Mittelstedt-z Modliszyc

In Memoriam Prof. Dr. Włodzimierz Dworzaczek - zum 25. Todesjahr zurück

Materiały historyczno-genealogiczne do dziejów wielkiej własności w Wielkopolsce [Historische und genealogische Materialien zur Geschichte großer Güter in Großpolen]

Mittelstedt-z Modliszyc - 49 Einträge

>Mittelstedtowie, Mittellstaedtowie h. Własnego, wyszli z Brandenburgii oraz Pomorza Pruskiego i Polskiego. Byli tego nazwiska też i mieszczanie, trudno mi więc ręczyć za szlacheckość wszystkich, o których będę tu mówił.

Krystyna, w r. 1827 żona Andrzeja Żurawskiego. "Szl." Anna, wdowa, pani Budzynia i Pożegowa, zmarła w Budzyniu 1831.11/IV. r., mając lat 42 (LM Mosina). Edward (Edward Telesfor), syn Michała, dziedzica Kunowa, i zmarłej już Agnieszki z Prusinowskich, ur. w Jankowie w W. Ks. Poz., zaślubił 1845.1/VI. r. Józefę Bieniecką, córkę Wojciecha i Franciszki z Markowskich, ur. w Prażce około 1828/29 r. w Latach 1848-1866 ci M-wie dzierżawili Napruszewo, gdzie Józefa zmarła 1866.14/II. r. Ich synowie, Włodzimierz Julian, ur. w Napruszewie 1754.10/VII. r., i Tadeusz Wojciech, ur. tamże 1860.21/XI. r. (LB, LC, LM Giewartów). Z córek, Franciszka, zapewne najstarsza, ur. około r. 1846, wyszła 1871.15/II. r. w Napruszewie za Olimpiusza Łijewskiego, oboje byli w r. 1873 posesorami, a w latach 1875-1878 dziedzicami Napruszewa. Agnieszka Józefa, ur. tamże 1847.27/IV. r. Maria Klara, ur. tamże 1848.6/VIII. r. Adamina, ur. tamże 1853.27/I. r., żyła jeszcze w r. 1875. Wanda, ur. tamże 1858.18/X. r. Irena Józefata Wiktoria, ur. tamże 1864.17/XII. r. (LC, LB Giewartów).

Marcin Kazimierz i żona jego Emilia z domu Moschke w r. 1846 na dobrowolnej subhaście kupili od Zalewskich majątek Dąbrowę (Hip. Wągr. Dąbrowa).

Aleksandra, licząca lat 27, wyszła 1868.15/X. r. za Witołda Zakrzewskiego, a świadkiem ich ślubu był Aleksander M., dziedzic dóbr (LC Św. Maria Magdal., Pozn.), umarła ona 1921.14/IX. r., pochowana w Linówcu. N., właściciel folwarku Przepijewo w p. inowrocł. 18.. (Dz. P.). Emilia w r. 1882 sprzedała Kunowo w p. mogileńskim (2.000 m.m.) za 170.000 tal. Freitagowi, dawnemu właścicielowi Sielca, Niemcowi (Dz. O.). Henryk, właściciel Łuszczewa i Tarnówki w gub. kaliskiej, zaślubił w Orchowie 1883.24/VII. r. Julię Mlicką, córkę Teofila i Franciszki z Wyrębskich z Osowca (Dz. P.). Umarła ta Julia w Łuszczowie 1918.8/V. r., pochowana w Skulsku. Pozostali maż, dzieci i wnuki (ib.). Bronisława (Bronisława Weronika Felicja), licząca lat 31, wyszła w Poznaniu u Św. Marcina 1884.24/VI. r. za Antoniego (Antoniego Walerego Bolesława) Golcza, technika, właściciela fabryki maszyn w Elizawetgradzie. Albina M., z domu również M., umarła w Edwinowie pow. inowrocł. 1884.20/II. r., pochowana w Szydłowcach (Dz. P.). Córka Kazimierza Łebińskiego, zmarła 1886.9/VII. r. (ib.). Należące do Waleriana M-a parcele w Szydłowicach i majątej Edvinshof (Edwinowo) (223 ha) wystawione na subhastę w sądzie inowrocławskim 1885.11/IX. r. (ib.). Majątek Pławin w p. inowrocł. (290,48 ha), własność Edwarda M-a, wystawiony na subhastę w tymże sądzie 22/IX. t. r. (ib.). Aleksander Piotr, posesor majątku Kraków, i Stafania z Poradowskich, już zmarła, rodzice Anny liczącej lat 17 i 10 miesięcy, zmarłej 1886.1/V. r. w Ostrowie, w zajeździe, w drodze z Kalisza do Wrocławia, pochowanej w Ludziskach (LM Ostrów; Dz. P.). Stanisława zamężna Mieczkowska umarła w Wielkiej Kołudzie 1886.11/VII. r. w wieku lat 34, pochowana w Ludziskach. Julian, dziedzic dóbr, mąż Emilii z Mittelstaedów, zmarłej w Poznaniu 1911.22/VII. r. w wieku lat 83, pochowanej w Ludziskach (Dz. P.). Ich syn Stanisław, inżynier fabryki Urbanowski, Romocki i Ska, zaślubił 1887.25/X. r. pannę Heleną Szawelską z Poznania (Dz. P.). Umarł w Poznaniu 1912.25.X. r., mając 53 lata (LM Św. Wojciech, Pozn.; Dz. P.). Córka Stanisława i Szawelskiej, Maria Halszka, ur. 1890.1/IV. r., wyszła 1823.28/VIII. r. za Rajmunda Józefa Dąmbskiego z Bierzwiennej Długiej (LC Św. Marcin, Pozn.). Józefa z M-ów zamężna Dąmbska owdowiawszy, umarła 1890.17/XII. r., w 78-ym roku życia, pochowana w Ludziskach (Dz. P.).

Jan, pochodzący z Wielkopolski, uczestnik powstania 1848 r., osiadł potem na Kujawach w Królestwie Polskim. Był członkiem Centralnego Tow. Rolniczego i autorem kilku broszur ekonomicznych. Umarł w Łodzi 1890.3/V. r., w wieku lat 72 (Dz. P.). Aleksander, były właściciel Łuszczewa w gub. kaliskiej, umarł w Mliczu 1891.27/III. r. w 75 roku życia, pochowany w Ludziskach (ib.). Maria, żona Eustachego Działowskiego, właściciela Działowa, umarła 1893.20/III. r., pochowana w Sarnowie (ib.). Ludwik, były administrator Obrowa, umarł w Brączewie 1896.9/V. r., licząc lat 68, pochowany w Obrzycku, pozostawił żonę, dzieci, wnuki (ib.). Dobra Nożyczyn w p. strzelińskim (1.012 ha) Klementyny M-ej w r. 1896 na subhaście nabyła za 202.600 m. Koszalińska Kasa Oszczędnościowa (ib.). Leopold, właściciel Witowiczek w pow. strzelińskim, w końcu r. 1904 lub w początku r. 1905 sprzedał te dobra Wojciechowi Rydzowi, właścicielowi z Chełmców na Kujawach (ib.). Ks. Bernard, prebendarz w Krotoszynie, zmarł 1908.27/III. r. (ib.). Julia zamężna Karłowska zmarła w Mogilnie 1910.18/VII. r., mając 60 lat. Zofia, żona Jana Donimirskiego z Buchwałdu, umarła tam w 78-ym roku życia, 1929.7/X. r., w pół roku po mężu, pochowana w Pożolii (ib.).

>Mizerscy, różni. Szlachectwo ich wysoce wątpliwe, w niektórych przypadkach z penością nieszlachta. "Szl." Elżbieta pochowana 1698.11/IX. r. w grobowcu Daleszyńskich (LM Stary Gostyń). Adam, nie żyjacy już w r. 1732, kiedy wdowa po nim "ur." Barbara Giżycka, córka Aleksandra i Heleny z Przybyszewskich, kwitowała Michała Jabłonowskiego, pułkownika J.Kr.Mci, z 1.000 złp. zapisu z r. 1727, danego przez swą zmarłą rodzoną ciotkę Katarzynę, wdowę po Wojciechu Czarlińskim (Ws. 84 k. 41). "Ur." Barbara M-a, chrzestna 1743.11/X. r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Barbara M-a w r. 1747 podawała do chrztu syna i córkę małżonków Przybyszewskich (ib.), może więc byłą córką pozwyższych Adama i Heleny Przybyszewskich? "Ur." Barbara M-a, zarządzająca dworem kobylopolskim, zmarła w Spławiu 1754.22/VI. r., pochowana w Poznaniu u Reformatów, staraniem Lipskiej, kasztelanowiej łęczyckiej (LM Spławie: Sep. Reformatów, Pozn.). Marcjanna, 1783.2/IV. r. chrzestna córki "ur." Kamińskich (LB. Św. Marcin, Pozn.). "Ur." Walenty, administrator Woźnik, i Katarzyna z Rumieńskich, rodzice Augustyna Hipolita, ur. w Woźnikach 1818.12/VIII. r. (LB Św. Wawrzyniec, Gniezno).

Z pewnością nie byli szlachtą M-cy, o których niżej, a o których jednak tu mówię, byli bowiem właścicielami i dzierżawcami dóbr ziemskich. Jakub, mąż Brygidy Szpetkowskiej (Szpetka?), która 2-o v. wyszła za Kaszniewskiego i będąc już wdową i po tym drugim mężu umarła u syna w Borowie 1837.7/III. r., mając 72 lata (LM Czempiń). Syn Jakuba i Brygidy, Antoni, ur. około r. 1792, szwoleżer gwardii napoleońskiej, działacz z r. 1848, dzierżawca Pożegowa 1824 r., Bielejewa w latach 1826-1830, dziedzic Borowa i Helenpola w p. kośc. 1833 r. (ale w r. 1848 nazwany dzierżawcą Borowa, LM Śrem). Ożenił się najpierw z Elżbietą Matuszewską, zmarłą w Borowie 1833.4/III. r., w wieku lat 29, pochowaną w Gostyniu u Filipinów (LM Czempiń). T. r. 23/IX. r. ożenił się powtórnie z Pauliną Berwińską, córką Bonawentury, administratora Jezior, i Marii z Bukowskich (LC Śnieciska), ur. w Chytrowie w r. 1813 zmarłą 1902.21/IV. r. (Dz. P.). Z pierwszego małżeństwa byli synowie: Juliusz, ur. w Bielejewie 1826.12/IV. r. (LB Panienka), Adolf, ur. tamże 1827.17/VI. r. (ib.), zmarły w Śremie 1848.2/VI. r. (LM Śrem), Stanisław Kostka, ur. w Bielejewie 1828.10/XI. r. (LB Panienka). Córki z Matuszewskiej, Antonina, ur. w Pożegowie 1824.26/V. r. (LB Stary Gostyńa) żyjąca jeszcze 1846.20/XII. r. (LB Czempiń), Felicjanna, ur. w Bielejewie 1830.17/XI. r. (LB Panienka), niezamężna jeszcze w r. 1849.12/II. r. (LB Czempiń). Z drugiej żony synowie: Anastazy, o którym niżej, Stefan Roch, ur. w Borowie 1841.14/VIII. r., Ludwik, o którym niżej, Franciszek Tadeusz, ur. tamże 1884.26/X. r., Wojciech Kazimierz, ur. tamże 1846.8/XII. r. Córki: Florentyna, ur. tamże 1835.3/X. r., żyła jeszcze 1850.22/X. r., Józefa (Józefa Leopoldyna), ur. tamże 1839.28/X. r. (LB Czempiń), zmarła 1912 r. (P. S. B.), Maria, ur. tamże 1849.2/II. r. wreszcie Paulina, ur. tamże 1850.14/X. r. (LB Czempiń).

1. Anastazy Roman, syn Antoniego i Berwińskiej, ur. w Borowie 1837.7/VIII. r. (ib.), dr. medycyny we Wrocławiu, potem w Poznaniu, autor prac naukowych, umarł na tyfus w Nancy 1871.6/IV. r. w czasie wojny francusko-pruskiej. Ożenił się w r. 1868 z Albertyną Kolską (P. S. B.).

2. Ludwik Kajetan, syn Antoniego i Berwińskiej, ur. 1843.7/VIII. r. w Borowie, dr. praw na Uniwersytecie Berlińskim w r. 1865, w latach 1870-1873 sędzia pomocniczy w Złotowie, Sępolnie Krajeńskim, Więcborku i Tiegenhof, sędzia powiatowy w Kwidzyniu w latach 1873-1874, syndyk konsystorza w Pelplinie w latach 1874-1892, radca konsystorza 1893 r., poseł do sejmu pruskiego w latach 1893-1918, prezes Koła Polskiego w latach 1913-1918, członek Rady Ludowej miasta Poznania 1918 r., delegat do Polskiego Sejmu Dzielnicowego t. r. Umarł 1923.6/II. r. w Poznaniu. Żoną jego była Helena Grąbczewska, ur. w r. 1850. Z niej syn Czesław, ur. 1879 r., córki, Zofia, ur. w r. 1878, nauczycielka, i Leokadia, ur. w r. 1886, żona Jana Gramblewicza, dyrektora banku w Bytomiu (P. S. B.). Zob. tablicę.

@tablica: Mizerscy

Julian, b. dzierżawca, zmarł w Gostyniu 1863.15/X. r., mając około 75 lat (LM Gostyń).

>Mizgier Fryderyka, żona 1-o v. Józefa Orzechowskiego, sekretarza królewskiego, 2-o v. w latach 1787-1788 Franciszka Smoleńskiego, porucznika wojsk koronnych (I. Kal. 227 k. 613, 228 k. 319, 321).

>Miądzcy h. Prus III, z Mlądza w ziemi czerskiej. Andrzej i jego żona "uczc." Zofia Oczkówna, siostra ks. Wincentego Oczki, kanonika gnieźnieńskiego, oboje nie żyjący już w r. 1629, rodzice Jadwigi, wtedy żony Bartłomieja Święcickiego, dziedzica części Falęcic. Od tego Święcickiego gwarancję dania oprawy żonie odbierał Piotr M., dziedzic części Suffczyna w p. czerskim, zapewne jej brat lub stryj (G. 79 k. 59v). Małgorzacie, innej z córek Andrzeja i Oczkówny, t. r. zobowiązał się oprawić 800 złp. posagu jej mąż, "uczc." Antoni Potaki, Węgier, żołnierz pieszy J.Kr.Mci (ib. k. 60v). Była jeszcze trzecia córka, panna Dorota M-a, po której niedawej śmierci Małgorzata w r. 1636, występując jako spadkobierczyni, kwitowała Wacława Grochowickiego (G. 80 k. 137v).

>Mleczkowie, różni z Podlasia, gdzie byli najliczniej reprezentowani h. Korczak. Regina, żona 1-o v. Wojciecha Cieszyńskiego, 2-o v. w r. 1622 Wojciecha Wyrzykowskiego z pow. bielskiego. Wojciech Emeryk starosta mielnicki (późniejszy wojewoda podlaski), wraz z żoną Anną Opalińską otrzymali w r. 1650 od Piotra Opalińskiego, stolnika koronnego, cesję starostwa łosickiego (Py. 151 s. 101). Paweł z żoną Elżbietą Helterowiczówną w r. 1669 wydzierżawili pod zakładem 400 zł. od cystersek owińskich Bolechowo klasztorne (P. 1076 k. 1238v). Paweł i Dorota z Sadowskich, rodzice Franciszka, ur. w Chrostowie, ochrzcz. 1672.27/IX. r., i Stanisława, ur. tamże, ochrzcz. 1675.18/IV. r. (LB Objezierze). Po śmierci tego Pawła król dla ks. Jerzego, jezuity, Wojciecha i Franciszka (Stanisław widocznie już nie żył), jego dzieci, ustanowił 1679.21/X. r. opiekunów, a wśród nich Mścisława Zaleskiego, byłego komornika ziemskiego kaliskiego, który w r. 1686 sumę 2.500 zł., zapisaną zmarłym małżonkom M-m przez Andrzeja Rumiejewskiego, sposobem zastawnym na Łubowie i na folwarku Zarzecze w p. pozn., cedował Adamowi Kwileckiemu (P. 1111 k. IV k. 22v). Ks. Jerzy, profesor teologii w kaliskim kolegium S.J., wraz z bratem Wojciechem, a też w imieniu brata Franciszka, benedyktyna w Tyńcu (pod imieniem Romualda), kwitował w r. 1699 Mścisława Zaleskiego, teraz już podczaszego brzeskiego kujawskiego, z 1.666 zł. pochodzących z zapisanego im w r. 1680 kapitału 5.000 zł. (N. 191 k. 5v). Zarówno Jerzy jak i Franciszek nie żyli już w r. 1730. Wojciech, mąż Anny Wiesiołowskiej, córki Samuela i Zofii z Pisińskich, w r. 1690 spisywał z nią wzajemne dożywocie (ib. k. 7v). Nie żył już niewątpliwie w r. 1724, kiedy synem jego Bartłomiejem opiekował się wuj Kazimierz Wiesiołowski i kwitował małżonków Ostrowskich z 3.400 tynfów odziedziczonych przez tego pupila (N. 202 k. 40v). W r. 1730 nie żyłą już i Anna z Wiesiołowskich M-a, zaś Bartłomiej, spadkobierca obu zmarłych stryjów, jezuity Jerzego i bernardyna Franciszka, t. r. 13/I. w Dźwierzynie wystawił skrypt na sumę 3.400 tynfów Klarze z Osten-Sackenów, wdowie po wuju Kazimierzu Wiesiołowskim (N. 204 k. 1). Nie mam pewności, czy z tym Bartłomiejem identyczny "szl." Bartłomiej M., który 1764.12/VIII. r. żenił się z Dorotą "Lisznieszczonką" (LC Żoń). Chyba to dwaj różni ludzie, bo rozpiętość dat zbyt znaczna, choć w jakimś stopniu dopuszczająca identyczność. Bartłomiejowi i Dorocie urodził się w Tunoszewie syn Wojciech, ochrzcz. 1765.28/IV. r. (LB Żoń).

Anna, żona Pawła Stawskiego, oboje nie żyli już w r. 1714. "Szl." Katarzyna M-wna, zmarła w Nieszawie 1764.17/IV. r., pochowana w Białężynie (LM Białężyn).

>Mleczkowie, zob. Zborowscy.

>Mlekiccy z Mlekitek w p. grodziskim wojew. mazowieckiego. Marcjan z żoną Barbarą z Żelechińskich w r. 1661 trzymali za przywilejem prymasa Leszczyńskiego wójtostwo w Grabkowie (I. Kal. 125 s. 125). Walenty przed r. 1654 zapisał był w grodzie rawskim małżonkom Doleckim dług 500 zł. (Py. 151 s. 91). Adam, mąż Konstancji Watta-Kosickiej, córki Stanisława i Zofii z Bukowieckich, która w r. 1735 otrzymała od brata Władysława Kosickiego zapis długu 9.000 złp. (P. 1240 k. 254). Nie żył już ów Adam w r. 1743, kiedy owdowiała Konstancja kwitowała tego swego brata,, dziedzica Kąsinowa (P. 1270 k. 15). Wyszła 2-o v. za Macieja Elżanowskiego i w r. 1774 była wdową i po tym drugim mężu (Kośc. 332 k. 37). Sumę spadkową po swej siostrze, pannie Ludwice Mariannie Kosickiej, scedowała w r. 1776 siostrzeńcowi Adamowi Nostitz-Drzewieckiemu (P. 1353 k. 266). Umarła w Potrzanowie t. r. 17/XI., mając 70 lat (LM Skoki).

>Mliccy h. Dołęga, ze wsi Mlice (Mlec) w pow. bielskim wojew. płockiego. Niektórzy z m-ch dodawali do nazwiska dawne imionisko Jarmułt. "Szl." Mikołaj Antoni, sługa Macieja Zakrzewskiego, dzierżawcy Śniat, spadł ze schodów i zmarł w kilka dni potem 1702.20/V. r. (LM Wilkowo Polskie).

Grzegorz, urodzony z Zofii Bobolickiej, według Uruskiego burgrabia grodzki płocki w r. 1701, ożeniony a Anną Bromirską, rodzoącą się z Teofili Mierzyńskiej (Korytkowski), był ojcem synów: Jana, Józefa, Antoniego, Stanisława, oraz córki Katarzyny (Franciszki), żony Franciszka (Stanisława) Zdzenickiego, obojga nie żyjących już w r. 1766.

1. Jan, syn Grzegorza i Bromirskiej, proboszcz w Radomsku, archidiakon uniejowski, kanonik kolegiaty Św. Jerzego w Gnieźnie, kanonik katedralny łucki około r. 1728, instalowany 1730.25/IV. r. na kanonię katedralną gnieźnieńską fundi Sarb, wymienił w r. 1736 tę kanonię na inną, uposażoną Gałęzewem. Był do r. 1737 sędzią surogatem konsystorza gnieźnieńskiego, a od r. 1737 wikariuszem generalnym prymasa Teodora Potockiego i t. r. kanonikiem płockim. Sekretarz królewski, wiceprezydent Trybunału Koronnego w latach 1738 i 1743, ekonom księstwa łowickiego w r. 1748, referendarz prymasa w r. 1752, prezydernt Trybunału Koronnego w r. 1760, instalowany na scholasterii gnieźnieńskiej 1760.27/X. r., zaś na probostwie gnieźnieńskim 1761.24/X. r. (Korytkowski). Od Franciszka Wolskiego, skarbnika bydgoskiego, wedle kontraktu z 1745.23/VII. r., kupił w r. 1747 za 14.000 zł. Ossowiec w p. gnieźn. (G. 97 k. 749; P. 1290 k. 10). Od Rafała Malechowskiego, wedle kontraktu z 1750.19/XII. r., kupił t. r. zas 10.180 złp. części wsi Linowiec p. gnieźn. (G. 98 k. 426). Inne części w tej wsi nabył w r. 1753 (wedle kontraktu z 1751.9/XI. r.) za 3.600z złp. od Jana i Mikołaja braci stryjecznych Chwaliszewskich (G. 98 k. 503v; P. 1310 k. 209v, 226v). Od Mikołaja Smaszewskiego w r. 1751, lub przed tą datą, kupił wieś pustą Skubarczewo w p. gnieźn. (ib. k. 507v). Dożywotni posesor Śniecisk w r. 1752 (I. Kal. 196/198 k. 14). Dziedzic dóbr Siernicze Wielkie w r. 1757, którą to wieś kupił był od Tomasza Wyganowskiego (G. 99 k. 43, 43v). Od Józefa Kosmowskiego w r. 1760 kupił za 2.766 zł. część wsi Kinno w p. gnieźn. (ib. k. 218). Posesor w r. 1762 części Gorzykowa, wsi dziedzicznej Marianny z Krzywosądzkich Giewartowskiej (ib. k. 366v). Od braci Teodora i Macieja Cieleckich, za kontraktem z 1763.31/X. r., kupił w r. 1765 część Kinna, płacąc 2.000 złp. (G. 100 k. 101). Od Józefa Włostowskiego t. r. kupił część w tejże wsi za 2.000 złp. (ib. k. 106). Umarł w Gnieźnie 1766.27/IV. r., pochowany w kaplicy Św. Krzyża (LM Katedra, Gniezno). Na trzy dni przed śmiercią, 1766.24/IV. r. w Gnieźnie spisywał testament. Dobra swe: Skubarczewo, Gałczyn, Gałczynek, Ossowiec, Suszewo, Linowiec, Mlice, zapisał częścią bratu Stanisławowi, częścią bratankowi Janowi (Korytkowski). Jego siostrzeniec Kazimierz Zdzenicki zrzekł się t. r. wykonawstwa owego testamentu (G. 100 k. 180).

2. Józef, syn Grzegorza i Bromirskiej, cześnik lubelski, ojciec Floriana, nie żyjącego już w r. 1774, bezpotomnego, po którym spadkobiercą był między innymi brat wujeczny Zdzenicki (I. Kon. 80 k. 285v). Nie daje się z tym pogodzić informacja podana przez Uruskiego, że Florian miał syna Wojciecha, którego syn Józef w r. 1839 wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Polskim.

3. Antoni, syn Grzegorza i Bromirskiej, skarbnik zakroczymski i podpisek grodzki płocki, w r. 1727 mąż Ludwiki Czapskiej, wdowy 1-o v. po Stanisławie Zakrzewskim, skarbniku płockim (Z. T. P. 45 k. 967). Synem Antoniego był Michał, pisarz ziemski płocki, bezpotomny, nie żyjący już w r. 1775 (G. 102 k. 49, 49v).

4. Stanisław, syn Grzegorza i Bromirskiej, wojski mniejszy płocki 1744 r. (K. P. nr 363). Dziedzic miasta Orchowa w p. gnieźn., kupionego przed r. 1746 od Stanisława Jarnowskiego, kasztelana kowalskiego (I. Kal. 185/189 k. 15v; G. 98 k. 169v). Umarł między r. 1768 a 1773 (G. 101 k. 333v; P. 1350 k. 56v). Pierwszej żony ani z imienia ani z nazwiska nie znam, umarła około 1744.23/I. r u swej ciotki w drodze do Piotrkowa (K. P., nr 363). Już w r. 1745 drugą żoną Stanisława była Petronella Gałczyńska (G. 97 k. 732v), ktora żyła jeszcze 25 IX 1785 r. (LB Orchowo. Z niej syn Kajetan, o którym niżej. Z córek, Marianna, chrzestna 21 IX 1752 r. (LB Orchowo), zmarła 15 VII 1761 r. w wieku lat 18 (LM Strzelno), czyli, że urodziła się około r. 1743 i, jeśli wiek podany dokładnie, byłaby córką z pierwszej żony. Z Gałczyńskiej rodziły się, Agnieszka, która 13 VIII 1764 r. w Orchowie wyszla za Macieja Łuczyckiego, wojskiego bracławskiego, umarła po r. 1781, jak również Franciszka, która występowała jako chrzestna 20 X 1768 r. (LB Kamieniec), jeszcze niezamężna w r. 1778, kiedy obok brata i siostry zawierała układ z matką (G. 105 k. 17v), w r. 1783 żona Franciszka Ksawerego z Bużenina Pstrokońskiego, żyjąca jeszcze w r. 1785. Były jeszcze dwie inne córki, zrodzone z Galczyńskiej, Barbara Weronika, ur. w Orchowie, ochrzcz. 11 XI 1748 r., zmarła 4 II 1751 r., i Katarzyna (Katarzyna Teofila Petronella), ur. tamże, ochrzcz. 30 IV 1755 r. (LB, LM Orchowo), zmarła przed r. 1783 (I. Kon. 82 k. 182v). Prócz wymienionych wyżej, Stanisław miał jeszcze syna Jana, który występował jako chrzestny 21 IX 1751 r. i 11 IV 1755 r. (LB Orchowo). Chyba to on był tym bratankiem Janem, którego stryj ks. Jan uczynił w swym testamencie jednym z swych spadkobierców. W takim przypadku należałoby przyjąć, iż zmarł dopiero po r. 1766.

Kajetan (Kajetan Jan Antoni), syn Stanisława i Gałczyńskiej, ur. 18 VII 1747 r. (LB Katedra, Gniezno), wojski gnieźnieński 1778 r. (Py. 160 k. 18), cześnik płocki 1779 r. (G. 106 k. 79v), był nim jeszcze w r. 1786 (G. 113 k. 92), sędzia deputat na Trybunale Piotrkowskim, z wojew. poznańskiego 1783 r. (G. 110 k. 121), podstoli płocki, ostatni kasztelan sierpski 5 IV 1788 r. (Kossak. III 48; G. W. 33), kawaler orderu Św. Stanisława 1791 r. (G. 115 k. 86v). Dziedzic Linowca, 1767 r., wktował się z Wojciechem Brochockim, posesorem tej wsi (G. 100 k. 272v). Od swego ciotecznego brata Franciszka Zdzenickiego, syna zmarłych Franciszka i Katarzyny z M-ch, mocą ugody zawartej w Ossowcu 12 VI 1771 r. z jego rodzicami, pod zakładem 112.000 zł, dostał części Gałczyna, Gałczynka, Skarbowszewa, Siernicza, Przyborowa i Kinna, nabyte niegdyś od zmarłego Michała M-go, pisarza ziemskiego płockiego. Jednocześnie został przez tego Zdzenickiego skwitowany z trzech sum: 6.161 złp z ceny części powyższych dóbr, z 2.800 zł po wuju ks. Janie M-im, i z 700 złp ze spadku po bracie wujecznym, Florianie M-im (G. 102 k. 49, 49v). Jako współspadkobierca stryja, ks. Jana M-go, był w r. 1772 dziedzicem Siernicza Wielkiego (Py. 158 k. 171). Dziedzic Gałczyna i części Kinna w r. 1773 (G. 100 k. 545v). Szwagier Maciej Łuczycki, jako jego plenipotent, mocą kontraktu z 28 VII 1773 r. części Przyborowa sprzedał za 2.200 złp Janowi Lipskiemu, oboźnemu wielkiemu koronnemu (P. 1350 k. 56v). Z kolei Kajetan był w r. 1774 plenipotentem tego szwagra do spraw związanych z sukcesją po bezpotomnie zmarłym Florianie M-im, cześnikowiczu płockim (I. Kon. 80 k. 285). Od Marcina Niedziałkowskiego i Jadwigi z Sarnowskich 22 IX 1774 r. kupił Kinno (G. 110 k. 91v). Wespół z siostrami w r. 1778 zawierał układ z matką (G. 105 k. 17v). Siostrze Franciszce w r. 1779 zapisał sumę posagową 10.000 zlp (G. 112 k. 48v, 49). Jako dziedzic Siernicza Wielkiego był w r. 1779 kwitowany przez szwagra Łuczyckiego i jego żonę a swoją siostrę z 6.676 zł, należnych im wedle ugody spisywanej w Nieborzynie 3 VII 1778 r. (G. 106 k. 79v), zaś w r. 1782 skwitowany przez tegoż szwagra z sum posagowych (I. Kon. 82 k. 182v). Siernicze Mniejsze 10 II 1785 r. zastawił za 40.000 złp Józefowi Cieńskiemu, wojskiemu radziejowskiemu, a w r. 1791 spłacił z tego 30.000 złp (G. 115 k. 86v). Skwitowany w r. 1786 przez szwagra Pstrokońskiego i jego żonę a siostrę swą Franciszkę z sumy 18.802 złp, należnej im wedle ugody rodzinnej spisanej w Ossowcu 3 VII 1776 r., kiedy była jeszcze panną (G. 113 k. 92). Dziedzic Ossowca w r. 1788 (G. 115 k. 53). Od Teodora Zaremby Cieleckiego, podkomorzego J. Kr. Mci, w r. 1791 kupił za 5.000 złp część Kinna (P. 1368 k. 228). Umarł 18 XII 1808 r. (LM Orchowo). Jego pierwszą żoną była Wiktoria Kiełczewska, która zmarła 17 VIII 1775 r. przy porodzie córki Wiktorii (LB Orchowo). Druga żona to Józefa Sierakowska, corka Maksymiliana Brunona, podkomorzego płockiego, i Marianny Czachowskiej, której w r. 1777 zapisywał na Ossowcu długu 50.000 złp, z czego kwitowała go w r. 1778 (Py. 160 k. 18). T.r. mąż zapisał jej dożywocie na Linowcu, Ossowcu, Suszewie i Mlecach (G. 105 k. 16v). Żyła jeszcze 21 VII 1796 r. (LB Poniec). Z Kiełczewskiej, jak już mówiłem, była córka Wiktoria (Petronella Marianna Wiktoria), ur. w Ossowcu 17 VIII 1775 r. (LB Orchowo), w latach 1797-1814 żona Ksawerego Koszutskiego, zmarła w Magnuszewicach 22 III 1849 r. Nie wiem z którego małżeństwa pochodziła Rozalia, około r. 1802 żona Feliksa Pstrokońskiego z Rożniatowa, wdowa w r. 1835. Chyba z Kiełczewskiej rodził się syn Józef, natomiast z Sierakowskiej synowie, Antoni (Grzegorz Antoni), ochrzcz. 5 VI 1779 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), dziedzic Siernicza Wielkiego w r. 1812 (LB Giewartowo), właściciel Kopaniny, zmarły podobno w r. 1820 (inf. rodz.), oraz Maksymilian.

1) Józef, syn Kajetana, dziedzic Ossowca, zaślubił przed r. 1801 Mariannę Bogatkównę, córkę Kazimierza, kasztelana kruświckiego, i Domicelli Głębockiej (Estr. XIX; Żychl. XXX). Synowie: Dionizy, Jan i Teofil.

(1) Dionizy, syn Józefa i Bogatkówny, ur. w r. 1801. Studiował w Berlinie. Odziedziczył po matce Leszcze na Kujawach, gdzie gospodarował przez pół wieku. Umarł tam w końcu r. 1882, pochowany w Ostrowie n. Gopłem 22 XII (Dz. P.). Żoną jego była Walentyna Mieczkowska, ur. około r. 1816, zmarła 11 XI 1905 r. w Gnojnie, pochowana w Inowrocławiu (ib.). Synowie, Nepomucen i Stanisław.

a. Nepomucen, syn Dionizego i Mieczkowskiej, dziedzic Komaszyc koło Inowrocławia, zmarły 24 IX 1893 r., pochowany w Inowrocławiu (ib.). Jego żona, Józefa Wolska, umarła u syna w Obudnie 23 XII 1915 r. w wieku lat 72 (ib.). Synowie, Kazimierz i Franciszek.

a) Kazimierz, syn Nepomucena i Wolskiej, dziedzic Komaszyc (260 ha), umarł w Mediolanie 17 II 1911 r., pochowany w Inowrocławiu (ib.). Jego pierwsza żona, Janina Brzeska, umarła 10 X 1902 r. mając 19 lat, pochowana w Inowrocławiu (ib.). Drugi raz ożenił się z Zofią Janta Połczyńską, córką Władysława z Redgoszczy i Róży z Paruszewskich (Hip. Wągr., Redgoszcz). Z pierwszej żony syn Jan Nepomucen, z drugiej córki: Aniela za Marcelim Zochem, Anna Danuta za Tomaszem Kozłowskim, zmarła 24 V 1938 r. pochowana w Górze koło Inowrocławia, Józefa za Tadeuszem Wize.

Jan (Jan Nepomucen), syn Kazimierza i Brzeskiej, ur. 7 X 1902 r. zmarły 4 XI 1939 r., dziedzic Komaszyc (257 ha) w r. 1928,mąż Haliny Paruszewskiej, zmarłej 20 V 1938 r., pochowanej w Inowroclawiu (ib.). Syn Kazimierz.

Kazimierz, syn Jana i Paruszewskiej, ur. 25 VII 1927 r., mąż Wandy Pieńkowskiej, ur. 13 I 1919. Synowie, Marek, ur. 7 IX 1955 r., i Paweł, ur. 24 III 1958 r.

b) Franciszek, syn Nepomucena i Wolskiej, ur. około 1870 r., dziedzic Obudna (1300 ha), kupił te dobra 1899 r. (Żychl.), umarł 24 VIII 1928 r., licząc lat 58, pochowany w Chomiąży Szlacheckiej (Dz. P.), ożenił się w Inowrocławiu 26 X 1895 r. z Kazimierą Łyskowską, córka Ignacego, wdową 1-o v. po Józefie Stefanie Sikorskim (ib.). Synowie: Dionizy, zmarły z ran w szpitalu wojskowym w Poznaniu 2 X 1918 r., w 21-ym roku życia, pochowany w Chomiąży (ib.), Ignacy i Zygmunt. Corka Maria, żona Marcelego Trzebińskiego.

(a) Ignacy, syn Franciszka i Wolskiej, mąż Anny Jaczyńskiej. Ich corka teresa, żona Karola Malley.

(b) Zygmunt, syn Franciszka i Wolskiej, ożenił się z Ireną Galińską, z której córka Elżbieta, żona Zygmunta Kurtyki.

b. Stanisław, syn Dionizego i Mieczkowskiej, ur. w r. 1864, zmarł 6 II 1940 r. Sprzedał Leszcze i Jurkowo w p. strzelińskim Grabskiemu i Głowskiemu (Żychl.). Właściciel Gnojna w p. inowr., kupionego od Trzebińskich (390 ha). Ożenił się z Józefą Trzebińską, ur. 3 VI 1879 r., zmarłą 9 IX 1961 r. Synowie: Tadeusz, Józef i Stanisław.

a) Tadeusz, syn Stanisława i Trzebińskiej, ur. 1901 r., właściciel Zielenia koło Trzemeszna, polegl pod Krojentami 1 IX 1939 r.

b) Józef, syn Stanisława i Trzebińskiej, ur. 9 III 1903 r., właściciel Czerlejna koło Kostrzynia, mąż Antoniny Studniarskiej, ur. 28 XII 1918 r. Ich syn Krzysztof, ur. 29 III 1948 r., córka Krystyna ur. 29 I 1950.

c) Stanisław, syn Stanisława i Trzebińskiej, ur. 1905 r., właściciel Gnojna, rozstrzelany przez Niemców 14 XI 1939 r. Z żony Joanny z Taczanowskich córka Maria za Zbigniewem Szumnym.

(2) Jan, syn Józefa i Bogatkówny, ur. 27 XII 1808 r., właściciel Ostrówka i Siedluchny, umarl w Ostrówku 21 VI 1874 r., pochowany w Ostrowie nad Gopłem (Dz. P.). Jego żona, Kazimiera (Helena?) Trzebuchowska, zmarła w Ostrówku 10 VI 1882 r. (ib.). Synowie: Augustyn (Gustaw), dziedzic dóbr Lubin, zmarły bezżennie (Żychl.), Bolesław i Władysław. Wspomniany tu Augustyn wziął też po ojcu majątek Siedluchnę w pow. inowrocławskim, w r. 1887 wystawiony na subhastę, którą t. r. cofnięto (Dz. P.).

a. Bolesław, syn Jana i Trzebuchowskiej, ur. około r. 1849. Dobra Lubin koło Trzemeszna (819 m.m.) sprzedał w r. 1881 za 165.000 m. Emilowi Kraniger, Niemcowi ze Śląska (ib.). Od Radońskiego w r. 1882 kupił za 42.135 tal. Skrzetuszewo w p. gnieźn. (795 m.m.) (ib.), ale i to w r. 1891 sprzedał Niemcowi. Kupił w r. 1893 Rudy w p. wrzesińskim, koło Mielżyna (ok. 10000 m.m.). Sprzedał w r. 1906 Palędzie Sewerynowi Węsierskiemu (ib.). Umarł w Kątnie 19 XII 1908, licząc lat 59, pochowany w Kwieciszewie (ib.). Z żony Jadwigi Wybickiej córka Maria za Stefanem Szumlańskim z Kątna (Hip. Wągr., Toniszewo).

b. Władysław, syn Jana i Trzebuchowskiej, ur. około 1850 r., właściciel Ostrówka, umarł tam 30 IX 1925 r., mając lat 75, pochowany w Ostrowie (ib.). Ożenił się w Ostrowie 9 II 1876 r. z Leokadią Modlińską z Popowa, właścicielką Walentynowa w p. inowrocł., zmarłą w Ostrówku 13 V 1932 w wieku lat 76, pochowaną w Ostrowie (ib.). Synowie, Józef, o którym niżej, i Jan, zmarły w ostrówku 27 V 1884 r. w wieku lat pięciu (ib.). Z corek, Helena za Kazimierzem Jaczyńskim, właścicielem Piasków i Marcinkowic, Izabela za Stefanem Moszczeńskim. Anna wyszła w Toruniu w r. 1903 za czesława Krzymuskiego, dyrektora cukrowni, umarła 9 VII 1960 r.

Józef, syn Władysława i Modlińskiej, właściciel Ostrówka (577 ha), zmarły w r. 1974, z żony Janiny Chrzanowskiej, dziedziczka Graboszewa do r. 1945 (Hip. Wągr., Graboszewo) zmarłej w r. 1978 r., miał synów, Andrzeja, już zmarłego, i Jana.

Jan, syn Józefa i Chrzanowskiej, mąż Ireny Zalewskiej, ojciec Doroty.

(3) Teofil, syn Józefa i Bogatkówny, ur. około r. 1813, uczestnik powstania 1831 r., dziedzic Ossowca w p. mogil., w r. 1881 wykupił od kolonisty niemieckiego w Suszewie ostatnią kolonię, spośród tych, które kasztelan Mlicki rozdał był osadnikom sprowadzonym z Niemiec, i tak w ręce polskie wróciło ponad 1000 m.m. (Dz. P.). Umarł w Ossowcu 20 I 1883 r., mając lat 70, pochowany zrazu w Orchowie, w r. 1885 przeniesiony do grobu rodzinnego w Osoowcu (ib.). Jego żoną była Franciszka Wyrębska, zmarła w Złotnikach 26 II 1907 r., w wieku lat 71, pochowana w Ossowcu (ib.). Z corek tej pary, Julia wyszła w Orchowie 24 VII 1883 r. za Henryka Mittelstaedta, właściciela Łuszczewa w Królestwie Polskim, i tam umarła 8 V 1918 r., pochowana w Skulsku. Józefa wyszła w Orchowie 14 VI 1892 r. za Jarosława Frezera z Brzyskorzystewki, wnosząc mu Ossowiec. Umarła w Poznaniu 14 XI 1917 r., pochowana w Brzyskorzystwi. Emilia kupiła w r. 1890 od Niemca Złotniki w p. żniń. (1350 m.m.) za 307.000 m (ib.). Wyszła w Orchowie 3 VII 1894 r. za Tadeusza Czarlińskiego, umarła w Poznaniu 6 VII 1925 r., pochowana w Rogowie. Maria, żona Wacława Lutostańskiego, umarła w Nieborzynie w Królestwie Polskim 25 III 1905 r., pochowana w Budzisławiu.

2) Maksymilian (Antoni Maksymilian), syn Kajetana i Sierakowskie, ur. około r. 1781, podpułkownik wojsk polskich 1830/1831, dzierżawił 1824 r. Smuszewo od Albina Bieńkowskiego (Hip. Wagr., Smuszewo) dziedzic Ossowca, Kazimierza, Napachania i w r. 1840 Rokitnicy (LB Szamotuły), umarł w Rokitnicy 12 IX 1844 r., mając lat 63, pochowany w Kazimierzu (LM Cerekwica). Za żonę miał Mariannę Moszczeńską, zmarłą 1 VII 1865 r. w Poznaniu, pochowaną w Kazimierzu (Dz. P.). Synowie ich pomarli wcześnie, Emilian Antoni, ur. w Napachaniu, ochrzcz. 13 VI 1813 r., i Stanisław Gorgoniusz z Tolentino Mikołaj, ur. tamże 7 IX 1818 r. (LB Cerekwica), zmarły w Poznaniu 25 VI 1819 r., pochowany w Kazimierzu (LM Cerekwica). Z córek, Prakseda, ur. ok. 1805 r., wyszła w Kazimierzu 18 VI 1829 r., mając 24 lata, za Antoniego Kraszkowskiego dziedzica Zielęcina, umarła w Poznaniu 29 VI 1861 r. (LM Św. Marcin, Pozn., tu wiek jej podany na lat 51!). Aleksandra (Aleksandra Eleonora Helena), ur. 29 II 1812 r., zmarła 9 I 1815 r. (LB, LM Kazimierz). Michalina (Michalina Paulina Józefa), ur. w Poznaniu 5 VI 1814 r. (LB Św. Marcin, Pozn.), wyszła w Kazimierzu 11 I 1835 r. za Franciszka Koszutskiego, dziedzica Ryczywołu, umarła 7 IX 1872 r. we wsi Rożanna koło Błąszek. Paulina (Paulina Rafaela), ur. w Napachaniu, ochrzcz. 4 II 1816 r. (LB cerekwica), zaślubiła w Kazimierzu 7 II 1836 r. Aleksandra hr. Bnińskiego, dziedzica Popówka, zmarła w Poznaniu 26 XII 1848 r. Waleria (Waleria Zuzanna Klara), ur. 18 VIII 1820 r., wyszła w Kazimierzu 30 IV 1844 r. za Józefa Mielęckiego, dziedzica Nieszawy w p. obornicxkim, wdowa od r. 1876, umarła w Charbicach w Krolestwie Polskim 10 IX 1889 r. Józefa Eleonora Antonina, ur. w Nowejwsi 5 X 1824 r., zmarła tamże 10 XI t.r. (LB, LM Kazimierz). Eleonora (Laura) ur. około 1827 r., wyszła w Farze poznańskiej 21 VI 1848 r., mając 21 lat, za rozwiedzionego Edmunda Mielęckiego, umarła w Łabiszynie 28 IX 1859 r. Córką tych samych rodziców, według Żychlińskiego, miała tez być Sabina, ur. około r. 1826, wydana w Kołdrąbiu 7 VII 1855 r. za Antoniego Koszutskiego z Dziadkowa, umarła w Bliźniewie w Królestwie Polskim 17 IX 1881 r. Zob. tablice 1,2.

@tablica: Mliccy h. Dołęga 1

@tablica: Mliccy h. Dołęga 2

Petronella, żona Mikołaja Żołczyńskiego, oboje nie żyli już w r. 1739. Teofila, 1-o v. Zdzenicka, 2-o v. w r. 1769 Mańkowska, stolnikowa podolska. Agnieszka i jej mąż Jan Okęcki, oboje nie żyli już w r. 1774. N., mąż Ludwiki z Kraszewskich, 2-o v. w r. 1785 żony Franciszka Borgiasza Podolewskiego (I. Kon. 83 k. 182). Prakseda, w r. 1842 żona Anastazego Radońskiego, dziedzica Głębokiego.

>Młochowscy h. Belina, z Młochowa w ziemi warszawskiej. Marcin z Młochowa, chyba brat Marianny, żony Hieronima Gralewskiego, był ojcem Andrzeja Kazimierza, w r. 1697 kanonika poznańskiego (kolegiackiego), proboszcza rożańskiego. Stryjecznym bratem ks. Andrzeja był Gabriel (B. 77 k. 2).

>Młodawscy h. Łodzia z Młodawska (dziś Młodasko) w p. pozn., gdzie siedzieli Łodzice, wiodący się z sąsiedniego Bytynia i z Łodzi (zob. Bytyńscy h. Łodzia).

Jakub, Jakubek, syn Mikołaja z Bytynia, z Łodzi, kasztelana starogrodzkiego, pisany Bytyńskim, niekiedy M-im. Wicesędzia poznański w latach 1414-1415, wicewojewoda poznański w latach 1415-1416 (Gąs.). Występował w r. 1393 (Leksz. I 1405; Ks. Z. Pozn. 1310, 1320, 1367). Obok braci w r. 1402 współdziedzic w Bytyniu i Nojewie (ib. 1100), a w r. 1403 w Młodawsku i Kuninie (ib. 1296). T.r. zobowiązał się wraz z braćmi do rezygnacji trzech łanów w Młodawsku za 300 grz. (bez 8 skojców) Szczedrzykowi z Szczedrzykowic cz. Zaborowskiemu (ib. 1388). Nazwany w r. 1406 M-im i t.r. znajdujemy wzmianki o jego żonie (ib. 2567, 2568). Z braćmi w r. 1408 procesował się z braćmi Stęszewskimi o miasto Stęszew, wieś Dębno oraz jedną trzecią wsi Bzowo i Jabłonowo (Piekos., Wybór 1214). Nazwany znów M-im w r. 1411, kiedy miał termin z bratem Pietraszem (P. 3 k. 162). Zawierał z tym bratem ugodę w r. 1412 (ib. k. 171v). Umarł w r. 1416, pozostawiając dzieci (P. 4 k. 142v, 5 k. 120). Jego synowie to oczywiście, Piotr, Bodzęta i Mikołaj, bracia, występujący w r. 1429 (P. 10 k. 151v). Mikołaj nazwany współdziedzicem Młodawska już wcześniej, w r. 1418 (P. 5 k. 111), zaś ostatnią o nim wzmiankę znam z r. 1434 (P. 12 k. 233). Bodzęta, występujący obok brata Mikołaja w r. 1481, nabył w r. 1427 Izdebno (P. 9 k. 98v). To władanie Izdebnem pozwala nam w następnym, piszącym się z Młodawska, pokoleniu dopatrywać się synów właśnie Bodzęty. Byli to bracia rodzeni Jan i Grzegorz, dziedzice w Młodawsku, którzy w r. 1434 od Jana i Wojciecha braci z Młodawska kupili połowę tej wsi (P. 1378 k. 15). Jan i Grzegorz, bracia niedzielni, dziedzice w Młodawsku, w r. 1435 sprzedali Izdebno za 250 grz. Katarzynie, żonie Sędziwoja niegdy Siekowskiego (ib. k. 68v). W r. 1438 Grzegorz z Młodawska obok swej matki Domasławy miał termin ze strony Bernarda z Witkowic (P. 14 k. 48v). Tak więc najprawdopodobniej ta Damasława była wdową po Bodzęcie z Młodawska. Żoną zaś Grzegorza była Małgorzata z Gądek, córka Jana (P. 15 k. 147), która w r. 1444 była pozywana przez Andrzeja Gądkowskiego (ib. k. 11). Grzegorz w r. 1446 zabezpieczył 70 grz. jej matce Klimce, wdowie po Janie z Gądek, która jednocześnie ze swej oprawy na Gądkach ustąpiła na rzecz Wyszoty z Bytynia (P. 1379 k. 136v). Te Gądki Małgorzata i Grzegorz sprzedali wówczas temu Wyszocie za 400 grz. (ib. k. 138; P. 15 k. 137), zaś mąż oprawił żonie posag 300 grz. na połowie Młodawska (P. 1379 k. 138v). Ponowił ową oprawę w r. 1450 (P. 1381 k. 61). Żył jeszcze w r. 1452 (P. 18 k. 90). Owdowiała Małgorzata 2-o v. żona Jana niegdy Wierzenickiego, w r. 1479 kwitowała syna Adama M-go z oprawy swej na połowie Młodawska (P. 855 k. 77). Żoną Wierzenickiego była chyba już w r. 1469, bo wtedy Jan "Wierzenicki alias Młodawski" z tytułu współposiadania w oprawnej posesji swej żony. Syn Grzegorza i Małgorzaty, jak już wiemy, Adam. Córka Katarzyna, której brat Adam zapisał na Młodawsku w r. 1478 dwie grzywny dożywotniego czynszu rocznego (P. 1386 k. 104v). Inna córka, Anna, otrzymała w r. 1479 od tegoż brata na Młodawsku zapis 100 grz. (P. 855 k. 77).

Adam, syn Grzegorza i Małgorzaty z Gądek, oprawił w r. 1480 na połowie Młodawska posag 200 grz. żonie swej Małgorzacie (P. 1386 k. 126). Pozywali go w r. 1487 synowie Andrzeja z Gaju, sędziego poznańskiego, dzierżawcę obornickiego (P. 21 k. 114). Najprawdopodobniej synami Adama byli bracia: Jerzy, Jan, Stanisław, Piotr i Marcin. Siostrami owych braci, a więc zapewne córkami Adama, były, Anna i Katarzyna. Z nich, Anna, żona "opatrznego" Andrzeja zw. Jutrznia, kowala w Buku, w r. 1514 pozywała swych braci o wydzielenie jej części z dóbr rodzicielskich w Młodawsku (P. 866 k. 159, 162). Będąc już wdową, pozywała w r. 1516 braci o wygnanie jej z tych dóbr w Młodawsku (ib. k. 345). Wyszła 2-o v. za "opatrzn." Mikołaja, słodownika, mieszczanina szamotulskiego i w r. 1519 kwitowała z dobr rodzicielskich brata Jerzego (P. 867 k. 47). Będąc wodwą i po tym drugim mężu, kwitowała w r. 1530 bratanka Mikołaja M-go ze spadku po rodzicach w Młodawsku (P. 871 k. 686v). Katarzyna, niezamężna, pozywała w r. 1518 braci o wygnanie z dóbr rodzicielskich w Młodawsku (P. 866 k. 222), a w r. 1519 kwitowała z tych dóbr brata Marcina (P. 867 k. 164).

1. Jerzy, zapewne syn Adama, dwa półłanki w Młodawsku w r. 1503 sprzedał wyderkafem za 15 grz. Wojciechowi Przyborowskiemu (P. 1389 k. 248). Występował w r. 1508 jako wuj synów zmarłego Andrzeja Kobylnickiego (P. 863 k. 25v). Powyższemu Przyborowskiemu w r. 1510 sprzedał wyderkafem za 10 grz. połowę osiadłego łana w Młodawsku (P. 1391 k. 10v). Łan w tej wsi w r. 1514 sprzedał wyderkafem za 200 grz. Janowi Kąsinowskiemu (P. 1392 k. 25). Stryj Katarzyny z Kunowa, żony Jana Rakojeckiego, 1515 r. (ib. k. 52). Wespół z bratem Marcinem w r. 1516 część w Młodawsku sprzedał za 14 grz. bratu Stanisławowi M-mu (ib. k. 89v). Półtora łana osiadłego w Młodawsku w r. 1518 sprzedał wyderkafem za 400(?) grz. Janowi Łankowskiemu (ib. k. 186v) i t.r. dokonał z nim zamiany, dając mu część Młodawska, biorąc zaś od niego część dworu w Łankowicach p. kcyń. z dopłatą 200 grz. (ib. k. 207v). Skwitowany w r. 1519 przez siostrę Annę z dóbr rodzicielskich (P. 867 k. 47). Trzymał wójtostwo we wsi Kamiona p. pozn., które w r. 1526, lub przed tą datą, sprzedał wyderkafem za 20 grz. Mikołajowi Chraplewskiemu (P. 1391 k. 69). Części w Młodawsku, które z prawa bliższości należały mu się od Andrzeja Jaktorowskiego, dzierżawcy śremskiego, a były przez tego Jaktorowskiego nabyte od Stanisława i Mikołaja M-ch, brata i bratanka Jerzego, sprzedał w r. 1533 za 1.000 zł Łukaszowi, synowi Andrzeja Jaktorowskiego (P. 1393 k. 609).

2. Jan, zapewne syn Adama, łan osiadły w Młodawsku w r. 1503 sprzedał wyderkafem za 12 grz. Wojciechowi Przyborowskiemu (P. 1389 k. 248v), a w r. 1509 sprzedał mu, również wyderkafem, za 25 grz. półtora łana i część "wody" w tejże wsi (P. 1391 k. 7v). Na połowie części Młodawska w r. 1514 oprawił 25 grz. posagu żonie Dorocie, córce Łukasza Rudzkiego (P. 1392 k. 2v). Zabił ją t.r. i o jej głowę był pozywany przez teścia (P. 866 k. 113). Część w Młodawsku dał t.r. Mikołajowi i Janowi, synom swym z niej zrodzonym (P. 1394 k. 22). Krótko potem ożenił się ponownie z Elżbietą, wdową 1-o v. po Mikołaju Bytyńskim, która w r. 1516 sprzedała mężowi wyderkafem za 100 grz. swoją oprawę posiadaną od pierwszego męża na czwartej części Witkowic i Rościegniewic w p. pozn. oraz na dwóch częściach lasow w Gorszewie (P. 1392 k 85). Elżbieta od brata mężowskiego Piotra równocześnie kupiła wyderkafem za 22 grz. dwa osiadłe półłanki w Młodawsku (ib. k. 86). Oboje małżonkowie t.r. skwitowali syna jej pierwszego męża Mikołaja Bytyńskiego, Macieja Bytyńskiego, z jej oprawy 60 grz. posagu na częściach Witkowic, Rościegniewic i Gorszewa (P. 866 k. 339). Elżbieta w r. 1517 skwitowała Piotra M-go z 22 grz., które dała była zastawem na części Młodawska (ib. k. 393v). Jan część Młodawska w r. 1519 sprzedał wyderkafem za 70 grz. Maciejowi Więckowskiemu (P. 1392 k. 288v). Chyba żył jeszcze w r. 1526 (P. 1391 k. 70), nie żył już z całą pewnością w r. 1528 (P. 871 k. 170v), zabity przez Marcina Ciesielskiego, sługę Wojciecha Rostworowskiego (P. 871 k. 170v). Jak już było wyżej, z pierwszej żony synowie, Mikołaj i Jan.

1) Mikołaj, syn Jana i Rudzkiej, nieletni w r. 1514 (P. 1394 k. 22), wraz ze swym niedzielnym bratem Janem kwitował Rostworowskiego (Roswarowskiego), zabójcę ojca, 1528 r. z 60 grz. należnych za głowę ojcowską (P. 871 k. 170v). Częśc w Młodawsku, należącą mu się z działów z bratem, w r. 1528 sprzedał wyderkafem na trzy lata za 12 grz. Wawrzyńcowi Turkowskiemu, dziedzicowi w tejże wsi (P. 1391 k. 74v). Od Wincentego, Wawrzyńca i Marcina braci Przyborowskich w r. 1530 kupił wyderkafem za 100 grz. części w Witkowicach i Rościegniewicach (P. 1393 k. 380), swoją zaś część w Młodawsku sprzedał t.r. za 170 grz. Andrzejowi Jaktorowskiemu (P. 1391 k. 80v). Żony Mikołaja nie znam. Chyba synami jego byli Hieronim i Serafin.

(1) Hieronim (Jarosz), zapewne syn Mikołaja, mąż Jadwigi Żytowieckiej, córki Jana, która w r. 1559 zrezygnowała Jakubowi Rokossowskiemu, burgrabiemu ziemskiemu kościańskiemu, sumę 200 złp, którą zapisał jej w r. 1554 brat jej, Jakub Żytowiecki, jako posag z Kopaszewa i Żytowiecka (P. 1396 k. 733v). Tę cesję, widocznie nie zrealizowaną jeszcze, powtórzyła w r. 1561 (P. 903 k. 145). Od Katarzyny Mikoszewskiej, wdowy po Andrzeju Głupońskim, dostał w r. 1560 dwa łany roli w Lipnicy (P. 787 k. 34). Nie żył już Hieronim w r. 1575, kiedy owdowiała Jadwiga kwitowała z 330 złp długu Annę z Ostroroga Lwowską, wdowę po Prokopie Sieniawskim, stolniku lwowskim (P. 926 k. 124v). Jadwiga całe części Żytowiecka w p. kośc., odziedziczone po bracie Jakubie Żytowieckim cz. Kopaszewskim, sprzedała w r. 1591 za 6.000 złp swemu zięciowi Stanisławowi Krzyckiemu (P. 1400 k. 614v). Umarła między r. 1594 a 1599 (Ws. 13 k. 19; Kośc. 279 k. 380v). Córka Hieronima i Żytowieckiej, Zofia, nazwana siostrą stryjeczną Marcina i Andrzeja M-ch, synów Serafina, i znów w r. 1592 siostrą stryjeczną Andrzeja M-go (P. 949 k. 19, 1400 k. 925). W r. 1588 żona Piotra Bieczyńskiego, wdowa po nim w r. 1589, 2-o v. w latach 1590-1596 żona Stanisława Krzyckiego, wdowa i po tym drugim mężu w latach 1598-1614, już nie żyła w r. 1618.

(2) Serafin, zapewne syn Mikołaja, otrzymał w r. 1569 zobowiązanie od Andrzeja Krzyszkowskiego uiszczenia 300 złp (P. 915 k. 101v), a zapewne już wtedy był mężem Anny Przetockiej, chyba córki Jana. Żonie tej w r. 1575 dał w dożywocie użytkowanie swe dobra po swej śmierci (P. 1398 k. 547v). Od Andrzeja Dąbrowskiego w r. 1579 dostał zapis długu 1.320 złp na Konarzewie w p. pozn. (P. 932 k. 797v). Intromitowany w r. 1580 od kupionej od Jana Rudzkiego części wsi Rudki w p. pozn. (P. 934 k. 462v), otrzymał w r. 1581 od Jana Krzyszkowskiego zobowiązanie do sprzedaży połowy stawu rybnego położonego między dwoma dworami w Rudkach (P. 937 k. 280). Skwitowany w r. 1582 przez tegoż Krzyszkowskiego, zwanego Czechem, z 700 zł długu (P. 939 k. 61v, 62v), stanowiącego zapewne cenę tego stawu. Nie żył już w r. 1583 (P. 1399 k. 102). Anna z Przetoczny żyła jeszcze w r. 1585 (P. 945 k. 35). Synowie, Marcin i Andrzej. Z córek, Urszula wyszła w r. 1585, krótko po 31 X, za Jana Kaczlińskiego cz. Białeckiego, żyli jeszcze oboje w r. 1598. Anna w r. 1586 żona Wojciecha Grzybowskiego, nie żyła już w r. 1593. Barbara wreszcie, w r. 1606 żona Mikołaja Sławińskiego.

a. Marcin, syn Serafina, wespół z bratem Andrzejem części po ojcu w Rudkach i Szczepach w r. 1583 sprzedał wyderkafem na trzy lata Wojciechowi Lipnickiemu (P. 1399 k. 102). Obaj z bratem Janowi Kaczlińskiemu w r. 1585 zapisali dług 500 zł z czego 400 zł posagu i 100 zł wyprawy za ich siostrą Urszulą, tego Kaczlińskiego żoną przyszłą (P. 945 k. 618v). Marcin żenił się w r. 1587 z Jadwigą Bobrownicką i bracia jej, Marcin i Łukasz, zapisali mu, pierwszy 600 zł, drugi 300 zł długu (P. 948 k. 218v, 219v, 220v). Na połowie uzyskanych w działach z bratem części w Rudkach i w pustkach Szczepy oprawił tej Jadwidze, jeszcze przed ślubem, 25 V t.r. posag 1.000 zł (P. 1400 k. 32). Brata swej żony, Łukasza Bobrownickiego, w r. 1588 kwitował z 333 złp jej posagowych (P. 950 k. 292v). Wespół z bratem Andrzejem w r. 1589 dokonali między nimi a Stefanem, Janem i Stanisławem braćmi Rudzkimi podziału części lasów w Rudkach które ojciec kupił był od Jana Krzyszkowskiego (P. 951 k. 256v). Marcin w r. 1592 spisywał wzajemne dożywocie z żoną (P. 1400 k. 1010v). Skwitowany w r. 1591 przez Mikołaja Rozbickiego z 50 zł (P. 955 k. 161v). Od Łukasza Bobrownickiego dostał w r. 1594 część łoziska położonego za wsią Rudki, w kierunku Ostroroga, a nabytą od Andrzeja M-go (P. 1401 k. 318v). Części swoje w Rudkach i Szczepach w r. 1596 sprzedał za 2.000 złp temuż Bobrownickiemu (ib. k. 762v), ale jeszcze t.r. od Bobrownickiego nabył wyderkafem za takąż sumę części w tychże dobrach (ib. k. 828). Żonie w r. 1596 oprawił na wszystkich swych sumach pieniężnych bądź posiadanych gotówką, bądź lokowanych na dobrach, posag 1.000 złp (ib. k. 829v). Tego rodzaju oprawa zdaje się świadczyć, iż dóbr tytułem dziedzictwa już wtedy nie posiadał. Jadwiga żyła jeszcze w r. 1605 (P. 976 k. 326v). Marcin od Melchiora Bobrownickiego w r. 1607 nabył wyderkafem za 400 złp części w Chłapowie i kmiecia w Bożejewie, które to dobra z kolei Bobrownicki nabył wyderkafem od wdowy Katarzyny z Ćmachowskich Chłapowskiej (P. 1406 k. 6). Od Jakuba Morawskiego w r. 1608 kupił za 1.100 złp części Nagrodowic i pustek Gajewskich w p. pozn. (ib. k. 448v). Dobra te zastawił był Tomaszowi Krzyżanowskiemu, który w r. 1612 prolongował mu uiszczenie należnej z tego tytułu sumy 235 zł (P. 988 k. 268). Sprzedał owe dobra w r. 1615 za 1.800 zł Wojciechowi Rozbickiemu i żonie jego Annie M-ej (P. 1409 k. 376), zapewne swej córce. Oboje Rozbiccy te części Nagrodowic w r. 1622 sprzedali za 4.000 złp jezuitom poznańskim (P. 1413 k. 416). Dziedzice części Robczyska w p. kośc., żyli jeszcze w r. 1644.

b. Andrzej, syn Serafina, w r. 1583 brat wujeczny Katarzyny z Kunowskich Laskownickiej (Kc. 26 k. 12, 14). Z bratem Marcinem części w Rudkach i w pustce Szczepy, nabyte niegdyś przez ojca od Jana Rudzkiego, w r. 1586 sprzedali wyderkafem na trzy lata za 1.000 zł szwagrowi Wojciechowi Grzybowskiemu (P. 1399 k. 740), a skwitowani z tej sumy przez Grzybowskiego w r. 1587 (P. 948 k. 214v). Andrzej t.r., bezpośrednio po przeprowadzeniu działów z bratem, swoją część w Rudkach i Szcsepach sprzedał wyderkafem za 1.000 złp Grzybowskiemu (P. 1400 k. 30v), zaś w r. 1592 częśc ojczystą w tych dobrach sprzedał za 1.800 złp Łukaszowi Bobrownickiemu (P. 787 k. 136v), który w r. 1593 zapisał mu 800 złp długu (P. 959 k. 86v). Zapisał w r. 1608 dług 1.200 zł wdowie Elżbiecie z Zembowskich Dziesiulskiej (P. 980 k. 722).

2) Jan, syn Jana i Rudzkiej, część w Młodawsku, należną mu w dziale z bratem Mikołajem, sprzedał wyderkafem w r. 1526 za 20 grz. Maciejowi, Piotrowi i Wawrzyńcowi braciom Tłukomskim cz. Wargowskim (P. 1391 k. 70). Żył jeszcze w r. 1529 (ib. k. 79v).

3. Stanisław, zapewne syn Adama, na połowie części w Młodawsku w r. 1509 oprawił posag 50 grz. żonie Agnieszce Witkowskiej, córce Mikołaja (P. 786 s. 132). Pozywał w r. 1513 brata żony, Sędziwoja Witkowskiego, o 50 grz. jej posagu (P. 865 k. 388v). Od swoich braci, Jerzego i Marcina, kupił w r. 1516 za 14 grz. części w Młodawsku (P. 1392 k. 89v), zaś w r. 1517 od Marcina nabył wyderkafem za 16 grz. dwa półłanki w tejże wsi (ib. k. 171). Grunt w Młodawsku zwany Dworzyskiem, położony koło dworu Heleny, wdowy po Stanisławie Turkowskim, dał w r. 1529 Maciejowi M-mu w zamian za rolę w tej wsi, tej samej wielkości, leżącą koło "Bagienka", i za dopłatę 5 grz. (P. 1391 k. 77). Swoją część w Młodawsku w r. 1531 sprzedał za 200 grz. Andrzejowi Jaktorowskiemu, dziedzicowi w Jankowicach, staroście śremskiemu i kcyńskiemu (ib. k. 85). Nie żył już w r. 1538 (P. 1394 k. 171). Jego córka Zofia była w r. 1531 żoną Wawrzyńca Wargowskiego, a w latach 1538-1542 2-o v. Mikołaja Skórzewskiego.

4. Piotr, zapewne syn Adama, dwa i pół łanów w Młodawsku w r. 1509 sprzedał wyderkafem za 12 grz. Wojciechowi Przyborowskiemu (P. 1391 k. 2v), zaś w r. 1516 dwa półłanki tamże sprzedał wyderkafem za 22 grz. bratowej Elżbiecie Janowej M-ej (P. 1392 k. 86). I znowu w r. 1517 w tejże wsi dwa półłanki osiadłe i trzeci pusty sprzedał wyderkafem za 30 grz. Janowi Kąsinowskiemu (ib. k. 120). Część pewną w Młodawsku w r. 1518 dał Stanisławowi Wargowskiemu w zamian za folwark zwany "Wiardunkowskie" (Jadamkowskie?) w Wargowie i za dopłatę 200 grz. (ib. k. 209v, 212). Stryj Jadwigi Bytyńskiej, cysterki owińskiej, w r. 1527 asystował przy jej transakcji (P. 1393 k. 107v).

5. Marcin, zapewne syn Adama, współdziedzic obok braci w Młodawsku 1516 r. (P. 866 k. 345). W r. 1517 sprzedał wyderkafem dwa półłanki w tej wsi za 16 grz. bratu Stanisławowi (P. 1392 k. 171), a cztery półłanki (w tym trzy osiadłe) w r. 1518 za 50 grz. Janowi Kąsinowskiemu. Skwitowany w r. 1519 z majątku rodzicielskiego w Młodawsku przez siostrę, pannę Katarzynę (P. 867 k. 164). Sprzedał t.r. swoje części w tej wsi za 200 grz. Stanisławowi Turkowskiemu cz. Wargowskiemu (P. 1391 k. 45v). Zob. tablicę.

@tablica: Młodawscy h. Łodzia

Małgorzata z Młodawska od swych braci rodzonych, Nikiela i Floriana, dziedziców z Witkowic, oczekiwała w r. 1421 stawienia do przysięgi świadków z racji jej wiana i ojcowizny (P. 6 k. 129). Jan i Wojciech, bracia rodzeni z Młodawska, w r. 1434 nabyli wyderkafem za 280 grz. od Mościca z Wielkiego Koźmina Mokre Michorzewo (P. 1378 k. 2). T.r. owi bracia, niedzielni, połowę Młodawska sprzedali Janowi i Grzegorzowi, dziedzicom w Młodawsku, o których było wyżej (ib. k. 15). Przeciwko Janowi z Młodawska w r. 1466 toczyła sprawę Jadwiga, żona Mikołaja z Prusimia (P. 18 k. 132). Jan M.(?) kupił r. 1479 za 400 grz. od ks. Jana, plebana w Bukowcu, i Piotra, braci rodzonych z Pakosławia, połowę tej wsi w p. pozn. (P. 1386 k. 105). Jan Pakosławski, syn zmarłego Jana M-go, uzyskał w r. 1485 termin przeciwko Michałowi i Maciejowi, braciom niedzielnym z Prusimia (P. 21 k. 47), a w r. 1489 przeciwko Szczęsnemu z Kiączyna, synowi zmarłego Aleksandra, tenutariusza obornickiego (P. 21 k. 159). Maciej, dziedzic w Młodawsku, tamtejszą rolę, położoną koło "Bagienka", wraz z dopłatą 5 grz. dał w r. 1529 Stanisławowi M-mu (zob. wyżej) w zamian za dworzysko leżące koło dworu Heleny Turkowskiej w tejże wsi (P. 1391 k. 77).

>Młodawscy, różni, a wśród nich także i wiodący się z Młodawina w wojew. sieradzkim pow. szadkowskim, którzy mieli być h. Łabędź. Wawrzyńcowi z Młodawina Naczek i Jasiek, bracia z Głosek, w r. 1445 zobowiązali się uiścić 5 grz. (I. Kal. 3 k. 119). Małgorzata M-a przed r. 1513 sprzedała część wsi Kaliska p. kon. i część Wiśniewa Mikołajowi Wiśniewskiemu (P. 786 s. 462). Bartłomiej z wojew. sieradzkiego, mąż Małgorzaty Kotwiczówny Gorczyńskiej, córki Zygmunta, która w r. 1585 skwitowała ze 100 zł Melchiora Konarzewskiego (Ws. 10 k. 63), a kwitowała też t.r. wtedy i swoich braci, ks. Jana, kanonika głogowskiego, i Zygmunta Kotwiczów Gorczyńskich (ib. k. 140v). Nie żył już w r. 1623 (Ws. 33 k. 276), a córka jego Jadwiga, w r. 1605 żona Świętosława Fundament Karsznickiego z wojew. sieradzkiego, występowała w r. 1623 jako spadkobierczyni zmarłej Elżbiety Gorczyńskiej, żony Nankiera Kotwicz Dłuskiego. Jakub mąż Estery Kotwiczówny Gorczyńskiej, córki Zygmunta seniora, w r. 1590 spisywał z nią wzajemne dożywocie (Ws. 203 k. 17v). Otrzymal od tej żony w r. 1592 cesję sumy 200 zł zapisanej jej przez Annę z Rydzyńskich czarnkowską, starościnę drahimską (Ws. 12 k. 55). Estera w r. 1594 kwitowała z 37 i pół zł węg. swego brata Zygmunta (Ws. 13 k. 19v). Nie żyła już w r. 1613, a była bezdzietna i jej spadkobiercy, bratankowie Abraham i Zygmunt Kotwicze Gorczyńscy, prawa spadkowe po ciotce cedowali Świętosławowi Karsznickiemu. jak się zdaje, Jakub M. żył jeszcze wtedy (Ws. 28 k. 369v).

Wojciech, syn zmarłego Józefa, w r. 1612 zapisał dług 100 zł Sebastianowi Starczewskiemu (I. Kal. 78 s. 891). Marianna, siostra rodzona zmarłego Jana M-go, w r. 1628 żona Samuela Podleskiego (Ws. 41 k. 426v). Jakub M. (może identyczny z mężem Estery Gorczyńskiej?) w imieniu rodzonej bratanicy Marianny M-ej w r. 1629 kwitował Jana Bronikowskiego (Ws. 41 k. 535v). Wawrzyniec, z Droszewa, chrzestny 10 VIII 1637 r. (LB Droszew). Anna, chrzestna 21 VIII 1638 r. (ib.). Jan, chrzestny 22 X 1652 r. (ib.).

Tomasz zmarł bezpotomnie na zarazę 20 X 1709 r., a jego testament oblatował w r. 1711 Mikołaj Wężyk (Z. T. P. 39 k. 30). Kazimierz, ekonom dworski w Drobninie, i Katarzyna, rodzice Łukasza, ur. tamże, ochrzcz. 8 X 1724 r., oraz Zofii Barbary, ur. tamże, ochrzcz. 20 IV 1726 r. (LB Oporowo). Franciszek, ekonom Rafała Gwiazdowskiego w Śliwnie, 1732 r. mąż Konstancji Jaźwińskiej, córki Świętosława i Marianny z Kęszyckich. Marianna (Młodaska) zaślubiła w Pobiedziskach 7 V 1759 r. "ur." Andrzeja Korbieckiego(?) (LC Pobiedziska). Konstancja swoją część spadkową po rodzicach i po bracie Łukaszu, pochodzącą z sumy na Kawnicach, cedowała w r. 1775 synowi Janowi M-mu (I. Kon. 81 k. 34v). Franciszek żył jeszcze t.r. (P. 1352 k. 244v) i umarł w Pobiedziskach 25 VII 1776 r. (LM Pobiedziska). Konstancja zmarła tamże 15 IV 1785 r. (ib.). Z ich synów, Stanisław Franciszek, ur. w Śliwnie, ochrzcz. 11 V 1732 r. (LB Duszniki), zapewne młodo zmarły. O Janie niżej. Z córek, Marianna, w latach 1777-1784 żona Andrzeja Korbeckiego, i Joanna, w latach 1778-1782 "panna dojrzała" (I. Kon. 82 k. 33). Jan wraz z matką i siostrami w r. 1778 kwitował z sum małżonków Zabłockich (ib.), zaś w r. 1782 jako plenipotent matki kwitował wdowę Wiktorię z Kierskich Morawską, starościnę gniewkowską, z 690 zł, ze spadku po Gaszyńskich (ib. k. 307). W r. 1785 występował jako prawnik (przez matkę) Andrzeja Gorzewskiego, dziedzica Ossowa (I. Kal. 225 k. 202).

Kazimierz, z dworu w Mchach, i Katarzyna, rodzice Michała, ochrzcz. 25 IX 1733 r. (LB Mchy). Wiktor od swej przyszłej żony, Konstancji Żychlińskiej, wdowy 1-o v. po Antonim Zarembie Tymienieckim, otrzymał w r. 1740 cesję prowizji od sumy 4.000 zł na dobrach Skąpe u Andrzeja Malczewskiego, jak również cesję jej części spadkowej na wsi Sielec po babce Jadwidze z Malczewskich 1-o v. Psarskiej, 2-o v. Grodzickiej (G. 97 k. 419).

>Młodeccy h. Półkozic wyszli z Młodocina w wojew. sandomierskim, powiecie radomskim. Zygmunt, syn Hipolita h. "Oślagłowa" (ktorego matka była h. Nałęcz) zrodzony z Barbary Uzarzowskiej h. Odrowąż (tej matka była h. Janina), trzymał w r. 1560 wojtostwo biskupow poznańskich w Szmarzewie, ale nie był jeszcze wtedy duchownym (P. 902 k. 713). Skwitowany w r. 1562 ze 100 tal. przez "szl. i sław." Mikołaja Myślęckiego, burmistrza gnieźnieńskiego (G. 41 k. 215). Pleban w Wieniawie, instalowany 5 III 1567 r. na doktoralnej kanoniki poznańskiej, a 6 XII t.r. przeniesiony na kanonię szlachecką fundi Rokitnica (Install., s. 45, 46). Pleban słupecki, wciąż w r. 1569 posesor sołectwa(!) w Szmarzewie (Py. 107 k. 130v), a zachował i plebanię wieniawską 1570 (P. 917 k. 441). Umarł krótko przed 10 V 1577 r. (Install., s. 56).

Marcin, profes cystersów w Wągrówcu, zmarł będąc seniorem 1 V 1701 r. (Nekr. Cystersów, Wągr.). Łukasz, ze Skierbeszowa w wojew. lubelskim, zaślubił w Poznaniu 3 VII 1724 r. Mariannę Barszczewską ze Śródki (LC Św. Małgorzata, Pozn.). Pani Jadwiga, chrzestna w latach 1729 i 1736 (LB Lubasz). Andrzej, chorąży lubaczowski, w r. 1742 żeniąc się z Katarzyną Kraszewską, córką Wiktora i Anny z Broniszów, oprawił jej przed ślubem 6.000 złp posagu (Kc. 139 k. 332). Od Wojciecha Kraszewskiego, dziedzica Domasławka w p. kcyń., w r. 1743 wydzierżawił te dobra (ib. k. 335). Od Krzysztofa Mikołaja Guttrego, chorążego smoleńskiego, dziedzica Żarczyna w p. kcyń., w r. 1745 wziął zastawem tę wieś za 20.000 tynfów (N. 210 k. 74, 74v). Domasławek trzymał do śmierci. Tam spisywał 10 V 1754 r. testament, a nie żył już w r. 1755 (Kc. 143 k. 40v). Wdowa sporządzała testament też w Domasławku 5 XII 1760 r., ale żyła wciąż jeszcze w r. 1775 (G. 102 k. 11v). Po śmierci Andrzeja Józef Raczkowski, jego brat cioteczny, Józef i Stanisław M-cy, jego bratankowie, w r. 1755 kwitowali Wojciecha Kraszewskiego, stolnika bracławskiego (Kc. 143 k. 40v). Marianna M-a, z Śmieszkowa, chrzestna 30 XII 1745 r. (LB Czarnków).

Nie wiem czy do tych samych zaliczyć by należało Stanisława, po którym wdową była w r. 1718 Zuzanna Piechocka (Kc. 134 k. 293), jak też "ur." Stefana, który w Poznaniu 15 XI 1781 r. zaślubił wdowę Ludwikę Beymównę(!), z Rybaków (LC Św. Marcin, Pozn.). Ten sam może Stefan w r. 1782 kwitował się wzajemnie z pretensji z wdową Marianną z Główczewskich Kamińską (G. 109 k. 72). Stefan "Łyko M." 1784 r. (P. 1361 k. 450v).

>Młodoccy z Młodocina w p. kcyń. Przecław Młodacki w r. 1403 (G. 1 k. 39v). Mikołaj Młodocki od Jana Gołąbkowskiego w r. 1465 nabył wyderkafem za 45 grz. trzy łany w Wielkiej Jabłonie w p. kośc. (P. 1383 k. 233). Na swej połowie połowy Młodocina w r. 1467 oprawil 60 grz. posagu żonie Katarzynie (P. 1383 k. 244v). Bratem tej Katarzyny był Drogomir Obielawski, który jednocześnie Mikołajowi, "generi suo germano", sprzedał wyderkafem za 60 grz. czwartą część wsi Obielawy w p. kcyń. (ib. k. 244v). Mikołaj w r. 1469 skwitowany przez Andrzeja i Sędziwoja, braci z Jeziorek (G. 9 k. 204v). Mikołaj, zapewne ten sam, nie żył już w r. 1491, kiedy owdowiała Jadwiga M-a (byłaby to więc jego druga żona), urodzona Nieświastowska, wespół z synem Grzegorzem dwa łany w Młodocinie sprzedała wyderkafem za 13 grz. Drogomirowi Obielawskiemu (P. 1387 k. 138). Wraz z synem Gniewomirem w r. 1494 zapisała Grzegorzowi, kustoszowi gnieźnieńskiego konwentu franciszkanow, sumę 10 grz. (G. 23 k. 34v). Dwoch kmieci w Młodocinie w r. 1495 sprzedała wyderkafem za 10 grz. franciszkanom gnieźnieńskim (P. 1383 k. 72). Od swego rodzonego brata, Jakuba Nieświastowskiego (Jaświastowskiego), tytułem należności z dóbr rodzicielskich w Nieświastowicach (Jaświastowicach) p. gnieźn., uzyskała w r. 1496 zapis 15 grz. (G. 16 k. 146). I znów od tegoż Jakuba w r. 1499 dostała zapis 16 grz. posagu (G. 24 k. 29). Znam trzech synów Mikołaja: Gniewomira, Andrzeja i Grzegorza. Dobiesław Raczkowski w r. 1503 zobowiązał się uiścić im sumę 15 grz. (G. 25 k. 204v), zaś Andrzej w imieniu swoim i braci w r. 1504 skwitował go z 5 grz. (ib. k. 169v). Temu Andrzejowi wuj Wojciech Nieświastowski (Jeświastowski) w r. 1512 zapisał dług 6 grz. (ib. k. 370v). Gniewomir Młodowski(!), dziedzic w Młodocinie, na połowie swych części w tej wsi w r. 1518 oprawił 20 grz. posagu żonie Katarzynie, córce Mikołaja Leskiego zwanego Kiełbasa (G. 335a k. 48). Nie żył już w r. 1532, kiedy jego syn Paweł Młodocki, jeszcze nieletni, sprzedał całe rodzicielskie części w Młodocinie za 200 grz. Jerzemu Jemielińskiemu (ib. k. 153). Grzegorz, syn Mikołaja, swe części w tejże wsi t.r. sprzedał za 140 grz. Wojciechowi Obielawskiemu (ib. k. 155). Chyba identyczny z nim "Jerzy" M. wspomniany w r. 1530 jako mąż Anny z Ludzisk (B. 102 k. 15, 112).

Maciej M. na połowie swych dóbr w Młodocinie w r. 1469 oprawił 40 grz. posagu żonie swej Katarzynie (P. 1385 k. 35). Czy nie zachodzi tu pomyłka w imieniu i czy w istocie nie idzie tu o Mikołaja? Michał M. w r. 1493 nabył wyderkafem od Wojciecha Janowskiego za 25 grz. dwa osiadłe łany w Dziekczynie p. kcyń. (P. 1383 k. 4v).

>Młodzianowscy h. Dąbrowa, wiedli się z Młodzianowa w ziemi ciechanowskiej. N., oskarżony w r. 1618 o udział w zabójstwie Krzysztofa Kotwicza, dziedzica Drużyny, dokonanym z inicjatywy Wierzchowskiego (Ws. 31 k. 422). Zygmunt i Krystyna z Zakrzewskich, rodzice Andrzeja, ochrzcz. 30 XI 1669 r. (LB Kcynia). Teofila, w r. 1677 żona Stanisława Buszewskiego. Tomasz, jezuita, rektor kolegium poznańskiego w r. 1682 (Py. 155 s. 94). Piotr, syn Aleksandra (nie żyjącego już w r. 1717), mąż Barbary Lewickiej, wydzierżawił wspólnie z nią w r. 1700 od Adama Zakrzewskiego Goreczki (w p. pyzdr.?) pod zakładem 2.000 zł (P. 1139 IX k. 20v). Oboje w r. 1717 kwitowali Aleksandra Bronikowskiego z Kosiczyna z rocznej prowizji od sumy 533 zł (P. 1155 k. 162). Może to ta "pani Barbara M-a" zmarła w Lubońcu 7 III 1731 r., licząc około 70 lat, pochowana w Zaniemyślu (LM Zaniemyśl). Jan zaślubił 24 IX 1708 r. Mariannę Kaslką z Kołudzy (LC Ludziska).

Andrzej, mąż Katarzyny Grabskiej, córki Stanisława i Marianny Wilczyńskiej, spisywał z tą żoną w r. 1711 wzjemne dożywocie (Kc. 134 k. 58v). Od Stabisława Jana Puchalskiego oraz od jego synów i córki w r. 1718 brał zastawem Świątkowo w p. kcyń. (Kc. 134 k. 305v). Tę wieś trzymał jeszcze i w r. 1720. Od Tomasza Goreckiego, sędziego grodzkiego nakielskiego, w r. 1726 wydzierżawił na trzy lata Modrzewie i Grzymułtowice w p. kcyń. (Kc. 135 k. 169v). Nie żył już w r. 1730, kiedy owdowiała Katarzyna wraz z synami i córkami zawierała z Goreckim ponowny kontakt o dzierżawę tych dóbr (ib. k. 321v). Była w r. 1734 2-o v. żoną Antoniego Szeliskiego (G. 96 k. 561v), którego w r. 1753 mieniła "uciążliwym małżonkiem", kiedy sama celem podniesienia sumy 4.000 złp, zapisanych przez zmarłego brata Wacława Grabskiego, dawała plenipotencję synom (I. Kon. 78 s. 679). Nie żyła już w r. 1766 (G. 100 k. 247v). Synowie: Roch, Antoni i Michał. Z córek, Katarzyna, nieletnia w latach 1730-1734 (Kc. 135 k. 321v, 381; G. 96 k. 561v), potem żona Jakuba Głuszkowskiego (Głoskowskiego?), wdowa po nim w latach 1779-1784. Marianna (Marianna Konstancja), ur. w Świątkowie, ochrzcz. 26 III 1720 r. (LB Juncewo), żyła jeszcze w r. 1734 (G. 96 k. 561v).

1. Roch, syn Andrzeja i Grabskiej, proboszcz koźmiński w r. 1751 (G. 98 k. 454), proboszcz kazimierski w r. 1754 (Kc. 142 k. 235v). Wspomniany obok matki i rodzeństwa w r. 1730, już wtedy pełnoletni (Kc. 135 k. 321v, 381), posesor części Wiśniewa w r. 1740 (Kc. 139 k. 180), sumy należne sobie cedował w r. 1751 braciom swym, Antoniemu i Michałowi (G. 98 k. 454).

2. Antoni, syn Andrzeja i Grabskiej, pełnoletni już w r. 1730 (Kc. 135 k. 381), dzierżawca Karniszewa w p. gnieźn., zaślubił 17 II 1743 r. Katarzynę Glińską, córkę Jana i Agnieszki z Chylińskich (LC Sokolniki; P. 1318 k. 50). W latach 1747-1755 był dzierżawcą Przysieki (LB Sokolniki). Od Józefa Grabskiego w r. 1756 kupił za 23.500 złp Świniarki i częśc Dobiejewa w p. gnieźn. (P. 1318 k. 49). Krystyna z Glińskich umarła w r. 1755 lub 1756 (LB Sokolniki; P. 1318 k. 50). Antoni przed 15 X 1757 r. ożenił się z Marianną Swinarską (LB Polanowice). Kwitował w r. 1758 z pretensji Teresę z Moszczeńskich Małachowską, dziedziczką Przysieki (G. 99 k. 71). Od swego ojczyma Szeliskiego w r. 1776 uzyskał cesję pewnych sum (G. 100 k. 247v). Skwitował w r. 1779 Swinarskich, synów Mikołaja, podczaszego kaliskiego, brata swej żony, z prowizji od należnych jej sum (G. 106 k. 102v, 103). Umarł nagle w Świniarkach 30 XI 1779 r., mając 66 lat, pochowany w Łopiennie (LM Łopienno; LM Kłecko). Owdowiała Marianna z Swinarskich żyła jeszcze w r. 1793 (G. 117 k. 231). Nie wiem kim była Marianna M-a, licząca lat 50, zmarła w Swinarkach 9 VII 1770 r. (LM Kłecko). Chciałoby się identyfikować ją z Marianną z Swinarskich M-ą, ta jednak, jak było wyżej, żyła jeszcze w r. 1793. Synowie z pierwszej żony: walenty, Jan, Józef, Władysław. Z córek, Anna (Anna Magdalena), ur. w Przysiece, ochrzcz. 7 VI 1747 r. (LB Sokolniki), zaślubiona w r. 1786 Michałowi Kotarskiemu, dziedzicowi Przecławia koło Powidza, oboje żyli jeszcze w r. 1803. Rozalia Józefina, ur. w Przysiece, ochrzcz. 6 I 1754 r., i Franciszka Katarzyna, ur. tamże, ochrzcz. 9 VI 1755 r. (ib.), których losów nie znam.

1) Walenty (Walenty Błażej Jan z Mathy), syn Antoniego i Glińskiej, ur. w Karniszewie, ochrzcz. 8 II 1745 r. (ib.), w imieniu własnym i ojca w r. 1779 kwitował Jana Kurnatowskiego (G. 106 k. 128v). Od ciotki Katarzyny Głuszkowskiej w r. 1779 otrzymał cesję sum z dóbr czechy w p. gnieźn. (I. Kon. 82 k. 70v). Współdziedzic z bracmi Świniarek w r. 1782 (G. 109 k. 10,11), pewnych poddanych, zbiegłych do klucza swarzędzkiego, dziedzicznego nieletnich Augustyna i Marianny rodzeństwa Koźmińskich, w r. 1783 dał im, zaspokojony przez ich opiekuna, Jana Lipskiego, generała lejtnanta wojsk koronnych (G. 110 k. 146). Skwitowany wraz z braćmi w r. 1790 przez szwagra Kotarskiego z prowizji od sumy 4.427 złp, wedle układu spisanego w Świniarkach 24 IX 1789 r. (G. 115 k. 70). Pozywany wespół z braćmi przez Swinarskich, podczaszyców kaliskich, w sprawie prowizji od sum posagowych Marianny z Swinarskich M-ej (G. 117 k. 53v). Zaślubił 28 VIII 1803 r. Marię Chrościcką, córkę Stanisława i Antoniny z Brzeskich (LC Kłecko), która umarła w Świniarkach 1 XII 1807 r., mając lat 29. Walenty umarł tamże 21 IV 1812 r. (LM Kłecko). Ich córki: Anna Teodora, ur. w Świniarkach 29 V 1804 r., zaślubiona w r. 1829 z Janem Kompfem (Kompftem?), Antonina Nepomucena, ur. tamże 12 VI 1805 r., zaślubiła przed 1840 r. Aleksandra Nowackiego (LB Kłecko).

2) Jan (Jan Piotr), syn Antoniego i Glińskiej, ur. w Przysiece, ochrzcz. 1 VII 1748 r. (LB Sokolniki), współdziedzic Świniarek i części Dobiejewa obok braci (G. 111 k. 59), umarł w Świniarkach 7 VII 1805 r., był bezżenny (LM Kłecko).

3) Józef (Józef Szymon), syn Antoniego i Glińskiej, ur. w Przysiece, ochrzcz. 1 XI 1749 r. (LB Sokolniki), współdziedzic Świniarek i części Dobiejewa obok braci (G. 111 k. 59), ożenił się 11 III 1798 r. z Ludwiką Wierzchleyską, wdową 1-o v. po Bonawenturze Przeradzkim (LC Sławno), z którą się następnie rozwiódł. Umarła ona w Skrzetuszewie 12 X 1817 r., mając lat 58 (LM Sławno). Józef, dziedzic Gurówka w p. gnieźn., zaślubił 2-o v. 28 I 1821 r. Teklę Szumowską, córkę Andrzeja i Barbary, posesorów Łychowa, wdowę 1-o v. po Jakubie Ząborskim, dzierżawcy Lubochni, liczącą lat 40 (LC Kędzierzyn). Umarła w Gurówku 22 IX 1826 r. (LM Św. Wawrzyniec, Gniezno). Z Wierzchleyskiej synowie: Antoni, zmarły w Swiniarkach 16 I 1801 r., będąc dzieckiem półtorarocznym (półrocznym?) (LM Kłecko), Józef i Hipolit, obaj żyjący jeszcze w r. 1817, i córka Antonina, również wtedy żyjąca (LM Sławno).

4) Władysław (Władysław Jakub), syn Antoniego i Glińskiej, ur. w Przysiece, ochrzcz. w lipcu w r. 1751 (LB Sokolniki), obok braci współdziedzic w Świniarkach i części Dobiejewa (G. 111 k. 59), dziedzic Łubowic w latach 1800-1806 (LB Sławno; LB, LC Kiszkowo), posesor Janowa w r. 1809 (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), dziedzic Gurówka w latach 1821-1826 (LB, LM Św. Wawrzyniec, Gniezno). Umarł w Gnieźnie na przedmieściu zw. Targowisko 27 XI 1846 r., mając lat 95, jako były dziedzic Gurówka (LM Św. Wawrzyniec, Gniezno). Wdowa po nim, Wiktoria z Urbanowskich, umarła 29 XII 1854 r. w Targowisku, mając lat 91 (ib.). Syn Ludwik, ur. w Łubowiczkach 3 V 1802 r. (LB Kiszkowo), umarł 5 VIII 1870 r., pochowany w Buku (Dz. P.). Córki: Wiktoria Nepomucena Józefa, ur. 15 V 1800 r. (LB Sławno), Prowidencja (Prowidencja Franciszka), ur. 1 X 1809 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), zmarła w Gnieźnie 28 V 1821 r. (LM Św. Wawrzyniec, Gniezno).

3. Michał, syn Andrzeja i Grabskiej, nieletni w r. 1730 (Kc. 135 k. 321, 381), chyba w r. 1734 mający już lata (G. 96 k. 561v), zaślubił w Poznaniu 18 II 1738 r. Teresę Padniewską, córkę Antoniego i Marcjanny z Żółtowskich (LC Św. Marcin, Pozn.; I. Kon. 78 s. 135; G. 105 k. 43). Od Marcina Malczewskiego w r. 1745 wydzierżawił na trzy lata Strykowo pod zakładem 760 zł (G. 97 k. 754). Obok brata Antoniego był w r. 1753 plenipotentem matki (I. Kon. 78 s. 679). Nie żył już w r. 1778 (G. 105 k. 43). teresa z Padniewskich nie żyła już w r. 1765 (Kc. 147 k. 75), spadkobiercom swym przekazała prawa dziedziczne do Żernik (Kc. 147 k. 75). Ich córki to: Marianna Justyna, ochrzcz. 13 VII 1742 r. (LB Modliszewko), żyjąca jeszcze w r. 1783, niezamężna (G. 110 k. 69v), i Józefa cz. Józefata (Józefata Antonina), ur. w Mielnie 31 V 1743 r. (LB Modliszewko), w latach 1778-1783 żona Józefa Wyganowskiego. Obie te siostry w r. 1783 kwitowały swych stryjecznych braci i siostrę, synów i córkę Antoniego M-go (G. 110 k. 69v). Zob. tablicę.

@tablica: Młodzianowscy h. Dąbrowa

Karol, mąż Heleny z Tholibowskich, już wdowy po nim w r. 1732 (Kc. 137 k. 26). Michał i Marianna, rodzice Mikołaja Tomasza, ur. w Wybranowie, ochrzcz. 20 XII 1739 r. (LB Janowiec). Ewa zaślubiła 2 VI 1745 r. Antoniego Miaskowskiego, a świadkami tego ślubu byli Antoni i Michal M-cy (LC Sokolniki). Mogłoby to nasuwać przypuszczenie, iż była ich siostrą, a więc jeszcze jedną córką Andrzeja i Katarzyny z Grabskich. Jednak w dość licznych zapisach, dotyczących potomstwa tej pary, Ewa nigdzie nie wymieniona.

Stanisław Kostka, kasztelan lubaczowski, w r. 1752 chorąży chorągwi pancernej Bogusława Kosseckiego (I. Kal. 196/198 k. 8). Andrzej, syn zmarłego Wawrzyńca i również zmarłej Katarzyny z Zakrzewskich, wnuk zaś po matce Wojciecha Zakrzewskiego i Katarzyny z Sułkowskich prawnuk i spadkobierca Anny Bielskiej, żony 1-o v. Marcjana Sułkowskiego, 2-o v. Mikołaja Sariusz Zakrzewskiego, kwitował w r. 1768 z 2.250 zł Adama Sariusz Zakrzewskiego, chorążego chorągwi pancernej wojsk koronnych, superintendenta ceł skarbu koronnego prowincji wielkopolskiej, prawnuka tego Mikołaja Zakrzewskiego i jego współspadkobiercę (P. 1345 k. 55). Stanisław, starosta rożański, zmarł 22 VII 1774 r., a jego żona Magdalena zmarła 22 VII 1775 r. (Nekr. Franciszkanów Śrem.). Identyczność dat dziennych zgonu czyni owe zapisy wysoce niepewnymi. Andrzej mąż Eleonory Chybińskiej, żony 1-o v. Karola Kijewskiego, 2-o v. Kwiatkowskiego, dziedziczki dóbr Romany Janowięta z przyległościami w ziemi ciechanowskiej, w r. 1775 już nie żyjącej, bezpotomnej (I. Kal. 214/216 k. 186). O tym Andrzeju mowa jako o zmarłym w r. 1776 (ib. k. 21).

Nie wiem, czy do tych samych zaliczyć można "szl." Baltazara, malarza, i Barbarę, rodziców Konstantego, ur. w Gnieźnie, ochrzcz. 2 VI 1774 r. (LB Św. Trójca, Gniezno), czy to szlachta? Anna, chrzestna 20 I 1821 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Barbara Klara M-a, wdowa po Blatnitzu, zmarła w Schoenmuhle 27 IV 1832 r., mając lat 74. Była "stanu szlach." (LM Zduny).

>Młodziejewscy, Młodziejowscy h. Korab, nazwisko wzięli od wsi Młodziejewice w p. pyzdr. i stąd właściwa jego forma, używana niemal bez wyjątków aż do połowy XVIII wieku, to Młodziejewski. Dopiero kanclerz i jego bracia poczęli się pisać raz tak, raz owak, zaś w historii kanclerz uwiecznił się pod tą drugą formą. Wyłącznie jako Młodziejowscy figurują też niezbyt zasadnie w herbarzach Niesieckiego i Uruskiego.

Nie wiem, czy byli Korabitami dziedziczący w Młodziejewicach w początkach XV wieku: Jan w r. 1400 (Py. 1 k. 87v), Mikołaj w latach 1401-1405 (ib. k. 43, 106), Filip w latach 1402-1414 (ib. k. 116v, 182v, 2 k. 128, 143v, 3 k. 35), Piotr w r. 1418 (Py. 4 k. 36).

Z całą pewnością był już Korabitą Blizbor z Młodziejewic, ktory w r. 1443 uzyskał termin przeciwko Piotrowi z Sirakowa (Py. 10 k. 32). Nie wiem, czy ten sam Blizbor M., czy Blizbor z Młodziejewic może juz należący do następnego pokolenia, w r. 1481 sprzedał wyderkafem Grzymale Kościaneckiemu za 30 grz. dwa osiadłe łany w Młodziejewicach (P. 1386 k. 144v). Zięciowi Maciejowi Popowskiemu w r. 1482 zapisał 30 grz. w posagu za córką swą Dorotą (Py. 16 k. 97v). Miał w r. 1488 zatarg z ks. Wojciechem z Bydgoszczy, kanonikiem Św. Jerzego w Gnieźnie, i zostało założone między strinami vadium 200 kop gr. (Py. 20 k. 44v). Nie żył już w r. 1494 (P. 1388 k. 46v). Żona jego Jadwiga żyła jeszcze w r. 1499, kiedy w sprawie sądowej, jaką miała z Mikołajem Grzymałą z Panienki, występował jako prokurator tej swej ciotki ks. Piotr Racłakowski, pleban z Wrześni (Kon. 4 k. 124). Wiodła się ona być może z Kościanek, bowiem Wojciech Kościanecki nazwany rodzonym wujem jej syna Jana. Były i córki. Z nich, Dorota, w latach 1482-1495 żona Macieja Popowskiego z Popowa Podleśnego, bezpotomna, nie żyła juą w r. 1532. Katarzyna, w latach 1494-1524 żona Jakuba Krczona Nowowiejskiego.

Jan, Janusz, syn Blizbora i Jadwigi, obok ojca uczestniczył w r. 1488 w zatargu z kanonikiem Wojciechem, skwitowany w r. 1494 przez Piotra Kościaneckiego z 30 grz. rekompensaty za jego dobra macierzyste i wszystkie długi (Py. 15 k. 338). Za niestawienie się na wyprawę 1497 r. skazany na konfiskatę mienia (AKH IX s. 273). Od Wojciecha, dziedzica Kościanek, w r. 1499 kupił za 40 grz. dwie części tej wsi w p. pyzdr. (P. 1389 k. 12). Skwitowany w r. 1500 przez Mikołaja Grzymałę z dóbr w Młodziejewicach, jakie trzymał jego zmarły syn Jan Grzymała (Py. 169 k. 202v). Od Andrzeja Sirakowskiego w r. 1500 kupił część jego bliższości, spadłej nań po śmierci Wojciecha Piotrowskiego, we wsi Piotrowice, ponadto zaś całą wieś Wrzoskowo w p. pyzdr., gdzie miała oprawę 90 grz. posagu ciotka jego Małgorzata M-a. Zapłacił ponad te 90 grz. jeszcze 80 grz. dodatku (P. 1389 k. 91). T.r. od Jana Babińskiego, syna Macieja Łukomskiego, i od Błażeja Wolskiego, syna Barbary Babińskiej, kupił za 150 grz. ich części macierzyste we wsiach Piotrowice i Wrzoskowo (ib. k. 126). Wzywał w r. 1513 Annę Myszakowską do zaspokojenia siebie za głowę rodzonego wuja Wojciecha Kościaneckiego (Py. 24 k. 108v). Skwitowany t.r. przez Piotra Grzymałę Kościaneckiego z 30 grz., za które zmarły Blizbor M. zastawił był Janowi, ojcu Piotra, dwa łany osiadłe w Młodziejewicach (ib. k. 125v). Od Jana i Wojciecha, synów Jana Kluczewskiego, odkupił w r. 1514 za 60 grz. przezyski na Kościankach, które matka ich, zmarła Katarzyna Paruszewska, przewiodła była sądownie na zmarłym Wojciechu Kościaneckim (G. 335a k. 26v). Administrację dóbr Młodziejewice i Kościanki oraz opiekę nad synem Blizborem, na wypadek swej śmierci, na lat 12 zlecił Stanisławowi Bieganowskiemu i Janowi Słoneckiemu (ib. k. 106), której to opieki obaj zrzekli się w r. 1530 (Py. 25 k. 462). Jan M. całą wieś pustą Wrzoskowo oraz część w Piotrowicach p. pyzdr. t.r. wyderkafem sprzedał za 600 grz. Wojciechowi Węgierskiemu (Py. 23 k. 84v). Wszystkie swe dobra we wsiach: Młodziejewice, Cienino, Pępocino, Kościanki w powiatach pyzdr. i kon. jak również opiekę nad swymi dziećmi aż do upływu dziesięciu lat po swej śmierci zlecił w r. 1531 swej żonie (ib. k. 95). Pozywał w r. 1532 Przysieckich, matkę i synów, o 30 grz. posagu swej zmarłej siostry Popowskiej, które wniosła kiedyś na Popowo Podleśne (G. 262 k. 3v). Skwitował w r. 1534 tych Popowskich z 60 grz. po siostrze, a więc zarówno z posagu jak i wiana (G. 30 k. 162). Umarł między r. 1535 a 1538 (Py. 171 k. 262v; I. R. Kon. 3 k. 86v). Jego żoną była Dorota Cienińska, córka Wojciecha, wdowa 1-o v. po Marcinie Zbierskim Szerszeniu, której w r. 1521 na połowie Młodziejewic oprawił 70 grz. posagu (P. 1392 k. 410v; I. R. Kon. 2 k. 320v). Ta Dorota i jej siostra Katarzyna, żona Jana Kluczewskiego, całe swe dziedzictwo położone na przedmieściu Gniezna zw. Targowisko sprzedały w r. 1626 za 20 grz. Janowi Grodzieckiemu (P. 23 k. 62). Dorota część swą ojczystą w Cieninie, należną jej z przyszłego działu z siostrą Katarzyną, darowała w r. 1531 mężowi (Py. 23 k. 94v), ale już wcześniej, w r. 1530, część ojczystą w Cieninie sprzedała za 120 grz. Janowi Pigłowskiemu (P. 1393 k. 346), inną zaś część w Cieninie Kościelnym cz. Wielkim sprzedała swemu wujowi, Janowi Przyjemskiemu i w r. 1533 skwitowała go z sumy pieniężnej zabezpieczonej na owej części (I. R. Kon. 2 k. 292, 320v; Py. 23 k. 109). Będąc już wdową, pozywała w r. 1538 tego Przyjemskiego (I. R. Kon. 3 k. 86v). Żyła jeszcze w r. 1553 i wówczas swemu synowi Blizborowi-Wilibrordowi swe dobra w Cieninie Małym i Pępociniew p. kon. oraz inne dobra, które bądź ma, bądź spadłyby na nią w przyszłości w Cieninie Wielkim, Królikowie, Białej, Lądku, Łagiewnikach, Pępocinie sprzedała za 2.000 zł (P. 1396 k. 82v). Oprócz tego syna były córki. Z nich, Małgorzata, w r. 1550 żona Wojciecha Tomickiego, wdowa po nim w r. 1551, 2- v. w r. 1552 za Marcinem Grzymisławskim, już nie żyła w r. 1576. Jadwiga, w r. 1552 żona Jerzego Zberkowskiego, wdowa w latach 1588-1595.

Wilibrord cz. Blizbor, syn Jana i Cienińskiej, w r. 1528 brakowało mu jeszcze do samodzielności lat dwunastu, bo na taki właśnie przeciąg czasu ojciec na wypadek swej śmierci wyznaczył mu opiekunów (G. 335a k. 106). Od Sebastiana Owieczkowskiego i żony jego Anny Tomickiej w r. 1546 nabył wyderkafem za 20 grz. dwa łany puste w Kościankach z wyłączeniem łąk (Py. 23 k. 191v). Skwitowany w r. 1552 przez szwagra Zberkowskiego z 200 złp posagu za siostrą Jadwigą (P. 892 k. 214). Dziedzic części w Cieninie Małym i Pępocinie w r. 1552, miał w perspektywie sukcesję w Cieninie Wielkim, Białej, Lądku, Łagiewnikach i Pępocinie w p. kon. (P. 174 k. 148). Wespół z rodzeństwem, Bartłomiejem i Barbarą Golińskimi, w r. 1555 wymienił części Pępocina z Heleną Bierzglińską, wdową po Janie Przyjemskim, biorąc od niej w zamian część Cienina Mniejszego i dopłatę 40 grz. (I. R. Z. Kon. 6 k. 194v). Intromitowany w r. 1557 do części Kościanek, wsi pustej w p. pyzdr., kupionej za 500 zł od Jakuba Rykały i Wojciecha Hałasa, braci między sobą ciotecznych Małachowskich, jak również do części w Kościankach, kupionej za 100 zł od Walentego Osieczkowskiego (Py. 176 k. 153). Od Małgorzaty Pruszewskiej, żony Piotra Bieganowskiego, w r. 1557 uzyskał zobowiązanie sprzedaży części Ciebnina (ib. k. 268). W r. 1558, według umowy zawartej w r. 1547 z biskupem poznańskim Benedyktem Izdbieńskim, części Piotrowic oraz wieś pustą Wrzoskowo, sprzedane wyderkafem przez ojca róźnym osobom, wymienił z obecnym biskupem poznańskim Andrzejem Czarnkowskim i kapitułą na połowę strugi zwanej Czekawa, płynącej między Młodziejewicami a wsią Iścięcin w kluczu ciążyńskim (P. 1396 k. 541, 715). Od Wojciecha Gniazdowskiego w r. 1561 kupił za 1.000 zł część w Cieninie (Py. 31 k. 87). Od Mikołaja Strzałkowskiego w r. 1566 nabył wyderkafem za 2.000 złp część w Strzałkowie p. pyzdr. (P. 1397 k. 504). Inne części tej wsi nabył wieczyście od Wojciecha Strzałkowskiego, ale w r. 1570 sprzedał je za 3.000 zł węg. braciom Piotrowi i Bartłomiejowi Strzałkowskim (P. 1398 k. 162v). Spisywał w r. 1571 testament, wyznaczając córkom posagi po 800 złp, synom, Sebastianowi i Maciejowi przeznaczył dwór w Palędziu Małym, zaś Piotrowi i Michałowi dwór w Palędziu Kościelnym (G. 51 k. 534). Od Zofii z Tęczyna, wdowy po Stanisławie z Ostroroga, kasztelanie międzyrzeckim, w r. 1574 kupił za 16.000 złp Gunice Małe i Sołecznę w p. pyzdr. (P. 1398 k. 470v). Tę drugą wieś w r. 1577 sprzedal wyderkafem za 1.200 zł swej córce Jadwidze zamężnej Osieckiej (ib. k. 743). Swoje części wsi Młodziejewice i Gunice w r. 1575 sprzedał wyderkafem za 5.000 zł ks. Erazmowi Mielińskiemu, kanonikowi gnieźnieńskiemu, krakowskiemu i poznańskiemu (P. 1398 k. 577v). Cienino Małe w r. 1579 zobowiązał się sprzedać za 4.370 zł Marcinowi Słoneckiemu (Py. 116 k. 484v). Skwitowany w r. 1580 przez Krzysztofa Mielińskiego, brata i spadkobiercę ks. Erazma, kanonika gnieźnieńskiego, krakowskiego i poznańskiego, z 500 zł na poczet sumy 5.000 złp, za która sprzedał był wyderkafem kanonikowi Młodziejewice i Gunice (P. 935 k. 82). W posagu za córką Magdaleną t.r. zapisał jej mężowi Piotrowi Klonowskiemu dług 800 zł i został przez tę córkę skwitowany z jej udziału w spadku po wuju, ks. Sebastianie Żydowskim, sufraganie gnieźnieńskim i opacie mogilskim (P. 934 k. 256). Innemu zięciowi, Jakubowi Tomickiemu, w r. 1583 zapisał dług 740 złp jako posag za córką Zofią (P. 941 k. 434v). Synowie zrodzeni z pierwszej żony, Sebastian i Bartłomiej, skwitowali ojca w r. 1585 z 300 zł pochodzących ze spadku po wspomnianym wyżej wuju Żydowskim. Sumę tę Wilibrord zapisał na Cieninie (P. 122 k. 7v). Przyszłemu zięciowi, Janowi Owieczkowskiemu, w posagu za córką Katarzyną zapisał 300 zł w r. 1589 (Py. 125 k. 112). Synowi Chryzostomowi podarował w r. 1593 łąkę w Kościankach zwaną Koziełek (G. 337 k. 3). Umarł między r. 1594 a 12 VI 1595 r. (Py. 47 k. 30, 48v). Pierwszą jego żoną była Jadwiga Żydowska, rodząca się z Doroty tez z domu Żydowskiej, której to Jadwidze w r. 1544 na połowie Młodziejewic i Kościanek oprawił 530 zł posagu (G. 335a k. 303v). Mniej więcej w tym czasie nabyła ona od męża i jego matki za 2.000 grz. części w Cieninie Małym i Pępocinie (G. 263 k. 274). W r. 1545 otrzymała od męża ponowną oprawę 530 zł posagu, tym razem jednak na połowie Młodziejewic i Kościanek oraz na połowie części Pępocina i Cienina Małego (G. 335a k. 312v). Żyła jeszcze w r. 1558 (Py. 176 k. 516v). Drugiej żonie, Annie Strzałkowskiej, córce Mikołaja Sapały Strzałkowskiego, w r. 1563 na Małym Cieninie oprawił na połowie Młodziejewic i pustej wsi Kościanki (P. 906 k. 463, 1397 k. 334v), wreszcie w r. 1584 podarował tej żonie dwór, role i wiatrak w Młodziejewicach, będące pod jej oprawą, dodając do owej oprawy wolny wyrąb w Młodziejewicach, Gunicach i Sołecznie (Py. 31 k. 156). Żyła jeszcze ta Anna w r. 1624 i wtedy sprzedała wyderkafem za 1.200 złp Bartłomiejowi Racięskiemu części Nieświastowic w p. gnieźn. (P. 1414 k. 1240v). Znam aż piętnaścioro dzieci Wilibrorda. Z Żydowskiej byli synowie, Sebastian i Bartłomiej, oraz córki: Jadwiga, Anna i Magdalena, niezamężne w r. 1564, kiedy od ojca otrzymały zapis 133 zł z testamentu ich wuja, ks. Sebastiana Żydowskiego (P. 906 k. 399). Z nich, Jadwiga była w latach 1565-1598 żoną Jerzego Osieckiego. Anna wyszła w r. 1569 za Andrzeja Gablińskiego, nie żyła już w r. 1612. Ze Strzałkowskiej synowie: Maciej, Piotr i Michał, wszyscy trzej znani mi tylko z jednego zapisu z r. 1571 (G. 51 k. 534), dalej: Chryzostom i Łukasz, o których niżej, wreszcie Wilibrord, wspomniany w r. 1598 (Py. 47 k. 127v), zapewne młodo zmarły. Córki z drugiej żony: Zofia, w r. 1583 żona Jakuba Tomickiego, Katarzyna wyszła w r. 1589 za Jana Owieczkowskiego, wdowa w r. 1605, umarła po r. 1607, Anna, wydana w r. 1595, krótko po 12 VI, za Jana Budziejewskiego, wdowa w r. 1620, umarła po r. 1635, Małgorzata, w latach 1598-1603 żona Bartłomieja Czyżewskiego, wdowa w latach 1608-1612, wyszła 2-o v. przed r. 1618 za Mikołaja Mielżyńskiego, nie żyła już w r. 1634.

1. Sebastian, syn Wilibrorda i Żydowskiej, wspomniany w zapisie ojcowskim z r. 1564, wespól z bratem Chryzostomem w r. 1595 kupił od brata Bartłomieja, ze spadku po zmarłym ojcu, za 6.000 złp Młodziejewice, pustki Kościanki oraz części Gunic Małych i Sołeczny (P. 1401 k. 535v). W r. 1597 nie był jeszcze z tym Chryzostomem podzielony (Py. 47 k. 121). Sebastianowi i jego braciom w r. 1598 Bartłomiej Czyżewski, dziedzic Podstolic, dał zobowiązanie oprawienia 1.600 złp posagu ich siostrze Małgorzacie (Py. 47 k. 127v). Był Sebastian dziedzicem Gunic i Guniczek Małych w p. pyzdr. Od Stanisława, Macieja i Marcina, braci Szczycińskich, w r. 1616 nabył wyderkafem za 2.200 złp części w Szczytnikach i w pustce Kosmowo w p. gnieźn. (G. 337 k. 384v, 423), a w r. 1620 części Szczytnik i Kosmowa kupił od Mateusza Szczycińskiego, syna zmarłego Macieja, płacąc 4.000 złp (P. 1411 k. 375). Gunice w r. 1621 sprzedał wyderkafem za 1.500 złp swemu zięciowi, Wawrzyńcowi Rogowskiemu (G. 337 k. 465). Przyszłemu zięciowi, Wojciechowi Jerzykowskiemu, wypłacił w r. 1623 w posagu za córką Dorotą sumę 1.400 złp (G. 76 k. 483v). Skwitowany w r. 1627 z 1.500 zł przez córkę Zofię, 1-o v. Rogowską, 2-o v. Kunińską (Py. 143 k. 144v). Całe części w Szczytnikach w r. 1628 wydzierżawił powyższym małżonkom Jerzykowskim (ib. s. 52). W r. 1636 części Szczytnik sprzedał Marcinowi Cielmowskiemu (P. 1033 k. 471). Nie żył już w r. 1639 (Py. 148 s. 228). Pierwszej swej żonie, Małgorzacie Grabskiej, w r. 1597 oprawił 1.300 zł posagu (Py. 47 k. 121). Na połowie Gunic, wolnej od oprawy tej żony, w r. 1611 zobowiązał się oprawić 700 zł posagu swej przyszłej drugiej żonie, Zofii Dobrosołowskiej, córce Wojciecha i Reginy ze Szczytnickich, wdowie po Piotrze Bzowskim (G. 71 k. 282v, 283). Zaślubił ją 15 I 1612 r. (LC Marzenin). Oprawy na połowie Guniczek Małych dokonał w r. 1613 (P. 1408 k. 645v). Zofia ze swą siostrą Barbarą, zamężną Zasułtowską, sprzedały w r. 1616 Komorowo w p. gnieźn. Wojciechowi Załustowskiemu (G. 337 k. 381v). Obie one, jako spadkobierczynie Aleksandra Jerzykowskiego i siostry tego Jerzykowskiego, Jadwigi, wdowy Broniszowej, a więc swoim wuja i ciotki, w r. 1617 kwitowały ze spadku po nich Piotra Miłaczewskiego i Wojciecha Załuskowskiego (G. 74 k. 218). Zofia od męża w r. 1619 otrzymała ponowną oprawę 700 złp posagu na częściach Szczytnik i pustki Kosmowo (P. 1411 k. 500). Po sprzedaży części Szczytnik, ich nabywca Marcin Cielmowski, rekompensując jej skasowane na tych dobrach prawa, w r. 1636 zapisał jej dług 1.900 zł (P. 1033 k. 471). kwitowała w r. 1641 spadkobierców swego drugiego męża z 500 zł, zapisanych jej przez pierwszego męża, Bzowskiego (P. 1044 k. 177v). Już nie żyła w r. 1645, a jej jedyną spadkobierczynią była córka z pierwszego małżeństwa, Anna Bzowska, żona Andrzeja M-go, jej pasierba (Py. 150 s. 117). Z Grabskiej synowie: Jan, Andrzej, Stanisław i Wojciech. Córki: Jadwiga, najpierw w latach 1616-1625 żona Stanisława Gronowskiego, potem 2-o v. w latach 1630-1639 za Krzysztofa Ćwierdzińskim, Zofia, w r. 1619 żona Wawrzyńca Rogowskiego, 2-o v. w latach 1627-1638 za Bartłomiejem Kunińskim, wdowa w r. 1642, Dorota, niezamężna w r. 1622 (G. 76 k. 224), w latach 1625-1628 żona Wojciecha Jerzykowskiego.

1) Jan, syn Sebastiana i Grabskiej, juz nie żyjący w r. 1623, mąz Agnieszki Gorazdowskiej, corki Stanisława, wtedy już 2-o v. żony Macieja Korytowskiego. Sprzedała ona wówczas wespół z siostrą Anną, zamężną Bieganowską, ich części w Gorazdowie w p. pyzdr. za 4.000 złp temu Korytowskiemu (P. 1417 k. 562). Od Wacława Gorazdowskiego w r. 1631 wespół z niezamężnymi siostrami, Elżbietą i Małgorzatą Gorazdowskimi, kupiła za 1.000 złp części w tejże wsi (P. 1417 k. 364). Syn Jan.

Jan, syn Jana i Gorazdowskiej, w r. 1633 lub przed tą datą uczestniczył w działach ze stryjami, Andrzejem, Stanisławem i Wojciechem (P. 1417 k. 979). Kwitował w r. 1649 owych stryjów z dokonanej eksdywizji Guniczek Leśnych, zaś stryjowi Wojciechowi dał zobowiązanie, iż swoją tam część sprzeda mu za 4.000 zł (Py. 150 s. 238, 240) i dokonał tej transakcji w r. 1653 (P. 1066 k. 154v). Był dziedzicem Gurówka w p. gnieźn. Umarł między r. 1703 a 1713 (I. Kon. 72 k. 161v; I. Kal. 159 s. 56). Zaręczony był z Marianną Dąmbską, córką Jana, której w r. 1651 jako swej przyszłej żonie zapisywał dług 1.000 zł (Py. 151 s. 98). Zapewne do tego małżeństwa nie doszło, bo w r. 1652 ta Marianna w asyście wyja i opiekuna, Jana Kuchcińskiego, skwitowała M-go z tej sumy (Py. 151 s. 28), co oznaczało w praktyce zniesienie zapisu. Tak więc pierwszą żoną Jana była Zofia Gostkowska, córka Piotra i Anny z Ruchockich. Skwitował on w r. 1653 teścia z 2.000 zł jej posagu (Py. 151 s. 104). Umarła między r. 1655 a 1659 (ib. s. 133, 152 s. 41). Drugą żoną była w r. 1662 Krystyna Skoroszewska, wdowa 1-o v. po Andrzeju Belęckim (P. 188 k. 322). Kwitowała się ona w r. 1663 z małżonkami Krzyszkowskimi z kontraktu dzierżawy Wojnowa (P. 1073 k. 270v). Żyła jeszcze w r. 1688 (P. 1115 IV k. 45v), nie żyła już w r. 1703 (I. Kon. 72 k. 161v). Z Gostkowskiej byli synowie: Piotr, Andrzej i Franciszek. Ze Skoroszewskiej syn Stanisław i córki, Barbara oraz Rozalia. Piotr i Andrzej znani mi tylko z jednej wzmianki z r. 1659 (Py. 152 s. 41), zapewne pomarli młodo. Z córek, Rozalia, ur. w Dobieszewie, ochrzcz. 28 II 1666 r. (LB Smogulec). Obie, Barbara i Rozalia, w r. 1688 jeszcze niezamężne (P. 1115 IV j. 45v). Barbara w r. 1691 była żoną Jana Rembowskiego, nie żyła już w r. 1713.

(1) Franciszek, syn Jana i Gostkowskiej, wspomniany w r. 1659 (Py. 152 s. 41), otrzymał w r. 1694 od ojca cesję sumy dłużnej 1.000 zł na Uchorowie w p. pozn., zapisanej przez Piotra Chełkowskiego (Py. 156 s. 32). T.r. od Urszuli Modlibowskiej, wdowy po Janie Dzierzbińskim, pisarzu grodzkim gnieźnieńskim, dożywotniczki części Wardężynka w p. kon., wydzierżawił te dobra pod zakładem 700 złp (I. Kon. 69 k. 415). Jego żoną była wtedy Barbara Żychlińska, córka Adama i Zofii z Koźmińskich, która t.r. skwitowała z 2.000 złp Adama Antoniego Opalińskiego, starostę wałeckiego (P. 1128 X k. 191). Oboje małżonkowie spisywali wzajemne dożywocie w r. 1696 (I. Kal. 152 s. 84).

(2) Stanisław, syn Jana i Skoroszewskiej, występował obok ojca w r. 1703 (I. Kon. 72 k. 161v). Nie żył już w r. 1747. Jego pierwszą żoną zaślubioną przed r. 1714, była Marianna Dominikowska, drugą Marianna Falęcka, córka Kazimierza i Barbary z Zaleskich, wystepująca jako wdowa w r. 1747 (I. Kon. 78 s. 63; I. Kal. 185/189 k. 249v, 257v, 259). Dożywocie wójtostwa wsi Cisów, z klucza arcybiskupiego turkowskiego, cedowała w r. 1764 za konsensem prymasa Łubieńskiego Walerianowi Grabowskiemu (I. Kal. 204/205 k. 132). Z pierwszej zony synowie: Andrzej, Fabian, Antoni, z drugiej Ludwik.

a. Andrzej (Andrzej Stanisław Kostka), syn Stanisława i Dominikowskiej, ur. 30 XI 1713 r., kapelan nuncjusza papieskiego Archinto 1747 r., proboszcz rawski i zawichojski 1748 r. (Z. T. P. 51 k. 241), rektor hospicjum Św. Stanisława w Rzymie. Zdobył w r. 1755 dyplom doktorski. Kanonik rakowski, a 9 VII 1754 r. archidiakon pszczewski w kapitule poznańskiej. Kanclerz biskupów A. S. Załuskiego, K. Sołtyka i prymasa W. Łubieńskiego. Podkanclerzy koronny w r. 1764, kanclerz wielki koronny 1767 r. Biskup przemyski w r. 1766, mianowany 5 III 1768 r. biskupem poznańskim, objął biskupstwo 20 VI t.r. Opat komendatoryjny hebdowski 1770 r. (Ws. 95 k. 60v). Kawaler orderów Orła Białego i Św. Stanisława (Py. 158 k. 866). Plenipotent braci Fabiana i Antoniego w r. 1743 (P. 1273 k. 2v). Umarł w Warszawie 20 III 1780 r., pochowany w katedrze Św. jana (Nekr. Przemęt; Nowacki). W Cieninie Kościelnym 17 II 1783 r. dokonana została ugoda między niektórymi z jego spadkobierców (I. Kon. 82 k. 348v). Sprawy związane z tą sukcesją ciągnęły się jeszcze w r. 1790 (ib. 84 k. 193).

b. Fabian, syn Stanisława i Dominikowskiej, regent grodzki wałecki w r. 1744 (Z. T. P. 50 k. 1279), regent grodzki poznański w r. 1748 (ib. 51 k. 241), cześnik i sędzia surogator grodzki kaliski w r. 1755 (I. Kon. 78 s. 925), wkrótce potem t.r. złożył regenturę poznańską (P. 1316 k. 92, 150). Umarł w r. 1759, przed 30 V, kiedy to surogatoria po nim dana była Lipskiemu (K. P. nr 24). Od Józefa i Aleksego M-ch nabył w r. 1757 wsie Taczały i Drzewce, pustki Wścieklice, oraz pięciu kmieci i grunt w Szczytnikach p. pozn. Jego bracia, Ludwik i ks. Andrzej, jako spadkobiercy Fabiana, w r. 1759 odstąpili od tej transakcji (P. 1328 k. 106v).

c. Antoni, syn Stanisława i Dominikowskiej, występował w r. 1743 (P. 1273 k. 2v), był w r. 1744 plenipotentem brata Fabiana (Z. T. P. 50 k. 1279). Regent ziemski poznański w r. 1748 (P. 1291 k. 79v), umarł w Poznaniu 6 IX 1749 r., pochowany u Franciszkanów (LM Św. Maria Magdal., Pozn.).

d. Ludwik, syn Stanisława i Falęckiej, ur. około r. 1733 (1729?), wiceregent grodzki poznański w r. 1755 (P. 1316 k. 92), regent grodzki poznański 1755 r. (P. 1316 k. 150), pisarz ziemski wschowski 1766 r. (LB Graboszewo), starosta śremski moca prawa emfiteutycznego z sejmu 1775 r. i dyplomu królewskiego z 29 X t.r., kasztelan nakielski w r. 1776 (P. 1353 k. 176v), kawaler orderu Św. Stanisława 1777 r. (P. 1354 s. 345), starostwo śremskie, za konsensem królewskim z 10 VI 1782 r., scedował t.r. Józefowi z Lubieńca Niemojewskiemu (P. 1359 k. 199v). Działa w r. 1755 w imieniu brata Fabiana (P. 1316 k. 92), a był w r. 1759 współspadkobiercą tego brata (P. 1328 k. 106v). Od Ignacego Malczewskiego, starosty płowskiego, w r. 1762 kupił za 200.000 złp dobra Nieczajnę i Sepno w p. pozn. (P. 1333 k. 16). Posesor dobr biskupiego klucza krobskiego w r. 1768 (LB Krobia). Plenipotent w r. 1770 brata biskupa poznańskiego (Ws. 95 k. 60v). Od Jolanty Dobrzyckiej, żony Jana Nepomucena Mycielskiego, starosty ośnickiego, w r. 1776 kupił za 145.000 złp dobra: Łęg, Łężek, Holendry Bystrzek i Sosnowiec, młyn oraz staw (P. 1353 k. 176v). Nieczajnę i Sępno sprzedał w r. 1777 za 200.000 złp Wojciechowi Węgorzewskiemu, generałowi adiutantowi J. Kr. M<ci (P. 1354 s. 345). Od Świętosława ze Skrzypny Twardowskiego nabył w r. 1778 za 84.000 złp Ostrowo i Borhowo w p. kośc. (P. 1353 k. 340). Spadkobierca brata biskupa 1780 r. (P. 1357 k. 224). Ostrowo i Borgowo, za kontraktem z 21 VI 1782 r., sprzedał za 90.000 złp ks. Antoniemu Niemojewskiemu, kanonikowi katedralnemu kujawskiemu (P. 1359 k. 200v). Klucz krobski trzymał w dzierżawie przez lat 19, aż do swej śmierci. Umarł w Lesznie 23 X 1787 r., mając lat 54 (58?), pochowany u Reformatów w Osiecznie (LM Leszno; LM Krobia; Sep. Franciszkanow, Śrem.). Jego żoną, zaślubioną w Objezierzu 12 I 1761 r., była Cecylia Węgorzewska (LC Objezierze), córka Piotra, łowczego poznańskiego, i Anny z Gajewskich, z którą wzajemne dożywocie spisywał t.r. (P. 1331 k. 16). Oprawił jej w r. 1762 posag 50.000 złp (P. 1334 k. 76v). Była dożywotniczką po smierci męża dóbr Łęg i Łężek. Umarła w Łęgu 21 (27?) VII 1794 r., mając ponad 60 lat, pochowana w Osiecznie u reformatów (LM Krobia; Sep. Franciszkanów, Śrem.).

2) Andrzej, syn Sebastiana i Grabskiej, dziedzic w Gunicach, odziedziczone po ojcu części w Guniczkach Leśnych w r. 1638 sprzedał za 3.500 złp bratu Wojciechowi (P. 1419 k. 350v). Przypadającą sobie część w Szczytnikach i w pustce Kosmowo w r. 1638 sprzedał za 775 złp Marcinowi Cielmowskiemu (ib. k. 387). Chyba to ten Andrzej winien był 1651 r. poczwórnego podymnego ze swych óśmiu dymów w Mniejszym Gurowie płacić 16 zł (Py. 151 s. 209). Jeden z opiekunów nieletnich Ossowskich, dzieci swej bratanicy, w r. 1651 (Ws. 56 k. 70v). Chyba to ten Andrzej występował 2 II 1662 r. w Gnieźnie u Św. Trójcy w roli chrzestnego. Ożenił się w r. 1626 z Anną Bzowską, córką Piotra i Zofii z Dobrosołowskich, macochy swej. Od brata tej Anny, Dobrogosta Bzowskiego, jeszcze przed ślubem, 26 VI 1626 r., otrzymał zapis posagu 1.000 złp (P. 1016 k. 595v), a Stanisław Bzowski w r. 1630 zapisał obojgu małżonkom M-im 1.200 złp (P. 1023 k. 765). Andrzej na połowie Gunic oprawił tej żonie w r. 1633 posag 2.500 złp (P. 1417 k. 979). Wzajemne dożywocie spisywali oboje w r. 1640 (P. 1420 k. 21v). Anna, jedyna spadkobierczyni swej matki, kwitowała w r. 1645 Macieja Jerzykowskiego z 400 złp (Py. 150 s. 117). Będąc wraz z siostrą Zofią, zamężną, Bieganowską, spadkobierczynią bezdzietnego brata Krzysztofa Bzowskiego, część wsi Gułtowo i pustki Ostrów w p. pyzdr., odziedziczone po nim, sprzedała wespół z siostrą w r. 1649 za 2.000 złp Janowi Bzowskiemu (P. 1424 k. 326v). Chyba żyła jeszcze 19 VIII 1654 r. (LB Św. Trójca, Gniezno).

3) Stanisław, syn Sebastiana i Grabskiej, wspomniany w r. 1633 (P. 1417 k. 979), przypadające sobie części w Szczytnikach i w pustce Kosmowo w r. 1641 sprzedał za 775 złp Marcinowi Cielmowskiemu (P. 1420 k. 571). Należne sobie po ojcu części w Gunicach w r. 1642 sprzedał za 3.500 złp rodzonemu bratankowi Świętosławowi M-mu (P. 1420 k. 812). Żył jeszcze w r. 1649 (Py. 150 s. 238).

4) Wojciech, syn Sebastiana i Grabskiej, od Stanisława Borzewickiego i żony jego Zofii Zaleskiej w r. 1634 kupił za 5.500 złp częsci wsi Słaboszewko (dziś Sławoszewek) i Donajec (Dunajec) w p. kon. (I. Kon. 48 k. 366v). Od brata Andrzeja kupił w r. 1638 części po ojcu w Guniczkach Leśnych, płacąc 3.500 złp (P. 1419 k. 350v). Wespół z żoną od Stefana i Aleksandra, braci Strzałkowskich, kupili w r. 1646 za 2.500 złp części Węgierek w p. pyzdr., odziedziczone po bracie Stanisławie Strzałkowskim (P. 1422 k. 583). Wojciech od bratanka swego Jana M-go uzyskał w r. 1649 zobowiązanie sprzedania za 4.000 zł częsci w Guniczkach Lesnych (Py. 150 s. 240), zas rezygnacja owych części dokonana została w r. 1653 (P. 1066 k. 154v). Według uchwalonego w obozie w Gunicach Mniejszych 22 zł (Py. 151 s. 209). Od swego zięcia, Mikołaja Smardzewskiego, brał w r. 1652 zastawem za 1.000 zł wieś Rudzice w p. kon. (Py. 151 s. 104), zas t.r. został przez niego skwitowany z 1500 zł na poczet sumy 4.000 zł, posagowej swej córki a jego żony Katarzyny (ib. s. 338). Umarł przed r. 1658, ale przeżył, jak się zdaje, syna Świętosława, wystepującego jeszcze w r. 1655 (Py. 152 k. 61). Jego żona była w r. 1631 Anna Sobiepańska, wdowa 1-o v. po Wojciechu Ponińskim (I. Kon. 46 k. 285v). Spisywał z nią wzajemne dożywocie w r. 1639 (I. R. D. Z. Kon. 30 k. 5). Żyła ona jeszcze w r. 1654 (I. Kon. 56 k. 10v). Syn Świętosław. Z córek, Zofia, żona 1-o v. w r. 1649 Zygmunta Ossowskiego, zmarłego po r. 1650, 2-o v. w latach 1657-1658 żona Wojciecha Kokowskiego, nie żyła już w r. 1675. Katarzyna i teresa, obie jeszcze niezamężne w r. 1650, otrzymały wtedy od ojca zapisy, każda po 500 złp (G. 82 k. 252). Katarzyna była w latach 1652-1658 żoną Mikołaja Smarzewskiego (Smardzewskiego), nie żyła już w r. 1664. teresa, najpierw w latach 1658-1676 za Stanisławem Drachowskim, wdowa w r. 1681, 2-o v. w latach 1682-1694 żona Adama Kawieckiego, nie żyła już w r. 1718. Po śmierci ojca córki w r. 1658 dokonały między sobą podziału części Gunic Leśnych, które ostatecznie w r. 1659 dostały się Smarzewskim (P. 152 s. 50).

Świętosław, syn Wojciecha i Sobiepańskiej, w r. 1642 kupił od stryja Stanisława za 3.500 złp częsci Gunic (P. 1420 k. 812). Żył jeszcze 7 VI 1655 r. (LB Gozdowo), nie żył już w r. 1657 (Py. 152 k. 61).

2. Bartłomiej, syn Wilibrorda i Żydowskiej, kanonik katedralny poznański fundi Drożyce 7 II 1590 r. (Install.), wspomniany w zapisie ojca z r. 1564 (P. 906 k. 309), kwitował w r. 1583 swego ciotecznego brata Macieja Zberkowskiego z 400 zł zapisanych w grodzie lwowskim. Był jeszcze wtedy świeckim (P. 940 k. 577), jak również i w r. 1585, kiedy obok brata kwitował ojca z zapisu pochodzącego ze spadku po ks. Sebastianie Żydowskim, sufraganie gnieźnieńskim (Py. 122 k. 7v). Wsie: Młodziejewice, pistkę Kościanki, części Gunic Mniejszych i Sołeczny w p. pyzdr. w r. 1595 sprzedał za 6.000 złp braciom swym, Sebastianowi i Chryzostomowi (P. 1401 k. 535v). Umarł na krótko przed 7 V 1607 r. (Install., s. 78).

3. Chryzostom, syn Wilibrorda i Strzałkowskiej, od ojca, jak to widzieliśmy, otrzymał w darze w r. 1593 łąkę zw. Koziełkiem w Kościankach (G. 337 k. 3). Wespół z bratem starszym Sebastianem w r. 1595 nabył od brata, ks. Bartłomieja jego części w Młodziejewicach, Kościankach, Gunicach Mniejszych i Sołecznej (P. 1401 k. 535v). Część Sołeczny sprzedał wyderkafem w r. 1604 za 3.000 złp Stanisławowi Włoszynowskiemu (P. 1405 k. 79). Od Wojciecha Szczytnickiego w r. 1604 kupił za 8.000 złp Taczały i trzech osiadłuch kmieci w Szczytnikach w p. pozn. (P. 1405 k. 123). Jako współspadkobierca brata, ks. Bartłomieja, pozywał w r. 1608 brata Sebastiana M-go (Py. 134 k. 100). Brata Łukasza skwitował w r. 1619 z 200 zł stanowiących resztę sumy 1.100 zł należną z tytułu dopłaty z Młodziejewic (Py. 140 k. 338v). Sołeczną wyderkafem sprzedał w r. 1620 za 1.100 zł braciom Goryńskim (p. 1412 K. 634). Synowi Janowi dał w r. 1622 Taczały i część Szczytnik jako jego dział (P. 1413 k. 6). Umarł między r. 1624 a 1626 (P. 1414 k. 985; G. 78 k. 77v). Ożenił się w r. 1592 z Małgorzatą Kamieniewską, córką Jana, której na krótko przed ślubem, 28 I, Wilibrord, ojciec Chryzostoma, oprawił 1.500 złp posagu na dworze i folwarku z przyległościami oraz na czterech kmieciach w Sołecznie (P. 1400 k. 828v). Jednocześnie Chryzostoma skwitowała z 550 złp długu Dorota z Żydowa, wdowa po Janie Kamieniewskim (ib. k. 519), zapewne więc matka tej Małgorzaty. Chryzostom w r. 1622 przydał do powyższej oprawy role w Sołecznej zwane Kopanina i Gory (P. 1413 k. 12). Będąc już wdową w r. 1626 zapisała dług 100 zł Annie z Młodziejewic, wdowie po Janie Budziejewskim, siostrze swego męża (P. 1017 k. 647). Wspólnie z synami, Lasotą (Sylwestrem) i Marcinem, jak też w imieniu synow, Łukasza i Chryzostoma, w r. 1627 Sołecznę sprzedała wyderkafem za 600 złp Piotrowi Golińskiemu (P. 1415 k. 997). Umarła między r. 1636 a 1641 (P. 161 k. 164, 166 k. 516v). Synowie: Jan, Wojciech, Marcin, Sylwester, Łukasza i Chryzostom. Z nich o Wojciechu znam tylko jeden zapis z r. 1622 (P. 1413 k. 6). Z córek, Małgorzata, ochrzcz. 27 IV 1613 r., Marianna, ochrzcz. 30 VI 1615 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), obie zapewne młodo zmarłe. Zofia, wydana 26 XI 1623 r. w Gozdowie za Jana Radeckiego, zmarła między r. 1651 a 1653, 2-o v. w latach 1653-1666 za Janem Pcinińskim, zmarła między r. 1666 a 1676.

1) Jan, syn Chryzostoma i Małgorzaty Kamieniewskiej, w r. 1618 zapisywał dług 50 zł Janowi Sławińskiemu (P. 1000 k. 903). Od ojca, jak widzieliśmy, dostał w r. 1622 wieś Taczały. Umarł w r. 1629 lub krótko przed tą datą (Py. 143 k. 118v). Żona jego, Barbara Jabłkowska, córka Stanisława, jeszcze przed ślubem, w r. 1618 otrzymała od swego przyszłego teścia oprawę 3.000 złp posagu na Taczałach i częściach Szczytnik (P. 1411 k. 97). Od męża w r. 1622 uzyskała oprawę tego posagu na Taczałach (P. 1413 k. 10). Dożywocie wzajemne spisali małżonkowie w r. 1623 (P. 1414 k. 554v). Barbara żyła jeszcze w r. 1630 (P. 1023 k. 69). Jedyny syn Hiacynt.

Hiacynt (Jacek), syn Jana i Jabłkowskiej, nieletni jeszcze w r. 1629 (Py. 143 k. 118v), jak również i w r. 1643, kiedy to będąc jedynym spadkobiercą ojca i posesorem Taczał, w asyście stryja - opiekuna Stanisława M-go (stryjecznego brata ojca) pozywał siostrę ojca Krystynę, zamęzną Otuską (P. 168 k. 362). Z kolei ona manifestowała się przeciwko niemu w r. 1644 (P. 169 k. 356). Służył w chorągwi rotmistrza Jastrzębskiego i już nie żył (może poległ?) w r. 1650, kiedy jego spadkobierczynie, Zofia Radecka i Krystyna Otuska, kwitowały rotmistrza z 360 zł jego żołdu (P. 1061 k. 89v). W r. 1654 Krystyna, już wtedy 2-o v. żona Jakuba Pcinińskiego, oraz dzieci zmarłej Zofii Radeckiej wieś Sołeczną spadła po Hiacyncie sprzedali za 12.000 złp Tomaszowi Mańkowskiemu (P. 1067 k. 633).

2) Marcin, syn Chryzostoma i Kamieniewskiej, wspomniany w r. 1622 (P. 1413 k. 6), wespół z bratem Lasotą pozywany w r. 1627 przez Antoniego Czyżewskiego o dokonanie zbrojnego najazdu na Podstolice, wieś jego stryjecznego brata Jana Czyżewskiego, poległego własnie w walce z obcymi wojskami, "mansfeldczykami", którzy wtargnęli do powiatu kościańskiego. Bracia M-cy mieli tam pobrać ruchomości i inwentarz, który zagonili do Sołeczny, dobr swej matki. ta wybrała spośród inwentarza sztuki co lepsze, resztę wychudzoną odesłała do Podstolic. Na ow pozew M-cy zareagowali wysłaniem "odpowiedzi" (Py. 143 k. 168). Marcin wespół z bratem Łukaszem a w imieniu też brata Chryzostoma i bratanka Hiacynta w r. 1631 Sołecznę sprzedali wyderkafem za 600 złp Wojciechowi Kobelnickiemu (P. 1417 k. 433v). Żył jeszcze w r. 1634 (Py. 146 s. 16), nie żył już chyba w r. 1638 (Py. 148 s. 224), a nie żył napewno w r. 1641 (P. 166 k. 516v).

3) Sylwester, Lasota, syn Chryzostoma i Kamieniewskiej, wspomniany w r. 1622 (P. 1413 k. 6), współdziedzic Sołeczny w r. 1627 (P. 1415 k. 997), bezpotomny, już nie żył w r. 1634 (Py. 146 s. 16).

4) Łukasz, syn Chryzostoma i kamieniewskiej, wspomniany w r. 1622 (P. 1413 k. 6), współdziedzic Sołeczny, chyba już pełnoletni w r. 1631 (P. 1417 k. 433v), bezpotomny, nie żył już w r. 1634, a mowa o nim wtedy jako o zmarłym niedawno (Py. 146 s. 16, 566). W r. 1638 wzmianka o zastawnym zapisie, jaki wraz z bratem Marcinem dał był Wojciechowi Kobylnickiemu na Taczałach i Sołecznej (Py. 148 s. 224).

5) Chryzostom, syn Chryzostoma i Kamieniewskiej, wspomniany w r. 1622 (P. 1413 k. 6), współdziedzic Sołeczny w r. 1627 (P. 1415 k. 997), umarł między r. 1634 a 1642 (Py. 146 s. 16; P. 167 k. 631v).

4. Łukasz, syn Wilibrorda i Strzałkowskiej, wspomniany w r. 1602 (Py. 131 k. 369v), współspadkobierca brata, ks. Bartłomieja, pozywał w r. 1608 brata Sebastiana (Py. 134 k. 100). Skwitowany w r. 1619 przez brata Chryzostoma z 200 zł, stanowiących resztę sumy 1.100 zł należnej jako dopłata z Młodziejewic (Py. 140 k. 338v), był dziedzicem części tej wsi. Nie żył już w r. 1626 (Py. 143 k. 95). Ożenił się z Małgorzatą Modlibowską, córką kaspra i Anny Nowowiejskiej, której w r. 1604 oprawił 2.200 złp posagu (Py. 47 k. 171v). Wzajemne dożywocie spisywali oboje w r. 1623 (P. 1414 k. 237). Małgorzata żyła chyba jeszcze w r. 1634 (Py. 146 s. 688). Synowie: Wilibrord, Stanisław, Franciszek, Kasper. Z córek, Anna, w latach 1627-1629 żona Jana Turskiego, nie żyła już w r. 1669. katarzyna, jeszcze niezamężna w r. 1629 (Py. 143 k. 138v), w r. 1637 żona Andrzeja Gliszczyńskiego, wdowa w r. 1644, 2-o v. żona Stefana Szyszyńskiego, powtornie wdowa w r. 1646, umarła po r. 1647. Felicjanna, niezamężna w r. 1629 (Py. 143 k. 138v), w latach 1643-1678 żona Krzysztofa Moszczyńskiego, juz nie żyła w r. 1686.

1) Wilibrord, Blizbor, syn Łukasza i Modlibowskiej, w imieniu własnym i braci w r. 1626 wydzierżawił części Młodziejewic małżonkom Bielawskim pod zakładem 1.200 złp (Py. 143 k. 95). Ze swych 21 dymów w Młodziejewicach, wedle rejestru podymnego z r. 1629 winien był płacić 10 zł i 15 gr. (Py. 143 s. 17). Umarł między r. 1631 a 1634 (P. 1417 k. 350; Py. 146 s. 688). Jego żoną była w r. 1629 Dorota Przespolewska, córka Piotra, wdowa 1-o v. po Piotrze Pląskowskim (Py. 143 k. 81v; Rel. i I. Z. Kal. 1c k. 444v). Dorota wespół ze swą siostrą Anną, owdowiałą Przybińską, jak również w imieniu panny Marianny Korytowskiej, sprzedały w r. 1631 części Objezierza w p. pozn., odziedziczone po bracie Mikołaju Przespolewskim, za 22.000 złp Piotrowi Siedleckiemu i żonie jego Elżbiecie Sierskiej (P. 1417 k. 350). Jej trzecim mężem był w r. 1638 Jan Maciej Kamiński (Py. 148 s. 325). Od Wojciecha Skąpskiego w r. 1643 kupiła za 875 złp części w Skąpem i w pustce Sarnowa w p. pyzdrskim (Py. 1421 k. 412). Nie żyła już w r. 1661 (Py. 153 s. 161). Syn Melchior, córka Marianna, jeszcze niezamężna w r. 1646 (P. 1422 k. 701v), w latach 1648-1657 żona Jakuba Gablińskiego, wdowa w r. 1677, zmarła przed r. 1695.

Melchior, syn Wilibrorda i Przespolewskiej, pozostawał w r. 1634 wraz z siostrą pod opieką stryja Stanisława, który w ich imieniu kwitował się z małżonkami Dachowskimi z dzierżawy Młodziejewic (Py. 146 s. 478). Melchior jeszcze w r. 1644 nieletni (Kośc. 351 k. 142), dopiero w r. 1661 skwitował z opieki stryjów swych, Stanisława i kaspra (Py. 153 s. 145), co oczywiście nie wynikło z tego, że dopiuero wtedy uzyskał pełnoletność (wszak ojciec zmarł przed r. 1635!), ale z tego, że musiały istnieć między pupilem i jego dawnymi opiekunami nieporozumienia. T.r. sumę 530 zł po matce cedował swej siostrze Gablińskiej i jej mężowi (ib. s. 163). Posesor części Szyszynka, w r. 1676 kwitował Wojciecha Sławoszewskiego ze sprawy o zabicie poddanego (I. Kon. 60 k. 867v). Od Jana Szczycińskiego i jego braci w r. 1693 wydzierżawił wespół z żoną, pod zakładem 360 złp, części wsi Gorenino, Sławęcin i Lubomyśle w p. kon. (I. Kon. 69 k. 262v). Żoną tą była Anna Szyszyńska, córka Stefana, której w r. 1662 oprawił 2.000 złp posagu i spisał z nią wzajemne dożywocie (G. 337 k. 702). Oboje w r. 1692 działali w imieniu własnym, syna Andrzeja, wtedy chorego, oraz córek: panien Marianny i teresy, i sprzedali za 5.000 złp synowi Maciejowi części wsi Szyszynko zwane Zadówka (P. 1123 II k. 66v). Andrzej, dopełniając tego ojcowskiego zobowiązania, t.r. swoją część wspomnianej wsi zobowiązał się sprzedać za 1.000 złp bratu (I. Kon. 69 k. 177). O Mariannie i Teresie niczego więcej nie wiem.

Maciej, syn Melchiora i Szyszyńskiej, dziedzic części Szyszynka zw. Zadówka, w r. 1692 od Marianny z Palędzkich 1-o v. Muchlińskiej 2-o v. Rożyckiej, dozywotniczki częsci szyszynka zwanej Muchlińszczyzną, i od jej dzieci z pierwszego męża dobra te wziął w zastaw pod zakładem 200 złp (ib. k. 162v). Juz nie żył w r. 1723 (P. 1192 k. 9v). Ożenił się z Anną Głuchowską, córką Adama i Konstancji z Zakrzewskich, której w r. 1692 oprawił posag 2.000 złp (P. 1123 II k. 67v). Syn Franciszek.

Franciszek, syn Macieja i Głuchowskiej, zmarły przed r. 1756 (P. 1314 k. 134), ożenił się z Jadwigą Rynarzewską, córką jacka i teresy z Moraczewskich, wraz z która to żoną 6 VI 1722 r. wydzierżawił wieś Perłowo w p. kon. od Antoniego Głuchowskiego i jego sióstr (I. Kon. 75 k. 329v). Będąc już wdową żyła ona jeszcze w r. 1755 (P. 1314 k. 134), nie zyła już w r. 1756 (P. 1317 k. 163). Synowie, Aleksy i Józef. Córka Barbara zaślubiła 12 IX 1762 r. w Parlinie Walentego Złotnickiego, podczaszyca gostyńskiego, a nie żyła już w r. 1779.

(1) Aleksy, syn Franciszka i Rynarzewskiej, kanonik katedralny włocławski, proboszcz koniński w r. 1779 (P. 1356 k. 45v). Duchownym był już w r. 1755, kiedy od rodzonego wuja, Michała Rynarzewskiego otrzymał zapis 2.000 zł (P. 1314 k. 134). Dobra Taczały, Drzewce, pustki Wścieklice oraz trzech kmieci i grunty w Szczytnikach w r. 1779 sprzedał za 25.000 złp Fabianowi Moraczewskiemu (P. 1356 k. 45v).

(2) Józef, syn Franciszka i Rynarzewskiej, od wuja Michała Rynarzewskiego uzyskał w r. 1755 zapis 2.000 złp (P. 1314 k. 134). W imieniu własnym i brata Aleksego dobra Taczały, Drzewce, pustkę Wścieklice, trzech kmieci i grunty w Szczytnikach w r. 1757 sprzedał Fabianowi M-mu, cześnikowi i surogatorowi kaliskiemu, za 25.000 (G. 99 k. 11). Nabywca ten niedługo potem zmarł, a jego bracia i spadkobiercy (zob. wyżej) odstąpili w r. 1759 od tej transakcji (P. 1328 k. 106v). Ponieważ w r. 1779 brat Aleksy dobra te sprzedał ponownie, ale już tylko we własnym imieniu, można przyjąć za pewne, że Józef wtedy już nie żył.

2) Stanisław, syn Łukasza i Modlibowskiej, współdziedzic obok braci części Młodziejewic w r. 1626 (Py. 143 k. 95), w imieniu własnym oraz braci i dzieci brata Wilibrorda kwitował się w r. 1634 z małżonkami Dachowskimi z kontraktu dzierżawy Młodziejewic (Py. 146 s. 478), a w r. 1637, wciąż w imieniu swoim i braci, dobra te sprzedał wyderkafem za 8.000 złp Gertrudzie Cyranównie, żonie Wojciecha Słupskiego (P. 1419 k. 162v). Skwitowany w r. 1644 z 600 złp przez siostrę Katarzynę owdowiałą Gliszczyńską (Py. 150 s. 211). Wespół z bratem Kasprem w r. 1646 od brata Franciszka kupił za 4.000 złp części w Młodziejewicach, należące sie temu Franciszkowi z działow (P. 1422 k. 701v). Wraz z tym bratem Franciszkiem w r. 1648 skwitowany z 216 zł rocznej prowizji przez bratanicę Mariannę, zamęzną Gablińską (Py. 150 s. 148). Z tym bratem z 2 dymow Młodziejewic winni byli w r. 1651 płacić "kwadrupli" podymnego 42 zł (Py. 151 s. 211). Oblatował w r. 1653 działy Młodziejewic przeprowadzone między nim, jego bracmi i bratankiem Melchiorem (Py. 151 s. 338). Był w r. 1662 opiekunem dzieci zmarłego brata Franciszka (Py. 153 s. 240). Nie żył juz w r. 1678 (Py. 154 s. 111). Mąz Katarzyny Dybrzyńskiej, córki Andrzeja, kwitował w r. 1639 jej brata Andrzeja z 2.000 zł na poczet 6.000 zł jej posagu (Py. 148 s. 307). Oprawił jej w r. 1644 tego posagu 2.500 złp (P. 1421 k. 826v). Dla urodzonych z niej dzieci w r. 1649 mianował opiekunów: ją samą, braci swych, Kaspra i Franciszka, oraz innych (Py. 150 s. 208). Katarzyna w r. 1661 skasowała oprawę i dożywocie na częściach Młodziejewic (I. Kal. 125 s. 1040). T.r. od Piotra Bardskiego nabyła wyderkafem części wsi Staw w p. pyzdr. (Ws. 208 k. 92). Nie zyła już w r. 1678 (Py. 154 s. 111). Syna mieli Andrzeja. Córki: Barbara, Katarzyna, Urszula, Anna, Zofia i Teodora. Z nich, Barbara Konstancja była najpierw żoną Piotra Konarzewskiego, potem w r. 1683 Stanisława Wyganowskiego, wdowa w r. 1694, umarła między r. 1698 a 1706. Katarzyna, żona Walentego Żółtowskiego, zmarła po r. 1697. Urszula, 1-o v. w latach 1665-1670 żona Piotra Bardskiego, wdowa w r. 1676, 2-o v. w latach 1677-1701 za Janem Pląskowskim, umarła przed r. 1716. Anna, Zofia i Teodora, niezamężne, w r. 1678 kwitowały stryja Kaspra z 1.500 zł, które wraz ze swą żoną zapisał był ich ojcu (Py. 154 s. 102). Anna i Zofia żyły jeszcze w r. 1698, kiedy o Teodorze już głucho, być może już nie żyła (P. 256 k. 19). Nie żyła napewno w r. 1731, kiedy jako jej spadkobierca występował siostrzeniec Florian Konarzewski, pisarz grodzki kcyński (Kośc. 317 s. 115).

Andrzej, syn Stanisława i Dybrzyńskiej, w r. 1672 w obozie pod Lublinem przysięgał na konfederację, a był tam pod chorągwią podkomorzego poznańskiego (P. 199 k. 1089). Wespół z żoną, za konsensem królewskim z 14 VII 1677 r., sołectwo w Sokolnikach, wsi królewskiej koło Gniezna, cedował w r. 1678 małżonkom Radzickim (Py. 154 s. 20). T.r. oboje wraz z żoną otrzymali zobowiązanie od Adama i Floriana braci Stawskich sprzedaży za 5000 zł części dóbr Staw i Chwałkowice (Py. 154 s. 123). Nie żył już w r. 1681 (Py. 155 s. 168). Żoną jego była Bogumiła (Teofila) Konarska, córka Andrzeja, o której rękę spisywany był kontrakt 15 I 1671 r. (Py. 154 s. 14, 15). W r. 1687 była juz ona 2-o v. żoną Mikołaja Wilczyńskiego (P. 1114 XI k. 51). W r. 1692 wespół z dziecmi z pierwszego męża kupiła za 5.000 złp od Marianny Stawskiej, żony Wojciecha Drachowskiego, części Chwałkowic w p. pyzdr. (P. 1123 V k. 50). Skwitowana w r. 1695 przez córkę Dorotę, zamęzną Chudzyńską, z 1.000 zł (Py. 156 s. 51), nie żyła już 1719 r. (I. Kon. 75 k. 109). Synowie, Adam i Stanisław, córki, Dorota i Anna, wszyscy wspomniani w r. 1682 (Py. 155 k. 28v) i 1687 (P. 1114 XI k. 51). Dorota była w latach 1695-1719 żoną Stanisława Chudzyńskiego, umarła w r. 1730. Anna, żona w r. 1685 Łukasza Stawskiego, bezpotomna, nie żyła już w r. 1701.

(1) Adam, syn Andrzeja i Konarskiej, wspomniany w r. 1681 (Py. 155 s. 168), w r. 1701 obok brata Stanisława spadkobierca siostry zamęznej Stawskiej, wraz z tym bratem częsci wsi Staw, Chwałkowice, Grabionek(?) oraz pewne role w Gunicach w p. pyzdr. sprzedali za 8.000 złp Chryzostomowi Siemiątkowskiemu (P. 1140 IV k. 86). Żoną Adama była Agnieszka Karbowska, która po bezpotomnej jego śmierci, w r. 1731 była juz 2-o v. żoną Stefana Bielickiego, pisarza grodzkiego kościańskiego. Z inwentarzy po Adamire pozostałych skwitował ją wtedy jego siostrzeniec i spadkobierca Jakub Chudzyński (I. Kal. 169 s. 209). Trzecim jej mężem był w r. 1739 Fabian z Bnina Moszyński (I. Kal. 174/176 s. 63), z czasem stolnik inflantski, umarła po r. 1749 (ib. 181/184 k. 336v, 190/195 k. 213).

(2) Stanisław, syn Andrzeja i Konarskiej, wspomniany w r. 1681 (Py. 155 s. 168), żył jeszcze w r. 1701 (P. 1140 IV k. 86).

3) Kasper, syn Łukasza i Modlibowskiej, wspomniany w r. 1626 (Py. 143 k. 95), skwitowany w r. 1644 przez siostrę Gliszczyńską ze 130 złp (Py. 150 s. 211). Oblatował w r. 1653 działy Młodziejewic przeprowadzone między nim, bracmi jego Stanisławem i Franciszkiem, oraz bratankiem ich Melchiorem (Py. 151 s. 338). Wydzierżawił w r. 1649 części wsi Węgierki od małżonków Drachowskich (Py. 150 s. 83), zas w r. 1657 część Młodziejewic wydzierżawił od brata Stanisława (Py. 152 s. 132), a w r. 1662 inne części tej wsi od dzieci brata Franciszka (Py. 153 s. 240). Nabywszy od Marianny ze Skrzetuskich, wdowy po tym Franciszku M-im,2-o v. żony Jana Gorzewskiego, wieś Bardo w p. pyzdr., sprzedał te dobra w r. 1664 za 1.500 złp Krzysztofowi Ossowskiemu (P. 1425 k. 408). Współspadkobierca siostry Anny, zamęznej Turskiej, swoją część z sumy 2.600 zł, którą miała zapisaną przez ojca, cedował w r. 1669 Kazimierzowi Turskiemu, synowi jej męża i Barbary z Chlebowskich (Py. 153 s. 5). Skasował w r. 1676 poprzedni swój testament i spisał nowy (Py. 154 s. 18). Umarł między r. 1684 a 1686 (Py. 155 s. 84; P. 1112 VIII k. 48). Jego pierwszą żoną była mieszczka z urodzenia, Gertruda Cyranówna, wdowa juz po dwóch mężach, Stanisławie Wierowskim i Wojciechu Słupskim. Kontrakt małżeński spisywany był w Młodziejewicach 4 VI 1641 r. (Py. 152 s. 27). Przypominam, że Gertruda jeszcze w r. 1637, będąc żoną Słupskiego, nabyła wyderkafem Młodziejewice od Stanisława M-go, brata swego trzeciego męża. Oboje małżonkowie spisywali w r. 1642 wzajemne dożywocie (Py. 63 k. 29v), a w r. 1646 Gertruda od męża dostała oprawę posagu 5.000 złp (P. 1422 k. 972). Swego małzonka i jego braci oraz bratanka Melchiora M-go w r. 1647 skwitowała z 3.000 zł pochodzących z sumy 8.000 zł, zapisanej jej sposobem wyderkafu na Młodziejewicach (Py. 150 s. 1). Żyła jeszcze w r. 1665 (P. 1076 k. 883). Była bezdzietna a jako spadkobierczyni jej występowała w r. 1698 siostrzenica panna Anna Wulfowiczówna, córka Marcina, burmistrza poznańskiego, i Zofii Cyranówny (P. 1256 k. 19). Powtórnie ożenił się kasper z Zofią Witowską, córką Zygmunta i Marianny z Kawieckich. W r. 1670, jeszcze przed ślubem, zapisał jej dług 1.000 zł (Py. 154 s. 112), zas po ślubie, t.r. na połowie swych części w Młodziejewicach oprawił jej 2.000 złp posagu (P. 1865 k. 83v). W r. 1675 ustanowił opiekunów dla zrodzonych z nią dzieci (ib. s. 887). Od swojej juz owdowiałej teściowej w r. 1677 odebrał sumę 1.000 złp, stanowiącą resztę posagu 3.000 złp i posag ów w całości oprawił na połowie dóbr (P. 1428 k. 189v). W r. 1684 ustanowił ponownie opiekę dla zrodzonych z niej dzieci (Py. 155 s. 84). Zofia umarła między r. 1687 a 23 VII 1693 r. (Py. 156 s. 59). Ustanowienia opieki mówią o "dzieciach", było więc ich zapewne kilkoro, widocznie jednak pomarły wcześnie prócz córki Agnieszki, która w r. 1693 pozostawała pod opieką Mikołaja Bardskiego (ib.). Była ona po ojcu dziedziczką Młodziejewic, a 1696 sprzedali Młodziejewice za 18.000 złp Wawrzyńcowi Swinarskiemu (P. 1132 X k. 100). Agnieszka umarła 4 X 1728 r.

4) Franciszek, syn Łukasza i Modlibowskiej, wspomniany w r. 1626 (Py. 143 k. 95), jeszcze nieletni w r. 1637 (P. 1419 k. 162v). Części w Młodziejewicach, należne sobie z działów z braćmi i bratańcami, w r. 1646 sprzedał za 4.000 złp braciom swym, Stanisławowi i Kasprowi (P. 1422 k. 701v). Wespół z żoną wieś Bardo w p. pyzdr. w r. 1646 za 1600 złp sprzedał wyderkafem stryjecznemu bratu Wojciechowi i jego żonie (ib. k. 973v), zaś w r. 1649 wydzierżawił ową wieś małżonkom Płaczkowskim (Py. 150 s. 123). Chyba ten sam Franciszek winien był w r. 1651 płacić ze wsi Węgierki p. pyzdr. "kwadruplę" podymnego z dwóch dymów - 4 zł (Py. 151 s. 211). Umarł między r. 1653 a 1657 (Py. 151 s. 191, 152 s. 128, 130). Jego żoną była Katarzyna Skrzetuska, córka Mikołaja i Katarzyny z Balic Muchlińskiej, z która wzajemne dozywocie spisywał w r. 1646 (P. 1422 k. 852; Py. 151 s. 191). Marianna w r. 1657 wyszła ponownie zamąż za Jana Gorzewskiego (Py. 152 s. 128, 130). Żyła jeszcze w r. 1664 (P. 1425 k. 408), nie żyła juz w r. 1685 (P. 1110 XI k. 13v). Synowie: Łukasz, Stanisław, Andrzej. Córki, Ludgarda i Katarzyna, wspomniane w r. 1662 (Py. 153 s. 240). Z nich, Katarzyna, ochrzcz. 10 XII 1651 r. (LB Gozdowo), w r. 1678 jeszcze niezamęzna, otrzymała wtedy od braci Stanisława i ks. Andrzeja zapis 2.200 zł (Py. 154 s. 111), w latach 1685-1699 była żoną Stefana Bojanowskiego, umarła między r. 1699 a 1710.

(1) Łukasz, syn Franciszka i Skrzetuskiej, ochrzcz. 23 I 1650 r. (LB Gozdowo), pozostawał w r. 1662 pod opieką stryja Stanisława (Py. 153 s. 240), pod imieniem zakonnym Franciszka franciszkanin w Pyzdrach 1685 r. (P. 1110 XI k. 91v). Umarł 23 XII 1720 r. (Nekr. Franciszkanek Śrem.).

(2) Stanisław, syn Franciszka i Skrzetuskiej, nieletni w r. 1662 obok braci współdziedzic w Młodziejewicach, pozostawał pod opieką stryja Stanisława (Py. 153 s. 240). Żył jeszcze w r. 1681 (Py. 155 s. 168). bezpotomny, nie żył juz w r. 1684 (P. 1107 V k. 95). Jego żoną była zaślubiona w r. 1683 Anna Maksińska (Maxyńska, Maxińska), córka Jana, pisarza grodzkiego pyzdrskiego, i Katarzyny Sulińskiej, wdowa 1-o v. po Florianie barczewskim, której t.r., krótko przed ślubem, zapisał sumę 2.000 zł (Py. 155 s. 83). Była ona po ojcu dziedziczką Kościanek. Juz w r. 1684 spisywała wzajemne dożywocie z trzecim swym mężem, Kasprem Płaczkowskim (P. 1107 V k. 95). Nie żyła już w r. 1720 (P. 1175 k. 224v).

(3) Andrzej, syn Franciszka i Skrzetuskiej, nieletni w r. 1662 (Py. 153 s. 240), juz jezuita w r. 1678 (Py. 154 s. 111). Był w poznańskim kolegium S.J., kiedy w r. 1685 części w Młodziejewicach, które nań spadły po wstąpieniu do zakonu brata Łukasza i po śmierci brata Stanisława, sprzedał za 15.700 złp Stanisławowi Szczytnickiemu (P. 1110 XI k. 91v). Żył jeszcze w r. 1698 (P. 256 k. 19). Zob. tablice 1-3.

@tablica: Młodziejewscy h. Korab 1

@tablica: Młodziejewscy h. Korab 2

@tablica: Młodziejewscy h. Korab 3

Bernard, mąz Doroty Węgierskiej z Węgierek, w r. 1530 (Py. 23 k. 86). Ks. Wojciech kwitował w r. 1600 za 200 złp Reginę Modrzewską, żonę Macieja Golińskiego (P. 970 k. 474). Małżonkowie Jan i Barbara, rodzice Aleksandra, ochrzcz. 17 VII 1619 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.) Jadwiga (z Młodziejewa!), wdowa po Janie Dąbrowskim 1622 r. Dorota, w r. 1627 wdowa po Łukaszu Boguckim. Anna (z Młodziejewa!), w r. 1636 żona Sebastiana Ruszkowskiego. Wojciech, chrzestny 3 XI 1646 r. (LB Witkowo). Małżonkowie Jan i Zofia z Ruchockich w r. 1652 otrzymali od Stanisława Skąpskiego zapis długu 2.000 zł (P. 151 s. 216). Barbara, wdowa po Wojciechu Arciechowskim, w r. 1658 2-o v. żona Piotra Krasnodębskiego. Jan, w r. 1672 lub przed tą datą puścił części Wojnowa w posesję Elżbiecie Skrzetuskiej, wdowie po Mikołaju Złyńskim (P. 199 k. 587v). Zofia, chrzestna 23 I 1678 r. (LB Kamieniec). Panna Anna, chrzestna 4 IV 1679 r. (LB Kotlin). Pani M-a pochowana w r. 1688 (Sep. Reform. Pozn.). Siostra Ludgarda, dominikanka, zmarła w Poznaniu 9 I 1712 r. (Nekr. Dominikanów Pozn.). Ewa, w r. 1713 żona Antoniego Politańskiego. Bogusław, ochrzcz. VI 1732 r. (LB Św. Wawrzyniec, Gniezno). Anna, żona Władysława Miedźwiedzkiego, oboje już nie żyli w r. 1738. Agnieszka, zamężna Kurcewska, nie żyła juz w r. 1738. Katarzyna, żona Jana Rembowskiego, oboje już zmarli w r. 1747, a córka ich nazwana wtedy siostrą cioteczną Jana M-go (G. 98 k. 99). N., mąz Ludwiki Czaplickiej, 2-o v. zamężnej za Miłońskim, 3-o v. za Jerzym Chrzanowskim, cześnikiem bełskim, pisarzem grodzkim radziejowskim, juz nie żyjącej w r. 1756 (G. 98 k. 820). Panna Justyna z Grochowisk Książęcych, chrzestna 12 X 1780 r. (Lb Izdebno). Piotr, wdowiec, mający lat 56, ożenił się 22 XI 1807 r. z panną Katarzyną Choińską, 35-l3tnią (LC Branno). Nie mam całkowitej pewności, czy wszyscy tu podani, genealogicznie niepowiązani M-cy, należeli do Korabitów. Wątpliwości te dotyczą w pierwszym rzędzie tych pisanych "z Młodziejewa".

>Młokosiewiczowie h. Fuenigrola, tak u Uruskiego, który wymienia Franciszka w r. 1817 dymisjonowanego w wojsku polskim w randze majora, który w r. 1831 był generałem brygady. Nobilitowany w r. 1842, obdarzony herbem nazwanym od twierdzy w Hiszpanii, której bronił. Urodził sie w Kośminie(!) w wojew. kaliskim. I rzeczywiście w Koźminie "szl." Franciszek Młoskowicz(!) i żona jego Rozalia byli rodzicami Kazimierza, ochrzcz. 2 III 1737 r., i Wojciecha, ochrzcz. 11 IV 1739 r. (LB Koźmin). Ich tedy synem mógł być również i feliks, mąż Agnieszki z Szymańskich, którego Uruski wymienia jako ojca generała Franciszka.

>Młotkowscy z Młotkowa Wielkiego i Małego cz. Młotkówka w p. nakiel. Michał M. w r. 1412 (Py. 2 k. 183v). Tworzyjan z Młotkowa w r. 1432 (G. 4 k. 90v). Przecław z Młotkowa w r. 1433 ręczył za Dziersława z Młotkowa, zaś Bogusław z Młotkowa winien był żyć w pokoju z tym Dziersławem (N. 143 k. 9). Bogusław żył jeszcze w r. 1438 (G. 4 k. 220). Jan swą dziedzine w Małym Młotkowie w r. 1446 sprzedał za 200 grz. Andrzejowi zwanemu Kusz, dziedzicowi w Gołańczy (N. 143 k. 47), wziął zaś jednocześnie od tego Andrzeja w zastaw za 115 grz. sześnaście łanów w Rądeczu (ib. k. 47v). jan niegdy z Młotkowa, zwany Koniarek(?), połowę Zakrzewa w p. nakiel. w r. 1453 sprzedał za 200 grz. Dobrogostowi i jakubowi braciom z Dziewierzewa (ib. k. 51). Wincenty, Katarzyna, Hanna i Przecław z Młotkowa Wielkiego, w r. 1453 procesowani obok innych przez Katarzynę, żonę Sędziwoja z Andrzejkowa o dobra w Dębienku (N. 153 k. 50). Marcin z Wielkiego Młotkowa w r. 1454 sprzedał za 20 grz. dwa łany w tej wsi swemu bratu Przecławowi, dziedzicowi tamże (ib. k. 61v). Anna z Młotkowa, w r. 1455 żona Pawła z Radzicza. Jan M., mąż Elżbiety, która w r. 1459 miała termin z Andrzejem Gliczą Dębnickim (G. 7 k. 197v). Chyba ten sam Jan z Młotkowa zwany Konwa nie żył już w r. 1468, kiedy owdowiała Elżbieta siedem łanów w Skarpie w p. nak. zastawiła za 60 grz. pasierbowi Mikołajowi Konwie, zaś ten Mikołaj, niegdy z Młotkowa, zapisał macosze w użytkowanie sumę 64 grz. (N. 144 s. 32). Miał więc Jan pierwszą żonę, której nie znam. Maciej z Młotkowa nie żył już w r. 1462, kiedy owdowiała Jadwiga sprzedała Wincentemu Skurskiemu za 80 grz. część wsi Piotrowice p. kcyń. (P. 1384 k. 97v). Maciej M. czwartą część, to jest jeden łan w Wielkim Młotkowie sprzedał w r. 1467 za 11 grz. Mikołajowi Rospęckiemu (N. 144 s. 28). Maciej M., niewątpliwie ten sam, łan stanowiący swoją trzecią część w Młotkowie Wielkim w r. 1468 sprzedał za 11 grz. temuż Rospęckiemu (ib. s. 58).

Mikołaj z Młotkowa sześć łanów w Młotkowie w r. 1468 sprzedał za 50 grz. Katarzynie, wdowie po Jakubie z Pakości, kasztelanie śremskim (ib. s. 33). katarzyna z Małego Młotkowa, córka zmarłego Macieja M-go, sześc łanów w tej wsi, które trzymał ojciec, a które ona posiada wraz ze swym niedzielnym rodzonym stryjem Mikołajem (niewątpliwie identycznym z wyżej wymienionym), sprzedała w r. 1470 wspomnianej kasztelanowej śremskiej (P. 1382 s. 127).

Tomasz cz. Tomiec z Młotkowa, tenutariusz w Gniewie, mąż Agnieszki, córki Szymona ze Sławska, która w r. 1470 skwitowała swego brata Mikołaja Sławskiego, dziedzica w Rychwale, z dóbr po rodzicach w mieście Rychwał z przyległymi wsiami oraz w Sławsku Większym i Mniejszym z przyległymi wsiami w powiatach kon. i kal. (Kon. 2 k. 147v). Małgorzata i Katarzyna, córki zmarłego Dziersława z Wielkiego Młotkowa, części rodzicielskie w tej wsi w r. 1471 dały Mikołajowi Rospęckiemu w zamian za czwartą część Rospętku i dopłatę 40 grz. (P. 1382 s. 134).

Michał, Mikołaj i Andrzej, bracia rodzeni, niedzielni, oraz Jakub i Mikołaj, bracia ich stryjeczno-rodzeni, dziedzice w Młotkowie, skwitowani w r. 1474 i 1475 z posagu i wiana oraz z 3 grz. długu przez Małgoraztę janowską, wdowę po Macieju M-im (N. 145 s. 25, 27). Bracmi rodzonymi ich ojców byli Marcin i Maciej, bezpotomni, już nie żyjący w r. 1477, siostrą zaś rodzoną ich ojców (nie znam ich z imion a kojarzenie z którymś z wyżej wymienionych byłoby zbyt dowolne) była Dobrochna, żona "opatrzn." Krajeńskiego, mieszczanina w Nakle. Bracia Jakub i Mikołaj w r. 1476 zobowiązali się uiścić tej rodzonej ciotce półtorej grzywny (ib. s. 98). T.r. tej ciotce zapisali jedną grzywnę bracia Michał i Mikołaj (ib. s. 99). Ona zaś t.r., skwitowała tych pierwszych z majątku rodzicielskiego, zaś w r. 1477 drugich także i z majątku po jej zmarłych braciach rodzonych (a więc ich stryjach), Marcinie i Macieju, dziedzicach w Młotkowie (ib. s. 104, 136). Bracia Michał i Mikołaj są już bez wątpienia związani genealogicznie ze znanymi mi następnymi pokoleniami M-ch.

Michał z Wielkiego Młotkowa w r. 1474 otrzymał od Wincentego ze Skępego, podkomorzego dobrzyńskiego, zapis 28 grz. długu (ib. s. 19). Wraz z bratem Mikołajem, dziedzice w Wielkim Młotkowie, w r. 1476 kwitowali tego podkomorzego z owych 28 grz. (ib. s. 101). Żona Michała, Helena, pięć pustych łanów w Obodowie w r. 1478 sprzedała za 30 grz. Mikołajowi Obodowskiemu (N. 144 s. 200). Michał, jako brat stryjeczny nie żyjącego już Mikołaja, w r. 1498 kwitowany był przez Andrzeja Siedleckiego z 5 grz., za które ów Mikołaj zastawił był Siedleckiemu jeden łan w Młotkowie (N. 146 s. 210). W imieniu własnym i swych bratanków po bracie Mikołaju a wespół ze wspomnianym wyżej Siedleckim w r. 1500 dokonał z Janem Tłukomskim rozgraniczenia Wielkiego Młotkowa i Tłukomia (ib. s. 258). Od Jana z Damaborza, kasztelana rogozińskiego i starosty nakielskiego, w r. 1505 kupił wyderkafem za 30 grz. cztery łany osiadłe i dwa puste w Kosztowie (ib. s. 396), a t.r. skwitował go z tej sumy (ib. s. 403). Nie żył już w r. 1508, kiedy między jego bratańcami a owdowiałą Heleną założone zostało vadium (ib. s. 441). Był bezdzietny i dziedziczyli po nim bratankowie (N. 213 k. 11).

Mikołaj, obok brata dziedzic w Wielkim Młotkowie w r. 1476 (N. 145 s. 101). Żonie swej Elżbiecie Nieżychowskiej w r. 1482 oprawił na czterech łanach w Młotkowie 35 grz. posagu (N. 144 s. 176). Chyba już nie żył w r. 1500, kiedy w imieniu jego synów, Andrzeja i Wincentego współdziedziców w Wielkim Młotkowie, działał stryj Michał (N. 146 s. 258). Nie żył napewno w r. 1513 (N. 213 k. 11v). Owdowiała Elżbieta żyła jeszcze w r. 1516, kiedy to od syna Wincentego nabyła dożywotnio w Wielkim Młotkowie za 20 grz. trzy osiadłe łany oraz jeden łan pusty (ib. k. 27). Prócz wspomnianych wyżej synów, była i córka Katarzyna, w latach 1505-1513 żona Wojciecha Siedleckiego, dziedzica części w Wielkim i Małym Młotkowie. Z synów, Andrzej, skwitowały w r. 1505 wraz z niedzielnym bratem przez siostrę Siedlecka z 60 zł węg. posagu (N. 146 s. 405), wraz nim t.r. zapisał jej 20 zł węg. dla dopełnienia sumy 80 zł węg. posagu (ib. s. 406). Już będąc plebanem w Pieraniach, w r. 1512 swe części w Wielkim i Małym Młotkowie po ojcu i stryju sprzedał za 200 grz. bratu Wincentemu (N. 213 k. 11).

Wincenty, syn Mikołaja i Nieżychowskiej, wspomniany w r. 1505 (N. 146 s. 405), nabył, jak widzieliśmy, od brata, ks. Andrzeja, jego części w obu Młotkowach. Dwa łany puste w Wielkim Młotkowie i przezyski na dwóch łanach pustych w Małym Młotkowie w r. 1513 sprzedał za 18 zł szwagrowi Siedleckiemu (N. 213 k. 12). Żonie swej Katarzynie Zberkowskiej, córce Piotra, w r. 1515 na połowie Wielkiego i Małego Młotkowa oprawił 150 zł węg. posagu (ib. k. 21). Od Piotra Bługowskiego nabył w r. 1516 za 40 grz. części Bługowa p. nakiel. (ib. k. 30), a wraz ze swym szwagrem Siedleckim w r. 1518 nabyli obaj od Jakuba Grabowskiego i żony jego Barbary Bługowskiej 18 łanów w Bługowie, dając w zamian dziesięć i poł lanów w Małym Młotkówku oraz 30 grz. dopłaty (ib. k. 35, 38). Obaj w r. 1523 od Piotra Zberkowskiego kupili za 100 zł węg. brata wujecznego, uzyskał w r. 1527 zobowiązanie rezygnowania za 30 zł części w Rzemieniewicach wraz z częścia przezysków na Zalesiu (Kc. 2 k. 120v). Dobra te pochodziły z sukcesji po wspólnym ich wuju, Andrzeju Rzemieniewskim (ib. k. 136). Ósmą część w Rzemieniewicach i w części Zalesia w r. 1527 kupił za 70 grz. od Świętosława Bożejewskiego (P. 1393 k. 177), zas w r. 1528 nabył za 60 zł części obu tych wsi od Macieja i Jana Obodowskich cz. Koszewskich oraz Jana Bąkowskiego (G. 335a k. 112v). Od Piotra Zberkowskiego w r. 1531 kupił wyderkafem za 150 zł częśc wsi Grabiona w p. nakiel. (N. 213 s. 2v) i t.r. od Macieja Roga Radzickiego połowę wsi Kraczki z połową tamtejszego młyna za 130 zł, też wyderkafem (ib. k. 6v). Połowę Rzemieniewic i część Zalesia sprzedał w r. 1531 za 300 zł Michałowi Zaleskiemu, nabywając jednocześnie od niego za 100 zł te same dobra wyderkafem (G. 335a k. 144v). Na swej części Bługowa w r. 1532 oprawił żonie 150 zł posagu (N. 213 k. 10). T.r. od Macieja grabieńskiego zwanego Pałuczka kupił za 600 zł części wsi Grabiona w p. nakiel. (ib. k. 15v), ale t.r. wymienił ową część z Piotrem Zberkowskim na połowę Kostrzynka i dopłatę 800 zł (ib. k. 20v). W tej sumie 800 zł Zberkowski w r. 1533 sprzedał mu wyderkafem te dobra w Grabionie (ib. k. 26v). Całą swą część w Zalesiu w p. kcyń. w r. 1533 sprzedał za 400 zł węg. Michałowi Zaleskiemu (G. 335a k. 170v). Od Mikołaja Kunowskiego w r. 1543 kupił za 200 zł połowę jeziora zwanego Błogowiec, należącego do Kunowa (N. 213 k. 96). Od Wawrzyńca i jana braci Grabieńskich w r. 1547 kupił wyderkafem za 600 zł części w Grabionie (ib. k. 124). Od Prokopa Zberkowskiego i żony jego Heleny z Chełmskich w r. 1550 kupił za 1.200 zł część w Grabionie (ib. k. 147). Wedle ugody o te wieś, zawartej z Mikołajem Chrzęstowskim, w r. 1554, już po śmierci tego Mikołaja, sprzedał za 1.200 zł synom jego, Stanisławowi, Janowi i Mikołajowi Chrząstowskim, tę część Grabiony, która przewyższa połowę (ib. k. 182). Nie żył już w r. 1561 (B. 11 k. 90). Synowie Wincentego: Adam, Jan, Wojciech i Piotr. Z córek, Katarzyna wyszła w r. 1539, krótko po 3 VII, za Wojciecha Dembińskiego, była wdową w r. 1581, umarła między r. 1594 a 1597. Barbara zaślubiła w r. 1549, krótko po 20 V, Wawrzyńca Wałdowskiego. Niewątpliwie córką Wincentego była też Dorota, w r. 1532 żona Macieja Ostrowskiego, która nie żyła juz w r. 1545. Jej posag, 250 zł, równał się posagowi zarówno Katarzyny Dembińskiej jak i Barbary Wałdowskiej. Maciej Ostrowski właśnie Wincentego M-go czynił dwukrotnie w latach 1540 i 1545 jednym z opiekunów swych dzieci (ib. k. 78v, 104).

1. Adam, syn Wincentego i Zberkowskiej, od Macieja Tłukomskiego, seniora otrzymał w r. 1565 zobowiązanie, iż sprzeda za trzy lata części w Bługowie za sumę 200 zł (N. 215 k. 28). Swemu bratu Janowi zapisał w r. 1570 dług 200 zł (N. 156 k. 165v). Części swoje w Bługowie w r. 1572 wymienił z bratem Piotrem na jego części w Młotkowie (N. 215 k. 169v). Asystował w r. 1580 przy kasowaniu oprawy przez zamęzną córkę Grabowską (N. 158 k. 102). Innej swej córce, pannie Zofii, w r. 1584 zapisał dług 400 zł (N. 161 k. 79v). Nie żył już w r. 1585 (Kc. 119 k. 87). Jego żoną była w r. 1559 Barbara Dobieszewska (B. 11 k. 80). Pozostawił synów: Jana, Stanisława i Piotra. Z córek, Anna, w latach 1578-1580 żona Jana Grabowskiego, wdowa w latach 1619-1623. Zofia, jak widzieliśmy, jeszcze niezamężna w r. 1584, potem żona Mikołaja Sławianowskiego, wdowa w r. 1596, wyszła 2-o v. w r. 1599, krótko po 10 V, za Jana Podolskiego, wdowa w latach 1606-1614. Spośród synów, Stanisław umarł między r. 1590 a 1594, był bezpotomny (N. 162 k. 49v, 219 k. 16).

1) Jan, syn Adama i Dobieszewskiej, pozywany był w r. 1585 wraz z braćmi Stanisławem i Piotrem o dług przez Stanisława Żarczyńskiego (Kc. 119 k. 87), a w r. 1586 z tymi braćmi był przez niego skwitowany z 200 złp stanowiących resztę długu 300 zł (P. 946 k. 258). On i bracia jego części po ojcu w Młotkowie w r. 1590 sprzedali za 4.000 zł Maciejowi z Łukowa Białośliwskiemu (N. 219 k. 16). Z bratem Piotrem jako spadkobiercy zmarłego brata Stanisława, w r. 1594 skwitowani z 90 zł długu przez Tomasza Nieżychowskiego (N. 162 k. 49v). Kwitował w r. 1598 Andrzeja i Jana braci Ninińskich z kontraktu (Kc. 123 k. 109). Spełniając zobowiązanie dane przez brata Piotra, części w Bługowie i Młotkowie, odziedziczone po stryju Piotrze, sprzedał w r. 1600 za 1.000 złp Łukaszowi Śleszyńskiemu (N. 219 k. 463v). Żona Jana, Barbara Włościejewska, córka Stanisława, wdowa po Dobrogoście Gorzeńskim i po Stanisławie Staruchowskim (nie wiem w jakiej kolejności?), w r. 1604 kwitowała z 1.000 zł Jana Dąbrowskiego (Kc. 124 k. 466v; P. 980 k. 177). Jan od owdowiałej siostry Podolskiej w r. 1606 otrzymał zapis długu 120 zł (Kc. 125 k. 137v). Barbara była w r. 1610 pozywana przez swą pasierbicę Annę Staruchowską (P. 144 k. 139). Żonie w r. 1611 na połowie dóbr oprawił 1.000 złp posagu (P. 1407 k. 570). Oboje malżonkowie w r. 1616 od Jana Wojnowskiego nabyli wyderkafem za 1.200 złp wieś Nienawiść w p. pozn. (P. 1410 k. 108). Jan z bratem Piotrem, jako spadkobiercy zmarłej siostry Podolskiej, w r. 1618 kwitowali Krzysztofa Nieżuchowskiego z 500 zł z dzierżawy Podolina (N. 171 k. 281v). Jan dla swoich dzieci, Macieja, Stefana i Doroty, w r. 1619 ustanowił opiekunów, wśród nich, stryjecznego brata Stanisława i siostrę rodzoną, owdowiałą Annę Grabowską (ib. k. 317). Żył jeszcze w r. 1620 (Kc. 127 k. 255). O wymienionych wyżej dzieciach nie posiadam innych wiadomości. Czy Dorotę, córkę Jana, jak widzieliśmy, w r. 1619 nieletnią, można identyfikować z Dorotą, w r. 1644 żoną Wojciecha Tolibowskiego, nie żyjącą już w r. 1661, nie wiem.

2) Piotr, syn Adama i Dobieszewskiej, w latach 1585-1590 występował obok braci (Kc. 119 k. 87; P. 946 k. 258; N. 219 k. 16). Jako współspadkobierca stryja Piotra, części po nim odziedziczone w Bługowie i Młotkowie w r. 1600 sprzedał za 1.000 złp Łukaszowi Śleszyńskiemu (N. 219 k. 456) i t.r. wyrąb drzew w lasach Bługowa, zachowany w działach dla Młotkowa, wspólnie z bratem Janem rezygnowali wieczyście temu Śleszyńskiemu (N. 219 k. 466). Współspadkobierca w r. 1618 siostry Podolskiej (N. 171 k. 187, 281v), żył jeszcze w r. 1620 (Kc. 127 k. 255).

2. Jan, syn Wincentego i Zberkowskiej, mąz Zofii Broniewskiej, corki Sebastiana i Zofii Kołudzkiej, która w r. 1567 części swe we wsi pustej Liszkówko p. nakiel. sprzedała za 1.000 grz. Piotrowi Smoguleckiemu, zaś z bratem męża dokonała zamiany dając mu części w Kościerzynie p. nakiel., a biorąc od niego części wsi Grabiona i pustki Gołowąs w p. nakiel (N. 215 k. 83). Od brata Adama dostał w r. 1570 zapis 200 zł długu (N. 156 k. 165v). Stanisławowi Chrząstowskiemu dał w r. 1571 części obydwu stawów w Grabionie oraz siedlisko zwane Ostrowem, gdzie Chrząstowski zbudował był sobie dwór, wziął zaś za to częśc innego stawu z dwoma siedliskami w tejże Grabionie (N. 215 k. 142v). Oboje z żoną dwa puste łany i dwóch zagrodników w Grabionie sprzedali w r. 1583 za 300 zł Stanisławowi Staruchowskiemu (N. 215 k. 346). Umarł w r. 1584 lub 1585 (N. 161 k. 272, 515). Wdowa swe dobra oprawne w Grabionie w r. 1592 sprzedała wyderkafem za 400 zł Stanisławowi Chrząstowskiemu (N. 219 k. 68). Swoją oprawną część w Grabionie oraz włókę "Paskowską" (Paszkowską?) koło Grabowa(?) w r. 1598 sprzedała wyderkafem za 100 zł temuż Chrząstowskiemu (ib. k. 294v). Od synów swych, Andrzeja i Adama, dostała w r. 1602 dożywocie ich dóbr w Grabionie (N. 166 k. 65), zas w r. 1604 uzyskała to samo od syna swego Stanisława (ib. k. 199). Nie żyła już w r. 1619 (N. 171 k. 433). Synowie: Andrzej, Adam i Stanisław. Córka Anna, w latach 1619-1626 żona Marcina Małoklęskiego.

1) Andrzej, syn Jana i Broniewskiej, wraz z bratem Adamem, jako współspadkobiercy stryja Piotra, kwitowali obaj w r. 1597 ze spadku po nim w Młotkowie i Bługowie stryja Wojciecha (N. 163 k. 208). Z bratem Stanisławem, części z tegoż spadku w Bługowie i Młotkowie w r. 1600 sprzedali za 1.000 złp Łukaszowi Śleszyńskiemu (N. 219 k. 457v). Na Grabionie w r. 1613 oprawił posag 1.200 złp żonie swej Małgorzacie Choińskiej, córce Jana Choińskiego cz. Wilamowskiego (N. 176 k. 404, 222 k. 15v). Wespół z żoną dwa łany w Grabionie, w tym jeden osiadły, w r. 1615 sprzedali wyderkafem za 360 zł Sędziwojowi Chrząstowskiemu, pisarzowi grodzkiemu nakielskiemu (N. 222 k. 134). Z tym Chrząstowskim dokonał Andrzej w r. 1616 wymiany pewnych części w tej wsi (ib. k. 78v). Małgorzata z Choińskich prawa swe do dóbr ruchomych i nieruchomych po zmarłym bracie Andrzeju Choińskim cz. Wilamowskim w r. 1618 scedowała Janowi Smoguleckiemu (N. 171 k. 38v). Andrzej swe części w Grabionie w r. 1620 sprzedał za 2.300 zł Sędziwojowi Chrząstowskiemu (N. 222 k. 285), żonie zaś t.r. dał nową oprawę 1.200 zł jej posagu (ib. k. 289v) i spisał z nią wzajemne dożywocie (ib. k. 291). jako spadkobierca zmarłego brata Stanisława w r. 1623 kwitował Stanisława Dembińskiego, starościca orleńskiego (N. 171 k. 105). Żył jeszcze w r. 1624 (N. 173 k. 522v). W r. 1629 Małgorzata Choińska cz. Wilamowska, już 2-o v. żona Stanisława Małoklęskiego, kwitowała Marcina Małoklęskiego z ruchomości domowych po zmarłym pierwszym swym mężu (N. 176 k. 404).

2) Adam, syn Jana i Broniewskiej, współspadkobierca stryja Piotra 1597 r. (N. 163 k. 208), wedle zobowiązania danego przez braci, części w Bługowie i Młotkowie w r. 1600 sprzedał za 500 zł Łukaszowi Śleszyńskiemu (N. 219 k. 464v). Chyba już w r. 1600 żenił się z Zofią Kluczewską, córką Adama i Anny z Modrzewskich, bowiem wtedy ta Anna, już wdowa, zapisywała mu dług 1.000 zł (Kc. 123 k. 552). Żonie swej w r. 1601 na połowie swych części w Grabionie oprawił 1.600 złp posagu i spisał z nią wzajemne dożywocie (P. 1404 k. 170v, 171v). Wespół z teściową pusty lan "Strzekowski" w Gorzewie w p. gnieźn. sprzedali wyderkafem w r. 1601 za 100 złp Łukaszowi Wybranowskiemu (ib. k. 372). Skwitował się Adam wzajemnie z teściową w r. 1602 z kontraktu o dzierżawe Puzdrówca, Gorzewa i pustki Mirkowice (P. 973 k. 428v). Dwa łany w Grabionie w r. 1614 zastawił za 1.000 zł Janowi Smoguleckiemu (W. 78 k. 128). Jego żona posag i wiano zabezpieczone na częściach tej wsi scedowała w r. 1619 Sędziwojowi Chrząstowskiemu, pisarzowi grodzkiemu nakielskiemu (N. 171 k. 393v). Oboje małżonkowie t.r. spisywali ponownie wzajemne dożywocie (N. 222 k. 260v). Adam t.r. skwitowany z prowizji przez siostrę Annę Małoklęską (N. 171 k. 433). Od Marcina Grzymułtowskiego, kasztelanica bydgoskiego, i jego braci, Stanisława, starosty średzkiego, Wojciecha i Macieja, w r. 1622 kupił wyderkafem za 2.000 złp Kozielsko w p. kcyń. (P. 1413 k. 498v). Po smierci pierwszej żony pojął w r. 1622 Katarzynę Morawską, córkę Andrzeja, wdowę 1-o v. po Andrzeju Małachowskim Skowronie, której wtedy oprawił 1.500 złp posagu (P. 1413 k. 675). Od Anny Gorzyckiej, wdowy po Kasprze Cędostowskim, i od jej synów, Stanisława i Andrzeja, kupił w r. 1623 za 3.400 złp Gulczewo Dominikowo i część w pustce Nieńkowce w p. gnieźn. (P. 1414 k. 399v). Wydzierżawił te dobra t.r. pod zakładem 400 złp Janowi Będostowskiemu i Barbarze ze Skrzydlewskich małżonkom (G. 76 k. 402v). Wraz ze swą córką Anną, żoną Jana Słupskiego, skwitował jej męża z 500 grz. jej posagu, zapisanego na Strzelewie (N. 173 k. 445v). Umarł w r. 1625 lub 1626 (N. 223 k. 582v; W. 34 k. 384v). Katarzyna z Morawskich wyszła 3-o v. za Garnkowskiego (zapewne Oktawiana) żyjącego jeszcze w r. 1618 (N. 171 k. 15). Była wdową i po tym mężu w latach 1638-1642. Pozywał ją w r. 1640 Stanisława Banastowski (Będostowski) o bezprawne posiadanie Gulczewa (P. 165 k. 779, 167 k. 524). Posesorką Gulczewa nazwana i w r. 1643 (P. 168 k. 387). Nie żyła już w r. 1652 (P. 1064 k. 175v). Synowie, Stanisław i Eremian. Z córek, Anna, w r. 1624 żona Jana Słupskiego, nie żyła już w r. 1645. Marianna, w latach 1645-1652 żona Wojciecha Rzekieckiego, nie żyła już w r. 1652, a więc t.r. umarła. Była spadkobierczynią siostry Anny Słupskiej (P. 1064 k. 95), zaś spadkobierczynią obu tych sióstr był w r. 1652 ich wuj Jakub Kluczewski (ib. k. 175v). Spośrod synów, Stefan w r. 1624 zapisywał ojcu 500 zł długu (Kc. 19 k. 193v). Już po śmierci ojca zapisał w r. 1626 dług 1.000 złp Stanisławowi Kowalskiemu (W. 34 k. 384v). W imieniu własnym, brata Eremiana i obu sióstr w r. 1628 mianował plenipotentów (W. 79 k. 85). Zarówno Stefan jak i Eremian (Remigian) nie żyli juz najwidoczniej w r. 1652, skoro wtedy spadkobiercą ich sióstr był wuj Kluczewski.

3) Stanisław, syn Jana i Broniewskiej, od matki otrzymał w r. 1598 cesję oprawy danej matce przez Piotra Balińskiego z ziemi dobrzyńskiej (N. 163 k. 276). Dał w r. 1604 matce w dożywocie dobra swe w Grabionie (N. 165 k. 199). Swoje części w tej wsi, pochodzące ze spadku po ojcu i z działów dokonanych z braćmi, trzymane wyderkafem przez Andrzeja Borzewskiego w pow. płockiego, w r. 1608 sprzedał za 1.600 zł Piotrowi Chrząstowskiemu (N. 165 k. 333v), a skwitowany był w r. 1609 przez tegoż Borzewskiego z 500 zł (N. 167 k. 245). Bezpotomny, umarł między r. 1619 a 1623 (N. 171 k. 317, 105).

3. Wojciech, syn Wincentego i Zberkowskiej, dokonał wymiany dóbr w r. 1567 z bratową Zofią z Borzewskich, biorąc od niej części Kościerzyny w p. nakiel., a dając jej części Grabowa i pustki Gołowąs w tymże powiecie (N. 215 k. 83). Mąż Doroty Czekanowskiej, córki Piotra, ktora w r. 1568 kwitowała Wawrzyńca Słupskiego ze 100 zł, które zapisał był jej zmarłemu dziadowi Wojciechowi Czekanowskiemu (Kc. 116 k. 706). Wojciech z żoną tą spisywał wzajemne dożywocie w r. 1569 (N. 215 k. 107). Od Łukasza Kościeleckiego, wojewody łęczyckiego, w r. 1569 nabył wyderkafem za 3.000 zł na rok Dąbrówkę w p. bydg. (N. 215 k. 115), do której intromitowany w r. 1570 (N. 156 k. 46v). Dziedzic częsci w Kościerzynie Mniejszej w p. nakiel. w latach 1570-1580 (Kc. 117 k. 378; N. 215 k. 268v). Bratu Piotrowi w r. 1570 zapisał wraz z żoną dług 1.100 zł (N. 156 k. 90). Dorota z Czekanowskich swoją wieś Strzeszkowo w p. gnieźn., z wyjątkiem kawałka roli przyległej do Miełosławic, w r. 1580 sprzedała za 3.000 zł Mateuszowi Grabowskiemu (N. 158 k. 153v, 196, 215 k. 268v). Od Elzbiety Dźwierszczyńskiej i jej męża Jana Siedleckiego w r. 1580 otrzymał zobowiązanie sprzedaży części w Kościerzynie Małej wraz z obu brzegami rzeki Wyrzy i częścią młyna wodnego na tej rzece, za 8.000 zł (N. 158 k. 145). Od Wojciecha Gliszczyńskiego w r. 1581 kupił za 400 zł dwa puste łany w Dabrówce i wolny połów w jeziorze zw. Ciecierzynko (Czieczinek) w p. nakiel. (N. 159 k. 58v, 215 k. 276). Skwitowany w r. 1595 przez zięcia, Jana Dąbrowskiego z 5.000 zł posagu i wyprawy za córką Jadwigą (N. 162 k. 236v). Od Piotra Potulickiego, wojewody kaliskiego, t.r. nabył na trzy lata wyderkafem za 7.000 zł zakrzewo w p. nakiel. (N. 219 k. 190). Dla syna Wojciecha ustanawiał w r. 1596 opiekunów (N. 162 k. 563v). Części w Bługowie i dwa łany w Młotkowie, ze spadku po bracie Piotrze, w r. 1597 sprzedał wyderkafem na trzy lata za 1.300 zł Janowi Grabowskiemu (N. 219 k. 265). Części w Kościerzynie w r. 1598 sprzedał wyderkafem na rok za 3.000 zł Wojciechowi ze Słupów Wyrzyskiemu, a na połowie swoich częsci owej wsi oprawil żonie 5.000 zł posagu (ib. k. 317v, 318v). Żył jeszcze w r. 1599 (N. 164 k. 89), nie żył już w r. 1600, kiedy to wdowa kasowała swa oprawę na częściach Bługowa i Młotkowa (ib. k. 438, 441). Kupiła w r. 1602 od Wojciecha Dembińskiego wyderkafem na rok za 5000 zł wieś Jeziorki w p. nakiel. (N. 165 k. 21). Od Jakuba Broniewskiego w r. 1602 kupiła za 4.500 zł część Kościerzyny i młyn (ib. k. 56v). Od Piotra Potulickiego, wojewody kaliskiego, w r. 1604 kupiła wyderkafem za 1.050 zł wieś Wąsocz(?) p. nakiel. (ib. k. 169), zaś od Andrzeja Krotoskiego, wojewodzica inowrocławskiego, w r. 1607, również wyderkafem, za 3.000 zł, na pół roku połowę Luchowa(?) w p. nakiel. (ib. k. 311), a od tegoż Krotoskiego i żony jego Doroty z Uchańskich w r. 1608 wyderkafem na rok za 3.600 zł połowę Luchowa (ib. k. 347). Od zięcia swego, Jana Dabrowskiego, i od córki Jadwigi, nabyła wyderkafem w r. 1611 za 4.000 zł na rok Dobieszewice w p. gnieźn. (N. 165 k. 486). Zapisała w r. 1618 dług 320 zł Oktawianowi Garnkowskiemu (N. 171 k. 201). Sprzedała t.r. tej córce za 8.000 zł części w Kościerzynie, otrzymane od Jakuba Broniewskiego (N. 222 k. 212). Żyła jeszcze w r. 1619 (N. 171 k. 365). O synu Wojciechu, prócz wzmianki z r. 1596 jako o nieletnim (N. 162 k. 563v), nie wiem nic więcej. Niewątpliwie zmarł dzieckiem, bo jako jedyna spadkobierczyni dóbr ojcowskich występowała córka Jadwiga, w latach 1594-1614 żona Jana z Markowic Dąbrowskiego, wdowa w latach 1618-1628, która w r. 1624 ojcowską Kościerzynę i część pustej wsi Dąbrówka sprzedała za 30.000 złp Zygmuntowi Raczyńskiemu (N. 223 k. 565). Chyba żyła jeszcze w r. 1637.

4. Piotr, syn Wincentego i Zberkowskiej, dziedzic części w Bługowie i Młotkowie, na połowie tych dóbr w r. 1567 oprawił posag 700 zł żonie Agnieszce Radzickiej, córce Andrzeja (N. 215 k. 78v). Ta Agnieszka, wdowa 1-o v. po Janie Gogolińskim, była zoną Piotra już w r. 1566 (B. 13 k. 7). Piotr część pustej wsi Kozikowo p. kcyń., nabytą od Wawrzyńca, sędziego grodzkiego bydgoskiego, i Stefana braci Słupskich, zwrócił im w r. 1570 (N. 215 k. 133). Od brata Adama w r. 1572 dostał części Bługowa, dając mu w zamian części w Młotkowie (ib. k. 169v). Swoje części dziedziczne w Wielkim Młotkowie w r. 1586 dał Dorocie Kunowskiej, żonie Bartłomieja z Gromadna (Crossiusa), pastora luterańskiego (ib. k. 394v). Nie żył już w r. 1590 (N. 219 k. 20). Był bezdzietny. Zob. tablicę.

@tablica: Młotkowscy

Mikołaj i Małgorzata, żona Jana z Klęczewa, syn i córka zmarłego już Mikołaja M-go, łan w Wiśniewie i łan we wsi Biela p. kon. w r. 1494 sprzedali za 30 grz. Mikołajowi z Wisniewa (P. 1383 k. 49v). Ta Małgorzata, żona "szl. Jana M-go, dziedzica z Kleczewa", kwitowala w r. 1495 z 10 grz. Mikołaja Wisnickiego(!) (I. R. Kon. 1 k. 252v), ale w r. 1520 "szl." Małgorzata M-a, mieszczka z Kleczewa Maciejowi Wiśniewskiemu sprzedała swą część we wsi Wisniewy (I. R. Kon. 1 k. 511).

Jan M. z Jaszkowa w p. nakiel. kupił w r. 1513 za 20 grz. cztery puste łany w tej wsi od Stanisława Franka Grochowskiego, dziedzica w Karnówku Małym (N. 213 k. 14), ale już w r. 1515 sprzedał te cztery łany Padniewskiej (P. 866 k. 291). Jan, dziedzic w Sicinku, nie żył już w r. 1531, a jego córki: Zofia, Barbara, Małgorzata i Anna, pozostawały wtedy pod opieką rodzonego wuja Stanisława Schoschenskiego(?) cz. Pląskowskiego (B. 102 k. 157). Wszystkie cztery żyły jeszcze w r. 1562 (B. 12 k. 7). Wojciech M., syn zmarłego Jakuba Grabowskiego, dziedzic połowy Małego Młtkowa, ową połowę w r. 1536 sprzedał za 600 zł węg. Piotrowi radzickiemu (N. 213 k. 58v). Wojciech M., syn zmarłego Macieja M-go, całe części ojczyste w Młotkówku w r. 1549 sprzedał za 600 grz. Piotrowi Smoguleckiemu, zlecając mu też opiekę nad Katarzyną M-ą córką swego zmarłego brata Gabriela M-go, dziedziczką części w Młotkówku (P. 1393 k. 490v).

Jan M., sługa Andrzeja Miełoszewskiego, zabity 17 X 1610 r. w Jarocinie przez Stanisława Ostrowskiego, sługę Macieja Dobczyńskiego, i 18 X w kościele tamtejszym nastąpiło obwołanie głowy (P. 146 k. 250v).

>Młotowscy (czy szlachta?). "Ur." Dionizy, były administrator Zakrzewa w p. kośc., chrzestny 14 IV 1799 r. (LB Zakrzewo), dziedzic Włostek w p. kośc., z żony Franciszki miał syna Bonawenturę Kajetana, ur. we Włostkach 11 VII 1814 r. (LB Poniec). Panna Scholastyka M-a z Gutów, 26-letnia, wyszła 22 VI 1840 r. za Wacława Tarnowskiego, ekonoma (LC Sobótka).

>Młynarscy, Fryderyk, dzierżawca Śródki koło Wronek, miał z żony Marianny córkę Mariannę Elżbietę, ur. w Śródce 30 VII 1679 (LB Chrzypsko). Nie wiem, czy pochodził z M-ch z ziemi rożańskiej, wylegitymowanych w XIX wieku z herbem Belina (Uruski).

>Młynkowscy h. Abdank z Młynkowa w p. pozn. Chyba byli braćmi Jan i Mikołaj M-cy żyjący na przełomie XV i XVI wieku. Jan, burgrabia grodzki kościański w r. 1529 (Kośc. 234 k. 172), mąż Anny Gryżyńskiej, która w r. 1493 od swego brata Andrzeja Gryżyńskiego kupiła wyderkafem za 150 grz. dwa łany osiadłe i trzy puste w Jezierzycach k. kośc. (P. 1388, luzy k. 6v). Od Piotra Spławskiego w r. 1496 nabyła wyderkafem za 100 zł węg. pięć łanów osiadłych w Żydowie p. kośc. (P. 1383 k. 93). Jan z Mikołajem, dziedzice w Młynkowie, występowali w r. 1499 jako stryjowie Jadwigi Zakrzewskiej, córki Andrzeja Jaromirskiego, żony Marcina Rąbińskiego (P. 1389 k. 28) i Małgorzaty Jaromirskiej, żony Jana Kersztopskiego (ib. k. 31v, 81v). Jan M. od Jana Rogalińskiego w r. 1500 nabył wyderkafem za 43 grz. dwa i pół łana w Darnowie p. kośc. (ib. k. 123v). Przeprowadził w r. 1519 działy z Anną Jurkowską, wdową po Mikołaju Jurkowskim, obecnie 2-o v. żoną Jana Strzępińskiego, której wydzielił jej oprawę na połowie Jurkowa (P. 867 k. 47v). Dziedzic w Darnowie, od Róży, żony Jana Lipskiego, w r. 1521 nabył wyderkafem za 56 grz. częśc zmarłego Marcina Strzępińskiego, w r. 1525 kupił wyderkafem za 25 grz. część tamże (Kośc. 345 k. 117v), a w r. 1527 od Macieja Gostyńskiego, kasztelana śremskiego, też wyderkafem za 65 grz. nabył inną tam część (ib. k. 128). Skwitował w r. 1529 z 213 grz. Macieja Gułtowskiego, dziedzica Darnowa (Kośc. 234 k. 165v). Na wypadek swej śmierci uczynił rozporządzenie między synami Janem i Jerzym (Kośc. 234 k. 236v).

1. Jan, syn Jana i Gryżyńskiej, mąż Małgorzaty Golińskiej, która w r. 1545 otrzymała zapis 106 grz. długu od swej siostry Anny, wdowy po Augustynie Gałężeckim (P. 884 k. 100).

2. Jerzy (nazywany czasem Janem), syn Jana i Gryżyńskiej, stryj Bartłomieja i Jana, synów zmarłego Mikołaja Bylęckiego, w r. 1532 (Kośc. 234 k. 231), mąz Anny Boszkowskiej(!), wdowy 1-o v. po Jerzym Boszkowskim, która w r. 1532 zapisała mu dług 70 grz. i zobowiązała sie w tej sumie sprzedać mu wyderkafem połowę Boszkowa w p. kośc. (Kośc. 234 k. 236), czego dopełniła w r. 1533 (Kośc. 345 k. 157v). Dziedzic sołectwa w Sęczkowie, na połowie tego sołectwa w r. 1533 oprawił tej żony 30 zł posagu (ib. k. 158). Anna w r. 1538 zobowiązała się wieś ojczystą Boszkowo w p. kośc. sprzedać za 270 grz. swemu synowi Wojciechowi Boszkowskiemu (Kośc. 234 k. 361), czego dokonała t.r. wyderkafem (Kośc. 345 k. 176). Jerzy żył jeszcze w r. 1543 (Kośc. 234 k. 549v), a w r. 1547 Anna była już 3-o v. żoną Walentego Rosnowskiego. Występowała wtedy jako matka Macieja, Jana i Zofii M-ch (Kośc. 235 k. 19). Temu rodzeństwu zapisywał w r. 1550 dług dziesięć i pół grzywien Jan Czacki Ciołek (ib. k. 296v).

Mikołaj, zapewne brat Jana, o którym była mowa na początku, miał za żonę Apolonię (Polonię) Gryżyńską, córkę Jana a rodzoną siostrę Janowej M-ej. Od brata Andrzeja Gryżyńskiego dostała ona w r. 1493 za 150 grz. zastaw dwóch łanów osiadłych i trzech pustych w Jezierzycach, pół włóku na jeziorze jezierzyckim z jednym brzegiem tego jeziora, od Jezierzyc do granic Wonieści (P. 1388, luzy k. 6v). Apolonia ta od Anny, żony Jana Wolickiego, i panny Róży, córek Wojciecha Jarogniewskiego, w r. 1495 nabyła wyderkafem za 166 zł węg. i 72 grz. prawo ich wyderkafowe na połowie wsi Uścięcie i na dwóch wiatrakach w Suchym Dokowie w p. kośc. (P. 1388 k. 93v). Od Jana Baranowskiego w r. 1496 nabyła wyderkafem za 140 grz. sześć łanów w Rusocinie w p. kośc. (Kośc. 230 k. 103v), a w r. 1497 była z tej sumy spłacona (P. 856 k. 267). Mikołaj od Jana Trzcieńskiego w r. 1501 kupił wyderkafem za 20 grz. dwa łany w Wierzei w p. pozn., które ona sama trzymała też wyderkafem od Agnieszki i jej syna Macieja, Wierzejewskich (P. 1389 k. 143v). Z kolei Mikołaj owe łany w Wierzei w r. 1509 lub przed tą datą sprzedał wyderkafem za takąż sumę Maciejowi Otuskiemu cz. Turkowskiemu (P. 786 wyderkafem za takąż sumę maciejowi Otuskiemu cz. Turkowskiemu (P. 786 s. 146). Od Andrzeja Gryżyńskiego nabył wyderkafem w r. 1510 za 7 grz. łan w Gryżynie (Kośc. 345 k. 8v). Nie żył już w r. 1519 (Kośc. 26 k. 3v). Owdowiała Apolonia żyła jeszcze w r. 1522. T.r. lub wcześniej połowę Smogorzewa w p. kośc. sprzedała Piotrowi i Marcinowi braciom Goryńskim. Towarzyszył jej przy tej transakcji syn Piotr, bowiem inni synowie, Marcin, Jerzy i Wojciech byli nieobecni (cz w kraju?) (Kośc. 234 k. 78v). Nie wiem, czy Jerzy M., któremu w r. 1531 Wojciech Choryński zobowiązał się wydzierżawić za 11 grz., sołectwo w Choryni w p. kośc. (ib. k. 189v), to syn Mikołaja, czy Jana? Marcin M. występował w r. 1543 jako stryj panny Małgorzaty Wilkońskiej (ib. k. 597v). Zob. tablicę.

@tablica: Młynkowscy

Nie wiem, czy po kimś z wyżej wymienionych pochodził Mikołaj M. mąż Zofii Konarskiej, która w r. 1579 od swego brata Piotra Komorskiego dostała zapis 50 złp długu (P. 933 k. 593). Zofia w r. 1580 skwitowała swych braci, Kaspra, Jana i Piotra Komorskich z dóbr rodzicielskich (P. 935 k. 162v). Mikolaj umarł w r. 1584 lub 1585 (P. 943 k. 261v, 944 k. 470). Żonie jego Piotr Komorski w r. 1584 zobowiązał się sprzedawać za 100 zł swój dom z placem w Gnieźnie (P. 943 k. 443v). Już wdowie, Mikołaj Winiecki w r. 1585 zapisał dług 70 zł (p. 945 k. 381). W latach 1590-1594 była 2-o v. żoną Łukasza Rosnowskiego (G. 64 k. 48v; P. 962 k. 141). Wdowa i po tym drugim męzu 1603 r. (P. 973 k. 824v), sumę 3.000 zł zapisaną mu przez Andrzeja Czarnkowskiego cedowała w r. 1610 synowi Janowi M-mu (G. 70 k. 581). Plac pusty w Gniexnie koło cmentarza Św. Ducha w r. 1613 sprzedała za 300 zł "sław." Szymonowi Butha(?), mieszczaninowi gniexnieńskiemu (G. 72 k. 229v). Synowie Mikołaja, Jan, o którym niżej, i Maciej, wspomniany w r. 1603 (P. 973 k. 824v).

Jan, syn Mikołaja, kwitował w r. 1598 Macieja i Marcina, braci Otuskich (P. 968 k. 1445v). W r. 1603 mąż Barbary z Łukowa Zbyszewskiej, wdowy 1-o v. po Wacławie Kębłowskim (P. 973 k. 739v). T.r. wraz z bratem ręczył kapitule katedralnej poznańskiej za matkę (ib. k. 824v). Od Stanisława Goreckiego w r. 1604 nabył wyderkafem za 1.000 złp części Kociałkowej Górki oraz pustek Kępuste w p. gnieźn. (P. 1405 k. 124). Barbara ze Zbyszewskich żyła jeszcze w r. 1614 (Py. 137 k. 162v). Jan od Marcina Wilkońskiego w r. 1619 kupił za 800 złp część Drzązgowa w p. pyzdr. (P. 1411 k. 551v). Umarł między r. 1620 a 28 VII 1626 r. (P. 1004 k. 15v, 1017 k. 779). Córka jego Zofia wyszła w r. 1626, krotko po 28 VII, za Stanisława Grzymisławskiego i t.r. odprzedała Wilkońskiemu za 1.000 zł część Drzązgowa, którą sprzedał był jej ojcu (P. 1415 k. 738). Grzymisławski zmarł po r. 1626, a Zofia już w r. 1631 była 2-o v. żoną Piotra Czachorskiego. Żyli jeszcze oboje w r. 1636, ona już nie żyła w r. 1661.

>Młynkowscy różni. Jan, syn Prandoty z Młynkowa, około r. 1438 (G. 4 k. 219). Jan i Anna, rodzice Marianny, ochrzcz. 4 VI 1615 r. (LB Grodzisk). Jakub i Jan, synowie zmarłego Jakuba, mocą cesji uzyskanej od ojca intromitowani w r. 1630 do sołectwa we wsi Sypniewo, należącej do starostwa wałeckiego (W. 28 k. 176). Żoną Jakuba, nie żyjącego już w r. 1635, zapewne identycznego z powyższym Jakubem-ojcem, była Anna, a t.r. Stanisław Smogulecki owej Annie i córce jej Mariannie M-ej zapisał dług 600 zł (W. 35 k. 404). Wawrzyniec, sługa Tomasza Trąmpczyńskiego, był w r. 1606 uczestnikiem zamordowania Sebastiana Kurowskiego (I. Kon. 32 k. 387).

>Młyńscy ze wsi Młyny w p. pozn. Mikołaj z Młynów M., w latach 1400 i 1401 (Py. 1 k. 41, 101v), żył jeszcze w r. 1404 (P. 2 k. 225). Paweł z Młynow w r. 1407 (P. 3 k. 44). Bracia: Jarosław, Pietrasz (Piotr) i Jan cz. Janusz. Matką Jarosława, a więc zapewne i pozostałych braci, była Cechna występująca w r. 1427 (P. 9 k. 61v). Pietrasz wspomniany w r. 1412 (Kośc. III k. 107). Jan cz. Janusz, wspomniany w r. 1420 (P. 6 k. 43v) i 1422 (P. 7 k. 32v), w r. 1426 mąż Doroty (P. 9 k. 31), a oboje w r. 1444 mieli termin ze strony Macieja, sługi Katarzyny, żony Janusza z Młynów (Py. 10 k. 185v). W r. 1446, będąc już wdową po Janie, wraz ze swym niedzielnym synem Wojciechem na połowie wsi Czman (dzisiaj Czmoń) w p. pozn. sprzedała za 10 grz. jedną grzywnę czynszu rocznego wyderkafowego ks. Janowi Gniewomirowi, altaryście Św. Marii Magdaleny w Poznaniu (P. 1379 k. 135). Wojciech z Chmania miał w r. 1447 termin ze strony Niemierzy z Wielkich Jezior (Py. 9 k. 91). Chyba ten sam Janusz był ojcem Małgorzaty, w latach 1449-1462 żony Zygfryda (Zewrzyda) z Ponina, która w r. 1450 czwartą część ojcowizny w Młynach i Kantorowie sprzedała za 200 grz. (stryjowi?) Jarosławowi M-mu (P. 1381 k. 51). Inną córka Janusza była Synocha, nie żyjąca już w r. 1462, kiedy to Małgorzata odziedziczone po niej części w Młynach i Kantorowie sprzedała Janowi i Stanisławowi, braciom niedzielnym z Młynów (P. 1384 k. 144). T.r. części po rodzicach w Młynach i Czmanie sprzedała za 200 grz. Janowi M-mu, chyba stryjecznemu bratu (ib. k. 155). Z identyfikowaniem Janów vel Januszów M-ch musimy być jednak bardzo ostrożni, bo, jak się zdaje (zob. wyżej), było ich współcześnie dwóch.

Jarosław M., z Młynów, występował w r. 1412 (Kośc. III k. 107; Py. 2 k. 145v), dziedzic Młynów, przebywał w r. 1419 na posłudze królewskiej (P. 6 k. 1v), dziedzic w Czmanie w r. 1427 (P. 9 k. 61v) i w r. 1445 (P. 15 k. 119v), był też w r. 1443 dziedzicem w Janiszewicach (Januszewice, Januszewo) w p. pyzdr. (Py. 10 k. 16). Przeciwko niemu uzyskali w r. 1444 terminy Mikołaj i Wojciech bracia z Janów Młyna (Py. 10 k. 115). Jego żoną była w r. 1446 Barbara (Kośc. 17 s. 772). Od Małgorzaty, żony Zewrzyda z Ponina, w r. 1450 kupił za 200 grz. jej ojcowiznę w Młynach i Kontorowie p. pozn. (P. 1381 k. 51). Chyba Jarosława synami byli, Jan i Mikołaj, rodzeni bracia.

1. Jan M., z Młynów, zapewne syn Jarosława, stolnik kaliski w latach 1471-1476, a jednocześnie w latach 1474-1476 podsędek kaliski (Gąs.; P. 1385 k. 152v, 1386 k. 5v, 36v; Py. 15 k. 204). Od Elżbiety, córki Jana M-go, żony Andrzeja Łuszczewskiego, w r. 1457 nabył wyderkafem za 22 grz. plac w Młynach, na którym stoi młyn zwany Nadolnym na rzece Warcie, karczmę i łan roli (P. 1382 s. 57). Od jana M-go, ojca tej Elżbiety, przed r. 1463 nabył połowę wsi Czman, a że niepokojony był o ten nabytek przez córki jego, Elżbietę i Dorotę, stanęła w r. 1463 za pośrednictwem arbitrów ugoda zakazująca im dalszego nękania go w tym względzie (Py. 14 k. 20v). Wespół z bratem Mikołajem w r. 1467 godzony był przez arbitrów z Bodzewskimi oraz z ludźmi ich z Bodzewa (Py. 14 k. 21v), a z tym bratem arbitrzy godzili go o podział dóbr w Czmanie, Bodzewie, Januszewie i Kontorowie (P. 845 k. 131v). Wraz z Elżbietą i Dorotą, córkami zmarłego Jana z Młynów, jak również wraz ze sługami i kmieciami z tej wsi w r. 1471 zawierał ugodę z Katarzyną i jej synem Stanisławem z Radzewa oraz z ich sługami i kmieciami (Py. 14 k. 193v). Od ks. Andrzeja z Bnina, biskupa poznańskiego, w r. 1475 nabył za 100 zł węg. zapis 8 zł węg. czynszu rocznego na części Czołowa w p. pyzdr. (P. 1386 k. 36v). W r. 1476 został zabity przez Radzewskich (P. 22 k. 37). Jego żona Jadwiga, będąc już wdową, t.r. był pozywana przez Piotra z Radzewa (Py. 15 k. 204), ona zaś ze swej strony w r. 1477 pozywała Stanisława i Wojciecha Radzewskich (Py. 16 k. 10). Synowie Jana, Jan i Mikołaj.

1) Jan, syn Jana, w r. 1491 wraz z bratem Mikołajem i stryjem Mikołajem, działającym tu niewątpliwie w charakterze opiekuna, miał termin ze strony Stanisława i Piotra braci z Radzewa (Py. 168 k. 125). Obaj z bratem niedzielni i zapewne wciąż jeszcze nieletni, bo w asyście powyższego stryja, zawierali w r. 1493 z tymi braćmi z Radzewa ugodę o głowę ojca, Jana M-go (P. 22 k. 37). T.r. obaj bracia zobowiązali się Andrzejowi z Bnina, kasztelanowi kamieńskiemu, zwrócić listy rezygnacji wyderkafowych na sumę 100 zł weg. (ib. k. 59). Braci z radzewa wzywali do w. r. 1494 do uiszczenia 30 grz. (P. 856 k. 11v), wreszcie w r. 1495 skwitowali Stanisława Radzewskiego z 50 grz. (Py. 169 k. 61). Ale i obaj bracia, Jan i Mikołaj, mieli części dziedziczne w Radzewie. Wciąż niedzielni, w r. 1497 osiem łanow w Januszewie wyderkafem sprzedali za 80 grz. Janowi Taczalskiemu (P. 1383 k. 147v; Py. 169 k. 77v). Żoną Jana była Katarzyna Morecka (z Mórki), wdowa 1-o v. po Stanisławie Radzewskim (P. 863 k. 345), która w r. 1499 uzyskała termin przeciwko Bernardowi Starkowieckiemu (Py. 169 k. 170v). Jan z bratem Mikołajem w r. 1500 mansjonarzom kolegiaty szamotulskiej sprzedali za 90 grz. czynsz wyderkafowy na Januszewie, siedem i pół grzywien rocznie (P. 1389 k. 127). Ich obu, jako dziedziców w Radzewie, w r. 1500 kwitował Jan Taczalski z uiszczenia 80 grz. zapisu wyderkafowego na Januszewie (P. 859 k. 159v). Katarzyna Morecka w r. 1502 dała mężowi całe wsie Jelenczewo i Dębicze (dziś nieznana) w p. kośc., on zas zapisał jej dożywociem sumę 150 grz. na połowie Januszewa oraz Golniczewa (Jelenczewa) i Debicza (P. 1389 k. 212, 212v). Żona Katarzyna "Radzewska" całą trzecią część rodzicielską w Mórce w r. 1513 dała zięciowi Andrzejowi Markowskiemu za 135 zł węg. na poczet 300 zł węg. posagu córki swej z pierwszego męża, Małgorzaty Radzewskiej (Kośc. 233 k. 36, 345 k. 35). Od Piotra i Stanisława braci radzewskich Jan M. w r. 1526 nabył wyderkafem półtora łana w Mórce (P. 1393 k. 117v). Od owych braci w r. 1533 kupił wyderkafem za 100 grz. Jelenczewo (Kośc. 345 k. 160) i zaraz t.r. Jelenczewo i Dębicze tym Radzewskim odprzedał z powrotem (ib. k. 161). Nie żył już w r. 1534, a spadek po nim brał Mikołaj Brodowski, który wtedy skwitował braci Radzewskich ze 100 grz. zapisanych na Jelenczewie (Kośc. 234 k. 295).

2) Mikołaj, syn Jana, pozostawał w latach 1491-1493 pod opieką stryja Mikolaja (P. 168 k. 125; P. 22 k. 37). Z bratem Janem niedzielny współdziedzic w Młynach i Radzewie, mąż Doroty Łukowskiej, córki Stanisława, która w r. 1498 sprzedała męzowi za 300 grz. swe części w Granowie, Zieminie i Parzniczewie (dziś Parzęczewo) w p. kośc. (P. 1389 k. 6). Działał w r. 1499 w imieniu stryja Mikołaja w sprawie z Janem Czechowskim z Czmania (Py. 169 k. 156v). Skwitowany w r. 1502 przez żonę z oprawy 300 grz. posagu na częściach Wielkiego Granowa w p. kośc., na sumie zabezpieczonej na wsi Czmań w p. pyzdr. oraz na połowie jego części Radzewa, Januszewa i Kantorowa (P. 859 k. 323). Dorota t.r. pozywała Mikołaja i Wawrzyńca, braci niedzielnych, synów Jana Gołanickiego z Krobi, o 50 zł węg. swego posagu (Kośc. 23 k. 27v). Mikołaj wraz z nią t.r. dokonał zamiany z Katarzyną, żoną Hinczki Ujesckiego. Oboje dali jej połowę miasta Ziemina i czwartą część Parzniczewa, biorąc w zamian czwartą część Granowa i dopłatę 100 grz. (P. 1389 k. 178v), a jednocześnie Mikołaj oprawił żonie 300 grz. posagu na częściach Wielkiego Granowa, trzymanych od niej wyderkafem, na sumie zabezpieczonej na Czmanie, oraz na połowie własnych wsi, Radzewo, Januszewo i Kantorowo (ib. k. 179v). Jeszcze t.r. na Czmanie i na częściach Młynów oprawił jej 400 grz. posagu (ib. k. 228), a zrobił to, bowiem wtedy połowę Wielkiego Granowa dał swym stryjecznym siostrom,, Dorocie i Jadwidze, w zamian za całą wieś Czman i za trzecią część w Młynach. Dopłacił im 150 grz. (ib. k. 228v). Całą wieś Czmań, trzecią część w Młynach, część w Radzewie, połowę Januszewa i czwartą część żeglugi na Warcie koło Kantorowa w r. 1503 dał Łukaszowi Górce, kasztelanowi spicimirskiemu, w zamian za całe wsie: Uchorowo, Szymankowo, Goslina Mała w p. pozn., i za dopłate 200 grz. (P. 1389 k. 237). Zaraz potem na połowie Uchorowa i na całej Małej Goślince oprawił żonie 300 grz. posagu (ib. k. 238v), a w r. 1505 oprawe tego posagu przeniósł na połowę Brodowa, połowę lasów w połowie Młodzikowa i na tamtejszy młyn wodny na Warcie w p. pyzdr. (P. 1390 s. 45). Całe Brodno i Młodzikowo w r. 1521 sprzedał wyderkafem żonie za 4.000 zł węg. (P. 1392 k. 409), z czego Brodowo dał żonie ponownie wyderkafem za 800 grz. w r. 1522 (ib. k. 476). Oboje w r. 1534 spisywali wzajemne dożywocie na wszystkich dobrach, z tym, że po ich śmierci spadkobiercy wypłaca córkom ich, Annie zamężnej Rosnowskiej 600 złp i Jadwidze 400 złp, jeśli rodzice jeszcze za życia ich nie wyposażą (Py. 23 k. 119). Anna była w latach 1514-1534 żoną Jana Pierzchlińskiego. O Jadwidze nie wiem nic więcej. A była jeszcze i Zofia, w r. 1534 żona Bedektykta Rosnowskiego.

2. Mikołaj M., z Młynów, zapewne syn Jarosława, występował w r. 1467 (Py. 14 k. 211v). Współdziedzic w Młynach, godzony w r. 1471 przez arbitrów z bratem względem podziału dóbr Czman, Bodzewo, Januszewo i Kantorowo (P. 945 k. 131v). Żona Mikołaja, Mikołajka Skocka, połowę swej ojcowizny w mieście Skoki z młynami konnymi i wodnym, połowe przedmieścia z dworem i folwarkiem sprzedała w r. 1471 za 1.000 zł węg. swym braciom stryjeczno-rodzonym, Grzgorzowi, Wojciechowi, Bogusławowi i Andrzejowi, dziedzicom w Skokach (P. 1385 k. 91v). Jednocześnie Mikołaj na dwóch częsciach w Czmanie, Radzewie i Januszewie oprawił jej 40 grz. posagu (ib.). Dostała w r. 1481 od powyższych stryjecznych braci 80 grz. za jej "stryjowiznę" w Skokach (G. 11 k. 1v). Chyba ten sam Mikołaj M. poranił Barbarę, żonę Jana Skorupki z Młynów, i był przez nią w r. 1486 kwitowany z ran (Py. 168 k. 29, 33) a jednocześnie Janowi i Stanisławowi, braciom z Młynów (Skorupkom), zobowiązał się zwrócić zagarnięte bezprawnie ich części w tej wsi, to jest połowę młyna zwanego Nadolny (ib. k. 29). Umarł Mikołaj w r. 1502 (P. 859 k. 232, 323v). Jego drugą żoną była N. z Lutomia, wdowa 1-o v. po Wawrzyńcu Przesieckim. Z niej były córki: Dorota, Małgorzata i Jadwiga, które w latach 1494-1496 procesowały się ze swym przyrodnim rodzeństwem, synami i córkami Wawrzyńca Przesieckiego (P. 856 k. 42, 49, 85v, 138v). Arbitrzy przeprowadzili w r. 1496 ugodę między stronami i te trzy siostry sprzedały za 40 grz. Janowi i Michałowi braciom Przysieckim (Przesieckim) całe częsci macierzyste w Wielkim i Małym Lutomiu i w Roksinie w p. pozn. (ib. k. 211v, 1383 k. 120; Py. 169 k. 72v). Z tych sióstr, Małgorzata chyba już nie żyła w r. 1499, bo wtedy tylko Dorota i Jadwiga żądały od Przysieckich uiszczenia się z 10 grz. (P. 958 k. 7v). One też obie w r. 1502 uzyskały intromisję w sumie 25 grz. do dóbr braci Przesieckich w Wielkim Lutomiu (ib. k. 232). Od brata stryjecznego Mikołaja M-go i jego żony w r. 1502 nabyły połowę Wielkiego Granowa w p. kośc. dając mu w zamian całą wieś Czman i trzecią część w Młynach. Z tej zamiany uzyskały ponadto 150 grz. dopłaty (P. 1389 k. 228v). Jadwiga czwartą częśc swych dóbr w Granowie Wielkim i Małym w r. 1503 dała Grzegorzowi Urbanowskiemu, mężowi swej siostry Doroty, biorąc za to od niego trzecią częśc jego ojcowizny w Nowym Urbanowie i trzech zagrodników w Starym Urbanowie (ib. k. 272v). Dorota jednocześnie dała mężowi swoją trzecią część w obu Granowach (ib. k. 273v). Mąz Doroty to Grzegorz (Jerzy) Urbanowski cz. Snowidowski. Oboje żyli jeszcze w r. 1510. Jadwiga była w latach 1507-1520 żoną Jana Rosnowskiego. Zob. tablicę.

@tablica: Młyńscy

Przeciwko Janowi z Młynów w r. 1441 uzyskali termin Filip i Piotr, bracia z Niezamyśla (Py. 10 k. 3). Za Mikołaja z Młynów Wyszota ze Starkówca i Jan z Błożejewa ręczyli w r. 1443 jego braciom rodzonym(!) Tomisławowi i Janowi ze Słup, iż uiści im 100 grz. (ib. k. 19). Sługa pani Katarzyny, żony Janusza z Młynów, Maciej miał w r. 1444 termin przeciwko Dorocie, żonie Jana z Młynów, o którym było wyżej (ib. k. 185v). T.r. z ową Katarzyną, żoną Janusza, i z jej córką Małgorzatą z Młynów miał termin ze Zdbijewa (Zbijewa?) (ib. k. 194).

Jan, dziedzic w Czmaniu, nie żyjący już w r. 1463 (Py. 14 k. 20v), ojciec Elżbiety i Doroty, dziedziczących w Młynach. Ta druga była w r. 1463 żoną Tomasza Żyrochowskiego, i, bezpotomna, nie żyła już w r. 1493. Elżbieta, chyba starsza z siostr, w r. 1457 żona Andrzeja Łuszczewskiego, dziedziczka w Młynach (P. 1382 s. 57), wdowa w r. 1463 (P. 14 k. 20v). Temu to chyba Andrzejowi, nazwanemu z Młynów, Andrzej z Międzychodu zapisywał w r. 1480 dług 25 grz. (P. 1386 k. 123v). Synowie jej i Łuszczewskiego, Jan, Andrzej i Stanisław Młyńscy Skorupkowie, dziedzice w Młynach, procesowali w r. 1468 Jana Wydzierzewskiego o najazd na ich dom we wsi Konarskie (ib. k. 156, 220). Z nich, Jan Skorupka Młyński od brata Andrzeja w r. 1480 kupił za 60 grz. jego ojcowiznę w Młynach i Radzewie (P. 1386 k. 123). T.r. na połowie części w Młynach i Radzewie oprawił 60 grz. posagu żonie Barbarze (ib.) z Międzychodu. Skwitowała ona w r. 1486 z ran Mikołaja M-go (Py. 168 k. 29). Swego rodzonego bratanka Piotra, syna Andrzeja Międzychodzkiego, w r. 1493 skwitowała z 16 grz. swego posagu (P. 856 k. 5c). Żyła jeszcze w r. 1496, kiedy tego bratanka kwitowała z 17 grz. posagu (Kośc. 230 k. 38). Jan Skorupka zawierał w r. 1485 ugodę z Janem Strobiszewskim (Kośc. 28 k. 2v). Wraz z bracmi w r. 1493 kwitował z prawa bliższości do "ciotowizny" po Dorocie Żyrochowskiej oraz z sumy 40 grz. Andrzeja z Bnina i Borku, kasztelana kamieńskiego (Py. 15 k. 323v) i znów w r. 1494 kwitował tegoż kasztelana ze 115 grz. (ib. k. 336v). założone zostało w r. 1495 vadium między tym Janem a Janem czechem M-im (ib. k. 358v). Jan trzecią część ojcowizny w Młynach, młyn wodny Nadolny oraz półtora pustego łana w radzewie wymienił w r. 1502 z Łukaszem z Gorki, kasztelanem spicimirskim, na łan pusty w Modrakowie i dopłatę 200 grz. Działał tu wraz ze swymi bracmi niedzielnymi (P. 1389 k. 229). Sam już Jan kwitował w r. 1513 ks. Wojciecha, plebana w Świerczynie, i Baltazara, braci ze Strogiszek(?), z 8 grz. i jednego wierdunku, za które ich zmarły ojciec, Jan Strogiszewski, rezygnował mu był dwa puste łany w Strogiszkach, zwane Piotrowski i Pawłowski (P. 865 k. 276v).

Andrzej Skorupka M., drugi syn Andrzeja Łuszczewskiego i Elżbiety M-ej, trzymał w r. 1499 od Mikołaja Strzeleckiego dwa łany w Małych Strzelcach (P. 1389 k. 23v). Łan osiadły i karczmę oraz pusty łan sołecki w Międzychodzie w p. kośc. t.r. sprzedał wyderkafem za 25 grz. Maciejowi Szczurskiemu (ib. k. 27v). Był mężem Beaty, wdowy 1-o v. po Mikołaju Drogoszewskim, która w r. 1499 kwitowała Mikołaja Strzeleckiego z dóbr w Małych Strzelcach (Kośc. 231 k. 34v; P. 1392 k. 74v) i zapewne w związku z tym małżeństwem wszedł w posiadanie części Drogoszewa. Nazwany w r. 1500 dziedzicem tam (P. 1389 k. 126v). Beata swą oprawę na połowie Drogoszewa w p. kośc. sprzedała w r. 1516 wyderkafem za 70 grz. Klemensowi Łobeskiemu (P. 1392 k. 74v). Andrzej juz nie żył w r. 1525 (Kośc. 345 k. 119).

Stanisław Skorupka M., trzeci syn Andrzeja Łuszczewskiego i Elżbiety M-ej, współdziedzic w Młynach, występował w latach 1468-1502 (Py. 14 k. 156, 220, 15 k. 323v, 336; P. 1389 k. 229). Bratankiem Andrzeja nazwany Mikołaj M., był więc może synem Jana lub Stanisława. Ów Mikołaj połowe części w Drogoszewie wraz z siedliskiem dworskim, gdzie rezydował zmarły stryj Andrzej, sprzedał w r. 1525 za 100 grz. Marcinowi Bielewskiemu (Kośc. 345 k. 119), a jednocześnie połowę innej części w tejże wsi z dworem, w którym rezydował Klemens Drogoszewski, sprzedał za takąż sumę Benedyktowi Jarosławskiemu (ib.). Może ten sam Mikołaj został zabity przez Jana Trąmpczyńskiego, którego syn Mikołaja, Maciej M. w r. 1545 pozywał o głowę ojca (I. R. G. Kon. 4 k. 265v) a w r. 1546 kwitował z Główszczyzny (Py. 172 k. 277).

Stanisław i Jan z Młynów, bracia niedzielni, dziedzice we wsi Czman, w r. 1462 kupili od Małgorzaty z Młynów, żony Zewrzyda z Ponina, jej ojcowiznę we wsiach Młyny, i Kantorowo, dobra odziedziczone przez nią po siostrze Synosze (P. 1384 k. 144). Jan, Stanisław i Piotr, bracia rodzeni, dziedzice w Młynach, uzyskali w r. 1464 termin przeciwko braciom z Górzna (Kośc. 19 k. 406). Janowi i Stanisławowi zabrał bezprawnie ich połowę młyna Nadolnego w Młynach Mikołaj M., a w r. 1486 zobowiązał się im to zwrócić (Py. 168 k. 29).

Tomasz, Tomek z Młynów, mąż Doroty, która w r. 1470 żądała od córek zmarłego Andrzeja z Borzujewa uiszczenia 8 grz. (Py. 15 k. 53). Te Dorocie Andrzej z Bnina, biskup poznański, sprzedał w r. 1475 za 115 grz. roczny czynsz wyderkafowy 8 grz. na wsi Błożejewo p. pyzdr. (P. 1386 k. 37). Żył jeszcze ów Tomasz M. w r. 1475, kiedy pozywał Jadwigę, żonę Szymona Brodowskiego (Py. 167 k. 9v).

Felicja, córka zmarłego Jerzego M-go, w r. 1517 żona(?) Wojciecha Drogoszewskiego (Kośc. 25 k. 29). Anna M-a, cysterka, "Bursaria" konwentu owińskiego w r. 1518 (P. 1392 k. 212v). Michał M., w r. 1582 mąż Zofii Komorskiej, która wtedy od brata Piotra Komorskiego dostała zapis 30 zl (P. 938 k. 279v).

Nie wiem, czy z M-imi z Młynów w pozn. mieli coś wspólnego ci, o których niżej. Stanisław, nie żyjący już w r. 1630, kiedy jako donatariusz dóbr i sum po nim mocą kaduka, występował Kasper Potocki, który t.r. pozywany był przez Piotra Żerońskiego, starostę bydgoskiego, pretendującego do tegoż kaduka (I. Kon. 46 k. 98), w którego posiadaniu był już w r. 1631 (I. Kal. 98a s. 1029). Anna M-a przed r. 1653 wyszła za Stanisława Pruskiego.

>Mnichowscy. Andrzejowi z pow. ciechanow., bratu Stanisława zabitego przez Andrzeja Szyndę, kmiecia z Chwalibogowa, Maciej Kromolicki, dziedzic części tej wsi, wydał w r. 1558 zabójcę (Py. 176 k. 463v).

Ludwika, żona Wojciecha Komorowskiego, oboje nie żyli w r. 1786.

>Mniewscy h. Ogończyk z Mniewa w p. łęczyckim. Szymon na połowie swych dobr w Dzięciołowie i Mniewie oprawił w r. 1576 posag 500 zł żonie Zofii Komorskiej (P. 1398 k. 648), córce Stanisława, która w r. 1578 oprawę tę skasowała, zaspokojona przez męża (I. R. Kon. 18 k. 68). Oboje w r. 1584 dali zobowiązanie Stanisławowi Chańskiemu (I. Kal. 50 s. 1387). Szymon nie żył już w r. 1602 , a jego córka Dorota była wtedy żoną Andrzeja Morawskiego (ib. 68 s. 1504).

Andrzej, nie żyjący juz w r. 1602, ojciec Macieja z powiatu łęczyckiego, któremu t.r. Władysław Przyjemski, kasztelanic lędzki, zastawił w sumie 4.000 zł długu swoją częśc wsi czerniec cz. Nowawieś w p. kon. (I. R. Kon. 30 k. 496v, 498v). Uzyskał w 1609 intromisję do dóbr Jana Roli Bratuskiego, dziedzica w Ruchocinie, którego pozywał (Py. 134 k. 263v). Nie żył już w r. 1614, kiedy wdowe po nim Barbarę z Rozniatowskich pozywali bracia Borzewiccy (I. Kon. 38 k. 153v). Jej, jako opiekunce synów, Jana, Mikołaja i Andrzeja, zapisali w r. 1614 sumę 3.000 zł długu małzonkowie Krzysztof Wysocki i Anna z Niemojewskich (ib. k. 217v). Od Katarzyny ze Złotnik, wdowy po Bartłomieju Golińskim, t.r. Barbara wydzierżawiła poz zakładem 300 grz. część Cienina (ib. k. 236). Żyła jeszcze w r. 1618 (I. Kon. 40 s. 225). Spośród synów Macieja i jej, Jan, mający rok 18-ty, i Mikołaj, mający rok 17-ty, działając też w imieniu nieletniego brata Andrzeja, zapisy na 300 i 100 zł, dane ongiś przez zmarłego Jana Rolę, a przez Piotra Rozniatowskiego cedowane ich ojcu, cedowali w r. 1614 Łukaszowi Mielżyńskiemu, podkomorzemu kaliskiemu (P. 992 k. 289v). Matce i synom Stanisław Borzewicki w r. 1615 zastawił za 3.000 zł Napruszewo w p. gnieźn. oraz części wsi Gostom i Jarotki (I. Kon. 38 k. 352). Żyła jeszcze Barbara w r. 1622, kiedy Adam z Wyszyny Grodziecki zapisywał jej 1.500 zł długu (ib. 42 k. 181).

Jana M-go kwitował w r. 1616 ze spraw przyrodni jego brat Samuel z Głogowy Kossowski (Ws. 31 k. 4v). Maciejowi i Stanisławowi, synom Walentego, winien był w r. 1632 Stanisław Breza sumę 2.000 złp (I. Kon. 46 k. 579v).

Jan, kasztelan brzeziński 1661 r. (Nies.), był ojcem Jana, Ludwika, nie żyjącego już w r. 1758, po którym potomstwo (I. Kon. 79 k. 80), Pawła i Stefana.

1. Jan, syn Jana, kasztelana brzezińskiego, kasztelan konarski łęczycki w r. 1669 (P. 196 k. 423v; Nies.). Wraz z żona Teresą Boglewską, za konsensem królewskim, trzymali dożywociem wieś Bodzanow w p. radziej. i tę wieś 5 VIII 1692 r. wydzierżawili Krzysztofowi Regulskiemu i żonie jego Annie z Jareckich. Po śmierci kasztelana Teresa Boglewska w r. 1694 2-o v. żona Macieja z Miroszewic Gąsiorowskiego, starosty radziejowskiego, pozywana była wraz z nim przez owdowiałą Regulską (I. Kon. 69 k. 395v). Syn Józef. Corka Eleonora, w r. 1668 żona Pawła Gembickiego, z czasem kasztelana łęczyckiego i starosty dybowskiego oraz nakielskiego, zmarłego w r. 1688, była 2-o v. żoną Jana Karczewskiego, kasztelana halickiego, zmarłego w r. 1691, zaś 3-o v. N. Grzegorzewskiego, nie żyła już w r. 1714.

Józef, syn Jana i Boglewskiej, pozywany w r. 1723 przez Józefa Szczawińskiego, kasztelanica kruświckiego (Z. T. P. 42 k. 131), bezpotomny, nie żył już w r. 1751 (I. Kon. 78 s. 490, 861). Jego żoną była Eleonora Wierzbowska, córka Władysława, wojewody brzeskiego kujawskiego i Gryzeldy Żalińskiej (I. Kal. 225 k. 250).

2. Paweł, syn Jana, kasztelana brzezińskiego, sam też kasztelan brzeziński, co wynika z konsekwentnego tytułowania jego synów kasztelanicami brzezińskimi. Mąż Marianny Zakrzewskiej, wraz z którą był pozywany w r. 1691 przez jej siostrę Domicellę z Zakrzewskich Pstrokońską (Z. T. P. 35 s. 331). Był dziedzicem całego Mniewa (I. Kon. 83 k. 366). Musiał umrzeć jeszcze w XVIII wieku, bo go swymi spisami senatorów XVIII wieku nie objął już Julian Błeszczyński (Kossakowski III). Synowie Pawła: Antoni, Franciszek i Łukasz.

1) Antoni, syn Pawła i Zakrzewskiej, nazwany w r. 1727 kasztelanicem brzezińskim, był wtedy mężem Marianny działyńskiej (Z. T. P. 47 k. 33), której nie znał Boniecki.

2) Franciszek, syn Pawła i Zakrzewskiej, nazwany kasztelanicem brzezińskim, żył w r. 1727 (B. 51 k. 4), nie żył już w r. 1751 (I. Kon. 78 s. 490). Żoną jego była w r. 1720 Marianna Łagoszewska (Łaguszewska), wdowa 1-o v. po Gabrielu Jaczyńskim (B. 130 k. 4), żyjąca jeszcze w r. 1727 (B. 51 k. 4), nie żyjąca już w r. 1774 (I. Kal. 214/216 k. 164). Synowie, Józef i Andrzej.

(1) Józef, syn Franciszka i Łagoszewskiej, podstoli przedecki w r. 1777 (I. Kon. 81 k. 97v). Wspomniany w r. 1751 jako współspadkobierca Józefa M-go, kasztelanica konarskiego-łęczyckiego (ib. 78 s. 490), do spraw związanych z tym spadkiem plenipotent brata stryjecznego Wojciecha (ib. s. 861). W r. 1765 mąż Teresy Boruckiej, corki Tomasza, podczaszego kruświckiego, i Barbary Wolskiej (P. 1340 k. 46v). Posesor dóbr Góry, procesowany w ziemstwie gniexnieńskim w r. 1777 o pobicie przez Jakuba Chojnowskiego (I. Kon. 81 k. 99v). Dziedzic Ostrowąsa, żył jeszcze w r. 1785, kiedy to córka Umińska skwitowała go z 5.000 złp na poczet posagu (ib. 83 k. 86v), a zapewne żył i w r. 1789, kiedy do jego wsi Góry, mocą kontraktu zastawnego, intromitowany był Kazimierz Krzycki, generał major wojsk koronnych (ib. 84 k. 146). teresa z Boruckich w r. 1785 część spadku po swym bracie Aleksandrze, wojskim kruświckim, cedowała synom Dionizemu (ib. 83 k. 109). Synowie Józefa, Dionizy i Franciszek. Corka Anna, w latach 1780-1784 żona Kazimierza Umińskiego, skarbnikowicza brzeskiego kujawskiego (kaliskiego?).

a. Dionizy, syn Józefa i Boruckiej, ur. około r. 1750 (w Radoszewicach?), rotmistrz kujawski w konfederacji barskiej, pułkownik, poseł inowrocławski na sejm 1778 r., stąd obrany do sądu sejmowego, poseł brzeski-kujawski na sejm 1782 r., sędzia sądu sejmowego 1783 r., rotmistrz kawalerii narodowej i kawaler or. Św. Stanisława w r. 1783, poseł brzeski-kujawski w r. 1786, kasztelan brzeski-kujawski 30 XI 1790 r., kawaler Orła Białego 16 VI 1791 r., jeden z inicjatorów powstania wielkopolskiego w r. 1794, t.r. generał major ziemiański. Na emigracji w latach 1795-1799 przewodniczył radykalnej Deputacji (P. S. B.). Kontraktem spisanym w Piotrkowie 3 III 1779 r. kupił za 50.000 złp od Józefa ojca i Pawła syna Dąbrowskich dobra Ostrowąs z pustkami Święte w p. gnieźn. (G. 106 k. 65; G. 110 k. 151, 151v). Był też dziedzicem Mniewa, kiedy w r. 1783 Jan Korytowski, chorąży kaliski, cedował mu prawo emfiteutyczne do starostwa brzeskiego kujawskiego (P. 1360 k. 241v). Umarł przed lipcem 1807 r. Ożeniony był 1-o v. z Anną Dąmbską, rozwiedzioną z Ksawerym Dąmbskim, szambelanem, jak również z Karolem Wesslem, starostą libertowskim, 2-o v. miał za żonę Juliannę Słubicką, która była 1-o v. za Józefem Gąsiorowskim (P. S. B.).

b. Franciszek, syn Józefa i Boruckiej, podstoli przedecki, w r. 1789-1789 zastawił wieś Góry w p. kon. na trzy lata Kazimierzowi Krzyckiemu, generałowi wojsk koronnych (P. 1366 k. 309). W imieniu własnym i brata Dionizego dobra ich Góry w p. kon. i Ostrowąs w p. gnieźn., wedle kontraktu z 4 XII 1790 r., sprzedał w r. 1791 za 180.000 złp temu Krzyckiemu (P. 1368 k. 295). Dziedzic zakrzewa w p. kośc. 1790 r., ożeniony z Cecylią Modlińską, miał z nią syna Stanisława, ur. w Zakrzewie, ochrzcz. 3 II 1793 r., i córke Delfinę Józefatę, ur. tamże 18 III 1790 r. (LB Zakrzewo).

(2) Andrzej, syn Franciszka i Łagoszewskiej, skarbnik radziejowski w r. 1783 (I. Kon. 82 k. 428). Od Mateusza i Stanisława braci Skąpskich 28 VII 1774 r. kupił za 40.000 zł dobra Pąchów w p. kon. (I. Kal. 214/216 k. 164), ale dziedzicem Pąchowa nazwany był juz w r. 1773 (ib. 209/213 k. 133). Nazwany w r. 1774 "kasztelanicem brzezińskim", podczas kiedy był tylko synem kasztelanica, skwitowany przez Antoniego Czyżewskiego w związku z traksacja kupna Pąchowa (I. Kon. 80 k. 291v). Skwitowany w r. 1783 przez swą córkę zamężną Szeliską z 2.000 złp na poczet posagu (ib. 82 k. 428). Pąchowo oraz pustki Rysiny i Rozny w p. kon. 27 VI 1788 r. sprzedał Antoniemu Mąkowskiemu, komornikowi ziemskiemu wschowskiemu (ib. 84 k. 31). Żoną jego była po r. 1749 Krystyna Borucka, wdowa 1-o v. po Chryzostomie Chrzanowskim, nie żyjąca już w r. 1760 (ib. 79 k. 164). Andrzej sumę 1.000 złp z jej posagu 6.000, oprawionego na Wilczej Górze, cedował w r. 1788 tej córce Szeliskiej (ib. 84 k. 9v). Drugą żoną Andrzeja była Anna Mierzyńska, która żyła jeszcze w r. 1793 (ib. k. 126). Z niej synowie, Teodor i Rafał. Z córek, Marcjanna (urodzona z pierwszej żony), w latach 1783-1785 żona Józefa Szeliskiego, chorążyca dobrzyńskiego, wdowa w r. 1788. Urszula (może z drugiej żony?) zaślubiła w Chlewiskach 1 X 1791 r. Józefa Rembielińskiego.

a. Teodor, syn Andrzeja i Mierzyńskiej, zaślubił 23 VII 1787 r. Pelagię Badyńską, córkę Józefa, komornika granicznego gnieźnieńskiego, i Józefy z Gajewskich (LC Łódź). Oboje spisywali wzajemne dożywocie w r. 1793 (I. Kon. 84 k. 426). Ich córki, Józefa Marianna Nepomucena Ludwika, ur. w Trzebawiu 31 I 1789 r., i Salomea Józefa Nepomucena Antonina, ur. tamże, ochrzcz. 14 XI 1790 r., podawana do chrztu przez Mateusza M-go (LB Łódź), z którym jej pokrewieństwa nie znam.

b. Rafał, syn Andrzeja i Mierzyńskiej, ur. w Siennie około 1767/75 r., w latach 1809-1837 dziedzic Sienna, a w r. 1840 oboje z żoną mieszkali jako "komornicy" w Giewartowskich Olendrach. Jego pierwszą żoną była Joanna Sikorska, córka Antoniego i Elżbiety z Bojanowskich z która w r. 1793 spisywał wzajemne dożywocie (I. Kon. 84 k. 421). Zaślubił 2-o v. w Napruszewie 10 V 1807 Barbarę Borucką, córkę Bonawentury i Anieli, dziedziców Napruszewa, ur. około r. 1788, zmarłą w Napruszewie 5 IX 1856 r. (LC, LM Giewartów). Z dzieci z tego drugiego małżeństwa, Jan Rafał, ur. w Siennie 22 X 1809 r., Józef Teodor, ur. tamże 23 III 1813 r., wyszła z Giewartowskich Olędrach 19 II 1840 r. za Hieronima Elżanowskiego, pisarza dworskiego w Nieświastowie (LB, LC Giewartów).

3) Łukasz, syn Pawła i zakrzewskiej, kasztelanic brzeziński, mąż Anny Grodzińskiej (Grodzyńskiej), córki Mikołaja i Agnieszki Wichrowskiej, która wniosła mężowi części Nieborzyna. Wraz z tą żoną w r. 1720 zawierał układ z jej siostrami względem tych dóbr (I. Kon. 75 k. 239, 239v), ale związane z tym zatargi trwać musiały nadal, bo jeszcze w r. 1744 oboje zawierali kompromis z Maciejem Przyborowskim i jego żoną a jej siostrą, Marianną z Grodzińskich (ib. 77 k. 355v). Łukasz nie żył już w r. 1750, kiedy to owdowiała Anna swoje dziedziczne części w Nieborzynie sprzedała za 5.000 złp siostrzeńcowi Józefowi Przyborowskiemu (P. 1300 k. 16v). Już nie żyła w r. 1768 (I. Kon. 80 k. 149v). Synowie, Józef, występujący w r. 1751 jako współspadkobierca Józefa M-go, stryjecznego brata swego ojca (ib. 78 k. 490), i Wojciech. Córka Salomea, w latach 1758-1761 niezamężna (ib. 79 k. 80; LB Tuczno).

Wojciech, syn Łukasza i Grodzińskiej, ożenił się z Marianną Zbierzchowską, córką Tomasza i Magdaleny z Hulewiczów, wdową 1-o v. po Franciszku Potockim, od której 26 XI 1751 r., krótko przed ślubem, dostał zapis 3.000 złp na jej sumie posagowej zabezpieczonej zastawem na części Cienina Zabornego (I. Kon. 78 s. 536). Mianował w r. 1755 swym plenipotentem dla spraw spadku po Józefie M-im, stryju ojca, swego brata stryjeczno-rodzonego Jozefa M-go (ib. s. 861). Zawierał układ z innymi spadkobiercami i z tym bratem stryjecznym Józefem 19 XI 1757 r. w dobrach Skłoty i w r. 1768 cedował temu Józefowi swe prawa do części sumy 833 złp z sumy 90.000 złp na Warzymowie w p. radziej. (ib. 80 k. 149v). Swoją część w Mniewie, odziedziczomną po dziadzie Pawle M-im, sprzedał 6 X 1787 r. za 3.000 złp Augustynowi Kajetanowi Przyborowskiemu, komornikowi ziemskiemu wojew. gnieźnieńskiego, wnukowi Marianny z Grodzińskich Przyborowskiej (ib. 83 k. 366). Drugą żoną Wojciecha była w r. 1789 Zuzanna Zbierzchowska, córka Antoniego i Teresy z Walknowskich, która występowała wtedy jako wsp;ółspadkobierczyni stryja Józefa Zbierzchowskiego, kanonika lwowskiego (ib. 84 k. 103). wzajemne dożywocie z nią spisywał w r. 1790 (ib. k. 221v). Żyli oboje w r. 1791 (ib. k. 281).

3. Stefan, syn Jana, kasztelana brzezińskiego, w r. 1678 dziedzic Wielkiego Lipia (LB Gniewków), zmarły między 11 II 1691 r. a 1697. Mąż Konstancji (według Uruskiego Oborskiej), która 23 IX 1697 r. wyszła 2-o v. za Adama Paleckiego z Myślęcinka (LC Gniewków). Z niej syn Bartłomiej, ochrzcz. 16 VIII 1679 r. (LB Gniewków), Jan, o którym niżej, i Władysław, dziedzic w Lipiu, zmarły 19 XII 1705 r., pochowany u Reformatów w Podgórzu (LM Gniewków). Była i córka, Marianna Anna, ochrzcz. 24 VII 1678 r. (LB Gniewków).

Jan, syn Stefana i Konstancji, dziedzic w Lipiu, tytułowany 22 I 1708 r. kasztelanem słońskim (ib.), był nim może z nominacji Leszczyńskiego, bo w latach późniejszych występował bez żadnego urzędu. Dziedzic Palczyna, w r. 1718 mąż Marianny z Wolskich (P. 86 k. 112). Oboje w r. 1722 pozywali Garczyńskich (Z. T. P. 41 k. 507), a w r. 1726 Świerczyńskich o bezprawne posiadanie Marcinkowa i balczewka(?) (ib. 45 k. 440). Jan dziedzic Palczyna w p. bydg. 1736 r. (I. Kon. 77 k. 17v), umarł między r. 1737 a 1740, kiedy Marianna występowała jako wdowa (B. 94 k. 94; 96 k. 9). Żyła jeszcze w r. 1744, była wtedy posesorką Palczyna (In. 25 k. 79v). Zob. tablicę.

@tabela: Mniewscy h. Ogończyk

Maciej, łowczy inowrocławski w r. 1670 (Z. T. P. 31 s. 1549). Katarzyna, w r. 1695 żona Macieja Miełoszewskiego, cześnika łęczyckiego. Zofia (Mnieska) i jej mąż Jakub Idzikowski, oboje juz nie żyli w r. 1696. Anna i jej mąż Paweł Oryński, oboje nie żyli już w r. 1737.

Urban z żoną Anną z Głowackich mieszkali w r. 1800 w Kiełczewie w p. kośc., gdzie urodziła się 5 X 1800 r. córka ich Regina (LB Kościan). Ten sam czy inny Urban, syn Wojciecha, ur. w Siennie (Cinno), dymisjonowany z pułku Turny, mąż Agnieszki Grodnickiej, umarł w Goli 11 III 1810 r. (LM jaraczewo). Izydor, dziedzic Mielęcina, i Agnieszka z Masłowskich, rodzice Aleksandry, ur. we dworze w Lipnicy 7 II 1803 r., gdzie przebywali u krewnych (LB Otorowo). Nie wiem czy ten sam Izydor, ojciec Eleonory, żony Józefa Parczewskiego, 29 VI 1820 r. podawał do chrztu jej córkę (LB Droszew). Kornelia z Parczewskich M-a, właścicielka Węgłczewa w p. warec., chrzestna (5 VIII?) 1839 r. (LB Ociąż). Teofil, b. kapitan wojsk polskich, chrzestny 11 V 1845 r. (LB Grodzisk). Karol, z diecezji kieleckiej, chrzestny 18 II 1867 r. (LB Panienka).

Helena z M-ch Witkowska zmarła w Ostrowie 4 III 1920 r., a zawiadamiali o śmierci jej rodzice (Dz. P.).

>Mniński Piotr, w r. 1654 mąż Teofili Czekanowskiej, córki Jana (W. 40 k. 565) i Zofii z Krajewskich. Teofila była wdową w latach 1673-1683 (I. Kal. 133 s. 280; P. 1106 II k. 15). Pani Katarzyna, z Zimlina, chrzestna w lutym 1692 r. (LB Krobia). Barbara z Mnina, żona Jana Rawity Gawrońskiego, oboje nie żyli w r. 1695.

>Mniscy h. Nałęcz ze wsi Mnichy w p pozn., pisali się w XVII w. "z Ostroroga". Bracia: Jan, Stanisław, Maciej i Marcin. Z nich, Maciej występował w r. 1470 i 1471 jako współdziedzic w Mnichach obok braci (P. 20 k. 85v, 118).

1. Jan wraz z braćmi Stanisławem, Maciejem i Marcinem dziedzic w Mnichach, był w r. 1470 pozywany przez Stanisława z Ostroroga, wojewodę kaliskiego (P. 20 k. 85v). Płacić miał w r. 1471 winę z dóbr Mnichy, Tuczęp, Gralewo, Miłostowo, Chudopsice, Linie i.t.d., bo nie stanął z pozwu Sędziwoja Korczboka z Trzebawia (ib. k. 118). T.r. umarł a wdowie po nim, Annie Rozbickiej, jej nieletni syn Sędziwój, dziedzic w Liniach, na dwóch częściach wsi Linie i Chudopsice p. pozn. zabezpieczył 200 kop gr. jej posagu (P. 1385 k. 119). Była ona 2-o v. w r. 1496 żoną Jakuba Srzemskiego i dała mu wtedy 66 i pół kop i 10 gr. to jest trzecią częśc ze swej sumy posagowej 200 kop gr., które jej pierwszy mąż oprawił był na dobrach Linie i Chudopsice (P. 1383 k. 126v). Wdowa i po tym drugim mężu żyła jeszcze w r. 1521 (P. 867 k. 556).

Sędziwój, syn Jana i Rozbickiej, dziedzic we wsi Linie 1493 r. (P. 22 k. 13v), bezpotomny, nie żył już w r. 1512, a spadek po nim brał stryj Stanisław i stryjeczna siostra Helena zamężna Krzyszkowska (P. 786 s. 363, 1392 k. 49).

2. Stanisław, dziedzic w Mnichach, Tuczępie i Miłostowie, w r. 1470 dał Mikołajowi Strykowskiemu w posagu za Anną (siostrą?) 200 grz. (P. 20 k. 81). Miał w r. 1471 płacić winę, bo nie stanął z pozwu Sędziwoja Korczboka z Trzebawia (ib. k. 118). T.r. opiekun bratanka Sędziwoja (P. 1385 k. 119). Połowę Gralewa i młyn wodny zw. Małoszewskim w p. pozn. w r. 1475 sprzedał wyderkafem za 200 grz. Mikołajowi Strykowskiemu (P. 1386 k. 30). Połowe w tejże wsi, nabyta wyderkafem od Stanisława M-go za 180 grz., trzymał w r. 1480 Mikołaj Kamieński (ib. k. 125v). Na połowie części należnych z działów braterskich we wsiach Mnichy, Tuczęp i Miłostowo Stanisław w r. 1483 oprawił 200 grz. posagu żonie Annie Chrzypskiej, córce Macieja (ib. k. 184v). Pozywany w r. 1488 przez bratanka Sędziwoja, nie stanął (P. 21 k. 138). dzieląc się ojcowizną z bratem Marcinem, w r. 1492 wziął połowę Miłostowa z połową młyna wodnego w Tuczępie, połowę Mnichów z połową tamtejszego folwarku oraz połowę Gralewa (P. 1378 k. 166). Połowę Gralewa z sołectwem w r. 1500 sprzedał wyderkafem za 100 grz. Michałowi Prusimskiemu (P. 1389 k. 77), który tę połowę zbył w r. 1522 za taką samą sumę Mikołajowi Chraplewskiemu (P. 1391 k. 55v). Przypozwał ks. Jana Chełmskiego i Jana Dudka Chełmskiego po śmierci Piotra Chełmskiego, ich brata rodzono-stryjecznego, i w r. 1501 uzyskał w sumie 25 zł węg. intromisję do dóbr ich w Chełmie (P. 23 k. 17). Miał w r. 1504 sprawe z Bartłomiejem, Kilianem i Janem braćmi z Chrzypska o sumę 400 zł posagu swej żony z jej dóbr ojczystych w obu Chrzypskach (P. 23 k. 91). Dobra odziedziczone po bratanku Sędziwoju, to jest połowę wsi Linie, części Chudopsic i karczmę tamtejszą dał w r. 1512 bratanicy Helenie zamężnej Krzyszkowskiej wzamian za połowę wsi Mnichy (P. 786 s. 363). Chyba nie żył już w r. 1516 (P. 866 k. 353v). Żona jego Anna wraz z synem Dobrogostem w r. 1520 zawierała ugodę o łakę w Mnichach ze Stanisławem Krzyszkowskim (P. 867 k. 256v). Nazwana wdową 1524 r. (P. 1393 k. 36), posag swój 200 grz., wniesiony na Mnichy, Miłostowo i Tuczęp, dała w r. 1529 córkom, Helenie i Dorocie, zachowując dla siebie dożywocie (P. 1391 k. 78). Nie żyła już w r. 1549 (P. 888 k. 287v). Z córek, Helena była w r. 1543 żoną Jana Belęckiego (Bylęckiego). Chyba identyczna z nią Helena, w latach 1558-1565 żona Baltazara Gorzyckiego, który byłby jej drugim mężem. Dorota, jeszcze niezamężna w r. 1545 (P. 884 k. 48v), w latach 1549-1550 żona Łukasza Kwileckiego, wdowa w latach 1555-1564. Synowie: Dobrogost, Andrzej, Stanisław, Wincenty i Mikołaj. O Wincentym znam tylko wzmiankę z r. 1524 (P. 869 k. 120v), zapewne umarł młodo.

1) Dobrogost, syn Stanisława i Chrzypskiej, wespół z bratem Andrzejem miał w r. 1516 płacic winę, bo nie stanęli obaj z pozwu jana Rozbickiego (P. 866 k. 353v). Od Stanisława Krzyszkowskiego, męża swej stryjecznej siostry Heleny M-ej, w r. 1520 wziął dwie łąki w Tuczępie dając jej w zamian pusty łan w Miłostowie (P. 1391 k. 47v). Niedzielny z bratem Stanisławem, wraz z nim i matką mansjonarzom kościoła parafialnego w Sierakowie w r. 1524 sprzedał za 100 grz. wyderkafem 8 grz. rocznego czynszu na Mnichach, połowie Tuczępu, Gralewa i Miłostowa (P. 1393 k. 36). T.r. obaj ci bracia, dziedzice w Mnichach, skwitowani przez Mikołaja Chraplewskiego ze 100 grz. zapisu wyderkafowego na połowie Gralewa (P. 869 k. 120). Potem już głucho o Dobrogoście, snać umarł młodo.

2) Andrzej, syn Stanisława i Chrzypskiej, występował w r. 1516 (P. 866 k. 353v). Wespół z braćmi niedzielnymi, ks. Stanisławem i Mikołajem, na połowie części w Gralewie w r. 1539 sprzedał wyderkafem za 100 grz. roczny czynsz 5 grz. rodzeństwu Strzeleckim (P. 878 k. 446, 1394 k. 315v). Wraz z tymi braćmi swymi w r. 1539 przeprowadził podział lasu w Miłostowie (P. 878 k. 52). Na połowie należnych z działów braterskich części w Mnichach, Tuczępie, Gralewie i Miłostowie oprawił w r. 1540 posag 260 grz. żonie Jadwidze Mrowińskiej, córce Wojciecha (P. 1394 k. 365v). Od swego teścia Wojciecha Mrowińskiego t.r. nabył wyderkafem za 60 grz. ćwierć połowy w połowie Mrowina (ib. k. 410). W skutku zawartej w r. 1545 między braćmi ugody działowej wziął połowy we wsiach Tuczęp i Mnichy z połową młyna w Mnichach i czwartą część młyna w Tuczępie (P. 884 k. 47). Od brata, ks. Stanisława, w r. 1547 wespół z bratem Mikołajem dostał połowę Miłostowa i część w Mnichach (P. 1393 k. 341v). Według ugody zawartej ze szwagrem Janem Belęckim, dał mu w r. 1548 części brzegu i łoziska zw. Młynisko we wsi Tuczęp (ib. k. 397v). Wespół z bracmi w r. 1549 odebrał od Łukasza Kwileckiego zobowiązanie, że siostrę ich a żonę swoją, Dorotę M-ą stawi do akt, by ich skwitować z 200 grz., które jej zapisali z majątku rodzicielskiego (P. 888 k. 288). Żona Andrzeja w r. 1549 kwitowała swą siostrę Dorotę z Mrowińskich Rożnowską z dóbr rodzicielskich (P. 888 k. 327v). Tej żonie Andrzej w r. 1549 na połowie wsi Mnichy i Tuczęp oprawił 550 grz. posagu i ustanowił ją opiekunką ich dzieci (P. 1395 k. 512). Wzajemne dożywocie spisali oboje w r. 1554, przy czym Andrzej mianował opiekunów dla dzieci (P. 1396 k. 216v). Wespół z owdowiałą bratową Zofią ze Strzeleckich w r. 1557 kupił od Dobiesława Rozbickiego za 800 grz. połowe młyna wodnego w Tuczępie (ib. k. 466v). Część młyna w Miłostowie w r. 1558 sprzedał wyderkafem za 100 grz. Benignie Prusimskiej, wdowie po Marcinie Bielejewskim (ib. k. 635). Opiekun nieletnich synów zmarłego brata Mikołaja, w r. 1559 pozywany był przez ich matkę o wydzielenie w Mnichach, Gralewie i Miłostowie jej części oprawnych (P. 901 k. 338v). Umarł między r. 1560 a 1567 (P. 902 k. 20, 911 k. 148). Wdowa "z miłości do córek", Agnieszki, wdowy po Stanisławie Kowalskim, i Doroty, żony Jana Hersztopskiego, skasowała w r. 1572 swa oprawe na Mnichach i Tuczępie (P. 920 k. 676), 676v). Kwitowała w r. 1580 córkę 1-o v. Kowalską, 3-o v. Kucharską, z rocznej pensji 20 zł węg., jak również z 40 zł zapisanych jej przez tę córkę i drugą, 1-o v. Hersztopską, 3-o v. Rozdrażewską (P. 935 k. 552v). Agnieszka była w r. 1555 żoną Stanisława Kowalskiego, wdową po nim w r. 1572, 2-o v. żoną Krzysztofa Strychowskiego, wdową w latach 1575-1577, 3-o v. w latach 1578-1580 żoną Jana Kucharskiego, nie żyła już w r. 1585. Dorota, w latach 1560-1572 żona Jana (Janusza) Hersztopskiego, 2-o v. w latach 1574-1575 żona Stanisława Jeżewskiego, wdowa w latach 1576-1579, wreszcie 3-o v. w latach 1580-1593 żona Mikołaja Rozdrażewskiego z Nowegomiasta, nie żyła już w r. 1603.

3) Stanisław, syn Stanisława i Chrzypskiej, proboszcz w Koźminku w r. 1531 (P. 1391 k. 291v), pleban w Radzymiu w r. 1539 (P. 1394 k. 315v), proboszcz w Obornikach w r. 1547 (P. 1395 k. 341v). Wspomniany w r. 1524 (P. 1393 k. 36), jeszcze chyba świecki w r. 1524 (P. 869 k. 120). Wespół z braćmi swymi niedzielnymi, Andrzejem i Mikołajem, połowę młyna wodnego "Miłostowskiego" z połową stawu w Miłostowie w r. 1531 sprzedał wyderkafem za 50 grz. Bodzęcie Niewierskiemu (P. 1391 k. 391v). Z przeprowadzonej w r. 1545 ugody działowej z braćmi wziął połowę Miłostowa z połową tamtejszego młyna (P. 884 k. 47). Połowę Miłostowa i całą swą część w Mnichach dał w r. 1547 braciom swym, Andrzejowi i Mikołajowi (P. 1395 k. 341v). Żył jeszcze w r. 1548 (ib. k. 412).

4) Mikołaj, syn Stanisława i Chrzypskiej, wspomniany w r. 1524 (P. 869 k. 120v), niedzielny z bracmi w latach 1531-1545 (P. 1391 k. 391v). Z ugody działowej w r. 1545 wziął połowę w Gralewie i Mnichach oraz połowę młyna w Mnichach i czwartą część młyna w Tuczępie (P. 884 k. 47). Wespół z bratem Andrzejem dostał w r. 1547 od brata, ks. Stanisława, połowę Miłostowa i jego część w Mnichach (P. 1395 k. 341v). Części łoziska zwanego "Młynisko" w Gralewie dał w r. 1547 szwagrowi Belęckiemu (ib. k. 364v). Na połowie swych części w Mnichach, Gralewie, Tuczępie i Miłostowie, za zgodą brata, ks. Stanisława, jak też na połowie części młynów wodnych w tych wsiach w r. 1548 oprawił posag 350 grz. żonie Zofii Strzeleckiej, córce Mikołaja Strzeleckiego cz. Grąblewskiego (ib. k. 412). Ponowił tę oprawę w r. 1556, tym razem na 400 grz. na połowie dóbr w Mnichach, Gralewie i Miłostowie, jak też na połowie młynów w Miłostowie, Mnichach i Tuczępie (P. 1396 k. 358). Nie żył już w r. 1557, kiedy owdowiała Zofia kupowała od Dobiesława Rozbickiego połowę młyna wodnego w Tuczępie (ib. k. 466v). Pozywała ona w r. 1559 brata mężowego, Andrzeja, opiekuna swych nieletnich synów, Stanisława i Jana, dziedziców po ojcu w Mnichach, Gralewie i Miłostowie, o wydzielenie jej części oprawnej w owych dobrach (P. 901 k. 338v). Zrzekła się w r. 1579 oprawy na Mnichach i Gralewie (P. 933 k. 735), a w r. 1586 skasowała oprawę na połowach części w Mnichach, Gralewie, Tuczępie i Miłostowie (P. 947 k. 267v). Córka Mikołaja i Strzeleckiej Anna wyszła w r. 1568 za Melchiora Zadorskiego. Wdowa po nim w r. 1580, była 2-o v. w latach 1580-1611 żoną Stanisława Grota Urbanowskiego. Wdowa i po tym mężu w r. 1615, nie żyła już w r. 1616. Synowie, jak już widzieliśmy, Stanisław i Jan.

(1) Stanisław, syn Mikołaja i Strzeleckiej, nieletni w r. 1559, pozostawał pod opieka stryja Andrzeja (P. 901 k. 338v). Zapisywał w r. 1575 dług 1.210 złp wdowie Helenie z Niemierzyckich Kamińskiej (P. 926 k. 417v). Od Stanisława Jeżewskiego, męża swej stryjecznej siostry Doroty, kupił w r. 1575 za 4.000 złp części w Mnichach, Tuczępie i Miłostowie, które ów Jeżewski nabył od siostry swej żony, Agnieszki z M-ch Strychowskiej (P. 1398 k. 605), i jednocześnie od Doroty Strychowskiej kupił za takąż sumę jej części we wsiach powyższych (ib. k. 605v). Umarł między r. 1576 a 1579 (Py. 113 k. 364v; P. 933 k. 581v). Jego żoną była Dorota Bukowiecka, która w r. 1579 wyszła 2-o v. za Wojciecha Górskiego, który wtedy dawał zobowiązanie Janowi M-mu iż stawi ja do akt (P. 932 k. 574, 574v, 933 k. 581v). Nie żyła już w r. 1595 (P. 963 k. 559v). Córka Anna w r. 1579 pozostawała pod opieka stryja Jana (P. 933 k. 736v), który w r. 1580 w jej imieniu kwitował z 1.312 zł długu Jana Strzeleckiego (P. 935 k. 55v). Anna, mocą kontraktu spisanego we dworze w Gralewie 16 I 1595 r. wyszła za Jana Grota z Przyłęku z pow. lelowskiego (P. 963 k. 254, 559v). Oboje Grotowie żyli jeszcze w r. 1599.

(2) Jan, syn Mikołaja i Strzeleckiej, pisał się czasem "z Ostroroga M-im". Nieletni w r. 1559, pod opieką stryja Andrzeja (P. 901 k. 338v). Skwitowany w r. 1580 z 1.800 złp przez Jana Kucharskiego i żonę jego, swoja stryjeczną siostrę Agnieszkę (P. 935 k. 233v). Żeniąc się z Anną Hersztopską, córką Łukasza, przed ślubem, 26 XI 1585 r., dostał od przyszłego teścia zapis długu 500 zł jako reszte jej posagu, sam zas zobowiązał się, iż w ciągu sześciu tygodni po ślubie stawi do akt swoja matkę, aby oprawę na Mnichach i Gralewie scedowała Annie (P. 945 k. 643, 644). Sam w r. 1586 dokonał oprawy 1.500 zł posagu żony na połowie części tych wsi (P. 1399 k. 751). teścia skwitował w r. 1588 z posagu (P. 949 k. 623), zas żonie t.r. na połowie części Mnichów i Gralewa ponownie oprawił posag w wysokości 1.600 złp (P. 1400 k. 170v). Skasowała ona w r. 1592 swa oprawę na Mnichach (P. 958 k. 1127v) i t.r. spisała z mężem wzajemne dożywocie (P. 1400 k. 108). Jan, jako opiekun bratanicy Anny, zawierał w r. 1595 kontrakt o jej rękę z Janem Grotem (P. 963 k. 254). Połowę Gralewa, sołectwo tamtejsze i młyn o trzech kołach w Mnichach w r. 1596 sprzedał wyderkafem za 2.000 złp teściowi Hersztopskiemu (P. 1401 k. 748v), ale jeszcze t.r. te same dobra sprzedał wyderkafem za 3.000 zł Wojciechowi Urbanowskiemu (P. 1402 k. 72). Części w Mnichach w r. 1600 wydzierżawił Janowi Rosnowskiemu (P. 970 k. 459v). Swe częsci w Gralewie i w pustce Dabrówka w r. 1601 sprzedał wyderkafem Maciejowi Laskownickiemu i żonie jego Zofii z Bukowieckich (P. 1404 k. 129v). całą wieś Mnichy i całe części w Gralewie z sołectwem i folwarkiem Mechnacz w r. 1606 sprzedał za 14.000 złp mężowi swej bratanicy, Janowi Grotowi (P. 1405 k. 633v). Od Jana Kamińskiego w r. 1607 nabył wyderkafem za 1.400 złp części w połowie miasta Kamiona w p. pozn. (P. 1406 k. 107). Żył jeszcze w r. 1608 (P. 980 k. 325v), nie żył już w r. 1613 (P. 146 k. 812v). Anna z Hersztopskich żyła w r. 1600 (P. 970 k. 989).

a. Łukasz, syn Jana i Hersztopskiej, pisał się "z Ostroroga M-im", wraz z bratem Sędziwojem w r. 1614 pozywał jana Kamińskiego, syna zmarłego Jana (P. 146 k. 812v). Mąz Ewy Orzelskiej z Orla, córki Andrzeja i Barbary z Jaskóleckich, w r. 1619 zobowiązał się oprawić na połowie dóbr posag jej 1.500 zł, odebrany z rąk Elżbiety z Więcborka wdowy po Janie Orzelskim, kasztelanie rogozińskim (N. 171 k. 321). Oboje spisali w r. 1628 wzajemne dożywocie (P. 1416 k. 178v). Kwitowali się w r. 1630 z Janem z Kolna Prusimskim z zawartego w r. 1629 kontraktu dzierżawy wsi Pamiątkowo, Cerekwica, Radzim i Śmiełowo w p.pozn. (P. 1023 k. 1206v). Ewa w r. 1646 dokonała na rzecz męża cesji swych praw i zapisów (Kośc. 301 k. 959). Drugą żoną Łukasza była Jadwiga Drzewiecka, wdowa 1-o v. po Bartłomieju Kownackim, wraz z która w r. 1648 wydzierżawił Wroniawy w p. kośc. od Stanisława Zbijewskiego, starościca babimojskiego (Ws. 51 k. 157). Nie zył juz w r. 1649 (Kośc. 302 k. 124), a t.r. owdowiała Jadwiga skwitowała Stanisława Zbijewskiego z 1.000 zł (Ws. 51 k. 259v). Dzieci Łukasza i Orzelskiej: Jan, Barbara, Anna, Zofia, Helena i Izabella, pozostawały pod opieką Krzysztofa Żegockiego, kasztelanica przemęckiego, który w r. 1649 sumę 500 złp, resztę z sumy 1.500 złp, zapisanych ich matce przez Orzelską kasztelanowa rogozińską, cedował Piotrowi Działyńskiemu, staroście inowrocławskiemu (Z. T. P. 30 s. 38). Z tych córek, Barbara w r. 1649 nazwana żoną przyszłą Stanisława Kłosowskiego (Kośc. 302 k. 124), ale w r. 1652 o wszystkich pięciu siostrach mowa jako o pannach (I. Kal. 118 s. 200). czyżby z jej małżeństwem az tak zwlekano? Żoną Kłosowskiego była w latach 1655-1662. Anna, w r. 1662 żona Stanisława Zakrzewskiego, oboje juz nie żyli w r. 1698. Zofia, niezamężna, żyła jeszcze 3 IV 1664 r. (LB Św. Roch, Pozn.; P. 188 k. 239). helena, wyszła 11 II 1652 r. za Wojciecha Szudrawskiego (Szułdrawskiego, Szułdrskiego), wdowa w r. 1678. Izabela, w r. 1662 żona Wojciecha Zabłockiego.

Jan, syn Łukasza i Orzelskiej, mianował w r. 1652 w imieniu własnym i sióstr plenipotentów (I. Kal. 118 s. 200). On i siostry, spadkobiercy babki Barbary z jaskóleckich Orzelskiej, pozywali w r. 1662 Ewę z Raczyńskich Krzycką, sędzinę ziemską kaliską (P. 188 k. 239). Chyba umarł młodo.

b. Sędziwój, syn Jana i Hersztopskiej, występował obok brata w r. 1613 (P. 146 k. 812v). Żył jeszcze w r. 1636 (I. Kal. 102 s. 1588). Jego żona, Jadwiga z Grabskich, umowę zawartą w r. 1632 z małzonkami Tomickimi o wieś Szymanowicie cedowała potem Stanisławowi Mikołajewskiemu (ib.). Została w r. 1634 skwitowana z 1.600 zł przez Adaukta Nieniewskiego (Py. 146 s. 509). Była wdową 1-o v. po Stanisławie Zberkowskim. Kwitowała w r. 1635 z 1.000 zł Stanisława Grabskiego (Py. 146 s. 270).

3. Marcin występował obok braci w latach 1470 i 1471 (P. 20 k. 85v, 118). Dzieląc sie dobrami ojczystymi z bratem Stanisławem wziął w r. 1492 połowę Miłostowa z połową młyna wodnego w Tuczępie, połowę Mnichów z połową tamtejszego folwarku i z połową Gralewa (P. 1387 k. 166). Na swych połowach w Miłostowie i Tuczępie w r. 1493 oprawił posag 3.00 grz. żonie Małgorzacie Jabłkowskiej, córce Jana (P. 1387 k. 181). teśc Jabłkowski spłacając ów posag sprzedał mu wyderkafem za 230 grz. wieś Pomorzanki i w r. 1494 poręczył zięciowi spokojną posesję tych dóbr, a jednocześnie Małgorzata skwitowała ojca z dóbr rodzicielskich w Jabłkowie, Pomarzankach, Myszkach, Bliżycach, Rzepczynie i w trzeciej części Jawniewic p. gnieźn. (P. 856 k. 79v). T.r. umarła, a ojciec jej całe Pomorzanki za 230 grz. jej posagu ponownie sprzedał wyderkafem zięciowi (P. 1383 k. 41v). Córka Marcina, Helena, była w latach 1510-1529 żoną Stanisława Krzyszkowskiego. Swoje części w połowach wsi Tuczęp, Miłostowo, Linie, poddane oprawie stryjenki Anny Janowej M-ej, w r. 1515 sprzedała wyderkafem mężowi (P. 1392 k. 49). Po ojcu trzymała tez te części w Pomorzankach, ktore on nabył wyderkafem od Jana Jabłkowskiego (ib. k. 197). Zob. tablicę.

@tablica: Mniscy h. Nałęcz

Pani M-a z Chowanowa, chrzestna 31 V 1632 r. (LB Objezierze).

>Mniszchowie h. Kończyc, rodzina małopolska, pisząca się "z Wielkich Kończyc". Jerzy, kasztelan radomski, starosta sanocki i sokalski, w r. 1588 skwitowany przez Andrzeja Baranowskiego z Marcinkowa z 8.000 złp (M. K. 135 k. 101v, 102). Stanisław, starosta sanocki, ustanowiony w r. 1612 przez Stanisława Domaradzkiego, podstolego lwowskiego, jednym z opiekunów dzieci jego (P. 988 k. 1029v).

Ludwika, żona Augusta ks. na Bielsku Sułkowskiego, wojewody gnieźnieńskiego, starosty nowodworskiego, w r. 1742 współspadkobierczyni zmarłej Katarzyny z Zamoyskich M-ej, podkomorzyny W. Ks. Litewskiego (Ws. 95 k. 213). Jerzy, marszałek nadworny koronny, z żoną Amalią z hr. Bruhlów otrzymali w r. 1752 od Mikołaja Święcickiego, za konsensem królewskim z 5 VI, cesję dożywocia starostw ujskiego i pilskiego (Kośc. 325 k. 127). Ów Jerzy, w r. 1766 marszałek nadworny koronny, starosta generalny wielkopolski, starosta ujski, pilski, białocerkiewski, lubaczowski, kawaler ord. Orła Białego (ib. 330 k. 60), od Karola Milewskiego 5 VI 1767 r. kupił wsie Oszczeklin i Rasawy cz. Raszewy w p. kal. za 56.000 złp (I. Kal. 206/208 k. 56, 209/213 k. 17). Kasztelan krakowski 1785 r., dożywotni posiadacz Rusowa, Tykadłowa i Tłokini w p. kal. (ib. 214/216 k. 253).

>Mniszewscy różni. Tomasz nie żył już w r. 1545(?), kiedy córka jego Anna, dziedziczka Bronowa w p. kal., pozywała o posiadanie tych dóbr Macieja i Jana Pabianowskich (I. D. Z. Kal. 7 k. 83). Stanisław z powiatu gostyńskiego, mąż Konstancji, córki "szl." Jana Schropoley(?), która w r. 1574 kwitowala z 1.400 złp Marcina Grabskiego (In. 1 k. 22v). tego Stanisława t.r. skwitował jego brat Andrzej M. (ib. ). Andrzej w r. 1583 kupił od Augustyna Raczkowskiego (Rzeczkowskiego?) za 4.600 złp części wsi Glinno i Orłowo oraz pustki Zdzary w p. gnieźn. (P. 1399 k. 104v). Na połowie tych dóbr t.r. oprawił 2.300 złp posagu żonie Annie Rzeczkowskiej, córce Macieja (ib. k. 128). Części wsi Rzeczkowo i Szydłowo oraz lasu zwanego Przezimiński Gaj w wojew. chełmińskim w r. 1584 sprzedał za 4.600 zł Annie z Wrzący Sokołowskiej, wdowie po Marcinie Wolskim z Nawry (ib. k. 351). Części w Glinnie, w pustkach Zdzarach i Orłowie oraz młyn wodny Siewiołowski cz. Ogorzał p. gnieźn. (wyjąwszy częśc stawu na rzece Zdzarowita i boru w Glinnie, które sprzedał był za 500 zł Janowi Szyszkowskiego) w r. 1588 sprzedał za 4.600 zł Januszowi Grzymułtowskiemu (P. 1400 k. 106v) a żonie t.r. oprawił na połowie dóbr 1.600 złp posagu (ib. k.149). Od Andrzeja Przecławskiego dzierżawił wieś Przecławko, z której to dzierżawy kwitował się z nim w r. 1589 (P. 952 k. 2). Anna z Rzeczkowskich od Augusta Ulatowskiego wydzierżawiła w r. 1591 połowę wsi Kołdrąb w p. gnieźn. Jej mąz żył jeszcze wtedy (G. 64 k. 383v). Nie żył już w r. 1592, kiedy wdowa po nim i jego córki, panny Barbara i Elżbieta były kwitowane przez tego Ulatowskiego (ib. k. 513). Wdowa z córka Elżbietą, jeszcze niezamężną, kwitowała w r. 1598 Macieja Bardskiego z 200 zł (P. 968 k. 856). Żyła w r. 1600, kiedy zapisy, jeden na 650 zł od Andrzeja Czarnkowskiego, kasztelana rogozińskiego, drugi na 150 zł od Andrzeja Przecławskiego, cedowała zięciowi Gutowskiemu, a ten skwitował ją z 800 złp zapisanych mu za żoną Elżbietą (P. 970 k. 15v, 16). Z córek, Barbara w r. 1595 była żoną Walentego Proszyńskiego z pow. przedeckiego. Elżbieta, jak widzieliśmy, w r. 1600 żona Wojciecha Gutowskiego.

Stanisław, syn zmarłego Michała z pow. warszawskiego, żeniąc się w r. 1598 z Zofią Poczałkowską, córką Stanisława z pow. bydgoskiego i Katarzyny z Rynarzewskich, dostał przed ślubem od jej brata Marcina zapis 150 zł (Kc. 123 k. 186v). Żonie tej na połowie swych części we wsiach Ciemikowo(?) i Świder w p. warszawskim oprawił w r. 1599 posag 200 zł posagu (N. 219 k. 364v). Agnieszka z Poczałkowskich skwitowała w r. 1599 z 50 zł długu Wojciecha Krąpiewskiego (N. 164 k. 37).

Ks. Erazm, mansjonarz w kościele Św. Trójcy w Gnieźnie 1614 r. (LB Św. Trójca, Gniezno). Jan i Katarzyna, rodzice Zofii, ochrzcz. 20 III 1634 r. (LB Gozdowo). Marcjan, w r. 1660 mąż Jadwigi Przyborowskiej, córki Jana i Małgorzaty z Wierzbnińskich (Ws. 59 k. 421). Zofia, wdowa, wyszła 13 XI 1701 r. za Mikołaja Swinarskiego (LC Św. Marcin, Pozn.).

Antoni, otrzymał w r. 1743 zapis 20 zł węg. od Antoniego Modzelewskiego (I. Kon. 77 k. 306v). Juz w r. 1740 był mężem Eleonory Modzelewskiej, siostry tego Antoniego, córki zaś Ludwika i Agnieszki z Swieykowskich. Tę Eleonorę, żonę M-go, skwitowała w r. 1745 jej matka (ib. k. 386v). Oboje małzonkowie t.r. 18 VIII od Antoniego Modzelewskiego wzięli w zastaw częśc Wólki cz. Woli Podłężnej pod zakładem 2.660 złp (ib. k. 398). Antoni w r. 1747 żonę skwitował z 1.500 zł (ib. 78 k. 52). Oboje w r. 1751 skwitowali Konstantego Gorzeńskiego, nabywcę Wólki, z 2.666 złp jej posagu (ib. s. 495). Eleonora, już wdowa, w r. 1788 sumę posagową 2.660(!) złp z dóbr Wola cz. Wólka Podłężna, cedowała Maciejowi (Mateuszowi) Kuleszy, mężowi swej bratanicy Zofii Modzelewskiej (ib. 84 k. 21). Ludwika, żona 1-o v. Wierzchlejskiego, wyszła 2-o v. 13 III 1777 r. za Feliksa Korsto (LC Wysocko). Barbara i jej mąż Jakub Radzimski, oboje nie żyli już w r. 1755. Franciszek, świadek 18 II 1783 r. (LC Św. Trójca, Gniezno).

Antoni w r. 1905 sprzedał dobra ryc. Mieścisko w p. bukowskim (ok. 1100 m.m.) firmie Drwęski i Langer (Dz. P.).

>Mniszkowie h. Poraj, pisali się "z Bużenina". Zofia, żona Władysława Stawskiego, nie żyjącego już w r. 1651. Andrzej z Bużenina M., podczaszy lubelski, przed r. 1669 wypłacił był sumę 5.000 zł Janowi Wężykowi Widawskiemu (w r. 1669 juz nie żyjącemu) jako opiekunowi Anny Wężykówny Widawskiej, obecnie żony Stefana Śmiełowskiego (I. Kal. 129 s. 1008). Jan, syn zmarłego Andrzeja, w r. 1683 skwitowany z 2000 zł przez Stefana Domiechowskiego (Py. 155 s. 11). Żoną tego Domiechowskiego była Katarzyna M-wna, już nie żyjąca w r. 1686 (P. 1112 VIII k. 56). Katarzyna, wdowa 1-o v. po Adamie Józefie Skrzyńskim, 2-o v. żona Mikołaja Wężyka 1711 r., z czasem miecznika dobrzyńskiego, nie żyła już w r. 1749. Estera, w r. 1726 żona Macieja Manteuffel Kiełpińskiego, wojskiego wschowskiego. Marianna i jej mąż Tomasz z Domaniewic Domaniewski, podstoli piotrkowski, nie żyli już oboje w r. 1730.

Antoni, mający lat 38, dziedzic dóbr Kruhel Wielki w diecezji przemyskiej, zaślubił w Poznaniu 28 VI 1870 r. Nepomucenę Sadowską, mającą 21 lat i 10 miesięcy. Świadkiem ich ślubu był Władysław hr. M. (LC Św. Marcin, Pozn.). Adam z Bużenina M., syn Mieczysława i Marii z Antoniewiczów, ur. 15 I 1889 r., major wojsk polskich 1926 r., zaślubił w Poznaniu 14 II 1920 r. Irenę (Irenę Marię Władysławę) Pomorską, córkę Józefa i Ireny z Koryckich, ur. 27 VI 1898 (ib.). Ich córki: Maria Irena Aniela, ur. 27 I 1922 r., Danuta Anna Maria, ur. 16 VI 1926 r. (LB Św. Marcin, Pozn.).

>Mochelscy ze wsi Mochel (Mochle) w p. bydg. Mikołaj, ojciec Małgorzaty, w r. 1504 żony Macieja Kruszyńskiego (Krzusynskiego) (B. 8 k. 11). Mikołaj i Jan zw. Wardasz, synowie Jadwigi, dziedzice w Mochlu w r. 1512 (B. 8 k. 89). Klemens, w r. 1530 mąz Elżbiety Dobrogyskiej, córki Wojciecha (B. 46 k. 85). Agnieszka, córka zmarłego Stanisława M-go, w r. 1532 żona Jana Gorczeńskiego, nazwana w tytule zapisu Agnieszką Linowską (Kc. 2 k. 157). Zofia, w r. 1533 wdowa po Janie Palęckim.

Kasper z pow. bydgoskiego, już nie żyjący w r. 1597, ojciec Stanisława i Andrzeja.

Stanisław, syn Kaspra, obok brata w latach 1605-1615 współdziedzic w Mochlu (B. 49 k. 338, 114 k. 863), zmarł po r. 1634. Żoną jego była Zofia Domasławska. Synowie ich to, Wojciech, wspomniany w r. 1631 (B. 58 k. 34), i Jan, wspomniany w latach 1631-1635. Córka Anna, w latach 1631-1635 żona Adama Pławińskiego.

Andrzej, syn Kaspra, wspomniany w r. 1597, współdziedzic w Mochlu 1605 r. (B.), plenipotent Jana Sędziwoja Czarnkowskiego, starosty stawiszyńskiego (G. 68 k. 193). Skwitowany w r. 1607 przez Marcina Domasławskiego z 200 zł, to jest z pierwszej raty dzierżawy Markowic (Kc. 125 k. 206v). Żeniąc się t.r. z Katarzyną Brzeźnicką, córką Hieronima i Zofii z Nietaszkowskich, przed ślubem oprawił jej 1.400 zł posagu (P. 982 k. 240, 1406 k. 10v). Od teścia Brzeźnickiego w r. 1609 nabył wyderkafem za 1.200 złp połowę wsi Małe Świniarki p. gnieźn. (P. 1406 k. 628). Po jego śmierci pozywał w r. 1612 braci swej żony, Jakuba, Stanisława i Jana Brzeźnickich, o tę sumę wyderkafową 1.200 zł (P. 988 k. 339v). Wespół z żoną połowę Świniarek w r. 1612 wydzierżawili małżonkom Sokolnickim (G. 71 k. 460), a w r. 1613 kwitowali się z tego z nimi (G. 72 k. 164, 213). Andrzej na połowie dóbr w r. 1615 oprawił żonie 1.200 zł posagu (P. 1409 k. 439). W r. 1617 oboje M-cy już nie byli posesorami Świniarek (P. 1410 k. 489v), a od Stanisława Brzeźnickiego t.r. otrzymali zapis 700 złp (P. 998 k. 1004), z czego skwitowali go w r. 1619 (P. 1002 k. 846v). Wydzierżawili w r. 1618 pod zakładem 1.500 złp od Elżbiety z Karnkowa, wdowy po Macieju Węgierskim, Jankowo Kościelne w p. gnieźn. (G. 74 k. 444v). Od Marcina Popowskiego Andrzej kupił w r. 1619 za 1.200 zł części Zdzychowic p. pyzdr. (P. 1411 k. 364). Kwitował w r. 1612 Łukasza Kłobukowskiego z zadanych ran. Katarzyna z Brzeźnickich żyła jeszcze wtedy (Kc. 127 k. 542v). Andrzej żył jeszcze w r./ 1629 (G. 79 k. 123), nie żył zaś w r. 1635, kiedy jego syn Stanisław części puste w Zdzychowicach sprzedał za 530 złp Marcinowi Czachowskiemu (P. 1418 k. 332v). W r. 1649 spisywał wzajemne dożywocie z żoną Anną Ułanowską, córką Piotra i Zofii z Pląskowskich (P. 1424 k. 45v). Nie wiem, czy nie identyczny z nim Stanisław, któremgo żonie, Mariannie Zasułtowskiej, Marcin Zasułtowski w r. 1646 sprzedał wyderkafem za 2.000 złp swą część w Orzeszkowie (P. 1422 k. 794). Byłaby to w takim razie jego pierwsza żona, rychło zmarła. Anna z Ułanowskich M-a, będąc już wdową, żyła jeszcze w r. 1684 (P. 1107 I k. 19). Zob. tablicę.

@tablica: Mochelscy

Stanisław, w r. 1618 skwitowany ze 100 złp na poczet 320 złp przez swych siostrzeńców, Stanisława i Andrzeja Janowskich, synów zmarłego Jana i żyjącej Doroty z M-ch (G. 74 k. 300). Stanisław, nie żyjący już w r. 1621, ojciec Wojciecha, Stanisława i Jana (B.). Anna M-a, w r. 1664 żona Ludwika Piotrkowskiego. Jan, juz nie żyjący w r. 1682, mąż Bogumiły Łuszczewskiej, córki Mikołaja i Barbary ze Stawskich, wtedy 2-o v. żony Macieja Włostowskiego (I. Kon. 63 k. 774v).

Ezechiel, nie żyjący już w r. 1750, jak i żona jego, Bogumiła z Pinińskich. Mieli oboje sumę 3.000 zł, zapisaną im sposobem zastawu na części Sycewa zwanej Bułakowizna przez Jakuba Obielawskiego i żonę jego Katarzynę z Łagockich. Synowie ich, Antoni i Jan, córka Teofila, żona Wojciecha Raczkowskiego. Ci synowie sumę 666 zł z powyższego zapisu cedowali w r. 1750 Antoniemu Kiełczewskiemu (I. Kon. 78 s. 392). Z synów Ezechiela, Jan był w r. 1750 mężem Marianny Bielickiej, córki Rafała i Katarzyny z Szadokierskich (ib. s. 363, 364, 905). Oboje w r. 1762 kwitowali Franciszka Dobrzyckiego, dziedzica Siąszyc, z 6.000 złp jej posagu (ib. 79 k. 307v). Jan umarł między r. 1763 (I. Kal. 204/205 k. 98) a 1769. Owdowiała Marianna, będąc chorą, celem podniesienia sumy z Błonnej p. przedeckiego, mianowała w r. 1769 plenipotentem zięcia Więckowskiego (I. Kon. 80 k. 187). Skwitowana w r. 1770 przez córkę Więckowską z 1.000 złp na poczet posagu (ib. k. 202), nie żyła już w r. 1776 (ib. 81 k. 76v). Syn Wojciech, ktoremu w r. 1776 siostra Więckowska cedowała sumę 15 zł węg. (ib.). Wojciech ten w r. 1777 kwitował Fabiana Bielickiego, łowczego bracławskiego, byłego dziedzica Wardężynka, z 1.626 zł, z sumy 6.000 zł posagu swej matki, lokowanego na Wardężynku, i z 1.500 złp spadku po zmarłej bezpotomnie Józefacie z M-ch Rychłowskiej (ib. k. 123v). Katarzyna, w latach 1770-1776 żona Feliksa Więckowskiego, o której jako o córce Jana i Bielickiej było już wyżej, to siostra tej Józefaty Rychłowskiej. Trzecią ich córką była Małgorzata, która w r. 1777, będąc jeszcze panną, skwitowała Fabiana Bielickiego z 1.500 zł wyznaczonych jej testamentem matki, oraz z 3.000 zł wyprawy i spadku po siostrze Józefacie (ib. k. 124). W r. 1783 była żoną Kazimierza Wiewiorowskiego, wdową w r. 1784, a już w r. 1785 2-o v. żoną Józefa Janiszewskiego. Żyła jeszcze w r. 1788.

Józef, w r. 1788 mąż Marianny Radolińskiej (ib. 84 k. 79v).

>Moczarscy, byli h. Łada, wiodący się ze wsi Moczarze w p. wiskim. Nie mam pewności, czy wymienieni tutaj należeli do nich. "Ur." Adam z Szymborza, ożeniony z mieszczką, teresą Gorniewiczówną, zmarły nagle 11 III 1780 r., miał synów, Aleksandra Benedykta, ur. w Szymborzu, ochrzcz. 4 IV 1763 r. (podawany do chrztu przez "sław." Gorniewiczową, burmistrzową), i Jana Stefana, ochrzcz. 27 XII 1768 r. Córki Marianna, ochrzcz. 30 I 1761 r., zmarła w r. 1762, pochowana 6 IV, i Tekla Katarzyna, ur. w Szymborzu, ochrzcz. 28 IV 1765 r. (LB, LM Inowrocław).

Piotr i Krystyna, rodzice Antoniny, ochrzcz. 4 XII 1768 r. Krystyna żyła jeszcze 5 IV 1770 r. (LB Września). Szymon, chrzestny 3 II 1781 r. (LB Inowrocław).

>Moczulscy, różni. Daniel (Moczylski) nie żył już w r. 1627, kiedy Anna Modliszewska, wdowa 1-o v. po Janie Turskim, 2-o v. po nim zawierała kontrakt z Janem Zielińskim (Py. 143 k. 47v). Jakub, mąż Elżbiety Skarmierowskiej, wdowy 1-o v. po Macieju Rudnickim, bezpotomnej, nie żyjącej już w r. 1638 (I. Kon. 48 k. 618v). Mikołajowi, synowi zmarłego Jana, w r. 1644 winien był 170 zł Piotr Drogoszewski (Py. 150 s. 299). Mikołaj w r. 1648 z chorągiewką arkebuzerów rotmistrza Wojciecha Jastrzębskiego stawał na lustracji w polu koło Gniezna (P. 173 k. 683v). Jako towarzysz spod chorągwi Jastrzębskiego wymieniony i w r. 1650 (P. 1061 k. 66v). Stanisław, sługa Stanisława Zadorskiego, wraz z nim w r. 1689 poranił w Lubiatówku Małym Władysława Raczkowskiego, który z ran tych po niewielu dniach zmarł (Kośc. 135 k. 399). Stanisław, chyba ten sam, umarł w Goli w r. 1696, pochowany 21 VII (LM Stary Gostyń).

>Moczydłowska Jadwiga w Grabowie 29 I 1749 r. zaślubiła Łukasza Piotrowskiego.

>Moczyńscy. "Szl." Jan z żoną Klarą Kownacką, zamieszkali w Szymborzu, rodzice Damazego Tomasza, ur. 18 XII 1787 r. (LB Inowrocław). Uderza to pojawienie się Szymborzu M-ch obok Moczarskich, o których było wyżej. Czy nie zachodzi tu jakaś przemienność nazwisk? "Ur." Jakub, były kapitan w regimencie Działyńskiego, i żona jego Katarzyna "de Thognion", rodzice Ignacego Józefa Bazylego, ur. w Poznaniu 20 VII 1797 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Anna przed 14 X 1818 r. wyszła za Ignacego Kraszewskiego, komisarza w Drzązgowie. Chrzestną jego syna była wtedy Józefa M-a, posesorka z Wysławic (LB Grodziszczko).

>Modelscy, byli w Małopolsce h. Brodzic (Uruski), nie wiem, czy z nich pochodzili ci, o których tu mowa. "Ur." Jakub świadek 5 II 1742 r. (LC Gołańcz). Może ten sam Jakub, dzierżawca starostwa powidzkiego, mąż Doroty "de Retsee", spisywał z nią wzajemne dożywocie w r. 1748 (G. 98 k. 224v). Ich córka, Maria Róża, ur. 9 IX 1748 r. (LB Powidz). Ten, czy inny Jakub, plenipotent w dobrach kórnickich, chrzestny 8 V 1760 r. (LB Kórnik). Dominik, chrzestny 16 IV 1745 r. (LB Lubasz). Stefan, dzierżawca Brzostku, zmarł tam 7 IV 1749 r., mając ponad 40 lat. Jego żona Dorota umarła tam 26 III 1755 r. mając 24 lata (LM Zaniemyśl).

>Modlewscy. Wojciech, w r. 1643 mąż Anny Wolskiej, córki Macieja i Elżbiety z Poniatowskich (P. 168 k. 94v). "Szl." Franciszek i Wawrzyniec M-cy, bracia rodzeni, spadkobiercy stryja Andrzeja, dożywocie wójtostwa cz. sołectwa we wsi królewskiej Modła w starostwie konińskim, za konsensem królewskim z 18 IV 1712 r., ustąpili Wojciechowi Kostrzewskiemu i żonie jego, Annie z Radzickich (I. Kon. 73 k. 159). Ci wszyscy to zapewne nie szlachta.

>Modlibogowie h. Rola, wyszli z Modlibożyc w p. inowrocł. Mikolaj z Modlibożyc, sędzia inowrocławski w r. 1449 (G. 7 k. 1v). Stanisław, Maciej, Jan i Feliks, bracia rodzeni z Modlibożyc w r. 1506 (B.). Ich siostra Zofia, zmarła przed r. 1525, byla żoną Wojciecha Kaczkowskiego, kasztelanica kruświckiego.

@tablica: Modlibogowie h. Rola

I. Stanisław, obok brata Jana w r. 1519 współopiekun bratanka Aleksandra (MRPSum. IV 12106). Dziedzic Bąbolina w r. 1524 (In. 14 k. 8), skwitowany w r. 1528 przez tego bratanka z sumy zapisanej na wsi Czyste (ib. k. 21v). Pozywał w r. 1543 bratanicę Małgorzatę, zamężną Mierzyńską z Osiecza, w związku z działami po śmierci jej ojca a swego brata (In. 15 k. 3). Nie wiem z kim był ożeniony, jego zaś synem był chyba Marcin M. z Bąbolina, nie żyjący już w r. 1565, mąż Jadwigi Krzyżankowskiej, wtedy 2-o v. żony Feliksa Żelichnickiego. Toczyła wówczas przeciwko niej sprawę o pewne grunta w Bąbolinie Małgorzata z M-ów Kratkowska (In. 16 k. 46v). Jadwiga była bezpotomna i nie żyła już w r. 1575, kiedy Żelechnicki kwitował z zapisu danego żonie przez jej pierwszego męża braci Jana i Andrzeja M-ów (In. 1 k. 498), o których będzie niżej.

II. Maciej, starosta starogardzki w latach 1507-1509, był w r. 1505 jednym z poręczycieli za Arnolda Frąckiego, kasztelana chełmińskiego, którego więził Ambroży Pampowski, wojewoda sieradzki i starosta malborski (MRPSum III 2016). Mąż Gertrudy Mgowskiej, córki Fabiana Mgowskiego (Legendorf), starosty starogardzkiego, wdowy 1-o v. po Macieju Pilawskim (Pfeilsdorf), staroście starogardzkim, z jej reką wziął posesję tej królewszczyzny i 16 VII 1507 r. potwierdził oprawę 566 zł węg. posagu, jaką miała od pierwszego męża (ib. IV 8634). Ale już 12 III 1508 r. Ambroży Pampowski dostał konsens na wykupienie Starogardu i wsi przyległych z ich rąk (ib. 323). Nie doszło to do skutku i dopiero za konsensem z 16 VII 1509 r. wykupił te dobra z rąk ich jak również z rąk dzieci Gertrudy zrodzonych z jej pierwszego męża Mikołaj Szpot z Krajowa, kasztelan gdanski (ib. 9065). Maciejowi zezwolił król 29 I 1511 r., aby wykupił Płowce w p. radziej. od Stanisława Jałbrzyka, Anny i Elżbiety oraz innych posesorów (ib. 9844), a 8 II t.r. Jerzy Plemięcki dostał konsens na wykupienie od Macieja M-a wsi Stalle(?) w p. malbor. (ib. 9915), co nie zostało zrealizowane. Z kolei Maciej uzyskał 2 IX 1512 r. zezwolenie na wykup od Wojciecha i Jana braci Kiełbasów miasta Lipna z przyległymi wsiami w ziemi dobrzyńskiej i na oprawienie tam posagu żony (ib. 10281). Płowce zezwolono 19 I 1514 wykupić od M-a Janowi Kościeleckiemu (ib. 2218), ale i ta transakcja musiała nie dojść do skutku, skoro Maciej M. 27 XI t.r. uzyskał konsens na danie żonie oprawy własnie na tej wsi królewskiej dzierżawie (ib. 2347). T.r. 15 I radzie miejskiej Elbląga zezwolił król wykupić wieś Stalle (ib. 2273). Maciej nie żył już 29 VI 1515 r., kiedy Janowi Lubrańskiemu, biskupowi poznańskiemu, król pozwolił wykupić Płowce od nie nazwanego z imienia syna Macieja (ib. 10566), oczywiście Aleksandra. Owdowiała Gertruda wskutek kontraktu, jaki wraz z córką (oczywiście z pierwszego męża) Barbarą, żoną Jana Balińskiego, kasztelana rypińskiego, zawarła z opiekunami Aleksandra M-a, swego nieletniego syna z drugiego małżeństwa, uzyskała 13 VIII 1516 r. potwierdzenie swego posiadania wsi Sowiczowo w p. inowrocł., stanowiącej tenutę syna (ib. 10987). Żyła jeszcze 5 III 1519 r. (ib. 12106).

Aleksander, syn Macieja i Mgowskiej, w latach 1516-1525 nieletni, pozostający pod opieką stryjów, Jana i Stanisława. Od tych opiekunów jak i od matki Aleksandra Jan Turek Łącki za konsensem królewskim z 5 III 1519 wykupił wieś Płowce w p. radziej. (ib. 12106). Aleksander, wciąż jeszcze nieletni, kwitował w r. 1525 stryja Stanisława z sumy zapisanej na wsi Czyste (In. 14 k. 21v). Uzyskał 4 II 1528 r. konsens królewski na wykupienie wsi Wielawieś (MRPSum IV 15479). Dziedzic w Sławęcinku, od Andrzeja Grabskiego, kasztelana kruświckiego, odebrał sumę 600 zł posagu za jego córką a swoją żoną Małgorzatą i tę sumę oprawił jej zrazu w r. 1532 na dworze i przyległościach w Sławęcinku (In. 14 k. 69) w p. inowrocł., zaś w r. 1535 posag 700 zł zabezpieczył na całym Sławęcinie i na połowie Sowikowa w p. inowrocł. (ib. k. 119). Na przejęcie z jego rąk wsi królewskiej Sowikowa dostał 31 III 1540 r. konsens Jan Kościelniecki, wojewoda inowrocławski (MRPSum IV 20248), ale 20 II 1544 r. Aleksander uzyskał konsens na zachowanie do żywotniej posesji tej wsi i oprawienie tam posagu żonie (ib. 21364), co nie przeszkodziło Janowi Kościelnieckiemu, teraz już wojewodzie łeczyckiemu, wyjednać 6 II 1545 r. nowego konsensu na wykup Sowikowa (ib.21803). Aleksander w r. 1545 od Macieja Mokrskiego kupił za 1.100 zł wieś Trlag w p. gnieźn. (P.1395 k.191). Jeme, dziedzicowi Sławęcina i Trlągu w r. 1546 Anna z Dębnickich Mokrska scedowała swą oprawę na Trlągu (In.15 k.31). Trzymał zastawem w r. 1550 tę wspomnianą wyżej wieś królewską Sowikowo, daną t. r. wieczyście Bernardowi Trleskiemu (MRPSum IV 4805). Trlęski wieś tę sprzedał za 2.000 zł węg. Aleksandrowi M-owi, na co królewskie potwierdzenie dane 2 IV 1552 r. (ib. 5630). Chyba żył jeszcze w r. 1555 (B.). Ożeniony był z Małgorzatą (Grabską?), która za konsensem królewskim z 7 VI 1583 r. swoje dożywotnie prawa do Sowikowa cedowała synowi Andrzejowi (M. K. 127 k. 340). Synowie Aleksandra, Jan i Andrzej. Z córek, Małgorzata, w r. 1553 żona Piotra Sośnickiego. Zofia, w r. 1575 żona Wojciecha Grochowieckiego Barbara, w r. 1575 jeszcze niezamężna, dostała wtedy od swej rodzonej ciotki, Elżbiety z Grabi, wdowy po Michale Lubienieckim, cesję 500 zł z sumy 3.000 złp zapisanych przez Jana M-a (In. 1 k. 516v). T. r. wyszła za Wojciecha Wolskiego.

1. Jan, syn Aleksandra, łowczy inowrocławski w r. 1579 (In. 144 k. 374v). Wraz z bratem Andrzejem w r. 1574 dziedzic w Bąkowie (ib. k. 45v). Od Wojciecha Grochowickiego, łowczego brzeskiego, dostali z tym bratem zobowiązania oprawienia 300 zł posagu, który mu wypłacili za jego żoną a swoją siostrą Zofią (In. 1 k. 541v). Obaj od Seweryna Trlęskiego kupili w r. 1576 (lub przed tą datą) wsie Trląg i Suchodół w p. gnieźn. (M. K. 113 k. 286v, 511v). Pozywani byli w r. 1577 przez siostrę Zofię, zamężną Grochowicką, w sprawie testamentu zmarłej ciotki Elżbiety z Grabskich Lubienieckiej, łowczyny brzeskiej (In. 144 k. 194). Jan wraz z Janem Kołudzkim w r. 1579 pozywał Andrzeja Broniewskiego, posesora ról zwanych Folwarczkiem we wsi Suchodół i łąk w Broniewicach (P. 932 k. 489). Pozywał w r. 1584 Andrzeja Kołudzkiego, dziedzica części Trląga (G. 274 k. 6v). Od braci, Herkulesa, Ulissesa i Wojciecha Obodzieńskich w r. 1593 (lub nieco wcześniej) kupił za 5.000 zł części Wielkiego Obodna (dziś Obudno) i Ostrożców (dziś Ostrowce) w p. kcyń. (P. 1400 k. 1060). Umarł między r. 1599 a 1603 (G. 66 k. 124, 337 k. 402). Pierwszą żoną Jana była Zofia z Łukowa Białośliwska, córka Jana, której, jeszcze jako narzeczonej, 13 VI 1573 r. oprawił 2.300 zł posagu na połowie dóbr mających mu przypaść z działu z bratem Andrzejem (N. 215 k. 172). Wzajemne dożywocie spisali oboje w r. 1577 (ib. k. 220v). Ożenił się Jan powtornie z Anną Łubowską, za którą krótko przed ślubem, 27 IV 1591 r., otrzymał od jej braci zapis 600 złp posagu, a zobowiązał się oprawić to na połowie wsi Trąg i na części wsi Suchodół (G. 64 k. 252v). Będąc wdową, Anna wydzierżawiła w r. 1618 części Obodna i Ostrożców pasierbowi Janowi M-wi (G. 74 k. 425v). Żyła jeszcze w r. 1625 (Kc. 19 k. 408v). Z pierwszej żony synowie, Jan i Stanisław, oraz córki, Zofia, w latach 1595-1626 żona Andrzeja Objezierskiego, wdowa w r. 1639, i Agnieszka, wydana 1-o v. krótko po 24 IV 1610 r. za Jana z Krusina Sierskiego, podczaszego inowrocławskiego, żyjącego jeszcze w r. 1617, wdowa w r. 1623, 2-o v. w r. 1626 żona Macieja Borkowskiego. Była, jak się zdaje, jeszcze córka Katarzyna, w r. 1629 żona Krzysztofa Konarskiego, której ojciec zapisał był 1.000 złp posagu. Oboje Konarscy nie żyli już w r. 1638 (G. 80 k. 500).

1) Jan, syn Jana i Białośliwskiej, wraz z bratem od ojca otrzymał w r. 1593 zapis 1.500 długu, zabezpieczonego na jeziorze Głogowieckim w p. gnieźn. (Kc. 121 k. 67). Kwitował ojca w r. 1595 z 750 zł (ib. k. 836). Zawierał w r. 1603 ugodę działową z bratem względem dóbr Trląg, Suchodół i Obodno (G. 337 k. 402v). Janowi z Krusina Sierskiemu w r. 1610 zapisał 1.000 złp posagu i 250 złp w wyprawie za siostrą Agnieszką, jego żoną przyszłą (G. 70 k. 413v). części w Suchodole, przypadłe z działów z bratem, ustąpił był temu bratu Stanisławowi, ale w r. 1617 otrzymał je od niego z powrotem (G. 74 k. 270). dziedzic Trląga w r. 1623 (G. 76 k. 388). Wraz z siostrami Obiezierską i Borkowską w r. 1626 pozywał Aleksandra Białośliwskiego o zagarnięcie w Pakosławiu po śmierci rodzonej ich ciotki, Barbary z Białosliwskich Dobczyńskiej, 1.000 zł gotowizną oraz ruchomości po niej (Py. 143 k. 97). Dziedzic częsci Suchodołu, skwitowany w r. 1636 z winy banicji przez Zofię z Chłapowskich Mieszkowską (P. 1033 k. 827v). Umarł w r. 1639, krótko przed 28 XII (P. 165 k. 27). Jego pierwszą żoną była Anna Wąsowska (P. 1048 k. 546v, 1421 k. 130), drugą w r. 1635 Zogia Buszkowska, córka Michała, wdowa 1-o v. po Adamie Pląskowskim (G. 80 k. 50; P. 1033 k. 849). Będąc już wdową, w r. 1640 pozywała pasierba Wojciecha M-a i mężowskiego zięcia Stanisława Makowieckiego o to, iż zaraz po śmierci jej męża przybyli do jego dóbr z Trlągu, gdzie ciało zmarłego jeszcze "nie ochędożone" leżało, i wygnali ją z tych dóbr (P. 165 k. 27). Sumę 1.000 złp, za którą mąż zastawił jej Trląg, scedowała w r. 1641 Mikołajowi Bogwiedzkiemu (G. 80 k. 890), chyba już wtedy 3-o v. idąc za niego. Była jego żoną w r. 1643 (P. 1048 k. 565v). Umarła w r. 1644 lub 1645 (P. 169 k. 508v, 1052 k. 222). Z pierwszej żony syn Wojciech. Stanisław, Remigian (Eremian), Andrzej i Krzysztof zapewne też z pierwszego małżeństwa, jak również i córka, której z imienia nie znam, a która była żoną Stanisława Makowieckiego, występującego w r. 1640.

(1) Wojciech, syn Jana i Wąsowskiej, w r. 1640 dał zobowiązanie swej macosze, iż wyda jej pewnych poddanych z Trląga (G. 80 k. 762). Skwitowany w r. 1643 przez Mikołaja Bogwiedzkiego, trzeciego męża tej macochy (P. 1408 k. 564v). Części ojczyste swoje i swych braci, Stanisława, Remigiana, Andrzeja i Krzysztofa t.r. sprzedała wyderkafem za 2.000 złp Janowi Krzesinskiemu i żonie jego Annie z Zielińskich (P. 1421 k. 130). Dziedzic części Trląga, żył jeszcze w r. 1644, kiedy to pozywał go Wojciech Parczewski (P. 169 k. 676). Nie wiem, czy ten sam Wojciech był chrzestnym 2 VII (LB Ludziska).

(2) Stanisław, syn Jana i zapewne Wąsowskiej, chyba identyczny ze Stanisławem, którego w r. 1650 skwitował ze sprawy Kazimierz Buszkowski (P. 116 s. 515).

(3) Eramian (Remigian), syn Jana i zapewne Wąsowskiej, wraz z brami swymi, Andrzejem, Krzysztofem i Stanisławem, występował w r. 1644 przeciwko Mikołajowi Bogwiedzkiemu jako "rzekomemu" nabywcy praw od żony swej, ZXofii z Buszkowskich, i od Wojciecha M-a (P. 169 k. 508v).

Stanisław, syn Jana i Białośliwskiej, podczaszy inowrocławski w r. 1613 (P. 1408 k. 665v) i 1614 (P. 1409 k. 271v), wymieniony w r. 1617 juz bez tego urzędu (G. 74 k. 270). Wspomniany w zapisie ojcowskim z r. 1593 (Kc. 121 k. 67), w r. 1598 kwitował ojca z 750 zł (Kc. 123 k. 23v). Zawierał w r. 1603 z bratem ugodę działową (G. 337 k. 402v). Janowi z Krusina Sierskiemu w posagu za swą siostrą Agnieszką zapisał w r. 1610 gotowizną 1.000 złp i w wyprawie 250 złp (G. 70 k. 415). Część wsi Obodno i Ostrowce (Ostrożce), należną mu z działu z bratem, w r. 1611 sprzedał wyderkafem za 4.000 złp Annie ze Słup, wdowie po Janie Konarskim (P. 988 k. 41, 1407 k. 585v). Obodno w r. 1613 sprzedał wyderkafem za 3.000 złp Jadwidze z Sapińskich Jaskóleckiej (P. 1408 k. 665v). Całą wieś Suchodół w r. 1614 sprzedał wyderkafem Janowi Rzegnowskiemu i żonie jego Katarzynie z Mierzewskich (P. 1409 k. 271v). Nabywszy od brata Jana jego części w Suchodole, zwrócił mu je w r. 1617 (G. 74 k. 270). Dziedzic dóbr w Trlągu, Suchodole, Obodnie, Ostrowcach, był w r. 1618 mężem Doroty Trąbskiej, córki Jana, podczaszego gostyńskiego, dziedzica miasta Trąbki, wdowy 1-o v. po Janie Jaczkowskim, dziedzicu Parzynna w ziemi gostyńskiej (G. 337 k. 409v). Żył jeszcze w r. 1619 (Kc. 118 k. 85v), nie żył już w r. 1638 (G. 80 k. 500; Z. T. P. 29 s. 654). Synowie: Paweł, Aleksander i Jan w r. 1638 (ib.). Z nich, Aleksander i Jan w imieniu własnym i Pawła w r. 1639 pozywali Jakuba Radojewskiego cz. Zakrzewskiego (P. 164 k. 85). Jan w imieniu swoim i brata Aleksandra w r. 1640 kwitował ks. Michała Działyńskiego, sufragana warmińskiego i opata mogileńaskiego, jak również cały konwent mogileński, ze sprawy o poddankę z Trląga (G. 80 k. 640). Wszyscy trzej bracia w r. 1648 byli pozywani przez braci Jerzykowskich (P. 173 k. 265).

2. Andrzej, syn Aleksandra, za konsensem królewskim z 7 VI 1583 r. dostał od matki Małgorzaty cesję praw dożywotnich do wsi Sowikowo w p. inowrocł. (M. K. 127 k. 340). Dziedzic Sławęcina w latach 1575-1588 (N. 56 k. 377v). Żoną jego była Anna Żelechnicka, córka Feliksa, ktorej w r. 1575 oprawił posag 2.000 zł, od teścia zaś dostał ruchomości w Bąbolinie p. inowrocł. (In. 1 k. 344, 350). Syn Aleksander.

Aleksander, syn Andrzeja i zapewne Żelechnickiej, dostał w r. 1597 od Anny z Kołudzkich Szeliskiej, pisarzowej grodzkiej nakielskiej, cesje jej części sumy 1.704 zł, którą Andrzej M. zapisał był jej stryjowi Walentemu Kołudzkiemu (N. 163 k. 187). Dziedzic Sławęcina w p. inowrocł. 1613 r. (B.). Bezpotomny, nie żył już w r. 1633 (In. 14 k. 179v). Jego żoną była w r. 1616 Anna z Krusina Sierska, wdowa 1-o v. po Macieju Ostrowskim (B.; Z. T. P. 27 s. 1890), występująca jako wdowa w r. 1633, kiedy ją pozywał stryjeczny brat męża, Jan M., łowczyc inowrocławski (In. 14 k. 179v). Żyła jeszcze w r. 1655 (N. 227 k. 322v).

III. Jan, mianowany kasztelanem konarskim kujawskim 3 XII 1518 r. (MRPSum IV 11975). Skwitowany wraz z bratem Stanisławem w r. 1524 przez szwagra Wojciecha Kaczkowskiego, kasztelana kruświckiego, z 50 zł ze wsi Gąsino p. przedeckiego, pochodzących z posagu jego zmarłej żony, Zofii z Modlibożyc, ich siostry rodzonej (In. 14 k. 8). Dziedzic w Modlibożycach w r. 1530 (G. 29 k. 84), pozywał w latach 1534 i 1535 Benedykta i Wawrzyńca Dobieszewskich (G. 262 k. 123v, 225). Od Anny Ruchockiej, wdowy po Macieju Baciszewskim(?), otrzymał wiecznością w r. 1537 dobra w Wielkim i Małym Ruchocinie, które ona dziedziczyła po bracie Jarosławie Ruchockim (P. 1394 k. 152v). Umarł na krótko przed 17 XII 1537 r., kiedy kasztelania była dana jego następcy (MRPSum IV 18912). Pierwszej żony Jana nie znam, drugą była Małgorzata Golińska, córka Wincentego, której w r. 1530 oprawił na części wsi Wolicy 200 grz. posagu i 50 zł wyprawy (G. 335a k. 130), a która w r. 1539 była już 2-o v. za Jerzym Siemikowskim. Pozywała w r. 1542 Małgorzatę, corke swego pierwszego męża, o uiszczenie 100 grz. (P. 881 k. 189). Z pierwszego małżeństwa był syn Stanisław i Córki, Katarzyna i Małgorzata. Katarzyna była w r. 1539 żoną Marcina Chodowskiego, chorążego inowrocławskiego, żyła jeszcze w r. 1555, będąc już wdową. Małgorzata, w r. 1541 żona Benedykta Osieckiego cz. Mierzyńskiego (Miezyńskiego), była w r. 1543 pozywana przez stryja Stanisława M-a z Bąbolina o niedopełnienie działów dóbr pozostałych po kasztelanie (In. 15 k. 3). Byla w r. 1565 2-o v. żoną Andrzeja Kretkowskiego, kasztelanica brzeskiego kujawskiego.

Stanisław, syn Jana, kasztelana konarskiego kujawskiego, w r. 1539 płacił winę, bo nie stanął z pozwu macochy Małgorzaty Golińskiej o wygnanie jej ze wsi oprawnej Wolica w p. gnieźn. (P. 878 k. 67v). Dziedzic w Modlibożycach, Pieraniach i innych dobrach, t.r. zapisywał macosze dług 200 grz. (G. 32 k. 42). Bezdzietny, umarł t.r., a spadkobierczyniami były siostry, Katarzyna i Małgorzata (P. 878 k. 263v).

>Modlibowscy h. Drya, wzięli nazwisko od Modlibogowic w p. koniń. Przechna z Modlibogowic winna była w r. 1424 dać 50 grz. (bez dwóch kop) Marcinowi i Janowi z Dziećmiarowic, z zabezpieczeniem na wsi Bilino p. pozn. (P. 7 k. 166). Miała w r. 1443 termin z Wawrzyńcem ze Stramic (Py. 10 k. 45). Katarzyna z Modlibogowic (z Modlibogowa), dziedziczka części w tej wsi, w latach 1471-1476 żona Zygmunta z Czyżewa. Siostra jej, nie żyjąca już w r. 1472, Jadwiga była żoną Marcina z Przespolewa (I. Kal. 2 k. 221v, 384v). Chyba synem tej Katarzyny i Zygmunta z Czyżewa, którego niekiedy pisano też M-im, był Wawrzyniec M. "Zygmuncic", któremu Marcin Grabieniecki zapisywał w r. 1502 dług 13 grz. (I. R. Kon. 1 k. 310). Ozjasz M., dziedzic w Modlibogowicach i w częściach Malego Wardężyna, nabytych od Stanisława z Małego Wardężyna (I. Kon. 3 k. 8), nie żył już w r. 1486, kiedy wdowa po nim, Przechna swoje części ojczyste we wsiach Trzek w p. pozn. i Dziećmiarowice w p. pyzdr. rezygnowała swym synom, Jakubowi i Janowi, niedzielnym dziedzicom w Modlibogowicach (P. 1386 k. 66). Miał Ozjasz także córkę Jadwigę, żonę Jakuba Gorzyckiego. Drugi z jego synów, Jan występował w r. 1466 (Kon. 2 k. 98v) a potem w latach 1475-1499, kiedy obok brata współdziedziczył w Modlibogowicach, Dziećmiarowicach i Myszakowie w p. kon.

Jakub, syn Jana i Przechny, współdziedzic w Modlibogowicach, występował pierwszy raz w r. 1469 jako stryj nieletniej Małgorzaty, córki zmarłego Jana ze Rzgowa i z Modlibogowic (I. Kon. 2 k. 127). Wespół z tym swoim niedzielnym bratem w r. 1475 wydzierżawili części w Dziećmiarowicach na trzy lata za 24 grz. od Doroty Dziećmiarowskiej i od jej syna Macieja (Py. 15 k. 175). Od wspomnianej wyżej Małgorzaty, córki Jana ze Rzgowa, teraz już żony Marcina Grabienickiego, Jakub w r. 1482 wziął w zastaw w sumie 13 grz. długu jej część w Modlibogowicach (I. Kon. 1 k. 133v), a w r. 1483 inną jej część w tejże wsi, wespół z bratem, za sumę 26 grz. długu (ib. k. 142). Występował w r. 1486 jako stryj Małgorzaty, żony Jakuba Modlskiego, dziedziczki w Rzgowie (P. 1387 k. 38). Od tej Małgorzaty, już wdowy, obaj z bratem kupili w r. 1492 za 50 grz. dwa i pół łanów roli i część boru w Modlibogowicach (P. 1387 k. 179v). Wraz z tym bratem kupili byli za 85 grz. części we wsi Myszakowo od Katarzyny, żony Pawła Piaskowskiego, i jej siostry Zofii, żony Walentego, mieszczanina z Radziejowa. Zobowiązali się w r. 1496, iz jej wypłacą z tej sumy 32 grz. (I. Kon. 1 k. 263). Obaj zawarli w r. 1497 z tymi siostrami ponowny kontrakt kupna części w Myszakowie wraz z prawem bliższości do tej wsi po stryju rodzonym Janie Osieńskim, tym razem za sumę 90 grz. (P. 1383 k. 140). Oczywiście to stryj owych sióstr. Intromitowani do tych części w r. 1499 (I. Kon. 4 k. 54). O części w Dziećmierowicach Jakub w r. 1496 procesował się z braćmi z Szlachcina (Py. 15 k. 390v). On i Jan w r. 1497 brali w zastaw łan roli osiadłej w Modlibogowicach od Marcina z Modlibogowic, który był im winien 10 grz. (I. Kon. 1 k. 269v). Trzymał Jakub w r. 1501 także i dwa łany roli osiadłej we wsi Biała w p. kon. (P. 1389 k. 137v). Od Elżbiety wdowy po Szymonie Królikowskim, i od jej syna Stanisława, którzy byli mu winni 15 grz., wziął w r. 1502 w zastaw łan osiadły w tejże wsi (I. Kon. 1 k. 312v). Skwitowany w r. 1504 przez opiekunów Wawrzyńca Zygmunra (Zygmunda), dziedzica z Modlibogowic, z odbioru 14 grz., do których płacenia corocznie z ojcowizny tego Wawrzyńca zobowiązał się był przed czterema laty (I. R. Kon. 1 k. 322v). Nie żył juz w r. 1514 (Z. Kon. 6 k. 6v). Żoną jego była Katarzyna, wdowa 1-o v. po Janie Twardowskim, która w r. 1494 oprawę posagu i wiana, daną jej przez pierwszego męża na Twardowie w p. kal., sprzedała wyderkafem za 100 grz. Janowi Magnuszewskiemu. Przy tej transakcji towarzyszył jej rodzony brat Mikołaj Czartkowski (P. 1383 k. 15v). Od Jakuba M-go otrzymała w r. 1471 oprawe 100 grz. posagu na trzech częściach Modlibogowic (P. 1385 k. 104). Pozywała w r. 1487 Bernarda Magnuszewskiego (I. Kal. 3 k. 375). Nie żyła juz w r. 1517, kiedy to do jej dóbr posagowych uzyskała intromisję jedna z jej córek, Małgorzata zamęzna Godziątkowska (I. Kon. 1 k. 468). Syna znam tylko jednego, Jana, córek aż dziewięć. Z nich, Anna, już nie żyjąca w r. 1535, była w r. 1517 żoną Wojciecha Wierzchowskiego, wdowa po nim w r. 1518. Agnieszka występowała w r. 1517 jako wdowa po Jerzym Osieckim. Jadwiga była w r. 1517 żoną Balickiego, a Dorota wtedy żoną Cucharskiego (Czucharskiego?). Barbara, w latach 1499-1517 zona Jana Kosmowskiego, wdowa po nim w r. 1547. Małgorzata, w latach 1517-1523 żona Grzegorza Godziątkowskiego Wielocha. Katarzyna, niezamężna, wspomniana w r. 1517, kwitowała w r. 1528 bratanka Jakuba ze swych dóbr rodzicielskich w Modlibogowicach i Wyszakowie, Jakub zaś zobowiązał się płacić jej dwie grzywny rocznie (I. Kon. 2 k. 145v). Żyła jeszcze w r. 1539, kiedy wzywała tego bratanka do uiszczenia się z należnego sobie rocznego czynszu (ib. 3 k. 119). Uszula, najpierw w latach 1517-1518 za Wojciechem Sulisławskim, potem 2-o v. w r. 1533 zona Wojciecha (Olbrachta) Bartoszewskiego. Wreszcie Marta, w latach 1514-1517 za Janem Osieckim. Wszystkie te siostry w r. 1517 zobowiązały sie pod zakładem 60 grz. zdeponować w kancelarii grodzkiej konińskiej klejnoty, które wzięły w wyprawach od swej matki (ib. 1 k. 474v).

Jan, syn Jakuba i Katarzyny (Czartkowskiej?), występował w r. 1507 jako wuj Agnieszki Kiszewskiej, 1- o v. Ruchockiej, 2-o v. Lisieckiej, towarzysząc jej przy transakcji prawnej (I. Z. Kon. 6 k. 1v). Część swą dziedziczną we wsi Trzek p. pozn. w r. 1510 sprzedał za 60 grz. Jadwidze Siekierzeckiej, żonie Jana Trzeckiego (P. 786 s. 218). Skwitowany w r. 1516 przez siostrę Martę zamężną Osiecką z posagu (I. Kon. 1 k. 463). Umarł tego samego roku, bowiem dowiadujemy się, że ju z w r. 1516, po jego śmierci, jako opiekunowie nieletnich synów jego, Jakuba i Marcina, występowali ks. Stanisław Siejuski, pleban w Grabienicach, i Marcin Grabienicki jako stryjowie, Jan Sławski jako wuj. Czwartą częśc Modlibogowic i połowę Myszakowa sprzedali oni wtedy wyderkafem za 100 zł matce swych pupilów, owdowiałej Katarzynie Sławskiej, córce Stanisława, tytułem zabezpieczenia jej posagu (P. 1392 k. 91v). Katarzyna Sławska, zanim wyszła za M-go, była 1-o v. żoną N. Kiełczewskiego. Ją i syna jej Jakuba M-go arbitrzy godzili w r. 1518 z siostrą jej męża, Małgorzatą Godziątkowską (Kon. 4 k. 44v). Kwitowała t.r. ich oboje, matkę i syna, inna siostra męża, Anna Wierzchowska (I. Kon. 1 k. 487). Katarzyna w r. 1522 kwitowała z 15 grz. swego rodzonego brata Jana Sławskiego (ib. 2 k. 9v). T.r. od Elżbiety, żony Jana Czyżewskiego, kupila za 14 grz. częśc w Modlibogowicach, odziedziczoną po Wawrzyńcu M-im zwanym Zygmuncikiem (Zygmundem) (ib. 2 k. 27v, 28). Inną część w tej wsi kupiła w r. 1523 za 30 grz. od Marcina Czyżewskiego Miroszka, stryjecznego brata i wspólspadkobiercy wspomnianego wyżej Wawrzyńca M-go (P. 1392 k. 509v). Dwie te transakcje zostały utwierdzone ostatecznie w r. 1525, kiedy Marcin Czyżewski i jego bratanica Elżbieta, żona Jana Czyżewskiego, trzecią część w Modlibogowicach, zwaną Zygmuntowską, zrezygnowali za 60(!) grz. Katarzynie (P. 1393 k. 76). Jeszcze inną część Modlibogowic kupiła w r. 1526 za 50 kop gr. czyli za 40 grz. od Wojciecha Siejuskiego, spadkobiercy rodzonego stryja ks. Stanisława Siejuskiego, plebana w Grabienicach (I. Z. Kon. 6 k. 32v; I. Kon. 2 k. 117v). Od Małgorzaty, wdowy po Andrzeju Myszakowskim, kupiła w r. 1529 za 14 grz. część w Myszakowie (I. Kon. 2 k. 173). Wespół z synem Jakubem nabyła w r. 1530 od Krystyna, Andrzeja i Wojciecha Błonickich, ich częśc w Modlibogowicach, w dziedzinie zwanej Zygmuntowską, spadłą po wspomnianym wyżej Wawrzyńcu Zygmunciku (ib. k. 198v). Nie żyła już w r. 1531 (I. Z. Kon. 6 k. 63). Z synow, o Jakubie niżej, o Marcinie wiem tylko ze wzmianki z r. 1516, o której już była mowa.

Jakub, syn Jana i Sławskiej, nieletni w r. 1516 (P. 1392 k. 91v), skwitowany w r. 1517 przez Jana Osieckiego z 30 grz. posagu swej ciotki rodzonej a jego żony, Marty (I. Kon. 1 k. 473). Jeszcze nieletni, działający w asyście stryja Marcina Grabieńskiego, burgrabiego konińskiego, i wuja ks. Stanisława, plebana w Grabienicach, w r. 1521 sprzedał swą część w Dziećmiarowicach p. pyzdr. za 60 grz. Andrzejowi z Górki, kasztelanicowi poznańskiemu (P. 1392 k. 412). Od Anny, wdowy po Andrzeju Trąmpczyńskim, i Jadwigi, wdowy po Andrzeju Czyżewskim, sióstr rodzonych, dziedziczek we wsi Modła Bieniasza (Bienna Modła) współspadkobierczyń po swym "bracia", Wawrzyńcu M-im Zygmuncicu(!), kupił w r. 1526 za 50 grz. ich częśc w "Zygmuntowskiej" dziedzinie Modlibogowic (I. Kon. 2 k. 121). Inne tamtejsze części w r. 1527 nabył za 60 grz. od swych ciotek, Anny Modlskiej, wdowy po Janie Sarnowskim, i Jadwigi Modlskiej, żony Stanisława Wroniawskiego. Zmarły Wawrzyniec M. był tych pań bratem z wuja rodzonego (P. 1393 k. 167v). Od jana Myszakowskiego kupił jakub t.r. za 40 grz. częśc w Myszakowie (ib. k. 168v). Od Andrzeja i Wojciecha, braci Błonickich, w r. 1530 nabył za 20 grz. ich część w Modlibogowicach, pochodzącą ze spadku po Wawrzyńcu Zygmunciku (I. Z. Kon. 6 k. 58v), a w r. 1531 trzeci z braci, Jan Błonicki potwierdził tę dokonaną na rzecz Jakuba transakcję (ib. k. 63). Swoją macierzystą częśc w mieście Ostrów oraz we wsiach Krępe i Kamienica wraz z częścią młyna wodnego w Krępem w p. kal. w r. 1533 sprzedał wyderkafem za 100 grz. przyrodniemu swemu bratu, Maciejowi Kiełczewskiemu (I. Kon. 2 k. 311v). Ugodził się w r. 1534 z tym, bratem o ich dobra macierzyste położone w Modlibogowicach (ib. k. 341v). Temu bratu w r. 1550 dopisał do powyższej sumy wyderkafowej dalsze 100 grz. (I. Z. Kon. 6 k. 165). Kembłowskich, synów Mikołaja, burgrabiego ziemskiego pyzdrskiego, w r. 1558 skwitował ze 100 grz. posagu, który siostra Jakuba M-go, jego dziada, wniosła była ongiś mężowi Jakubowi Gorzyckiemu (P. 176 k. 336; G. 262 k. 327). Od Marka Wardęskiego zwanego Myszakowskim w r. 1558 otrzymał donację części w Wardężynie w p. kon., odziedziczonej po bracie Macieju (I. Z. Kon. 6 k. 208). Od "szl." Błażeja i Zofii, żony "ucz." Macieja, rodzeństwa Maciejaków (Matthyak), w r. 1560 kupił za 300 grz. ich część we Wrąbczynie p. kon. (P. 1396 k. 882), zaś w r. 1568 za taką sumę część w tejże wsi od Benedykta Wardęskiego (R. Kal. 3 k. 63v). Od Kaspra Grabieńskiego w r. 1566 kupił za 400 zł połowę łanu pustego w Wietnicy p. kon. (P. 1397 k. 514). Od Aleksandra Mokronoskiego kupił > w r. 1573 za 2.500 złp części we wsiach Łukom, Łomowo i w pustce Bukowo p. kon. > (P. 1398 k. 390). Całe Wardężyno w r. 1577 dał wieczyście synowi Kasprowi (R. Kal. 4 k. 385). Już nie żył w r. 1578 (I. Kon. 18 k. 99v). Jego żoną była Anna Suchorzewska, córka Jana, której w r. 1537 zobowiązał się zapewnić oprawę 300 zł posagu na całych Modlibogowicach oraz na połowie części w mieście Ostrów i we wsiach Krępe i kamienica. Wyłączył od tej oprawy Myszaków (I. Kon. 3 k. 51). Ostatecznie jednak oprawił ów posag w r. 1539 na połowach Modlibogowic i Myszakowa jak również na połowach części miasta Ostrowa, wsi Krępe i Kamienica (I. Z. Kon. 6 k. 100). Anna w r. 1576 skasowała swą oprawę na Modlibogowicach (I. Kon. 44 s. 636), zas od męża tego roku uzyskała oprawę 1.000 zł posagu na częściach wsi Łukom i Łomowo, oraz pustej Jemielno i Bukowo (R. Kal. 4 k. 313). Synów był czterech: Feliks, Kasper, Sebastian i Bartłomiej. Z córek, Małgorzata zmarła po r. 1588, była w r. 1561 żoną Ambrożego Koszutskiego. Zofia, zmarła przed r. 1585, żona 1-o v. Bartłomieja Rogaskiego cz. Gorskiego, wyszła w r. 1576 2-o v. za Jana Dobrosołowskiego. Agnieszka, w r. 1578 jeszcze niezamężna (I. Kon. 18 k. 99v), zmarła przed r. 1597, była w r. 1581 żoną Stanisława Bielickiego. Wreszcie Anna, w r. 1578 też niezamężna, zmarła po r. 1617, w r. 1589 żona Wojciecha Biernackiego cz. Gorzyckiego.

I. Feliks cz. Szczęsny, syn Jakuba i Suchorzewskiej, z przeprowadzonego w r. 1578 działu z bracmi otrzymał całą wieś Myszaków, wolną od wszelkich ojcowskich długów (ib.). Potem nabył jeszcze od brata Sebastiana jego części we wsiach Łukom, Łazy, Grzązin i Ostrówko (P. 1403 k. 43). Żył jeszcze w r. 1584 (I. Kon. 21 k. 125), nie żył zaś w r. 1597, kiedy jego córka, Aleksandra, żona Jana Goślickiego, w grodzie latyczowskim sprzedawała swe części w Myszakowie swoim niemzamęznym siostrom, Annie i Katarzynie (Py. 131 k. 265v). Nie wiem, kto był matką owych córek Feliksa. W r. 1599 Anna była już żoną Melchiora Puczyniewskiego, a Katarzyna była wtedy żoną Pawła Wilkotarskiego.

II. Kasper, syn Jakuba i Suchorzewskiej, otrzymał, jak już widzieliśmy, od ojca w r. 1577 Wardężyno, zaś z działów przeprowadzonych z braćmi w r. 1578 wziął całe Modlibogowice z Wietnicy, którą ojciec nabył od Kaspra Grabieńskiego, sprzedał w r. 1581 za 200 zł Janowi Rozdrażewskiemu (R. Kal. 5 k. 194). Od Jerzego Rusockiego kupił w r. 1583 za 20.000 złp częsci wsi Rusocice, Kozimino, Podłużyce i Głogowa z Rudą Żelazną, wieś Piorunowo z folwarkiem zwanym Rdzaki, wsie Międzylesie, Polikno, Małyszyn w p. kon. i dwór w Warszawie zwany Sokołów (R. Kal. 5 k. 312). Do tych wszystkich dóbr intromitował się w r. 1584, ale przy tej okazji mowa o 30.000 złp jako cenie kupna (I. Kon. 21 k. 92v). Od Stanisława Wardęskiego w r. 1590 uzyskał rezygnację całej wsi Wardężyno Małe, która ten skupił był częsciami od rodziców swych i braci (R. Kal. 6 s. 352). Dobra kupione od Jerzego Russockiego najpierw zastawił Stanisławowi Russockiemu, kasztelanowi santockiemu, potem w r. 1593 rezygnował mu je (ib. s. 755). Żył jeszcze w r. 1594 (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 30), nie żył już w r. 1596 (I. Kal. 63 k. 596). Może do tego Kaspra odnosi się dzienna data zgonu, 8 XII, zanotowana w Nekrologu Norbertanów w Strzelnie. Tu tez wzmianka, że miał żonę Annę. Jego żoną była Anna Pawłowska, pisząca się z Nowejwsi, niekiedy z Werbna, córka Piotra, która jeszcze przed ślubem, 10 V 1575 r., otrzymała od swego przyszłego teścia, Jakuba M-go, oprawę 2.670 zł posagu na częsciach Wardężyna i Wietnicy (P. 1398 k. 576v). Na ten jej posag złożyły się, suma 1.670 zł z dobr rodzicielskich, dana przez Mikołaja Pawłowskiego, stryja i opiekuna, oraz 1.000 zł od wuja Melchiora Konarzewskiego. T.r. juz po ślubie skwitowała wuja z tego tysiąca zł (P. 926 k. 119v). Skasowała swoją oprawę w r. 1580 (P. 934 k. 359v). Będąc już wdową, w r. 1598 kupiła od Jana Wardęskiego i jego żony Katarzyny Szypłowskiej za 400 zł ich części w Wardężynie w p. kon. (P. 1402 k. 571). Od bratanic mężowskich, córek Feliksa M-go, to znaczy od Anny Puczyniewskiej i katarzyny Wilktarskiej, kupiła w r. 1599 za 3.300 złp wieś Myszaków i części we wsiach Łukom, Łazy, Grzązin i Ostrówko (P. 1403 k. 43). Od swego zięcia Młodziejewskiego brała zobowiązanie względem dania oprawy jej córce Małgorzacie, dopełnione w r. 1604 (Py. 47 k. 171v). Wespół z synami, Stefanem i Jakubem, całe Modlibogowice i część Wardężyna Małego w r. 1608 zastawiła na trzy lata za 4.500 złp zięciowi Bielawskiemu i jego żonie a swojej córce Katarzynie (R. Kal. 1 k. 271). T.r. wraz z tymiż synami zobowiązała się nabyte przez siebie części w Wardęzynie Wielkim sprzedać za 300 zł marcinowi Wardęskiemu Goczowi (Py. 134 k. 124). Skasowała w r. 1611 oprawe swą na Modlibogowicach i części Wardężyna Małego (Ws. 28 k. 48v). Kiedy t.r. synowie jej przeprowadzali działy, dostała dożywotnie użytkowanie części Myszakowa (Ws. 204 k. 380). Skasowała owo dożywocie w r. 1616 (I. Kal. 82 s. 371), rezerwując sobie tylko pewne dożywotnie użytkowania w owej wsi, między innymi placu pod budowę dworku (I. Kal. 82 s. 383). Żyła jeszcze 12 II 1631 r. (I. Kon. 46 k. 270v). Oprócz synow, Jana, Świętosława, Stefana i Jakuba, były córki. Z nich, Zofia poślubiła w r. 1598 Mikołaja Spławskiego, a żyła jeszcze w r. 1633. Małgorzata, w latach 1604-1623 żona Łukasza Młodziejewskiego. Katarzyna, w latach 1608-1646 żona Jana z Ruska Bielawskiego. Teofila w r. 1631, krótko po 12 II wyszla za Marcina Strzałkowskiego i umarła po r. 1649. Musiała chyba między tymi siostrami istnieć poważna różnica wieku.

I) Jan, syn Kaspra i Pawłowskiej, dopełniając testamentowego zobowiązania danego przez ojca, w r. 1595 kwitował w imieniu własnym i braci Jana Wardęskiego Kantora z 60 zł (I. Kal.63 k.610v). Był chyba jeszcze wtedy nieletnim, bowiem t. r. jako opiekun jego i jego braci występował stryj ich Bartłomiej M. (ib. k.355v). Żył jeszcze w r. 1597, kiedy nazwany współdziedzicem Modlibogowic (I. Kon.28 k.210v), ale chyba tego samego jeszcze roku zmarł, bowiem już nie figuruje w wystosowanym przez matkę i braci pozwie o dług przeciwko Stanisławowi Zabierzowskiemu (Py.128 k.219v). Nie figuruje też w żadnym z późniejszych zapisów dotyczących matki i braci.

II) Świętosław, syn Kaspra i Pawłowskiej, chyba jeszcze nieletni w r. 1596 (I. Kal.63 k.355v), współdziedzic obok braci w Modlibogowicach, żył jeszcze w r. 1603, kiedy to obok tychże braci nazwany współdziedzicem w Myszakowie (Rel. Kal.1 k.530). W r. 1605 zapewne już nie żył, bo w pokwitowaniu matki dla Adama Wardęskiego wspomniani tylko dwaj jej synowie, Stefan i Jakub (I. Kon.32 k.150).

III) Stefan, syn Kaspra i Pawłowskiej, w r. 1596 jeszcze chyba nieletni (I. Kal. 63 k. 355v), współdziedzic w Modlibogowicach w r. 1597, wraz z bratem Jakubem w r. 1608 kupili od matki Myszakowo p. kon. wraz z częścią należącą do tej wsi lasu (R. Kal. 1 k. 274v). W działa przeprowadzonych z bratem Jakubem w r. 1611 nabytą od matki połowę Myszakowa dał temu bratu (Ws. 204 k. 380), sam biorąc całe Modlibogowice i części w Wardężynie (Ws. 28 k. 49). Dla dzieci ze swego drugiego małżeństwa w r. 1635 ustanawiał opiekunów, między innymi siostrę swoją teofilę i jej męża Marcina Strzałkowskiego (I. Kon. 48 k. 117v). Nie żył już w r. 1636, kiedy Wojciech Jaroszewski kwitował ze 100 złp cztery jego córki, Annę, Elżbietę, Urszulę i Mariannę (I. Kon. 48 k. 305v). Pierwszą żoną Stefana była Urszula Trzebuchowska, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1617 (R. kal. 9 k. 78). Żyła jeszcze w r. 1618 (I. Kon. 40 s. 225). Drugiej żonie, Annie z Szczepic Jezierskiej, wdowie 1-o v. po Andrzeju Debrzyńskim, w r. 1621, jeszcze przed ślubem, oprawił na swej części Modlibogowic 5.000 zł posagu (N. 222 k. 338). Umarła między r. 1668 a 1670 (I. Kon. 58 k. 512v; R. Kal. 15 k. 156v). Ze wspomnianych wyżej czterech córek, niezamęznych jeszcze w latach 1636-1639 (I. Kon. 48 k. 706), Anna była w r. 1663 żoną Wojciecha Bąkowskiego, umarła po r. 1684. Elżbieta, w r. 1648 zona Piotra Chlebowskiego, wdowa w r. 1652, umarła między r. 1682 a 1687. Urszula Katarzyna zaslubiła w r. 1661 Jana Dzierzbińskiego, z czasem pisarza grodzkiego gniexnieńskiego, wdowa w r. 1695, umarła po r. 1697. Mariannę wreszcie poslubił w r. 1664 Maciej Bardski, oboje zmarli po r. 1686. Te siostry po ojcu były dziedziczkami Modlibogowic i części w wardęzynie. Dobra te poskupował mąż Urszuli, Dzierzbiński (P. 1425 k. 169, 172v, 174v, 454; R. Kal. 15 k. 156v).

IV) Jakub, syn Kaspra i Pawłowskiej, ur. około r. 1590, skoro w r. 1608 miał mieć około 18 lat (R. Kal. 1 k. 276), współdziedzic Modlibogowic w r. 1597 (I. Kon. 28 k. 210v). Z działów braterskich w r. 1611 wziął całe Myszakowo, jednocześnie dając je w dożywotnie użytkowanie matce (Ws. 28 k. 49, 204 k. 379, 380), ale, jak widzieliśmy, matka juz w r. 1616 dożywocie to skasowała. W imieniu Jakuba, jako dziedzica Myszakowa, syn Kasper z jedynastu znajdujących się tam dymów miał płącić trojga podymnego uchwalonego w obozie pod beresteczkiem 1652 r. złotych 16 i gr. 15 (Rel. Kal. 31a k. 262). Umarł między r. 1654 a 1658 (Py. 151 s. 137, 152 s. 41). Ożenił się pierwszy raz w r. 1616 z Dorotą Mycielską, córką Krzysztofa, od którego jeszcze przed ślubem, 18 VI, otrzymał zapis długu 4.000 złp tytułem posagu i wyprawy (I. Kal. 82 s. 378). Oboje małżonkowie spisywali wzajemne dożywocie w r. 1619 (R. Kal. 9 k. 269v). Dorota żyła jeszcze w r. 1622 (I. Kal. 88a s. 1828). Drugą żoną Jakuba była Anna Pruszakówna Bieniewska, córka Zygmunta, której w r. 1629 na połowie Myszakowa oprawił 3.000 złp posagu (P. 1416 k. 348v). Żyła jeszcze w r. 1661 (I. Kal. 125 s. 1053), nie żyła już w r. 1665 (P. 1076 k. 222v). Syn Kasper i córka Jadwiga rodzili się, być może, z pierwszej żony, Andrzej z pewnościa z drugiej, a zapewne z drugiej była tez córka Zofia. Jadwiga była w latach 1645-1652 żoną Jana Czackiego, a drugim jej mężem był Mikołaj Stogniew, podstoli kijowski, zmarła przed r. 1687. Zofia, w latach 1665-1677 żona Franciszka Marcina Dobrosielskiego, wdowa w r. 1690, żyła chyba jeszcze w r. 1704.

(I) Kasper, syn Jakuba i zapewne Mycielskiej, pisarz grodzki pyzdrski w r. 16587 (Py. 152 s. 41), przysięge na ten urząd składał w r. 1661 (I. Kal. 125 s. 35). Obok tego komornik ziemski kaliski w r. 1662 (Ws. 63 k. 437v), pisarz grodzki poznański w r. 1663 (P. 1673 k. 13v), sędzia surogator grodzki poznańaski, mianowany 13 II 1672 r. stolnikiem poznańskim (P. 199 k. 507v), zatrzymał urząd sędziego. Był niewątpliwie już pełnoletnim w r. 1649 (I. Kal. 115 s. 1928). Po ojcu dziedzic Myszakowa, w r. 1659 był w posiadaniu tej wsi jak również wsi Łukom, Łomowo i Jemielno (Py. 152 s. 58, 77). Dziedzic Nowejwsi, Gizałek, Toporowa i Czołnochowa, te dobra położone w p. kal. w r. 1664 sprzedał za 40.000 złp Stanisławowi Krzyckiemu, sędziemu ziemskiemu kaliskiemu, staroście ujskiemu (P. 1425 k. 637v). Od Jakuba Koszutskiego w r. 1675 kupił za 24.000 złp Strzeszyno Wielkie i Małe w p. pozn. (P. 1427 k. 144v), zas od Jana, Adama, Kazimierza i Władysława, braci Gurowskich, w r. 1677 za 70.000 złp Bułakowo i Kaczągórkę w p. pyzdr. (P. 1428 k. 184). Był w r. 1686 dziedzicem kamienicy zwanej Wolfowiczów w Rynku Poznania (P. 1111 I k. 33v). Umarł t.r., po 9 IV (ib. IV k. 29v; LB Św. Marcin, Pozn.). Jego pierwszą żoną była Anna z Słonczyc Słonecka, córka Jana i Zofii Chrzypskiej, z którą w r. 1651 spisywał wzajemne dożywocie (R. Kal. 14 k. 191v; Py. 151 s. 31; G. 82 k. 561v). Swoje części we wsi Cienino p. kon. sprzedała w r. 1653 za sumę 12.000 złp Łukaszowi Niemojewskiemu, a mąż sumę tę oprawił jej jako posagową na połowie swych dóbr (P. 1066 k. 501, 502). Skasowała w r. 1663 oprawę uzyskaną od męża w r. 1653 a obciążającą Myszakowo. Dopełniła w ten sposób zobowiązania danego przez męża Janowi Kurcewskiemu, niewątpliwie nabywcy tej wsi (P. 1073 k. 13v). Otrzymała t.r. nowy zapis oprawny na tę samą sumę posagową tym razem na połowie Nowejwsi, Gizałek, Toporowa i Czołnochowa (P. 1425 k. 4v). Chyba umarła niedługo potem, bo już w r. 1665 żoną Kaspra była Anna Smoszewska wdowa 1-o v. po Wawrzyńcu z Lubrańca Dąmbskim (P. 1076 k. 742v). Dożywocie z nią spisywał Kasper w r. 1675 (P. 1427 k. 18). Umarła w r. 1678 bowiem wtedy wydrukowano kazanie wygłoszone z okazji jej pogrzebu u Franciszkanów w Poznaniu, datując dedykacje 26 IX (Estr. XXIX s. 308, 309). Jego trzecią żoną była Marianna z Bnina Opalińska, córka Jana, wojewody brzeskiego kujawskiego, i Zofii Teresy Przyjemskiej, wdowa 1-o v. po Stanisławie Grudzińskim, kasztelanie rogozińskim. Wzajemne dożywocie spisywał z nią kasper w r. 1679 (P. 1429 k. 175). Będąc juz wdową, w r. 1686 zawierała komplanację z pasierbem Stanisławem M-im, skarbnikiem kaliskim (P. 1111 IV k. 29v). Córkom swym, Zofii i Katarzynie, w r. 1687 zapisała sumę 14.000 zł (P. 1113 I k. 16). Była już w r. 1690 żoną Trzeciego z kolei męża, Andrzeja Zebrzydowskiego, starosty rogozińskiego (P. 1431 k. 259v). Jako wdowa i po tym małżonku, występowala w r. 1700 (P. 1139 IX k. 79). Ze Słoneckiej rodzili się syn Stanisław oraz córki, Anna, Marianna i Dorota. Z Opalińskiej wspomniane już córki, Zofia i katarzyna. Z nich, Anna była w r. 1673 żoną Stanisława Olewińskiego, z czasem cześnika inowrocławskiego, umarła w Miliczu na Śląsku 24 III 1707 r., pochowana u Bernardynów w Kobylinie. Marianna zaślubiła w r. 1673 Andrzeja Kazimierza Głoskowskiego, wdową była w r. 1702, żyła jeszcze w r. 1715, a chyba i w r. 1719, nie żyła już w r. 1722. Dorocie, która 29 VI 1681 r. wstąpiła do Benedyktynek w Poznaniu, ojciec nazajutrz zapisał sumę 3.000 zł (P. 213 I k. 90v). Zofia (Zofia Teresa), ochrzcz. 21 V 1679 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), otrzymała w r. 1684 od babki, wojewodziny Opalińskiej, zapis 12.000 zł długu na Osiecznej i wsiach przyległych (Ws. 73 k. 939v, 940). Była ona w r. 1690 żoną Andrzeja Przyjemskiego, kasztelanica chełmińskiego, z czasem podkomorzego kaliskiego. Chyba jeszcze żyła w r. 1721, nie żyła już 1727 r. Katarzyna, jeszcze niezamężna 21 XI 1691 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), w r. 1694 żona Franciszka (Wawrzyńca) Gizy (Gissy), łowczego bielskiego, była 2-o v. w 1697 żoną Krzysztofa Hinczy Rogowskiego, zmarłego przed r. 1716. Jeszcze wciąz wdowa w r. 1728, w roku następnym była już 3-o v. żoną Kaspra Kurcewskiego. Wdowa i po nim w r. 1737, umarła w Kowalewie 29 VI 1744 r., pochowana w Poznaniu u Dominikanów.

Stanisław, syn Kaspra i Słoneckiej, skarbnik kaliski w r. 1679 (P. 1429 k. 19v), cześnik wschowski w r. 1688 (P. 1115 VI k. 15). Dziedzic Bułakowa i części Kaczejgórki w p. pyzdr. w r. 1679, kwitował w r. 1680 ojca i macochę z 1.000 zł z zapisanej sobie na Strezszynie i Strzeszynku sumy 10.000 zł (P. 1103 VI k. 9v). Bułakowo i część Kaczejgórki sprzedał w r. 1680 za 70.000 złp Stanisławowi Olewińskiemu, męzowi swej siostry Anny (P. 1102 VI k. 61). Jak juz widzieliśmy, w r. 1686 zawierał ugodę z owdowiałą macochą. Występował w r. 1687 jako jedyny spadkobierca ojca (P. 1113 I k. 87). Strzeszynko Małe i Strzeszyno Wielkie p. pozn. sprzedał t.r. za 32.000 złp Janowi Kazimierzowi Goreckiemu (P. 1114 XI k. 25v). Od Władysława Cieleckiego kupił w r. 1688 za 50.000 złp wieś Wojciechowo w p. kośc. (P. 1115 VI k. 15), którą juz w r. 1691 odprzedał za 53.000 złp Janowi Bielawskiemu (P. 1121 IV k. 16). Przez jakiś czas, a w każdym razie w r. 1692 jeszcze tam rezydował, tam bowiem rodził mu się syn, ochrzczony 11 V 1692 r. Część wsi Kawcze sprzedał Bogumile z Jaskóleckich Unryżynie, starościnie wałeckiej (P. 1135 IX k. 4v). Umarł między r. 1694 a 1698 (ib. P. 1128 XIII k. 28v). Jego pierwszą żoną, zaślubioną 12 VI 1679 r. była Dorota Cielecka, corka Władysława, wdowa 1-o v. po Hieronimie Chojeńskim (LC Golejewko). Jeszcze przed ślubem na połowie Bułakowa i na części Kaczejgórki oprawił jej 14.000 złp posagu (P. 1429 k. 19v). Po sprzedaniu tych dóbr dostała od męża w r. 1681 ponowną oprawę tego posagu (P. 213 IV k. 58v). Miała potem tę sumę oprawioną na Wojciechowie, a po sprzedaży tej wsi, oprawę raz jeszcze ponowioną w r. 1691 (P. 1121 V k. 76). Umarła w Lesznie w r. 1693, pochowana w Poznaniu (A. B. Grodzisk, W. 44). Drugą żoną cześnika wschowskiego była w r. 1694 Katarzyna Urbanowska, córka Stanisława i Barbary Kurowskiej, wdowa po Andrzeju Mieszkowskim, sędzim ziemskim poznańskim (P. 1128 XIII k. 28v). owdowiawszy ponownie, wyszła po raz trzeci za Jana Trzebickiego, kasztelanica spicimirskiego, z którym wzajemne dożywocie spisywała w r. 1701 (P. 1140 V k. 32v). Czwartym jej mężem był w r. 1710 Andrzej ze Skoków Roznowski (P. 1145 k. 153). Wdową po nim była w r. 1717 (I. Kon. 73 k. 419). Żyła jeszcze w r. 1719 (P. 1170 k. 67). Z Cieleckiej byli synowie, Antoni, Kasper i Józef, o których niżej. Był też syn Stanisław, ur. w Wojciechowie, ochrzcz. 11 V 1692 r. (LB Zbąszyń), zapewne zmarły dzieckiem. Córki z Cieleckiej: Teresa, Konstancja i Barbara, ur. w Wojciechowie, ochrzcz. 18 VI 1690 r. (ib.), o której nic więcej nie wiem. Teresa była w r. 1700 żoną Franciszka Zagórskiego. Jej drugim mężem był Mikołaj Węgierski, nie żyjący już w r. 1710. Trzeci, w r. 1715 Aleksander Wilkowski, czwarty, poślubiony w r. 1717, krótko po 23 I, Jan Mierosławski. Konstancja zaslubiła 11 VI 1715 r. Jakuba Rokossowskiego, umarła między r. 1744 a 1748. Znam tylko dzienną datę jej śmierci, 21 IV. Z Urbanowskiej miał Stanisław dwoje dzieci, syna Stanisława i córkę Annę. Król mianował ich opiekunami 20 VI 1699 r. Andrzeja Mycielskiego, chorążego poznańskiego, oraz Stefana i Wojciecha Urbanowskich (Kośc. 141 k. 295). Ten drugi Stanisław, jak się zdaje, też umarł dzieckiem. Chyba już nie żył w r. 1712, bo nie wymieniony wtedy wśród spadkobierców ojca (P. 286 k. 215). Anna, niezamężna w latach 1710-1712 (P. 286 k. 215, 1145 k. 153), była w latach 1715-1742 żoną Antoniego Radońskiego, stolnika podolskiego i starosty stawiszyńskiego. Umarła między r. 1748 a 1766.

1. Antoni (Antoni Bartłomiej), syn Stanisława i Cieleckiej, ur. 24 VIII 1680 r. (zapewne w WEojciechowie), ochrzcz. 29 VIII w kaplicy w Chobienicach, a podawała go do chrztu babka Anna z Miaskowskich Cielecka z Wojciechowa (LB Zbąszyń). On i jego rodzeństwo za swej małoletności pozostawali pod opieką Andrzeja Czackiego, wojskiego kaliskiego (P. 1145 k. 153), po którego śmierci pozywał w r. 1712 wespół ze swym rodzeństwem spadkobierców wojskiego, niewątpliwie z tytułu tej opieki (P. 286 k. 215). Wraz z braćmi występował w r. 1711 jako dziedzic Lubasza, Sławienka i Miłkowa, wsi w p. pozn., odziedziczonych po bezdzietnym wuju Janie Cieleckim (P. 1146 I k. 206v). W r. 1717 odkupił za 78.000 zł od braci części w tych dobrach (P. 1155 k. 208). Lubasz, Miłkowo i Sławienko, wedle zobowiązania z r. 1729, sprzedał w r. 1730 za 100.000 złp Wojciechowi Maksymilianowi Miaskowskiemu (P. 1221 k. 61v). Chyba to ten sam Antoni umarł w r. 1737 (A. B. Poznań, W. 58). Jego żoną była w r. 1706 Anna Justyna Korzbok Zawadzka, córka Stanisława Filipa i Anny Katarzyny Deigenhein, która otrzymała wtedy od rodziców zapis 20.000 złp posagu (Ws. 77 V k. 76; P. 288 k. 40). Sądząc z wieku córki Marianny, która musiała się urodzić około r. 1699, małżeństwo to było zawarte przed ta datą. Po podniesieniu sumy posagowej Stanisław w r. 1712 oprawił ją żonie na Lubaszu (P. 283 k. 248). Umarła mając lat 56 w r. 1737 w Białężynie, ale jej zwłoki zostały przewiezione do Lubasza i tu pochowane dopiero 26 IX 1738 r. (LM Lubasz). Synowie: Karol, Franciszek, Józef, Stanisław, o których niżej, Ignacy, ur. w lutym 1718 r. w Lubaszu (LB Lubasz), zapewne zmarły dzieckiem. Córka Marianna, ur. około r. 1699, pod imieniem Ludgardy cysterka w Ołoboku, otrzymała od ojca w r. 1735 zapis 1.000 zł (I. Kal. 171/173 s. 445). Umarła w Ołoboku 28 XII 1783 r., mając lat 84, a po 49 latach pobytu w klasztorze (Nekr. Obra; Nekr. Owińska).

1) Karol, syn Antoniego i Zawadzkiej, cześnik wschowski w r. 1776 (Kośc. 332 k. 169), podczaszy wschowski w r. 1788 (LB Wielowieś). Komisarz Aleksandra Sułkowskiego w dobrach śmigielskich w r. 1748, w latach 1760-1761 rezydował w Tomyślu (LB Wytomyśl). Od swych dzieci, Józefa i Stanisława, działających też w imieniu dzieci zmarłego brata Franciszka, współspadkobierców stryja Kaspra, kasztelana międzyrzeckiego, wedle kontraktu z r. 1762, kupił w r. 1763 za 260.000 złp spadłe po tym stryju dobra: Kromolice, Karczewko, Przybyszew i Mokronos w p. pyzdr. (P. 1336 k. 10). Od swych bratanków po bracie Franciszku, to jest od Macieja i Franciszki, nabył w r. 1766 ich części w tych dobrach za 17.331 zł, co było juz tylko formalnym dopełnieniem kontraktu w r. 1776 w Wijewie ugodę ze swą stryjeczną siostrą Franciszką, zamężną Krassowską (Kośc. 332 k. 169), a w r. 1777 nabył od niej, wciąż wedle kontraktu z r. 1762, ale i wedle tej ugody, połowę Kromolic i Mokronosa za 69.324 zł (P. 1354 s. 137). Skwitowany w r. 1782 przez zięcia, Józefa Skarbka Malczewskiego, starostę dębskiego, ze 100.000 zł zapisanych mu 27 VI 1774 r., oczywiście przy okazji zawierania małżeństwa z córką Karola (Ws. 102 k. 36v). Kontraktem spisanym w Wijewie 19 V 1784 r. sprzedał w r. 1785 Kromolice, Karczewo, Przybyszewo, Mokronos i pustkę Przybysławice za 260.000 zł synowi Walentemu (Ws. 102 k. 142; Py. 165 k. 362). Za kontraktem z 24 VI 1785 r. kupił od Józefa Wierusz Walknowskiego, sędzica ziemskiego kaliskiego, dobra Wziąchowo i Małgowo w p. pyzdr. za 280.000 złp (Py. 164 k. 319v). Umarł w r. 1793, pochowany w Kobylinie u Bernardynów (LM Mokronos). Żoną jego była w r. 1747 Zofia Urbanowska, córka Franciszka i Katarzyny z Przedzyńskich (N. 210 k. 235-236v; Ws. 90 k. 59v). Oprawił jej w r. 1763 posag 43.210 złp (P. 1336 k. 10v). Zofia, obok swych sióstr, współdziedziczka Kobyłek i Kopaniny, swoje części w owych dobrach w r. 1767 sprzedała za 16.000 złp siostrze swej Franciszce, żonie Jakuba Grodzickiego (P. 1343 k. 71v). Umarła w Kleszczewie 15 VIII 1793 r., licząc około 60 lat. Pochowano ja u reformatów w Osiecznej (LM Świerczyna). Synowie, Walenty i Zachariasz Józef Benedykt, ur. w Tomyślu, ochrzcz. 13 III 1760 r., zmarły wkrótce potem i pochowany 7 IV t.r. (LB, LM Witomyśl). Córka Nepomucena Zofia, ochrzcz. zapewne około 3 VII 1752 r., bowiem wtedy jej matka chrzestna panna Katarzyna Kucharska (rodząca się z Przedzyńskiej) zapisała jej sumę 1.000 zł (Ws. 91 k. 85v). Poszła za Józefa Skarbka Malczewskiego, starostę dębskiego, z czasem podstolego kaliskiego, z którym kontrakt spisywany 27 VI 1774 r. to była niewątpliwie umowa małżeńska. Żyła jeszcze 20 X 1817 r. (LB Wielowieś). Były jeszcze i inne córki: Elżbieta Małgorzata Estera, ur. 4 VII 1748 r. (LB Czempiń; LB Smigiel), i Ewa Augusta Rozalia, ur. w Smiglu, ochrzcz. 18 IX 1749 r. (LB Smigiel), obie zmarły w wieku dziecięcym.

Walenty, syn Karola i Urbanowskiej, ur. około r. 1748, podkomorzy J. Kr. Mci w r. 1787 (I. Kal. 227 k. 77), pułkownik J. Kr. Mci w r. 1794 (LB Wyganów). Plenipotent ojca w r. 1780 (Ws. 100 k. 75), dziedzic nabytych od tego ojca w r. 1784 dóbr, Kromolic, Karczewa, Przybyszewa, Mokronosa, pustki Przybysławic (Ws. 102 k. 142), był też dziedzicem Wziąchowa, Małgowa, Wijewa i Brenna. Umarł 28 I 1824 r. w Lesznie, gdzie przebywał u lekarza na kuracji. Pochowano go 3 II w kościele w Mokronosie. Miał lat 76 (LM Leszno; LM Mokronos). Ożenił się 2 I 1785 r. z Weroniką Zbijewską, córką Walentego, podstolego wschowskiego, i Heleny Sułkowskiej (LC Pogorzela). T.r. otrzymała ona od męża oprawę 60.000 złp posagu (I. Kal. 225 k. 61), a w r. 1787 jeszcze ponadto 20.000 złp (ib. 227 k. 77). Od stryja Rocha Zbijewskiego, kasztelana poznańskiego, dostała w r. 1790 zapis 30.000 złp (Py. 165 k. 19). Żyła jeszcze 10 X 1813 r. (LB Poniec). Synowie ich: Nepomucen, o którym niżej, Maksymilian Roch Józef, ur. w Kromolicach 29 V 1787 r. (LB Poniec), zmarły niewątpliwie dzieckiem, Epifaniusz Wincenty Ferrariusz, ur. w kwietniu 1792 r., zmarły po dwóch tygodniach 20 IV, pochowany w Kobylinie u Bernardynów (LM Poniec), Paweł Bonawentura, ur. w Kromolicach 9 V 1793 r. (LB Poniec), też niewątpliwie zmarły dzieckiem. Józef, o którym niżej, wreszcie Karol Edward, ur. 7 I 1807 r. we Wziąchowie, zmarły 1 III t.r. (LB, LM Mokronos). Z córek, Petronella Józefa, ur. w Kromolicach 30 V 1786 r. (LB Poniec), zapewne zmarła dzieckiem. Ludwika (Rozalia Ludwika Józefa), ur. w Kromolicach 5 IX 1788 r. (ib.), poślubiła w Mokronosie 1 I 1809 r. Dionizego Budziszewskiego, umarła w Twardowie 14 V 1863 r., przy czym wiek jej w anonsie prasowym podano na lat 78, co było przesadą. Marianna, wydana w Mokronosie 5 X 1812 r. za Leona Mierzewskiego. Wiek jej określono przy okazji ślubu na 23 lata, rodziłaby się więc około r. 1788/1789 (LC Mokronos). Umarła 30 VIII 1870 r. Zuzanna Klara Zofia, ur. w Kromolicach 11 VIII 1790 r. zmarła tamże 3 II 1791 r. (LC, LM Poniec). Weronika, chyba identyczna z Moniką Weroniką Nepomuceną, urodzoną we Wziąchowie 12 V 1795 r. (LB Mokronos), wydana po 30 IV 1825 r. za Franciszka Miłkowskiego, zmarła 4 XI 1862 r., pochowana w Gostyniu u Filipinów. Nimfa (Wiktoria Nimfa), ur. 21 XII 1800 r. we Wziąchowie (ib.), wydana 14 VI 1818 r. za Kaliksta Kęszyckiego, zmarła 30 IX 1870 r. Wreszcie Klara Helena, ur. we Wziąchowie 14 VIII 1802 r. (ib.), zmarła 22 XI 1803 r. (LM Mokronos).

(1) Nepomucen, syn walentego i Zbijewskiej, ur. około r. 1787, dziedzic Mokronosa i Kromolic, za żonę wziął Świerczynę i Bielawy. Umarł w Świerczynie 12 IV 1858 r., mając lat 71 (LM Świerczyna). Jego żoną, zaślubioną przed r. 1814, była Nepomucena Malczewska, córka Józefa, podstolego kaliskiego, i Nepomuceny Modlibowskiej, a więc cioteczna siostra swego męża, zmarła w Świerczynie 26 IX 1853 r. w wieku 67 lat (ib.). Synowie, Stanisław i Karol. Córki: Marianna Paulina Weronika, ur. w Kromolicach 14 VIII 1814 r. (LB Mokronos), Kordula (Teresa Jadwiga Nepomucena Kordula), ur. tamże 14 X 1817 r. (LB Wielowieś), zaślubiona przed 15 XII 1844 r. Protowi Budziszewskiemu, zmarła w Czachórowie 29 XI 1847 r., Seweryna (Seweryna Honorata Marianna), ur. 10 I 1819 r. w Kromolicach (LB Wielowieś), zaślubiona przed 13 XI 1851 r. Cezaremu Budziszewskiemu, umarła w Małachowie 28 VI 1858 r., Tekla (Tekla Nepomucena Prakseda), ur. w Kromolicach 19 VII 1825 r. (ib.), była w r. 1862 żoną Antoniego Pruskiego, dziedzica Grabu i Robakowa w p. pleszew.

a. Stanisław (Stanisław Kostka Karol Wincenty), syn Nepomucena i Malczewskiej, ur. 24 XI 1815 r. w Kromolicach (ib.), ukończył w r. 1838 Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu i w r. 1843 Uniwersytet berliński. Dzierżawił w r. 1843 Kołaczkowice, po ślubie kupił Siedlemin w p. pleszew., zaś po śmierci ojca przeniósł się w r. 1861 do Kromolic, gdzie zmarł 3 IV 1889 r. (Dz. P.). Jego żoną była cioteczna siostra, Albertyna Budziszewska, córka Dionizego i Ludwiki z Modlibowskich, zaślubiona 20 II 1843 r. (LC Kunowo). Po smierci męża mieszkała ona czas jakiś we Wroclawiu. Umarła w Poznaniu 5 XI 1900 r., mając 82 lata (LM Św. Marcin, Pozn.). Synowie: Józef Walenty Wojciech Wiktor, ur. w Kołaczkowicach 23 XII 1843 r., zmarły tamże 26 XII 1844 r. (LB, LM Kołaczkowice), Walenty, Nepomucen i Józef, o których niżej. Z córek, Józefa, ur. około r. 1853, wyszła 28 X 1879 r. za Henryka Chosłowskiego, dra filozofii, właściciela Ułanowa. Umarła w Kromolicach 17 XII 1881 r., pochowana w Mokronosie. Michalina zaslubiła we Wrocławiu w kościele Św. Mikołaja 6 VI 1892 r. Zygmunta Rychłowskiego, asesora sądowego w Poznaniu.

a) Walenty, syn Stanisława i Albertyny z Budziszewskich, ur. około r. 1846, dziedzic Skoraszewic w p. gostyń. (578 ha), umarł mając lat 60, dnia 11 XII 1906 r., pochowany w Mokronosie (Dz. P.). Jego żoną, zaślubioną 10 V 1869 r. (LC Gostyń), była cioteczna siostra, Bronisława (Ludwika Nepomucena Bronisława) Budziszewska, córka Prota i Korduli z Modlibowskich, ur. w Czachórowie 16 VIII 1846 r. (LB Gostyń), dziedziczka Czachórowa w p. gostyń. (640 ha), zmarła w Poznaniu 7 X 1908 r., pochowana w Gostyniu u Filipinów (LM Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.). Syn Stanisław, córki, Albertyna, ur. 9 II 1872 r. (LB Skoraszewice), która w latach 1893-1897 mieszkała we Wrocławiu, i Maria (Maria Józefa Wincentyna), ur. w Czachórowie 22 I 1873 r. (LB Gostyń). Obie zmarły jednocześnie w Czachórowie 15 (16?) XI 1902 r. (Dz. P.).

Stanisław (Stanisław Prot Dionizy), syn Walentego i Budziszewskiej, ur. w Mokronosie 17 IV 1870 r. (LB Mokronos), dziedzic Czachórowa (640 ha), zmarły 6 III 1939 r., pochowany w Gostyniu u Filipinów (Dz. P.). Z żony Wandy Podczaskiej pozostawił syna Walentego i córki-bliźniaczki, Marię Bronisławę i Wandę Stanisławę, urodzone w Czachórowie 19 XI 1910 r. (LB Gostyń).

Walenty (Walenty Prot Mieczysław), syn Stanisława i Podczaskiej ur. we Wrocławiu 25 X 1908 r. (LB Gostyń), ostatni właściciel Czachórowa, ożeniony z Radońską z Kociałkowej Górki, ma z nią syna i córkę.

b) Nepomucen, syn Stanisława i Budziszewskiej, ur. około r. 1849, dziedzic Mokronosa w p. koźmiń. (484 ha), kupił w r. 1911 od Spółki Ziemian we Wrześni Skałowo koło Koźmina (Dz. P.). Ożenił się 21 VII 1881 r. z Haliną (Anną Heleną) Chosłowską z Ułanowa (LC Kłecko; Dz. P.), zmarłą w Mokronosie 9 VIII 1926 r. (Dz. P.). Synowie tej pary: Stanisław, Józef i Karol. Córka Halina (Zofia Halina Maria), ur. 31 III 1894 r. w Mokronosie, zaślubiła tam 9 X 1923 r. Stanisława Harnulińskiego, porucznika 3 pułku szwoleżerów (LC Mokronos). Była dziedziczką Mokronosa.

(a) Stanisław (Stanisław Nepomucen Karol), syn Nepomucena i Chosłowskiej, ur. w Mokronosie 7 V 1882 r. (LB Mokronos), jako uczeń IV klasy gimnazjum w Krotoszynie umarł tam 1 XII 1894 r., pochowany w Mokronosie (Dz. P.).

(b) Józef (Józef Walenty Karol), syn Nepomucena i Chosłowskiej, ur. w Mokronosie 20 III 1889 r. (LB Mokronos).

(c) Karol (Karol Stanisław Nepomucen), syn Nepomucena i Chosłowskiej, ur. w Mokronosie 10 III 1892 r. (ib.), administrator dóbr zamku szamotulskiego w r. 1930, ożenił się w Poznaniu 15 X 1929 r. z Izabelą Pawłowską, córką Wincentego i Wandy z Kierskich, ur. w Poznaniu 27 IX 1905 r. (Dz. P.). Ich syn Andrzej Karol Jan Nepomucen, ur. 12 VIII 1930 r. (LB Św. Marcin, Pozn.), córka Halszka Elżbieta Wanda ur. w Szamotułach 27 XI 1931 r. (ib.).

c) Józef (Józef Stanisław), syn Stanisława i Budziszewskiej, ur. 10 XI 1863 r. (w chwili śmierci miał bowiem 61 lat, jeden miesiąc i 17 dni), dziedzic Kromolic (906 ha), kupił 11V 1888 r. od Stanisława Chosłowskiego dobra Łukaszew w p. krotosz. (Dz. P.). Umarł w Kromolicach 27 XII 1924 r., pochowany w Mokronosie (LM Wielowieś). Jego żoną była Pelagia Wciórka, córka Antoniego i Elżbiety Michalskiej, ur. w Kobylinie 5 XI 1896 r., która po śmierci Józefa wyszła 2-o v. 29 X 1929 r. za porucznika Feliksa Borzycha z Chełma (LC Wielowieś).

b. Karol (Karol Kalikst Kajus), syn Jana Nepomucena i Malczewskiej, ur. w Bielawkach 20 IV 1820 r. (LB Mokronos; LB Kromolice), dziedzic Świerczyny, zmarły 8 VIII 1892 r. w Świerczynie i tam pochowany (Dz. P.). Ożeniony z Walerią (wedle Żychlińskiego jej nazwisko było Jorge). Niemal bezpośrednio po śmierci Karola M-go, bo już w r. 1893, doszło do subhasty pozostałych po nim dóbr, niewątpliwie z racji obdłużenia. Najpierw majątek Dobramyśl (240 ha) kupiła za 230.500 m. baronowa Joanna Luiza v. Leesen z Drzęczkowa, a zaraz potem Świerczynę, Bielawy i Chmielnikowo (1340 ha) nabył szambelan Henryk v. Heidebrand und der Lasa z Osieczny (Dz. P.). Waleria umarła w Świerczynie(!) 22 II 1922 r. i tam pochowana (LM Świerczyna). Karol i Waleria mieli córkę (wedle Żychlińskiego Nepomucenę), której losów nie znam).

(2) Józef (Józef Stefan Henryk), syn Walentego i Zbijewskiej, ur. we Wziąchowie 1 IX 1799 r. (LB Mokronos), zrazu dziedzic Brenna i Wijewa, potem Starej Golinki w r. 1851 (LB Goniębice), żył jeszcze 4 VII 1857 r. (LB Żabno). Poślubił najpierw 26 XI 1826 r. Kunegundę Godlewską, córkę Paschalisa i Joanny z Pruskich, ur. około r. 1807 (LC Wyganów), która umarła w Wijewie 6 VIII 1840 r. (LM Brenno). Druga żoną Józefa była Julianna Krzyżanowska, zaślubiona przed r. 1846. Trzecią Emilia Borzysławska, zmarła w Goline 18 XI 1891 r. w wieku lat 76 (LM Bojanowo-Gołaszyn). Z pierwszego małżeństwa tylko córki, z których Ludwika Honorata Nepomucena, ur. w Wijewie 27 I 1828 r. (LB Brenno), umarła zapewne dzieckiem. Jadwiga (Jadwiga Teresa Kordula), ur. tamże 18 X 1830 r. (ib.), poślubiła w Poniecu 23 IX 1850 r. Waleriana Rychłowskiego, umarła w Drobninie 28 I 1911 r., pochowana w Oporowie. Nimfa (Nimfa Franciszka), ur. w Wijewie 18 IV 1833 r. (LB Brenno), wyszła w Poniecu 28 VIII 1855 r. za Maksymiliana Rychłowskiego. Z Krzyżanowskiej był syn Stanisław i córka Anna (Anna Weronika Antonina), ur. w Wijewie 17 I 1846 r. (ib.), która zaślubiła w Poniecu 11 VI 1866 r. Karola Żychlińskiego, dziedzica Twardowa.

Stanisław (Stanisław Jakub Walenty), syn Józefa i Krzyżanowskiej ur. w Golince 21 VII 1847 r. (LB Poniec), dziedzic Starej Golinki (374 ha) i Gierłachowa (282 ha), przez 38 lat radca Poznańskiego Ziemstwa Kredytowego, członek wydziału i członek kuratorium Banku Ziemstwa. Umarł w Poznaniu 11 IV 1919 r. (Dz. P.). Jego żoną była Czesława (Ludwika Czesława) Budziszewska, córka Konstantego i Jadwigi z Suchorzewskich, ur. 20 IV 1847 r. Synowie: Tadeusz, Józef i Stanisław. Córka Julia (Julia Anna Czesława), ur. w Gierłachowie 13 I 1874 r. (LB Bojanowo-Gołaszyn), zaślubiła 24 XI 1898 r. Edmunda Taczanowskiego, właściciela Szypłowa.

a. Tadeusz (Tadeusz Józef Emil), syn Stanisława i Budziszewskiej ur. w Gierłachowie 30 VI 1871 r. (ib.), porucznik wojsk pruskich, kawaler honorowy maltański, umarł 15 XII 1906 r. (Dz. P.).

b. Józef (Stanisław Czesław Józef), syn Stanisława i Budziszewskiej, ur. w Gierłachowie 25 X 1873 r. (LB Bojanowo-Gołaszyn), dziedzic Gierłachowa (282 ha) i Golinki (374 ha), bezżenny, umarł 21 V 1931 r., mając lat 57, pochowany w Poniecu (Dz. P.). Gierłachowo dostało się po nim jego siostrzenicy Zofii Taczanowskiej i jej mężowi Urbanowskiemu.

c. Stanisław (Jakub Karol Stanisław), syn Stanisława i Budziszewskiej, ur. 2 III 1878 r. (LB Bojanowo-Gołaszyn), umarł 2 I 1932 r. w Poznaniu, w szpitalu wojskowym, pochowany w Sobocie (LM Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.). Był żonaty z zaślubioną w Sobocie 1 IX 1914 r. Julią Adelą Dziembowską, córką Konstantego i Seweryny z Urbanowskich, ur. w Roszkowie 16 IV 1871 r. (LC Skoki), dziedziczką Soboty koło Poznania (468 ha). Sobotę nabył od niej Józef Frydrychowicz.

2) Franciszek, syn Antoniego i Zawadzkiej, nie żył już w r. 1759 (Ws. 92 k. 197v). Jego żona, Antonina Szmoniewska żyła jeszcze w r. 1766 (Ws. 94 k. 8), a zapewne i w r. 1774 (Ws. 96 k. 137v). Z niej dwoje dzieci, syn Maciej i córka Franciszka, które w r. 1759 pozostawały pod opieka stryja Karola (Ws. 92 k. 197v). Swoją częśc w Kromolicach, Karczewku, Przybyszewie i Mokronosie, ze spadku po Kasprze M-im, kasztelanie międzyrzeckim, stryju ojca, Maciej i Franciszka w r. 1766 sprzedali za 17.331 złp stryjowi Karolowi M-mu (P. 1342 k. 223v). Franciszka w r. 1774 otrzymała od stryja Józefa zapis 4.000 zł (Ws. 96 k. 137v). zaślubiła w Wijewie 30 V 1784 r. Kazimierza Polinarskiego, regenta kancelarii grodzkiej wschowskiej. Oboje żyli jeszcze w r. 1788.

Maciej, syn Franciszka i Szmoniewskiej, w r. 1768 mianował swym plenipotentem stryja Karola (Py. 158 k. 7v), a w r. 1786 dał plenipotencję szwagrowi Polinarskiemu (P. 1363 k. 494v). W r. 1788 raz jeszcze wspólnie z tym szwagrem dokonał rezygnacji części spadkowej należnej po kasztelanie międzyrzeckim. Tym razem części w wymienionych wyżej dobrach obaj sprzedali za 32.500 zł Walentemu M-mu, bratu stryjecznemu Macieja (Ws. 104 k. 174v; Py. 163 k. 771).

3) Józef, syn Antoniego i Zawadzkiej, działał w r. 1759 w imieniu własnym i nieletnich dzieci brata Franciszka (Ws. 92 k. 197v). Swoją częśc spadku po stryju Kasprze, kasztelanie międzyrzeckim, wspólnie z bratem Stanisławem w r. 1763 sprzedał za 260.000 złp bratu Karolowi (P. 1336 k. 10). Umarł w Wijewie 23 VI 1779 r. (LM Brenno). Żoną jego była Ludwika Stamierowska, córka Hieronima i Marianny Radońskiej, która w latach 1775-1778 występowała jako żona "uciążliwego męża" (I. Kon. 81 k. 23, 82 k. 8v). Nie żyła już w r. 1788, zaś spadek po niej brali bratankowie Stamierowscy (ib. 84 k. 20). Może identyczna z Ludwiką, pochowaną 10 IV 1788 r. (A. B. Koło, W. 48).

4) Stanisław (Stanisław Ignacy), syn Antoniego i Zawadzkiej, ur. w Lubaszu, ochrzcz. 20 V 1714 r. (LB Lubasz), przemieszkiwał w r. 1739 w Czarnym Piątkowie, uczestniczył w spadku po stryju Kasprze, kasztelanie międzyrzeckim (P. 1336 k. 10, 1342 k. 223v). Był w r. 1778 plenipotentem brata Karola (Ws. 97 k. 89v). W imieniu własnym i córki Gołębiewskiej kwitował w r. 1779 Michała Poklękowskiego z 26 zł węg. (G. 107 k. 118). Żył jeszcze 21 IX 1781 r. (LB Mączniki), nie żył już w r. 1787 (I. Kal. 227 k. 616). Żoną jego (nie wiem, czy pierwszą?) była 23 VII 1766 r. Teresa Gołecka (LB Śnieciska), córka Wawrzyńca Stanisława i Marianny Włostowskiej, która w r. 1768 kwitowała z 2.000 zł Wojciecha Szczytnickiego, dziedzica dóbr Golenia (Py. 158 k. 20v). Dzieci Stanisława, nie wiem czy zrodzone z Gołeckiej, czy z nieznanej mi wcześniejszej żony, Franciszek i Marianna. Ta wyszła w Gnieźnie u Św. Trójcy 9 X 1777 r. za Józefa Gołębiewskiego. Oboje Gołębiewscy żyli jeszcze w r. 1787.

Franciszek (Franciszek Jakub), syn Stanisława, ur. w Piątkowie Czarnym i ochrzcz. 23 VII 1739 r. (LB Winnogóra). Wespół z siostrą Gołębiewską i jej mężem procesował się ze swym stryjecznym bratem Walentym, a w r. 1787 obie strony zapisały się na kompromis (I. Kal. 227 k. 616). Umarł w Chrząstowie 21 IX 1790 r., pochowany w kościele w Wieszczyczynie (LM Wieszczyczyn). Z miejsc urodzin jego dzieci można wnosić, iż dość często zmieniał rezydencje. Może to były kolejne dzierżawy? Żoną jego, zaślubioną przed r. 1778, była Teresa Kierska, zmarła w Poboreczkach 9 I 1792 r. (A. B. Górka, W. 43). Synowie: Stefan Karol Benedykt Józef, ur. w Chrząstowie, ochrzcz. 24 III 1781 r., pochowany 31 VIII t.r. (LB, LM Wieszczyczyn), Mikołaj Zachariasz Józef, ochrzcz. 8 IX 1784 r. (LB Środa). Córka Konstancja Antonina Petronela, ur. w Gaju, ochrzcz. 17 VI 1787 r. (LB Błociszewo).

Stefan (Stefan Wojciech), syn Franciszka i Kierskiej, ur. we dworze w Maliniu, ochrzcz. z wody 17 IV 1778 r. (LB Wieszczyczyn), a kiedy był chrzczony z ceremonii, dano mu imiona Stefan Walenty Józef 28 VII 1781 r. (LB Brenno). Umarł 29 VII 1800 r., pochowany w kościele wieszczyczyńskim (LM Wieszczyczyn).

2. Józef, syn Stanisława i Cieleckiej, wspólnie ze swym rodzeństwem w r. 1710 kwitował się z macochą Katarzyną z Urbanowskich, teraz 4-o v. Rożnowską (P. 1145 k. 153). Należał w r. 1711 do spadkobierców wuja Jana Cieleckiego, dziedzica dóbr lubaskich (P. 1146 I k. 206v), wespół z bratem Kasprem w r. 1717 dobra Lubasz, Sławienko i Miłkowo sprzedał za 78.000 złp starszemu ich bratu Antoniemu (P. 1155 k. 208). Od Stefana Kościeleckiego w r. 1731 otrzymał zobowiązanie sprzedania za 22,300 zł wsi Bielawy w p. gnieźn. (G. 96 k. 368v). Dziedzicem Bielaw nazwany już w r. 1732 (LB Łopienno). Umarł w Bielawach 13 I 1738 r. (LM Łopienno). Żoną jego była w r. 1727 Teresa Jaraczewska, córka Adama i Marianny z Popowskich (Z. T. P. 45 k. 1011). Zapisał jej w r. 1728 sumę 3.000 zł (G. 96 k. 72v). W r. 1751 była już 2-o v. żoną Wojciecha Arcemberskiego (G. 98 k. 494v), który osiadł w Bielawach będących w jej posesji. Po przejęciu Bielaw przez córkę i zięcia, Teresa wraz z mężem wyprowadziła się do miasteczka Zagórowo, należącego do konwentu lędzkiego. Tu Arcemberski umarł, a Krassowscy zabrali matkę najpierw do Bielaw, a potem do swej wsi Modliszewko (G. 117 k. 267). Żyła ona jeszcze w r. 1761, kiedy to dostała od córki Franciszki i jej męża Franciszka Krassowskiego zapis dwoch sum na Bielawach, 2.000 złp i 321 złp (G. 99 k. 278). Synowie, Kajetan Wawrzyniec, ur. w Bielawach, ochrzcz. 28 VIII 1732 r. (LB Łopienno), niewątpliwie młodo zmarły, i Jan, o którym niżej. Córka, wspomniana już Franciszka, występowała jako chrzestna 19 V 1750 r. (LB Sokolniki). Wyszła w Łopiennie 21 V 1754 r. za Franciszka Krassowskiego, wnosząc mu Bielawy. Męża swego w r. 1774, przy okazji zapisu na rzecz brata zakonnika, określała mianem "uciążliwego". Żyła jeszcze w r. 1778.

Jan (Jan Walenty), syn Józefa i jaraczewskiej, ur. w Bielawach, ochrzcz. 4 VII 1734 r. (LB Łopienno), kwitował się w r. 1751 w imieniu własnym i siostry z Mikołajem Kościeleckim, burgrabią ziemskim nakielskim, synem Stefana, dawnego dziedzica Bielaw (G. 98 k. 483v). Wstępował właśnie wtedy do klasztoru cystersów w Lądzie i siostrze swej, pannie Franciszce ustąpił całą swą część dóbr rodzicielskich (ib. k. 494v). Dostał od tej siostry w r. 1774 zapis 6.000 zł (Py. 158 k. 297). Nosił imię zakonne Ludwik. Umarł 9 III 1801 r., po 49 latach profesji zakonnej, po 42 kapłaństwa (Nekr. Owińska; Nekr. Obra).

3. Kasper, syn Stanisława i Cieleckiej, ur. około r. 1687, komisarz województw poznańskiego i kaliskiego w r. 1726 (Ws. 81 k. 34v), cześnik wschowski w r. 1729, kasztelanem międzyrzeckim mianowany 14 VII 1736 r. (Kossak. III). W pojedynku odbytym w r. 1712 na cmentarzu w Czerwonejwsi zabił Aleksandra Zakrzewskiego (Kośc. 149 s. 83). Procesował go o to brat zabitego, Wacław i skwitował dopiero w r. 1716 w zamian za sumę 2.000 zł, która miał otrzymać w r. 1717 (Ws. 158 k. 74v). Od Kazimierza Domiechowskiego kupił Kasper w r. 1719 za 142.500 złp dobra Kromolice i Mokronos (P. 1164 k. 59v). Jako dziedzic Kromolic tamtejszej gminie katolickich "olendrów", przybyszów z Niemiec południowych (chyba tylko tak można rozumieć określenie "Svevorum communitas" czyli szwabska gmina), potwierdził w r. 1741 przywilej na zasiedlenie tych dóbr (Ws. 87 k. 129v). Oprócz Kromolic miał jeszcze Karczewko, Przybyszewo i Mokronos. Tknięty paraliżem, umarł w Kromilicach 4 V 1753 r., pochowany u Filipinów w Gostyniu (LM Wielowieś; Kurier Pol. nr 870). Żenił się dwa razy. Pierwszą jego żoną była Zofia Radomicka, córka Władysława, wojewody poznańskiego, i Ludwiki Gajewskiej. O jej rękę spisywał ze swym przyszłym teściem kontrakt w Czerniejewie 4 III 1726 r. (Ws. 81 k. 34v). Zobowiązał się w r. 1730 oprawić jej 50.000 zł posagu (G. 96 k. 282v). Po raz drugi żenił się 13 IX 1747 r. z Agnieszką Bielińską, córką Aleksandra, kasztelana lędzkiego, i Elżbiety z Pawłowskich, młodszą od siebie o lat 43! (LC Głuchowo). Wzajemne dożywocie z nią spisywał w r. 1748 (P. 1291 k. 17v) a w r. 1749 dostała ona od swych braci zapis 24.875 złp posagu i 6.000 złp w wyprawie (Kośc. 324 k. 144). Ten posag i wyprawę kasztelan zabezpieczył jej w r. 1752 na połowie swych dóbr (P. 1305 k. 85). Po jego śmierci Agnieszka poszła 14 II 1757 r. za Antoniego Zakrzewskiego, kasztelana santockiego (LC Wielowieś). Dozywocie wzajemne spisywała z nim w r. 1758 (Kośc. 360 k. 62). Żyła jeszcze w r. 1780 (Ws. 100 k. 52). kasztelan z tego drugiego małżeństwa miał syna Rafała i córkę Annę Konstancję Kunegundę, ur. w Kromolicach, ochrzcz. 11 VIII 1748 r. (LB Wielowieś). Oboje pomarli dziećmi, a dobra, jak to już widzieliśmy, dziedziczyli bracia i bratankowie.

(II) Andrzej, syn Jakuba i Pruszakówny Bieniewskiej, burgrabia grodzki kaliski w r. 1671 (R. Kal. 15 k. 213v), burgrabia ziemski kaliski w r. 1672 (Z. T. P. 32 s. 143), pisarz ziemski kaliski w r. 1688 (Py. 155 s. 97), podsędek ziemski kaliski w r. 1692 (I. Kal. 149 s. 8), mianowany sędzią ziemskim kaliskim krótko przed 6 IV 1694 r. (I. Kon. 69 k. 355), w latach 1699 i 1700 sędzia deputat na Trybunale Koronnym, z województwa poznańskiego (I. Kal. 153 k. 467; Z. T. P. 37 s. 451). Dawał w r. 1663 zobowiązanie Janowi Kutcewskiemu, iż, wedle zobowiązania swego starszego brata Kaspra, sprzeda mu swe części we wsi Myszakowo i w folwarku Grążna. Dokonał tej sprzedaży w r. 1666 za sumę 5.500 zł (P.1073 k.16v, 1864 k.222v). Szwagrowi Dobrosielskiemu w r. 1665 scedował swoją połowę z sumy 3.000 zł, zapisanej w testamencie przez wuja Jana Pruszka Bieniewskiego jemu i jego siostrze Zofii wtedy pannie, teraz żonie Dobrosielskiego (P.1076 k.222v). Od ks. Macieja, proboszcza poddębickiego, Wojciecha, Mikołaja, Jana i Franciszka, braci Starzyńskich, w r. 1684 kupił za 42.300 zł wieś Kamionę w p. kal. (I. Kal.142 k.288), ale już w r. 1689 dobra te sprzedał za 60.000 zł Wojciechowi Urbańskiemu, kasztelanowi wieluńskiemu (ib.146 s.150). Od Doroty z Koźmińskich, wdowy po Adrianie Kuczkowskim, w r. 1692 otrzymał rezygnację wsi Chlewo z pustką Kębłowo w p. kal. (ib.149 s.8). Nabywszy w r. 1693 od Anny Rapackiej, wdowy 1-o v. po Andrzeju Siemieńskim, 2-o v. po Janie Gorzeńskim, odsprzedał jej te dobra z powrotem w r. 1695 za sumę 25.000 zł (ib.152 s.460). Żył jeszcze w r. 1705, kiedy od Fabiana Sokołowskiego, podstolego ciachonowskiego, dziedzica Milejowa, brał te dobra w zastaw (ib.157 s.84). Jego żoną w r. 1673 była Ewa z Iwanowic Koźmińska (I. Kal.133 s.242), córka Stanisława i Elżbiety Bronickiej, jedyna spadkobierczyni ojca, która w r. 1675 odziedziczone po tym ojcu części wsi Skalmierz w p. sieradzkim sprzedała za 6.000 zł Piotrowi Żelęckiemu, podwojewodziemu kaliskiemu, i żonie jego Elżbiecie z Boguckich (R. Kal. 15 k. 459). Oboje małżonkowie M-cy wespół z jej matką w r. 1684 sprzedali Janowi Stawskiemu za 18.200 zł Miedzianowo cz. Poniatowo oraz Popowo i Popówko w p. kal., zaś Kasper żonie oprawił jednocześnie 10.000 zł posagu (I. Kal. 142 k. 250, 251). Ewa żyła jeszcze w r. 1699 (ib. 153 k. 467v). Mowa o niej jako o zmarłej w r. 1715 (ib. 159 k. 296). Synowie: Antoni, Józef, Jan i Jakub. Córki: Anna i Jadwiga. Anna była w r. 1693 żoną Mikołaja Jabłkowskiego, a jej drugim mężem był w r. 1698 Stanisław Nekanda Trepka, nie żyła już w r. 1746. Jadwiga, w r. 1699 żona Mikołaja Umińskiego, z czasem skarbnika brzeskiego kujawskiego, zmarła w Daniszynie 11 VII 1731 r., pochowana u Reformatów w Kaliszu.

1. Antoni, syn Andrzeja i Koźmińskiej, ur. w Miedzianowie 21 VI 1673 r. (LB Droszew), pisarz grodzki kaliski w r. 1700 (I. Kal. 154 s. 466), nie żył już w r. 1707 (P. 1144 k. 178). Jego żoną w r. 1700 była Ludwika Turobojska, corka Jana i Barbary z Zadorskich, wdowa 1-o v. po Janie Suchorzewskim. Kwitowała wtedy swych braci z prowizji rocznej od sumy 7.000 zł posagowej (I. Kal. 154 s. 466). Z tej sumy skwitowała braci dopiero w r. 1707, będąc już wdową (ib. 157 s. 8). T.r. wyszła 3-o v. za Ludwika Bielawskiego (P. 1144 k. 178), a była wdową i po tym mężu w r. 1715 (P. 1149 I k. 44). Żyła jeszcze w r. 1755 (P. 1316 k. 54). Jedyna córka Marcjanna (Marianna), niezamężna w r. 1715 (I. Kal. 159 k. 296), potem w r. 1723 była żoną Józefa Łukomskiego. Wdowa w latach 1754-1755, nie żyła już 1771 r.

2. Józef, syn Andrzeja i Koźmińskiej, ur. w Miedzianowie, ochrzcz. 22 III 1676 r. (LB Droszew). Dzierżawca miasta Kwiatkowa i wsi Wiesiołowo, dziedzicznych zmarłego Jana Lipskiego, kwitował się w r. 1704 z kontraktu tej dzierżawy z wdową po nim, Krystyną z Bartochowskich, teraz 2-o v. Łętkowską (I. Kal. 157 s. 171). Od swych braci Jana i Jakuba oraz od Marianny, córki zmarłego brata Antoniego, w r. 1715 kupił za 8.000 złp ich części wsi Chlewo i pustki Kębłowo, odziedziczone po ojcu (ib. 159 k. 296). Stał się w ten sposob dziedzicem całych tych dóbr. Umarł między r. 1720 a 1752 (ib. 161 s. 473, 196/198 k. 65). Jego żoną, zaślubioną w r. 1702, krotko po 20 II, była Zofia Szołdrska, córka Jakuba, wdowa 1-o v. po Stefanie Żółtowskim, której w r. 1703 zapisał sumę 1.500 zł (P. 1143 k. 103, 1171 k. 11). Zobowiązał się w r. 1720, iż żonie tej oprawi sumę 4.150 zł posagu na połowie wsi Chlewo (I. Kal. 161 s. 473). Nie żyła już ona w r. 1752 (ib. 196/198 k. 65, 65v). Syn Andrzej, o którym niżej. Córki, Anna, w r. 1752 żona Franciszka Pytowskiego, zmarła przed r. 1775, i Marianna, w r. 1752 już nie żyjąca, żona Wojciecha Ostrowskiego.

Andrzej (Andrzej Antoni), syn Józefa i Szołdrskiej, ochrzcz. 21 IX 1702 r. (LB Iłówiec), zmarł bezpotomnie między r. 1766 a 1769. Żoną jego była Marianna Brodzka, córka Antoniego i Agnieszki z Baranowskich, która w r. 1766 otrzymała od matki 2.000 zł wyprawy (Kc. 147 k. 82v). Wdową była już w r. 1769 (ib. k. 259v), a 3 IX 1770 r. wyszła 2-o v. za Wojciecha Skarbka Rudzkiego (LC Kcynia). W sprzeczności z tą datą pozostaje akt z 30 X t.r., mocą którego zapisywała sumę 2.500 zł Rudzkiemu jako "mężowi przyszłemu" (Kc. 147 k. 300).

3. Jan, syn Andrzeja i Koźmińskiej, oblatował w r. 1700 kompromis Gorzyńskiego, Pawłowskiego i Bojanowskiego (Z. T. P. 37 s. 451). Swoje części po ojcu w dobrach Chlewo i w pustce Kębłowo, jak już widzieliśmy, sprzedał bratu Józefowi. Żył jeszcze 16 V 1724 r. (LB Kucharki). Żoną jego była w r. 1714 Zofia z Wrzący Zajączkówna, córka Jana, cześnika żytomierskiego, i Marianny z Swinarskich (I. Kal. 159 s. 349). Oboje nie żyli już w r. 1739 (Rel. Kal. 112/113 s. 185). Syn Hieronim, córki, Marianna, w r. 1739 żona Franciszka M-go (zob. niżej), zmarła po r. 1788, i Apolonia, w r. 1739 żona Bartłomieja Koszutskiego.

Hieronim (Hieronim Jakub), syn Jana i Zajączkówny, ur. w Bronowie, ochrzcz. 7 IX 1720 r. (LB Sowina), manifestował sie w r. 1739 przeciwko szwagrowi Koszutskiemu (Rel. Kal. 112/113 s. 185), od Jana, Józefa i Piotra, braci Pinińskich, kupił wspólnie z żoną za 9.000 złp wieś Laskowiec w p. kon. (I. Kon. 77 k. 360v). Swoją część spadku po Noskowskim, rodzącym się z Zajączkówny, w Dusznikach w p. sieradz. cedował w r. 1754 Kajetanowi Zajączkowi (P. 1303 k. 192v). Już nie żył w r. 1762, tytułowany wtedy przez żonę "mężem uciążliwym" (I. Kon. 79 k. 305v, 306v). Tą żoną była w r. 1744 Elżbieta Koszutska, która wtedy celem odebrania rzeczy odziedziczonych po zmarłej siostrze swej Teofili, zamężnej Żeromskiej, dała plenipotencję bratu, księdzu Rochowi Koszutskiemu, kanonikowi uniejowskiemu i proboszczowi tureckiemu (ib. 77 k. 364v). Będąc już wdową, w r. 1762 kwitowała się w imieniu własnym i swych dzieci z Józefem Tarnogórskim, posesorem Laskowca, i z Andrzejem Kiedrzyńskim z kontraktu dzierżawy tej wsi, zawieranego w r. 1759 (ib. 79 k. 306v). Żyła jeszcze w r. 1764 (I. Kal. 204/205 k. 152), nie żyła już w r. 1766, a mowa wtedy o niej jako o zmarłej niedawno (I. Kon. 80 k. 36). Synowie, Antoni i Rafał, córki: Marianna, Katarzyna i Apolonia (Apolinara), w r. 1762 wszystkie trzy jeszcze niezamężne (ib. 79 k. 306v). Marianna była w latach 1764-1768 żoną Karola Głoskowskiego, umarła po r. 1777. Katarzyna wyszła w Wielkich Strzelcach 23 XI 1767 r. za Andrzeja Koźmińskiego, Wreszcie Apolinia, która będąc wciąż jeszcze niezamężną kwitowała w r. 1778 szwagra Głoskowskiego z prowizji od sumy 2.069 złp (ib. 82 k. 39).

1) Antoni, syn Hieronima i Koszutskiej, wspomniany w r. 1762 (I. Kon. 79 k. 306v). Obok brata Rafała, jezuity, dziedzic Laskowca, zawierał 16 XI 1771 r. kontrakt sprzedaży tej wsi szwagrowi Głoskowskiemu za sumę 18.000 złp (ib. 80 k. 225v). Po ożenku zamieszkał 1772 r. w Poznaniu. Może to on był tym Antonim, który w r. 1790 sprawował urząd rewizora komory celnej w Międzyrzeczu (Ws. 106 k. 22v). Od cioteczno-ciotecznego brata, ks. Stanisława Łukomskiego, proboszcza dobrzyckiego, uzyskał w r. 1790 cesję jego praw do spadku po Józefie M-im, pisarzu grodzkim kaliskim (P. 1367 k. 294v). Umarł w Poznaniu 26 V 1813 r. (LM Św. Marcin, Pozn.). Ożenił sie w Poznaniu 18 X 1772 r. z Nepomuceną Karczewską (LC Św. Marcin, Pozn.), córką Dominika, rajcy poznańskiego, i Heleny Stroińskiej, właścicieli kamienicy w Rynku Poznania (P. 1356 k. 1). Umarła ona 29 X 1804 r. u Benedyktynek poznańskich, u których też pochowana. Miała lat 50 (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Syn Hiacynt Bartłomiej, ochrzcz. 24 VIII 1773 r., umarł 25 VIII mając trzy dni (LB, LM ib).

2) Rafał, syn Hieronima i Koszutskiej, jezuita, magister 1762 r. (I. Kon. 79 k. 306v), po kasacie zakonu proboszcz słupecki i dziekan tamtejszej fary 1778 r. (ib. 82 k. 39). Kwitował w r. 1780 urząd grodzki pyzdrski z wydania trzech krów dostawionych przez dzierżawcę Koszut, ks. Andrzeja Kitowicza (Py. 160 k. 401v). Proboszcz w Srzelcach Wielkich 1791 r. (P. 1368 k. 305v), była i kanonikiem honorowym inflanckim. Umarł 26 II 1797 r., mając lat 56 (około 57?), pochowany w kościele w Wielkich Strzelcach (LM Wielkie Strzelce; LM Świerczyna).

4. Jakub, syn Andrzeja i Koźmińskiej, w r. 1715, jak już widzieliśmy, swoje części we wsi Chlewo sprzedał bratu Józefowi. Umarł między r. 1730 a 1740 (I. Kal. 167 s. 410, 177 s. 280). Ożenił się z Konstancją Otto Trąmpczyńską, córką Jana i Anny Szkudlskiej. Kontrakt małżeński spisany był w Kucharach 31 III 1724 r. (I. Kal. 161 s. 56). Skwitowała ona w r. 1730 swego brata Walentego Trąmpczyńskiego z 6.000 zł posagu (ib. 167 s. 410). Po śmierci M-go poszła 2-o v. za Jana Skrzypińskiego, a w r. 1740 była już żoną trzeciego męża, jana Parczewskiego (ib. 1777 s. 280). Synowie, Józef i Kasper. Ten drugi, Kasper Fabian, ochrzczony był 12 I 1730 r. (LB Skrzebowo), żył jeszcze 1759 r. (Rel. Kal. 172/173 s. 785).

1. Józef (Józef Nepomucen), syn Jakuba i Konstancji Trąmpczyńskiej, burgrabia kościański 1759 r. (Rel. Kal. 172/173 s 773, 785), pisarz grodzki kaliski w r. 1774 (P. 1351 k. 132v). Występował w r. 1759 jako mianowany przez króla opiekun swego przyrodniego brata Fabiana Parczewskiego, który ze swej strony protestował przeciwko tej opiece obu swych braci M-ch, Józefa i Kaspra (Rel. Kal. 172/173 s. 773, 785). Dziedzic wsi Chlewo w p. kal. w r. 1764 (ib. 204/205 k. 56), dobra te, jak również pustkę Kębłowo i część Wojsławic, za kontraktem z r. 1773 sprzedał w r. 1774 za 38.500 złp Pawłowi Biernackiemu (ib. 209/213 k. 220, 214/216 k. 194). Umarł między r. 1787 a 1789, był bezpotomny (ib. 227 k. 94; I. Kon. 84 k. 164v). Ożenił się 25 II 1786 r. w Śremie z Marianną Stanisławską (LC Śrem), córką Hieronima i Zofii z Rudnickich, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1787 (Kośc. 335 k. 117). Tej żonie zapisał w r. 1787 sumę 3.300 złp, odebrawszy ją od Jana Kruszewskiego (I. Kal. 227 k. 94, tu matka Marianny nazwana Lutomską!). Będąc już wdową i dożywotniczką, skwitowała w r. 1791 Michała Stanisławskiego z 27.338 złp (P. 1368 k. 305v).

III. Sebastian, syn Jakuba i Suchorzewskiej, z działow braterskich, przeprowadzonych w r. 1578, wziął wszystkie części we wsiach Łukom i Łomowo, z obowiązkiem wypłacenia z tego 1.000 złp siostrom, Agnieszce i Annie, jako ich posag zapisany im przez ojca (I. Kon. 18 k. 99v). Skwitowany w r. 1582 przez Macieja Turskiego z sum na Łukomiu (I. Kal. 48 s. 477). Nie żył już w r. 1590 (I. Kon. 23 k. 303v). Żoną jego była Barbara z Brodni Brodzińska, córka Jana, której w r. 1578 zobowiązał się oprawić 1.500 zł posagu na połowie części wsi Łukom i Łomowo (ib. 18 k. 107v). W r. 1590 była ona 2-o v. żoną Jana Wysockiego z ziemi łęczyckiej (Py. 125 k. 384, 645), z czasem burgrabiego ziemskiego i podstarościego kaliskiego (I. Kal. 68 s. 781). Jako wdowa i po tym drugim mężu żyła jeszcze w r. 1618 (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 363v). Był syn Jan i córka Helena, w latach 1602-1618 żona Mikołaja Piekarskiego.

Jan, syn Sebastiana i Brodzińskiej, ur. około r. 1584/85, poborca województwa kaliskiego w r. 1618 (I. Kon. 40 s. 630), burgrabia ziemski kaliski w r. 1630 (R. Kal. 11 k. 213v). Wspólnie ze swymi stryjami i opiekunami, Kasprem i Bartłomiejem, w r. 1589 występował przeciwko Mikołajowi Trąmpczyńskiemu o nieuiszczenie 500 zł (I. Kon. 23 k. 362v). Wespół z matką części wsi Łukom i Łomowo, swoje dziedziczne jej zaś oprawne, w r. 1602 zastawił za 2.000 złp Mikołajowi Szyszkowskiemu. Miał wtedy lat 18 (I. Kal. 68 s. 781). Od Wojciecha Łukomskiego i jego braci, Jerzego i Jakuba, w r. 1612 kupił za 1.800 zł części wsi Łukom i Łomowo (R. Kal. 8 k. 209v). Od Jana Skrzypińskiego i Stanisława Łukomskiego kupił w r. 1616 za 3.300 złp ich części w tychże wsiach (P. 1410 k. 156), a od Jerzego i Jakuba Łukomskich nabył w r. 1617 ich tamtejsze części, płacąc każdemu z nich po 600 zł (R. Kal. 9 k. 72v, 74). Zobowiązywał się dwukrotnie, w r. 1625 i 1626, części we wsiach Łukom i Łomowo oraz w pustkach Bukowe i Jemielne sprzedać wyderkafem, najpierw za 6.000 zł, potem za 8.000 zł Stanisławowi Trąmpczyńskiemu (Py. 143 k. 98v). Na wiecznośc sprzedał owe dobra w r. 1630 za 24.000 zł Wojciechowi Mycielskiemu (R. Kal. 11 k. 213v). Już nie żył w r. 1634 (Py. 146 s. 770), a w r. 1635 synowie jego nazwani dziedzicami(!) wsi Łukom i Łomowo (Py. 146 k. między 191 a 203), najwidoczniej więc powstały jakieś wątpliwości dotyczące prawomocności dokonanej przez ojca transakcji. Żoną Jana była Urszula Malechowska, córka Andrzeja z Rokossowa Malechowskiego i Anny Rostworowskiej, której w r. 1613, jeszcze przed ślubem na połowie swych dóbr we wsiach Łukom i Łomowo oprawił 7.000 złp posagu (P. 1408 k. 364). Dostała ona w r. 1623 od swej matki dożywocie części wsi Karszec i pustki Stajkowice w p. kośc. (P. 1414 k. 451). Żyła jeszcze w r. 1624 (Kośc. 292 k. 300v). Zapewne nie żyła już w r. 1631, nie żyła zaś napewno w r. 1636 (P. 1033 k. 168v). Synowie: Sebastian, Stanisław i Franciszek.

I) Sebastian, syn Jana i Malechowskiej, wspólnie z braćmi i z Jerzym Chełmskim, aktualnym posesorem wsi Łukom i Łomowo, procesował w r. 1636 Stanisława Trąmpczyńskiego (Py. 146 k. między 191 a 203). Kwitował w r. 1636 babkę macierzystą Annę z Rostworowskich Malechowską z 800 zł na poczet 2.000 zł należnych jemu i braciom (P. 1033 k. 168v). Wspólnie z bratem Franciszkiem i bratankiem Bartłomiejem występował w r. 1662 w roli współspadkobiercy ciotecznej siostry Anny z Malechowskich Strykowskiej, podstoliny kaliskiej (I. Kon. 58 k. 167). Od Jana z Komorza Kurcewskiego kupił w r. 1665 za 11.000 złp Myszakowo osiadłe wraz z pustkami Grązień i Myszakówko w p. kon. (P. 1863 k. 81v). Juz nie żył w r. 1679 (Py. 154 s. 39). Żoną jego była Agnieszka Dobrzycka, córka Pawła, której w r. 1643 oprawił 1.200 zł, odebranych na poczet jej posagu (R. Kal. 13 k. 32v). Nie żyła juz w r. 1694 (P. 1127 III k. 1). Syn Franciszek.

Franciszek, syn Sebastiana i Dobrzyckiej, jako spadkobierca swej rodzonej ciotki, panny Jadwigi Dobrzyckiej, w r. 1694 kwitował z 1.000 zł Michała Dobrzyckiego (P. 1127 III k. 1). Na swej części w Myszakowie w r. 1695 zapisał dług 1.000 zł zięciowi Wierzbickiemu (Py. 196 s. 42). Żył jeszcze w r. 1696 (Kośc. 308 k. 312). Nie żył już w r. 1698 (P. 257 k. 63). Jego pierwszą żoną była w r. 1674 Teresa Mietlicka (I. Kon. 60 k. 726), córka i jedyna spadkobierczyni Jana i Heleny z Rusinowa, współposesorka Budzisławia Kościelnego, które to dobra ojciec jej nabył od Stanisława Budzisławskiego, a w r. 1676 wspólnie z jej mężem cedował małżonkom Sławoszewskim (ib. k. 726v). Teresa była w r. 1678 pozywana przez Kazimierza Krzywosędzkiego, wieczystego nabywcę części tych dóbr (Py. 154 s. 519; Z. T. P. 32 s. 1318). Od męża t.r. dostała zapis 2.000 zł długu (Py. 154 s. 6). Druga żona Franciszka to Jadwiga Bieganowska, wdowa po dwóch mężach, Krzysztofie Mieruckiem i Janie Zamłyńskim, pozywana w r. 1698, już jako wdowa i po tym trzecim małżonku, przez synów i córki zmarłego Wacława Woźnickiego (P. 257 k. 63). Żyla jeszcze w r. 1700 (P. 1139 X k. 159v). Z pierwszego małżeństwa syn Sebastian i córki: Agnieszka, Katarzyna, Petronela, Salomea. Z drugiej żony syn Chryzostom. Z córek, Agnieszka była w latach 1695-1699 żoną Piotra Wierzbickiego, a 2-o v. w r. 1705, krotko po 9 II, wyszła za Jana Ostromięckiego, umarła przed r. 1747. Katarzyna, w r. 1704, krótko po 21 VII, wydana za Andrzeja Bogusławskiego, umarła po r. 1747. Petronela była w r. 1705 żoną Jana Woszczyńskiego. Wreszcie Salomea (Salomea Barbara), w r. 1716 żona Józefa Morawskiego.

(I) Sebastian, syn Franciszka i Mietlickiej, pełnoletni w r. 1690 (P. 1431 k. 56), dziedzic Myszakowa w p. pyzdr., w r. 1698 zastawił tę wieś za 2.000 zł szwagrowi Wierzbickiemu (Py. 156 s. 93), ktory go procesował w r. 1699 (I. Kon. 70 k. 515v). Nie żył juz w r. 1739, kiedy to jego żona Katarzyna Ostaszewska była już 2-o v. zamęzna za Janem Sulińskim (I. Kon. 77 k. 161). Żyła jeszcze w r. 1739, kiedy kwitowała Stanisława Żychlińskiego, podkomorzyca kaliskiego, ze swoich posagowych 3.500 złp, zabezpieczonych zrazu na wsi Łukom, następnie w r. 1739 przez Żychlińskiego na Zorzewie, wsi należącej do dóbr grabienickich (I. Kon. 77 k. 161, 271v). Potem posag ów był zabezpieczony na Osieczu, wsi dziedzicznej Mierzewskich. Nie żyła już katarzyna w r. 1747 (ib. 78 s. 77). Jedyna ich córka Anna, w latach 1739-1775 żona Macieja Jaroszewskiego, wdowa w r. 1777, umarła między r. 1781 a 1786.

(II) Chryzostom, syn Franciszka i Bieganowskiej, dziedzic Myszakowa, skwitowany w r. 1716 przez szwagra Morawskiego z prowuzji 500 zł od sumy 2.000 zł, wniesionej na Myszakowo przez matkę Salomei Morawskiej a pierwszą żonę Franciszka M-go (Py. 157 s. 135). Siostrzeńcowi Janowi Wierzbickiemu zobowiązał się w r. 1727 połowę Myszakowa sprzedać za 7.000 złp (Py. 158 k. 818). Umarł między r. 1753 a 1763 (I. Kon. 78 s. 708; P. 1336 k. 174v). Żoną jego była teresa Jaraczewska, żyjąca chyba jeszcze w r. 1763 (ib.), juz nie żyła w r. 1766 (G. 100 k. 190v). Synowie, Józef i Stanisław, ale Jakub M., syn Chryzostoma, zabił 4 VI 1750 r. Wojciecha Kaliszewskiego, brata proboszcza krzywińskiego, jadącego z Krzywinia do Śremu (LM Krzywiń). Może ten właśnie Jakub umarł w r. 1762 i pochowany 9 V? (A. B. Gołańcz, W. 42). Był to chyba jeszcze jeden syn tego samego Chryzostoma. Chyba też córką Chryzostoma była Rozalia, która przed 1 XI 1782 r. poślubiła Wojciecha Szemborskiego.

1. Józef, syn Chryzostoma i Jaraczewskiej, w r. 1764 plenipotent Elżbiety z Pawłowskiej Bielińskiej, kasztelanowej lędzkiej (LB Głuchów). Kwitował w r. 1766 z trzech sum Antoniego Jaraczewskiego, dziedzica Wódek (G. 100 k. 190v). Dzierżawca plebanii w Mokronosie w 1770 r. (LB Mokronos), a dzierżawca Połażejewa w r. 1777 (LB Środa). W r. 1795 dzierżawił dobra Racławki (LB Iwno), w r. 1797 Nidom (LB Jarząbkowo), wreszcie Malczewo, gdzie umarł 26 II 1809 r. (LM Jarząbkowo). Określony na 62 lata w chwili śmierci wiek wydaje się zaniżony. Nie mógł być plenipotentem Bielińskiej mając lat 17! Jego pierwszą żoną była Teresa Łęska, córka Macieja i Heleny Cieleckiej, z którą w r. 1763 spisywał zobowiązanie do dania sobie wzajemnego dożywocia (P. 1336 k. 174v). Umarła ona 3 IX 1786 r., pochowana w kościele mokronoskim (LM Mokronos). Po raz drugi w r. 1789, krótko po 12 VI, zaślubił Ludwikę Prądzyńską, córkę Antoniego i Marianny Bardskiej (P. 1367 k. 213), z którą t.r. spisał wzajemne dożywocie (P. 1366 k. 491v), a t.r. oprawił jej trzy sumy, 8576 złp, 500 złp i 604 złp jako jej posag (P. 1375 k. 510). Ludwika po śmierci męża wyszła 2-o v. za Antoniego Swinarskiego, a będąc wdową i po tym mężu umarła w Nowymmieście 9 I 1835 r., mając lat 80 (LM Św. Trójca, Gniezno). Z synów Sebastian (Sebastian Józef Kazimierz), ur. w Srocku 21 I 1764 r. (LB Głuchowo), zmarł w Poznaniu 1 VIII 1788 r., pochowany w kościele Bernardynów (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Ignacy zmarł w Srocku 29 XII 1765 r., mając około czterech miesięcy (LM Głuchowo).

2. Stanisław, syn Chryzostoma i Jaraczewskiej, ur. około r. 1727, mieszkał w r. 1769 we dworze w Czempiniu (LC Parkowo), dzierżawił w r. 1773 Baranowo, wieś będącą w dożywociu kanonika gnieźnieńskiego, Maksymiliana Skrzetuskiego (G. 100 k. 518v). W r. 1777 był dzierżawcą Pierzchna (LB Sroda), a w r. 1778 Połażejewa w p. gnieźn. (LB Grzybowo). Chyba ten sam Stanisław kwitował sie w r. 1777 z Augustynem Miaskowskim, podstarościm gnieźnieńskim, z pretensji płynących z tytułu dzierżawy gnieźnieńskich dóbr starościńskich (G. 104 k. 102). W r. 1808 mieszkał w Malczewie (LC Jarząbkowo). Umarł w Chwalęcinie 30 IX 1811 r., mając lat 86 (LM Panienka). Ożenił się 5 II 1769 r. z Różą Dobrzycką (LC Parkowo), córka Andrzeja i Katarzyny z Kołaczkowskich (Kośc. 331 k. 39). Oboje w r. 1773 spisywali wzajemne dożywocie (P. 1350 k. 176), a ulepszyli ów zapis w r. 1781 (P. 1358 k. 142). Stanisław podniósł od Hieronima Dobrzyckiego z dóbr rodzicielskich żony sumę 4.000 zł i tę jej zabezpieczył w r. 1787 (P. 1375 k. 165). Ich syn Kajetan.

Kajetan (Cyprian Mateusz Kajetan), syn Stanisława i Dobrzyckiej, ur. około 1773 r., ochrzczony z wody w parafii murzynowskiej, a z ceremonii 11 V 1777 r. (LB Parkowo). Ekonom we Wziąchowie w r. 1802 (LB Mokronos), posesor Chwalęcina w latach 1811-1813 (LB Panienka), Wiewiórczyna w r. 1815 (LB Wilkowo Pol.), w r. 1834 mieszkał, jak się zdaje, w Podlesiu (LB Jarząbkowo), a umarł w Międzylesiu 30 X 1860 r. (Dz. P.). Ożenił się mając lat 35 z Wiktorią Prądzyńską, panną 32-letnią, 15 VI 1808 r. (LC Jarząbkowo). Umarła ona 22 III 1870 r. w Międzylesiu u córki, pochowana w Rogoźnie (LM Rogoźno; Dz. P.). Nazwana w r. 1848 właścicielką gruntu w Orpiszewku (LB Lutynia). Córka Tekla, ur. w Chwalęcinie 11 IX 1812 r. (LB Panienka), ochrzcz. z ceremonii 31 I 1815 r. (LB Wilkowo Pol.), jeszcze niezamężna 10 IV 1834 r. (LB Jarząbkowo), juz żona 9 XI 1845 r. Teodora Kiedrzyńskiego, dziedzica Międzylesia, umarła tam 13 IV 1875 r.

II) Stanisław, syn Jana i Malechowskiej, obok braci współdziedzic wsi Łukom i Łomowo w r. 1635 (Py. 146 k. między 191 a 203), umarł między r. 1653 a 30 VI 1657. Jego żoną była Anna z Miełtowic Borzysławska, córka Stanisława i Barbary z Rogozińskich, której krótko przed ślubem, 9 II 1652 r. zobowiązał się oprawić 1.000 zł posagu. Byli już 19 II t.r. małżeństwem (I. Kal. 118 k. 79, 97). Oprawy 1.300 złp posagu dokonał w r. 1653 (Rel. i I. Z. Kal. 1c k. 542). Owdowiawszy Anna wyszła w r. 1657 2-o v. za Marcina Secymińskiego z pow. tczewskiego, który na krótko przed ślubem, 30 VI t.r. zobowiązał się oprawić jej 1.000 zł posagu (I. Kal. 122 s. 216). Syn ich Bartłomiej.

Bartłomiej, syn Stanisława i Borzysławskiej, pozostawał w r. 1662 pod opieką stryjów, Sebastiana i Franciszka M-ch (I. Kon. 58 k. 167), zas w r. 1672, jeszcze nieletni w asyście stryja Franciszka kwitował z 1.200 zł Teresę Mycielską (Ws. 68 k. 609). Części swe w Rokossowie i Bączylesie w p. kośc. w r. 1683 sprzedał za 12.000 złp Andrzejowi Mycielskiemu, miecznikowi kaliskiemu (P. 1106 IV k. 37v). Nie żył już w r. 1711 (P. 1146 II k. 91). Żonie swej Annie Sokolnickiej, córce Piotra, pisarza grodzkiego wałeckiego, i Katarzyny Krępskiej, oprawił w r. 1676 posag 2.000 zł (R. kal. 15 k. 492v). Nie żyła już ona w r. 1711 (P. 1146 II k. 91). Synowie: Walenty, Władysław i Bartłomiej. Z nich, Władysław występował w r. 1711 (I. Kon. 73 k. 87), a żył jeszcze 20 XI 1725 r. Bartłomiej wspomniany raz tylko w r. 1711 (I. Kon. 73 k. 87).

Walenty, syn Bartłomieja i Sokolnickiej, plenipotent swych braci, Władysława i Bartłomieja w r. 1711 (ib.), posesor Bielejewa w r. 1717 (LB Panienka), wydzierżawił w r. 1722 na trzy lata od Władysława Kąsinowskiego, kasztelana nakielskiego, starostwo powidzkie (P. 1187 k. 133). Juz nie żył w r. 1760 (I. Kon. 79 k. 189v). Swej żonie, Teresie Turobojskiej, córce Jana i barbary z Zadorskich, w r. 1711 zobowiązał się oprawić sumę 7.000 złp, odebraną na poczet posagu od jej stryja Michała Turobojskiego (P. 1146 II k. 91). T.r. skwitowała ona swego brata Micjała Turobojskiego z 4.000 zł, odebranych na poczet powyższej sumy (I. Kon. 73 k. 86v). Walenty w r. 1719 oprawił żonie 8.000 zł posagu (P. 1170 k. 44v). Umarła ona między 11 III 1753 r. (mieszkała wtedy w Gutowie Starym), a 1760 (LB Września; I. Kon. 79 k. 189v). Synowie, Michał i Franciszek.

(I) Michał, syn Walentego i Turobojskiej, współspadkobierca babki macierzystej, Barbary z Zadorskich 1-o v. Konińskiej, 2-o v. Turobojskiej, 3-o v. Żegockiej, cedował w r. 1760 swoją część z tego spadku ks. Wojciechowi Turobojskiemu, proboszczowi tureckiemu, bratu swemu ciotecznemu (I. Kon. 79 k. 189v).

(II) Franciszek (Franciszek Maciej), syn Walentego i Turobojskiej, ur. w Bielejewie, ochrzcz. 12 IX 1717 r. (LB Panienka). Od Stanisława Czyżewskiego i Ewy z Linowskich wziął w zastaw w r. 1744 Szadłowice w p. kon. i trzymał jeszcze ową wieś w r. 1751 (I. Kon. 78 s. 514). Nie żył już w r. 1786 (I. Kal. 226 k. 53). Jego żoną była w r. 1739 Marianna Modlibowska, córka Jana i Zofii Zajączkówny, która w r. 1749, jako małżonka "męża uciążliwego" mianowała plenipotentami, Władysława Umińskiego, skarbnikowicza brzeskiego kujawskiego, swego ciotecznego brata, i Józefa M-go, brata stryjecznego (I. Kon. 78 s. 313). Tego Józefa kwitowała w r. 1786 z 3.000 złp, zapisanych jej w r. 1778 (I. Kal. 226 k. 113). Swoją część ze spadku po tym Józefie M-im w r. 1789 scedowała Kasprowi Kiedrzyńskiemu, burgrabiemu grodzkiemu kaliskiemu (I. Kon. 84 k. 164v). Syn Józef.

Józef, syn Franciszka i Modlibowskiej, występował w r. 1786 jako współspadkobierca prababki Anny z Sokolnickich M-ej, przy czym rodziców owej prababki nazwał mylnie Andrzejem i Anną z Błeszyńskich. Kwitował wówczas Mikolaja Taczanowskiego, chorążego wieluńskiego, z 1.000 zł pochodzących ze sprzedaży części Olewina w ziemi wieluńskiej (I. Kal. 226 k. 53).

III) Franciszek, syn Jana i Malechowskiej, z sejmiku średzkiego, poprzedzającego sejm koronacyjny w r. 1669, jeden z komisarzy z wojew. kaliskiego do konstytucji z r. 1662 o wybrańcach dostawionych przez dzierżawców (P. 196 k. 577v). Obok braci współdziedzic wsi Łukom i Łomowo w r. 1635 (Py. 146 k. między 191 a 203), wspólnie z bratem Sebastianem dobra Rokossowo oraz część wsi Bączylas (Bełczylas) w p. kośc., które na nich i na ich bratanka Bartłomieja spadły po matce i po siostrze wujecznej, Annie z Malechowskich Strykowskiej, podstolinie kaliskiej, sprzedał w r. 1664 za 60.000 złp Krzysztofowi Mycielskiemu (P. 1425 k. 498v). Dziedzic Jaroszewic Wielkich w p. kon. w r. 1676, skwitowany został przez zięcia Żychlińskiego z 2.000 złp na poczet 8.000 złp posagu za córką Marianną (I. Kon. 60 k. 924, 925). Córce Konstancji, idącej za Władysława Ponieckiego, zapisał w r. 1685 posag 8.000 złp (ib. 66 k. 80v). Jaroszewice Wielkie w r. 1692 sprzedał za 20.000 zł Adamowi Jaskólskiemu, sędzicowi ziemskiemu kaliskiemu (I. Kal. 149 s. 211). Żył chyba jeszcze w r. 1693 (I. Kon. 69 k. 295), nie żył w r. 1695 (ib. k. 605v). Jego pierwszą żoną była Dorota Pruszakówna Bieniewska, córka Stanisława i Jadwigi z Mycielskich, o której rękę zawierał w Modli Biennej 15 XI 1649 r. z jej matką kontrakt małżeński pod zakładem 4.000 złp (ib. 53 k. 187). Żyła jeszcze Dorota w r. 1651 (Py. 151 s. 237). Swej drugiej żonie, Annie Stawskiej, wdowie 1-o v. po Jerzym Bagrowskim, zapisał w r. 1665 dług 1.000 złp (I. Kon. 58 k. 354v). Żyła ona jeszcze w r. 1680 (Py. 155 s. 49). Trzecią żoną była Katarzyna Ninińska, córka Franciszka i Doroty Turnianki, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1689 (I. Kal. 146 s. 34). Otrzymała ona w r. 1693 zobowiązanie od Jana Baranowskiego, iż sprzeda jej za 7.000 złp Kozarzewo w p. kośc. (I. Kon. 69 k. 295). W r. 1696 wyszła powtórnie za Bonawenturę (Dobrogosta) Miedźwiedzkiego (P. 1151 k. 162; Py. 156 s. 1; I. Kon. 70 k. 78). Dziedziczka Kozarzewa Kościelnego w p. kon., w r. 1717 sprzedała te wieś za 8.000 zł janowi z Rzuchowa Goreckiemu (G. 93 k. 316v). Owdowiawszy i po tym drugim mężu, w r. 1725 kwitowała Helenę z Jaskólskich Dobrzycką, dziedziczkę Jaroszewic, z 3.000 złp, z sumy 4.000 złp (I. Kon. 76 k. 71). T.r. połowę Kozarzewka (!) Kościelnego sprzedała swym siostrzeńcom i siostrzenicom Lisowskim (P. 1240 k. 174). Żyła jeszcze w r. 1729 (I. Kal. 167 s. 344). Z córek Franciszka i jego pierwszej żony, Marianna była w r. 1676 żoną Franciszka Żychlińskiego, umarła między r. 1681 a 1684. Konstancja wyszła w r. 1685, krótko po 21 VII za Władysława Ponieckiego, umarła bezpotomnie przed r. 1696.

IV. Bartłomiej, syn Jakuba i Suchorzewskiej, z dokonanego w r. 1578 działu braterskiego dostały mu się części w Krępem, Ostrowie i Kamienicach w p. kal., które to dobra winien był wykupić z rąk Rafała Leszczyńskiego trzymającego je zastawem od ojca Bartłomieja (I. Kon. 18 k. 99v). Umarł między r. 1604 a 1612 (I. Kal. 70 k. 357v; R. Kal. 8 k. 109). Żoną jego była Anna Konarska, córka Piotra, której na krótko przed ślubem w r. 1579 zobowiązał się oprawić 1.500 zł posagu na połowach części w mieście Ostrów oraz wsiach Krępe i Kamienice (Py. 116 k. 32). Oprawy tej dokonał w r. 1583 (R. Kal. 5 k. 353). Anna umarła po r. 1611. Jedyna córka Elżbieta była w r. 1600 żoną Jakuba Zaleskiego, zas 2-o v. w r. 1612 Andrzeja Ruszkowskiego, kolejno cześnika, chorążego, wreszcie kasztelana inowrocławskiego. Odziedziczone po ojcu części miasta Ostrów, wsi Krępe, pustki Kamienice w r. 1615 sprzedała za 10.000 złp Piotrowi Duninowi (I. i D. Z. Kal. 28 k. 207v). Zob. tablice 1-5.

@tablica: Modlibowscy h. Drya 1

@tablica: Modlibowscy h. Drya 2

@tablica: Modlibowscy h. Drya 3

@tablica: Modlibowscy h. Drya 4

@tablica: Modlibowscy h. Drya 5

Dorota, żona Kazimierza Jastrzębowskiego, oboje nie żyli w r. 1531. Zofia, w r. 1598 żona Andrzeja Objezierskiego, wdowa w r. 1638. Jadwiga M-a, ze Zmiernina(?), chrzestna 23 VII 1645 r. (LB Św. Wojciech, Pozn.). Maciej, chrzestny w paźdz. 1651 r. (LB Szkaradowo). O. Remigian, przeor Franciszkanów poznańskich, umarł 18 IX 1686 r. (Nekr. Franciszkanek Pozn.). teresa, w r. 1687 żona Jana Gąsiorowskiego. Jan, z Czeluścina, i Magdalena, rodzice Konstancji i Marianny, chrzczonych 18 VI 1690 r. (LB Pępowo). Franciszka, żona Jana Goreckiego, pisarza grodzkiego nakielskiego, oboje nie żyli już w r. 1695. Pani Zofia, z domu Srzemska, chrzestna 9 IX 1706 r. (LB Siemowo). Konstancja wyszła przed r. 1714 za Józefa Morawskiego, a jej dziecko podawał do chrztu 16 I t.r. Antoni M., dziedzic Lubasza (LB Lubasz). Dorota, w r. 1715 przeorysza Benedyktynek poznańskich (P. 1149 I k. 5). Panna Dorota M-a, bernardynka poznańska ("konsekratka"), umarła 18 XII 1728 r. (Nekr. Bernardynek Pozn.). N. zmarł 1714 r. (A. B. Poznań, W. 58). Helena, w r. 1729 wdowa po Franciszku Borysławskim, nie żyła juz w r. 1743. Konstancja, cysterka, zmarła w Ołoboku 5 XII 1733 r., mając lat 64, profesji zakonnej 45 (Nekr. Obra). Apolonia, w r. 1738 żona Bartłomieja Koszutskiego. Agnieszka świadkowała 12 VI 1756 r. (LC Skórzewo). Stanisław, świadek 6 II 1758 r. (LC Szemborowo). Kazimierz, "dworzanin", pochowany 3 VI 1760 r. (LM Dębno). Konstancja i jej mąż Kazimierz Podczaski nie żyli juz oboje w r. 1766. Andrzej pochowany 6 XI 1772 r. (A. B. Koło, W. 48). Franciszka, w r. 1776 żona Franciszka Kłossowskiego. Ks. Ludwik, w r. 1777 kapelan i plenipotent Alberyka Wyganowskiego, opata cystersów sulejowskich (I. Kon. 81 k. 99). Franciszka, w r. 1779 wdowa po Grodzickim, dawnym dziedzicu Kołybek. Pani Teresa, chrzestna 11 VIII 1780 r. (LB Skórzewo). "Szl." Teresa, staruszka, zmarła w Gnieźnie na wójtostwie 20 V 1782 r., pochowana w kościele szpitalnym Św. Ducha (LM Św. Trójca, Gniezno). Nepomucena, chrzestna 17 IV 1783 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Józef, świadek 27 VII 1793 r. (LC Targowa Gorka). Józefa, w r. 1803 żona Józefa Zaworskiego. Stanisław, mąż Anny z Brudnickich(!), zmarłej w Gnieźnie 4 IV 1805 r. w wieku 80 lat (ib.). "Ur." Klotylda M-a, matka Emilii Hipolity Klotyldy, ur. w Restarzewie z ojca nieznanego (LB Gościeszyn). Ksiądz M., gwardian Bernardynów w Koźminie, eks-Prowincjał, zmarł w Rusku w kwietniu 1815 r. (Nieśw.). Wiktoria, żona posesora Podlesia, chrzestna 10 IV 1836 r. (LB Kędzierzyn).

>Modlińscy h. Tępa Podkowa z Modlnej w wojew. łęczyckim. Kasper i żona jego, Dorota z Żarczyńskich, w r. 1622 dostali od Wojciecha Kochańskiego cesje sumy 400 złp zapisanych zastawem na łanie "Pańkowskim" w Mierzewie p. gnieźn. (G. 76 k. 162v), a w r. 1626 od Barbary ze Spławia, wdowy po Hektorze Koszutskim, uzyskali zapis 600 zł (P. 1017 k. 493v). Wojciech rolę folwarczną we wsi Sadowo Pańskie w p. sier. w r. 1645 zastawił Janowi Kamockiemu (I. Kon. 51 k. 570). W imieniu własnym i żony Anny Wolskiej część "Markowską" w Sadowie Pańskim w r. 1650 temuż kamockiemu zastawił za 100 zł (ib. 53 k. 300). Nie żył już w r. 1666, kiedy owdowiała Anna, dziedziczka części Sadowa, córkom, Mariannie, żonie Kaspra Rudawskiego, i Annie, pannie, zapisała po 1.200 zł każdej z dóbr macierzystych (I. Kal. 126 s. 916). Marianna i mąż jej żyli jeszcze w r. 1669, była wdową 1695 r. Andrzej, chorąży nowogrodzki, dziedzic Sadowa Pańskiego (może więc syn Wojciecha i Wolskiej), nie żyjący już w r. 1691, pozostawił z żony Eufrozyny Walewskiej (I. Kon. 70 k. 298v) córki. Z nich, Marianna, w latach 1691-1695 żona Jana Sulmierskiego. Anna, w r. 1691 żona Stefana Pruskiego. Katarzyna i Konstancja, w r. 1691 niezamęzne (ib. 69 k. 24v, 25). Ta Konstancja potem, w latach 1698-1714, była żoną Jana Suchorskiego. Małżonkowie Sulmierscy swe dziedziczne Sadowo Pańskie w r. 1692 wydzierżawili na trzy lata Pawłowi Kamockiemu i Katarzynie z M-ch (ib. k. 181), o których będzie niżej.

Piotr, syn zmarłego Joachima z wojew. sieradzkiego, w r. 1650 zapisywał dług 200 zł Stefanowi Jasińskiemu (ib. 53 k. 307v). Piotr, nie wiem, czy ten sam, dostał w r. 1653 od Kazimierza Zaleskiego zapis 2.000 złp długu (I. Kal. 146 s. 434), a nie żył już w r. 1657, kiedy żona jego, Ewa Golińska, występowała jako wdowa (ib. 122 s. 197). Była w r. 1699 2-o v. żoną Waleriana Rogozińskiego (ib. 129 s. 649), nie żyła juz w r. 1690. Piotr miał brata Wojciecha, który po nim dziedziczył i swoją część z sumy zapisanej przez Zaleskiego cedował w r. 1658 bratowej Ewie z Golińskich (ib. 146 s. 434).

Stanisław, chrzestny 20 VII 1659 r. (LB Mieszkowo). Andrzej i jego żona, Elżbieta z Malanowskich, w r. 1666 otrzymali za konsensem królewskim z 29 III t.r. od Adama Poniatowskiego, chorążego sieradzkiego, cesję wsi Witów i sołectwa czyli wójtostwa w mieście Warta w p. sier. (I. Kal. 126 s. 681). Jego druga żona, Marianna z Dobruchowa Wolska, będąc już wdową, za konsensem królewskim z 9 VIII 1689 r., scedowała te dobra t.r. Janowi z Dobruchowa Wolskiemu i żonie jego Annie z Mielca (ib. 146 s. 153). Katarzyna, w latach 1667-1695 żona Pawła Kamockiego, oboje juz nie żyli w r. 1720.

Stanisław, żeniąc się w r. 1705 z Dorotą Górską, wdową 1-o v. po Jerzym Kowalewskim, dostał od niej 12 X t.r., krótko przed ślubem, zapis 500 złp (G. 92 k. 71). Joachim, żupnik województw kujawskich, dziedzic Krzywosędowa w r. 1744 (In. 25 k. 58). N., mąż Marianny z Janiszewskich, która owdowiawszy wyszła w Poznaniu 15 IX 1749 r. za Kaspra Marszewskiego (LC Św. Maria Magdal., Pozn.). Katarzyna, żona Franciszka Jarnowskiego, stolnika brzeskiego-kujawskiego, oboje już nie żyli w r. 1753. Marianna, żona Walentego Radzyńskiego, nie żyjącego juz w r. 1767. Katarzyna, w r. 1768 żona Szymona Paruszewskiego, pisarza grodzkiego kruświckiego. Magdalena, siostrzenica Franciszki z Rembowskich Stawowskiej, pułkownikowej wojsk koronnych, w r. 1771 żona Jakuba Lesińskiego (G. 100 k. 415v). Wincenty, podkomorzy brzeski-kujawski, z żoną Anną z Wodzińskich, chrzestni 8 VIII 1777 r. Ta Anna, dziedziczka Zakrzewa w r. 1785. Domicella (wedle Uruskiego córka Wincentego), chrzestna 20 XII 1778 r. (LB Chlewiska). Może również córką Wincentego była Cecylia, w latach 1790-1793 żona Franciszka Mniewskiego, podstolego przedeckiego, któremu wniosła Zakrzewo (ib.).

Mateusz, nie żyjący już w r. 1783, miał z żony Katarzyny Przyborowskiej syna Stanisława, który zaślubił 7 IX 1782 r. Elżbietę Dzięcielską (LC Św. Trójca, Gniezno), córkę Władysława, cześnika latyczowskiego, i Doroty z Tomickich. Wzajemne dożywocie małżeńskie spisywali w r. 1783 (P. 1360 k. 149v). Mateusz Stanisław od Ignacego i Józefa braci Zegrzdów kupił 19 VI 1788 r. części w Rostoce p. kon. za 4.000 złp i 54 zł węg. rękawicznego (I. Kon. 84 k. 46). Resztę tej wsi 24 VIII 1789 r. kupił za 6.000 złp od Władysława Gurowskiego, marszałka wielkiego litewskiego (ib. k. 161v). Część Rostoki, wsi należącej do młyna Kleczew w r. 1791 sprzedał za 500 złp Janowi Klugowi (P. 1368 k. 258). Córką Stanisława i Elżbiety była Katarzyna, ur. we wsi Kąpiel 25 XI 1787 r. (LB Czerniejewo). Nie wiem, czy z powyższym Stanisławem identyczny Stanisław, wdowiec, posesor w latach 1792-1797 Opatówka, który 7 I 1792 r. zaślubił Jadwigę Skrzypińską z Żernik. Dzieci ich porodzone w Opatówku: Antoni Jan, ochrzcz. 23 VI 1793 r., Józef Nereusz, ur. 11 V 1794 r., Honorata Marcelina, ochrzcz. 13 I 1796 r., Karolina Agnieszka, ur. 13 I 1797 r. (LC, LB Opatówko). Jan dawał w r. 1786 skrypt swemu siostrzeńcowi Mateuszowi Kłossowskiemu, synowi zmarłego Andrzeja i Reginy z M-ch (G. 113 k. 118v). Aleksander, nie żyjący już w r. 1787, syn Stanisława i Katarzyny z Zelgowskich, wnuk Mikołaja i Anny z Leszczyńskich (córki Stanisława Leszczyńskiego, komornika granicznego łęczyckiego, i Barbary Skotnickiej), mąz Franciszki Podczaskiej, miał z niej córkę Katarzynę, w r. 1787 żonę Szymona Paruszewskiego, pisarza grodzkiego kruświckiego (I. Kal. 227 k. 546). Mikołaj i Barbara z Śleszyńskich nie żyli już oboje w r. 1787, kiedy ich syn Kazimierz, mąż zmarłej już Franciszki Herpeter de Golsztein(!), występując jako plenipotent zrodzonych z nią dzieci, tj. syna Jana i córki Katarzyny, żony Wincentego Kostrzewskiego, spadek po ich dziadzie Felicjanie Antonim Maciszewskim, podstolim inowłodzkim, cedował ks. Józefowi Harpeter de Gosztein, proboszczowi choryńskiemu, wujowi ich (P. 1364 k. 573v). Zarówno ojciec jak syn i córka żyli jeszcze w r. 1788 )P. 1365 k. 393). Teodora, żona Józefa z Niedzielska Madalińskiego, wojskiego kowalskiego, oboje już nie żyli w r. 1793. Józef, z Niepruszewa, chrzestny 9 XII 1821 r. (LB Niepruszewo). Józefa z Pągowskich M-a, chrzestna 8 V 1826 r. (LB Czempiń).

Ignacy, posesor Kopaszyc w r. 1835, Gorazdowa w r. 1838 (LB Targowa Górka). Ten sam Ignacy, nazwany teraz dziedzicem Gorazdowa, mąż Anny Wojakowskiej, z której miał syna Władysława, zmarłego 21 X 1841 r. w wieku jednego roku i trzech miesięcy (LM Św. Maria Magdal., Pozn). Chyba ta sama Anna M-a chrzestna 26 XII 1843 r. (LB Droszew). August (Napoleon August), ur. około r. 1807, dzierżawca Napruszewa, zaślubił w r. 1845 Teofilę Markowską, córkę Zenona i Klary, wdowę 1-o v. po Morawskim, ur. w Szyszynie w r. 1813, zmarłą w Gostomiu 13 XII 1871 r. Z córek ich, Weronika (Franciszka Weronika), ur. w Napruszewie 15 II 1845 r., wyszła tamże 2 VI 1867 r. za Józefa Łykowskiego, dziedzica Gostomia. Kazimiera wyszła w r. 1880 lub 1881 za Bolesława Karpińskiego (LB, LC, LM Giewartów).

Ignacy, "belwederczyk", emigrował po r. 1831, a majątek jego w Królestwie Polskim uległ konfiskacie. Po 18 latach pobytu na emigracji wrócił do kraju i kupił od brata Walentynowo w p. inowrocł., gdzie spędził resztę życia. Umarł w Popowie nad Gopłem 2 III 1873 r. Zaślubił 30 VII 1851 r. w kaplicy dworu w Niegolewie Leokadię Niegolewską, córkę Andrzeja, pułkownika wojsk polskich, mającą lat (LC Buk, jego wiek podany tu na lat 32, co jest niemożliwe, zważywszy, iż był "belwederczykiem"!). Syn Aleksander, "były właściciel" Walentynowa, zmarł 5 XII 1908 r., pochowany w Buku (Dz. P.). Z córek, Anna wyszła 12 XI 1872 r. za dra Tadeusza Trzcińskiego, dziedzica Pstrowa, umarła (w Popowie?) 8 X 1882 r. (ib.). Leokadia poszła w Ostrowie 9 II 1876 r. za Władysława Milickiego z Ostrówka, umarła 13 V 1932 r. w wieku 76 lat, pochowana w Ostrowie nad Gopłem.

Józef, dziedzic Krzywosądzy na Kujawach (w Królestwie Pol.), zaślubił w Paryżu w kościele Assomption 20 X 1883 r. Helenę Gorecką, wnuczkę Adama Mickiewicza. Po jej śmierci ożenił się 2-o v. w Warszawie w r. 1886 (krótko przed 29 IX) z Wandą Łączyńską (Dz. P.).

>Modlińscy różni. "Szl." Jerzy, obywatel żniński, mąż Barbary Strychowskiej, która w r. 1569 zapisała dług 100 zł Janowi Kaczkowskiemu (Kc. 116 k. 758). "Szl." Antoni i Marianna, rodzice Andrzeja Józefa, ur. w Poznaniu na Półwsiu, ochrzcz. 27 XI 1740 r. (LB Św. Marcin, Pozn.). "Szl." M-cy (może ci sami?), rodzice Teresy Barbary, ochrzcz. 3 I 1742 r. (ib.). "Szl. i ur." Wawrzyniec, mieszkający w Poznaniu, już zmarły, i Marianna, rodzice Dominiki Marianny, ochrzcz. 6 VI 1749 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Corką Wawrzyńca, starszą od powyższej, ur. około r. 1736, była Franciszka, która 24 VIII 1756 r. wyszła za Stanisława Chlebowskiego, podoficera w wojsku koronnym w regimencie Goltza (LC Zaniemyśl).

>Modliszewscy h. Drya z Modliszewa Wielkiego w p. gnieźn., wspólnego pochodzenia z Mileskimi z Mileszyna w tymże powiecie. Może synami Niemierzy z Mileszyna, występującego w latach 1411-1419 (G. 1 k. 96v, 2 k. 71), byli bracia rodzeni: Maciej z Modliszewa, Marcin ze Szczytnik, wspomniany w r. 1445, i Wojciech z Modliszewa. Ten Maciej Drya z Modliszewa, dziekan poznański, kanonik gnieźnieński, krakowski, włocławski, w r. 1444 osiem łanów i karczmę w Modliszewie sprzedał wyderkafem za 100 grz. Janowi z Łabiszyna (P. 1379 k. 2v). Jednocześnie od Wierzbięty Piątki i jego syna Wojciecha, obu z Grzybowa, kupił za 1.300 groszy miasto Łubowo z wójtostwem i przedmieściami w p. gnieźn. (ib.). T.r. od Macieja Pieczygrocha z Opieczyc nabył połowę miasta Czyrniewa (dziś Czerniejewo) oraz połowę wsi Czyrniewo i folwarku Pakowo w p. gnieźn., dając wzamian całe wsie Barłogi i Babia w p. kon. oraz dopłacając 1.300 grz. (ib. k. 14v, 15), ale t.r., wkrótce potem, odkupił Barłogi i Babią od Macieja płacąc mu 400 grz. (ib. k. 44v). Swemu bratu Marcinowi ze Szczytnik w r. 1445 sprzedał wyderkafem za 120 grz. połowę wsi Rakowo i osiadłego kmiecia w Czyrniewie (ib. k. 98). Barłogi i Babią w r. 1446 sprzedał wyderkafem za 500 złp Ziemakowi z Krzepczewa (ib. k. 137). Procesował się w r. 1448 z synami zmarłego już Macieja z Opieczyc i t.r. złożył dla nich sumę 540 grz., zaś Wierzbięcie z Grzybowa, burgrabiemu gnieźnieńskiemu, dziedzicowi w Łubowie, uiścił 460 grz. (G. 5 k. 49, 6 k. 20, 20v). Nie żył już w r. 1450 (G. 6 k. 115). Jego brat, Wojciech z Modliszewa, już nie żyjący w r. 1448, był ojcem: Andrzeja, Urbana, Jana, Mikołaja, Marcina i Niemierzy.

1) Andrzej, obok braci w r. 1447 pozywany przez Urbana z Brzezna, brata. Wespół z braćmi t.r. dziedzic Duminowa (Duninowa) (Py. 9 k. 99, 12 k. 42v). Występował w r. 1450 w roli wuja Barbary, żony Zygmunta z Zimlina (P. 1381 k. 61). Pleban w Łubowie, obok braci, Jana, Mikołaja, Marcina i Niemierzy współdziedzic w Modliszewie, wraz z nimi t.r. skwitowany przez Jana Strzeszewskiego, działającego w imieniu Katarzyny Sekuliny ze Skwiroszewa, z długu stryja, dziekana poznańskiego (G. 6 k. 115). Tych braci z Modliszewa jak również Piotra i Jana z Wyszyny, oraz Jana, Mikołaja, Stanisława, Macieja, Wojciecha i Marcina ze Szczytnik t.r. bracia z Opieczyc skwitowali ze 123 grz. (ib. k. 115v). Bracia z Opieczyc w r. 1452 żądali od nich wszystkich uiszczenia przysądzonych im 200 grz. (ib. k. 203). Czyimi synami byli bracia z Wyszyny, nie wiem, ale bracia ze Szczytnik to niewątpliwie synowie wspomnianego wyżej Marcina, brata dziekana.

2) Urban z Brzezna, w r. 1447 pozywał swych braci (Py. 9 k. 99). Wspomniany w r. 1449 jako jeden z braci niedzielnych z Mileszyna (G. 7 k. 14).

3) Jan, obok braci, Andrzeja, Mikołaja, Marcina i Niemierzy w r. 1447 miał termin ze strony brata Urbana z Brzezna (Py. 12 k. 2). Z braćmi w r. 1448 niedzielny (G. 6 k. 10). Pisał się w r. 1457 z Łubowa, kiedy to przepadłe sobie z działów braterskich części w Czerniewie (Czyrniewie) i Rakowie, dobrach otrzymanych od stryja dziekana, sprzedał Łukaszowi z Górki, wojewodzie poznańskiemu (P. 1382 s. 52). Chyba ten sam Jan "Milesenski" w r. 1466 był intromitowany do czwartej części Ruchocina (G. 20 k. 127). Części w Wielkim Modliszewie, Ciołkowie i Łabiszynie, odziedziczone po bracie Niemierzy, sprzedał t.r. za 200 grz. bratu Marcinowi M-mu, sam nazwany wtedy "Przesieckim" (P. 1383 k. 291v). Sprzedał mu wtedy również za taką sumę części w tychże wsiach ze spadku po stryju dziekanie (ib.). Ten Jan "Brzezieński" z Modliszewa nie żył już w r. 1469, a jego żoną była Anna, córka Mikołaja Dobieszewskiego. T.r. synowie Jana, Andrzej i Jan, bracia z Przesieki, mieli sprawę z Janem i Wojciechem, braćmi, wójtami gnieźnieńskimi (G. 9 k. 17). Tym braciom niedzielnym, dziedzicom w Brzeźnie, Brzezieńskim, stryj ich Marcin w r. 1471 zobowiązał się uiścić 15 grz. (G. 20 k. 232v). Andrzej Brzezieński t.r. całe części w Wielkim Modliszewie, odziedziczone po stryju Niemierzy, jak też częsci w Ciołkowie i Łabiszynku, z tegoż spadku, sprzedał za 200 grz. stryjowi Marcinowi M-mu (P. 1385 k. 129v). Trzecim synem Jana Przesieckiego był Stanisław, który w r. 1479 wespół ze stryjem Marcinem M-im, niewątpliwie działającym w charakterze opiekuna, zawierał układ z owdowiałą matką Anną (G. 9 k. 111). Żył jeszcze w r. 1482 (G. 167 k. 100).

4) Mikołaj, wymieniony w r. 1447 w pozwie Urbana z Brzezna. T.r. współdziedzic w Mileszynie i Dominowie (Py. 9 k. 99). Mąż Jadwigi (chyba z Palędzia, Palędziej?), ktora w r. 1449 uzyskała termin przeciwko Janowi Sokolnickiemu (G. 7 k. 26v). Mikołaj "Mieleski" wspolnie z rodzonym bratem Marcinem w r. 1450 ręczył za Jana Szczytnickiego, iż będzie żyć w pokoju z Mirosławem Pakszyńskim (G. 6 k. 119v). Z działów przeprowadzonych w r. 1451 z bracmi Marcinem i Niemierza wziął Mileszyno i Międzychów w p. gnieźn. (P. 1381 k. 33v). Pozywała w r. 1452 Piotra Obrzyckiego, podstolego poznańskiego (G. 6 k. 207v). Trzecią część połowy Czerniewa (dziś Czerniejewo) i Rakowa oraz trzecią część placu w mieście Czerniewie w r. 1456 dał Łukaszowi z Górki, wojewodzie poznańskiemu i staroście generalnemu wielkopolskiemu, w zamian za dziesiątą część wsi Goruńsko p. pozn. i dopłatę 200 grz. (P. 1382 s. 49). Mikołaj ten, zwany Mikuła, w r. 1462 żonie swej Jadwidze oprawił na Mileszynie 400 zł węg. posagu (P. 1384 k. 158v). Mikołaja Mikułę zabił w r. 1466 Maciej Popowski, który napadł na jego dom (G. 20 k. 106v, 128). Wdowa żyła jeszcze w r. 1473 (ib. k. 279v). Synowie, Marcin i Jan. Córka Katarzyna, w r. 1481 żona Jana, dziedzica w Jabłkowie, wdowa w latach 1499-1503.

Jan Mileski, syn Mikołaja, w r. 1482 jeden ze spadkobierców stryja ks. Andrzeja M-go (Py. 167 k. 100). Występował w r. 1491 w imieniu swego rodzonego(!) wuja Jana Palędzkiego (G. 15 k. 103v). Ze swym stryjem Marcinem M-im, który opiekował się nim i jego bratem, zawierał umowę o główszczyznę po ich ojcu, a w r. 1493 czynił ugodę (G. 22 k. 226v). Nie żył juz w r. 1496, kiedy siotra Katarzyna, jako jego spadkobierczyni, wzywała tego stryja do uiszczenia 50 grz. (G. 16 k. 114). Odziedziczyła ona po bracie Mileszyno, które wniosła mężowi. Idący po niej Jabłkowscy przez cały wiek XVI pisali się Jabłkowskimi cz. Mileskimi, Jabłkowskimi z Mileszyna, lub zgoła Mileskimi. Zob. o nich Jabłowscy h. Wczele.

5) Marcin M., Wileski, z Wielkiego Modliszewa, syn Wojciecha, burgrabia gnieźnieński w latach 1480-1482 (G. 10 k. 49; Py. 167 k. 100; Gąs.). Obok innych braci pozywany w r. 1447 przez brata Urbana z Brzezna (Py. 12 k. 2). Obok braci Mikołaja i Jana dziedzic w Modliszewie, wspólnie z nimi w r. 1448 zawierał ugodę z braćmi "Sobiejuchami", dziedzicami w Modliszewie (G. 6 k. 10). Niedzielny z braćmi w Mieleszynie 1449 r. (G. 7 k. 14). Nazwany t.r. Marcinem Mileskim z Modliszewa (G. 6 k. 72v). Połowę Modliszewa z dwiema karczmami, Łabiszyno, połowę Ciołkowa z połową karczmy w r. 1449 dał w działach bratu Nimierzy (P. 1380 k. 122). Sam z działów braterskich przeprowadzonych w r. 1451 wspónie z Niemierza Modliszewo, Łabiszyno i Ciołkowo (P. 1381 k. 33v). Dobra otrzymane od stryja dziekana poznańskiego a przypadające z działów braterskich, to znaczy trzecią część połowy Czerniewa i Rakowa oraz dziesiątą część Chorzępowa w r. 1457 sprzedał za 111 grz. Łukaszowi z Górki, wojewodzie poznańskiemu (P. 1382 s. 50). Wieś Rogalino, nabytą wyderkafem od Jana, Wawrzyńca, Marcina i Mikołaja braci z Rogalina, zrezygnował im z powrotem w r. 1464 (G. 20 k. 69v). Od brata Jana, jak juz była mowa, w r. 1466 nabył za 200 grz. części w Wielkim Modliszewie, Ciołkowie i Łabiszynie. T.r. jako dziedzic Wielkiego Modliszewa pozywał Macieja z Popowa o najście na dom brata Mikołaja i zabicie tego brata (G. 20 k. 106v, 128). Od Andrzeja i Jana, braci z Kamieniewic nabył części w Głeboczku, Wiesiołowie, Worowie i innych wsiach w p. pozn. i w związku z tą transakcją był w r. 1469 pozywany przez Barbarę, Katarzynę i Dorotę, córki zmarłego Boguchwała Bylińskiego (P. 20 k. 2v). Od tych sióstr t.r. nabył za 60 zł węg. ich przezyski na Głęboczku (P. 1385 k. 20v, 22v). Wieś Wolę w p. gnieźnieńskim w r. 1471 sprzedał za 400 grz. Janowi z Wielkiego Łabiszyna (P. 1385 k. 117). Przy okazji tej sprzedaży od tej wsi odłączył i zatrzymał dla siebie częśc pustą zwaną Zwolanowem (G. 51 k. 177). T.r. od ks. Jana, kanonika krakowskiego, proboszcza w Gębicach, dziedzica w Głeboczku, nabył za 500 grz. części w tej wsi, jak również w Worowie i Wiesiołowie (P. 1385 k. 110) i został t.r. skwitowany przez Mikołaja niegdy Głebockiego, kasztelana rogozińskiego, brata tego ks. Jana, z jego części po rodzicach w powyższych wsiach (G. 20 k. 232v). Od bratanka swego, Andrzeja Brzezieńskiego t.r. kupił za 200 grz. części w Wielkim Modliszewie, Ciołkowie i Łabiszynku, pochodzące ze spadku po bracie Niemierzy (P. 1385 k. 129v). Występował w r. 1470 jako stryj Anny z Ocieszyna, wdowy po Stanisławie Ćwieku z Pigłowic (P. 854 k. 43v). Miasto i wieś Głęboczek, połowę Worowa i całe Wiesiołowo w r. 1472 sprzedał za 1.400 grz. Mikołajowi niegdy z Konina (P. 1385 k. 141v). Od opiekunów Nikodema, dziedzica w Wełmicy, w r. 1481 wydzierżawił tę wieś (G. 11 k. 44). Swoją połowę, stanowiącą piątą częśc Wielkiego Modliszewa, sprzedał wyderkafem w r. 1481 za 200 kop gr. Janowi Kołybskiemu, swemu zięciowi (P. 1386 k. 135). Marcin M., jako brat zmarłego ks. Andrzeja Duminowskiego, w imieniu własnym i rodzonych bratanków, Jana Mileskiego i Jana Brzezińskiego, w r. 1482 kwitował z 17 grz. Mikołaja Chłapowskiego (G. 11 k. 100). Pozywał w r. 1493 bratanka Jana Mileskiego z Mileszyna i Modliszewa o uiszczenie 250 grz., które był winien zmarłemu stryjowi Niemierzy. Z tej sumy ów Jan uiścił teraz: 77 grz. winnych Janowi Brzezińskiemu, 120 grz. Mikołajowi Podolskiemu ze Złotnik, 14 grz. rodzonej swej ciotce Annie, a ponadto jakąś kwotę Maciejowi i Mikołajowi, dziedzicom w Łabiszynie, może synom Niemierzy? (P. 22 k. 223). Połowę Wielkiego Modliszewa zwaną Niemierzyńską (wyłączając piątą część "Mileską"), częśc Łabiszynka i młyn wodny Zwolanów ze stawem w r. 1494 sprzedał za 500 grz. zięciowi swemu Maciejowi Budziejewskiemu (P. 1383 k. 41). Wzywany w latach 1496 i 1499 przez Katarzynę Mileską, wdowę po Janie Jabłkowskim, do uiszczenia 50 grz. należnych jej po rodzonym bracie Janie Mileskim (G. 16 k. 114, 24 k. 29). Tę sumę Marcin winien był jej bratu z tytułu opieki sprawowanej nad jej dobrami rodzicielskimi. Skwitowany przez nią z tego długu w r. 1499 (G. 24 k. 33). Umarł w r. 1500 (G. 24 k. 66, 88). Żoną jego była w r. 1479 Anna (G. 9 k. 113). Jedyna córka i spadkobierczyni Dorota, zrazu w r. 1481 żona Jana Kołybskiego, potem 2-o v. w r. 1494 Marcina Budziejewskiego, umarła między r. 1500 a 1502 (G. 24 k. 66, 172). Syn jej z pierwszego męża, Wojciech Kołybski, od dóbr macierzystych w Wielkim Modliszewie począł zwać się Modliszewskim. Po nim M-cy, o których niżej.

6) Niemierza z Mileszyna, syn Wojciecha, wspomniany w r. 1447 (Py. 12 k. 2). T.r. niedzielny z braćmi w Mileszynie i Duninowie (Py. 9 k. 99; G. 7 k. 14). Z działów braterskich w r. 1451 wespół z bratem Marcinem wziął Modliszewo, Łabiszyno i Ciołkowo (P. 1381 k. 33v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1466 (P. 1383 k. 291v). Zob. tablicę.

@tablica: Modliszewscy h. Drya

>Modliszewscy h. Łabędź, pisali się Duninami M-imi. Wyszli z Modliszowic w p. opoczyńskim. Wojciech z pow. opoczyńskiego, juz nie żyjący w r. 1580, mąż Jadwigi Narajewskiej, wtedy 2-o v. żony Waleriana Pruszkowskiego z pow. szadkowskiego, która t.r. synowi Dominikowi M-mu scedowala dożywocie wsi Pomorzany i Proćwin, dane jej przez pierwszego męża (R. Kal. 5 k. 107v). Urszula, wdowa po Kasprze Podlodowskim, w r. 1589 2-o v. żona Stanisława Ruszkowskiego, wdowa i po nim w r. 1606.

Andrzej Dunin M., starosta łomżyński, otrzymał od Sędziwoja Ostroroga zobowiązanie sprzedaży dóbr tego Ostroroga po matce, Katarzynie z Leszczyńskich, we wsiach: Końskie Wielkie, Rogów, Wola Koniecka, Goszany oraz części we wsiach: Nieświenie, Paruchy, Proczwin i w rudzie żelaznej Durczów, wszystko w p. opoczyńskim, a w r. 1605, już po śmierci starosty łomżyńskiego, Jan Jakub Ostroróg, brat Sędziwoja, dopełniając braterskiego zobowiązania, rezygnował te dobra synom starosty, Mikołajowi, Stanisławowi i Wojciechowi M-im (R. Kal. 1 k. 88). Mikołaj Dunin M. na połowie miasta Lubrańca, na zamku i folwarku tamtejszym, na wsi Mały Lubraniec w p. brzeskim oraz na połowie dóbr swych w wojewodztwach brzeskim i płockim w r. 1617 oprawił posag 20.000 złp żonie Katarzynie Grzymułtowskiej, córce Janusza, kasztelana bydgoskiego (P. 1410 k. 346v). Tę oprawę ponowił w r. 1627, wyłączając połowę wsi Redecz, sprzedaną tymczasem Janowi Ciosnowskiemu (N. 223 k. 743v). Drugą żona tego Mikołaja była w r. 1631 Barbara z Ostroroga, córka Sędziwoja, kasztelana międzyrzeckiego, wdowa 1-o v. po Janie Potockim, staroście tłumackim (N. 66 k. 16v). Jedyna spadkobierczyni ojca, miasto Ostrorow z zakmiem oraz wsie przyległe w p. pozn. t.r. sprzedała wyderkafem za 50.000 złp Hieronimowi Rozdrażewskiemu, kasztelanowi międzyrzeckiemu. Wyłączyła spod jej transakcji tamtejszy kościół ewangelicki z prawem prezenty (P. 1417 k. 149). Sprzedała w r. 1635 miasto Ostrorówg z wsiami: Bienino, Kluczewo, Wielim (dziś Wielenie), Orlicko, Chojno, Dobrojewo, Zapust, Nosalewo w p. pozn. za 170.000 złp Andrzejowi z Nagłowic Rejowi, dworzaninowi królewskiemu, staroście libuskiemu (P. 1418 k. 271v). Mikołaj od Jana Niedźwiedzkiego w r. 1635 kupił za 19.900 złp Sławno w p. gnieźnieńskim (ib. k. 549v). Barbara umarła w r. 1639, a wkrótce po jej śmierci owdowiały Mikołaj, jego pasierbica, Marianna Potocka, starościanka tłumacka, oraz własne jego córki zrodzone z Barbary, Zofia i Katarzyna, byli pozywani przez Andrzeja Reja (P. 164 k. 79v, 622v). Z nich, Zofia była w latach 1660-1662 żoną Pawła Ludwika Szczawińskiego, starosty brzeskiego-kujawskiego, potem wojewody inowrocławskiego.

>Modliszewscy h. Ostoja z Modliszewa Kościelnego (Cyrkiewnego) cz. Modliszewka lub Modliszewa Mniejszego, Małego w p. gnieźn. Używali imioniska Sitek, Sitko. Bracia rodzeni: Marcin, ks. Mikołaj i Wojciech.

1. Marcin Sitek, dziedzic w Mniejszym Modliszewie, na połowie swych części w tej wsi w r. 1451 oprawił posag 40 grz. żonie swej Małgorzacie (P. 1381 k. 25v). Między nim a Marcinem z Wielkiego Modliszewa w r. 1461 założone zostało vadium, iz będą żyć w pokoju (G. 20 k. 2v). Ugodzony w r. 1468 z bratem ks. Mikołajem przez arbitrów, ktorzy przeprowadzili między nimi działy (G. 8 k. 33v). Nie żył już w r. 1491 (P. 1387 k. 157). Owdowiała Małgorzata swoją oprawę i wiano na połowie części Małego Modliszewa w r. 1500 sprzedała za 100 grz. synowi Wawrzyńcowi (P. 1389 k. 98). Synowie urodzeni z Małgorzaty, Wawrzyniec i Mikołaj. Córką Marcina była Dorota, żona Szymona Kobylickiego (Kobyłeckiego) (G. 259 k. 93).

1) Wawrzyniec, syn Marcina i Małgorzaty, wspólnie z bratem w r. 1491 od stryja ks. Mikołaja nabył wyderkafem za 40 grz. część w Modliszewie Kościelnym (P. 1387 k. 157). Obaj ci bracia byli w r. 1499 godzeni przez superarbitrów ze stryjecznym swym bratem Wojciechem, w skutku zatargów jakie powstały z racji sprawowania opieki (G. 18 s. 60). Zostali w r. 1500 skwitowani przez tego Wojciecha z 40 grz. zapisanych wyderkafem przez ks. Mikołaja M-go (G. 24 k. 80v). Z dokonanych w r. 1500 działów z bratem Mikołajem Wawrzyniec w sumie 20 grz. wziął dobra ojczyste i macierzyste w Małym Modliszewie (G. 18 s. 145; P. 1389 k. 93). Nie żył juz w r. 1501, kiedy Jadwidze, wdowie po nim, Mikołaj M., jako stryj i opiekun Jana, syna Wawrzyńca, zapisał 20 grz. na posagu, który ona wniosła na częśc Mniejszego Modliszewa (G. 24 k. 114, 115). Żyła jeszcze w r. 1532 (G. 335a k. 152).

Jan Sitek, syn Wawrzyńca i Jadwigi, będąc jeszcze nieletnim, w asystencji stryja Piotra Bojeńskiego i wuja(!) Mikołaja M-go, połowę wsi Wierzejcze, odziedziczoną po rodzonym stryju Mikołaju, w r. 1512 sprzedał wyderkafem za 20 grz. Janowi, Tomaszowi, Wojciechowi i Stanisławowi, braciom rodzonym, niedzielnym dziedzicom z Kobylic (G. 335a k. 15). Całą tę wieś w r. 1520 sprzedał za 100 grz. Janowi Kobyłeckiemu (ib. k. 55v). Od Adama Popowskiego Styrby w r. 1532 (1533?) nabył wyderkafem za 4 grz. i połowę pustego łanu w Dębłowie p. gnieźn. (G. 29 k. 296v, 335a k. 161v). Żonie swej, Magdalenie Węgierskiej, córce Mikołaja, w r. 1532 wspólnie ze swą matką oprawił na połowie ich części w Modliszewie Kościelnym 70 grz. posagu (G. 335a k. 152). Nie żył już chyba Jan w r. 1557 (P. 1396 k. 431v). Wdowa w r. 1562 pozywała Erazma Sokolnickiego (G. 41 k. 76v), żyła jeszcze w r. 1563 (P. 905 k. 104). Synowie, Wojciech, o ktorym niżej, i Łukasz, wspomniany w r. 1557 (P. 1396 k. 431v).

Wojciech Sitek, syn Jana i Węgierskiej, w r. 1562 występował w imieniu matki jako współspadkobierczyni Katarzyny z Węgierskich Bojeńskiej (P. 904 k. 83v). Umarł między r. 1583 a 1592 (Kc. 26 k. 411; P. 1400 k. 1004v). Jego żoną była Elżbieta Stawska, córka Wojciecha Stawskiego cz. Węgierskiego. Na połowie części w Modliszewie Małym, należnej mu z działów z bratem Łukaszem, oprawił jej w r. 1557 posag 300 zł (P. 1396 k. 431v). Pozywała ona w r. 1561 Krzysztofa Sokolnickiego, męża swej zmarłej siostry Katarzyny, o to, iż sprzedał dobra po wuju ich Wojciechu Bojeńskim, pozywała też braci swych, Jakuba i Macieja Stawskich, o to, iż jej nie wydzielili części spadkowej po tymże wuju i po bezpotomnej siostrze Sokolnickiej w Bogwiedzach (G. 262 k. 399v). Na części Małego Modliszewa, nie podlegające swej oprawie, w r. 1562 wniosła 70 złp ze spadku, może właśnie po tym wuju (G. 41 k. 113v). Tych swych braci pozywała znowu w r. 1562 o wydzielenie jej czwartej części w Bojenicach, Opieczycach i Brzozogaju, spadłych po tym wuju (G. 41 k. 597). Całą swoją częśc po nim dziedziczona w r. 1564 sprzedała za 100 zł bratu Maciejowi Stawskiemu (P. 1397 k. 321). Od męża otrzymała t.r. zapis (G. 46 k. 47v). Synowie, Feliks i Jan. Córki, Jadwiga i Anna, w r. 1599 jeszcze niezamęzne, kwitowały Wawrzyńca Bieganowskiego (G. 66 k. 139). Z nich, Jadwiga była niezamęzna i w r. 1604, kiedy od Hieronima Dąmbskiego uzyskała zapis 100 złp długu (G. 68 k. 162v). Anna była w r. 1604 żoną Jana Turskiego, a 2-o v. Daniela Moczylskiego(!), po którym wdowa w r. 1627.

(1) Feliks Sitek, syn Wojciecha i Stawskiej, całą część rodzicielską w Modliszewie Kościelnym w r. 1589 sprzedał za 1.000 złp bratu Janowi (P. 1400 k. 373v). Opiekun bratanicy Elżbiety w r. 1597 (Py. 128 k. 311v), kwitowal w r. 1599 z 400 złp Wojciecha Dębickiego cz. Drogoszewskiego (G. 66 k. 66v). Od wdowy Agnieszki z Dębickich Czeluścickiej w r. 1599 wydzierżawił części Czeluścina (ib. k. 142v). Pozwany w r. 1614 przez bratanicę Elżbietę (Py. 137 k. 173), nie żył już w r. 1617 (G. 74 k. 111). Jego żona, Agnieszka Cielmowska, córka Jana, otrzymała w r. 1598 od męża oprawe 400 złp posagu (G. 337 k. 160v), a w r. 1599 ojciec jej wypłacił Feliksowi 100 złp, resztę powyższego posagu (G. 66 k. 263). Będąc już wdową, w r. 1617 dostała zapis 310 złp długu od Jana Skrzetuskiego (G. 74 k. 111), a żyła jeszcze w r. 1622 (G. 76 k. 158v). Syn Bartłomiej. Córka Anna, zaślubiona 25 VII 1621 r. w Kaweczynie Stanisławowi Zaleskiemu. Żyli jeszcze oboje w r. 1654.

Bartłomiej, syn Feliksa i Cielmowskiej, w r. 1617 wraz z matką skwitowany przez Jana Skrzetuskiego z inwentarza (G. 74 k. 111). Jedyny spadkobierca ojca, wspólnie z matką w r. 1622 kwitował tego Skrzetuskiego, brata rodzonego zmarłego Stanisława, z 600 złp zastawu Jelitowa w p. gnieźn. (G. 76 k. 158v). Skwitowany t.r. przez siostrę zamężną zaleską z dóbr po rodzicach (ib. k. 159). Od Andrzeja Radolińskiego, podstarościego gnieźnieńskiego, w r. 1623 wydzierżawił pod zakładem 200 złp Koziągórę w p. kon. (ib. k. 147). Od małżonków Kaspra Radwanowskiego i Elzbiety z Czeszewskich w r. 1629 wydzierżawił Piotrmanki w p. kcyń. (Kc. 19 k. 1085v). Skwitowany w r. 1650 przez zięcia Aleksandra Czackiego z 1.000 zł posagu i wyprawy (Py. 151 s. 156). Synowi Feliksowi w r. 1654 zapisał dług 1.000 zł (ib. s. 163). Nie żył już w r. 1662 (Py. 153 s. 64). Żonie Annie Wilkowskiej, córce Stanisława, oprawił w r. 1624 posag 500 złp (G. 337 k. 522v). Skwitowała ona wtedy swego opiekuna Samuela Trebnica, jak również brata Adama Wilkowskiego z 500 złp (ib. k. 524v). Będąc już wdową, w r. 1662 wraz z synem Feliksem roborowała kontrakt z Marcinem Przeniewskim (Py. 153 s. 64), dotyczący zapewne już wtedy jego małżeństwa z jej córką Elżbietą M-ą. Dnia 27 X 1666 r. zawierała z Kazimierzem Sieprawskim kontrakt o rękę młodszej córki, Anny, dając jej w posagu 1.000 złp (Py. 153 s. 163). Nie żyła już w r. 1670 (Py. 154 s. 99). Oboje Przeniewscy żyli jeszcze w r. 1673, a Sieprawscy w r. 1670. Z córek najstarsza, Helena, w r. 1650 żona Aleksandra Czackiego, wdowa 1678 r., umarła między r. 1688 a 1695. Syn Feliks.

Feliks, syn Bartłomieja i Wilkowskiej, mąż Barbary Przeniewskiej (Przedniewskiej), w r. 1659 otrzymał wspólnie z nią od Jakuba Suskiego, dworzanina i pokojowca biskupa poznańskiego Tolibowskiego, cesję dożywocia sołectwa w Wierzbocicach, wsi klucza ciążeńskiego (Py. 152 s. 118). Jako spadkobierca Elżbiety z M-ch Karczewskiej, stryjecznej siostry ojca, sumę 3.000 zł oprawioną jej przez męża, cedował w r. 1663 Janowi Jerzykowskiemu (Py. 153 s. 53). Skwitowany w r. 1670 przez szwagra Kazimierza Sieprawskiego z 1.000 zł posag za siostrą Anną M-ą (Py. 154 s. 99). Nie żył już w r. 1693, kiedy owdowiała Barbara występowała wspólnie z synem Maciejem oraz córkami, Katarzyną, Barbarą i heleną (Py. 156 s. 4). Scedowała ona w r. 1695 dożywocie swe na wójtostwie w Wierzbocicach Władysławowi Karskiemu, regentowi ziemskiemu pyzdrskiemu, i żonie jego Barbarze z Olbrachcic Bielskiej (ib. s. 25).

(2) Jan Sitek, syn Wojciecha i Stawskiej, w r. 1583 okazywał rany zadane mu przez poddanego Łukasza Smuszewskiego, dziedzica ze Smuszewa (Kc. 26 k. 111). Od brata Feliksa w r. 1589 kupił za 1.000 złp części rodzicielskie w Modliszewie Kościelnym (P. 1400 k. 373v). Jakubowi Buszkowskiemu w r. 1592 zapisał dług 27 zł węg. (G. 64 k. 475v). Części w Kościelnym Modliszewie t.r. sprzedał wyderkafem za 1.000 złp Wawrzyńcowi Bieganowskiemu (P. 1400 k. 1004v). Umarł między r. 1594 a 1596 (Kc. 121 k. 642, 122 k. 297v). Ożenił się 6 I 1594 r. w Chomętowie z Katarzyną Rynarzewską, córką Joachima i Katarzyny z Domasławia (Kc. 121 k. 327v, 564v, 642). Katarzyna, będąc już wdową, w r. 1596 kwitowała z 500 zł brata swego Stanisława Rynarzewskiego (Kc. 122 k. 297). W r. 1597 była już 2-o v. żoną Jerzego Lubowiedzkiego (Lubowieckiego) (Kc. 122 k. 594v). Żyli oboje w r. 1604 (G. 68 k. 62), a zapewne i w r. 1613 (G. 72 k. 107). Córka jedynaczka Elżbieta, jeszcze niezamężna w r. 1614 (Py. 137 k. 173), w latach 1624-1654 żona Daniela Karczewskiego. Nie żyła już w r. 1663. Wspomina o niej Niesiecki pod M-imi Ostojami.

2) Mikołaj Sitek M., Wierzejski, syn Marcina i Małgorzaty, dziedzic części w Kościelnym Modliszewie w r. 1488 (G. 13 k. 105v). Na połowie owych części w r. 1499 oprawił żonie swej Jadwidze Piątkowskiej 80 grz. posagu (P. 1389 k. 67). Z działów przeprowadzonych z bratem Wawrzyńcem w r. 1500 wziął części w Wierzejczy z dopłatą 20 grz. (G. 18 s. 145), jednocześnie zaś od Strzeszka Łagiewnickiego, dziedzica w Latalicach, nabył za 20 grz. trzecią częśc w tejże wsi oraz ćwierć trzeciej części zwanej Modliszewską (ib.; P. 1389 k. 93v). T.r. od Jadwigi, żony Wojciecha Węgierskiego, od Jana Proczyńskiego i od Agnieszki Rzągnowskiej, klaryski gnieźnieńskiej, uzyskał zobowiązanie rezygnowania za 15 grz. części w tejże Wierzejczy (G. 18 s. 251). Drugiej żonie swej, Barbarze, w r. 1501 zobowiązał się oprawić 40 grz. posagu (ib. s. 300). Pisał się t.r. "Wierzejskim" (G. 24 k. 115), bezpotomny, nie żył już w r. 1512, Wierzejczę zaś dziedziczył po nim bratanek Jan M. (G. 335a k. 15).

2. Mikołaj, pleban w Izdebnie, niedzielny z bratem Marcinem w Małym Modliszewie, w r. 1464 na swojej części w tej wsi sprzedał wyderkafem trzy wierdunki rocznego czynszu za 11 grz. ks. Pawłowi, plebanowi Św. Piotra w Gnieźnie (P. 1383 k. 223v). Pleban w Raczkowie, dziedzic w Modliszewie Kościelnym 1488 r. (G. 13 k. 105v), swoją część tej wsi w r. 1491 sprzedał wyderkafem za 40 grz. bratankom swym, Wawrzyńcowi i Mikołajowi, zachowując dla siebie jedną grzywnę czynszu rocznego z tej wsi (P. 1387 k. 157).

3. Wojciech Sitek z Modliszewa Cyrkiewnego, na połowie swej części tej wsi w r. 1478 oprawił 70 grz. posagu żonie Małgorzacie Mielińskiej, córce Marcina, która t.r. otrzymała od ojca zapis 50 grz. posagu (P. 1386 k. 99; G. 21 k. 66v). Drugiej swej żonie, Annie z Kołat, oprawił w r. 1481 na połowie swej części w tychże dobrach 50 grz. posagu (P. 1386 k. 134). Nie żył już w r. 1483, kiedy Marcin Mieliński, ojciec jego pierwszej żony, działając wraz ze swymi wnukami po córce, Wojciechem i Łukaszem z Kościelnego Modliszewa, dokonywał podziału tej wsi między nimi a ich macochą owdowiałą, Anną (G. 12 k. 41v). Prócz tych synów były i córki. Z nich, Katarzyna, w latach 1503-1512 klaryska gnieźnieńska (G. 24 k. 232; P. 786 s. 357, 865 k. 190v), zawierała w r. 15110 przy pośrednictwie arbitrów ugodę z siostrą Małgorzatą (G. 19 k. 131). Małgorzata, urodzona z Kołackiej, w r. 1503 część swą w Modliszewie sprzedała wyderkafem za 15 grz. Mikołajowi M-mu Sobiejusze (P. 1389 k. 286v). Wzywał ją w r. 1507 do uiszczenia się Hektor Mieliński (G. 25 k. 160). Jeszcze niezamężna w r. 1510 (G. 19 k. 131), była w latach 1512-1516 żoną Jana Zasłutowskiego (Zasołtowskiego, Czassoltowskiego).

1) Wojciech, syn Wojciecha i Mielińskiej, w r. 1485 wspólnie z bratem uzyskał zobowiązanie od dziada macierzystego, Marcina Mielińskiego, uiszczenia 50 grz. po matce. Pozostawali wtedy obaj pod opieką stryja, ks. Mikołaja (G. 12 k. 104v). Winni byli w r. 1488 sumę 20 grz. swym braciom stryjecznym, Wawrzyńcowi i Mikolajowi (G. 13 k. 105v). Wujowie ich, Wincenty i Hektor Mielińscy, w r. 1491 zapisali im sumę 50 grz. w posagu za ich zmarłą matką (G. 15 k. 83), powtórzyli zaś ów zapis w r. 1494 (G. 8 k. 55). Wojciech w r. 1499 uzyskał termin przeciwko wujowi Hektorowi (G. 24 k. 23v). Wzywany był w r. 1500 przez braci stryjecznych, Wawrzyńca i Mikołaja M-ch, do uiszczenia 25 grz. (G. 118 s. 118). Wuja Hektora skwitował t.r. z odebranych z Mielna i Nowoszyc posagowych matki 60 grz. (G. 18 s. 151). Ugodzil się t.r. z bracmi stryjecznymi, kwitując ich z 40 grz., które na częściach Modliszewa zapisał był wyderkafem ich stryj ks. Mikołaj. Dokonali też wtedy między sobą podziału Modliszewa (G. 24 k. 80). Wojciech swoją ojczysta częśc w Kościelnym Modliszewku w r. 1501 sprzedał wyderkafem za 15 grz. Maciejowi Glinickiemu (P. 1389 k. 145v). Przebywał na Litwie w służbie królewskiej, a po powrocie w mieście Łubowie zabity został przez Mikołaja i Bartosza, dziedziców w Chwałkowie, których w r. 1503 pozywały o to zabójstwo siostry Wojciecha, Katarzyna i Małgorzata. Wedle innej wersji przybył do Mielna do Hektora Mielińskiego i tu umarł, pozostawiając trzy konie i zbroje (G. 24 k. 232, 254 k. 244, 259 k. 109).

2) Łukasz, syn Wojciecha i Mielińskiej, wspominany obok brata w latach 1485-1494 (G. 8 k. 55, 12 k. 104v, 13 k. 105v, 15 k. 83). Zob. tablicę.

@tablica: Modliszewscy h. Ostoja

>Modliszewscy h. Topór wzięli nazwisko od Modliszewa Wielkiego w p. gnieźn., a stanowili odgałęzienie Kołybskich z Kołybek w p. kcyń. Jan Kołybski, mąz Doroty M-ej, córki Marcina M-go h. Drya, w r. 1481 nabył wyderkafem za 200 kop gr. od teścia jego piątą częśc w Wielkim Modliszewie i na połowie Kołybek, wolnej od oprawy swej matki, jak też na części Niemczynka w p. kcyń. oprawił tej swej żonie posag 200 grz. (P. 1386 k. 134v, 135). Nie żył już w r. 1494, kiedy Dorota, 2-o v. żona Macieja Budziejewskiego, otrzymała od swego drugiego męża oprawę 100 grz. posagu na połowie jego dóbr w Wielkim Modliszewie, Łabiszynku i w młynie Zwolanów ze stawem, które to dobra, Budziejewski nabył wtedy od teścia za 500 grz. (P. 1383 k. 41). Umarła między r. 1500 a 1502 (G. 24 k. 66, 172). Jan Kołybski miał z nią syna Wojciecha, o którym niżej, oraz córki: Katarzynę, Annę, Esterę i Dorotę, spadkobierców zmarłej matki w r. 1502 (ib.). Anna nie żyła już w r. 1506, kiedy jej brat i pozostałe siostry przypozwani byli przez ojczyma Budziejewskiego (G. 24 k. 280). W r. 1507, kiedy dokonywane były działy dóbr między bratem i siostrą Dorotą, nie żyła już i Katarzyna (G. 5 k. 164), żona Jakuba Parczewskiego (G. 24 k. 325v). Estera i Dorota żyły jeszcze w r. 1510 (P. 863 k. 291v).

@tablica: Modliszewscy h. Topór

Wojciech Kołybski, potem M., syn Jana i Doroty M-ej, po śmierci matki przypozwany wraz z siostrami przez Jana Brzezińskiego, który w r. 1502 uzyskał intromisję do dóbr ich jak również do dóbr ich przyrodnich sióstr, Doroty, Małgorzaty i Barbary Budziejewskich, leżących w Wielkim Modliszewie (G. 24 k. 172). Wojciech z siostrami w r. 1506 robił zapis na ugodę z ojczymem Budziejewskim i jego wspomnianymi wyżej córkami (ib. k. 295v). Wspólnie z siostrą Dorotą, po śmierci siostry Katarzyny, przeprowadził w r. 1507 z tymi przyrodnimi siostrami podział dóbr macierzystych, połowy Wielkiego Modliszewa i całego Ciołkowa (G. 5 k. 164v). On i ta sioatra byli w r. 1508 wzywani przez siostry przyrodnie do udowodnienia dokumantami, że zmarła ich siostra Katarzyna, zamęzna Parczewska, zrzekła się dóbr rodzicielskich w Wielkim Modliszewie i Ciołkowie (G. 24 k. 325v). Między Wojciechem Kołybskim a Dorotą "Modliszewską", córką Macieja Budziejewskiego, żoną Jakuba Pomorzeńskiego, zostały w r. 1509 przeprowadzone działy, w skutku których Dorocie dostała się szósta część Wielkiego Modliszewa, Łabiszynka, Ciołkowa i Zwolanowa. Ze strony Wocjiecha działał w tym Maciej Łubowski, nazwany jego rodzonym wujem (G. 19 k. 53). T.r, wedle zawartej ugody, Wojciech zobowiązał się wypłacić trzem przyrodnim siostrom sumę 400 grz. (P. 863 k. 103v). Dorotę z Budziejewskich, teraz już 2-o v. żonę Wincentego Laskownickiego, wygnał z części Modliszewa i Łabiszynka, o co go pozwała, a gdy nie stanął w r. 1510 winien był uiścić jej osiem skojców winy (ib. k. 284v). T.r. wspólnie z siostrami, Esterą i Dorotą, pozywany był o wygnanie z połowy młyna Zwolanowo we wsi Ciołkowo braci z Kiełczewa, rodzonych siostrzeńców zmarłego Jana Brzezieńskiego (ib. k. 291v). Wojciech, już "Modliszewski" w r. 1520 (G. 335a k. 50), połowę Niemczynka p. kcyń. t.r. za 120 grz. sprzedał(?) Urszuli, córce Spytka Żabickiego, a żonie Jana Łekieńskiego (P. 1392 k. 327). Od Stanisława Jankowskiego w r. 1522 nabył wyderkafem za 30 grz. rzekę Wełna w Jankowie Cierkiewnym i trzy tonie jeziora Wielkiego w tejże wsi w p. gnieźn. (ib. k. 65v, 28 k. 44v), a jednocześnie za 40 grz. od Pawła Kębłowskiego cztery łany osiadłe w Rzągnowie w p. gnieźn. (G. 28 k. 56v). Skwitował w r. 1534 Annę Jankowską, 1-o Kowalską, 2-o v. Pawłowską, z 50 grz., w których mu zastawiła jezioro i karczmę w Jankowie Kościelnym (G. 30 k. 147v). Od Marcina Redeckiego w r. 1537 nabyła wyderkafem za 170 grz. częśc redecza z wiatrakiem (G. 335a k. 202v). Zabił Jakuba M-go (z Modliszewka) i w r. 1541 był kwitowany przez jego braci, ks. Jana i Macieja, z 60 grz. drugiej raty ze 120 grz. główszczyzny (G. 32 k. 326). T.r. od Marcina Redeckiego ponownie nabył wyderkafem, tym razem za 300 grz. części w Redeczu p. gnieźn. (P. 1394 k. 440), zaś w r. 1542 w takiż sposób nabył za 20 grz. od Jana Miedźwiedzkiego Bala dwa puste łany w Miedźwiadzie p. gnieźn. (G. 335a k. 262v), a w r. 1544 za 200 zł od Anny Łosińskiej, wdowy po Jakubie Redeckim, łan roli Paszkowo Strzyżewo, a od jej synów, Jana, Marcina i Piotra, czwartą część w tejże wsi (ib. k. 304). Na Wielkim Modliszewie i na częściach w Redeczu w r. 1545 zapisał dwie i pół grzywny rocznego czynszu kapitule katedralnej poznańskiej (P. 1395 k. 172v). Występował w r. 1546 jako stryj Macieja Łubowskiego (G. 33 k. 25v). Od Sebastiana Zagajewskiego w r. 1551 kupił za 1.000 grz. połowę wsi Rzągnowo z pustką Pogorzałki oraz części wsi pustej Niewola w p. gnieźn. (ib. k. 602v), a jednocześnie od Stanisława Rzągnowskiego i żony jego Zofii z Miedźwiedzkich ich części w tychże dobrach (ib. k. 603). Swoją czwartą część w Strzyżewie Paszkowym, nabytą od Michała Strzyżewskiego, w r. 1552 zobowiązał się zrezygnować za 1.000 zł Maciejowi Rzągnowskiemu (P. 893 k. 242v). Od Celestyna i Wojciecha braci Miedźwiedzkich uzyskał w r. 1553 zobowiązanie sprzedaży wyderkafowej za 200 grz. dwóch pustych łanów w Miedźwiadzie w p. gnieźn. (P. 894 k. 890). T.r. części w Redeczu sprzedał wyderkafem za 600 zł Janowi Budziszewskiemu (P. 1396 k. 121). Nie żył już w r. 1555 (P. 896 k. 496v). Żoną jego była Zofia Palędzka, córka macieja, której w r. 1520 oprawił 100 zł weg. posagu na połowie Modliszewa, Ciołkowa i Łabiszynka (G. 335a k. 50). Zofia, będąc już wdową, w r. 1555 wspólnie z synami całe Rzegnowo z pustkami Pogorzałki i Niewola sprzedała wyderkafem za 2.000 zł Wojciechowi Żydowskiemu (P. 896 k. 496v, 1396 k. 285v). Wspólnie z synami, Wojciechem i Wawrzyńcem, otrzymała w r. 1557 od brata rodzonego Filipa Palędzkiego zobowiązanie sprzedaży wyderkafowej za 700 zł części wsi Karniszewo w p. gnieźn. (G. 36 k. 183). Od syna Marcina w r. 1558 pdo zakładem 5 grz. wydzierżawiła część w Wielkim Modliszewie (G. 37 k. 416v). Syna Gabriela w r. 1559 pozywała o wygnanie z części oprawnej w Redeczu (P. 901 k. 433v, 469). Ją i jej córkę, zamężną Chłapowską, w r. 1560 pozywał Andrzej Grzymisławski, burgrabia miejski gnieźnieński, i rajca Jan Cielmiński, w imieniu własnym i całej rady miejskiej Gniezna, o uwiezienie siłą do Modliszewa Doroty, córki Wojciecha Szepiolika, mieszczanina gnieźnieńskiego (G. 39 k. 30). Zaspokojona przez syna Krzysztofa, w r. 1571 skasowała swoje prawa oprawne i wienne na Modliszewie Wielkim, redeczu oraz na pustkach Ciołkowie, Łabiszynku i Zwolanowie. Synowie: Andrzej, Gabriel, Wawrzyniec, Kasper, Wojciech, Jan, Stanisław, Marcin, Krzysztof i Mikołaj. Z córek, Dorota, w r. 1557 żona Wojciecha Żydowskiego, zmarła między r. 1562 a 1574. Małgorzata, w r. 1559 żona Marcina Chłapowskiego, zmarła między r. 1572 a 1582. Katarzyna, w r. 1561 żona Macieja Mroczyńskiego (Mruczyńskiego), wdowa w r. 1582, zmarła po r. 1596.

1. Andrzej, syn Wojciecha i Palędzkiej, od Marcina Redeckiego w r. 1536 kupił wyderkafem za 170 grz. część w Redeczu (P. 1394 k. 52v). wspólnie z bracmi w r. 1554 skwitowany przez Jana Budziszewskiego z 600 zł, za które ojciec sprzedał był wyderkafem części Redecza (P. 895 k. 636v). Wraz z nimi nabył w r. 1555 od Wojciecha Strzeżewskiego za 1.000 zł część w Paszkowie Strzeżewie (P. 1396 k. 305), a w r. 1556 w imieniu własnym i braci sprzedał ową częśc za tyle samo Maciejowi Rzegnowskiemu (P. 897 k. 46v), w czym dopełnił zobowiązania zmarłego ojca z r. 1552 (P. 1396 k. 324v). Wraz z braćmi i matką części w Rzegnowie oraz w pustkach Pogorzałkach i Niewoli w r. 1557 sprzedał za 8.000 złp Janowi Klonowskiemu i Mikołajowi Żakowskiemu (P. 898 k. 313v, 1396 k. 431). Z tymiż braćmi w r. 1561 skwitowany przez siostrę Katarzynę, zamężną Mroczyńską, z 600 zł posagu, należnego jej z Modliszewa, Redecza, Łabiszynka, Niewoli, Zwolanowa, oraz sprzedanych przez nich dawniej już, Rzegnowa i Pogorzałek (P. 903 k. 422v). Andrzej przypadłe sobie z działow braterskich części w Redeczu i Modliszewie Wielkim oraz pustkach Ciołkowie, Zwolanowie i Łabiszynku t.r. sprzedał wyderkafem za 500 złp Sebastianowi Palędzkiemu (P. 903 k. 501, 1397 k. 59v). Wspólnie z bracmi nie wziął żadnego spadku po zmarłym bracie Wojciechu, jednak w r. 1562 zobowiązał się wraz z nimi wobec Wojciecha Żydowskiego, który ich pozwał, iz mu zrezygnują dobra po tym bracia w Wielkim Modliszewie, Redeczu, Ciołkowie, Łabiszynku i Zwolanowie, które ów brat zrezygnował był Żydowskiemu (P. 1397 k. 143v). Wspólnie z braćmi, Gabrielem, Wawrzyńcem, Stanisławem, Marcinem i Krzysztofem, sprzedał w r. 1562 za 12.000 złp części Wielkiego Modliszewa i Redecza oraz pustek Ciołkowa, Zwolanowa i Łabiszynka, jak również część w Redeczu trzymaną wyderkafem Krzysztofowi Mielińskiemu (P. 904 k. 860v, 1397 k. 190v). On i bracia jego w r. 1564, a potem znów w r. 1572 byli kwitowani z dóbr rodzicielskich przez siostrę Chłapowską (P. 906 k. 348; Py. 110 k. 196v).

2) Gabriel, syn Wojciecha i Palędzkiej, wspólnie z niedzielnym bratem Wojciechem i matką, należną z działów z braćmi część w Modliszewie, Rzegnowie, Redeczu oraz w pustkach, Ciołkowie, Łabiszynku, Zwolanowie, Pogorzałkach, Niewoli w r. 1555 dał bratu Wojciechowi (P. 1396 k. 292v). Skarżył w r. 1558 Jana Sędziwoja Czarnkowskiego o pobicie i poranienie (G. 37 k. 394). Pozwany w r. 1559 przez matkę i brata Wojciecha i nazwany przy tej okazji "nieosiadłym" (P. 901 k. 433v). T.r. od brata Marcina dostał jego części w wyżej wymienionych dobrach ojczystych (P. 1396 k. 786v). Bezpotomny, umarł w r. 1563 lub 1564 (P. 905 k. 176, 906 k. 740v).

3) Wawrzyniec, syn Wojciecha i Palędzkiej, pleban w Dębnicy, instalowany na kanonii katedralnej poznańskiej fundi Studzieniec 4 VIII 1560 r., kanonik katedralny gnieźnieński 16 III 1564 r., przeniósł się w tejże kapitule w r. 1568 na kanonię fundi Skrzynki, a 2 IV 1573 r. instalowany na kanonii fundi Braciszewo, która została wtedy erygowana w miejsce poprzedniej (Korytkowski). Miał już lata 1557 r. (P. 1396 k. 431). kwitował w r. 1560 z 500 zł Wojciecha Żydowskiego. Przebywał potem we Włoszech na wyższych naukach teologicznych i tutaj w Trydencie w r. 1562 otrzymał święcenia kapłańskie (od dwóch juz lat pleban i kanonik katedralny!). W r. 1570 kwitował Andrzeja i Macieja Klonowskich z 2.000 zł, zapisanych przez zmarłych Jana Klonowskiego i Macieja Żakowskiego Wawrzyńcowi i jego braciom (P. 917 k. 651). Jeden ze spadkobierców brata Wojciecha, wspólnie z innymi bracmi w r. 1577 kwitował Mikrskich, synów zmarłego Macieja, z 60 złp długu (P. 929 k. 333v). Żył jeszcze w r. 1588 (P. 1400 k. 240v), ale niewątpliwie t.r. umarł, bo 19 I 1589 r. na kanonię fundi Studzieniec intromitowany był jego następca (Install., s. 64).

4) Kasper, syn Wojciecha i Palędzkiej, swoją część, uzyskaną z działów braterskich, w Modliszewie Wielkim, Rzegnowie, Redeczu, oraz w pustkach Ciołkowie, Łabiszynku, Zwolanowie, Pogorzałkach i Niewoli w r. 1555 dał bratu Wojciechowi (P. 1396 k. 267v). Umarł w r. 1558 lub 1559 (Py. 176 k. 437v; Py. 900 k. 439v).

5) Wojciech, syn Wojciecha i Palędzkiej, jak już widzieliśmy, w r. 1555 uzyskał od braci Kaspra i Gabriela donację ich części dóbr rodzicielskich. Od Macieja Rzegnowskiego t.r. kupił za 1.000 grz. czwartą częśc Rzegnowa, Pogorzałek i Niewoli (P. 896 k. 808v, 1396 k. 303). części spadłe po ojcu oraz te nabyte od braci Gabriela i Kaspra w Modliszewie Wielkim, Redeczu, oraz w pustkach Ciołkowie, Łabiszynku i Zwolanowie (z wyjątkiem łanu "Raszkowskiego") w r. 1559 sprzedał wyderkafem za 3.300 zł Wojciechowi Żydowskiemu (P. 900 k. 439v, 1396 k. 745v). Owe dobra zobowiązął się potem sprzedaą temu Żydowskiemu za 6.000 tal. (p. 1397 k. 143v). Od brata Stanisława w r. 1560 dostał pod zakładem 1.000 złp przypadłe mu w dziale części w tychże dobrach (G. 39 k. 113). Części w Rzegnowie, Pogorzałkach i Woli(!), należące się temu bratu, zrezygnował Janowi Klonowskiemu i Mikołajowi Żakowskiemu, i t.r. został z nich skwitowany przez brata Stanisława (G. 39 k. 29v). Nie żył już w r. 1561 (G. 262 k. 414), a w r. 1562 bracia oświadczyli, iż nie wzięli po nim żadnej sukcesji (P. 1397 k. 143v).

6) Jan, syn Wojciecha i Palędzkiej, w r. 1555 z bracmi współdziedzic w Modliszewie Wielkim, Rzegnowie, Redeczu, oraz w pustkach, Ciołkowie, Łabiszynku, Zwolanowie, Pogorzałkach i Niewoli (P. 1396 k. 267v). Dał w r. 1557 zobowiązanie ks. Maciejowi Popowskiemu, plebanowi w Kołdrąbiu, iz mu sprzeda wyderkafem za 100 zł na trzy lata swą część w redeczu (G. 36 k. 214). Części w tejże wsi, te które już ma jak i te, które miałyby mu przypaśc w działach braterskich, w Redeczu i Modliszewie Wielkim, oraz w pustkach, Ciołkowie, Zwolanowie i Łabiszynku, w r. 1561 sprzedał wyderkafem za 500 zł Sebastianowi Palędzkiemu (P. 1397 k. 59), a w r. 1562, juz po przeprowadzeniu działów, dobra w tych wsiach przypadłe sobie sprzedał Palędzkiemu za 2.000 grz. (P. 904 k. 520, 1397 k. 157v). Od Mikołaja Objezierskiego w r. 1578 nabył wyderkafem oprawę na połowie Bilina, która temu Objezierskiemu za 1.000 zł sprzedała była wyderkafem Petronella z Palędzkich, wdowa po Mikołaju Bilińskim (P. 931 k. 418v). Petronelli tej Jan w r. 1579 wydzierżawił część Bilina (ib. 933 k. 376). części ojczyste w Modliszewie w nieznanym mi roku sprzedał wyderkafem za 1.000 złp Wawrzyńcowi Bieganowskiemu (G. 76 k. 350v). Sewerynowi Palędzkiemu w r. 1587 zapisał dług 100 zł, zabezpieczony na Kowalewie i Babinie, dobrach pochodzących ze spadku po wuju Filipie Palędzkim (P. 948 k. 112v). Umarł między r. 1588 a 1590 (P. 950 k. 184v, 954 k. 717). Pierwszą jego żoną była Anna Księska (Ksiąska), wdowa 1-o v. po Stanisławie Falkowskim, która w r. 1557 okazywała rany zadane jej przez Szymona Zdzarowskiego (G. 36 k. 314v). Mężowi w r. 1558 zapisała dług 300 złp (G. 37 k. 65v). Ze swego posagu kwitowała w r. 1562 brata Jana ksiąskiego (G. 41 k. 494v). Od swych synów, Mikołaja i Łukasza Falkowskich, otrzymała t.r. użytkowanie boru we wsi Sirocino (ib. k. 526v). Druga żona to Agnieszka Bilińska, córka Wojciecha, za którą jej brat Mikołaj Biliński w r. 1572 zapisał mu 300 zł posagu (Kośc. 255 k. 371; P. 954 k. 717), a on jej w r. 1574 ów posag oprawił na połowie dóbr (P. 1398 k. 438). Oprawa ta była chyba zapisana na Nilinie (P. 953 k. 397v). Odebrawszy reszte tego posagu, tj. 200 złp, cedował tę sumę w r. 1575 żonie (Kośc. 255 k. 371). Skasowała ona w r. 1585 swoje prawa na mieście Bninie, zaś od męża otrzymała zapis 600 zł długu (P. 944 k. 633). Będąc już wdową, swą oprawę na części Kowalewa i pustek Babino w p. gnieźn. w r. 1604 scedowała bratu męża, Mikołajowi M-mu (G. 68 k. 177v). Żyła jeszcze w r. 1605 (G. 68 k. 386). Z pierwszej żony były tylko córki, Agnieszka, Jadwiga i Dorota, o których słyszymy w r. 1588, iż wysuwały przeszkody prawne w związku ze sprzedażą Sirocina (Serocina, dziś Sroczyn) i pustki Borkowo w p. gnieźn., dokonywanej przez Jana Chwałkowskiego (Falkowskiego) Jakubowi Sławieńskiemu (P. 950 k. 184v). Agnieszka była w r. 1594 zakonnicą w Chełmży, a obie jej siostry były jeszcze wtedy nieletnie (P. 962 k. 153v). Z drugiego małżeństwa synowie: Wojciech, Łukasz, Andrzej i Piotr.

(1) Wojciech, syn Jana i Bilińskiej, wraz z braćmi pozostawał pod opieką stryja Mikołaja, który w r. 1590 w ich imieniu dawał zobowiązanie Mikołajowi Objezierskiemu (P. 953 k. 388). Wspólnie z bratem Łukaszem opiekę nieletniego rodzeństwa, Andrzeja, Piotra, Agnieszki, Doroty i Jadwigi, w r. 1594 zlecili temuż stryjowi (P. 962 k. 153v). Wraz z bratem Piotrem, jako spadkobiercy zmarłych braci, Andrzeja i Łukasza, w r. 1605 odstąpili od sprawy, którą oni wszyscy wszczęli byli przeciwko Mikołajowi Objezierskiemu o pewną sumę 1.000 złp, a którą to sprawę prowadził ich stryj Marcin M. (G. 68 k. 469).

(2) Łukasz, syn Jana i Bilińskiej, nieletni w r. 1590 (P. 953 k. 397v), miał już lata w r. 1594 (P. 962 k. 153v). Stryjowi Mikołajowi w r. 1600 zobowiązał się sprzedać za 200 złp części ojczyste w Kowalewie i Babinie (G. 66 k. 341). Bezpotomny, nie żył już w r. 1605 (G. 68 k. 469).

(3) Andrzej, syn Jana i Bilińskiej, nieletni w r. 1590 (P. 953 k. 397v) i jeszcze 1594 r. (P. 962 k. 153v), zmarł między r. 1598 a 1605. Spadek po nim brali bracia (P. 968 k. 1389; G. 68 k. 469).

(4) Piotr, syn jana i Bilińskiej, nieletni w r. 1590 (P. 953 k. 397v) i jeszcze 1594 r. (P. 962 k. 153v). Dla uwolnienia matki swej od zobowiązania wobec Mikołaja Objezierskiego, oprawę, jaką na połowie Bilina miała Petronella Palędzka, żona zmarłego Mikołaja Bilińskiego, i sprzedała to wyderkafem temu Objezierskiemu, on zas z kolei w takiż sposób sprzedał za 1.000 zł ojcu Piotra, cedował w r. 1605 temuż Objezierskiemu (G. 68 k. 386). Dał t.r. zobowiązanie bratu stryjecznemu, Andrzejowi M-mu, iz sprzeda mu za 200 złp całe swe części w Kowalewie i Babinie (ib. k. 469v), czego dopełnił w r. 1608 (P. 1406 k. 411).

7) Stanisław, syn Wojciecha i Palędzkiej, wspomniany w r. 1555 jako współdziedzic w Modliszewie Wielkim, Rzegnowie, Redeczu, oraz w pustkach Ciołkowie, Łabiszynku, Zwolanowie, Pogorzałkach i Niewoli (P. 1396 k. 267v). Skwitował w r. 1560 swego brata Wojciecha z części Rzegnowa oraz z części pustek Pogorzałki i Wola(!), ktore ów brat zrezygnował był Janowi Klonowskiemu i Mikołajowi Żakowskiemu (G. 39 k. 29v). Swoją częśc w Modliszewie oraz w pustkach Ciołkowie i Łabiszynku przed r. 1563 sprzedał wyderkafem Krzysztofowi Mielińskiemu (P. 1397 k. 212v). Od brata Mikołaja w r. 1567 kupił za 2.000 zł jego części w Modliszewie i redeczu, w pustkach Ciołkowie i Łabiszynku oraz młyn Korzecznik w Woli (ib. k. 580v), ale t.r. odprzedał mu owe dobra za takąż sumę z powrotem (ib. k. 616v). Żył jeszcze w r. 1582 (G. 60 k. 106v).

8) Marcin, syn Wojciecha i Palędzkiej, nie mający jeszcze lat sprawnych w r. 1557 (P. 1396 k. 431), swej matce w r. 1558 wydzierżawił w sumie pięciu grzywien swe części Wielkiego Modliszewa (G. 37 k. 416v). Całe części ojczyste w Modliszewie, Redeczu, Rzegnowie, pustkach Ciołkowie, Łabiszynku, Pogorzałkach i Niewoli, zrazu w r. 1559 sprzedał wyderkafem za 700 zł Wojciechowi Żydowskiemu (P. 1396 k. 770), ale już t.r. dał owe dobra bratu Gabrielowi (ib. k. 786). Swoją część w pustce Zwolanowo w r. 1562 sprzedał za 400 zł Krzysztofowi Mielińskiemu (P. 1397 k. 121v). Całe części w Kowalewie w p. gnieźn., dziedziczone po wuju Filipie Palędzkim, sprzedał w r. 1583 za 400 złp bratu Mikołajowi (P. 1399 k. 73v). Mikołajowi Mielińskiemu, wojskiemu kaliskiemu, w r. 1585 dał zobowiązanie, iż mu sprzeda częśc wsi Paszkowe Strzyżewo w p. gnieźn., którą zmarły ojciec nabył od Wojciecha Strzeżewskiego (G. 62 k. 243). Żył jeszcze prawdopodobnie w r. 1605 (G. 68 k. 469), nie zył już w r. 1614 (P. 1409 k. 53v).

9) Krzysztof, syn Wojciecha i Palędzkiej, w r. 1555 obok braci współdziedzic w Modliszewie Wielkim, Rzegnowie, Redeczu, pustkach Ciołkowie, Łabiszynku, Zwolanowie, Pogorzałkach, Niewoli (P. 1396 k. 267v). Nie miał jeszcze w r. 1557 lat sprawnych (P. 898 k. 313v, 1396 k. 431). Części swe we wsiach powyższych w r. 1561 dał Krzysztofowi Mielińskiemu (MRPSum V 8943). Odziedziczone w tych wsiach części po bracie Wojciechu, jak również części tamże nabyte wyderkafem od brata Marcina, sprzedał w r. 1562 za 6.000 złp powyższemu Mielińskiemu (G. 41 k. 652v). Od Sebastiana Palędzkiego w r. 1566 kupił za 2.000 zł te części w tych wsiach, które Palędzki kupił był od jego brata Jana (P. 1397 k. 511). Od brata Mikołaja w r. 1571 kupił za 1.300 złp części w Modliszewie Wielkim, w pustkach Ciołkowie, Łabiszynku i Zwolanowie oraz w młynie Korzecznik (P. 1398 k. 206). Temu Mikołajowi w r. 1583 sprzedał za 300 złp części w Kowalewie i Babinie, odziedziczone po Filipie Palędzkim (P. 1398 k. 43v). Żył jeszcze w r. 1591 (G. 64 k. 205v). Jego żoną była w r. 1585 Jadwiga Rękawiecka (G. 62 k. 167), żyjąca jeszcze w r. 1591 (G. 64 k. 205v).

10) Mikołaj, syn Wojciecha i Palędzkiej, w r. 1555 współdziedzic obok braci w Modliszewie Wielkim, Rzegnowie, Redeczu, w pustkach Ciołkowie, Łabiszynku, Zwolanowie, Pogorzałkach, Niewoli (P. 1396 k. 267v), w r. 1557 jeszcze nieletni (ib. k. 431). Swoje części Modliszewa, redecza, Ciołkowa, Łabiszynka i młyna Korzecznik na gruncie wsi Wola w r. 1567 sprzedał za 2.000 zł bratu Stanisławowi (P. 1397 k. 580v), ale je od niego t.r. odkupił z powrotem za taką sumę (ib. k. 616v), aby w r. 1571 za 1.300 złp sprzedać Krzysztofowi Mielińskiemu (P. 1398 k. 206). Tę ostatnią transakcję powtórzył w r. 1574 (ib. k. 437v). Części w redeczu w r. 1577 sprzedał za 1.000 zł Stanisławowi Zaleskiemu (ib. k. 739v). Od Andrzeja Skóry z Gaju Obornickiego nabył w Poznaniu przy ulicy Woźnej kamienicę z dwoma przyległymi domkami murowanymi, które "w ciasną uliczkę wyszły", i w r. 1582 dostał od niego zobowiązanie względem ewikcji (P. 938 k. 363v). Tę kamienice sprzedał Janowi Chłądowskiemu, a żona Mikołaja w r. 1584 kasowała swoją na niej oprawę (P. 942 k. 252v). Od brata Krzysztofa w r. 1583 kupił za 300 złp części w Babinie i Kowalewie (P. 1399 k. 43v) i t.r. za 400 zł od brata Marcina części w Kowalewie (ib. k. 73v) i t.r. za 400 zł od brata Marcina części w Kowalewie (ib. k. 73v), zas w r. 1600 uzyskał zobowiązanie sprzedania za 200 zł części w Kowalewie i babinie od bratanka Łukasza (G. 66 k. 341). Scedowała mu w r. 1604 swa oprawę na tych wsiach Agnieszka z Bilińskich, wdowa po bracie Janie M-im (G. 68 k. 177v). Umarł między r. 1605 a 1607 (ib. k. 469v; P. 1406 k. 118). Za żonę miał Barbarę Żernicką, córkę Łukasza, której w r. 1571 dał oprawę 1.000 zł na połowie Modliszewa, pustek Łabiszynka i Ciołkowa oraz na połowie części młyna Korzecznik we wsi Wola (P. 1398 k. 171v). Barbara t.r., wobec sprzedaży tych dóbr Krzysztofowi Mielińskiemu, skasowała tę oprawę, biorąc od Mielińskiego zapis 1.000 złp długu (G. 51 k. 180v). Skwitowała w r. 1600 z dóbr rodzicielskich swych braci, ks. Adriana, kanonika gnieźnieńskiego i poznańskiego, oraz Kaspra, Żernickich (G. 66 k. 385). Synowie Mikołaja i Żernickiej to Jan i Andrzej, dla których ojciec w r. 1587 ustanawiał opiekunów (G. 62 k. 616v). O Janie innych wiadomości nie posiadam.

Andrzej, syn Mikołaja i Żernickiej, od stryjecznego brata Piotra 1605 r. uzyskał zobowiązanie sprzedania za 200 złp części Kowalewa i Babina (G. 68 k. 469v), zrealizowane dopiero w r. 1608 (P. 1406 k. 411). części w tych wsiach kupił też w r. 1607 za 1.800 złp od Wojciecha Palędzkiego (P. 1406 k. 120) i t.r. własnie te części sprzedał wyderkafem za 300 złp Krzysztofowi Ratyńskiemu i żonie jego Jadwidze z Jabłkowskich (P. 1406 k. 163v). części Kowalewa wzięte po ojcu w r. 1608 sprzedał wyderkafem za 1.000 złp Melchiorowi Krosnowskiemu i Katarzynie z Winieckich (ib. k. 354v), a skwitowany był przez nich z tej sumy w r. 1609 (G. 70 k. 183v). Dobra nabyte od Wojciecha Palędzkiego zastawił t.r. za 500 zł Andrzejowi Ossowskiemu i Jadwidze z Dąbrowskich (G. 70 k. 119v), i wydzierżawił je od nich 1610 r. (ib. k. 455). Kowalewo w r. 1610 sprzedał wyderkafem za 1.500 złp kapitule metropolitalnej gnieźnieńskiej (P. 1407 k. 73v), wykupił w r. 1613 (P. 1408 k. 679) by juz t.r. sprzedać na wiecznośc za 6.000 złp marcinowi Ossowskiemu (G. 72 k. 168v). Części w pustce Babino, odziedziczone przez ojca po Filipie Palędzkim i skupione od braci i bratanków, sprzedał w r. 1614 (wedle zobowiązania z r. 1612) za 500 zł synom Stanisława Jabłkowskiego, Wacławowi, Romanowi, Świętosławowi i Piotrowi (G. 71 k. 336v; P. 1409 k. 53v). Od Mikołaja Przepełskiego w r. 1616 kupił wyderkafem za 800 złp role folwarczne w Podobowicach (P. 1410 k. 243v). Od Andrzeja Pątnowskiego i Katarzyny z Palędzkich w r. 1619 kupił za 5.000 złp wieś Wolanki i części wsi Zaporki Wielkie (P. 1411 k. 391). te Wolanki oraz części Bodzaporowic Wielkich i Małych (Zaporek) w r. 1620 sprzedał za 1.400 zł Michałowi Żydowskiemu (P. 1412 k. 506). ustanowiony w r. 1620 opiekunem dzieci przez Łukasza M-go, "brata stryjecznego" (P. 1004 k. 1404v), którego z genealogią tej linii M-ch związać nie umiem. Może to syn Krzysztofa? Będę o nim jeszcze mówił. Z Katarzyną Jabłkowską i mężem jej Stefanem Mierzwińskim kwitował sie Andrzej w r. 1621 z kontraktu dzierżawy wsi Mrowiniec p. kcyń. (P. 1007 k. 329v). Z Janem z Iwna Debińskim w r. 1625 zawierał kontrakt o dzierżawę Domasławia (Kc. 19 k. 609). Wespół ze swą drugą żoną w r. 1626 zapisywał dług 6.000 zł Maciejowi Trzcińskiemu (P. 1017 k. 203v). Oboje skwitowali w r. 1630 Macieja Grzymułtowskiego, kasztelana bydgoskiego, z 3.000 złp na poczet 10.000 zł, za które Grzymułtowski zastawił był im Kozielsko i Grzymułtowice (P. 1023 k. 771). Umarł między r. 1633 a 1636 (P. 1417 k. 950; G. 80 k. 164). Jego pierwszą żoną była Regina Grochowicka, córka Jakuba, wdowa 1-o v. po Mikołaju Wronowskim, której w r. 1605 teśc jej, Mikołaj M. zapisał 700 zło długu (G. 68 k. 464v). Od męża otrzymała w r. 1607 na połowie części Kowalewa oprawę 1.800 złp posagu (P. 1406 k. 118). Umarła w r. 1610 lub 1611 (P. 1407 k. 73v; G. 71 k. 132). Z niej syn Tomasz, wspomniany w r. 1611, zapewne młodo zmarły (ib.). Z drugą żoną, jadwiga Mierzwinską, córka Stanisława, w r. 1613 spisywał wzajemne dożywocie (P. 1408 k. 717). i t.r. na połowie Kowalewa oprawił jej 1.200 złp posagu (ib. k. 717) i t.r. na połowie Kowalewa oprawił jej 1.200 złp posagu (ib. k. 480). Obojgu małżonkom Adam kaczkowski zapisał t.r. 3.600 złp długu (g. 72 k. 241v). Od męża Jadwiga t.r. uzyskała ponowna oprawę na połowie dóbr, tym razem 1.300 złp (P. 1408 k. 682). Od Wojciecha i Jana braci Domasławskich w r. 1633 kupiła wyderkafem za 1.500 zł części w Domasławiu w p. kcyń. (P. 1417 k. 950). Będąc już wdową, w r. 1636 zawierała kontrakt ze Stanisławem Rembielińskim (G. 80 k. 164). W imieniu własnym oraz synów, Adama i Macieja, w r. 1638 sprzedała wyderkafem Domasław Wielki w p. kcyn. za 4.000 złp zięciowi Stefanowi Obielawskiemu, podstarościemu gnieźnieńskiemu (P. 1419 k. 366v). Ja i synów jej pozywali w r. 1642 Wacław, kasztelan nakielski, Stanisław, starosta kcyński, i Jan, Orzelscy, o bezprawne posiadanie Domasławia (P. 167 k. 579v). Jadwiga pozywała w r. 1642 kapitułę katedralną poznańską o konie zajęte na jej gruncie, koło przedmieścia Zawady (P. 167 k. 496). Częśc swej połowy Domasławia w r. 1644 sprzedała za 6.000 złp synowi Maciejowi (P. 1421 k. 997v). Żyła jeszcze w r. 1660 (N. 227 k. 649v). Oprócz wspomnianych wyżej synów była jeszcze córka Ewa, może bliźniaczka brata Adama, która w r. 1630 otrzymała od matki zapis 1.500 złp (P. 1023 k. 772v). Wyszła w r. 1637 za Stefana Obielawskiego, potem w. r. 1639 podstarościego gnieźnieńskiego, z którym bezpotomna.

(1) Adam, syn Andrzeja i Mierzwińskiej, chrzestny 17 VIII 1635 r. (LB Kcynia), współdziedzic Domasławia Wielkiego p. kcyń. w r. 1638 (P. 1419 k. 366v), zapisał w r. 1641 dług 460 złp Andrzejowi Gliszczyńskiemu (G. 80 k. 798). W imieniu własnym i brata t.r. dał poddanego z Domasławia, mieszkająceho obecnie w Janczewie, prymasowi Janowi Lipskiemu (ib. k. 815v).

(2) Maciej, syn Andrzeja i Mierzwińskiej, współdziedzic Domasławia Wielkiego w r. 1638 (P. 1419 k. 366v). Wies tę, odziedziczoną po ojcu i kupioną, jak to widzieliśmy, od matki, sprzedał wyderkafem w r. 1645 za 5.000 zł wdowie Barbarze z Jaskóleckich Wyganowskiej (P. 1422 k. 102). Od Filipa ojca i Jana syna Pdniewskich t.r. wydzierżawił wieś Skórki w p. gnieźn. (Kc. 129 k. 107), a w r. 1647 nabył wyderkafem za 9.700 złp części Podobowic i Ustoszewa w p. kcyń. od Marcina Gałczyńskiego (P. 1423 k. 89). Z dzierżawy Ustoszewa kwitował się w r. 1649 z małżonkami Naczesławskimi (Kc. 129 k. 450v). W r. 1654 wspólnie z żoną zapisał 200 złp dominikanom żnińskim (G. 82 j. 1066). Z Adamem Swinarskim w r. 1658 zawierał kontrakt rocznej dzierżawy Popówka cz. Popowa Podleśnego w p. gnieźn., pod zakładem 1.000 złp (ib. k. 1356). Posesor Sokolnik w r. 1659 (P. 183 k. 157v). Nie zył już w r. 1660 (N. 227 k. 650). Żoną jego była w r. 1645 Anna Przepełska, córka Mikołaja, a bratanica i spadkobierczyni Andrzeja, której t.r. oprawił posag 4.000 złp (P. 1422 k. 434v; Kc. 129 k. 107). Wolę Czewujewską w p. kcyń., odziedziczona po owym stryju, sprzedała w r. 1647 za 3.000 złp Marcinowi Galczyńskiemu (P. 1423 k. 215). Od męża uzyskała w r. 1649 cesję sumy 3.700 złp, stanowiącej połowę sumy 7.400 zł, którą Marcin Gałczyński im obojgu zapisał wyderkafem na Podobowicach i Ustoszewie (Kc. 129 k. 492v). Zobowiązała się w r. 1664 wobec Adama Swinarskiego, iż stawi do akt swe dzieci: Andrzeja (Rocha Andrzeja), Dorotę, Zofię i Krystynę (G. 84 k. 141). Będąc już wdową, wespół z tymi dziećmi została w r. 1660 skwitowana przez Feliksa Goreckiego (N. 227 k. 649), zas w r. 1661 pozwana wraz z nimi i Maciejem Trzcińskim przez Sebastiana Manickiego o bezprawną posesję Podobowic i Ustoszewa (P. 186 k. 323v). Z Maciejem Trzcińskim kwitowała się wzajemnie w r. 1665 z dzierżawy Podobowic i części Ustoszewa (Kc. 130 k. 401). Żyła jeszcze w r. 1672 (Kc. 131 k. 304), a zapewne i w r. 1674 (ib. k. 444v). Nie żyła juz w r. 1687 (P. 1113 V k. 77v). Z córek, Dorota była w r. 1674 żoną walentego Pścinkiego (Pcińskiego?), wdową w r. 1682, 2-o v. w latach 1684-1698 żoną Stanisława Drachowskiego. Zofia zrazu w r. 1673 (może ślub w r. 1672?) żona Andrzeja Golańskiego, 2-o v. Łukasza Słopanowskiego, umarła przed r. 1695.

Roch Andrzej (Andrzej Roch), syn Macieja i Przepełskiej, dziedzic Domasławia, w r. 1682 zapisywał siostrze Dorocie, wdowie po Pścińskim, sumę 2.500 zł (Kc. 132 k. 201). W r. 1684 skwitowany przez tęż siostrę, obecnie 2-o v. Drachowską, z 1.500 zł jako części wspomnianego wyżej długu (ib. k. 307v). Od Kazimierza Kłobukowskiego i Katarzyny z Rogalińskich za kontraktem z r. 1686 kupił za 6.000 złp Wiewiorczyno w p. kcyń. (P. 111 IV k. 49v), ale w r. 1687 nazwany tylko synem posesora (posesorki?) tej wsi (P. 1113 V k. 77v; Kc. 132 k. 441). Skwitowany w r. 1692 przez szwagra Drachowskiego z 1.500 złp (G. 89 s. 202). zawierał w r. 1694 z Adamem Domasławskim układ dotyczący opieki nad swą siostrzenicą Anną Golańską, córką swej zmarłej siostry Zofii, 2-o v. Słopanowskiej (Kc. 132 k. 711v). Spadkobierca ciotki Ewy z M-ch Obielawskiej, kwitował w r. 1699 Jakuba Stefana Obielawskiego, syna jej męża z drugiej żony, z 7.000 złp jej oprawy (G. 90 k. 240). Domasław Wielki w r. 1701 zastawił Stanisławowi Świerczyńskiemu (P. 1140 IV k. 27v). Od Ignacego Wąglikowskiego trzymał zastawem Podobowice i ustoszewo (Z. T. P. 39 k. 1088). Umarł między 5 II 1702 r. a 1710 (LB Juncewo; P. 282 II k. 144)). Jego żoną w r. 1687 była Jadwiga Stawska, córka Jakuba i Teresy z Goryszewskich (Kc. 132 k. 429), której w r. 1688 oprawił 6.000 złp posagu (P. 1116 XII k. 55). Juz jako wdowa, w r. 1710 pozywana była wraz z synami i córkami przez Kazimierza Świerczyńskiego, syna zmarłego Stanisława zastawnika Domasławia, o sumę daną na zastaw tej wsi (P. 282 II k. 144). Umarła między r. 1719 a 1727 (P. 1168 k. 71; Z. T. P. 47 k. 41). Synowie, Ignacy i Stanisław. Z córek, Jadwiga, w latach 1710-1712 żona Samuela Romana, wdowa w r. 1713, 2-o v. żona Aleksandra Demińskiego, w latach 1719-1728 wdowa i po nim. Justyna, Małgorzata i Teofila, jeszcze niezamężne w r. 1719 (P. 1168 k. 71). Z nich, Justyna była potem żoną Krzysztofa Gockowskiego, umarła przed r. 1730. Teofila (Bogumiła) umarła 2 I 1732 r., pochowana w Łabiszynie (LM Świątkowo).

a. Ignacy, syn Rocha Andrzeja i Stawskiej, wspomniany od r. 1710 przy okazjach transakcji zawieranych przez matkę, miał już lata w r. 1719 (P. 1168 k. 71), ale chyba niedługo potem zmarł. Z pewnościa nie żył juz w r. 1733 (Kc. 1733 (Kc. 137 k. 98).

b. Stanisław, syn Rocha Andrzeja i Stawskiej, chyba jeszcze nieletni w r. 1719 (P. 1168 k. 71), kwitował w r. 1726 Bartłomieja Chybińskiego (Kc. 135 k. 170v). Jeszcze świecki w r. 1727 (Z. T. P. 47 k. 41), będąc już w nowicjacie redemptorystow w Lublinie, w r. 1733 całą wieś Domasław w p. kcyń. sprzedał temuz Chybińskiemu, swemu ciotecznemu bratu, przeznaczając uzyskaną z tej transakcji sume na wykup więźniów w Lublinie (Kc. 137 k. 98; P. 1267 k. 116v). Zob. tablicę.

Łukasz, nazwany stryjecznym bratem Andrzeja, syna Mikołaja, był być może synem któregoś z tak licznych synów Wojciecha i Palędzkiej, nie wiem jednak który mógłby tu wchodzić w grę. Dla swych dzieci urodzonych z Elżbiety Galińskiej (Golińskiej?) mianował w r. 1620 opiekunów, wśród nich zaś Andrzeja M-go, o którym pisałem (P. 1104 k. 1404v). T.r. żonie zapisał dług 2.000 złp (ib. k. 1537). Od Adama Jezierskiego w r. 1620 kupił za 10.200 złp Domasław w p. kcyn. (P. 1412 k. 175v), zaś t.r. od Wojciecha Bądkowskiego za 15.000 złp Mrowiniec w p. kcyń. (ib. k. 231), a użytkowanie dożywotnie obu tych wsi dał swej żonie (ib. k. 237v). Domasław w r. 1627 sprzedał wyderkafem za 2.000 zł Zofii z Belina, wdowie po Stanisławie Strużewskim (P. 1415 k. 953v). Mrowiniec wydzierżawił w r. 1628 pod zakładem 1.000 zł janowi Rożniatowskiemu (N. 176 k. 240v), zaś w r. 1629 sprzedał za 15.000 złp Stanisławowi Dzierżanowskiemu (P. 1416 k. 504v). To, iz Domasław widzimy potem w rękach Macieja M-go, syna Andrzeja, zdawałoby sie wskazywać, iz był to spadek po tym stryjecznym stryju, którego wspomniane w r. 1620 dzieci pomarły chyba wcześnie.

>Modliszewscy z Modliszewa Kościelnego (Cyrkiewnego), cz. Modliszewka, Modliszewa Mniejszego, Małego w p. gnieźn., skąd jak juz widzieliśmy, wyszli Ostoje o imionisku Sitek. Czy byli z nimi jednego herbu wiodący sie stąd M-cy używający imioniska Sobiejucha, nie wiem.

Jan Sobiejucha z Modliszewa, w latach 1415(?)-1426 (G. 2 k. 21; 3 k. 239v). zapewne synami jego byli bracia: Andrzej, Piotr, Jakub i Mikołaj, Sobiejuchy z Modliszewa Kościelnego. W zapisie z r. 1440 wśród braci wymieniony tez Marcin (G. 7 k. 24), ale głucho o nim we wszystkich innych zapisach. W r. 1471 ks. Mikołaj i Marcin z Modliszewa występowali jako stryjowie córek Andrzeja Wełmińskiego (P. 1385 k. k. 129), może więc to jednak znów ten Marcin? Zachodzi jednak i taka możliwość, że ci dwaj, Marcin i ks. Mikołaj to M-cy Sitkowie, "stryjowie", ale dalsi. Chyba siostrą wspomnianych wyżej braci "Sobiejuchów", a więc córka jana, była N., żona Pieczygrocha z Opieczyc, juz nie zyjąca w r. 1450.

1. Andrzej Sobiejucha M., Wełmicki, Wełmiński, wraz ze swymi niedzielnymi bracmi z Modliszewa w r. 1444 miał termin ze strony Stanisława z Pakszyna (G. 5 k. 38v). Wspólnie z nim pozwany był w r. 1448 przez Krzesława, byłego sołtysa w Strzyżewie cz. Woli (G. 6 k. 9). Andrzej z bratem Piotrem wystepowali w r. 1450 jako rodzeni wujowie i opiekuni córek zmarłego Pieczygrocha z Opieczyc (ib. k. 115v). Był dziedzicem w Wełmicy p. gnieźn. (G. 20 k. 278). Nie żył juz w r. 1471 (P. 1385 k. 129). Pierwszą jego żoną była Katarzyna Prusiecka, drugą Anna Wilczyńska, córka Pawła. Ta w r. 1471, będąc już wdową, skwitowała mężowskiego brata Jakuba M-go, który jako stryj i opiekun osieroconych córek Andrzeja, Anny, Jadwigi, Doroty, Katarzyny i Małgorzaty, uiścił jej 7 grz. (G. 8 k. 54v). Były to pasierbice Anny. Od stryja Jakuba t.r. dostały one wieś Wełmicę (P. 1385 k. 129v). W r. 1473 zostały skwitowane przez macochę z wiana. Skwitowała ona jednocześnie z tego wiana także i swojego syna Nikodema (G. 20 k. 278). Z powyższych sióstr, Anna już żona Jakuba Chłądowskiego (Chlandowskiego), Dorota, żona Wojciecha Kłodzińskiego, i panna Katarzyna, w r. 1774 skwitowały z posagu matki, Katarzyny z Pruśców, jak też z prawa bliższości do dobr Pruśce i Marlewo w p. gnieźn., Pokrzywnica w p. kcyń. pannę Katarzynę, córkę Jakuba Prusieckiego (P. 1386 k. 14v). Anna, Jadwiga, Dorota, Katarzyna i Małgorzata żyły jeszcze w r. 1477 (G. 21 k. 50).

Nikodem M., Wełmiński, syn Andrzeja i Wilczyńskiej, w latach 1473-1479 pozostawiał pod opieką stryjów, k. Mikołaja i Jakuba Sobieskiego (G. 11 k. 37, 20 k. 278, 21 k. 50). Miał w r. 1479 sprawę z Michałem i Szymonem, synami zmarłego Mikołaja Giezmy, dziedzica w Świerczewie (G. 9 k. 115v). Był dziedzicem w Wełmicy i Pębicach w p. gnieź. (G. 21 k. 50). Nieletni, żył jeszcze w r. 1481 (G. 11 k. 37). Chyba zmarł młodo.

2. Piotr Sobiejucha z Modliszewa, w r. 1444 niedzielny z braćmi (G. 5 k. 38v), wespół z nimi zawierał w r. 1448 ugodę z Jaśkiem z Woli oraz z Marcinem, Mikołajem i Janem, synami zmarłego Wojciecha z Modliszewa (G. 6 k. 10). Owi Marcin, Mikołaj i inni bracia niedzielni z Mniejszego Modliszewa t. r. uiścili mu dwie grzywny (ib. k. 41v). Zasiadał w r. 1450 na rokach gnieźnieńskich w charakterze podsędka danego przez burgrabiego gnieźnieńskiego (ib. k. 116).

3. Jakub Sobiejucha, w latach 1444-1449 niedzielny z braćmi w Modliszewie Kościelnym (G. 5 k. 38v, 6 k. 10, 7 k. 24). Na swej części tej wsi w r. 1466 oprawił posag 100 grz. żonie Elżbiecie (P. 1383 k. 243av). Swoim bratanicom, córkom Andrzeja, dokonując działów, w r. 1471 dał wieś Wełmicę w p. gnieźn. (P. 1385 k. 129v), wziął zaś dobra we wsiach Modliszewie Małym i Pępicach w p. gnieźn. (ib. k. 129). Od brata, ks. Mikołaja kupił w r. 1474 za 12 grz. jego część w Modliszewie (P. 1386 k. 15v). Miał w r. 1480 termin ze strony braci z Świerczyna (G. 21 k. 81, 81v). Nie żył już w r. 1481, kiedy Elżbieta występowała jako wdowa (G. 11 k. 37). T.r. ją i jej syna, Mikołaja z Małego Modliszewa, skwitował Jan Łabiski z 4 grz. z sumy 8 grz. (ib. k. 67v). Zdaje się, że oprócz tego syna miał Jakub jeszcze innych: Piotra, Jakuba i Jana. Mikołajowi, Piotrowi i Janowi z Małego Modliszewa, dziedzicom w Pępicach, Elżbieta, wdowa po Mikołaju Ligaszu z Pępic w r. 1483 sprzedała wyderkafem za 17 grz. łan osiadły i pół łana pustego oraz część jeziora w Pępicach (P. 1386 k. 184). O Mikołaju zob. niżej. Córką Jakuba była Elżbieta, w latach 1504-1506 żona Jana Czewujewskiego, już nie żyjącego w r. 1512. Zapewne inną jeszcze córką Jakuba była Katarzyna, w r. 1500 (może już w r. 1494?) żona Jana Myślęckiego.

Mikołaj Sobiejucha, syn Jakuba i Elżbiety, jak widzieliśmy, wspomniany obomatki w r. 1481, współdziedzic w Pępicach w r. 1483 (P. 1386 k. 184), dziedzic w Modliszewie Kościelnym, dwa łany w Pępicach w r. 1494 za 40 grz. sprzedał wyderkafem Janowi Myślęckiemu (G. 16 k. 118v). Od Małgorzaty, córki Wojciecha M-go Sitki w r. 1503 kupił wyderkafem za 15 grz. częśc jej w Małym Modliszewie (P. 1389 k. 286v). Wezwany w r. 1504 przez szwagra, Jana Czewujskiego do uiszczenia 60 zł węg., które mu zapisał był t.r. na poczet posagu za siostrą Elżbietą, zobowiązał się t.r., iż sumę te wypłaci (G. 25 k. 106, 118v, 167). Całą swą częśc Pępic t.r. sprzedał za 38 grz. Mikołajowi z Pępic (ib. k. 150v). Zapis dla szwagra Czewujskiego w r. 1506 ponowił (G. 25 k. 295v), ale sumy tej nie wypłacił mu aż do jego śmierci (G. 26 k. 22). Od Hektora Mielińskiego oraz sióstr M-ch, Katarzyny, zakonnicy w Gnieźnie, i Małgorzaty, żony Jana Zasułtowskiego (Czasoltowskiego), w r. 1512 kupił za 70 grz. częśc "Wojtkowską" w Kościelnym Modliszewie (P. 786 k. 357, 865 k. 190v). Juz nie żył w r. 1534, kiedy występowała wdowa po nim Jadwiga z synami (G. 30 k. 119). Ją i owych synów w r. 1537 kwitował Jan Dębicki, dziedzic w Inaczewie Popowie, z 5 grz. na poczet 32 grz. (G. 31 k. 259v) i znów w r. 1539 z 9 grz. (G. 32 k. 15). Córki, Katarzyna i Anna, w r. 1541 jeszcze niezamężne (ib. k. 371). Z nich, Katarzyna, w r. 1548 żona Jana Jelitowskiego Kosza, wdowa w latach 1573-1576. Anna, chyba identyczna z Anną, w latach 1542-1564 żoną Jana Małchowskiego Mysliborka.

1) Jan, syn Mikołaja i Jadwigi, w r. 1534 niedzielny z bratem Maciejem (G. 30 k. 119), pleban w Kościelnym Modliszewie, całą część owych dóbr, należną mu z działu z braćmi, w r. 1539 sprzedał za 400 grz. tym braciom, Maciejowi i Jakubowi (P. 1394 k. 269). Wspólnie z bratem Maciejem w r. 1541 kwitował Wojciecha M-go z 60 grz. długu, tj. z drugiej raty sumy 120 grz. za głowę brata ich Jakuba M-go (G. 92 k. 326). Należącą do Jana część Modliszewa w r. 1541 dzierżawił brat Maciej (ib. k. 371), od którego Jan otrzymał w r. 1542 "z miłości braterskiej" tę część w owej wsi, którą sprzedał był ongiś braciom za 400 grz. Maciej wyłączył jedynie dwór i dom (P. 1394 k. 499). Janowi i Maciejowi w r. 1548 dał zobowiązanie ich szwagier Jan Jelitowski Kosz, iż swej żonie a ich siostrze, Katarzynie, oprawi 72 i pół grzywien posagu (G. 34 k. 33v).

2) Maciej Sobiejucha, syn Mikołaja i Jadwigi, wspólnie z bratem niedzielnym Janem i matką zapisali w r. 1534 dług 32 grz. Janowi Dębickiemu i zonie jego Helenie Latalskiej (G. 30 k. 119), na poczet której to sumy ów Debicki odebrał od nich 5 grz. w r. 1537 (G. 31 k. 259v), a w r. 1539 dalsze 9 grz. (G. 32 k. 15). Wspólnie z bratem Jakubem w r. 1539 od brata, ks. Jana, kupił za 400 grz. jego części rodzicielskie w Kościelnym Modliszewie (P. 1394 k. 269). Dzierżawiąc od tego ks. Jana M-go częśc Modliszewa, zobowiązał się w r. 1541 płacić przez trzy lata po 5 grz. siostrom, pannom Katarzynie i Annie (G. 32 k. 371). część w Modliszewie kupioną od ks. Jana, z wyjątkiem dworu i domu, dał mu w r. 1542 "z miłości braterskiej" (P. 1394 k. 499). Umarł w r. 1571 lub 1572 (G. 51 k. 110v; P. 920 k. 724). Pierwsza jego żona to Jadwiga Głębocka, córka Mikołaja, której w r. 1540 na połowie części Modliszewa Kościelnego, należnej mu z działów z bratem ks. Janem, oprawił 300 zł posagu (P. 1394 k. 401). Skwitowała ona męża w r. 1542 z tej sumy oprawionej na połowie Modliszewa Kościelnego, jak i na połowie dóbr, które mąż nabył w tejże wsi od ks. Jana (P. 881 k. 69v), ale już t.r. uzyskała ponowną oprawę sumy posagowej na połowie części tamże (P. 1394 k. 499). Drugą żoną Macieja była Jadwiga Pucniewska, za którą wziął 300 zł posagu z rąk jej matki Anny Brudzińskiej, wdowy po Wojciechu Kijewskim, i oprawił to żonie w r. 1547 na połowie części Modliszewka (G. 335 k. 346). Synowie, Wojciech i Jakub, porodzeni chyba z drugiej żony.

(1) Wojciech Sobiejucha, syn Macieja i zapewne Pucniewskiej, dziedzic w Małym Modliszewku, towarzyszył w r. 1573 ciotce Katarzynie M-ej owdowiałej Jelitowskiej, kiedy ta kwitowała Jana Chwalikowskiego cz. Skrzetuskiego (G. 52 k. 308v). Z małżonkami Lubowickimi w r. 1599 kwitował się z pozwów o rany (G. 66 k. 264). Wojciechowi Sokolnickiemu, mężowi przyszłemu swej córki Doroty, zapisał 1 VI 1603 r. w posagu za nią sumę 500 zł (P. 973 k. 319). Żył jeszcze 5 VII 1609 r. (P. 143 k. 614v), nie żył już w r. 1612 (P. 146 k. 87). Ożenił się w r. 1572 z Anną Łosińską, córką Wojciecha i Katarzyny z Rakojeckich, której 2 VI, krótko przed ślubem, oprawił na połowie swych dóbr w Małym Modliszewie 700 zł posagu (P. 1398 k. 345; G. 66 k. 124), a ów posag, 600 zł gotowizną i 100 zł w klejnotach, zapisał mu wtedy w formie długu brat jej Jan Łosiński (P. 920 k. 724, 724v). Anna w r. 1591 części swe w ŁŃosińcu p. gnieźn. sprzedała za 1.400 zł Jakubowi M-mu, bratu męża, kupując od niego jednocześnie za 1.200 zł części w Modliszewie (P. 1400 k. 610, 611v). Skwitowała w r. 1599 swych przyrodnich (z jednej matki) braci Ulanowskich (G. 66 k. 124). Żyła jeszcze w r. 1613 (P. 1408 k. 402). Synowie, Piotr i Wojciech. Z córek, Dorota była 1-o v. za Maciejem Kozielskim, a 2-o v. w r. 1603 wyszła za Wojciecha Sokolnickiego i umarła między r. 1612 a 1629. Anna zaślubiła w r. 1618 Jerzego Ćwierdzińskiego, umarła między r. 1629 a 1631. zapewne też córką Wojciecha z Modliszewka Kościelnego), w r. 1614 żona Pawła Buszkowskiego (P. 992 k. 60), żyjąca jeszcze w r. 1623.

a. Piotr, syn Wojciecha i Łosińskiej, wspomniany w r. 1599 (G. 66 k. 264v). Zawierał w Poznaniu 2 VII 1609 r. z Maciejem Wiatrowskim kontrakt o rekę jego córki, Małgorzaty. Miała ona otrzymać 2.000 zł posagu, który mąż winien będzie oprawić jej na połowie części Modliszewka. Ślub winien się odbyć do 24 VIII (P. 143 k. 614v). Nie doszło jednak do tego małżeństwa. W r. 1612 Piotr z bratem Wojciechem pozywali córki zmarłego już Macieja Wiatrowskiego o niedotrzymanie umowy, a Małgorzata była już wtedy żoną Macieja Zorzewskiego (P. 146 k. 89). Nie żył już Piotr w r. 1613 (G. 72 k. 103v).

b. Wojciech, syn Wojciecha i Łosińskiej, wespół z bratem w r. 1612 skwitowany przez szwagra Sokolnickiego i siostrę Dorotę (G. 71 k. 511v), któremu to szwagrowi w r. 1613 zapisał dług 1.600 złp. Był wtedy spadkobiercą brata Piotra (G. 72 k. 103v). Od matki t.r. dostał dobra w Modliszewku (P. 1408 k. 402). Od stryja Jakuba w r. 1615 dostał w darze części kmiece w Dębłowie (P. 1409 k. 631). jerzemu Ćwierdzińskiemu, żeniącemu się z siostrą Wojciecha Anną, ten 1 II, krótko przed ślubem, zapisał na poczet posagu dług 600 złp (G. 74 k. 313v). Bezpotomny, umarł między r. 1618 a 1626 (Ib. k. 315v; P. 1017 k. 250). Spadek po nim brały siostra Anna Ćwierdzińska i córki zmarłej już siostry Sokolnickiej. Części w Modliszewie Kościelnym i Dębłowie sprzedały w r. 1629 za 13.000 złp Krzysztofowi Mielińskiemu (P. 1416 k. 314v). Żoną Wojciecha była Anna Zberkowska, córka Mikołaja, wdowa 1-o v. po Macieju Miniszewskim, której w r. 1615, na krótko przed ślubem, posag 2.900 złp oprawił na połowie Kościelnego Modliszewka i na kmieciach oraz poddanych w Dębłowie (P. 1409 k. 629v). Będąc już wdową w r. 1639 od Marianny z Trzebuchowskich Padniewskiej i od jej syna Adama kupiła wyderkafem za 6.000 złp Świętkowo w p. kcyń. (P. 1419 k. 1421). Żyła jeszcze w r. 1641 (P. 166 k. 446).

(2) Jakub, syn Macieja i Głębockiej, podstarości pyzdrski w r. 1592 (M. K. 137 k. 668v), żupnik bydgoski w r. 1609 (M. K. 153 k. 73v). Otrzymał w r. 1585 zapis 50 zł długu od Andrzeja Szyszyńskiego (G. 62 k. 39). Od swej bratowej Anny z Łosińskich M-ej w r. 1591 kupił za 1.400 zł części w Łosińcu w p. gnieźn., a jej sprzedał jednocześnie za 1.200 zł całe swe dziedzictwo w Modliszewie (P. 1400 k. 611v). Część w Łosińcu w r. 1592 sprzedał za 1.200 złp Januszowi Grzymułtowskiemu (ib. k. 996). Za cesją Wojciecha Gronowskiego dostał 28 IX 1592 r. prawo wykupienia wójtostwa pyzdrskiego (M. K. 137 k. 325, 326). Gronowskiemu zapisał wtedy dług 250 zł (ib. k. 236, 237). Dostał 10 III 1593 r. to wójtostwo w dożywocie (ib. 138 k. 47, 47v). Wspólnie z żoną uzyskali konsens królewski 24 II 1623 r. na przekazanie wójtostwa Andrzejowi Pucniewskiemu (ib. 170 k. 98, 99) nie doszło to do skutku i 30 XI 1627 r. król ponowił Jakubowi dożywocie wójtostwa i młyna w Dłusku, a druga jego żona, mocą praw dożywotnich, została tam intromitowana w r. 1628 (M. K. 176 k. 118; Py. 143 k. 2v). Jakub skwitował w r. 1599 Adama Sędziwoja Czarnkowskiego, starostę generalnego wielkopolskiego i staroste pyzdrskiego z 5.000 zł, za którą to sumę Jadwiga z Tomic Iwińska, żona starosty, dobra Czechowo i jarząbkowo zastawiła Stanisławowi Napruszewskiemu, ten zaś cedował ów zastaw M-mu. Jednocześnie od Czarnkowskiego uzyskał zobowiązanie zastawienia za 1.000 zł wsi Raszewa p. pyzdr. (N. 164 k. 270), dopełnione w r. 1600 (P. 1403 k. 449v). O otrzymanie Czechowa i Jarząbkowa pozywał Jakuba w r. 1599 spadkobierca Jadwigi z Iwińskich Czarnkowskiejm jej brat stryjeczny Krzysztof Iwiński, występujący jako dziedzic owych dóbr (G. 66 k. 134). Od Adama Sędziwoja Czarnkowskiego Jakub w r. 1600 nabył wyderkafem na trzy lata za 5.000 zł Turzyn w p. kcyń. (P. 1403 k. 547v). Od króla dostał 7 II 1609 r. zezwolenie na posiadanie w sumie 50 grz. czterech osadników (coloni) i młyna na Warcie we wsi Dłusko w starostwie pyzdrskim (M. K. 153 k. 73v, 74; Py. 134 k. 267v). Od ks. Andrzeja Lipskiego, kustosza metropolitalnego gnieźnieńskiego, scholastyka płockiego, kanonika krakowskiego, w r. 1612 kupił za 1.600 złp pięciu osiadłych kmieci w Dębłowie (P. 1408 k. 57). Poddanych owych, tj. "części kmiece" w r. 1615 "z miłości stryjowskiej" darował bratankowi Wojciechowi (P. 1409 k. 631). Żył jeszcze 30 XI 1627 r., chyba zaś już nie żył w r. 1628, kiedy żona jego uzyskała intromisję do wójtostwa pyzdrskiego (P. 143 k. 2, 2v). Nie żył napewno w r. 1630 (Kc. 19 k. 208). Był bezdzietnym. Jego pierwsza żona Katarzyna Modrzewska, wdowa 1-o v. po Wojciechu Wydzierzewskim, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1596 (P. 1401 k. 668v) i ponawiał je w r. 1600 (P. 1403 k. 789v). Kwitowała się ona w r. 1610 z ks. Stanisławem Wydzierzewskim, kustoszem poznańskim, z kontraktu o częśc Gowarzewa i połowę Wydzierzewic (P. 984 k. 333v), na którym to Gowarzewie miała dożywocie od pierwszego męża, ale w posiadaniu jej części Gowarzewa, własne poznańskiego kolegium S. J., pozostawały jeszcze w r. 1615 (P. 1409 k. 382). Umarła między 24 II 1623 r. (M. K. 170 k. 98, 99), a w r. 1625, kiedy jej syn z pierwszego męża, ks. Stanisław Wydzierzewski, kustosz katedralny poznański i kanonik płocki, pozywał ojczyma użytkującego jego dobra ojczyste w Gowarzewie (P. 153 k. 229). Ze swa drugą żoną, Agnieszką z Wilkonic Wilkońską zawierał kontrakt we wsi Garby, roborowany w r. 1626 (Py. 143 k. 26v). T.r. małzonkowie spisali wzajemne dożywocie (P. 1415 k. 731). Była ona w r. 1630 2-o v. żoną Piotra Rozdrażewskiego (Kc. 19 k. 1208). Siostrzenice bratanka jej męża, Wojciecha M-go, a córki Doroty z M-ch Sokolnickiej, pozywały ją w r. 1631 o połowę sumy 1.100 złp, którą Jakub zapisał był swemu bratankowi a ich wujowi (I. Kon. 46 k. 306v). Drugiemu mężowi, Rozdrażewskiemu, Agnieszka wniosła posesję wójtostwa pyzdrskiego, umarła w r. 1638 (Py. 148 s. 93), a spadkobiercami byli jej bracia, Jakub i Wojciech Wilkońscy (P. 165 k. 42v).

3) Jakub, syn Mikołaja i Jadwigi, wspólnie z bratem Maciejem w r. 1539 nabył od brata ks. Jana za 400 grz. jego częśc w Kościelnym Modliszewie (P. 1394 k. 269). Zamordowany przez Wojciecha M-go, którego bracia Jakuba, ks. Jan i Maciej w r. 1541 skwitowali z 60 grz., stanowiących druga ratę ze 120 grz. główszczyzny (G. 32 k. 326).

4. Mikołaj Sobiejucha z Modliszewa, występował w r. 1444 obok swych niedzielnych braci (G. 5 k. 38v). Należały mu się w r. 1445 części spadkowe (po babce?) w Pępicach w p. gnieźn. (P. 1379 k. 98). Jeszcze świecki w r. 1449 (G. 7 k. 24), już kapłan w r. 1471, występował wtedy jako stryj corek zmarłego Andrzeja Wełmińskiego (P. 1385 k. 129). Pleban w Ślesinie, swoje części w Modliszewie, uzyskane z działów przeprowadzonych z braćmi, w r. 1474 sprzedał za 12 grz. bratu Jakubowi (P. 1386 k. 15v). Żył jeszcze w r. 1477 (G. 21 k. 50). Zob. tablicę.

@tablica: Modliszewscy (Sobiejuchy)

>Modliszewscy różni. Wśród umieszczonych tutaj lwią częśc z całą pewnością stanowią M-cy pochodzący z Modliszewa Małego cz. Kościelnego. Uderza częstość powtarzania się imienia Marcin, ale, jak widzieliśmy, żyli współcześnie ze sobą noszący to imię przedstawiciele kilku różnych rodzin wiodących się z Modliszewa czy Modliszewka. Próby łączenia w jakieś osobowe całości tu wyliczonych Marcinów byłyby całkowicie dowolne.

Piechno z Modliszewa, kasztelan czarnkowski w latach 1395-1401 (Gąs.). Małgorzata żona jego (Pachny) w r. 1403 (G. 1 k. 37v). Była już wtedy chyba wdową, bo zapewne identyczna z nią N. wdowa po Pietrszu, w r. 1402 (G. 1 k. 18v).

Jan, Mikołaj, Piotr, Wojciech, bracia rodzeni, niedzielni z Modliszewa, mieli w r. 1448 termin ze strony Marcina z Mielna (G. 5 k. 47). Marcin i Mikołaj, synowie zmarłego Wojciecha, 1449 r. (G. 7 k. 24). Marcin z Modliszewa w r. 1452 uzyskał termin przeciwko Katarzynie, wdowie po Jakubie Sekule ze Skwiroszewa (G. 6 k. 209). Marcin, Mikołaj, Piotr, Wojciech, bracia rodzeni, niedzielni z Modliszewa, mieli około r. 1450/52 termin ze strony Doroty, żony Andrzeja z Wilamowa (G. 4 k. 70v). Marcin M. w r. 1462 kupił wyderkafem za 60 grz. od Jana, Marcina i Mikołaja, braci z Rogalina, całą wieś Rogalino w p. gnieźn. (P. 1384 k. 96). Marcin M. w r. 1462, lub przed ta datą, sprzedał częśc wsi Rusiec Janowi Rusieckiemu (ib. k. 129v). Marcin M., w r. 1463 stryj Anny Pakszyńskiej, żony Stanisława Ćwieka z Pigłowic (G. 20 k. 19v). Anna, w r. 1464 żona Marcina M-go (G. 20 k. 67). Marcin M. miał 1469 r. termin ze strony Katarzyny ze Słup, żony Mikołaja Rogowskiego (G. 9 k. 260). Marcin M. wiatrak na Grzybowie, przedmieściu Gniezna, sprzedał w r. 1469 za 40 grz. "sław." Janowi, synowi Cichusza ze Żnina (P. 1385 k. 11). Może ten sam Marcin wieś cz. przedmieście Gniezna zwane Florenna sprzedał w r. 1476 za 100 grz. Jakubowi Kotowi z Dębna, dziekanowi gnieźnieńskiemu (P. 1386 k. 43). Stanisław z Modliszewa, podkomorzy inowrocławski, i jego brat rodzony, niedzielny, Bartłomiej w r. 1476 wymienili łan pusty we wsi Knieja p. bydg., dopłacając 600 zł, z ks. Jakubem, kanonikiem poznańskim, Janem i Wojciechem, braćmi z Palędzia, na cała ich wieś Wolicę p. kcyń. i jezioro na rzece Noteci zwane Słupy (P. 1386 k. 45v). Marcin M. kupił w r. 1470 za 150 grz. od Mikołaja Bojeńskiego części Bojenic w p. gnieźn. (P. 1385 k. 65v). Marcin M., w r. 1472 stryj Anny (z Charbowa?), żony Jana Pogorzelskiego (ib. k. 151v). Marcin M., w r. 1486 skwitowany przez Mikołaja Janowskiego, kasztelana śremskiego (G. 13 k. 18v). Marcin M. Ludgierz, brat rodzony(!) Macieja i Mikołaja, braci niedzielnych, dziedziców w Łabiszynie, synów zmarłego Jana, skwitowany w r. 1487 przez nich z 20 grz. (G. 13 k. 30v). Marcin M. ręczył w r. 1488 za Macieja Bielawskiego, iż będzie żyć w pokoju z Katarzyną Bielawską i jej mężem Stanisławem Małochowskim (G. 13 k. 97). Nazwany stryjem owej Katarzyny 1489 r. (P. 1387 k. 121). Marcinowi M-mu w r. 1489 ręczyli Sędziwój Kłodziński i Maciej Mieliński za Stanisława Mielińskiego z Nowoszyc zwanego Stachem, iż będzie żyć z nim w pokoju (G. 13 k. 155v). Marcin M. ręczył w r. 1490 za Mikołaja Zieleńskiego, iż oprawi posag żonie swej Katarzynie (G. 15 k. 45). Marcinowi M-mu w r. 1491 ręczyli, Wojciech Piotrowski, wójt gnieźnieński, i Paweł Strzeżewski, za Jana ze Swinar, wójta gnieźnieńskiego, i za żonę jego Barbarę Szczycieńską, iż będą z nim żyć w pokoju (G. 15 k. 110). Z Marcinem M-im w r. 1491 wiedli sprawę o 50 grz. bracia Popowscy (G. 22 k. 190v). Marcin M., wuj panny Katarzyny Kozarzewskiej 1491 r. (ib. k. 188; P. 1387 k. 159). Marcin M. w r. 1493 występował przeciwko Stanisławowi i Jakubowi, braciom z Kaczkowa i Złotnik, o 100 grz. posagu i o wyprawę wartości 50 grz., które matka jego Czuchna (Cuchna) wniosła na Złotniki, dobra ich zmarłego ojca Swiąszka ze Złotnik (P. 23 k. 222v). Chyba ten sam Marcin miał w r. 1494 sprawę ze Stanisławem Złotnickim (G. 23 k. 24). Marcin M., w r. 1493 stryj i opiekun Jana Mieleskiego (G. 227 k. 226v).

Jadwiga M-a, w latach 1517-1518 ciotka rodzona (z jednej matki) Wojciecha i Gawła, braci Piątkowskich, synów zmarłego Piotra (P. 866 k. 416; 1392 k. 120v; Py. 24 k. 256v). Barbara, w r. 1532 żona Macieja Konarskiego.

Jan M. w r. 1537 od Jana Ruchockiego kupił za 500 zł części Ruchocina i Wygrozowa p. gnieźn. (P. 1394 k. 132). Ten Jan, żupnik bydgoski, został t.r. intromitowany do owych dóbr (G. 31 k. 205), a sprzedał je w r. 1538 za taką samą sumę Mikołajowi Ruchockiemu (P. 1391 k. 100). Administrację komory solnej bydgoskiej 5 XII 1552 r. dostał w dożywocie (MRPSum. V 5969), a żył jeszcze 9 IV 1565 r. (ib. 9531). Katarzyna, w r. 1541 klaryska gnieźnieńska (G. 32 k. 314v). Jan, około r. 1543 wystepował jako cioteczno-rodzony brat Agnieszki Gulczewskiej (G. 263 k. 108). Maciej M., w r. 1543 stryj Anny Ruszajewskiej, żony Jana Małachowskiego Gambacza (G. 335a k. 293v). Dorota, wdowa po Feliksie Oporowskim w latach 1544-1546. Wojciechowi M-mu wdowa Jadwiga Jerzycka w r. 1557 zapisała 6 grz. długu (G. 36 k. 375v). Stanisław M., w r. 1564 "brat ze stryjecznych" Reginy z Brodzińskich Popowskiej (P. 1397 k. 358). Jan M. kupił w r. 1565 od Stanisława Spławskiego, kasztelana krzywińskiego, za 600 tal. dom w Poznaniu koło Młyna Królewskiego, za klasztorem dominikanów (P. 1397 k. 451), zas w r. 1572 sprzedał ów dom za 400 zł Gabrielowi Złotkowskiemu, kasztelanowi nakielskiemu (P. 1398 k. 330v). Zofia, w r. 1575 żona Piotra Rynarzewskiego. Jan M. w r. 1582 zapisywał 20 zł długu Ludmile Chwałkowskiej (P. 938 k. 171v). Zofia, w latach 1585-1590 wdowa po Piotrze Rynarzewskim. Zofia, w latach 1588-1590 żona Adama Gniewkowskiego. Mikołaj i Jan M-cy, bracia klejnotni Katarzyny z Napruszewa 1-o v. Stawskiej 2-o v. Chłądowskiej (G. 64 k. 479v). Mieli być Napruszewscy h. Grzymała bez bramy z pow. gnieźn. (Uruski). Nie wiem, czy może to być wskazówką co do herbu tych "braci" M-ch.

Elżbieta, w r. 1623 żona Marcina Poczałkowskiego. Jadwiga M-a, ze Zmiernina(??), chrzestna 8 IX 1645 r. (LB Św. Wojc., Pozn.). Zofia M-a, w r. 1674 żona Andrzeja Gosławskiego. Walerian M. zaślubił 24 XI 1697 r. Konstancję Radzicką (LC Popowo Kośc.). Anna M-a, żona Jerzego Ćwierdzińskiego, nie żyła już w r. 1743. Ks. Felicjan M., beneficjariusz kaplicy Olszowskich w katedrze gnieźnieńskiej, liczący sobie około 42 lat, umarł w r. 1783 i został pochowany w katedrze 6 X (LM Katedra, Gniezno).

>z Modliszyc, dziś wsi nieznanej. Modlibóg, dziedzic w Modliszycach w r. 1420 (P. 6 k. 81v).