 1649-67 Kaspra Pogorell, dziedzica części Gołaszyna (Ws.68 k.15; 208 k.59).

>Bużenscy, Bużyńscy (czasem Burzyńscy) h. Poraj wyszli z Bużenina w p. sieradzkim. Bracia niedzielni z Bużenina, ks. Stanisław, kustosz kurzelowski, i Mikołaj nabyli wspólnie sposobem wyderkafu w r. 1476 od Agnieszki, żony Jakuba z Dębna, wojewody sandomierskiego, za 1.000 zł. w. wsie Nidom i Czaple w p. gnieźn. (P.1386 k.52). Ks. Stanisław, kanonik gnieźnieński i płocki, i jego brat Mikołaj nawani w r. 1481 dziedzicami wsi Nidom (G.21 k.98). Mikołaj B. zeznał 1485 r., iż ks. Uriel, biskup poznański, i Jakub z Dębna, kasztelan i starosta krakowski, uiścili 1.000 zł., które on i jego brat ks. Stanisław mieli sobie zapisane na wsi Nidom (P.855 k.158). Mikołaj B. z Lutogniewu, mąż Katarzyny, która w r. 1493 miała termin ze Stefanem Kołaczkowskim (P.23 k.97).

Jan B., syn zmarłego Mikołaja, występujący pod opieką stryja Jana z Chodcza, starosty haliskiego, miał w r. 1496 sprawę o miasto Kazimierz z Hektorem z Orchowa (I. Kon.1 k.261v). T. r. od Hektora Orchowskiego nabył sposobem wyderkafu za 700 zł. dwie części miasta Kazimierza i wsi przyległych w p. kon. i pyzdr., które to dobra Orchowski trzymał wyderkafem od Andrzeja z Szamotuł, kasztelana kaliskiego (P.1383 k.102).

Mikołaj z Bużenina zw. "Kuropłoch", dziedzic w Bużeninie 1502 r., ojciec Jana i Doroty, wtedy żony Pawła Gniewęckiego (G.25 k.197). Ta Dorota, żona Gniewęckiego, nazwana w r. 1527 spadkobierczynią rodzonego wuja Jana Orchowskiego, a siostrą rodzoną (chyba z jednej matki?) Mikołaja Skóry z Gaju, dzierżawcy Obornik (P.1393 k.178). W r. 1530 sprzedała swemu mężowi sumy na mieście Bużeninie i przyległych wsiach (ib. k.332v). Mikołaj nie żył już w r. 1509, kiedy to wdowa Katarzyna, wówczas 2-o v. żona Jana Cerekwickiego, połowę ojczystych części wsi Lutogniew w p. pyzdr. dała po swej śmierci swym dzieciom z pierwszego małęństwa: Tomaszowi, Małgorzacie i Annie B-im (P.786 s.162). Rodzeństwo to występowało w r. 1514 (Py.24 k.182). Z nich, Anna, w l. 1517-27 była żona Feliksa Zimnowodzkiego.

Piotr, sędzia ziemski sieradzki 1557 r., dziedzic Ralewic w p. szadkowskim, mąż Jadwigi Konopnickiej, córki Andrzeja, starościca wieluńskiego, zmarły zapewne w r. 1579 (Rocznik T. Herald. III; Kobierzycki, Przyczynki II, s.71; Niesiecki). Jego synowie, Jan i Hieronim, córki: Katarzyna, 1-o v. za Wojciechem Gaszyńskim z Wierzchlasu, 2-o v. w r. 1578 za Bartłomiejem Biskupskim Mrukiem, Regina, w r. 1596 wdowa po Sebastianie Rudnickim, podsędku ziemskim sieradzkim, Anna, żona Jana Suchorzewskiego, dziedzica Czermina, oboje nie żyjący już w r. 1620. Wedle Niesieckiego, Anna, to żona 1-o v. Ptaszkowskiego, 2-o v. Balińskiego, a miała być wedle niego i Małgorzata, niezamężna.

1. Jan, syn Piotra, wspólnie z bratem Hieronimem właściciele Rudnik 1579 r. Jan, sekretarz królewski, otrzymał w r. 1580 konsens królewski na wykup starostwa ostrzeszowskiego od Rokossowskiego. Bezdzietny, umarł mając lat 30 w r. 1581 w Dyneburgu, a spadkobiercy w r. 1582 dostali konsens na ustąpienie wójtostwa w Ostrzeszowie Janowi Krzysztoporskiemu (M. K.127 k.32; Niesiecki; I. Kal.47 s.798).

2, Hieronim, syn Piotra, kasztelan sieradzki w l. 1588-1603, starosta warecki, nie żyjący już 1604 r. ożeniony wedle Niesieckiego z Ewą Trepczyńską z Wilkowiecka, miał synów, Spytka, Stanisława i Wojciecha. Marcin Zaremba, starosta grabowski, w r. 1604 zobowiązał się stawić Bernardynę Melcjanównę, wdowę po Andrzeju Zarembie, swoją matkę, aby ich pokwitowała z umowy zawartej z och ojcem o dzierżawę wsi Kalinowa (I. Kal.70 k.1046). Z nich Stanisław żył jeszcze 1616 r., ale był poza krajem (I. Kal.82 s.1555).

1) Spytek, cz. Rogacjan, syn Hieronima, kasztelana sieradzkiego był 1601 r. w Padwie na uniwersytecie. Części wsi Ralewice i Piotrachy w p. szadkowskim zastawił 1615 r. za 4.000 zł. Piotrowi Rudnickiemu (I. Kal.81 k.485v). W r. 1616 występował jako współspadkobierca zmarłej ciotki Anny, zamężnej Suchorzewskiej (I. Kal.82 s.1555). Skarbnik sieradzki 1620 r., potem był kasztelanem konarskim sieradzkim 1630 r. (Uruski; Boniecki). Jego żona Anna Rudnicka, córka Jana, kasztelana sieradzkiego, i Małgorzaty Russockiej, swoją część spadku w dobrach rusocińskich, borzysławskich, kazimierskich, plewieńskich, odziedziczoną po Andrzeju Russockim, sprzedała 1620 r. za 6.400 zł. Adamowi Olbrychtowi Przyjemskiemu (R. Kal.9 k.323v; I. Kal.86 s.232). Synami Spytka byli: Rogacjan i Jan, o których niżej, Piotr, dziedzic Ralewic 1673 r. (R. Kal.15 k.282), Hieronim, występujący w r. 1677 (I. kal.138 s.880).

(1) Rogacjan cz. Spytek, niewątpliwie syn Hieronima, bo nazwany kasztelanicem konarsko-sieradzkim, mąż Zofii Mikołajewskiej, córki Stanisława i Katarzyny Sulmowskiej. Chyba to on (nazwany Piotrem, ale mąż Zofii Mikołajewskiej!) w r. 1677 lub wcześniej sprzedał część wsi Lipki w p. szadkowskim Janowi Kwiatkowskiemu (R. Kal.15 k.600). Zofia z Mikołajewskich była w r. 1699 już wdową i występowała wtedy jako spadkobierczyni po Zofii B., dziedziczce wsi Złota i Srebrna w p. łęczyckim, wdowie po Maksymilianie Stempowskim, z córce Mikołaja B. i Doroty Mikołajewskiej (I. Kal.153 s.511).

(2) Jan, syn Spytka (Hieronima i Rudnickiej), dziekan łęczycki i wieluński, instalowany 1646.16/VIII r. na kanonię katedralną gnieźnieńską, a 1660.7/IV r. na archidiakonię gnieźnieńską. Prezydent trybunału koronnego w Piotrkowie 1667 r., t. r. biskup admireński i sufragan gnieźnieński. Umarł w Strzałkowie 1674 r. (Korytkowski). Bratu Piotrowi, dziedzicowi połowy Ralewic, rezygnował w r. 1673 drugą połowę tej wsi (R. Kal.15 k.282).

2) Wojciech, syn Hieronima, kasztelana sieradzkiego, mąż Krystyny Suchorzewskiej, córki Stanisława, podstolego kaliskiego, i Jadwigi Mielżyńskiej (I. Kal.96 s.975), która to Krystyna w r. 1623 sprzedała Janowi Kurnatowskiemu za 5.500 zł. części wsi Góra i Zberkowo w p. gnieźn., a ks. Stanisławowi Radeckiemu części wsi Chłądowo, Kołaczkowo i Wierzchowiska w p. gnieźn. za 15.000 zł., kupiła zaś t. r. od siostry Doroty Krzysztofowej Rozrażewskiej za 9.000 zł. część Czermina, Polskiego i Orpiszewska w p. kal. (P.1414 k.446, 448, 477). W r. 1630 skwitowała swą siostrę Dorotę, żonę Krzysztofa Rozrażewskiego, z 3.700 zł. swego posagu (P.1023 k.491). T. r. Wojciech kupił od Doroty z Suchorzewskiech Rozrażewskich części wsi Wilcza, Czermino i Polskie za 9.000 zł. (P.1416 k.1197v, 1109). Oboje części wsi Polskie sprzedali w r. 1631 za 2.000 zł. Stanisławowi Kossowskiemu (R. Kal.11 k.315). Wojciech połowę wsi Wilcza i pustki Rogaczewo, kupione od Rozrażewskiego, sprzedał w r. 1633 za 7200 zł. Stanisławowi Przyjemskiemu, marszałkowi nadwornemu koronnemu (ib. k.443). Oboje z żoną żyli jeszcze w r. 1650 (I. Kal.116 k.460). W r. 1652 Krystyna, już wdowa, oraz jej synowie, ks. Stanisław, Franciszek i Paweł, zostali skwitowani z 3.000 zł. długu przez Piotra Suchorzewskiego (P.1064 k.253v). Z synów, o Franciszku nie wiem nic więcej, o Stanisławie i Pawle zob. niżej. W r. 1653 Krystyna, sprzedała sposobem wyderkafu Orpiszewko za 8.000 zł. Wojciechowi Koszutskiemu (R. Kal.14 k.335). Żyła jeszcze w r. 1665 (I. Kal.126 s.56), nie żyła już 1680 r. (ib.140 k.4v). Górka Barbara wyszła w r. 1649, krótko po 12/V, za Stefana Moraczewskiego i żyła z nim jeszcze 1664 r. W r. 1649 Barbara dała swemu ojcu należńą jej po matce część w Czerminie i Orpiszewku (P.1424 k.160v, 161).

(1) Stanisław, syn Wojciecha i Suchorzewskiej, kanonik w Choczu Lipskich 1652 r. (I. Kal.118 s.1716). dr. obojga praw, sekretarz królewski 1654 r. (I. Kal.120 s.1195), archidiakon kaliski, kanonik warmiński, instalowany 1664.15/IV r., kanonik doktoralny gnieźnieński, instalowany 1665.21/V r., regent kancelarii koronnej 1670 r., kanonik krakowski 1669 r., dziekan warmiński, instalowany 1682.3/VIII r., administrator diecezji warmińskiej 1688 r., t. r. oficjał i wikariusz generalny warmiński, umarł 1692.5/IV r., Był autorem dzieła pt. "Monumentum, acta et res gestas Archiepiscoporum Gniesnensium..." (wydanego w r. 1860 przez M. Malinowskiego w tłumaczeniu polskim pt. "Żywoty arcybiskupów gnieźnieńskich (Korytkowski).

(2) Paweł, syn Wojciecha i Suchorzewskiej, plenipotent matki w r. 1654 (I. Kal.120 s.1195), od swego brata ks. Stanisława dostał w r. 1657 zobowiązanie sprzedaży części Czermina i Orpiszewka (Ws.56 k.595v, 597) i t. r. żonie swej Annie Korzbokównie Zawadzkiej, córce Marcina i Marianny Szczurskiej, zobowiazał się oprawić posag 10.000 zł. (ib. k.611v). Żył jeszcze w r. 1659 (Ws.208 k.276), a w r. 1660 Anna, już jako wdowa, skasowała dożywocie (Ws.59 k.939). W r. 1664 występowała ona jako współdziedziczka obok swej siostry, Zawady i Potrzebowa (P.1074 k.77v). Wyszła ona 2-o v. za Hieronima Konarzewskiego (P.1140 I k.81v) i nie żyła już w r. 1681 (I. Kal.140 k.215v). Córki: Zuzanna Ludwika ("z Wielkich Goreczek") zaślubiła w Golejewku 1680.3/VI r. Stanisława Rokossowskiego z Rozrażewa i żyła z nim jeszcze w r. 1711. Była dziedziczką Czermina 1682 r. (P.1105 VIII k.54v), Marianna, w l. 1682-95 żona Stanisława z Balic Muchlińskiego, Franciszka, żona w r. 1688 Jana Sobockiego. Zob. tablicę.

@tablica: Bużeńscy h. Poraj

Wśród B-ch, których wymieniam niżej, mogą się znajdować i B-cy z Gniewięcina, o którch mówię osobno, mogą być również i Burzyńscy bo pisownia nazwiska bardzo tu bywa dowolna. Katarzyna z Bużenina, w r. 1626-39 wdowa po Janie Jarochowskim. Marianna, w r. 1638 żona Jana Trzcińskiego. Hieronim, w r. 1635 dożywotni posesor wsi Pęcherzewo Leśne, Borowę o Porębne, mąż zmarłej już Anny Stolowskiej (I. Kon.48 k.102v). Jadwiga, żona (Wiktora?) Kotlińskiego, nie żyjącego już w r. 1650. Mikołaj i Dorota z Mikołajewskich, rodzice Zofii, w l. 1669-94 żony Maksymiliana Stępowskiego (ib.69 k.474). Regina, w r. 1678 żona Jana Parczewskeigo (Paruszewskiego?). Krzysztof, nie żyjący już w r. 1691, mąż Marianny Trzebińskiej, ojciec Elżbiety, wdowy 1-o v. po Wojciechu z Jarek Wolińskim, 2-0 v. w r. 1691 żony Walentego Szczytnickiego (I. Kal.149 s.171). Teresa, w r. 1695 żona Mikołaja Rowińskiego. Teresa, córka Hieronima i Katarzyny Firlejówny, w l. 1695-1702 żona Marcina Zbierzchowskiego (P.1142 I k.136). Katarzyna, w r. 1699 żona Wojciecha Dobrzelowskiego. Po Rafale B. wdowa Agnieszka Marianna Ciesielska, córka Adama i Katarzyny Wygnańskiej, zobowiązała się w r. 1782 synowi Marcinowi sprzedać po dokonaniu wimdykacji dobra odziedziczone po Kretkowskich i Wygnańskich, pradziadach i dziadach, a mianowicie Kromszewice z przyległościami (I. Kon.82 k.289v).

>Bużenscy, Bużynscy, cz. Gniewięccy, h. Lis wzięli nazwisko od Bużenina w p. sieradzkim, a pisali się z Gniewięcina w p. księskim. Niesiecki Gniewięckich piszących się z Bużenina uważał za Porajów na tej tylko zasadzie, iż się pisali z Bużenina. Poszedł za nim bezkrytycznie Boniecki, pisząc, iż jeden z Poraitów B-ch nabywszy część Gniewięcina zaczął pisać się w XVI w. Gniewięckim z Bużenina. Tymczasem Boniecki już tylko ze zgromadzonego przez siebie samego matriału mógł widzieć, że Rożnica, dawne dziedzictwo Lisów, która w r. 1527 przypadła prawem bliższości Pawłowi Gniewęckiemu h. Lis, była w kilkadziesiąt lat potem, w r. 1557m w rękach Barłomieja Gniewięckiego cz. Bużeńskiego. Wniosek stąd oczywisty - B-cy cz. Gniewięccy byli h. Lis. Walerian Trepka, autor "Liber chamorum" poświęcił tej rodzinie aż dwa artykuły w swej księdze, jeden pod hasłem "Bużeński" (nr 223), drygi, obszerniejszy i w szczegółach poprawniejszy, pod hasłem "Gniewięcki" (nr 505). Zdaniem tego autora Gniewięckim nazywał się "rzeźnik w Krakowie, który wołami kupczeł o do śląska. Bogaty beł, a że kupieł w Krakoski ziemi Gniewięcin, z czego zwał się Gniewięckim. Debieńską miał za sobą..." Wnukowie tego to ex-rzeźnika i Dębieńskiej miali wedle Trepki kupić w ziemi sieradzkiej Szczawno, Pysków i Bużenin, poczem od tej ostatniej wsi przezwali się B-mi (nr.505)

A oto jak rzecz miała się w istocie: Paweł Gniewięcki, dziedzic w Rożnicy (chyba więc notoryczny Lis!), był w r. 1502 mężem Doroty z Bużenina, córki Mikołaja "Kuropłocha", dziedzica w Bużeninie (G.25 k.197). Dorota w r. 1530 sprzedała temu swemu mężowi sumy zabezpieczpone na Bużeninie i przyległych wsiach (P.1393 k.332v). Synem ich był Jan Bużeński cz. Gniewiącki, którego narzeczonej Barbarze Kleczewskiej, córce Mikołaja, Paweł 1530.2/II r. oprawił posag 1.000 zł. na sumach pieniężnych lokowanych na mieście Bużeninie oraz wsiach Zamoście, Witowo, Prusinowo i Strzałkowo w p. sier. (P.871 k.623). T. r. już po ślubie, Barbara zapisała dług 470 zł. swym siostrom (ib. k.504). Bartłomiej Bużeński cz. Gniewięcki, który w r. 1557 na Rożnicy oprawił posag swej żonie Barbarze Dembińskiej, córce Walentego, poźniejszego kasztelana krakowskiego ("rzeźnik w Krakowie" wedle Trepki!), to niewątpliwie też syn Pawła i Doroty, który począł się zwać Bużeńskim w związku z jakimiś częściami w Bużeninie, które mu się dostały czy to wskutek praw po matce, czy drogą kupna. Ów Bartłomiej w r. 1591 zeznawał z żoną zapis wzajemnego dożywocia. Był wojskim sieradzkim i już nie żył w r. 1596 (Boniecki). Jeśli opowiadanie Trepki o "rzeźniczym" pochodzeniu B-ch cz, Gniewięckich uważać możemy śmiało za złośliwą plotkę, to informacje o współczesnych mu pokoleniach tej rodziny zasługują na większą wiarę. Barbara Dembińska wedle niego umarła w Rożnicy koło Jędrzejowa 1633.23/I r., mając lat 120(!). Córki Bartłomieja i Dembińskiej, Anna, żona Stanisława Spytka Chwaliboga, Elżbieta, zmarła w r. 1599, żona Stanisława Fogelwedera z Bobolic (Boniecki). Trepka w artykule o B-ch braci Jana, Mikołaja i Jarosza nazwał synami "rzeźnika" i Dembińskiej, natomiast w artykule o Gniewięckich, lepiej już poinformowany, uważał ich za wnuków owego "rzeźnika", po jego synu ożenionym z Komorowską i zamieszkałym w ziemi sieradzkiej. Tym synem był Piotr B. z Gniewięcina, o którym zresztą nic więcej nie wiem, ponad to, iż w r. 1602 Stanisław Zaremba zobowiązał się sprzedać mu za 260 zł. swój dom w Kaliszu przy ulicy Rybackiej (I. Kal.68 s.1489), w r. 1609 Piotr kwitował Piotra Skrzyńskiego z 120 zł. (I. Kal.75 s.122), a już nie żył w r. 1635. O braciach Janie, Mikołaju i Jaroszu (Hieronimie) powiada Trepka, iż sprzedawszy Gniewięcin, kupili Szczawno, Pysków i Rożenin w ziemi sieradzkiej. Czwarty brat, Krzysztof, miał wedle Trepki umrzeć młodo.

1. Jan B. z Gniewięcina, syn Piotra, działał 1612 r. w imieniu ojca (I. Kal.78 s.247), a w r. 1618 zapisali dług 1.000 zł. Stanisławowi Lisieckiemu (ib.84 s.1622). W r. 1635 oprawił 8.000 zł. posagu żonie swej Annie z Sienna Potworowskiej, córce Pawła i Katarzyny z Łaszkowa (I. kal.101 s.1304). Ta Anna części wsi Chojno, Głowczyn, Sierpy, Kuczowola, Korzekwin, Szczytniki, Siedliska i Wawry sprzedała w r. 1643 za 50.000 zł. Wojciechowi Łubieńskiemu, stolnikowi sieradzkiemu (R. Kal.13 k.5), a części wsi Wola Tłumokowa i pustki Tobołki za 12.000 zł. bratu Janowi Potworowskiemu (ib. k.6v). W r. 1646 Jan występował jako opiekun dzieci zmarłego brata Mikołaja (I. Kal.112 s.1606, 1607). Żył jeszcze w r. 1657 (ib.122 s.816). Anna Potworowska była wdową w r. 1661 (ib.125 s.1101), i t. r. umarła, a pogrzeb jej w Woli odbył się 5/XII (B. Kórn. Cz.1168). Wedle Trepki ów Jan mieszkał w Szczawnie koło Sieradza. Córki jego i Potworowskiej: Katarzyna, Barbara, Zofia i Anna. Katarzyna była w l. 1677-95 żoną Kazimierza Jarzyny, Zofia i Barbara, jako "panny dojrzałe" wystepowały w l. 1681-95 (ib.140 k.366v; 152 s.434). Anna, mająca rok 60-y cedowała w r. 1690 siostrom swym Zofii i Barbarze sumę na Gzikowie (Ws.76 k.382). Chyba identyczny z powyższym Janem był Jan już nie żyjący w r. 1665, ojciec Krzysztofa (I. Kal.126 s.150).

Krzysztof B. z Gniewięcina, syn Jana, kwitował 1657 r. z ran zadanych sobie Jana Czachórskiego (ib.122 s.725) i miał t. r. sprawę z Wojciechem Potworowskiem (ib. s.816). W r. 1661 mąż Elżbiety Stawskiej, córki Wacława (ib.125 s.1194). Elżbieta nie żyła już w r. 1669 (ib.129 s.325), a drugą żoną Krzysztofa była Konstancja Ostrowska. Nie żył on już w r. 1704 (ib.157 s.139). Jego dzieci z pierwszego małżeństwa to Jan, występujący w l. 1669-1704, i Anna, wspomniana w r. 1669, w r. 1714 jeszcze niezamężna (ib.129 s.352; 157 s.139; 159 s.6). Z drugiego małżeństwa syn Józef, wymieniony w r. 1704 (ib.157 s.139).

2. Mikołaj B. cz. Gniewięcki, syn Piotra, wedle Trepki zamieszkały w Bużeninie i ożeniony z Wężykówną, nie żyjący w r. 1645, ojciec Anny, występującej t. r. w charakterze posiadaczki zastawu na wsi Wola Wendryńska i na folwarku Lenczyńsko w p. radomszczańskim, trzymanego od Wolskich (R. Kal.13 k.212). Synami Mikołaja byli Stefan, Hieronim i Paweł, nieletni w r. 1646, pozostający pod opieką stryja Jana (I. kal.112 s.1606, 1607). Z nich Hieronim aprobował swój testament datowany 1648.3/VIII r. (P.1058 k.348v). Bezdzietny, nie żył już w r. 1653, kiedy brat Stefan, jako jego spadkobierca, w imieniu własnym i innych swych braci(!), kwitował Helenę Bardzką z 180 zł. prowizji od sumy 1.800 zł. (P.1066 k.293v). Żył jeszcze w r. 1654 (G.82 k.983v).

3. Hieronim (Jarosz), syn Piotra, wedle Trepki zamieszkały w Pyskowie, był w r. 1624 odsądzony od czci przez Porowskiego za najazd i spalenie. Miał umrzeć w r. 1627. Córka jego Leonora, pozostąjąca pod opieką stryja Jana, wyszła w r. 1646, krótko po 13/X, za Jana z Rudnik Biskupskiego, cześnikowicza sieradzkiego (I. Kal.112 s.1610). Syn Hieronima Aleksander był w r. 1646 dziedzicem Bużenina i Pyskowa (ib. s.1613). Zob. tablicę.

Urszula B. z Gniewięcina, żoan 1-o v. Wawrzyńca Drzewieckiego, 2-o v. "urodz." Jerzego Falgreta, 3-o v. 1631 r. "szl." Stanisława Suchoczarskiego (I. Kal.97a s.608). Nie wiem czy do tych należała Helena która 1665.26/I r. zaślubiła w Poznaniu szl. Adama Sląskiego (LC Św. Małgorzata, Pozn.).

@tablica: Bużeńscy z Gniewięcina h. Lis

>Bużyńscy, zob. Bużeńscy

>Bychawscy h. Dołęga z Bychawy w p. lubelskim. Stanisław w p. lubelskiego, nie żyjący już w r. 1613, ojciec Eustachego, który t. r. zobowiązał się rezygnować za 1.000 zł. synowi Krzysztofowi wieś Wierciszów w p. lubel. (Py.72 k.86v). Krzysztof żeniąc się t. r. z Heleną Drachowską córką Macieja "Serowego" i Agnieszki Czwierdzieńskiej, krótko przed ślubem 13/VI, dostał od jej ojca zapis 600 zł. długu, jako posag (G.72 k.87v, 204). T. r. na połowie Wierciszewa oprawił jej ową sumę posagową (P.1408 k.685v). Oboje małżonkowie żyli w r. 1622 (G.76 k.46). Katarzyna B., w r. 1684 wdowa po dwóch mężach Wawrzyńcu Kłobukowskim i Krzysztofie Łąckim.

>Bychowscy. Marianna B., żona 1655 r. Jana Zelawskiego. Julianna, w l. 1798-1803 żona Antoniego Węsierskiego, zrazu ekonoma w Trzebawiu, potem administratora Wirów. Antonina, w r. 1805 żona Centkowskiego, administratora Granowa, 1807 r. mieszkała w Wirach.

>Byczkowscy. Maciej, syn zmarłego Stanisława z p. łomżyńskiego, zapisał w r. 1590 dług 36 kop groszy bratu rodzonemu Marcinowi (I. Kal.58 s.333). Jadwiga Trojanowska, wdowa po Aleksandrze B., zawarła w r. 1635 układ z Piotrem Lipskim, stolnikiem kaliskim (I. Kal.101 s.1251), a 1636 kwitowała się w tym Lipskim z kontraktu dzierżawy Nieniewa i Nieniewka (ib.102 s.780). Ich syn, szl. Samuel w r. 1652 cedował matce sumę 94 zł. zapisaną w grodzie przedeckim przez Piotra Morzbok Łąckiego (I. Kal.118 s.1665). Samuel, nie żyjący już w r. 1669, miał z Elżbiety Pełczanki córkę Annę, pod imieniem Teofili klaryskę kaliską, i syna Jana, który t. r. dał zobowiązanie Wojciechowi Franciszkowi B., iż sprzeda mu za 150 zł. plac w Kaliszu przy ulicy Njśw. Marii Panny (I. Kal.129 s.233). Antoni, podstarości pyżycki, i żona jego Anna, rodzice Jadwigi, ochrzcz. 1712.16/X r., i Tomasza Antoniego, ochrzcz. 1714.18/XII r. (LB Zduny). Antoni i żona jeogo Zofia, rodzice Konstancji Zofii, ochrzcz. 1716.21/XII r. (LB Kobylin).

>Bydkowscy, zob. Bytkowscy

>Bydłowscy. Andrzej z p. haliskiego kwitował w r. 1652 Niniewskich, matkę z synem, z zadanych sobie ran i z sumy 100 grz. (I. kal.118 s.349). Szl. Andrzej, zamieszkały w Lipinach, umarł 1728.22/V r. (LM Margonin). Szl. Łukasz, zamieszkały tamże, z żony Anny Swieykowskiej miał synów, Adriana, ochrzcz. 1721.8/IX r., i Tomasz Jana, ochrzcz. 1723.9/XII r. (LB Margonin). Ur. Józef, syn Łukasza i Anny, zamieszkały tamże, z żony Teresy miał córkę Mariannę Agnieszkę, ochrzcz. 1743.13/I r. i syna Wawrzyńca Józefa, ochrzcz. 1747.19/VIII r. (ib.). Józef umarł w Lipinach w marcu 1747 r. Szl. Marianna umarła w czerwcu t. r. Nota przy niej: "siostra moja stryjeczna" (LM Margonin) pisana niewatpliwie ręką plebana margonińskiego. Marcin, posesor Laskownicy Wielkiej, zaślubił 1749.8/X r. Mariannę Białkowską (LC Grylewo). Z niej syn Karol Bogumił, ur. w Laskownicy 1793.3/XI r. (LB Grylewo).

>Bygowski(?) Jan, nie żyjący już w r. 1787, miał z Agaty Tomaszewskiej, syna Jana, który t. r. spisał wzajemne dożywocie z żoną swą Marianną Leśniewską, córką Kazimierza i Marianny Choińskiej (P.1364 k.189).

>Byki(?) urodzony Jerzy, nie żyjący już w r. 1639, ojciec Jerzego Byki i Zofii "Bykini", t. r. żony Andrzeja Wolskiego (G.80 k.562)

>Bykowscy h. Choragwie z przydomkiem Tysza, z województwa kijowskiego. Jan, nie żyjący w r. 1683, po którym wdowa Zofia Chylińska, córka Jana i Małgorzaty Bielińskiej, wtedy 2-o v. żona Bogumiła Sochy Chomętowskiego (P.1106 I k.55).

>Bykowscy h. Gryf z przydomkiem Jaxa, wyszli ze wsi Byki koło Piotrkowa. Piotr B. dzierżawca dóbr kasztelana krakowskiego w Tłokini i Blizanowie 1479 r. (I. kal.2 k.550). Kasper z Byków, syn zmarłego Jakuba, w r. 1589 na połowie Woli Piekłowej w p. piotrkowskim oprawił 1.500 zł. posagu żonie swej Annie Rozdrażewskiej cz. Nowomiejskiej, córce Stanisława (P.951 k.589; 1400 k.338v). Sebastian, mąż Doroty Będzieskiej, córki Wacława, która części w Bedzieszynie i Szczurach w p. kal. dane jej przez ojca, sprzedała 1596 r. za 3.500 zł. Maciejowi Wysockiemu (I. Kal.63 k.350). Sebastianowi B. cedowała w r. 1601 swą oprawę na Szczurach i Będzieszynie w p. kal. Barbara Kębłowska, wdowa po Sebastianie Będzieskim (I. Kal.67 s.4v). Sebastian występował w r. 1612 wspólnie z żoną Dorotą Będzieską, córką Wacława (P.988 k.1011v).

Stanisław, wojewoda sieradzki, żeniąc się w r. 1614 z Barbarą z Żernik Ciświcką, wdową 1-o v. po Zygmuncie Grodzieckim, krótko przed ślubem, 5/IX, zobowiązał się oprawić jej posag 5.000 zł. na wsiach Byki, Jarotki, Karlin, Twardosławice, Wola Bielska w p. piotrk. (I. Kon.38 k.264). Dokonał tej oprawy w r. 1615 (ZTP 27 s.1608). Oboje występowali w r. 1623 (R. Kal.10 k.92v). Barbara była bezpotomna i spadek po niej brał w r. 1631 jej bratanek Abraham Ciświcki, kasztelan śremski (Kośc.296 k.78). Wojewoda i jego żona nie żyli już oboje w r. 1630 (I. Kon.46 k.45; Kośc.296 k.78). Synowie wojewody: Jan, w r. 1614 starosta sieradzki, Aleksander, t. r stolnik sieradzki, Stanisław, t. r dworzanin królewski (I. Kon.38 k.265v). Barbara, córka wojewody, była w r. 1614 wdową po Janie Wojciechu Łaskim.

Hieronim, wojski sieradzki, po którym wdowa była w r. 1620 Anna Wielogłowska, córka Zygmunta, żona 1-o v. Mikołaja Zimnowodzkiego (ZTP 28a s.371). Zuzanna, w l. 1626-36 wdowa po Macieju Dobieszewskim. Jerzy oprawił w r. 1628 posag 10.000 zł. żonie swej Annie Potworowskiej (R. Kal.1 k.33). Żyli oboje w r. 1655 (G.82 k.1106v). Franciszek Teodor, syn zmarłego Piotra, w r. 1650 dziedzic Kruszewa, Głuchowa i Głuchówka (I. Kal.116 s.686). Był podczaszym sieradzkim, mężem Marianny Karskiej, nie żył już w r. 1690 (ib.146 s.357). Marian, chorąży gostyński, nie żył już w r. 1663, kiedy to występowała jako wdowa po nim Ewa z Luszyna Modzelewska (W.85 k.60v). Stanisław, starosta kłodawski, zaślubił 1653.7/VI r. w Skierniewicach u prymasa Leszczyńskiego Annę Leszczyńską, córką Władysława, wtedy podkomorzego poznańskiego, potem wojewody łęczyckiego, (Rkps Bibl. Uniw. warsz. nr 44). Stanisław był w r. 1663 starostą przedeckim. Synowie jego, urodzeni z Leszczyńskiej, występujący w r. 1693, Andrzej i Aleksander (I. Kon.69 k.211).

Ks. Aleksander z Byków, proboszcz w Choczu Lipskich, kanonik gnieźnieński, sekretarz królewski 1673 r. (I. Kal.133 s.945). Przemysław, podczaszy sieradzki, od Apolonii Uniemierskiej, żony Stefana Łochockiego, kupił w r. 1686 (lub nieco przed tą datą). część we wsi Swięte zwaną "Jaroszewizną" (P.1130 X k.57v). Teresa Marianna, córka Mikołaja, kasztelana podlaskiego, i Marianny Radziszewskiej (ZTP 44 k.703), w l. 1690-98 żona Jana Pawła Gembickiego, kasztelanica płockiego. Zuzanna z Warszyc, wdowa po Janie B., wojewodzie łęczyckim, 1690 r. (I. Kon.68 k.178). Stanisław, wojewoda inowrocławski, starosta przedecki, nie żyjący w r. 1701, mąż Marianny z Wielkiego Chrząstowa Wierzbowskiej, żony 1-o v. Andrzeja z Mieroszewic Gąsiorowskiego, kasztelana bydgoskiego, też już wtedy nieżyjącej, bezdzietnej (I. Kal.154 s.123). Elżbieta i jej mąż Andrzej Załuski, oboje już nie żyjący w r. 1701. Zofia, w r. 1723 wdowa po Adamie Skorzewskim i po Wojciechu Wiktorowskim, siostra zmarłego Stanisława (ZTP 41 s.553). Zofia i jej mąż Jan Byszewski, oboje już nie żyjący w r. 1730. Antoni Jaxa, towarzysz chorągwi pancernej Koźmińskiego, kasztelana kaliskiego, mąż Franciszki Linowskiej, córki Jana i Anny Krzyckiej, kwitował w r. 1732 jej brata Stanisława z sumy 2.000 zł. na poczet posagu (I. Kon.76 k.459v). Żyli oboje w r. 1735 (I. Kal.171/3 s.165). Anna, żona 1-o v. Franciszka Bronikowskiego, 2-o v. Michała Charchowskiego, nie żyła już w r. 1736. Franciszek, cześnik ostrzeszowski, ożeniony był z Anną Masłowską, córką Andrzeja, podstolego wieluńskiego, i Jadwigi Myszkowskiej. Anna ta po śmierci Franciszka B. wyszła 2-o v. 1742.14/VIII r. za Hipolita Czarneckiego (LC Skalmierzyce). Jako dziedziczka Lubojna w p. wieluń., zapisała temu drugiemu mężowi przed ślubem sumę 4.000 zł. (I. Kal.178/80 s.329). Aleksander, syn Przemysława i Doroty Grabskiej (córki Adama i Bogumiły Jarnowskiej), podczaszy sieradzki, nie żył już w r. 1755 (I. Kon.78 s.956). Był bezdzietny. Należały doń wsie: Toporzyszczew, Dąbrówka, Wielkie Jarnowo w p. brzeskim, odziedziczone po Łukaszu Jarnowskim (ib.79 k.281, 291). Andrzej, ekonom pleszewski, i żona jego Anna, rodzice Piotra, ochrzcz. 1755.27/VI r. (LB Pleszew). Michał i Teresa, rodzice Franciszka Ksawerego, ochrzcz. 1771.25/XI r. (LB Strzelno). Wdowa Anna B. zmarła w Karsach 1775.5/IX r. (LM Sobótka). Franciszek Jaxa, 1775 r. mąż Anny Żelichowskiej, córki Francoszka i Katarzyny Miniszewskiej (I. Kal.214/6 k.131,191). Umarł między r. 1776 a 1778 (P.1355 k.77). Anna wyszła 2-o v. za Stanisława Marszewskeigo i 1788 r. była wdową i po tym drugim mężu (I. Kal.228 k.176v). Piotr był 1775 r. ekonomem dóbr Chutki, Krowica Wielka, Modła, Junikowo, Krowica Mała, Cieszyków, stanowiących własność Gliszczyńskich (ib.214/6 k.251v). Wdowa Jadwiga B-a, staruszka, umarła w Kąkolewie 1780.7/II r. (LM Gronowo). Marianna i mąż jej Wawrzyniec Czarnecki, stolnik inowłodzki, nie żyli już oboje 1787 r. Antoni, chorąży(?), umarł w swych dobrach 1789 r. (Nekr. Cystersek, Owińska).

>Bylęccy, zob. Belęccy

>Bylinowie, Belinowie h. Belina wyszli ze wsi Byliny w p. rawskim, pisali się z Leszczyn. Lina osiedlona od wieku XVIII w Bobrownikach p. ostrzeszowskiego w czasach nowszych używała stale formy Belina, nie kładę ich jednak osobno, bowiem i w tej linii jeszcze nawet w XVIII wieku występują obie formy przeminennie, jak zresztą i w innych liniach.

Konstanty z Leszczyn Bylina 1686 r. (I. Kon.69 k.540v).

Wojciech Andrzej, elektor Augusta II z wojew. poznańskiego, mieszkał wraz z żoną Zofią Świeykowską, córką Adama i Domiceli Święcickiej, w l. 1690-1700 w Chmielince koło Lwówka, potem w 1714 r. w Strzyżowie p. kal. Był skarbnikiem bydgoskim (ib.81 k.5). Nie żył już 1733 r. (Kośc.318 s.68), Zofia nie żyła 1743 r. Synowie: ks. Marcin, pleban z Młodziejewie (I. Kon.77 k.329v), Józef Wojciech, ur. w Chmielince, ochrzcz. 1699.31/III r. (LB Lwówek), Antoni, o którym niżej, Stanisław Józef, ur. w Strzyżowie, ochrzcz. 1714.9/V r. (LB Kotłów), Maciej, o którym niżej. Córka Barbara otrzymała 1722 r. zapis 1.000 tynfów od Wacława Twardowskiego (P.1186 k.97), zaś od swej babki, Agnieszki z Święcickich Jaraczewskiej dostała 1727.23/III r. legat testamentowy (P.1267 k.165). W r. 1728 była żoną Andrzeja Ziółkowskiego (Żółkowskiego?).

1. Antoni, syn Wojciecha i Święcickiej, może identyczny z Kazimierzem Antonim, synem tejże pary, urodzonym w Chmielince, ochrzcz. 1700.1/III r. (LB Lwówek). Od babki Agnieszki z Święcickich Jaraczewskiej dostał 1714 r. zapis 1.000 zł. Był 1733 r. towarzyszem chorągwi pancernej Steckiego, łowczego kijowskiego (Kośc.318 s.68).

2. Maciej, syn Wojciecha i Święcickiej, występował 1742 r. (P.1267 k.165). Spisał 1762 r. wzajemne dożywocie z żoną Teresą Meuszewską, córką Andrzeja i Anny Desteuben(!) (N.212 k.52v; I. Kon.80 k.242v). T. r. od Dominika Radolińskiego kupił za 65.000 zł. wieś Trzciany w p. nakiel. (N.212 k.53v). Sprzedał ową wieś 1767.11/VIII r. za 64.000 zł. Aleksandrowi Broniewskiemu. Na tej wsi oprawiony był posag, 20.000 zł., żony Macieja (I. Kon.80 k.156; N. 212 k.229v). Skwitował Broniewskiego z tej sumy posagowej 1768 r. (N.212 k.265v). Dobra: Byliny, Dzierzgały, Babia Wola w z. raw. sprzedał 1772.20/III r. za 20.000 zł. Ignacemu Hulewiczowi (I. Kon.80 k.235v). Z żoną swoją t. r. spisał wzajemne dożywocie (ib. k.233). Zastawny posesor Woli Podłężnej 1782 r., tytułowany był wtedy cześnikiem latyczowskim (smoleńskim?) (I. Kon.82 k.294v.295). Teresa z Meuszewskich nie żyła już 1783 r. (ib.77 k.237). Maciej żył jeszcze 1786 r., kiedy zawierał z synem Józefam kompromis o substancję macierzystą tego syna (ib.83 k.420v).

Józef, syn Macieja i Meuszewskiej, chyba identyczny z Józefem, któy 1787.4/XII r. zaślubił Antoninę Obielawską i miał z nią syna Jana Nepomucena, ur. w Łodzi 1788.20/IV r. (LB Łódz). Zob. tablicę 1.

@tablica: Bylinowie h. Belina 1.

Elżbieta, żona 1-0 v. Wojciecha Mirosławskiego, 2-o v. 1693 r. Piotra Wysockiego. Jej rodzony brat Hieronim, mąż 1699 r. Barbary Plichcianki z Siemienic. Jego dzieci: Konstanty, Maciej i Franciszka, żona Marcina Świętosławskiego, zawierały 1721 r. układ z wierzycielami. Z synów: Konstanty był bezdzietny.

Maciej, syn Hieronima i Plichcianki, stolnik wiski, zmarł 1747 r., w Koczorowie na Rusi i pochowany w Korestyszowie. Żoną jego była Anna Madalińska, córka Andrzeja, podwojewodziego wieluńskiego, i Katarzyny Gaszyńskiej. Wniosła mu Bobrowniki w p. ostrzesz. Nie żyła już 1766 r. Synowie: Ludwik i Stanisław. Córki: Aniela, Teresa, Agnieszka i Marianna. Wszystkie te dzieci, z wyjątkiem Anieli już zamężnej, zapisały się 1757 r. na kompromis z Rybińskimi. Z synów, Stanisław umarł w Bobrownikach 1776.2/V r., mając lat ok. 30, pochowany w kościele w Doruchowie (LM Doruchów). Z córek, Aniela zaślubiła w Bobrownikach 1756.9/II r. Michała Nieniewskiego, podsędkowicza wieluńskiego, Teresa wyszła tamże 1761.16/VIII r. za Franciszka Żelisławskiego, Agnieszka wyszła tamże 1762.28/VIII r. za Marcina Murzynowskiego, burgrabiego grodzkiego sieradzkiego, wreszcie Marianna zaślubiła przed 1764.29/V r. Eustachego Węgierskiego.

Ludwik, syn Macieja, stolnika wiskiego, i Madalińskiej, pełnoletni 1757 r., zobowiązał się wespół z bratem Stanisławem 1766 r. sprzedać ich dziedziczne dobra Zberki za 60.000 zł. Jerzemu Sczanieckiemu (P.1392 k.22) Dziedzic Bobrownik, sędzia ostrzeszowski, zmarł 1800 r. Z żony Jadwigi Psarskiej, stolnikówny wieluńskiej, żyjącej jeszcze 1808.29/VII r. (LB Doruchów), syn Hipolit, o którym niżej, i córki: Honorata, ur. ok. 1782 r., zmarła w Bobrownikach 1784.16/VI r. (LM Doruchów), Marianna, ur. ok. 1782 r., wyszła w Bobrownikach 1802.30/VIII r. za Franciszka Czaplickiego, Bogumiła wyszła tamże 1805.26/II r. za Pawła Pokrzywnickiego (LC Doruchów). Chyba córka Laudwika, i to najstarszą, była Tekla, która przed r. 1794 wyszła za Mikołaja Krąkowskiego, dziedzica Gawłowa.

Hipolit, syn Ludwika i Psarskiej, dziedzic Bobrownik, zmarł 1837 r. Z Agnieszki Pągowskiej, żyjącej jeszcze 1859.4/XII r. (LB Doruchów) pozostawił syna Albina.

Albin Maksymilian, syn Hipolita i Pągowskiej, ur. 1803 r., dziedzic Bobrownik, umarł 1876.18/IV r. (Dz. P.). Żona jego Balbina Wirydianna z Przeniewskich umarła 1881.12/VIII r. w 72 roku życia (Dz. P.). Ich córki: Wanda Barbara, ur. w Bobrownikach 1831.25/VI r. (LB Doruchów), wyszła tamże 1855.27/XI r. za Zygmunta Miłkowskiego, dzierżawiącego folwark Belinie należący do Bobrownik, zmarłego 1858.18/I r., Jadwiga Florentyna, ur. 1838/X r., niezamężna, zmarła w Bobrownikach 1864.9/I r. (LN Doruchów; Dz. P.). Synowie: Władysław, o którym niżej, Edward Ludwik, ur. w Bobrownikach 1837.7/X r. (LB Doruchów), zapewne młodo zmarły, i Michał, o którym niżej.

1. Władysław Hipolit Józef, syn Albina i Przeniewskiej, ur. w Bobrownikach 1833.13/I r. (ib.). dziedzic Bobrownik, uczestnik powstania 1863 r., umarł jako ostatni męski przedstawiciel linii na Bobrownikach 1910.30/VIII r. i tam pochowany (Dz. P.).

2. Michał Józef, syn Albina i Przeniewskiej, ur. w Bobrownikach 1842.23/IX r. (LB Doruchów), zaślubił w Strzelcach w Król. Pol. 1884.24/VIII r., Józefę Wzdulską, wnuczkę Antoniego, starosty piotrkowskiego (Dz. P.). Ich córka Maria wyszła 1909.14/XI r. za Tadeusza Konarskiego z Kopanicy w z. wieluń. (ib.). Zob. tablicę 2.

@tablica: Bylinowie (Belinowie h. Belina 2.

Teresa z Kołudzkich, urodzona z Katarzyny Libiszewskiej, występowała 1725 r. (LB Pieranie). Anna, 1774 r. żona Stanisława Kosteckiego. Wacław, syn Wacława i Izabeli z Grodzieckich, ur. 1902.2/I r. w Malicach koło Łucka, zaślubił 1929.3/IX r. Halinę Marię Trzebnicką, córkę Bolesława, dziedzica Chytrowa, i Janiny z Dąmbskich (LB, LC Jaraczew).

>Bylińscy, zob. Bilińscy

>Byłakowscy, zob. Bułakowscy

>Bymowscy Jan i Dorota z Wolskich, rodzice Zofii, ochrzcz, 1639.22/II r. (LB Objezierze), w r. 1686 żony Jana Kazimierza Mysłowskiego (P.1112 VII k.24v).

>Byrzyńscy wyszli w Byrzyny, dzisiaj Berzyny koło Wolsztyna. Stanisław "niegdy Byrzyński" miał 1444 r. termin z Pakoszem Wolikowskim i jego synem Hynkiem (Kośc.17 s.472, 502). Córki zmarłego Mikołaja B-go Małgorzata, Katarzyna i Dorota miały 1464 r. termin z Wincentym niegdy Niegolewskim (ib.19 k.382).

>Bystramowie h. Tarnawa, pisali się z Radlina. Jan (Gotard?), syn nie żyjącego już w r. 1605 Gotarda, mąż Anny Chwaliszewskiej, trzymał zastawem wieś Podgór w p. kon. od Jana Wysockiego, łowczego kaliskiego, który t. r. też już nie żył (I. Kon.32 k.241v). Oboje małżonkowie w r. 1610 (lub nieco przed tą datą) scedował swe prawa do tej wsi Łukaszowi Kowalewskiemu (ib.35 s.418). Krzysztof, w r. 1613 mąż Zofii Bystramówny, córki zmarłego Jerzego (ZTP 27 s.1272, 1273). Ow Jerzy prócz Zofii miał jeszcze inne córki: Elżbietę, w r. 1613 żonę Jerzego B. i Annę, wówczas niezamężną (ib.). Krzysztof, sędzia ziemski tczewski 1645 r., ojciec Baltazara (ZTP 29 s.2304). Konstanty, w r. 1649 mąż Zofii Stawskiej (Py.150 s.205). Jadwiga, w l. 1655-86 wdowa po Jakubie Dorpowskim. Baltazar, ławnik ziemski tczewski, w r. 1662 mąż Tersy Dembińskiej, córki Stanisława (P.188 k.453), która występowała już jako wdowa w r. 1663 (P.1073 k.467v). Była ona 1-o v. żoną Ludwika Komirowskiego (N.192 s.59). Stanisław, brat cioteczny Jana Dorpowskiego, w r. 1675 jeden z opiekunów jego dzieci (N.185 k.463v). Jan, mąż Teresy Chełmickiej, współspadkobierczyni Franciszka, sędziego grodzkiego bobrownickiego, 1680 r. (ZTP 32 s.1863). Żyli jeszcze oboje w r. 1689 (ib.34 s.1412). Jadwiga, już nie żyjąca w r. 1682, zamężna Złotnicka. Ludwik, chorąży chełmiński, kupił w r. 1686 część Będzieszyna w Prusach od Adama Mycielskiego, wojskiego kaliskiego (P.1111 I k.54). "Prusy" oznaczają tu oczywiście granice Prus Krolewskich. Baltazar, sędzia ziemski tczewski, nie żyjący w r. 1687, mąż Aleksandry Czapskiej, ojciec Zofii, żony 1-o v. Władysława Wąglikowskiego, 2-o v. 1685 r. Piotra Działyńskiego, cześnika bracławskiego, oraz Konstancji, żony Kazimierza Rembowskiego, podczaszego czernihowskiego (P.1113 III k.51v). Remigian, podkomorzy pomorski, starosta radzyński, w r. 1701 mąż Marianny Szydłowskiej, wdowy 1-o v. po Władysławie Gnińskim, staroście radzyńskim (P.1140 I k.146). Konstancja, w l. 1724-38 żona Stanisława Sartawskiego.

W początkach XVIII w. bracia rodzeni: Jerzy, stolnik kamieniecki (podolski), dziedzic Gołembiewa w p. tczewskim, bezdzietny, nie żyjący już w r. 1752, Stanisław i Jan Antoni.

1. Stanisław, nie żyjący już w r. 1728, mąż Heleny Chełmowskiej, nie żyjącej już w r. 1732 (P.1213 k.57; 1234 k.100v), ojciec Zofii, niezamężnej w r. 1728, w r. 1732 żony Franciszka Poklateckiego, oraz synów: Władysława, Kazimierza i Remigiana. Zofia, Władysław i Kazimierz rodzili się z Heleny Chełmowskiej. Remigian miał matkę żyjącą 1728 r., nazwaną Elżbietą (LB Obra). Nie wiem czy to nie pomyłka co do imienia, czy też rzeczywiście Stanisław miał drugą żonę Elżbietę?

1) Władysław Aleksander, syn Stanisława i Chełmowskiej, mąż Marianny Miłaczewskiej, córki Stanisława i Doroty Kędzierzyńskiej, w r. 1728 oprawił tej żonie swej 12.000 zł. posagu, a od teścia nabył sposobem wyderkafu za 30.000 zł. Przecławice w p. pozn. (P.1213 k.57, 58v). Kapitan JKMci, kupił 1731 r. od ks. Jana Grudzińskiego za 50.000 zł. Otusz w p. pozn. (P.1231 k.119). Sędzia kapturowy poznański, umarł w Otuszu 1733.25/IX r., pochowany u Reformatów w Woźnikach (LM Buk; LM Niepruszewo). Owdowiała Marianna zmarła w Obrze w r. 1740. (Nekr. Obra). Córki Władysława i Miłaczewskiej: Helena, w l. 1744-61 żona Marcina Lutomskiego, Dorota, żona 1-o v. w r. 1745 Stanisława Sniegockiego, 2-o v. w l. 1747-91 Stanisława Krzyżanowskiego, Barbara, w r. 1745 jeszcze nieletnia (P.1280 k.224v), wyszła w r. 1748, krótko po 7/IX za Wojciecha Zbijewskiego, starostę łagiewnickiego, i żyła z nim jeszcze 1752 r., Estera Anna Małgorzata, ur. w Tworkowie, ochrzcz. 1731.22/VII r. (LB Chojnica). Barbara, Helena i Dorota 1745.30/VIII r. sprzedały Otusz za 70.000 zł. Marcinowi Lutomskiemu, mężowi Heleny B. (P.1297 k.62v).

2) Kazimierz, syn Stanisława i Chełmowskiej, asesor ziemski tczewski 1732 r., dziedzic wsi Zeisgendorf i Wędkowy w p. tczewskim (P.1240 k.47v), współspadkobierca stryja Jerzego, wskutek ugody zawartej 1752.12/IV r. z bratanicami, córkami Władysława, otrzymał od nich t. r. części w tej wsi, które to części one dziedziczyły z głowy swego ojca (P.1307 k.161, 162). Pierwszą żoną Kazimierza była Anna Zofia N., z której synowie, Remigian Antoni Ignacy, ochrzcz. 1732.2/VI r. (LB Obra), nie żyjący już w r. 1747, i Władysław, dziedzic wsi Zeisgendorf w p. tczewskim 1747 r. Z drugiej żony Ludwiki Górskiej, występującej już jako wdowa w l. 1753-85, córka Marianna, wskutek ugody z bratem Władysławem dziedziczka wsi Wędkowy, żona Szeliskiego (Bär, nr 660, 1510, 1234). Nie mam pewności czy z tym Władysławem wolno identyfikować Władysława, który za żoną swą Albertyną Bystramówną córką Wacława, podkomorzego pomorskiego (zob. niżej), wziął 1772 r. wieś Kollincz w p. starogardzkim. Składał przysięgę homagialną wraz z dwoma synami w r. 1774. Ci synowie to: Ignacy, ur. około r. 1769, Wacław Baltazar, ur. około r. 1772. Były i córki: Marianna Józefa za Białobłockim, Magdalena Anna 1-o v. za Henrykiem Fryderykiem Wilhelmem von Schlieben, majorem wojsk pruskich, 2-o v. Pawłowskim (Bär nr 67, 1143, 1173). Może z powyższym Ignacym identyczny Ignacy, kapitan wojsk polskich, ojciec nieślubnej córki Rozalii, ur. w Mącznikach 1817.12/IV r. Matką córki była ur. Marianna Broniewicz (LB Skalmierzyce).

3) Remigian Wilhelm, syn Stanisława (i Elżbiety?), ur. około r. 1684, zrazu ksiądz świecki, potem cysters w Lądzie, wreszcie opat cystersów w Obrze około r. 1721, umarł 1744.18/IV r., mając lat 60, godność opacką nosząc od lat 23, po 30 latach profesji zakonnej, a po 32 latach kapłaństwa (Nekr. Obra; Nekr. Ląd, MPH V; Nekr. Bledzew). W r. 1734 był opiekunem dzieci zmarłego brata Władysława (P.1239 k.61, 62).

2. Jan Antoni, podwojewodzi pomorski 1728 r., w l. 1725-28 mąż Zofii Bąkowskiej, z którą miał córkę Teresę, w tych latach żonę Jana Czarnomskiego (Kc.135 k.89, 223v). Jan Antoni był żonaty conajmniej dwa razy. Nazwiska innej jego żony jednak nie znam. Miał jeszcze córki: Konstancję za Wolskim, Justynę za Gąsiorowskim. Synowie jego: Wacław, o którym niżej, Zygmunt Nepomucen i Baltazar. Ten ostatni był przyrodnim bratem Wacława.

Wacław, syn Jana Antoniego, ur. około r. 1710, podkomorzy pomorski w l. 1758-72 (Czaplewski), dziedzic Gołembiewa i od r. 1743 Boroszewa w p. tczewskim, składał przysięgę homagialną w r. 1774, umarł w Gołembiewie 1792.3/V r., mając lat 82 (Nekr. Owińska; Nekr. Obra; Nekr. Przemęt). Jego żona Konstancja (Anna Konstancja) Starawska zmarła w Gołembiewie 1780.28/III r. Była fundatorką gdańskiego nowicjatu dominikanów (ib.; Nekt. Przemęt; Nekr. Dominikanów Pozn.). Drugą żoną podkomorzego była Katarzyna Lipińska. Z pierwszego małżeństwa syn Wincenty, ur. około r. 1760, w r. 1789 już chyba nie żujący, bezdzietny, oraz córki: Albertyna za Władysławem Bystramem, Ewa, w r. 1784 żona Antoniego Bętkowskiego, Anna Barbara, w r. 1784 za Janem Jakubem Goetzendoff Grabowskim (Bär, nr 284, 646, 1133, 1143, 13221, 1339, 1390, 1425). Zob. tablicę.

Michał i żona jego Konstancja Burchacka, oboje już nie żyjący w r. 1734, rodzice Jakuba, dziedzica Szczerbięcina i Kobierzyna w p. tczewskim, który t. r. żeniąc się z Antoniną Jarnowską, córką Franciszka i Marianny Popowskiej, krótko przed ślubem, 19/XI, zapisał jej dług 4.000 zł. (G.96 k.576v). Wilhelm, opat w Obrze, zmarł 1744.19/IV r. (Nekr. Paradyż). Brat Bernard, cysters pepliński, zmarł 1756.18/IX r., mając lat 24 (Nekr. Owińska; Nekr. Obra). Jan Nepomucen, cysters lędzki, potem opat w Obrze, umarł w Obrze (w Wojnowskiej rezydencji opackiej) 1767.15/XII r., mając lat 56, po 37 latach porofesji zakonnej, po 32 i pół latach kapłaństwa a po 10 latach sprawowania godności opata (Nekr. Obra; Nekr. Bledzew; Nekr. Owińska; Nekr. Paradyż, tu data zgonu 18/XII). Apolonia zaślubiła w Murowanej Goślinie 1774.12/III r. Wojciecha Szomańskiego. Ojciec Jan, cysters, kantor w Obrze, umarł 1798.22/I r., mając lat 58, po 36 latach profesji zakonnej, 34 kapłaństwa (Nekr. Obra; Nekr. Bledzew; Nekr. Owińska, Nekr. Przemęt; Nekr. Paradyż, tu data zgonu).

@tablica: Bystramowie h. Tarnowa

>Bystry ze wsi Bystre w ziemi ciechanowskiej. Konstanty (Stanisław?), syn Andrzeja już nie żyjącego w r. 1652, był w r. 1643 mężem Zofii Stawskiej, córki Marcina i Katarzyny Budziejowskiej (P.1048 k.498v; 1421 k.210v). Był t. r. administratorem (gubernatorem) Gozdowa. W r. 1652 dał zobowiązanie penitencjarzom katedralnym gnieźnieńskim, iż dopełni skryptu wydanego w sprawie uczestniczenia ze wsi Goczałkowo w teraźniejej wyprawie wojennej (G.82 k.510v). Żona jego skwitowała w r. 1654 małżonków Skąpskich, dziedziców części Stawu, z 200 zł. swego posagu (ib. k.988). Konstanty jeździł z powiatem gnieźnieńskim na elekcję króla w r. 1669 (P.196 k.434). Może ten sam Konstanty był w r. 1673 mężem Doroty Kaczorowskiej (G.85 k.11). Oboje ci małżonkowie 18.V t. r. występowali w Gnieźnie jako chrzestni. Mieszkali wtedy w Grzybowie (LB Św. Michał, Gniezno). Byłaby to w takim wypadku jego druga żona. Dzieci zrodzone z Zofii: Wojciech, ochrzcz, 1643.9/IV r., Jan, ochrzcz. 1647.29/I r. (LB Gozdowo).

Walerian, syn Marcina z powiatu ciechanowskiego, nie żyjącego już w r. 1655, żeniąc się w r. 1645 z Katarzyną Gwiazdowską, córką Piotra i Anny z Gorynina, dostał na krótko przed ślubem, 10/VII, od jej matki zapis 1.000 zł. posagu (P.1052 k.46, 62). Od Marcina Czaplińskiego wydzierżawił t. r. część Nieświastowic w p. gnieźn. (ib. k.149). Ożenił się poraz drugi w r. 1655 z Anną Gościmińską, córką Floriana, której krótko przed ślubem, 26/I, zapisał 600 zł. (G.82 k.1087v). W r. 1657 zawierał z Anną z Przecławia Goryńską kontrakt o dzierżawę części Dębłowa w p. gnieźn. (ib. k.1223v).

Urodzony Wojciech, sługa Losa, majora wojsk koronnych, zaślubił 1712.7/IV r. wdowę Agnieszkę Wolną. Ich dzieci urodzone w Krzywiniu: Elżbieta Anna, ochrzcz. 1713.13/VI r., Paweł Franciszek a Paulo, ochrzcz. 1715.24/I r. (LC i LB Krzywiń). Paweł i żona jego Barbara Pachurzanka, rodzice Marciny Brygidy, ochrzcz. 1740.28/I r. (ib.).

Felicjan, administrator Ostrowa, i żona jego Franciszka, rodzice Marianny, ur. w Ostrowie 1717.10/VII r. (LB Strzelno).

>Bystrzanowscy, Bystrzonowscy h. Starykoń z Bystrzanowic w p. lelow. Szymon, dzierżawca Popowa, zaślubił 1777.28/II r. Mariannę Waternicką, córkę Szymona i Marianny, dzierżawców Rzetni, potem Łęki i Trzebienia (LC Parzynów). Synowie: Mateusz Józef, zmarły w 5-ym tygodniu życia i pochowany 1782.8/X r., inny Mateusz Józef, ochrzcz. 1784.8/IX r. (LM, LB Opatów). Córka Marianna Anna, ur. w Wyszanowie 1784.26/III r., na trzeci dzień zmarła (LB, LM Wyszanów). Sebastian, chorąży chęciński, w r. 1790 mąż Magdaleny Sołtykówny, siostrzenicy biskupa krakowskiego (P.1367 k.71v).

>Bystrzejowska h. Abdank (z Bystrzejowic w p. lubel.). Zofia, w l. 1698-99 żona Krzysztofa Kolczyńskiego.

>z Bystrzycy, zob. Bożta

>Bystrzyccy byli h. Bończa z Bystrzycy w wojew. lubelskim (Boniecki) nie mam jednak pewności czy podani tutaj należeli do tej właśnie rodziny.

Wojciech B. z wojew. siaradzkiego, syn zmarłego Stanisława, 1636 r., sługa Zygmunta Stefana Koniecpolskiego, sędziego ziemskiego sieradzkiego, dziedzica Dobrosławia (I. Kal.102 s.304). Jan, syn zmarłego Wojciecha, był w r. 1669 mężem Anny Racięskiej córki Piotra i Reginy Grabowskiej (I. Kal.129 s.288; P.1108 IX k.25). Od Jana Łabędzkiego kupił w r. 1674 za 1.200 zł. części Bogusławic Górnych (R. Kal.15 k.363v). Oboje z żoną dziedzice części Bogusławic Górnych i Nadolnych, dobra te zastawili za 300 zł. w r. 1685 na trzy lata małżonkom Pomianowskim (I. Kal.143 s.251). Oboje żyli jeszcze w r. 1693 (I. Kon.69 k.293v, 295v; G. (8 k.529). Ich córka Barbara była w r. 1723 żoną Stanisława Kołakowskiego.

Jan i żona jego Krystyna Kuczkowskiego swoje części w Bogusławicach Górnych i Nadolnych w p. kon. sprzedali w r. 1686 za 700 zł. Krystynie Kuczkowskiej, żonie Wojciecha Chlewskiego (R. Kal.2 k.327; I. Kal.143 s.183). Anna, bernardynka poznańska, zmarła 1715.4/II r. (Nekr. Bernardynek Pozn.).

Tomasz, administrator Grudzielca, i żona jego Marianna, zmarła w Olendrach Grudzielskich 1787.12/II r. w wieku około 40 lat (LM Sobótka), rodzice dzieci urodzonych w tychże Olendrach Marianny, ochrzcz. 1770.24/IX r., Jakuba Stefana, ur. 1774.25/VII r., Tekli, ur. 1777.27/VIII r., zmarłej 1786.1/VIII r., Franciszki, ur. 1780.11/VIII r., Magdaleny, ur. 1783.15/VII r., zmarłej 1781 r. i pochowanej 21/VI (LB i LM Sobótka).

>Bystrzykowscy, zob. Biestrzykowscy

>Byszewscy h. Jastrzębiec, wyszli z Byszewa w p. łęczyckim, pisali się z Drozdowa. Jan B. z ziemi sieradzkiej brał 1495 r. w zastaw za 36 grz. od Otty z Koźlatkowa dwa łany osiadłe i jeden pusty w tej wsi (I. Kal.4 k.409v). Pawła, nie żyjącego już w r. 1590, syn Piotr, dziedzic w Piaskach (?) i Rogowie w p. szadkowskim, ożenił się t. r. z Zofią Łubieńską, córką Macieja (I. kal.58 s.259). i t. r. oprawił jej na połowie powyższych dóbr posag 750 zł. (R. kal.6 s.355). Po śmierci Piotra była 2-o v. 1604 r. żoną Tomasza Boguckiego (I. Kal.70 k.30v). Piotra, nie żyjącego już w r. 1610, może identycznego z wyżej wspomnianym, syn Walenty (I. Kon.35 s.8). Walentego zaś, nie żyjącego już w r. 1645, ale też nie wiem czy identycznego z powyższym, syn Piotr, w r. 1645 mąż Barbary Suchorzewskiej (Py.150 s.189). Powszechny zwyczaj dziedziczenia imienia po dziadku potwierdzałby tę ostatnią identyfikację.

Jerzy, już nie żyjący w r.12630, mąż Urszuli Żbikowskiej, córki Jakuba, 2-o v. żony Piotra Tarnowskiego, też już wtedy zmarłego, a ojciec urodzonej z niej córki Katarzyny, w r. 1630 żony Andrzeja Malconowica(!) (G.79 k.228). Mikołaj, nie żyjący już w r. 1626, ojciec Wojciecha, Piotra i Adama. Z nich, Wojciech wstępując pod imieniem Kazimierza do Bernardynów poznańskich, części swe we wsiach Bysze, Goraj, Kotowice, Wilkowice, Tobolice, Umielni(!) i Plewki w p. łęczyc. dał 1644 r. swym braciom, Piotrowi i Adamowi (P.1421 k.510v). Tego Adama skwitował 1636 r. Remigian z Otoka Zaleski, referendarz kor., z 4.000 zł. (I. Kal.102 s.870). Jan i Katarzyna, rodzice Elżbiety, ochrzcz. 1669.11/VIII r. (LB Chojnica). Marcin osiadły w Gostyniu, który "odbiegł swej częstki ojczystej w łęczyckim i sieradzkim województwie, jak i ojciec jego, który udał się na Ruś, dobra rodzinne pozostały przy stryjach". Spisując testament w Gostyniu 1673.21/IV r. odsunął od spadku krewnych, zostawiając dom i sprzęty żonie (Kośc.114 k.208, 221). Katarzyna i jej mąż Anzelm Rudnicki nie żyli już oboje w r. 1677. Konstancja, żona 1-o v. Franciszka z Oporowa Miłońskiego, stolnika łęczyckiego, 2-o v. w r. 1682 Jana Grabskiego, podkomorzego inowrocławskiego. N., 1-o v. za Chryzostomem Porczyńskim, 2-o v. w r. 1684 za Marcinem Rembieskim. Domicela, w r. 1690 żona Wawrzyńca Kawiatkowskiego. Jadwiga, żona Zdzanieckiego, żyła w l. 1703-49.

Sebastian, nie żyjący już w r. 1703, ojciec Franciszka (I. Kon.72 k.167, 179v), który w r. 1713 brał w zastaw od Marcjana Gocza Wardęskiego za 600 zł. część Kurowa Wielkiego (ib.73 k.213). T. r. wspólnie ze swą żoną Katarzyną Koźmińską, córką Bartłomieja i Katarzyny Sczanieckiej, zostali oboje do tego zastawu intromitowani (ib. k.224; I. Kal.167 s.277). W r. 1725 Franciszek był zastawnym posesorem części Kiszew (I. Kon.76 k.68v). Katarzyna umarła 1736.14/XII r. (LM Sowina).

Jan i Zofia z Bykowskich, oboje już nie żyjący w r. 1730, rodzice Wojciecha i Andrzeja. Ów Wojciech z Drozdowa był w r. 1723 mężem Katarzyny Sczanieckiej, córki Michała, podczaszego dobrzyńskiego, i Anny Niegolewskiej (ZTP 42 k.55). Sam on, podczaszy haliski, już po śmierci tej żony, w r. 1730 imieniem własnym i zrodzonych z nią synów i córek, sprzedał za 67.000 zł. macosze swej żony Katarzynie Woźnickiej, wdowie po Michale Sczanieckim, oraz jej córkom wieś Chełmo w p. pozn., odziedziczoną po matce przez jego dzieci (P.1224 k.114). Drugą żoną Wojciecha była Brygida Garczyńska, już nie żyjąca w r. 1762 (P.1335 k.93v). Sam Wojciech żył jeszcze w r. 1741. Jego dzieci to: Jan, Stanisław, Zofia, Teresa, Justyna i Marianna (P.634 k.231; 1223 I k.25v). Nieco później występowała jako jego córka urodzona z Sczanieckiej Felicjanna, ale nie jestem pewien czy to jeszcze jedna córka, czy też któraś z wymienionych nazwana później inaczej od któregoś z dalszych swych imion, spośród kilku nadawanych zazwyczaj na chrzcie. Z Garczyńskiej był syn Ignacy. Janowi stryj rodzony Andrej sprzedał w r. 1741 za 13.000 zł. Rogów w p. szadkowskim (P.1266 k.41v). Był ów Jan z Drozdowa w r. 1755 porucznikiem pułku gwardii pieszej koronnej (P.534 k.231), zaś w r. 1762 sprzedał bratu Ignacemu za 57.260 zł. wsie Topola Kątowa w wojew. łęczyckim i Piaski w p. szadk. (P.1335 k.93v). Z córek, Zofia, wydana 1742.5/XI r. za Mikołaja Godlewskiego późniejszego rejenta grodzkiego pyzdrskiego, żyła z nim jeszcze 1755 r., Marianna, niezamężna jeszcze w r. 1755 (P.1634 k.231), w l. 1763-86 za Pawłem Gozdowskim, Felicjana, w r. 1755 niezamężna, w l. 1763-86 żona Karola Lipińskiego. Zofia, Marianna i Felicjanna były po swej matce dziedziczkami części Chemła (P.1336 k.186v; 1338 k.317v). Zob. tablicę 1.

@tablica: Byszewscy h. Jastrzębiec 1.

Stanisław z Drozdowa, urodzony z Reginy Łętkowskiej, stolnik owrucki, dziedzic Moskorzowa, Perzyn, Zarzecza w p. lelow. i żona jego Teofila Lubieniecka, urodzona z Elżbiety Schlichting, oboje już nie żyli w r. 1723. Ich synowie: ks. Antoni, jezuita, wykładowca teologii w kolegium poznańskim, ks. Franciszek, kanonik katedralny poznański i płocki, Stanisław Wespazjan. Ks. Antoni swoją część w dobrach rodzicielskich dał w r. 1723 bratu ks. Franciszkowi (P.1193 k.3v). Ich siostra Zuzanna, t. r. żona Michała Boguckiego (Boniecki). Franciszek w r. 1721.3/VIII został instalowany na kanonię poznańską, z której rezygnował krótko przez 1729.25/VI r. (Weimann, s.136, 138). Był ponadto w r. 1723 kanonikiem płockim, proboszczem w Miejskiej Górce, generalnym komisarzem dóbr biskupstwa poznańskiego i sędzią deputatem trybunału koronnego (P.1191 k.178). W r. 1728 został kanonikiem krakowskim. Umarł w r. 1729 (Łętowski).

Franciszek z Drozdowa, w r. 1722 mąż Joanny Taczanowskiej, zaślubionej po r. 1716 (I. Kal.161 s.69). Marianna, żona Stefana Łykowskiego 1725 r.

Rafał, nie żyjący już w r. 1727, i żona jego Helena Gniewoszówna, nie żyjaca w r. 1745, rodzice: Antoniego, dziedzica dóbr Kraski w p. szadk., bezpotomnego, już nie żyjącego w r. 1753, Franciszka, wspomnianego w r. 1753, Michała, o którym niżej, Piotra wspomnianego w r. 1753, Kaspra, o którym niżej (P.1210 VI k.33v; I. Kal.196 k.138).

1. Michał, syn Rafała i Gniewoszówny, w r. 1726 mąż Franciszki Parczewskiej, córki Bartłomieja i Barbary Kierskiej (ZTP 45 k.257). T. r. kwitował się z Apolonią z Wysockich Radolińską z zawartego w r. 1723 kontraktu o wieś Posokę (I. Kon.76 k.113v). W r. 1717 wspólnie z żoną wziął w zastaw za 7.000 zł. od Jana i Wojciecha Parczewskiego wieś Morosławice koło Ujścia (P.1210 VI k.37v, 38). W r. 1732 był zastawnym posesorem Klonowca, wsi dziedzicznej Ernesta Bojanowskiego, starosty gnieźnieńskiego (P.1236 k.42). W r. 1736 trzymał Szamocin. Franciszka z Parczewskich wspólnie z bratem Janem i siostrą Wiktorią kupiła w r. 1736 Mirosław za 33.000 zł. od ks. Józefa Kierskiego, sufragana poznańskiego, i jego sióstr (P.1246 k.79v), a w r. 1737 wraz ze swą siostrą Wiktorią swoje części w tej nabytej wsi dała bratu Janowi (P.1251 k.55). W r. 1738 Michał brał w zastaw na jeden rok od Stanisława Zbyszewskiego za 6.000 zł. Wiekowo w p. gnieźn. (G.97 k.332v) i trzymał tę wieś jeszcze w r. 1744 (ib. k.676v) Dziedzic wsi Kraski w p. szadk., żonie swej oprawił w r. 1745 na poczet posagu sumę 7.175 zł. (P.1280 k.44v). Żyła ona i w r. 1746 (P.1283 k.89). Michał żył jeszcze w r. 1760 (I. Kon.79 k.172v), nie żył już w r. 1782 (ib.82 k.296v). Synowie: Ignacy, o którym niżej, Michał Franciszek, ur. 1730.27/VIII r. (LB Ujście), Józef, o którym niżej, Jan, który sumę nabytą od Brazy cedował w r. 1760 Mierzejewskiemu podczaszemu bydgoskiemu (I. Kon.79 k.172v). Był i Andrzej Melchior, ur. w Szamocienie, ochrzcz. 1736.7/I r. (LB Margonin). Córka Barbara Katarzyna, urodzona w Wiekowie, ochrzcz. 1740.20/XII r. (LB Powidz).

1) Ignacy Wincenty, syn Michała i Parczewskiej, ur. w Mirosławiu, ochrzcz. 1727.6/II r. (LB Ujście), jako plenipotent ojca zawierał w r. 1753 kontrakt kupna za 3.000 zł. części Krasek od Kaspra B. (I. Kal.196/8 k.138). Regens grodzki łęczycki, dziedzic Krzymowa, Borowa i Drzązna w p. kon. 1766 r. (I. Kon.80 k.83v), sędzia grodzki sieradzki, dziedzic Krzymowa z przyległościami 1780 r. (ib.82 k.152v), już sędzia grodzki łęczycki, wedle kontraktu z 1780.27/VII r., sprzedał w r. 1782 wsie Kamienna, Błonica, Nowe Kolonie w p. kowal., Zalesie w p. przedeckim Andrzejowi Kretkowskiemu, starościcowi kowalskiemu za 106.000 zł (ib. k.296v). Nie żył już w r. 1784. Żona jego była w r. 1781 Julenta (Jolanta) Gorzeńska, córka Jana i Marianny Porczyńskiej (ib.83 k.276), zmarła między r. 1781 i 1784 (Py.164 k.647). Z niej syn Paweł o którym niżej, oraz córki: Agnieszka, w r. 1784 żona Prokopa Chmielewskiego, z którym żyła jeszcze w r. 1788, Prakseda, w l. 1788-92 żona Piotra Sieroszewskiego. Miał jeszcze Ignacy inną żonę, zapewne pierwszą, Reginę Gulenty (I. Kon.84 k.403; czy nie zachodzi tu jakieś pomieszanie z imieniem żony Gorzeńskiej, Julenta?), a z niej córkę Antoninę, w r. 1792 żonę Stanisława Bonińskiego, regenta komisji cywilno-wojskowej wojew. kaliskiego.

Paweł, syn Ignacego i Gorzeńskiej, otrzymał w r. 1783 prawem emfiteutycznym na lat 50 Morzysław w wojew. kaliskim (Boniecki). Pułkownik straży przedniej wojsk koronnych, spisał w Krzymowie 1792.3/II r. kontrakt sprzedaży części w Łubnej w p. łęczyckim za 7.000 zł. Tomaszowi Moszkowskiemu (I. Kon.84 k.33v). Rotmistrz kawalerii narodowej, dziedzic Krzymowa, Borowa, Drzązna, Drozyna w p. kon.(!), siostrze swej Sieroszewskiej dał t. r. na swych dobrach ewikcję dotyczącą sum odebranych od zmarłego stryja Józefa (ib. k.376).

2) Jozef Marcin, syn Michała i Parczewskiej, ur. w Ułanowie 1733.10/XI r. (LB Kłecko), podkomorzy JKMci, mianowany 1773 r. lustratorem do spisywania inwentarza dóbr pojezuickich, składał wtedy przysięgę (I. Kal.209/13 k.203v). Pułkownik kawalerii narodowej 1785 r. (P.1362 k.359). Pierwszą jego żoną, zaślubioną w r. 1774, była Ludwika Gintowt Dziewałtowska, córka Antoniego, miecznika bracławskeigo, ur. około r. 1758, rozwiedziona z nim 1784 r., zmarła po 1798 (Pol. Sł. Biogr.). Józef, nazywany rotmistrzem wojsk koronnych, ożeniwszy się 2-o v. z Marcjanną Łętkowską, córką Macieja, stolnika łęczyckiego i Marianny Stawowskiej, wdową 1-o v. po Jozefie Dąbrowskim, łowczym zakroczymskim, zawierał 1786.6/XII r. z Franciszkiem B. ożenionym z Teklą Potocką, siostrzenicą drugiej żony Józefa, umowę dotyczacą podziału substancji odziedziczonej po zmarłym Macieju Łętkowskim, biorąc schedę obejmujacą dobra Ponętów Górny oraz pustki Krempę i Drzewce w wojew. łęczyckim. Podział wsi Dzięciołowy, dokonany już dawniej, pozostawili w mocy (P.553 k.22). Pułkownik straży przedniej 1787 r. (I. Kal.227 k.57), generał major wojsk koronnych, umarł w r. 1792 (Pol. Sł. Biogr.). Marcjanna z Łętkowskich generałowa żyła jeszcze 1794.18/II r. (LB Broniszewice). Pochowana u Bernardynów w Kole (Arch. Bern. W.48, tu błędna data pochówku 1791.10/X r.).

2. Kasper, syn Rafala i Gniewoszówny, w r. 1753 spisał z braćmi kontrakt sprzedaży za 3.000 zł. odziedziczonych po bracie Antonim części wsi Kraski (I. Kal.196/8 k.138). Ten sam zapewne Kasper, już nie żyjący w r. 1775, z żony Marianny Radolińskiej, też wówczas nie żyjącej, miał córkę Zofię, t. r. żonę Wojciecha Podczaskiego (Py.158 k.397v). Zob. tablicę 2.

Stanisław z Drozdowa, stolnik łęczycki, dziedzic Swinic w wojew. sieradzkim, w r. 1731 mąż Petroneli Walewskiej (I. Kon.76 k.398). Nie żyli już oboje w r. 1753, kiedy to występowały ich dzieci: syn Ignacy oraz córki Konstancja i Domicela, panny dojrzałe (I. Kal.196/8 k.151v).

Antoni i Ludwika z Jaraczewskich, już nie żyjąca w r. 1739, rodzice Stanisława, występującego t. r. (I. Kon.77 k.139), w r. 1753 nazwanego jedynym spadkobiercą zmarłych rodziców (ib.78 s.728). Józef, mianowany komendarzem nakielskim, składał przysięgę 1759 r. (N.211 k.342v). Jan z Drozdowa, kapitan wojsk koronnych, dziedzic dóbr Piaski w p. szadk. i Topola w wojew. łęczyckim, oprawił w r. 1760 posag 6.000 zł. żonie swej Apolonii Przyłuskiej, córce Aleksandra i Salomei Karśnickiej (P.1330 k.218).

Franciszek, w r. 1763 posesor Kurowa, wsi dziedzicznej Fabiana Parczewskiego (I. Kal.204/5 k.174). Franciszek zaślubił 1766.16/VIII r. w Gnieźnie Annę Gorczyńską (LC Katedra).

@tablica: Byszewscy h. Jastrzębiec 2.

Arnold, pułkownik przedniej straży wojsk koronnych 1768 r., dostał w r. 1774 z dóbr pojezuickich Cekowo i Stropieszyn w wojew. kal. (Boniecki: I. Kal.214/6 k.267). Generał major wojsk koronnych, mianowany 1775 r., pułkownikiem i szefem nowo-erygowanego pułku lekkiej przedniej straży wojsk koronnych (Boniecki). Ożenił się z Katarzyną Skórzewską, córką Michała, podkomorzego poznańskiego, i Ludwiki Czapskiej, kasztelanki gdańskiej. Dziedzic Okęcia, Rakowa (Rakowca?), Załuusk, Zbana, Opacza Wielkiego i Małego, Michałowic w p. warszaw., skwitował 1776 swego teścia z 3.000 zł. posagu (Py.158 k.468). Wzajemne dożywocie z żoną spisał 1777 r. Order Sw. Stanisława otrzymał 1778 r. (Boniecki). Mianowany 1787 r. (ok. 7/III) podkoniuszym nadwornym kor. (Gazeta Warsz.). Dobra pojezuickie Stropieszyn, Bugaj i Holendry w Stropieszynie cedował 1787 r. (za konsensem królewskim z 1780.30/IX r.) Krzysztofowi Celińskiemu, skarbnikowi czernihowskiemu (I. Kal.227 k.101). Komenerujący dywizją wielkopolską, został 1790 r. generałem lejtnantem (Boniecki; I. Kal.231 k.232v). Posłował z ziemi warszawskiej za Sejm Wielki. Dostał 1790 r. order Orła Białego. Katarzyna ze Skorzewskich umarła 1797.12/V r. (Nekr. Obra; Nekr. Owińska; Nekr. Przemęt). Arnold zmarł w r. 1800 (Pol. Sł. Biogr.). Syn jego Jakub, dziedzic Baranowa w cyrkule lubelskim, mając 25 lat zaślubił 1808.23/X r. Antoninę Skorzewską z Parczewa, majacą lat 22 (LC Wysocko). W 1818 r. mieszkał w Rososzycy (LB Ołobok). Ich syn Arnold Walenty Aleksander Atanazy ur. w Wąsowie 1830.2(?)/I r., ochrzcz. 3/I (LB Witomyśl). Córka Marcjanna, żona Dionizego Taczanowskiego, dziedzica dóbr pleszewskich, potem w Węgrzynowie mieszkającego, zmarłego w Pleszewie 1842.29/I w wieku lat 75.

Katarzyna zaślubiła 1774.22/IX r. w Jabłkowie Józefa Kałowskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1776. Jadwiga i jej mąż Michał Kozubski, oboje już nie żyli 1782 r.

Franciszek z Drozdowa, rotmistrz pułu straży przedniej, mąż Takli Potockiej, córki Maksymiliana, chorążego żytomierskiego, i Katarzyny Łętkowskiej, córki Macieja Łętkowskiego, stolnika łęczyckiego, z przeprowadzonych 1786 r. działów z Józefem B., mężem stolnikówny Marcjanny Łętkowskiej, rodzonej ciotki swej żony, otrzymał schedę, na którą składały się: Wieś Krzewata koło Kłodawy w wojew. łęczyckim i Tarchalin w wojew. poznańskim (P.553 k.22). Oboje małżonkowie sprzedali Tarchalin 1787.13/I r. za 75.000 zł. Janowi pruskiemu (P.11364 k.185v; 1375 k.155). Żyli jeszcze 1788 r. (I. Kal.228 k.407v).

Brygida, córka dziedziców Gałęzowa, ochrzcz. 1801.9/VIII r. (LB Sobota). Ur. Antoni, robotnik, i Marianna z Nowakowskich, rodzice Magdaleny, ur. w Gnieźnie 1823.5/IX r. (LB Św. Trojca, Gniezno). Eustachy, syn Stanisława i Ludwiki, dożywotni posesor Chłędowa w p. gnieźn. a po ojcu Olszówki w Król. Pol., umarł w Chłedowie 1833.23/VIII r., majądc ok. 32 lat (LM Witkowo). Ludwik, pochodzący z Krakowskiego, mający lat 28, zaślubił 1839.8/X r. Ludwikę Wiesiołowską ze Strzyżewa, majacą lat 20 (LC Kotłów). Marcin z Drozdowa zaślubił w Krakowie 1883.23/X r. Teresę Dąmbską (Dz. P.). Irena z Podczaskiej wd. B-a ze Złotkowa w p. kon. 1865 (H. Przysieka). Stefan i Maria B-cy w 29 l. Głogowę p. mogil. (398 h.)

W księgach inskrypcji grodzkich poznańskich z r. 1768 (1345 k.152v), znajduje się zapis, mocą którego Jan B. dostał części w Chłędowie od rodzeństwa Stefana, Heleny i Antoniny Makoszyńskich. Jest to nieudolny falsyfikat z pierwszej połowy XIX w., dokonany jednak chyba ze względu na owych Makoszyńskich, nie Byszewskich.

>Byszkowscy ze wsi Byszkowy w p. nakiel. Mikołaj Byszkowski pozywał 1490 r. Katarzynę, wdowę po Włodku z Danaborza (P.22 k.185). Jan już nie żył 1536 r., kiedy wdowa Katarzyna, dziedziczka połowy tej wsi, sprzedała ową połowę za 300 grz. zięciowi Wojciechowi Dziembowskiemu (N.213 k.61). Wojciech od Macieja Grabowskiego nabył 1539 r. sposobem wyderkafu za 12 grz. pusty łan "Jęndrzejowiski" oraz połowę pustego ogrodu w Grabowie p. nakiel. (G.335 a k.238). Regina, żona 1-o v. Wojciecha Dziembowskiego (a więc córka wspomnianych wyżej Jana i Katarzyny), 2-o v. 1556 r. Stanisława Staruchowskiego. Paweł swoją połowę wsi Byszkowy sprzedał 1556 r. za 600 grz. Piotrowi Smoguleckiemu (P.1396 k.382v). Jan, sługa Nieżychowskich, zabity 1597 r. w karczmie wsi Bobkowice (Kośc. 277 k.314v). Stanisław, nie żyjący 1625 r., po którym wdowa Dorota z Ryszewa, żona 1-o v. Jana Czarnotulskiego, była wtedy 3-o v. za Krzysztofem Dameckim (P.153 k.92v).

>Bytkowscy, Bydkowscy h. Ostoja z Bytkowa w p. pozn. Nie należał zapewne do Ostojów Andrzej B z Bytkowa, mąż Dobiesławy, która w l. 1387-88 miał terminy z Gniewomirem z Dąbrowy (Leksz. I, nr 217, 220, 371). Andrzej żył jeszcze 1397 r. (ib., nr 2564). Ostojczykiem był jego zięć Dobrogost, nazwany Bytkowskim 1393 r. (ib., nr 1490), a więc niewątpliwie już wtedy mąż jego córki Krzemki. Ten Dobrogost, pisany z Błociszewa, miał 1399 r. termin z braćmi z Górki o Roszkowo (Leksz. II, nr 2340, 2342). Dobrogost Błociszewski z Lubowni (de Lubom) miał 1401 r. termin z panią Dobiesławą Bytkowską (Księga ziem. pozn., nr 507, 510, 651), macochą swej żony Krzemki. Ta Dobiesława działała w asyście swych braci Przecława z Słowikowa i Jana z Murzynowa, kiedy w r. 1400 uzyskała termin przeciwko Wincentemu z Kobylnik o wieś Ossowo (ib., nr 57, 98). W sprawie między Dobiesławą a pasierbicą jej Krzemką, żoną Dobrogosta z Luboni, zapadł dekret 1401 r., mocą którego zrzekła się ona na rzecz pasierbicy oprawy na Bytkowie i winna była wrócić do swej ojcowizny w Ossowie (ib., nr 621). Dobrogost z Bytkowa miał 1402 r. termin z Krzywosądem ze Sławna (ib., nr 819). Na tym Krzywosądzie i jego braciach nabył 1403 r. posesję dziedzictwa w Bytkowie aż do śmierci Dobiesławy z Bytkowa i Ossowa, ich córki (ib., nr 1130). Dobrogost miał 1407 r. sprawę z Mikołajem Goreckim, kanclerzem kapituły poznańskiej (P.3 k.8). Wdowa, pani Grzymka(!) z Bytkowa, niewatpliwie identyczna z Krzemką żoną Dobrogosta, występowała z synem Jakuszem w l. 1413-21 (P.4 k.2; 7 k.13v). Bracia Jakub (Jakusz) i Andrzej z Bytkowa w l. 1425-45 (P.8 k.43; 14 k.49; 15 k.114). Obaj świadczyli 1426 r. Mirosławowi Jaskółce ze swego herbu Ostoja (P.8 k.68v). Żoną Andrzeja była Anna, wraz z którą miał 1445 r. sprawę z Świąchną, wdową po Janie z Golczewa (P.15 k.119). Oboje z Anną żyli jeszcze 1452 r., kiedy miała ona termin z Tomisławem z Rosnowa (P.18 k.42). Andrzej już nie żył 1469 r. (P.19 k.190). Jego synowie: Jan, Dobrogost, Marcin i Jakub. Córki: Anna, Małgorzata, Elżbieta i Terencja. Oni wszyscy w r. 1466 występowali w sprawie toczonej z braćmi z Rosnowa o połowę Golczewa po zmarłej matce (P.19 k.141v). Z córek, Małgorzata była 1482 r. żoną Adama Ocieskiego z Ocieszyna. Elżbieta chyba identyczna z Elżbietą B., której 1497 r. zapisał dług 80 grz. jej mąż Piotr Krzestkowski, dzierżawca w Bytkowie (P.856 k.267). Ponieważ Jakub B. wyderkował temu Krzestkowskiemu część w Bytkowie już 1487 r. (P.1387 k.66v), chyba wtedy był jego szwagrem. Jan B., który w r. 1448 miał termin z Ubychną, żoną Jakuba z Golcza, zapewne identyczny z Janem, synem Andrzeja, zwłaszcza, że i Andrzej miał t. r. termin z tą Ubychną (P.17 k.172v, 236v). Dobrogost, Marcin i Jakub, bracia niedzielni, płacili 1470 r. winę, bo nie stanęli z pozwu Macieja Wielżyńskiego (P.20 k.70), a w r. 1471 mieli z tym Wielżyńskim termin wszyscy czterej (ib. k.119, 130). Jan, Dobrogost i Jakub, dziedzice w Bytkowie, nabyli 1475 r. za 30 grz. od Jana Grodzieńskiego sposobem wyderkafu trzy łany we wsi Grodna p. pozn. (P.1386 k.23v). Ci trzej 1478 r. zobowiązali się między sobą, iż Jan i Jakub wyderkują czterech kmieci z Bytkowa za 50 grz. Dobrogostowi, ten zaś zrezygnuje im wieczyście całe swe części w tej wsi (P.855 k.74). Wszyscy trzej, niedzielni dziedzice w Bytkowie, zeznali 1482 r. dług 45 grz. jako posag za siostrą Małgorzatą, żoną Adama z Ocieszyna (ib. k.135v). Z nich, Jan występował 1506 r. jako wuj dzieci Bożęty Ryszewskiej (G.24 k.228), a w r. 1512 jako wuj Adama Ocieskiego (P.1391 k.23v). Całą wieś Bytkowo wraz z prawem wieczności spadłym po bratanku Jakubie, synu zmarłego już brata Jakuba, sprzedał 1517 r. za 350 grz. Janowi i Tomaszowi braciom z Wielżyna (ib. k.41). Jakub, dziedzic w Bytkowie, swoją trzecią część w tej wsi, uzyskaną z działu przeprowadzonego z powyższymi braćmi, sprzedał 1487 r. sposobem wyderkafu za 100 grz. Piotrowi Krzestkowskiemu (P.1387 k.66v), a w r. 1491 wyderkował to temuż Piotrowi za 160 grz. (ib. k.152v). Jak widzieliśmy wyżej, miał syna Jakuba. Ojciec i syn już nie żyli w r. 1517. Dobrogost był księdzem, plebanem w Droszewie, kiedy w r. 1487 swoją część we wsiach Bytkowo i Golcz dał bratu Jakubowi (ib. k.74). Zob. tablicę.

@tablica: Bytkowscy h. Ostoja

>Bytkowscy, Bydkowscy z Bytkowa w p. pozn. stanowili odgałęzienie Krzestkowskich z Krzestkowic w p. pozn. Piotr Krzestkowski nabył w r. 1487 na wyderkaf za 100 grz. od Jakuba B. jego część w Bytkowie (P.1387 k.66v) i znów w r. 1491 nabył od tego Jakuba wyderkaf w tejże wsi za 160 grz. (ib. k.152v). W r. 1497 zapisał dług 80 grz. żonie swej Elżbiecie B. (P.856 k.267v), niewatpliwie siostrze tego Jakuba, która była żoną Piotra napewno już 1487 r. Piotr Bytkowski występował w r. 1496 jako wuj córek zmarłego Dobrogosta Myszkowskiego (P.856 k.224v). Był niewątpliwie identyczny z wymienionym wyżej Piotrem Krzestkowskim. Ten sam Piotr B. był w r. 1514 mężem Barbary Przystanowskiej (P.866 k.61), a już nie żył w r. 1521 (P.867 k.494), zaś Barbara, 2-o v. żona Tomasza Chraplewskiego 1522 r., swe części we wsiach Przestanki i Krzestkowice sprzedała wtedy za 3.000 zł. Andrzejowi Jaktorowskiemu, dziedzicowi w Jankowicach (P.1392 k.451v). Żyła jeszcze 1539 r., kiedy drugiego męża kwitowała z 250 grz. posagu oprawionego na częściach Chraplewa (P.878 k.220). Dzieci tego Piotra, zwące się Bytkowskimi: Dobrogost, Jan, Mikołaj, Andrzej i Katarzyna, rodzeństwo niedzielne, sprzedali 1522 r. za 50 grz. części ojczyste w Krzestkowicach Andrzejowi Jaktorowskiemu, a jednocześnie od Tomasza Chraplewskiego nabyli sposobem wyderkafu za 200 grz. połowę jego części w Chraplewie (P.1392 k.451v, 452). Mikołaj żył jeszcze w 1539 r. (P.878 k.220). Anna, córka tegoż Piotra, w l. 1521-30 żona Wincentego Otorowskiego, była potem 2-o v. w l. 1544-47 za Salomonem Staruchowskim.

Nie wiem, czy miał coś wspólnego z powyższymi Jan Bitkowski, w r. 1630 mąż Barbary Krochowskiej, córki Jana (P.1023 k.314).

>Bytońscy h. Leliwa. Maciej, bezdzietny, nie żył już 1664 r. Nie żyła też wtedy i jego rodzona siostra Anna, żona Piotra Stockiego z p. łukowskiego (ZTP 31 s.282). Mikołaj i Barbara z Pacynowskich, córka Marcina i Zofii Trzyskiej (P.1144 k.250), mieszkali w l. 1669-71 w Glinienku. Ona wyszła 2-o v. za Jana Kwaśniewskiego i była 1702 r. wdową i potym drugim mężu (P.1142 III k.25v). Jej trzecim mężem był 1706 r. Stefan Kossowski (Kc.133 k.325). Żyła jeszcze 1708 r. (P.1144 k.250), nie żyła już 1713 r. (Kośc.311 s.101). Córki Mikołaja i Pacynowskiej: Anna Katarzyna, ur. w Glinienku, ochrzcz. 1671.15/XI r. (LB Chojnica), Zofia, żona 1-o v. Piotra Kunińskiego, 2-o v. w l. 1708-33 Stanisława Kunińskiego, Bogumiła, w r. 1714 żona Wawrzyńca Milewskiego. Synowie: Jan, ur. w Glinienku, ochrzcz. 1669.28/X r. (LB Chojnica), i Piotr. Ten ostatni pisał się "Leliwa". W r. 1717 trzymał dzierżawą od Anny z Rapackich Garzyńskiej Kurczewo w p. kal. (I. Kon.73 k.441). Był 1719 r. mężem Konstancji Godzimirskiej, wdowy 1-o v. po Pawle Stawickim (Py.157 k.42). W r. 1735 kwitował się z Kasprem Modlibowskim, cześnikiem wschowskim, dziedzicem Mokronosa, z zawartego w 1732 r. kontraktu dzierżawy tej wsi (I. Kal.171/3 s.443). Dzierżawcą Mokronosa nazwany jeszcze 1742 r. W 1745 r. dzierżawca Małgowa (LB Mokronos).

Zofia, w 1689 r. żona Stanisława Kaszewskiego (czy to nie pomyłka i czy nie powinni być Kunińskiego?). Jan i Elżbieta, rodzice Kaspra, ur. w Łowęcicach, ochrzcz. 1739.6/I r. (LB Cerekwica). Anna, w l. 1748-49 żona Piotra Karczyńskiego.

>Bytyńscy h. Łodzia, wyszli w Bytynia w p. pozn. Mikołaj B. z Łodzi, zwany najczęściej Starogrodzkim, był bowiem w l. 1378-1406 kasztelanem starogrodzkim (G.). Pozyskał w 1378 r. drogą zamiany dokonanej z cystersami z Ziemska (potem bledzewskimi) wsie Muchocin i Radgoszcz ok. Międzychodu, dając im w zamian za nie Rokitno (KDW III, nr 1756). Dziedzic w Bytyniu i w Młodawsku, trzymał w zastawie od Mroczka z Iwna Nojewo (Leksz. I, nr 29, 121, 141, 201). Pod r. 1389 wspomniany zamek w Bytyniu (ib., nr 582). Kasztelan żył jeszcze 1406 r. (Księga ziem. pozn., nr 2621). W r. 1387 występował wraz z żoną i synami (Leksz. I, nr 29). W r. 1388 mowa o żonie Katarzynie (ib., nr 354). Synowie jego: Wojciech, Mirosław, Jakub, Bieniak, Bodzęta i Piotr, córka Katarzyna występujaca w r. 1420 (P.6 k.83).

1. Wojciech, syn Mikołaja, kasztelana starogrodzkiego, występował w l. 1388-1401 (Leksz. I, nr 354, 558; Piekosiński, Wybór, nr 138). Chyba umarł przed r. 1403, bo nie widzimy go już w transakcjach rodzinnych z tego roku.

2. Mirosław, Miroszek, syn Mikołaja, kasztelana starogrodzkiego, pisany z Bytynia, Bytyńskim, czasem z Wojkowa, występował 1394 r. w imieniu ojca w sprawie z Sędziwojem Zaborowskim (Leksz. I, nr 1812). W 1402 r. kanonik poznański, altarysta kościoła poznańskiego, dziedzic w Bytyniu i Wojkowie (Księga ziem. pozn., nr 1000). Jako Miroszek z Wojkowa miał 1404 r. termin z Mirosławem ze Świekotek (ib., nr 1685). W l. 1407-8 wraz z braćmi Jakubem, Bieniakiem, Bodzętą i Piotrem miał terminy o Stęszew z Mościcem, kasztelanem poznańskim (P.3 k.26v, 30, 45v). W r. 1420 występował obok braci jako stryj Niemierzy z Kiszewa i Mroczka z Łopuchowa (P.6 k.83). W r. 1424 jako dziedzic w Bytyniu miał termin z Mikołajem z Przebędowa (P.8 k.7). Żył jeszcze 1425 r. (ib. k.54). Pod r. 1406 mowa o bratowej jego Daczce (Ksoęga ziem. pozn. nr 2735). Nie wiem którego z braci była żoną?

3. Jakub, Jakubek, syn Mikołaja, kasztelana starogrodzkiego, pisany Bytyńskim, czasem Młodawskim, występował pierwszy raz 1393 r. (Leksz. I, nr 1405; Księga ziem. pozn., nr 1310, 1320, 1367). Obok braci 1403 r. współdziedzic w Bytyniu i Nojewie (ib., nr 1100), t. r. też w Młodawsku i Kuninie (ib., nr 1296), zobowiązał się t. r. wraz z braćmi do rezygnacji trzech łanów w Młodawsku za 300 grz. bez óśmiu skojców Szczodrzykowi z Szczodrzykowic cz. Zaborowskiemu (ib., nr 1388). Nazwany 1406 r. Młodawskim i t. r. mowa o jego żonie (ib., nr 2567, 2568). Wraz z braćmi procesował się w 1408 r. z braćmi Stęszewskimi o miasto Stęszew i wieś Dębno, oraz o jedną trzecią Bzowa i Jabłkonowa (Piekosiński, Wybór, nr 1214). Nazwany znów Młodawskim w r. 1411 przy okazji terminu z bratem Pietraszem (P.3 k.162), zawierał z nim 1412 r. ugodę (ib. k.171v). W r. 1414-15 był wicesędzią poznańskim, a 1415-16 wicewojewodą poznańskim (G.). Umarł w r. 1416, pozostawiając dzieci (P.4 k.142v; 5 k.120), spośród których znam tylko syna Mikołaja, występujacego w l. 1416-18 (ib.).

4. Bieniak, syn Mikołaja, kasztelana starogrodzkiego, pisany Bytyńskim, występował w l. 1399-1428 (Leksz. I, nr 3073; Księga ziem. pozn. nr 2507, 2508, 2520, 2621, 2641, 2650; P.10 k.4). Nie żył już w r. 1438 (P.14 k.41). Z nieznanej mi żony jego synami byli: Mirosław, Wyszota, Przedpełk i Świętopełk. Ponieważ niemal z reguły występowali osobno dwaj pierwsi, osobno dwaj drudzy, możnaby mniemać, iż byli z dóch różnych matek. Córka Agnieszka, w l. 1443-48 zakonnica w Owińskach, miała zapis czynszu rocznego i świadczeń w naturze od brata Przedpełka, procesowała się zaś o to i o posag z Przedpełkiem i Swiętopełkiem (P.14 k.180v; 15 k.161v; 17 k.124v). Była więc zapene z tej samej matki co i oni.

1) Mirosław z Bytynia, syn Bieniaka, występował 1430 r. (P.11 k.22). Kanonik poznański 1437 r. (P.14 k.7v). Miał 1442 r. obok brata Wyszoty termin z Katarzyną Wyskocińską niegdy Pierwoszewską (P.14 k.161v). Żył jeszcze 1452 r. (P.18 k.48v).

2) Wyszota B., z Bytynia, syn Bieniaka, występował 1436 r. (P.13 k.177), nazwany w r. 1440 "niegdy z Bytynia" (P.14 k.83). Winien był t. r. okazać list rezygnacyjny na dobra Srzem i Chalino (ib. k.80). Wyszota "ze Srzemu" okazał t. r. wobec Mikołaja Wydzierzewskieogo swą część dziedziczną w Bytyniu, odpuszczoną mu przez ojca (ib. k.82), a Fiema, żoną Wierzbięty z Sierakowa, skasowała na jego rzecz swą oprawę na Srzemie i Chalinie (ib. k.135v), jednak jeszcze tego samego roku pisany "z Bytynia" (ib. k.141v). Wiódł 1443 r. sprawę o Sierosław z Jadwigą żoną Wincentego Sokołowskiego, panią wienną (ib. k.169). Był 1444 r. wicechorążym poznańskim (G.). Kupił 1446 r. od Marcina z Witkowic ósmą część w Grzegorzewie w p. pozm. (P.1379 k.131v), przy czym od Klimki wdowy po Janie z Gądek, otrzymał jej prawo oprawne i wienne na tej wsi (ib. k.136v). T. r. od Małgorzaty z Młodawska, żony Grzegorza Młodawskiego, kupił za 400 grz. jej ojczystą wieś Gądki (ib. k.138; P.15 k.137). Z Dorotą, żoną Bernarda z Wysocic, dokonał t. r. zamiany dając jej dwa łany w Jabłonkach w p. pozn. i sumę 100 grz. w zamian z ósmą część Rościegniewic i Gorgoszewa w p. pozn. (P.1379 k.156v). Był w r. 1447 wspólnie ze swym niedzielnym bratem ks. Mirosławem dziedzicem w mieście Bytyń i wsi Gądki (ib. k.182v). Umarł w r. 1447 (P.15 k.203; 17 k.11n; Py.9 k.91v; 12 k.63v). Jego syn Mikołaj, o którym niżej, i inny syn, Przedpełk, o którym raz tylko w r. 1447).

Mikołaj Bytyński, syn Wyszoty, miał w 1447 r. wraz z bratem Przedpełkiem termin z Mościcem z Koźmina (Py.9 k.91v; 12 k.63v). i t. r. on sam z Swiętopełkiem z Kurnatowic (P.17 k.62), a w r. 1448 z Piotrem, kantorem poznańskim, i Wincentym, braćmi z Pniew (ib. k.120, 193). W r. 1452 otrzymał zapis 120 zł. w. od Jana z Jabłonowa, Andrzeja z Rogalina, kanonika poznańskiego, Grzegorza z Młodawska i Mikołaja Swirkosza z Pigłowic (ib. k.90). Od Jana Jabłonowskiego kupił 1462 r. za 400 grz. trzecią część miasta Bytynia (P.1384 k.148). Na połowie tego miasta i na dwóch łanach w Rościegniewicach oraz na dwóch ogrodach w tej wsi i w Gorgoszewie oprawił t. r. posag 200 grz. żonie swej Jadwidze (ib. k.148v). Od Jana i Macieja, braci z Witkowic, kupił 1472 r. za 200 grz. ósmą część w Gorgoszewie i ósmą w Rościegniewicach oraz części w Witkowicach (P.1385 k.131v). Od Tomasza z Witkowic kupił 1474 r. za 80 grz. część w Witkowicach (P.1386 k.15v). Dziedzicem części w Witkowicach i Rościegniewicach był i w l. 1489-94 (P.22 k.159v; 1383 k.21v). W r. 1506 na czwartej części Witkowic, na czwartej części Rościegniewic i na dwóch częściach w Gorgoszewie oprawił posag 60 grz. drugiej swej żonie Elżbiecie Sarbskiej, córce Andrzeja (P.1390 k.86v). W r. 1508 nabył sposobem wyderkafu od Jakuba Kunowskiego za 38 zł. w. dwa łany w Rościegniewicach (P.1391 k.1). W r. 1515 Elżbieta, już 2-o v. żona Jana Młodawskiego, drugiemu swemu mężowi sprzedała sposobem wyderkafu za 124 grz. oprawę otrzymaną od pierwszego męża (P.1392 k.53v). Dzieci Mikołaja: Maciej z pierwszej żony, żyjący w r. 1516 (P.866 k.339), i Jadwiga. Ta Jadwiga, cysterka owińska, spadkobierczyni bezdzietnego brata Macieja B., miasto Bytyń i części Rościegniewuc, Witkowic i Gorgoszewa oraz całą pustkę Będowo sprzedała za 2.000 grz. w r. 1526 Piotrowi Konarzewskiemu, sędziemu kaliskiemu (P.1393 k.107v). Jadwiga była ksienią w Owińskach 1542 r. (P.1394 k.557v). Jej spadkobiercami byli 1577 r. synowie i córki Wincentego Sapieńskiego (P.929 k.841).

3) Przedpełk Bytyński, syn Bieniaka, występował w r. 1434 (P.12 k.250). Otrzymał 1442 r. cesję ćwierci bliższości od czwartej części miasta Bytynia od Domarata niegdy Bytyńskiego (P.14 k.98), a t. r. obok brata Swiętopełka dostał zapis 160 zł. w. od Dobrogosta Koleńskiego, podsędka poznańskiego (ib. k.134v). Jako "niegdy z Bytynia obecnie z Pożarowa" zeznał 1443 r. sumę 11 grz. Piotrowi z Chojnicy (ib. k.202v). W l. 1444-45 pisany był z M. Lutomia, trzymał bowiem połowę tej wsi dziedzicznej Bodzęty i Jana z Lutomia (P.15 k.1v, 61, 92). Z przeprowadzonych 1445 r. działów z bratem Swiątoszem dostały mu się sumy na Małym Lutomiu (P.15 k.80). W l. 1445-48 pisany "niegdy z Bytynia" (P.17 k.51, 121).

4) Świętopełk, Świętosz z Bytynia, syn Bieniaka, z działów z bratem Przedpełkiem dokonanych 1445 r. dostały mu się sumy u brata Wyszoty (Wyszka) (P.15 k.80v), występował 1445 r. jako prokurator Katarzyny, wdowy po Marcinie z Kurnatowic (P.15 k.113v). Płacił winę 1446 r. siostrze Agnieszce (ib. k.161v). Od Jadwigi wdowy po Tomaszu z Konarzewa, kupił t. r. za 70 grz. jej części ojczyste w Kurnatowicach w p. pozn. (P.1379 k.131v). i już 1447 r. pisany z Kurnatowic (P.17 k.62), a 1448 r. "niegdy z Bytynia" (ib. k.12). Niewatpliwie po nim poszli Kurnatowscy h. Łodzia piszący się z Bytynia.

5. Bodzęta Bytyński, syn Mikołaja, kasztelana starogrodzkiego, występował w l. 1403-20 (Księga ziem. pozn., nr 1387, 2386, 2520, 2587, 2613; Piekosiński, Wybór, nr 1158; P.6 k.84). Pisany 1406 r. z Młodawska (Księga ziem. pozn., nr 2625, 2650).

6. Piotr, Pietrasz Bytyński, syn Mikołaja, kasztelana starogrodzkiego, występował w l. 1400-28 (Piekosiński, Wybór, nr 110; Księga ziem. pozn., nr 1294, 1320, 2386, 2509, 2587, 2613, 2622, 2650). Może ten sam nazwany Witkowskim 1406 r. (ib., nr 2567). Między nim i Bieniakiem arbitrzy dokonali 1428 r. działu (P.10 k.55). Jego żoną była 1424 r. Krystyna (P.7 k.166), która w r. 1428 miała termin z Bieniakiem (P.10 k.4). Krystyna z Bytynia, chyba ta sama, miała 1443 r. termin z Tomisławem z Bieczyn (Kośc.17 k.368). Zob. tablicę.

@tablica: Bytyńscy h. Łodzia

Tomek z Bytynia miał w r. 1438 termin z Dorotą z Witkowic (P.14 k.49v). Jan z Bytynia w imieniu Jana, syna zmarłego Fryderyka z Pożarzyna występował przeciwko Zygmuntowi Sokołowskiemu o Chomęcice (P.17 k.132v). Może ten sam Jan Bytyński z Jabłonowa miał 1452 r. termin z synami zmarłego Dersława niegdy z Myszkowa (P.18 k.13).

Z powyższymi chyba nic wspólnego nie miał Mikołaj B. ze wsi Grodziszczko, który 1660.26/VII r. zaślubił Katarzynę Sujkowską z Żegowa (LC Niepruszewo). Zofia B., w r. 1712 żona Stanisława Konińskiego.

>Bziccy h. Ciołek z Bzitego w ziemi chełmskiej. Andrzej, kasztelan chełmski 1565 r. (P.1397 k.402). Aleksander 1668 r. oprawił posag 600 zł. żonie swej Marii Siedleckiej, córce Mikołaja (N.225 k.591v). Oboje wydzierżawili od wdowy Anny Trzcińskiej wsie Bilewo i Smolniki (I. Kon.60 k.915). Siedlecka była 2-o v. za Janem Zaruskim. Bezpotomna, już nie żyła 1690 r. (W.29a k.50, 90).

>Bzowscy h. Nałęcz(?) wzięli nazwisko od wsi Bzowa w p. pozn., koło Czarnkowa, ale przedtem, w XV w. byli dziedzicami we wsi Bobolczyno (dziś Bubulczyn) w parafii Ostroróg, od której to wsi zwali się Boboleckimi. Ślad tego ich pierwotnego stanu posiadania zachował się i w stuleciach następnych, kiedy pisali się Bzowskimi z Bobolczyna. Ich herbem był zapewne Nałęcz, do nich bowiem należy chyba zaliczyć Annę Bobolecką tego właśnie herbu, żonę Hieronima Brzeźnickiego, burmistrza poznańskiego, matkę Jakuba Brzeźnickiego, sufragana poznańskiego, zmarła w r. 1553).

Tomiła, wdowa po Wojtku z Bobolczyna 1405 r. (P.2 k.286v). Pani Dzierżka z Bobolczyna 1409 r. (P.3 k.85v). Żyła jeszcze 1428 r., kiedy występowała jako matka Sędziwoja (P.10 k.136). Bratem tego Sędziwoja był Iwan, nie żyjący w r. 1446, ojciec Jadwigi, wówczas też nie żyjącej (P.15 k.193). Sędziwój z Bobolczyna miał za żonę Luchnę, wspomnianą obok teściowej już w r. 1412 (P.3 k.188, 193), żyła jeszcze w 1427 r. (P.8 k.43v, 148). Sędziwój (Sadek, Sąd) na połowie Bobolczyna oprawił 1435 r. posag 50 grz. drugiej swej żonie Elżbiecie (P.1378 k.71). Miał 1445 r. termin z Mikołajem i Wincentym braćmi niegdy z Brodziszewa (P.15 k.131). Już nie żył w r. 1446, kiedy owi bracia zwolnili z pozwów i przypozwów jego synów Krzywosąda i Andrzeja z Bobolczyna, których przypozwali byli do terminu ich zmarłego ojca w sprawie spadku po zmarłym ich stryju Iwanie i jego córce Jadwidze, teraz zaś zrzekli się prawa bliższości do 70 grz., które Iwan wniósł na Bobolczyno (P.15 k.193). Był jeszcze i trzeci syn Sędziwoja, Jan, który w r. 1448 miał termin z Wincentym Czurzydłą z Bielaw (P.17 k.141. Nie wiem w jakim stasunku do synów Sędziwoja pozostawali bracia z Bobolczyna, Jan, Mikołaj i Dobrogost, który t. r. miali termin z tymże Wincentym z Bielaw (ib. k.121), a w r. 1459 z Przybkiem Sławieńskim (P.18 k.294v). Nie wiem również czym był dla nich Wincenty Bobolecki, którego żona Agnieszka miała 1490 r. posag 30 grz. oprawiony na Bobolczynie, a którrzy żyli oboje i w r. 1491 (P.21 k.172v, 216). Spośród synów Sędziwoja, Andrzej Bobolecki oprawił 1450 r. posag 70 grz. żonie Annie i skwitował jednocześnie jej rodzonego brata Tomasza ze Srzemu z jej dóbr ojczystych i macierzystych (P.1381 k.9). Jan, syn Sędziwoja, mąż Barbary, córki Romana z Goleńczewa, oprawił jej 1464 r. na jej częściach w Bobolczynie posag 50 grz., ona zaś część ojczystą w Golenczewie sprzedała wtedy za 100 grz. Maciejowi z Nieczajny (P.1393 k.260). Barbara 1464 r. płaciła winę z Golenczewa, bo nie stanęła z pozwu Marka niegdy Palędzkiego, obecnie w Golenczewie (P.19 k.108). Jan i Barbara występowali jeszcze 1478 r., kiedy to ona miała termin ze swym szwagrem Krzywosądem (P.855 k.68). Jan, dziedzic w Bobolczynie, kwitował 1481 r. Mikołaja Oporowskiego z ojcowizny i macierzyzny swej w Oporowie (P.855 k.114). Barbara nie żyła już 1485 r., a wniosła była na część mężowską z Bobolczynie 50 grz., wobec czego Jana pozywali o zwrot tej sumy jej siostrzeńcy (P.21 k.9, 38v). Nie żył już i on w r. 1487, kiedy to synowie brata Krzywosąda, także już zmarłego, Jakub, Stanisław, Andrzej i Mikołaj, rodzeni bratankowie i spadkobiercy Jana, mieli sprawę z rodzeństwem Golenczewskimi o uiszczenie 10 grz. (ib. k.100, 108). Ci bracia w 1488 r., otrzymali poręczenie od Marka Golenczewskiego, iż dzieci owego Marka nie będą ich niepokoić z tytułu prawa bliższości do 50 grz. wniesionych orzez ciotkę Barbarę Bobolecką na Bobolczyno (P.22 k.150v). Czterej powyżsi bracia Boboleccy zamienili Bobolczyno na Bzowo i poczęli zwać się Bzowskimi.

I. Jakub Bobolecki, potem Bzowski, syn Krzywosąda, występował 1494 r. jako brat stryjeczny Marcina Strzępińskiego i zmarłego już Sędziwoja Strzeleckiego (Kośc.230 k.31). Wraz z braćmi Stanisławem, Andrzejem i Mikołajem świadczył 1496 r. gotowość dokonania rozgraniczenia Bobolczyna od Oporowa Wojciecha Oporowskiego (P.856 k.184). W r. 1507 przeprowadził ze swymi trzema braćmi działy Bobolczyna (P.1390 k.13v). Wraz z braćmi Mikołajem i Andrzejem oraz bratankami po już zmarłym bracie Stanisławie dali 1513 r. Bobolczyno wraz z dopłatą 400 grz. Andrzejowi i Janowi braciom Bzowskim cz. Bienińskim, w zamian za Bzowo i Grabowiec, wsie położone koło Czarnkowa (P.786 s.456; 865 k.367v, 368). W r. 1514 zobowiązał się swej bratowej Jakubowej oprawić posag na tych częściach Bzowa i Grabowca, które przypadną mu w dziale (P.866 k.112). W r. 1520 swoje części w Bzowie i swą połowę we wsi Golcz w p. pozn. dał bratu Mikołajowi, zatrzymując jednak ich dożywocie (P.1391 k.48v, 49v). Żył jeszcze 1523 r. (ib. k.58v).

II. Stanisław z Bobolczyna, syn Krzywosąda, wspólnie z bratem niedzielnym Mikołajem wyderkowali 1487 r. części w Bobolczynie za 30 grz. Wincentemu Sławieńskiemu (P.1387 k.68). Czy nie ten to Wincenty Sławieński od posiadanych części przezywał się Boboleckim i o nim to była mowa wyżej? Stanisław na częściach w Bobolczynie, mających mu przypaść z działu braterskiego, oprawił 1493 r. posag 60 grz. żonie Katarzynie, córce Jana Przystanowskiego (P.1388 luzy k.4). Katarzyna występowała 1495 r. jako mająca oprawę na Bobolczynie (P.1383 k.86v). Stanisław w 15077 r. otrzymał z działu braterskiego części w tej wsi (P.1390 k.134v, 135). W 1513 r., w chwili dokonywania przez braci zamiany Bobolczyna na Bzowo, już nie żył, a ściślej mówiąc zaginął gdzieś bez wieści, bowiem bracia Jakub i Mikołaj poręczyli Bzowskiemu, iż stawią do akt Stanisława, jeśli powróci do kraju, stawią też synów, gdy tylko ci dojdą lat, celem potwierdzenia dokonanej teraz transakcji zamiennej (P.865 k.376v). Synowie Stanisława: Jan, Jakub, Sędziwój i Erazm, obok stryjów współdziedzice w Bobolczynie, w chwili dokonywania przez tych stryjów transakcji zamiennej byli jeszcze nieletni. W r. 1517 działając w asyście stryja Mikołaja całe swe części w tej wsi dali Janowi Binińskiemu w zamian za Bzowo, czyli praktycznie rzecz biorąc potwierdzili zamianę z r. 1513. Jednocześnie jednak przypadajacą im część Bzowa sprzedali za 200 grz. stryjowi Mikołajowi (P.1392 k.113v). Jakub, Sędziwój i Erazm Boboleccy w r. 1523 od Wawrzyńca Ozdbińskiego otrzymali zapis pięciu i pół grzywien czynszu rocznego wyderkafowego od sumy 80 grz. na Jabłonowie (P.11392 k.531). Z nich Jakub był niewątpliwie identyczny z Jakubem, już nie żyjącym w r. 1561, ojcem sióstr: Małgorzaty, wtedy żony Jakuba Bąkowskiego, mieszczanina kcyńskiego, i panny Doroty (P.903 k.728v). Owa Małgorzata, zwała się jeszcze Bobolecką, kwitowała po swym stryju Januszu(!) Boboleckim (Kc.115 k.356v). Erazm Bobolecki kwitował 1530 r. stryja Mikołaja ze swej części sumy 100 grz. którą Mikołaj zapisał był jemu i jego braciom, Janowi, Jakubowi i Sędziwojowi (P.871 k.627v). Jan Bobolecki natomiast, najstarszy z synów Stanisława, w r. 1523 swą część w Bobolczynie dał stryjowi Mikołajowi w zamian za połowę łana i dziewiątą część borów i folwarku w Bielejewie (P.1391 k.58v, 59). Żył jeszcze 1553 r., kiedy części w Bielejewie dał swym braciom stryjeczno-rodzonym, Wojciechowi, Melchiorowi i Dobrogostowi Bzowskim, synom Stanisława (P.1396 k.110v). Nie żył 1556 r. zastrzelony z rusznicy w Prusinowie przez Macieja Włościejewskiego (P.897 k.302). Był bezpotomny.

III. Andrzej Bobolecki, syn Krzywosąda, wspólnie z braćmi niedzielnymi w Bobolczynie 1495 r. (P.1383 k.86v), uczestniczył w przeprowadzonych 1507 r. działach braterskich owej wsi (P.1390 k.134v, 135), a w r. 1513 w transakcji wymiany Bobolczyna na Bzowo (zob. wyżej). Swoje części w Bzowie dał 1523 r. bratu Mikołajowi, który zapisał mu na tej wsi 8 grz. czynszu rocznego (P.1392 k.524v, 525).

IV. Mikołaj Bobolecki, syn Krzywosąda, u schyłku życia nazwany też Bzowskim, obok braci niedzielny dziedzic w Bobolczynie 1487 r. (P.1387 k.68), dokonał 1507 r. działu tej wsi z braćmi (P.1390 k.134v, 135). Nabył 1512 r. od Stefana Bielejewskiego sposobem wyderkafu za 6 grz. łan osiadły w Bielejewie (P.1391 k.21v). Uczestniczył 1513 r. w zamianie Bobolczyna za Bzowo i pustkę Grabowiec (zob. wyżej). Jego żoną była Judyta (Judka) Sobocka, córka Dobrogosta. Na połowie części w Bzowie i Grabowcu należnych mu z działu z braćmi Andrzejem i Jakubem oraz bratankami po Stanisławie, oprawił 1514 r., tej żonie 100 kop gr. posagu (P.1392 k.20). Nabywszy od wspomnianych bratanków ich części w Bzowie, zapisał im w r. 1517 dług 100 grz. (P.866 k.403). Otrzymał 1520 r. od brata Jakuba jego części w Bzowie i połowę wsi Golcz (P.1391 k.92v), a 1523 r. od brata Andrzeja jego część w tychże dobrach (P.1392 k.524v) w zamian za czynsz roczny 8 grz. (ib. k.525). Połowę wsi Golcz sprzedał t. r. za 260 grz. Maciejowi i Sędziwojowi braciom Czarnkowskim (P.1391 k.57v). Dziedzic w Ossowie, kupił t. r. za 600 grz. od Jana i Marcina braci Przetockich połowę Bielejewa w p. pozn. (P.1392 k.509). W r. 1527 dla swych dzieci Wojciecha, Melchiora, Dobrogosta i Anny oraz dla administrowania Bzowa i połową Bielejewa mianował na wypadek swej śmierci opiekunów, między innymi żonę Judytę cz. Judkę Sobocką i Andrzeja Sobockiego (P.1393 k.178v). Występował 1531 r. jako stryj Barbary z Przystanowskich Chraplewskiej (ib. k.411). Nie żył 1537 r. (P.1394 k.109). Owdowiała Judyta żyła jeszcze 1538 r. (ib. k.172v). Córki Mikołaja, "Boboleckie alias Bzowskie": Anna, 1537 r. żona Melchiora Wilkowieckiego, Barbara zaślubiona 1-o v. w r. 1555 Wojciechowi Mieszewskiemu, 2-o v. w r. 1585 żona Jana Krassowskiego, pisarza grodzkiego gnieźnieńskiego, Katarzyna, niezamężna 1560 r., dostała wtedy w skutek dokonanych działów braterskich zaspis posagu 400 zł. (P.902 k.154v), zaślubiła 1563 r., krótko po 15/II, Marcjana Mierzewskiego, burgrabiego ziem. poznańskiego, starostę racięskiego, i żyła z nim jeszcze 1584 r. Była jeszcze, jak się zdaje, córka za Jabłonowskim (P.145 s.967). Synowie: Wojciech, Melchior i Dobrogost.

1. Wojciech Bzowski (tylko we wczesnej młodości nazywany jeszcze Boboleckim, częściej Bzowskim alias Boboleckim), syn Mikołaja i Sobockiej, nieletni 1527 r., (P.1393 k.178v), bawił chyba 1538 r. za granicami krajum bo transakcja młodszych braci mówi o nim jako o nieobecnym (P.1394 k.172v). Od swej ciotki Anny Golinczewskiej, wdowy po Dobrogoście Sławieńskim, spadkobierczyni brata Macieja Golinczewskiego, podsędka poznańskiego, otrzymał 1549 r. połowy w Golinczewie i Nieczajnie w p. pozn. i wsi Stare w p. gnieźn. (P.888 k.55; 1395 k.446). Dała mu też wtedy swe części w tych dobrach panna Katarzyna Golinczewska, Golinczewo i Stare oraz części w Nieczajnie otrzymane od nich dał Wojciech t. r. swemu rodzonemu wujowi Mikołajowi Sobockiemu (P.1395 k.469), ale wiem i o tym że 1549 r. sprzedał części w Golinczewie i Nieczajnie Piotrowi Górskiemu (ib. k.398). Żeniąc się 1553 r. z Jadwigą Cmachowską, córką Piotra, oprawił jej krótko przed ślubem, 13.VIII, na połowie Bielejewa posag 700 zł. (P.1396 k.120). Wspólnie z nimi t. r. od stryjecznego brata Jana Boboleckiego otrzymal jego części w Bzowie (ib. k.110v). Działów braterskich dokonano 1560 r. Dostał wtedy Wojciech połowę Bielejewa i dopłatę 2.000 zł. (P.902 k.154v). Żona jego Jadwiga była t. r. współdziedziczką po zmarłym ojcu w Cmochowie, Kłodziejsku, Pożarowie i Pierwoszewie (ib. k.707). Wojciech od Macieja Punińskiego oraz Marcina i Piotra Przecławskich kupił wtedy sposobem wyderkafu za 1.500 zł. części w Pierwoszewie Kłodziejsku i Pożarowie (P.1396 k.816v), ale 1561 r. ów wyderkaf im odprzedał (P.903 k.481). W 1562 r. od Łukasza i Jana Kluczewskich kupił za 8.000 zł. części w Cmochowie, Pierwoszewie, pustkach Pamięcinie i Sniatach (P.787 k.46v; 904 k.597), a t. r. połowę Bielejewa sprzedał za 5.000 zł. Stanisławowi Ordzińskiemu (P.1397 k.157v). Żonie swej, która skasowała swą oprawę na Bielejewie (P.904 k.512), oprawił t. r. 700 zł. posagu na świeżo kupionych dobrach (P.1397 k.159). Umarł między r. 1563 a 1569 (P.905 k.92v; Kośc.249 k.77v). Jadwiga Cmachowska jako wdowa imieniem synów Jakuba, Mikołaja i Jana skwitowała w r. 1570 Melchiora z zapisu dotyczącego poddaneogo z Bielejewa (P.917 k.787). Jako żona 2-o v. Jana Przecławskiego, sprzedała w r. 1578 za 5.000 zł. części w Cmachowie, Pierwoszewie i Pamięcinie swym synom: Jakubowi, Mikołajowi i Janowi, którzy ze swej strony zapewnili siostrze Katarzynie 1.300 zł. posagu (P.931 k.378v, 385). Intromitowani zostali do owych dóbr 1579 r. (P.932 k.827v) i ponownie 1580 r. (P.935 k.336), a znów 1585 r. (P.945 k.396). Jadwiga, jak się zdaje, wtedy jeszcze żyła. Córka Katarzyna wyszła 1585 r. za Łukasza Chłapowskiego i żyła z nim jeszcze 1590 r. Z synów, o Mikołaju wiem tylko tyle, że żył w l. 1578-80 (P.931 k.385; 935 k.336). W r. 1583 mowa o nim jako o już zmarłym (P.940 k.572v).

1) Jakub Bzowski, syn Wojciecha i Cmachowskiej, żeniąc się z Dorotą Golczówną, córką Jana, zobowiązał się 1581.3/IV r., iż do Sw. Wojciecha 1582 r. oprawi jej posag 1.800 zł. na połowie swych dóbr w Cmachowie, mających mu przypaść z działów braterskich (P.936 k.426v) Wspólnie z bratem Janem sprzedali w 1583 r. połowę Pierwoszewa za 3.000 zł. Annie Wituchowskiej, wdowie po Janie Bukowieckim (P.1399 k.47). Od tego brata kupił t. r za 5.000 zł. połowę Cmachowa i pustkę Pamięcino (P.1399 k.70v). i zaraz potem na tych dobrach oprawił posag żony 800 zł. (ib. k.71v). Części w Cmachowie i w pustkach Pamięcinie i Sniatach sprzedał Jakubowi w r. 1585 za 8.000 zł. Stanisławowi z Binina Boboleckiemu, kupując od niego jednocześnie za 5.000 zł. części Łukowa w p. pozn. i połowę "wylewku" z Warty, zwanego "Kopaniec", w dziale Sobockich (ib. k.510, 511). Zabity 1586 r. przez Andrzeja Sobockiego. Na połowie Łukowa w r. 1586 oprawił posag żony 1.800 zł. (ib. k.661v). Zabity przez Andrzeja Sobockiego. W domu kowala koło Obornik dokonano 4/X wizji ciała, a pogrzeb odbył wię w kościele parafialnym w Łukowie 3.XI (P.947 k.529). Z jego dwóch synów, Andrzej już wtedy nie żył, a Stanisław był jeszcze nieletni. Dorota występowała jako wdowa 1587 r. (P.958 k.525v, 526). W 1588 r. była już 2-o v. żoną Andrzeja Kunowskiego (P.949 k.371). Żyła jeszcze 1589 r. (P.952 k.455, 457v).

Stanisław Bzowski z Bobolczyna, syn Jakuba i Golczówny, jako nieletni pozostawał w l. 1589-91 pod opieką stryja Jana (P.952 k.361; 955 k.766). Wspólnie ze stryjami występował w r. 1598 jako współspadkobierca Dobrogosta B., łowczego poznańskiego (P.968 k.255). Jedyny spadkobierca stryja Jana 1608 r. (Py.134 k.35). Żeniąc się w r. 1609 z Elżbietą Zbyszewską, córką Mikołaja i Zofii Mielżyńskiej, otrzymał krótko przed ślubem, 10/II, od jej matki i brata Wojciecha zapis 2.000 zł. gotówką i 1.000 zł. wyprawą (P.982 k.57). T. r. na połowie części Gułtów i pustek Ostrowa w p. pyzdr. (ze spadku po łowczym Dobrogoście B.) oprawił tej żonie 3.000 zł. posagu (P.1406 k.730v). Podpisał t. r. pretensję szlachty ewangielickiej przeciwko zakazowi budowania zboru w Międzyrzeczu (P.143 k.744). Z żoną swą spisał wzajemne dożywocie w 1610 r. (P.1407 k.306). Od Zofii z Rusieckich Jabłonowskiej, siostry i spadkobierczyni Anny Rusieckiej, wdowy po łowczym Dobrogoście B., otrzymał w 1611 r. cesję oprawy zmarłej łowczyny na wsi Gułtowy (P.986 k.315). Od stryja zaś Piotra dostał t. r. zobowiązanie sprzedania sobie za 2.200 zł. części w Gułtowach, Drzązgowie i w pustce Ostrów, odziedziczonych po łowczym Dobrogoście (P.145 s.967). Żona Stanisława, Elżbieta, otrzymała od swej matki w r. 1612 zapis sumy 1.000 zł. jako dopełnienie posagu (P.988 k.981v). Części Drzazgowa Stanisław sprzedał w 1614 r. za 500 zł. Marcinowi Wilkońskiemu (P.1409 k.135v). Wspólnie z żoną w r. 1615 części Gułtów i pustek Ostrów sprzedali sposobem wyderkafu za 3.500 zł. małżonkom Kunińskim (ib. k.489v). W r. 1622 na połowie części Gułtów i pustek Ostrów, wolnej od oprawy pierwszej swej żony, oprawił posag drugiej małżonce, Agnieszce z Bukowva Dąbrowskiej, córce Andrzeja (P.1413 k.344). Ta Agnieszka jako współspadkobierczyni Katarzyny z Marszewa Rydzyńskiej, sprzedała t. r. swe części w Poniecu i przyległych wsiach za 650 zł. Koszutskim i Błociszewskim (ib. k.572v). Oprawę posagu 2.650 zł. na połowie części Gułtów i Ostrowa Stanisław ponowił w r. 1624 (P.1414 k.1186v). Ze swej części w Gułtowach płacił w r. 1629 podymnego 8 zł. z 16 dymów (Py.143 s.18). W r. 1630 mianował opiekunami swych dzieci zrodzonych ze zmarłej pierwszej żony i z drugiej swego brata Melchiora, Mikołaja Mieszkowskiego, Jana Kwileckiego i Wojciecha Kobelnickiego (P.1023 k.1266v). Poraz trzeci zaślubił w zborze braci czeskich z Łobżenicy 1632.23/V r. Katarzynę Mościcką (LC Łobżenica, Bracia Czescy). Umarł zapewne w końcu 1647 r. lub w początkach stycznia 1648, bowiem pogrzeb odbył się w Gułtowach 1648.28/I r. (Py.152 s.38, 42). T. r. najstarszy syn jego z pierwszej żony, Jan, wspólnie z żoną naszli dom macochy, pobili ją i pobrali różne rzeczy (P.17 k.608). Procesowali oni tę macochę o to, iż po śmierci ojca zjechała wraz ze swymi synami Sebastianem i Hieronimem do Gułtów i spustoszyła tę wieś (P.173 k.621). T. r. wdowa skwitowała się z pasierbem Janem ze wszystkich popełnionych względem siebie wzajemnie bezprawi, ran, obdukcji etc. (P.1058 k.572v). Toczyła ona jednak dalej sprawę przeciwko wszystkim spadkobierom męża, a wśród nich i przeciwko własnym swym synom o zapisany przez zmarłego dług 5.000 zł. Proces ten scedowała w r. 1652 Janowi Miedzianowskiemu (P.1065 s.844), on jednak cedował to jej z powrotem w 1653 r. (P.1066 k.98). Pasierba Wojciecha i synów swych Sebastiana, Aleksandra i Stanisława skwitowała w r. 1658 z peny banicji (P.1070 k.66v). Żyła jeszcze w r. 1663 (P.1073 k.1092). Córki Stanisława: Zofia (z pierwszej żony), w r. 1628, krótko po 28/VIII, wyszła za Wojciecha Góreckiego, burgrabiego grodzkiego inowrocławskiego, i żyła z nim jeszcze w r. 1653, Anna (zapewne z trzeciej żony), niezamężma w l. 1652-53 (P.1065 s.844; 1966 k.98). żona 1-o v. w l. 1672-86 Stefana Katlewskiego, poszła 2-o v. w r. 1684 za Jana Dobrzyńskiego, z którym żyła i w r. 1698. Synowie: Jan (z pierwszej żony), o którym niżej, a drugiego małżeństwa Wojciech, z trzeciego: Mikołaj, Sebastian, Hieronim, Aleksander, Stanisław, Łukasz i Andrzej. O Hieronimie wiem tylko tyle, że żył w l. 1649-63 (P.1073 k.1106v). Stanisław występował w l. 1657-64 (P.181 k.78v; 1425 k.446). Łukasz umarł w r. 1648 bezpotomnie (P.173 k.752; 1058 k.285). Bezdzietny był i Andrzej występujący w l. 1648-57 (P.1058 k.286; Py.152 s.38, 42), nie żyjący już w r. 1663 (P.1073 k.1106v).

(1) Jan, syn Stansiława i Zbyszewskiej, plenipotent ojca 1633 r. (P.1028 k.471), mąż Agnieszki Chylińskiej, córki Tomasza, wdowy 1-o v. po Janie Wyszławskim zaślubione w 1641 r., krótko po 9/II, (P.1043 k158v; 1044 k.489v; Py.1511 s.134), oprawił tej swej żonie w r. 1647 posag 1.500 zł. (P.1423 k.412v). Z braćmi Andrzejem i Łukaszem spisali w r. 1648 kontrakt dzierżawy części Gułtów (P.1058 k.285). Jan części Gułtów i pustki Ostrowa kupił w r. 1640 za 2.000 zł. od Anny B. zamężnej Miedzianowskiej (P.1324 k.361v). Z 16 dymów z Gułtowach płacił w r. 1651 podymnego 32 zł. (Py.151 s.209-10). T. r. spisał z żoną wzajemne dożywocie (P.1860 k.86). W r. 1657 roborował spisany w Gułtowach 6/VI testament swój pod zakładem 3.000 zł. (Py.152 s.43). Bezdzietny, nie żył już 1661 r. (Py.153 s.137). Wdowa w r. 1663 zawierała kontrakt z braćmi męża i z jego macochą i kasowała oprawę i dożywocie na Gułtowach (P.1073 k.1092v, 1094v). Umarła między r. 1669 i 1676 (P.196 k.735v: 1094 k.779).

(2) Wojciech, syn Stanisława i Dąbrowskiej, żeniąc się w r. 1655 z Dorotą z Belęcina Skrzydlewską, córką Stanisława, na krótko przez ślubem, w marcu, zobowiązał się oprawić jej 2.000 zł. posagu (P.1068 k.53). Braciom swym przyrodnim, Sebastianowi, Aleksandrowi i Stanisłąwowi sprzedał w r. 1664 za 2.000 zł. części Gułtów (P.1425 k.446). Żył jeszcze w r. 1667 (Py.153 s.167), nie żył już w r. 1681 (I. Kon.63 k.478). Druga jego żona Teresa Brudnowska była w r. 1687 2-o v. żoną swego kuzyna Stefana Brudnowskiego. Z niej byli występujący od r. 1681 synowie, Stanisław i Tyburcy Walerian (I. Kon.63 k.478; P.1113 I k.79v; 1114 XII k.84). Teresa żyła jeszcze w r. 1709 (Kc.134 k.27), nie żyła już w r. 1719 (Kośc.312 s.36). O synu Stanisławie nie wiem już nic więcej po r. 1687. Wojciech miał córkę, Helenę, w l. 1682-86 żonę Piotra Dunina.

Tyburcy Walerian, syn Wojciecha i Brudnowskiej, mąż w r. 1700 Ewy Kleparskiej, córki Aleksandra i Eufrozyny Zaleskiej, wdowy 1-o v. po Janie Podczaskim i 2-o v. po Kazimierzu Gowarzewskim (Kc.133 k.148; 134 k.115), dziedzic Małej Laskownicy 1715 r. (P.1149 I k.243), może wziął tę wieś za żoną, bo i ją określa się mianem dziedziczki tej wsi (G.97 k.506v). Ewa zowie swego męża w r. 1726 "uciążliwym" (Kc.135 k.164). Tyburcy Walerian występował w r. 1727 jako rodzony wuj młodych Duninów (P.1210 I k.55). Oboje małżonkowie już nie żyli w r. 1737 (G.97 k.194).

(3) Mikołaj, syn Stanisława i Mościckiej, przebywał w r. 1648, jak się zdaje w szkole braci czeskich w Lesznie (P.173 k.608). Żył jeszcze w r. 1663 (P.1073 k.1106v).

(4) Sebastian, syn Stanisława i Mościckiej (P.181 k.78v). Jako współspadkobierca zmarłych braci Jana, Andrzeja i Łukasza, wspólnie z innymi braćmi kwitował w r. 1663 wdowę po bracie Janie (P.1073 k.1106v). Wraz z braćmi Aleksandrem i Stanisławem kupili w r. 1664 za 2.000 zł. od brata Wojciecha części Gułtów (P.1425 k.446). Sebastian już nie żył w r. 1665 (P.1076 k.261). Miał z żony Katarzyny Mikołajewskiej, nie żyjącej już w r. 1681 (Ws.73 k.543v), syna Stanisława, którego opiekunem był w l. 1665-1676 stryj Aleksander (P.1094 k.786, 073v), który w 1665 r. w imieniu tego brata kwitował Władysława Wyszławskiego z 500 zł. dopłaty z racji części wsi Gułtów, wedle kontraktu z r. 1664 (P.1076 k.261). Stanisław części Gułtów sprzedał w r. 1696 za 26.300 zł. Janowi, Wojciechowi i Wawrzyńcowi Łukowskim (P.1131 III k.35). W r. 1686 w kontrakcie o dzierżawę Gułtów uczestniczył Franciszek, syn zmarłego Sebastiana (P.1111 V k.92v), albo to drugi jego syn, albo Stanisław nazwany tak przez pomyłkę?

(5) Aleksander, syn Stanisława i Mościckiej (P.181 k.78v), wspólnie z braćmi Sebastianem i Stanisławem kupił w r. 1664 za 2.000 zł. od brata Wojciecha części Gułtów (P.1425 k.446). Maż Marianny Siedleckiej 1672 r. (N.185 k.199). W imieniu własnym i bratanka Stanisława, syna Sebastiana, zobowiązał się w r. 1676 wobec Bartłomieja Swinarskiego do sprzedania za 22.000 zł. Gułtów (P.1094 k.786, 793v). Poraz drugi ożenił się z Zofią Swięcicką, córką Macieja i Anny z Mańkowskich (P.1142 II k.47v). Zamordowany został w r. 1682 przez Stanisława Boboleckiego, żonę tego Stanisława Zofię Łaszczyńską, Wojciecha Łaszczyńskiego i innych, osierocając dwoje dzieci zrodzonych z Swięcickiej, Stanisława i Zofię (Py.155 s.95). Wdowa z synem Stanisławem, Anna B. zamężna Katlewska i Franciszek B., syn Sebastiana, zawierali w r. 1686 kontrakt z Adamem Łukomskim o dzierżawę Gułtów (P.111 V k.92v). W r. 1686 zapadł dekret trybunału piotrkowskiego dotyczący otaksowania głowy Aleksandra (P.1140 I k.42). Wdowa żyła jeszcze w r. 1702 (P.1142 II k.47v). Córka Zofia była w r. 1701 żoną Marcina z Rusinowa Wolskiego, syn Stanisław, może identyczny ze Stanisławem mężem Doroty Bornianki, córki Jana Jerzego i Zofii Pudwelsówny, która to Dorota w r. 1693 kwitowała brata Jana Jerzego z dóbr po rodzicach, z 2.000 zł. pruskich należnych od brata i ze spadku po ciotce Powelskiej (N.189 k.51v). Stanisław, chory, występował wraz z żoną w r. 1699 (N.191 k.53). Jako brat stryjeczny Tyburcego Waleriana występował jeszcze wraz z żoną 1723 r. (W.90 k.448), była luteranką, umarła 1745 r., pochowana w Wągrówcu, po za cmentarzem 20/II (LM Wągrówiec). Stanisław, nie żył już w r. 1738, kiedy to występowały ich dzieci. Samuel i Ewa, oraz Marcjanna niezamężna (N.206 s.165). Ta Ewa to zapewne Ewa Eleonora, jedno z bliźniąt ochrzczonych 1698.23/II r. Drugie z bliźniąt, syn Adam (LB Smiłowo), w r. 1738 już widocznie nie żyło. Stanisław, mąż Bornianki, nazwany stryjecznym bratem Tyburcego Waleriana, możemy więc przypuszczać, że to rzeczywiście syn Aleksandra, pamiętajmy jednak, że i Sebastian miał syna Stanisława, który przecie też był stryjecznym bratem Tuburcego Waleriana. Pojawienie się Aleksandra w aktach nakielskich, a więc w kręgu stosunków rodziny Bornów, skłania mnie, by raczej w Stanisławie synu Aleksandra upatrywać męża Bornianki.

2) Jan Bzowski, syn Wojciecha i Cmachowskiej, wspomniany w r. 1578 (P>931 k.385, 378v). Wspólnie z braćmi nabył od matki 1579 r. Cmachowo, połowę Pierwoszewa i pustkę Pamięcino (P.932 k.827v). Obok brata Jakuba w r. 1582 spadkobierca zmarłej ciotki Anny Wilkowskiej (P.938 k.575v). W r. 1583 bratu Jakubowi sprzedał za 5.000 zł. połowę Cmachowa i pustki Pamięcina (P.1399 k.70v). Od Mikołaja Przecławskiego kupił w r. 1586 za 1.000 zł. części Pożarowa (ib. k.782v). T. r. w Obornikach zabił Jana Bukowieckiego (P.947 k.508v). Był w l. 1589-92 opiekunem bratanka Stanisława (P.952 k.361; 955 k.766). Części w Pożarowie sprzedał t. r. za 1.000 zł. Stanisławowi Przecławskiemu (P.1400 k.422). W r. 1598 od brata stryjecznego Dobrogosta kupił za 1.800 zł. części Gułtów i pustek Ostrowa i Drzązgowa, odziedziczonych po stryju łowczym Dobrogoście (P.1402 k.861) Żoną jego, zaślubioną w r. 1598, była Jadwiga Żernicka, córka Kaspra i Reginy Myślęckiej, za którą na krótko przed ślubem, 31/III, dostał od jej ojca zapis 1.000 zł. posagu i 200 zł. wyprawy (P.968 k.178v). T. r., już po ślubie, oprawił jej owe 1.200 zł. na połowie swych dóbr (P.1402 k.831v). Jan żył jeszcze w r. 1600 (G.66 k.399v). Bezdzietny, nie żył już w r. 1602, kiedy wdowa kupiła za 3.200 zł. od Jana Stawskiego części Bojenic w p. gnieźn. (P.1404 k.773). W r. 1605 była już 2-o v. żoną Jana Skrzetuskiego (G.68 k.384). Jedynym spadkobiercą Jana był jego bratanek po bracie Jakubie - Stanisław (Py.134 k.35).

2. Melchior Bzowski, czasem zwany Bzowskim cz. Boboleckim, syn Mikołaja i Sobockiej, małoletni w latach 1527-38 (P.1393 k.178v; 1394 k.172v), na połowie części w Bzowie i Grabowcu, które winny mu przypaść z działów braterskich, oprawił w r. 1560 posag 700 zł. żonie swej Katarzynie Włościejewskiej (P.1396 k.868v). T. r. w działach wzięli on i jego brat Dobrogost Bzowo i Grabowie (P.902 k.154v). Melchior żył jeszcze w r. 1589, nie żył już w r. 1590, kiedy Katarzynę Włościejewską nazwano wdową (P.954 k.298, 299; 1400 k.376). Córka Melchiora Jadwiga wyszła w r. 1582, krótko po 8/XI, za Kaspra Kwileckiego, z którym żyła jeszcze w r. 1590. Synowie: Piotr, Dobrogost i Krzysztof.

1) Piotr, syn Melchiora i Włościejewskiej, w r. 1590 zobowiązał się części w Bzowie i Grabowcu, które miały mu przypaść po śmierci matki, sprzedać za 1.700 zł. bratu Dobrogostowi (P.1400 k.533v). Mąż Anny Małockiej, córki Krzysztofa i Zofii Samostrzelskiej (Kc.121 k.290v), otrzymał w r. 1592 od teścia wyderkaf części Kossowa i dwóch łanów osiadłych w Małocinie w p. nakiel. za sumę 2.000 zł. Natej też sumie oprawił żonie jej posagowe 2.000 zł. (N.219 k.64v, 66). Małockich spadkobierców Krzysztofa, skwitował w r. 1596 z sumy 2.000 zł. (N.162 k.638v). Od Stanisława Objezierskiego kupił w r. 1597 za 1.200 zł. Gołębowo i trzech kmieci w Ocieszynie w p. pozn. (P.1402 k.458v). Anna Małocka żyła jeszcze w r. 1598 (N.219 k.307v). W r. 1600 Piotr nazwany zastawnikiem Gołembowa (P.970 k.210v). W r. 1601 oprawił posag 600 zł drugiej swej żonie Zofii Dobrosołowskiej, córce Wojciecja (P.1404 k.116v). Jako współspadkobierca stryja Dobrogosta, łowczego poznańskiego, części w Gułtowach i Ostrowie sprzedał w r. 1605 za 4.000 zł. Wojciechowi Sławińskiemu (P.1405 k.333), ale w r. 1606 za tę sumę odkupił owe części od Sławińskiego (ib. k.565v). W r. 1611 lub nieco przed tą datą części odziedziczone po łowczym Dobrogoście B. w Gułtowach, Drzazgowie i Ostrowie zobowiązał się sprzedać za 2.200 zł. bratankowi Stanisławowi (P.145 k.967). W r. 1611 już nie żył, a owdowiała Zofia Dobrosołowska swą część wsi Komorowo w p. gnieźn., odziedziczoną po Aleksandrze Jerzykowskim, sprzedała za 62 i pół. zł. Wojciechowi Załuskowskiemu (P.788 k.137). Zofia t. r. zaręczyła się Sebastianem Młodziejewskim (G.71 k.282v, 283). Wyszła za niego 1612.15/I r. (LC Marzenin). W r. 1641, już jako wdowa i po tym drugim mężu, kwitowała jego spadkobierców z sumy 500 zł. zapisanej jej przez pierwszego męża (P.1044 k.177v). Nie żyła już w r. 1645 (Py.150 s.117). Z pierwszego małżeństwa pochodził syn Piotr i córka Zofia, oboje wspomniani w r. 1609 (N.165 k.415). Zofia ta była w l. 1615-49 żoną Jana Bieganowskiego. Syn Krzysztof rodził się z drugiej żony, jak również córka Anna. Opiekunem Krzysztofa i Anny był w r. 1620 stryj Dobrogost (P.1004 k.1088v). Ta Anna w r. 1626, krótko po 25/VI, wyszła za Andrzeja Młodziejewskiego. W r. 1645 nazwana jedyną spadkobierczynią matki (Py.150 s.117). Żyła wraz ze swym mężem jeszcze w r. 1649. Piotr żył jeszcze w r. 1614 (P.992 k.78). Dziedzic części macierzystych we wsi Samostrzele, bezdzietny, nie żył już w r. 1618 (N.222 k.157).

Krzysztof, syn Piotra i zapewne Dobrosołowskiej, pozostawał w l. 1620-26 jako nieletni pod opieką stryjów Dobrogosta i Krzysztofa (Py.140 k.31; P.1016 k.595v). Bernardynom poznańskim dał w r. 1631 dom za murami Poznania na przedmieściu zw. "Gąski" (P.1417 k.344v). Od Wojciecha Sławińskiego kupił w r. 1635 za 4.000 zł. części Gułtów i Ostrowa, które Sławiński kupił był od jego ojca (P.1318 k.252v). Żył jeszcze w r. 1638 (P.1419 k.350v). bezdzietny nie żył już w r. 1644, a spadek po nim dostał się siostrom (P.969 k.662v).

2) Dobrogost, syn Melchiora i Włościejewskiej, ożenił się w r. 1589 z Zofią Gorzycką, córką Piotra (P.952 k.165v). Na połowie swych części w Bzowie i Grabowcu, uzyskanych w działach braterskich, oprawił jej t. r. posag 1.600 zł. (P.1400 k.376). T. r. użytkowanie części w Drzązgowie dał dożywotnio Reginie Myślęckiej, żonie Wojciecha Gulczewskiego (ib. k.487v). Od brata Piotra dostał t. r. zobowiązanie sprzedaży za 1.700 zł. tych części w Bzowie i Grabowcu, które spadną po śmierci matki (ib. k.533v). Przez "Pachliczyńską" na gruncie Ostrowa koło granic Gułtów, zwaną też "Na żłobiech", dał w r. 1593 stryjecznemu bratu Janowi B., synowi Wojciecha (P.1400 k.1034). Temuż Janowi sprzedał w r. 1498 za 1.800 zł. odziedziczone przez siebie po stryju Dobrogoście B., łowczym poznańskim, części w Gułtowach i pustkach Ostrowie i Drzązgowie (P.1402 k.861). Żeniąc się w r. 1608 z Anną Bieganowską, córką Bartłomieja, otrzymał 23/III, krótko przed ślubem, zapis długu 1.000 zł od jej ojca (P.980 k.236v). Na połowie części Bzowa i Grabowca, kupionych w r. 1609 za 3.400 zł. od brata Krzysztofa, oprawił tej swej drugiej żonie t. r. posag 1.000 zł. (P.1406 k.546, 694v). Ponowił jej oprawę tej sumy w r. 1613, tym razem na połowie tych samych części i na dworze nabytym od brata Piotra (.1408 k.592v). Dla dzieci zrodzonych z drugiegi małżeństwa mianował w r. 1622 opiekę (P.1008 k.869v). od Piotra Korzbok Łąckiego kupił w r. 1624 za 17.000 zł. Wąbiewo w p. kośc. (P.1414 k.936), a t. r. Stanisławowi Rokossowskiemu sprzedał za 14.800 zł. części Bzowa i pustki Grabowiec (ib. k.1042), zaś oprawę 1.000 zł. posagu żony przeniósł na Wąbiewo (ib. k.1058v). Żył jeszcze w r. 1626 (P.1016 k.595v), nie żył już w r. 1629. Córka jego z pierwszej żony Katarzyna, której w r. 1619 zapisał dług 1.500 zł. (P.1002 k.1005), była w l. 1639-43 żoną Jakuba Oporowskiego. Córce z drugiegi małżeństwa, Annie, zapisał w r. 1622 gotówką 1.600 zł. i w wyprawie 400 zł. (P.1008 k.868v). W l. 1630-35 była ona żoną Andrzeja Gosławskiego, zaś 2-o v. w r. 1636 Andrzeja Hersztopskiego. Synami Dobrogosta byli Melchior i Jan.

(1) Melchior, syn Dobrogosta i chyba Gorzyckiej, ożenił się w r. 1617 z Katarzyną Szczycińska (Szczytnicką), córką Macieja i Anny z Jedleckich. Ojciec Melchiora na połowie Bzowa i Grabowca oprawił wtedy narzeczonej swego syna posag 1.200 zł. (P.1410 k.587v). Melchior w r. 1618 od braci Marcina i Mateusza Szczytnickich kupił za 2.700 zł. części w Szczytnikach i w pustce Kosmowie w p. gnieźn. (G.337 k.426v). Nabywca praw od owdowiałej teściowej, jej oprawę 1.000 zł. cedował w r. 1621 Maciejowi Szczycińskiemu (P.1007 k.576v). Części w Szczytnikach i Kosmowie sprzedał t. r. za 2.700 zł. Marcinowi Szczytnickiemu (P.1412 k.1163v), a żonie swej oprawił jednocześnie 6.000 zł. posagu (ib. k.1166). zaś w r. 1625 posag 1.800 zł. (P.1415 k.42v). W r. 1630 przeprowadził z bratem Janem działy wsi Wąbiewa (Kośc.296 k.27, 27v). W r. 1644 mowa o nim jako o "cywilnie zmarłym" (P.169 k.63v). Sprzedał w r. 1646 połowę Wąbiewa za 10.000 zł. zięciowi Jakubowi Ziemęckiemu (P.1422 k.1021). Oboje małżonkowie żyli jeszcze w r. 1647 (P.1056 k.592v). Jedyna ich córka Ewa, niezamężna w r. 1644 (P.169 k.63v), w l. 1646-47 żona Jakuba Ziemęckiego, była 2-o v. w l. 1669-76 za Sebastianem Zdanowskim.

(2) Jan, syn Dobrogosta i chyba Bieganowskiej, w r. 1629 żonie swej Jadwidze Krzyckiej, córce Stanisława i Urszuli Żerosławskiej, a wdowie po Janie Stefanie Rudnickim, zobowiązał się oprawić posag 3.000 zł. (Ws.41 k.549). Z bratem Melchiorem przeprowadził w r. 1630 działy Wąbiewa (Kośc.296 k.27, 27v). Jadwiga odziedziczone po rodzicach i braciach części w Wilczkowie w p. sier. sprzedała w r. 1637 za 4.300 zł. Andrzejowi Zeymie (R. Kal.11 k.818v). Jan cząstkę pola w swej części Wąbiewa dał t. r. kościołowi parafialnemu w Parzynczewie (Kośc.297 k.303). Żonie oprawił w r. 1639 posag 5.000 zł. (Ws.207 k. ). Jadwiga zobowiązała się w r. 1641 sprzedać Andrzejowi Zeymie za 5.000 zł. części Wilczkowa (Kośc.299 k.428). Czyżby więc transakcja z r. 1637 nie doszła do skutku? Dla urodzonej z Krzyckiej córki Urszuli Jan mianował w r. 1649 opiekę (Kośc.302 k.112v). Oboje małżonkowie żyli jeszcze w r. 1650 (ib. k.426). Jan już nie żył w r. 1651 (P.1860 k.4710. Owdowiała Jadwiga żyła jeszcze w r. 1668 (Ws.68 k.282v). Córka Urszula była żoną 1-o v. w r. 1651 Stanisława Przecławskiego, 2-o v. wyszła za Stanisława Brudnowskiego, i jako wdowa po nim występowała w l. 1680-87.

3) Krzysztof, syn Melchiora i Włościejewskiej, w r. 1597 na połowie swych części w Bzowie oprawił 900 zł. posagu żonie Zofii Kawieckiej, córce Jana (P;.968 k.538v; 1402 k.244). Na Grabowcu zapisał 1599 r. 18 zł. rocznego czynszu wyderkafowego od sumy 300 zł. proboszczowi i kanonikom kolegiaty Św. Marii Magdaleny w Poznaniu (P.1403 k.389). Części wsi Gułtowy i pustek Ostrowo oraz części Drzązgowa przypadłe sobie po stryju Dobrogoście, sprzedał w r. 1603 za 2.000 zł. Janowi B. (P.1404 k.844). Części w Bzowie i Grabowcu sprzedał 1609 r. za 3.400 zł. bratu Dobrogostowi (P.1406 k.546). Oboje z żoną występowali jeszcze w r. 1622 (Kośc.292 k.52), a Krzysztof nie żył już w r. 1639 (P.1040 k.463). Córki jego i Kawieckiej: Marianna, w l. 1635-37 żona Jana Sarbskiego, Zofia, niezamężna w r. 1639 (ib.), potem żona Jana Imbier Objezierskiego.

3. Bobrogost Bzowski, za młodu czasem zwany Boboleckim, syn Miłkołaja i Sobockiej, małoletni w l. 1527-38 (P.1393 k.178v; 1394 k.172v), współdziedzic w Bzowie 1553 r. niedzielny tam z braćmi (P.894 k.223; 1396 k.110v). Mąż Anny Rusieckiej, córki Piotra, która w r. 1557 część po rodzicach we wsi Bylino w p. pozn. sprzedała za 2.000 zł. Mikołajowi Sobockiemu, Dobrogost zaś jednocześnie od Zofii Rusieckiej, żony Krzysztofa Jabłonowskiego, kupił części w tejże wsi za 1.500 zł., żonie zaś swojej na połowie części w Bzowie należnej z działów braterskich oprawił posag 1.510 zł. (ib. k.422, 422v). Od Mikołaja Sobockiego dostał w r. 1559 części Bylina (P.1396 k.777v). Z działów przeprowadzonych w r. 1560 on i jego brat Melchior dostali wspólnie Bzowo i Grabowiec (P.902 k.154v). Połowę wsi Bylina sprzedał w r. 1562 za 5.000 zł. Maciejowi Mokronoskiemu (P.904 k.867; 1297 k.191). Z żoną Anną spisał wzajemne dożywocie 1564 r. (P.1397 k.332v). Za konsesem królewskim z 1571.1/XII r. nabył w r. 1572 za 410 grz. od Wojciecha Sądziwoja Czarnkowskiego, starosty generalnego wielkopolskiego, trzecią część młyna wodnego na Warcie na prawo od klasztoru dominikanow w Poznaniu (P.1398 k.307). Łowczy poznański w r. 1575 (P.787 k.73). Od Jana Komorskiego, wedle zobowiązania Kaspra, brata tego Jana kupił w r. 1593 za 2.300 zł. części wsi Gułtowo i Drzązgowo oraz pustki Ostrów (P.1400 k.106). Bezpotomny, nie żył już w r. 1598 (P.1402 k.861). Anna z Bylina Rusiecka w r. 1603 była 2-o v. żoną Piotra Osieckiego (P.973 k.318), nie żyła już w r. 1608 (Py.134 k.35). Zob. tablice 1, 2.

N. Bzowski pochowany został w r. 1599 u Bernardynów w Poznaniu (Arch. Bern. W.58). Adam, mąż Barbary z Przyłęka Grotówny, córki Krzysztofa, roborował w r. 1618 kontrakt z jej stryjem i opiekunem Stanisławem Grotem, datowany w Białej w p. lelow. (P.1000 k.1098). Był więc to oczywiście Bzowski z Bzowa w p. lelowskim. Z pow. krakowskiego, pochodzili Mikołaj i Seweryn Bzowsy "Pankowie", którym ks. Jan Chwalikowski, proboszcz bniński, zapisał 1626 r. długu 1.800 z. (P.1017 k.922). Wawrzyniec, syn Jana, i Ewy z Gawłowskich, małżonkowie, wzięli w r. 1635 w dzierżawę od Jakuba Naczesławskiego Baranka i jego żony Bogumiły z Głoskowskich części w Naczesławicach p. kal. (I. Kal.101 s.1325). Szl. Paweł i żona jego Marianna, rodzice Katarzyny, ochrzcz. 1672.1/V r., której rodzice chrzestni nieszlacheccy (LB Św. Małgorzata, Pozn.). Elżbieta z Słomkowskich wdowa 1694 r. (Ws.208 k.541). Konstancja pochowana u Bernardynów w Poznaniu 1702 r. (Arch. Bern. W.58). Anna Bzowska była 1736 r. świadkiem przy ślubie Marcina Smardowskiego i Zofii Chodubskiej (LC Droszew). Józef, komisarz w Stęszewie, zaślubił 1737.5/III r. Marcjannę Potocką (LC Stęszew). Szl. Antoni, przybysz na Śródce, ubogi, umarł 1738.14/IX r. (LM Św. Małgorzata Pozn.). Michał, w r. 1743 mąż Ewy Węgierskiej, córki Władysława (I. Kon.77 k.301v).

@tablica: Bzowscy h. Nałęcz(?) 1.

@tablica: Bzowscy h. Nałęcz(?) 2.